Ang alamat ay isang uri ng panitikan na nagkukuwento tungkol sa mga pinagmulan ng mga bagaybagay sa daigdig.

Ito ay mga kwento ng mga mahiwagang pangyayari na nagpasalin-salin sa bibig ng

mga taong-bayan kaya't walang nagmamay-ari o masasabing may akda ito.
Ang alamat ay kuwento na kathang isip lamang na kinasasangkutan ng
kababalaghan o 'di pagkaraniwang pangyayari na naganap noong unang panahon.
Ang alamat ay karaniwang tumatalakay sa mga katutubong kultura, kaugalian o
kapaligiran. Eto ay tumatalakay din sa mga katangiang maganda, tulad ng
pagiging matapat, matapang, matulungin, at sa mga katangiang hindi maganda
tulad ng pagiging mapaghiganti, masakim, o mapanumpa, Nguni't sa bandang huli
ang kuwento ay kinapupulutan ng aral para sa ikabubuti ng iba. Ito ay sumasalamin sa kultura ng
bayang pinagmulan nito.
Sapagkat ang alamat ay karaniwang nagsimula noong unang panahon at nagpasalin- salin na sa
maraming henerasyon, ang alamat ay pinaniniwalaan ng
maraming tao na tutoong naganap dahil sa tagal ng pamamayani nito sa ating
panitikan o sa ating kultura.
Ang mga alamat ay nagkakaroon ng iba't-ibang bersiyon ayon na rin sa hangarin ng
sumulat o nagpalaganap ng ibang bersiyon ng alamat. Eto ay maaaring sa hangarin
na isanobela, isadula o isa-pelikula ang isang alamat.
Halimbawa ang isang bersiyon ng alamat ni Bernardo Carpio ay sinasabing sadyang
pinalaganap ng mga Kastila upang mapigilan ang namumuong himagsikan ng mga
Pilipino laban sa mga mananakop.
Ibang bersiyon naman ang pinalalaganap ng ibang mga magulang sa hangaring ang
kanilang mga anak ay huwag matakot kapag lumilindol sapagkat eto ay likha lamang
ni Bernardo tuwing nagtatangkang kumawala sa nag-uumpugang bato.
Bagama't maraming bersiyon ang alamat, ang mga eto ay nagkakaisa sa
paglalarawan kay Bernardo na isang matipuno at makisig na lalaki. Ang pagkakaiba
ng iba't ibang bersiyon ay ang pagtalakay kung bakit, papaano, at sino ang naging
sanhi ng kanyang pagkaipit sa nag-uumpugang mga bato.
Katumbas nito ang legend sa Ingles na mula naman sa salitang latin na Legendus. Sangay ng
panitikang ambag ng ating mga ninuno bago pa man dumating ang mga kastila.
-sa madaling salita ang alamat ay kuwento ng pinagmulan ng mga bagay-bagay sa daigdig.

ang alamat ng alamat ay isang uri ng panitikan na nagkukuwento ngtungkol sa pinagmulan ng bagay
bagay sa daigdig

Mga Uri ng Bigkas

May apat na prinsipal na uri ng bigkas o diin sa Filipino.
There are four principal types of accents or stresses in the Philippine language.

1. Malumay. (Gentle.)
Binibigkas ito nang dahan-dahan at may diin sa pagbigkas sa ikalawang pantig buhat sa hulihan. Ito ay
hindi ginagamitan ng anumang tuldik o palatandaan. Maaaring magtapos ang salitang malumay sa
patinig o katinig.
2. Malumi. (Grave.)
Ang bigkas na malumi ay tulad sa bigkas ng mga salitang malumay. Itoy binibigkas nang dahan-dahan at
may diin sa ikalawang pantig buhat sa hulihan. Ang ipinagkaiba lamang ng dalawang pagbigkas na ito ay
ang impit na tunog sa dulo ng mga salitang malumi. Palaging nagtatapos sa tunog patinig ang malumi.

Ginagamit natin ang tuldik na paiwa (\) sa pagpapakilala ng mga salitang binibigkas nang malumi.
3. Mabilis. (Fast.)
Ang mga salitang mabilis ay binibigkas nang tuluy-tuloy na ang diin ay nasa huling pantig. Wala itong
impit na tunog. Maaaring magtapos ang mga salitang binibigkas nang mabilis sa katinig o patinig.
Ginagamitan ito ng tuldik na pahilis (/) na inilalagay sa ibabaw ng huling patinig ng salita.
4. Maragsa. (Marked with a circumflex accent in old Tagalog books.)
Ang mga salitang maragsa ay binibigkas nang tuluy-tuloy na tulad ng mga salitang binibigkas nang
mabilis, subalit itoy may impit o pasarang tunog sa hulihan. Tulad ng malumi, ito ay palagiang nagtatapos
sa tunog na patinig. Ginagamit dito ang tuldik na pakupya (/\) na inilalagay sa ibabaw ng huling patinig ng
salita.

Ang tanaga ay isang uri ng filipino poem, binubuo ito ng apat na linya na may pitong pantig
kada isa ng may parehong tunog sa dulo ng bawat linya.
ang dalit naman ay isang katutubong anyo ng tula na binubuo ng walong pantig kada
talutod, apat na talutod bawat saknong at may isahang tugmaan.