TEASER:

"It's you!" tinaasan ni Chrome ng kilay ang lalaking kaharap.

"Who?"
"Ikaw nga Chrome and you are alive!" Gulat pa rin ito na para ba
ng nakakita ng multo sa kanya. "Hindi ka pa patay hindi ba? You are here, you ca
me back for me!"
"Huwag kang strong pare, nakadrugs ka ba?" ibinaba niya ang tea
na hawak. "Hindi pa kita nakita kahit kailan."
"No! You are lying this is me... I am Wess. Remember?"
Kinulta niya ang kanyang utak upang maalala ang pangalan nito. "
Ah, you are their friends?" turo niya sa mga kaibigan na nakatingin sa kanya. La
glag ang balikat ng kaharap na para bang hindi makapaniwala sa sinabi niya.
"No... please remember me. Please remember me Chrome... this is
me, Wess. I'm your boyfriend."
WHAT THE FOX ? Kailan pa siya nagkaboyfriend? Isa lang ang concl
usion niya sa mga nangyayari ngayon... linoloko lang siya nito. At sasabihin na
sana niya iyon ng biglang may sumakop sa mga labi niya and those soft and hot li
ps savoring hers is none other than from the man who insisted to her that he is
her boyfriend!

<3 <3 <3

a/n: so excited to start the new series kaya obvious bang minamadali ko ito. hah
ahaha... kahit na mamadaliin ko ito I won't give you the least.

Prologue

She look at herself in the mirror and smile faintly, tinakpan niya n
g make-up ang nanghihinang mukha na nakaharap sa kanya ngayon. She needs to be s
trong and pretty dahil iyon ang nagustuhan ng boyfriend niya sa kanya.

Her one and only boyfriend.

The person she would love forever.

The guy who made her feel special.

Suisse 'Wess' Villasor.

Handsome? Check. Hindi nga niya alam kung ano ang nagustuhan nito sa
kanya samantalang normal lang naman siya. Hindi niya alam kung bakit siya ang n
iligawan nito sa kabila ng maraming babae na nagkandarapa na mapansin nito and s
he admit isa din siya sa mga babaeng nagkandarapa kay Wess noon.

Maswerte lang talaga siya dahil siya ang nagustuhan nito.

Matalino? Check. Mahilig siya sa lalaking matalino ang naging dahila

n kung bakit niya ito napansin dati ay hindi dahil sa gwapo ito. Isa na iyon. Pe
ro mas nahulog siya sa talino nito mabilis siyang magkacrush sa isang lalaking m
atalino and besides, he is a doctor. A very good one at kilala ito sa propesyon
nito. He is six years older than her at naging sila kahit hindi pa siya legal na
pwedeng magkaboyfriend pa.

Mayaman? Check. Pero hindi naman iyon ang habol niya dito, wala siya
ng pakialam kung ang mga parents niya ay may-ari ng isang malaking hospital. Wal
a siyang pakialam sa mga regaling ibinibigay nito sa kanya kapag busy ito sa tra
baho nito. Wala siyang pakialam kung kinaiinggitan siya ng mga kaibigan niya at
kaklase niya.

Ang gusto lang naman niya ay mabigyan siya nito ng oras nito. The mo
ment she said yes, tinanggap na niya na pwedeng hindi siya nito mabigyan ng oras
. ANg mahalaga naman ay mahal niya ito at mahal siya nito.

Kaso lang parang pakiramdam niya ay napabayaan na siya ng kasintahan

. Hindi na ito tulad dati na kahit busy ito ay nagagawa pa nitong magtext sa kan
ya. Hindi na sila nagkakausap pa ng matino kapag nagkikita sila pakiramdam niya
ay gusto na rin nitong umalis agad dahil sa trabaho nito. Lalo na ngayon... ito
ang naghahandle sa pinsan niyang siya Peach. May sakit si Peach sa puso kaya dap
at alagaan itong mabuti.

At hindi lingid sa kaalaman niya na may gusto ang pinsan niya sa lal
aking mahal niya. Naging confident lang siya dahil alam naman niyang mahal siya
ni Wess... kahit na nasasaktan siya. Kahit na ang dalawa ang palaging magkasama.
She still managed to give them a faint smile. Hindi man lang napapansin ni Wess
na nasasaktan siya, hindi man lang nito napapansin na nang-aamot din siya ng ka
unting atensyon mula dito.

May narinig siyang katok mula sa pintuan ng kanyang silid. Binuksan

niya iyon at nakita ang ama niya.

"Daddy."

"Happy birthday my baby." Her dad greeted her pero bakas sa boses ni
to na para na itong iiyak kung hindi lang nito pinipigilan. Batid niya ang sakit
na nararamdaman ng ama niya ngayon dahil iyon din ang nararamdaman niya.

"Thank you daddy I love you so much."

"Hindi na ba magbabago ang desisyon mo?" malungkot na tanong nito.

She smile again and shook her head. "Hindi na dad."

"I love you baby, I love you so much." Naramdaman niya ang pagpatak
ng luha nito dahil dumampi iyon sa mga braso niya.

"Please daddy don't cry na." pinunasan niya ang mga luha ng ama na k
asama niya sa paghihirap niya nitong mga nakaraang buwan.

"Look at you now, you are now a beautiful lady. So beautiful, kamukh
a mo ang mommy," she chuckled a little.

"Alis na ako daddy." Isang tipid na ngiti lang ang ibinigay nito sa
kanya bago siya nito mahigpit na niyakap. Gusto niyang umiyak, gusto niyang mana
tili sa tabi nito pero may gusto sana siyang gawin. "I will be back dad."

Tumango lang ito at tinanaw siya na papalabas ng kanilang bahay. Hin

di niya alam kung paano paninindigan ang desisyon niya but she wanted to do it f
or herself, for the man she loves. Pumara siya ng taxi at sumakay na.

"Saan po tayo Miss?"

"St. Francis Medical Hospital po." Sagot niya. Napapikit siya ng ma

ramdaman ang pagpitik ng sakit sa ulo niya. Sobrang sakit pero tiniis niya hangg
ang sa makarating sila sa harap ng hospital. Pagkatapos niyang magbayad ay bumab
a na siya at muntik na siyang matumba kung hindi lang niya napigilan ang sarili.

"Kaya mo ito Chrome... You are Chrome Jennifer Sandoval you are stro
ng and you can do this." Aniya sa sarili at pumasok na ng hospital.

Agad siyang napangiti ng hindi pa man siya nakakalakad papunta sa cl

inic ni Wess ay nakita na niya itong naglalakad. She wave her hands at napakunot
ang noo nito ng makita siya. Agad niya itong nilapitan at niyakap.

"Wess." She said cheerily. He gently pushed her away and look at her
.

"Bakit ka nandito?"

Hindi agad siya umimik pero nakangiti lang siya pero ang totoo ay gu
sto niyang umiyak habang nakatitig dito. She loves this man kaya nga ayaw na aya
w niya itong pakawalan kahit masaktan man siya ng ilang beses. She wants to memo
rize his face hanggang sa pagtulog ay hindi na niya ito makalimutan pa.

"I miss you na."

Bumuntong-hininga ito. "I missed you too Chrome."

"Can we talk?"

Umiling ito, may kung anong bumatay na sakit sa dibdib niya sa ginaw
a nito. "I am busy Peach needs me now pupuntahan ko na siya."

"Kahit sandali lang please." Hindi niya alam kung napansin nito pero
nanginginig na ang boses niya habang nakatitig dito.

"I'll visit you after my shift, we'll have dinner together okay? Huw
ag muna ngayon someone needs me."

"But I need you too Wess."

Marahas itong napabuntong-hininga at tiningnan siya ng masama. "We h

ave a lifetime to be together Chrome. Not now please."

Tinalikuran na siya nito pero bago pa man ito makalayo ay nagsalita

na siya. "Do we really have a lifetime Wess? I'm sorry and thank you." Tumalikod
na rin siya kasabay ng pagdaloy ng luha mula sa mga mata niya. "I love you." Sh
e uttered as she felt her head throbbing in too much pain.

Isa lang ang alam niya, there is no such thing as lifetime.

May simula... may katapusan.

No matter how they love each other, love will never be enough to hav
e a lifetime together.

"Good bye Wess. I love you."

<3 <3 <3

A/N: Ayan, nasimulan ko na ang prologue. Again hindi everyday ang update nito ka
si priority ko pa rin ang book 11. lovelots... from your lovelyotor ehem... ehem
...
CHAPTER ONE

SHE heard the chirping of the birds that woke her up to her safe have
n, napangiti siya ng mapansin ang panahon sa labas ng kanyang bintana. It is mor
ning and yet the disturbing rays of the sun isn't visible to her eyes. Isang mak
ulimlim na langit ang bumulaga sa kanya at malakas na buhos na ulan. The way she
wanted it to be... she really love it when it rains. She loves that depressing
weather for no reason, wala lang gusto lang talaga niya ang ganoon.

"Good morning." Bati niya sa katabi niya sa kanyang pagtulog. Nagmul

at ito ng mga mata at kinamot iyon. Nagstretch pa nga ito and even gave her a cu
te yawn as she cuddle it. Yes, her constant bedmate, her cute shitzu dog whose n
ame is Lizzy. "Lizzy." Lizzy jumped from her bed and wiggled her tail as she wai
ts for her to open her door. Excited na itong lumabas ng silid niya but before t
hat she got her thin silky robe that she needs to cover her almost exposed body.

She is wearing a long pink silky nightgown that covers her entire le
ngth but it doesn't mean na maitatago nito ang hubog ng kanyang katawan. Masyado
ng mahaba ang v-line sa may dibdib niya kaya kung wala ang robe na suot na niya
ngayon ay makikita ng mga tao ang pagitan ng kanyang dibdib. Her hair that is us
ually knitted into a neat bun is now messily tied in plates on the side of her n
eck.

Lumabas na siya ng kanyang silid at dahan-dahang bumaba sa hagdanan

na may iisang lugar lang na gustong puntahan. For the past eight years na nandit
o siya sa bahay na iyon ay iyon palagi ang destinasyon niya. Nang nasa ground na
siya ay kinuha niya ang isang picture na nakapatong sa ibabaw niyon. A picture
of a woman who shares the same features as hers, a sad smile crept to her face
as she stared at the picture.

"Sayang, hindi man lang tayo nagkita ng personal. It would have been
great kung nakilala natin ang isa't isa." She uttered silently and caress the w
oman's face on the picture. "Good morning... Jen." Aniya sa babae sa picture.

"Baby?" maingat na inilapag niya ang picture sa ibabaw ng table kung

saan talaga ito nakadisplay. "Good morning." She smile at the only guy who coul
d complete her day.

"Good morning too Steve." Bati niya dito na ikinakunot ng noo nito a
t sumimangot. She really love this side of her guy. Kahit ilang taon na ang lumi
pas hindi maikakatwa na parang hindi pa rin ito nagbago. Although his hairs are
now turning white and his wrinkles are now showing on his forehead but still for
her, he is the most handsome guy in the universe. The person who could make her
feel special and very alive. Ang taong hindi siya iniwan at ang taong hindi siy
a sasaktan. Linapitan niya ito at mahigpit na niyakap... "Good morning daddy."

She felt a kiss on her forehead. "Good morning too sweetie." Her dad
always showered her with too much love and care na para bang ayaw siya nitong m
asaktan o kaya naman ay madapuan ni katiting na germs. Somehow she understands d
ahil ama niya ito. "Let's have breakfast together?"

"Yup, no work today?"

"I have a late lunch meeting today." Tinungo nila ang kitchen kung s
aan nakahain na ang breakfast nila.

"Should you be retiring already dad? You are not getting any younger
na rin baka bumulagta ka nalang bigla." She joked.

"Are you doubting your father's strength princess?" he teased.

"Uh-huh..." she said smiling. What she loves about her dad? Alam nit
o kung paano sakyan ang kabaliwan niya sa buhay. "You need to retire soon dad yo
u can travel around the world if you want to. I am sure Emman can handle everyth
ing in the company."

Her dad sighs as he lifted his cup of coffee. "I know Emman can do t
he job well pero mas mapapanatag ako kung ikaw ang hahawak ng kompanya."

She chuckled at her dad's words. "You know I won't hindi ko field an
g mga gamot at kung anu-anong may kinalaman sa hospital and doctors. You know I
hated those stuffs." Isang tipid na ngiti lang ang ibinigay ng ama sa kanya. He
r dad's business? He owns series of pharmacies all of the Philippines and she on
the other hand loves foods. Kaya nga nagtayo siya ng restaurant na ang pangalan
ay Royale. Noong una isang simpleng coffee shop lang naman iyon pero ng lumaon
ay pinalaki niya at naging isang coffee shop slash restaurant na.

"Speaking of doctors, don't forget to drink your vitamins. SInabi sa

akin ni Meding na madalas mo iyong nakakalimutang inumin." Paalala nito sa kany
a. Well, sa araw-araw naman kasi na ginawa ng Diyos ay iyon palagi ang pinapaala
la nito sa kanya. He seems too paranoid about those vitamins na para bang doon n
akadepende ang buhay niya.

Hindi rin naman kasi niya masisisi ang ama niya after what happened
eight years ago ay naging keen na ito sa kanya. Kulang nalang ay ikulong siya ni
to sa hospital upang mas mapabuti lang siya.

"Don't roll your eyes on me young lady."

She sneered. "Dad, alam ko na poi yon okay? Relax lang and I am not
a young lady anymore. I am twenty six turning twenty seven months from now."

"For me, you are still my baby princess."

Sometimes her daddy gets over acting at sometimes. "Dad, kahit hindi
ko na inumin ang mga vitamins ko okay lang ako masyado ka lang over protective
sa akin. It has been eight years since that accident."

"And you still forget everything."

"It's not my intention to forget everything okay? Kasalanan ng truck

na sumagasa sa sasakyan ko kung bakit ako naaksidente." Aniya dito. "And beside
s kung hindi dahil sa aksidenteng iyon hindi tayo magkikita. Hindi ko malalaman
na may ama pa pala ako who happened to love me tenderly."

Her dad didn't say anything and just kept his silence na para bang m
ay malalim na iniisip. Sanay na siya sa reaksyon ng kanyang ama kapag iyon ang n
apag-uusapan nila. Wala siyang maalala sa kanyang nakaraan dahil sa aksidenteng
nangyari eight years ago.

Ang alam lang niya ay papunta na siya sa university na pinapasukan n

iya habang nakasakay sa taxi ng may bumangga sa sinasakyan niya. Dinala siya sa
hospital at dahil sa malala ang lagay niya kaya kinailangan niyang masalinan ng
dugo. And her dad... her real dad happened to be there and saw me while he is st
ill grieving from the death of her other daughter who suffered brain cancer. Tha
t other daughter happened to be her....

"Chrome Elizabeth Sandoval stop overthinking yourself baka magcollap

se ka na naman." Untag ng daddy niya sa kaya.

"I am not overthinking daddy." She lied. Kapag may chance ay pilit n
iyang inaalala ang mga bagay na nakalimutan niya. There are times na sumasakit a
ng ulo niya pero may mga oras din na mas masakit sa dibdib niya kapag ginagawa n
iya iyon that's why she stopped bothering herself about the past. Wala din naman
kasing mangyayari ang mas importante ngayon ay ang makasama niya ng matagal ang
daddy niya.

Wala na rin naman iyong umampon sa kanya. She visited that old woman
together with her dad but everyone said wala na ito. Her father said that he an
d her mom don't have any relationship when they got her and her sister. Nang mab
untis ang mama niya ay ipinagkatiwala nito si Jen sa isang malapit na kaibigan a
nd she on the other hand ay sa isa pang kaibigan nito. Nagkahiwalay ng landas si
lang dalawang magkapatid and yes, hindi nila nakita ang isa't isa. Pero sabi ng
daddy niya ay magkamukhang-magkamukha sila.

Maliban nalang sa ugali... he said Jen is as flappy as a bird, outgo

ing at masayahin. She on the other hand can live in a corner of the room while r
eading or doing nothing. They are two different thing, Jen used to wear somethin
g fashionable while she on the other hand loves to wear long dresses like those
heroines she read from her books during the medieval times. Hindi siya nahihiya

sa suot niya because she can carry it well. Masungit din siya and yes, mukha siy
ang pera. She loves money more than her appreciation towards her opposite sex.

"You still need to drink your vitamins Chrome, I want you to be okay
and healthy."

"Alam ko naman iyon dad don't worry I will drink it after my meals.
I know the rounds." She tried to lift off the heavy atmosphere between her and h
er dad.

Natahimik sila as they continue eating their morning meals when her
dad called her attention.

"Princess."

"Yes, dad?"

"You need to attend a wedding." Tumaas ang kilay niya sa sinabi ng d

addy niya. Hindi naman kasi siya nito dinadala sa mga gatherings sa company nila
o kaya naman sa mga parties ng close friends nito. He knew she doesn't like par
ties and she always refused when she said no. Nakikita niya ang relief sa mata n
g ama kapag tumatanggi siya kasi ang sabi nito baka daw hindi siya nito mabantay
an sa mga lalaking umaaligid-aligid sa kanya kaya ganoon nalang siya kadesperado
ng bantayan siya.

"Whose wedding?"

"Your cousin's wedding." Napatitig siya dito.

"Emman's?"

"No. Your other cousin's wedding. It's Peach's wedding." Nag-isang l

inya ang mga labi niya sa sinabi nito. Peach?

"Whose that pokemon?" natatawang tanong niya hindi kasi sobrang sery
oso ng mukha nito tapos hindi naman niya kilala ang tinutukoy nito.

"Your cousin, anak siya ng kapatid ko."

"May kapatid ka pala daddy akala ko si tita Mary lang na pinsan mo a

t mommy ni Ethan ang pamilya mo."

Based from her dad's action ay alam niyang may tinatago ito sa kanya
alam niya iyon, she could feel it pero hindi niya matukoy ang bagay na iyon. Ay
aw niyang magtanong dahil may feeling siyang hindi niya magugustuhan kung anuman
ang mangyari.

"The wedding will be on Friday."

"Do I need to go?"

"You have to go, we need to go. Hindi na kita pwedeng itago sa kanil

a baby princess they also deserves to know that you exist."

"Kilala sila ni Jen?"

"Yes, they know Jen."

Hindi siya umimik, they are family so what will be wrong kung makiki
ta niya ang mga taong iyon. It's not like they knew each other and besides she i
s also interested to know what life her twin sister has before.

"No problem dad, I'll call a day off on Friday sa Royale."

"Thanks princess." Pinunasan niya ang mga labi at uminom na ng orang

e juice. Tumayo siya at linapitan ang ama na patuloy pa sa pagkain. She hugged h
er dad from the back.

"You don't have to say thank you daddy you know I'll do everything f
or you. I love you so much." Hinawakan ng ama ang braso niya na nakapulupot sa m
ay balikat nito.

"I know baby I love you so much too... and I am sorry for hiding you
."

Her dad's last sentence seems to have double meaning na mabilis niya
ng winaglit sa isip dahil alam niyang hinding-hindi siya sasaktan ng ama niya.

SINALAMPAK niya ang pagod na pagod na katawan sa sofa ng kanyang sal

a. Gusto na niyang ipikit ang mga mata pero hindi niya magawa, the entire room i
s still dark the same emotions he have right now. It's dark... too much darkness
that represents pain that engulfed him to the deepest solitude of hell everytim
e he closed his eyes.

Kahit sa dilim ay nakikita pa rin niya ang mukha ng babaeng hindi na

maiaalis sa utak niya even until eight years. Her sweet innocent smile that hau
nts him and kills him at the same time... regret... tama nga sila. Hindi mo mala
laman kung gaano kaimportante sa iyo ang isang bagay kung hindi ito mawawala.

And he learned that the bitter way... akala niya ay sila na panghaba
ng buhay because he can only see himself together with her. Nawala sa isip niya
na wala palang forever... walang ever after, he took her for granted and before
he can give her everything he already loses her and that's where forever inserts
.

Masyado siyang naging focus sa kanyang propesyon, he was young then

and very promising on his field. Nakaligtaan niyang may pamilya pa pala siya and
a woman whom he loves very much. Nawalan siya ng oras dito... that day... that
faithful and painful day he loses everything, he lost her.

Her eighteenth birthday.

She visited him in the hospital but was too busy to even recognized
that she is already hurting her for not remembering her birthday. Tinalikuran ni
ya ito even though he heard her plead for him not to go but he let her go.

Alam niyang may kakaiba, alam niyang may mali. Nang gabing iyon kung
kailan pagod na pagod na rin siya ay nahawakan niya ang kanyang cellphone and s
aw his screen saver. It's her picture together with him perfectly captured and a
notification.

Her birthday.

Kahit na pagod na pagod siya ay nagdrive pa rin siya hanggang sa mak

arating sa bahay nito at ganoon nalang ang panlulumo niya ng hindi party ang mad
atnan niya. The house is filled with darkness maliban nalang sa sala na may iila
ng tao na nakasuot ng puti at itim.

Kinakabahan siyang pumasok sa loob ng bahay and saw her family cryin
g for something he doesn't know. Hinanap ng mga mata niya si Chrome pero wala it
o doon... until her aunt said something heart wrecking to him.

Chrome... his Chrome died this morning. Hindi daw nito nakayanan ang
brain cancer na dala nito na hindi din nila alam. She said her brain cancer is
severe wala ng lunas and they don't even know that she have it. Masyadong malihi
m si Chrome...

He received a punched from Chrome's dad and he knew he deserves it.

He deserves more than a punch... for not giving his time to her and not listenin
g to her even if she plead some time from him... for not being there with her du
ring those rough times she has been through.

He is a doctor himself for God sake and yet, he failed to see it. He
failed to see how she is hurting. If he only knew, kung pwede lang ibalik ang p

anahon he will do everything to have her back kahit buhay niya pa ang maging kap
alit.

Even until eight years his heart belong to one woman and he promise
again not to fall inlove unless it's Chrome.

Krrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrinnnnnnnnnnnnnnnnnnnngggggggggggg!

Napapitlag siya ng marinig ang ingay mula sa telepono na nasa side t

able na katabi ng sofa kung saan siya naka-upo at nag-iisip. Hindi niya iyon sin
agot dahil kilala naman niya ang tumatawag, it's none other than his mother.

"Anak alam kong naririnig mo ang tawag ko kahit voicemail lang ito.
Dumaan ako diyang upang maglinis at ihatid sa iyo ang invitation para sa kasal n
a Peach this Friday. Kailangan mong pumunta dahil kailangan mo lang pumunta. Iyo
n lang anak kaya magpahinga ka ha at susunduin kita sa Friday and don't you dare
hide from me. Lovelots, kumain ka na Wess baka wala ka ng mukhang maiharap sa m
ga bisita sa kasal. I want you to be at your best in the wedding."

Umayos siya ng higa sa sofa at namataan ang putting sobre na nasa ib

abaw ng kanyang center table alam niyang iyon ang invitation letter na ipinadala
ng mama niya sa kanya. Hindi na niya iyon tiningnan pa at ipinikit nalang ang k
anyang mga mata. He is really tired at it would be better kung matutulog nalang
siya.

Krrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnngg
gggggggggggg!

"Damn!" he hissed ng magring na naman ang phone niya. Hindi na niya

uli pinansin ang ingay dahil masyado siyang pagod.

"Ano ba naman ito voicemail na naman? Cousin dear punta ka sa Royale

bukas dahil may ipapakilala kami sa iyo and this time I am serious." It's Wade,
pinsan niya. Hindi kasi lingid sa lahat ang ginawa niyang pag-iwas sa mga inere
reto nito sa kanya. Alam naman nito na wala siyang time makipagdate, although ma
y nakakasama naman siya paminsan-minsan.

Stress reliever ika nga nila. He is still a healthy man after all wh
o have needs but it doesn't mean he wants to be in a commitment. Unless si Chrom
e iyon hindi niya iyon papatulan. Hinaharap naman niya ang mga babaeng iyon kaya
lang sinusungitan lang niya upang sila na mismo ang kusang umalis and he never
failed to do that so ano ang pinagkaiba ng babaeng haharapin niya bukas? Wala. S
ame old thing. He closed his eyes and let his soul drift into the depths of the
darkness.

"ANO ba itong pinsan mo Wade at kailangan mo pang magbayad ng fifty

thousand pesos para lang makadate ako?" takang tanong niya kay Wade na asawa ng
naging kaibigan niyang si Kirra iyong isa sa kambal.

"He is a lost soul and a sad person." Direktang sagot nito sa kanya
ng tanong.

"Hindi ako ang kailangan mo kundi isang clown o baka naman isang psy
chologist." Ininom niya ang kanyang tea. All her friends are here actually pati
na ang mga asawa ng mga ito at mga anak. Minsan ay naiisip niyang ipaban ang mga
ito sa Royale dahil ginagawa na nilang tambayan ang restaurant niya.

"You can help him, Chrome." Nakangising singit ni Hyjea na bitbit an

g anak nitong si Zhandra. Yep, it has been a year since nag-asawa ito at nagkaan
ak and of course kanino pa kundi kay Gleian. Malaki ang naitulong ni Gleian sa k
anyang pagyaman. Gusto niya tuloy tumawa ng malakas sa dami ng kalokohan niya ng
mga panahong iyon.

Hindi naman talaga sila magkaibigan, si Summer ang una niya naging c
lose sa mga ito. And since magkapareho lang sila ng wavelength ng utak kaya ayon
, ang nangyari ay magulo na ang mundo niyang tahimik.

And the guy they wanted her to date? Si Wess, iyong doctor na pinsan
ni Wade na hindi niya alam kung bakit pilit na tinutulak sa kanya. Well, ang sa
bi ng mga ito single daw naman siya at single naman daw si Wess bakit hindi nala
ng sila?

Too much for being cupid eh? Mas mahalaga pa sa kanya ang pera keysa
sa lalaki.

"Why would I help him? We are not even close for God's sake so pleas
e stop whatever you are thinking because I swear it will never work."

"My cousin is used to this blind dating at ni minsan ay wala pang b

abaeng nakakuha ng atensyon niya. kapag kaharap ka na niya ay sinusungitan lang
niya."

So?

"Kaya kung susungitan ka ni Wess umalis ka nalang sayo pa rin ang fi

fty thousand." Dugtong pa nito.

"Deal." Mukhang nagulat naman ito sa sinabi niya.

"You sure?"

"Ay, pare tanga lang? Sinabi ko ng deal mukhang bading naman iyong p
insan mo kaya ayaw makipagdate sa mga babae. Kung iyong babaeng hinaharap mo sa
kanya ay mga normal tapos aayawan niya sa akin pa kayang prinsesa? For sure susu
ngitan lang ako noon so hindi naman pala mahirap siyang harapin." Tumatang0-tang
o niyang sambit.

"Pero kapag nagustuhan ka niya you need to be with him until the day
ends kapag hindi kailangan mo akong bayaran ng double."

"Cool." Sang-ayon nalang niya. She knew her effects toward men she m
ight looks like a princess on her outfit but it doesn't mean that she isn't capa
ble of protecting herself against men. She also release intimidating aura na kap
ag may kaharap na siyang lalaki ay sila na mismo ang kusang lumalayo sa kanya. A
nd she never failed to do that.
"Kailan?"

"Ngayon."

"Agad-agad?" hindi niya pinahalata na medyo nainis siya dahil hindi

siya prepared. Mabilis niyang tinakpan ang pagkainis niya for the sake of fifty

thousand pesos gagawin niya ang lahat kahit na ang makipagblind date. Hindi mada
ling makaahanap ng ganoon kalaking pera sa mga panahon ngayon. Medyo matagal na
rin noong huling beses na nakaisa siya sa mga kaibigan wala na kasing thrill eh.
Nag-asawa na ang source of income niyang si Gleian, hindi na niya ito pwedeng i
sahan pa dahil mapapagalitan na naman si ni Jea. Sangkatutak na sermon ang nakuh
a niya sa kaibigan noong malaman nito ang ginawa niya sa asawa nito.

Past is past ika nga nila.

"He is coming."

"Psh." Hindi siya kumibo and from her friends face para bang sila an
g mas excited sa date na ito samantalang siya ay mas gusto pang isipin kung ano
ang gagawin niya sa fifty thousand pesos.

"Wess!" tawag ni Wade.

"Where is she?" someone asked behind her making her feel something u
nwanted.

<3 <3 <3

A/N: AYANNNN! post ko na ito tonight na iyong isa pang story. Kasusulat ko lang
niyan kanina dala ng gutom ko. Nagugutom na talaga ako at hinihintay ko nalang a
ng rasyon ng pagkain sa amin. Ay, parang kulungan lang may rasyon? Nakakatamad n
aman kasing kumilos saka na ako kakain kapag dumating na ang pagkain.

PS: Still suffering... dahil sa wisdom toothhhhh! Tumubo ka na please?

Chapter Two

"WHERE IS SHE?" Someone asked behind her making her feel something u
nwanted na para bang pamilyar na sa kanya ang boses na iyon but at the same time
parang hindi rin. "Don't tell me you wasted my time just to see this doll-wanna
bee?" napantig ang teynga niya sa sinabi nito. Kung hindi lang sa fifty thousand
pesos ay hindi siya makikiharap dito. Nungka as in never!

Kalmadong ininom niya ang kanyang tea na nasa kanyang paboritong tas
a, her tea cup is a gift from a royalty she befriended when she lives in England
for years hanggang sa makarecover siya. Her car accident brings her a lot of tr
oubles and blessing at the same time.

"Saang zoo niyo ba nakuha ang babaeng iyan? Pinapatawa niyo ba ako b
ecause I am really having fun right now gusto ko ngang tumawa dito ng malakas."

Inilapag niya ang kanyang tasa sa platter nito medyo malakas iyon ka
ya nakagawa iyon ng ingay, napansin niya ang biglaang pagtahimik ng buong Royale
. She is done with the insults but it doesn't mean ay susugurin na siya nito. He
r father raised her well to be a good lady, a princess-like being kaya hindi siy
a makikipagtalo sa lalaking nasa likod niya ngayon at pinapaulanan siya ng insul
to.

"I am actually waiting for that to happen. Why don't you laugh aloud
mister?" tanong niya dito pero hindi siya lumingon. She won't waste a second of
her precious time kung hindi rin naman importante, kung babayaran ba nito ang b
awat oras niya why not?

"Chr-." Hindi na natapos ni Wade ang sasabihin dahil sumingit ni si

Mr. Annoying.

"I am so done with this Wade-."

"Why won't you calm your nerves first cousin? Maybe you can do this
date tomorrow."

"No way!" sabay nilang sabi pero nakatalikod pa rin siya sa mga ito.

"No way in hell I would embarrassed myself dating a cosplayer."

"For your information Mr. Whoever and I don't care who you are I am
not a cosplayer because what I am wearing is my actual clothing that I am wearin
g everyday." Tumayo siya at dahan-dahang humarap dito. "I am here because I am p
aid to date you so don't pressure yourself overthinking that I like you because
I am not." Tuluyan na niyang naharap ang lalaking may masangsang na bibig.

Nang magtama ang kanilang mga mata ay gusto niyang matawa sa naging
reaksyon ng mukha nito na para bang nakakita na ng multo. Hindi naman siya pangi
t kaya kung hindi ito nagandahan sa kanya malamang namesmerized ito sa ganda niy
a. Yup, siya na ang mahilig magbuhat ng bangko so what may maipagmamalaki naman
siya at saka sa sarili lang naman siya nagyayabang hindi naman niya sinasabi iyo
n sa lahat baka mainsecure ang mga makarinig.

"It's you!" tinaasan niya ng kilay ang lalaking kaharap.

"Who?" tila bored na tanong niya.

"Ikaw nga Chrome and you are alive!" Gulat pa rin ito na para ba
ng nakakita ng multo sa kanya. "Hindi ka pa patay hindi ba? You are here, you ca
me back for me!" huh? bakit ang bilis magbago ng lalaking ito. Kanina lang kulan
g nalang ay itulak siya sa bangin at binabato ng nakakabukol na insult tapos nga
yon sino daw siya? Patay? Nagbalik para sa kanya? Dream on dude!

"Huwag kang strong pare, nakadrugs ka ba?" ibinaba niya ang tea cup n
a hawak. "Hindi pa kita nakita kahit kailan." Totoo iyon, hindi pa niya kailan p
a nakita ang lalaking ito. She tried remembering him but she can't really rememb
er him.

"No! You are lying this is me... I am Wess. Remember?" Pangungul

it pa nito.

Kinulta niya ang kanyang utak upang maalala ang pangalan nito an
d then a spark of recognition flowed out. "Ah, you are their friends?" turo niya
sa mga kaibigan na nakatingin sa kanya. Laglag ang balikat ng kaharap na para b
ang hindi makapaniwala sa sinabi niya. Nakatitig lang ito sa kanya na para bang
minememorya ang kanyang mukha.

"No... please remember me. Please remember me Chrome... this is

me, Wess. I'm your boyfriend."

WHAT THE FOX ? Kailan pa siya nagkaboyfriend? Isa lang ang concl
usion niya sa mga nangyayari ngayon... linoloko lang siya nito. At sasabihin na
sana niya iyon ng biglang may sumakop sa mga labi niya and those soft and hot li
ps savoring hers is none other than from the man who insisted to her that he is
her boyfriend!

Mabilis niyang naitulak ang walang hiyang humalik sa kanya at akmang

sasampalin sana ito ng pigilan niya ang kanyang sarili. She doesn't need to be
violent just to get even but that was a kiss!

"Wess! What did you do?" gulat na tanong ni Wade na hinila ito palay
o sa kanya. nagpumiglas ito na para bang ayaw malayo sa kanya.

"No Wade, she is Chrome. Alam ko siya ang girlfriend ko you look lik
e her and you are her!" bulalas pa nito. Kinuha niya ang kanyang panyolito at pi
nunas iyon sa kanyang mga labi, nabahiran ng pagkakasala ang kanyang pinakamamah
al na mga labi dapat ay may magbayad para sa nangyaring iyon.

"Chrome is dead accept that!" sigaw ni Wade sa lalaking nagngangalan

g Wess. Sila na ang nagsigawan sa loob ng kanyang restaurant. Malaki ang damage
na babayaran nito sa kanya. Kinuha niya ang kanyang maliit na notebook at nagtal
a ng mga numbers doon at saka pinunit iyon at ibinigay kay Wade na maang namang
tinanggap iyon. "What's this?"

"Damage na kailangan mong bayaran sa akin. Fifty thousand for my ser

vice sa date na ito, fifty thousand for the disturbance inside my restaurant and
of course two hundred thousand for the kiss he stole from me."

"Wha-Wess will pay for the kiss I will pay for the service and the d
isturbance."

"Whatever." She is about to leave when someone grabbed her arms.

"Pakibitiw po dahil sa pagkakaalam ko nakakabit po ang balikat ko sa

katawan ko which only means sa akin po ang balikat na iyan at hindi po pwedeng
hawakan ng kung sino kung ayaw mong magbayad at makasuhan ng sexual harassment."
She calmly stated.

"Bakit Chrome? Bakit ka nagpanggap na patay na? Are you doing this p
ara saktan ako then be it nakaganti ka na sa akin bumalik ka na please."

Parang duming tinabig niya ang braso nito sa kanyang balikat dahil n
aiirita na siya sa lalaki. Promise hindi na talaga siya nag-eenjoy sa larong ito
.

"You need to pay me for the kiss."

"I don't care! Chrome Jennifer listen to me!" sigaw nito na naging d
ahilan kung bakit siya natigilan. Now everything is clear, parang napagtagpi-tag
pi na niya ang lahat ng mga pinagsasabi nito. Napagkamalan lang siya.

"Mukhang mali ka ng pangalang tinawag mister." Kinuha niya ang kanya

ng wallet sa hawak na pouch at kumuha ng isang ID. Maganda ang picture niya sa I
D na iyan hindi parang ibibilanggo. "I am Chrome Elizabeth Sandoval." Pakilala n
iya. "Jen is my twin sister and she died eight years ago due to to severe brain
cancer."

Napakurap ito at napatingin sa kanya at sa ID. May katibayan na siya

na hindi siya ang tinatawag nito.

"No-No, you are lying."

"Hindi ako nagsisinungaling Wess I am not my sister so please excuse

me because you are wasting my time really. You are not worth my time and I don'
t need to waste my precious seconds to play your game. My sister is dead get ove
r it." aalis n asana siya ng may maalala. "Don't forget the payment for the kiss
you stole from me or else I will ban you here in my restaurant. Excuse me I sti
ll have some important things to attend." She excused herself and went inside he
r office.

Muli niyang pinunasan ang mga labi na nahalikan ng lalaking iyon kan
ina at saka napakamot ng noo. "Jennifer what messed is this?" she asked to herse
lf as she look at her sister's picture above her table.

Hindi man sila nagkikita ng personal ng kakambal dahil nawalan na ng

oras pero alam niya may mabigat na napagdaanan si Jen bago ito mamatay. Nasa ka
nya ang diary ng kapatid na may lock kaya lang ay hindi niya mabuksan dahil naka
-silid iyon sa isang baul na may lock. Hindi naman niya alam ang password kaya h
inayaan nalang din niya. Hindi kasi iyon ordinary na lock dahil hindi lang combi
nation sa letters ang nandoon, may mga letters din so pwedeng ang password ay co
mbination ng numbers and names.

Sunod-sunod na katok ang narinig niya mula sa labas ng kanyang opisi

na kaya napilitan siyang buksan iyon para lang isarado sana uli kaya lang napigi
lan na ng kumatok ang pagsara ng pinto.

"Ano na naman ang kailangan mo?" bored na tanong niya.

"Chrome-."

"I am not Jen."

Hindi ito umimik at basta lang nakatitig sa kanya, iyong klase ng ti

tig na gusto nalang niyang maging picture dahil alam niyang wala itong balak na
lubayan siya. He doesn't know this man but he is oddly familiar kung saan at kai
lan niya ito nakita hindi niya alam but she doesn't like every single second na
magkasama sila.

"Kung balak mong titigan ang mukhang ito." Turo niya sa mukha niya.
"You need to pay me for that." tinaasan niya ito ng kilay at bahagya itong napap
itlag sa kanyang sinabi. Biglang nagbago ang ekspresyon ng mukha nito na para ba

ng may narealize na kung ano.

"You are not really her." Biglang sabi nito. Para naman siyang nabaw
asan ng tinik sa lalamunan sa sinabi nito.

"Good at least alam mo na."

"She is nice and sweet and you are... you are-."

"The exact opposite of my twin sister." Diretsang sabi niya although

parang conclusion lang niya iyon base na rin sa sinabi nito. Ang daddy kasi niy
a ay palaging sinasabi na halos wala silang pinagkaiba ng kapatid niya dahil par
ehong-pareho sila sa ugali at sa kilos, tanging sa pananamit lang sila nagkakaib
a.

"Bakit hindi sinabi ni Chro-ni Jennifer na may kapatid siya? Sinabi

niya sa akin ang lahat-lahat." Naguguluhan pa rin ito.

"Because we never met." Naging blanko ang mukha nito na para bang ma
y iniisip o kaya naman ay sadyang tinitigan lang siya. "She died eight years ago
and I was born eight years ago." She gave him a lopsided smile when she saw how
confused he is.

"What?"

"Nagkahiwalay kami noong ipinanganak kaming dalawa. Ibinigay ako ng

mama ko sa bestfriend niya at si Jen ay sa kapatid naman niya. My mom's bestfrie

nd didn't know na may twin ako and doesn't know who my father is, nakilala ko si
daddy eight years ago after my sister's death. That's explain everything and be
sides nag-aksaya ako ng oras at laway sa pag-eexplain sa iyo ng buhay ko kaya pw
ede bang umalis ka na."

Hindi pa rin ito umimik at tumitig lang sa kanya medyo nakakailang n

a nga eh ang sarap dukutin ng mga mata nito. Kung hindi lang ito gwapo baka isin
ahog na niya ang mga mata nito sa sopas nila.

"You can't throw me out."

"At bakit naman hindi?"

"You are paid to date me today and Wade said it's a day kung hindi m
o susundin babayaran mo siya ng doble."

Nameywang siya at hinarap ito. "Seriously? You still want to date yo

u ex-girlfriend's twin sister and you know I am paid for it?"

Wala siyang mabasang hesitation sa mukha ni Wess para bang gagawin n

ito ang lahat makasama lang siya ng matagal. Ganito ba talaga nito namiss ang ka
patid niya? Bigla tuloy siyang nacurious sa past nito at ng kapatid.

"I don't mind."

"You sound so pathetic."

"I don't mind."

"Kaawa-awa ka."

"I don't mind."

She rolled her eyes and sigh exasperatedly. "Alam mo habang kasama m
o ako ay mas lalo mo lang sinasaktan ang sarili mo. You can never bring my siste
r back to life."

Nag-isang linya ang mga labi nito na nakatitig pa rin sa kanya. "I d
on't mind."

Nakakairita na ang lalaking ito nakakaturn off. "Ayoko, magbabayad a

ko ng doble basta umalis ka lang sa harap ko."

"No! You will come in a date with me Chrome." At pagkatapos nitong s

abihin iyon ay bigla siya nitong hinila palabas ng kanyang opisina. Halatang nag
ulat ang mga empleyado niya sa mga nangyari lalo pa at may nakakahawak sa kanya
na hindi pa bumulagta. Wala ni isa man ang nagtangkang humawak sa kanya dahil bi
nabalibag niya her father enrolled her in a taekwondo and judo class that's why
she knows how to handle herself. Masaya ngang mambalibag ng libre kapag sa tunay
na buhay baka hingan siya ng bayad mahirap na.

"Saan mo ako dadalhin?" kalmadong tanong niya.

"Date."

"I thought you don't like to date a cosplayer?"

"About that we will change your---." Itinulak niya ito ng malakas. "
What?"

"If you are going to date me then date me as me which means wearing
my dress and don't you ever dare change me because I won't do that. Sasamahan la
ng kita sa kapritso mo dahil bayad ako at wala sa usapan na magbibihis ako."

Bumuntong hininga ito. "Okay fine don't change just go and date me."
Huminto sila sa harap ng isang mamahaling kotse. Nakikita na niya ang kotseng g
anito kamahal sa mga asawa ng kanyang mga kaibigan, mayayaman naman kasi ang mga
taong iyon. Tiningnan niya ito ng matimtiman, mukha din itong mayaman. ANo kaya
ang trabaho nito? Drugs?

"Hop in." pinagbuksan siya nito ng pintuan at saka pinasakay. Mas ty

pe niyang sumakay sa karwahe hindi siya bagay sa mamahaling sasakyang iyon... ma
gkano kaya ang sasakyang ito kapag naibenta niya? Mas type pa rin niya ang kanya
ng beetle. Sumakay na rin ito at umalis na sila sa Royale. Nasa kalagitnaan sila
ng biyahe ng magtanong siya.

"Anong pangalan mo?" she asked.

"You don't remember?"

"No, I don't remember hindi naman nila sinabi. Oh, it's Wess right n
asabi mo pala kanina, family name please."

"Wess, Suisse Villasor." Sagot nito. She typed his name on her phone
and send it to someone. "Para saan iyon?"

"That's my personal bodyguard, sinabi ko lang sa kanya na kasama kit

a at kailangan mo akong ibalik before four P.M or else he will come and kill you
."

"Hindi naman kita sasaktan." Mahinang sabi nito and somehow she beli
eves him. alam niyang hindi siya nito sasaktan kung paano niya nalaman? She does
n't really know. "Chrome." Tawag nito sa pangalan niya.

"Hindi ko alam kung sino ang tinatawag mo ako o ang kapatid ko."

"You are really straight forward." Komento ng binatan kaharap.

"I am like this since then."

"Magkaiba nga kayo."

"Of course hindi naman porke't magkakambal kami ay kailangang pareho

na kami." Napabuntong-hininga uli ito na para bang nasasaktan na hindi niya maw
ari. "What are you doing for a living?"

Hindi niya kailangang tingnan ang binata dahil alam niya sa gilid ng
kanyang mga mata na talagang nasasaktan ito sa mga tanong niya. Na para bang pi
napamukha niya na hindi na talaga niya ito kilala na totoo naman dahil hindi nam
an talaga sila magkakilala.

"I'm a doctor." Kunot-noong tiningnan niya ito at saka umiling.

"You know what I only hated two things in the world." Napatingin ito
sa kanya. "Medicines and doctors which means after this date you need to stay a
way from me because I don't really like you."

"No, you can't stay away from me Chrome. You can't maawa ka naman sa
akin." Inihinto nito ang kotse sa isang tabi at marahang tumitig sa kanya. Thos
e pleading eyes that is boring her soul and pulling her heart from her chest. Iy
ong tingin na alam mong hindi mo kayang tanggihan? But she does have the heart t
o refused ayaw niyang makisali sa drama nito sa buhay, nabubuhay siya ngayon dah
il sa isang importanteng bagay at wala doon ang lalaking ito. "Please don't ask
me to stay away from you because you know I can't."

Napailing nalang siya. "Just get over with this date so I can return
to my life and you can return to wherever." She said shrugging. Inayos niya ang
tingin at saka nagsigh uli ito at pinaandar ang sasakyan. Huminto sila sa tapat
ng isang coffee shop na nasa daan.

"Dito ka muna." As if naman kaya niyang umalis ayaw niyang maglakad

sa ilalim ng init ng araw. After a few minutes ay bumalik na ito may dala itong
isang box ng cake at cans ng softdrinks. Napakunot siya ng noo ng makitang can i
yon at hindi bote.

"Saan ba talaga tayo pupunta?"

"In a date, matulog ka muna." Nagkibit-balikat nalang siya at ipinak

it ang mga mata naramdaman pa nga niyang ibinaba nito ang upuan niya upang mas m
akahiga siya ng maayos. Hindi niya alam kung ilang oras siyang nakatulog basta n
agising nalang siya ng may maramdamang bumuhat sa kanya. When she opened her eye
s ay si Wess ang nakita niya seryoso ang mukha nito na nakatingin sa daan na par
a bang ingat na ingat sa bawat paghakbang nito. Na para bang natatakot na may ma
sipang bato upang hindi siguro sila maaksidente.

Napatitig siya dito sa mukha nito, hindi kasi niya nagawang tingnan
ito kanina ng matagal dahil hindi lang niya trip. Ngayon lang niya natripan na t
itigan ito, he is indeed good looking, hindi ito maitim at hindi rin ito maputi
tamang-tama lang lalaking-lalaki ang dating. Kahit na may suot itong longsleeve
ay bakas pa rin ang muscles sa braso nito na nagfeflex lalo pa at karga siya. Ma
lapad din ang dibdib nito and then her eyes wander on his face. Kissable lips? C
heck! Matangos na ilong? Check. Makakapal na kilay? Check! And tantalizing eyes
na para bang palagi nalang iiyak? Check. And speaking of eyes bakas na bakas doo
n ang pagod at lungkot pati na rin sakit na naghalo-halo. He doesn't know how to
hide his feelings because it shows on his eyes.

Marahil napansin nito na nakatitig siya kaya nagbaba ito ng tingin a

t mukhang nagulat pa ng makita siya.

"Sorry, I didn't wake you up." Hindi siya umimik pero nakatingin lan
g siya dito, she is waiting for an explanation. "Medyo malayo ang pupuntahan nat
in kaya baka mapagod ka kinarga nalang kita." Kinakabahan ba ito?

"............"

"Malapit na tayo." Oh? Naiintindihan nito ang iniisip niya? Nice. Ig

inala niya ang mga mata sa buong paligid and her brow rise up when she notice wh
ere they are. They are in a garden... garden yata eh maraming puno doon and the
field is covered with different breeds of flowers ranging from those common flow
ers and the rare to find.

"Where are we?" she asked again but he just keep quiet and place her
above the neat pile of carabao grass. Mabuti nalang at carabao grass dahil naii
nis siya sa Bermuda grass Makati kasi iyon. "Saang lupalop ng mundo mo ako dinal
a Wess?" tanong uli niya this time linakipan na niya ng inis ang tinig niya.

"You are safe here Chrome trust me." Nagkibit-balikat siya at napailing nalang siya because even though ngayon lang sila nagkita at nagkakilala de
ep inside her she is already trusting this stupid guy. Naaawa kasi siya dito. "D
ito ka muna may kukunin lang ako sa kotse." Paalam nito at nagmamadaling tumakbo
sa kung saan.

Inilibot uli niya ang pansin sa buong paligid and smile faintly when
she saw the flowers gently swaying with the wind. There are butterflies flying
and scattering everywhere in different shades and colors. Maganda talaga ang buo
ng paligid, nakakarelax parang iyong garden lang na palagi niyang binibisita sa
England. Sa England kasi maraming garden kaya nakakatuwa na may ganitong lugar p
a sa Pilipinas.

"Cupcake." Napalingon siya sa boses na tumawag sa kanya. Nanlaki ang

mga mata nito at napatitig sa kanya as his eyes sparkles with surprise. Napaawa
ng ang kanyang mga labi at...

<3 <3 <3

A/N: Ang aga kong nag-update no? Naman, lumayas ako sa akin eh kasi wala lang hi
ndi ko lang trip sa bahay namin ngayon. Kaya kanina pa ako sa MCdo nakatambay ma
lapit lang kasi sa amin isang sakay lang at saka mas type ko ang french fries di
to, pero dito lang sa branch na ito. Kapag kumakain kasi ako sa ibang branch par
ang iba ang lasa minsan mapait dito lang nakapasa sa tastebuds ko. Pero sumaglit
muna ako sa jollibee kanina para bumili ng peachmango pie two box, and yes dito
ko uubusin sa Mcdo. May applepie naman dito sa mcdo kaya lang hindi ko type. Ka
nina pa talaga ako dito panay lang ang order ko kaya hindi nila ako pinapalayas
at saka anng dami pang french fries sa tray ko kaya hindi nila ako pwedeng palay
asin sa pwesto ko. Kaya nga natapos ko na ang chapter na itey, out of frustratio
ns iyan. Mamaya ko pa sana ito ipopost but i changed my mind... ika nga ni Chrom
e, Can't a lady change her mind?

Kaya lang nauumay na ako dito, suggest kayo ng place na pwede akong tumambay na
hindi kailangang umorder ng marami. Take note... ayaw ko sa kape, i drink coffee
pero paminsan-minsan lang. Hindi talaga ako coffee drinker, mas marami pa akong
nauubos na thirsty na mangoshake iyong pinakamalaking size keysa coffee.

Wala na akong pag-asa, sa simbahan nalang kaya ako tumambay? Nakashorts ako eh b
aka palabasin ako. Mukhang kailangan ko ng umuwi but no.!!! No no no no way! Mam
aya nalang...

STATUS UPDATE: E-enjoy ko muna ang time ko dito sa mcdo.

PPS: Malapit ng malowbatt ang phone ko... SAVE ME FROM THIS MISERY!!!!!!! (tama
ba ang spelling ng misery?)

Chapter Three

"Cupcake." Napalingon siya sa boses na tumawag sa kanya. Nanlaki ang

mga mata nito at napatitig sa kanya as his eyes sparkles with surprise. Napaawa
ng ang kanyang mga labi at tinaasan ito ng kilay.

"May dala kang cupcake?" inosenteng tanong niya.

"Ha?" nawala ang sparks sa mga mata nito at napalitan na naman ng lu

ngkot na saglit lang ding dumaan at wala na siyang makuhang ekspresyon sa mga ma
ta nito. "Ah, wala sabi ko nakalimutan kong bumili ng cupcakes."

Lumapit na ito sa kanya at ibinaba ang isang box na may lamang cake.
Hindi niya alam kung anong cake iyon but it looks good to eat at isa pang brown
na paperbag na may lamang mabango at mainit na tinapay. Sa halip na kunin ang c
ake ay inuna niyang tiningnan ang laman ng brown paperbag and gasps silently whe
n she saw what's inside... her favorites!

"Wow, Spanish bread." Kumuha siya ng isa at agad iyong sinubo. Masar

ap ang tinapay lalo pa at mainit pa iyon.

"You eat spanish bread? Akala ko ba ayaw mo ng Spanish bread?"

Tinaasan niya ito ng kilay at maarteng hinawi ang ilang hibla ng buh
ok na tumabing sa mukha niya. "Nope, I love these one and to remind you hindi po
ako ang kapatid ko."

"Sorry about that." halatang nalilito na talaga ito, wala naman dapa
t itong ikalito dahil una sa lahat hindi naman siya si Jennifer. "I just thought
that you are her."

"Sorry to burst your bubble mister but I am not my sister hindi kami
magkatulad ng husto." Paalala niya dito. Kailangan niyang pagtiisan ang lalakin
g ito dahil bayad siya sa date nilang dalawa. Sayang din ang one hundred thousan
d na ibabalik niya kay Wade kung pwede naman niyang mapagtiisan bakit naman hind
i.

"I know..." he sigh. "Here, cake." Tiningnan niya ang cake na binuks
an nito sinulyapan lang uli niya iyon and her eyes twinkles when she notice what
cake is it. Her ever favorite mango cake at ang daming manga sa ibabaw. Galing
pa sa favorite niyang bakeshop. Binigyan siya nito ng plastic fork. "Wala akong
disposable plate ahm... kumakain ka ng wala nun?"

"I don't but since it's a date I'll adjust I'll get over this." Kuma
kain naman talaga siya kahit na nasa box pa lang iyon lalo na kapag binibigyan s
iya ni Emman ng cake, iyong pinsan niya. Una niyang kinuha ang pinakamalaking ch
unck ng manga na nasa ibabaw ng cake at sinubo iyon. Sweet.

Kumain na siya ng cake and she doesn't care if it's just too sweet d
ahil mahilig naman siya sa mga matatamis lalo na sa manga.

"Here." Tiningnan niya ito ng masama ng bigyan siya nito ng coke in

can. "Sorry." Binuksan nito ang lata at ibinigay uli sa kanya. Halatang nagtaka
ito sa kinilos niya. "Sorry again." And from nowhere ay may kinuha itong straw a
t ibinigay sa kanya. Tinanggap niya iyon and bit the edge of the straw. Nakasana
yan na niyang kagatin ang edge ng straw bago inumin iyon, halos mangalahati na s
iya sa iniinom ng mapansing titig na titig ito sa kanya. His eyes flooded with l
ongingness and pain... and happiness?

"Ano na naman ang tinitingin-tingin mo diyan?" tanong niya. May sas

abihin pa sana ito pero parang pinigilan lang nito ang sarili nito at saka umili
ng. "May water ka?" may kinuha itong mineral water at binuksan iyon saka ibiniga
y sa kanya. Kinuha niya ang straw mula sa lata ng softdrinks saka ginamit iyon s
a mineral water.

"Saan kayo nagkita ni tito?"

"Tito?"

"Your dad."

"Sa England doon ako lumaki."

"Ah, kaya pala ganyan ka manamit."

"Are you insulting my way of dressing up mister?"

"Hindi nagtataka lang ako hindi k aba naiinitan sa suot mo?"

"Bakit naman ako maiinitan? Sanay na ako sa mga damit na ito ganito
na ako manamit since I am a child."

"Since you are a child?" nalungkot na naman ang hitsura nito. Alam n
a niya, pinipilit talaga nitong iinsist na siya at ang kapatid niya ay iisa. Pin
ipilit nito ang sarili nitong paniwalain na iisa lang talaga sila this is bad fo
r him.

"I know what you are trying to do Wess." Hinarap niya ito. She needs
to wake him up from the reality of life na hindi na pwedeng babalik ang isang t
aong namatay na. "Titigan mo nga ako." And he did, wala naman yata itong ibang g
inawa kundi ang titigan siya simula pa kanina. "Sabihin mo sa akin nakikita mo b
a si Jen sa akin?"

Sunod-sunod ang ginawa nitong pagtango. "Then tell me our similariti

es."

"You have the same eyes." Akmang hahawakan nito ang mukha niya ng ta
bigin niya ang kamay nito. "You have the same face, the same lips, the same buil
t, you are her."

She sigh. "Now tell me our differences."

"She is sweet, childish, caring, she always smile, she hates Spanish
bread, you are serious, you don't smile, your eyes are dull and dead, you are n
ot happy, you are mysterious."

"Sa dinami-dami ng sinabi mong differences namin now tell me ano ang
naging dahilan mo at naisip mong iisang tao lang kami ng kakambal ko? I and her
are two different people, magkatulad kami sa ibang bagay because we are twins,
magkaiba kami sa maraming bagay dahil kahit ang magkakambal hindi magkapareho. H
indi kami magkapareho ng ugali... naguguluhan ka lang dahil sa ang mukha ko. I a
m Chrome Elizabeth and she is Chrome Jennifer." Hinatak niya ito patayo at mabut
i nalang hindi ito nagmatigas.

Dinala niya ito sa kotse nito at pinasakay sa driver's seat. "Saan t

ayo pupunta?"

"Magdrive ka lang." utos niya and he did. Ilang oras din sila bago n
akarating sa pupuntahan nila. "Baba na."

Tiningnan muna nito ang buong lugar at ng marealized kung nasaan sil
a ay bigla itong umiling na para bang natatakot na pumasok doon.

"Pumasok ka na."

"No." takot na umiling ito. "Alam ko kung bakit dito mo ako dinala a
nd no, never in eight years pumasok ako sa lugar na ito and I won't kahit kaladk
arin mo pa ako." Matigas na tanggi nito.

"Bakit ayaw mong tanggapin na oras na para magmove on?"

"You can't let me do that ayokong kalimutan ang kapatid mo. I only l
ove one woman and that's your sister at ayokong kalimutan ang natitirang pag-asa
na baka buhay pa siya at ikaw siya."

"Which is not true! Kapag pumasok ka diyang marerealize mong tama ak

o. Bakit hindi mo tanggapin na patay na si Jen? She is dead and she will never c
ome back for you." Hindi siya nakasigaw at mukha pa rin siyang kalmado pero sa t
otoo lang gusto na niyang magwala sa tigas ng ulo ng lalaking kaharap niya ngayo
n.

"No! I won't accept that she is dead, she is still alive. Sa isip ko
at sa puso ko buhay pa siya please Chrome don't let me do it. Your sister's mem
ories are the only thing that keeps me alive until now. Hindi ko kayang tanggapi
n na wala na talaga siya."

"Baliw ka, it has been eight long years since she passed away bakit
hindi mo nalang tanggapin? Sa tingin mo ba magiging masaya ngayon si Jen knowing
na hindi mo pa siya pinapakawalan. Let her go Wess and make her happy don't be
selfish."

"Selfish na kung selfish kung ang hindi ko pagbitiw sa kanya ang tan
ging dahilan upang hindi siya tuluyang umakyat sa langit at manatili sa tabi ko
then be it. I will never let her go." Seryosong saad nito.

"Bahala ka sa buhay mo I already tried to help you but you refused t

o. This date already ends and don't every approach me again keep your distance f
rom me dahil ayaw kong mapalapit sa mga pathetic na nilalang na katulad mo."

Linayasan na niya ang binata at lumabas na sa sementeryo kung saan n

akalibing si Jen. Ilang beses na niyang nabisita ang puntod ng kapatid ng makauw
i sila ng ama dito sa Pilipinas ilang taon na rin ang nakakaraan. Around seven y
ears ago? Every year ay nagpupunta siya dito lalo na sa birthday nila because he
r birthday is Jen's death anniversary. Pumara siya ng taxi upang makauwi na masy
ado siyang nastress sa lalaking iyon.

For the first time of her life nag-effort siya ng husto at kulang pa

ang fifty thousand pesos sa ginawa niya. Lalo na at naeestress na pala siya dah
il sa isang iyon. Sabi ng daddy niya hindi dapat siya maistress lalo pa at sumas
akit ang ulo niya dulot ng aksidente eight years ago. May sugat pa nga siya sa l
ikod ng kanyang ulo at ilang stitches bilang patunay niyon.

"Good afternoon madam." Bati ng isang kasambahay niya. Tinanguhan ni

ya ito.

"Nasaan si daddy?"

"Nasa opisina na po madam, bukas na po daw kayo ng umaga magkita. Na

sa silid niyo na po pala ang susuotin niyo para sa kasal bukas."

Isang tango lang uli ang binigay niya dito at saka pumasok na sa loo
b ng malaking bahay. Sa ilang taon na naalala niya hindi minsan sumagi sa isipan
niya na siya at si Jen ay iisa dahil parang imposible naman kasi iyon. Nababali
w lang talaga ang lalaking iyon at pilit silang pinaghahambing na magkapatid. Al
l her sister's memories were burnt down by her father because he can't bear the
pain of remembering his daughter's death and somehow she understand him dahil ka
hit siya nasasaktan din kapag naiisip niyang namatay si Jen.

She doesn't have any idea about her twin sister maliban nalang sa mg
a sinasabi ng kanyang ama. Nagkukwento ito pero alam niyang may kulang sa kwento
nito dahil hindi naman ito palaging nagkakasama ng ama. Nagtaka din siya kung b
akit hindi nabanggit ng ama si Wess to think na tito ang tawag nito sa daddy niy
a.

Nailing na pumanhik siya sa kanyang silid at inilock iyon. Sumakit b

igla ang katawan niya sa dami ng nangyari ngayong araw na ito. Ibinaba niya ang
kanyang cellphone sa side table ng biglang magbeep iyon. A big grin is plastered
on her face when she recognized that beep, may special beep talaga ang notifica
tion na iyon sa kanyang phone.

Kinuha niya ang phone and open it and a satisfied sigh came out from
her lips. Nareceived na niya ang fifty thousand na service fee sa date nila ni
Wess, ang fifty thousand sa disturb sa Royale and of course two hundred thousand
para sa kiss na ninakaw ng lalaking iyon.

Sabi ng iba hayok daw siya sa pera, totoo naman iyon. She needs a bi
g amount of money for something, in short may pinag-iipunan siya. Hindi siya nan
ghihingi sa ama dahil marami na itong naibigay sa kanya. Kung kaya naman niyang
kumita ng pera bakit hindi niya iyon gawin? Muli niyang ibinaba ang phone at hum
arap sa malaking salamin. Tinanggal niya ang pagkakapin ng buhok niya, tama she
looks like someone from Pride and Prejudice movie inspired niya iyong mga damit
na nasa closet niya.

Hinanap niya ang zipper ng kanyang mahabang damit at kusa na iyong b

umagsak sa kanyang paanan and now she is staring at her almost naked self. She c
an see the difference between being almost naked and wearing her comfort zone. H
indi rin niya talaga alam kung saan nagsimula ang obsession niya sa mga damit na
iyon but it makes her more comfortable and then her father said, kaya siya komp
ortable sa mga damit na iyon dahil iyon ang mga nakasanayan niyang damit.

Napansin niya ang isang malaking box na nakapatong sa ibabaw ng kany

ang kama. She opened it and smile when she saw a beautiful white dress of course
mahaba pa rin iyon and longsleeve the way she like it. May pair din ng white la
ce gloves and a pair of white high heels.

Her father knows everything, hindi kaya ang papa niya ay ang mama ta
laga niya? Huwag lang sanang malaman ng dad niya na pinagdududahan niya ang pagk
alalaki nito dahil baka mapingot siya. Maingat na ibinalik niya ang damit sa box
at inilapag sa kanyang Victorian inspired na couch na nasa kanyang silid. Her r
oom is big and it fits for a princess, pati na nga ang four poster bed ay magand
a din. Her life has never been better and almost perfect thanks to her father.

Inabot niya ang kanyang silk robe at pumasok sa loob ng banyo. A lon
g and relaxing bubble bath will soothe her better.

"YOU look like a queen, princess." Puri ng ama niya ng makita siyang
pababa ng hagdan. "Feeling ko tuloy ikaw ang ikakasal na medyo matagal-tagal pa
bago mangyari hindi ba?" nakangiting tanong nito.

Muntik na siyang mapaubo sa tanong nito, may alam ba ito sa nangyari

kahapon? Hindi naman siguro nito iniisip na nagdedate siya hindi ba? "Wala pa s
a isip ko iyan dad." She smile at her father who looks so dashing wearing his bl
ack three piece suit. Even at his age his father still looks so handsome kaya ng
a siya nagtaka kung bakit hindi ito nagpakasal knowing na maraming babae ang nag
kakandarapa dito. Kung sabagay ayaw din niyang may kahati sa ama niya, eighteen
years din kaya silang magkahiwalay.

"Let's go." Yaya niya dito. Hindi na siya nagpaalam sa mga Royale si
nabihan nalang niya si Jea na may lalakarin siya. Ito ang tatao doon ngayon at s
inabihan na rin niyang tawagan siya nito kapag nagkaproblema.

Her dad is already using a cane dahil minsan inaatake na ito ng rayu
ma, secret nalang natin dahil ayaw tanggapin ng kanyang father dear na medyo tum
atanda na ito. Style lang daw nito ang tungkod nito. Pagkasakay nila sa kotse ay
inayos niya ang kanyang sarili, she is actually vain. Napasmile siya ng makita
ang mga maliliit na pearls na nakakabit sa buhok niya, ang style niya ay parang
si Elizabeth sa Pride and Prejudice pati na rin ang kanyang mga damit. How clich
kapangalan pa niya si Elizabeth, favorite ng daddy niya ang movie na iyon eh.

"Malapit na ba tayo dad?"

"Malapit na tayo princess." Kinuha niya ang kanyang cellphone at nag

lalaro ng color match sa Pou. Maiksi lang naman ang kaligayahan niya kaya masaya

na siyang maka-eleven thousand na points doon. May isang game pa siyang gusto d
oon, iyong find Pou tinatakpan si Pou ng mga baso tapos pinapahanap. Challenging
eh.

Challenging? She doesn't know kung ano ang connect pero bigla niyang
naalala si Wess kaya naclose niya ang phone at tiningnan ang ama.

"Dad."

"Yes, princess."

"Sino si Wess?" napatingin siya sa biglang nahulog na cane nito then

sa namumutlang mukha nito at panlalaki ng mga mata.

"Sino?"

"Si Wess. I accidentally met him sa Royale."

"Nakita mo lang siya?"

"Oo and he insisted na ako si Jen, I explained na hindi ako. Boyfrie

nd daw siya ni kambal, totoo ba iyon?"

Nagkakulay na ang mukha ng ama at saka nag-iwas ng tingin bago kinuh

a ang cane na nahulog nito. "Yes, he is your sister's boyfriend."

"Bakit hindi niyo po sinabi?"

"I found it not really that important besides medyo nagkakalabuan si

la ng kakambal mo bago siya mamatay akala naming lahat ay hiwalay na talaga sila
." Paliwanag ng ama.

"Ganoon po? He looks like he is madly inlove with Jen kawawa nga siy
a."

"Princess." Seryosong tawag ng ama sa kanya.

"Yes, po?"

"As much as possible ayokong makipaglapit ka sa kanya, ayokong isipi

n niya na ikaw ang kapatid mo baka ligawan ka niya kahit hindi ka niya mahal, ba
ka ligawan ka niya dahil sa katauhan ng kapatid mo."

Alam niyang natatakot ang ama niya, she understand. There's a part o
f herself na parang ayaw sumunod s autos nito but there is also a very big part
of herself na nagsasabing dapat siyang sumunod because her father knows her bett
er than anyone else.

Nakarating na sila sa isang malaking simbahan na maraming security n

a nakakalat at mukhang malalaking tao ang nasa loob niyon base na rin sa mga sas
akyang nakaparada sa labas. It feels the same but different at the same time.

"Are you okay princess?" her dad asked, she just gave him a small sm
ile.

"Never been better when I am with you daddy." Kung hindi sila kilala
ng mga tao malamang iisipin ng mga ito na may relasyon sila. Iyon din ang sinas
abi ng iba eh kung hindi lang sila magkamukha. May nagbukas ng pintuan sa side n
iya, their driver. Lumabas siya ng sasakyan at hinintay ang ama na makalapit sa
kanya upang kunin ang kanyang kamay. Pero hindi ito ang gumigiya sa kanya kundi
siya ang gumigiya sa ama.

Pagdating nila sa bungad ng simbahan ay parang naging instant apple

of the eye silang mag-ama, all eyes are on them. Iyong iba nanlalaki ang mga mat
a, iyong iba naman namutla, may napapaupo pa sa sahig sa gulat, may napatayo...
iba na talaga ang maganda literal na nagpapatigil ng mundo ng mga tao.

"Kuya? What's the meaning of this?" biglang tanong ng isang may edad
na lalaki na lumapit sa kanila, sa tabi nito ay isang maganda at singkit na bab
ae na para bang naluluha na nakatingin sa kanya. Na para bang hindi alam kung ha
hawakan ba siya or lalapitan or yayakapin.

"Chrome?" tawag ng babae sa kanya with obvious familiarity. Akmang h

ahawakan siya nito ng bigla siyang umatras, it's not that ayaw niyang pahawak pa
ra lang siyang nakaramdam ng takot na hindi niya alam.

"Oh Gosh! Chrome?" isang singkit na babae na nakatraje de boda ang n

asa harap na niya, ito marahil ang bride.

"You must be the bride, congratulations on your wedding." Bati niya

dito. Napakurap ito at napatitig sa kanya. "Oh, sorry daddy said you are my cous
in, I'm Chrome Elizabeth nga pala." Pakilala niya dito, may sasabihin pa sana it
o pero inunahan na niya. "Jennifer's twin sister."

Shock? Surprise? Iyon ang rumehistro sa mukha ng mga kaharap niya ng

ayon. Wala siyang maalala na nakilala na niya ang mga ito so ibig sabihin first
time talaga niyang nakita ang pamilya ng daddy niya.

"Magstastart na ang wedding!" sigaw ng coordinator.

"We are going to talk about this kuya after the wedding." Seryosong
wika ng tito marahil niya.

"Relax Third, this is your daughter's wedding you should have fun."
Tatawa-tawang wika lang ng ama niya. May napansin siya sa mukha ng tito niya at
iyon ay saya habang nakatingin sa kanyang ama, saya na para bang noon lang nito
ito nakitang tumatawa. Natilihan siya ng bigla nalang siyang dambahin at yakapin
ng mahigpit ng babaeng asawa yata ng tito Third niya.

"Chrome... I don't care kung ikaw si Jen or Elizabeth. Pamangkin kit

a, I am your tita Crescent, remember? Ahm no, it's nice to meet you Chrome once
this wedding is over we need to talk. You really look like my sister, your mom."

Kapatid nito ang mommy niya? At asawa nito ang kapatid ng daddy niya
? Bakit hindi sinabi ng daddy niya?

"The wedding will start anytime soon, pauupuin ko muna itong dalaga
ko at baka agawan pa ako ng kung sinu-sino diyan sa tabi-tabi. Akala naman nila
makukuha nila ang anak ko." Napalingon siya sa ama na para bang may pinatatamaan
or nagbibiro lang talaga ito. Her dad used to crack a joke wherever he goes if
things got caught in the middle of a war.

SHE is damn so beautiful... she is not hot because no hotness can co

mpare her at this moment. She is so elegant wearing a white regal dress with pea
rls on her hair. Para bang hindi ito nag-eexist but painfully speaking she does
exist and it feels weird knowing that she is different. Kanina pa siya hindi map
akali because he hates weddings and he hates being trapped inside the church. Ku
ng hindi sana siya tanga at hinayaang mamatay si Ch-Jennifer baka sana kasal na
rin sila ngayon and maybe they already have a baby. It's his entire fault.

Nakikinig lang siya sa pag-uusap ng mga ito and pain strikes him lik
e a sharp knife when she introduces herself to her family. She isn't joking when
she said her name is Chrome Elizabeth the other time dahil unang-una wala siyan
g mabasang pagsisinungaling sa mukha nito. He can't even see a faint recognition
when her aunt and her uncle whom she loved too much than her father before sees
her.

It's like she is a complete different person and it hurts too much,
akala kasi niya pinaglalaruan lang siya nito. Minsan naisip niya na baka ginugoo
d time lang siya ng dalaga para kasing hindi totoo ang mga nangyayari. Parang sa
telenobela, sine at mga libro lang ang ganitong estorya. It seems so surreal.

Dinala niya ito sa private sanctuary nila ni Jen kahapon, it's Jen's
secret garden pero hindi man lang niya ito mabakasan ng familiarity para bang f
irst time lang ito nakapunta doon. And then she ate that mango cake the way she
used to eat it before and even drink her cola the same way before, walang pinagk
aiba. Talagang parehong-pareho... maliban nalang sa pagkain nito ng Spanish brea
d. She hates the smell of Spanish bread kaya hindi ito kumakain kapag magkasama
sila pero kahapon halos maubos na nito ang dala niya.

Naguguluhan na talaga siya at hindi na niya alam kung ano ang iisipi

n niya. Alam niyang hindi siya matatahimik hangga't hindi niya nalalaman ang tot
oo, and knowing the truth is like opening his heart for the possibilities of bei
ng hurt over and over again.

He closed his eyes trying to calm his nerves when he felt like someo
ne is looking---glaring at him. And when he opened his eyes, his stares was caug
ht off guard by Chrome's father...

And he smirks at him, na para bang may alam na hindi niya alam.

"The wedding will start anytime soon, pauupuin ko muna itong dalaga
ko at baka agawan pa ako ng kung sinu-sino diyan sa tabi-tabi. Akala naman nila
makukuha nila ang anak ko."

Hindi niya alam kung para kanino ang mga salitang iyon kung sa mga b
inatang kanina pa nakatingin sa dalaga na para bang isa itong prinsesa na nakasa
kay sa isang gintong karwahe. Something inside him switched in abrupt anger when
he realized that.

Naglakad ang mag-ama papunta sa uupuan nito, Chrome is looking somew

here else and he on the other hand is looking at her but a fake cough interrupte
d him. Her father again...

"Princess."

"Yes, dad?"

"I don't want you to talk to any men aside from me and the rest of o

ur family members right after the wedding. I need to background check those who
wanted to talk to you first."

And he glared at him again making him speechless...

<3 <3 <3

a/n: sooo ano na ang conclusion niyo? hehehehe
Natutuwa ako sa mga comments niyo, kung si Chrome Elizabeth ba at si Chrome Jenn
ifer ay iisa... feeling ko nasa washing machine tayong lahat, umiikot ang utak n
atin sa mga nangyayari. Ako din eh, kung paano ko naisip ang plot na iyan? Ewan,
basta nalang nagsusulat ang mga daliri ko, minsan naiisip ko may sariling utak
itong aking cute little fingers. Nakakatakyutt naman, mabuti nalang at maganda a
ko (nagbubuhat ng sariling bangko na ilang tonelada ang bigat). Hayaan niyo na m
insan ko lang gawin iyan, hahaha... mabait naman ako eh.
Maaga akong nagising ngayon kasi maaga din akong nakatulog last night dahil sa n
apagod ako sa MYSELF day ko kahapon. Alas sais na ako ng gabi nakauwi sa amin, k
ung paano ako nakasurvive sa labas ng bahay namin under the heat of the sun na a
yoko talaga? Hindi ko rin alam, nagpunta lang akong SM eh at nanood ng maleficen
t. Efffoooorrrrtttt!
Naki-upo lang din ako sa food court at nagmumusic tripping habang pinapanood ang
mga taong busy sa kani-kanilang ginagawa. May nagdedate, may nag-uusap lang, na
tutuwa akong mag-obserb sa kanila.
PS: Kapag pala hindi ako stress, iyong relax na relax ako nagmemental slash writ
er's block ako. Noong mga isang araw ay relax lang ako tinamad akong magsulat, k
ahapon nastress ako ginanahan akong magsulat.... hindi ako inspired haps, stress
ed out ako kahapon iyon lang.

STATUS UPDATE: Adobo for breakfast!!! yAaaaayyy!! Thanks for the food po sa taon
g nag-alaga ng baboy ng niluluto nila ngayon. Sa kumatay, sa nagtinda, sa bumili
, sa nagluto, sa may gawa ng suka, toyo, asin, magic sarap, mantika, kawali, kal
dero, kanin, baso, tubig, dishwashing liquid, maraming salamat poooooooo!!!

PPS: Sleep ako uli, bawi sa tulog para next week. :-)

Chapter Four

"SANDALI lang Chrome." Napapitlag siya ng may humawak sa braso niya,

weird but she felt an immediate twinge when his skin touches hers. Para bang in
aabsorb nito ang natitirang energy na meron siya.

Masyado siyang napagod sa katatanong ng mga kamag-anak niya and she

is so done with the comparison and with the differences. Iyong magkatulad sila n
i Jen sa isang bagay tapos magkaiba naman sa isang bagay pa. ANo naman iyon? Noo
ng una okay lang pero habang tumatagal nakakairita na at isa pa itong nilalang n
a ito for sure masasagi na naman sa usapan nila si Jen.

"What?" she as asked irritated using

don't have time for your right now mister as you
anganga ito and she just rolled her eyes knowing
anga nito. "If you are here to say that I am Jen
loody tired for that."

her natural English accent. "I

can see I am really tired." Nap
kung ano ang dahilan ng pagkang
then think twice because I am b

Umiling ito and a small... cute smile is now visible on his face. Na
pakurap tuloy siya at gusto na ring mapanganga, he looks... handsome?

"Your accent it is cute bagay na bagay sa iyo, you look like someone
from you know where princesses, ladies and duches exists."

Nagkibit-balikat lamang siya at saka naghanap ng pwedeng maupuan ng

bigla siyang tawagin ng kanyang daddy. Kunot-noong nakatingin ito sa lalaking ka
usap niya at saka napailing na para bang hindi makapaniwala sa kung anong bagay.

"Yes dad?" nawala na iyong English accent niya. May ibinigay ito sa
kanya, isang lumang picture ng dalawang baby. "Ano ito?"

"Nahanap ko na rin ang babaeng nagpaanak sa mommy mo noon and I am b

lessed to know na may picture pala kayo ng ipanganak kayo." Maang na napatitig s
iya sa picture ng dalawang bata na alam niyang magkasing-edad. Napasmile siya ng
mapagsino ang dalawang maliliit na nilalang na nasa picture na iyon.

It should-no, it must be her and her twin sister. "Is this?"

"That's you and your sister, pagkatapos mong kausapin ang tita Cresc
ent mo you need to go home and rest okay?"

"Yes, dad."

"Mauuna na ako princess I need to attend some important matters." Hi

nalikan nito ang noo niya at saka nagpaalam na. Tinitigan niya uli ang lumang pi
cture at binasa ang mga pangalan na nakasulat sa likod ng papel. Jeniffer at Eli
zabeth. That's her name and her sister's name.

"Magkapatid nga kayo that's the proof." Singit ni Wess na nakatingin

na rin sa picture na hawak niya.

"Yeah." Maiksing sagot niya and stare at the picture. Alam niyang to
too ang nakikita niya sa larawan pero bakit parang mali, bakit parang may mali?

"What are you thinking?" he asked.

"Ways to burry you in deep hell, can you suggest something?" sarkast
ikong tanong niya. Narinig niya ang mahina nitong pagtawa nawala tuloy ang inis
niya sa mundo.

"Your sarcasm is quiet cute."

"Alam mo kanina ka pa cute ng cute diyan, I need to go kailangan ko

pang kausapin si tita Crescent."

"Aren't you going to call her mama-ninang?"

"Mama-ninang? Why?"

"Jen used to call her that name." Jen again, she sigh a little. "Ahm
, sorry-."

"Will you stay away from me Wess? You are not helping at all, tama n
ga si daddy I shouldn't talk to you at all. Excuse me."

"Teyka lang Chrome I'm sorry if I offended you I am-."

"Will you please stop bugging me? We are not friends at wala kang ro
le sa buhay ko maliban nalang sa pagiging boyfriend ng twin sister ko and we are
not that close. Don't waste my precious time dahil wala naman tayong interesant
eng bagay na pwedeng pag-usapan. I don't know my sister that much kaya wala akon
g maikukwento."

She didn't wait for an answer because she walk as fast as she could,
but stopped for a while as she clenched her heart when a sudden familiar pain b
arged in. Napahawak siya sa kanyang dibdib at naramdaman nalang niyang may luhan
g kumawala sa mga mata niya. Kung Siya ang tatanungin hindi niya alam kung bakit
nalang siya biglang naiyak. That guy, she needs to stay away from him.

"MAGKANO ang ibabayad mo sa akin sa pagkarga ko dito sa anak mo?" gu

sto niyang matawa sa naging reaksyon ni Hyjea ng ibigay sa kanya si Zhandra.

"Free iyan dahil magiging ninang ka niya and as ninang free lahat."

"Hindi ako nagbibigay ng free, sige bibigyan kita ng discount fifty

percent."

Sumimangot ito. "You're so bad! Inaanak mo si Z."

"Hindi pa siya nabibinyagan kaya hindi pa legal ang pagiging godmoth

er ko."

"Speaking of." May kinuha ito sa bag at ibinigay sa kanya. Isang mag
andang invitation card, christening ni Z. "Ninang ka sa sabado na iyan."

"Aawayin kita tapos friend na uli tayo sa Sunday."

"You can't escape this time I need you there."

"Hindi mo naman siguro binabalak na pag-alagain ako ng anak mo hindi

ba?"

"Pwede rin." Ibinigay niya uli ang anak nito dito pero hindi naman n
ito tinanggap. "Joke lang mayaman si Gleian kaya pwede kaming maghire ng sampung
yaya ni Z." napansin niyang umungot ang bata na para bang hindi nito nagustuhan
ang sinabi ng mommy nito na may yaya ito. Hmmmnn... ang cute! Nagform ng O ang
bibig ng bata na kamukhang-kamukha ni Jea mas pinagandang version nga lang. Maga
nda din ang eyes na namana sa daddy nito at iyong dimples.

"Akin na iyan!" sigaw ng isang dalagita na madalas niyang nakikita n

a tumatambay sa Royale. Paikot-ikot ito sa mesa habang habol-habol naman nito an
g lalaking mukhang may inagaw sa kanya. "Alfonso akin na sabi iyan eh, hindi mo
dapat hinahawakan iyan." Naiiyak na sabi ng dalagita na nakasuot ng eye glass. A
ng mga kasama naman nito ay pasimpleng kumakain lang na para bang sanay na sanay
na sa nangyayari sa dalawa.

"Huuuu, habulin mo ako Allyxa."

"Akin na sabi iyan eh, akin ang mark na iyan." Mark?

"Bakit? Kanino mo ibibigay ang mark na ito?" nakataas ang kilay na t

anong ng gwapong binatilyo, kapatid ito ni Pierce. "Walang tatanggap sa mark na
ito kung galing sayo hindi ka naman maganda." Nakaingos ito.

Tumaas lang ang kilay niya dahil kahit na mukhang disheveled ang hit
sura ng dalagita ay halata naman ang ganda nito. She looks like a doll.

"Ano naman kung hindi ako maganda? Ang future ko lang ang pwedeng ku
muha ng mark ko." Napansin niyang binato-bato ng binatilyo sa ere ang isang mali
it na bagay.

"Wala kang future walang magkakagusto sa iyo I swear wala ka ngang m

anliligaw." Dinamba ng dalagita si Albie at lumipad papunta sa kanya ang bagay n
a pinag-aagawan nito. Dumapo iyon sa kanyang palad and look at it, keychain? Yep
, keychain lang siya na may symbol na clover na para bang pendant. Halatang cust
omized at mamahalin din dahil sa gitna ay ang clover na symbol na yari sa jade m
ay nakasurround naman na maliliit na crystals. Ibinato niya iyon pabalik at naku
ha ni Albie.

"Hindi baling walang magkagusto sa akin keysa naman sa lalaking hope

lessly inlove sa kanyang sister-in-law." Ganti ni Allyxa. Natigil sa pagkain ang
mga kasama nito na mukhang nagulat sa sinabi nito or sa pagsigaw nito. Para kas
ing wala sa personality nito ang sumigaw.

"Anong sabi mo?" galit na tanong ni Albie. Bigla siyang napatayo dah
il baka mag-away na ang mga ito masyado pang bata ang mga iyan para singilin niy
a kapag may nabasag sa loob ng kanyang restaurant. It can't be! "Wala kang alam
so just shut your ugly face off!"

"Tama na iyan Albie! Allyxandrea!" sigaw nung pinakamatanda sa grupo

, kapatid yata ito ni Allyx. Napansin niyang may pinahid si Allyx sa pisngi nito
kaya hindi tuloy nito napansin ang pagbabago ng mukha ni Albie na para bang nak
agawa ng krimen na walang kapatawaran.

"I hate you." Mahinang sabi ni Allyx. "I hate you. I hate you." Kung
may nakakatakot man sa isang tao ay iyon ang sabihin ang salitang I HATE YOU na
hindi nagwawala at walang halong biro dahil for sure totoo iyon. Nagwalk out na
ito--- wait! Nagbayad na ba iyon?

"Arraay!" sigaw ni Albie ng bigla nalang itong suntukin ng isang kae

dad lang yata ni Allyxa. "Ano ba naman Dane?"

"Iyan, iyan kasi hate ka na ni Allyx. Bakit mo naman kasi inagaw iya
ng mark niya sa kanya iyan eh ibibigay niya iyan sa mapapangasawa niya and it is
precious to her."

"Bakit ba ako naman ang mapapangasawa niya kapag Malaki na siya di b

a dude?"

"Don't dude-dude me you made my sister cry." Si Allyxel.

"Basta sinabi mo sa akin na ilalakad mo ako sa kapatid mo walang baw

ian usapang lalaki sa lalaki." Tiningnan nito ang keychain tapos ngumiti. "Akin
naman talaga ito." Kumibot-kibot pa ito.

"My God, kailangan ko pala talagang alagaan ng mabuti itong mark ko

baka kung kani-kanino lang mapunta. Humayyygaad!"

"Ang ingay Yelena." Sita ni Yael.

"Ate, ate." Untag ng isang bata na sa tingin niya ay apat na taong g

ulang. Nakaponytail ang buhok nito at may salamin sa mata na pangfashion lang. M
ay hawak itong mahabang notebook na kulay itim at ballpen na kulya itim na may i
tim na star.

"Oh, Ainsley bakit ka naligaw dito kasama moa ng mommy Belle at dadd
y Claude mo? Nasaan ang dalawa mong kuya?"

"Somewhere." Binuksan nito ang notebook nito at tumingin kay Yelena.

Nacurious din ang mga kasama nito sa mesa. "Ate, what is kuya's name I will wri
te it here in my notebook." Nagflash ng evil grin si Yelena na para bang may ala
m.

"Alfonso Benedict AKA Albie."

"Ang haba!" reklamo ng bata pero sinulat naman medyo matagal nga lan
g dahil bata nga.

"Ano ba iyan Ainsley listahan ng mga gwapo?" si Albie na nagpogi pos

e pa.

Umiling naman ang bata. "Tapos na! And no hindi ito listahan ng gwap
o kuya Albie."

"Ano pala iyan?"

"Deathnote po ito."

Tuluyan na siyang natawa sa sinabi ng bata, si Yelena naman ay kulan

g nalang ay gumulong sa sahig pati na ang mga kasama nito maliban of course kay
Allyx.

"Bakit isinulat mo ang name ko diyan? Totoo ba iyan?"

"Totoo poi to bigay ito ni ate Yelena ng magpunta sila sa Japan. Kap
ag sinulat kop o ang name ng mga bad person dito makakarma daw po sila kaya sinu

lat ko name mo para kay Ate Allyx. You made her cry, you are bad!"

"Yelena... isa..." nagbabantang nagbilang si Albie. Agad namang tuma

yo ang dalagita na tawa pa rin ng tawa.

"Kuya kailangan kong sundan si Allyx baka gumawa na iyon ng voodoo d

oll na kamukha ni Albie I need to save my bestfriend from the darkness! Ikaw na
ang magbayad ng foods, dal aka foods pag-uwi ha para mabugbog kita."

"Sige pa tawa ka pa." nailing na sita niya kay Hyjea.

"Natatawa naman talaga ako sa kanila nakakawala ng stress hindi ba?"

totoo iyon, nawawala ang stress niya dahil sa mga iyon. Sa tagal na niyang pagp
apatakbo ng Royale ay naging saksi din siya sa mga lovestories ng mga customers
nila. Kagaya nalang ng parents ni Ainsley na sina Belle at Claude, nakikita na n
iya ang mga ito kahit noong hindi pa nailuluwa sa mundo ang mga anak nito. Palag
i silang nakatambay dito sa restaurant. Pati na rin sina Ashley at si Jaxon and
the rest. Kung hindi lang siya tamad magsulat malamang pwede na niyang gawin ang
stories ng mga ito, mapagkakakitaan din niya ang mga stories nila in the near f
uture.

Kinuha niya ang invitation at sinilid sa loob ng kanyang minibag. Ka

nina pa niya naibigay si Zhandra sa nanay nito baka kasi mahulog na niya.

"By the way Chrome."

"Hmn?"

"About Wess, ano na ang nangyari sa date niyo?"

Wala sana siyang balak pansinin ito kaya lang knowing Jea she won't
stop unless she said so. "Walang nangyari."

"Ay, panget. Wala ba talaga? After the kiss-."

"That kiss wasn't meant for me, it's meant for my twin sister Jen,"
naiinis na usal niya.

"So gusto mo meant for you?" nanunukso pa talaga. Tiningnan lang niy
a ito ng masama.

"Isa pa Jea at hindi ko bibigyan ng regalo ang inaanak ko." She thre
atened.

"Ang bad ni ninang mo Zhandra baby ko concern lang naman si mommy sa

lovelife niya."

"Pwede ba?" she sip her hot tea to calm her nerves. "Wala akong love
life and Wess is still not over my sister so get over it."

"Ibig sabihin kung makakaget over na siya sa twin sister mo pwedeng

maging kayo?"

She rolled her eyes and throw Jea a glare, isa pa itong manhid. "Hin
di dahil hindi ako catcher."

"Catcher, knock knock joke ba iyan?"

"Nope, it isn't a joke. Hindi ako tagasalo ng mga lalaking sawi sa p

ag-ibig and besides wala pa sa isip ko ang bagay na iyan at kung magkakaboyfrien
d man ako in the near future I am pretty sure na hindi siya iyon. Stop pairing m
e with someone who still have baggages from the past because it won't work." Mah
abang paliwanag niya.

"Masyado kang defensive huwag ka munang magsalita ng tapos just go w

ith the flow and let the flow leads you to your future. I've been there and done
that." nakangiting wika nito sa kanya. "And speaking of the devil, your doctor
is in the house." J smirks as she stood up and walks toward the entrance of her
restaurant.

Her brows met when she felt the unfamiliar tugging inside her stomac
h, no it's not inside her stomach parang sa ibabaw ng sikmura niya, esophagus? H
indi eh, sa ibabaw pa parang sa may puso niya? Napahawak siya doon sa bahaging i
yon ng katawan niya lalo pa at nagsimula na iyong pumintig ng pagkabilis-bilis.

Anong nangyayari sa kanya? Side effect ba iyon ng mga gamot na inino

m niya noon after the accident? Ibinaling niya sa ibang lalaki ang kanyang mga m
ata and sigh in relief ng bumalik iyon sa dati. Normal lang din iyon ng tumingin
siya sa kanyang waiter and then lumingon siya upang harapin si Wess.

And her eyes grow wider when the frantic beating of her heart return
s, paulit-ulit niyang ginawa ang drill. Tumingin siya sa iba normal naman at kap
ag kay Wess siya nakatingin ay nagkakaheart attack siya. What the fox says talag
a?

"Are you okay Chrome?" nanlamig siya ng biglang may humawak sa pisng
i niya. Paano ba naman parang may nanulay na malakas na volts na kuryente sa baw
at bahagi ng kanyang katawan. Tinabig niya ang kamay nito na naging dahilan kung
bakit ito napakunot ang noo, kahit na ang mga kaibigan niyang nakatingin sa kan
ila. "Are you okay?" ulit nito na halata ang pag-aalala sa mukha nito.

"Stay. Away. From. Me." Sigaw niya dito at mabilis na tumakbo siya p
alabas ng kanyang restaurant at pumunta sa kanyang beetle. She needs to stay awa
y from him. Feeling niya, no alam niya na kinukulam siya ni Suisse Villasor!

"Chrome why are you running away from me?"

Bwisit! Nakahabol na! Mabilis niyang kinuha ang susi sa kanyang pouc
h, at alam niyo iyong nagmamadali ka tapos mahuhulog pa ang mga gamit mo? Iyon,
iyon iyong tawag sa tadhanang hindi nakatadhana and right now she is losing her
common sense. Bakit ba siya natataranta ng ganito? Hindi naman siya ganito dati
ah, she is calm and she proud of that pero bakit kapag nasa malapit ang lalaking
ito nawawala nalang ang calmness niya?

Yumuko siya upang kunin ang susi pero naunahan na siya ni Wess. Tini
ngnan niya ito ng masama telling him to give her the keys kung ayaw nitong mabal
ian ng leeg at makain ng buhay ng kanyang shitzu na anaconda.

"Come with me." Ipinakita nito sa kanya ang kanyang susi. "You can g
et the keys if you come with me."

"Bakit saan mo na naman ako dadalhin?"

"Sa hospital."

"What? Are you crazy? Bakit sa hospital?"

"You seems pale and troubled baka may sakit ka na kailangan mong mac
heck up."

"For your information doctor I have my monthly check up and I take v

itamins everyday kaya imposibleng magkasakit ako I am healthy."

Mataman siya nitong tiningnan napakurap siya at napalunok, lalo ng d

umampi uli ang palad nito sa magkabilang pisngi niya. Pinigil niya ang sariling
tabigin iyon dahil baka isipin nito nababaliw na siya because damn it she is get

ting crazier every moment they are together. And the thought that the way he loo
ks at her is the same way he looks at her sister pained her. Ayaw niya sa ganito
ng pakiramdam, natatakot siya.

"Wess, I really need to go."

"Saan ka pupunta?"

"Malamang uuwi ako."

"Or iiwasan ako?"

"B-bakit naman kita iiwasan?"

"Oo nga bakit mo ako iniiwasan?"

"You are not answering my questions!"

"Because you are not giving me any answers at all." Hinatak niya ang
kamay nito sa pisngi niya dahil naiilang na siya sa pagtitig nito. She needs to
save herself, she wanted to save herself from something she doesn't know.

Tumingin siya sa mga mata nito and almost smack his handsome face wh
en he continue staring at her... lovingly.

"Quit staring Wess, I am not her." Marahan niya itong itinulak at ki

nuha ang susi ng kanyang ever dearest beetle. Mabuti nalang at hindi ito humabol
pa... she likes the way he stared at her pero mas gusto sana niyang kapag titin
gnan siya nito hindi na alaala ni Jen ang umuukopa sa isip nito kundi ang alaala
niya. Itinigil muna niya sandali ang sasakyan niya sa isang tabi saka pumikit.
She wanted to clear her mind right now and her house isn't the best option.

She took a detour and drive to a familiar compound. Napangiti siya a

t parang nawalang parang bula ng makita niya ang fruit of labor niya, ang lugar
na pinag-iipunan niya at ang lugar kung saan pwede siyang mapag-isa at makapag-i
sip.

Away from work.

Away from everything.

Away from stress.

And

Away from him.

Jennifer sis, patahimikin mo na rin ako, please.

<3 <3 <3

A/N: awaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy! Kanta po iyan hindi ko lang matandaan
ang title, huuuu... wala pa akong tulog. Nagmarathon ako sa panonood ng movies.
.. hehehehe.. spongebob lang iyong pinanood ko mga repapepss, and of course my e
very favorite, Parent trap. Ilang beses ko ng napanood ang movie na iyon pero hi
ndi talaga ako nagsasawa. Kabaliwan na nga siguro ang kaadikan ko sa parent trap
pero iyon talaga ang trip ko. Bata pa ako binilhan na ako ng mama-dearest ko ng
CD and yep, original po iyon at nasa akin pa rin po iyon. Gumagana pa siya pero
umuungot na minsan. Gasgas na kasi.
BTW, kapag umabot na tayo sa chapter six nitong book11, ipopost ko na iyong firs
t book sa the Marked series. Hindi ko pa kayang magsabay-sabay ng tatlong ongoin
g kasi nahahalo ang attention ko, hindi ko na kayang magbasa at magreply sa mga
comments pati na rin sa mga messages niyo. Ngayon nga marami pang unread message
s na hindi ko pa nababasa at narereplayan.

Hanggang dalawang Ongoing lang ang kaya ng pobre kong pag-iisip. Iyon lang po, m
aaga akong nag-update kasi may meeting kami ngayon. At ang tagal maligo ng kapat
id ko... TTT___TTT
Chapter Five

NAGISING siya ng maramdaman niyang may dumadamping malamig na bagay

sa pisngi niya. She took a peek and smile as Lizzy barked at her to wake up, she
gave her dog a small smile and kiss it.

"Good morning too and yes, I am taking a day off so we can play toge
ther Lizzy." Kausap niya sa kanyang alaga, nagtatalon ito sa ibabaw ng kanyang k
ama na para bang masayang-masaya sa susunod nilang gagawin. Umayos siya ng upo a
t saka inabot ang kanyang puting silk robe to cover her thin white night gown na
halos hindi na natakpan ang kanyang dibdib sa lalim ng neckline. Pagtapak niya
sa sahig ay muntik na siyang mapatili sa lamig... mahina talaga siya sa lamig ka
hit na sabihin pang sa England siya lumaki na may malalang winter.

Hinanap niya ang kanyang slippers na madali niyang nahanap kasi nasa
tabi lang naman iyon ng kanyang bed. Inayos niya ang magulong pagkakabraid ng k
anyang buhok sa may right side ng kanyang leeg at saka binuhat na si Lizzy. Hini
mas-himas niya ang furr nito habang papalabas ng kanyang silid. She is in the mi
ddle of the grand staircase when she saw someone familiar waiting for him at the
end of the stair.

Nagtaas ito ng tingin at napanganga ng mapatingin sa kanya, tinaasan

lang niya ito ng kilay at hindi sana papansin ng biglang may tumamang kung ano
sa loob ng kanyang utak at halos mabali na niya ang kanyang leeg sa pagtingin ka
y Wess.

"Bloody-What the hell are you doing here inside my house?" tumalon s
i Lizzy mula sa kanya dahil nagulat sa pagtaas niya ng boses.

Napalunok ito at sinundan niya ng tingin kung saan nakatingin ang mg

a mata nito. Nakatikim ito ng batok sa kanya ng mapagtantong nakatitig ito sa di
bdib niya. Namumulang nag-iwas ito ng tingin at halos hindi na siya matingnan sa
mga mata. Sa halip na magalit ay napalitan iyon ng amusement para sa binatang k
aharap.

"You are a doctor yourself Wess kaya alam kong hindi na bago sa iyo
ang makakita ng katawan ng tao lalo na sa babae." She teased.

"Ahm... You are right but yours is different."

"And how's it different?"

"It-ano ba? It gives me some unappropriate thoughts." And she isn't

that innocent not to know what he means. Kawawang nilalang.

"What kind of thoughts?" she even tilted her head, she is having fun
giving him hard times. He focused his eyes on her face but she knew that he is
holding back.

"Chrome please change." Pakiusap nito.

"Paano kung ayaw ko?" she gave him a knowing smile. Tuluyan na itong
nag-iwas ng tingin at siya naman ay inayos ang pagkakabuhol ng kanyang robe. "A
nd how did you know that I live here?" she asked.

"I have connections." Hindi pa rin ito nakatingin sa kanya.

"Why won't you look at me?"

"I can manage, nandito ako para sunduin ka."

"Saan naman tayo pupunta?"

"A date."

"As far as I remembered tapos na ang date nating dalawa."

"I'll pay you for a date." Tinaasan niya ito ng kilay.

"Are you that desperate and you need to pay me for a date? Ano ang t
ingin mo sa akin babaeng bayaran?"

"Hindi naman iyon Chrome sorry if I offended you or something I want

ed to ask you in a date pero alam kong hindi ka papayag. If paying is the only w

ay for me to ask you in a date then I would pay."

Naglakad siya palayo sa hagdanan at pasimpleng umupo sa sofa habang

kaharap ito. She cross her legs and eyed him intently.

"That's true and by the way just to ask, aren't you a doctor? Hindi
ka ba busy sa trabaho mo at ako ang pinag-aaksayan mo ng oras?"

She never wanted to ask that question dahil alam na niya ang sagot,
everything would narrow down to her deceased twin sister... Jen.

"I am not busy don't worry."

"I am not worried just asking." May isang katulong na dumaan.

"Madam, handa na po ang agahan niyo." Anito.

"Thanks I'll be there in a while." Aniya sa kasambahay at saka tinin

gnan si Wess. "Ano na? Magtititigan ba tayo ngayon?"

Kumurap ito at ngumiti sa kanya. Hayon na naman ang pagdagundong ng

puso niya isang simpleng ngiti lang at nagwawala na ang utak niya pati na ang pu
so niya.

"I'll pay up date me." Seryosong wika nito na nakatingin sa kanyang

mga mata. "Name your price."

Tinaasan niya ng kilay ang binata. "Any price?"

"Just name it."

"Five hundred thousand?"

"I'll give you a million just date me." Nag-isang linya ang mga labi
niya. A part of her is telling her that she shouldn't be but a part of her is t
elling her to give it a try dahil wala namang mawawala sa kanya kung susubukan n
iya and one million pesos for a date?

"Linoloko mob a ako Suisse Villasor?"

"I am not joking." Kinuha nito ang cellphone nito and type something
until she heard a familiar beep on her cellphone. Tiningnan niya ito at saka tu

mingin sa cellphone niya at ganoon nalang ang panlalaki ng kanyang mga mata ng m
akita ang amount na natransfer sa kanyang bank account. He is indeed serious. "K
ung kulang pa sabihin mo sa akin, just a date Liz."

Liz? Hindi nalang niyang pinansin ang pagtawag nito sa kanya ng Liz,
ayaw niyang bigyan ng kahulugan ang mga bagay na iyon.

"Fine." Tumayo na siya at saka nag-iwas ng tingin alam kasi niyang a

bot teynga na ang ngisi nito. "I'll date you."

"Really? Thank you-."

"You don't have to thank me you paid me to date you remember?"

"I still want to thank you."

She just sigh and walk towards the kitchen saka lumingon. "Gusto mon
g magbreakfast?" she asked.

"Sure." At mabilis itong nakalapit sa kanya at sabay na silang nagla

kad papunta sa kusina kaya hindi impossibleng hindi magkabanggaan ang mga braso
nila. Mabilis niyang nailayo ang kanyang braso ng bigla nalang may nanulay na ku
ryente sa kanyang katawan. Nagsalubong ang kilay niyang napatitig dito pero ito
naman ay natutuwang nakatingin-more on nakatitig lanng sa kanya. Crazy.

Pero sino ang mas crazy? Ito na walang pakialam sa sasabihin ng iba
o siya na sinasakyan ang trip nito?

Maybe both.

She needs the money.

Inutusan niya ang katulong ng magdagdag ng isang plato para dito. Ma

gkaharap sila ngayon at nag-aalmusal sa garden ng malaking bahay nila. He is sip
ping his coffee while she on the other hand is sipping her tea. She is looking a
t the beautiful garden while he is looking at her.

"Staring is rude." Untag niya dito.

"Don't you know how beautiful and serene you look right now?" Hindi
agad siya naka-imik. Ano ba dapat ang gawin at sabihin niya sa ganoong papuri? "
Liz."

"Hmn?"

"Can I kiss you?"

"Pwede din kitang ipatapon sa Bermuda triangle." Banta niya dito, he

just chuckled.

"Really, everytime I look at you there is an urge for me to kiss you

. The first time I kissed you it feels different it's like I am more attracted t
o you."

"Don't you know kissing a woman in the previous years would end up m
arrying her even touching her hand?"

Mukhang naguluhan yata ito pero saglit lang naman din. "Wala na tayo
sa sinaunang mundo Liz we are in the modern time and kissing is quiet normal. Y
ou lived in England and people there are sort of you know."

"I may stayed there for quiet some times but it doesn't mean I am in
favor of the modern culture. I still love the antique tea cups that brings sent
imental values, the castles and the carriage."

"Carriage? We have lamborghinis, jaguars and Ferraris, mas mabilis i

yon keysa sa karwahe." He said as a fact.

"Mas enjoy pa rin sumakay sa kabayo, walang gasolina at hindi ka nak

akadagdag ng polusyon sa mundo." She took a bite of her waffle and glared at him
.

Akala niya ay may ikokontra pa ito sa kanya kasi nanahimik lang iton
g bigla pero nagkamali siya dahil bigla nalang itong dumukwang papunta sa kanya
and in a short span of time she felt his tongue sweeping the side of her lips. N
anlalaki ang mga matang tinignan niya ito dahil hindi agad siya naka-imik.

"You have some syrup on the side of your luscious mouth Miss."

She gulped as he whispered those words, bigla siyang nangilabot lalo

pa at sobrang lapit ng mukha nito sa mukha niya. At kung gagalaw pa sila ay mag
tatama na ang kanilang mga labi at natatakot siyang muling maramdaman ang halik
nito. That would be b---.

"Can you change now? As much as I would love to see you wearing your
nightgown I'd love to spend the day with you Liz." Dahan-dahan itong lumayo sa
kanya in much safer distance, sapat na layo upang hindi na nito marinig ang mala
kas na pintig ng kanyang puso. Tumayo na rin siya and wipe the invible mess from
her lips.

"I'll change wait for me here." He just nodded and before she went o
ut ay lumingon muna siya. "Don't call me Liz, Wess. It doesn't make me feel good
, it feels different." She said her face showed an obvious disgust. Hindi naman
sa ayaw niyang patawag ng Liz pero parang hindi tama para kasing mali, para bang
ibang tao ang tinatawag nito at hindi siya. "Call me Chrome." Or guni-guni lang
talaga niya iyon.

Mabilis siyang pumasok sa kanyang silid at dahil sa pagmamadali niya

ay nasagi niya ang box na nakapatong sa ibabaw ng kanyang maliit na cabinet. Sh
e uttered a silent curse when the piles of papers scattered on the floor.

Isa-isa niyang pinulot ang mga iyon and then a piece of yellow paper
came into her view. Her birth certificate of course, NSO pa. And it's written t
here, Chrome Elizabeth A. Sandoval it's her name pero sa mga oras na iyon parang
gusto niyang magchange iyon ng Chrome Jennifer A. Sandoval. For the first time
of her existence she hoped na sana siya nalang si Jen because even if she is dea
d she is still loved.

Everytime Wess look

completed the entire set. IYong
her because she looks like her
el at pasimpleng binasa iyon at

at her she felt complete, like a missing puzzle

ang pakiramdam niya and knowing that he looks at
sister hurt her. Hinawakan niya ang isa pang pap
saka napabuntong-hininga.

"You are
e is referring me as
i porke't magkamukha
ng kahit isang beses

dead
you.
tayo
lang

and yet everyone remembers you. I am alive and everyon

Hindi ba nila makita ang difference nating dalawa hind
at pareho tayo sa ilang bagay ay ikaw na ako. Pwede ba
makita naman nila ako at hindi ikaw?"

Baliw! Ibinalik niya ang papel sa box niya and before she closed it
ay nabasa na niya ang nakasulat doon... Death Certificate.

"SERIOUSLY?" hindi makapaniwalang tiningnan niya si Wess. "You are g

oing to date me in this place?" Ngumiti lang ang binata saka tumango. She rolled
her eyes and rested her parasol on the side of her neck. "Enchanted kingdom? So
, clich." Napakamot lang ito ng ulo.

"I haven't been here before so maybe I can bring you here for a chan
ge."

He haven't been here before? Meaning hindi pa nito nadala si Jen sa

EK.

"Hindi naman ako nagrereklamo." Nakangiting saad niya. Napansin niya

ng tinitingnan siya ng mga tao sa EK bakit ba naman hindi samantalang mapagkakam
alan siyang member doon dahil sa ayos niya. She is wearing her regal long dress,
her hair is tied up again at may parasol pa siyang dala-dala.

"I'll buy tickets first dito ka lang." Paalam nito at saka sinundan
ito ng tingin.

"Mama ang ganda niya o pahawak ako."

"Hindi pwede anak baka magasgasan moa ng manika nila dito naku iiwan
talaga kita dito wala tayong pambayad mukhang mahal pa naman."

Naramdaman niyang may humila sa suot niyang damit, she didn't move p
ero nagawa niyang tingnan ang batang may hawak sa kanya.

"Bili tayo mama, bilhin natin siya." Turo nito sa kanya. "I want to
be a princess like her."

"Pag-iipunan natin iyan anak tapos balik tayo dito ha huwag muna nga
yon."

Kumibot-kibot ang bibig ng bata at tumitig sa kanya. "Chrome, let's

go." Tawag ni Wess sa kanya. Sa haba ng linya ang bilis naman nitong makabalik?
Kunot-noong tiningnan niya ang dahilan kaya pala dahil pinauna ng mga babaeng na
kapila si Wess, nakalingon kasi ang mga ito sa kasama na para bang nagdedaydream
.

"Mama! Kumilos!" Sigaw ng bata na hindi na pinansin ng ina.

"Booo!" natawa siya ng bigla nalang tumakbo ang bata na tila ba nata
kot sa kanya. Feeling tuloy niya kapag nagkaphobia na ito sa manika ay siya ang
dahilan.

"That's bad." He said chuckling.

"Nakakatuwa kaya." Siya din ay napatawa habang naaalala ang hitsura

ng bata.

"Laugh more often, laughter is the best medicine."

"Wala naman akong sakit."

Ngumiti ito na para bang may alam na hindi niya alam. "I know and I
am glad you don't have one. Mas mabuti ng healthy ka keysa may sakit ka."

"Alam mo ang weird mo para kang daddy ko minsan kung magsalita." Pan
sin niya.

"Let's enjoy the day Chrome, c'mon." inilahad nito ang palad nito at
nakangiting ipinatong niya ang kamay sa palad nito. He looks like a knight than
a prince... a knight who is more than willing to save her from anything... or an
yone.

"Saan mo gustong pumunta first?"

"Saan ba?"

"Gusto mong magmerry-go-round?"

She glared at him. "Gusto mong ihulog kita sa roller coaster? Ano an
g tingin mo sa akin bata? I wouldn't even enjoy a bit kung sa merry-go-round ako
sasakay." Ingos niya.

"Bagay naman tayo doon ah, you will be the princess and I will be yo
ur knight." He beam at her.

"Kung gusto mo akong isakay sa kabayo hanapan mo ako ng totoong kaba

yo at hindi iyong fake na kabayo."

Pinisil nito ang pisngi niya saka inayos ang parasol na hawak niya u
pang hindi siya mainitan.

"Huwag ka ng mainis I'll bring you in the Victoria Park, let's take
picture." Anito at pasimpleng pinisil ang ilong niya.

"Mabuti pa nga." Pumunta na sila sa Victoria park at kahit ilang amu

sement park na ang napuntahan niya kasama ang daddy niya, EK seems to be differe
nt.

"Here Chrome." Hinila siya ni Wess at may hinila itong babae na napa
nganga lang habang kausap ng binata. Natawa nalang siya ng sunod-sunod na tumang
o ang pobreng babae habang hawak ang cellphone ni Wess. Ilang pose din ang ginaw
a nila bago nagsawa sa kapipicture.

"Hanapin natin si wizard Eldar." Tukoy niya sa mascot ng EK. "Gusto

kong papicture sa kanya."

At hindi naman sila nahirapan dahil agad nilang nahanap ito, pakalat
-kalat lang naman kasi ito doon.

"Papicture!" sigaw niya at yumakap sa wizard. Humarap siya kay Wess

tapos ay todo ang smile napansin niyang napasimangot lang ito pero kinunan pa ri

n sila ng picture. "Ikaw din dito Wess at ng hindi ka na sumimangot."

Nagdugtong lang ang dalawang kilay nito at saka umiling. "No thanks.
" Sungit!

"Ikaw bahala." Humarap siya sa wizard. "Thanks po." Nagbow pa siya a

t linapitan na si Wess na nakasimangot pa rin. "Can I look at the pictures?" she
excitedly ask.

"No."

"Eh? Ang damot mo naman sige na patingin." Inabot niya ang cellphone
nito pero itinaas lang nito ang braso at hindi hamak na mas mahahaba ang mga bi
yas nito kaya kailangan pa niyang tumalon kaso hindi effective. Humawak siya sa
magkabilang balikat nito at saka sumampa sa katawan nito para makuha ang cellpho
ne. Kaya lang dahil mahaba ang suot niyang damit kaya humulas lang siya sa kataw
an nito.

He stiffened and his eyes widened as he looks at her. "Bakit?" takan

g tanong niya.

Kumurap lang uli ito at saka bumuntong-hininga. "Don't do it again C

hrome." Seryosong ani nito.

"Do what?"

"That stunt you are making me lost my mind woman I swear kapag ginaw
a mo pa iyon I'll drag you to the nearest place and make love to you."

Mabilis pa sa ala una siyang humiwalay dito. "Idedemanda kita ng rap

e."

Nasapo lang nito ang ulo nito. "Halika na nga." Hinila siya nito pap
unta sa mga rides. "Anchors Away." Turo nito sa barkong palakas ng palakas ang p
agswing na feeling mo ay mahuhulog ka na.

"Sure ka ba diyan? Baka hindi mo kaya ang sumakay diyan at bigla nal
ang bumaligtad ang utak mo-."

"Are you scared?"

Shit! "No way! Concern lang naman ako sa iyo." Nakangusong sabi niya
.

"I am happy na may concern ka pala sa akin pero no I am not scared a

t all so let's go princess."

Nang bumaba ang mga nakasakay sa anchors away ay sila na ang sumakay
. At ang walang hiya sa may pinakahuling bahagi sila ng anchors away umupo. Mas
matindi ang effect kapag andoon ka nakaupo kaya nga kapag sumasakay sila doon ng
daddy niya ay sa may gitna sila kasi hindi nila nafefeel ang effect.

"Ready?"

Ang sarap suntukin ng mukha ng lalaking ito, kung maka-okay parang k

edali-dali lang ng gagawin nila. Nagsimula ng magswing ang boat, napakapit siya
sa bar at gusto ng pumikit ng maramdamang lumalakas na ang pagswing. Hanggang sa
pakiramdam niya ay matutumba na siya gusto na niyang tumili ng malakas at gagaw
in n asana iyon kung hindi lang niya naramdamang may yumakap ng mahigpit sa kany
a. Kaya sa halip na matakot ay safety ang naramdaman niya, she felt safe knowing
that she is with him.

Pagkababa nila ay hindi siya nakaramdam ng hilo o kaya naman ay pago

d kaya nakapag-ride pa sila gaya ng roller coaster at doon na siya sumigaw ng su
migaw. Nag-drop tower din sila at nagballoon ride. In other words sinakyan nila
ang pwede nilang masakyan, at pinuntahan nila ang halos lahat ng attractions.

"Gusto kong magferris wheel." Hyper pa rin siya wala siyang kapagura
n. "Pero magba-bump n' splash muna tayo narinig ko sa mga bata kanina mukha sila
ng masaya."

"Are you sure?"

Tumango siya. "Yes, why?"

"Are you ready to face the consequences?"

"Huh? Bakit nakakamatay ba iyon?"

"Hindi naman."

"Eh di okay, tayo na gusto ko ng ma-experience iyon." at siya na mis

mo ang humila dito. Pagdating nila ay tiningnan pa siyang mabuti ng attendant na
para bang iniisip na nababaliw na siya at doon siya nakasakay. She just shrugge
d..... and cursed herself as well dahil basang-basa siya after that ride. Pati b
uhok niya ay basa na rin, pareho sila ni Wess na basang-basa. Ito ay tawa lang n
g tawa sa reaksyon niya samantalang siya ay gusto ng pumatay ng tao.

"I told you." Anito.

"Hindi mo naman sinabi na mababasa ako." Galit at inis na turan niya

.

"You better change may nagbebenta ng clothes dito."

Umiling siya. "I won't wear the same clothes you are wearing." She s
aid in horror.

"What's wrong with our clothes it's normal."

"Normal your face ang tingin niyong normal ay malabong maging normal
sa akin. Your clothes it's so modern!"

"Huwag ka ng magreklamo keysa magkasakit ka hindi naman tayo pwedeng

magmall na basang-basa tayo dahil for sure hindi tayo papasukin. Don't worry yo
u won't wear something too revealing as if I would allow you to wear something l

ike that."

Huminto sila sa isang maliit na shop na nagbebenta ng mga shirts na

may tatak ng EK. Ito na mismo ang kumausap sa mga attendants doon at saka binigy
an sila ng towels.

"Ako na."

"Let me." Eh di siya na. Hinayaan nalang niya itong punasan ang mukh
a niya at ang buhok niyang basang-basa na rin. Ilang sandali pa ay dumating na a
ng isang attendant na may dalang mga damit. Pinapasok siya nito sa isang maliit
na silid at nagbihis, for the first time in eight years nakapagsuot siya ng pant
alon worst skinny pa iyon at isang putting longsleeve na pambabae ang tabas. At
least hindi nga gaanong revealing, at bumagay pa sa suot niyang puting doll shoe
s.

Tinanggal niya ang mga hairpins sa buhok niya at tuluyan ng bumagsak

at mahaba at aalon-alon niyang buhok. It feels so heavy dahil nga sa basa pa iy
on.

"Hey, okay ka lang ba Chrome? Ayaw mo sa damit gusto mong papalitan

ko? Hindi mo ba kayang magbihis mag-isa? Gusto mong tulungan kita papasok na ak."

Lumabas na siya bago pa man siya nito pasukin. "Subukan mo and I swe
ar I'll castrate you." Banta niya.

Tumitig ito sa kanya from her face then down to her body and then do
wn to her feet tapos biglang namula. Nag-iwas ito ng tingin kaya nagawa niyang t
ingnan din ito and smile at herself as she surveyed him.

He looks so dashing wearing a shirt na may nakatatak na I'm Shy at s

impleng jeans. She haven't seen him in jeans dahil palagi niyang nakikitang form
al ang suot nito maybe because he is a doctor and he always dressed up.

"You look good." Puri niya na mas lalong nagpablush dito. "Ang bilis
mo palang magblush."

"I'm not blushing." Kaila pa nito.

"Kahit sino sasabihin na nagbablush ka."

"I'm not!" nahihiyang tanggi nito at pilit na inaalis ang mata mula
sa kanya. Bakit may pakiramdam siyang ayaw siya nitong titigan.

"Ganoon na ba talaga ako kapangit at hindi mo magawang tingnan ako n

g ganyan?"

"Hindi ka pangit! Ang ganda mo nga eh." Mahinang sabi nito enough fo
r her to hear it. "You shouldn't wear something like that, stick to your long dr
esses." Mariing sabi nito.

"Bakit?"

"Basta mas sanay ka doon kaya iyon nalang ang isuot mo ha." Halata s
a mukha nito na gusto talaga siya nitong iconvince na hindi na magdamit ng kagay
a ng suot niya ngayon.

"Ayoko nga mas oka-."

"No! Don't wear something so modern bagay sa iyo pero ayoko! Promis
e me."

"No, why would I promise you?" pangungunsume pa niya dahil ilang mom
ent siguro mula ngayon ay itatali na siya nito tapos ay ilalagay sa trunk ng kot
se nito.

Hindi ito sumagot at nanahamik nalang, alam niyang may iniisip ito p
aano niya nalaman? Everytime he thinks of something ay nanunulis ang nguso nito
tapos nagsasalubong pa ang mga kilay nito. She even find it so cute and it doesn
't need for her to know him for years upang hindi malaman ang mannerism ng binat
a. Dahil bawat oras na magkasama sila ay unti-unti niyang nakilala si Wess.

Tahimik lang talaga ito hanggang sa makasakay na sila sa ferris whee

l na dapat ay pang-animan lang pero sinadya niyang dalawa lang sila doon dahil a
lam niyang nagtatampo ito sa kanya. Nakapangalumbaba lang itong nakatingin sa la
bas ng ferris wheel, naka-upo siya sa harap nito at nakadekwatro pa. Dahil hindi
naman ganoon kalaki ang space kaya namomove niya ang kanyang binti at sinipa-si
pa ito. Hindi naman ito nasaktan dahil hindi naman iyon malakas.

"Hoy." Tawag pansin niya dito. Mas lalo lang nitong inilayo ang mukh
a mula sa kanya. "Parang bata naman ito oh." She hissed. "Ayaw mo talagang maman
sin?" hindi talaga umimik. "Ahm... promise?" hindi pa rin... "Bahala ka na nga s
a buhay mo iiwan na kita dito." bubuksan sana niya ang pintuan ng wheel joke lan
g iyon of course takot lang niyang mamatay.

"Nababaliw ka na ba? Hindi ka pwedeng bumaba dahil mamamatay ka! Hin

di ka pwedeng mamatay alam mo ba iyon? You can't you can't leave me!"

"Overs kang masyado joke lang naman iyon nakakainis ka kasi ang hira
p mong suyuin," nagkibit-balikat siya at bumalik sa unang pwesto niya. Napabunto
ng-hininga ito at saka hinuli ang binti niya na dinala sa lap nito. He even remo
ved her shoes at ganoon din ang ginawa nito sa isang binti niya. He is massaging
her sole and it really feels so good nakakarelax ang ginagawa nito sa kanyang p
aa.

"Sorry." Hingi nito ng paumanhin. "I just don't want... sorry I can'
t explain it ang hirap mag-explain everything is I don't know." Suko nito. Nagug

uluhan ito.

"Don't think." Sabi niya. "Huwag ka munang mag-isip Wess don't stres
s yourself too much by overthinking things. Just enjoy what you have right now."

He continue staring at her feet and then tilt it as if he saw someth

ing there. "What's this?" turo nito sa hugis pusong kulay brown na nasa sakong n
g magkabilang paa niya.

"Birthmark."

"You have a birthmark?"

"Yup, ang cool no? Heart shape pa."

He trace the shape using his thumb still massaging it, nakaramdam tu
loy siya ng kakaibang kiliti sa ginawa nito. Akmang hihilahin niya ang paa mula
dito ng magsalita ito.

"Jennifer doesn't have this birthmark."

<3 <3 <3

A/N: Ang haba nito katulad din ng araw kong mahaba din, malapit na ang school op
ening at ako ay napagod na hahaha... Kaninang umaga pa ako naglinis ng room ko,
nagwalis ako ng maraming alikabok at nagdive sa sahig kasi kuntodo floorwax ang
ginawa ko. At hindi lang iyon nagbunot pa ako ng sahig after seven years since h
igh school pa ako naglinis uli ako ng classroom ng ganoon... pagpasok ko ang gul
o at sa taong magulo naguluhan ako kung ano ang uunahin ko. HIndi kami mayaman m
arunong naman akong maglinis ng room ko, room ko lang minsan pa iyon kapag tinam
aan lang ako ng virus ng kasipagan. Nareverse talaga ang ugali ko ng one comple
te revolution, iyon ang mahirap sa public school. Kailangan ko pang magrequest n
g mga new chairs--- mali! Walang new chairs kasi para sa new building daw iyon s
o iyong sobrang old chairs ang buhat ko.

GET OVER NA OTOR! Sa monday aalipinin ko muna iyong mga students ko... secret la
ng natin iyan ha, 58 naman sila lahat eh.

So, back to the story... what ya think? Kambal ba o hindi kambal? Ako din wala a
kong idea kung kambal ba sila o hindi... pati iyong younger sister kong sinabiha
n ko para magguess kung kambal ba o hindi binato lang ako ng diary niya dahil gi
nulo ko raw ang utak niyang magulo.
Magkapatid nga kami pareho kaming gifted... parehong wala dito wala doon ang uta
k namin. And yep, inalipin ko po siya kanina dahil pinatulong ko siya mas matang

kad kasi siya sa akin kaya abot niya ang hindi ko kayang maabot. Grade 9 pa po s
iya... pero mas maganda ako! mwahahahaa...

STATUS UPDATE: Huwag na huwag kayong magpapalipas ng gutom dahil naranasan ko iy

on kahapon, feeling ko mababasag na ang utak ko mabuti nalang at nakapagpahinga
ako agad... kaya bawi2x din ng kain kapag may time. Hahaha.. as in ako ay nalipa
san ng gutom... ako talaga... TTT__TTT ayaw nilang maniwala sa akin.
Chapter Six

"HEY, sorry." Kanina pa ito hingi ng hingi ng paumanhin sa kanya per

o wala siyang makapang kapatawaran sa puso niya. She just wanted to punish him f
or uttering Jen's name during their date. Wala naman siyang sinabi sa katunayan
she just kept quiet and then he starts to say sorry and it annoys the hell of ou
t her. "Chrome-shit!" he cursed when they both heard a loud thud outside the car
at kasabay niyon ay ang pagtigil ng pag-andar.

"Mukhang naflat ang gulong," hindi niya alam kung sino ang kausap ni
to, siya ba o ang sarili nito. Hindi na niya ito pinansin dahil biglang bumaba a
ng level of energy niya kaya magpapahinga muna siya. She brace herself and close
her eyes, she wanted to take a nap and then think of things.

Hindi naman siya nito ginulo basta naramdaman nalang niyang lumabas
ito ng sasakyan at marahang sinara ang pintuan ng sasakyan nito upang hindi siya
maistorbo.

Namalayan nalang niya na may tumatamang mainit na sinag na araw sa m

ukha niya, she hates sunlight masakit na sa ulo masakit pa sa mata. Minsan gusto
niyang iwish na sana ay may Edward Cullen blood nalang siya in short sana nagin
g bampira nalang siya. She shifted and stretched her legs and tried to get up pe
ro nahiga lang siya uli dahil sa may dumagan na mabigat na bagay sa may bandang
tiyan niya.

"What the!" naibulalas niya ng pagmulat niya sa kanyang mga mata at

tiningnan kung ano ang salarin ay humulas ang dugo sa kanyang mukha. Ang mga bra
so ni Wes sang nakadantay sa may bandang tiyan niya at itutulak sana niya ito ka
ya lang ng matitigan niya ang mukha ng binata ay parang nawala ang lahat ng gali
t niya sa mundo at pati na rin sa sinag ng araw. His cute, handsome and adorable
face looks good when hit by the sun's light. He looks so peaceful and serene.

Umayos siya ng upo at hindi tinangkang baklasin ang braso nito sa ka

nyang tiyan at tinitigan itong mabuti. Biglang pumasok sa isip niya ang kapatid,
she haven't met her in person she only sees her sa picture. Sa mga larawan naki
kita niya na masayahin si Jen at ang mga mata nito ay laging may kislap ng pag-a
sa. She feels so distant everytime she looks at her picture, minsan ay hindi niy
a maiwasan na hindi mainggit sa kanyang kakambal. Paano ba naman kasi lumaki ito
sa totoo nilang pamilya, at mukhang mahal na mahal ito ng mga taong nakapaligid
dito. Nalaman nga niya na pinag-aagawan pa ito ng tito Third at tita Crescent n
iya dati... naisip nga niya kung hindi siya ibinigay sa bestfriend ng mommy niya
magiging masaya ba siya ngayon? Will she be the person she is right now?

And while looking at this man, mas lalo siyang nakaramdam ng inggit.
.. he loves her. Alam niyang mahal na mahal nito ang kapatid niya kahit na lumip
as na ang walong taon si Jennifer pa rin ang laman ng puso nito.

Napapitlag siya ng bahagyang kumilos ito akala niya ay matutulog lan

g itong muli pero nagbukas ito ng mata at tumingin sa kaya. She didn't blink and
continue staring at him, hindi niya alam kung ilang minute silang nakipagtitiga
n sa isa't isa. Hindi ito nagbawi ng tingin at hindi siya nagbawi ng tingin, loo
king at him right now seems so right.

Pareho din silang napapitlag ng marinig ang pag-ingay ng cellphone n

ila. Mabilis silang umayos ng upo habang siya ay kinuha ang cellphone niya at si
nagot ang tawag ng hindi tinitingnan kung kanino galing. Nakatingin siya kay Wes
s at nakatingin din ito sa kanya, may nagsalita sa kabilang linya at pareho ang

naging ekspresyon ng mukha nila.

"Shit!" sabay na usal nila ng mawala na ang kausap. "Binyag ni Zhand

ra." Bulalas ulit nila. Sabay silang napatayo at nasapo ang ulo at saka napating
in sa isa't isa and they both burst in laughter when they realized that they are
in the same shoe right now.

"I think we need to go na." aniya dito. "Ayokong magbayad ng ten tho
usand pesos kapag nalate tayo sa binyag ni Z." she said.

"At least ikaw magbabayad lang ng ten thousand ako kailangan kong id
ate iyong matandang dalaga na kapitbahay ni Gleian." Nalukot ang mukha nito. Mul
ing nagring ang cellphone nila and they both rolled their eyes when she read the
caller's name on her caller ID. Si Jea na naman.

"Kailangan na nating magmadali mas nakakatakot ang pang-iistorbo ni

Jea."

"I'll call my secretary kailangan natin ng damit." Iminwestra nito a

ng lugar nila, saka lang niya narealized na nasa isang hotel room pala sila. "Na
sira ang makina ng kotse ko kagabi at bumuhos ang malakas na ulan you aren't com
fortable inside the car sleeping so I decided to bring you here." He explained.

"It's fine." Naramdaman niya ang paglapit nito sa kanya at lumamlam

ang mukha nito habang nakatingin sa kanya. "Bakit?"

"Good morning Chrome Elizabeth." He brushed something on her cheeks

and she felt her blood rising. "I'm sorry about last night don't worry hindi mo
na siya maririnig pa mula sa akin." He said and there is something inside her th
at warmth up and a part of her that was hurt.

"UHUH." Iningusan lang niya ang binata ng tumawa ito habang pinapano
od siya. Naglakad na sila papasok ng simbahan kung saan gaganapin ang binyag hin
di pa naman sila late pero nagmamadali na sila dahil si Jea ay kanina pa tawag n
g tawag kaya nga niya naiset sa silent mode ang kanyang cellphone at ng hindi ni
ya marinig ang pangdidisturbo nito sa kanya.

"You look good with those." Nguso pa nito sa suot niyang damit. Paan
o ba naman kasi nakalimutan yata nitong sabihin sa secretary nito ang preferred
dress niya kaya kung anu-anong damit ang nadala nito. May mga sobrang sexy na ha
los wala ng itakip sa katawan, sobrang ikli na kung yuyuko siya ay makikita ang
hindi dapat makita. In the end she ended up wearing a black jeans and a pink lon
gsleeve for girls. May suot siyang tank top na itim sa ilalim dahil ayaw ng kama
halan na iyon lang ang isuot niya dahil masyado daw manipis ang tela at baka daw
bumakat ang bra niya.

And she is wearing a pair of pink high heels... she is doom! Ayaw ni
ya ng pink! She hates it because it is very feminine and she hates it! Ayaw niya

! Pero wala siyang magawa keysa naman magsuot siya ng mga ewnesss na damit na a
yaw niyang idikit sa balat niya. Ang tanging damit lang na medyo revealing na pw
ede niyang isuot ay ang night gown niya. Kapag suot niya ang bagay na iyon ay na
wawala ang hiya niya.

"I hate pink." She uttered annoyingly and he just chuckled. Gusto na
talaga niyang magdabog. Kahit sa mga dresses niya ay walang shade ng pink doon,
what's worst? It's baby pink kaya mas nagmumukha siyang patay dahil mas lalo si
yang pumuputi.

She actually hates her color na masyadong maputla gusto niya iyong t
an ganoon talaga yata eh kung ano ang nasa sa iyo kabaligtaran ng gusto mo.

"Late ka na!" salubong ni Jea sa kanila pero nakatingin ito kay Wess
.

"Sorry medyo traffic." Palusot pa ng kasama niya, sumimangot lang si

Jea at saka tumingin sa kanya mula ulo hanggang paa at tinaasan siya ng kilay.

"Bakit saan ka ba galing at natraffic ka? At bakit ka nagsama ng dat

e?" tanong nito na hindi maganda ang tingin sa kanya. Sasagot pa sana si Wess ng
itaboy na sila nito. "Pasok na kayo hihintayin ko pa si Chrome."

Eh? Hindi siya nito nakilala? Hinarap niya si Jea. "Pwede ba miss bi

nyag ng anak ko kung ayaw mong makalmot ko iyang maganda mong mukha lumayas ka n
a sa harap ko."

"Kapag kinalmot mo ako babayaran mo ako ng Malaki-laking halaga na i

kakabankcrupt ng asawa mo."

Nanlaki ang mga mata nito ng makilala ang boses niya tapos tiningnan
siya mula ulo hanggang paa tapos mula paa hanggang ulo. Maka-ilang ulit din nit
o iyong ginawa bago malakas na suminghap at napatingin sa kanya at kay Wess ng i
lang beses.

"Chrome?"

"Yeah?"

Pinaningkitan nito ng mata si Wess. "Ano ang ginawa mo sa kaibigan k

o bakit siya nagchange costume? Kayo ba ang magkasama?"

"Ahhh!"

"Wahhhh!" sigaw pa ni Jea at saka lumapit sa kanya. "Huwag kang mags

usuot ng ganyan ha Chrome baka may kumidnap nalang sa iyo bigla. Baka pagbalik m
o dito may asawa ka na hindi pwede iyon, kaya pala hindi ka nagsusuot ng ganyan
dati dahil ang sarap mong itago at gawing display sa bahay."

"Angel?" si Gleian na karga ang anak nito na si Z mukhang sinundo ni

to ang asawa nitong napasigaw kanina. Kunot-noong tumingin ito sa kanya mukhang
akala nito ay inaaway niya ang asawa nito.

"Hindi ko inaaway ang asawa mo Gleian singilin kaya kita."

Katulad ng hitsura ni J ay nagulat din si Gleian pero agad din itong

nakabawi at saka natatawang tinanguan si Wess at niyakap ang asawa na hinalikan
pa nito sa noo upang kumalma. "Love, bilhin natin si Chrome tapos idisplay nati
n sa sala natin pwede siyang mannequin no?" pangungumbinsi pa ni Jea sa asawa.

"Hindi pwede angel baka sunugin ni Wess ang bahay natin sa kanya lan
g daw si Chrome." Nagkibit-balikat siya at sinundan ang mag-asawa.

"I remembered your reaction kahapon." Komento niya.

"You gave that effect on us... on me Chrome." Makahulugang wika nito

at saka inalalayan siya papasok ng simbahan.

MABILIS siyang bumaba sa kanyang beetle at nagpunta sa kanyang impor

tant place, ang lugar kung saan niya dinadala ang mga nakitang pera niya mula sa
kanyang pang-iisa sa mga tao na nakapaligid sa kanya. Her secretary called her
na may mayamang tao na gustong magdonate ng malaking halaga para sa pinapatrabah
o niya and when her secretary said malaking halaga talagang Malaki ang halaga ng
perang iyon.

Kaya lang gusto daw muna siyang maka-usap ng magdodonate wala naman
siyang problema doon. Kaya ngayon nandito na siya sa labas ng institute... malap
it ng matapos ang lugar na iyon and she proudly smile at herself as she entered
the deserted building. May nakakausap na siyang mga tao na pwedeng tumulong sa k
anya to hire her the best people who will work for her... thanks to her dad and
his connections.

Nasabi na niya na marami ang nagtataka kung bakit ganoon nalang siy
a kagarapal sa pera pwes ito na iyon. After what happened to her sister and what
happened to her nasabi niya sa kanyang sarili na hindi siya papayag na maulit i
yon sa iba. Her sister experienced brain cancer at ng nasa hospital pa siya at n
agpapagaling matapos ang malalang car crash ay marami siyang nakilalang may saki
t.

May mga batang nagkaka-cancer sa murang edad at nalaman din niyang m

ay different types of cancer at ang ilan sa mga iyon ay walang gamot. Kaya nga n
iya pinatayo ang institute na ito, it's a research center. She will hire the bes

t of the best in the field to search for the best medication for cancer patients
. Alam niyang masyadong ambitious ang gusto niyang mangyari but she is hoping th
is will work.

Kaya nga hindi na siya nahihiya kapag pagdating sa pera because ever
y single cent is needed and she is willing to accept any amount.

"Nandiyan na siya madam." Salubong ng secretary niya at binuksan ang

pinto ng conference hall.

"Salamat."

"Google Chrome!" nakangising bati ng lalaking naghihintay sa kanya s

a loob ng conference hall. Napakurap siya ng marinig ang pamilyar na tawag na iy
on. "How are you darling?"

Napatili siya ng malakas at sinunggaban ng yakap ang bisita niya. "G

regory Lane!" sigaw niya sa pangalan ng lalaking hindi na niya nakita pa ng pers
onal since she can't remember. "Oh my gosh! It's you, how are you darling?" masa
yang bati niya dito.

"I asked first." Napatitig siya sa kulay green nitong mga mata and s
miled at him, the same green eyes who used to make fun of her before when she wa
s in England.

"I am great."

"I feel great too knowing that I am seeing you right now." Hinalikan
siya nito sa noo, he used to do that everytime he sees her.

"I miss you darling." Aniya dito and then she remembered the reason
why she is here. "Ikaw ang magdodonate?" Greg is pure British but he can underst
and tagalog because of her, hindi kasi nito tinigilan ang pag-aaral ng salita ni
ya dahil nagtatagalog siya paminsan-minsan at akala nito ay minumura na niya.

"I miss you too and yes I am here to support your institution I stil
l can't believe it this place is almost done in just a span of time you did it.
How did you do it?"

"A bit of magic and charm." She joke.

"Charm? I doubt it."

She narrowed his eyes on him. "Are you doubting me Mister?"

Ginulo nito ang pagkakaayos ng buhok. "You are still the cutest goog
le Chrome." He pinched her cheeks. "Now, how about a treat?"

"Your treat?"

"No, yours."

She huffed. "You are richer than me you should treat me."

"You are still the cutest so treat me."

She rolled her eyes and laught together with him. "Let's go I'll bri
ng you to my place."

Malakas itong suminghap. "You are bringing me to your room?"

"Perv as usual Greggy darling sorry to burst your bubble but I will
not let you go through my panties ever. I'll bring you to Royale, my baby."

"Still the little miss conservative aren't we? No boyfriend still?"

he teased.

"I'm busy."

"No, you aren't."

"I need money and I am hungry so let's go." Natatawang sumunod naman
ito sa kanya. Looking at them right now para silang galing sa isang story book,
siya iyong princess of course at ito naman ang prince. Mas gwapo pa kaya ang is
ang ito keysa kay Prince William at mas maganda siya keysa sa asawa nito... hehe
he... wala silang relasyon ni Greg they are good friends, best friend and childh
ood friends but never been a girlfriend and a lover.

May humintong isang black na limo sa harap nila, sasakyan marahil ni

to. Pinauna siya nitong pumasok sa loob at saka umayos siya ng upo. "How long ar
e you staying here?"

"It seems like you want to rid off me now." He joked.

"Crazy aren't we? Silly of course not I am just wondering why you ar
e here after a very long time, I've been nagging you to visit me here for the pa
st years and yet you never considered the thought."

Ngumiti lang ito na para bang may alam na hindi niya alam. Bakit gan
ito ang mga tao ngayon parang may tinatago sa kanya.

"I'm here for a business meeting and I will be staying here a week o
r two it depends on my schedule and beside I am looking for someone special righ
t now." He said and while looking at him with sparks on his eyes alam na niya ku
ng ano ang ibig nitong sabihin.

"We are here and if you are lucky enough you'll bump into my friends
."

"So the princess have friends?"

"What do you think of me unsociable? Of course I have a bunch and th

ey are good looking like me isn't that amazing?"

"I'd rather find it surprising if you don't have friends here knowin
g what kind of personality you have. You left me broke you know that."

"Oh common you will never be broke my darling Greggy because we both
know you are so rich you can even buy the entire Philippines if you want to."

"Exaggerating my darling I am not that rich."

"Humble and handsome still," pinagbuksan siya nito ng pinto and her
staffs stopped on track when they saw the person standing beside her. Sino ba na
man ang hindi if you are looking for a prince Greg will be the best candidate.

"Okay people stop gawking and starts working." Untag niya sa mga ito
pati na rin ang mga tao sa loob.

"Madam, boyfriend niyo po?"

"Madam ang gwapo naman niyan may kapatid ba iyan?"

"Naku! English alis muna ako baka kailangan ko ng blood transfusion.

" Greg chuckled when he heard the last person who spoke those lines. Nakakaintin
di po iyan ng tagalog kaya ganyan iyan.

"Alalay slash bodyguard ko ito at pwede niyo siyang dumugin kasi aya
w niya akong ilibre kaya mga singles diyan go!" she sneered at him who looks hor
rified but still handsome as ever. And in a cue ay dinumog na nga ito ng maramin
g babae at binabae. Linapitan niya ang isa sa mga male staff niya na nakasimango
t dahil isa sa mga babaeng lumapit kay Greg ang girlfriend nito.

"Prepare me my tea and foods for the guest."

"Opo." Mabigat sa loob na sagot nito at saka nagpunta na sa kusina u

pang kunin ang inutos niya. Ilang sandali pa ay nasa harap na niya si Greg na pi
nagtawanan niya ang hitsura kasi mukha talaga itong naharrassed dahil sa magulo
nitong buhok, may lipstick pa na nagkalat sa buong mukha nito, nagusot din ang s
uot nitong longsleeve polo.

"You witch!" naiiyak na wika nito, hindi naman talaga ito iiyak he i
s too old for that nagpapacute lang talaga ito sa kanya para kaawaan niya. She t
ook a sip of her tea and look at her friend while he is fixing himself. "I owe a
kiss."

"Sure darling," dumukwang siya upang halikan ang noo nito ng biglang
may humila sa kanyang. Kunot-noong tiningnan niya ang may-ari ng brasong pumigi
l sa kanya. "Wess?" takang tanong niya napansin niyang humahangos ito na para ba
ng galing ito sa mahabang pagtakbo. He is still wearing his white doctor's robe
at nakasuot din ng isang frameless na salamin.

Mas lalo siyang naging gwapo sa paningin niya.

"Chrome darling care to-." Wess glared at Greg.

"Don't call her that, sino ka ba?" nagpalipat-lipat ang tingin ni Gr

eg sa kanya at sa lalaking galit na galit na tumingin dito. Nagkibit-balikat si
Greg trying to intimidate the hell out of a mad man.

"How about you? Who are you?" tumingin si Greg sa kanya. "Who is he
darling?"

"Jen's boyfriend." She said trying to hide the pain everytime she re
minds herself that he is her sister's boyfriend.

"Oh, nice to meet you man. I am Elize's childhood friend we grow u

p together."

<3 <3 <3

A/N: Done with dinner... yum2x, sinusulit ko na ang last day na hindi pa ako mas
yadong haggard at stressed! Magstastart na ang stressful days bukas at ang una k
ong iniisip ay kung kailan ang susunod na holiday at ng walang pasok. Sana long
weekends no at ng makapagpahinga ng lubos. Bukas magteterrorized ako sa mga stud
ents ko, hindi ko natapos iyong pagflo-floorwax sa sahig na lampas 50 sq/m ang l
apad. Maglilinis kami ng buong classrooms tapos magwawalis, magpupulot ng basura
... syempre ako tatayo lang. huhuhu... evil laugh... pero joke lang syempre tutu
lungan ko sila *o*

Nasimulan ko na ang marked series pero hindi ko sure kung kailan ko maipopost an
g prologue, basta within this week may isang post na. At hindi po si Albie at Al
lyxa ang una, si Allexyl po naipost ko na ang cover sa fb ko.

STATUS UPDATE: Playing with my dog, nginangatngat niya ang stuff toy na ibabato
ko... hahaha.

PPS: Good luck sa atin bukas guys! Ay sa akin lang pala at sa mga students, back
to reality!

Chapter Seven

"OH NICE to meet you man. I am Elize's childhood friend we grow up t

ogether." Kalmadong pakilala ni Greg sa sarili nito habang inagaw ang tasang pin
ag-inuman niya ng tsaa kanina. Mas lalong napakunot ng noo si Wess ng mapansin m
arahil na ang tasa niya ang ginagamit nito ngayon and Greg even have the guts to
smirk and give Wess a knowing smile. She knew Greg he can play dirty if he want
s to.

"Greg darling will you please stop that." sita niya sa kaibigan.

"I am not doing anything Elize." He said innocently and then look at
Wess who is still fuming at the moment. "Have a seat it's nice to know that Eli
ze do have a bunch of friends here in the Philippines."

And Wess took that as an invitation because he settled himself besid

e her. She just sigh and call the waiter for a cup of coffee, Wess needs more co
ffee than anyone does at this moment. There is an awkward silence between the th
ree of them after that hot encounter not until Greg the great starts to dig in h
inawakan nito ang palad na nakapatong sa kamay niya and smile knowingly when he
grazed the ring on her finger.

"You are still wearing my ring." He said, it's a simple diamond ring
na ang korte ay crown. She loves wearing it because its not really catchy. "I'm
glad." It's the ring he gave to her before she leaves England.

"It's nice so I kept wearing this ring." She said nonchantly. She fe
lt Wess body stiffened but didn't say anything. Pasimple niyang sinipa si Greg s
a ilalim ng mesa sa halip na magalit ay pacool pa itong uminom ng tea.

"Wess, do you drink tea?"

"No, I don't." maiksing sagot ng binatang katabi na hindi pa rin mai

pinta ang mukha.

"Too bad ELize and me enjoyed tea time together it would be a waste
if you won't join us." Napabuntong-hininga nalang siya habang masamang nakatingi
n kay Greg.

"Greg, di ba may meeting ka pa?"

"Yes, but that would be an hour from now I still have time to catch
up darling I just missed you so much." At nagpacute pa ang loko. "It's really ni
ce to met my darling's friend here in the Philippines Wess. I've known Elize sin
ce we are five and I cared for her too much."

Hindi umimik si Wess. "You understand tagalog?"

"It's easy." Magiliw na sagot nito. She rolled her eyes. "I need to

because Elize used to speak your language while we are talking and I am afraid t
hat she might be cursing me."

"You know her that much huh?"

She is about to say something when she felt her phone vibrating, bin
asa niya ang cellphone niya and saw her dad's number.

"Excuse me boys my dad is calling me I need to answer this asap." Sh

e excused herself and leave the two men currently glaring at each other.

"Say my regards to uncle Steve, darling." Tumango lang siya.

KULANG nalang ay patakbuhin niya ang kanyang sariling sasakyan ng sa

bihin ng taong ihinire niya upang mabantayang mabuti si Chrome. Ewan ba niya the
day he knew she existed ay bigla siyang naparanoid natakot siyang bigla. He kne
w it was wrong na pasundan si Chrome pero hindi siya matatahimik, hindi niya mag
agawa ang trabaho niya knowing that she might be in danger somewhere.

Malamang nababaliw na nga siya, noong una ay akala talaga niya si Je

n ito dahil walang pinagkaiba ang mukha nito sa mukha ng namatay na kasintahan.
The way Jen talks and the way she talks ay iisa lang talaga nakakatakot ang pagk
akapareho nila. But she showed him evidences at wala ding nahanap na kakaiba ang
investigator niya. Lahat ng sinabi ni Chrome ay walang pinagkaiba sa sinabi ng
investigator.

Everytime he is with Chrome it feels like he is with Jen, she makes

him smile and she makes him feel at peace. The same effect, ang pinagkaiba lang
ay kapag magkasama sila ni Chrome ngayon nakakaramdam siya ng takot. And now he
felt threatened dahil may isang lalaking kababata daw ng dalaga na kulang nalang
ay gawing kasintahan si Chrome. Mabuti nalang at nakaabot siya sa oras or else
he will not forgive him for letting Chrome kiss him.

Right now, nagpipigil siyang hindi suntukin ang lalaking iyan nababa

nas siya sa paraan ng pagngiti nito sa kanya. Para bang nang-aasar and he hates
to admit it hindi niya ito pwedeng suntukin dahil magagalit sa kanya si Chrome.

"Wess." Untag nito sa kanya. "How is she?"

"Chrome is fine, perfectly fine." Nakakabanas talaga ang lalaking iy

an. Kung mayaman ito hindi naman siya pahuhuli. Kung gwapo ito mas gwapo naman s
iya.

"That's good I am happy to hear that she is fine now, when we were y
oung she isn't used talking with other people. She have limited numbers of frien
ds because of her serious personality so we ended up being bestfriends instead."

Ano naman kaya ang ibig sabihin nito. "After the accident eight year
s ago she lost her memories and I was there in the process. I was with her when
her dad found her and when they reunited." Napalunok siya, para kasing sinasampa
l nito sa mukha niya na kung may mangyari man mas papaburan ito ng ama ni Chrome
keysa sa kanya.

"And?"

"Elize is not yours Wess." Greg's cheery personality suddenly turned

upside down as he said those words. Words that sliced through his soul and empt
ied her stomach. "She isn't yours." Ulit pa nito.

"I am not claimin her."

Greg smirks at him. "By the way you reacted a while ago you are like
a jealous boyfriend Wess and I am not that dumb not to know. I am a guy too and
I got possessive with my girls some times... MY girls it is."

"Ano baa ng gusto mong palabasin?" galit na tanong niya. Alam niyang
nakakaintindi ito ng tagalog dahil na rin sa sinabi ni Chrome kanina.

"Stay away from her Wess. Stay away from her before she ends up fall
ing in love with you. Stay away from her before she got hurt. Stay away from her
because she is not her sister. Stay away from her if you don't have the courage
to catch her when she falls for you."

Nawalan siya ng isasagot ng magsink in sa isip niya ang lahat ng sin

abi nito. "She is not Jennifer, she is not your dead girlfriend. She is Elize, t
he woman I used to know. The woman I cared a lot. She is Elize scratch that, she
is Chrome Elizabeth a woman not worth it to be hurt by you. By the looks of you
right now you are still madly inlove with her sister. Stop looking at Chrome li
ke she is Jen."

"You don't know anything."

"Sad to say Wess but I know everything, I know what happened and I k
now what will happened."

"You are not God Greg you don't know what awaits in the future."

"I may not God but I surely know what awaits in the future if you co
ntinue doing this to yourself and Chrome. She will fall for you and you might lo
ve her the way you love her twin sister. She will get hurt because she will thin
k she doesn't deserved to be loved as she is, she will try to change herself...
she is easy to read Wess. She might look tough but she is fragile at the same ti
me. Stay away from her while you can, she doesn't deserved to become a replaceme
nt. Stay away from her for a while, give it time. Find yourself first, find your
heart... it is too early to tell but you are falling for Elize now. Can you set
aside your love for her twin sister and love her wholeheartedly?"

Tuluyan na siyang nawalan ng imik sa sinabi nito. "If you can't then
fix yourself first." Tumayo na siya at nilisan ang lalaking kaharap. Masakit ma
ng isipin at masakit mang tanggapin ang mga sinabi nito pero lahat ng iyon ay to
too. He can't be falling to another woman because he promised to himself and to
Jen's that he won't fall in love again. It has been eight years and the pain is
just like yesterday.

He can't forget the pain written on her face when he walks away from
her at that time and right now he is afraid he will be doing the same. He can't
walk aaway from her again, he can't walk away from his promise to the woman he
loves... kahit na sa kapatid nito.

Tama naman kasi si Greg, nakikita niya si Jen kay Chrome. Binubuhay
niya ang alaala ng dating kasintahan kay Chrome. He doesn't want to move on, he
will continue loving Jen even if it takes forever. Marahil tama si Greg he needs
to stay away from Chrome but fixing himself is impossible to do right now. He d
oesn't want to fix himself because fixing himself meaning forgiving himself for
hurting the woman he loves.

"Sorry Chrome, I can't love you the way I love your sister." Usal ni
ya sa sarili at pumasok na sa sariling sasakyan.

TININGNAN niya ng masama si Greg na ngingiti-ngiti lang na sinabi sa

kanya ang nangyari. Napabuntong-hininga siya at nagmamadaling lumabas ng Royale
upang pumunta sa parking kung saan nandoon si Wess. Naabutan naman niya doon an
g binata na nakikipagconference sa kotse nito.

He looks troubled and thinking kaya hindi niya agad ito nalapitan da
hil parang may barrier na nakapalibot dito na nagsasabing NO ENTRY. Kaya nagkasy
a nalang iyang panoorin ito humilig siya sa isa sa mga van nakapark doon hindi b
aling mapagkamalan siyang magnanakaw ng kotse.

Narinig niya ang mahinang kalansing ng susi ng kotse and is about to

look at him when she heard him uttering something. "Sorry Chrome, I can't love
you the way I love your sister."

Napaawang ang kanyang mga labi at natigilan sa narinig his voice is

lacing with pain and hatred... and sadness. Hindi niya namalayan na may luha na
palang nagbagsakan sa magkabilang pisngi niya mula sa kanyang mga mata. Pagak si
yang natawa because she isn't really expecting those words to hurt this way.

Parang nabasag ang puso niya ng ilang ulit, alam naman niya na si Je
n talaga ang mahal nito at pero may part sa puso niya na umasa n asana ay may na
gbago. Na sana ay mapalitan niya si Jen sa puso nito na alam niyang napakaimposi
bleng mangyari. Paano nga ba niya mapapalitan si Jen sa puso niya kung alam niya
ng sa simula pa lang ay wala na itong balak na magmahal ng iba.

She isn't her twin sister but she was hurt, she was in pain.

"Elize." Tawag ni Greg sa kanya na kanina pa nakatitig sa kanya.

"Greg." Yumakap na siya dito right now she needs a friend, she needs
someone who will comfort her.

"Do you love him?" he asked.

"I don't know."

"You won't cry that much unless you does. You love him." mas lalo pa
ng lumakas ang paghikbi niya sa ssinabi nito because everything is falling into
pieces as of the moment. Realizations are now on her hand and even if she hates
to admit it she is falling for him. "It's too late for the warning darling becau
se you are already in love with him."

"I tried not to, I didn't even know why and how and when and what bu
t how? I told myself that he is my sister's boyfriend pero hindi ko namalayan ma
y nararamdaman na pala ako sa kanya. This is bad, I don't want this. I don't wan
t to fall in love with a person who doesn't have a bit of intentions of catching
me when I fall."

Mahigpit siya nitong niyakap. "Don't fall for him, it's good that yo
u already know that you feel something for him this early. The earlier the detec
tion the better, we can rid him off from your system. Forget about him."

"How?"

"Don't ask me how but I will help you, I will help you forget about
him."

"I AM glad you are extending your stay Greg," it has been three days
since that incident in the parking lot happened and the past three days is like
a walking hell for her. Nakakaya naman niya pero nasasaktan pa rin siya mabuti
nalang at nakaalalay ang kaibigan niya. Alam niyang busy din ito dahil may hinah
anap din itong importanteng tao and at the same time ay tinutulungan din siya ni
to.

"Anything for you my lady."

"Naku, ang dami mo ng pangalan na ginamit sa akin. Now, what to do?"

nasa gitna sila ng malaking mall kung saan siya dinala ng lalaking ito. Hindi t
alaga niya alam kung bakit siya nandoon, she is busy fixing something sa Royale
Native Floating Restaurant when he barged in. Three days na rin siya sa na nagla
lagi sa Floating restaurant at hindi sa Royale. Ayaw niyang magbakasakali at mag
salubong ang landas nila ni Wess.

"You are thinking of him you shouldn't think of him."

"Wala naman ah."

"I know you are thinking of him because you look like you are about
to cry such a cry baby." Tukso pa nito.

"I am not!" depensa niya sa kanyang sarili. "Ano ba kasi ang ginagaw
a natin dito?"

"Change wardrobes and we are going to have you a complete make-over.

"

"What make-oveR?" nanlaki ang mga mata niya at parang gusto na niyan
g tumakbo palayo sa lalaking kasama. "No! Hindi pwede you can't change me. Hindi
ako pwedeng magchange ng wardrobe wala akong pera-."

"Silly I am rich enough to buy the entire city."

"Humayghadd! Nakatungtong ka lang sa Pilipinas lumipat na ang hangin

g amihan na sinabayan pa ni hanging habagat sa kahanginan mo." Bulalas niya. Nap
akunot-noo ito.

"Wha-what's that? Eymeyhen? Hebeyget?"

Natawa siya sa pronouciation nito ang cute kasi sa teynga ang pagkak
aliko-liko ng dila nito. "So adorable."

"You are cursing me."

"What the- hindi mo lang maintindihan ang sinabi ko feel mo naman mi

numura na kita? Baliw ka talaga, you are such a moron." Ayan, nagcurse na siya.
"Moron? I heard its yummy, isn't it a Filipino delicacy your waiter
told me once, it's called chocolate moron. Buy me some."

May ikucute pa baa ng lalaking ito? Gawin ba namang suman ang mura?
Ito na talaga no wonder ang daming naghahabol sa lalaking ito kasi ang cute. Hin
di lang gwapo ang cute pa.

"Whatever yaya. I'll go home na kasi wala na akong money-."

"I'll pay for everything so let's get it started."

"Why do I need to change?"

"So that no one will mistaken you as Jennifer. You need to show to t
hem that even if you wear the same face and the same clothes she and you are dif
ferent. You don't have to stressed yourself pointing out the differences let the
m think about it."

"Opo tatay." Nakangising ani niya. "But how about dad? He will be su
rprised-."

"It's his idea Elize, uncle Steve might not be around but he knew ev
erything he loves you so much that it hurts."

"Melodramatic aren't we Romeo? I know dad loves me as much as I love

him."

"Your dad's love is more than everything darling because he is willi

ng to do everything for the sake of your happiness. I hope that when the right t
ime comes you wi;; never hate your father because he is doing this for your sake
."

"I don't understand."

"Just go with the flow darling everything that is happening right n

ow is for your own happiness so let's go and get you a makeover and let that guy
suffer for not choosing you." He said and winked at her.

"Crazy." Hinayaan nalang niya ito sa gusto nito. Akala pa naman niya
ay kagaya ito ng maraming tao na mahilig magshopping kung saan imumurder ang mg
a paa niya sa paglalakad at pag-iikot sa mga botiques pero hindi dahil dinala si
ya nito sa isang mamahaling boutique. Tama, isa lang at pagpasok nila ay para na
rin silang bumalik sa England. Nakaligtaan niyang basahin ang signage na nasa l
abas ng boutique. LFS... Lei F. Sebastian a renowned designer known in UK, sa bu
ong mundo na rin. Sino baa ng hindi makakilala sa designer na iyon samantalang h
indi lang ang mga damit nito ang maganda nabasa din niya sa isang magazine na ma
ganda din ang buhay pag-ibig nito.

"Hi there Greggy darling what brought you here?" isang magandang bab
ae na matanda lang sa kanya ng mga ilang taon yata ang huminto sa harap nila. Gr
eg smile at the lady-wait! She looks familiar.

"Hello there Ms. Lei-."

"Should I always remind you to be consistent Greg? She is not Miss b

ut Misis, my wife." Lihim siyang napasinghap habang nakatitig sa gwapong lalaki
na tumabi kay Lei. Yup, that's why she looks so familiar because she is looking
at THE DESIGNER!

"Oh em, is she your wife?" turo ni Lei sa kanya.

"Nope, she isn't she is a very special person to me and I want you t
o change her wardrobe."

Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa. "What to change? She look
s good wearing regal dresses."

Napangisi naman siya sa sinabi nito and smirked at Greg. "No! No! I
want her to be a bit modern not someone from the 50's or 40's."

"No problem Greggy darling-."

"Baby." Sita ng asawa nito.

"Aiden endearment lang iyan and besides hindi lang naman ako ang tum
atawag kay Greg darling ng ganun." She smile at her and pulled her inside a room
full of expensive and really nice dresses. Isa-isa nitong ibinigay sa kanya ang
mga damit na sa tingin nito ay bagay sa kanya. Pagkatapos bayaran ni Greg ay pu
munta sila sa isang shoe shop and what worst is hindi man lang ito nagpapigil da
hil ito na mismo ang pumipili ng mga sapatos na ipapasuot sa kanya. Greg is not
gay he is just too knowledgable about shoes because he owns one of the best sho
e company in UK.

Nang napagod na siya ay dinala siya nito sa isang salon and instruct
the lady inside something, bigla nga siyang natakot dahil nakatulala lang ang b
abae sa kaibigan at hindi niya alam kung naririnig ba nito ang sinabi ni Greg da
hil panay lang ang tango nito.

It took her hours before the lady decided to leave her hair at piece
at saka hinarap siya sa salamin. Ilang beses din siyang napakurap dahil halos h
indi na niya mamukhaan ang babaeng nasa harap niya. She looks different yet the
same... mas lalong umitim ang buhok niya na hanggang sa may beywang niy ang haba
, it's straight. She and her sister share the same hair but right now her hair i
s straight and she likes the difference.

"You look pretty."

Napasinghot siya paano ba naman kasi pakiramdam niya ay naging isang

tunay na babae siya. Hindi iyong babae na palaging naghahanap ng pera sa kung s
aan-saan, para siyang babaeng pwedeng alagaan at pwedeng pahalagahan.

Dumako ang mga mata niya sa mga paper bags na nasa tabi niya at saka
medyo napa-isip. Hindi naman masama ang magbago lalo pa at alam mong para lang

iyon sa improvement mo. Just like now she is slowly changing not because of some
one else but because she decided to give it a try. She wanted to be her true sel
f, iyong hindi ka maikokompara at iyong original talaga.

Maninibago siya sa simula pero masasanay din siya lalo pa at hindi n

aman masama ang tingin niya sa kanyang sarili.

"Where have you been all my life?"

Natawa siya sa tanong ni Greg, nagbibiro na naman ito. "Thanks Greg,

I really love it. I love how I look."

"You deserved nothing but the best darling. Now come, let's light up
the world with your beauty." Tinanggap niya ang palad nito at tinago ang malung
kot na ngiti na bumadha sa kanyang mga labi. She wants to be happy that's why sh
e changed and now she will changed for herself and not for anyone else.

Ano kaya ang magiging reaksyon ng mga kaibigan niya kapag nakita siy
a na ganito ang hitsura niya ngayon. Will they able to recognize her? Will HE ab
le to see the difference now? Will he see me as me and not my twin sister?

<3 <3 <3

A/N: What a day?! Hindi iyan tanong parang expression lang iyan dahil sa totoo l
ang medyo ako po ay napagod sa mga nangyayari ngayong araw na ito. Naglipat clas
sroom ako kasi dapat nasa classroom ko na ako nageestay. Last year kasi wala nam
an akong advisory class, special teacher lang ako kasi newly hired teacher pa ak
o and I don't have any related working experienced. Malay ko ba naman kasing mag
iging guro ako samantalang ang pangarap ko lang naman noon ay maging iisang diyo
sa--- seee-- lumalabas na ang aking repressed self. Hindi naman ako stressed med
yo pagod lang ako dahil sa dami ng mga nangyari.
Sana bukas wala ng problema, sana wala na silang idagdag na students sa classroo
m ko kasi hindi na ako makadaan dahil sa dami nila. So overcrowded na, they are
grade 7 students for pete's sake at ang mga batang iyon ay kailangan ng classroo
m na condusive for learning and I am pretty sure hindi talaga condusive for lear
ning ang classroom namin sa school. Para na siyang tambakan ng mga batang kalaha
ti ay gustong mag-aral at kalahati ay nandoon lang kasi sinabi ng parents nila.

STATUS UPDATE: Kumain na tayo ng tubig at uminom na tayo ng kanin!

Chapter Eight

HAWAK niya ngayon ang diary ng kapatid na sa wakas ay nakuha na niya

sa baul na may mahabang password. Nakakatawa nga lang kasi na ang password ay s
uissevillasor143, sabi na nga eh adik ang kapatid niya. Nakatitig lang siya actu
ally at walang balak na buksan at basahin iyon dahil nakaramdam siya ng takot.

After the makeover ay hindi na muna siya nagpakita sa mga kaibigan n

iya, pwede naman siyang magtrabaho kahit na nasa bahay lang siya. Sinabi niya ri
n na wala siya sa bahay at nagbakasyon at dahil hindi naman siya lumalabas kaya
walang nakakapansin kung nandoon nga siya o wala.

Kahit na sa floating resto ay hindi pa din siya dumaan, tanging sa i

nstitute lang siya nagpapakita lalo na kung kailangan. And with Greg's donation
hindi na niya kailangan pang pagkakitaan ang kanyang mga kaibigan it would be en
ough for the place to be polished and be as good as it promised.

May ilang scientists na silang nahired doon and they are starting th
e research already. May mga nagsusupport kasi sa study kaya madali nalang sa kan
ila ang kumilos. Hindi niya alam kung sino ang nagback up ng funds dahil ayaw na
mang magpakilala---riiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnngg! Napapitlag Siya ng tumunog ang
extension ng phone niya na nasa kanyang silid.

"Yes?" she answered.

"Go out." Nanayo ang kanyang mga balahibo sa katawan ng makilala ang
boses na nasa kabilang linya. "I want to see you." Gone the sweetest voice she
had heard and found herself surprised to hear a stern and authorative voice-Wess
.

"Who are you?"

"I know you know me Chrome now stop hiding and let me see you." Gali
t na turan nito na halatang inuutusan siya. Nagtagis ang kanyang mga bagang dahi
l sa sinabi nito, ang lakas lang ng loob na utusan siya ng ganoon?

"I am not hiding and no you don't need to see me you jerk!" she shri
eked dahil kahit na hindi niya masilayan ang binata ay bumabalik ang galit na na
sa dibdib niya dahil sa naalala niya ang mga salitang huling sinabi nito... nari
nig pala. Nakakainis lang, ayaw nitong mahalin siya dahil sa kapatid niya tapos
uutusan siya nitong makita siya? Paasa much!

"I am counting one to three Chrome kapag hindi ka lumabas ng bahay m

o I swear you won't like what I can do next." Banta nito.

"Like yeah? At ano pa ang kaya mong gawin Doc Villasor? Pasukin ako
sa bahay ko we both know you can't do that."

"Sinusubukan mo ba talaga ang pasensya ko Chrome?"

"Am I getting into your nerves already? Great! Stop bothering me." G
alit na ibinagsak niiya ang cradle ng phone alam niyang mabibingi ito sa lakas n
g impact. Iyon ang advantage ng telepono sa cellphone, pwedeng gawing bingi ang
kausap niya ng hindi naiistress ang kanyang vocal chords.

Inayos niya ang kanyang suot na shorts at manipis na longsleeve at s

aka pumunta sa sala, nagugutom na siya at hindi pa oras ng kain niya kaya maghih
intay muna siya sandali. Ibinaba muna niya ang diary at maingat na inilagay sa l
oob ng baul kung saan ito nakatago. She grabbed her phone and laid herself over
the couch when it rings again.

"Hello?"

"Madam, emergency po." Nag-aalalang salubong ng kanyang secretary.

"What emergency?"

"Nagback out po iyong support ng institute, ang may-ari po pala ng D

V Hospital ang nagsusupport po at kailangan mo po raw siyang kausapin para maiba
lik ang support."

"Akala ko ba okay na? Bakit hindi pa?" napaayos siya ng upo.

"Akala ko po din okay na kaya lang we found out na may loophole pa p

o iyong kontrata, hindi po kayo nakasign doon kaya madali po para sa kanila na b
awiin iyon."

Nasapo niya ang kanyang ulo. "Ako na ang bahala just give me the num
ber I'll call them."

"Yes, madam." She dropped the call and wait for her secretary to sen
d her the number. Mabilis din niyang tinawagan ang number and after a few rings
ay may sumagot na---.

"Kung hindi ka pa magigipit hindi mo pa ako tatawagan now Chrome if

you want to save it lumabas ka sa bahay mo. Kung ayaw mo talaga I can pull out a
ll my support from the institute and I will work using the dirtiest tactics kung
iyon lang ang paraan upang mapalabas ka." Tumayo siya at nagmamadaling pumunta
sa gate ng kanyang bahay.

"Heto na lumabas na ako pwede mo na bang ibalik ang support?" she op

ened the gate and eyed him badly that it hurts her eyes. She glared at him inten
tly. May narinig siyang nagbeep ng phone na para bang may pumatay niyon and saw
him standing infront of her. His eyes widened in surprised and too much longing.
.. para bang natulos ito sa kinatatayuan nito and she swear to God gusto niyang
ibato ang ulo nito sa pinakamalayong part ng mundo.

"Ano na?" galit na untag niya dito.

"What the hell is that piece of shit you are wearing? Magbihis ka! Y
ou wear your old dress and not that one. I told you not to wear something like t
hat! At lumabas ka pa talaga ng ganyan ng kaiksi ang suot mo hindi ka ba nahihiy
a?"

Parang tatay na sermon nito sa kanya. Tinaasan niya ito ng kilay kun
g makasermon naman kasi wagas.

"FYI I am not naked so quit pissing me off."

"What did you do your hair? Ilang araw lang kitang nakita ang dami n
g nagbago sa iyo I knew it I shouldn't take my eyes on my kahit na isang Segundo
dahil marami ng magbabago." Pinagtitinginan na sila ng mga tao na napadaan sa b
ahay nila.

"You are crazy! ANo ba Wess hindi ako naglalaro dito kaya pwede ba i
balik mo na ang support mo sa institute?"

Napakurap ito sa sinabi niya akala niya ay sesermunan uli siya nito

pero ganoon nalang ang gulat niya ng bigla siya nitong hilahin papasok sa kanya
ng bahay and then drag her to her room. Kung paano nito nalaman kung nasaan ang
silid niya hindi niya ala basta natagpuan nalang niya ang kanyang sarili na naka
upo sa gilid ng kanyang kama at nakatingala sa lalaki na hindi alam ang salitang
kalma lang dahil panay ang lakad nito sa harap niya. Hindi lang leeg niya ang b
iglang sumakit pati narin ang kanyang mga mata kaya napahawak siya sa kanyang ul
o dahil nakaramdam na siya ng hilo. Bahagya pa niyang nahilot ito ng biglang naw
ala ang kamay niya at napalitan na ng mainit na kamay ng binata.

"Wess-." Magrereklamo n asana siya ng magsalita itong bigla.

"Masakit baa ng ulo mo? Saan pa ang masakit tell me kailangan na ba

kitang dalhin sa hospital-."

"Sige mag-ingay ka pa ikaw lang naman ang dahilan kung bakit masakit
ang ulo ko." Bumaba ang palad nito sa pisngi niya at marahan iyong hinaplos na
para bang isa siyang napakamamahaling diamante na dapat alagaan at ingatang mabu
ti. Bahagya niyang tinapik ang kamay nito na nasa kanyang pisngi mukhang napansi
n nito ang ginawa niya at walang ingay na inilayo ang sarili sa kanya.

Nag-iwas ito ng tingin at saka humakbang palayo sa kanya. "We need t

o talk."

"We are talking right now."

"No, we need to talk and this is not the right place for us to talk.
Go to my office." Seryosong ani nito.

"Ano ba dapat ang pag-usapan natin?"

"This is regarding about the support in the institute kung gusto mon
g ituloy koi yon you need to talk to me so you need to go to my office. Baka nak
akalimutan mo may kailangan ka pang pirmahan but before you get my support you n
eed to comply with my conditions."

"Ano iyan blackmail? Narinig ko na iyan ginawa na iyan ni Gleian kay

Hyjea and you can't do the same thing hindi ako katulad na Hyjea na sobrang mab
ait." Aniya.

"You need my support-."

"Damn with your support makakahanap ako ng ibang hospital na magsusu

pport sa amin," matapang na sabi niya.

He smirks. "You really think you can easily do that? Mahalaga ang su
portang meron ako sa institure na pinatayo mo I am a doctor and I have connectio
ns, I have control Chrome. Pwede kong harangin lahat ng pwedeng sumoporta sa iyo
and I can even bring down your dad's company if I wanted to."

Naikuyom niya ang kanyang mga palad at naningkit ang mga matang tini
ngnan nito. "You can't do that! You won't do that."

"Beat me Chrome hindi ako nagbibiro. Simple lang naman ang gusto kon
g gawin mo at iyon ay magcomply ka sa mga kondisyon ko or else mawawala sa iyo
ang lahat ng pinaghirapan mo. I am giving you a day to think, bukas alas sais ng
gabi kailangang nasa opisina na kita or else lahat ng meron ka mawawala."

Napailing siya sa sinabi nito never in her entire lifetime maiisip n

iyang magagawa at masasabi iyon ni Wess sa kanya.

"Wess-."

"Good bye Chrome." And he walks away from her, napatitig siya sa lik
od nito na papaalis. Napapikit siya ng mata at napahiga sa kanyang kama eksakto
namang tumama ang ulo niya isang matigas na bagay. Her sister's diary. Kinuha ni
ya iyon at binuksan at saka inumpisahang basahin ang laman ng naturang diary. Sh
e wants to know something, she needs to identify that something immediately alam
niya na may kailangan siyang malaman. Noong una ay hindi niya iyon pinapansin p
ero habang patagal ng patagal ay naging imposible sa kanya na iwaglit iyon sa ka
nyang isip.

Noong una marahil ay natatakot siya pero ngayon siguro dapat na niya
ng harapin ang katotohanan na hindi siya makakaramdam ng completeness unless mal
alaman niya ang totoo. Kung sino ba talaga si Chrome Jennifer, kung ano ang mero
n dito na meron din sa kanya. At kung ano ang pinagkaiba nila.

NAPABUNTONG-Hininga nalang siya habang bumababa sa taxi na sinasakya

n niya. Magdamag siyang hindi nakatulog dahil sa pagbabasa ng diary ni Jen, mara
mi siyang nalaman at marami siyang natuklasan tungkol sa kapatid. Hindi pa siya
tapos sa pagbabasa dahil hindi naman niya alam na overs pala kung makapagsulat n
g talambuhay niya si Jennifer. Parang pampocketbook lang na may part one at part
two. Malapit na siyang matapos sa part one, isusunod na niya ang part two.

Napahikab pa siya at pumasok na sa building ng harangin siya ng guar

d sa may entrance. "Good evening maam, close na po kami."

Napakamot siya ng ulo. "May appointment ako kay Doctor Wess."

"May ID po ba kayo?"

Kinuha niya ang ID niya at ibinigay sa guard, may sinulat lang ito s
andali tapos ay ibinigay sa kanya. Napahikab uli siya dahil inaantok na talaga s
iya.

"Pasok nap o kayo maam." Tumango lang siya at naglakad na papasok ng

building... hospital. Sa hospital naman talaga sila kaya lang hindi attached an
g building na iyon sa main hospital building. It's a two storey building na mas
mukhang bahay tingnan keysa sa opisina, isa din iyong private clinic.

Nasa harap na siya ng pintuan at ipepress n asana ang doorbell ng bi

glang bumukas ang pinto. Isang babaeng nakawhite robe ang lumabas mula doon na m
ay dala-dalang batang lalaki na ang gwapo-gwapo. Napangiti siya ng magtama ang m
ata niya at ang batang babae, may kamukha kasi hindi lang niya mapoint out kung
sino.

"Naku anak may nahuli ka na naman sa charms mo delikado ka talaga da

pat itago nalang kita sa bahay." Ani ng nanay yata nito. Halata kasing may lahin
g banyaga ang bata pero mukha ding Pilipino, pero ang gwapo ng batang iyan. Naal
ala niya ang kanyang inaanak na si Zhandra, ngingisi ng malapad si Gleian kapag
nakita niya ang batang ito pwedeng panloveteam sa panganay niya.

Si Gleian kasi ang trip na ipadate ang anak nito sa mga gwapo kasi m
aganda daw ang anak nito kaya kailangang gwapo ang partner. Kabaliwan ng tatay n
a adik sa magandang anak, si Hyjea iyong masyadong possessive sa anak.

"Hi." Aniya sa batang lalaki na sa tingin niya ay apat na taong gula

ng o kaya naman ay lima. He stretched his cute little arms na para bang gustong
lumapit sa kanya at iyon ang ginawa niya and when she is an inch away bigla nito
ng hinawakan ang magkabilang pisngi niya at nanlaki ang kanyang mga mata sa huli
ng ginawa nito dahil idinikit lang naman nito ang labi sa labi niya.

"Zachary!" gulat na sigaw ng ina nito sa anak na hinalikan pa rin si

ya.

"What the hell-." May biglang humila sa kanya mula sa bata na nakasm
ile lang iyon bang innocent smile na para bang walang ginawang masama. "Bakit mo
hinalikan si Chrome ko!?" SIgaw nito sa bata na biglang yumakap sa mama nito.

"Mama the monster is mad at me shall we go?" ang bata.

"Naku, sorry talaga doc Wess hindi ko alam na gagawin iyon ng anak k
o." Tumingin ito sa kanya. "Sa iyo din miss kissing monster yata itong anak ko k
asi kung sinu-sino ang hinahalikan." Napatano nalang siya dahil wala din naman s
iyang magagawa pa besides bata lang naman iyon.

"Go now Doc Reena baka ibalibag ko iyang si Zachary." Atubiling ngu
miti lang ang pobreng nanay sa kanya at umalis na ang dalawa. "Pumasok ka na dit
o baka kung sinu-sino na lang ang payagan mon pahalik sa iyo."

Kumunot ang noo niya. "It's not like it's my first kiss. And beside
s bata iyon inosenteng bata na nilalagyan mo ng malisya."

"Walang malisya? Iyong batang iyonnanghahalik nalang basta-basta." T

inaasan niya ito ng kilay feeling kasi niya ay nag-iisip bata narin ito. Napaili
ng nalang siya she needs to get this over.

"Can we proceed with whatever you want me to do I really need this t

hing to end up." Pagod na sambit niya. Bumuntong-hininga ito at naglakad papasok

ng clinic nito. Hinubad nito ang suot na salamin sa mata at bahagyang hinilot a
ng ulo nito na para bang kahit ito ay naiistress na rin.

"Do you really hate me that much Chrome at gustong-gusto mo ng lumay

o sa akin?" madamdaming tanong nito. Gusto niya itong barahin gusto niya itong s
igawan pero natatakot siya at napapagod na rin siya. Nang malaman niyang mahal n
iya ito kahit na anong gawin niyang pagpipigil ay hindi niya natulungan ang sari
li, at the same time he also broke her heart hearing that she can't be loved by
him dahil hindi nito pwedeng kalimutan ang pagmamahal nito sa kapatid niya.

"I don't need this drama right now Wess." Nag-iwas siya ng tingin da
hil ayaw niyang malaman nito na nasasaktan din siya. Kaya nga ayaw niyang mainlo
ve dati dahil sa mga ganitong eksena she witnessed how Jea experienced and Gleia
n did the chasing. Nakakapagod at nakakalitong tingnan para kasing walang ending
ang ganitong eksena. Maghaharap, magkakasakitan at sa bandang huli wala din nam
ang mangyayari because he doesn't have the heart to catch her when she fall. At
sa isang kadahilanan lang, dahil ayaw nitong mahalin siya dahil sa pangako nito
sa kanyang kapatid.

"Ganyan ba talaga ang tingin mo sa nararamdaman ko Chrome? Sa tingin

mo ba talaga madali sa akin na gawin ang bagay na ito I am doing the hardest th
ing ever."

Pagak siyang tumawa at napailing nalang rin. "Anong desisyon ba ang

madaling gawin Wess? Wala, lahat ng desisyon na gagawin mo mahirap dahil alam mo
ng may masasaktan at alam mong may hindi magiging masaya. Kapag gagawa ba ng des
isyon ano ang ginagamit? Puso o utak o kaya naman ay pareho, hindi ako ang makak
asagot niyan kundi ikaw. Kung anumang desisyon ang gawin mo sana wala kang masas
aktan." Sabi niya dito.

"It's hard to choose Chrome."

"Ano bang choices ang meron ka Wess?" galit na tanong niya.

"You and Jen. I can't decide, I loved Jen, I loved your sister but I
took her for granted na labis kong pinagsisihan dahil hindi ko man lang siya na
kasama sa mga huling sandali ng buhay niya. Pinagsisihan ko iyon and I promised
not to fall again unless it's her and now you came, magkamukhang-magkamukha kayo
and everytime I see you I saw her pero alam kong magkaiba kayo. She is differen
t and you are different I can't identify. And now I am falling for you, hindi ko
alam kung sino."

Hindi niya alam kung alin ang mas masakit ang marinig mula dito na h
indi siya nito pwedeng mahalin o ang marinig mula dito na nahuhulog na ito sa ka
nya pero ayaw nitong tanggapin.

"Do you really love my sister Wess?"

"Hell yes!"

"Then you shouldn't fall for me dapat wala kang maramdaman ni katiti
ng na pagtingin sa akin kung mahal moa ng kapatid ko." Hindi ito nagsalita at tu
mitig lang sa kanya. "Mahal mo ba talaga siya o pinaparusahan mo nalang ang sari
li mo? Maybe you loved her eight years ago but everything changes Wess. The only
constant thing in this world is changes, ibig sabihin ang tanging hindi nagbaba
go sa mundong ito ay pagbabago. Nagbabago ang tao at nababago ang lahat ng bahay
kahit na ang pinakamatigas na bato ay nagiging lupa din pagdaan ng panahon. Gan
yan din ang feelings Wess, you know it existed but it dimish. Ang natitira nalan
g ay ang memories at ang guilt. I don't think you loved my sister that much nagu
guilty ka lang."

Nanlaki ang mga mata nito sa kanyang sinabi at para bang naistatwa s
a isang tabi. "No, it can't be alam kong mahal ko si Jen."

"Bakit mo ba mahal ang kapatid ko?"

"Because she is Jennifer, I love her because she loves mangoes and s
he drinks softdrinks in can with straw. I love her because she cries on small th
ings, I love her because she loves me and I love her because I know her that muc
h."

"You love her because you sees your bad attitudes turning to good wh
en she is around. Gusto mo siya dahil kumakain siya ng manga na gusto mo pero hi
ndi mo pwedeng kainin dahil sa allergies mo. Gusto mo siya dahil hindi niya kaya
ng uminom ng softdrinks in can ng walang straw na madalas mong gawin. Gusto mo s
iya dahil hindi siya kumakain ng seafoods na gusto mo at hindi siya umiinom ng l
emon juice na gusto mo. Gusto mo siya dahil wala kang kaagaw sa kanya Wess becau
se she is the exact opposite of yours. Gaano mo ba kakilala ang kapatid ko Wess?
Paano kung nagsinungaling siya para mapalapit sa iyon will you love her or will
you hate her?"

"I don't understand you."

"Mahirap talagang intindihin ang mga bagay-bagay kaya kung ako sa iy

o tigilan mo na ito. If you love my sister then magpakalunod ka sa pagmamahal mo
sa kanya sana hindi ka na makaahon at mamatay ka na rin sana." Sarkastikong saa
d niya. "At para hindi ka na rin pumili pa I'll tell you this, rid me off from y
our list because I don't like you. Ayokong makarelasyon ang isang taong bobo." I
nis na sambit niya at aalis na sana ng pigilan siya nito sa braso.

"Wala akong pakialam sa anumang sasabihin mo nandito ka dahil sa isa

ng bagay at sa bagay na gusto ko. Now, if you want my support and if you want to
rid me off from your life then you need to comply with my condition."

Inis na tinabig niya ang kamay na hawak nito at buong giting na hina
rap ito, tama naman kasi ito kailangan niya ang suporta nito para sa institute.
Nakarating na siya dito ng ganito kalayo at marami na rin siyang nagawa at ginaw
a para lang mawalan ng saysay ang kanyang paghihirap.

"What do you want me to do?"

Tinitigan siya nito mula ulo hanggang paa at saka nagsteady sa mga m
ata niya. Wala siyang mabasang anumang kspresyon sa mukha nito pero parang nakar
amdam siya ng takot at pangamba sa pwede nitong ipagawa sa kanya. Naalala niya a
ng mga kondisyones ni Gleian kay Jea lahat naman iyon parang paglilinis lang ng
bahay she is expecting the same thing but her woman's instint is telling her tha
t it is different... and she is pretty scared about it.

"Be with me for a day, isang araw lang be Chrome Jennifer and not Ch
rome Elizabeth. I want to see Jennifer again gusto kong makabawi sa lahat ng mga
pagkukulang ko sa kanya. I want to ease my conscience and the only way for me t
o do that is through you. Ayokong makita si Chrome Elizabeth I want to see your
twin sister sa katauhan mo..."

"You know it is impossible dahil hindi ako siya!" may bumikig sa lal
amunan niya sa sinabi nito. Pinigilan niya ang huminga dahil feeling niya malala
glag nalang ang mga luha sa kanyang mga mata. She felt her heart tearing into bi
ts.

"It's possible dahil sabi ko nga nakikita ko si Jen sa iyo I want to

see her, I want to love her kahit na isang araw lang. After that hindi na ako m
agpapakita sa iyo hindi na kita kakausapin pa wala na akong pakialam sa gagawin
moa ng importante sa akin ay ang makasama ko ang kapatid mo"

"You are crazy."

"Malamang nababaliw na nga ako sino baa ng hindi? Kung hindi ka nagp
akita sa akin hindi ako malilito ng ganito ng dahil sa iyo nagulo na naman ang m
undok ko."

"Pero hindi naman kita pinilit ah, I told you to stay away from me."
Nag-init na ang mga sulok sa mga mata niya. Ganito ba talaga kapag nagmahal ka?
Ganito ba talaga kasakit ito? Bakit ang sakit-sakit? Bakit sobrang sakit?

"You know I can't do that when you are holding the same face with th
e only woman I loved. Be with me as Jennifer and of course..." binitin nito ang
huling salitang sasabihin nito at saka lumapit sa kanya. He even tilted her head
for him to see her better and right now, he is looking at her like he loves her
with all of his heart and from that moment alam niyang hindi siya ang titingnan
nito kundi ang kapatid niya... Jen. "I want you to sleep with me."

Pagkasabi niyon ay bumaba ang mga labi nito sa kanyang nakabukang mg

a labi at inangkin iyon. His kiss probe for her lips to part and his tongue plun
ged into her own, she felt the intensity of the kiss. So, gentle yet so mature a
nd provoking... he is kissing her like he really loves her with all his heart. K
aya siguro hindi niya napigilan ang mga luhang maglandas mula sa kanyang mga mat
a pababa sa kanyang mga pisngi.

He is inlove...

But not with her.

<3 <3 <3

A/N: Heto na ang utang ko sa inyo kahapon, sorry ngayon ko lang naipost, todo na
kasi ang discussion na ginawa ko kanina. Tinapos ko muna ang paggawa ko ng powe
rpoint ko para sa discussion ko bukas. Hindi ako nagcho-chalk kasi allergic ako
pwede naman akong gumamit kaya lang kapag nadamihan ay bahing lang ako ng bahing
. Ayoko din ng manila paper at cartolina kasi parang kulang kapag nagdidiscuss a
ko knowing na science ang tinuturo ko. Kaya nga nag-invest ako sa projector kahi
t medyo mahal pero natutuwa ang mga bata lalo na iyong short ang attention span
nila. Gusto nila iyong makulay at may gumagalaw... huuu... kapag nagbrown out na

man balik ako sa chalk pero sana huwag magbrown out during my class time dahil b
ack to basic ang lola niyo.
Tawa ako ng tawa habang kausap ko iyong mga grade 9 students na before ay grade
8 students ko. Hindi pa rin nila malimutan iyong sinabi kong hindi ako tao dahil
isa akong diyosa, hindi ako nanggaling sa tao dahil galing ako sa halaman... A.
K.A flowers, hahaha.. bakit ko may double meaning. Diyosa daw ako sabi nila at g
aling ako sa plants... isooloveemygrade8 students before, lumalaki na sila. :-(
pero ako maliit pa rin... ihetchu genes!

STATUS UPDATE: May last class pa ako 3:50 to 4:40 kaya prepare muna akeych!
PPS: Gutom na ako!
Chapter Nine-A

Mariin niyang tiningnan ang kanyang hitsura sa harap ng salamin haban

g suot-suot ang dating damit ng kapatid niya. May ilang piraso pa rin naman ng m
ga damit na naiwan sa silid nito na siyang ginamit niya. She is wearing a simple
pink floral summer dress, she hates pink and her sister loves it a lot dahil an
g dami nitong damit na pink ang nakakatawa lang ay nakahiwalay iyon sa ibang dam
it nito. Para kasing napilitan lan itong ilagay ang mga damit doon.

She wiped her make-up dahil hindi naman talaga siya naglalagay niyon
, kahit na pilitin siya nitong magmake-up ay hindi niya gagawin iyon. Hindi nama
n siguro tadtad maglagay ng make-up an kapatid niya. At dahil hindi na kulot ang
kanyang buhok kaya ifrinench braid nalang niya iyon sayang ang pagpaparebond.

Muli niyang tiningnan ang repleksyon sa salamin, naalala niya at pin

ikit ang mga mata at pilit na tinatanggal sa isip niya ang nangyari noong nakara
ang araw. After the kiss ay hindi na siya nito tiningnan pa at ang tanging sinab
i nito ay ang araw at oras pati na rin ang lugar kung saan sila magkikita.

Umalis siya doon na hilam ang mga mata niya dahil kahit ano ang gawi
n niyang pagpunas sa mga luha ay hindi maubos-ubos ang mga iyon. Marami na siyan
g napabayaan dahil sa nangyayari ngayon sa buhay niya na para bang sa isang igla
p lang ay ang dami ng nagbago. Hindi na niya naasikaso ang Royale mabuti nalang
at nandoon si Jea alam niyang nahihirapan na rin ito dahil hindi lang naman ang
resto ang hawak nito pati na rin ang nursery school nito na kasalukuyang pinapat
ayuan nitong elementary department dahil dumadami na raw ang mga anak ng kaibiga
n nila tapos may asawa at anak pa ito.

Kapag natapos na ang lahat ng ito ay babalik na siya sa dati wala di

n naman kasing katotoran ang lahat ng ito. After this day she will be free again
walang Wess na manggugulo at mananakit sa kanya. Pero bakit parang pakiramdam n
iya ay may kulang.

Dumapo ang mga mata niya sa diary ni Jen na hanggang ngayon ay hindi
pa rin niya tapos basahin. At dahil hindi pa time ay kinuha na niya iyon at bin
uklat sa page na huling binasa niya. Naalala na rin niya si Greg mukhang may lea
d na rin ito kung saan nito makikita ang hinahanap nito ayaw na niyang dumagdag
sa iniisip ng kaibigan niya. Malaki na rin ang naitulong nito sa kanya sapat na
ang donasyon nito sa institute masyadong Malaki na iyon.

Natrap siya ngayon, natrap siyang sa kagustuhang hindi sundin ang gu

sto nito pero natrap din siya sa kagustuhan na ibalik ang suporta nito sa instit
ute. Hindi naman sa hindi niya sinubukang humingi ng tulong kahit na kay Wade ay
humingi na siya ng assistance pati na rink ay Landon who happened to be a docto
r too at owner din ng hospital na pagmamay-ari nito pero nasabihan din daw ito n
i Wess. Naiintindihan naman niya ang nangyari dahil nga sa kaibigan nito si Wess
at pati na rin si Wade. Hindi nito siya magawang tulungan, pati na rin ang dadd
y niya sinabi nitong kasalukuyan silang busy dahil biglang nagpulasan ang mga in
vestors pero nakakaya pa naman daw nitong ihandle. Hindi na talaga niya alam kun
g ano ang gagawin niya para bang pinagkakaisahan siya ng mga tao.

Ipinilig niya ang kanyang ulo at binasa ang diary ni Jen.

Dear diary,
Our anniversary is a blast. Dinala ako ni cupcake sa isang fine dini
ng restaurant nakapunta na ako doon and I don't like the foods before pero nagpa
nggap akong first time kong pumunta doon kasi pinaghandaan niya. Ayokong madisap
point siya pero infairness biglang sumarap ang foods nila sayang at hindi ko nak
ain iyong sea foods mukhang masarap pa naman kasi baka malaman niyang pareho lan
g kami ng gusto mahirap na. Ayokong magalit siya sa akin.
Lovelots, CJ

Dear diary,
I love it when we date dahil
n din niya ako ng time sa wakas kaya nga
sa suot kong dress na pink! I hate pink
ng nagsusuot ng pink kaya heto tiis-tiis
ng mamaya nalang tired na rin ako.

kasama ko siya mabuti nalang at nabigya

sinulit ko na. Kahit kating-kati na ako
pero dahil sabi niya gusto daw niya ako
muna ang beauty ko. Mahal ko eh. Hangga

Lovelots, CJ

Dear diary,
Nakakasuya talaga itong si
ad parang wala ng bukas. Bakit ba kasi
I ate it pero mas gusto ko talaga ang
a kapag mainit pa. TTT__TTT. Okay lang
asi ayokong magalit siya.

cupcake kung makakain lang ng Spanish bre

sinabi kong gusto ko ang mango cake? Yup,
Spanish bread kasi masarap iyon eh lalo n
love ko naman siya magtitiis nalang ako k

Lovelots, CJ

Dear diary,
Namiss ko na siya sana makita ko siya uli pero kasama niya si Peach
sa hospital nakakasama talaga ng loob. Love ko naman si pinsan pero naiinggit ak
o kasi sa kanya na ang lahat ng oras ng cupcake ko. Sana mabigyan din niya ako n
g time pero sige iintindihin ko nalang sabi kasi niya isa sa mga nagustuhan niya
sa akin ay dahil understanding ako. Kung alam lang niya hindi ako ganoon kaunde
rstanding dahil nagdududa ako sa bawat babaeng linalapitan niya. Selosa nga sigu
ro ako.
Lovelots, CJ

Dear diary,
Ano ba namang buhay meron ako bakit feeling ko binuhay lang ako sa m
undo para maghirap. Nahimatay ako sa school kanina tinawagan nila si Wess pero a
ng pinadala nito ay isa sa mga nurse nito dahil busy pa raw ito kay Peach. Ngumi
ti lang ako sa nurse pero ang totoo ang sarap ng umiyak.
Lovelots, CJ

Dear diary,
Pansin ko lang ang sakit na ng ulo ko nitong mga nakaraang araw hind
i naman ako stressed pero ang sakit talaga. Gusto ko sanang kausapin si Wess kay
a lang baka sabihan niya akong nagpapansin sa kanya upang makuha ang pansin nit
o kaya hindi nalang.
Lovelots, CJ

Dear diary,
Spell SAKLAP? Nagpunta ako sa doctor kanina upang magpacheck up alam
niyo iyong pakiramdam mo wala ka ng pag-asa? I was diagnosed to have brain tumo
r slash brain cancer na daw at severe na. The doctor gave me an ultimatum. Hindi
ko alam kung paano sasabihin sa kanila kasi kahit ako sa sarili ko ang hirap ta
nggapin. Pwede bang panaginip nalang ito at bukas ay magigising na ako na parang
walang nangyari?
Lovelots, CJ.

Dear diary,
Sasabihin ko na ngayon kay Wess ang tungkol sa sakit ko sana bigyan
niya ako ng time ngayon. Ilang buwan ko na rin tinago sa kanya ito well ilang bu
wan na rin kasi kaming hindi nagkikita ng personal namimiss ko na si cupcake ko.
Sa phone nalang kaming nag-uusap ilang minuto lang dahil halatang busy siya.
Lovelots, CJ

Hindi niya namalayan na naiyak na siya sa kanyang binabasa she can f

eel her sister's pain and her sister's longing sa laman ng diary nito. She flip
another page pero walang nakasulat kaya nagflip uli siya ng nagflip pero wala ta
lagang laman. Kaya tiningnan niya ang pinakahuling page and found something ther
e.

Part two, please bear with me. Hindi ko alam kung paano ko pa naisus
ulat ito I can barely lift a finger. If you want to read everything get my other
diary... password?

The day I was born.

Kinuha niyang muli ang pangalawang diary ni Jen at ipriness ang password, kung n
akalagay doon ay 'The day I was born' eh di ibig sabihin iyong birthday nilang d
alawa. She tried pero hindi iyon bumukas, ilang beses din niya iyong sinubukan p
ero wala talaga.

Beeeeeeepppppppp! It's her alarm clock. Ipinatong niya sa table niya ang pangala
wang diary ni jen at tumayo na. Oras na upang pumunta siya sa lugar kung saan si
ya pinapapunta ni Wess, she glance at herself and sigh and took a very deep brea
th. Isinuot niya ang high heels na pag-aari ni Jen.

Kasya.

Para kasing lahat ng damit at gamit nito ay sinadya para sa kanya, ganoon yata a
ng magkakambal. Bumaba na siya at nadatnan niya si Wess sa ibaba mukhang kanina
pa ito doon. Agad naman siya nitong tiningnan at ngumiti... the acting starts no
w. Gusto niyang alisin ang mga mata mula sa mukha nito.

He is smiling at her--- sa kakambal niya. She is now JEN and not Elizabeth.

"Hi, cupcake." Bati nito sa kanya. Kung paano niya napigilang hindi mapaluha sa
harap nito ay hindi niya alam. Bigla siyan namanhid eh.

"Hello din." Lumapit na ito sa kanya at hinawakan ang pisngi niya upang gawaran
siya ng magaang halik sa labi na para bang mahal na mahal siya nito. Pero hindi
naman siya ang tinitingnan nito. "How's your day?"

Nagningning ang mga mata nito na para bang tuwang-tuwa sa tanong niya. "Doing gr
eat... Jen." She bit her lips when she heard her sister's name from her lips. Ma
sakit pala talaga ano? Masokista nga talaga siya dahil nakakaya niyang masaktan
ng ganito. Their acting just started at pakiramdam niya ay wasak na wasak na siy
a.

"That's nice to hear so where you wanna go?" iwas niya, gusto na niyang matapos
ang araw na ito... she wants to save herself.

"I want to eat kumain ka na ba?" malambing na tanong nito. Umiling lang siya paa
no ba naman siya makakain kung ganito. "Then let's eat where you want to eat?"

"Ikaw ang bahala." Maiksing sagot niya, hinintay niyang magreklamo ito sa kanya
at sabihin na itigil na nila ang kabaliwang ito.

"I think I knew a good place to eat, let's go Jen." Isang tango lang ang ibiniga
y niya dito and then followed by a fake small smile. Iyong ngiting kaya lang niy
ang ibigay. Wala siyang imik kahit na noong nagdrive lang ito panay tanong lang
nito at isang simpleng ngiti at tango lang ang ginagawa niya. Sa lalim ng iniisi
p niya ay hindi niya namalayan na nakarating na sila sa dapat pupuntahan nila. I
t's the floating resto... her own floating restaurant, alam ba nito na siya ang
may-ari ng resto na iyon? Ang nakasulat kasi doon ay R. Floating Native Restaura
nt.

"Good evening sir, maam." Bati ng receptionist niya. "May reservations po ba kay
o?" mukhang hindi naman siya namukhaan nito. Iba kasi ang hitsura niya kapag cas
ual lang ang ayos niya at sa dating ayos niya.

"No."

"Is it table for two?"

"Yes." Dinala sila ng receptionist sa isang open area na may pandalawan na mesa.
Malapit sila sa railings kaya kitang-kita niya ang mga maliliit na isda na naka
palibot sa resto niya. Napabuntong-hininga siya. "I think you are not feeling we
ll Jen so I took the liberty to order our foods." Tumango lang siya at hindi niy
a pinansin ang pangalan na tawag nito sa kanya. Mas mabuti na sigurong ganito, m
as mabuti na siguro kung magiging bulag at bingi--- a sharp pain hit her brain l
ike thunder. Napahawak siya bigla sa kanyang ulo at pinikit ang mga mata. Pamily
ar sa kanya ang sakit na iyon.

"Hey, Chrome are you okay?" tumango lang siya ng bigla itong tumabi sa kanya at
hinawakan ang ulo niya. "Are you sure you are okay?"

"Okay lang ako." Tinabig niya ang kamay nito at kinuha niya ang tubig na nandoon
at saka uminom. She needs to calm her nerves and this chaos is making her dizzy
.

"Are y-."

"I am okay gutom lang ako." Dahil hindi niya magawang tingnan ito sa mga mata ka
ya hindi niya alam kung ano ang naging ekspresyon nito. DUmating na ang mga orde
rs nila at dahil nagutom na rin siya kaya kumain na rin siya.

Atleast masarap ang foods. Kahit na siya ang may-ari ng restaurant ay naapprecia
te pa rin niya ang mga seafoods na nakahain sa harap niya. Hindi nakakasawa--- w
ait! Sa diary ni Jen she said she loves seafoods pero hindi nito pinapaalam sa b

inata. Ngayon lang din niya napansin na ang mga pagkain na nasa harap nila ngayo
n ay puro seafoods lang.

Tiningnan niya ang mesa nila wala ni karne o kaya naman ay kung anong pagkain la
hat ay seafood slang talaga. May namali ba sa nabasa niya o kaya naman ay may hi
ndi lang siya naintindihan. Hanggang ngayon ay nasa isip pa rin niya ang nangyar
i sa buhay ng kapatid niya. Sa lalim ng iniisip niya ay hindi na niya namalayan
na may dumaan sa tabi niya kaya nasagi siya ng sinuman iyon.

She blinks so many times to check kung ano ba talaga ang nangyari naramdaman nal
ang kasi niya na medyo humapdi ang braso niya at medyo nagkagulo doon. Kaya pala
nasagi siya ng dumaan tapos nasagi niya ang isang mainit na soup na tumilapon s
a kanyang braso kaya hayon napaso siya. Buhay nga naman kung kailan wala ka nama
ng ginagawa kung sinu-sino ang gumagawa niyon sa iyo.

"Naku Miss I'm sorry." Hingi ng paumanhin ng babaeng nakasagi sa kanya. Hindi na
man niya magawang magalit, bakit pa siya magagalit kung nangyari na ang dapat ma
ngyari? Magsasayang lang siya ng laway at pagod.

"May magagawa pa baa ng paghingi mo ng tawad kung nasugatan ang girlfriend ko?"
Galit na tanong ni Wess na nakalapit na pala sa kanya at may hawak na sa braso n
iya.

"Tama na iyan Wess I am not hurt."

"ANong not hurt? Mainit ang sopas na iyon alam kong sumasakit na ang paso mo."

"Mas may matinding sakit pa keysa sa pagkapaso ng sopas Wess, ang paso madaling
mawawala iyan pero ang sakit na iyon hindi ko alam kung kailan mawawala. Stop fu
ssing about this," tiningnan niya ang nakasagi sa kanya na sa tingin niya ay mai
iyak na sa takot. "Okay lang ako pwede ka ng umalis Miss."

"S-salamat po." Nagmamadaling umalis ito at siya naman ay kinuha ang braso mula
sa binatang nawalan ng imik. She continue eating her foods dahil iyon lang ang t
anging paraan upang maibsan ang iniisip niya.

May narinig siyang mahinang pagtikhim kaya tiningnan niya si Wess na noon ay nak
atitig lang sa kanya. His face is somehow contorted into pain and he cupped her
face as he lowered his head on hers. Akala niya ay hahalikan siya nito pero hind
i, tinitigan lang siya nitong maigi na para bang minememorya ang mukha niya.

"Am I hurting you too much Chrome?"

A small yet painful smile flashed on his lips. "What do you think Wess? Sino ba
ang tinatanong mo? Ako na si Chrome o ako na si Jen dahil sa totoo lang Wess, yo
u are hurting her... no, you hurt her and now yes, you are hurting me too much.
I don't even know this kind of pain existed but yes-." Nag-init ang sulok sa mga
mata niya at naramdaman nalang niya ang pagtulo na naman ng mga luha niya. She
is crying and yet she is smiling as she looks directly into his eyes. "It paine
d me too much knowing that the man I learned to love can't love me as me, I know
I have to accept it but it's hard because it is killing me. I am sorry it is no
t my intention to feel this much for you I just can't stop it. I'm sorry for lea
rning how to love you."

<3 <3 <3

A/N: Sorry for the short update, sorry din at late na akong nag-uupdate ngayon n
angangapa pa ako sa dilim guys promise. One week palang at feeling ko ay isang d
aang libong araW na ang nakalipas. Sobrang nakakaestress kasi dahil sa daming ga
gawin pero hindi naman ako nagrereklamo, it's a part of my job and besides kahit
na nakakapagod siya ay at the end of the day nakakaramdam naman ako ng fullfill
ment.
Nakakatuwa nga eh dahil ni minsan hindi sumagi sa isip ko na maging adviser hind
i ko maimagine ang dami ng gagawin ang responsibilidad. Dati nga ayokong maglead
er o kaya naman ay magpresident kasi i know i am not matured enough to accept su

ch responsibility maybe because I am always the youngest in the class kaya nasan
ay na ako na lagi ako ang baby at hindi pinapagawa ng maraming bagay kung meron
man hindi nakakapagod. Kaya ng naging teacher ako slash adviser parang biglang i
binuhos sa akin ang lahat ng bagay na iniwasan ko na walang babala o kaya naman
ay warning sign na nagsasabing Saluhin mo lahat ng iyan naipon na iyan.
Palagi kong sinasabi sa mga students ko ang values of a good scientist na persev
erance, NEVER GIVE UP, BE BOLD ENOUGH TO DO THE IMPOSSIBLE... kahit na sabihin n
a ng lahat ng tao na hindi mo kaya still they dont know you better that we know
ourselves. So what kung sa tingin nila hindi ko kaya kung alam ko sa sarili ko n
a kaya ko naman, na mas kakayanin ko sa kanila. So what kung magkamali tayo? Hin
di ba pwedeng itama? So what kung nadadapa tayo ng ilang beses? Dapa lang naman
iyon hindi ba hindi naman tayo nasagasaan? Kaya nga naiisip ko, ako ang nagsasab
i niyan sa students ko kaya dapat gawin ko rin. Magkakamali at magkakamali ako,
mapapagalitan ng mapapagalitan pero natututo naman ako hindi ba?
KAYA KO ITO. SISIW.
TEN MONTHS as an adviser? 15 Years ako sa school, 5 yrs sa elem, 4 yrs sa high s
chool, 4 yrs sa college, 2 year sa masters degree... ano lang ba ang ten months
tapos may sweldo pa. Di ba?

PS: Nagtataka kayo sa 5 yrs sa elementary? Hindi ako nag-grade 3. :p

Chapter Nine-B

HINDI na nagsalita pa si Wess after niyang sabihin ang mga salitang

iyon para bang wala itong pakialam sa sinabi niya o mas tamang sabihin na wala i
tong pakialam sa sinabi niya. Kanina pa niya kagat-kagat ang mga labi niya upang
pigilan ang pagtulo ng mga luha niya. She is tired of crying but she can't stop
ped herself from crying. Para bang iyon nalang ang tanging way niya upang maibsa
n ang sama ng loob na nararamdaman niya ng mga oras na iyon.

Napatingin siya sa labas ng sasakyan hindi na rin siya nagtanong kun

g saan sila pupunta dahil kung saan man siya nito dalhin ay hindi na niya guston
g malaman. She just wanted to end this night and after that she will be free fro
m him. Yes, she will be free but she will never be complete again.

Huminto sila sa tapat ng isang bahay, sa isang Malaki at magandang b

ahay. Mas Malaki pa sa bahay nila kung saan siya nakatira. Lumabas na ito at bin
uksan niya ang pintuan upang hindi na ito maabala. Hinila siya nito papasok sa b

ahay na parang walang tao at binuksan ang ilaw. Tama nga siya, walang tao ang mg
a gamit pa ay natatakpan ng puting tela.

Binuksan nito ang malaking lampshade at nailawan ang malaking bahagi

ng sala pero hindi gaanong maliwanag. Inilihis nito ang malaking tela na nakata
kip doon at umupo ito doon habang nakatingin sa kanya. Wala siyang mabasang reak
syon sa mukha nito, para siyang nakatitig sa isang malaking bloke ng yelo.

"Strip." Napatitig siya dito at napaawang ang kanyang mga labi at na

tulos sa kanyang kinatatayuan. Pakiramdam niya ay bumaba ang lahat ng katinuan n
iya sa katawan papunta sa kanyang talampakan. "You love me? Now strip and show m
e how much you love me Chrome."

Hindi siya makakilos para kasing ibang tao ang kaharap niya ngayon.
"Show me how different are you, ipakita mo sa akin kung ano ang pinagkaiba mo sa
babaeng mahal ko. Ilayo mo ako sa alaala niya Chrome, ilayo mo ako kay Jennifer
. Kaya mo ba?"

Para siyang sinampal ng malakas sa mukha dahil

t ka pa nakatayo diyan do you want me to strip you? Fine."
at pumunta sa likuran niya, he unzipped her dress and slid
s hanggang sa marinig niya ang pagkahulog ng bagay na iyon

sa sinabi nito. "Baki

Lumapit ito sa kanya
the strap of her dres
sa sahig.

She again bit her lips to stop herself from trembling, pero hindi ni
ya napigilan ang pag-agos ng luha mula sa kanyang mga mata. She loves him pero h
indi ibig sabihin niyon ay ibibigay niya ang lahat ng meron siya dito.

Hindi siya pinalaki ng ganoon ng mga daddy niya, she loves him but s
he still respect herself. Pero bakit ganoon? Bakit hindi niya magawang gumalaw b
akit hindi niya magawang kumilos at manlaban habang hawak nito siya. Naramdaman
nalang niya ang pagdampi ng palad nito sa likod ng kanyang leeg giving her shudd
ers of wanton emotions.

Ang lakas ng tibok ng puso niya, hanggang sa mga labi nito ang pumal
it sa likod ng kanyang leeg. May kiliti siya doon pero parang nawalan na siya ng
pakiramdam na maramdaman iyon dahil sa mga oras na iyon. Napatakip siya sa kany
ang mga labi hindi upang pigilan ang ungol niya kundi pigilan ang paghikbi niya.
Hanggang sa umalpas na iyon sa kanyang mga labi at ang kaninang mahihinang pagh
ikbi ay napalitan na ng iyak. Hindi siya makapaniwala na nagagawa pa niyang umiy
ak ng ganoon iyon bang parang wala ng pag-asa, iyong pati ang puso mo ay lalabas
na.

Napaupo siya sa sahig habang yakap ng isang braso ang kanyang halos
hubad na katawan at ang isa ay nakatakip sa bibig niya. His arms snake around he
r body at nakayakap sa likod niya ito, idinantay nito ang noo nito sa balikat ni
ya and she felt some liquids flowing on her back. Kagaya niya ay umiiyak na rin
ito and it hurts her more knowing na alam niyang hindi lang siya ang nasasaktan
kundi pati na rin ito.
Alam niyang nasasaktan din ito, naghihinagpis at
nalulungkot katulad niya. Mahal nito ang namatay na kapatid samantalang mahal n
aman niya ang taong ang mahal ay ang kapatid niyang namatay na, that's the irony
of life.

He moved and grab her dress, isinuot nito iyon sa kanya at marahan s
iyang pinihit paharap nito. He wiped the tears flowing from her eyes and plant a
soft kiss on her lips.

"I don't know Chrome, hindi ko kaya. Hindi ko kayang saktan ka dahil
nasasaktan din ako, at mas lalong nasasaktan ako dahil alam kong hindi dapat pe
ro hindi ko kayang pigilan ang sarili ko. You said you love me sana hindi magbag
o iyon sana hintayin mo ako. Tama si Greg I need to fix myself first before I ca

n love you back fully. Right now nahahati pa ang puso ko kung sino sa inyo ni Je
n, I love her, I loved her... but I love you too and what's worst? I love you mo
re than I loved her. Please wait for me Chrome."

Bakas sa mukha nito ang sensiridad habang sinasabi nito ang mga iyon
. He said he loves her pero bakit hindi siya masaya? Pakiramdam niya ay sinaksak
ang puso niya ng ilang ulit, iyon bang pinaka-inner na bahagi ng kanyang puso a
y nagsasabing hindi siya nito dapat mahalin pero ang isang bahagi pa ng puso niy
a ay sumisigaw na dapat siya ang mahalin nito. Para siyang nagkaroon ng dalawang
pagkatao sa iisang katawan.

"I don't know Wess, I don't know how long I can wait for you. Hindi
lang sa iyo umiikot ang mundo ko."

"No please, don't say that Chrome. Maawa ka naman sa akin I don't wa
nt to be hurt again dahil alam kong kapag nasaktan ako sa iyo hindi ko na kakaya
nin pa iyon dahil mas mahal kita."

"Pero mahal mo siya at may pangako ka sa kanya." tumayo siya at inal

alayan naman siya nito. "You can't get rid of her Wess, you will love my twin si
ster until your end. Kahit na mahalin mo ako maaalala mo pa rin siya at ayoko nu
n. Ako na ang selfish pero ayoko ng may kaagaw. Buong buhay ko palagi nalang kin
ukuha sa akin ang mga bagay na meron ako and I don't want to do the same process
over and over again. I'll wait... but not that long."

Naglakad siya palayo sa binata hanggang sa makarating na siya sa pin

tuan palabas ng bahay nito. Hindi na ito nakasunod dahil alam niyang nag-iisip i
to, she opened it at napapitlag at muntik ng mapasigaw ng bigla nalang may mukha
ng babaeng nasa labas ng pintuan. Mukhang nagulat din ito dahil nanlalaki ang m
ga mata nito tapos ay namutla ng husto ng makita siya.

"Yes? May kailangan ka?" untag niya dito dahil siya ang unang nakaba
wi. Umiling ito ng maraming beses na para bang multo talaga siya.

"W-wala. Ahm, may ilaw kasi akala ko kung ano na may tao lang pala d
ito-."

"Lucy! Saan ka na ba?" May narinig siyang boses, ito naman ang napap
itlag at saka nagmamadaling tumakbo palayo sa kanya.

Lucy?

Weird, parang narinig na niya ang pangalan na iyon. Alam naman niyan
g maraming lucy sa mundo pero iba talaga ang babaeng iyon. Something's telling h
er that she isn't just a name. Lumingon sa kanya ang babae pagkatapos ay tiningn
an siya ng masama-she doesn't really know. Tuluyan na siyang naglakad palayo sa
bahay nito at pinara ang unang taxi na dumaan sa harap niya. Hindi na siya nagta
ngkang lumingon pa, she just have enough for this day.

"humayghad madam! Ilang araw lang kitang hindi nakita ay nag-evolve

ka na parang si Pikachu ichusyu!" sigaw ni Summer ng magkita sila sa Royale kung
saan niya inabala ang sarili. Maging si Jea ay nakanganga lang habang kaharap s
iya, pati na rin si Kirra at si Kissa at mas mas lalo naman si Gypsy. Actually k
ompleto lahat ng mga kaibigan niya sa Royale kasama ang asawa at mga anak ng mga
ito. Pati rin iyong mga old faces na nakikita niya noon ay nandoon din.

"Huwag masyadon OA Summer hindi porke't buntis ka na naman ay sasant

uhin na kita." Nawala ang ngisi nito.

"Sana pala pati bibig mo ay pinamake-over mo."

"Singilin kita ng isang libo eh."

Ngumisi lang ito. "Cheap mayaman ang asawa ko dagdagan mo naman."

"Ang yabang porke't may asawa kang mayaman."

"Bakit may green eyed parener ka namang alalay noong nakaraang araw
ah, pwede bang patikim baka malahian ang mga baby ko ng green-." Isang tikhim an
g biglang pumutol sa sasabihin ni Summer, napatingin sila kay Rechmond na kahit
kausap ang mga kaibigan nitong lalaki ay nakikinig pa rink ay Summer. Mukhang ka
hit na iyong iba pang mga asawa nito ay nakatingin lang din sa mga asawa nila. S

he felt out of place all of a sudden.

"Tita, nasaan si Allyxa bakit hindi niyo sila kasama?" Hindi na niy
a kailangang Lingunin kung sino ang nagsalita dahil kilala na niya iyon.

"Hindi na lumalabas ng room ni Albie ewan ko bas a batang iyon. Mukh

ang masama ang loob hindi namin pinilit baka kasi magalit."

"Hmmn."

"Ayan ang nangyayari sa mga guilty, aaway-awayin tapos hahanap-hanap

in." Parinig ni Kirra sa nakakabatang kapatid na asawa. Narinig niya ang tawanan
ng buong paligid dahil sa pamumula ng binatilyo.

She smile bitterly at herself and then she tried to remember if may
nangyari na bang ganito dati noong teenager pa siya. Gusto niyang malaman kung a
no ang buhay niya noong teenager pa siya, kung may first love ba siya o kaya nam
an ay first kiss. Hinanap niya si Greg pero hindi niya ito macontact---.

Natigil siya sa pag-iisip ng biglang may kumalabit sa kanya, napakur

ap pa nga siya ng mapagsino iyon walang iba kundi si little kissing monster. "Hi
, tita." Bati nito. Napalingon siya sa buong paligid and smile when she saw her
mom, pero mas lalong lumalim ang ngiti niya ng mapagsino ang katabi ng mommy niy
a.

She knew it.

Kaya pala pamilyar sa kanya ang mukha ng batang ito dahil sa may kam
ukha itong kakilala niya. And that someone is Gregory himself, hawak nito sa bey
wang ang nanay ni Zach na nakangiti na rin sa kanya.

"Greg," tawag niya dito.

"I found them." Masayang balita nito sa kanya. Mabilis niyang nayaka
p ang kaibigan sa sobrang tuwa pero agad din na kumalas ng marinig ang pagsingha
p ni... ng katabi nito.

"Sorry masaya lang akong masyado." She said.

"It's okay, I'm Hazel by the way."

"Chrome." Aniya. "I am happy na sa wakas ay nakita na kayo ni Greg h

indi na niya ako pagtitripan." She said winking at Hazel.

"Chrome." Tinaasan niya ng kilay si Greg na noon ay seryosong-seryos

ong nakatingin sa kanya. "Can we talk it's something private." Binitiwan ni Haze
l si Greg na alam niyang labag sa loob nito pero she trusted him. Greg smile at
Hazel before he kissed her on the nose, she is fondly looking at them with a lit
tle envy at heart.

"Ano bang pag-uusapan natin?"

"Your past."

Nawala ang ngiti niya at tiningnan ang kaibigan. "About my past? Nas
abi mo na kayang lahat."

"I'm sorry Chrome-."

"Bakit ka ba Chrome ng Chrome, Elize ang tawag mo sa akin hindi ba?"

Umiling ito na para bang may mali sa sinabi niya. "Chrome, I'm sorry
for everything. Alam kong ayaw mo sa gagawin ko pero ayoko na ring nakikita kan
g nahihirapan." Her eyes widened when she heard him utter tagalog lines. "I care
for you and even if we were together in a short period of time I already treate
d you like my younger sister."

"What do you mean hindi kita maintindihan?"

"All the things and all the lies I did, we did, it's your idea."

"What?"

"Before you lost your memories you told me everything, you told me t
hat you need to do this. I don't know what your intention is before but I think
I am getting it now. You said you need to lie and you need to do this, you need
to do this for him."

Mas lalo siyang naguluhan sa sinabi nito. "I don't understand please
huwag mo ng pasakitin ang ulo ko Greg."

"I am really sorry Chrome I shouldn't played with your game before b
ut I am happy I did because I have managed to gain a very good friend... that's
you."

"But... but, anong-." Pakiramdam niya ay umikot ang mundo niya sa mg

a nangyari at marami siyang bagay na hindi maintindihan. Biglang naging komplika
do ang buhay niya.

"Tama na iyan pare." Isang pamilyar na boses ang narinig niya. May h
umawak na rin sa kanyang beywang upang hindi siya tuluyang mahulog sa sahig dahi
l iyon ang pakiramdam niya ng mga oras na iyon. "I need to get her."

"Wess," tawag niya.

"Yes, cupcake I am here." He whispered to her. Sa halip na magalit d

ahil sa pagtawag nito sa kanya ng cupcake ay parang may fondness pa siyang naram
daman. Mabilis siya nitong pinangko at saka binuhat palayo kay Greg na mataman p
a rin nakatitig sa kanya rather sa kanila. Hindi niya matukoy ang emosyon na nas
a mga mata nito, it feels like he is sorry for something but happy when he looks
at her and him.

"Ibaba mo na ako Wess mabigat ako."

"Silly." Tanging sabi lang nito before he gives her a small chuckle
making her heart feel at ease.

"Saan mo ako dadalhin?" binuksan nito ang pintuan ng kotse nito at s

aka siya maingat na dineposito. Sumakay na rin ito at walang imik na pinaandar a
ng kotse nito hanggang sa makarating sila sa isang medyo tago na lugar. Wala pa
rin itong imik na binuksan ang pinto ng side niya at saka siya binuhat. Akala ni
ya ay may pupuntahan pa sila pero dinala lang siya nito sa hood ng kotse nito. P
inaupo siya at saka isiniksik ang sarili nito sa pagitan ng kanyang mga hita at
niyakap siya ng mahigpit. Ang ulo nito ay nakahilig sa dibdib niya na para bang
pinapakinggan ang malakas na tibok ng kanyang puso.

"W-."

"Let's stay like this for a while I missed you so much," pabulong na
wika nito. At hindi naman siya ganoon ka-ipokrita she also missed him a lot. Sh
e roped her arms around his neck at inihilig ang pisngi sa ulo niya. It's as if
they are in their silent sanctuary, iyon bang walang ingay at walang gulo. Walan
g iniisip at walang inaalala tanging silang dalawa lang.

Hindi na nga niya namalayan na naghuhum na pala siya and surprisingl

y she doesn't even know the song she is humming. Parang kusa lang na lumabas sa
bibig niya ang tono... anong kanta ba iyon? Naramdaman niyang natigilan ito at n
apatingin sa kanya. Pagkaraan ay dumampi ang mga labi nito sa mga labi niya. Aka
la nga niya dadampi lang pero naramdaman nalang niya ang pagkilos ng labi nito,
his tongue probed her lips for a kiss na kaagad naman niyang ginawad. His palm r
oamed on her hair and pulled her closer so that he can deepen the kiss they are
sharing right now. His tongue played with her in a very sweet sweet sweet salsa,
they are like swaying with the seabreeze trying to rid of everything, everyone.
They are both panting when they released each other's lips.

"Ihahatid na kita sa inyo." Anito na para bang walang nangyaring hal

ik sa pagitan nila. She suddenly felt cold at inalis ang pagkakayakap sa binata.

"Mauna ka na, dito muna ako." Gusto niyang

iyang iwanan siya nito dahil natatakot siya. Natatakot
hindi niya kayanin, hulog na hulog na siya eh ayon nga
ya. Kung building siguro ang kinahulugan niya malamang

maiwan dito, no... ayaw n

siya na kapag umalis ito
lang walang sumalo sa kan
patay na siya.

"Alam mong hindi kita pwedeng iwanan dito, it's dangerous."

She smirks at him trying to hide her pain. "May mas dangerous na lug
ar pa dito Wess at iyon ay sa tabi mo."

She heard him sigh. "I told you to wait, kaunting panahon nalang Chr
ome."

"I am waiting Wess, I do. Pero hindi naman siguro masama kung huming
i ako ng space hindi ba? Baka kasi kapag ready ka na puso ko naman ang hindi na.
Baka wala ka ng maabutan pa dahil basag na basag na siya. Alam kong nasasaktan
ka pero nasasaktan din ako dahil dalawa kami sa puso mo. Wala na siya pero mahal
mo pa rin siya, nandito ako pero wala ka sa akin. Hihintayin kita pero sana tul
ungan mo rin akong huwag masaktan ng ganito."

He cupped her face at pinagdikit ang mga noo nila.

"I'm sorry."

"Hindi na maibabalik ng sorry moa ng lahat Wess." Bahagya niya itong

itinulak bakas sa mukha nito ang sakit dahil sa kanyang ginawa. "I'm giving you
Jen's diary nasa bag ko iyon. I want you to read it, gusto kong malaman mo kung
gaano ka kamahal ng kapatid ko. After that I don't know, it's for you to decide
. Kung pipiliin mo ako o kaya naman ay mananatili ka sa mundo mo."

<3 <3 <3

A/N: Nagugutom na ako. Bakit ang tagal pa ng sweldo? HUUUUU! Taghirap na pala ng
ayon as in grabeng taghirap. Poor na naman ako. Makapagsulat na nga lang dito at
ng makalimutan ko itong gutom at kahirapan na nararamdaman ko.

Chapter Nine-C

BUWAN na ang lumipas since ibinigay niya ang diary ni Jen kay Wess a
t gaya ng inaasahan hindi na ito nagpakita sa kanya. Masakit mang isipin pero ka
ilangan na niyang tanggapin sa sarili na naghihintay lang siya sa wala. Baka hin
di na talaga nito makalimutan ang kanyang kapatid.

Inayos niya ang mga gamit niya dahil may pupuntahan pa siya sa isang
importanteng lugar. Kahit papaano ay nagagawa na rin niya ang mga bagay na ginag
awa niya dati, nagpupunta siya sa institute laking pasalamat niya ng malaman na
ibinalik na ni Wes sang suporta nito sa institute at hindi lang iyon ang mga kai
bigan niya at asawa ng mga ito ay nagbigay din ng suporta. Ang sabi nga ng mga i
to kung sinabi lang niya kaagad na iyon pala ang ginagawa niya kaya grabe siya k
ung makapangulimbat ng pera sana ay sinabi nalang niya agad.

Hindi naman kasi lingid sa kanya na may kaya ang mga ito nahihiya la
ng talaga siyang magsabi dati. May hiya pa rin naman siya kahit papaano. And Gre
g? Hayon, nagbalik na si UK of course kasama si Hazel at si Zach. Wala na si kis
sing monster, nagpakasal na si Greg at si Hazel ilang araw na ang nakakalipas an
d yes nagpunta po siya sa kasal ng dalawa. Dito sila nagpakasal kasi sabi ni Zac
h kapag dito hindi maiisip ni Hazel na mabilis ang annulment. Ayaw mang aminin n
i Greg ay natatakot rin ito na umalis si Haze, minsan na nito iyong pinakawalan
ng dahil sa kanya.

Akala kasi ni Haze na babae siya ni Greg, medyo babaero din kasi ang
kanyang kaibigan. During those times ay busy siya sa institute at ito lang ang
tanging mahingan niya ng tulong kasalanan niya ang lahat kung hindi pa nabanggit
ni Hazel ay hindi pa niya malalaman na pinagselosan pala siya nito ng husto. Ma
buti nalang at maayos na sila kasi gusto pa rin niyang ipartner si baby Z kay Za
ch, bagay sila eh parehong Z ang start ng name nila.

Ipinasok niya sa kotse ang paboritong mangocheese cake nila ni Jen,

naalala niya sa journal nito na mangocheese cake lang ang tanging like nito and
yes, they both share the same taste. Kaya siguro kahit sa lalaki ay pareho sila
ng gusto.

Mabilis siyang nakarating sa sementeryo na sobrang tahimik, she is g

oing to celebrate her birthday with her sister. Tinawagan niya na ang papa niya
kanina medyo may problema pa nga ito pero hindi naman sinabi sa kanya pero alam
niyang may tinatago sa kanya ang daddy niya. Para ngang iniiwasan siya nito.

Naglakad siya papasok at nakarating sa nitso ng kanyang kapatid. Nap

ataas ang kilay niya ng may mapansing mga fresh flowers doon, not really fresh p
ero para bang may bumibisita din sa kapatid niya. Bigla niyang naalala si Wess n
a agad din niyang pinalis, impossibleng pumunta iyon dito dahil pareho nilang al
am na ayaw nitong pakawalan ang kapatid niya.

She tidied the place and took a seat beside her lapida. "Hi sis, kum

usta na?" she asked. "Alam kong hindi ka okay diyan kasi hindi ka pa natatahimik
pero sana okay ka na. I want you to know na kahit love ko iyong boyfriend mo ik
aw pa rin ang love niya. Don't worry hindi ko naman siya aagawin sa iyo, sa iyo
na siya."

She smile bitterly and open the box na may cake saka kinain iyon. "A
ng weird no halos pareho tayo ng gusto. Minsan gusto ko nalang maniwala na ikaw
ay ako gaya ng nasa isip nila but we both know that it's impossible because we k
now you are there and I am here. Sana ako nalang pala ang nandiyan keysa sa ikaw
."

Tumawa siya ng pagak. "Kasi alam kong kapag ikaw ang nabubuhay ngayo
n you will make use of your time. Sabi ng daddy matalino ka raw at businessminde
d sabi mo nga sa kanya ikaw ang magpapatakbo ng pharmacy pero wala ka na eh. Kap
ag nandito ka sasaya ang mga tao sa paligid mo kasi mahal ka nila, ikaw naman an
g kasama nilang lumaki hindi ba? Tapos sasaya din si Wess kasi nga magkasama na
kayo. Parang sub mo nga lang talaga ako ay ano ba iyan birthday na birthday nati
n tapos ayan at nagdadrama tayo."

Tahimik na inubos niya ang cake at saka kumanta lang not until her p
hone vibrated. May tumatawag sa kanya and was surprised to see that it's Wess ca
lling her. Wala sa loob niyang sinagot ang tawag.

"Chrome-hik! Hik! Punta kha sha bahay kho hik-hik!" Si Wess nga lasi
ng.a

"Magpahinga ka na Wess lasing ka bakit k aba umiinom?" Nakaramdam si

ya ng pag-aalala sa binata.

"I mishu Chrome punta kha na dito. Nasa balcony ako oh baba na ako d
ito, tatalon ako kapag hindi ka pumunta." And then she heard a loud crash.

"Hoy, Wess! Wess! Tumalon ka ba? Gago ka ba? Hintayin mo ako diyan."
Nagmamadaling iniwan niya ang mga gamit niya at pumunta sa kotse niya. Mabuti n
alang at hindi masyadong malayo ang village kung saan ito nakatira sa sementeryo
kaya nakarating agad siya. Hindi nakasarado ang gate kaya nakapasok siya agad,
pati ang entrance door ng bahay nito ay hindi din nakasarado.

"Ano ba naman ang nakatira dito masyadong confident sa security syst

em." The entire living room reeks with smell, alcohol smell. Maraming basyo ng a
lak ang nakakalat sa buong lugar na iyon.

"Wess!" Tawag niya sa binata pero walang sumagot. Lumabas siya to ch

eck kung may nahulog ba sa balcony pero wala naman doon siya nakahinga ng maluwa
ng. Pumanhik siya sa taas at dahil may nakabukas na pinto ng isa sa mga silid do
on kaya iyon ang pinasok niya. Feeling lang niya na iyon ang room ng binata, unl
ike sa sala hindi gaanong nangangamoy alak ang silid nito. Magulo lang ang bed s
heets and then nakakalat ang mga gamit. May narinig siyang ingay sa loob ng bany
an a nakabukas bumangon na naman ang pag-aalala niya dito baka kasi naglaslas na
ito ng pulso sa loob ng banyo.

Pumasok siya. "What the!" naitili niya ng madatnan doon si Wess, he

is naked all over na nakasalampak sa loob ng bath tub nito. He looks devastating
ly handsome, kahit na medyo lumalim ang mga mata nito na para bang walang tulog
ay gwapo pa rin ito. Tumitig ito sa kanya na para bang hindi makapaniwalang nand
oon nga siya.

"Chrome." Tawag nito sa kanya as he reach his hand na parang bang is

ang bata. Kinuha niya ang tuwalya at saka kahit na hindi siya sanay na nakakakit
a ng hubad na katawan ay wala siyang pakialam.

"Ano baa ng pumasok sa isip mo at naglaro ka ng tubig dito? Naturing

an ka pa namang doctor paano kung mapulmonya ka?" sermon niya dito habang inaala
layan niya itong tumayo. Mabilis niyang tinapis ang tuwalya sa dapat matakpan at
dinala ito sa labas. Para lang itong bata na nakakapit sa kanya na parang mamam
atay ito kapag pinagtabuyan niya. Pinaupo niya ito sa gilid ng kama at saka kinu
ha ang kumot at iyon ang ginamit na pangtapis dito.

Sinubukan niyang lumayo pero pinigilan siya nito. "Huwag."

"Kukuha lang ako ng damit mo Wess." Umiling ito at yumakap lang sa k

anya napabuntong hininga nalang siya at sinuklay ang buhok nito gamit ang mga da
liri niya. Hanggang sa naramdaman nalang niya ang paghila nito sa suot niyang da
mit. She is wearing a dress dahil hindi pa rin siya sanay sa jeans. "What are yo
u doing?" tanong niya.

Mabilis ang naging pagkilos nito dahil mabilis siya nitong na-i-pin
sa ibabaw ng kama habang ito naman ay nasa ibabaw niya. Nagpumiglas siya pero sa
dyang mas malakas ito kaya hindi niya magawang makaalpas sa hawak nito.

"Wess ano ba?"

"Chrome." Sambit nito sa pangalan niya sa namumungay na mga mata. Hi

s eyes sparkles with something... lust? "Chrome please I need you." He said with
pain.

"No Wess! Hindi mo pwedeng gawin ito." Sinubukan niya uli na makawal
a sa hawak nito pero mas lalo siya nitong idiniin sa kama kaya sinipa niya ito.
He just winched but he didn't bulged. "Sisigaw ako Wess. Ayoko nito, ayoko pleas
e."

"No Chrome, I really need you. I need to feel you I want you... God!
" mabilis nitong napunit ang suot niyang damit dahil hindi naman ganoon katibay
ang tela ng damit na iyon. It rips and she gasps when his lips claim her own lip
s for a provoking kiss.

Naamoy pa rin niya ang alak sa hininga nito pero sa halip na maturn
off dito ay mas lalo pa yata iyong nakadagdag sa nararamdaman niyang kakaiba ng
mga oras na iyon. Namayani pa rin ang matinong bahagi ng kanyang utak kaya nag-i
sip siya ng paraan upang makatakas dito. Hindi siya nagpumiglas at sinagot niya

ang mga halik nito, naramdaman niya ang pagluwag ng hawak nito sa kanya at iyon
ang hinintay niya upang makawala dito. She pushed him and she managed to get awa
y from the bed. Tatakbo sana siya palabas ng kwarto pero kusang sumara iyon and
when she tried to open it ay nakalock na iyon.

Naramdaman niya ngayon ang binata sa likod niya, she is still facing
the door habang nakadikit ito sa likod niya. His arms are on her sides preventi
ng her from escaping.

"Please Wess ayoko- hmmmn." Napaungol siya ng bumaba ang labi nito s
a kanyang leeg making her moan dahil sa hindi malamang dahilan. Biglang nagliyab
ang buong katawan niya lalo na ng kusang malaglag ang suot niyang brassiere ng
tanggalin nito ang pagkakahook nito. "Wess."

"Akin ka Chrome, I need you now." His palms start to roam around her
naked top, dumapo ang mga iyon sa magkabilang dibdib niya na naging dahilan kun
g bakit siya napaigtad. He cupped it and he starts to move his palms in a circu
lar motion, her peaks are now standing erect waiting for the next big thing to h
appen.

Nagpatuloy lang ito sa pagpapaligo ng halik sa buong likod niya, hin

awi nito ang kanyang mahabang buhok upang mabigyang laya ito sa pag-angkin sa ka
nyang leeg.

"Wess tama na, hindi ito tama."

"Walang mali sa gagawin natin Chrome trust me."

"Wess!" napatili siya ng bumaba ang isang kamay nito at dumapo sa pa

gitan ng kanyang mga hita. Napakagat nalang siya ng labi ng idiin nito ang kataw
an niya sa pinto trapping her leaving her with no escapes. He pulled down her pa
nties slowly and turn her naked body facing him. Malakas siyang napasinghap ng l

umuhod ito sa harap niya ng tuluyan na nitong matanggal ang huling saplot na mer
on siya sa kanyang katawan. He look at her while his lips and his tongue starts
to do wonders on her thighs. He is kissing her inner thigh while looking directl
y at her and she hates to admit it but she is more than arouse than seeing him n
aked in the bath tub.

Napahawak siya sa ulo nito ng bigla nalang tumaas ang mga labi nito
at dumapo sa lugar kung saan siya lang ang nakakahawak. Muntik na siyang matumba
sa panginginig ng kanyang tuhod dahil sa ginawa nito sa kanya. His tongue opene
d her door and found her inner treasure swelling in pure and wanton urged. He se
ems to like what he saw and starts to lick her there, slowly... teasing her and
making her groan in too much wants.

Pilit pa rin niyang tinutulak ang ulo nito palayo doon pero unti-unt
ing bumaba ang depensa niya. "Oh God!" hiyaw niya ng mas lalo nitong binilisan a
ng ginagawa niya. "Stop please, tama na!" she yelp when his fingers helped him i
n whatever he is doing. His thumb is doing the same thing as his tongue, hanggan
g sa may mahanap ito. He plunged in a finger inside her and without too many cer
emonies he starts to pump it inside her with too much force. His fingers and and
his tongue together is igniting the fire she tried to kill with water. Pero hin
di pala sapat ang tubig na iyon dahil mas lalo lang nitong sinilaban ang apoy na
namumuo sa kanyang pagkatao... or worst baka hindi nga tubig ang naibuhos niya
kundi gasoline mismo.

"Wess! Wess!" Tawag niya sa pangalan nito ng may namumuong masarap n

a bagay sa ibaba ng kanyang tiyan. Napakagat siya ng labi, nahila niya ang mga b
uhok nito at iyong isang kamay niya ay napahawak sa cabinet na nakatayo malapit
sa pintuan.

"Come Chrome, come for me." And after a few more thrusts she did cam
e. He withdraw his fingers inside her at binuhat ang nanlalatang katawan niya at
ipinatong siya sa ibabaw ng kama. Napapikit nalang siya habang habol-habol ang
kanyang hininga. His lips are now kissing the side of her ears down to her neck
and found her breast afterwards. Naramdaman niya ang mga labi nito na pinagpapal
a ang kanyang magkabilang dibdib, his right hand is on her waist while the other
one is playing her nips with force. He is tugging it and enjoying how erect it
is at the moment and then played it with his tongue, probing and nipping it. Nap
aigtad pa siya ng kagatin nito iyon at pakiramdam niya ay matatanggal na iyon sa
sakit.

"Awww!" Tinigilan naman nito ang ginagawa pero lumipat lang sa kabil
a. Ang kamay nito na kanina ay nasa waist niya ay nasa pagitan na naman ng kanya
ng mga hita and starts to play her still sensitive ball of nerves. Tuluyan na si
yang sumuko dahil wala na siyang lakas upang tumigil at pigilan pa ito.

Ilang sandali pa ay kumilos na ito, he parted her legs and positione

d himself between her. Napapikit nalang siya at hinintay ang sunod na gagawin ni
to.

"You are so beautiful Chrome, and you are mine. I am going to take y
ou hard, I want you to remember na naangkin kita. I am going to take you deep to
mark my territory."

And with a swift movement he took her. Mariiin niyang kinagat ang ka
nyang mga labi upang hindi nito marinig ang mahinang ungol niya dahil sa pagkapu
nit ng bagay na iniingitan niya. After a few more thrusts ay nagawa na nitong an
gkinin siya ng buo and now she is fully his, naangkin na siya nito ng tuluyan ng
walang reklamo. Binilisan nito ang kilos nito at kahit na medyo nakaramdam pa s
iya ng hapdi ay nagawa niyang sabayan ang bawat paggalaw nito.

Sinalubong nito ang bawat pag-ulos ng katawan nito, she wants him to
feel that she loves him at kaya niyang ibigay ang lahat ng meron siya para dito
. Hindi lang ang katawan niya kundi ang puso niya, alam niyang Malabo pa rin ang
lahat after this.

"Wess!" tawag niya dito at napakapit sa magkabilang balikat nito dah

il pakiramdam niya ay kailangan niya iyon. Kailangan niyang may makapitan dahil
pakiramdam niya ay mahuhulog na naman siya.

"I love you Jen." Kasabay ng pagdating niya sa rurok ay ang mabilisa
ng pagkahulog niya sa pinakababa. Lihim siyang napahikbi... it will never be her
, it will always be JEN.

"ANAK, mag-iisang buwan ka ng hindi lumalabas ng bahay okay ka lang

ba?" tanong ng daddy niya na ngayon ay kasalo niya sa pagkain. After what happen
ed ay hindi na siya muling lumabas ng bahay, isang buwan na rin pala ang nakakar
aan. Pakiramdam kasi niya ay nawalan na siya ng buhay to think virginity lang an
g nawala sa kanya.

'Lang'

Kailangan niyang isipin na parang wala lang ang nangyari dahil masas
aktan lang siya. Tumigil na siya sa pag-iyak pero hindi tumigil ang puso niya sa
pagdurugo. Wala rin naman itong ginawang move para makita siya baka naisip lang
nito na panaginip lang ang lahat at kahit siya ay iniisip na sana ay panaginip
lang ang lahat.

"Princess?"

"I am fine daddy, medyo napagod lang ako sa institute at sa Royale k

aya kailangan ko na ring magpahinga. Two months wouldn't be bad enough right?" b
inigyan niya ang ama ng isang tipid na ngiti.

"Chrome."

"Yes, dad."

"I want to tell you something I guess ito na ang tamang oras." Seryo
song sabi nito.

"Ano po iyon?"

"I want you to promise na kahit anong mangyari ay hindi ka magagalit

sa akin. I don't want you to get mad at me because you know how much I love you
."

"Ano po ba iyon?"

Nacurious na tuloy siya dahil seryosong-seryoso ito. "About Jennifer

." Biglang may kung anong bumangon sa loob ng dibdib niya sa sinabi nito.

"What about her dad?"

"Chrome, Jennifer is not dead."

Nahulog ang kubyertos na hawak niya at ilang beses na napakurap. "Sh

e is alive princess. Eight years, eight years siyang nasa comatose stage and two
weeks ago, nagising na siya. She wants to see you."

Bigla siyang napatayo at binaliwala ang hilong naramdaman niya at tu

mitig sa ama. "She is alive? All these years you make me believe that she is dea
d and now you are telling me my twin sister is alive?" halos hindi na iyon lumab
as sa mga labi niya.

"I didn't mean to hide it from you Chrome, kaya lang hindi ko rin al
am na magigising pa siya. Ama ako Chrome, kahit sabihin ng doctor na hindi na si
ya magigising pa at ang tanging support system nalang ang tanging paraan upang m
abuhay siya ay kumapit ako at nabuhay siya."

"Sino iyong inilibing niyo sa sementeryo?"

"Walang nakalibing doon Chrome, wala."

Gusto niyang matawa, gusto niyang maiyak sa nalaman. All those years
naniniwala siya sa mga kasinungalingan na akala niya totoo.

"Maliban sa pagtatago niyo sa akin about her in coma, dad. May iba p
a bang kasinungalingan na gusto niyong sabihin sa akin?"

Bumuntong-hininga ang daddy niya. "Wess found out about it two weeks
ago, anak alam ko na may nararamdaman ka sa binatang iyon pero sana isipin mo r
in ang kapatid mo. Sa kanya si Wess sana ibigay mo nalang siya sa kapatid mo kay
Jen."

Tumayo na siya at naglakad papunta sa hagdanan ayaw niyang makita si

ya ng ama na nasasaktan. Masakit eh, kaya pala hindi ito nagtangka mang kausapin
siya pagkatapos ng nangyari dahil nahanap na pala nito ang tunay na mahal nito.
Ano pa ng aba ang pwede niyang gawin?

"I want to see her."

"You may." Tumango siya.

"And dad, don't worry hindi ko kukunin si Wess sa kanya. Mahal nila
ang isa't isa and that's what matters the most ang kaligayahan nilang dalawa." T
uluyan ng tumulo ang mga luha mula sa mga mata niya, bakit ba sobrang iyakin niy
a? Sobrang sobrang sobrang sobrang sakit na.

<3 <3 <3

A/N: As promised update ko na ito, bawi ko rin last week dahil medyo natatagalan
ang pag-update ko. I need to do this chapter, next chapter might be a little he
art breaking pero kailangan ko talaga siyang isulat upang magkaalaman na ang dap
at malaman. Alam kong naiinis na rin kayo sa kaiisip ng mga susunod na mangyayar
i. As of now sinusulat ko pa po ang first chapter ng marked series, magsta-stock
po muna ako ng maraming updates at ng hindi naman kayo mabitin sa dami ng updat
es.

Chapter Ten-A

"WILL YOU MARRY ME?" natigil siya sa pagpasok sa loob ng hospital be

d ng kapatid niya, nabisita na niya ito at nakausap na rin niya ito. At tulad ni
ya ay wala itong maalala sa nakaraan nito sabi ng daddy niya ay after the operat
ion ay nacoma daw ang kanyang kapatid and the doctor said wala itong memory sa n
akalipas na mga taon. Ang mga taong bumibisita nalang dito ang nagsasabi ng buha
y nito dati.

Bibisitahin sana niya ito ngayon dala na rin ng utos ng ama dahil
may espesyal daw na mangyayari ngayon. And hearing the man whom she loves propo

sing to her none other than her twin sister... may nagawa ba siyang kasalanan sa
Diyos at nasasaktan siya ng ganito? Sobra-sobra na ba ang pangungutong niya sa
mga kaibigan niya kaya ito na ang karma niya? Nakapatay ba siya ng tao dati? Bak
it ganito kasakit? Hindi man lang siya nito kinausap, hindi man lang siya nito b
inalaan at sabihan ng 'HEY, HUWAG KA NG MAGHINTAY NANDITO NA IYONG HININTAY KO N
G WALONG TAON.'

"Wess, kagigising ko lang at wala pa akong maalala." Ipinilig niya a

ng ulo at humugot ng malalim na hininga habang pilit na inaalis ang sakit sa loo
b ng dibdib niya.

"It doesn't matter, I waited Jen. I waited for eight years and now t
hat you are here ay hindi ko na sasayangin ang mga oras na kasama kita."

"How about me Wess? Maghihintay pa ba ako?" What a silly question,

tinatanong pa ba iyan? Of course hindi na.

"Oo nga pamangkin tanggapin mo na ang alok ni Wess, mahal na mahal k

a niyan." Boses iyon ng tita Crescent niya.

"Pero... pwede bang mag-isip muna?"

"Of course cupcake." Hindi na niya nakaya pang pumasok sa loob ng ho

spital room na iyon at umiiyak na tumakbo siya papunta sa rooftop. Doon siya umi
yak ng umiyak ng may maramdaman siyang presensya na malapit sa kanya. Nagtaas si
ya ng tingin and saw a handsome man wearing a doctor's robe handing out a white
hanky to her.

"Chrome."

"Kilala mo ako?" tinulungan siya nitong tumayo ng maayos.

"I know your sister." May lungkot sa mga mata nito ng maalala marahi
l ang kapatid niya. He is looking at her with too much pain on his eyes, it's li
ke his heart is broken into million pieces, paano niya nalaman? Because he is th
e exact mirror of her.

"You love my sister."

"I don't have the right to love her dahil meron ng nagmamay-ari sa k
anya." malungkot na sabi nito. Pareho silang natahimik tapos natawa nalang din n
g sabay.

"Ang sakit no?" sabay nilang tanong.

"Nagsama pa tayong parehong heart broken." Aniya.

"You loved him? That guy?"

"Ayoko sana pero tanga ang puso ko at siya ang minahal. Ikaw?"

"I loved your sister for eight years now Chrome. Bagong doctor lang
ako noong una ko siyang makita na nakahiga sa hospital bed and in coma. Palagi k
o siyang kinakausap kahit na sabihin na ng mga kasama ko na para na raw akong ba
liw and I start to fall in love with her. Nakakatawa no minahal ko siya knowing
na baka mamatay na siya ng tuluyan."

"Hindi rin dahil may isang tanga na nagmahal sa kanya sa loob ng mah
igit walong taon kahit na alam nitong patay na si Jen. Mas tanga naman iyon."

Pareho silang natahimik na para bang pareho ang iniisip. Jen and Wes
s are meant for each other. At siya ay isa lamang extra sa buhay pag-ibig ng dal
awa. Iyong bang panggulo at third party? Natawa siya ng maalala ang usapan nila
ni Jea minsan, sabi nito kapag kami na daw ang maging bida sa mga kanya-kanyang
storya namin ay malalaman ng mga tao ang pinagdaanan nila. Akala niya, sa kanya
na ang story na ito pero hindi pala dahil extra pa rin pala siya. Sa kasamaang p
alad kontrabida pa siya.

"Puntahan na natin sila baka tapos na ang proposal." Sabi nito.

"Tapos na nga."

Mapait na ngumiti ang binatang doctor. "Ganoon ba?"

"Hindi pa sumagot si Jen, mag-iisip pa raw muna siya."

"Papunta din naman iyon doon."

"Baka nga." Umayos siya ng tayo at nakaramdam na naman ng hilo. Mabu

ti nalang at nasalo siya nito pero parang bumaligtad ang sikmura niya ng maayos
ang pabango nito. Mabilis niya itong tinulak at pumunta sa may basurahan at doon
nagsuka. Naramdaman niya ang paghaplos ng likod niya.

"Hey, are you okay?" nag-aalalang tanong nito.

Umiling siya dahil nagsusuka na talaga siya at kahit wala siyang mai
suka ay nagsusuka pa rin siya. May ibinigay ito sa kanya, mineral water. Agad na
man niya iyong tinanggap and thanks to that kaya medyo naging okay na siya.

"Pasensya na doc paano ba naman kasi lately napapansin kong nahihilo

at nagsusuka ako pero wala naman akong lagnat."

Napakurap ito at napatitig sa kanya at napasinghap ng malakas, he lo

oks so cute doing that. "Are you pregnant?"

"Huh? Ano ka ba? Bakit naman ako mabubuntis eh----."

Eh may nangyari lang naman sa inyong dalawa ni Wess mahigit isang bu

wan na ang nakalipas. Nanlaki ang kanyang mga mata at bigla na namang nakaramdam
ng hilo mabuti nalang at nasalo na siya nito.

"Oh God, I think I am pregnant." Nanginginig ang boses niya habang s

inabi niya iyon.

"That's great! Who's the father? He should know this is great-." Umi
ling siya at tiningnan ito.

"Please, huwag mong sabihin na buntis ako sa kanila. Parang awa mo n

a ayokong malaman nila." natatakot na talaga siya.

"Bakit?"

"He is the father. Wess is the father." Her eyes are turning into mi
st.

"He should know."

"Ayoko, ayokong malaman niya. Ayokong magalit sa akin ang kapatid ko

baka isipin niya na sinulot ko ang boyfriend niya habang may sakit pa siya. Ayo
kong malaman ng papa ko dahil nasabi ko sa kanya na hindi ko aagawin si Wess kay
Jen dahil sa kanya naman talaga si Wess. Ayokong isipin ng mga taong nagmamahal
kay Jen na inaagaw ko ang lahat ng meron siya dahil sa simula pa naman ay wala
na akong karapatan. Lahat ng meron ako ngayon ay kay Jen kaya please huwag mong
sabihin sa kanila."

Natatakot na talaga siya, alam niyang normal na matakot ng ganoon pe

ro hindi katulad nito. Para bang may masamang mangyayari.

"Kung iyan ang gusto mo pero tandaan mo walang sikretong hindi mabub
unyag malalalaman din nila iyan."

"Malamang malalaman din nila ito but they will never know who the fa
ther is at sisiguraduhin kong kapag nalaman nila iyon ay kasal na silang dalawa.
Ayoko ng guluhin sila."

"Sinasaktan mo ang sarili mo at ang magiging anak mo."

"Matagal na akong nasasaktan, ano nalang ba ang kaunting sakit?"

Bumuntong hininga ito at saka inilahad ang palad nito. "Bret Uy."

"Ha?"

"I am doctor Bret Uy, baka nakalimutan mo hindi mo pa alam ang panga
lan ko."

"S-sorry."

"And I will introduce you to my mom, she is an OB gynecologist, may

clinic siya at pwede kang doon magpacheck up habang nagbubuntis ka. Kung gusto m
ong itago iyan hindi ka pwedeng magpacheck up sa hospital."

Tumango siya, tama naman kasi ito. "Salamat talaga ng marami Doc."

"Just call me Bret."

"Bret."

Inalalayan siya nito ng bumaba sila sa rooftop. Paglabas niya ng ele

vator ay may bahagyang sumagi sa kanya, napatingin siya sa babae... Lucy?

"Ikaw!" turo niya dito.

"Hello po sorry nasagi na naman po kita."

Nasagi na naman? Tama! Ito rin iyong babaeng nakasagi sa kanya sa Fl

oating restaurant, tapos ito din iyong babaeng nasa labas ng bahay ni Wess at ng
ayon ay nasa harap na naman niya ngayon. "Sorry po, alis na po ako."

"Kilala mo iyon?"

"Hindi pero nakikita ko siya kung saan-saan."

"Ahh, halika na kailagan ng uminom ni Jen ng gamot." Tumango siya. N

aglalakad lang siya sa tabi nito habang nasapo niya ang kanyang tiyan. "Don't wo
rry you will be fine."

"Sana nga." Napalunok siya ng makarating na sa private room ni Jen.

Humugot siya ng malalim na hininga ng buksan iyon ni Bret at nauna itong pumasok
.

"Time for medicines."

"Hi doc!" bati ni Jen dito. Lumabas na siya sa likod ng kaibigang do

ctor at naramdaman agad niya ang mga mata ng tao sa paligid niya sa kanya. Paran
g gusto niyang lumabas doon, parang gusto niyang tumakbo at magtago. Feeling kas
i niya she doesn't belong there.

"Chrome, sabi ng daddy mo kanina ka pa dito sa hospital. Naligaw ka

ba?" tanong ng tita Crescent niya. Kasama nito ang tito Third niya at si Peachy
na katabi ang asawa nito. Si Jen naman ay nakangiting nagwave sa kanya at katabi
nito si Wess na nakatingin lang sa kanya. Naalala niya ang anak na nasa sinapup
unan niya she wants to find out kung buntis ba talaga siya o false alarm lang. H
indi niya alam kung bakit pero natatakot na naman siya, kaya siguro hindi niya m
agawang tingnan ang binata na hawak ang kamay ni Jen dahil natatakot siya sa pwe
deng mangyari.

"Kanina pa po talaga ako tita kaya lang medyo nagkakasiyahan kayo di

to kanina kaya namasyal muna ako and then I bumped into Bret--- I mean doctor Br
et."

Natawa si Bret dahil alam nito ang gusto niyang sabihin. "Bret, it's
Bret, Chrome."

"Bret nga." Ingos niya, napansin niyang napatitig sa kanya si Jen ma

y kung anong kislap sa mga mata nito. Para bang selos? May sinabi ba si Wess kay
Jen?

"Here patient, drink this masyado ka ng pinapagod nitong fianc mo." B

iro ni Bret. Nakasunod lang ang mata niya sa binatang doctor na maingat na pinap
ainom ang kakambal ng gamot. He seems so gentle with her, he really loves her th
at much huh. Ang swerte talaga ng kapatid niya dalawa ang nagmamahal sa kanya.

Bago pa man bumaha ng luha mula sa mga mata niya ay ibinaling niya a
ng pansin sa labas ng bintana. Lihim siyang nakahinga ng maluwang ng makita ang
mga cancer patients na masayang nag-uusap sa labas.

"Chrome?" nagtatakang untag ng tito niya.

"Po?"

"Kanina pa kita tinatawag mukhang busy ka diyan sa ibaba."

"Sorry po."

"It's okay baby girl, gusto ko lang itanong kung ano ang gusto mong
kainin. Lalabas ako."

"Gusto ko ng spanish bread at saka zest-o na orange flavor."

"Spanish bread at zest-o na orange flavor?" ulit nito pero patanong.

Napatingin ang tito niya kay tita Crescent pati na rin si Peach ay nakatitig la
ng sa kanya na para ba siyang tinubuan ng isa pang ulo.

"Bakit po?" umiling ang tito Third niya pero ngumiti para bang gusto
ng maiyak na hindi maintindihan.

"Gusto mong sumama sa akin?"

Umingos siya. "Ayoko po nakakapagod maglakad." Ewan ba niya she know

hindi sila close but it seems so natural kapag ito ang kasama niya.

Ngumiti lang ito at ginulo ang buhok niya. "Tito!" reklamo niya.

"Samahan mo muna ang tita mo dito."

"Opo."

"May pupuntahan lang po kami ni Chrome Sir, importante lang kaya pwe
de bang hiramin ko muna siya sandali?" paalam ni Bret kay tito Third.

"Saan kayo pupunta?"

"Sa amin nalang po iyon."

"I trust you young man."

"Ako nalang rin po ang magpapakain kay Chrome."

"Sige."

Tiningnan niya si Bret, hindi niya alam kung ano ang plano nito. "Ar
rraaay!" sabay silang napatayo ng biglang sumigaw si Jen habang hawak nito ang u
lo nito. At dahil sa biglaang pagtayo niya ay medyo nahilo na naman siya at akal
a niya ay mabubuway na siya pero nahawakan siya ni Bret and he helped her steadi
ed herself.

"Si Jen." aniya dito. Dahan-dahan siya nitong binitiwan na para bang
isa siyang toy collection na limited edition.

"Doctor ka ni Jen bakit kung sinu-sino ang hawak mo?" galit na tanon
g ni Wess kay Bret na nakalapit na sa kapatid. Wess looks murderous at this time
while looking at Bret and glancing at her.

Baby, huwag muna ang hormones please. Pakiusap niya sa anak na nasa
tiyan niya. Ganoon ba talaga nito kamahal si Jen para kasing wala silang pinagsa
mahan, to think nasa tiyan na niya ang anak nito. Well, wala naman itong alam at
kahit kailan hindi nito malalaman.

"You are a doctor yourself Wess if you forgot mas malapit ka kay Jen
at mas malapit ako sa kapatid niya. Muntik ng matumba si Chrome dahil kanina pa
siya nahihilo." matigas ding sagot ni Bret.

Kunot-noong napatingin si Wess sa kanya dahil sa sinabi ni Bret baka

s sa mukha nito ang pag-aalala. Agad niyang ibinaling sa iba ang kanyang tingi d
ahil sa pagbubuntis niya kung anu-ano nalang ang naiimagine niya. Wala itong pak
ialam sa kanya.

"Nahihilo ka hija?" tanong ng tita niya.

"Sa gutom lang po tita." Palusot niya. "Lalabas po muna ako." Paalam
niya sa mga ito. "Bret, sa labas muna ako."

"Ipapatawag kita mamaya Chrome. Unahin ko muna si Jen."

"Sure."

Mabilis siyang lumabas at lumayo doon ng may mga kamay na pumigil sa

kanya. Hindi na niya kailangan pang tingnan kung sino ang taong iyon dahil anin
o palang nito ay makikilala niya ito kahit anong mangyari.

"Bitiw." Matigas niyang utos dito.

"Chrome, let's talk please." he plead. Para ano pa? Para masaktan na
naman siya? Trip ba talaga nitong saktan siya ng ilang beses.

"There is nothing to talk about Wess. Nandito na ang kapatid ko masa

ya ka na dapat hindi ba. Pwede bang huwag mo na akong kausapin." she tried to hi
de her emotions with her cold facade.

"It's not that-about what happened."

Hinarap niya ito, "Ano ba ang nangyari?"

"Damn it Chrome alam kong alam mo kung ano ang ibig kong sabihin may
nangyari sa atin." Guilt. Guilt ang nababasa sa mga mata nito. At takot, takot
marahil ayaw nitong malaman ni Jen ang nangyari sa kanila.

"Naalala mo pala gusto ko nan gang kalimutan iyon eh pero pinaalala

mo na naman sa akin. Don't worry walang makakaalam sa nangyari kahit na sino you
are safe, pakasalan mo si Jen. You need to marry her and make her happy dahil k
apag nalaman mong sinaktan mo siya ako na ang makakalaban mo naiintindihan mo ba
ako Wess."

"Yes."

"Good. Right now just stay away from me be happy with her."

"Pero paano kapag may nabuo-."

May nabuo na nga eh. "I won't tell you, I will stay away from you. I
will keep it a secret hindi ako hahadlang sa kaligayahan mo Wess at ni Jen. I w
ant you to be happy even if it hurts me, that's how much I love you Wess." hindi
na siya nakatiis pa, pinahid niya ang mga luhang nagsipatakan mula sa mga mata
niya. It hurts.

"Chrome I'm sorr-."

"Hindi na maibabalik ng sorry mo ang lahat Wess maging masaya ka nal

ang."

"Chrome." Mabilis niyang linapitan si Bret na nasa likod na ni Wess.

"Tayo na Bret." Hinila na niya ito palayo kay Wess.

"Stop crying makakasama sa pagbubuntis ang pag-iyak."

"Blame the hormones, nakakaasar na eh."

"He seems to be hurt."

"Anong sabi mo?"

"He loves you."

"Yeah." Napatingin ito sa kanya. "He said he loves me but he loves m

y sister ano baa ng panama ko sa kapatid ko."

"You have your baby."

"Jen have his heart."

<3 <3 <3

a/n: revelations will be on the next chapter, alam kong naghahalukay ube na rin
ang mga utak natin. But all bad things will come to an end soon, diba binaliktad
ko lang ang good things will come to an end. Sabi nga nila sa bawat bagay na ma
dilim at may maliwanag, gaya na rin ng basong may lamang kalahating tubig. Itata
nong sa iyo, is the glass half full or half empty... ano ba ang sagot? Kung sasa
bihin nating half empty you are looking things at the darker side, pessimist ika
nga nila, iyon bang iniisip mong mauubos na parang negative hindi ba? Kung sasa
got ka ng half full, meaning malapit ng mapuno, it's talking about the positive
side of things or the optimistic side. Isipin natin na ang sarili natin ay iyong
half full, hindi pa tayo buo pero darating ang panahon na unti-unti din nating
mapupuno ang baso natin. Puno ng pangarap, hindi ba? Gaya ng story na ito, kung
iisipin natin masyadong dehado si Chrome dahil palagi nalang siyang nasasaktan b
ut who knows si baliw na otor pala ay may magandang plano sa kanya?
I really enjoyed writing this story, everytime I write a scene binabasa ko ang c
omments niyo because I enjoyed reading your reaction and how you felt. Natutuwa
ako na nagcoconclude kayo ng mga next scenes kasi I can use the scenes you have
in mind.
In short hindi ko po pure idea ang nandito sa kwento, ito po ay kwento nating la
hat. You helped me write this story, you helped me with the twists, you helped m
e with the scenes. Ang ginawa ko lang dito is to play with words, to play with t
he scenes, to give you more than what you expect, para bang nag-eexpect ka sa is
ang bagay tapos nadidisappoint tayo dahil hindi nangyayari pero mangyayari pa pa
la. Ganoon lang.

STATUS UPDATE: Ang aga kong nagising dahil ang ingay sa bahay. It's not that I h
ate kids and babies, I actually love them huwag niyo lang akong pakargahin dahil
mag-a-ala Gabriela Silang ako takot ko lang na mabagsak sila. Ang paningin ko s
a mga bata eh parang catterpillar, so small, so soft and so fragile.... makabali
pa ako ng buto nila hindi ko pa kering gumawa ng kapalit. hahahahaha... ang sak
it sa ulo iyong matinis nilang crayola.

PPS: Again revelation will be next chap.

Chapter Ten-B

KANINA pa siya suka ng suka, this morning sickness is really killing

her mabuti nalang at soundproof ang silid niya or else baka nabuko na siya ng m
ga tao sa bahay. Natatago pa naman niya nakaisip na rin siya ng way para hindi m
apansin ng daddy niya, babalik muna siya sa UK kapag nagfour months na ang tiyan
niya o kaya naman ay three months kasi baka mahalata na ang paglaki ng kanyang
tiyan.

Inayos niya ang kanyang sarili at saka inayos na rin ang suot niyang
sweater na Malaki, hindi na kasi niya type ang magsuot ng night gowns lalo na a
t buntis siya tapos baka malamigan siya. Hindi siya doctor tanging mother's inst
inct lang ang gumagana sa kanya kaya sinusunod nalang din niya. Wala namang masa
ma kapag maniniwala nalang siya s autos ng utak niya.

Nagke-crave din siya ng kung anu-ano, sa katunayan ay lumalabas siya

ng bahay kahit na madilim para lang makakain ng magnum gold na ice cream. Mas m
asarap kapag sa seven eleven niya bibilhin kapag kasi stock sa bahay parang naba
bawasan ng lasa, ang weird din niya.

Nagugutom na rin siya kaya nagmamadaling lumabas siya ng banyo and u

nfortunately may nasagi siyang box. Naiinis na kinuha pinulot niya ang laman, iy
on pala iyong birth certificate at death certificate ni Jen. Dapat itapon na niy
a ang death certificate nito, ang araw kasi ng pagkamatay kuno nito ay ang araw
na nagising siya at nagkaroon ng panibagong buhay...

The day I was born

Agad niyang kinuha ang blue na diary na hindi pa niya nababasa dahil
dami ng mga nangyari. She pressed the key buttons and pressed the numbers and i
t clicked. Bigla siyang kinabahan pakiramdam kasi niya ay may malalaman siyang k
akaiba at pasabog.

Hi future me,
Hindi
ito malamang may
patawarin mo ang
ito eh. Nagkataon

ko alam kung mababasa mo ito o hindi pero kung mababasa mo man

ideya ka na sa mga nangyayari. Sana kapag nabasa mo sulat dito
sarili mo, ang sarili natin dahil hindi naman natin sinasadya
lang.

CJ

Dear diary,
Isang linggo din mula noong araw na akala ko ay mamamatay na ako. Na
ndito ako ngayon sa UK kasama ko ang daddy ko at ang kapatid ko na si Elizabeth.
Yup, may twin sister ako and she is really cool para siyang modern princess. An
g pretty niya just like me. Masaya ako dahil kahit na sa kaunting panahon lang a
y makakasama ko siya.
CJ

Dear diary,
Nalaman ko ang lahat sinabi pala ni dad na patay na ako sa Pinas. Hi
ndi ko naman siya masisisi dahil pakiramdam ko hindi na naman ako mabubuhay. Min
san naiisip ko pa rin si Wess, malungkot kaya siya ngayon?
CJ

Dear diary,
Sabi ng doctor ko dito may chance daw na gumaling ako after ng opera
syon pero may malaking possibility na mawalan ako ng alaala. I still love Wess,
gusto ko kapag nagkita kami uli hindi niya ako mahalin na gaya ng love niya dati
, gusto ko mahalin niya ako dahil nakilala niya ang totoong ako. The me, ang ako
na gusto ng Spanish bread at sea foods, ako na hate ang pink. I want him to lov
e me because I am me not because I pretend to be his perfect girl.
CJ

Dear diary,
Kinakabahan na ako baka hindi na ako magising sa operasyon ko mamaya
. Pero okay lang nandito naman sina Elize at daddy. Nami-miss ko na sina tita, I
heard successful ang operation ni Peach. Mabuti naman. Pati na rin siya.
CJ

Dear Diary,
Three months din since the last time, namimiss na kita. Medyo okay n
a ako ngayon kasi hindi nawala ang memory ko. I am so happy and successful ang o
peration. Gusto kong bumalik sa Pinas dahil gusto kong makasama sina Tita at pat
i na rin si Wess. Sana hindi siya gaanong malungkot o baka naman hindi niya napa
pansin na nawawala ako. Sana ay may balikan pa ako.
CJ

Dear diary,
I bought a plane ticket today kaso nakasabay ko si Lucy, iyong ex-gi
rlfriend ni Wess. Ang taray ng bruha nagpaplastic surgery. Mukhang adik na adik
pa rin ang isang iyon kay Wess.
CJ

Dear diary,
Natatakot ako, malapit na ang uwi namin sa bansa. Habang naglalakad
ako kanina may naapakan akong mainit na bagay kaya ayon may paso ako sa magkabil
ang paa ko, parang heart shape siya. Akala ko hindi na ako makakalakad eh mabuti
nalang sabi ng doctor okay lang ako. Pero natatakot talaga ako feeling ko may n
agtatangka sa buhay ko.
CJ

Dear diary,
I know it, that Lucy! Natatakot ako sa kanya, pinapadalhan niya ako
ng kung anu-ano. May mga patay na daga o kaya ay pusa. Ano ba ang gusto niya?
CJ

Dear diary,
I talked to her and she wants him. gusto niya si Wess, gusto niyang
kunin si Wess sa akin at sinabi niyang hindi na ako pwedeng bumalik sa Pilipinas
kasi hindi niya ako papayagan. Bukas na ang flight ko, kasama ko si Elize at si
Dad kaya alam kong safe kami.
CJ

Dear diary,
Hindi kami natuloy dahil sa pinaulanan ng putok ng baril ang kotse n
amin. Nabaril si daddy pero hindi naman malala, si Elize naman ay nasa ER pa nga
yon dahil sa masama ang lagay niya. Ang lakas kasi ng impact ng pagkabangga ng k
otse namin. Sana okay lang siya, alam ko si Lucy ang may kasalanan niyon.
CJ

Dear diary,
Akala ko ako ang mamamatay ng maaga, pero bakit kinuha agad si Elize
sa amin? Hindi niya nakayanan ang nangyari, she died and it's all Lucy's fault.
Kinausap niya ako sa cellphone, kailangan ko siyang makaharap. She wants me dea
d. She wants me cold and dead. Haharapin ko na siya kailangan na. Pero natatakot
ako paano kung may masamang mangyari sa akin? Hindi ko kayang iwanan ang daddy
ko. Kaya sinabi ko sa kanya ang gagawin. Kapag nabuhay ako I'll be my sister's p
ersona. I will be Chrome Elizabeth. Since namatay naman ako sa Pilipinas that wo
uld be easier for both of us, ayokong sundan kami ni Lucy. Ayokong may mapahamak
, today I will be Chrome Elizabeth. Gusto kong isipin ni Lucy na patay na si Jen
at ang nabuhay ay si Elize.

Good bye Jen.

Hello, Chrome Elizabeth.
CJ

Nahulog ang hawak niyang diary at sobrang lakas ng tibok ng puso niy
a. Hindi siya makapaniwala sa mga nangyari para kasing napaka-impossible. Pero b
akit nawalan siya ng memorya... She is not Chrome Elizabeth because the real Chr
ome Elizabeth ay iyong nasa hospital na kasama ng lalaking mahal niya. She is th
e real Chrome Jennifer, bakit sa kanya nangyayari ang lahat ng ito?

Nagmamadali siyang tumayo at kinuha ang diary niya at hinanap ang am

a. "Dad!" sigaw niya. Mabilis itong lumabas ng silid niya at nangangambang lumap
it sa kanya.

"Bakit princess? May nangyari bang masama sa iyo?" nag-aalalang tano

ng nito.

"Dad, paano nawala ang ala-ala ko?"

"Huh? Sa aksidente-."

"Cut that bullshit dad! Alam kong hindi ako ang naaksidente sa sasak
yan na iyon dahil alam kong nandoon ako nabuhay ako."

Natigilan ito. "You remembered?"

"No, wala akong maalala. Pero alam ko ang lahat." Ipinakita niya ang
diary niya sa harap nito. "Alam ko ang lahat daddy bakit? Bakit hindi mo ako ti
nama?"

Napabuntong-hininga ito. "Dahil sinabi mo sa akin anak, sinabi mo sa

akin na kahit anong mangyari hindi ko sasabihin sa iyo. Na gusto mong mabuhay b
ilang ang kapatid mo hindi kita kayang hindian dahil natatakot din ako. Wala kan
g sinabi sa akin, nung araw na iyon umalis ka sa bahay natin na suot-suot ang mg
a damit ng kapatid mo. I tried to asked you pero wala kang sinabi, nabalitaan ko
nalang na naaksidente ka. You fell in a cliff, hindi maganda ang lagay mo ng mg
a oras na iyon Chrome. The doctor said you may not make it lalo pa at galing ka
pa sa isang operasyon. When you woke up wala ka ng maalala. As I promised you I
fed up Chrome's memory to your empty one. I'm sorry."

Napayakap siya sa ama niya. Alam niyang wala siyang karapatang magal
it dahil mahirap din para dito ang hiniling niya. Alam niyang hindi naging madal
i ang palakihin siya bilang ibang tao at itago ang alaala niya.

"I'm sorry dad, I'm sorry."

"If you want to clear out the truth I will help you."

Umiling siya. "No dad, huwag na masyado ng magulo. Wala akong maalal
a."

"Anak, ang sabi ng doctor dati hindi na muling babalik ang alaala mo
. What you have is permanent amnesia, unlike sa kapatid mo she have partial one.
"

"Anong ibig mong sabihin?"

"She remembered everything. She remembered herself as Chrome Elizabe

th, ng magising siya ay naalala niya agad. Iyong iba hindi pa but she remembered
her whole life."

"Bakit hindi niya sinabi? Bakit-."

"Because she knew you want it like that. She is ready to sacrifise h
erself and her own happiness for you. Your sister loves you kahit na nasasaktan
na rin siya, she loves Brent that young doctor."

May bumikig sa lalamunan niya sa sinabi ng ama niya. Hindi niya alam
kung ano ang gagawin ng mga oras na iyon dahil wala siyang maisip na tamang gaw
in. Ang gulo! Sobrang gulo!

"Lalabas muna ako dad."

"Pero delikado Chrome baka mapaano ka at ang apo ko-." Napatingin si

ya dito. Paano nito nalaman ang tungkol sa pagbubuntis niya.

"Dad, paano niyo po nalaman?"

Her dad give her a small smile. "I am your father Chrome I know what
is going on."

"Dad, please don't tell him okay? Huwag mong sabihin kay Wess." Paki
usap niya tumango naman ito.

"You are always doing these things on your own Chrome hindi rin nama
n masama na humingi ng tulong paminsan-minsan."

"I know that pero sa ngayon gusto kong makasigurado na okay na ang l
ahat, I want to check if Elize is safe. I want to talk to her."

"Alam mo anak ang swerte ni Wess sa iyo. Sana pagkatapos nito maging
masaya na kayong dalawa."

Umiling siya. "Ayoko na Dad, he will be the death of me and loving h

im is killing me."

"GAANO mo ako kamahal Wess?" napatingin siya kay Jen na noon ay kasa
lukuyang nanonood ng TV. Siya naman ay nakatitig lang dito pero hindi ang kahara
p niya ang umuukopa sa isip niya kundi ang babaeng kamukha nito. Alam niyang nas
asaktan ito dahil nasasaktan din siya, seeing her trying to hide her pain when t
hey are together when he is looking at Jen ay may kung anong nagtutulak sa kanya
upang lapitan ito at yakapin. She doesn't want to see Chrome hurting that way,
she doesn't deserves to be hurt like that pero nagagawa pa rin niya.

"Wess?"

"Yes, Chrom-I mean Jen."

Tinigil nito ang panonood at napatitig sa kanya. Kapag nakikita niya

si Jen ay wala na doon ang pagmamahal na inialay niya dito dati, nanatili siya
sa tabi nito dahil sa responsibilidad. Alam niya iyon but she can't hurt Jen aga
in, he promised he'll make it up for her.

"Ang tanong ko gaano mo ako kamahal?"

"Tinatanong pa ba iyan? Alam mo na ang sagot niyan." Napabuntong-hin

inga ito.

"Bakit labas sa ilong at bakit hindi mo masabi?"

Is she testing her because right now wala siyang masabi o kaya naman
ay hindi niya magawang sabihin ang tatlong salitang iyon. Kahit pagkunwari lang
.

"Jen-."

"Nandiyan na ba si Bret? Binisita kasi niya si Chrome sa bahay eh ma

buti nalang at mabait si daddy kaya pumayag na ipasyal ang kapatid ko."

Naikuyom niya ang kamao niya ng maisip na ang lalaking iyon ang kasa
ma ngayon ni Chrome. Kapag nalaman talaga niya na sumayad ang dulo ng daliri nit
o sa balat ng dalaga makakapatay talaga siya.

"Malamang masaya na silang magkasama ngayon, mabait naman si Doc Bre

t kaya hindi impossibleng mahulog ang loob ni Chrome sa kanya. He is sweet and g
entleman or maybe they are already holding each other's hand and kiss-."

"Stop that Jen!" matigas niyang sabi dahil pakiramdam niya ay sasabo
g na siya ilang Segundo pa.

"Or maybe they are already making-."

"I said stop it, hindi ganyang babae ang kapatid mo. Hindi siya gano
on kadaling mahulog sa isang lalaki, she already love someone else."

"Eh bakit wala si someone else sa tabi niya?" Pinaglaruan nito ang o
range na hawak nito. Nakakuyom lang talaga ang mga palad niya.

"Maybe because he is busy."

"Or wala na talagang pakialam sa kanya."

"Of course not! Walang araw at oras na hindi niya naiisip ang kapati
d mo kahit na may kasama siyang iba palaging si Chrome lang ang iniisip niya."

"What a jerk." Natigilan siya sa sinabi nito. "Love nga siya ni sis
but I doubt kung love niya ang kapatid ko."

He sigh. "He loves her, he loves her more." Mahinang sabi niya becau
se that's what his heart is telling him. He loves her more than before, kung min
ahal niya ito noon dahil sa nakikita niyang perfection dito mas minahal niya ito
ngayon noong nakita niya uli ito.

Napangiti ito. "Maybe he is a coward."

"He is, takot siyang makasakit na naman."

"Hindi ba siya nakakasakit ngayon? Nasasaktan siya tapos nasasaktan

din si Chrome."

"Nangako siya sa unang babaeng minahal niya."

"Minahal na naman pala eh di ibig sabihin tapos na hindi na mahal. B

aka guilt at responsibility nalang ang nararamdaman niya para sa unang minahal.
Hindi pa rin sila sasaya, maaatim ba niya na makitang masaya na sa iba ang babae
ng mahal niya sa ibang lalaki kasama ang anak nila."

Kunot-noong napatingin siya sa kausap. He just found himself and Jen

's face an inch away from each other, she is about to kiss him pero mukha ni Chr
ome ang nakita niya kaya mabilis siyang tumayo.

"Sorry you are still-."

"No, Wess. I am not sick or something it just happened na hindi na a

ko ang mahal mo kundi ang kapatid ko. You love her Wess."

Umiling siya. "I can't, you-."

"Pumikit ka Wess and now tell me sa aming dalawa ni Chrome sino ang
mas nangingibabaw?"

Kahit hindi na siya pumikit pa ay alam na niya ang sagot. It's His h
eart and his responsibility that is turning him into a pure idiot.

"Kahit hindi ka na pumikit alam kong siya ang nasa puso mo. The way
you look at her and the way you become possessive when it comes to her when she
is around Bret is an obvious answer."

"Sorry Jen, I know I shouldn't."

Umiling ito at ngumiti. "You shouldn't be sorry Wess because I know

everything. Nang magkita kami ng kapatid ko everyone thought she died but she su
rvived. We met in England and in a short span of time we become the best of frie
nds, she told me everything. She told me about you." Akmang magsasalita sana siy
a ng pigilan siya nito. "Let me talk first." Tumango siya pero may kung anong ka
ba siyang naramdaman sa dibdib niya. "I know how she suffered loving you, ang pa
gkukulang ng oras mo sa kanya pero tinanggap niya iyon because that's how much s
he loves you.

She fights for her survival, nandoon ako ng magsuka siya at sumigaw
sa sakit dahil sa sakit niya. Brain cancer is not an easy illness akala namin en
d na pero lumaban siya. She make herself healthy and when we are about to go bac
k her ay may nagpaulan ng bala sa sinasakyan namin. It's your ex-girlfriend Lucy
who had a face surgery to look different, she is a psychopath she almost killed
me because as you see I am still alive and dad, nakaligtas siya. Hindi ko na al
am ang sunod na nangyari but I guess may nangyari din na hindi maganda sa kanya
because she lost her memories too. Dad said it's permanent, she can't remember a
nything way back then."

Kulang nalang ay malaglag ang panga niya sa sinabi ito. "But Jen...
you..."

"You mistook me as her. Dahil akala niya ay patay na ako at dahil ay

aw niyang may mangyaring masama sa daddy namin pinalabas niya na patay na siya a
t nabuhay siya sa katayuan ko. That's when you met her again after eight years,
aminin mo the first time you saw her nakilala mo siya agad, the first time you s
aw me I can see hesitations all over your face. You love her, your heart didn't
fail to recognized her naguluhan kalang kasi ang nakikita mo ay ang tunay na siy
a at hindi ang perpektong babae na inakala mong siya. You don't have to be the e
xact opposite of each other to complement, you just have to know each other your
weakness and your strength to adjust."

Nasabunot niya ang buhok niya. "But I hurt her paano pa niya ako map
apatawad? Paano kung hindi na niya ako kaya pang patawarin?"

Tumawa si Elize, tama the real Elizabeth. "Mahal ka noon, kung hindi
ka man niya kayang patawarin at tanggapin ngayon pag-igihan mo, para sa kanya a
t para sa magiging anak niyo."

Namutla siyang bigla sa sinabi nito, pakiramdam niya ay babaliktad n

a ang sikmura niya sa balita nito.

"She's pregnant?" halos hindi makapaniwalang tanong niya.

"Hindi man niya aminin pero napapansin kong buntis siya lalo pa at p
alagi siyang bumibisita sa mama ni Bret. Bret's mom is an OB gynecologist, napap
ansin ko rin na medyo matamlay siya at maganang kumain. I am her twin sister so
I know what's going on."

"Pero paano? Ano ang una kong gagawin?"

"Hanapin mo siya before it's too late." Mabilis siyang napatayo at t

amang-tama naman na nasa labas si Bret na papasok na.

"Pupuntahan ko si Chrome." Wala sa sarili niyang sabi habang hawak

ang magkabilang balikat nito.

"Bakit?"

"Bakit kailangan mo pang malaman? May gusto ka sa kanya?" naningkit

ang mga mata niya when he smugly smile at him.

"Paano Kung oo."

"Back off man she is mine and I already claimed her and she is pregn
ant with my child--." Napapasok siya sa pinakamalapit na banyo at doon sumuka. N

akakahiya pero naduduwal talaga siya sa nalaman niya. He is happy, surprised an

d flabbergasted.

"Yeah, dude."

<3 <3 <3

A/N: Nasagot na ba ang mga tanong natin? Sana naman ay Oo, ay I know meron pang
isa... o kaya ay dalawang katanungan. Itanong niyo na at ng masagot ko na... the
ending? Yup, may ending na po ito pero hinihintay ko lang po muna ang reaksyon
niyo... mwahahahaha... hindi siya tragic walang mamamatay sabihin nalang natin n
a sa next chapter may mga realizations, may magbabago pero ano kaya iyon? May ma
ghihintay pero sino?
Sa totoo lang wala sa plano ko na dagdagan ng isa pa ang batch two, as you see b
ook 1 to 5 ay iyong batch one and then supposedly book 6-10 ay iyong batch 2. Pe
ro sumagi sa isip ko ang Royale, this place will play a very important role sa n
ext batch which is the marked series, kahit na nga sa mga nakaraang stories ko.
I just want them to have a place where they can eat and hang out in short tinata
mad akong mag-isip ng pangalan ng pwede nilang tambayan.
Dito na muna ang aking otors note kasi may last chapter pa! yahoooo!!! Malapit n
a talaga siyang magtapos.
Chapter Ten-C

Malakas ang buhos ng ulan ng makarating siya sa hospital, malapit na

ring makalabas ng hospital si Jen or si Elize right now hindi niya alam kung an
o ang pangalang itatawag sa kapatid niya. She wanted to keep this secret for a w
hile, nakapag-isip na siya ng plano. Natawagan na niya si Greg at sinabi ang pla
no niya. Actually kontra ito sa plano niya, pinagalitan siya at senermunan nasab
i na kasi nito dito ang totoo and somehow he said he knew, balak daw nitong maki
ta si Elizabeth. He is Elizabeth's friend na naging friend na rin niya.

Ayaw sana niyang umalis pero ayaw niyang makagulo muna, babalik din
naman siya at kapag dumating ang araw na iyon hindi na siya kailanman aalis. Hin
di siya magtatago, iiwas lang siya ng gulo. And besides baka magbago pa ang isip
ni Wess kapag nalaman nitong buntis siya baka hindi na nito matupad ang promise
nito--- wait! Siya ang pinangakuan nito eh ang daya naman.

Paano na nga pala si Elize at si Bret? Bet pa naman niya ang lovetea
m ng dalawa. Pwede namang sabihin ni Elize na hindi na nito mahal si... nagugulu
han na siya. Mas mabuti pang kausapin muna niya ang kapatid--- napa-igting siya
ng marinig ang cellphone niya.

"Hello?" she answered without looking at the caller ID.

"Bakit ngayon mo lang sinagot ang phone mo? Nasaan ka ba ngayon Chro
me? Are you hiding from me please let me see you."

Nawalan siya ng imik at tumigil sa paglakad. Kilala niya ang may-ari

ng boses na iyon a voice she will never forget kahit saan man siya magpunta.

"Chrome please magsalita ka naman. Okay ka lang ba? Wala bang masaki
t sa iyo?" hindi kaya namali si Wess ng tawag?

"Baka nagkamali ka ng number na tinawagan hindi ako si-ang tinatawag

an mo." Malamig niyang tugon dito.

"Nasaan ka na ba?"

"....."

"Chrome damn it!" pinatayan na niya ito ng cellphone ang kulit eh. M
ukhang nagkamali lang ito ng tawag. Nakita na niya ang silid ng kapatid niya at
napakunot ang kanyang noo ng mapansin na may doctor na papasok doon. Hindi pa sc
hedule nito eh at saka si doc Bret lang naman ang allowed pumasok sa room ng kan
yang kapatid.

Bigla siyang kinabahan kaya dali-dali siyang sumunod at ng buksan ni

ya ang pinto ay ganoon nalang ang takot niya ng makitang halos hindi na makahing
a ang kapatid niya dahil sa pagsakal sa kanya ng doctor. Biglang bumangon ang ka
ba sa dibdib niya at mabilis na linapitan ang pangahas.

"Sino ka?" may nakatakip na tela sa bibig nito. At mukhang nagulat d

in ito ng makita siya tapos ay napatingin sa kapatid na natutulog pa rin. "Isusu
mbong kita sa pulis." Tinulak siya nito tapos ay sisipain sana siya ng nakaiwas
siya. Kinabahan siya doon ah kasi akala niya ay matatamaan na ang tiyan niya.

She pressed the buzzer at lumapit sa pintuan upang ilock iyon. Ayaw
niyang makatakas pa ito, nakipagbuno siya sa suspek na alam niyang babae dahil n
a rin sa stature nito. Sinipa niya ito ng malakas at kaya napasasad ito sa sahig
. Tamang-tama naman na nagising si Elize na nagtataka kung bakit nandoon siya. D
ahil sa nahati ang atensyon niya kaya hindi niya namalayan na nakalapit na ito s
a kanya mabuti nalang at maliksi siya kaya nagawa niyang mahawakan ang mask nito
at natanggal. Tama nga siya sa kanyang hinala si Lucy.

"Lucy."

"N-nakilala mo ako?" she stammered. Hindi man niya maalala ang lahat
pero parang fresh pa rin sa kanyang isip ang mga nangyari sa nakaraan niya dahi
l sa input niya sa kanyang diary.

"Sino bang hindi you freak? Dahil sa iyo muntik ng mamatay ang kapat
id ko ng dahil sa iyo nabura ang lahat ng alaala ko but sad to say I know everyt
hing. Dapat ka na rin sigurong tumigil sa ginagawa mo wala namang patutunguhan a
ng lahat ng ito hindi ba?"

Tumawa ito ng malakas. "Mali ka! Kung hindi dahil sa iyo hindi ako i
iwanan ni Wess-."

"Sa tingin mo naaalala ka pa niya? Move on na please hindi ka niya n

aaalala pa and don't worry neither of us will have a chance to be with him."

"Sinungaling ka gagawin mo ang lahat para makuha siya." Sigaw nito.

"You are wrong I did tried that, minahal ko siya pero pinagpalit niy
a ako sa trabaho niya. Nawala ang lahat ng alaala ko I played a game, I came bac
k as the real me but he can't accept that because he wanted to see the fake one.
He missed the second chance and I won't never give him a third chance even if h
e begs."

Umiling ito na para bang hindi naniniwala. "I don't care if you won'
t give him that chance basta ang mahalaga mawala ka. Nabubuhay ako sa mundo upan
g alisin ka dito kapag patay ka na susunod ako. Iyon ang totoong quits hindi ba.
"

Nanlilisik ang mga mata ni Lucy, napansin niyang bumukas ang pinto s
a likod nito ng dahan-dahan.

"Ano pa ang silbe ng pagpatay mo sa akin kung ayaw ko na sa kanya. I

lied to him, pinaniwala ko siyang ako si Elize at ang kakambal ko si Jen." Pasi
mpleng napahawak siya sa tiyan niya, hindi man naging successful ang buhay pag-i
big niya ay hindi ibig sabihin niyon ay pababayaan na niyang mapahamak ang anak
niya. "I played him with my hands, I love seeing him suffered and in pain. Gumag
anti ako sa kanya iyon ba ang gusto mong marinig? Now, I am carrying his child i
n me at lalayo ako pagkatapos, hindi ako magpapakita sa kanya at habang buhay ni
yang dadalhin sa kanya na minsan sa buhay niya ay nagkaanak siya pero hindi niya
masisilayan pa."

"You can't do that! Mahal mo siya."

"Mahal? Nakakapagod maghintay Lucy bakit ikaw ba hindi napapagod? Na

kakasawa na rin ang masaktan kaya siguro sumuko na ang puso ko and stop beating
for him. He will bring no good to me tingnan mo nga eight years akong halos nabu
hay sa kasinungalingan dahil sa kanya, muntik ng masira ang pamilya ko at ngayon
muntik mo ng patayin ang kakambal ko. Paano ko pa siya mamahalin kung ang tangi
ng dala niya sa akin ay sakit at sama ng loob? Hihintayin ko pa bang dumating an
g araw na masaktan ang anak ko ng dahil sa kanya? He is indecisive, which I hate
s the most. Akala ko lang mahal ko siya pero hindi na pala."

Naramdaman niya ang pagkarelax nito dahil sa sinabi niya, kailangan

niyang masunggaban si Lucy. Kailangan na nitong pagbayaran ang lahat ng kasalana
n nito sa kanya at sa kanyang pamilya.

"Lucy pareho lang naman tayo dito eh, pareho tayong nasaktan ng isan
g tao. Kung nagawa niya tayong saktan dati madali nalang sa kanya sa susunod can
't you see the logic?"

"You don't love him anymore?"

Tiningnan niya ito sa mga mata. "I stopped loving Wess." May narinig
siyang kaguluhan sa likod ng pintuan.

"Hindi pa huli ang lahat Lucy, you can change. Kung mukha nga napapa
litan bakit hindi ang kapalaran? Marami ng pwedeng magbago ngayon at ang dapat m
ong gawin ay sumubok. There is no harm in trying nagmahal ka lang, nasaktan pero
pwede ka pang magbago. Humanap ka ng taong ipaglalaban ka at hindi ikaw iyong l
alaban, let's do it together. Let's find someone who will love us beyond boundar
ies, iyong hindi na tayo paiiyakin I know we can find him." tuluyan na siyang na
kalapit dito at mabilis itong nayakap.

"Sorry." Humihikbi na ito. "Sorry nabulagan akong masyado sa pagmama

hal ko sa kanya naging masama ako. SInayang ko ang mga taon sa paghihiganti sa i
yo kung sana..." ngumawa na ito.

"Okay lang iyan may oras pa, may oras pa para magbago." Tinulungan n
iya itong magpunas ng luha at tumango ito.

"J-Jen?"

"Chrome, call me Chrome."

"Chrome, susuko na ako sa mga pulis." Nagulat naman siya sa sinabi n

ito. "Kailangan kong pagbayaran ang ginawa ko sa iyo at sa pamilya mo."

May tumikhim sa likod nila, it's Elizabeth na binuksan ang pintuan n

g silid nito. And a bunch of policemen were standing there waiting for their dra
ma to stop. Kumalas sa kanya si Lucy at lumapit sa mga pulis.

"Hulihin niyo po ako mamang pulis." Mabilis namang kumilos ang mga p
ulis at pinosasan si Lucy na nakangiting lumingon sa kanya. Hindi naman siguro k
ailangan ng sobrang dahas upang magwakas ang isang kwento hindi ba? Hindi na kai
langan ng maraming barilan at madugong laban para mapatunayan na may magandang c
onflict ang isang story sapat na ang sakitan at takbuhan dahil sa simula pa lang
ng estorya nandoon na ang conflict, nandoon na ang climax ang kailangan lang ay
matinong usapan. Sa part ni Lucy natakot lang ito tulad niya kaya lang unlike h
er si Lucy gumawa ng paraan samantalang siya ay hindi man lang lumaban.

Nang mawala na ang mga pulis sa harap niya ay mukha ni Wes sang naki
ta niya. Alam niyang narinig nito ang lahat ng sinabi niya dahil pruweba ang mat
inding sakit sa mukha nito habang nakatingin sa kanya.

"Chrome." Mahinang tawag nito sa kanya.

"Bakit?"

"Totoo ba?"

"Ang lahat ng sinabi ko?" tumawa siya. "Bakit nagdududa ka? Hindi ba
pwedeng mapagod?"

"Huwag kang mapagod please I know everything and I don't care if you
hide it from me just... please don't stop loving me."

Hinawakan siya nito, right now wala na talaga siyang maramdaman. It'
s like her feelings are drained from her system and she got tired of it. Pwede p
ala iyon no? Sa dami ng napagdaanan mo sa buhay pwede palang wala ka ng maramdam
an gaya ngayon.

"Bakit Wess kung hindi mo nalaman na ako si Jennifer ako ba ang pipi
liin mo?"

"Oo."

"Patawa, dapat hindi ka naging doctor mas bagay kang comedian eh."

"Ikaw ang pipiliin ko Chrome dahil ikaw ang mahal ko." Serysong saad
nito.

"Pustahan pa tayo Wess hindi ako ang pipiliin mo." Seryosong ani niy
a.

"Mahal kita Chrome, minahal kita noong

ko perpekto ka pero ng makita uli kita, that kiss
I know I will be loving you more at hindi nga ako
but your imperfections makes you the most perfect

una kitang makita dahil akala

I know it's different because
nagkamali. You aren't perfect
woman."

"And hurt me."

"Because I thought-."

"I know... I waited... I hoped after ng may mangyari sa atin alam mo

bang umasa ako na sana maisip mo na naghihintay pa rin ako na baka kailangan ki
ta pero nalaman ko nalang may napili ka na pala and without any warning Wess you
pushed me from the highest cliff and killed me again. The second chance I've be
en saving for you got wasted. And guess what? I don't give third chances dahil
pagkatapos ng third may fourth pa, tapos may fifth pa. Mabuti nalang wala na ako
ng nararamdaman pa sa iyo. I thank you for hurting me I am saving now my life an
d my heart. Siguro tama na ang walong taon... no mahigit pa nga saw along taon i
yon eh. Magpahinga muna tayo, magpahinga ka muna Wess. Have a break, rest your h
eart isipin mo muna ang sarili mo at mahalin mo muna ang sarili mo. Find your ha
ppiness Wess because right now nahanap ko na rin ang akin."

Gusto niyang ibaling ang mga mata palayo sa nasasaktang mukha nito,

he is crying and he looks so broken. Just like her, naramdaman nito ang nararamd
aman niya noong mga oras na iba ang pinili nito.

"Chrome I love you."

"Mahalin mo muna ang sarili mo, masyado mo na akong minahal Wess ora
s naman na mahalin mo ang sarili mo. Aayusin ko din ang buhay ko, gusto kong maa
yos na ito paglabas ng anak ko hindi ko naman ipagkakait sa iyo na makita mo ang
anak mo karapatan mo iyon."

"I'm sorry." Umiiyak pa rin ito. "I love you."

"I'm sorry din... napapagod din ang puso." And with those heart brea
king words she spun her heels and walked away from him. Magpapahinga muna ang pu
so niya kapag nakapagpahinga na ito muli din itong titibok at kapag nangyari iyo
n hihintayin niya muli ang taong magpapatibok nito. If he can wait then he'll ha
ve her heart again.

<3 <3 <3

A/N: Natakot kayo sa ending? Hmmmn.. don't be, everything comes for a reason, to
night ko na ipopost ang epilogue ng story na ito at tingnan natin kung paano mag
kakabalikan ang dalawa. At saka tama naman siguro ang desisyon nila, masyado ng
maraming nangyari sa kanilang dalawa at hindi naging madali ang mga iyon.. heheh
e... affected much din ako sa estoryang ito, they need space para mahalin nila a
ng sarili nila. Let time heals ika nga pareho naman kasi silang nasaktan at nagu
luhan. Abangan nalang natin kung ano ang mangyayari sa couples na ito.
And P.S walang story si Crescent at si Third, si Elize at si Brent na mahabang-m
ahaba, magsusulat din ako ng story nila na one shot at ipopost ko iyon sa one sh
ot collection ko pakihintay lang. Isali na rin si Lucy na may sariling labstory
din. Sisimulan ko na ang marked series soon... hehehhe
EPILOGUE

PINIGILAN niya ang paglipad ng suot niyang Victorian hat dahil sa bi

glaang paglakas ng ihip ng hangin. Napapikit na rin siya kasi baka mapasukan ng
pollen ang mga mata niya at saka napatingala sa langit. She is in the middle of
the flower field laying over her picnic blanket.

"Mommy!!!!" napatingin siya sa limang taong gulang na anak niya na p

atakbong tumungo sa kanya. May hawak itong bulaklak na kinuha lang yata nito sa
field. Umayos siya ng upo at hinintay ang anak na makarating sa kanya.

"Gideon Emerson be careful." Aniya sa anak ng muntik na itong matapi

lok sa nakausling bato na pahara-hara sa daan. Hindi naman ito nadisgrasya pero
bilang ina iba pa rin ang dating niyon sa kanya.

"I am okay mom." ngumisi pa ito. Napatitig siya sa anak niya kahit k
ailan talaga hindi siya magsasawang tingnan ito kamukhang-kamukha kasi nito ang
ama nito... Wess. Almost six years na rin noong hilingin niyang lumayo muna ito
sa kanya. Mahirap para dito ang hiningi niya she can still remember what happene
d like it was yesterday.

Naglalakad na siya palayo sa binata kasabay ng pagbuhos ng malakas n

a ulan ng biglang may mainit na bagay na yumakap sa likuran niya. Hindi na siya
nagpumiglas because it is no use naman and besides kung iyon lang din naman ang
huling yakap nila bakit hindi nalang niya pagbigyan ang kanyang sarili?

"I will let you go for now but it doesn't mean hahayaan ko nalang na
tuluyan mo akong malimutan Chrome." Kumalas ito sa kanya at hinarap siya nito.
Hindi niya alam kung umiiyak ba ito o hindi dahil na rin sa malakas na buhos ng
ulan. "Ikaw ang pinaghintay ko noon ako naman ang maghihintay ngayon. Kahit gaan
o pa iyon katagal I am more than willing to wait for you to come back for me, to
love me again. Hindi madali ang pinagdaanan natin pero ngayon pa ba tayo susuko

? Ngayon pa bang magkasama na uli tayo at magiging isang pamilya na tayo? I am a

jerk we both know that but let me prove to you that this jerk can love you more
than what you think I can."

Sinapo nito ang magkabilang pisngi niya at saka inilapat ang mga lab
i ito sa kanyang mga labi. Biglang nawala ang lamig na naramdaman niya sa ginawa
nito he probed her lips and part it as he tried to kiss her whole heartedly. Ku
sa na ring naglandasan ang mga luha mula sa kanyang ga mata dahil ramdam na ramd
am niya ang intesidad ng paghalik nito sa kanya. Ramdam niya ang pagmamahal nito
para sa kanya. Iyong love na hindi nagbago kailanman, it changed... but he love
her now more than before.

"You'll wait?" she asked.

"I'll make you love me again. That's a promise kahit kailan hindi ak
o sumuway sa pangako ko, when I promised to love you before I did, sabi ko hindi
ko magmamahal uli unless it was Chrome and you came back and made me love you m
ore than anything in this world. I'll fix myself I will be a much better person
I will be a person worth for your love and I will be a father worth to be looked
upon." Hinawakan nito ang impis na tiyan niya at muntik na siyang maiyak sa nak
itang saya sa mukha nito. "I'll wait for you kahit ilang taon pa iyan I have wai
ted you for eight long years and I don't mind waiting for another years."

AT tinotoo nito ang sinabi nito, hindi ito nagpakita sa kanya sa loo
b ng dalawang buwan. Actually namimiss na rin niya ang isang iyon, she is three
months pregnant and luckily biglang nawala ang morning sickness niya at ang mga
cravings niya. Nakabalik na rin siya sa dati and now she is with her twin sister
who is happily engaged with Bret. Masaya siya ng malaman ang balita, naikwento
na rin sa kanya ni Elize ang lahat. At hindi na niya naibalik ang kanyang alaala
sabi nila mas mabuti na rin iyon at least wala na siyang aalalahanin pa.

Naikwento na rin niya ang lahat sa mga kaibigan niya, noong una ay n
agulat pa ang mga ito dahil sa dalawa pala siya. Natakot pa na ang mga ito dahil
baka mamulubi daw sila ngayon na dalawa na sila. Nakakatawa lang ang sarap sapa
kin. She is back to her normal self, ibinalik na niya ang katauhan ni Elize sa k
anya. She is wearing her casual clothing at hindi na iyong long dresses.

Naintindihan din ng pamilya niya ang nangyari, hindi naman siya sini
si ng mga ito. Masaya pa nga ang lahat dahil dalawa na sila ng pandagdag ng pami
lya ng mga magaganda. Nagpatuloy si Elize sa pag-aaral at mabuti nalang at tinut
ulungan ito ni Bret mahal na mahal si Elize eh.

Si Lucy? May nagawa man itong masama pero alam niyang pinagsisihan n
a nito ang ginawa. Hindi na sila nagsampa pa ng demanda at nakalabas na ito, nag
alit pa nga ito sa kanya dahil bakit daw ang tanga-tanga niya at pinakawalan pa
daw niya ito. She read Lucy's background at hindi siya tanga upang hindi magamit
ang talino nito. Lucy is a genius na nabobo lang dahil sa pag-ibig, she graduat
ed in a prestigious school in London with a degree in Medicine. Yup, she is a do
ctor herself and her field? Nasa institute na ito at nagtatrabaho, sinabi niya d
itong mas mabuting makulong ito sa institute at may natutulungan keysa pagtripan
ng mga tao sa kulungan. Wala din itong nagawa and right now she is working on i
t halos hindi na nga ito lumalabas pero bago pa man ito pumasok nakiusap ito sa
kanya na pwede ba daw nitong ibalik ang dating mukha nito at pumayag na rin siya
.

"Hoy, buntis na maganda tulad ko ano na?" untag ni Kirra sa kanya.

"Anong ano na?" kasalukuyan siyang nag-iinventory sa Royale ng mga o

ras na iyon.

"Aminin mo na kasi may namimiss ka."

"Sino naman?" kaila niya of course hindi niya aaminin na namimiss na

niya si Wess. At sa gabi naiisip niya pa rin ito at hinihiling n asana ay kamuk
ha nito ang magiging anak nila. Wess have the most innocent face she had seen.

"I don't really know kung sino, sino kaya ang pwede? Baka someone na
nasa North o kaya naman ay South o kaya naman ay East or WESS?"

"Baby darling baka naman sa West?" pagtatama ni Wade. Mukhang siya n

aman ang napagtripan ng mga itong asarin.

"Uy, may narinig akong Wess." She rolled her eyes when she heard Sum
mer's voice kasama nito si Qianna and of course ang asawa nitong abogado de kamp
anella na kung saan magpunta ang asawa ay nakasunod lang ito palagi. Sabi kasi n
i Summer paranoid si Rechmond at baka daw maisipan niyang umalis... paranoid nga
.

"Nagkamali ka ng rinig dear." Sabi niya at tinapos ang trabaho niya.

"Walang free dito lahat ng kakainin niya ay may bayad at dahil kaibigan ko kayo
kaya dadagdagan ko ang tax ng two percent."

Akmang isusubo na sana ni Summer ang ensaymada na nasa harap nito ay

bigla nalang nitong ibinaba at maayos na ibinalik sa supot.

"Goodness, twenty pesos na nga itong ensaymada mo tapos papatungan m

o pa ng two percent eh di twenty pesos and forty cents na iyon."

"Wala akong panukli sa forty cent kaya gawin ko nalang thirty ang ka
da pirasong ensaymada."

"Rechie lhabs may batas bang pwedeng magpakulong sa babaeng iyan gra
be kung makapatong ng presyo sa ensaymada niya. Porke't masarap na masarap at na
glilihi ako ay ganoon na?" madramang yumakap ito sa asawa nito na ginantihan nam
an ng masayang abogado. Hindi ito nakangiti pero nakangiti ang mga mata nito at
mukhang masaya pa dahil yakap-yakap ng asawa nito.

"Mayaman naman tayo Samantha kaya mura ang thirty pesos na ensaymada
ilan baa ng gusto mong kainin?"

"Gusto ko ng marami tapos iba-iba ang kulay. Gusto ko may blue, gree
n at saka black na ensaymada."

Natawa siya sa naging reaksyon ni Rechmond sa hiniling ng asawa nito

para kasing kulang nalang ay ibaon nito ang sarili sa lupa.

"Wala naman silang ganoon mommy eh." Si Rech na naglalambing.

"Basta gusto ko ng ganoon." Tiningnan siya ni Rechmond, ngumisi lang

siya.

"I can arrange it of course if the price is right." Napailing nalang

si Rechmond na mukhang wala namang pakialam sa price dahil gagawin nito ang lah
at para sa asawa. Naisip tuloy niya si Wess kung nandito ba siya at naghihingi d
in ng kung anu-ano ay ibibigay din kaya nito?

"Hindi ka ba naglilihi?" untag ni Gypsy sa kanya.

"Nawala bigla ewan ko kung ano ang nangyari dati naman ay naglilihi
ako ng magnum na gold na ice cream then miglang nawala."
"Magnum? Na gold?" takang tanong ni Wade sa kanya.
"Yup. Why?"
"Wala naman minsan kasi ay ginulo ako ni Wess na bumili ng magnum go
ld sa gitna ng gabi dahil gusto daw niyang kumain nun nagalit pa nga ng umayaw a
ko tapos sangkatutak na blackmail ang ginawa niya kaya napilitan lang din ako na

bumili. Sinabihan ko siyang magstock pero ayaw niya kasi mas masarap daw kapag
binili sa seven eleven. Ang weird nga eh."
Hindi naman siya naka-imik, mukhang si Wess ang nakasalo ng paglilih
i niya. Mabuti naman. Bakit ba? Gusto din niyang maranasan nito kung gaano kahir
ap ang magbuntis no alangan naman na siya na nga ang manganganak tapos siya pa r
in ang maglilihi.
"Ay, gusto ko iyang ganyang paglilihi." Si Gin. "Ang hirap kayang ma
kita mo ang asawa mo na naglilihi at sumusuka ng umagang-umaga."
"Ang sweet mo talaga pabatok nga." At binatukan naman ni Gypsy ang a
sawa na hindi naman nagreklamo mukhang sanay na eh. Ganyan daw ang dalawang iyan
eh nagsimula sa asaran at awayan ang love story nila.
"Hindi talaga madali ang magbuntis no lalo na kung triplets ang mga
junakis mo." Si Kissa na katabi si Pierce na pinaglalaruan ang mga daliri ng asa
wa nito. Kung traumatic ang love story niya mas traumatic naman ang sa babaeng i
yan. Halos magkapareho kasi sila ng pinagdaanan eh. Mahirap nga yata kapag may k
akambal, masaya na mahirap. Sana hindi kambal ang anak niya baka mahirapan siyan
g palakihing mag-isa ang mga iyon.
Right now si Gypsy ay buntis sa bunso nitong babae, malapit na ang d
ue date nito na babae. After daw ng bunso nila ay hindi na sila mag-aanak dahil
kompleto na daw ang family nila. At least may family planning sila kilala pa nam
an niya ang mag-asawang iyan masyadong mataas ang libido kahit palaging nag-aawa
y. They just love each other too much.
Si Kissa naman ay hindi na pwedeng magkaanak pa dahil na rin sa nang
yaring aksidente dito noong nagbubuntis pa ito sa triplets nito. She actually wa
nts to have a baby girl pero dahil hindi na pwede kaya kinakasya nalang nito ang
sarili nito sa pagmamatch ng mga anak nito sa mga anak daw nila na babae.
Si Kirra naman ayon nga buntis din, ang daming buntis sa mundo. Si K
endra ang panganay nito na babae and then five months preggy ito sa bunsong si K
endall. Hindi pa nga nabubuo ang baby ay may pangalan na sila diba sila na ang m
adam auring in the making.
Si Summer sumunod sa uso, buntis din. Ang sabi naman kasi nito hindi
na sila mga bata pa at kapag nanganak pa daw ito ng nasa early thirties na siya
ay baka mahirapan na siya. Totoo naman iyon.
At si Hyjea, kakapanganak lang nit okay Zhandra at kabibinyag lang d
in around five months ago. Pero narinig niya si Gleian na kausap ang mga kaibiga
n nitong lalaki na kailangan daw mabuntis ang asawa nito at ng makarami na sila.
Gusto kasi nito ng one big happy family.
At siya? Hindi siya naiinggit no at saka desisyon naman niya na luma
yo muna sila sa isa't isa.
"Madam C." tawag ng waiter niya sa kanya. May dala na naman itong is
ang bouquet ng mga bulaklak.
"Uy flowers, kanino galing iyan kay North-south-east-WESS?" excited
na usisa ni Jea.
"Ay, hindi po maam eh. Kay mister Gomez po ito galing pinapabigay ni
ya po at tinatanong niya kung kailan ka po raw makikipagdate sa kanya."
Napabuntong-hininga nalang siya at nagkibit-balikat. Gomez is a suit

or isa itong client nila na nalove at first sight daw sa kanya. Sinabi na niyang
buntis siya pero sabi nito he doesn't care because what matters is hers, di ba?
Kabaliwan lang ng isang iyon.
"Akala ko ba si Mr. Padilla iyon?"
"Mamaya pa iyon magpapadala ng kung anu-ano, nakakabaliw lang sila m
insa ang sakit sa ulo."
"Huwaw! Ikaw na ang indemand buntis na maganda wala ka bang balak na
hintayin si north-south-east-WESS?" Si Kirra.
"Ha? Bakit ko naman siya hihintayin kung maraming lalaki na nagkanda
rapa sa akin at tanggap ako at ang anak ko? Nakapagpahinga na ako at handa na ak
ong mag-entertain ng suitors ko baka nga weeks from now may boyfriend na ako at
magpakasal na ako at may daddy na ang anak ko." She cheerfully said.
"Pero paano na ang WessChro love team?" nagpapadyak na tanong ni Jea
.
"May ganoon ba? Hindi ko naman kasalanan kung maunahan siya ng iba h
indi ba? Maganda kaya ako kahit na buntis ako." Ang kapal ng face niya, thanks t
o hormones.
"Sure ka talaga diyan?"
"Yup."
"Hindi mo na ba mahal si Wess?"
"Mahal." Pag-amin niya.
"Pero bakit ka magpapaligaw?"
"Bakit? Masama ba? Single naman ako hindi ba? At saka again hindi ko
kasalanan kung maunahan siya ng ibang manliligaw ko."
"Ang daya naman! Hindi kami papayag ng ganoon walang laban ang manok
namin." Reklamo ni Jea.
Tiningnan niya ang waiter at kinuha ang mga bulaklak. "Call him back
, set me a dinner with him tomorrow night." Aniya dito at tumango naman. Napangi
ti siya ng matingnan ang mukha ng mga kaibigan na parang pinagtakluban ng lupa.
Hala, bakit kaya?

"SISTAH!" Pukaw ni Elize sa kanya, nasa harap siya ng kanyang vanity

mirror at nag-aapply ng light make-up. "Itutuloy mo ang date kay Gomez?"

"Yup."

"Bakit?" hindi maipinta ang mukha nito.

"Anong bakit?"

"Hindi ako papayag! Dito ka lang." utos nito.

"Sa room ko? Ayoko nga may date ako ngayon at chance ko na itong mak
apagdate ng iba." Reklamo niya.
"Basta hindi ka pwedeng lumabas dito." nagmamadali itong lumabas and
then she heard something behind her doors. Agad siyang tumayo at binuksan ang p
intuan niya but it was locked.
"Elizabeth! Buksan mo itong pinto ano ba?" reklamo niya.
"Huwag kang sumigaw baka nakakalimutan mong buntis ka matulog ka nal
ang, ay maligo ka muna iyon lukewarm water para hindi kumapit sa pamangkin ko an
g germs ng make-up mo." Mukhang wala talaga itong balak na palabasin siya.
"Sis naman eh baka magalit si Gomez."
"Mabuti nga iyon at ng tigilan ka na niya basta diyan ka lang hindi
ka pwedeng makipagdate hangga't hindi si kuya ang kasama mo." Sigaw nito.
"Kailan ka pa nagkaroon ng ibang kapatid? Si Emman lang kuya natin a
t may asawa na iyon." of course she knew whom she is referring to.
"Basta matulog ka na makakasama sa baby natin ang magpuyat." Hala! K
ung makapang-angkin lang ng baby bakit kasama ba siya ng gawin nila iyon ni Wess
? Napasimangot siya at pumasok sa banyo niya upang maligo. Nagsend na rin siya n
g message kay Gomez na hindi siya pwede ngayon dahil may nangyaring hindi magand
a. He politely said okay naman. Nagbabad muna siya sa bath tub at nagbihis na ng
pantulog niya. She is back wearing her night gowns dahil mas magaan sa pakiramd
am niya. Mukhang dala nga ng paglilihi ang sweater thingy craziness niya.
Mabilis din siyang nakatulog and when she woke up ay nagtaka pa siya
ng mapansin na parang nasa flower shop siya dahil sa dami ng mga bulaklak sa lo
ob ng silid niya. At may nakahanda ng breakfast in bed. She asked her sister and

everyone in the house pero wala daw alam ang mga ito.
Hindi lang isang beses nangyari iyon dahil ganoon lang ng ganoon sa
loob ng tatlong linggo. May hint na siya kung sino iyon kailangan lang niyang hu
lihin sa akto ang culprit. She can't deny what she feels when she woke up and sa
w the flowers and the breakfast and of course the scent left beside her. Hindi n
alang siya nagsalita pa.
Isang gabi nagpaalam siyang matutulog muna pero hindi talaga siya na
tulog. She just waited and exactly eleven pm ay may bumukas ng pintuan niya and
from the scent of it ay kilala na talaga niya ito. She heard some noises bago na
gsettle sa tabi niya ang pangahas.

"Good night cupcake."

Oh God! She is expecting it to be him pero iba pa rin pala kapag nar
inig na niya mismo iyon sa bibig ng lalaking ilang buwan na rin niyang hindi nak
ita.

"I missed you a lot." Kumilos ito and feel him kissing her tummy. "N
ight baby, daddy loves you and he loves mommy too." Muli itong kumilos and he ki
ss her lips. Light kisses, the neurons inside her lips were activated dahil para
ng nanulay ang maliliit na kuryente sa buong bahagi ng kanyang katawan. Yumakap
ito sa kanya and she never felt better... best. It feels so good being wrapped a
round his arms, and her heartbeat? It's back to normal wala na iyong emptiness p
ero napalitan ng longingness.

Mukhang napaganda ang paghihiwalay nila dahil mas lalo niyang naramd
aman sa sarili niya na mahal talaga niya ang binata. Mas lalo niya itong minahal
ngayon keysa noon, hindi man niya maalala pero iyon na iyon.

Hindi agad siya nakatulog pero si Wess hayon mukhang pagod na pagod
kaya maagang nakatulog. Nakalampas na sila sa first trimester kaya marahil wala
na ang paglilihi nito.

"I love you Chrome." He uttered during his sleep.

"Mahal din kita Wess, kaunting pursige pa show me how much you want
me in your life." Hinaplos niya ang buhok nito and he snuggle her. Alas singko n
g umaga ay tumayo na ito at halos isang oras ay naramdaman niyang may mga gumala
w sa loob ng kanyang silid. He and the maids arranged the new and fresh flowers
inside her room and she smell heaven when the breakfast settled on her bedside t
able. Napangiti nalang siya, hindi talaga siya nagsasawa sa ganito. Hindi din ni
ya alam kung bakit inililihim nito ang ginagawa para sa kanya.

"Should we wake her up?" boses iyon ng kakambal.

"No, let her sleep. She needs sleep right now dahil sa baby." He whi
spered.

"Hindi ka ba mamumulubi sa kabibili ng sangkatirbang bulaklak?" her

sister asked.

"Kahit ubusin ko ang kayaman ko I don't care I just want to make her
happy." Something warmed up inside her. She slightly moved to hid her smile dah
il baka hindi na niya mapigilan ang sarili niya lundagin na ito. Kaunting pakipo
t pa muna.

"You loved her that much?" Elize teased.

"I wouldn't wait for her for more than eight years kung hindi. Kahit
sinabi niya sa akin na mahalin ko muna ang sarili ko hindi ko maiialis na siya
na ang buhay ko. Ang taong nagpapatibok ng puso ko. Ang dugong dumadaloy sa bawa
t himaymay ng pagkatao ko."

"Yuck." Natatawang react ni Elize siya naman ay hindi napigilang kil

igin. Maybe he deserves another chance, no... not the third chance but the last
chance. "Ewan ko ba sa inyo ang mamais na ninyo. Matawagan nga si Bret ko." At u
malis na ang kapatid niya at naiwan si Wess sa loob ng kanyang silid.

"Sleep well cupcake have a nice sleep and good morning. Iwanan na mu
na kita baka kasi sumama pa ang pakiramdam mo kapag nagising ka at nakita mo ako
. Ingat kayo palagi ni baby, I love you." At hinalikan siya nito sa noo bago ito
umalis sa kanyang silid.

"Hoy, maarteng kapatid alam kong kanina ka pa gising." Si Elize iyon

. Umayos siya ng higa at sinulyapan ang kapatid na ang lapad ng ngiti.

"Umalis na siya?"

"Yup, kahit labag na labag sa kalooban niya. Patawarin mo na kasi."

sumampa ito sa tabi niya at saka hinaplos ang maliit na umbok niyang tiyan.

"Bakit ko naman siya papatawarin samantalang wala naman siyang ginaw

ang masama. Space lang kailangan namin."

"Alam mo sis dahil sa space na iyan maraming nakakasingit. Hihintayi

n mo bang mapagod siya at maghanap ng iba?"

Nginitian lang niya ang kapatid. "We are matured enough to do the ri
ght thing and to make our own decision. Kung desisyon niyang ipursue ako then ma
hal niya ako pero kung susuko na siya ibig sabihin hindi niya ako ganoon kamahal
."

"Alam mo masyado kang confident."

"I am not may takot din ako pero nananalig ako sa kanya. Alam niyang
hindi ko pa kaya at sa aming dalawa siya ang umaalalay sa akin."

"Bahala ka."

It took many months na patuloy pa rin na ganoon ang ginagawa nito, p

alihim itong pumupunta sa bahay niya at natutulog doon sa pag-aakalang tulog na
siya. Not knowing she is waiting for him. He passed. He passed from her trial, h
indi ito nagbago, walang nagbago at habang tumatagal ay mas lalo niyang nararamd
aman ang pagmamahal nito.
"Baby." She heard him whispering talking to her nine months old tumm
y, yeah kabuwanan na niya! "Natatakot ako sa paglabas mo kasi nakikita ko na mas
akit manganak. Sana hindi mo masaktan si mommy ha baka umiyak siya ng todo. Kung
sana pwede ko siyang samahan okay lang na sigawan niya ako o kaya naman ay sabu
nutan it will make me feel better. Gusto kong makasama kayong dalawa."
"At hindi ako papayag na manganak ng mag-isa. Ano ka sinuswerte?" ma
lakas itong napasinghap ng magsalita siya. Nanlalaki ang mga mata nito at pinagp
apawisan ng husto.
"Cupcake! I mean Chrome! Kailan ka pa gising? Ngayon lang ako nagpun
ta dito promise!" namutla na rin ito. Naningkit ang kanyang mga mata pero napang
iti na rin although halos takpan na niya ang mukhang gamit ang unan niya.
"Talaga? Ngayon ka lang nagpunta dito? Sayang naman akala ko matagal
mo na akong pinupuntahan dito at nililigawan. Now I know, sasagutin pa naman sa
na kita pero since-."
"Matagal na akong nagpupunta dito at gabi-gabi din kitang katabi and
yes, ilang buwan na akong nanliligaw. Tatanggapin mo na ako?" excitement at pan
gamba ang bumadha sa mukha nito.
"Why should i?" she almost smirks at him lalo na ng bumagsak ang bal
ikat nito at para itong pinagbagsakan ng semento.
"Chrome... I'm sorry I know I promised but you can't blame me I just
love yo too much and I can't bear to stay away from you." Paliwanag nito. Inayo
s niya ang paghiga and motion him to come near her. Naguluhan man ito pero wala
din naman itong reklamo at lumapit sa kanya. She motioned na mas lalo pa itong l

umapit sa kanya, akala siguro nito na may ibubulong siya kaya iminwestra nito an
g teynga nito but she did something he isn't expecting. She cupped his cheeks us
ing her palms and pulled his face and claim his lips.
God knows how much she misses him a lot and he already passed the te
st meaning he already did something worth fighting for. Mukhang nagulat ito sa g
inawa niya pero mga two seconds lang siguro ito dahil mabilis itong gumanti sa m
a halik niya. Umayos ito ng pwesto pero magkahinang pa rin ang kanilang mga labi
, umayos lang ito upang hindi maipit ang tiyan niya.
"... Guess what Wess."
"Huh?" inosenting tanong nito. Kinuha niya ang palad nito at itinapa
t sa ibabaw ng kanyang puso. She knew he can feel the fast beating of her heart.
"You made it, you made my heart beat again..."

"I LOVE seeing you smile cupcake." Nagtaas siya ng tingin at napangi
ti sa asawa niya na may hawak na camera. Kanina pa ito kuha ng picture niya at n
i Gideon sinabi na niyang tumigil na pero hindi pa rin. After kasi nilang magkaa
yos ay ito na ang palaging ginagawa ng asawa, he always took their picture becau
se he wanted to keep their moments perfectly captured together.
"Wess." Tumabi ito sa kanya at saka ibinaba ang camera sa tabi nila
at ninakawan na naman siya ng halik sa kanyang mga labi. Napailing nalang siya a
t napahawak sa malaking tiyan niya. Hindi pa niya kabuwanan pero Malaki na ang t
iyan niya and no she isn't having a twin luckily. Wala sa kanilang dalawa ni Eli
ze ang may kambal, Elize and Bret got married a year after they got married and
they already have a baby, isa lang.
"I love you Chrome." He whispered and she smiled at him. Alam niyang
hindi na niya kailangan pang sabihin ang salitang mahal din kita or I love you
too. But she loves it when she replied I love you too to him.
"I love you too." Naramdaman niya ang palad nito sa tiyan niya. Duri
ng time like this mas gusto nalang nilang manahimik at mag-enjoy na kasama ang i
sa't isa. Sa dami ng pinagdaanan nila sino baa ng mag-aakalang sila pa rin hangg
ang sa huli.
Sabi nga nila, pwedeng mapagod ang pusong magmahal pero hindi ibig s
abihin niyon ay tuluyan na iyong mawawala. Maaaring ikubli pero hindi maaaring m
awala at palitan lalo na kung wala ka namang ginagawang hakbang upang kalimutan
ito. Sa parte niya, naging manhid lang siya pero ibinalik ni Wess ang masarap na
pakiramdam na nararanansan nila ngayon.
Kumilos ang asawa at dinala ang ulo niya sa dibdib nito, yakap siya
nito habang nakapatong ang chin nito sa kanang balikat niya. They are both looki
ng at their own paradise... their own sweet haven.
"Mom, dad! Smile!" a flash from a camera blinded them. Lumapit si Gi

deon sa kanilang mag-asawa at tiningnan ang picture ng camera. Napangiti siya ng

makita ang picture they look so happy and contented. "Wow, it's beautiful mom.
You are the most beautiful girl in the world and then my sister comes next." She
chuckled at her beautiful child. "It's perfectly captured po."
Kinuha ni Wess ang camera at saka may kinalikot at itinapat sa kanil
a. Yinakap din nito ang panganay nila and after a few more seconds ay may nagfla
sh na. They both flash their best smile and their heart.
"Here Gideon," pakita ni Wess sa picture na nasa camera. "This is pe
rfectly captured." Nakangiting wika ng asawa, napangiti uli siya while looking a
t their family picture. Their book one already ended, their book two followed an
d it's already closed as well, now they are opening the third book pero hindi na
sila ang bida kundi ang mga susunod na henerasyon na. Now, she is excited to se
e the future, wala ng takot. Bakit pa siya matatakot kung hindi na siya nag-iisa
? Hindi ba?

There goes her happy ending... a not so perfect yet happy ending.

<3 <3 <3

A/N: Nang sinusulat ko ito ay hindi na po gumagana ang utak ko kaya bahala na ka
yong umintindi sa ending. Sleepy na ako, ang daming ginawa eh. May mga forms tap
os practice pa kami sa dance presentation namin for the flag raising churva daw
this thursday. Akalain niyo iyon sasayaw daw ako eh magkaparehong left ang paa k
o or pwede ring parehong kamay ang mga paa ko. Ang sarap magpasabog ng granada!
Trip yata nilang makakita ng cute na bola na tatalbog-talbog sa harap nila.
Wala naman kasi akong talent sa sayaw at kanta, pagsulatin niyo na lang
ako o kaya naman ay bigyan niyo ako ng mememoryahin mas keri ko pa iyon. Sa extr
a nalang iyong karugtong nitong otors note ko dahil inaantok na talaga ako.
PS: i LOVE you!
EXTRA story: Devilish Plan

NAKANGISI siya habang tinitingnan ang mga nakakabit sa bawat bahagi

ng kanyang restaurant. Nakapameywang pa nga siya habang iniisip ang pwede niyang
kitain sa ginawa niya.

"May iniisip ka na namang masama." Nakangising untag ni Gypsy sa kan

ya. Lumingon siya sa kaibigan and her smile widened. "Mukha ka talagang pera."

"Nasa genes ko na iyon." pag-amin niya. Bumalik siya sa pabilog na m

esa na pinagawa niya para sa mga kaibigan niya kapag nageget together sila. Ngay
on kasi ang kaninang women's day only at bawal ang mga asawa at mga anak nila. A
t wala ding alam ang mga ito kung saan sila nagpunta dahil umagang-umaga pa lang
ay umalis na sila sa bahay nila with a note na nagsasabing, 'bantayan niyo ang
mga bata'.

Nasa kanilang private studio siya ngayon sa Royale, iyong main resto
. Even until years ay hindi siya nagbranch out dahil masaya na siya sa naging ta
kbo ng restaurant niya. Isa lang naman ang branch nito at siya pa rin ang owner
and that is her Royale Floating Restaurant.

Pinalakihan lang niya ang main resto at pinalagyan ng isang malaking

studio room na gawa sa salamin pero hindi sila kita sa loob. Kapag nasa labas k
a ay makikita mo ang reflection mo sa salamin pero kapag nasa loob ka kitang-kit
a ang buong lugar. Sila lang ang nakakaalam ng lugar na iyon at may secret passw
ord na sila lang din ang nakakaalam. Doon kasi sila nagcoconference.

"These past few days feeling ko ay sumasakit na ang kasukasuan ko. N

akaka-aw na." reklamo ni Kissa.

"Paanong hindi sasakit ang kasukasuhan mo samantalang wala naman yat

a kayong ginawa ni Pierce kundi ang magjamming-jamming." Si Gypsy na nakangisi.

"Alangan namang hindi kami magjamming active pa rin kami doon no." n
apangisi nalang siya sa usapan ng mga kaibigan niya. Yup, jamming means somethin
g else for them. Napagkatuwaan lang nilang gamitin ang salitang iyon dahil minsa

n napag-uusapan nila iyon kaharap ang mga bata.

"Sino bang hindi." They all agreed that even after these years ay wa
la pa ring nagbabago sa relasyon nila ng mga asawa nila.

"Alam niyo ba, si Kynzie ko may crush na." si Gypsy na hindi gusto a
ng nangyayari sa bunso nitong anak.

"Normal lang naman na magkacrush iyong anak mo."

Nagpapadyak pa ito sa sinabi ni Summer. "Hindi naman sa ayoko pero s

ana sa lalaki siya nagkacrush. Naman babae pa ang crush niya." pumalatak na ito
sila naman ay tawa lang ng tawa dahil mukhang namana ng bunso nito ang pagiging
boyish ni Gypsy and worst mukhang mas trip pa nito ang girls over boys.

"Hala sayang naman magiging tibo pa yata ang anak mo." Tukso pa ni K
irra.

"At sa tingin mo ay papayag ako? Over my dead byutipul and sexy booo
dy."

"Anong gagawin mo ngayon?" tanong ni Jea.

"Ipagkakasundo ko siya sa lalaki. Sino ba ang pwede?" kinuha nito an

g tablet nito at nag-open ng gallery. Nakalagay doon ang pictures ng mga anak ni
la at ang biography ng mga ito.

"Si Wyett nalang kaya." Turo nito sa lalaking nasa picture.

"Hindi si Wyett iyan that's Wyatt." Pagtatama ni Kissa sa anak niya

. "Fifteen years old pa iyang anak ko ano ka ba."

"Eh ano naman? Thirteen lang naman ang bunso ko so bagay sila."

"Sure kang si Wyatt? Alam mo naman ang ugali ng anak ko sobrang chic
kboy iyan manang-mana sa ama." Tumango siya sa sinabi ni Kissa. Totoo namin kasi
iyon saksi sila sa mga kabaliwan ng anak nitong si Wyatt kahit na fifteen pa la
ng ito ay ang dami na nitong naging ex-girlfriend. Si Wyett kasi iyong tipong se
ryoso sa buhay at si Winter iyong hindi mapirme sa bahay at kung saan-saan nagpu
punta.

"Eh di mas mabuti at ng magawa niyang babae ang anak ko." Si Gypsy p
a rin iyan na mukhang desidido sa gagawin niya.

"Okay let's deal kapag napatino niya si Wyatt ko ay papayag na ako s

a plano mo." Si Kissa na tumango na rin.

"Cool, it's a deal."

"Yay! I love it balae."Naghandshake pa ang dalawa na parang baliw. M

arami ang nagulat noong malaman ang relasyon nina Kissa at Kirra kay Eugene na a
sawa ni Gypsy. Nalaman kasi nila na hindi naman totoong magpinsan ang kambal. Lu
maki lang sila ng sabay dahil inaanak ng parents ng kambal si Gin at naging sobr
ang lapit na rin. They treated each other as cousins but they are not blood rela
ted so kung nasa plano ng dalawang nanay na ipagkasundo ang mga anak ay walang p
roblema doon. Medyo awkward lang.

"Kayong dalawa diyan ang babata pa ng mga anak ninyo si Kynzie ay aa

lis na hindi ba? Doon na siya mag-aaral sa province?"

"Eh di mas maganda malalayo siya sa magagandang chicks dito sa city

maitatago ko ng matagal ang aking anak na babae para kay Wyatt."

"Nice idea." Narinig niyang paparusahan daw ni Gin si Kynzie dahil s

a pagsuntok nito sa mga lalaking nagtangkang manligaw dito. Kaya ayon sa provinc
e na ito titira sa bahay ng lolo at lola nito.

"Kumusta na nga pala si Kendra?" si Jea kay Kirra. "Ang tagal na nam
ing hindi nakikita iyong panganay mo."

"Okay lang naman siya ayon kulang nalang pati sa pagtulog ay tabihan
ang violin niya o kaya naman ay sa grand piano niya mahiga."

At the age of fifteen ay isa ng sikat na musician ang batang iyon. K

endra starts playing at the age of three mukhang namana nito ang talent nito sa
nanay nitong si Kirra. A music prodigee and she can play almost all the musical
instruments known to men. Kaya lang dahil si Wade ay isa ng kilalang senador ng
bansa kaya mas ginusto ni Kendra na itago ang pagkatao nito sa likod ng isang ma
skara. Everytime Kendra played she always wear it and known to everyone as Yndra
, the music prodigee.

"Ang aloof ng panganay mo."

"Bestfriend kaya sila ni Qianna." Tukoy ni Summer sa anak nito. "Pat

i na rin ni Sahara."

"Kendra and Sahara? Really? Hindi mo nga sila nakikitang nag-uusap.

Iyong si Kendra ay aloof sa mga tao at iyong bunso mo emo lang ang peg." Sahara
is Qianna's younger sister. Qianna is fifteen and Sahara is thirteen.

"Kassidy and Sahara are bestfriends." Kassidy is her youngest.

"Ang lalaki na ng mga anak natin parang kailan lang nasa sinapupunan
natin sila and now dalaga na." naiiyak na sambit ni Summer sa kanila.

Pareho lang naman sila ng iniisip eh, yup on her part it has been fi
fteen years since she gave birth to her son Gideon and now? Malaki na siya at si
ya heto tumatanda na rin. Ilang taon na ba siya? She was twenty seven before and
now... iyon na ang edad niya kayo nalang ang bahalang mag-add ng numbers. Pero
sabi nga nila kalabaw lang daw ang tumatanda dahil sila feeling bagets pa din.

Iyong love life nila? Hindi naman naging madali, wala namang relatio
nship na hindi nakakaranas ng rocky roads. Gaya nalang ng kina Gin at Gypsy, the
y love each other pero nagkahiwalay ang dalawang iyan ng isang taon dahil lang s
a walang kwentang bagay. Alam niyo baa ng pinag-awayan nila? Remote control lang
naman sa TV kaya ng dahil doon isang taon silang hindi nag-usap pero nagkaayos
rin naman kasi si Eugene nagkukulong sa bahay nila at hindi na lumalabas hangga'
t hindi sila nagkakaayos ng asawa nito. Pagkabalik na pagkabalik ni Gypsy ay may
tig-isa na silang TV kaya solve na.

Sina Kissa naman at Pierce, ayon pareho silang sagad hanggang buto a
ng pagod sa pagpapalaki ng tatlong iba-ibang ugaling anak na ang trip lang sa bu
hay ay guluhin ang mga tao sa paligid nila dahil sa mukha ng mga ito. Tatlo pa n
aman.

Si Kirra at Wade? Dahil nga sa naging senador na ang asawa nito kaya

naging mas mahirap sa kanila ang normal na buhay. Kendra is hiding her real ide
ntity while she is performing infront of her audience in different part of the w
orld. Si Kendall naman na bunso ng mga ito ay parang nagpapakabeast sa bahay at
ayaw lumabas at inabala ang sarili sa pagbabasa ng mga books.

On the other hand, Summer is now handling her daughter's career as a

n artist. Tama si Sahara ay isang teen sensation at si Qianna naman ay isang law
yer in the making and part time model as well. Ayaw ni Rechmond sa naging propes
yon ng mga anak dahil daw naeexpose ang mga ito at ayaw nitong may magkagusto sa
mga babies nito. Pero wala naman itong nagawa dahil mas takot ito kay Summer.

Jea and Gleian will always be the crazy couple kapag nagkakasama ang
dalawa ay palaging nagkukulong sa kusina at nagluluto. Trip yata ng mga ito na
lutuin lahat ng pagkain sa recipe book kabaliwan much lang talaga. Baby Z is a m
odel too thanks to her ninang Summer na kinontrata agad ang bata at pinapirma si
na Jea at Gleian ng kontrata ng walang kaalam-alam. Labag na labag sa loob ni Zh
andra ang nangyari kaya kapag nasa school ito ay nagsusuot ito ng disguise bilan
g isang nerd na weird na may bangs at brace. Kawawang bata. Samantalang iyong l
alaki naman nila bestfriend ang triplets kaya ayon ang lakas makapagchicks.

At sila? Iyong chance na ibinigay niya kay Wess, it's the last chanc
e and he actually did pretty well using that last chance. Hindi rin perpekto ang
naging pagsasama nila dahil madalas silang nag-aaway just like a normal couple.
Minsan pa nga ay pinipisikal na siya ng asawa kaya lang she already learned her
lesson. Kapag kasi pabiro niya itong hinahampas at kinukurot-iyan ang sinasabi
niyang pisikal na away-ay tinatali siya nito and he made love to her until she c
an't bear it anymore. At minsan nga ay tinutukso siya nito na gusto lang daw niy
ang makascore sa asawa kaya kinukurot niya.

Ang daya!

But she loves him, habang tumatagal ang pagsasama nila ay mas lalo n
iyang minamahal ang asawa niya na minsan ay natetaken for granted na niya ito. H
indi naman ito nagrereklamo kaya nga bumabawi din siya kapag ganoon.

He is a great father and a great husband, no question. Siya nga mins

an ay nagdodoubt sa sarili niya kung naging great mother and great wife ba siya
dito. She doesn't need to ask because everytime she looks at her husband's eyes
she could only see the love intended for her.

"Ay look!" pukaw ni Jea sa kanila. Tinuro nito ang malaking screen k
ung saan makikita ang bawat bahagi at sulok ng restaurant niya. At lahat ng naki
kita doon ay recorded... "Nandiyan na iyong next victim mo Chrome."

Next victim? Tiningnan niya ang mga regular customers nila and true
they are here again. Parang kailan lang ang lalaki na nila the boys are now grow
n up and the girls are now grown up as well. Iyong pinakabit niya ay new version
ng CCTV camera kung saan pati boses ay maririnig na nila. Feeling niya ay nagvo
voyeur sila.

Iyong ibang anak nila ay nagtatrabaho bilang part time waiters and c
ashiers ng Royale. Ang totoo ay gusto lang nilang mabantayan ang anak nila. Si G
ideon ang nasa cashier and yes, her baby boy is just like her... sobrang mautak
kahit sa edad nito.

"Ang tagal niyo namang dumating kuya kakastress kayo ng bangs." Rekl
amo ni Yelena sa kapatid na si Yael na kasama ang bestfriend nitong si Allyxel.
"Masyado ka lang maaga." Si Yael. Umupo na sila sa usual table nila.
"Matanda ka na raw sabi ni mommy kailan mo raw siya bibigyan ng apo?
" tanong ni Yelena. Namutla naman ang kapatid nitong lalaki.
"Don't say bad words magaling lang akong gumawa ng bata pero hindi a
ko magaling bumuo, nalito ako doon ah."
"Ay ewan."
May dumating pa, iyong kambal si Dane at Dale. Isang magandang babae
na may suot ng jersey ng isang soccer team na si Dane at isang lalaking naka-su
it si Dale. Tahimik lang ito at kaharap ang computer nito.
"Yow!" at iyong pinakamaingay na kasama si Miggy na isa ng sikat na
modelo ng bansa. Si Albie naman ay namamahala na ng sarili nitong business haban
g tumutulong sa family business nila. Napansin niyang gumala-gala ang mga mata n
i Albie na para bang may hinahanap.
"Wala si Allyxa." Si Allyxel iyon na alam agad kung sino ang hinahan
ap ng kaibigan.

"Pambihira naman iyang kapatid mo Allyx until now ayaw pa rin niya a
kong makita? What the heck? Fifteen years na rin iyon ah."
"Kunin mo ba naman ang mark niya eh di magagalit at pagtataguan ka t
alaga nun alam mo naman si Allyx masyadong mapaniniwalain. Kahit yata sabihin mo
na huwag magpayong sa loob ng bahay kasi malulunod siya the next time na malili
go siya ng dagat ay paniniwalaan niya." pumalatak si Yael.
"Saan ba kasi siya nagtatago?" Umayos ito ng upo.
"Somewhere over the rainbow." Yelena teased.
"Kapag ako nainis sa kaartehan ng babaeng iyon promise magigising n
alang siya isang araw na may asawa na at ako iyon."
"Kafal mo dudes." Binigyan ni Dane ng ngising aso si Albie. "As if n
aman magugustuhan ka ni Allyxa samantalang mas type noon iyong matalino."
"I'm smart and handsome and rich ano pa ba ang kulang?"
"Kabaitan try mong hanapin at saka humbleness na rin."
"Shaddapp!" sigaw ni Albie.
"Oh jeez, pwede bang manahimik kayo may katext ako."
"Katext lang naman iyan at hindi katawag kaya okay lang iyan."
"Bad shot naman kayo mga dudes eh chance ko na itong makuha ang baba
eng pakipot na ito. Ayaw pa rin niya sa charms ko bulag ba ito?" reklamo ni Migg
y.
"Really? Miggy the great ay nahihirapan sa pagkuha sa babae?"
"Isa pa Albie," banta nit okay Albie. "Kuya iyong sinabi daw ni momm
y." Anito sa kapatid.
Allyxel sigh. "What happened?" Yelena asked while her fingers are ty
ping something on her laptop.
"May pinapahanap si mommy na isang painter na hanggang ngayon ay hin
di mahanap-hanap. I called many times but her or his secretary always tell me th
at she or he is somewhere. It's pestering me."
"Sino ba ang painter na iyan?"
"A certain Beatrice Gem Villarin."
"Beatrice Gem Villarin? You know what her names seems so familiar sa
an ko ba narinig iyon? Beatrice... Gem... Bree?"
"Huh?"
"Tama si Bree!"
"You know her?"
"Not really I just knew her name bakit ba sinasabi mong he or she?"
"Malay ko naman kung bakla siya o hindi."

"Crazy."
"By the way." Untag ni Dane sa kanila na may kinuhang isang medyo ma
laking box. "Natapos ko na po ang mga marks niyo. INayos ko na rin gaya ng gusto
ninyo."
Binuksan nito ang box at ibinigay isa-isa ang iba-ibang designs ng f
our-leaf clover na pendant. IYong iba nakasabit sa isang cellphone holder, iyong
iba naman ay sa keychain pero halatang pendat talaga.
"Naniniwala talaga kayo sa power ng marks ninyo no?" si Albie habang
tinitingnan ang mark ni Allyxa na hawak-hawak talaga nito. "Ano bang meron dito
?"
"Sabi ni lolo at lola ibibigay daw namin ang marks namin sa taong pi
piliin namin." Inosenting sagot ni Dane.
"Pampaswerte lang ito hindi ba?"
"Yup, lola said one of the four leaves stands for hope, the second l
eaf is for faith, the third one is for love and the fourth one is for luck."
"Anong connect nito sa soon to be partners niyo?"
"It means we already found our soulmate after years of hoping for th
em to come and we will give out our faith to our mate and of course will love th
em until eternity and of course it will be achieved through lucks."
"Ang gulo."
"Wala namang magulo tol." Natatawang ibinaba ni Miggy ang cellphone
nito at hinarap si Albie. "Madali lang intindihin, ibibigay daw namin ito sa bab
aeng o lalaking mamahalin namin. It's like we are marking him or her as mine or
ours."
Napatingin si Albie sa hawak na mark. "Nasa akin ito ng fifteen year
s ibig sabihin kay Allyxa na ako."
Natawa ang mag kasama nito. "Mangarap ka kailangang ibigay iyan sa i
yo ni Allyxa ng kusa which will never happen."
Pumalatak si Albie at hinarap si Allyxel. "Ang sabi mo tutulungan mo
ako?"
"She hates you." Hindi man nakangiti si Allyxel pero halatang natutu
wa ito sa reaksyon ni Albie.
"You promised!"
"Did I?"
"Damn you kapag hindi mo ako tinulungan gagawa ako ng bagay na hindi
mo magugustuhan para lang makuha ko ang kapatid mo."
"Hurt her idiot and you'll taste hell." Banta ni Allyx dito.
"And that's twice the hell dude." Si Miggy iyan.
Ngumiti lang si Albie. "Who said I am hurting her?"

Napangisi siya sa usapan ng mga customers niya. Mukhang magagamit ta

laga niya ang CCTV camera na iyon, the video has been recorded.

"Patay na." napalingon siya ng wala sa oras ng sumigaw si Hyjea.

"Bakit?" sabay silang napatingin sa labas ng glass wall and to her s

urprised ay nakita nila ang mga asawa nila na halatang alam kung saan sila dahil
matatalas ang mga matang nakamasidd lang ito sa salamin na para bang nakikita s
ila ng mga ito.

"Patay nga. Huwag tayong lumabas dito muna tayo." Si Gypsy.

"Naku kapag hindi tayo lalabas baka mas magalit pa ang mga iyan." Na
palunok na rin si Jea.

"Iba pa namang magalit ang asawa ko namemersonal." Namumulang pahaya

g ni Kirra. Alam naman nila ang ibig sabihin nito dahil ganoon din ang mga asawa
nila. Masyadong namemersonal parang nasasapian ni Christian Grey ang peg.

"Labas na tayo." Si Summer. Tumango nalang sila.

And in a cue ay isa-isa na silang nagsipulasan mula sa kanilang secr

et caven. Tiningnan sila ng masama ng mga asawa nila at sila? Hayon nag-iwas na
ng tingin. Nagsilapitan ang mga ito sa kanila... si Wess ay agad na lumapit sa k
anya.

"Ahm, hi! Good morning cupcake."

"Good morning? Baka naman good night." Sarcastic na reply nito sa ba

ti niya. Hinawakan niya ito sa braso at nagpacute na hinarap ang asawa.

"Are you mad at me?" she asked while biting her lips.

"Alam mo ba kung gaano ako nag-alala ng wala ka sa tabi ko pagising

ko? You almost killed me dahil sa worry hindi ka man lang nag-iwan ng mas matino
ng note." Sermon nito sa kanya. Pinaglaruan niya ang tela ng manggas ng suot nit
ong shirt.

"Sorry na women's day namin ngayon eh."

"You should have told me."

"Oo na nga." Sumimangot na siya. She really hates it when he sermon

her like a kid samantalang hindi naman ganoon kalaki ang kasalanan niya.

"Halika na nga kailangan mong maparusahan."

Namula siya sa binulong nito. "ANo na namang punishment iyon?" bulon

g niya.

"You know what is it cupcake now let's go home and start it we have
the entire night to do that."

"ANo ka ba naman Wess ang tanda na natin para sa ganyan mahiya ka na

man."

Tinaasan siya nito ng kilay. "Are you telling me that I am old?"

"Matanda na tayo pareho."

"That's below the belt cupcake kailangan ka na talagang maparusahan.

" At hinila na siya nito, she held a chuckle when she saw how her friends tried
to explain their sides to their husbands.

Well, they can't blame them kahit na mawala lang ng walang paalam an
g asawa nila mas worst pa nga dito ang gagawin nila. Tumabi na siya sa asawa na
naglalakad palabas ng resto at habang hawak kamay na naglalakad ay napadaan sila
sa mga dalaga at binatang kanina pa niya tinitiktikan.

"Fate is given to you and if you despite it, giving it or throwing i

t away, it will turn against you."

She heard Allyx said that to his friends. She smiled at herself as s
he think of her next victim... Allyxel Cash Ventura, you'll soon find your fated
person.

Hinawakan niya ang palad ng asawa at inihilig ang ulo nito sa braso
nito. Their story indeed ended pero sa bawat pagsara ng isang libro ay may bagon
g bubukas... a new book with new chapters and new faces.

<3 <3 <3

a/n: I have decided! Isang extra lang sa story na itey kasi masyado na siyang ma
haba, may prologue at epilogue pa nga eh. Isasara ko na ang book 11 para masimul
an ko na ang next series. Continuous lang din ang mga characters. Here are the l
ist of the names:
Cash and Alleysha
1. Allyxel
2. Allyxandrea
3. Miguel Rayven
Yale and Joanna
1. Yael Giuseppe
2. Yelena Kite
Yurika and Dwight
1. Yue Dane
2. Yue Dale

More names will be revealed soon...

Bakit ba connected ang mga stories ko? Kasi tinatamad akong mag-isip ng mga pang
alan ng extra.. mwahahaah kaya ayon connected nalang sila para iyong bida dati a
y pwedeng gawing extra for free.
PS: Nagmamarathon ako ng Master's sun, nag-eenjoy ako sa show may mga momo kasi.
Mwahahahaha! Nakakatawa minsan.

STATUS UPDATE: Book 11: Perfectly captured is finally SIGNING OFF!

**********************************
CONVERTED BY WATTPAD2ANY VERSION 1
---------------------------------ALL RIGHTS RESERVED TO THE OWNER
OF WATTPAD.COM AND ALSO
ALL RIGHTS RESERVED TO THE AUTHOR
OF THIS BOOK

BY CONVERTING THE BOOK, YOU HAVE

ACCEPTED TO THE TOS OF WATTPAD
AND ALSO
WOULDN'T POST ANY OF THE CONTENTS
CONTAINED IN THIS FILE BY ANY MEANS
ELECTRONIC OR PRINTED, WITHOUT
THE CONSENT OF THE AUTHOR.
COPYRIGHT 2013
**********************************