150 juta ~fyn jamal~ Aku lebih bengis dari sang naga
Tapi bisa nangis semata demi cinta
Untuk kali keseratus lima puluh juta Suaraku keras tak berbahasa Mereka tanyakan engkau soalan yang Kerna aku rimas gedik mengada-ngada sama “Eh kenapa kau masih lagi mahukan dia?” Aku mudah baran tidak semena “Apa kau buta, apa kau pura-pura suka” Mana boleh tahan angin cemburu buta Dan aku sengaja tunjuk keras kepala Di seratus lima puluh juta kali itu Aku punya manja, kau saja boleh rasa Di depan semua engkau tarik tangan aku Yang sedang buat muka kosong tak ambil Rahsia kita berdua.. tahu Sambil ketawa engkau bilang satu per satu
“Dia mungkin bengis seperti singa”
“Tapi dia nangis tonton cerita Korea” “Dia mungkin keras bila bersuara” “Tapi dia jelas, jujur apa adanya”
“Aku lagi kenal dia”
Dah lebih seratus lima puluh juta kali
Aku pesan padamu apa yang bakal jadi Engkau dan aku ada mungkin tidak serasi Engkau sangat manis, aku ini pula dawai besi
Di setiap seratus lima puluh jutanya
Aku pun dalam hati semacam tak percaya Apa kau lihat pada aku jujurkan saja Terus kau cubit dagu aku, sambil berkata
“sayang mungkin baran tak kira masa
tapi sayang tahan kalau yang salah saya sayang mungkin saja keras kepala tapi sayang manja bila kita berdua–
saya kenal sayang saya”
Buat apa dicerita
Bahagia kita rasa Biar tak dipercaya Peduli orang kata
Baju ronyok tak apa
Asal pakai selesa Berkilau tak bermakna Kalau hati tak ada