554) Don Juan aalis ka na at maiiwan si

Donya Leonora?
555) Si Leonora ang kapatid ni Donya
Juana na kasama sa loob ng Balon na
natatanaw ni Don Juan
556) Puntahan at sunduin at sabihin mo
ang aking pangalan wika ni Donya
Juana
557) May takot si Don Juana baka
maymangyari kay Don Juan at may
tangkilik kay Donya Leonora siya ay si
558) Serpyente ay matapang sanay pumatay
pitong ulo maputol man babalik at babalik
sa dating etsura
559) Wika ni Donya Juana Don Juan laking
pamukaw-awa at ako’y lumuhod kapag
makihamok di ko na papayagan
560) Natatakot Si Donya Juana baka kung
masawi si Don Juan, pagkaawa kay
Leonora parang lason at tinik na ewan ba
pano makakaya
561) paano ba itnng buhay napaka hirap at
nakalito, lumigayay nalulungkot nalungkot
ay kamatayan
• Kalungkutan ni Donya Juana kay Prinsipe
Juan na nagpasigla, takot ay di nakilala sa
sakuna tumalaga
• Nagpaalam at ang wika:prinsesa kong
mutya ikaw ang buhay kung maaba
kapalaran kong ang mamatay
• Wika ni Don Juan bakit ako matatakot
kung itoy aking kapalaran maglilingkod sa
aking lakas mamatay kung mamatay
• Tamis ng mamatay kung minamahal ang
saklap ng mabuhay kung duwagang
samahan
1) Huwag malungkot may awa ang Inang
Birhen ang gandang nasa atin habang ay
ibigay sa atin
2) lumakad wag lilinggon puso’y walang
aling-langan Dios ang tawagan para sa
kapalaran
3) Nang malapit na sa palasyo ay biglang
napatigil sa kanyang nakita prinsesa na
ubod ng ganda at di maalis and tingin na
para bang isang panginip lamang ang
nasaksihan ng sandaling iyon.
4) Sa palasyo’y nakadungaw Si Leonorang
matimtim man bumihag nang labis parang
siyang nanaginip
1) Nabigla rin ang prinsesa sa taong kanyang nakita, si
Don Jua’y nagulat sa palsayong nakita sapagkat ito’y
napakaganda.
2) Kahit ang palasyo ay maliit lamang sa paningin ay para
sa kanya ito’y isang gitong napakalaki,sa dami ng bagay
na naroon at kung pakatitigan mo lng ng maigi.
3) Isang magandang tanawin ang kaniyang nakikita sa
bintana na hindi makapagpatinag s kanya.
4) Sa matang nakatitig sa may bintana ay bigla siyang
napakurap sa prinsesang naroroon at namimintana.
5) Wala siyang masabi at parang nawala din ang kanyang
boses upang magsalita sapagkat siya ay nabigla sa mag
nakikita.
6) Nanumbalik ang kanyang pagiisip ng bigla na lamang
magsalita ang prinsesa at siya ay tanungin kung sino ba
siya at kung ano kailngan niya.
7) Sa sinabi ng prinsesa ay humingi siya ng tawad sa
kaniyang ginawa at biglaang pagpunta ng walang pasabi
dito.
577) Sinabi niya na sa mga alipin siya nagpaalam
uapng tumuloy sa loob ng palasyo niya at handa
siyang maglingkod sa prinsesa ng tapat upang
mapatawad lamang siya sa kanyang ginawa.
578)Sinabi ng prinsesa na kung gaano kapanganib
ang ginawa nitong kapanghasan sa pagpunta ng
palasyo maari siyang mapatay ni serpyente.
579) Ngunit sinabi ng prinsipe kahit mapanganib
daw ay wala na siyang magagawa kung yun daw
ang nakatakdang mangyai at handa niyang
tanggapin ang parusa.
580) Sinabi ng prinsipe na hindi masama kung siya
ay mamatay sa loob ng palasyo sa naranasang
maga kasawian ay sapat na sakanya ang mamatay
sa piling ng prinsesa.
581) Sinabi ng prinsesa na kung siya daw ba ay
nagbibiro o nabibingi lamang ba siya sa kanyang
narinig at sinabihan ang prinsipe na umalis na sa
palasyo dahil siya ay nanganagnib ang buhay.
582) Pero ang prinsipe ay hindi pa din umalis dahil
ayaw niyang iwan ang prinsesang kanyang
pinakamamahal at gustong sabihin ang nilalaman
ng kanyang saloobin.
583) Sinabi ng prinsipe sa prinsesa na siya ay
humihingi ng tawad sa kanyang mga kasalanan at
ang galit nito sa kanya ay humapa na sana.
584) Si don juan ay nagsusumamo at
umaasam kung kailan ba niya maririnig sa
prinsesa ang pag “oo” nito sa kaniyang
panliligaw dito.
585) Sobra sobra ang pagmamahal n akanyang ialay
sa iniibig niyang si leonora kahit maging kapalit pa
ang kanyang buhay mapawi lang ang galit nito
sakanya.
586) Lahat gagawin niya para dito kahit siya ay isang
hamak lang gagawin niya annumang paraan
maabot lamang ang antas nitong prinsesa.

587) Sa sobrang makapangyarihan nito ay hindi niya

kayang kalabanin at hindi alam ang gagawin sa
sarili.
589) Kung susuwayin niya ang mga gusto ni leonora
parang pinagbagsakan na siya ng langit at lupa.
590) Kung anuman ang mangyayari sa kanya basta’t
kasama lamang ang mahal na prinsesa at kung
anuman ang nais gawin ng kaaway sakanya ay
malgod niyang tatangapin.
591) Ang huling pagluha ng don ay para kay
leonora ng makita ito ni leonora ay nawala
lahat ng kaniyang galit para dito at napalitan
ng pagmamahal.
592) Naawa siya sa kabiguan ng kanyang
pag-ibig at kung makita man nilang
lumuluha siya ng sobra ay hindi niya ito
itatangi kaninuman.
593) Umaasam siyang makakaramdam ng
pagkaawa ang prinsesa para sa kaniya
makikita ito sa habang siya ay nakatingin
dito at mabasa ang niloloob niya sa
pamamagitan ng kanyang mga titig para
dito.
594) Lumapit ang prinsesa sa prinsipe at
sinabing hindi niya ito matitiis kahit anong
gawin niya.
2) Habang nakatitig na punong puno ng
pagmamahal sa prinsipe ay parang
tumatagos sa puso niya ang mga sinabi
nito.
3) Nang maicip ang mga sinabi nito ay saka
lamang siya nakapagdesisyon.
4) Na sana ay huwag na silang magkalayo
nito at ang sa kanilang pagtataksil ay wala
sanang maging parusa.
5) Siya na ang unang nagsalita at tinawag
niya si don juan.
599) Sinabi ng prinsesa sa prinsipe na itoy
umakyat na at silay maguusap.
600)Ang prinsipe ay nabuhayan ng loob sa
sinabi ng prinsesa at lahat ng kanyang
paghihirap o agam agam ay biglang
nawala.
601) Sinabi ng prinsipe sa prinsesa na kung
anuman ang nais nitong ipagutos ay
malugod niyang tatangapin at susundin.
602) Tinanong niya ito kung pumunta ba ito
sa bahay niya sa may kabundukan.
5) Sabi ni Don Juan sa prinsesa na sana ang
lahat ng sinabi para dito ay matupad.
604)Isang gabi daw habang siya ay natutulog
ay bigala na lamang siyang nagising dahil
sa isang panaginip.
605)Kaya ninais niyang maglakbay at hanapin
ang lugar na nasa kaniyang panaginip
kahit siya pa ay magdusa kung ang kaplit
naman daw nito ay magiging maligaya
siya.
606)Sinabi ng prinsipe ng ang gamot daw sa
kaniyang sakit ay nasa palasyo ng mahal
na prinsesa at yun ay ang prinsesa.
607) Sa sobrang tago ng palasyo walang
makakaisip na may palasyo pala sa lugar
na iyon.
608) Nagpapasalamat siya sa diyos sapgkat
natagpuna niya agad ang prinsesa.
609) Lahat ng kaniyang mga binalak at sinabi
ay isa lamang pagsubok upang malaman
kung siya ba ay isang kagalang galang na
tao at matapat.dahil ang akala niya dito ay
isang taksil.
610) Sa dami ng kaniyang pinagdaanang sakit
ay ayaw na niyang masaktan uli at madala
sa mga pangako at sa huli’y malalaman
niyang ito pala ay isang biro lamang.
611) Ayaw niyang magkamali ng decisyon at
makagawa ng kung anuman bagay na
kaniyang pagsisihan sa huli.
612)Baka lamang may gawin sakanya habang
siya ay bata at malakas pero pag siya ay
matanda iwan na lamang siya nito.
613) Sinabi ng prinsipe sa prinsesa na wala
siya dapat ipangamba pa.
614) Tinuturing niya ang prinsesa na isang
bulaklak at isang bagay na dapat ingatan
para di mabasag o masugatan.
615)Kahit na sa pagdating ng bukas gusto lng
niya na ang prinsesa ay nasa knaiyang tabi
pa din.
616)Dapat hindi na magalinlangan pa ang
prinsesa sakanya dahil ang buhay niya at
nito ay iisa na para lang mapanatag ito.
617)Patuloy sila sa paguusap tungkol sa
kanilang pagiibigan at mag plano di nila
alam na ito’y napapalakas na.
618)Dumating ang serpyenteng at pinuntahan
agad si leonora nakakatakot ang itsura.
619) Biglang napasigaw ang prinsesa sa
prinsipe at binalaan itong magingat.
620) Hindi nakinig o nagsalita ang prinsipe
handa na siya kung anuman ang gawin ng
serpyente sa kaniya.
621) Biglang dumilat at may tinitignan ang
serpyente sa malayo.
622)Nagsalita ang serpyente at sinabi na siya ay
nakikitang panauhin na dapat mamatay sa
kapanghasan ginawa nito.
623) Sumugod ang prinsipe sa kalaban at
sinabing dapat siyang mamatay.
624) Nais din patayin ng kalaban ang prinsipe
dahil yun naman ang gusto nitong mangyari sa
pagpunta nito dun.
625) Naglaban ang dalawa hangan’t walang
namamatay sakanila dalawa.pero ang nanalo
ay ang prinsipe pa din.
626) Pero hindi pa din papatalo ang kalaban sa
prinsipe patuloy pa din silang naglalaban.
627) Sila ay puno na ng sugat sa katawan
pero ayaw pa din nilang tumigil sa
pagaaway.
628) Hindi na nakakapagtataka kung wala pa
sa kanila ang namamatay dahil pareho
silang magaling magsipaglaban.
629) Lalong mahirap malaman kung sino
unang mamatay dahil pareho magaling sa
kung anuman bagay at ang kalaban say
desidido din mapatay ang prinsipe.
630) Gusto ng matakot ng prinsipe sa kalaban
dahil sa nakikitang kabangisan niya dito.
631) Kahit anong gawin ng prinsipe ay nahihirapan
na siya sa kalaban pinipilit niya itong mapatay
sadya atang mahaba ang buhay nito.
632) Nanalangin sa diyos na sana ito ay kaniyang
mapatay na at ng matapos na siya.
633) Kahit anong mangayri gusto niyang manalo
laban dito upang mataguyod ang kaniyang dangal
at buhay.
634)Dahil sa pagdasal niya lahat ng kaniyanga takot
ay nawala at napalitan ng katapangan.
635) Bigalang nawala ang pagod na nararamdaman
muling nabuhayan ng loob para makipaglaban uli.
636) Lalo siyang naniwala na may diyos na handang
tunulong sakanya.
637) Sa wakas na talo na din niya ang ahas dahil sa
mga tinamo nitong sugat sa katawan.
638) Dahil sa pagod na ang ahas ay kailangan na din
niyang bilisan itong patayin dahil sa tagal na
nilang naglalaban.
639) Tumigil saglit ang prinsipe at nagisip kung ano
pa ang maaring gawin dito sa ahas.
640) Tinawag ng prinsesa ang prinsipe at inaabot sa
prinsipe na maaring makapatay sa ahas at
tinuruan ito kung pano papatayin ang malupit na
kalaban.
641) Binigyan ng prinsesa ang prinsipe ng sandata
na maaring makatulong dito upang mapatay ang
ahas.
642)Kailngan maputol ng prinsipe ang ulo ng
ahas upang ito’y tuluyan ng mamatay.
643) Nang makita ng kalaban ginawa ng
prinsipe ay bigla uli itong bumangon sa
pagkakapahinga.
644) Tumayo ang mga ulo at nagalit ang ahas
sa binalak ng prinsipe sa kniyang mga ulo.
645) Ngunit tinuloy ng prinsipe ang nais sa
ahas at isasa itong gagawin ng mabilisan.
646) Nangyari na nga ang kaniyang
pingadarsal sa isang iglap lang ay unti unti
na niyang napuputol ang ang ibang ulo nito.
647) Anim na ang napuputol ngunit hindi pa
din sumusuko ang kalaban sa kaniya
pinipilit pa din makipag laban nito.
648) Sinabi ng prinsipe at ipinadama dito ang
kaniyang galit sa ahas.
650) Sa huli ay sumuko ng ahas wala na tiong
nagawa at namatay na din ito.
651) Inakyat na agad ng prinsipe si leonora at
silay nagusap muna.
652)Niyaya na niya ang prinsesa na sila ay
umalis na sa lugar na iyon upang
makapagsimula uli.
653) Bumaba na ang dalawa at pumunta na sa mga
kapatid ng prinsesa.
654) Hindi nila lubos maisip at di maipaliwanag ang
tuwang nararamdam.di malaman kung paano
ibabalita sa mag tao ang nangyari sa ahas.
655)Umalis na sila sa ilalim ng balon at naghahand
na para magdiwang.
656) Humanga ang prinsipe pedro at juan sa mga
nangayri hindi sila makapaniwala sa kinuwento sa
kanila.
657) Lalong pinagmalaki sa kwento ang
pinagdaanang hirap ng prinsipe sa kamay ng
ahas.
658)Maganda nga ang nangyari pero may isa pang
kalabang darating at may masamang pinapalano
na dapat bantayan.