Anda di halaman 1dari 1

Basa eta, mun teu salah mah hari Minggu bulan

Februari taun 2014, abdi sakaluarga maen ka daerah


Dago atas. Kadituna subuh subuh. Jalan na teh ngan
saukur jalan satapak.
Mobil brenti di deukeut batu nu gede pisan. Abdi
turun, terus ka batu eta. Sejuk pisan. Ti batu eta abdi
ningal Kota Bandung pinuh ku gedung. Asa pagede
gede gedung teh. Saatos ti ditu, abdi sakaluarga
milari warung. Teu jauh ti tempat batu nu tadi, aya
warung leutikn pisan. Abdi sakaluarga masuk weh bari
mesen teh panas. Abdi ningal ka sakitar warung.
Dipojok, abdi ningal aya awewe nuju tungkul, rambutna
panjang, bajuna bodas bersih siga daster. Abdi teh
teu mikir nu aneh-aneh. Abdi ngalihkeun pandangan.
Pas ningal deui ka pojok, eta awewe tos teu aya.
Langsung weh abdi merinding. Abdi nanya ka ibu nu
gaduh warung. Ibu warung teh meni kucel kuleuheu
tapi bageurna dua jempol. Nah ceuk Bu warung, Naon
neng da abdi mah teu gaduh istri. Makin merinding
abdi teh. Tapi emangna sok aya wae nu kitu mah. Tos
biasa ibu mah. Abdi ngan ngangguk bari nginum teh
haneut.
Sapartos eta, abdi sakaluarga uih. Pas dijalan,
abdi ningali deui awewe nu tadi di warung. Langsung
weh abdi nutupan muka make bantal bari ngadoa.

Raysa Viandri ( 27 ) 8-K

Anda mungkin juga menyukai