Kasenian Tarawangsa

Jaman abad 8 masarakat Rancakalong Kabupaten Sumedang erek melak pare, mung bibit pare seep. Tokoh masarakat musyawarah sangkan meunang bibit pare, aya dua pamuda seniman anu boga ide mawa pare ka karajaan mataram, ku cara ngamen make kecapi jeung tarawangsa. Saegeus di Mataram pamuda eta ngahasilkeun bibit pare anu di asupkeun kana tarawangsa Tarawangsa mangrupa pakakas musik kai anu diwangun luhur dua bagian, tangkai penampang dawai sarta awak (body) ngawangun kotak. Kasenian rakyat ieu ngan aya di wewengkon Jawa barat. Nyata hiji pakakas musik anu dipaenkeun ku cara digesek ngan hiji dawai samentara dawai anu hijina dipaenkeun ku cara dipetik ku ramo curuk. Pakakas petik jeung tujuh dawai ieu nyarupaan pakakas musik kecapi, atawa anu leuwih dipikawanoh ku masarakat ku sebutan Jentreng. Kai anu dipak pikeun nyieun tarawangsa nyata kai kemiri, jengkol, dadap, sarta kenanga. Di Jawa barat sorangan kasenian tarawangsa ngan bisa dipanggihan wewengkon. Nyata wewengkon Rancakalong, Kabupatn Sumedang, Cibalong Tasikmalaya Kidul, Banjaran Bandung sarta Kanekes Banten. Husus di wewengkon Rancakalong, Kabupatn Sumedang kasenian tarawangsa ieu kajaga turun temurun di dusun Cijere Dsa Nagarawangi. Masarakat anu berpenduduk muslim ieu miboga imah adat sarta seni tradisional anu tetep kajaga. Di tempat ieu lagu-lagu Tarawangsa lar leuwih loba dibandingkeun lagu-lagu anu aya di wewengkon Cibalong sarta Banjaran. Tarawangsa mangrupa kasenian talari upacara adat anu dawam dipigaw pikeun peringatan muludan (maulid Nabi), ngabubuy pare (pann par) minangka babasan rasa syukur ka Pangran luhur pann par anu melimpah, mubur Syuro atawa syukuran-syukuran anu sjnna. Jentreng nyata perpaduan antara tujuh buah kecapi sarta dua buah tarawangsa anu dipaenkeun sacara babarengan. Harmonisasi anu ditimbulkeun ti kadua pakakas musik ieu diaktualisasikeun ku tarian / ngibing ti saurang lalaki dituluykeun ku lima urang aww. Sarta sanggeus tarian ieu diteruskeun jeung hiburan nyata kabh jelema milu menari babarengan nuturkeun wirahma jentreng.

Nurutkeun pupuhu Adat Dsa Cijere tarian Jentreng ieu mangrupa tarian karuhun minangka wujud syukur ka sang Maha Kawasa atas nikmat anu geus dibikeun sarta jadi bagian ritual ti karuhun pikeun syukur sacara babarengan. Biasana seni Jentreng ieu dimimitian kira-kira jam 7 peuting nepi ka jam 4 subuh. Kawas perayaan muludan, maranhanana ngarayakeunana dina po ka 14 mulud. Umumna Tarawangsa atawa Jentreng ieu dipigaw di imah unggal atawa di lingkungan kulawarga . Tapi kiwari Tarian Tarawangsa mimitian diayakeun sacara babarengan di imah adat.