Antika Grka(ili "Stara Helada"jer su mislili da poticu od junaka Helada) je naziv

koji se koristi za opisivanje sveta u kojem se govorilo grkim jezikom u antikim

vremenima.[1] Taj naziv se ne odnosi samo na podruje dananje grke drave,
nego i na podruja naseljena Grcima u antikim vremenima: Kipar, egejska obala
Turska (tada poznata kao Jonija), Sicilija i juna Italija (poznata kao Velika Grka),
te razbacana naselja na obalama dananje Albanije, Bugarske, Egipta, Francuske,
Hrvatske, Libije, panije i Ukrajine.

Ne postoje odreeni ili opte prihvaeni datumi poetka i kraja razdoblja antike
Grke. U uobiajenoj upotrebi to se razdoblje odnosi na cijelu grku istoriju prije
osnivanja Rimskog Carstva, meutim istoriari taj termin koriste preciznije. Tako
neki autori u taj period ukljuuju i razdoblja minojske i mikenske civilizacije (od
oko 1600. pre n.e. do oko 1100. godine pne.), dok drugi to osporavaju smatrajui
da su te civilizacije, iako s grkog govornog podruja, dosta razliite od kasnijih
grkih kultura, pa bi se trebale odvojeno svrstavati.

Prema tradiciji razdoblje antike Grke poinje prvim Olimpijskim igrama 776. pre
n.e., ali veina dananjih istoriara proiruju taj termin do oko 1000. pre n.e.
Tradicionalni datum kraja razdoblja antike Grke smatra se smrt Aleksandra
Velikog 323. pre n.e., a razdoblje koje slijedi naziva se helenistikim dobom.

Ovi su datumi dogovoreni meu istoririma dok neki autori smatraju civilizaciju
antike Grke neprekinutim razdobljem koje je trajalo sve do dolaska Hrianstva
u 3. veku poslije Hrista.

Antiku Grku neki istoriari smatraju temeljom kulture zapadnoevropske

civilizacije. Grka kultura je izvrila snaan uticaj na Rimsko Carstvo, koje je
prenijelo njen oblik po mnogim dijelovima Evrope. Civilizacija antike Grke je
neizmjerno uticala na jezik, politiku, obrazovanje, filozofiju, umjetnost i
arhitekturu modernog svijeta, posebno tokom renesanse u zapadnoj Evropi i
ponovo tokom procvata neoklasicizma tokom 18. i 19. veka u Evropi i objema
Amerikama.[2][3][4][5]