Geçmiş zaman kullanımında nesne çoğul olunca, o nesnenin çoğul oluşu fiilin aldığı çoğul takısıyla anlaşılır.
Kürtçede geçişli fiiller geçmiş zamanlarda özelikle nesneli cümlelerde özünde özneye göre çekilmezler, zira
bu fiiller geçmiş zamanda infin (çekimsiz)dirler. Sadece nesneye göre şekil alır. Fiiller nesne tekil olunca tekil,
çoğul olunca da çoğul takısı alırlar.
Örenek:
Pêhînî 1 Mînak:
Pêhînî 2 Mînak:
– Tu li ku rûniştibû?
– Ez li pastexanê rûniştibûm.
– Kengê?
– Rojeke biharê.
– Te li wir çi dikir?
– Min qehwê vedixwar.
– Tu li wir li benda kê bû?
– Ez li benda yara xwe bûm.
– Kengê ew hat?
– Gava min qehwe vedixwar, ew hat.
– Wê tu li rê dîtî?
– Na! Wê berê ez nedîtim, tenê min ew dît.
– Bêgûman te hima bang wê kir, ne wisa?
– Na! Min berê bala xwe da bejn û bala wê.
– Ohoo tu jî romantîkî ha!
– Na, lo!
– Ê dû re çi bû?
– Ew çû, li maseya hemberê min rûnişt.
– Ohoo! Yar li hember e ! Hey dil. De bêje, paşê çi bû?
– Bi carê ve em hatin çavçavan, wan çirûskên awirên wê ez mest kirim.
– Êhêê! Te jî hima dest avêt qelemê û helbest nivisî!
– Tu li derdê dilê min û henekê viya binêre!