Anda di halaman 1dari 2

Carita Wahyu Cakraningrat nyata nyaritakeun ngeunaan usaha tilu urang satria nyata, Raden Lesmono Mandrakumara, Raden

Sombo Putro sarta Raden


Abimayu anu berebut pikeun meunangkeun kakawasaan. Katiluna pada-pada berambisi badag jadi Ratu.Ku
kituna, maranhanana kudu bertarung sarta meunang gelar Wahyu Cakraningrat. Tapi meunangkeun Wahyu Cakraningrat teu pisanpisan gampang alatan sajumlah sarat kudu dipinuhan ambh Wahyu
Cakraningrat bisa majing atawa sajiwa kalayan satriaterpilih. Sedengkeun sarat anu kudu dipinuhan nyata: sanggup handayani
(nyieun conto anu alus) ka rahayat, nyekelan dinakejujuran, sanggup mr keteladanan, sanggup mr rasa tenteram ka rahayat, sanggup mr rasa kaasih n
yaah dina rahayat,miboga laku-lampah amanat, sanggup merekatkan sakumna rahayat tanpa melong kasang tukang, ageman,
ras sarta budaya, sartakudu paduli ka lingkungan.
Raden Lasmana Mandrakumara hayang ngabogaan Wahyu Cakraningrat, sarta manhna kudu bertapa di leuweung Gangga
Warayang. Dina waktu ditanya ngeunaan kesanggupannya bertapa di leuweung, mangka Raden Lasmana
Mandrakumara nmbalansanggup bertapa di leuweung kasebut. Tapi manhna hayang ambh dijaga pamanpamannya, di antarana nyata Sengkuni sartaDrona. Anu pang penting pikeun Lasmana
Mandrakumara nyata mawa inuman sarta kadaharan jeung tujuan ambh henteukalaparan dina waktu bertapa ngahontal wahyu. Ku kituna diri si
tapa baris tenang ku kituna wahyunya engk baris gampangmenyatu ka awak (manjing sarira), ta pisan pamikiran para sasipuh Hastina.
Keberangkatannya di antar ku para punggawa soldaduberkuda sarta Lasmana Mandrakumara nak Joli
Jempana nyata karta anu dikenyang leuwih ti dua buntut kuda.
Sjn deui jeung putra makuta Dwarawati satriya Parang Galudra Raden Samba. Manhna satriya anu pemberani og hayangbertapa di
jero leuweung Gangga Warayang pikeun ngahontal Wahyu Cakraningrat. Kebertangkatannya diantar ku para senapatinepi ka di perbatasan
kraton. Saterusna indit sorangan kalayan leumpang suku. Sabot dina lalampahan, Raden Samba papanggihkalayan jalmajalma Kurawa anu og baris nuju ka leuweung Gangga Warayang guna ngabagakeun turunna Wahyu
Cakraningrat.Sacara persaudaraan maranhanana silih bertegur-sapa tapi sanggeus nyaho kaperluan swang-swangan, maranhanana jadiganjor pamadeg
an. Awalna ngan pertengkaran sungut, tapi pamustunganana jadi pertengkaran fisik. Alatan Raden
Samba ngansorangan mangka manhna henteu sanggup ngalawan Kurawa, sarta pamustunganana menyingkir. Aya hiji kebulatan tekad dina diriRaden
Samba. Sanajan lh perang ngalawan jalma-jalma Kurawa ti Hastina lain hartosna harepan pikeun ngabogaan Wahyu Cakraningrat ngandeg. Wahyu
Cakraningrat kudu bisa dihontal sarta bisa jadi bogana, kitu pisan pikiran Raden
Samba. Ambhhenteu papanggih jeung urang Hastina anu urakan ta mangka Raden Samba nuluykeun lalampahan nuju leuweung Gangga
Warayang ti sisi sjn.
Bda jeung Raden Abimanyu anu dikeroyok lima buta leuweung, sarta nampak satriya kasebut rada kawalahan. Pareng dijomantara kasampak Raden
Gathotkaca anu keur nangan Raden Abimanyu luhur parntah sang mamang Raden Arjuna. Tijomantara Raden
Gathotkaca geus nempo kalayan cs kajadian anu tumiba Raden Abimanyu, mangka kalayan geura-giru sartaburu-buru turun pikeun mantuan Raden
Abimanyu. Dina sekejab tamatlah riwayat lima buta pembegal ta di leungeun Raden Gathotkaca. Sanggeus beristirahat sejenak, Raden
Abimanyu ngcskeun ka Raden Gathotkaca, yn manhna keur nanganWahyu Cakraningrat. Mangka Raden
Gathotkaca dimnta ambh balik baheula. Sanggeus Raden Gathotkaca balik mangka Raden Abimanyu nuluykeun lalampahan nepi ka nepi
ka di hiji gunung anu dijadikeun minangka tempat bertapa.
Sedengkeun Punokawan Semar, Gareng, Petruk, sarta Bagong aya di tempat anu lar ngadagoan rngsna Raden Angkawijaya (Abimanyu)
bertapa. Geus berbulan-bulan tacan aya tanda-tanda rngs bertapa.Ujug-ujug kaopat panakawan kasebut di hiji powayah larut peuting nempo cahya pohara
caang turun di leuweung Gangga Warayang bagian wtan anu disusul jeung sora gunungbitu. Panakawan bingung, salempang ka tuannya
(bendaranya) nyata Raden Angkawijaya, boa-boa sora tadi ngeunaanana ku kituna ngabalukarkeun pati. Ciknh baris beranjak ujugujug para panakawan ngadng sorak-sorai, anu ttla nyata jalma-jalmaKurawa. Naha sarta aya naon maranhanana bersorak-sorai? Wahyu
Cakraningrat geus turun sarta aya ka diri Raden Lasmana Mandrakumara. Para Kurawa langsung ngajak Raden Lasmana
Mandrakumara balik ka nagari Astina. Rasa bungah anu euweuhtaranya geus dirasakeun ku kabh punggawa
Hastina anu dina hatna unggal ngarasa sukss sarta junun. Para golongan kolot diantarana Drona, sarta Sengkuni ngarasa junun sarta sukss ngatik Raden
Lasmana Mandrakumara. Anu ngora ngarasa junun mrpetunjuk sarta arahanana ka putra makuta ta sarta unggal ngarasa berjasa. Ku
kituna kabh ngomong lamun euweuh kuringmeureun gagal pikeun meunang Wahyu Cakraningrat. Rombongan Kurawa geuragiru balik pikeun ngarayakeun keberhasilan Raden Lasmana Mandrakumara. Dina lalampahan balik rombongan
Kurawa henteu ngarasa yn lalampahan balik ta geus meunangsapamatuk lalampahan. Ujug-ujug Raden
Lasmana mnta ngandeg sabab manhna papanggih jelema anu leumpang keur mawabarang bawaan sarta henteu menghormat waktu aya di hareup Raden
Lasmana Mandrakumara. Mangka ditendanglah nepi kajelema ta gogolncngan di taneuh sarta barang bawaannya
terlempar lar sarta ancur bacacar. Kitu aya kajadian kawas tamangka para punggawa anu ngarasa berjasa buru-buru milu ambek. Jelema tadi terus ditakola
n sarta ditendang kawas bal. Jelemata leungit robah jadi cahya sarta saterusna asup ka awak Raden Lasmana

Mandrakumara sarta kaluar deui babarengan Wahyu Cakraningrat. Sasabot ta jatuhlah Raden Lasmana Mandrakumara nepi
ka kapidara. Maranhanana babarengan lumpat ngudagWahyu Cakraningrat sarta silih mendahului. Raden Lasmana
Mandrakumara diancik sorangan di tempat ta. Sejenak kajadian taberlalu, terlihatlah dua cahya ti jomantara turun di leuweung Gangga
Warayang di bagian palebah kulon.
Henteu lila saterusna Raden Samba anu bersemedi di tempat kasebut ngarasa yn dirina geus bisa meunangkeun Wahyu
Cakraningrat. Manhna pohara reueus yn mak kakuatan sorangan bisa meunangkeun wahyu kasebut. Mangka berangkatlah Raden
Samba balik ka Dwarawati jeung hat anu songong alatan Wahyu Cakraningrat geus aya dina dirina. Ujugujug Kurawangudag sarta mnta wahyu anu geus aya ka diri Samba. Geus barang tangtu Raden Samba henteu memperbolehkan. Terjadilah
peperangan anu sengit. Ttla euweuh anu bisa ngalawan kakuatan Raden Samba. Maranhanana lumpat tunggang
langgang sartaeuweuh deui anu wani pahareup-hareup jeung Raden
Samba. Kalayan lumpatna para Kurawa ta hartosna maranhanana geus lhsarta moal wani deui ngarwong lalampahan Raden Samba. Demikianlah
Raden Samba ngarasa dirina pangkuatna sarta sakti mandraguna. Manhna wani ngomong akulah sagalana. Komo Raden Samba geus wani mengukuhkan
Akulah jelema anu barisnurunkeun Raja-raja
Sageus melontarkan kecap-kecap ta, manhna tuluy terdiam sejenak, manhna kawas ngaregepkeun lengkingan kecap-kecapsang ibu dewi Jembawati
Anaking ngger Samba, eling den eling ngati-ati marang sakehing panggoda. Eling-elingen enya nggerenya! (anaking Samba, inget sarta hatihatilah ka kabh godaan, ingatlah angger). Dasar Samba anak anu congkak sarta songong,kecapkecap indungna ta sok diinget tapi henteu diperhatikan. Dina hat leutik Raden
Samba ngomong ngaranna jelema kuatalatan meunang wahyu mangka teu aya anu sanggup ngarwong, contona Kurawa moal sanggup nglhkeun
kuring ha..ha..hakitu kecap-kecap songong Raden Samba. Sejenak kesombongan Raden
Samba keur bertahta dina singgahsana hatna. Sasabotta og nampak di panonna saurang aww babarengan saurang lalaki kolot.
Si aww ta masih ngora, geulis berkulit konnglangsap, bermata juling. Maranhanana ngahaturkeun sembah ka Raden Samba. Sarta tangtu Raden
Samba pohara rela pikeunnarima sembahnya. Duanana hayang mengabdi pikeun manhna. ta
pisan kaperluan maranhanana duaan, naha duanananyanghareup ka sang panarima Wahyu Cakraningrat. Sasabot ta og Raden Samba
berkenan pikeun narimana tapi si lalakiditampik jeung kol geus kolot sarta dipastikeun henteu sanggup digaw, malahan baris nyieun kaluman wa. Kalayan
hinaan tamenyingkirlah kolot kasebut. Tangtu wa si aww geulis ta nuturkeun tapak si kolot. Tapi Raden Samba geus ngudagna, barimerayu
si aww geulis anu ngaku ngaranna Endang
Mundhiasih. Jawab Mundhiasih bari melontarkan kaambek luhur kahenteuadilan sarta henteu ayana rasa belas kaasih ka kolot, ngan aww wa anu diudagudag. Endang Mundhiasih ngomong Wahyu
Cakraningratmu henteu pantas pikeun menghujat. Ttla Mundhiasih sarta jelema lalaki kolot ta saterusna leungit babarengankalayan sinar Wahyu
Cakraningrat indit ninggalkeun Raden Samba. Sasabot ta awak raden
Samba karasaeun leuleus lir jelemateu berpengharapan sarta henteu weruh naon anu baris diperbuat. Lain ulin rasa kuciwa Raden
Samba ka watek songong sartacongkaknya sabot ngarasa wahyunya geus indit. Wahyu
Cakraningrat henteu kuat menempati imah (awak) anu congkak sartasongong. Pamustunganana Raden Samba nyadar yn Wahyu
Cakraningrat lain bogana. Naon kaci jieun, sangu geus jadi buburmangka pulanglah Raden Samba ka Kadipaten Parang Galudra di nagara Dwarawati.
Di tempat sjn, di palebah kidul leuweung Gangga Warayang, kasampak opat panakawan kawas dawam masih ngadagoanrngsna tapa sang
bendara. Pakasaban kawas ieu geus biasa dipigaw ku para panakawan saprak jaman Maharesi Manumayasa.Tapi dina jero
peuting maranhanana opatan ngarasa kawas aya bayangan hideung aya pas di tengah-tengahmaranhanana.
Bayangan kasebut bari ngomong Jawata bakal marengake dheweke nampa Wahyu Cakraningrat . (Dewata
memperkenankan manhna pikeun narima Wahyu Cakraningrat)Kitu para panakawan bergembira
ria alatan bendaranya geusmeunangkeun naon anu didipikahayang. Sarta bener, Raden Angkawijaya geus kaluar ti pertapaannya. Beungeutna katempo cerah
bersinar, awakna nampak seger gembleng tanpa cela. Memang ta
pisan awak anu geus ngeusi wahyu. Mangka berangkatlah baliksarta maranhanana memperhitungkan yn naon anu diidamkan geus terlaksana sarta selesail
ah. Ujug-ujug datang para Kurawangudag Raden Angkawijaya anu geus meunang Wahyu Cakraningrat. Para Kurawa ngudag Raden
Abimanyu alatan hayangngarebut Wahyu Cakraningrat sarta ttla para Kurawa henteu sanggup ngudagna nepi ka Raden Angkawijaya geus nepi
ka dikaraton Amarta anu dina waktu ta di Amarta keur aya rapet rutin
(siniwaka). Maranhanana kabhanana bersyukur alatan naon anudipikahayang Angkawijaya geus jadi kanyataan. Sarta Angkawijaya-lah jaga anu baris nurun
keun raja-raja di Jawa.Teu lila saterusnakadng sora ramai di luar anu ttla jalma-jalma Kurawa anu ngarasa yn Wahyu Cakraningrat geus jadi milik Raden
Lasmana Mandrakumara, mangka maranhanana hayangeun ambh Wahyu Cakraningrat di kembalikan ka Raden Lasmana Mandrakumara.
Peperangan antara Kurawa jeung Pandawa teu bisa dihindarkan. Tapi teu aya si jahat bisa nglhkeun kebaikan.

Anda mungkin juga menyukai