India Jurnal Fisioterapi dan Terapi Pekerjaan

Satu perbandingan saliran autogenic dan kitaran aktif teknik pernafasan pada
pesakit dengan kepahitan akut penyakit paru-paru obstruktif kronik
Author (s): Jamal Ali Moiz, Kamal Kishore, D.R. Belsare
Vol. 1, No 2 (2007-04 - 2007-06)
Jamal Ali Moiz (1), Kamal Kishore (2), D.R. Belsare (3)
(1) Post - graduan pelajar, Cardiopulmonary Terapi Fizikal, Hamdard University,
New Delhi
(2) Ketua fisioterapi, Jabatan Fisioterapi, Pengiring Hospital dan Pusat
Penyelidikan, Faridabad,
(3) Dalam Pusat Pemulihan caj, Majeedia Hospital New Delhi
Cetak halaman-ISSN: 0973-5666; Elektronik - ISSN: 0973-5674
ABSTRAK
Tujuan: Kesan rawatan jangka pendek saliran autogenic (AD) dan kitaran aktif
teknik pernafasan (ACBT) telah dinilaikan dalam pesakit dengan kepahitan akut
penyakit pulmonari obstruktif kronik (COPD)
Kaedah: Tiga puluh pesakit COPD lelaki dengan kepahitan akut terlatih dan
secara rawak kepada dua kumpulan dan mereka melakukan teknik masingmasing pada hari-hari berturut-turut di dalam tempoh tertakluk rawak dua hari
menyeberang reka bentuk.
Eksperimen telah dijalankan di wad / IMCU dalam Pengiring hospital, Faridabad.
Berikutan pemboleh ubah bersandar diukur sebelum rawatan, semasa rawatan,
dengan serta-merta selepas rawatan dan 30 minit selepas rawatan, kahak
kelantangan, SpO2, kadar jantung, PEFR, kadar pernafasan, VAS dan
keutamaan pesakit.
Results: Data dianalisis menggunakan SPSS 11.5 bagi versi window. Antara
rawatan ertinya dianalisis bagi perbezaan menggunakan ttest berpasangan.
Ketua model linear mengulangi ukuran varians (ANOVA) telah digunakan untuk
memeriksa perubahan dalam pemboleh ubah bersandar; tahap kepentingan
yang telah ditetapkan pada p <0.05. Terdapat perbezaan statistik yang signifikan
SpO2, HR, dan VAS antara rawatan namun tiada perubahan ini klinikal yang
ketara. Dalam analisis rawatan menunjukkan kedua-dua rawatan adalah samasama berkesan dalam mengeluarkan rembesan, meningkatkan pengoksigenan
dan dengan itu mengurangkan nafas yg sulit.
Kesimpulan: Keputusan kajian ini menunjukkan AD yang berkesan sebagai
ACBT akut penjelasan rembesan dan meningkatkan ketepuan oksigen tanpa
menyebabkan sebarang kesan yang tidak diingini di tengah-tengah kadar
pernafasan kadar dan sesak nafas dalam pesakit dengan kepahitan akut COPD.
Teknik-teknik ini boleh digunakan dalam exacerbations COPD mengikut kepada
keutamaan pesakit dan ahli fisioterapi '. Kata kunci: Autogenic saliran, kitaran
aktif teknik pernafasan, kepahitan akut COPD, teknik pembersihan saluran
pernafasan

PENGENALAN
Penyakit obstruktif kronik paru-paru (COPD) adalah punca utama morbiditi dan
mortaliti. Ia memberi kesan kepada kira-kira 4-10% daripada population1 global.
Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) menganggarkan bahawa COPD
menyebabkan 4.7 juta kematian setiap tahun, menjadikan keadaan punca kelima
utama global mortility.2 Kira-kira 18 juta India 5 peratus lelaki dan 2,75 peratus
wanita di atas 30 tahun sudah menderita akibat rokok ini disease.3 merokok
adalah faktor yang paling penting untuk COPD: 15-20% daripada perokok
membangunkan saluran udara klinikal penting obstruction.4
Inisiatif global penyakit paru-paru obstruktif kronik (EMAS) 5 ditakrifkan COPD
sebagai "keadaan penyakit yang dicirikan oleh had aliran udara yang tidak
sepenuhnya balik. Had Aliran udara biasanya kedua-dua progresif dan dikaitkan
dengan tindak balas yang abnormal radang paru-paru kepada zarah atau gas
berbahaya ". Di samping itu kepada pesakit penyakit kronik mereka dengan
COPD sering mengalami kepahitan tetap akut (biasanya sekitar 2-3 setahun) .
10,11 Anthonisen et al12 pada tahun 1987, ditakrifkan kepahitan akut COPD
(AECOPD). Takrif ini adalah berdasarkan kepada kehadiran gejala-gejala
tertentu dalam pesakit COPD, iaitu meningkat nafas yg sulit, kahak kelantangan
dan purulence kahak.
Airway mukus hyper rembesan ciri kardinal COPD. Rembesan mukus hyper,
yang tersirat di dalam bronkitis kronik jangka panjang, adalah salah satu entiti
fisiologi yang terdiri daripada COPD. Mukus yang meningkat adalah berkaitan
dengan hiperplasia sel piala dan hipertropi kelenjar submucosal. Bilangan sel
feniks mata dan panjang ciliary menurun dalam pesakit kronik bronchitis6.
-Keabnormalan yang digandingkan dengan rembesan hyper mukus yang
berkaitan dengan mengurangkan pelepasan mukus dan halangan saluran udara.
Rembesan saluran pernafasan yang tertangguh boleh membentuk palam dan
membuang mukus bronkial yang tidak boleh dipecat oleh batuk. Airway
memasang menyebabkan pengudaraan yang cacat, menyebabkan pengudaraan
yang lebih rendah - nisbah-perfusi.
Peningkatan saluran udara rintangan kepada aliran udara dan hasil udara yang
memerangkap hyperinflation dada dan beban inspiratory otot pernafasan, yang
membawa kepada fatigue.7
Fisioterapi dada (CPT) adalah berkesan dalam penjelasan rembesan dari paruparu pesakit dengan rembesan yang banyak. Rawatan konvensional selama
bertahun-tahun adalah saliran postur (PD) dengan perkusi. Kesan mudarat telah
dikaitkan dengan teknik manual termasuk desaturation arteri, bronchospasm,
atelectasis, penggunaan oksigen meningkat dan kaedah baru metabolik dan
hemodynamic disturbances.8 Dalam tahun-tahun kebelakangan ini telah diterima
pakai di kalangan yang saliran Autogenic (AD) dan kitaran aktif teknik pernafasan
(ACBT ). AD telah berbanding dengan saliran postur dan bertepuk tangan dada
dan telah membuat kesimpulan bahawa AD adalah kurang berkemungkinan
menghasilkan desaturation oksigen mungkin lebih baik dibiarkan oleh pesakit

sementara menghasilkan yang sama benefits.9 kesan jangka pendek saliran

postur (PD), berdebar-debar dan tamat dengan celah suara terbuka dalam
postur sisi (ELTGOL) berbanding dalam kepahitan akut bronkitis kronik dan
membuat kesimpulan bahawa semua rawatan yang selamat dan berkesan dalam
mengeluarkan rembesan yang menyebabkan kesan yang tidak diingini pada
ketepuan oksigen tetapi berdebar-debar dan teknik ELTGOL lebih berkesan
dalam memanjangkan penyingkiran rembesan daripada PD method.10 Savci et
al. mengkaji kesan rawatan jangka panjang AD dan ACBT dalam 30 pesakit
COPD lelaki yang stabil dan membuat kesimpulan AD yang berkesan sebagai
ACBT dalam penjelasan rembesan dan meningkatkan paru-paru function11
Kesusasteraan adalah mengelirukan dengan perbandingan di antara dan di
kalangan rejimen membuat tafsiran sukar. Tiada kajian-kajian setakat ini hanya
menentukan keberkesanan dan yang kedua-dua teknik ini lebih tinggi untuk
meningkatkan ketepuan oksigen, pengeluaran kahak, fungsi paru-paru, toleransi
pesakit dan pilihan pesakit rawatan dalam kepahitan akut COPD. Kajian ini
adalah bertujuan untuk membandingkan kesan jangka pendek AD dan ACBT
dalam kepahitan akut COPD. Berdasarkan penemuan, teknik pembersihan
saluran pernafasan yang sesuai boleh digunakan dalam pesakit-pesakit ini.
Kaedah
Pesakit: Tiga puluh pesakit COPD lelaki kumpulan umur 41-65 tahun dengan min
SD umur 54,46 7,69 yrs, ketinggian 1,68 6,45 m, dan berat 63 7,07 kg.
Semua telah dimasukkan di hospital untuk rawatan exacerbations sana akut
dimasukkan dalam kajian ini.
Kekesalan akut COPD adalah ditakrifkan sebagai "1 3 gejala iaitu menjadi lebih
buruk akibat nafas yg sulit; peningkatan dalam purulence kahak; peningkatan
dalam volume12 kahak serta 1 berikut: atas Jangkitan saluran pernafasan dalam
5 hari yang lalu; demam tanpa sebab yang jelas; meningkat berdehit, batuk
meningkat; atau meningkatkan kadar pernafasan atau denyutan jantung
sebanyak 20% di atas garis asas "Tiga belas mata pelajaran yg hidup bersama
dengan masalah perubatan seperti angina, defisit neurologi, ortopedik yang tidak
normal, kencing manis atau darah tinggi yang tidak terkawal, TBC, asma,
bronchiectasis, petunjuk bagi sokongan ventilatory , ketidakstabilan
hemodynamic, buset pulmonale, EMAS peringkat iv, embolisme pulmonari,
pembedahan perut lepas, hernia, pneumothorax, polycythemia, CHF, telah
dikecualikan daripada kajian.
Campur tangan: Pada saliran autogenic hari dilakukan pesakit adalah
dinasihatkan untuk duduk dan berehat dengan leher dipanjangkan sedikit. Beliau
juga diminta untuk mengosongkan saluran pernafasan atas (hidung atau tekak)
dengan huffing atau menghembus hidung pesakit bermula dengan
melaksanakan bernafas dgn diafrakma di paru-paru rendah kelantangan inspirasi
lambat dengan jeda tiga saat, dan tamat tempoh yang telah dilakukan sebagai
mengeluh dengan celah suara yang terbuka dan dengan halaju tinggi yang
mungkin tetapi tidak tamat tempoh yang terpaksa. Semasa pernafasan

kelantangan ini paru-paru yang rendah, tamat tempoh adalah digalakkan turun
ke jumlah rizab expiratory. Apabila pesakit merasa rembesan untuk bergerak,
jumlah inspirasi menjadi lebih mendalam dan tamat tempoh tidak turun jauh
sebagai jumlah rizab expiratory. Sebagai rembesan bergerak pokok bronkial
untuk saluran pernafasan besar pesakit melakukan pernafasan paru-paru
kelantangan yang lebih tinggi, jumlah pasang surut kepada jumlah rizab
inspiratory. Hanya apabila rembesan dirasai setinggi mungkin tidak Meludah
berlaku. Para pesakit diajar untuk menindas batuk untuk membenarkan ini, kitar
senaman pernafasan yang berulang-ulang sepanjang sesi rawatan 30 minit
Pada ACBT hari itu dilaksanakan, kedudukan pesakit duduk dengan kembali
disokong. ACBT dilakukan beberapa kali, bermula dengan pernafasan
kelantangan pasang surut dengan dada yang lebih rendah (kawalan pernafasan)
selama kira-kira enam nafas, diikuti oleh inspirasi 3-4 dalam kapasiti penuh, dan
kemudian satu lagi tempoh bernafas kawalan. Akhirnya, pesakit melakukan satu
atau dua terpaksa penutupan (huffs) dari pertengahan kepada kelantangan yang
paru-paru yang rendah. Jika rembesan dirasai cukup tinggi dalam saluran
pernafasan proksimal marah-marah telah dilakukan pada isipadu paru-paru yang
lebih tinggi.
Pesakit digalakkan untuk batuk dan Meludah hanya jika rembesan yang cukup
tinggi. Selepas merasa sakit hati dan / atau batuk tempoh yang lebih lembut
dada yang lebih rendah pernafasan kawalan telah dilaksanakan, dan kitaran ini
berulang-ulang sepanjang sesi rawatan 30 minit.
Pemerolehan data dan ukuran:
Mata pelajaran mesyuarat kriteria kemasukan / pengecualian menerima latihan
AD dan ACBT. Latihan adalah satu hingga dua sesi satu jam awal dengan atau
tanpa 1-3 minit 30-40 susulan sesi. Sebagai mata pelajaran yang terlatih, telah
secara rawak untuk kumpulan. Mata pelajaran di dalam 'Kumpulan A' yang
dirawat dengan AD pada hari ujian pertama dan ACBT pada hari ujian kedua.
Mata pelajaran di 'Kumpulan B' dirawat dengan ACBT pada hari ujian pertama
dan AD pada hari ujian kedua.
Semua sesi rawatan yang telah dilakukan di bawah pengawasan dan pada masa
yang sama hari ini. Semua ubat-ubatan yang biasa ditadbir sepanjang hari-hari
kajian; rawatan dihidu dan / atau nebulised diseragamkan dan ditadbir sebelum
campur tangan kajian dan yang sama pada semua hari kajian.
Berikutan pemboleh ubah bersandar telah dikumpulkan sebelum rawatan, 15
minit selepas rawatan, selepas sahaja rawatan dan 30 minit selepas rawatan.
Kahak Expectorated
Mana-mana kahak yang dihasilkan semasa dan berikut sama ada rawatan
tersebut dikumpulkan ke dalam bikar plastik yang sama (dilabel mL skala) dan isi
padu yang diukur dalam mililiter.
Ketepuan oksigen arteri dan kadar jantung kandungan oksigen yang
digabungkan dengan hemoglobin dalam darah arteri dan kadar rusa jantan
diukur dengan standard nadi oximeter (NANOX 2).

Kadar aliran puncak expiratory (PEFR)

Meter Aliran Peak Mini A Writ ini telah digunakan. Semua mata pelajaran
digalakkan untuk menghasilkan usaha maksimal dan prosedur yang telah
ditunjukkan. Meter itu dibuat kepada sifar. Mata pelajaran ditanya menyedut
sepenuhnya, dengan cepat tempat meter aliran puncak ke dalam mulut dan
untuk membuat suatu meterai sekitar pelekap mulut dengan bibir. Ia telah dibuat
pasti bahawa mokrofon lalu melalui gigi pesakit dan tidak occluded oleh lidah.
Dengan serta-merta maka mata pelajaran exhaled sepenuhnya dengan daya
maksimal pembacaan telah diambil seperti yang ditunjukkan dalam Meter Aliran
Peak. Ukuran ini telah diulangi dua kali lebih. Yang terbaik telah diambil untuk
rekod.
Kadar pernafasan (RR)
Kadar pernafasan dicatatkan sebagai pemerhatian bilangan lawatan torasik
untuk satu minit.
Skor Analog Visual (VAS)
Sebelum sahaja kepada rawatan subjek menerima arahan yang sama dalam
menggunakan skala 10 cm visual analog mendatar dengan perihalan utama
'Tidak pada semua sesak nafas' dan 'teruk sesak nafas'. Tertakluk kemudiannya
diminta untuk mengadar keamatan sesak nafas mereka dengan menandakan
satu titik on-line. Ini telah diulang rawatan dengan segera berikut tanpa subjek
melihat rakaman awal
Keutamaan pesakit
Pada akhir mata pelajaran pada hari kedua rawatan ditanya rawatan yang
mereka lebih suka dan direkodkan.
Analisis data
Analisis data dilakukan dengan menggunakan pakej perisian SPSS for windows
versi 11,5 (SPSS Inc, Chicago, Amerika Syarikat) dan STATA 7,0. STATA telah
digunakan untuk mencari min dan sisihan piawai Umur, Height dan BMI semua
pesakit dan pemboleh ubah. Yang berpasang ujian-t digunakan untuk
membandingkan Jilid Kahak, Heart Rate, PEFR, Kadar pernafasan, VAS antara
kedua-dua rawatan (AD dan ACBT) Sebelum Rawatan, Ketika Rawatan Sebaik
sahaja Selepas Rawatan, 30 Minit Selepas Rawatan (tertakluk reka bentuk yang
sama). Yang berpasang ujian-t digunakan untuk membandingkan skor VAS
sebelum dan selepas rawatan bagi kedua-dua teknik.
Model linear umum, langkah diulangi analisis varians (ANOVA) telah digunakan
untuk memeriksa perubahan dalam semua pemboleh ubah bersandar dalam
faktor tertakluk adalah masa yang diukur pada empat selang: sebelum rawatan,
semasa rawatan, serta-merta selepas rawatan dan 30 minit. selepas rawatan.
Paras signifikan yang ditetapkan untuk kajian ini adalah 95% (p <0.05).
Keputusan
Jilid kahak: Jumlah dagangan min kahak expectorated semasa AD adalah lebih
besar daripada ACBT itu dan tidak terjejas oleh perintah itu di mana rawatan
diberikan (Rajah 1) tetapi perbezaan ini adalah sangat kecil dan mendapati

secara statistik tidak signifikan (p> 0.05) . Walau bagaimanapun, antara rawatan
pelbagai perbandingan dari segi pasangan telah dibuat iaitu post hoc analisis
yang telah dilakukan yang menunjukkan bahawa kedua-dua rawatan adalah
sama-sama berkesan dalam penyingkiran rembesan tahap kepentingan yang
sama untuk AD (p = 0,00) serta ACBT (p = 0,00) .
Ketepuan Oksigen arteri (SpO2): SpO2 lelaki secara beransur-ansur meningkat
semasa rawatan. Sebaik sahaja selepas rawatan SpO2 min untuk AD dan ACBT
94,2 dan 92,7 masing-masing. Perbezaan di antara dua rawatan ini adalah
statistik yang signifikan dengan p = 0,043 (Rajah 2) Dalam analisis rawatan
menunjukkan peningkatan yang ketara dalam SpO2 dalam kedua-dua rawatan
jika dibandingkan dengan nilai-nilai asas (p <0.05).
Kadar Jantung (HR): Kadar jantung min meningkat secara beransur-ansur
semasa rawatan. (Fig.3) Walau bagaimanapun, peningkatan dalam HR AD
daripada dalam ACBT bermakna 83.7and 82,2 masing-masing. Perbezaan ini
adalah sangat kecil tetapi mendapati statistik yang signifikan (p = 0,043). Kadar
denyutan jantung cenderung untuk mengurangkan secara beransur-ansur
selepas rawatan dan pada 30 minit selepas rawatan ia hampir sampai ke
baseline.
Kadar Aliran puncak Expiratory (PEFR): Terdapat tiada perbezaan yang
signifikan dalam PEFR membandingkan kedua-dua rawatan. (Fig.4) Dalam
tempoh rawatan analisis menunjukkan peningkatan yang ketara dalam PEFR
semasa ACBT (p = 0,000) Walau bagaimanapun, ia tidak ketara semasa rawatan
AD (p> 0.05).
Kadar pernafasan (RR): Tiada perbezaan yang signifikan di antara rawatan bagi
kadar pernafasan dengan perbandingan dari segi pasangan p> 0.05 (Fig.5),
rawatan analisis pelbagai antara yang dibuat yang post hoc analisis yang telah
dilakukan yang menunjukkan perubahan yang tidak ketara dalam kadar
pernafasan dalam kedua-dua rawatan dengan serta-merta selepas rawatan.
Kadar pernafasan ketara berkurangan 30 minit selepas rawatan berbanding
dengan nilai-nilai garis dasar mereka, dalam tahap kepentingan AD dan ACBT
adalah p = 0.001 dan p = 0,016 masing-masing.
Skala Visual Analog (VAS): yang berpasang ujian-t digunakan untuk
membandingkan skor berehat VAS dengan serta-merta selepas rawatan VAS
skor untuk kedua-dua rawatan. (Fig.6) Dalam AD dan ACBT selepas skor VAS
rawatan berkurangan dengan ketara dengan tahap signifikan p = 0,000 dan p =
0.008 masing-masing. Pada AD skor min VAS mengurangkan lebih daripada
ACBT perbezaan ini adalah statistik yang signifikan dengan p = 0,007.
Keutamaan Pesakit: Dua belas pesakit saliran autogenic pilihan, empat belas
pesakit pilihan ACBT, tiga pesakit lebih suka kedua-duanya, dan satu pesakit
tidak mempunyai keutamaan (Fig.7).
Rajah 1 Perbandingan Jumlah dagangan Kahak
Antara Dua Rawatan

Rajah 4 Perbandingan Peak Expiratory

Kadar aliran Antara Dua Rawatan
Rajah 2 Perbandingan Oksigen arteri
Ketepuan Antara Dua Rawatan
Rajah 5 Perbandingan Kadar pernafasan
Antara Dua Rawatan
Rajah 3 Perbandingan Kadar Jantung
Antara Dua Rawatan
Fig.6 Perbandingan Visual Analog
Skor Antara Dua Rawatan
Rajah 7 Pesakit 'Keutamaan untuk rawatan
Perbincangan
Kajian ini adalah bertujuan untuk membandingkan keberkesanan dua teknik
pembersihan saluran pernafasan dalam kepahitan akut COPD. Ia adalah satu
kajian crossover rawak. Keputusan menunjukkan dengan jelas bahawa tidak ada
ke atas semua perbezaan antara kedua-dua rawatan. Dalam kajian ini, keduadua rawatan yang dijumpai sama-sama berkesan dalam pembersihan kahak
Walau bagaimanapun, tiada perbezaan yang signifikan didapati dalam jumlah
kahak antara rawatan. Pemerhatian yang serupa telah dilaporkan oleh Millar et
al14 membandingkan AD dengan ACBT dalam pesakit cystic fibrosis,
diperhatikan tiada perbezaan yang signifikan dalam berat badan kahak di antara
kedua-dua kaedah ini.
Dalam kes ini, jumlah kahak kajian diukur kerana ia bukan invasif yang mudah
jangka pendek hasil langkah-langkah klinikal keberkesanan teknik pembersihan
saluran pernafasan. Ia telah mencadangkan agar volume kahak atau berat
badan mengelirukan, sebagai kuantiti yang tidak diketahui air liur boleh
included.15 Radio aerosol tracer16 kaedah telah dicadangkan untuk menilai
kebenaran rembesan, tetapi ia menimbulkan persoalan etika yang serius dan
oleh itu, yang digunakan dalam sangat sedikit pusat.
Ia seterusnya mencadangkan bahawa kelantangan kahak mengelirukan kerana
ia boleh ditelan atau individu mempunyai kesukaran dalam expectorating.17
subjek dalam kajian ini telah biasa dengan sesi kahak dan rawatan expectorating
diselia oleh ahli fisioterapi yang tidak menggalakkan mata pelajaran daripada
menelan kahak.
Kita tidak boleh mengatakan sama ada perubahan yang terdapat dalam kajian
kita bebas daripada rawatan, walaupun kita cari peningkatan yang jelas dalam
pembersihan saluran udara dan bukannya hanya perubahan.
Dalam mata pelajaran kajian ini telah menunjukkan peningkatan yang ketara
dalam ketepuan oksigen di dalam kedua-dua rawatan. Walau bagaimanapun,
kecenderungan ke arah ketepuan oksigen yang lebih tinggi dengan AD daripada

ACBT dan oleh itu, perbezaan mendapati statistik yang signifikan. Ini adalah
sangat mengikut untuk mencari Savci et al11 yang mendapati bahawa dalam
rawatan AD, peningkatan dalam ketepuan oksigen adalah jauh lebih tinggi
daripada di ACBT. Sebaliknya, Miller et al14 mendapati tiada perbezaan penting
dalam ketepuan oksigen antara rawatan pada pesakit cystic fibrosis. Walau
bagaimanapun, tiada pesakit jatuh ketepuan dalam salah satu kaedah.
Peningkatan dalam ketepuan oksigen mungkin telah keputusan penyingkiran
palam mukus yang tertangguh dari saluran udara, menyebabkan pengudaraan
alveolar yang lebih baik, dioptimumkan pengudaraan-perfusi tidak sepadan, dan
oksigen yang akhirnya bertambah baik pengangkutan ke tisu. Elizabeth Dean.18
Tambahan pula, sebab ketepuan oksigen yang agak meningkat semasa AD tidak
terkenal. Walau bagaimanapun, ia boleh disyorkan bernafas dgn diafrakma pada
isipadu paru-paru yang berbeza mungkin telah hasil daripada peningkatan
ketegangan oksigen alveolar disebabkan oleh tanah runtuh karbon dioksida dari
hyperventilation keseluruhan
Sebagai satu keputusan, kadar jantung meningkat dalam kedua-dua rawatan
ketara. Peningkatan ini tidak mempunyai kesan klinikal yang ketara dan tidak
lama kemudian menunjukkan trend kembali ke arah garis dasar, seperti yang
dilihat oleh pemantauan berterusan kadar jantung.
Perbandingan kadar jantung antara dua rawatan menghasilkan perbezaan kecil
tetapi signifikan (p = 0,043) tetapi perbezaan ini tidak mempunyai kaitan klinikal
kerana selepas sahaja cara rawatan AD dan ACBT 83,70 bpm dan 81,26 bpm
masing-masing. Ia menunjukkan bahawa kedua-dua rawatan ini tidak memberi
tekanan yang cukup untuk menyebabkan peningkatan yang besar dalam kadar
jantung. Sebab peningkatan ini dalam kadar jantung boleh dijelaskan oleh teori
ini yang mengatakan bahawa 'pada tahap yang rendah senaman, denyutan
jantung bertambah hampir secara eksklusif melalui pengeluaran vagal, dengan
sedikit bukti untuk peningkatan sistemik dalam aktiviti saraf simpatetik sehingga
keamatan senaman atau di atas state117 maksimal mantap, 19.
Dalam teknik pembersihan saluran pernafasan PEFR adalah ukuran hasil
berguna apa-apa perubahan dalam halangan saluran udara berikutan campur
tangan jangka pendek. Kedua-dua FEV1 dan PEFR yang digunakan secara
meluas dan langkah-langkah yang diulang yang tamat tempoh berkuat kuasa.
FEV 1and PEFR korelasi tetapi FEV1 tidak mengukur purata kadar aliran ke atas
jumlah yang besar berbanding PEFR.20
Terdapat melihat peningkatan yang ketara di PEFR dalam kedua-dua rawatan.
AD, ini peningkatan dalam PEFR didapati tidak signifikan. Walau bagaimanapun,
ACBT menunjukkan peningkatan yang lebih besar dalam PEFR daripada AD.
Tiada perbezaan yang signifikan didapati membandingkan kedua-dua rawatan.
Penemuan yang serupa telah dilaporkan oleh Savci et al11 membandingkan AD
dengan ACBT dalam pesakit yang stabil COPD mereka mendapati PEFR
meningkat dalam kedua-dua rawatan, dan PEFR meningkat lebih pada AD
berbanding dengan ACBT.

Sebenarnya masih wujud kontroversi yang banyak bagi korelasi pelepasan

kahak dan fungsi paru-paru. Hypersecretion mukus boleh menjadi satu faktor
penting yang menyumbang kepada halangan saluran udara.
Terdapat sedikit keraguan bahawa kahak yang banyak rintangan peningkatan
saluran udara untuk aliran udara dan dengan menyekat rembesan bronkial boleh
menjejaskan pertukaran gas dalam paru-paru. Dalam pesakit dengan kahak
yang banyak, pelbagai langkah rintangan aliran udara boleh diperbaiki dengan
saluran udara pelepasan Clarke et al.21
Subjek kita telah didapati mempunyai sebarang perubahan ketara dalam kadar
pernafasan semasa rawatan. Walau bagaimanapun, kedua-dua rawatan yang
menunjukkan terdapat penurunan kecil tetapi ketara dalam kadar pernafasan 30
minit selepas rawatan, mencerminkan bahawa kedua-dua rawatan yang tidak
menyebabkan peningkatan kadar pernafasan dan oleh itu boleh selamat dalam
kepahitan akut. Sesak nafas dengan ketara menurun dalam kedua-dua rawatan
selepas penyingkiran rembesan. Walau bagaimanapun, penurunan ini adalah
lebih pada AD berbanding dengan ACBT. Walaupun perbezaannya adalah
kurang tetapi mendapati statistik yang signifikan. Perbezaan ini tidak mempunyai
kesan klinikal yang ketara kerana perbezaan min adalah sangat kurang.
Penyelidikan masa depan
Untuk memberi rawatan asas yang lebih mendalam penyelidikan masa depan
amalan perlu dijalankan dengan mengambil sampel yang besar termasuk keduadua pesakit lelaki dan perempuan. Oleh kerana ketiadaan sumber kajian ini tidak
boleh termasuk radio aerosol mengesan, pemantauan tekanan darah berterusan,
ECG semasa rawatan, dan PFT lengkap, kajian masa depan boleh memulakan
dengan dokumentasi ini bacaan.
Kesimpulan
Keputusan kajian ini menunjukkan AD yang berkesan sebagai ACBT akut
penjelasan rembesan dan meningkatkan ketepuan oksigen tanpa menyebabkan
sebarang kesan yang tidak diingini di tengah-tengah kadar pernafasan kadar dan
sesak nafas dalam pesakit dengan kepahitan akut COPD. Teknik-teknik ini boleh
digunakan dalam exacerbations COPD mengikut kepada keutamaan pesakit dan
ahli fisioterapi '.
Rujukan
1. Tombak kerajaan RJ. Isonaka S, Iqbal A. (2003) Interpreting anggaran
kelaziman COPD: Apakah beban yang benar penyakit? Dada: 123:1684-1692.
2. Pertubuhan Kesihatan Sedunia. Laporan Kesihatan Sedunia 2002 Geneva:
Dunia HealthOrganization, 2002, www.who/int/ whr/2002/en /
3. Ketua, Jabatan Perubatan Pulmonari, Prof SK Jindal, TribuneNewsService,
Chandigarh, November14, 2004, www.tribuneindia.com/2004/ 20041115/chd.htm
4. Sherrill DL, Le Bowitz MD, Burros B, (1990) Epidemiologi penyakit kronik
pulmonari obstruktif. Clin dada Med, 11:375-388.
5. Gold bengkel laporan (2005 update), Strategi Global untuk Diagnosis,
Pengurusan, dan Pencegahan Penyakit Pulmonari Kronik Obstructive.

www.gold.copd.org.
6. Wanner A (1977) aspek klinikal pengangkutan mucociliary. Am.Rev. Respir.
Dis: 116: 73-125.
7. King, M: Rubin Bk.Mucus fisiologi dan Pathophysiology dalam: JP Derenne,
Whiterlaw Wilayah Persekutuan, Similowski, Editor. Kegagalan pernafasan akut
dalam penyakit kronik pulmonari obstruktif. New York: Dekker1996 pp391-405.
8. Connors A, Hammon W, Martin R, Rogevs RM, (1980) terapi fizikal Dada:
Kesan serta-merta ke atas oksigen di dalam pesakit yang mempunyai sakit akut.
Dada: 78:559-64.
9. Giles DR, Wagener JS, Accurso FJ, Buttler-Simon N. (1995) kesan jangka
pendek saliran postur dengan bertepuk tangan berbanding saliran autogenic
ketepuan oksigen dan pemulihan kahak dalam pesakit cystic fibrosis. Dada:
108:952-954.
10. Bellone A, Lascioli R, Raschi S. Guzzi L., Adone R, (2000) Dada terapi fizikal
pada pesakit dengan kepahitan akut bronkitis kronik: Keberkesanan tiga kaedah.
Arch Phys Med Rehab: 81:558-60.
11. Savci, Sema, Ince Deniz Inal; Arkan, Hlya; (2000) Perbandingan saliran
autogenic dan kitaran aktif Teknik pernafasan pada pesakit yang mempunyai
penyakit paru-paru obstruktif kronik, Jurnal Rehab Cardiopulmonary 20: 36-43.
12. Anthonisen getah asli, Manfreda J, Warren CPW, Hershfield ES, Harding GK,
Nelson NA, (1987) Antibiotik terapi kepahitan penyakit kronik pulmonari
obstruktif. Ann Pelatih Med: 106:196-206
13. McCory DC, Brown C, Gelfand SE, Bach PB (2001) Pengurusan kepahitan
akut COPD: Ringkasan dan penilaian keterangan yang diterbitkan. Dada: 1191190-1209
14. Miller S, DO Hall, Clayton CB, Nelson R (1995) Dada fisioterapi di cystic
fibrosis: satu kajian perbandingan saliran autogenic dan kitaran aktif Teknik
pernafasan dengan saliran postur. Toraks: 50: 165:169
15. Rossaman CM, Waldes R, D Sampson, Newhouse M (1985) Kesan
fisioterapi dada pada penyingkiran lendir dalam pesakit cystic fibrosis. Am Rev
Respir Dis 126: 131-135
16. Thomson ML, Pavia D. Mc Nicol MW (1973) kajian awal kesan guaiphenesin
pada pelepasan mucociliary dari paru-paru manusia. Toraks: 28: 742-7
17. Fagard R, Broeke C, A Amery, (1989) Left dinamik ventrikular semasa latihan
dalam pelari maraton elit. J Am Coll Cardiol: 14: 112
18. Elizabeth Dekan (1996), pengangkutan oksigen: asas terapi fizikal pulmonari
kardio. Dalam Frownfelter D, Dekan E (ed), prinsip dan amalan terapi fizikal yang
tajam, 3 ed. Mosby tahun Buku Inc p 3-21
19. Fisher AG, Adams TD, Yanowitz FG, et al (1989): penilaian Noninvasive atlet
bertaraf dunia yang terlibat dalam mod latihan yang berbeza. Am J Cardiol: 63:
337
20. Smith M, Ball V (2005) Buku Teks Tunai Fisioterapi Kardiovaskular /
pernafasan, Penerbit Elsevier, India

21. Clarke SW, Cochrane GM, Webber B (1973) Kesan kahak pada fungsi paruparu, Toraks 28: 262.

Undo edits
New! Click the words above to view alternate translations. Dismiss
Google Translate for Business:Translator ToolkitWebsite TranslatorGlobal Market Finder
Turn off instant translationAbout Google TranslateMobilePrivacyHelpSend feedback