Anda di halaman 1dari 7

Ang Noli Me

Tangere
Buhay, mga gawain at sinulat ni Dr.
Jose Rizal
Ipininasa ni: Djanelle Mei M. San Miguel
BS Psychology 1-4
Ipinasa kay: Prof. Narciso Cabanilla

Ang Noli Me Tangere


I.

Layunin
A. Maunawaan ang mga bagay na nagbunsod kay Rizal upang sulatin ang
kanyang nobelang Noli Me Tangere
B. Maisapuso ang magagandang aral na ibinahagi ni Rizal
C. Maging bahagi ng mga gawaing magsasakatuparan ng mga adhikain ni
Rizal para sa bayan.
Paksang Aralin
A. Ang Noli Me Tangere
B. Kagamitan: larawan ng libro, white board marker, power point presentation

II.

at papel.
Pamamaraan

III.
Panimula

Gawain ko, bilang taga pag-ulat:


A. Panalangin
B. Pagtsetsek ng liban at hindi liban, pag hahanda sa mga kapwa mag-aaral.
C. Pagbati.

Isang magandang, magandang, maganda pa ang mga kababaihan sa hapon! At


mas pogi pa ang mga kalalakihan sa hapon! Ako si Djanelle Mei M. San Miguel, ang
inyong taga-ulat ngayon. Lahat naman siguro tayo ay kilala ang ating Pambansang
bayani na si Dr. Jose Rizal, hindi ba? (sasagot ang mga mag-aaral). Marami narin
tayong natalakay patungkol sa ating bayani, kabilang narito ang kanyang dalawang
nobela na pinamagatang Noli Me Tangere at El Filibusterismo.
Ang Noli Me Tangere at El Filibusterismo ay mga nobelang tunay na
naglalarawan ng kalagayan ng Pilipinas sa panahon ni Rizal. Si Jose Rizal ay
matuturing ngang isang dakilang bayani dahil sa paggamit nya ng angking abilidad
upang tulungan at ilahad ang mga bagay-bagay na totoong nangyayari sa sarili niyang
bansa. Kahit na nakataya ang buhay niya sa bawat letra na kanyang isulat ay hindi siya
natakot at itinuloy pa rin niya ang kanyang layunin na ilahad ang pawang katotohanan
lamang noong panahon ng Espanol.

Ang dalawang nobelang ito ni Rizal ay isang patunay ng malalalim na


pagmamahal ni niya para sa kanyang bayan na sinilanagan. Ang mga aklat na ito ay
naglalarawan hindi lamang ng mga kamalian, kahinaan at pagkukulang ng mga
namumunong Kastila kundi ganoon din ng mga mamamayang Pilipino. Ang Noli Me
Tangere ay una at higit sa lahat ay isa sa mga kanyang nagawa. Inilalahad nang
nobelang ito ang di makatarungang lipunan na kinabibilangan ni Crisostomo Ibarra, na
isang simpleng tao at biktima rin nito. Ang sumunod namang nobela,ang El
Filibusterismo ay tungkol naman sa paghihiganti na ginawa ni Crisostomo Ibarra sa
katauhan ni Simoun sa lipunan na kanyang ginagalawan.
Sa pagbasa ng Noli Me Tangere at el Filibusterismo ay masasalamin ng bawat
isang Pilipino ang kanilang mga sarili. Ang mga isinalaysay dito ni Rizal ay
naglalarawan ng karakter ng mga Pilipino hindi lamang sa panahon ni Rizal kundi
magpahanggang sa kasalukuyan. Ang mga tauhan ni Rizal sa mga nobelng ito
masama at mabuti ay nabubuhay pa rin magpahanggang ngayon. Nasa atin pa ring
kapaligiran ang mga tulad ni Senor Pasta, isang manananggol na yumaman dahil hindi
siya sumalungat sa mga pinaiiral na panuntunan ng pamahalaan at simbahan at walang
pakielam kung ano man ang mangyari sa kanyang pakialam kung ano man ang
mangyari sa kanyang mga kababayan. Ang mahalaga sakanya ay pansariling
kaligayahan. Kaydami pang tulad niya sa ating kapaligiran, bingi at bulag sa mga
nangyayari sa kanyang bansa at walang pinahahalagahan kundi ang sariling
kapakanan. Marami pang Kapitan Tiyago sa ating lipunan sipsip sa simbahan at
pamahalaan upang huwag manganib ang kanilang pansarilig kapakanan. Ilang
Cabesang Tales mayroon sa ating lipunan, mga mahihirap na Pilipino na nawalan ng
mga lupain na pinamuhunanan nila ng dugo at pawis upang agawin lamang sa kanila
ng kapwa nila Pilipino na dahil sa taglay na yaman at kapangyarihan ay di nila
malabanan? Nasa ating lipunan pa rin natin ang mga taong nandadaya, nanloloko,
nangaalipusta sa kapwa, at mga pinunong corrupt at nababayaran. Madami pa rin sa
atin ang kinatatamaran ang pag-aaral at gusto na lamang ay puro saya. May mga
katulad pa rin ni Dona Victorina na walang pamamahal sa sariling bansa at mga
kalahi.Sabi nga sa libro ay ang mga tauhang ito ay kasama pa rin natin
magpahanggang ngayon, ang nagbabago lamang ay ang pangalan.

Kayo ba? Sino pa sa tingin ninyo ang mga karakter na patuloy pang nabubuhay
sa panahon natin ngayon? (sasagot ang mga mag-aaral)
Dahil na rin sa ibat-ibang mga elemento na nakapaloob sa mga nasabing mga
nobela kaya naman patuloy itong binabasa kahit ilang taon na itong nailatahala. Ang
dalawang nobelang ito ay siyang ikinasanhi ng pagbukas ng mata ng maraming
Pilipino sa mga nangyayari sa pilipinas noong panahon ng Espanol. At sa tulong na rin
ng mga nobelang kagaya nito kaya naman nagtulong-tulong ang lahat tungo sa
kalayaan.
Ang sakop ng aking pag-uulat ay ang nobela lamang ni Rizal na Noli Me Tangere
at ipagpapatuloy ng ating kamag-aral na si Edgie Madriago. Inaasahan ko na handa na
kayong lahat sa ating talakayan.
TALAKAYAN
Bago natin talakaying mabuti ang Noli Me Tangere ay nais ko munang itaas ang
inyong kanang kamay. Pagkatapos ay pakiyugyog ang inyong katabi at paki sabi na,
Huwag kang matutulog! sabay ngiti. Ngayon namay paki taas ang kaliwang kamay
at paki yugyog ulit ang katabi. Sabihin mo naman na, lalo kana! at huwag kalimutang
ngumiti ulit. Lahat ng mag-aaral na handa ng makinig ay ngumiti. Ayun naman!
Muli, mas maganda at mas pogi pa kayo sa hapon!
Ang Noli Me Tangere ay hango sa Latin na nangangahulugang, Huwag mo
akong salangin. Kinuha ito ni Rizal sa ebanghelyo ni Juan: 20: 1317 sa Bibliya na
tumutukoy kung paano pinagsusuot ng mga patalastas ang mga may ketong upang
lubayan sila ng mga nakakasalubong nila. Mas madalas itong tinatawag na Noli; at ang
salin sa Ingles nito ay Social Cancer. Sinundan ito ng El Filibusterismo, isa pang nobela
ni Jose Rizal.
Ngunit bakit nga ba sinulat ni Rizal ang Noli Me Tangere? Sabi nga ni Rizal sa
kanyang aklat ay: Nais kong ilarawan ang mga suliranin ng Pilipino ng sa gayon ang
makakaalam niyon ay baka makapagbigay ng kalutasan.
Ang Noli ay naglalaman ng mga bagay na noong panahon na iyon ay walang
sinuman sa Pilipinas ang nagtangka na talakayin. Lubhang maseselan ang nga bagay

na binanggit ni Rizal sa kanyang aklat na ito. Ang wika nga ni rizal ay ganito: Tinugon
ko ang mga pang-aalipusta na sa loob ng daang taon ay ibinigay nila sa atin at sa ating
bayan. Inilarawan ko ang kalagayang panlipunan, ang buhay ditto, ang ating
paniniwala, ang ating pag-asa,ang ating mithiin, ang ating hinaing, ang ating
kalungkutan. Inalis ko ang maskara ng pagkukunwari na nagtatago sa likod ng relihiyon
upang makapangikil ng salapi. Itinaas ko ang kurtina ng pagkukunwari upang maipakita
kung ano ang nasa likod ng matatamis na salita ng pamahalaan. Sinasabi ko ang ating
hinaing, ang ating mga kamalian, ang ating mga bisyo, ang ating karuwagan, sa
pagpayag at pagtitiis sa ating miserableng kalagayan. Subalit kung may nakikita
naman akong kabutihan, ipinahahayag koi to at pinapupurihan. Ang mga pangyayaring
aking isiniwalat ay pawing naganap at may katotohanan.
Sinimulang sulatin ni Dr. Jose P. Rizal ang mga unang bahagi ng "Noli Me
Tangere" noong Enero 1884. Ang pagsulat ng nobela ay isang panukalang inihain ni
Rizal sa mga Pilipinong naninirahan sa Madrid upang mailapit sa pamahalaan sa
Espana ang mga suliraning kinakaharap ng Pilipinas. Bagamat nagkaisa ang mga
Pilipino na sulatin ang nobela, ito naman ay hindi nila mabigyang pansin at isinantabi na
lamang gawa ng suliraning kakaharapin sa pagpapalimbag ng aklat. Ang nagbigay
inspirasyon kay Rizal sa pagsulat ng nobela ay ang nobela ni Harriett Beecher Stowe,
ang Uncle Toms Cabin na naglalarawan ng kaawa-awang kalagayan ng mga aliping
Negro sa kamay ng mga panginoong puting Amerikano. Inilarawan dito ang iba't ibang
kalupitan at pagmamalabis ng mga Puti sa Itim. Inihambing niya ito sa kapalarang
sinapit ng mga Pilipino sa kamay ng mga Kastila.
Pinasimulan ni Rizal ang pagsulat ng aklat sa Madrid noong Enero 1884. Dito ay
natapos niya ang kalahati ng nobela. Ang sa ika-apat na bahagi ay tinapos niya sa Paris
at ang sa ika-apat pang bahagi ay sa Berlin, Alemanya. Inilaan ni Vicente Blasco
Ibez, isang bantog na manunulat, ang kaniyang serbisyo bilang tagapayo at
tagabasa. Natapos niya ang aklat noong Pebrero 21, 1887, at kanyang ipinalimbag sa
Berliner Buchdruckerei-Actien-Gessellschaft. Ito ay lumabas sa palimbagan noong
Marso 21, 1887.

Ang aklat ay binubuo ng animnaput tatlong (63) kabanata. Subalit dahil sa


kakulangan ng salaping gugugulin sa pagpapalimbag dito ay hindi isinama ni Rizal ang
kabanata limamput apat (54) na may pamagat na Elias at Salome. Nalimbag ang
aklat sa tulong ni Maximo Viola na nagpahiram kay Rizal ng halagang gagastusin sa
pagpapalimbag ng 2,000 sipi ng aklat. Bilang pasasalamat, ipinagkaloob ni Rizal kay
Viola ang orihinal na manuskrito ng nobela. Ang manuskrito ay binili ng pamahalaan ng
Pilipinas sa pamilya ni Viola. Ang aklat ay inialay ni Rizal sa kanyang bayan na may
ganitong paghahandog:
Nakatala sa kasaysayan ng pagdurusa ng sangkatauhan ang isang kanser na
malala na kung kayat saglit lang na mahipo ay naiirita ito at labis na napakasakit. Kaya,
kahit ilang ulit na, sa gitna ng modernong sibilisayon, ginusto kong tawagin ka sa aking
harapan, ngayon ay samahan ako sa alaala, ngayon ay ihahambing ka sa ibang bansa,
sakaling ang mahal mong imahen ay magpakita ng kanser ng lipunan tulad ng sa iba.
Hangad ang inyong kapakanan, gaya ng sa atin, at naghahanap ng
pinakamainam na gamot, gagawin ko sa inyo ang ginawa ng mga sinauna sa mga
maysakit, ilalantad sila sa hagdan ng templo nang sa gayoy lahat ng humihingi ng
tulong sa Diyos ay makapag-alay ng lunas.
At hanggang sawakas, magpapatuloy ako sa paglikha ng kondisyon walang
diskriminasyon; itataas ko ang bahagi ng belong nagkukubli sa kasamaan,
isasakripisyo ang lahat para sa katotohanan, kahit maging karangyaan dahil bilang
kanyang anak, batid kong ako riy nagdurusa sa mga kakulungan at kahinaang ito.
Ganito katindi ang hangarin ng ating bayani. Ganito siya ka determinado para
makatulong sa ating bayan. Tayo ba? Hanggang saan ang kaya nating gawin?
Hanggang saan ang kaya nating isakripisyo? Hanggang saan natin kayang manindigan
at ipaglaban ang ating karapatan? (inaasahan ang pag sagot ng mga mag-aaral)
Naniniwala ako na ang kabataang may pagmamahal sa sariling bayan, ay ang
kabataang magbibigay pag-asa sa lahat. Ang kabataang marunong magmahal, ay ang
kabataang kayang harapin ang lahat. Maaring hindi lahat tayo ay kayang taglayin kung
ano man ang mayroon si Rizal, ngunit naniniwala ako na kaya nating maging Rizal sa

kahit na anong paraan na kaya natin. Naniniwala ako na kaya nating maging sino tayo
para sa ikauunlad ng ating bayan! Dahil ang kabataang Pilipino ay pinagpala.
Naniniwala ako na ang mga nakikinig ngayon ay ang mga pag-asa ng bayan! Muli
magandang hapon sa inyong lahat!

Anda mungkin juga menyukai