Besarta Hoxha

ESE

Tema:

Jeta sht e v shtire, por ja vlen t jetohet.

Jetojm n nj tret sire homogjene t s mir s dhe s keqes gjithnj n p rpjekje p r t gjetur psen e jet s son .N astet tona m t lumtura ne thjesht jetojm momentin nd rsa n greminat e d shp rimit k rkojm t rr mojm dhe m tej n kufijt e ekzistences. Mbase, p rgjigja sht se nuk ka ndonj q llim.Paraardh sit tan vdiq n,ne do t vdesim dhe pasardh sit tan do t ken t nj jtin fat.Duke llogaritur hapsir n e ngusht kohore n t cil n ne z m vend, at here mund t i japim vetes t drejt p r t q n t lumtur. Ne jetojm n nj realitet t leht zhb shem.N fakt, ne jetojm n saj t nj statusquoje delikate e komplekse s cil s ne rrall her i jemi mir njoh s.N trupin e secilit prej nesh gjenden substancat, t cilat gjenden dhe n nj grusht dh .Marr nga nj k ndv shtrim tjet r n munges t nj shk ndije evolutive, ne t gjith do t ishim pak balt q q ndron n kurriz t bot s.Secili prej nesh ka pasur nj shans pak m shum se zero q t jet ky q sht .Mes mijra kombinimesh gjenetike mes st rgjyshit dhe st rgjyshes t nde lindi pik risht gjyshja .Jot m dhe yt at rastis n t martoheshin,ata t lind n pik risht ty, jo nj vella apo nj mot r t nden.N qof se e shtrijm k t varg n paraardh sit m t lasht , kuptojm se sa t vegj l jemi .Duke v n n dyshim ekzistenc n ,faktin se prania jone varet nga nj zingjir faktor sh, ne k naqemi q mund sia jon p r t lindur nuk ka qen thjesht zero. Problemet tona duken krejt t mjegullta,krejt t par nd sishme para ides s frikshme q ti mund t mos ishe n k t bot .T gjith ndihemi t p rk dhelur me faktin ,se ekzistojme; t pavet dijshem p r t ardhmen, por megjithat , ne e duam aq veten sa p r t i dh ne r nd si dhe p r t th n se un e meritoj t jem pik risht ketu. Ne erdh m k shtu me nj kuptim m racional t ekzistenc s, por a meritojme gj send tjet r p rve t t egzistuarit. Nuk ka asnj legjislatur bot re, cila v caqe mbi lumturin e njeriut.Jemi vet ne, t cil t i diktojm vetes limite.Po sikur krejt papritur do t detyroheshim t ishim t lumtur? Do t kishim me se! Ne ndihemi t lumtur kur jemi t suksessh m ,kur na duan dhe kur duam.Ne ushqehemi me suksesin, pasi ai rritet mbi rr nojat e d shtimeve tona dhe ngrihet mbi vet ne.Suksesi v nj standart t ri p r t kap rcyer dhe krijon nj q llim dyt sor n jet n ton pa nj q llim par sor.Ne ekzaltohemi nga nj gol q sh nojm , nga nj shp rblim n fund t muajit apo nga buz qeshjet e njerzve q na kan zili.Suksesi t b n t duash veten ,kusht primar q t duash at ka sht jasht teje, jasht vetes ton krijohen situata nga m t shum llojshmet; kombinimi i miliarda njer zve n hapsirn e paan t planetit, krijon nj pafund si nd rrimesh brenda nj ndrre t vetme. K shtu ne na b n t lumtur aroma e kafes q del nga nj dyqan buz rruges nd rkoh q vrapojm p r t kapur orarin, dita b het m e thjesht tek sheh kush ririn t nd nj vje q ka m suar t hec .Jan miliona detaje ,q mjafton t i kap sh, q t krijosh nj kompozim. shte natyra dhe njer zit, bashk ngjitja e liris me sigurin e p rkrahjes shoq rore.

Duke rivlersuar veten ton n paralel me t gjithe historin e zhvillimeve, ne kuptojm se sa t paduksh m jemi n rrjet n komplekse kohore dhe shum dimensionale. Dhe duke marre hov nga par nd sija q kemi, nga mungesa e p rgjegj sive t m dha, ne nisim t jetojm n paqe me vog lsirat tona .K shtu ne nuk kemi t drejt t vdesim pa r n n dashuri me ajrin q thithim,me ngjyrat q shohim ,me tingujt q d gjojm .Vdekja pret, aty sht krejt e pashmangshme! Nuk kemi nevoj p r t , q t shkojm n parajs ,tek ajo parajs e bardh e merzitshme! Ne, thjesht ,duhet t jetojm !