Gurit Katresnan

Katresnan iku geguritaning urip sejati

Pepadange sakjroning pepeteng
Biso di gawe nanging ora biso digawe-gawe
Katresnan iku kasunyatan ngedohi tumindak dudu
Kayadene: drengki, srei, dahwen lan pati open
Katresnan iku larang regane ora biso di tuku
Lan di tiru sarana bandha donya lan raja brana
liyane, jalaran toh-tohane Nyawa
Katresnan iku dalan kang tumuju marang bebener
kebak deneng rasa lan pepadhang
lila lan legawa lair tumusing bathin
kaya dene gegodhongan kang googrok saka uwit
ora ngarep-arep bakal baline
melu ngrasakake panandhanging liyan
Katresnan iku ora mbedak-bedakakeh
Cendhek duwuring pangkat
Asor Luhuring Drajat
Lan gegebengane urip kang rinasuk
ananing mung welas lan asih
suka pitulung marang sapa bae
Katresnan iku prayata umur tuuwa, dudu umur dawa
urip tanpo cacar ing ngarsane Pangeran
Sing nguasai pati lan urip





BOCAH-BOCAH BAJANG
ngudang golekan tengahing samudra
angin isih mempeng nggawa ganda amis
manuk-manuk gagak kekiter ing awing-awang
kembang-kembang kamboja mesem getir tengahing wengi
bocah-bocah bajang sing nggawa sada lanang
ing tengahing delanggung padha alok :
endi lintange!, endi rembulane!
dakanti-anti wiwit sore
nanging ora wani ngetok
kodhok ngorek umpetan ing watu
jangkrik ngerik amping-amping klaras
Mak, balia! pangundange si bocah bajang mau
aku wis kesel, aku kepingin turu sing angler
bantalan lengenmu!
byar! Sulaking ati trawangan kaya rahina
sabubare nglilir esuk, kandhane:
mak, lilanana aku arep dolan, bablas ngenthir
sangu tela lan lenga tala.





NYESEP PAIT GETIRING LELAKON
nggagas urip sajroning wanci sepi
jebul ing dhadha iki isih ana gambar
manuk dara lan kembang mawar
isih ana tembang katresnan lan rasa semeleh
urip pancen kebak ing perjuwangan,
nyesep pait getiring lelakon,
asring ngambah dalan-dalan rumpil
urip ora mung golek pikolehe dhewe
nanging rungokno getering ati iki
sing datan kendhat ngelingake bakuning ayahan sing luhur Ian mulya










Gelang Kayu Nurbayan
Kembang sing nate tak tandur ning jero atiku
Sak iki uwes rah mupus garing layu
Semono ugo roso katresnaku marang awakmu
Muspro ilang kepangan lakune wektu

Gelang kayu sing biyen tak wenehne awakmu
Tondo tresno ati naliko ning Mauospati
Sing mbok gawe ning tanganmu
Opo wes rah ono ajine kanggoawakmu
Mung ngelamun yeng iling kutho mediun

Nduk rungokno nangis batin atiku nelongso
Seprene nggonku ngenteni kowe
Nganti tuwo rah ono kabare

Pitik cilik sing biyen mbok wenehne awakku
Janji tak openi nganti mengko sak balimu
Ning kesuwen lehku Nunggu rah karuan papan panggonanmu
Nganti sak kandang nanging sliramu ilang

Ndok rungokno
Nangis batin atiku nelongso
Seprene nggonku ngenteni kowe
Nganti tuwo rah ono kabare

Koyo wes rah ono ajine anggonku ngenteni kowe
Pitik cilik gelang kayu tanpo guno roso tresnoku










Cupet Ati NurBayan

Ora nate tak songko yen pedote tresno
Dadekne Bubrahing Moral lan akhlak mu
Dadi nekat ati njegur nang lokalisasi
tego tenan kowe cidro ing janji

Gudu karep ati iki jegur nang lokalisasi
Wes nem tahun sliramu ora bali
Wes rah ono kabar embo papanku neng endi
Kepepet aku kadung cupet ati

Njroning ati iki sak tenane aku nangis
Nangis koyo-koyo ora lilo
Ra mbok tututono kabeh wes rah ono guno
Telat kudune jaman semono

Apuranen aku yen nggawe gelo atimu
Gudu karepe ati dadaekne rusak awakmu
tak cobo tak ngapuro snajan atiku isih gelo
wes-wes yo wis cukup kangmas sak iki lalekno aku












Tresno Waranggono Nurbayan

Nelongso roso rasane tangis njroning atiku
yen kelingan esem gemuyumu
larasworo gending tresno gawe kangene atiku
tansa eleng aku roh sliramu

Du kangmas sak tenane aku ngerti atimu
Ning wes pastine aku duk jodohmu
Pancen roso kari Roso gudu lilo nggonmu nrimo
Lilakno aku nyanding Prio lio

Rah keroso wes sewindu nggonku ora ketemu
Kegugah atiku krungu suwaramu
Aku mung bisa ndedungo waranggono sing tak tresno
Mugo biso orep tentrem mulyo

Tak tulis lakon tresnamu ning gending katresnanku
Tak tembangne saben kangen sliramu
Sak tenane aku nangis nanging tresno wis ginaris
Taklakoni Kanti ikhlas ati

Wuyungku ngelayung ngamboro ing awang-awang
Tanpo biso nyanding aku mung biso nyawang
Tumetes eloku deres mili ono pipi
opo tresno iku pancen rah kudu nduweni

Wes lilakno aku kangmas wes cukup lalekno
lelakon tresno iki bakal dadi crito
Tresno Waranggono








Mendung Mentiung Langit Tulung Agung Nurbayan

Aku namung biso ngroso nelongso
nyawang sliramu sesandingan
melengkung janur kuning ning gawangan
trenyuh atiku kelingan

Kusumawicitra sing dadi seksine
Minyekseni tresnaku mring kowe
Tansa ngelayung mung tansah ngelamun
Iling naliko kayuyun

Mendung mentiung langit Tulung Agung
Mayungi tresnoku sing wurung
Ning Gisik dermogo Waduk Wonorejo
Nangis atiku Nelongso

Aku mung biso nahan eluhku
Koyo-koyo ra lilo aku kelangan sliramu
Duh gusti kuwatno atiku nyeksekne slirane
Sesanding priyo liyo pilihan wong tuwo

















Tresno Kuto Besuki Nurbayan

Ning kuto Besuki langit jember seksine
Pupus katresnan aku lan kowe
Separuh atiku isih kari neng kutomu
Ninggal loro singnjangget njroning dodo

Lintang sing sumunar kelipe nyungah ati
Kowe tego tenan nyulani tresno iki
Aku pancen sudro oraduwe bondo dunyo
Nadyan isih tresno tak lilo atiku loro

Suwar -suwir leh-oleh soko kutho mu
Manis rasane nangingi sih manis esemmu
Sih tak iling senajan wes ora nyanding
Dadi cerito orep sing tansah dadi pengiling
Nelongso tenan lakon asmoro sudro dalanan

Mung biso trenyuh yen aku kelingan
Udan grimis neng ereng-ereng rembangan
Kok nganti ati medot tali tresno iki
Pungkas cerito tresno kuto Besuki


















MEMUJIA KIDUNG PANGALEMBANA
suntruting polatanmu, kuciwaning atiku
dakrendhem duwe duso-duso kepungkur
dadi pangeling-eling sisa rikalaning sepi
aku ngerti manungsa ora luput ing lali lan
sepen ing pamrih
bukaken lawanging atimu
tampanana berkah suci
wewarahing agama
biraten kidung panglangut ing atimu
memujia kidung pangalembana
Konjuk Gusti Ingkang Maha Kuwasa percayaa,
uripmu bakal nemoni
slamet selawas-lawase












Siso Tresno Ing Bumi Patria Nurbayan
Koyo koyone wes rah biso anggonku nggandoli sliramu
Pancenne wes tibo wancine uwes cukup mung semrene

Gumlegar suorone peter ing langit bumi patria
Neng Makam Bung Karno minongko seksine
Kawitan aku ketemu kowe

Ning pancen nasibe kudu lilo nerimo
tresno kepenggak restune wong tuwo
amung lewat gending tak ukir lakon loroku
nelongso yen eleng kowe cah ayu

Amung nangis, nangis yen aku kelingan
Naliko pacaran ning candi penataran
Amung trenyuh trenyuh yen aku kelingan
Katresnanku pupus kari kenangan

Kesirep atimu lali marang awakku
Tak lilo lilo snajan ati kuciwo




















TUGAS BAHASA JAWA
GEGURITAN












Oleh:
Moch. Haris (VII E / 17)








DINAS PENDIDIKAN KOTA PROBOLINGGO
SMP NEGERI 2 PROBOLINGGO