PROLOGUE

The rain was pouring when I saw her standing in the middle of the busy street, l ooking kinda lost..

People were passing by her, but she just stood there..

So I walked towards her, took off my jacket and I wrapped it around her shiverin g body..

"Miss are you lost? Do you need help?" I asked her..

She looked at me, for the first time I saw her face..

She looked so beautiful, yet she looked so fragile..

She moved towards me, cutting the distance between us..

Then suddenly, she kissed me on my lips.

I felt her hands run through my hair, then she held me at the nape of my head, p ulling me closer, deepening the kiss..

I don't know why but I kissed her back, wanting more..

But then suddenly she pulled out of the kiss, looked at me and gave me her sweet est smile..

And at that very moment..

I fell in love..

I don't know what to say, and before I could utter a word..

She ran away..

"Wait!" I shouted while looking at the direction she was heading..

But I didn't saw her.. I started walking and I pushed myself through the crowd..

But still I couldn't see her..

I lost her..

My name is Jared, and that's the story how I fell in love with a stranger, which started with A KISS IN THE RAIN..

A KISS IN THE RAIN ~1~

"Pare ba't ganyan itsura mo? Mukha kang basang sisisw!" sabay tawa ng barkada ko ng si Phil.. Pero totoo naman kasi, para akong naligo sa ulan.. Kasi coding ako kaya wala akong dalang kotse, wala pa akong payong, tapos yung jacket ko pinagam it ko dun sa babaeng nakita ko kanina.. Sa babaeng di ko naman kilala pero bigla akong hinalikan.. Tapos bigla naman akong tinakbuhan..

Ang weird nya.. Pero mas weird ako, kasi sa tingin ko, na-love at fisrt sight, f irst touch at first kiss ako...

"Guys, you won't believe what happen to me earlier.. Just before I went here.."

"Lam mo Jared, alam naming matalino ka, kaso pare.. KANOSEBLEED KA!" reklamo ni Mico..

"Ano naman yan.. Baka kwentong barbero yan?" pang-aasar naman ni Phil..

"Mga loko! Hindi!"

"Eh ano nga? Bilis, ikwento mo na.." kunwari pa 'tong si Phil, magpapakwento din naman pala..

"In love na ata ako.."

"Kwentong barbero nga.." akala ata nagbibiro ako..

"Seryoso ako.. I saw this girl kanina.. She looked kinda lost kaya nilapitan ko, pinagamit ko pa yung jacket ko sa kanya, kaya nga ako ang basang-basa ngayon.. Pero teka, bago ko ituloy yung kwento ko.. Pahiram ngang t-shirt Phil."

"Kumuha ka na lang dyan sa cabinet ko.."

Kumuha muna ako ng t-shirt, saka ako nagpalit ng damit.. Giniginaw na kasi ako..

"Oh, tapos, ano na?" pagtatanong ulit ni Mico..

"I asked her kung nawawala ba sya, at kung kailangan nya ng tulog.. Pero di suma got, tinitigan lang ako sabay halik sa'kin!"

"Di nga..." sabay pa nilang sabi, di makapaniwala sa kinuwento ko..

"Duet pa talaga kayo ah.."

"Pinagloloko mo ata kami eh.."

"Kelan ko pa kayo niloko? Sa'ting tatlo ako ata pinakamatino!"

"Cge na, cge na.. Pero pare maganda naman ba?"

"Sobrang ganda, ang amo ng mukha, kaso ang weird nya diba? Hindi ko alam kung ba kit nya ako hinalikan.."

"Wag mo na isipin yung dahilan, nag-enjoy ka naman ata!"

"Di lang nag-enjoy.. Na-in love pa.." "Ay sows! Mr. lover boy..." pang-aasar na naman ni Phil..

"Guys, I need to see her again, ni hindi ko man lang nalaman yung pangalan nya a t hindi ko nahingan ng contact no."

"Ano?? Eh, ang hina mo naman pala Jared.." makapagsalita naman 'tong si Mico, ak ala mo kung sinong expert sa babae..

"Bigla kasing tumakbo paalis, tapos di ko na nakita sa dami ng tao.."

"Baka naman nadismaya sa'yo.. Baka di ka daw masarap humalik! Hahaha!"

"Yabang mo talaga Mico! Bakit ilang babae na ba nahalikan mo? Si Kathy nga hangg ang tingin ka lang di mo madiskartehan!"

"Hoy, humahanap lang ako ng tamang timing!"

"Ang sabihin mo torpe ka!"

"Oy, awat na baka mag-away pa kayong dalawa.."

"Oo na.. Pero pare kailangan ko talaga makita ulit yung babae na yun.."

"Pano? Hindi mo alam ang pangalan.. Hindi mo alam kung san nakatira.. Wala kang contact no.."

"Eto lang masasabi namin sa'yo.."

"Ano?"

"GOODLUCK!!" sabay nilang sabi sa'kin...

It's been 10 months since that day happened,, Pero malinaw pa rin sa isipan ko y ung nangyari nung gabing yun, tanda ko pa rin yung maamo nyang mukha, yung magan da nyang ngiti, at higit sa lahat, yung halik nya..

At 10 months na din ang nakakalipas.. Pero di ko pa rin sya nakikita ulit...

Pabalik-balik nga ako sa lugar kung saan kami unang nagkita.. Umaasa na makikita ko sya ulit dun...

Kaso..

Wala eh..

At mukhang malabo ng magkita talaga kami, kasi ngayon paalis na kami, papunta sa bago naming bahay.. Malayo sa lugar kung saan kami unang nagkita..

Monday, first day sa new school ko.. Ang kapasok.. Medyo malayo yung school ko sa gdating ko sa school medyo kabado.. Pero an makakahanap kagad ako ng mga kaibigan

aga ko nagising para maaga din akong ma bahay kaya dinala ko yung kotse ko.. Pa magaling naman ako makisama, siguro nam dito..

4th year High School na nga pala ako ngayon.. Buti tinanggap ako dito sa bago ko ng school kahit na graduating na'ko.. Mataas naman daw kasi yung grades ko sa fo rmer school ko at halos same curriculum. Sa Section A pa nga nila ako nilagay..

Although nabigyan na ko ng school map nuong mag-enroll ako.. Di ko pa alam kung san yung locker ko at yung classroom ko.. Nawala sa isip ko eh..

Naglalakad ako sa corridor.. Hawak ko yung notebook ko kung san ko inipit yung s chool map.. Una ko sanang pupuntahan yung locker ko..

Habang naglalakad ako, naririnig ko pa yung bulungan ng mga tao.. Lalo na yung m ga babae...

"Girls, ang cute nya noh?"

"Sya yung transferee dito sa school.."

"Crush ko na sya.."

"Hindi akin sya.."

"Cge, share na lang tayo.."

Mga babae talaga.. Bulong ba yun? O sadyang pinaparinig nila sa'kin??

Di sa nagmamayabang ah.. Anong magagawa ko kung nagwangwapuhan sila sa'kin.. Kas o taken na 'tong puso ko.. At 'tong mga mata ko isang babae lang ang gustong mak ita..

Dahil sa patingin-tingin lang ako sa dinadaanan ko, habang tinitignan sa map kun g san ba yung locker ko.. May nakabangga ako.. Sobrang lakas, nahulog tuloy yung hawak kong notebook..

Pagtingin ko.. May isang lalaki sa harapan ko, tapos sa likuran nya kasama nya y ung mga barkada nya.. Sa itsura nila, sa tingin ko mga varsity sila ng school..

"Dude, pasensya na ah.." sabi nya sa'kin.. Sabay pulot nung notebook ko..

"Di pare, pasensya din.. ako yung di tumitingin sa dinadaanan ko.."

"Notebook mo oh.." inabot nya sa'kin yung notebook ko.. kukuhanin ko na sana, ka so binitawan nya ulit..

"Oopps! Pasensya na ulit dude, nahulog..." tapos nagtawanan sila nung mga kabark ada nya..

Mga gago pala 'to eh.. Pero wala akong balak gumawa ng eksena sa unang araw ko s a school..

Pinulot ko na lang yung notebook ko.. Tapos naglakad na ko... Pero hinawakan ako sa balikat nung lalaking nakabanggaan ko.. "Dude, alis ka na kagad?" tanong nya sa'kin..

"Pare, ayoko ng gulo.. " sabay tanggal ng kamay nya na nakahawak sa balikat ko..

"Steve, mukhang mayabang 'tong isang 'to ah.." sabat nung isa nyang kabarkada.. Ako pa talaga naging mayabang ngayon..

"Alam nyo mga pare, kung ano atang nilaki nyang mga katawan nyo.. Syang niliit n g mga utak nyo.. Sabi ng ayoko ng gulo, kaya pwede tantanan nyo ko." tapos tinal ikuran ko na sila..

"Di ka lang pala mayabang.. Matabil pa yang dila mo!" sabay hatak sa'kin at sinu ntok ako sa mukha.. Malakas yung suntok nya, sakit nga ng pisngi ko.. Pero di na man ako natumba, nakatayo pa din ako..

Yung mga taong tahimik lang na nanunuod sa'min kanina, biglang nagsigawan..

Gaganti sana ako ng suntok kaso saktong may dumating na teacher..

"Mr. Romualdez, ano na namang kaguluhan 'to!?"

"Ma'am wala po! Winewelcome lang po namin 'tong new student!" Sabay akbay sa'kin .. "Di ba dude?"

Hindi ako sumbongero, at baka magmukha akong lampa pag sinumbong ko sila sa teac her.. Kaya tumango na lang ako..

"Ok, go to your rooms now!" Tapos umalis na yung teacher..

"Sa susunod, wag ka na lang pahara-hara sa dinadaanan ko ah.." bulong sa'kin ni Steve, at tinanggal na yung pagkaka-akbay sa'kin at umalis na sila ng mga kabark ada nya..

Yung mga estudyante nakatingin lang sa'kin.. Gandang simula 'to.. Sobrang ganda. .

Di ko na hinanap yung locker ko, pumunta na lang ako sa CR, para ayusin sarili k o tapos diretso na sa classroom ko..

Pagdating ko sa klase ko nandun na yung teacher.. Tapos tinginan yung mga classm ates ko, sa mga tingin nila mukhang nakarating na sa kanila yung nangyari sa cor ridor kanina.. O baka nakita pa nila mismo.. Pinakilala ako nung teacher ko sa k lase tapos pinaupo sa isang bakanteng upuan.. Sa kanan ko may katabi akong lalak i.. Mukha syang nerd kasi ang kapal ng salamin nya.. Sa kaliwa ko naman, bakante pa.. Yun na lang yung upuan na walang nakaupo..

Nag-check na nang attendance yung teacher...

"Jack Jayden Perez... Jack Jayden Perez.." tawag nung teacher namin..

"Ma'am absent po." sabi nung isang classmate namin..

Ayos din yung katabi ko, first day ng school absent.. Sana bukas pumasok na sya. . Kasi baka mapanisan ako ng laway dito sa katabi kong nerd.. Sinubukan ko kasin g kausapin pero, tango o iling lang ang sagot sa'kin..

A KISS IN THE RAIN ~2~

Dahil sa nangyari kaninang umaga, mukhang ilag ang mga classmates ko sa'kin..

Pwedeng iniisip nilang troublemaker ako.. Pwede ding umiiwas sila kasi ayaw nila ng madamay, ayaw nilang sila naman ang mapagtripan nung mga mayayabang na varsit y players na yun..

Kaya ngayon.. Mag-isa akong kumakain sa cafeteria.. Saya diba?

Pero pakialam ko ba.. Di naman ako yung tipo na nagpapaapekto sa mga sinasabi at iniisip ng ibang tao.. Kilala ko naman ang sarili ko, at wala akong inaagrabyad o.. Katagalan din siguro, makakalimutan na nila yung nangyari, at maiisip nilang mali yung pagkakakilala nila sa'kin..

Tahimik lang akong kumakain.. At maririnig mo sa loob ng cafeteria yung mga kwen tuhan ng mga estudyante habang kumakain..

Nakatalikod ako sa pintuan ng cafeteria, kaya di ko kita kung sino yung mga papa sok..

Pero sa lakas ng mga boses at tawanan nila, mukhang kilala ko na kung sino yung padating.. Yung mayayabang na ungas na naman kanina..

Paglingon ko, tama nga ang hinala ko.. Sila nga..

Pero ngayon, kasama pa nila yung mga girlfriends nila.. Yung iba magka-akbay, yu ng iba magka-holding hands, yung iba sige lang ang lampungan sa isa't-isa..

Sa totoo lang wala naman akong pakialam na dumating sila, di ko naman pagmamay-a ri 'tong cafeteria para pagbawalan silang pumunta..

Kaso nawalan talaga ako ng gana, at di makapaniwala sa nakikita ko ngayon..

Yung babaeng kasama ni Steve.. Yung babaeng inaakbayan nya ngayon..

Sigurado ako at di ako pwedeng magkamali.. Kahit ba iba na yung kulay ng buhok n

ya.. Yung dating itim at straight na mahaba, ngayon kulot at kulay dark brown na .. Yung dating simpleng ayos nya, ngayon iba na.. Akala mo modelo o sikat na art ista.. Pero sigurado talaga akong sya yun.. Sya yung babaeng nakita ko nung gabi ng umuulan.. Yung babaeng di ko alam kung bakit ako hinalikan, pero tinakbuhan n aman.. Yung babaeng nagpatibok sa puso ko..

Ang tagal ko syang hinanap... Dito ko lang pala sya makikita..

Ang laki ng pinagbago nya.. Maganda pa din naman sya tulad nung dati, mas gumand a pa nga.. Pero yung babaeng nakilala ko noon, yung mukhang maamo.. Mukha ng pal aban ngayon..

Ano kayang nangayari sa loob ng sampung buwan?

Ganun pa man, yung nararamdaman ko para sa kanya, di nagbago..

At isa lang ang nasa isip ko ngayon..

Di ako makakapayag na kay Steve lang sya mapunta.. Kaya ano man ang mangyari..

Aagawin ko sya..