Anda di halaman 1dari 4

Kisah siPalui

Kisah siPalui ini adalah cerita yang bernuansa kehidupan masyarakat banjar yang berada dipahuluan, dimana tempat mereka biasa berkumpul adalah di warung minuman dengan sambil menikmati secangkir kopi atau teh dan sepotong kue diwarung itu mereka bersenda gurau bersama teman-teman. Kisah si Palui ini 100% kami ambil sumbernya dari Banjarmasin Post koran terbesar di Kalimantan . Karena memang kisah siPalui ini sudah sangat populer bagi masyarakat Kalimantan Selatan pada umumnya, maupun bagi warga Kalimantan Selatan yang berada diperantauan khususnya dimana saja berada. Sangat banyak diantara mereka yang menyukai membaca kisah siPalui ini. Bahkan disebuah forum online pernah juga ada yang mencari kisah siPalui ini. Oleh karena ke populerannya itu, di Website Banjarmasin Bungas ini sengaja kami angkat lagi kisah siPalui ini agar bisa dinikmati, tidak hanya masyarakat kalimantan selatan saja, tapi bisa juga dinikmati oleh masyarakat Indonesia seluruhnya atau bahkan masyarakat dunia yang bisa mengakses situs Banjarmasin Bungas ini. Setelah beberapa bulan situs Banjarmasin Bungas ini akses di Internet nyatanya memang sudah mendunia, ada yang akses dari Amerika, Eropa dan Asia. Kami berharap Banjarmasin jadi makin dikenal didunia. Berikut beberapa kisah si Palui yang pernah dimuat di Banjarmasin Post.

Wawah Salawar
Di kampung Palui amun sudah bulan Agustus banyak haja karasminan nang diadakan dikalurahan, matan naik pinang, balanjaan karung, main bal lawan acara nang lainnya. Palui wan kakawalannya umpat jua lomba banaik pinang. Dibawah buhannya sudah baatur siapa nang manahan dibawah lawan nang naik kaatas. Siapkah buhan ikam? ujar Palui manakuni kakawalannya. Siap bos, ujar bubuhannya bakumpak. Di bawah Tulamak manahani, limbah itu Garbus naik ka bahu Tulamak. Lalu naik Tuhirang wan Tukacil, nang batugas naik paatasan kana jatah Palui, karna Palui tamasuk awak kurus kada talalu barat. Rami panuntun manyuraki bubuhannya nang naik pinang. Ayu Lui, gasak Lui, parak sudah sampai! ujar pambakal kukuciak mambari samangat. Sutil pambakal ai, pasti kami nang manang, ujar Palui pina laju banar sudah parak ka-atas. Rahatan baingkang manuju pucuk pinang, tadangar bunyi krak.! nyaring banar. Ikam bakantut kah Lui? ujar Tukacil nang dibawahnya. Kada, aku kada tahu jua bunyi napa itu, ujar Palui kabingungan jua mancari asal bunyi. Haha ikam kada basalawar dalam kah Lui? ujar Garbus dibawah limbah maitihi ka atas. Palui sudah baduduk dipucuk pinang, takajut mandangar kuciakan Garbus mamadahi inya kada basalawar dalam. Apalagi inya bingung malihat panonton tatawaan malihat ka inya di atas. Napa panonton tatawan? ujar Palui kabingungan.

Tutupi burung ikam kalu pina tarabang, ujar Tulamak jua lucut tatawa. Burung napa? ujar Palui masih kada paham. Itihi salawar ikam Lui ai, ujar Tukacil. Mandangar Tukacil bakuciak salawar, Palui langsung mahahar ka salawarnya. Takajut inya imbah tahu salawarnya wawah alias rabit rantas, maka inya kada pakai salawar dalam. Labaram burungku mancungul, ujar Palui gagarunum matan atas sambil manutupi ka salawarnya nang wawah. Langsung inya handak baturun padahal sudah sampai di pucuk pinang. Ayu Lui ambil hadiahnya! ujar Tuhirang nang sudah kabaratan. Kaina hulu ujar Palui langsung balungsur di atas kakawalanya. Kada tahu lagi inya diinjakinya kepala kakawalannyal, lalu ai taturun taguguran sabarataan. Lui kanapa? ujar kakawalannya pina kaciwa. Aku bulik dulu baganti selawar dulu! ujarnya bukah mancincing kasasupanan sambil manukupi burung parkututnya nang antui-antui. Gara-gara wawah salawar, lalu ai kada jadi manang banaik pinang, ulih panitia bubuhan Palui sudah dianggap kalah. Tags: cerita, humor, siPalui

Baingkut Pisit-pisit
Kayi Palui baumur dalapan puluh labih tapi masih sihat haja. Tapi ngarannya urang tuha, imbah anu pina mangalilu wan gagaringan, kada kawa kana angin. Kada lawas tadi sidin kuhulkuhul batuk kada sing ampihan. Ujar anak cucu sidin sabaiknya kayi dibawa ka duktur. Imbah bakumpulan duit, tinggal giliran Palui dapat tugas mambawa sidin ka duktur. Aku kada handak naik sapida mutur, aku handak babica haja, ujar sidin bakaras sambil tabatuk-batuk. Kada apa-apa kayi ai. Amun babica kajauhan, kasihan tukang bicanya, ujar Palui. Pokoknya aku kada handak. Ikam tahu saurang kalo jalanan wayah ini bilang galu banar, apalagi sapida mutur ikam itu buruk wan rancak mogok, ujar kayinya Asal pian pisit bapingkut, Insya Allah kada apa-apa. Pian parcaya haja wan ulun, karna ulun ini sudah lihai banar bakandaraan, ujar Palui manjalasakan. Sapida mutur ulun sudah kada buruk lagi kayi ai, sudah ulun hurupakan kuncinya, ujar Palui manunjuk ka sapida mutur nang hanyar dikariditnya. Akhirnya Kayi Palui hakun jua diantar basapida mutur, imbah sidin malihat sapida mutur Palui hanyar. Ayu kayi babuat, jangan kada ingat baingkut kuat-kuat, ujar Palui sudah dimuka pagar mahadangi kayinya banaik. Hi-ih, ini nah sudah handak babuat, ujar kayinya sambil manggitir naik ka lapak sapida mutur. Jangan kada ingat baingkut pisit-pisit kayilah, ujar Palui maingatakan pulang.

Hi-ih, ini nah kayi sudah baingkut pisit, ujar kayinya. Ayu ja kalo kaya itu, ujar Palui sambil mang-gas sapida muturnya. Kada lawas, sakalinya tadangar bunyi mandabuk nangkaya ada nang gugur, Bruakkkk!. Palui takajut lalu inya manuleh ka balakang. Sakalinya kayinya Palui nang tagugur. Palui tapaksa bamandak, lalu inya babulik manyasah. Untung kada lawas kayinya kawa babangun. Nah iya kalo, ujar kayinya bamamai. Hanyar haja jalan sudah nangkaya ini, ujarnya kasakitan. Pian kada apa-apa kah kayi? Kanapa pian jadi tagugur, pian kada bapingkutkah tadi? ujar Palui manakuni. Sudah jua. Sudah jua aku baingkut, malah pisit banar, ujar kayinya. Kanapa jadi tagugur jua, dimana garang pian bapingkut? ujar Palui hiran. Waktu naik, kayi baingkut di pagar. Karna ujar ikam supaya baingkut, jadi kayi baingkut haja karas-karas di pagar, ujar kayinya. Ngalih jua baisi kayi antik ini. Maksud ulun pian baingkut pisit wan ulun atau baingkut di kandaraan. Jangan baingkut di pagar, kaya apa haja pian pisit-pisitnya tatap haja tagugur, ujar Palui manawaakan kalakuan kayinya. Tags: cerita, humor, siPalui

Kisah Kada Basinyal


Supan banar Garbus limbah katahuan kakawalannya kada tahu bunyi sms lawan bunyi talipun. Paksa ai inya bahimat balajar lawan Palui wan Tulamak cara mamakai HP. Matan mamicik tilpon, manilpon, masms sampai mambuka wan mahapus sms inya lajari. Barakat cangkal, bisa jua sakalinya Garbus mamakai HP. Tarimakasih banyak kakawalan lah, ahirnya bisa jua aku mamakai HP, ujar Garbus kahimungan. Makanya Bus ai, kada usah baagak, ujar Tulamak. Ayu ja aku salah, kada handak lagi bakoyo, ujar Garbus. Kaya apa kita hari ini, jadi kada maunjun ka kampung sabalah? Ujar habar iwak haruannya rami banar, ujar Palui maingatakan rancana maunjunan. Akur banar Lui ai. Kita bawa HP lah, kawa ba SMS an sambil maunjun, ujar Garbus kahimungan. Baapa sambil ba sms-an Bus? maulah kada janak haja maunjunnya, ujar Tulamak. Aku kabalujuran dapat patuhan bibinian di kampung sabalah, kawa ba sms-an, ujar Garbus lihum.

Nah, ini kada baiknya, baisi HP dipakai gasan bagandakan, ujar Tulamak. Hati-hati ikam bus ai, kalu katahauan bini ikam, bisa parang dunia. Sampai di wadah paunjunan, Garbus langsung mambuka HP. Langsung inya ma-SMS bibinian itu. Tapi sms nya kada mau-mau takirim. Bingung inya malihat HP-nya. Tulamak wan Palui nang baparakan duduk muyak jua mandangar bunyi HP garbus. Ampih pang sudah bus, iwakku mauk nah mandangar bunyinya, ujar Palui sarik Sms-nya kada mau takirim tarus Lui ai, kanapa yu? ujar Garbus. Sini pang aku lihati? ujar Palui marabuti ka HP garbus. Cucuk haja sms ikam kada mau takirim Bus ai, sinyal nya kadada, ujar Palui mamadahi. Kanapa jadi kaya itu? maka samalam aku manukar HP ini langkap lawan kotak, ces cesan lawan sinyalnya, ujar Garbus. Sinyal itu nang bagaris-garis di atas layarnya ini nah. Bila garisnya hibak artinya sinyalnya kuat. Bila kadada garisnya baarti kadada sinyalnya ai, artinya kita kada kawa manalipun, ujar Palui mamadahi Garbus nang pina kidu. Dikampung ni balum ada antena pamancarnya, makanya kada basinyal HP ikam : ujar Tulamak umpat mamadahi. Kalu kaya itu aku bulik haja, Aku kada jadi maunjun, ujar Garbus . Handak ka mana Bus? ujar Palui heran. Handak manukar sinyal, ujar Garbus mangaluyur bulik. Ayu ja Bus ai, badahulu. Tukarakan sinyalnya banyak-banyak lah, ujar Palui wan Tulamak takarinyum haja malihat kawalnya nang pina kidu itu. Tags: cerita, humor, siPalui

Anda mungkin juga menyukai