Anda di halaman 1dari 15

Carpon Si Oni Karya Derry Hudaya

Dina taun 2015, di hiji lembur jalma-jalma ngagarimbung. Ngagimbung di pipir masjid, ngagimbung di pipir dsa, sarta ngagimbung di pipir-pipir warung. Taya nu malir panasna matapo, kabh kataji ku hiji poto nu aya dina majalah. "Ambuing, geuning budak th geus jadi artis, euy!" ceuk hiji lalaki tengah tuwuh. "Lain artis atuh ta mah, Bah, tapi pangarang!" tempas lalaki sejenna nu umurna mh sapantar jeung jalma dina ta foto. "Rk artis, rk pangarang, rk persidn, rk naon wa og euweuh bdana. Anu penting mah budak ti lembur urang!" Ceuk lalaki tadi embung lh. Lantaran aya poto Si Oni dina majalah, dina luhureun hiji carpon, ta lembur jadi ibur. Lain ta wa deuih, nu biasana arang langka aya jalma nu dak malir majalah, harita mah mareuli hiji swang. Nu teu kabagan og nepi ka pesen ka agn nu sok nganteurnganteurkeun ka sakola. Da di lembur ta atuh, manggih majalah th ukur di sakola wungkul, bari geus kadaluarsa. Harita g, majalah nu ngamuat carpon Si Oni, anu medal bulan Maret dina minggu ka tilu, kark nepi dina ahir April. Ngahaja cenah ceuk agn th, ngarah teu cap teuing bulak-balik. Beurang-peuting urang lembur pating kecewis nyaritakeun Si Oni. Nyaritakeun cngosna Si Oni keur leutik, jeung nyaritakeun rasa sono maranhna ka Si Oni. Pawaas-waas. Ari nu maca carponna mah ukur sababaraha urang, da teu kabh barisaeun maca. Tapi kabh og teu burung apal kana naon nu aya dina ta tulisan. Anu bisa maca dititah macakeun deui tina pangeras sora di masjid, tina mimbar paranti hutbah po jumaah. Nu maca th sora bedas. Dua leungeunna hut-ht pepeta. Bahamna lir langit nu ngepriskeun hujan. Atuh majalah nu disimpen hareupeunana th laokot ku ciduh. Bakat sumanget, cenah. Agn koran nu biasana nggl curuk, ayeuna mah jigrah. Kaluar ti ta lembur, teu sirikna ngklak-ngklakkan, nayuban nasib sorangan. Asal aya poto Si Oni, asal aya carpon Si Oni, Pasti dibareuli ku urang lembur. Ttla, Si Oni th jadi malaikat nu ngucurkeun kabagjaan keur pirang-pirang jalma, keur dulur-dulurna di lembur jeung agn nu geus lana katalangsara. Si Oni th ngaran nu sabenerna mah Roni Fauzan, budak Bu Icah jeung Pa Dedi hijihijina. Teu adi teu lanceuk. Nalika keur leutik ku indungna sok di Oni-Oni, tilam kanyaah ti dituna mah. Tatangga-tatanggana g jadi narurutan. Si Oni atoh alah batan tatanggana saperti kitu th. Meureun ngarasa dipikanyaah ku jalma ra. Pantes rk di pikanyaah ku jalma ra og. Si Oni mah bda jeung urang lembur sjnna. Najan sok pada-pada guyang di sawah, sok maling jambu ti kebon batur, jeung sok kukucuprakan di walungan, tapi Si Oni mah bda. Bda pisan. Si Oni mah budak jalma

nu raja kayana lega. Urang lembur remen nangan kipayah dina luhureun taneuh milik kolotna. Barang lulus SD Si Oni mimiti ngambeu kota. SMP, SMA, nepi ka lulus kuliah terus di kota. Cicing di asram-asrama. Sawah jeung kebon kolotna th tinggal sajarah antukna mah, nungtut dijual ka tatangga-tatanggana pikeun waragad sakola Si Oni. Tapi teu mubadir. Sanggeus jadi sarjana manhna langsung meunang pagawan nu pantes di kantor rdaksi majalah. Sok sanajan ukur majalah leutik, tapi aya pangaruhna keur Si Oni mah. Ged malah. Manhna jadi wawuh jeung pagaw-pagaw ti rdaksi sjnna. Manhna jadi dalit jeung pangarang-pangarng kahot anu bisa dipulung lmu panemuna dina dunya kapangarangan. Teuing geus sabaraha lila manhna teu ngelol-ngelol deui ka lembur. Nalika sakola knh mah rada leuheung, sok rajeun balik nalika libur semeter. Ayeuna boro-boro. Geus poho ka lembur jigana. Tapi ktang ari dina carpon-carponna mah angger knh nuliskeun kaayaan lembur. Lembur anu ndah, pikabetaheun, tur jadi sawarga pikeun jalma nu nyicingana. Rctna manuk dina pirang-pirang tangkal, rabngna lalay nalika mapag datangna indung peuting, kocpatna lauk guram dina balong, lorna oray begu di jalan, jeung sagala rupa nu aya patalina jeung lembur, brh pisan dina unggal carponna. Urang kota nu pareng maca dibawa nyaba ka lembur nepi ka suklak-siklukna. Lembur singkur, lembur anu jadi kasangtukang ayana kota. Meureun Si Oni mah ngalongok lembur th ku carpon, moal ku jinisna langsung. Ngobrol jeung urang lembur ngaliwatan basa sastra nu pinuh ku sttika. Urang lembur nu keur maca og sok ngadak-ngadak carinakdak. Asa dilongok ku wali nu mr nyaho yn aya emas dina handapeun bantal, cenah. Asa diamprokeun jeung kanyataan ndah nu taya hinggana. Kanyataan anu teu karampa dina pirang-pirang waktu lila. Si Oni th dan! Teuing dun ktang. Sanggeus Si Oni digaw di redaksi nu leuwih ged, sanggeus carpon-carponna beuki remen dimuat dina majalah-majalah, kolotna g pamustunganana mah nuturkeun ka kota. Imahna nu di lembur diculjeunkeun. Dieusian ku sireum, beurit jeung jurig. Carpon Si Oni beuki diajnan. Malah kungsi aya majalah edisi husus anu carponcarponna karangan Si Oni kabh. Atuh di lembur th guyur deui wa. Anu kungsi babarengan mngbal di sawah bera jeung Si Oni, asa aing pangsobatna. Huntuna nepi ka tuhur lantaran teu dak balem, hayoh nyaritakeun Si Oni. Anu kungsi ngadu langlayangan di pasir buligir, anu kungsi ucing-sumput di sakola imprs, anu kungsi bareng sapangajian, saruana, embung lh ku carita batur. Siga nu rk parasa, lantaran kabh ngarasa aing pangnyobatna jeung Si Oni. Oni, Oni, jeung Oni.Pokona mah Oni sobat aing, ceuk sarra. Unggal minggu urang lembur meuli majalah. Di masjid unggal minggu aya nu macakeun carpon. Majalah jeung carpon th stu geus jadi kabutuhan wajib urang lembur nu teu

bisa ditinggalkeun. Lantarana majalah th beuki payu, hargana jadi mahal. Nu harga asalna lima belas rbu jadi dua puluh rbu, jadi dua puluh lima rbu, jadi tilu puluh rbu. Nu harga asalna lima rbu jadi dua puluh rbu. Nu harga asalna dua rbu jadi sapuluh rbu. Harga majalah th leuwih mahal batan sakilo bas jeung sakilo asin peda. Tapi sigana urang lembur mah rido lamun kudu puasa senen-kemis atawa puasa Daud og. Dak ngirit dahar asal kabedag meuli majalah nu ngamuat carpon Si Oni. Agn og sabenerna mah taya niat pikeun nakkeun harga bbakan saperti kitu. Tapi di pangkalan ojg, di kantor kacamatan, di kantor dsa, di kantor pulisi, sok aya nu mnta jatah tina hasil jualanana. Teu kireum-kireum deuih mntana g. Tara aya perna. Unggal ngaliwat namprak. Agn og teu bisa majar kumaha. Lamun teu nakkeun harga, batan untung kalah buntung. Hiji mangsa sawah jeung kebon th pindah leungeun ka urang kota nu nawar ku sagala rupa cara. Cara sopan, cara maksa, sarta cara sopan tapi maksa. Urang kota nu nyodorkeun pangbibita: asal kebon jeung sawahna bisa dibeuli kabh, unggal majalah anu ngamuat carpon Si Oni rk dibagikeun kalawan gratis. Ku cara kitu, urang lembur th lah hatna. Kaayaan lembur th geus jauh jeung naon-naon anu dipikanyaho ku Si Oni keur leutik. Sawah jeung kebon ganti ku pabrik-pabrik. Sora manuk nu biasana rct th jadi rh, raeun disada, kasilih ku sora gerungna mesin jeung mobil treuk nu ngaguruh. Cai nu ngagenclang hrang jadi konng. Kekebul mahabu dina unggal suhunan imah, dina kaca, jeung dina papakan nu keur dipokeun dina sasampayan. Urang lembur nu biasana ka ditu-ka dieu mamanggul pacul jeung garpuh, ayeuna mah pabaliut di sabudeureun pabrik. Pakakas tatann th ukur dipak ulin lancah di imahna swang-swang. Urang lembur geus jadi pagaw pabrik. Aya nu jadi tukang manggulan barang, aya nu nungguan mesin, aya nu jadi satpam, jeung aya og nu ukur jadi tukang sasapu jeung miceun runtah ka solokan. Tapi, Si Oni mah angger knh nuliskeun kaayaan lembur baheula. Ngagambarkeun kaayaan lemburna g leuwih waas ti sammhna. Malah nepi ka dibungbuan ku unsurunsur magis sagala rupa. Aya menyan dina hurupna, aya kembang malati dina padalisanana, jeung oray jin anu sok ngaganggu santri nu sar di kobog dina paragrapna. Agn majalah nyorang guratan nasib nu muter deui ka awal. Majalahna teu bisa jadi pangupah jiwa. Pajabat pabrik mangmeulikeun majalah keur urang lembur ka pusatna langsung, lain ti manhna. Hal ta pisan anu jadi cukang lantaran, manhna sungahsrngh sorangan di sisi jalan. Gogorowokan nanawarkeun majalah nu ngamuat carpon Si Oni. Urang lembur nu meunang majalah gratis tara ieuh dak nol ayeuna mah. Kungsi aya nu ngusulkeun, batan dibr majalah mending di br duit keur nyukupan pangabutuh dapur,

cenah. Barang ditanya alesanana, salah saurang ngajawab saperti kieu: "Ah, Si Oni mah ngawadul. Belegug deuih. Hayoh wa nyaritakeun jaman nu geus taya dikieunna. Keur naon macaan nu kitu patut! Ayeuna mah geus euweuh sawah, euweuh kebon, euweuh budak nu kukucuprakan di walungan. Bodo Si Oni mah. Belegug!" Ti harita, Pajabat pabrik tara mangmeulikeun deui majalah. Duit sapuluh rbu jadi gantina. Saminggu sakali dibagikeun ka urang lembur nu jadi pagaw pabrik. Tapi Si Oni keukeuh peuteukeuh, angger wa nyaritakeun lembur anu namper dina alam pikiranana. Lembur anu dipikawanoh ku manhna nalika hirup di lembur. Barto!

KOPERASI WARGA TERPADU (KOPWATER) KAMPUNG BHAYANG KARA JALAN SINDANG BARANG BHAYANG KARA NOMOR 23
Nomor : 001/22/11/11 Lampiran : Perkawis : uleman rapat Kahatur . Bapak/Ibu/Saudara/i Di tempat, Asalamualaikum Wr.Wb Kalayan hormat, Dina rangka ngaemutkeun mauled nabi Muhamad SAW.kampung Bhayang kara Ngayakeun kagiatan ngaos dina: Dinten,kaping : jumat, 25/11/11 Tabuh : 21.00 WIB Tempat : lapangan tennis Acara : kagiatan mgaemutkeun mauled nabi Muhamad SAW sareng ngaos sasarengan Jalaran kitu pamugi saderek kersa sumping dina waktosna

Mengetahui ketua RT Hendar

Mengetahui ketua RW Yoyoh

BUPATI BARU Kelicikan seorang calon bupati Pak Abdullah = Calon Bupati Bu Jamie = Calon Bupati Mas Bara = Wartawan Licik Mas Ahmad = Wartawan Baik Yanto = Orang miskin Teh Ana = Warga Neng Ceuceu = Warga Disebuah tempat , yaitu kota Badromance akan digelarkan pemilihan Bupati baru. Para calon Bupati saling bersaing dan sibuk mempromosikan dirinya masing-masing. Dan pada pagi itu para kandidat siap untuk diwawancara. Mas Bara : Untuk ibu Jamie silahkan mempromosikan diri. (di shoot) Bu Jamie : Baik.. hmm, untuk para war- a.. masyarakat Badromance, saya harap patsitirpasi.. papartisipasinya dalam memilih saya menjadi calon maksudnya menjadi Bupati. Coblok nomor 2 .. pojok kiri atas belok kanan, terima kasih. (nervous) Mas Ahmad : (bingung) baik terima kasih bu. Lalu selanjutnya silahkan Pak Abdul . Pak Abdul : Ass, Selamat pagi masyarakat Badromance. Calon saja tidak cukup bagi saya. Menjadi bupati adalah impian saya. Memakmurkan wilayah adalah keinginan saya. Semoga anda memilih saya. Coblos nomor 3 tengah atas kurang 2. Mas Bara : terimakasih untuk para calon Bupati untuk waktunya dan demi terlihatnya sportifitas antar calon silahkan untuk saling berjabat tangan . BJ + PA : coblos no 2 , coblos no 3 (berjabat tangan ala panco) Setelah selesai diwawancarai ada kegundahan didalam hati Bu Jamie karena pada saat tadi berorasi dia merasa orasinya kurang meyakinkan dan bagus untuk masyarakat. Dan timbulah niat licik Bu Jamie yang mengandalkan Mas Bara sebagai wartawan. Dan tidak sengaja Mas ahmad seorang wartawan juga mendegar percakapan mereka. Mas Bara : (sedang melihat hasil jepretannya)

Bu Jamie : Aduh! Promo saya tadi sangat ancur. Jika seperti itu masyarakat pasti tidak memilih saya. (melihat kepada mas Bara) Hmm Mas! Mas wartawan!! Mas Bara : Iya saya bu, ada apa? Bu Jamie : saya ingin punya bisnis denganmu. Upah pasti terjangkau, berminat? Mas Bara : Oh boleh bu. saya butuh sekali uang untuk istri saya. Syaratnya apa bu? Bu Jamie : bantu saya agar saya bisa menjadi bupati. Kamu sanggup? Mas Bara : Hmm.. (nelen air liur) demi istri saya. Saya sanggup bu. Bu Jamie : saya tidak mau tau caranya bagaimana. Itu terserah kamu, asalkan saya menjadi Bupati. Apa kata dunia kalau tahu saya tidak jadi bupati? Maluu... Mas Bara : Baik bu. Akan saya lakukan. (tarik nafas) Di sebuah desa, terlihat para warga sedang mencuci pakaian di sungai dan mengobrol mengenai pemilihan bupati tersebut. Teh Ana : Neng... neng ceuceu!! Eneng!! (nyuntrungin sampe jatoh) Neng Ceuceu : Aduh sih teteh. Meuni eksogen. Ada apa atu teh? Teh Ana : eh nyak si eneng, sst! tong toak atu neng. Rahasia ini teh! Neng Ceuceu : Rahasia apa teh? Teteh punya pacar ya? Teh Ana : Bukan atu neng. Itu pemilihan Bupati eneng mau milih siapa? Neng Ceuceu : Eh itu geura teteh nya. Suganteh apa. Teteh mau pilih siapa atuh? Teh Ana : Eh neng ceuceu ma! (nyuntrungin sampe jatoh lagi) pan teteh yang duluan. Kumaha neng teh? Neng Ceuceu : ooh iya maaf atu teh. Gimana ya? Bingung eneng juga. Teh Ana : Teteh ma suka Bu Jamie ah orangnya cantik. Mas Ahmad : Eh neng, ass... Teh Ana + Neng Ceuceu : waalaikumsalam... Teh Ana : Eh nembeh uih a? Pulang dari mana? Mas Ahmad : Biasa ngewawancara calon bupati. Nuju naraon ini teh? Neng Ceuceu : Biasa a, nyeuseuh. Eh aa teh tos ngawawancara calon bupati? Teh Ana : Gimana atu a, mana yang bagus? Ana teh bingung mau pilih siapa? Mas Ahmad : Sebenernya Bu Jamie sama Pak Abdul teh sama-sama bagus. Tapi.. Neng Ceuceu : Tapi apa atu a? Mas Ahmad : aa teh ngga sengaja ngeliat Bu Jamie tadi lagi ngobrol berdua sama wartawan si Mas Bara. Ga tau tah ngomong apa, tapi keliatannya mencurigakan. Teh Ana : Alah siah, atu eta mah bahaya! Moal milih bu Jamie kalo gitu ma. Neng Ceuceu : Bentar dulu atu teh. Jangan suudzon dulu, bener ngga a? Mas Ahmad : iya bener. Tapi tadi bu Jamie pas promo ngga bagus kalo merutu aa mah. Teh Ana : Tah bisa aja ada hubungannya. Takutnya bu Jamie nyogok warga lewat Mas Bara. Tapi ngga tau juga itu baru perkiraan Ana. Mas Bara teh yang mana? Mas Ahmad : Ini liat fotonya.. Gini aja atu sekarang ma, jangan dulu berpikiran

buruk. Takutnya salah. Aa duluan ya, masih banyak tugas editannya.. ass... Teh Ana + Neng ceuceu : Waalaikumsalam... Keesokan harinya, Mas Bara menjalankan aksinya untuk mempromosikan bu Sumarti Sum kepada para warga. Dan salah satu warga yang ia suap adalah orang miskin yang pasti sangat membutuhkan uang. Mas Bara : Aduh! Warga sini pada kemana ya? Sepi.. (sambil foto2.. cekrek) Astaghfirullah! Apa itu yang hitam? Yanto : Hideung Mas? Saya yang hideung masih orang bukan jin. Mas Bara : Oh ndak2! Mas orang asli sunda atau jawa? Yanto : Oh sanes mas, saya orang arab.. ndak mas bercanda.. saya orang cinta Indonesia! Mas Bara : (-_______-) iya mas terserah deh. Mas, ngomong2 mas mau ikutan nyoblos calon Bupati kan? Yanto : ya iya dongs! Maap mas saya emang miskin. Tapi saya gahool ko Mas Bara : terus mau milih siapa mas? Yanto : saya bingung mau milih siapa mas! Aduh bingung! Pusing! Pening!! Mas Bara : Aduh loh ko? Kenapa mas? yanto : Kepala saya cenat cenut mas. Saya bingung mau milih siapa Mas Bara : Ko bingung mas? Ngampang ko pilihanya. Yanto : jelas saya bingung toh saya ndak tau siapa saja calonnya mas. Mas Bara : (twewewew) --__--. Ndak apa2 mas. Mas pilih no 2 aja. Saya yakin kabupaten kita makmur. Teh Ana : nengneng, liat deh, itu bukannya Mas Bara yang diceritain si aa tadikan? Neng Ceuceu : yang tadi ada difoto itu ya? Iya bener itu orang nya.. ayu tangkap atu teh! Teh Ana : Eh jangan , kita silikidi aja dulu. Yanto : mau mas! Tapi saya ndak percaya. Takut ditipu saya.. ndak mau mas ndak2 Mas Bara : Mas.. saya bawa uang 500 ribu loh mas.. liat nih tas saya.. Yanto : (tergiur) buat saya mas? Mas Bara : kalau kamu mau pilih no 2. Tar saya kasih duit ini. Yanto : gampang mas.. semua.. bisa diatur.. Mas Bara : sip oke deh mas. Ini uangnya.. yanto : makasih ya mas! Im promise... Teh Ana : Bang, tadi orang itu siapa ya? Yanto : saya ndak tau, tadi dia ngasih uang sama saya 5 ribu. Pake syarat coblos2 gitu pokonya. Neng Ceuceu : coblos apa bang? Yanto : oh iya ingetin saya ya, nomor 2. Nomor2. Nomor 2. Para calon gubernur bersiap-siap untuk mengeluarkan isi pidatonya. Untuk lebih meyakinkan masyarakat agar bisa memilih mereka.

Bu Jamie : Ass.. selamat pagi!.. saya sebagai calon Bupati berharap banyak agar anda semua..... dhwfuefegfufytergfhkgfieyftjshgfietfgkjgk7rtfgkjrgf. Terimakasih.. Tepuk tangan... Pak Abdul : Ass.. selamat pagi!.. saya sebagai calon bupati berharap banyak agar anda semua..... dhwfuefegfufytergfhkgfieyftjshgfietfgkjgk7rtfgkjrgf. Terimakasih.. coblos no 3 tengah atas kurang 2. Tepuk tangan.. Setelah selesai berpidato, para calon dan wartawan meninggalkan gedung tersebut. Kecuali Bu jamie dan salah satu wartawan yaitu mas bara. Dan mereka tidak tau bahwa Mas Ahmad memata matai mereka. Bu jamie : Mas, gimana hasilnya? Mas bara : beres bu! Ibu tenang saja, ibu pasti akan menjadi bupati. Bu jamie : sip. Ini saya kasih DP nyak dulu. Mas bara : Dewi Persik bu? (twewewew) Maaf saya sudah punya istri. Bu jamie : ini DP uang mas... bukan artis. Dengan rasa yakinpun Mas Ahmad mendatangi Pak Abdul untuk menjelaskan semuanya. Karena mas Ahmad tidak mau ada kelicikan dalam pemilihan bupati ini. Mas Ahmad : Permisi bapak Abdul, bisa minta waktunya sebentar. Pak Abdul : oh boleh silahkan duduk. Ada apa mas? Mas Ahmad : Gini pak, saya mendapat kejanggalan dalam pemilihan bupati ini. Ada yang berlaku curang. Pak Abdul : Apa???!!!!! Mas Ahmad : Benar pak! Bu Jamie pelakunya. Dan rekannya yaitu Mas Bara. Pak Abdul : Bara itu wartawan seperti kamu juga kan? Apa bukti yang kamu punya. Mas Ahmad : iya Bara itu wartawan juga. Ini pak saya sempat memotret meraka saat berkomunikasi tadi. Mereka sangat terlihat menutupi sesuatu. Pak Abdul : Jika buktinya hanya ini, publik tidak akan mempercayai sepenuhnya. Dan besok adalah pemilihannya. Lalu bagaimana? Mas Ahmad : Biar saya selidiki dulu pak. Saya yakin dengan kejanggalan ini. Pak Abdul : Baik kalau begitu. Silahkan.. Sepulang dari berkerja, Mas Ahmad bertemu lagi dengan Teh Ana dan neng Ceuceu.. Neng Ceuceu : Eh aa, udah pulang? Mas Ahmad : udah neng. Mau kemana sama Ana? Teh Ana : ga tau a, bingung. Eh a, tadi kita liat Mas Bara lagi ngobrol sama

orang miskin yang tadi. Namanya teh... hmm, si yanto a. Mas Ahmad : Ngomong apa? Neng Ceuceu : kayaknya dia lagi nyogok a. Soalnya pas kita tanya Bang Yanto itu bilang Mas bara ngasih uang 500 ribu terus bang yanto bilang tolong ingetin nomor 2. Teh Ana : iya a. Nomor 2 itukan bu Jamie. Apa ngga boleh-ngga boleh, emang bener bu Jamie itu pake cara curang. Mas Ahmad : Ohh Neng ceuceu. Ana, makasih ya infonya. Aa duluan ya, lagi buru-buru.. Keesokan harinya disaat pemilihan Bupati kota Badromance berlangsung. Keteganganpun dirasakan oleh banyak orang terutama para calon bupati. Semua masyarakatpun memasukan pilihannya kedalam kotak suara.. Teh Ana : Aduh neng! Siapa ya yang bakal jadi bupati kita. Semoga baik amin. Neng ceuceu : Amin teh. Eneng jadi takut. A Ahmad dimana teh? Teh Ana : itu jadi Mcnya. Bu Jamie : Saya yakin siapa yang menag itu yang berhak menjadi bupati. Betulkan Pak Abdul? Pak Abdul : Betul sekali Bu Jamie. Dan semoga Bupati baru kali ini lebih baik. Bu Jamie : hhmmm.. dan itu saya Pak Abdul. Mas Ahmad (MC) : menurut kotak suara yang telah tersedia disini. Yang mendapat voting paling banyak menjadi bupai kota ini yaitu.......... (hah?? bingung) Bu Ja...mi...ee.... Tepuk tangann.....!!!!!!!!!! Teh Ana : Tunggu!!! (jrengjreng) Intruksi!! Pemilihan ini berjalan tidak sportif. Ada yang bertingkah curang didalam pemilihan ini. Mas Bara : Kamu cuman wanita desa. Tidak tau apa-apa. semua berjalan sportif ko. Bu Jamie : Hanya kamu yang tidak memilih saya. Mungkin kamu benci sama saya. Neng Ceuceu : Tidak. Saya tidak memilih ibu. (saya juga, saya juga saya juga) Mas Ahmad : Baik bu Jamie. Mengakulah bahwa ibu sudah bermain curang. Saya punya segala buktinya. Mas Bara : Sudah bu jamie ibu mengaku saja. Teh Ana : Diem kamu teh Bara! Kamu juga ikut-ikutan kan, saya teh tau atuh!! Neng Ceuceu : iya, jadi Bu jamie itu nyuruh mas barakan buat nyogok warga. Nah yang sogok itu bang Yanto. Pak Abdul : jadi ibu benar melakukan semua kecurangan ini? Sangat licik bu!

Yanto : Baik Bu jamie dan Mas bara. Anda harus saya tangkap. Atas kecurangan dalam pilkada ini. Neng ceuceu : Ah bang yanto? Teh Ana : Euleuh! Bang yanto naha kitu? Mas Ahmad : bang? Bade popolisian? Yanto : Perlu diketahui. Saya adalah seorang polisi (nyerahin bukti). Saya sengaja menyamar menjadi seorang yang miskin. Teh Ana : tah! Sudah lah pak polisi tangkap saja! Mas bara + bu Jamie : dengar dulu. Saya bisa jelaskan. Saya mohon.. jagan tangkap.. Yanto : Ahhhh!!! Diam. Bisa dijelaskan dikantor polisi. Mas Bara : Bapa atu bapa! Tunggu, aku mau nonton dulu. Yanto : ya sudah!!!! Saya juga mau kalau gitu. Neng ceuceu : jadi gimana sekarang? Mas Ahmad : Jadi. Yang sebenarnya menjadi bupati kabupaten badromance ini adalah...... bapak abdullah... (we are the champion my friend....) (tepuk tangan sambil berdiri heboh) (mas Ahmad berjabatangan dan berpelukan dengan Pak Abdul) Pak Abdul : Terima kasih akhirnya saya bisa menjadi bupati kabupaten badromance. Terima kasih kepada tuhan yme. Dan kalian semua, tanpa kalian semua kelicikan bu Jamie tidak akan terbongkar. Terimakasih.... Pak Abdullah pun menjadi bupati kabupaten Badromance. Denga penuh percaya diri Pak Abdullah pun memberi jabatan untuk Mas Ahmad. Dan jabatan sekertaris untuk Teh Ana. Tetapi kelicikan Bu Jamie tidak hanya berakhir sampai disini. (jrengjreng) meski dia dipenjara, dia tetap melakukan kelicikannya. Setelah acara selesai yanto menyeret paksa bu jamie dan bara ke mobil polisi. Dan hingga sampainya di penjara. Jamie : ih sumpek banget disini, ko bau sih! Mas Bara : maaf bu, hehe, saya wedduuus! Jami : haduuuuuhh saya tidak bisa perawatan wajah, spa, apalagi bentar lagi JUSTIN BIEBER konser! Aduh kacau pasti saya ngga bisa nonton (-.-) baraaaa!! Bara : iya bu? Apalagi? Gara-gara ibu saya jadi masuk penjara kan! Jamie : eh kamu tidak tau malu! Sipir : suuutt !! kalian penghuni baru udah ribut aja!!! Ada apa bu jamie? Jamie : bu sipir cantik. Sini senbentar. saya ingin bisnis, apa ibu mau? Saya kesini bawa kartu kredit sama atm saya. emas juga.. Sipir : hhmmmmm boleh2 terus anda mau apa?

Jamie : tolong dong izinin saya, mau nonton konser Justin Bieber di bali. Jaman gini dipenjara ngga liburan? Gak asik! Sipir : waaaaahh tidak bisa! Kecuali ibu mau membarnya 300 juta. Mau? Jamie : ooohh tentu bisa, kamu tidak tau seberapa banyak harta saya ya? Saya turunan berdarah pink! Sipir : oohh ok! Kalo gitu pasti bisa Mas Bara : ikuuuuttt..!! Jamie : (memelototi) Setelah mereka menyetujui perjanjian itu, akhirnya pada tanggal 23 April, bu jamie diizinkan keluar rutan, dengan alibi menjenguk tantenya yang sakit. (didalam pesawat) Jamie : saya sudah seperti selena gomez sepertinya sudah tidak mirip jamie lagi, pasti org2 tidak mengetahuinya. Ketika itu, bu Jamie sangat menikmati menonton konsernya. Dan disana juga ada pak Abdul dan Mas Ahmad yang sedang refreshing sehabis mengerjakan tugasnya. Mas Ahmad : (foto2) eh sepertinya orang itu saya kenal. Seperti........ bu jamie :o. Eh tapi tidak mungkin, kan dia sudah ada di bui. Pak Abdul : Suaranya bagus ya!! Mas Ahmad : Eh pak pak! Liat deh, itu mirip bu jamie ya? Coba liat deh pa! Pak Abdul : Yang mana? Masa bu jamie ada disini.. Mas Ahmad : yang itu pa, liat geura, ih bapa ya, ngga percaya sama akuh.. Pak Abdul : oh iya... mirip banget! Foto mad foto ahmad! Foto cepet!! Foto foto! Saya bilang foto!!! Buat bukti! Mas Ahmad : udah bapa sayang! :* Pak Abdul : Telfon Ana! Nanti suruh dia publikasikan foto ini ke media! (suara telepon) Mas Ahmad : Haloo... Teh Ana : halo Mas Ahmad, ada apa toh? Mas Ahmad : ini Ana, ada bu Jamie lagi nonton konser. Sudah saya foto buat jadi bukti. Teh Ana : Waduuuh! Bu jamie bukannya di penjara? Mas Ahmad : Makanya, coba kamu cek ke rutan. Terus tlong publikasikan fotonya. Teh Ana : fotonya dikirim lewat email aja ya mas. Mas Ahmad : email Ana apa namanya? Teh Ana : Anacelaluhbingungtapicayangkaka@yahoo.com Mas Ahmad : hah?? Panjang amat! Ya sudah nanti saya kirim.

Setelah foto-foto tersebut dipublikasikan oleh Teh Ana. Teh Ana pun segera mengunjungi rutan untuk mengecek keadaan bu jamie. Teh Ana : Ass!! Bu sipir, bisa saya bertemu dengan bu jamie? Sipir : oh tidak bisa! Ada perlu apa? Teh Ana : hmmm, saya mau menjenguk bu jamie.. Sipir : oh bu jamie tidak apa-apa, dia sehat ko. Dia baik-baik saja. Teh Ana : Tapi bu, saya harus bertemu dengan bu jamie!!! Yanto : Maaf, ada apa ini? Bu sipir ada apa? Sipir : ini pak.. Teh Ana : saya mau bertemu bu jamie pak. Tapi bu sipir ini tidak mengizinkan saya. Yanto : Bu sipir. Izinkan dia masuk! Sipir : hmmm, tapi pak! Aduh mampus! Ayo bu!!!!! Teh Ana : Tuhkan bu jamie ngga ada pak polisi. Bu jamie malah berlibur ke bali. Yanto : apa buktinya? Teh Ana : ini liat! (foto) Yanto : bu sipir!!! Apa benar? Sipir : hmm, anu pak.. hmm anu.. Mas Bara : iya pak! Bu sipir disogok sama bu jamie! Yanto : ayo bu Ana, kalau gitu kita susuh ke tempat bu jamie. Teh Ana : baik pak! Sipir : (mukul2 gitar) aduh ini bahaya! Mas Bara : bu, dari pada gitarnya dipukul, tak saya maenin.. Sipir : nihh! Ambil saja! (pergi) Mas Bara : (nyanyi sambil ngegitar) Andai aku ibu jamie.. yang bisa pergi ke bali.. (nyanyi lagu gayus tambunan) Beberapa hari kemudian... Mas Bara : nyanyi lagi ah.. andai aku ibu jamie.. yang bisa pergi ke bali.. Teh ana : Gandeng bara! Mas Bara : L Mas Ahmad : cepet masukin sel tahanan lagi pak bu jamie nya! Yanto : Ayo masuk bu jamie! Siap saja anda mendapat waktu tahanan yang lebih lama lagi. Teh Ana : jangan lupa tuh bu sipir nya.. saruana ieu mah! Yanto : ibu.. maaf ibu harus jadi tahanan juga!! Teh Ana : nah! Beres deh! (tos sama mas ahmad) Yanto : Pak abdul dimana mas ahmad? Mas Ahmad : Pak abdul masih di bali. Masih liburan, lagi refreshing. Mas Bara : hah di bali? Enak ya ke bali.. aku mau.. Teh Ana : diem kamu teh atu bara2!! Sini mana gitarnya!

Mas Bara : eits bentar dulu, saya mau ngamen.. andai aku bapak abdulloh yang bisa pergi ke bali (nyanyi sambil ngegitar).. Akhirnya, kelicikan bu Jamie pun berakhir sampai disini. Dan tidak ada lagi suap menyuap yang dilakukan bu jamie. Kota badromance menjadi kota yang sangat tentram, sejahtera, abadi selamanya setelah memiliki bupati seperti bapak abdullah.. Amanat : Jangan melakukan kebohongan, dan kelicikan seperti menyuap. Karena, pada akhirnya perlakuan tersebut pasti akan terbongkar dan mendapat kerugian yang sangat besar.

TAMAT :)

TENTANG SURAT RESMI CARPON(CARITA PONDOK) NASKAH DRAMA

DISUSUN OLEH NAMA : oki krisna saputra KELAS: 9-i

Anda mungkin juga menyukai