net
Sarea josten ekimen irekia, herritarra eta horizontala da. Irekia denez, bertan parte hartu
dezakegu euskararen alde lan egiteko prest gauden euskaldun eta euskaltzale guztiok.
Herritarra denez, herriko taldeak, elkarteak, eragileak eta norbanakoak gara protagonistak. Eta
horizontala denez, denon artean erabakitzen dugu sarea nola josi.
Zeuk ere gurekin batera sarea josi nahi baduzu, ondo etorri, ateak zabal-zabalik dituzu!
2. Jostunak
Oso esparru ezberdinetako partaideak gabiltza sarea josten: dantzariak, komunikabideetako
langileak, feministak, kirolariak, ikastetxeetako guraso, ume zein irakasleak... Ezberdinak gara
baina helburuak batzen gaitu: euskararen alde lan egin.
Agurra kultur elkartea, Aixerrota Boleibol KT, Aixerrota institutua, Algortako bertsolari eskola
“ALBE”, Algortako emakume gazteon asanblada, Algortako San Inazioetako jai-batzordea, Algortako
Ungari mendi-taldea, Andra Mari ikastetxea eta guraso elkartea, Berbalagunak, Bizarra Lepoan euskara
elkartea, Egizu Getxo Euskaldun elkartea, Eztabaida gune antiautoritarioa, Geroa Mendi Taldea, Getxo
herri-kirol taldea, Getxo Kayaka, Getxo rugby taldea, Getxoko Bilgune Feminista, Getxoko Udalaren
euskara-zerbitzua, Getxoko Udal Euskaltegia, Gorrondatxe Kultur Elkartea, Ikasle abertzaleak, Itxartu,
Itxas-argia elkartea, Itzubaltzeta gaztetxea, Jose Antonio Agirre Euskaltegia, Koska irratia 108 FM,
Lauaxeta aek euskaltegia, Romo Ikastetxea, San Nikolas ikastola, Txorimalo gaztetxea, UK aldizkaria,
Ukberri.net agerkari digitala, Uktest txalaparta elkartea.
3. Berbakafea
Berbakafea edo word coffe dinamika bat da, metodologia bat, pertsona batzuek gai batzuei buruz
hitz egiteko, eztabaidatzeko eta hausnartzeko, denon artean.
Helburua oso xumea izan da: elkartu, elkar ezagutu, esperientziak trukatu eta, ahal den
neurrian, denon ekarpenak testu batean adostu. Talde-terapia modukoa ere bada, ikuspegi
desberdinak ezagutzeko eta norberarena aberasteko.
Hiru orduz 36 lagun elkartu gara, Getxoko hainbat talde, elkarte eta eragiletakoak, baita
norbanakoak ere, eta honako bi puntu hauen inguruan hausnartu, eztabaidatu eta hitz egin
dugu: euskararen egoera Getxon eta Sarea josten ekimena. 6 taldetan banatuta, seinaka jarrita,
galdera hauei erantzun diegu:
“Hemen gauden guztiok euskaldunak eta euskaltzaleak gara eta bakoitzak bere
egoera du: familian, etxean, koadrilan, lanean... Baina argi dago gaur egun Getxon
euskalduna izatea eta euskaraz bizitzen saiatzea izokinarena egitea dela, sistemaren
kontra edo korrontearen kontra egitea da, alegia. Sistema eta giroa erdaldunak dira
eta sistemak hortik eramaten zaitu, horretara eramaten zaitu, indar handiarekin,
gainera. Eta euskaraz bizi nahi baduzu, hautatu egin behar duzu izokina izango
zarela, erabaki behar duzu korrontearen kontra egingo duzula. Euskalduna izatea
erabaki kontzientea da beraz, eta erabaki hori gogoan dago oinarrituta, grinan,
borondatean. Eta behin erabaki duzunean euskaraz biziko zarela, badakizu
ahalegina egin beharko duzula, ez dela erraza izango, esfortzua egin beharko
duzula; arraroa izango zarelako, desberdina izango zarelako, bilatu egin behar
duzulako etengabe hori egin ahal izateko modua: euskaraz bizitzeko lanean,
aisialdian, administrazioan, kirolean, etab.”.
“Euskara sustatu behar dugu geure hizkuntza delako. Gaztelania ere, gaur
egun, gurea da, baina kanpotik etorri zaigu. Gurea, betikoa eta berezkoa,
euskara da, eta hori da gure izaeraren ardatza. Horregatik sustatu behar
dugu, eta ideia horretan oinarritu behar gara. Bestela, esaten badugu
euskara komunikatzeko tresna baino ez dela, euskaldun gehienak hobeto
moldatzen direnez gaztelaniaz edo frantsesez, horiek erabiliko dituzte
komunikatzeko”.
“Nik duda dut ea derrigor bizi behar ote garen beti euskaraz. Neuk erabakitzen dut
norekin egin euskaraz eta norekin gaztelaniaz. Gehiago kezkatzen nau euskaldunon
artean ez dugula beti euskaraz egiten. Nik uste dut etxerako lanak etxean egiten
hasi behar garela, kanpoko inori ezer eskatzen hasi aurretik. Euskaldunok gure
artean beti euskaraz egin, eta gero gerokoak”.
“Nik aspaldi erabaki nuen euskaraz bizi nahi nuela eta, ahal zen neurrian, euskaraz
biziko nintzela. Eta ez da erraza izan, eta askotan zeure burua justifikatu behar
izaten duzu, zergatik bizi nahi duzun euskaraz edo zergatik zaren euskalduna. Baina
esfortzuak merezi izan du. Nire inguruan –lanean, koadrilan, familian– status hori
lortu dut eta inguruko euskaldun gehienek nirekin beti egiten dute euskaraz”.
“Nik oso inpresio ona daramat etxera: hemen batu garen gehienak gazteak
zarete. Herri honetan inoiz ez dira hainbeste gauza egin euskaraz. Eta gainera,
hemen gauden guztiok oso desberdinak gara, bakoitza bere etxetik dator, baina
euskarak batu gaitu hemen eta gaur. Herri honetan euskara izan da faktorerik
aglutinatzaileena”.
“Egia da gazte gehienok euskaldunak garela, eta askotan gure artean erdaraz
egiten dugula, nahiz eta euskararen aldeko diskurtsoa izan. Baina ez bota erru
guztia gazteei. Gu nonbaitetik gatoz, ez?”.
“Ume gehienek euskara eskolarekin lotzen dute, eta eskolarekin baino ez.
Eskolako atea pasa eta erdaraz beti: lagunekin, etxean, aisialdian... Euskara
zabaldu egin behar da eskolatik kanpo ere eta umeen bizitza euskaldundu”.
“Gurasoek badute zer egin, eta asko, gainera. Guraso erdaldunek jakin
beharko lukete ez dela nahikoa umea D ereduan matrikulatzearekin.
Nolabaiteko konpromisoa hartu beharko lukete ikastolarekin, umea
matrikulatzeaz batera, haiek ere euskaltegian matrikulatzeko”.
“Nire ustez larriena da guraso euskaldun batzuek egiten dutena: ama eta aita
euskaldunak, umeekin euskaraz eta euren artean erdaraz. Hori oso larria da eta
agian haiek ez dira horretaz konturatzen. Baina horrela lortzen dutena da
euskara umeei hitz egiteko hizkuntza izatea, irakasleek eta gurasoek umeekin
erabili beharrekoa. Umeak berehala egingo du lotura: handia naizenean,
erdaraz”.
“Argi dago euskara Getxon inoiz baino hobeto dagoela, baina hobeto egon
zitekeen? Bai, jakina. Nola? A eredurik egongo ez balitz, adibidez. EAEn A
eredua %5 da eta hemen %25. Beste modu batera esanda: D eredua EAEn
%75 da eta hemen %50. Orduan milioiak eta urteak eta denon energiak
inbertitu ahal ditugu tiritak ipintzen, baina zauririk handiena sendatzen ez den
bitartean...”
“Nik uste dut arazoa ez dela A eredua. Herri honetan euskaldun asko
gaude, 25.000 inguru, eta masa kritiko nahikoa dago. Egin behar duguna da
denok euskaraz egin eta euskaraz bizi modu naturalean. Euskaldunak
aktibatu eta mobilizatu, jarrera aktiboa izateko. Horrela erdaldunengan
jakin mina sortuko dugu eta haiek ere erakarriko ditugu eta egoera,
pixkanaka-pixkanaka, berez aldatuko da.”
“Nik uste dut bi jarrerak bateragarrik direla: euskaldunok trinkotu eta gero eta
gehiago erabili; eta aldi berean, eta hori egin ahala, besteei ere eskatu ikasteko,
egiteko eta gure eskubideak errespetatzeko”.
“Nik ez dut aipatu gabe utzi nahi Getxoko euskara zerbitzuak egiten duen
lana. Izugarria da zer nolako inbertsioa, gogoa eta ahalegina egin den eta
egiten den herri honetan euskararen alde. Eredugarria ondoko herrientzat”.
“Euskaldunoi kontzientziazioa eta ardura falta zaigu. Geure esku dago euskara
bultzatzea, besteei ezer eskatu aurretik. Lan handia dugu etxe barruan egiteko”.
“Betiko eztabaida izaten da euskara derrigortu behar ote den edo borondatean
oinarritu. Onena litzateke inor ezertara ez derrigortzea, baina mendeak pasako
lirateke eta Getxo ez litzateke euskalduna izango horrela. Nik uste dut
derrigortzeari edo arautzeari ez diogula beldurrik izan behar. Benetan euskara
normalizatu nahi badugu, askoz politika ausartagoak egin beharko ditugu”.
“Baldin badakigu herri honetako ume eta gazte gehienek euskaraz ulertzen
dutela, zergatik ez diegu beti euskaraz egiten? Eta erdaldunekin ere lehen hitza
beti euskaraz egin beharko genuke; bestela betikoa entzuten jarraitu beharko
dugu: si aquí nadie habla euskera”.
“Administrazioak lan handia egin behar du. Lehenik eta behin, bere burua
euskaldundu behar du eta euskaraz lan egin eta euskaraz sortu”.
“Hiru modu okurritzen zaizkit egoera aldatzeko: euskara planak egitea leku
guztietan, ume asko izatea eta D ereduan matrikulatzea eta erdaldunak
euskalduntzea”.
“Herri honetan euskaraz ikasten ez duenak, berak jakingo du zergatik den baina
ez dauka aitzakiarik: udalak dena ordaintzen dizu eta kristoren erraztasunak
daude”.
“Ekintza gehiago eskaini behar dira euskaraz. Eta guk exigitu egin behar
ditugu. Musika eskola erdaraz da, adibidez”.
“Faduran kirol asko erdaraz egiten dira umeekin eta hori lotsagarria da. Beti
ibili behar gara gainean, komisario linguistikoarena egiten, beti kexaka, eta hori
oso nekagarria da. Guk normal bizi nahi dugu, lasai, euskaraz, beti protestatzen
ibili barik”.
“Nire ustez, Sarea jostenen egin nahi den agenda bateratua oso garrantzitsua da.
Nik euskaraz bizi nahi dut eta jakin nahi dut zer egin dezakedan herri honetan
euskaraz. Lana erraztu egin behar didate, bilatzen eta bilatzen ez ibiltzeko”.
“Berbakafe honen moduko ekintza txiki gehiago egin behar ditugu, jendea
sentsibilizatzeko. Euri modukoa sortu behar dugu, etengabe, herria blaitu
arte”.
“Hobe da oinez eta seguru eta ez zaldiz eta zulora. Goazen astiro-astiro
baina sendo, sarea ondo josi, epe luzera begirako prozesua da hau,
maratoia, ez dugu kerik saldu behar”.
“Bai berbakafearena, eta bai Sarea jostenena zabaldu egin behar da herrian.
Jende askok ez du ezagutzen eta oso interesgarria da”.
“Nik uste dut Sarea jostenek bi plano dituela: kanpora begirakoa eta
barrura begirakoa. Kanpora begirakoa garrantzitsua da, jendeak ezagutzeko,
jendea motibatzeko, indar-erakustaldia egiteko. Plano horretan kokatzen
dira iaz Gobelako frontoian egindako herri-bazkaria, hainbat lekutan egin
genuen erakusketa ibiltaria edo aurten egin nahi dugun esaera zaharren
txapelketa. Baina hori egin ahal izateko, sukalde-lana egin behar da: gure
arteko sarea josi eta horrelako hausnarketak egin. Behin hori eginda, goazen
kalera”.
“Izugarria da Egizun egiten duten lana. Gauza pila bat antolatzen dute, jende
guztiarentzat. Ni oso pozik nago berbalaguna naizelako eta aurkitu dut nire
espazioan euskaraz bizitzeko apur bat, familia handi horren barruan. Jende asko
ezagutu dut eta lehen ezagutzen ez nituen leiho asko zabaldu zaizkit”.
“Sarea josten ekimenak balio du; alde batetik, jende euskalduna ezagutzeko eta
sarea handitzeko; bestetik, euskal munduan ez zeuden euskaldunak erakartzeko;
eta, azkenik, erdaldunek zerbait galtzen ari diren sentsazioa izateko”.