Artık gelme istersen,

Hazır alışmışken bensizliğe.

Hazır anmıyorken kalbin bir kez olsun adımı.
Boş ver yorma kendini..
Şimdi bunu yapabiliyorsan,
Bir ömür pekala yapabilirsin..
Bensiz yaşadığın, bu günlerin ardından,
Sana özlemlerimi,
Sana sensiz içimin acımalarını,
Sana sensizliğimi anlatarak,
Hiç çekilmem şimdi..
Uzak kalırım,
Tutunamam, gözlerindeki sevince..
Boğulurum...
 Boğulurken seni de çekmeyeyim,
Hüznün mavi denizlerine..
Hem şimdi, yabancıda gelir sesim kulaklarına.
Sensiz aldığım her nefes,
Tahrip etmiştir ses tellerimi..
O yüzden ağlamaklı çıkar sesim belki,
O eski,
Sevgi dolu ahengi vermeyebilir..
 Dönmezsen kırılmam,
Çünkü bensizlikte aklına gelmeyişim kadar,
Hiçbir zaman kıramaz beni sensizlik.
Hem üstelik,
Gelecek her yarın,
Eskimiş fakat yeni anılar üretir nasıl olsa..
 Sakın ha bi tanesi!!
Gelmemezlik etme sakın..
Aldırma sen benim sitemlerime..
İçimde,
Özleminden çıldıran her fırtına,
Gözlerinin gülüşüyle son bulur, unutma..
Gel sen..
Ne kadar geç olsa da..