Asgje Me Hyjnore Se Jeta Nuk Ka - Osho

OSHO
Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Copza t arta
Prizren, 2011
Kt libr e prkrahu moralisht dhe materialisht: Niazi Basha Shqiproi: Hasan Hamzbala
Boton: ~hhb~ Tel: 044 216 038
Po pat njher dritn e synimit tuaj, t Vrtetn e Amshuar, ajo do tju udhzoj si fanar i detit udhzon lundrn kah bregu i errsuar. Krishnamurti
1 Jeto trsisht, jeto bujshm, dhe ashtu do ast yti do t jet i art dhe e tr jeta jote do t bhet vargan astesh t arta. Personi q jeton kshtu kurr edhe nuk vdes, sepse ka fituar prekjen magjike: fardo q ai prek n ar shndrrohet. 2 E vetmja prgjegjsi e vrtet sht ajo q buron nga mundsit e tua individuale, inteligjenca jote, vetdija jote dhe vepron n harmoni me to. 3 Duke ardhur n bot ti nuk ke lindur si pem, por ke lindur vetm si far. Prandaj duhet t rritesh gjithnj deri n at pik ku ke pr t lulzuar dhe ai lulzim do t jet prmbushja jote, kuptimi yt. Ky lulzim nuk ka asnj lidhje me
5
OSHO
pushtetin, me paran, me politikn. Ai ka lidhje vetm me ty; ai sht prparimi yt individual. Prandaj, bju kremtja e vetvetes! 4 Gjakimi pr utopi n esenc sht gjakimi pr harmoni, si te individi, ashtu edhe te bashksia. Harmonia kurr nuk ka ekzistuar, gjithmon ka ekzistuar vetm kaosi. Shoqria pandrprer sht e ndar n kultura t ndryshme, religjione t ndryshme, kombe t ndryshme dhe t gjitha ato dallime bazohen mbi mashtrimet. Por kto dallime tregojn se njeriu sht i ndar prbrenda vetes. Ato jan projeksione t konflikteve t tij t brendshme personale. Njeriu nuk sht unik prbrenda vetes dhe kjo sht arsyeja pse nuk mund t krijoj bashksi unike, njerzim unik n botn e jashtme. Shkaku nuk ndodhet jasht. Jashtsia sht vetm shprehje e brendsis s njeriut. 5 Askush nuk i kushton vmendje t mjaftueshme individit.
6

Dhe kjo sht shkaktari themelor i t gjitha problemeve. Por pr at se individi duket aq i imt, kurse shoqria aq e madhe, njerzit mendojn se, po e ndryshuan bashksin, ather edhe individi do t ndryshohet. Por kjo sht marrzi sepse shoqria sht vetm fjal; n realitet ekziston vetm individi, shoqria nuk ekziston. At q quajm shoqri sht vetm fjal pa substanc dhe aty nuk ka se far t ndryshohet. Ti mund ta ndryshosh vetm individin, more sado i imt t duket ai. Dhe kshtu prnjher do ta kuptosh shkencn me t ciln ndryshon njeriu ajo vepron n do individ, more kudo qoft ai. Po ndjej se do t vij dita kur do t jetojm n shoqrin harmonike, dhe ajo do t jet m e mir se t gjitha idet t cilat utopia i ka krijuar gjat mija viteve. Dhe ather realiteti do t jet shum m i bukur. 6 Shoqria sht e rregulluar ashtu q ti pengoj njeriut t mendoj ndonjher mbi mundsit e veta personale. Dhe e tr vuajtja rrjedh prej asaj se njeriu nuk bhet ai q vrtet sht. Ti vetm ji ai q je dhe ather nuk do
7
OSHO
t ket vuajtje, as vrazhdsi, as parehati lidhur me at se a jan t tjert m t mir se ti apo jo. Nse do q bari t jet m i gjelbr, nuk sht e nevojshme q ta shikosh nga ana tjetr e rrethojs; bj q bari t jet m i gjelbr nga ana jote e rrethojs. Kjo vrtet sht e thjesht t bhet. Njeriu vetm duhet t jet i rrnjosur n mundsit e veta personale, more fardo qofshin ato. Dhe do gj ather do t jet m e bukur, sado q kjo t duket e pabesueshme. 7 Ti kurr nuk je krejtsisht i knaqur me at q je, as me at q ta ofron realiteti, dhe shkaku i ksaj je i parehatuar. Kishe pr t qen m i knaqur me vetveten po ta kuptoje natyrn tnde t vrtet. Kjo sht arsyeja pse nuk mund ti zhvillosh t gjitha mundsit e tua. Ti po provon t jesh ai q t tjert po krkojn prej teje, por kjo nuk mundet me t knaq. Duke qen se kjo sht kshtu, sht e logjikshme t thuash: Duhet t ekzistoj dika m shuam se krejt kjo. Mandej nisesh tutje dhe vshtron botn rreth vetes. Por far sheh? Sheh se njerzit kryesisht
8

po shfaqen me maskat n fytyr t cilat qeshin, duke u dukur bajagi t lumtura, kurse t gjith n t vrtet shtirn se jan dikush tjetr. Ti gjithashtu shfaqesh me maskn tnde dhe ata mendojn se je m i lumtur se ata; ti, megjithat, mendon se ata jan m t lumtur se ti. Bari duket m i gjelbr n ann tjetr t rrethojs. T tjert shohin luadhin tnd dhe ai iu duket m i gjelbr se i tyri. Ai vrtet duket m i gjelbr, m i bukur, m i mir. Por kjo sht vetm iluzion t cilin e krijon distanca. Kur ofrohesh m pran, ti ather vren se ajo nuk sht ashtu si sht dukur. Por njerzit qndrojn n distanc nga njri-tjetri. Madje edhe miqt e dashnort qndrojn n distanc; afrsia s teprmi e madhe do t ishte e rrezikshme, se gjrat do t shiheshin ashtu si jan. Ti ather do t vije re se gabimisht je i orientuar q nga lindja dhe se krejt ajo q deri tash ke br n t vrtet sht e mjer. Prandaj sheh njerzit q kan plot para dhe mendon se parat sigurisht ofrojn lumturi. I shikon ata njerz dhe t bhet se vrtet jan t lumtur. Pastaj lshohesh n garn pr para. Dikush t duket m i shndetshm se ti dhe ti ather vrapon pas shndetit. Kurdo q dikush tjetr t duket se sht m i suk9
OSHO
sesshm se ti ti e imiton. Por ata jan gjithnj vetm t tjer, por jo ti. 8 Ta jetosh at do t thot t kesh sens pr humor, t kesh kualitet t pamatshm t dashuris, t kesh gzim. Un jam absolutisht kundr do qndrimi jetsor negativ; madje edhe zotnderimi mund t jet qndrim jetsor negativ. Pr t ndrtuar qndrim jetsor pozitiv duhet patjetr t kesh gzim, sens pr humor, dashuri dhe respekt t gjitha s bashku. Zotnderimi i vetm i vrtet sht nderimi i jets, sepse asgj m hyjnore se vet jeta nuk ka. 9 Njeriu sht i lindur me thesar t madh shpirtror, por ai gjithashtu sht i lindur edhe me trashgimi t plot animale. Megjithat, ndonjher na shkon pr dore q ta heqim anash trashgimin animale dhe t krijojm hapsir q thesari shpirtror t vij n vetdijen ton dhe ather ta ndajm me t tjert. Kjo po ashtu sht nj nga kualitetet e do thesari: Sa m shum e ndan, aq m tepr e ke.
10

10 Shum probleme tonat ekzistojn shkaku se kurr nuk merremi me to, shkaku se kurr me syt tan nuk i vshtrojm ashtu si vrtet jan. 11 Jepjau jetn gjrave t bukura. Mos ua jep jetn gjrave t shmtuara. Ti nuk ke shum koh, shum energji pr ti derdhur. Jet aq e pakt, burim aq i pakt energjie thjesht sht marrzi ti derdhsh n vuajtje, pikllim, urrejtje, xhelozi. Prdori pr dashuri, pr vepra kreative, pr miqsi, pr meditim. Bj dika me energjin tnde t t ngris n nivel m t lart. Dhe sa m lart q ke pr tu ngjitur, burimet e tua t energjis do t jen m t mdha. do gj sht n duart e tua. 12 Asnj njeri nuk sht ujdhes. Kt duhet mbajtur mend si nj nga t vrtetat themelore t jets. Un e theksoj kt sepse ekziston prirja q kjo e vrtet t harrohet. T gjith ne jemi pjes e nj force jetsore
11
OSHO
pjes e nj ekzistence oqeanike. Thn esencialisht, po qe se t gjith ne, thell n rrnjt tona, jemi NJ, mundsia pr dashuri do t ekzistoj. Po qe se nuk jemi, mundsia pr dashuri nuk do t ekzistoj. 13 Njeriu akoma posedon shum instinkte shtazore, si sht hidhrimi, urrejtja, xhelozia, posesiviteti, dinakria. Krejt kjo sht thellsisht e rrnjosur n ndrdijen e tij dhe duhet gjithsesi t jet e mnjanuar. E tr puna e alkimis shpirtrore merret me kt se si t shkputemi me t kaluarn animale. Nse nuk shkputet me t kaluarn animale, njeriu do t mbetet n dysh i ndar. E kaluara animale dhe humanizmi njerzor nuk mund t ekzistojn s bashku shkaku se humanizmi sht kualitet plotsisht i kundrt me animalitetin. Prandaj, fardo q njeriu bn kthehet n hipokrizi. Kur n pyetje jan trajtat formale t sjelljes, njeriu ndjek idealin e humanitetit dashurin, t vrtetn, lirin, shpirtmadhsin, prdllimin. Por, edhe prkundr ksaj, ai mbetet vetm gnjeshtar i pabindur, dhe bisha e fshehur n t mund t shfaqet n do moment; fardo
12

incidenti mund ta provokoj. Por, pa marr parasysh se a shfaqet bisha apo jo, vetdija m e thell sht e ndar. Vetdija kshtu e prar prodhon ankthin dhe pyetjen: si individi mund ta krijoj harmonin me trsin? E njjta pyetje vlen edhe pr bashksin: si mund ta ndrtojm shoqrin harmonike n t ciln nuk do t ket luft, nuk do t ket konflikt, nuk do t ket klasa, e as ndasi n raca, kasta, religjione, kombe? N vend se t mendojm mbi revolucionin dhe transformimin e shoqris, domethn t strukturave t saj, do t duhej m shum t mendonim mbi meditimin dhe transformimin e individit. Kjo sht mnyra e vetme e mundshme q, nj dit, ti eliminojm gjith ndasit n shoqri. Por s pari duhet t eliminohen ndasit n individin ather edhe ndasit n shoqri do t zhduken vetvetiu. 14 Nuk ekziston kurrfar kutie me etiketn n t ciln do t shkruante E VRTETA, e t ciln ti nj dit do t mund ta gjeje, ta shihje prmbajtjen e saj dhe t thoshe: Super, e gjeta t vrtetn!
13
OSHO
Jo, kuti e till vrtet nuk ekziston. 15 sht e qart arsyeja se prse njerzit flasin mbi t vrtetn, e mbesin t jetojn n botn e gnjeshtrs. N zemrat e tyre ekziston gjakimi i sinqert pr t vrtetn; ata turprohen para vetvetes shkaku se nuk jetojn n t vrtetn, por vetm flasin mbi t. Por ato jan vetm fjal. T jetosh n prputhje me t vrtetn sht s teprmi rrezik dhe ata i frikohen rrezikut. E njjta vlen edhe kur liria sht n pyetje. do njeri e do t lirin s paku flet shum pr t por askush realisht nuk sht i lir. Dhe askush vrtet nuk dshiron t jet i lir, sepse liria bart me vete prgjegjsi; ajo nuk vjen vetm. Nga ana tjetr, t jesh i varur sht e thjesht; ather prgjegjsia nuk sht tek ti, ajo sht n personin prej t cilit je i varur. Kshtu njerzit krijojn mnyr skizofrenike t jets. Ata flasin mbi t vrtetn, flasin mbi lirin kurse jetojn n gnjeshtra, jetojn n robri... n trajta t ndryshme t robris, pasi q cilado trajt e robris sht liri nga ndonj prgjegjsi. Njeriu i cili me t vrtet dshiron t jet i
14

lir merr mbi vete prgjegjsi t madhe. Ai nuk mund ta hedh prgjegjsin e vet n asknd tjetr. fardo q t bj, sido q t jet, ai sht prgjegjs. 16 Njeriu vrtet jo i dhunshm sht ai i cili nuk vret asknd dhe nuk e lndon asknd, sepse ai sht kundr vrasjeve dhe kundr lndimeve. Por, po qe se dikush do t provoj ta lndoj at, ai edhe ather do t jet kundr lndimit. Po qe se dikush do t provoj ta vras, ai do t jet kundr vrasjes: ai kt nuk do t mund ta lejoj. Ai kurr nuk do t shkaktoj kurrfar dhune, por po qe se dhuna do t shkaktohet kundr tij, ai ather do t luftoj me dhmb e me thonj. Vetm ashtu njerzit jo t dhunshm mund t mbeten t pavarur; n t kundrtn ata do t jen robr, dhe skamnor, dhe viktima t prhershme plakitsish. 17 Q t jesh i pavarur ofroji vetes krejt at q sht e nevojshme pr tu ndjer i prmbushur, krejt at q sht e nevojshme q jeta jote t jet e kuptimshme, q t jet me domethnie. Pikrisht ajo q do t jesh
15
OSHO
autonom dhe do t zhvillohesh n harmoni me natyrn tnde, ka pr t sjell prmbushjen e fatit tnd. 18 Ji n ndryshim dhe prparim t prhershm. Kurr mos pusho s ndryshuari dhe kurr mos pusho q t jesh i paparashikueshm: vetm ather jeta jote mund t jet gzim. N at ast q bhesh i parashikueshm, do t jesh makin. Makina sht e parashikueshme. Ajo ka qen e njjta dje, e njjta sht sot dhe e njjta do t jet nesr. Ajo sht e pandryshueshme. Eprsia e vetme njerzore mbi makinn qndron n at se mund t ndryshohet n do moment. At qit q do t pushosh s ndryshuari, n nj mnyr subtile do t jesh i vdekur. 19 Vr n rrezik t gjitha. Ji kumarxhi! Rreziko t gjitha, se asti tjetr nuk sht i sigurt. Pse ather t brengosesh? Pse t mrzitesh? Jeto rrezikshm, jeto dehurish. Jeto pa
16

frik, jeto pa fajsi. Jeto pa frik nga ferri dhe pa gjakim pr parajsn. Vetm JETO! 20 do gabim sht rast pr t msuar. Vetm mos prsrit t njjtat gabime gjithnj nga fillimi ajo vese sht koktrashsi. Por bj sa m shum q t mundesh gabime t reja mos iu frikso ksaj kjo sht e vetmja mnyr q t msosh. 21 Religjioziteti thjesht do t thot shtytje pr t prparuar, shtytje q nxit farn t shprehet gjer n mundsit e veta ekstreme; q t shprthej n mijra lule dhe ta liroj aromn e cila ka qen n t. Ajo arom sht religjioziteti. 22 do njeri sht aq fatkeq saq, nj ast, provon t gjej ndonj arsye me t ciln do tia arsyetonte vetes se prse sht fatkeq. Shoqria na ofron strategji t mir pr kt: Gjykimin.
17
OSHO
Natyrshm, ti s pari e gjykon vetveten lidhur me do gj. As njeri nuk sht i prsosur, dhe asnj njeri asnjher nuk do t jet i prsosur sepse prsosmria nuk ekziston gjykimi i till sht gjithnj i mundur. Ti je i paprsosur dhe ekzistojn situata n t cilat tregohet paprsosmria jote. Pr kt arsye je i hidhruar. I hidhruar je n veten dhe i hidhruar je n gjith botn. Shtron pyetjen: pse un nuk jam i prsosur? Ather nj ide t bie ndr mend - q paprsosmrin ta gjesh tek t gjith njerzit. E ather dshiron ta hapsh zemrn tnde kjo sht e natyrshme, sepse gjithnj derisa nuk hap zemrn tnde, n jetn tnde nuk ka pr t hyr gzimi, jeta jote do t jet gati se e vdekur. Por ti nuk mund ta bsh kt menjher. M par duhet patjetr t heqsh gjith mashtrimet e tua q n rrnj. Gjja e par n kt rrug sht q t pushosh s gjykuari vetveten. Hidhe gjykimin, fillo ta pranosh vetveten me t gjitha paprsosmrit e tua, me t gjitha gabimet, me t gjitha manit dhe dobsit. Mos krko nga vetvetja q t jesh i prsosur. Ajo thjesht sht krkim i dikahi t pamundur, prandaj ndjehesh i frustruar. Ndrkaq, ti para s gjithash je qenie njerzore.
18

23 Vetm vshtroji shtazt, vshtroji zogjt; asnj prej tyre nuk sht e brengosur, asnj nuk sht e mrzitur, asnj e frustruar. Vall, a ke par ndonjher buall q t ket frshllyer nga zemrimi? Ai me t njjtn knaqsi t prsosur do ta haj barin e njjt pr do dit. Ai sikur t ishte i prndritur! Tek ai nuk ka tendosje, por vetm harmoni t prsosur me natyrn, me vetveten, me do gj q ekziston. Buajt nuk krijojn parti t cilat do ta revolucionarizonin botn, e cila do ti transformonte buajt n super-buaj, e cila do ti bnte ata religjioz, t moralshm. Dhe asnj shtaz nuk u jep rndsi ideve t njeriut. Prkundrazi, ato do t duhej t qeshin me t: far po ndodh me ty? Prse nuk mund t jesh vetm ai q je? Pse duhet t jesh dika tjetr? Prandaj, m e rndsishmja prej t gjithave sht ta pranosh vetveten plotsisht ashtu si je. 24 Mos e gjyko sensualitetin. Ai ka qen i gjykuar nga e gjith bota,
19
OSHO
dhe prej atij gjykimi energjia e cila ka mundur t lulzoj nga sensualiteti, sht kthyer n perversion, xhelozi, hidhrim, urrejtje n mnyr jetese e cila sht e that, pa lng. Sensualiteti sht nj nga gjrat m t muara t njerzimit. Ai sht ndjesia jote. Ai sht vetdijshmria jote. Ai sht vetdijshmria jote q rrjedh npr ty. 25 Q nga koht m t lashta prindrit ruajn iden se fmijt jan pron e tyre dhe se duhet t jen vetm kopja besnike e tyre. Kopja nuk sht gj dhe aq e bukur dhe ekzistenca nuk beson n kopjen ajo i gzohet vetm origjinalit. Ti duhet tu ndihmosh fmijve t tu t rriten t pavarur. Duhet tu ndihmosh q mos me t imituar. Kjo sht detyra e vrtet e prindrve tu ndihmojn fmijve t tyre q t mos rrshqasin n imitim. Fmijt jan imitues natyror dhe k ata do t imitonin nse jo prindrit e tyre, pasi q kta jan njerzit m t afrm n rrethin e tyre. Gjithnj deri sot prindrit pr s teprmi jan knaqur me at q fmijt po u ngjajn atyre me sjellje. Babai sht ndjer krenar q
20

djali aq shum po i ngjan. Dhe ashtu e ka shprdoruar jetn e djalit; babait t till djali nuk i duhet, ai i mjafton vetvetes. Shkaku i ktij koncepti t gabueshm t krenaris q fmijt po na imitojn, ne krijojn shoqrin e imititatorve. 26 Dgjueshmris nuk i duhet inteligjenca. T gjitha makinat jan t dgjueshme, kurr askush nuk ka dgjuar pr makinat e padgjueshme. Dgjueshmria sht e thjesht. Ajo nuk ndez n ty fardo qoft ndjenje t prgjegjsis. Ajo nuk krkon reaksion, vese krkon q ti ta bsh vetm at q t sht thn. Prgjegjsia sht groposur me ardhjen e rendit (shoqror). N mnyrn e caktuar ti je tepr i lir, sepse nuk mund t jesh i gjykuar pr veprimet e tua. 27 Religjioziteti nuk sht ajo n far duhet t besosh, por ajo t ciln do t duhej ta jetosh, ajo q do t duhej shijuar... Mosbesimi n mendjen tnde, vese sht lulzim i tr qenies sate.
21
OSHO
28 Mendja nuk mund e t mos sjell gjykime morale. Nse ushtron dhun mbi mendjen n kt kuptim, do ta bllokosh inteligjencn dhe ather mendja nuk do t mund t jet e lir. T prmbajturit nga gjykimi moral nuk sht dika q sht n domenin e mendjes. Vetm njeriu q arrin andej mendjes mund t jet i lir nga kjo; n rastet tjera ajo q shfaqet n mendjen tnde ajo sht fakt, qndrim i vlefshm, ajo sht shfaqje reale. fardo qndrimi q mendja cakton, fardo vendimi q sjell do t jet i ndotur me kushtzimet e saj, me parabindjet e saj kjo n t vrtet sht ajo q e ndrton gjykimin moral. Pr shembull, e sheh nj hajn. Sheh se dika ka vjedhur ajo sht fakt q nuk vihet n pyetje dhe krijon gjykimin mbi at se ai gjithsesi sht hajn, se hajnia sht dika e keqe. Kur e emrton ndonj njeri hajn, mendja jote thot: Ke t drejt, gjykimi yt sht i vlefshm. Por prse hajni prgjithsisht sht i keq? Dhe sht e keqja? Pse ai ka qen i shtrnguar t vjedh? Ai moment i hajnis sht i veuar nga t gjitha momentet tjera; n baz t nj momenti t veuar ti po krijon gjykimin
22

mbi personalitetin e prgjithshm. Po e quan hajdut edhe pse ai posedon edhe shum veti tjera, dhe jo vetm at. Ai mund t jet piktor i mir, mund t jet zdrukthtar i mir, kngtar i mir, valltar i mir n t vrtet, nj mij e nj kualitete mund ta stolisin at njeri. N trsin e vet njeriu sht i madh, hajnia sht vetm nj pjesz e tij. N baz t nj pjese t ndar, ti nuk mund t krijosh gjykim mbi trsin e personit. Ti nuk e njeh at person n plotnin e vet, por ti gjithashtu nuk e njeh as at veprim t veuar, nn far rrethanash ka ndodhur. Ndoshta n rrethana t tilla vjedhja nuk sht dika e keqe. Ndoshta edhe ti n rrethana t tilla kishe pr t vjedhur. Shkaku se do veprim sht produkt i rrethanave relative. Po e shikove botn rreth vetes, do t shohsh se njerzit ndodhen n rrethana t llojllojshme, e gjithashtu edhe idet e tyre mbi t mirn dhe t keqen, korrekten dhe jokorrekten. Pr t parn her ti do t jesh n mundsin q t kuptosh se mendja jote sht gjithashtu vetm pjesz e rrethanave t caktuara njerzore. Ajo nuk reprezenton kurrfar t vrtete; ajo reprezenton vetm rrethana t caktuara.
23
OSHO
Dhe fardo t pash me mendje t till, ajo sht vetm gjykim moral. 29 Ekzistenca sht nj, por manifestohet n miliona mnyra. Esenca q n at mnyr manifestohet sht e njjta. Nj pe hyjnor zgjatet npr t gjitha trajtat e krijimit. 30 Paraja sht fenomen i uditshm. Nse nuk ke para, ajo sht gj e thjesht nuk ke dhe pik aty probleme nuk ekzistojn. Por nse ke, ather me siguri problemet ekzistojn! Nj nga problemet m t mdha q krijon paraja sht ai q kurr nuk di se a je i dshirueshm ti apo sht e dshirueshme paraja jote. Ather e ke vshtir ta paramendosh se dikush t do ty e jo paran tnde. Kurse jeta mund t jet aq e thjesht. Ndrkaq, ajo q ka shkaktuar knaqsin e madhe, si pr shembull paraja, mundet prnjher t kthehet n vuajtje t madhe. Por kjo nuk sht produkt i paras, ve i mendjes. Paraja sht e dobishme, t poseduarit e paras nuk duhet t shkaktoj as ndjesi
24

mkati, as ndjesi fajsie. 31 Ja, nj mnyr sesi mendja e prodhon vuajtjen. Ti ke para dhe knaqesh me to. Dhe kshtu ndokush t do, kt ti nuk e v n pyetje, sepse ti ather at person do ta vije n situat tejet t pakndshme; nse ai thot se t do ty, ti ende nuk do ti besosh, e po qe se thot se e do paran tnde, ather romanca juaj n at ast ka prfunduar. Kurse thell n vete ti dyshon se ai sht me ty vetm pr at se do paran tnde e jo ty. Por nuk ka asgj t keqe n kt; ato para jan t tuat, pikrisht si sht jotja hunda e jote, si jan t tut syt e tu, si jan t tuat flokt e tua. Dhe ai person t do n trsin tnde. Paraja jote sht gjithashtu pjes jotja. Mos e ndaj kt nga t tjerat dhe nuk do t ket probleme. Provo ta jetosh jetn sa m thjesht dhe sa m me pak probleme dhe do t jet krejt n rregull. 32 Ta njohsh gjith botn nuk sht asgj n
25
OSHO
krahasim me njohjen e t fshehtave m t thella t jets tnde. 33 Thn esencialisht, ideja e krahasimit sht plotsisht e gabuar. do person sht unik sepse askush tjetr nuk sht si ai. Krahasimi do t mund t ishte i drejt vetm po qe se gjith personat ndrmjet veti do t ishin t njjt por kjo nuk sht kshtu. Madje as binjakt nuk jan plotsisht t njjt. Nuk sht e mundur t gjesh person q do t ishte identik me ty. S kndejmi, t krahasosh njerzit unikat do t thot t krijosh probleme t gjithmbarshme. 34 Nj nga gjrat m t vshtira, por edhe m e rndsishmja n jet sht ajo q t mos e ndajm jetn n gjra t mira dhe idiotike, q t mos e ndajm fare. T gjitha ato gjra jan pjes e s njjts trsi. E nevojshme sht t kemi vetm pak ndjesi pr humor. Pr mua, ndjesia pr humor sht shum e rndsishme q njeriu t jet trsor. far ka t keqe n gjrat e vogla, idiotike?
26

Pse nuk mund t qeshsh dhe t knaqesh me to? Tr kohn ti vetm gjykon mbi at se far sht mir, e far keq. Tr kohn ti vetm rri n karrigen e gjyqtarit dhe ajo t bn aq serioz. Lulja sht e bukur, por duhet gjembi? Ai sht pjes e pandashme n ekzistencn e lules. Lulja nuk mund t ekzistoj pa gjembin, ai e mbron. Gjembi ka rndsin e vet, qllimin e vet, kuptimin e vet. Ndrkaq, ti bn ndarjen lulja sht e bukur, kurse gjembi i shmtuar. Porse n vet trungun sht i njjti lng q ushqen edhe lulen edhe gjembin. N jetn e drurit nuk ekziston ndarja, nuk ekziston gjykimi. Lulja nuk sht vetm e mbrojtura, kurse gjembi vetm ai q mbron; t dy s bashku jan trsi e pranueshme. Dhe kt do t duhej zbatuar n jet. Ekzistojn gjra, gjra t vogla t cilat, po i gjykove, duken marroqe, idiotike. Por kjo sht vetm shkaku se i gjykon; mos e bj at dhe do t shohsh se edhe ato e kan kuptimin e ekzistencs. 35 I tr roli i mendjes sht q t bj ndarje, gjersa roli i zemrs sht ti shoh lidhjet e pr27
OSHO
bashkta pr t cilat mendja sht plotsisht e verbr. Mendja nuk mund t kuptoj at q sht jasht fjalve; ajo mund t kuptoj vetm at q sht linguistike, logjikisht e drejt. Ajo nuk ka kurrfar lidhjeje me ekzistencn, me jetn, me realitetin. E marr n vetvete mendja sht fiksion. Q njeriu t jetoj nuk nevojitet mendja, por i nevojitet zemra. Q t jetosh sa m plotsisht, fut m tepr zemr n jet. 36 Jeta sht rrjedh; ajo sht lum, zhvillim i pandrprer. Njerzit pr vetveten mendojn se jan statik. Por vetm gjsendet jan statike, vetm vdekja sht e pandryshueshme jeta sht ndryshim i pandrprer. M shum jet m shum ndryshim. Begatia e jets nnkupton ndryshimin e madh n do moment. 37 Askush nuk sht m i mir, askush nuk sht m i keq, askush nuk sht identik me dik tjetr. Secili sht unikat.
28

Njjtsia sht psikologjikisht e gabuar. Nuk mundet secili njeri t jet Albert Ajnshtajn dhe nuk mundet secili njeri t jet Rabindranat Tagore. Por kjo nuk do t thot se Rabindranat Tagore sht m i mir shkaku se ti nuk mund t jesh ai. Por as Rabindranati nuk mund t jet ti. I tr qndrimi im sht n at se do njeri n vetvete sht manifestim unik. S kndejmi, duhet ta zhdukim iden e gjithmbarshme t s larts e t s ults, t s njjts e t jo s njjts, dhe ta zvendsojm at me konceptin e ri t unikes. Secili person sht unik. Vetm shiko me dashuri dhe do t shohsh se do individ ka dika t veant q se ka asnj tjetr. 38 Bje vetm at q sht e kndshme e kndshme pr ty dhe e kndshme pr rrethin tnd. Bje vetm at q do ti jap impuls kngs n ty dhe do t krijoj ritm feste rreth teje. Nj jet t till un e quaj religjioze. Ajo nuk ka parime, nuk ka disiplin, nuk ka ligje. Ajo krkon nj t vetmen qasje t jetohet n mnyr inteligjente.
29
OSHO
39 Dgjueshmria sht e thjesht; mosdgjueshmria krkon nivel pak m t lart inteligjence. Cilido idiot qoft mund t jet i dgjueshm n t vrtet, vetm idioti edhe mund t jet i dgjueshm. Personi inteligjent shtron pyetje: Pse? Pse prej meje pritet ta bj kt? Dhe duke qen se i di shkaqet dhe pasojat e ksaj pritjeje, nuk dshiroj t marr pjes n t. Dhe kshtu ai bhet prgjegjs. 40 Plotsisht sht e pamundur q shenjtori t bhet horr por sht e mundur q horri t bhet shenjtor. 41 Njeriu akoma nuk sht i msuar q ta njoh bukurin e vetmis. Ai, n t vrtet, prher gjakon pr ndonj lidhshmri, t jet me dik me mikun, me baban, me gruan, me burrin, me fmijn... me dik. Ai ka themeluar shoqri, ai ka themeluar klube Klubi Lajons, Klubi Rotari. Ai ka themeluar parti politike, ideologjike. Ai ka themeluar religjione dhe kisha. Por qllimi
30

kryesor i gjith ksaj sht q njeriu t harroj se sht vetm. Duke u fshehur n bashksin sa m t madhe, njeriu tenton t harroj at q n errsir befas i kujtohet se ka lindur vetm, se ka pr t vdekur i vetm, dhe se, fardo q t bj, ai ka pr t jetuar i vetm. Kjo vetmi sht aq esenciale n ekzistencn e njeriut saq ai nuk mundet assesi q ti shptoj. 42 do prpjekje e deritashme i orientuar kah ajo q ti ikim vetmis ka prjetuar pasueses, e kshtu do t jet edhe n t ardhmen, sepse ajo sht i drejtuar kundr esencs s jets. Ty nuk t nevojitet dika q t mund ta harrosh vetmin tnde, ty t nevojitet dika q t mund t ishe i vetdijshm pr veantin tnde sepse ajo sht realiteti. sht aq bukur ta shijosh, ta ndjesh veantin, sepse ajo sht liria jote nga turma, nga t tjert. Ajo sht, njherazi, liria jote nga frika pr t qen i vetmuar. Vet fjala vetmi menjher ta prkujton plagn: ke nevoj t vsh dika mbi t. Ajo sht zbrazti, dhe ajo zbraztia t dhemb. Dika t nevojitet pr ta mbushur at zbraztir. Veantia sipas esencs s fjals nuk
31
OSHO
shkakton t njjtn ndjesi t lndimit, t zbraztis t ciln duhet prmbushur. Veantia thjesht do t thot prmbushje. Ti je trsor; nuk t nevojitet askush me t prmbushur. Provo ta kuptosh qendrn tnde m t brendshme n t ciln prher je vetm, n t ciln prher ke qen vetm. N jet, n vdekje, kudo q t jesh, ti do t jesh i vetm. Por ajo sht aso prmbushje, dhe jo zbrazti, ajo sht aso plotnie dhe integriteti q t vrshon me t gjitha lngjet e jets, me gjith bukurin dhe bekimin e ekzistencs, saq prnjher ndjen veantin e cila do t eliminoj do dhembje nga zemra. Vrtet, ka me t vrshuar ritmi i ri i mblsis, i qetsis, i gzimit dhe lumturis s pamatur. Kjo ndrkaq, nuk do t thot se njeriu q sht i prqendruar n veantin e vet, q sht i integruar n vetvete, nuk mund t ket miq prkundrazi, vetm ai edhe mund t ket miq, sepse atij m asgj nuk i duhet, ai jep. Vetm ai q ka plot, vetm ai mund t jap. 43 T gjith ne jemi pjes e nj ekzistence. More cilindo q e lndojm, ne n t vrtet e lndojm vetveten n lojn e pafund t ekzis32

tencs. Ti sot ndoshta kt nuk e kupton, por nj dit, kur do t jesh m i vetdijshm, ndoshta ke pr t thn: O imzot! Kt plag ia kam shkaktuar vetvetes! Ti ke mundur t lndosh ndonj tjetr gjithnj derisa ke menduar se njerzit jan t ndryshm. Por nuk ekziston tjetrfarsia. E tr ekzistenca sht nj, unitet kozmik. Nga ky kuptim rezulton jo-dhuna. 44 Kur je i hidhruar, ti e ndshkon vetveten. Ti e kall dhe shkatrron zemrn tnde dhe kualitetet e saj t larta dhe bhesh prplot urrejtje. 45 Njeriu sht i prmbushur nse sht n harmoni me universin. Nse nuk sht n harmoni me universin, ather ai sht i zbrazt, tmerrsisht i zbrazt; e nga ajo zbraztir lind lakmia. Domethn, lakmia sht prmbushje e asaj zbraztie me t holla, me shtpi, me mobile, me miq, me seks dhe me fardo qoft tjetr thjesht sepse nuk mund t jetosh me zbraztin. Kjo sht tmerruese. Kjo sht jet fantazmash. Po qe se je i zbrazt dhe ska asgj
33
OSHO
n ty, ather sht vrtet e pamundur t jetosh. Pr t pasur ndjesi duhet gjithsesi t jesh i pasur n vetvete. N t vrtet, ekzistojn vetm dy mnyra. Ose jeton n harmoni me universin... dhe ather je i prmbushur, t gjitha lulet dhe t gjith yjet jan n ty dhe kjo sht prmbushje e vrtet. Ose nse nuk jeton n harmoni me universin e miliona njerz nuk jetojn ashtu ather e prjeton vetveten si me qen pleh. Lakmia thjesht tregon se ti thell n vetvete ndjen zbrazti dhe dshiron ta prmbushsh me fardo qoft; nuk sht me rndsi se far do t mund t ishte ajo. Po qe se vetm njher e kupton kt msim, nuk nevojitet t bsh asgj me lakmin. Duhet vetm t bsh dika q n bashksi t vish me prmbushje, dhe zbraztia e brendshme vetvetiu do t zhduket. 46 E tr e kaluara njerzore e ka festuar varfrin dhe e ka quajtur t barabart me t qenit shpirtror, gj q plotsisht sht e pakuptimt. T qenit shpirtror sht pasuria m e madhe q mund ti ndodh njeriut. Ajo n
34

vetvete prmban t gjitha pasurit tjera, dhe anasjelltas: ajo sht kundrshtar i do lloji t varfris. Nga njra an, njerzit do ta nderojn varfrin, kurse n ann tjetr do t thon: Shrbeji skamnorit! udi! Po qe se varfria sht aq shpirtrore, ather gjrat m shpirtrore kan pr ta br do njeri t pasur t varfr. Ndihmo q njeriu i pasur t bhet i varfr. Ashtu do t mund t jet shpirtror. Pse ather t ndihmohet njeriut skamnor? Vall, dshiron ta asgjsosh t qenit e tij shpirtror?! T jetosh n begati sht e vetmja gj shpirtrore n bot. 47 Paraja sht barr e rnd nga arsyeja e thjesht se deri m tash nuk ia kemi dal q t ngrehim nj sistem t shndosh n t cilin ajo e njjta para do ti shrbente njerzimit, n vend se t zotroj ajo n duart e nj numri t vogl njerzish lakmitar. Paraja sht barr e rnd shkaku se psika e njeriut sht prplot lakmi. E shikuar nga ana tjetr, paraja thjesht do t thot ndrrim i gjrave, mjet i prsosur, dhe n kt nuk ka asgj t keqe. Por mnyra sesi ne e prdorim
35
OSHO
kt mjet n do pikpamje sht e keqe. Po qe se nuk ke para, ti je i nmur, e tr jeta jote sht e zbrazt. Dhe e tr jeta jote ather sht vetm prpjekje pr t ardhur gjer tek paraja n fardo mnyre. Nse, megjithat, ke para ai fakt nuk e ndryshon gjn esenciale ti dshiron m tepr dhe kjo nuk ka fund. M n fund, ti ke aq shum para megjithq ato nuk jan mjaft, ato kurr nuk jan mjaft pa marr parasysh se ato jan m shum se cilido q mund t ket saq z t ndjesh fajsi, shkaku se mjeti q ke grumbulluar, paraja, n t vrtet sht i shmtuar, johuman, i dhunshm. Ke eksploatuar njerz, ua ke pir gjakun, ke qen parazit. Duke iu falnderuar ksaj ti tash ke para, por e ke edhe gjith krimin t cilin e ke br pr ta grumbulluar at para. Kjo ndjenj fajsie formon dy lloje njerzish: nj lloj, t cilt japin donacione pr institucionet bamirse q t heqin qafe fajsin, dhe t tjert, t cilt kan ndjenj aq t fuqishme fajsie saq shkaku i saj ose menden ose vetvriten. E tr jeta e tyre, s andejmi, bhet vetm vuajtje. do frymmarrje bhet e rnd. E gjja m e uditshme n krejt kt sht ajo se ai ka punuar gjith jetn pr t mbledhur at para, meq shoqria e provokon dshirn, ambicien, pasurin dhe
36

fuqin. Kurse paraja vrtet sjell fuqi; ajo mund ti blej t gjitha, prpos nj numri gjrash t cilat nuk mund t blihen. Por kush po interesohet pr ato gjra? Meditimi nuk mund t blihet, dashuria nuk mund t blihet, miqsia nuk mund t blihet, falnderimi po ashtu por kush akoma po an kokn pr to? 48 Vetm vshtroje ekzistencn dhe begatin e saj. nevoj ka pr aq shum lule t gjithfarllojshme n bot? Vetm trndafilat do t mund t ishin mjaft. Por ekzistenca sht bollk miliona e miliona lulesh t llojllojshme, zogjsh, shtazsh t gjitha jan bollk. Natyra nuk sht varfanjake, ajo vallzon n t gjitha n oqean, n dru. Ajo kndon n t gjitha n ern q fryn npr pishnaj, n zogj... far sht nevoja pr miliona sistemet diellore, prej t cilve secili n vetvete prmban miliona yje? Si duket nuk ka kurrfar nevoje, prpos nse mbushullimi nuk sht natyra esenciale e ekzistencs; ajo begati sht brthama esenciale. Prandaj nuk beson n varfrin.
37
OSHO
49 Un nuk konsideroj se lakmia sht ndonj lloj dshire. Ajo sht m par ndonj smundje ekzistenciale. Ti nuk je n harmoni me trsin; vetm harmonia me trsin mund t t bj t prmbushur. Sipas meje, lakmia nuk sht ndonj trajt dshire, prandaj ti nuk di far t bsh me t. Ti vetm vren zbraztin t ciln provon ta prmbushsh dhe shtron pyetjet: Pse un jam i zbrazt? Ndoshta pr at se kam humbur drejtimin? Kaher nuk shkoj n at drejtim, nuk jam n ekzistenc... Kjo sht arsyeja e zbraztis sime. Pr kt ji n ekzistenc, shko, ji afr me ekzistencn n qetsi dhe paqe, n meditim. Dhe nj dit do t vsh re se je aq i prmbushur, i strmbushur, i vrshuar nga gzimi, lumturia dhe prdllimi. Ke aq shum gjra t muara n vetvete saq mund tia japsh tr bots, e q kurr t mos mbetesh pa to. At dit, t parn her n jet, nuk ke pr t ndjer kurrfar lakmie pr paran, pr ushqimet, pr gjrat - pr fardo qoft. Ti do t jetosh natyrshm, e jo me lakmin t ciln nuk do t mund ta ushqesh, me plagn t ciln nuk do t mund ta shrosh, dhe fardo q do t kesh nevoj, do ta arrish pa problem.
38

50 Secili njeri ndjehet inferior n kt apo n at mnyr. Arsyeja e ksaj sht se nuk e pranojm faktin se secili njeri sht unik. Gjat nj qndrimi t till nuk shtrohet pyetja e inferioritetit apo superioritetit. donjri sht unik n llojin e vet dhe aty nuk ka vend pr krahasim. Ne nuk jemi t gatshm ta pranojm vetveten si t till. N astin q e pranon vetveten t till si je, pa kurrfar krahasimi, t gjitha inferioritetet dhe superioritetet do t zhduken. N pranimin e plot t vetvetes, ti do t jesh i lir prej ktyre komplekseve t inferioritetit dhe superioritetit. N t kundrtn, ke pr t vuajtur tr jetn. Un nuk mund ta paramendoj personin i cili do t mund ti kishte t gjitha n kt bot. Shum kt e kan provuar, por n fund kan dshtuar. Vetm ji i vetvetes, dhe kjo mjafton. T till si je t pranon dielli, t pranon hna, t pranon druri, t pranon oqeani, t pranon toka. far do m tepr se kaq? T pranon e tr bota. Gzoju ksaj. 51 do njeri ndjen nevojn q t jet me vler
39
OSHO
dhe ta konfirmoj vlern e vet. E tr jeta jon sht ashtu e strukturuar q t konsiderojm se po qe se askush nuk na pranon, ne jemi asgj, ne jemi t pavler. Puna t ciln e kryejm nuk sht shum e rndsishme, por s paku merr mirnjohje. Premisa e ktill e gjrave e bn jetn rrmuj. Puna jon duhet t merret e rndsishme, sepse prodhon gzim t brendshm. Ti duhet t punosh jo q puna jote t jet e pranuar, por q t knaqesh n kreativitetin tnd. Ti e do at pun shkaku i vet asaj. Po e punon at, sepse po e do at. Mos krko mirnjohje. Nse mirnjohja megjithat vjen, pranoje at i relaksuar. Nse nuk vjen, kurrgj kurrkujt. Kuptimi i puns tnde duhet t jet n vet punn. 52 Sikur do njeri ta msonte kt art t thjesht q ta doj punn e vet fardo q t jet, q t knaqet n t duke mos pritur kurrfar mirnjohjeje do t kishim bot shum m t bukur dhe shum m t lumtur; n rast t kundrt, bota do tju mbrthej n kurthin e jetess s mjer skamnore. Ajo q e punon nuk sht e mir shkaku se e do at pun, shkaku se e bn at prsosmrisht, por sht
40

e mir nse bota e pranon, e shprblen, i jep medalje t art, i ndan mimin Nobel. Kshtu e kan rrnjosur gjith vlern esenciale t krijimtaris dhe n kt mnyr kan asgjsuar miliona njerz sepse nuk munden q nj numri t till njerzish tia ndajn mimin Nobel. E ather tek secili njeri ata krijojn dshirn pr mirnjohje, ashtu q askush m nuk mund t punoj n paqe, n qetsi, nuk mund t knaqet n at q e punon, fardo q t jet ajo. Kurse jeta prbhet prej gjrave t vogla. Pr ato gjra t vogla nuk ekzistojn mirnjohjet, ato nuk titullohen nga ana e qeveris, universitetet nuk u ndajn doktorata nderi. Ai njeri q jeton pr dashurin e vet, pr punn e vet personale, duke mos ar kokn pr mendimet e huaja, ai ka individualitetin e vet personal. 53 Knaqsia nuk sht n at q t bjm dika ve sa pr ta br; knaqsia sht n at q ti at ta duash, ta duash at me krejt fuqin, t harrosh do gj kur merresh me t, e harron mbar botn; dhe vetm ajo mbetet n objektivin e mbar ekzistencs tnde. Dhe kjo sht lumturia jote dhe shprblimi
41
OSHO
yt e jo sasia apo prhershmria e dikahi. N secilin ast t rrjedhs s ndryshueshme t ekzistencs do ta gjejm shprblimin ton personal. fardo q bjm, ta bjm at m s miri q mundemi, e jo me gjysm zemre. Nse nuk japim do gj prej vetes, asgj me vler nuk mund t bjm. N kt sht e tr fatkeqsia jon. 54 sht fakt i thjesht se do njeri sht unik dhe se ka individualitet t veant. Me kso qndrimi, ne n t vrtet hedhim posht iden se njeriu do t duhej t ishte ky apo ai, dhe e zvendsojm at me filozofin se njeriu sht i bukur more sido q t jet. Qndrimi do t duhej sht i gabuar, se kush jemi ne q tia imponojm ndonj duhet kujtdo qoft? Po qe se ekzistenca t ka pranuar t till si je, kush jam un q kt t mos e bj?! Prandaj, vetm ndrysho qndrimin dhe nj gj shum e thjesht n ast do t vij n horizontin tnd: Secili njeri sht unikat; secili njeri sht i till far sht, dhe duhet t jet i till far sht. Atij nuk i duhet t jet dikush tjetr pr t qen i pranuar; ai sht i pranuar prgjithmon. Un kt e quaj nderim t individu42

alitetit, nderim t njerzve t till si jan. I tr njerzimi do t mund t ishte bashksi aq e bukur dhe e gzuar vetm sikur t mund ti pranonim njerzit t till si jan. 55 Ai komunizm q lind nga dashuria, nga inteligjenca dhe fisnikria do t jet real. Komunizmi q do t lind dhunshm, do t jet joreal. Dhe nuk ka asnj njeri n bot, more sado qoft i varfr, i cili nuk do ta prkrahte komunizmin e till real. 56 Pse nuk krijojm jet n t ciln paraja nuk do t krijoj hierarki, por, prkundrazi, do t jap m tepr shanse pr gjithsecilin. 57 Njerzit autoritar jan ata t cilt vuajn nga kompleksi i inferioritetit. Sa m i fsheht q t jet inferioriteti i tyre, aq m tepr ata ekspozojn kinse superioritetin e vet. Ata duan t konfirmojn se jan dikush, se fjala e tyre sht me pesh, se fjala
43
OSHO
e tyre sht ligj. Por thell n vetvete ata jan krijesa tejet inferiore. 58 Natyra sigurisht se nuk sht hierarki. Hierarkia sht loj mentale e njeriut, pasi q pa hierarki egoja nuk mund t ushqehet ajo vdes. N natyr, megjithat, secili merr shansin e vet, pjesn e vet t hapsirs dhe aty askush nuk sht kryesori. Askush nuk sht zotriu dhe askush nuk sht shrbtori. Natyra vepron gati si organizm unik n t cilin individualiteti nuk sht zhdukur, por n t ciln egoja nuk ka gjas q t zhvillohet; prandaj druri nuk ka ego, zogjt nuk kan ego. Shtazt more t cilitdo lloj, nuk kan ego. Pra, ky sht vetm problem i njeriut! 59 Privilegj i njeriut vetm privilegj i njeriut sht q t mbes vetm, q t qndroj i vetm kundruall gjith bots nse ndjen se e vrteta sht me t. Nse ti ndjen se ajo sht mnyr e cila t drgon n liri, prano cilndo form t prgjegjsis. Asnj prej atyre prgjegjsive nuk ka me t sjell dm. Secila prej tyre ka me
44

t br person m t pjekur, m t prqendruar, m t integruar dhe m t bukur. 60 Ti ke vetm nj ast n duart e tua astin e tanishm. Dhe ky ast sht i paprsritshm. S kndejmi, prjetoje at ose hiit je duke ia falur t paprjetuar. 61 Secili fmij e kupton at se pikpamja e tij ndaj bots sht tjetr ndryshe nga pikpamja e prindrve t tij. Pr fardo q interesohet, ajo sht plotsisht unike. Vlersimi i tij sht tjetr fare. Ai mund t mbledh guaca deti n plazh, megjithq prindrit do ti thon: Hiqu tyre. Pse humb koh me marrzira? Por pr t, guacat jan tepr t bukura. Ai i sheh tjetr ndryshe, ai e sheh vlern e tyre n tjetr mnyr. Prindrit e tij nxitojn pas paras; ai, ndrkaq, dshiron t mbledh flutura. Ai nuk mund t kuptoj se prse prindrit e tij aq shum interesohen pr para: far do t bni me ato para? Prindrit e tij, prap, nuk mund t kuptojn se far ai dshiron t bj me ato flutura, apo lule.
45
OSHO
do fmij vjen gjer tek njohja se ekzistojn dallime midis tij dhe prindrve t tij, problemi i vetm sht n at se ai frikohet ta vr n pah t drejtn e tij. More pr fardo q interesohet, ai do t duhej t ishte i veant. N pyetje sht vetm pak guxim i cili akoma nuk sht ndrydhur n fmijn, prkundr asaj se e tr shoqria sht e orientuar n at mnyr q madje edhe nj kualitet i till i mrekullueshm, si sht guximi tek fmija, t jet i gjykuar. Po qe se prindrit vrtet e duan fmijn e tyre, ata do ti ndihmojn t bhet i guximshm i guximshm madje edhe prball tyre. Ata do ti ndihmojn t jet i guximshm kundruall msuesve, kundruall shoqris, kundruall kujtdo qoft q provon tia asgjsoj individualitetin e tij. 62 Mbaje n mend! Kurr mos bj kompromis. Kompromisi sht n kundrshti absolute me vizionin tim t prgjithshm. Shikoji njerzit. Ata jan fatkqij shkaku se bjn kompromis n do situat dhe nuk mund tia falin vetvetes shkaku se jan t till. Ata e din se kan mundur t mbledhin guxim, por ata jan qyqe t verifikuara. Ata jan poshtru46

ar n syt e vet, e kan humbur nderimin e vetvetes. Qe, far bn kompromisi! Pse na nevojitet kompromisi? far mund t humbasim? N kt jet t vogl jeto sa m plotsisht q mundesh. Mos u frikso t shkosh gjer n fund. Nuk mund t shkosh m larg sesa plotsia ajo sht linja e fundit. Dhe mos bj kompromis. E tr mendja jote do ta krkoj kompromisin, sepse ashtu jemi edukuar, ashtu jemi kushtzuar. Kompromis sht nj nga fjalt m t shmtuara n gjuhn ton. Ajo do t thot: Un po e jap gjysmn, ti jepe gjysmn; un po lshoj pe prgjysm, ti lsho pe prgjysm. Po prse? Nse mund ta hash tr mblsirn, pse ather do ta haje vetm gjysmn? Prandaj, prse kompromisi? T nevojitet vetm pak trimri, pak guxim dhe do t jesh n fillim. Menjher do ta shijosh bukurin e t mos lshuarit pe dhe t zgjimit t dinjitetit, do ta shijosh integritetin dhe individualitetin, dhe pr t parn her do t ndjesh se e ke esencn dhe se ajo akoma ekziston n qendrn tnde personale. 63 Personin fatkeq sht leht ta robrosh. Por personin me gjallri dhe t lumtur sht e
47
OSHO
pamundur ta robrosh. 64 Seksi sht fillimi i jets, kurse vdekja fundi i po s njjts jet; s andejmi, ato jan dy skajet e s njjts energji; dy polet e s njjts energji. Ato nuk mund e t mos jen t lidhura. Seksi me gjas sht vdekje n sekuenca, derisa vdekja seks n plotsi. Por, e padyshimt sht se po e njjta energji vepron n t dyja ant. 65 Pse nuk krijojm jet n t ciln seksi nuk do t jet prvoj e hidhur, nuk do t ket xhelozi, nuk do t ket dshtime; pse nuk krijojm jet n t ciln seksi do t bhej vetm argtim kurrgj m tepr se cilado loj, n kt rast, loj biologjike. Nse luan tenis, kjo nuk do t thot se gjith jetn duhet patjetr t luash tenis me t njjtin partner. Jeta do t duhej t ishte m argtuese sesa lojt e tenisit. Nevojitet vetm pak mirkuptim dhe dashuria nuk do t jet problem, e seksi nuk do t jet tabu.
48

66 Mendja sht thjesht grumbull kujtimesh pr t kaluarn dhe prpos atij kujtimi fantazim mbi ardhmrin. 67 Shfrytzo do rast n jet q ta lartsosh inteligjencn tnde, vetdijen tnde. Ajo q rndom bjm n jet sht se shfrytzojm do rast q vet-vetes tia ndrtojm ferrin. Shkaku i ksaj ti vuan, kurse vuajtja jote u krijon vuajtje t tjerve. E kur aq shum njerz jetojn s bashku, dhe t gjith i krijojn vuajtje njri-tjetrit, kjo shumfishohet. Ja se n mnyr e tr bota bhet ferr. Kjo do t mund t ndryshonte menjher vetm po qe se do t kuptohej gjja themelore: pa inteligjenc nuk ka parajs. 68 Si un e kuptoj, roli i prindrve nuk sht n at q ti ndihmojn fmijs t rritet; ai do t rritet edhe pa ndihmn e prindrve. Roli juaj sht n at q ta prkrahni, ta edukoni, ta ndihmoni, q fmija juaj t jet
49
OSHO
pikrisht ai q ve po bhet. Mos i ofroni direktiva, mos i ofroni ideale. Mos i flisni se far sht n rregull e far gabim lejojeni q ai vet at ta zbuloj prmes rrugs s prvojs personale. 69 Ideja e prgjithshme se fmijt jan pron e juaja sht e gabuar. Fmijt kan lindur nprmjet jush, por ata nuk jan pron e juaj. Ju keni tr t kaluarn, ata kan vetm ardhmrin. Ata nuk do t jetojn sipas kritereve tuaja. Sikur t jetonin sipas kritereve tuaja, ajo do t thoshte se nuk jetojn pothuajse fare. Ata dshirojn t jetojn sipas kritereve t tyre lirshm, me prgjegjsi, duke u sfiduar. 70 Kuptojeni njher se fmijt tuaj nuk ju prkasin juve; ata i prkasin ekzistencs kurse ju jeni vetm dalje. Dhe duhet ti jini falnderues ekzistencs q ju ka zgjedhur ju t jeni dalje pr disa fmij t mrekullueshm. Por ju nuk guxoni ta pengoni zhvillimin e tyre, mundsin e tyre. Ju nuk guxoni tua impononi vetveten.
50

Ata nuk kan pr t jetuar n kohn tuaj, ata nuk kan pr tu prballur me t njjtat probleme me t cilat ju prballeni. Ata do t jen pjes e bots tjetr. Mos i prgatitni pr kt bot, pr kt shoqri, pr kt koh, se asisoj ju do tu krijoni probleme. Do t jen t paprgatitur pr t, do t jen t paaft. 71 Mizoria sht gabim n t kuptuar. Ajo lind n ne si pasoj e friks nga vdekja. Ne nuk dshirojm t vdesim, prandaj para se dikush t na vras ne, ne dshirojm ta vrasim at se sulmi sht mbrojtja m e mir. Ti edhe nuk di se kush n t vrtet e ka ndrmend me t vra. N mbretrin shtazore, n botn njerzore zhvillohet gar e tmerrshme n t ciln njerzit thjesht sulmojn, duke mos pasur dert se k sulmojn dhe se a sht ajo e bazuar. Kjo ssht as me rndsi me rndsi sht t mos i japim shans askujt. E kur e sulmon dik, zemra jote gradualisht bhet gjithnj e m e fort e m e fort dhe ti z t ndjesh knaqsi n sulm. Dukuria e njjt mund t vihet re tek bota shtazore, se edhe atje zhvillohet gara (pr ushqim, pr fuqi...). Mizoria nuk sht asgj tjetr pos gar n at se kush do t jet i pari. Nse dhuna sht
51
OSHO
mjet pr t ardhur tek kjo, ather do t ket dhun; por fardo q duhet, ai duhet gjithsesi t jet i pari. Kjo sht kshtu tek shtazt, e kshtu sht edhe tek njerzit. Po prse ajo nervoz pr t qen i pari? Kjo on n konstatimin se vdekja sht qllimi i jets. 72 N harmoni me konstatimin tim mbi lindjen e mizoris mizoria zhduket vetm ather kur e ke njohjen se vdekja nuk ekziston. Kur e shijon pavdeksin n vete mizoria zhduket. Ather ajo nuk ka kuptim; ti ather nuk ke nevoj t nxitosh dhe tjert lirisht mund t jen prpara teje, sepse ato krijesa t shkreta nuk din se bota sht e pafundme, se jeta sht e pafund. E kur sht ashtu, ather nuk ka gjasa q dik ta lshosh t dal prpara teje; nse kjo nuk ndodh sot, do t ndodh nesr. Por nse ke kuptim t drejt, asgj nuk mund t t dal nga dora. 73 N realitet, nse luftojm n mes veti, nse jemi mizor dhe t dhunshm, mund t humbasim shumka, se i tr ai proces ka me t
52

zhvidhosur, do t bj q zemra jote t gurzohet. E po qe se zemra gurzohet, ajo do t humbas gjithka q sht e madhe, gjithka q sht e bukur, gjithka q sht e gzuar. Kjo sht vshtir tu shpjegohet shtazve. Por, problemi i vrtet sht n at se kjo sht po ashtu vshtir ti shpjegohet edhe njeriut; prmes rrugs s zilis, ambicies s furishme, gjakimit q gjithkund t mbrrish i pari, ti krijon bot t mendurish n t ciln askush n asgj nuk knaqet, por gjithsecili bhet i skamur. Ekziston vetm nj mnyr q njeriu ta arrij mirkuptimin, e kjo sht ti ndihmosh t ndjej unin e vet t pavdekshm dhe e tr ashprsia do t zhduket n vend. Jeta sht shum e shkurtr pr tu br probleme. Po e shikove pafundsin nga t dyja skajet e kaluara dhe e ardhmja nuk do t kesh nevoj t nxitosh, as q do t kesh nevoj t bsh gar me kdo qoft. Jeta sht aq e begatshme dhe aq prmbajtsore saq nuk mund ta shterrosh. 74 Pr ata q dshirojn vetm t mendojn mbi jetn, mbi t jetuarit, mbi dashurin pr ta e kaluara dhe e ardhja jan prsosmrisht t bukura shkaku se u ofrojn horizont t
53
OSHO
pafundm. Ata mund ta stolisin t kaluarn e tyre, mund ta bjn po aq t bukur sa ata dshirojn edhe pse kurr nuk kan jetuar n t; kur ajo e kaluar ka qen e tashmja, ata nuk kan qen aty. Ata jan vetm hije, vetm shprehje. Ata pandrprer kan nxituar, dhe derisa ashtu kan nxituar, kan par nj sr gjrash pr t cilat mendojn se jan vet jeta. N t kaluarn, vetm vdekja sht realitet, por jo edhe jeta. N t ardhmen, gjithashtu, vetm vdekja ka realitet, por jo edhe jeta. Pr ata q e kan huqur jetn n t kaluarn, si zvendsim pr at zbraztir automatikisht vihet n lvizje ndrra mbi ardhmrin. Ardhmria sht vetm projeksion i lindur nga e kaluara. fardo q njeriu t ket huqur n t kaluarn, ai shpreson se at do ta kompensoj n ardhmri; n mes t ktyre dy mosekzistencave ndodhet nj ast i vogl i ekzistencs vet JETA. 75 sht i rrnjosur mendimi se koha prbhet prej tri segmenteve s kaluars, s tashmes dhe s ardhmes; ndrkaq, ky mendim sht i gabuar. Koha prbhet vetm nga e
54

kaluara dhe e ardhmja. Jeta prbhet nga e tashmja. Pr ata q dshirojn t jetojn, pr ta nuk ekziston asnj mnyr tjetr prvese ta jetojn astin e tanishm. Vetm e tanishmja e posedon ekzistencn. E kaluara sht vetm koleksion kujtimesh, kurse e ardhmja nuk sht gj tjetr prvese imagjinata jote, ndrrat e tua. Realiteti sht ktu dhe tash. 76 E tashmja nuk ka kurrfar lidhjeje me kohn. Po qe se ndodhesh pikrisht ktu dhe n kt ast, ather aty nuk ekziston koha. Ekziston vetm qetsia e pamatshme, heshtimi, palvizshmria, asgj nuk piptin, do gj ekzistuese befasisht ka ndaluar. E tashmja ta jep rastin t zhytesh thell n ujin e jets, apo t fluturosh lart n qiellin e jets. Por mbi t dyja kto skajshmri del para rreziku e kaluara dhe e ardhmja jan fjalt m t rrezikshme n gjuhn njerzore. Midis s kaluars dhe s ardhmes, jeta n t tashmen duket gati si ecja npr litarin e ngrehur; nga t dyja ant prgjon rreziku. Por, njher, ti ke pr ti shijuar lngjet e s tashmes dhe ske pr ta prfillur rrezikun.
55
OSHO
Njher ke pr tu harmonizuar me jetn dhe asgj tjetr nuk ka me qen e rndsishme. Pr mua, jet sht krejt far ekziston. 77 Pr at q dshiron t jetoj e jo t mendoj mbi jetn; q dshiron t dashuroj, e jo t mendoj mbi dashurin; q dshiron t ekzistoj, e jo t filozofoj mbi ardhmrin pr t nuk ka alternativ prpos se ti pij lngjet e astit t tanishm. Piji n trsi, se ato nuk kan pr tu kthyer prsri. Ajo q njher ka shkuar, ka shkuar prgjithmon. 78 Jeta zgjatet gjat shtatdhjet, tetdhjet vjetve, kurse vdekja ndodh n nj sekond. Ajo sht aq e kondensuar saq nse e jeton jetn tnde vlefshmrisht, guximshm, do t jesh n gjendje t penetrosh n misterin e vdekjes. E misteri i vdekjes sht n at se ajo sht vetm mbules: nn t sht pavdeksia jote, jeta jote e amshueshme. 79 Un nuk mendoj shum mbi ardhmrin,
56

se ajo lind nga e tashmja. Nse mund t kujdesemi pr t tashmen, do t mund t kujdesemi pr t ardhmen. Ardhmria nuk mund t vij prej askund, ajo lind prej ktij asti. Momenti i ardhshm do t lind nga i tashmi. Po qe se ky ast sht i bukur, i qet, i bekuar, asti tjetr duhet t jet patjetr edhe m i qet, edhe m i bekuar. 80 T jesh serioz, pr mua do t thot t jesh i smur. Kuptimi pr humor ka me t ba m human, m modest. Sipas meje, kuptimi pr humor sht pjesa m esenciale e religjiozitetit. 81 Njeriu nuk duhet ta transcendentoj natyrn. Prkundrazi, njeriu duhet ta realizoj natyrn gj t ciln asnj shtaz nuk mund ta bj. Ktu sht dallimi. Ti je i lindur si qenie natyrore. Ti nuk mund t shkosh prmbi vetveten. Kjo sht si t dshiroje ta ngritje vetveten gjithsesi, ashtu q do ti kapsh kmbt e tua dhe do t ngrihesh prpjet. Kt mund ta provosh pak, por
57
OSHO
hert apo von ke pr t rn n tok dhe ke pr tu thyer. Ti nuk mund t fluturosh. Kjo sht ajo q ndodh deri m sot: njeriu ka provuar ta ngrit vetveten mbi natyrn, q do t thot mbi vetveten. Por ai nuk mund t ndahet nga natyra. Njeriu ka aftsin, ka inteligjencn, ka lirin pr t hulumtuar dhe po qe se e hulumton natyrn n plotsi, ka pr tiu kthyer shtpis s vet. Natyra sht shtpia e njeriut. 82 Ky sht nj nga ligjet themelore t jets: krejt ajo q sht m e lartsuar ajo sht m e lndueshme. Rrnja e drurit sht shum e fort, por lulet e tij nuk jan. Lulet jan tejet t ndjeshme e mjaftueshme sht nj puhi pak m e fort dhe ato do t asgjsohen. E njjta vlen edhe pr vetdijen njerzore. Urrejtja sht shum e fort, por dashuria nuk sht. Dashuria sht mu si lulet leht i ndrydh ndonj gur apo i asgjson ndonj shtaz. Vlerat e larta t jets duhet t jen t mbrojtura. Vlerat e ulta e mbrojn vetveten. Gurit nuk i nevojitet mbrojtja, por vetm pak prtej tij
58

trndafilit n kaub i duhet mbrojtja. Guri sht i vdekur dhe ai nuk mund t jet m i vdekur sesa q sht. Prandaj atij nuk i duhet mbrojtje. Por, trndafili sht aq i gjallrishm, aq i bukur, aq trheqs. N kt sht fuqia e tij por, kjo provokon edhe rrezikun. Dikush mund ta kpus. Askush nuk ka pr t mbledhur gur, por trndafilin do ta kpus. 83 Dashuria duhet t ngrihet gjer n kulmin m t lart por kjo krkon disiplin t caktuar. Njerzit e shfrytzojn disiplinn, por jo edhe kur bjn dashuri. Un e preferoj disiplinn pr brjen e drejt t dashuris, ashtu q ajo mos t jet vetm shtje biologjike e cila kurr nuk ka me t ngrit n botn tnde shpirtrore. Dashuria ka potencial me t ngrit madje gjer tek bota jote shpirtrore, kulmi i saj e ka kt mundsi. 84 Orgazma nuk sht dika q sht e domosdoshme pr reproduktim. Ajo sht dika q hap shtegun pr evolucionin m t lart t vetdijes.
59
OSHO
85 Prvoja e orgazms gjithnj sht joseksuale. Madje edhe nse e arrin prmes seksit, ajo n vetvete nuk ka seksualitet. Kjo na e ofron iden se orgazma mund t arrihet edhe pa mjete seksuale, sepse ajo n vetvete sht joseksuale, ashtu q seksualiteti nuk sht detyrimisht mnyra e vetme pr t. More sido q t jet prvoja e par, prej saj duhet t nxirret prfundimi se mund t ekzistojn rrug t tjera pr t arritur tek orgazma pr at se seksi nuk sht pjes e domosdoshme e saj. N t nuk mbetet kurrfar ngjyre, kurrfar shenje e seksit. S kndejmi, duhet kuptuar si ajo ndodh dhe gjrat ather bhen m t qarta: n astin kur ndodh orgazma, koha ndalet, ti e harron kohn. Mendja jote ndalon, ti nuk mendon mbi asgj, ekziston vetm qetsia e pamatshme dhe vetdija e pamatshme. Secili q kalon npr kt eksperienc, e q e vshtron me kujdes, natyrshm ka pr t menduar n kt mnyr: Po qe se kto gjra do t mund t arriheshin pa seks vetdijshmria, pamendimsia, pakohsia ather gjendja orgazmike do t mund t arrihej edhe pa seks. E i ktill sht edhe koncepti im: ajo sht mnyr prmes s cils njeriu do t
60

mund ta zbuloj meditimin. 86 Liria thjesht t bn prgjegjs ndaj gjith asaj q je dhe gjith asaj q synon t jesh. 87 Ekzistojn njerz q jan t hidhruar pr nga natyra; njerzit e till ngritin revolucione, e transformojn shoqrin, e transformojn shtetin. Por, t gjitha revolucionet e tyre falimentojn, meq ajo q buron nga hidhrimi, buron nga padituria. Ajo nuk sht n gjendje t krijoj ndryshim autentik. 88 Ndryshimi kah e mira, q lind nga hidhrimi sht i pamundur. Do t dshiroja t mbanit mend nj gj pikllimi sht, n t vrtet, hidhrimi i kthyer mbrapsht. Ai nuk sht gj tjetr prpos hidhrim i ndrydhur. Nse e analizoni shtjen, do t shihni se kjo sht fakt. Pikllimi mund t shndrrohet n hidhrim shum leht; n t njjtn mnyr hidhrimi mund t shndrrohet n pikllim. Ato nuk jan dy gjra
61
OSHO
t ndryshme... vese, me siguri, dy ant e s njjts medalje. 89 Bota sht pikllim, bota sht mrzi. N zemrat e njerzve ka vuajtje t madhe. Por ti nuk duhet t jesh i piklluar shkaku i ksaj, sepse duke u br i piklluar ti iu bashkngjitesh, ashtu q vetm sa e rrit pikllimin. E kjo nuk sht ndihmes. Kjo sht si kur njerzit jan t smur: ti e provon smundjen e tyre, e ather edhe vet bhesh i smur. Ndrkaq, t kesh ndjenja pr smundjen e tyre do t thot t gjurmosh pr shkaktarin i cili ka prodhuar gjith vuajtjen dhe mrzin e tyre dhe tu ndihmosh ta eliminojn at shkaktar. N t njjtn koh, ti do t duhej t mbeteshe i lumtur pr aq sa kjo sht e mundur, sepse atyre do tu ndihmoj lumturia jote e jo pikllimi yt. Ti do t duhej t ishe plot gjallri, pr t mundur ata ta kuptojn se sht e mundur t jen t gjallrishm n kt bot t piklluar... 90 Zemrimi sht prher shenj dobsie.
62

91 Periudhat e fatkeqsis t bjn t vetdijshm pr realitetin i till far ai sht. Realiteti sht prher i thyeshm, secili sht prher n rrezik. Kjo ndodh pikrisht n koht e zakonshme kur njeriu lehtsisht luhatet dhe nuk e sheh rrezikun. Ai ather kotet, duke ndrruar mbi gjrat e bukura t cilat do t ndodhin n ardhmri. E n momentin kur rreziku kanoset, njeriu befas bhet i vetdijshm se ndoshta nuk do t ket as lumturi, as t nesrme, dhe se ai moment sht i vetmi moment q posedon. Periudhat e fatkeqsis jan shum zhdehse. Ato nuk sjellin asgj t re n bot; ato bjn vetm q t jemi t vetdijshm pr botn ashtu si ajo sht. Ato t zgjojn. Nse kt se kupton, ather ke pr tu mendur; nse e kupton, ather mund t bhesh i vetdijshm. Nuk sht poenta n at q ti shkaku i ksaj t jesh i brengosur, sepse ashtu, ti vetm ke pr ta huqur astin, e ather nuk do t mund ti ndihmosh askujt. Poenta sht n at se ekziston fshehtsia si mund t mbizotrohet rreziku. E fshehtsia sht si n vijim: fillo t jetosh m plotsisht, m trsisht, m i prgatitur ashtu q n vetvete t mund t gjesh dika t ciln vdekja nuk do t mund ta arrij.
63
OSHO
Ajo sht e vetmja strehimore, e vetmja mbrojtje, e vetmja siguri. S kndejmi, shtrohet vetm nj pyetje si ta prdorim trsin, gjithprfshirsen? fardo q ajo t jet, ta prdorim n mnyr t drejt. Fatkeqsia sht e madhe, rreziku sht i madh, por edhe momenti i volitshm sht po ashtu i madh. 92 Asnj mashtrim nuk mund t qndroj prball realitetit. Realiteti do ta shlyej hert apo von. 93 Roli i babait apo i nns sht i madh, sepse ata sjellin mysafirin e ri n bot i cili nuk di asgj, por i cili bart disa potenciale n vete. Po qe se potencialet e tij nuk zhvillohen, ai do t bhet fatkeq; asnj prind nuk mund as ta mendoj at q fmija i tij do t mbetet fatkeq. Ata ua dshirojn fmijve t tyre q t jen t lumtur dhe pikrisht n kt pik t menduarit e tyre sht gabim. Ata mendojn se nse fmija i tyre do t bhet mjek, nse do t bhet profesor, apo inx64

hinier, apo shkenctar, ather ai do t jet i lumtur. Por ata si kan as dy lidhje me kt. Fmija i tyre mund t jet i lumtur vetm nse bhet ai q duhet t bhet. Ai mund t zhvillohet vetm ashtu si sht fara q bart n vetvete. 94 Gjykimi sht i shmtuar ai lndon njerzit. Nga njra an, ti i lndon, u shkakton plag, kurse n ann tjetr e dshiron dashurin e tyre, respektin e tyre. Kjo sht e pamundur. Duaji njerzit, respektoji ndaj dashuria jote dhe respekti yt pa dyshim do t mund tu ndihmojn ti ndryshojn shum nga dobsit e tyre, shum nga manit e tyre sepse ajo dashuri do tu jap energji t re, mjete t reja, fuqi t re. Dashuria do tu jap rrnj t reja t qndrojn kundr fryms s fuqishme, t qndrojn prkundr diellit t fort, rrebesheve t mdha. 95 Kurdo q n pyetje sht zgjedhja, koka nuk guxon t bj zgjedhje kundr zemrs.
65
OSHO
Zemra jote sht n farefisni me ekzistencn, kurse koka jote sht n farefisni me bashksin shoqrore. 96 Kur je i mrzitur, kjo do t thot se je n gabim; kur je i gzuar, kjo do t thot se ske t shar. 97 Kur t them ji i hareshm, ji i lumtur, gzoju faktit q nuk je n situatn t jesh fatkeq dhe i mrzitur, un kam qllimin e caktuar tej ktyre. Qllimi sht n at q ti t bhesh shembull pr ata njerz t cilt n trsi kan harruar se jeta gjithashtu mund t jet GZIM. Prkundr gjith muzgut ti akoma mund t jesh i pangarkuar me t, akoma mund t vallzosh. Errsira nuk mund ta pengoj vallzimin tnd; ajo nuk do ta pengoj fuqin. Pr mua, kjo sht shrbtore e vrtet. 98 Mendja do t duhej t msohej t'i shrbej mendjes.
66

Logjika do t duhej t'i shrbente dashuris. Vetm ather jeta do t mund t bhej festival drite. 99 Msimi i lasht: Si lart, ashtu posht, apo thn anasjelltas, prmban njrn nga t vrtetat m fundamentale t misticizmit. Domethnia i ksaj sht n at se nuk ekziston as lart, as posht, por se ekziston vetm nj ekzistenc. Ndarjen e bn mendja. Ekzistenca sht e pandar. Ndarja sht projeksion yni, dhe ne aq shum jemi identifikuar me ndarjen saq e kemi humbur lidhjen me trsin. Mendja jon sht vetm dritare e vogl q sht e hapur kundruall gjithsis gjigante. Por nse ti pandrprer shikon pr dritare, korniza e dritares do ta kornizoj qiellin prjashta. E duke qen se nuk ka korniz n qiell ai sht i pakornizuar vshtrimi yt i kornizs s dritares do t bhet korniz e ekzistencs. 100 Qe nj shembull t vrtet: ndodh ngan67
OSHO
donjher q njerzit t cilt bartin syze ti krkojn ato, kurse ato u qndrojn mbi hund. Ata madje harrojn se nuk mund t shohin pa syze, ndaj sillen dhe i krkojn, t bindur plotsisht se megjithat do ti shohin n ndonj vend. Po qe se i prdor syzet pr disa vite, pak nga pak ato bhen pjes jotja, ato bhen syt e tu. Ti pr to nuk mendon si pr t ndara nga ti. Kshtu do lloj syzesh mund tu jap ngjyrn e vet t veant gjrave q shikojn. Ti je ai vshtruesi tej syzeve ato nuk mund t shikojn t pavarura. Gjrat e jashtme nuk kan at ngjyr t ciln syzet e kan futur ndrmjet, por ti ngadal z t identifikohesh me syzet e tua... Mendja e njeriut sht po ashtu vetm nj instrument. Syzet qndrojn mbi kafk, derisa mendja ndodhet n kafk, ndaj nuk mund ta heqsh pr do dit. Pr kt bhesh shum i afrt me at prbrenda, ashtu q vjen gjer tek identifikimi. Pr kt, fardo q mendja t shoh ti mendon se sht realiteti. Por mendja nuk mund ta shoh realitetin; mendja mund ti shoh vetm paragjykimet e veta. Ajo mund t shoh projeksionet e veta t veanta t ekspozuara n billbordet e bots.
68

101 Armiku m i madh i s vrtets n kt bot sht njeriu i ditur, kurse miku m i madh i s vrtets sht ai q di se nuk di asgj. 102 Ne kemi qen t shtrnguar t flasim, mendojm, veprojm n kt mnyr saq edhe dukurit si dashuria ka qen dashur ti nnshtrohen mendjes. Dashuria n esenc i prket zemrs, por e tr bashksia jon provon ta shmang zemrn, pr at se zemra nuk sht logjike, nuk sht racionale, kurse mendja jon nprmjet rrugs arsimore sht trajnuar se sht e keqe krejt ajo q sht jologjike, se sht e keqe krejt ajo q sht irracionale, e se vetm gjrat logjike jan t mira. N programin ton arsimor nuk ka pasur vend pr zemrn, por vetm pr mendjen. Zemra gati se sht hedhur nga ekzistenca, sht shukatur. Nuk i sht dhn shansi t zhvillohet, t realizohen mundsit e saj. Kshtu q mendja ka mbizotruar. Mendja sht e mir kur sht n pyetje paraja, kur sht n pyetje lufta, mendja sht
69
OSHO
e mir kur n pyetje sht ambicia, por mendja sht plotsisht e padobishme kur n pyetje sht dashuria. Paraja, lufta, gjakimi, ambicia ti nuk mund ta vsh dashurin n t njjtn kategori me to. Dashuria ka burim t veant n qenien tnde, aty ku nuk ka konflikte. 103 Arsimimi autentik nuk do ta strvit vetm mendjen tnde sepse mendja mundet me t ofruar vetm t ardhura t mira pr jet, por jo edhe jet t mir. Zemra, megjithat, nuk mund t t ofroj t ardhura t mjaftueshme pr jet, por mund t t jap jet t mir; nuk ka nevoj t bhet przgjedhje midis ktyre dyjave: shfrytzo mendjen pr at, kurse zemrn pr kt. 104 Njerzit religjioz dhe afarist, politikant dhe lufttart t gjith kta krkojn mendje t strvitur. Zemra mund t jet e shqetsuar, ajo dshiron t jet e shqetsuar. Nse je ushtar, dhe ke zemr, ti ather nuk do t mund ta vrassh armikun. N astin kur e merr pushkn me qllimin pr t vrar
70

dik, zemra jote ka pr t thn: Si ti ke gruan q t pret dhe ke fmij, nn dhe baba ai njeriu i shkret po ashtu ka gruan q e pret, ka fmijn, ka nnn dhe baban t cilt presin q djali tiu kthehet n shtpi. Ai nuk t ka br asgj t keqe, kurse ti po synon ta vrassh. Prse? Pr t marr medalje nga akademia ushtarake? Q kjo t festohet? 105 Kur mendon mbi at se shoqria mund t bhet shoqri ideale, parajs, kjo t duket e pamundur. N t ka aq shum konflikte ndaj duket sikur nuk ka mnyr q ato t harmonizohen. Ta harmonizosh bashksin njerzore sht e mundur, do t duhej t ishte e mundur, shkaku se bashksia e till do t ishte rasti m i mir q secili ti zhvilloj potencialet e veta, rasti m i mir q secili t jet i vetvetes. Mundsit m t mira do t ishin t arritshme pr gjithsecilin. Edhe pse duket se ekziston mnyra e duhur, bashksia mbetet plotsisht marroqe. Utopistt nuk jan ndrrimtar, por jan t ashtuquajturit realistt tuaj t marr, t cilt i gjykojn utopistt. Por edhe t part, edhe t dytt, pajtohen n pikn e njjt se
71
OSHO
dika duhet br me bashksin. T gjith kta jan t brengosur me bashksin dhe pikrisht n kt pik ndodhet gabimi i tyre. Si un e shoh, utopia nuk sht dika q nuk do t mund t realizohej ajo sht dika q sht e realizueshme, por duhet shkuar gjer tek shkaku, e jo gjer tek simptoma. Ather kemi pr ta kuptuar se shkaku sht n individin, dhe jo n shoqrin. 106 Njeriu ka harruar ka ai vrtet sht. Ai sht br gati se i autohipnotizuar me idet e caktuara mbi vetveten dhe ato ide ai i bart gjat gjith jets s tij, duke mos kuptuar se ato ide nuk jan vet ai, por se ato jan vetm hija e tij. E nuk mund ti japsh kuptim hijes tnde. 107 Nuk ka nevoj pr kurrfar lufte, pr kurrfar beteje, xhelozie, urrejtje. Jeta sht aq e shkurtr, kurse dashuria aq e mueshme. Dhe kurdo q je n mundsi, mbushe jetn tnde me dashuri, me harmoni, me gzim; kurdo q je n mundsi, bj nga jeta poezi pr veten madje edhe nse e huq, vetm ti je prgjegjs
72

pr kt, askush tjetr. Kuptoje vetm nj gj: nevojitet nj kuptim i thjesht e q ti pengosh forcat e errsirs, t negativitetit, destruksionit t t trheqin teposht. Vetm pak zgjuarsi nevojitet q ti prkushtohesh krijimtaris, dashuris, prdllimit ashtu q nga kjo jet e imt t bsh grshet kngsh q ajo t jet vallzim, kurse vdekja jote t jet kreshendo e vallzimit tnd; t jetosh n plotni dhe t vdessh n plotni, pa mrzi, vese i gzuar dhe falnderues ekzistencs. 108 Ajo far gjat nj mij vjetve t kaluara burri i ka br gruas, thn thjesht, sht monstruoze. Ajo nuk ka guxuar t mendoj pr veten se sht e barabart me burrin. Dhe ky kushtzim sht mbjell aq thell n t saq madje edhe po i that se sht e barabart me ju, ajo nuk do t mund t besoj n kt. Kjo sht rrnjzuar n mendjen e saj, domethn, ky kushtzim sht br vet mendja e saj se ajo sht m e ult n do gj - ashtu si pr nga forca fizike, ashtu edhe pr nga kualitetet intelektuale. Kurse burri q e ka sjell gruan n nj gjendje t till, ai nuk mund as ta doj. Dashuria mund t ekzistoj vetm n barazi,
73
OSHO
vetm n miqsi. 109 Po qe se e krkon pikpamjen time t dashuris... ather m nuk do t ket fjal mbi dialektikn, mbi kundrshtit. Mashkulli dhe femra jan t ndryshm, por edhe komplementar. Mashkulli sht njra gjysm, femra tjetra. Vetm s bashku, n ndjenjn e thell t njjtsis, ata do t bjn q pr t parn her ta ndjejn plotsin, prsosmrin. 110 Evolucioni vepron prmes polariteteve. Pikrisht si ti q nuk mund t ecsh vetm n njrn kmb, porse t nevojiten dy, ashtu edhe ekzistencs i nevojiten polet e t kundrtave burri dhe gruaja, jeta dhe vdekja, dashuria dhe urrejtja pr t krijuar vrull; n t kundrtn krejt do t ishte e vdekur. Nga njra an kundrshtia t trheq, kurse nga ana tjetr bn q t ndjehesh i varur. Ndrkaq, askush nuk dshiron t jet i varur; prandaj, ekziston lufta e pandrprer n mesin e dashnorve. Ata provojn t dominojn njra pal mbi tjetrn. Ajo sht dashuri vetm pr nga emri, derisa esenca e asaj loje
74

n t vrtet sht politika. Mashkulli investon tepr shum prpjekje n at q ta nnshtroj gruan, pr ta sjell n pozit inferiore, pr tia pamundsuar zhvillimin q t mbetet vazhdimisht e retarduar. lirimi i gruas nga robrimi do t jet gjithashtu liri edhe pr burrin, q t shijoj dika t re. Prandaj un them se Lvizja pr lirimin e Gruas nuk sht vetm liri pr grat, ajo sht po ashtu edhe lvizje pr lirimin e meshkujve: t dy do t jen t liruar. Robria prangos edhe mashkullin edhe femrn, prandaj ekziston lufta e pandrprer n mes tyre. Gruaja ka gjetur strategjin e vet personale e cila bazohet n at q ta atakoj burrin, q ta mrzis, q ta pengoj; mashkulli, prap, ka strategjin e vet. Dhe n mes t ktyre dy fuqive ndrluftuese ne kemi shpresuar se ka pr t ndodhur dashuria. Shekujt kan kaluar dashuria nuk ka ndodhur, prvese ngandonjher. E ktill sht situata n dashurit e prdoditshme, t cilat vetm sa quhen ashtu, por realisht nuk jan ajo. 111 Secili dshiron t jet i dashuruar. Por kjo
75
OSHO
vetm sa flet mbi edukatn e gabuar. E ajo z fill ashtu q fmija, fmija i vogl, nuk guxon t doj, nuk guxon t thot asgj, nuk guxon t bj asgj, nuk guxon t ofroj asgj ai guxon vetm t fitoj. Prvoja e dashuris t fmijs s vogl sht te fitimi fitim nga nna, fitim nga babai, fitim nga vllezrit, motrat, fitim nga mysafirt, t huajt, por prher sht vetm fitimi. Kjo sht prvoja e tij e par, thellsisht e ngulitur n ndrdijen e tij se duhet vetm ta fitoj dashurin. Por problemet shfaqen shkaku i asaj se secili prej nesh ka qen fmij, dhe shkaku i asaj se secili ka nevoj t njjt pr ta fituar dashurin; e askush nuk ka lindur me kod tjetrfare. S kndejmi t gjith krkojn: Na jepni dashuri, e nuk ekziston ai q do ta jap, meq edhe personat tjer jan t edukuar n t njjtn mnyr. Prandaj njeriu do duhej t kthjellet dhe t bhet i vetdijshm se nj rast, si sht t lindurit, nuk guxon t mbetet gjendje vazhdimisht mbizotruese e mendjes s tij. N vend se t krkoj: M jepni dashuri, duhet t filloj t jap dashuri. Harrojeni fitimin, vetm jepni dhe un ju garantoj keni pr t fituar shum.
76

112 Nse mund t duash pa xhelozi, nse mund t duash pa posesivitet, nse mund ta duash ndonj person aq shum saq lumturia e tij me qen edhe lumturia jote madje edhe po qe se ai, i dashuri yt, ta zm, do t ishte i lumtur me ndonj femr tjetr, kjo edhe ty me t br t lumtur, sepse e do aq shum. Ti do t ishe e lumtur shkaku se ai sht i lumtur, dhe ti do ti ishe falnderuese femrs e cila ka br q personi, t cilin ti e do, t jet e lumtur e nuk do t ishe xheloze. Vetm n kt mnyr dashuria do t spastrohet. Dashuria e ktill nuk mund t krijoj pranga. Ajo thjesht ua hap zemrn t gjitha errave dhe gjith qiellit. 113 Xhelozia sht fenomen tepr i ndrlikuar. Ajo prmban shum prbrs n vetvete. Qyqanllku sht njri prej tyre; egoizmi i dyti; mandej aty sht edhe dshira pr monopol n t ciln nuk ka kurrfar prvoje t dashuris por vetm t posesivitetit; mandej tendenca kah rivaliteti, si dhe frika thell e rrnjzuar nga ajo se do t jesh i varur n lidhje.
77
OSHO
Aq shum gjra jan t prfshira n xhelozi. 114 Rreziku do t duhej t ishte nj nga parimet kryesore t njeriut t vrtet. Kur sheh se gjrat kan ngecur, ti shkundi ato. 115 Ti je vetm turm, vetm shumsi. Nse shikon m sinqerisht, m thell n vetvete, ke pr t par atje shum njerz. T gjith ata koh pas kohe shtiren si ti, t aktrojn ty. Kur zemrohesh, pr shembull, personi i caktuar t posedon dhe t aktron ty. Kur dashuron, po ashtu, personi tjetr t posedon dhe aktron. Jo vetm se sht rrmuj n ty, rrmuj sht edhe n secilin prej atyre q vjen n kontakt me ty, sepse nuk do t mund t luaj loj zaresh. Secili prej tyre ather edhe vet bhet turm. Kshtu edhe n do lidhje dashurie, martes nuk lidhin dy persona, vese dy turma. Nga kjo lind lufta e madhe e cila zhvillohet pandrprer, shkaku se rrall ndodh krejt rastsisht q, ta zm, personit tnd t
78

dashur, ti bij do gj me mas dhe ty do gj me mas. N gjith situatat tjera ti dshton. Ty t ka ardhur qejfi pr dashuri, por personi yt i dashur sht e piklluar apo e hidhruar apo e brengosur. Ndodh dhe anasjelltas, asaj i ka rn qejfi pr dashuri, por ty jo, dhe nuk ekziston mnyra t harmonizosh gjith ato personalitete, sepse ato sillen e mbshtillen sipas trilleve t veta personale. 116 E vetmja vendlindje e vrtet sht ajo q gjejm n vetvete. 117 Dhnia e dashuris sht prvoj vrtet e mrekullueshme, se ti ather je si perandor. Pranimi i dashuris sht prvoj tepr e imt, dhe ajo sht prvoj lypsaraku. Mos u bj lypsar. S paku sa i prket dashuris, ji perandor, se dashuria sht kualitet i pashterueshm n ty; mund t vazhdosh t japsh sa t duash. Mos u frikso se ajo do t shteroj, se nj dit befas do t kuptosh: Imzot, m fare nuk kam dashuri pr t dhn. Dashuria nuk sht sasi, ajo sht
79
OSHO
kualitet, kualitet i llojit t caktuar q rritet me dhnien, dhe vdes po qe se e mban. Nse je koprrac n dhnie, ajo vdes. Prandaj ji shkaprdar i vrtet, shpenzues pa mas! Mos u lodh me pyetjen se kujt po i jep. Vetm mendja koprrace e ka iden se do tu jap personave t caktuar me veti t caktuara. Ti nuk po e kupton se ke tepr shum, se je si re shiu. Reja e shiut nuk pyet se kah do ta lshoj shiun n shkmbinj, n kopshtie, oqeane kjo pr t nuk ka rndsi. Ajo dshiron t shkarkohet, dhe ajo shkarkes sht lehtsim i madh. Pr kt, e fshehta e par sht n at q t mos krkosh dashuri. Mos prit, duke menduar se ke me dhn nse dikush do ta krkoj por jepe! 118 Gjja m themelore t ciln do duhej mbajtur mend sht: kur t ndjehesh mir, kur je n disponim ekstatik, mos fillo t mendosh se ajo do t jet gjendje jotja e vazhdueshme. Jetoje at moment me gzim, sa m hareshm q sht e mundur, duke e ditur prsosmrisht mir se ai ka ardhur dhe se do t shkoj pikrisht si puhiza hyn n shtpin tnde, me gjith aromn dhe freskin
80

e saj, dhe del n dern tjetr. Nse z t preokupohesh se si astet e tua ekstatike ti bsh t vazhdueshme, ve ke filluar ti shkatrrosh. Kur t vijn, ji falnderues; kur shkojn, falnderoju ekzistencs. Qndro i hapur. Kjo ka pr t ndodhur shum her. Mos gjyko, mos ji nazeli, qndro pa zgjedhje. Po, do t ket aste kur do t ndjehesh fatmjer. E far do t thuash? Ka njerz q jan t mjer e t cilt kurr nuk kan njohur asnj ast ekstaze. Ti je i lumtur. Madje edhe n mjerimin tnd, kujtohu se ai nuk do t jet i vazhdueshm; edhe ai do t shkoj. Pikrisht pr kt le t t mos shqetsoj. Qndro i relaksuar. Mu si ekziston dita dhe nata, ekzistojn edhe astet e gzimit edhe astet e pikllimit. Pranoji si pjes t dysis s natyrs, si mnyr n t ciln bota ekziston. Kurse ti thjesht je vshtrues; ti nuk bhesh as lumturia as pikllimi. Lumturia vjen e shkon, pikllimi vjen e shkon. Nj gj prher mbetet, prher e prher e ai sht vshtruesi, ai q dshmon. 119 Meditimi merret me vet brthamn esenciale t qenies tnde, e cila nuk mund t ndahet n mashkullore e femrore.
81
OSHO
Vetdija sht thjesht vetdije. Pasqyra sht pasqyr ajo nuk sht mashkullore, ajo nuk sht femrore, ajo thjesht pasqyron. Vetdija sht mu si pasqyra q pasqyron. Kurse meditimi i lejon pasqyrs tnde t pasqyroj, q thjesht ta pasqyroj mendjen n aksion, trupin n aksion. Ska rndsi se a sht ai trup mashkull apo femr, nuk sht me rndsi sesi mendja funksionon emocionalisht apo logjikisht. Sido q t jet, vetdija vetm duhet t kujdeset pr to. Ai kujdes, ajo vetdije, sht meditimi. 120 Ngadal, ngadal, gjithnj e m shum prqendrohu n vshtruesin. Do t vin ditt e do t vin nett, do t vin jett e do t vin vdekjet, do t vij suksesi, do t vij pasuksesi. Por po qe se je i prqendruar n vshtruesin meq ky sht realiteti i vetm n ty t gjitha kto jan fenomene kalimtare. S paku pr nj ast provo ta ndjesh kt q po flas: thjesht ji vshtrues. Mos u lidh pr asnj ast sepse sht i bukur dhe mos e hidh asnj ast sepse sht i mjer. Ndrprite ta bsh kt. Kt e ke br gjat shum jetve dhe akoma nuk ke pasur sukses n kt, dhe
82

kurr sdo t kesh. E vetmja mnyr q ti tejkalosh t gjitha sht t mbetesh n t andejmen e do gjje, t gjesh vendin prej nga mund ti vshtrosh t gjitha kto dukuri t ndryshueshme, e q t mos identifikohesh (me to). 121 Prvoja vjen dhe shkon mos u mbshtet n t. Po qe se nuk e ke zbuluar at i cili e ndjen gzimin, i cili e ndjen dhembjen, i cili e ndjen shndetin, i cili e ndjen pikllimin, at i cili sht ajo vetdije... Do t duhej t jepje krejt nga vetja t zsh vet qendrn e ciklonit. E tr qenia jote sht ciklon ndryshimi, skena t cilat ndryshojn, ngjyra t cilat ndryshojn: por, pikrisht n mesin e ktij cikloni ekziston qendra e qet. Aty je ti. 122 Kur njher identifikohesh me ndonj ide, ti je i smur. do identifikim sht smundje mentale. N t vrtet, mendja sht smundja jote. Ta lsh mendjen anash dhe thjesht t shikosh realitetin pa kurrfar mendimi, pa
83
OSHO
kurrfar paragjykimi kjo sht mnyr e shndosh pr tu njohur me realitetin. Ashtu do t zbulosh realitet plotsisht t ri. Zbulimi i dshirs s vrtet ka me t liruar nga shum marrzi, nga shum bestytni. Ajo do ta pastroj zemrn tnde prej fardo plehu q brezat e kan hedhur n ty. Smundjet barten nga brezi n brez; ti e trashgon gjith t kaluarn me t gjitha idet e saj t marra. Prndryshe, nuk do t ishin ndryshimet, nuk do t ishin krahasimet. E kur njher lirohesh prej krahasimit, ti je i leht, e tr qenia jote sht e leht. E humb gjith rndesn tnde. Bhesh aq i leht saq mund ti hapsh kraht e t fluturosh. 123 do gj shkon, por ti mbetesh ti je realiteti. E tra sht vetm ndrr: ka ndrra t mrekullueshme, ka ankthe. Por nuk ka rndsi se a kemi t bjm me ndrr t bukur apo me ankthin, i rndsishm sht ai q e sheh at ndrr. Ai vshtrues sht i vetmi realitet. Ai vshtrues sht dika absolutisht e prjetshme. Vetm pak qasje n t dhe gjith problemet e tua do t fillojn t zhduken, se do t shfaqet
84

nj perspektiv plotsisht e re, nj vizion i ri, nj mnyr e re jetese, nj mnyr e re e shikimit t gjrave, e shikimit t njerzve, t reaksioneve, t situatave. E ai vshtrues sht prher i pranishm, njzet e katr or n dit. fardo t bsh apo t mos bsh, ai sht aty. Ka qen aty me shekuj, gjat prjetsis, duke pritur q at ta vresh. Ndoshta e ke harruar pikrisht shkaku se prher ka qen aty. sht e qart se ai prher harrohet kujtoje. Kur ndjen mirqenien, euforin, kujtoje. Kur je n mjerim, n mundime, kujtoje. N t gjith nnqiejt, n t gjitha disponimet, vazhdo ta kujtosh. S frikti do t jesh n gjendje t mbetesh i prqendruar n t, nuk do t ket nevoj ta kujtosh. E ajo sht dita m e madhe n jetn e njeriut. 124 Po t them, nuk ka t keqe dhe nuk ka forca t kqija n bot. Ekzistojn vetm njerzit e vetdijshm dhe ekzistojn njerzit q thellsisht flen kurse gjumi nuk ka fuqi. E tr energjia sht n duart e njerzve t zgjuar. Kurse nj njeri i zgjuar mund ta zgjoj gjith botn. Nj qiri i ndezur mund t ndez miliona qirinj, e q dritn e vet t mos e humbas.
85
OSHO
125 Hidhrimi e ushqen egon pr kt shohim aq shum njerz t mjer n bot. Pika e tyre themelore, qendrore sht egoja. 126 Pr ta kuptuar dashurin, s pari do t duhej t duash: vetm ather mund ta kuptosh dashurin. Miliona njerz vuajn; ata dshirojn t jen t dashur, por nuk din sesi t duan. Kurse dashuria nuk mund t ekzistoj si monolog; ajo sht dialog, nj dialog tejet harmonik. Nuk sjell knaqsi ajo q njerzit t japin, knaqsi sjell ajo q ti u jep njerzve. Nuk mund t jesh i knaqur q do t jesh lypsar, por se do t jesh perandor. Ti mund t japish aq shum, aq pashterueshm, saq sa m shum q jep, aq m e rafinuar, m e kulturuar, m aromatike bhet dashuria jote. 127 At ast kur e kupton se sht dashuria kur e prjeton se sht dashuria ti bhesh
86

dashuri. Ather nuk ka nevoj q t jesh i dashur dhe nuk do t ket detyrime n ty q t duash: dashuri do t jet ekzistenca jote e thjesht, spontane, vet frymmarrja jote. Nuk do t mund t bsh asgj tjetr, por fare thjesht ke pr t dashur. Tash, po qe se dashuria nuk t vjen si kundrshprblim, nuk do t ndjehesh i lnduar, thjesht shkaku i asaj se vetm personi q sht br dashuri mund t doj. Mund t japsh vetm at q ke. Ti krkon prej njerzve t t duan prej njerzve q nuk kan dashuri n jetn e tyre, t cilt nuk kan arritur gjer tek burimi i qenies s tyre, ku dashuria ka altarin e vet. E si mund t duan ata? Ata mund t shtiren. Ata mund t thon se po t duan. Ata madje edhe mund ti besojn ksaj. Por, hert apo von ka pr tu ditur se ajo sht vetm shtirje, se ajo sht vetm aktrim, se ajo sht vetm hipokrizi. Ndoshta ata nuk e kan pr qllim me t mashtruar, por mund t bjn? Ti krkon dashuri, edhe personi tjetr po ashtu e do dashurin. Q t dyt kt e kuptoni se mund t merrni dashuri vetm kur prej jush pritet q t doni ndaj q t dyt prpiqeni n do mnyr. Ajo sht poz, por ajo poz sht e zbrazt. Q t dyt keni pr ta zbuluar kt
87
OSHO
dhe q t dyt keni pr tiu ankuar njri-tjetrit se kjo nuk sht e drejt. Q nga fillimi, kemi pasur t bjm me dy lypsar t cilt lypin njri prej tjetrit, e q t dyt kan init e zbrazta prej lypsari. 128 Egoja sht robria m e madhe, i vetmi ferr pr t cilin un di. 129 Ata t cilt e kan zbuluar burimin e dashuris n vetvete, m nuk kan nevoj q t jen t dashur sepse ata do t japin dashuri. Ata do t duan vetm shkaku i asaj se dashuri kan edhe tepr mu si reja e shiut dshiron ta lshoj shiun, mu si lulja dshiron ta liroj aromn e saj, pa dshirn q fardo qoft t fitoj. Shprblimi pr dashurin sht n dhnien e dashuris, jo n marrjen e dashuris. Kurse ekzistojn edhe misteret e jets q, po qe se dikush me t drejt sht i shprblyer me at q ti doj t tjert, shum do ta don at, sepse, pasi q jan n kontakt me t, ngadal do t fillojn ta zbulojn at burim n
88

vete. Tani ata e njohin s paku nj person i cili shfaq dashuri e dashuria e t cilit nuk buron prej kurrfar nevoje. E sa m tepr q ai jep dhe shprndan pa hesap dashurin e vet, aq m tepr ajo rritet. 130 Mos mendo mbi t vrtetn si mbi objektin ajo nuk sht objekt. Ajo nuk sht atje ajo sht ktu. 131 Mendja funksionon n mnyrn ose-ose; ose kjo mund t jet e sakt, ose mund t jet e sakt ajo q sht e kundrt. Sa i prket mendjes, logjiks s saj, rracionalitetit t saj, t dyja gjrat nuk mund t jen t sakta. Zemra nuk ka logjik, vese ndjeshmri, mirkuptim. Ajo mund t shoh jo vetm se ato dy gjra mund t jen s bashku, por se, n t vrtet, ato edhe nuk jan dy. Ajo sht vetm nj dukuri, e par nga dy aspekte t ndryshme. E po qe se kemi t bjm me zgjedhjen midis mendjes dhe zemrs, zemra ka prher t drejt, sepse mendja sht sajes e shoqris. Ajo ka lindur me arsimimin. Ta ka
89
OSHO
dhn shoqria, dhe jo ekzistenca. Zemra sht e pandotur. Zemra sht ekzistenc e pastr, ndaj s andejmi ka mirkuptim. Shiko nga perspektiva e zemrs, dhe kundrshtit do t zn t shkrihen mu si akulli. 132 Po t them: pr t qen nj me universin, ti duhet t zhdukesh, dhe e lejon ekzistencn q t jet. Thjesht duhet t mungosh, q qenia t jet e pranishme n trsin e vet. Por, personi pr t cilin them se duhet t zhduket nuk sht ti i vrtet, ai sht vetm personaliteti yt; ajo sht vetm nj ide n ty. N realitet ti ve je nj me ekzistencn. Nuk mund t ekzistosh n kurrfar mnyre tjetr ti je ekzistenc. Por, personaliteti krijon mashtrimin dhe bn q t ndjehesh i ndar. Ti mund t supozosh se je i ndar ekzistenca ta jep lirin e plot, madje edhe q t jesh kundr saj. Ti mund t mendosh mbi veten si mbi entitetin e ndar, egon. E kjo sht pengesa q t pengon t shkrihesh me hapsirn q t rrethon n do moment.
90

133 Kur sodit perndimin e Diellit, s paku pr nj sekond ti e harron ndasin tnde: ti je perndimi i Diellit. Ai sht asti kur e ndjen bukurin e tij. Por, at ast kur thua se ai sht perndim i mrekullueshm i Diellit, ti m nuk e ndjen; i je kthyer entitetit tnd t veant, t mbyllur t egos. Tani mendja flet. Dhe ky sht nj nga misteret se mendja mund t flas, e nuk di asgj; kurse zemra i di t gjitha, e nuk mund t flas. Ndoshta sht vshtir t flitet nse edhe di s teprmi; e mendja di aq pak, ndaj mund t flas. Asaj i mjafton gjuha, por zemrs jo. Por nganjher, nn mbresn e astit t caktuar nats me yje, daljes s diellit, lules s bukur s paku pr nj ast ti harron se je i ndar. E madje edhe harresa ndaj saj liron bukuri t madhe dhe ekstaz. 134 N jet asgj nuk sht e qndrueshme, asgj nuk mund t jet e qndrueshme. Ti nuk je n mundsi q fardo qoft t bsh t qndrueshme. Vetm gjrat e vdekura mund t jen t qndrueshme. Sa m e gjall q t jet nj gj, aq m kalimtare sht.
91
OSHO
Sot sht dashuria e pranishme, nesr kushedi; ndoshta do t jet aty, ndoshta jo. Nuk je n mundsin q ta kontrollosh. Ajo sht ndodhi. Ti nuk mund t bsh asgj; nuk mund ta krijosh nse nuk sht e pranishme. Ose sht e pranishme ose nuk sht e pranishme ti ktu thjesht je i pandihm. Guri mund t jet i qndrueshm. Lulja nuk mundet. E dashuria nuk sht gur. Ajo sht lule, dhe at shum e veant. 135 Zemra sht tejkalim i dualiteteve. Zemra i sheh gjrat me dashamirsi, kurse dashuria sht vetia e saj e natyrshme jo dika t ciln do t duhej msuar. E kjo dashuri nuk e ka urrejtjen si moshatare t veten. 136 Ti mund ti tejkalosh dualitetet e vetive dashuri urrejtje. N kt ast, ato n jetn tnde shkojn dor pr dore. Ti e do t njjtin person t cilin njkohsisht edhe e urren, ndaj n mngjes aty sht urrejtja, kurse n mbrmje dashuria e kjo shkakton konfuzion t madh. Ti madje
92

as nuk e kupton se po e dashuron apo urren at person, meq i bn q t dyja kto gjra n mnyr alternative. Por, kshtu funksionon mendja; ajo funksionon prmes kundrthnieve. Evolucioni gjithashtu vepron rrugs s t kundrtave, por ato t kundrta n ekzistenc nuk jan kundrthnse, ato plotsohen. 137 Urrejtja po ashtu sht nj lloj dashurie e cila sht e kthyer kokposht. 138 Dashuria q vjen nga mendja sht prher dashuriurrejtje. Ato nuk jan dy fjal, vese nj fjal: dashuriurrejtje nuk i ndan madje as vijza. Kurse dashuria q vjen prej zemrs sate sht prmbi t gjitha dualitetet... T gjith gjurmojn pas ksaj dashurie e cila tejkalon dashurin dhe urrejtjen por e krkojn me mendjen, prandaj pr kt jan t mjer. do dashnor e ndjen pasuksesin, mashtrimin, tradhtin, por kjo nuk sht faji i askujt. N realitet ti prdor instrument t gabueshm. Kjo sht si kur dikush do ti shfrytzonte syt pr t dgjuar muzik, e pas93
OSHO
taj t nervozohej pse nuk ka muzik. Por, syt nuk jan t dedikuar pr dgjim, mu ashtu si vesht nuk jan t dedikuar pr shikim. Mendja sht shum afariste, mekanizm llogaribrs; ajo ska t bj asgj me dashurin. Dashuria do t ishte kaos, ajo do ti rregullonte t gjitha n t. Zemra nuk ka t bj asgj me punn ajo sht prher n pushim. Ajo mund t doj, dhe at t doj ashtu q dashuria e saj kurr mos t kthehet n urrejtje; ajo nuk ka helm t urrejtjes. T gjith e krkojn dashurin, por thjesht me instrument t gabuar: prandaj gjith ky pasukses n bot. Dhe shkall-shkall, shkall-shkall, pasi shohin se dashuria sjell vetm mrzi, njerzit mbyllen: Dashuria sht absurditet i plot. Ata krijojn mur t trash ndaj dashuris. Por, ata do ti huqin t gjitha gzimet e jets, do t huqin do gj q vlen... 139 Miqsia sht dashuria m e pastr. Ajo sht trajta m e lart e dashuris n t ciln asgj nuk krkohet, ska kushte, ku njeriu thjesht knaqet duke dhn. Ai edhe merr shum; por, kjo sht sekondare dhe ndodh vetm spontanisht.
94

140 Guximi m i madh sht t jetosh pa ardhmri. Vetm qyqet jetojn n t ardhmen. E kaluara e njeriut ka qen tejet qyqare. Ai ka jetuar jo n t tashmen, vese n t ardhmen: Krejt ka duhet t ndodh, do t ndodh nesr. Dhe kshtu njerzit kan jetuar dhe kshtu kan vdekur. Ajo q kan pritur kurr nuk ka ndodhur: sht dshmuar se ajo sht pritje e Godos. E tashmja ka mbetur e pahulumtuar, e pajetuar e ajo sht i vetmi realitet q ekziston. 141 Lejo q jeta jote t jet pikrisht e till si dshiron t jet vdekja jote meq vdekja nuk sht e ndar nga jeta. Vdekja nuk sht fund i jets, ajo sht vetm ndryshim. Jeta vazhdon, ka vazhduar dhe prgjithmon do t vazhdoj. Por, format jan br t paprdorshme, m tepr barr sesa gzim: ather m mir sht ti jepet jets trajt e re, e freskt. Vdekja sht bekim, e jo mallkim.
95
OSHO
142 Metoda m e zakonshme e meditimit sht thjesht qndrimi i vshtruesit. Ka njqind e dymbdhjet mnyra meditimi, por t vshtruarit sht pjesa esenciale e gjith njqind e dymbdhjet metodave. Prandaj, sa m prket mua, vshtrimi sht metoda e vetme. Ato njqind e dymbdhjet metoda jan zbatim i ndryshm i t vshtruarit. Preokupimi esencial, vet fryma e meditimit, sht q t msosh sesi t vshtrosh. Ti e shikon drurin; ti je ktu, druri sht atje, po a nuk mund t kuptosh edhe dika? se derisa e shikon drurin, n ty ekziston vshtruesi i cili sheh se ti po e shikon drurin. Bota nuk sht e ndar vetm n objekt dhe subjekt. Ekziston dika q i tejkalon e kjo sht meditimi. 143 T jesh i pastreh do t thot t jesh i lir, ajo sht liria. Ajo do t thot se nuk ka ngujim, nuk je i lidhur me asgj nga jasht: domethn se nuk ke nevoj t marrsh ndonj ngrohtsi nga jasht, por se ngrohtsia jote sht n ty. Ti e ke burimin e asaj ngrohtsie; m shum se aq ty nuk t nevojitet. Prandaj,
96

kurdo q je pa shtpi, pr habi t mrekullueshme, ti je n shtpi. 144 Njerzit q krkojn shtpi prher bien n dshprim, dhe n fund do t ndjejn: T mashtruar jemi, jeta na ka mashtruar. Disi na e ka dhn dshirn t krkojm shtpi - kurse shtpi fare nuk ka, ajo thjesht nuk ekziston. Ne prpiqemi t krijojm shtpi n t gjitha mnyrat e mundshme: dikush gjen burr, dikush gjen grua, lind fmij... Njeriu provon t krijoj familje domethn, shtpi psikologjike. Njeriu jo vetm se ndrton shtpi, por tenton q prej saj t bj ndonj far qenie t gjall. Njeriu provon ta ndrtoj shtpin n harmoni me ndrrat e veta, t cilat do t jen mbushje me ngrohtsi n kt ftohtsi... Kurse ftohtsia e ekzistencs sht e madhe. I tr universi sht i ftoht, aq indiferent, saq ti dshiron t krijosh pak streh pr veten n t ciln mund t ndjesh se je i siguruar, se dika po t mbron, se sht ajo dika q t prket ty, se ti je pronar, e jo bredhrits i pastreh. Por, n realitet kjo ide ka me t sjell ankth, pasi q nj dit do t zbulosh se je i
97
OSHO
huaj n raport me burrin me t cilin ke jetuar, me gruan me t ciln ke jetuar. Madje edhe pasi q t keni mbijetuar s bashku pesdhjet vjet, ai thuajsim nuk sht zhdukur; prkundrazi, ai sht zgjuar. M pak keni qen t huaj ditn e par kur jeni takuar. 145 Koha ka kaluar dhe ju keni qen s bashku, jeni br gjithnj e m tepr t huaj pr njri-tjetrin, sepse gjithnj e m tepr e m tepr e keni njohur njri-tjetrin kurse tash fare nuk e kupton se kush sht ai personi tjetr. Sa m tepr q e ke njohur, aq m pak di pr t. Duket sikur sa m shum q e ke njohur dik, aq m i vetdijshm je br se padituria jote pr t sht absolute; nuk ka mnyr q ta shfuqizosh at. Fmijt e tu menduar ke se ata jan fmijt e tu, e nj dit ke pr ta zbuluar se ata nuk jan fmijt e tu. Ti ke qen vetm shtegu npr t cilin ata kan ardhur. Ata e kan jetn e tyre t veant - ata jan plotsisht t huaj. Ata nuk t prkasin. Ata do t gjejn rrugt e veta dhe jetn e vet. Kush sht me ty? Askush nuk sht me asknd. Ti je prher n turm, por vetm. E sht
98

krejt nj se a je vetm apo n turm, sht krejt nj se a je n shtpi apo thjesht je bredhacak. 146 Pr egon, vetmia kurr nuk sht gzim. Egoja jeton vetm kur dik e nnshtron, kur mund t thot: Jam m i lart se ti, jam m i madh ti. Egoja kurr nuk mund t knaqet n vetmi; e kuptim ka t kesh ego n vetmi? 147 Jeto dhe dashuro, dhe dashuro plotsisht dhe fuqishm por kurr n dm t liris. Liria duhet t mbetet vlera m e lart. 148 Gjithmon na kan msuar se dashuria sht marrdhnie, ndaj jemi msuar me kt ide. Por kjo nuk sht e vrtet. Ky sht lloji m i ult i dashuris tepr e ndotur. Dashuria sht gjendje e qenies. 149 doher kur njeriu kupton ndonj pjes t
99
OSHO
s vrtets, n zemrn e tij dika z t luaj. Zemra sht i vetmi argument i s vrtets. E ajo nuk mund ti dshmoj fjalt e vrteta. Zemra mund t dshmoj n mnyrn e vet t veant: nprmjet dashuris, nprmjet lojs, nprmjet muziks joverbalisht. Ajo flet, por nuk flet me gjuh dhe me logjik. 150 Koha sht gjithmon e pasigurt. Kjo sht problem me mendjen: mendja do siguri kurse koha sht gjithmon e pasigurt. Prandaj, kur mendja n koincidenc t plot gjen nj pjesz t siguris, ajo ndjehet e shtpis; e rrethon nj lloj qndrueshmrie iluzore. E prirur sht t harroj natyrn e vrtet t ekzistencs dhe jets: ajo z t jetoj n nj lloj bote nga ndrrat, e cila fillon t marr dukje t realitetit. Kjo ia knda mendjes, se mendja prher u friksohet ndryshimeve, nga arsyeja e thjesht se nuk di far do t sjell ndryshimi: mir apo keq. Nj gj sht e sigurt, se ndryshimi ka pr t fshir botn tnde t iluzioneve, pritjeve, ndrrave. Mendja sht mu si fmija i cili luan n bregun e detit, duke br kshtjella prej rre. Nj ast duket sikur pallati sht i kryer, por sht i br nga rra q zhbhet. N do
100

rast mjafton nj puhi e q ajo t rrnohet t bhet thrrmija. Por, ne zm t jetojm n at pallat prej rre. Zm t ndjejm sikur kemi gjetur dika q gjithmon do t mbetet me ne. Ndrkaq, koha pandrprer vazhdon ta pengoj mendjen ton. Kjo duket e vshtir, por ekzistenca n t vrtet sht tejet e mshirshme, se prher mbetet me ne. Ajo nuk na lejon q t ndrtojm realitet nga fanitjet. Ajo nuk na e jep shansin t pranojm maskat si fytyr tonn t vrtet, si fytyr tonn burimore. 151 Njerzit mendojn se ajo q jan t qndrueshm n parimet e veta u jep njfar fuqie. Mashtrohen. Kjo thjesht ua thith gjith fuqin. Ata jan njerzit m t dobt n bot. Ata jan si fmijt e vegjl q jan rritur, e akoma i prdorin pizhamet t cilat jan br pr ta derisa kan qen bebe. Tashm duken t trash nga mendja, ndjejn t njjtat probleme. Ata vazhdimisht mbajn pizhamet e tyre se ato iu bien posht e m posht, kurse njerzit qeshin me ta. Jo, duke u rritur, edhe pizhamet e tua do t duhej t rriteshin. Por, pasi q pizhamet nuk po rriten, duhet ti ndrrosh.
101
OSHO
Prandaj un n kt nuk shoh kurrfar problemi. Por, ti mund t shohsh se kjo nuk sht situat vetm e nj personi miliona njerz jetojn n kt mnyr. Ata i prmbahen disiplins, e pastaj bien n vshtirsi. Askush nuk ua imponon vshtirsit ato jan parimet e tyre personale. Po qe se i heqin qafe, ndjehen keq: po qe se u prmbahen, ather vuajn. Un po ta msoj bukur mnyrn joprincipele t jets, t jets inteligjente e cila ndryshon me do ndryshim rreth teje, po t msoj t mos kesh ndonj princip i cili do t pengonte t ndryshoheshe. Ji absolutisht joparimor dhe thjesht pasoje jetn, kshtu n jetn tnde nuk do t ket mrzi. 152 Do t duhej ti qronim hesapet me t kaluarn ajo ka qen plotsisht e smur. Njeriu ka jetuar jet tejet t smur, meq ka krijuar filozofi tepr t smur dhe tepr seriozisht i sht prmbajtur asaj. Do t duhej ti qronim hesapet me kt smundje more sado q duket e nderuar e sado q t jet e lasht dhe prsri zbulojm integritetin e njeriut. E kjo mund t bhet vetm kur me respekt
102

i qasemi joshjes pr vallzim; kur joshja pr vallzim bhet nderim i thell; kur ai nderim nuk t shtyn t vdessh, t heqsh dor, por t gzosh, t vallzosh, t festosh. 153 Jeto si lufttar, n kt apo n at mnyr, por kurr me kompromise. M mir sht t jesh i mundur, por plotsisht, sesa t fitosh rrugs s kompromisit. Ajo fitore nuk ka me t sjell asgj prpos nnmimit; kurse humbja pa kompromis ka me t sjell dinjitet. Jeta sht e uditshme. Ktu fitorja ndonjher sht e turpshme, e humbja dinjitoze, sepse njeriu nuk dshiron t bj kompromise. 154 N ndonj marrdhnie, t jesh i matur do t thot se ti mund t mos kesh t drejt, e se gruaja mund t ket t drejt. shtja se je mashkull ssht garanci se ke fuqi dhe autoritet t kesh t drejt. E nuk i ka as gruaja. Sikur t ishim vetm pak m njerzor dhe pak m miqsor, njri-tjetrit do t mund ti thoshim: M fal. E jan ato gjra pr t cilat
103
OSHO
lufton? aq t vogla, aq t parndsishme, saq do t turprohesh nse ndokush ka me t pyetur n kt mnyr. Thjesht hidhe iden se do gj duhet t prputhet; hidhe iden se do t vij gjer tek harmonia e plot se kto nuk jan gjra t mira. Sikur do gj t prputhej, do ti mrziteshit njri-tjetrit. Nse do gj sht harmonike, keni pr ta humbur gjith mblsin e marrdhnies. sht mir q gjrat nuk prputhen. sht mir q prher ekziston jazi, ashtu q gjithmon ka dika t hulumtohet, dika t kalohet, t ndrtohet ndonj ur. Gjith jett tona mund t jen hulumtime t mdha reciproke po qe se i pranojm dallimet, veantin bazike t do individi, dhe po qe se nga dashuria nuk bjm ndonj lloj robrie, vese miqsi. 155 Mendja mund t funksionoj vetm me t priturn, vetm me t diturn. Kur aty ka dika t papritur, ajo duhet t ndaloj. Kurse ndalimi i mendjes sht tingulli i nj dore q thur. Kjo sht heshtja.
104

156 Kush ka me t msuar t rrish i qet? Kjo sht gjja m e vshtir n bot. Krejt mund ti bsh fare leht, por gjja m e leht t rrish qet duket se sht m e vshtira. 157 Dashuria duhet t jet marrdhnie miqsore n t ciln askush nuk sht i mbifuqishm, n t ciln askush nuk do t mashtroj, n t ciln t dyja palt jan plotsisht t vetdijshme se jan t ndryshm, se qasja e tyre ndaj jets sht e ndryshme, se mendojn ndryshe, e megjithat me gjith kto dallime ta duan njri-tjetrin. Ather nuk do t ket kurrfar problemesh. Probleme bjm ne. Mos provo t krijosh dika mbinjerzore. Ji krijes njerzore dhe pranoje njerzoren e personit tjetr, me gjith brishtsin ndaj s cils njeriun sht i prirur. Ai tjetri do t bj gabime pikrisht si i bn ti e q t dy duhet t msoni. T jesh s bashku sht dituri e madhe n ndjes, n mirkuptimin se ai tjetri sht njeri si je ti. Nevojitet vetm pak ndjes...
105
OSHO
158 Kur njerzit flasin, ata dshirojn q at ta kthejn n mendim t tyre. Kjo sht si sprov pr t prhapur nj perandori subtile. Kur njerzit flasin, ata duan t t indoktrinojn, sepse secili q ka ndonj doktrin thell n vete friksohet se a sht ajo e vrtet apo jo. Mnyra e vetme sipas t cils mund t ndjej se ajo sht e vrtet sht nse mund t indoktrinojn shum njerz dhe n syt e tyre t shoh bindjen, ndryshimin. Ather e kan m leht, meq llogaria sht kjo: Po qe se kaq shum njerz gjejn kaq shum ngushllim n kt q po ua them un, duhet gjithsesi q aty t ket ndonj t vrtet. Njerzit u flasin t tjerve q vet t mund t besojn n at q thon. 159 Mund t ekzistojn dy lloje miqsish. Njra miqsi sht ajo ku ti je lypsar: t nevojitet dika nga tjetri q ti ndihmoj vetmis tnde. Personi tjetr sht po ashtu lypsar, ai e do t njjtn gj prej teje. Dhe natyrisht, dy lypsar nuk mund ti ndihmojn njritjetrit. S frikti ata vrejn se lmosha prej lypsari
106

ka dyfishuar apo shumfishuar nevojat e tyre. N vend se aty t jet vetm nj lypsar, tashm jan dy. E po qe se, pr fat t keq, kan edhe fmij, aty sht shoqata e lypsarve q lypin e askush asgj nuk ka pr t dhn. Pr kt t gjith jan t frustruar dhe t mllefosur dhe t gjith ndjehen t mashtruar, t manipuluar. E n t vrtet askush nuk mashtron, askush nuk manipulon, se far ti ke fituar pr me mujt me dhan? Lloji tjetr i miqsis, lloji tjetr i dashuris, ka kualitet krejtsisht tjetrfare. Ajo nuk sht nga nevoja; ajo buron prej asaj se ke tepr shumka n vetvete q dshiron ta ndash. Lloji i ri i gzimit ka hyr n qenien tnde gzimi i dhnies pr t cilin kurr m par nuk ke qen i vetdijshm, shkaku se prgjithmon ke lypur lmosh. Kur u jep t tjerve, aty nuk kemi t bjm me prputhje. Ti rrjedh me ekzistencn, Ti rrjedh me ndryshimin, sepse nuk ka rndsi se me k e ndan. Ai mund t jet personi i njjt edhe nesr, personi i njjt i tr jets tnde, por mund t jet edhe ndonj tjetr nuk ka rndsi. Ajo nuk sht kontrat, ajo nuk sht martes; ajo vjen thjesht nga plotsia jote t ciln dshiron ta ndash. Pr kt, kushdo q sht n afrsin tnde, ti ia ndan. Kurse dh107
OSHO
nia sht gzim i madh. 160 Njeriu sht i lindur si i pastreh (i pashtpi) dhe tr jetn mbetet i pastreh. Pranimi i ksaj t vrtete sjell transformim t madh. Ather m nuk gjurmon pas shtpis sepse shtpia sht dika atje, larg, dika q nuk je ti. E t gjith gjurmojn pas shtpis. Kur ta kuptosh iluzoritetin e shtpis, n vend se t gjurmosh pas saj, fillon t gjurmosh pas qenies e cila ka lindur si e pastreh, fati i s cils sht pastrehsia. Nuk ka mnyr q t krijohet shtpi. Dhe kjo sht e uditshme: at ast q e kupton se nuk ka mnyr q t krijosh shtpi, shtpi jotja bhet e tr ekzistenca. Ather, kudo t jesh, ti je n shtpi. 161 N botn e shprehive, e tra sht prsritje. N botn e vetdijes nuk ka prsritje. 162 N jet, krejt ka sht e rndsishme sht e pakuptimt.
108

163 Asnj person inteligjent nuk sht i interesuar q t dominoj mbi t tjert. Ai m par sht i interesuar q ta njoh vetveten. Prandaj, inteligjenca m kualitative e synon misticizmin, kurse ajo skajshmrish mediokre fuqin. Ajo fuqi mund t jet laike, politike, mund t jet me para... mund t prbhet dhe nga dominimi shpirtror mbi miliona njerz por sht impulsi i saj themelor q t dominoj mbi nj numr sa m t madh e m t madh njerzish. Ai impuls shfaqet shkaku se nuk e njeh vetveten dhe nuk do tia dish se nuk e njeh vetveten. Friksohesh fort t bhesh i vetdijshm pr paditurin e cila dominon mbi vet qendrn e qenies sate, dhe prej asaj errsire ikn me ndihmn e ktyre metodave me lakmin pr fuqi, me lakmin pr konsiderat, nderim. Kurse njeriu q n vetvete bart errsir, mund t bj fardo qoft destruktive. Personi i till nuk mund t krijoj, meq kreativiteti vjen nga ajo se je i vetdijshm, deri diku i zgjuar, q ke drit, dashuri. Kreativiteti nuk sht i interesuar fare pr dominim mbi kdo qoft e pr far qllimi? Tjetri sht tjetri. As ti nuk dshiron t dominosh mbi kdo qoft, as nuk
109
OSHO
dshiron q kushdo qoft t dominoj mbi ty. Liria sht pikrisht ajo shije q ke kur je s paku paksa i zgjuar. 164 Liria sht lulzimi yt, lotosi yt q hapet n diellin e mngjesit. E derisa kjo nuk ndodh, nuk mund ta ndjesh knaqsin, prmbushjen, qetsin t ciln njeriu e ndjen kur vjen n shtpi. Kurse t gjith e bartin shtpin e vet n vetvete. Ti nuk sht e thn t shkosh askund; duhet ta ndrpressh t shkosh q t mund t mbetesh aty ku je, q t mund t mbetesh ai q je. Thjesht ji. Dhe n at qetsi t skajshme t qenies, t fshehura jan t gjitha t fshehtat e ekzistencs. 165 Mos krko shtpi, se nuk ka. Krko vetveten, se dikush i till ekziston! 166 Dashuria t ndihmon ta arrish vendin n t cilin besimi sht i mundur. Pa dashuri, besi110

mi nuk sht i mundur. Dashuria sht gati si ura e cila mund t shembet n secilin moment, por megjithat sht ur. Nse mund ta prdorsh, ajo mundet me t drguar gjer tek besimi, por pa t nuk mund t vish tek besimi drejtprdrejt. Pr kt dashuria sht absolute, por vetvetiu nuk sht e mjaftueshme. Prdore si mjet: besimi sht fundi. 167 At moment kur z t besosh n qndrimin le t shkoj, at ast q pushon s luftuari kundr ekzistencs, nuk duhet brengosur mbi asgj. Ekzistenca brengoset. E tr vshtirsia me mendjen njerzore sht n at se ajo prher lufton, se provon t notoj lumit prpjet. Ka arsye pse e bn kt; vetm notimi lumit prpjet e prmbush egon. Me lvizjen e thjesht npr rrjedhn e jets, pa kurrfar lufte, duke i lejuar jets me t drguar kudo t dshiroj, egoja jote do zhduket. Ti do t jesh, do t jesh m tepr sesa je tash m i vrtet, m i real por nuk do t jet ndjesia un. E ather do t mund t shohsh se ku po shkon. Ata t cilt nuk kan ego mund t shohin madje edhe gjurmt (n ajr) q i l kur lviz.
111
OSHO
Mund t shohsh madje edhe gjurmt e kmbve t zogjve n qiell. Ata nuk ln kurrfar gjurmsh. Por, kur mendja pastrohet prej egos, e tr qenia bhet pasqyr aq e pastr saq madje edhe gjurmt e tilla shihen n t. Nj gj e di. Ekzistenca nuk ka qllim, dhe si pjes e ekzistencs un nuk mund t kem kurrfar qllimi. At ast q ke qllim, ti vetveten e shkput nga ekzistenca. Ather pika e vess provon t luftoj kundr oqeanit. E panevojshme sht ajo vuajtje, e pakuptimt ajo luft. 168 Me besimin nnkuptohet krejt far sht e bukur n dashuri. Besim sht ndoshta m e bukura fjal n gjuhn e njeriut. E besimi sht aq shum afr s vrtets saq, nse sht i plot, at ast besimi yt personal bhet e vrteta jote, zbulim, revolucion. 169 Dashuria sht e mrekullueshme, por e ndryshueshme. Ajo sht e mrekullueshme, por n t nuk mund t mbshtetesh. Sot sht ktu, nesr nuk sht m. Dashuria sht m e lngshme se besimi, m e natyrshme se bes112

imi, por besimi sht kualitet m i lart. N fjalor besimi gati se gabimisht sht prezantuar; ai do t thot besim n dik q sht i denj pr besimin; ai m tepr sht objekt sepse dikush sht i denj pr besim, ndaj ti po i beson. Kjo nuk sht veti jotja; vetia e personit tjetr sht ajo prej s cils varesh ti. E pasi q njerzit e denj pr besim jan t rrall, miliona njerz kan harruar se sht besimi, pr t nuk ka gjas. I nevojshm sht personi i denj pr besim, kurse persona t denj pr besim nuk ka askund. Askush nuk i beson askujt; prandaj besimi sht br fjal e that, e paprjetuar fjal e varfr, pa lng, pa shije. Kur e them fjaln besim, ajo sht plotsisht tjetrfare: un nuk mendoj n at ti besosh dikujt q sht i denj pr besim. Ai nuk sht besim. Ai njeriu sht i denj pr besimin, ndaj merita nuk sht jotja. Kur them besim, mendoj n at q t kesh besim pavarsisht prej njeriut, pavarsisht asaj se a sht i denj pr besim apo nuk sht. N t vrtet, kur nuk sht i denj pr besim, ather beso... vetm ather, pr t parn her, do t pash se dika e re po lind n vetdijen tnde. E ather besimi do t bhet dukuri tejet e ndritshme, larg m tepr se dashuria, se atij nuk i nevojitet asgj nga ai tjetri.
113
OSHO
170 Vetm nj qenie e pavarur, plotsisht autonome q jeton n liri mund ta arrij prvojn e s vrtets. 171 Kur thua: T dua, ekziston rrymimi subtil i posesivitetit. Edhe nse nuk thuhet, nnkuptohet: Ti tash je pron imja askush tjetr nuk duhet t t donj. Kur sht n pyetje besimi, nuk kemi t bjm me posedimin e personit n t cilin ke besim. Prkundrazi, ti thua: T lutem, posedom. M shkatrro mua si ego. M ndihmo q t zhdukem dhe t shkrihem n ty ashtu q me ty t mos ket kurrfar kundrshtie. Dashuria sht konflikt i prhershm, luft. Dashuria krkon. T dua do t thot: Ti duhet t m duash mua. N t vrtet, t dua vetm pr at se dua q edhe ti t m duash mua. Kjo sht biznes i kulluar: s kndejmi edhe frika Nuk duhet t duash asknd tjetr, askush tjetr nuk duhet t t doj ty, sepse nuk dua q askush t marr pjes n dashurin time, ta ndaj dashurin time. Njeriu i pavetdijshm vazhdon t mendoj
114

sikur dashuria t ishte nj sasi, pothuajse ekziston sasia e caktuar e dashuris: Nse un t dua, ti do t duhej t merrje gjith sasin. Nse dua disa njerz t tjer, ather ajo sasi do t shprndahet; nuk do ta kesh t trn. Prandaj, xhelozi, luft, fyerje - gjithka q sht e shmtuar fshihet prapa ksaj fjale t bukur dashuri. Tek besimi nuk vjen n shprehje kurrfar lufte. Ai n t vrtet sht dorzim. Kur thua: T besoj, kjo do t thot: Nga ky ast, lufta ime me ty prmbyllet. Tashm jam yti. 172 Besimi nuk sht gar; prandaj ska xhelozi. Ti mund t m besosh mua; miliona njerz mund t m besojn. N t vrtet, sa m shum njerz q m besojn, ti do t jesh aq m i lumtur. Do t gzohesh q kaq shum njerz m besojn. Me dashurin nuk sht kshtu. 173 Besimi sht gjithsesi vler m e lart se dashuria. Tek besimi, dashuria nnkuptohet, por n dashuri besimi nuk nnkuptohet. Kur thua: Un t besoj, nnkuptohet se e do. Por, kur thua se e do, besimi me kt nuk
115
OSHO
ka lidhje. N t vrtet, dashuria jote sht tejet e dyshimt, tejet e friksuar, prher vigjilente, duke vzhguar personin q do. Dashnort gati se jan br dedektiv. Ata spiunojn njri-tjetrin. Dashuria sht e mrekullueshme nse shfaqet si pjes e besimit, sepse besimi nuk mund t ekzistoj pa dashuri. 174 E vrteta sht se, kur thua T dua, ajo nuk sht dorzim, ajo nuk sht gatishmri pr tu zhdukur. Ajo nuk sht gatishmri pr tu drguar n hapsirat e panjohura e t pakuptueshme. Kur thua T dua, ti mbetesh identik me veten, e n at njjtsi ekziston vija e caktuar agresive. Por, kur thua: un po t besoj, ajo sht dorzim i thell, hapje, ndjeshmri, shpallje vetvetes dhe universit se: Madje edhe nse ai njeri m on n ferr, pr mua ajo sht n rregull. Nse ajo mua m duket si ferr, me siguri se nuk shoh mir. Ai nuk mund t m drgoj n ferr. Kur n pyetje sht besimi, gjithmon t metat do ti krkosh n vetvete. Kur n pyetje sht dashuria, gjithmon t metat do ti krkosh tek personi q dashuron.
116

Kur n pyetje sht besimi ti prher, megjithq nuk e thua, krkon ndjes: Un jam i padituri, un po fle, i pavetdijshm jam. sht e mundur t them dika gabim, t bj dika gabim, ndaj ki mshir ndaj meje, ki dhembshuri. Besimi nnkupton jashtzakonisht shum. Ai sht thesar i madh. 175 N udhtimin e vrtet t jets, intuita jote personale sht msuesi yt i vetm. 176 N vend q t nxitosh pr at q krkon, gjurmo pas atij i cili krkon. E kur e gjen gjurmuesin, befasisht do t kuptosh se e tr ekzistenca sht shtpia jote; pr kt, kudo q t jesh, ti je tek shtpia. Vetm nse e gjen vetveten, do t zbulosh se e tr ekzistenca sht shtpia jote. 177 Bota q quhet: jep m tepr, sht bota e njeriut t zakonshm. Bota n t ciln nuk krkohet m tepr, nuk
117
OSHO
krkohet kurrfar qllimi q sht para teje, vese thjesht shikohet asti n t cilin je dhe n t cilin ndodh zhytja n pranin e vetdijes tnde - ky sht revolucioni i vetm, dhe religjioni i vetm, dhe vetm ktu sht devocioni. 178 Kjo jet e vogl q ke fituar mund t shndrrohet n parajs. Vet kjo tok sht lotosi-parajs. 179 Kjo tok sht nj trsi unike. Do t duhej t ishim krenar q ky sht planeti yn n kt gjithsi t pafundme, ku miliona sisteme diellore kan miliona e miliona planet... Planeti yn sht i vetmi q ka zhvilluar jo vetm jet, jo vetm vetdije, por madje ka prodhuar edhe lulzn e fundit t vetdijes tek njerzit si jan Gautam Buda, Lao Ce, Tilopi dhe shum t tjer. Do t duhej q t ishim krenar n planetin Tok. 180 Kur them se krejt prpos njeriut sht e
118

vrteta e gjall oqeani, ret, yjet, gurt, lulet se krejt sht vet vrtetsia, asgj tjetr pos ajo q sht, pa mask, se vetm njeriu sht n gjendje ti mashtroj t tjert, ta mashtroj veten duhet ta kemi parasysh se kjo, n t vrtet, sht shansi i tij i madh. Kjo nuk guxon t gjykohet, kjo duhet t lavdrohet, sepse edhe po qe se kauba e trndafilit apo e lotosit do t donin t gnjenin, nuk do t mund ta bnin kt. E vrteta e tyre nuk sht liri; e vrteta e tyre sht robri. Ata nuk mund ta tejkalojn at kufizim. Njeriu ka mandatin, ka privilegjin q t jet jo i vrtet. Kjo do t thot se njeriu e ka lirin q t zgjedh. Nse zgjedh q t jet i vrtet, ai nuk e zgjedh robrin, ai e zgjedh t vrtetn dhe lirin. Liria sht privilegji i tij. N gjith ekzistencn, lirin se ka askush tjetr. Por, kur e ke shansin, t pranishme jan edhe rreziqet. Kur e ke lirin, mund t devijosh. Asnj trndafil nuk mund t devijoj, asnj shkmb nuk mund t devijoj. Ti mund t devijosh: prandaj edhe mund t t prshkoj vetdija e thell mbi do veprim, mbi do mendim, mbi do ndjenj. Vetm njeriut i duhet t gjurmoj pas s vrtets; gjith t tjert ve e kan fituar, por n at nuk ka lavdi, nuk ka liri. Ti duhet t gjurmosh pas saj dhe ta gjesh; dhe n vet
119
OSHO
kt krkim dhe gjetje ti je i lavdishm, ti je vet kurora e ekzistencs. 181 Mrzia sht vetm zgjedhje e njanshme. Ti zgjedh prvojn e dashuris, ndjenjn e ekstazs, por me at se zgjedh, ty t harron nj proces natyral. Ti do t rrokesh pr ato ndjenja kurse ato nuk jan t qndrueshme; ato jan pjes e rrots e cila sillet. Mu si dita e nata: po qe se e zgjedhim ditn, far mund t bjm q ti ikim nats? Nata ka pr t rn. Nata nuk sjell mrzi, por zgjedhja jote e dits prkundrejt nats sjell mrzi. do zgjedhje ka gjithsesi pr t prfunduar me gjendje mrzie. Mosekzistimi i zgjedhjes sht lumturi. Kurse mosekzistimi i zgjedhjes sht qndrimi Lre t rrjedh. Kjo do t thot se vjen dita, se vjen nata, vjen suksesi, vjen mossuksesi, vijn ditt e lavdis, vijn ditt e gjykimit e pasi q nuk ke zgjedhur asgj, krejt far vjen sht n rregull pr ty, ti gjithnj e ke super. Ngadal, ngadal ke pr t par sesi n ty rritet nj distanc: rrethi do t vazhdoj t sillet, por ti nuk je i zn n t. Pr ty nuk ka rndsi se a sht dit apo nat. Qendra jote
120

sht n ty: ti nuk prputhesh me asgj tjetr, nuk e krijon qendrn tnde n ndonj vend tjetr. E tr shtja sht n at se a mund t jetosh pa kurrfar zgjedhjeje. fardo q vjen, knaqu n t. Kur t shkoj, e pastaj vjen dika tjetr, prap knaqu n t. Dita sht e mrekullueshme, por nata sht e mrekullueshme n mnyrn e vet pse t mos knaqesh n t dyja? E mund t knaqesh me t dyja vetm nse nuk je i lidhur me asnjrn prej tyre. 182 Prandaj vetm personi q nuk bn zgjedhje, n plotsi shtrydh lngun e jets. Ai kurr nuk sht i mjer. fardo q t ndodh, ai gjen mnyr t knaqet n t. Dhe n kt sht i tr arti i jets t gjesh mnyr t knaqesh n t. Por, duhet t mbash mend kushtin themelor: mos zgjidh. Mund t mos zgjedhsh vetm nse do t jesh i zgjuar, i kujdesshm; prndryshe do t lshohesh n ndonj zgjedhje. Jeta gjithsesi sht art, arti m i madh kurse formula e tij m e shkurtr sht vetdija pa zgjedhje, e cila mund t zbatohet n t gjitha situatat, n t gjitha problemet.
121
OSHO
183 Kur njher e pranon jetn n trsin e vet - jeta e prfshin edhe vdekjen vdekja ather nuk sht kundrvnie jets, por sht vetm shrbtor i saj, mu si sht i till edhe gjumi. Jeta jote sht e prjetshme ajo do t jet ktu prgjithmon dhe prgjithmon por trupi nuk sht i prjetshm; ai duhet t ndryshohet. Ai plaket, e ather sht m mir t kesh trup t ri, trajt t re, sesa q pas vetes ta bartim t vjetrin. Pr mua, njeriu q kupton, nuk do t ket kurrfar problemesh. Prndryshe vetm qartsi shikimit - dhe problemet zhdavariten. Qetsia e madhe ka mbetur n prapavij, qetsia e bukuris s madhe dhe e bekimit t madh. 184 E vrteta lndon m s teprmi. 185 Dituria e huazuar sht padituri. Prvoja e s vrtets nuk t bn t ditur, vese modest. Sa m tepr q e di (t vrtetn), aq m pak shpall se e di. At dit q t vrtetn prsosmrisht ke pr ta ditur, do t thuash:
122

Un jam skajshmrish i paditur. Un jam vetm fmij q mbledh guaca n plazh. Nuk di asgj. Nuk di mund t thot vetm njeriu q prsosmrisht di. Njerzit q thon: Ne dim jan skajshmrish t paditur, kurse memorien e kan plot. Por, ato kujtesa jan t vdekura, sepse nuk kan prodhuar kurrfar prvoje t tyren. 186 Pr mua, t jesh i natyrshm do t thot t jesh shpirtror. Un investoj prpjekje ta krijoj njeriun natyral njeriun pa faj, i cili i pranon t gjitha dobsit, mossukseset t cilave iu nnshtrohet qenia njerzore. N at pranim t thell t qenies tnde natyrale gjendet fara e transformimit tnd. 187 Ne i kemi mbushur jett tona me gjra toksore, vepra toksore, sepse nuk e njohim t fshehtn e thjesht sesi ta transformojm kualitetin e do gjje q bjm. Dhe mbaje n mend, nse nuk e di t fshehtn e transformimit, midis atyre gjrash toksore edhe ti je toksor prve nse ke vetdi123
OSHO
je e cila t bn t prkushtuar dhe t shenjt dhe e cila do gj q bn do ta transformoj n t njjtn gjendje n t ciln je ti. Ather gjithka q prek do t bhet e shenjt. fardo q bn, do t bhet e prkushtuar. 188 Krejt ka sht bukur, krejt ka ta prkujton t andejmen, do t krijoj n ty gjakim, gjakimin pr t cilin nuk do t mund t kuptosh se prse sht. Ti nuk e di objektin e tij, sepse n t vrtet, ai nuk ka lidhje me kurrfar objekti. Kur dgjon muzik t bukur, sodit perndimin e Diellit apo thjesht zogun n fluturim apo trndafilat e mrekullueshm, apo gjersa rri n qetsi, mund t ndjesh ndonj dhembje t mbl. Gjakon q t tretesh n at gjendje ndjenjash, q ajo t mos mbetet dukuri kalimtare e cila vjen dhe shkon, por dika q mbetet me ty, q mbetet vet ti. Po ajo muzik q dje ka qen e mbl, sot ndoshta nuk do t jet e mbl, nesr a pasnesr ndoshta do t bhet e mrzitshme. Prandaj nuk sht n pyetje muzika, vese dika tjetr q sht vu n lvizje n ty gjaki124

mi pr t qen prplot qetsi, pr t qen muzikal, pr ta pasur gjith bukurin e ekzistencs dhe pr ta pasur prgjithmon. Ky sht gjakim shpirtror, gjakim pr t andejmen, pr ann tjetr tej t gjitha prvojave kalimtare; gjakim pr tu ndalur koha dhe pr t qen tash dhe ktu, prjetsisht n kt moment. Kjo sht religjiozitet i vrtet. 189 Kur e ndjen ekzistencn drejtprsdrejti pa kurrfar ndrmjetsuesi, pa mendjen t ciln dikush tjetr ta ka dhn ti shijon dika q ka me t transformuar, q ka me t prndritur, zgjuar, q ka me t prcjell gjer tek maja m e lart e vetdijes. Prmbushje m t madhe nuk ka. M tepr knaqsi nuk ka. Relaksim m t thell nuk ka. Ke ardhur n shtpi. Jeta bhet gzim, kng, vallzim, shenjtri dhe at jet un e quaj religjioze. 190 Nevojitet njeriu q sht i edukuar pa kurrfar sistemi religjioz t besimit, pa kurrfar ideologjie politike. Arsimimi i tij do t ishte
125
OSHO
vetm mprehje e inteligjencs, q nj dit t mund ta gjej t vrtetn personale. Dhe mbaje n mend, po qe se e vrteta nuk sht e jotja personale, ajo nuk sht e vrtet. Pr t qen e vrtet, ajo duhet t jet jotja personale, prvoj jotja nuk mund ta huazosh prej tjetrit. 191 Zoti mund t vdes, religjionet mund t zhduken, por religjioziteti sht dika q sht thurur n vet ekzistencn. Ai sht bukuria e perndimit Diellor, ai sht bukuria e zogut krahhapur. Ai sht bukuria e lotosit q mugullon. Ai ka krejt far sht e vrtet, krejt far sht e sinqert dhe burimore, krejt far sht plot dashuri dhe prdllim. Religjioziteti prmban krejt far t ngrit prpjet, q bn q t mos ndalesh aty ku je, vese prher ta prkujton se duhet t shkosh edhe shum m larg. do vend q ndalesh pr t pushuar sht vetm pushim pr t bujtur; n mngjes prsri e vazhdon pelegrinazhin. E ky sht pelegrinazh i amshuar. 192 Do t dshiroja q t gjith t bheshin
126

Cigant e ekzistencs. Nuk t nevojitet rrnja ti nuk je lis. Ti je qenie njerzore. 193 Natyra nuk sht agoni, ajo sht lumturi. Ajo nuk sht sklldi, mrzi, vuajtje. Ajo sht dashuri, ajo sht gzim. Ajo sht prher kremtim. Kemi lindur nga natyra, jemi pjes e saj trashgojm t njjtat veti n vetdijen ton. 194 Besim thjesht do t thot se jemi n harmoni me gjithka q ndodh. Jo t pagzuar, jo si t shkret ather e kemi huqur poentn por me qejfin m t madh pr vallzim, me kng, me hare, me dashuri. fardo q t ndodh, sht pr qllime t mira. Ekzistenca nuk mund t kthehet mbrapsht. Nse nuk na i plotson dshirat tona, kjo thjesht do t thot se dshirat tona kan qen t gabuara. 195 Nevoja m e madhe e njeriut sht q pr t
127
OSHO
- t ken nevoj t tjert. Nse pr ty ka nevoj dikush, ndjehesh i shprblyer. Por, nse pr ty ka nevoj mbar ekzistencs, ather lumturia jote nuk njeh kufij. E kjo ekzistenc ka nevoj si pr yllin m t madh, ashtu edhe pr fijen e vogl t barit: ktu nuk bhet fjal mbi pabarazin. Askush nuk mundet me t zvendsuar. Nse nuk je ktu, ekzistenca do t jet jo e plot dhe prher do t mbetet jo e plot kurr nuk ka pr t qen e plot. Kjo ndjesi se i nevojitesh ksaj trsie, ekzistencs gjigante i eliminon t gjitha mrzit e tua. Pr her t par ti ke ardhur n shtpi. 196 Prmes njerzimit evolucioni provon t mbrrij majn m t lart t vetdijes. Pak njerz e kan mbrritur: ata jan argument i mjaftueshm se secili mund ta mbrrij vetm pak angazhim, vetm pak sinqeritet, vetm pak hulumtim. Gjithka po t flet se mnyra n t ciln po jeton nuk sht e mjaftueshme, se gjrat q po i bn nuk jan e tra: se jeta jote toksore sht vetm siprfaqsore jeta jote e vrtet, n numrin m t madh t rasteve, mbetet e paprekur. Njerzit linden, jetojn dhe vdesin, e
128

duke mos e ditur se kush jan. E tr ekzistenca sht e qet. Nse edhe ti mund t jesh i qet, ke pr ta ditur se cila sht ajo vetdije n ty. E kur kt e di, jeta bhet gzim, hare e pandrprer, kremte drite e cila nuk ka t sosur kurr. 197 Ekziston vetm nj lutje e vrtet, e kjo sht t jetosh ashtu q t fillosh t ndjesh falnderimin kundrejt ekzistencs. Ekzistenca t ka dhn shansin e madh t cilin kurr nuk e ke krkuar, t cilin kurr nuk e ke merituar, e megjithat e ke fituar. Duke iu falnderuar ksaj ti ke lulzuar n mijra lule dhe ke ln aromn e shenjt t falnderimit. 198 Vepro m vetdijshm dhe gjithnj e m shum i afrohesh vetis q quhet njeriu hyjnor - jo Zot, jo ndonj person, vese veti e hyjnis. Vepro pavetdijshm dhe gjithnj e m tepr do ti afrohesh dikaje q nuk mund t personifikohet si djall, vese mund t quhet veti e ligsis. Njeriu i pavetdijshm sillet n mnyra t gabueshme, njeriu i vetdijshm sillet n
129
OSHO
mnyrat e duhura. Kurse religjioni i vetm q ekziston sht arti i shndrrimit t mendjes s pavetdijshme n t vetdijshmen, ashtu q t mos e kesh dysin e s vetdijshmes dhe s pavetdijshmes, por e ke vetm nj dritn e pastr, vetdijen e pastr. E me vetdije t till, do gj sht hyjnore. 199 Prher ji i gatshm q t lvizsh nga e njohura kah e panjohura n t gjitha, n do prvoj. Kjo sht m mir madje edhe nse e panjohura tregohet m e keqe se e njohura nuk sht poenta aty. I rndsishm sht vetm ndryshimi yt prej s njohurs n t panjohurn, gatishmria jote q t kalosh prej asaj q njeh n t panjohurn. Kjo sht me vler tepr t madhe. Prher kije n mendje se e reja sht m e mir se e vjetra. Un them, madje edhe po qe se e vjetra sht e art, harroje. Zgjidhe t ren se a sht e art apo jo, kjo ska rndsi. E rndsishme sht zgjedhja jote; zgjedhja jote t msosh, zgjedhja jote t prjetosh, zgjedhja jote ti rash errsirs.
130

200 Meditimi sht prgjigjja e vetme n t gjitha pyetjet e njeriut. Ndoshta sht n pyetje frustrimi, ndoshta sht n pyetje depresioni, ndoshta vuajtja, ndoshta marrzia, ndoshta agonia; probleme mund t ket shum, por prgjigjja sht nj. Meditimi sht zgjidhja. 201 Gjithkund n bot kan provuar t bjn shoqri njerzore harmonike, por askush nuk ia ka dal ksaj, nga arsyeja e thjesht se askush nuk ka shtruar pyetjen se prse ajo pr nga natyra nuk sht harmonike. Ajo nuk sht harmonike shkaku se secili individ prbrenda sht i ndar, kurse ndasit e tij projektohen n shoqri. Dhe derisa nuk i shthurim ato ndasi t brendshme t individit, nuk ka gjasa q vrtet ta realizojm utopin dhe t krijojm shoqri harmonike n bot. Prandaj rruga e vetme kah utopia sht q vetdijesimi yt t rritet edhe m tepr, kurse jo-vetdijesimi yt t zvoglohet, ashtu q n fund t vij momenti q t mos mbetet asgj q sht e pavetdijshme: ti ather je thjesht nj vetdije. Ather m nuk ka ndasi.
131
OSHO
202 Natyrisht, n bot nevojitet veprimi, e jo mosveprimi. Pr t arritur fardo suksesi, i nevojshm sht veprimi, e jo mosveprimi. Pr t gjitha ambiciet i nevojshm sht veprimi. Prandaj gjith bota shpejt sht prqendruar n aktivitet. Por, pjesa aktive do t krijoj tension; ajo do t krijoj agoni, vuajtje. Madje edhe po e arrite qllimin tnd, ke pr t par se nuk ke mbrritur asgj thjesht e ke harxhuar kohn tnde dhe energjin tnde. Pjesa aktive e mendjes tnde nuk mundet me t lejuar q t jesh n gjendje qetsie, relaksimi, t jesh n paqe, n shtpi. Pr mendjen aktive kjo nuk sht e mundur. Mendja jovepruese sht ajo q mundet me ta dhn shtpin n t ciln do t pushosh dhe ndjenjn e mrekullueshme se asgj nuk sht e thn t bhet; se je mir ashtu si je, se je ve n cak, se nuk duhet madje as t luash vendit. 203 Bota mund t vij tek harmonia po qe se meditimi prhapet kudo dhe njerzit bihen tek gjendja e vetdijes unike. Ky do t ishte dimen132

sion plotsisht i ri i puns. Deri tash ky ka qen evolucioni. Poent ka qen shoqria, struktura e saj. Kjo gjithnj rishtas n mnyra t ndryshme ka prjetuar mossuksese. Tani ky do t duhej t ishte individi; dhe jo evolucioni, por meditimi, transformimi. E kjo nuk sht gjithaq vshtir sa njerzit mendojn. Kjo sht vetm shtje mirkuptimi e vlerave t meditimit. Ather sht leht e mundur q miliona njerz t heqin ndarjen prbrenda vetes. Ata do t jen grupi i par n kuadrin e njerzimit q do t bhen harmonik. Kurse harmonia e tyre, bukuria e tyre, prdllimi i tyre, dashuria e tyre t gjitha vetit e tyre n mnyr t pashmangshme do t oshtijn npr bot. 204 Njerzimi sht n rrezik n do ast. Po qe se mbijetojm gjer n fund t ktij shekulli, kjo do ishte udi. 205 Kjo sht dika themelore t ciln do t duhej kuptuar - se e vrteta mund t jet vetm prvoj jotja personale. Nuk ka mnyr
133
OSHO
tjetr ta fitosh. Gnjeshtra mund t fitosh me bollk gjithfar gnjeshtrash, t t gjitha trajtave dhe madhsive, fardo q i dshiron. Ato jan n dispozicion dhe t prgjigjen. Ti nuk sht e thn t harmonizohesh me to, ato i ke tamam. Kjo sht tepr leht; ato jan t bra pr ty, ato jan t sajuara pr ty. E vrteta sht gj krejtsisht tjetrfare. Ti duhet t prputhesh n t. E vrteta nuk di pr kompromise. Ti duhet t ndryshohesh n harmoni me t ti duhet t prjetosh transformim. 206 Njeriu me mendjen religjioze ka pr t qen religjioz n t gjitha veprimet e veta, n t gjitha marrdhniet, mendimet, ndjenjat. Atij nuk i duhet kisha apo sinagoga apo tempulli. I nevojitet qartsia e vizionit, qetsia e zemrs, prvoja e qenies s tij personale pasi q prvoja e qenies s tij ka pr ta br t vetdijshm pr at se e tr bota sht hyjnore; se gjithka q ekziston sht e ndar n nivele t ndryshme t evolucionit, por se edhe n at m t ultin ekziston potenciali i jets dhe potenciali i vetdijes.
134

207 Mendja nuk di pr tri koht e foljes. Ajo di vetm pr dy: t kaluarn dhe t ardhmen. E tashmja pr mendjen sht joekzistuese. Ajo q ekziston sht joekzistuese pr mendjen; kurse ajo q nuk ekziston, pr mendjen sht ekzistuese. S kndejmi i tr angazhimi prbhet prej asaj se si t dalim nga mendja, t dalim prej asaj q nuk ekziston dhe t ndalemi n mes aty ku sht ekzistenca. Si t jemi n t tashmen? ktu sht e gjith shkathtsia e meditimit. N astin kur do jesh n t tashmen, prndritja sht nusprodukt i tij. 208 T gjitha artet kan buruar prej meditimit; dhe t gjitha artet jan larguar prej meditimit e kjo sht fatkeqsia. Prndryshe do artist, more me fardo arti specifik q do t merret, do t duhej t gjente rrugn kah meditimi. Por, duket sikur kjo nuk sht kshtu. Prkundrazi, numri m i madh i artistve bashkkohor, muzikantve, valltarve, poetve, piktorve, skulptorve, n vend se t vn dor mbi meditimin, prfundojn n menduri
135
OSHO
kjo sht skajshmria tjetr e meditimit. E arsyeja e ksaj sht se n artin burimor kan qen t rndsishme pauzat, e jo fjalt. Por, si koha ka kaluar, fjalt jan br m t rndsishme se pauzat. 209 Asnj njeri q ka qen meditativ nuk ka br kurr vetvrasje, kurr nuk sht mendur, nga arsyeja e thjesht se ai lviz kah baraspesha m e madhe, kah harmonia e brendshme m e madhe, dhe m n fund, kah harmonia absolute kjo sht harmonia e jo-mendjes. E ta mbrrish jo-mendjen do t thot ti arrish t gjitha. Nuk ka asgj m t lart se kjo, sepse kjo sht paqja, kjo sht qetsia, kjo sht lumturia. Jo-mendja sht devotshmri, ajo sht pavdeksi, ajo sht amshim. 210 Psikologjia perndimore akoma sorollatet rreth rrnjs. Ajo madje as nuk i ka ikur gjethet, lulet, frutat. Nuk bhet as fjal q ajo t kaloj n jo-mendje; ajo nuk ka qen n gjendje madje as ta vr re gjith mendjen. Kurse pa
136

njohjen e gjith mendjes, nuk mund t krceni n jo-mendje. Jo-mendja sht realizim. Jo-mendja sht prndritje. Jo-mendja sht lirim. 211 Shkenctart kurr nuk do t jen n gjendje ti kuptojn thellsit e pafundme, errsirn dhe pjest misterioze t mendjeve t tyre personale. 212 Nse ekziston vetm nj shkenc, ather mund t ekzistoj edhe vetm nj religjion. Nse nj shkenc sht e mjaftueshme t hulumtoj botn objektive, nj religjion sht i mjaftueshm t hulumtoj botn e brendshme t njeriut; e ai religjion i vetm nuk sht e thn t ket kurrfar prcaktori i krishter, hinduist, taoist, apo cilido qoft tjetr. Mu si shkenca thjesht sht shkenc, religjioni thjesht sht religjion. N t vrtet, pr mua, ekziston vetm shkenca, me dy dimensionet: njri dimension punon n botn e jashtme, dimensioni tjetr punon n t brendshmin. Mundemi madje
137
OSHO
edhe t lirohemi nga fjala religjion. sht rregull themelore e shkencs se do t duhej shfrytzuar minimumin e hipotezave. Prandaj, pse ti prdorim dy fjal? e mjaftueshme sht vetm njra. E shkenc sht fjal e mrekullueshme; ajo do t thot t njohsh. T njohsh t tjert sht njri aspekt: t njohsh unin tnd sht aspekti i dyt: por shprehja t njohsh i mbulon q t dyja. 213 Po qe se je i gatshm t hapsh dyer t reja n qenien tnde, po qe se je i gatshm ta dgjosh zemrn, ather do gj q them sht aq e rndomt saq nuk ka nevoj t besosh n t, thjesht shkaku se nuk ka mnyr q n t t mos besosh. Kjo sht aq e thjesht saq nuk ka mnyr q t dyshosh n t. Prandaj jam kundr t besuarit, thjesht shkaku se nuk sht i nevojshm besimi pr krejt msimet e mia. Jam plotsisht pr dyshimin, sepse n msimet e mia t thjeshta nuk mund t dyshosh. 214 Kushtzimet tona nuk na lejojn t jemi t
138

natyrshm. Kushtzimet tona ne, q nga vet fillimi, na msojn se duhet t jemi dika m lart se natyra, se t jesh i natyrshm do t thot t jesh shtaz - ndaj nga kjo arsye, ne duhet t jemi mbinatyror. Dhe kjo duket mjaft logjike. T gjitha religjionet na e kan msuar kt se t jesh njeri do t thot t ngrihesh prmbi natyrn. Dhe ato gjat shekujve e kan bindur njerzimin q t ngrihet mbi natyrn. Askush nuk ia ka dal q t ngrihet mbi natyrn. T gjith q kt e arrijn, e asgjsojn bukurin e tyre natyrale, t pafajshme, pafajsin e tyre. 215 Kur nj person i rritur prsri bhet fmij... ekziston dallimi midis fmijs s zakonshm dhe prsri t lindurit. Rndom fmija sht i pafajshm shkaku se sht i paditur; kurse pafajsia rishtas e lindur sht nga vlerta m t mdha t jets, sepse ajo nuk sht padituri, ajo sht inteligjenc e kulluar. Pafajsia, kur sht vetm, bhet padituri. Inteligjenca, kur sht vetm, bhet dinakri. Q t dyja s bashku nuk jan as padituri as dinakri, vese thjesht ndjeshmri, iltr139
OSHO
si... zemra ather sht e aft ti uditet edhe gjs m t imt n jet. Kurse njeriu q di pr ndjenjn e udis pr mua sht njeriu i vetm religjioz. Prmes udis ai e kupton se ekzistenca nuk sht vetm materie, se kshtu nuk mund as t jet. Pr t kjo nuk sht ndonj konstatim logjik, nuk sht besim, vese prvoj e vrtet. Nj prvoj e till e mrekullueshme, aq misterioze, aq e paarritshme tregon se n t ekziston nj inteligjenc e hatashme. Por, ekzistenca nuk sht dinake. Ajo sht tepr e thjesht, ajo sht e pafajsi. Prandaj, po qe se njeriu i ruan kto dy veti s bashku pafajsin dhe inteligjencn nuk i nevojitet asgj tjetr. Ato do ta drgojn tek caku i fundit i vetnjohjes. 216 Do t doja t t thosha se vetm nj gj vendos se kush sht msues i vrtet, e kjo sht se prania e tij mundet q befasisht t ngjall mendjen tnde t fjetur; ajo mund ta ndez at. Ajo mund t bj q t lulzosh n mijra lule, n nj ast t vetm. Ai ast bhet aq intensiv saq gati sht i barabart me amshimin. Kjo sht mnyra e vetme t kuptosh do gj tjetr sht e parndsishme.
140

217 Mendja i sheh gjrat bardh-zi n mes nuk ka asgj. Dita dhe nata, asgj n mes. Dashuria dhe urrejtja, asgj n mes. Mendja thjesht ndan n dysh, prgjysmon, pret ndonj gj n dy realitete t ndara, t kundrvna, i bn aq t kundrta, saq duket se nuk sht e mundur t ekzistoj ndonj mnyr n t ciln ato nuk do t ishin t ndara, n t ciln do t ishin nj realitet i vetm. Mendja ka marr vetm dy skajet e nj realiteti. Kjo q thuhet n vijim e provon kt. Logjikisht, dashuria dhe urrejtja jan kundrshti, kundrthnie, por kjo n esenc nuk sht e sakt. Dashuria leht mund t kaloj n urrejtje pa kurrfar pengese. Urrejtja mund t kaloj n dashuri mu si tallazet hyjn n tallazet tjera pa kurrfar pengese. sht parafytyrim yni se drita dhe errsira jan dy realitete kundrthnse. Kjo nuk sht e vrtet. Nuk ka kundrshti. M s teprmi q mund t themi sht se drita sht m pak e errt, kurse errsira m pak e ndritshme. Por, duhet t shfrytzojm dika q e bn dallimin vetm n shkall, e nuk krijon kurrfar kundrthnieje. Pr do dit shohim sesi jeta kalon n vdek141
OSHO
je aq qetsisht, aq heshturazi, pa kurrfar piptime. Nuk mund ta dgjosh madje as apritjen e hapave t vdekjes. Aty nuk mund t ket kurrfar kundrthniesh. E ata q din, e din ann tjetr se vdekja q vjen shndrrohet n trajta tjera jete. T gjitha dallimet i ka br njeriu. Ekzistenca sht pa dallime. Kur zm t mendojm mbi padallimsin, mbi nj realitet t vetm duke mos e ndar at n dualitete, dikotomi kryqi zhduket nga mendja jon. Askush nuk t ka kryqzuar; vet je prgjegjs, shkaku se mund ta heqsh kryqin nga vetja dhe gjith mendja jote mund t bhet unitet. 218 Mendimet jan surrogate t vetdijesimit. 219 Kjo sht dika q duhej mbajtur mend kurdo q prjeton dika pr t ciln nuk ekziston kundrshtia, ke ardhur n shtpi. Derisa ekzistojn kundrshtit, gjithmon do t jesh i plasaritur. Do t jesh vetm top futbolli n mes t atyre dy prvojave ngandonjher duke u ndier i lumtur, ngandonjher i mrzitur, por kurr nuk ke pr ta ditur
142

se ekziston dika q sht prmbi edhe t bukurn edhe depresiven. Prandaj kjo nuk mund t shprehet me fjal, sepse t gjitha fjalt jan dyfytyrshe: prndryshe nuk do t kishin kurrfar domethnieje. 220 Dy persona q mendojn jan dy; dy persona q nuk mendojn jan nj, sepse nuk ka dallime, nuk ka kufij t dyt jan n gjendje t njjt. Mendimet do t jen tjetr ndryshe, ato do ta trheqin linjn e demarkacionit. Por, jomendimet nuk e kan kufirin dhe nuk kan demarkacion, nuk kan dallime. Dy qenie t pafajsi jan nj. 221 Fenomeni i paemr tek i cili on besimi i plot nuk sht ndonj marrdhnie. Ai sht pajtim. Dysia zhduket... sht br nj rreth, nj pol. Dhe kjo prher vjen pa kurrfar informacioni paraprak, thjesht befas, ngjashm me puhin. Por, kur njher provon q edhe dashuria edhe besimi duken tepr t qart e ke njohur pasurin. Kjo mund t ndodh vetm pr disa sekonda, nuk ka rndsi.
143
OSHO
Dashuria nuk sht shum e besueshme, por sht e dobishme. Shfrytzoje dhe kalo n besim. Por, as besimi gjithashtu nuk sht argument i qindprqindt. Tejkaloje at. Ather m nuk mund t rash: ather nuk ka mnyr pr tu kthyer. Ather ajo sht dika q i bashkohet amshimit. 222 N t andejmen e dashuris dhe besimit sht nj hapsir e cila nuk sht as objektive as subjektive, e cila thjesht sht aty. Ka shum gjra n ekzistenc t cilat nuk mund t emrtohen, kurse ato jan gjra t vrteta. Ajo q mund t emrtohet paraqet kualitet t ult t shtress s ult. Ajo e paemrtuara, hapsir e qet... ajo prmban dashuri, ajo prmban besim dhe dika edhe m shum. E ajo m shum sht aq e gjer. Por, ajo mund t vij vetm vet, ti nuk mund ti grahsh. 223 Ta prjetosh kt ast, njkohsisht do t thot edhe t prjetosh krejt far ka qen dhe
144

krejt far do t jet, meq ky ast i prmban t dyja. Ai e prmban gjith t kaluarn, se ku ka pr t shkuar e kaluara? Ajo shkon tutje dhe hyn n astin e tanishm. Kurse ai prmban edhe gjith t ardhmen, se prej nga e ardhmja ka pr t buruar? Ajo do t rritet prej ktij asti, edhe n astin tjetr edhe n astin tjetr, dhe gjith amshimin. Momenti i tashm sht fara q prmban gjith drurt e s kaluars, gjenerata e gjenerata drursh. Ajo far nuk ka ardhur prej askund, ajo ka ardhur prej drurit. Ai dru ka lindur prej ndonj fare tjetr, kurse ajo far ka ardhur prej ndonj druri tjetr. Po qe se ktheheni prapa, farrat do t ju ojn gjer tek vet fillimet nse ka pasur far fillimesh. Ajo prgjithmon ka qen aty. Kurse ajo far gjithashtu prmban drurin e ardhshm. Prej asaj fare ka pr tu rritur nj dru i ri, kurse ai dru do t lind mijra fara dhe mijra trungje. Nj e vetmja far mund ta gjelbroj gjith Tokn; e madje edhe mund t thuhet se ajo mund t gjelbroj gjith universin aq shum prmban nj far kaq e vogl. 224 asti i tanishm sht fara e kohs. Ajo
145
OSHO
sht e padukshme prandaj nuk dim se far prmban. Ajo prmban gjith t kaluarn; ajo prmban gjith t ardhshmen. Pr kt insistoj n kt q vijon: mos mendo mbi t shkuarn, mos mendo mbi t ardhmen. Thjesht ji n astin e tanishm dhe gjith e kaluara sht jotja, gjith e ardhmja sht jotja. 225 E panjohura prher pandrprer hyn n botn tnde t njohur dhe e shqetson. Por, ajo e shqetson vetm pr at se ti nuk e pret me mirseardhje. Nse mund ta prshndessh t panjohurn, dhe nse mund ta lsh t njohurn... Nse je i gatshm ta prshndessh t panjohurn, ti e di t fshehtn si t mbessh fitues n t gjitha disfatat dhe n gjith mossukseset. 226 Errsira ka qetsin dhe errsira ka thellsin. Errsira ka heshtjen dhe errsira merr gjith diturin tnde, merr krejt at q mendon se t ka takuar. Ajo t drgon absolutisht n t panjohurn dhe n misteriozen. Pr mua, errsira sht nj nga misteret
146

m t mdha t ekzistencs larg m i madh se drita. Ata t cilt i friksohen errsirs kurr nuk do t mund t hyjn n qenien e tyre. Ata kan pr t shkuar rreth e rrotull dhe kurr nuk kan pr t ardhur tek vetvetja. E kjo duhet t jet errsir, dhe jo drit, sepse drita vjen e shkon: e kur njher e zbulon pikn e errsirs n vetvete, ke zbuluar dika q sht e prjetshme, dika t paasgjsueshme, dika q sht m shum se ajo q ti di mbi jetn. Ajo sht substanca themelore nga e cila sht br ekzistenca. 227 Koan sht nj enigm q nuk mund t zgjidhet; nuk ka mnyr q ajo t zgjidhet. Ajo sht strategji me t ciln lodhet mendja jote aktive aq shum saq nga lodhja bie; vetm ashtu ajo e njeh mossuksesin e vet. N ato momente fokusi shum leht mund t zhvendoset. Pasi q mendja nuk ka pasur sukses, ti lviz kah jo-mendja. 228 Ka ekzistuar arsye e besueshme q mistikt meditimin ta quajn jo-mendje, sepse po
147
OSHO
u quajt meditim, mendja prsri prej tij bn nj qllim. Ather duhet ta arrish meditimin. Prandaj nuk ka dallim se a sht cak prndritja apo meditimi: qllimi mbetet, ardhmria mbetet dhe ato vazhdojn ta asgjsojn t tashmen. Mistikt t cilt pr her t par e kan ndrruar termin meditim n jo-mendje kan pasur vizion t hatashm. Tashm, jo-mendja nuk mund t bhet qllim. Mendja nuk mund t bj qllim prej saj. Kjo thjesht sht absurd si mendja mund t thot se qllim sht jo-mendja? Ajo thjesht do t thot se kjo nuk sht e mundur, mendja sht gjithka, nuk ekziston jo-mendja. Kjo ka qen strategjia q mos me tu lejua ta shndrrosh n qllim. Tepr pak njerz e kan kuptuar kt strategji; pr kt e kan quajtur jo-mendje q t pengohet mendja q prej saj t bj qllim. Prandaj - ji - gjithnj e m tepr e m tepr n gjendjen e jo-mendjes. Thjesht vazhdo t mnjanosh kujtimet, fantazin, ta pastrosh dhe ta kthjellosh astin e tanishm. Dhe ashtu si kjo do t shkoj duke u thelluar, ashtu si ti shkon duke u br gjith148

nj e m i aft e m i aft pr ta pasur jomendjen, prndritja do t vij nga vetvetja. 229 Mu si dashuria shrben si mjet besimi, besimi i shrben si mjet dikahi t cilin e tejkalon pr gj n asnj gjuh nuk ekziston fjala. Ajo sht prvoj. Ajo nuk sht shtje dashurie, nuk sht shtje besimi, vese dika absolutisht e panjohur pr mendjen. Dashuria dhe besimi t ndihmojn ta arrish. Prandaj mbaje n mend, ato jan vetm mjete pr tu arritur qllimi pr t cilin nuk ekziston emr. Por, befasisht, kur besimi t jet i plot, ti mund ta pash pr nj ast. Ai sht vrshues; ti thjesht zhdukesh. 230 E vrteta nuk mund t thuhet, ndaj krejt far mund t thuhet do t jet rren e bukur e bukur shkaku se mundet me t sjell tek e vrteta. Pr kt un e bj dallimin ndrmjet rrenave: rrenat e bukura dhe rrenat e shmtuara rrenat e shmtuara, t cilat ju zvarritin pr
149
OSHO
tek e vrteta dhe rrenat e bukura, t cilat ju afrojn kah e vrteta. Por, sa i prket prcaktimit t tyre, q t dyja jan rrena. Por, ato rrena t bukura veprojn: s andejmi n njfar mnyre prmbajn shijen e s vrtets. 231 Lngu i vrtet i jets sht prbrenda teje. Mu n kt ast mund t kthehesh prbrenda vetes, t shikosh n vetvete. Nuk nevojitet kurrfar liturgjie, nuk nevojitet kurrfar lutjeje. Krejt far sht e nevojshme sht udhtimi i qet n qenien tnde personale. Un at e quaj meditim, pelegrinazh i qet n qenien tnde personale. E at ast kur e zbulon qendrn tnde, e ke zbuluar qendrn e gjith universit. 232 Ekstremisti sht prher egoist. 233 N momente t caktuara je m i vetdijshm; n momente t caktuara, m pak i vetdijshm. sht e mundur ta krijosh situ150

atn n t ciln do t jesh m i vetdijshm. Pr kt vetdijesimi sht br baz e meditimit. E me vetdijesim ka ardhur befasia mendimet jan zhdukur. Kur je plotsisht i vetdijshm, ather nuk ka m mendime dhe, befas, koha sht ndalur. 234 Si mund t vdessh natyrshm nse jeton jonatyrshm? 235 Vdekja sht mendimi i t tjerve pr ty. 236 Vetm njeriu i zgjuar mund t vdes me vdekje t natyrshme; prndryshe t gjitha vdekjet jan t panatyrshme, sepse t gjitha jett jan t panatyrshme. 237 Vdekja sht vetm kulmi, kreshendoja e jets tnde. Ajo nuk sht kundr jets, ajo nuk e asgjson jetn. Pr t vdekur bukur, njeriu duhet t jetoj
151
OSHO
bukur. Pr t vdekur n mnyr t admirueshme, n ekstaz, njeriu duhet ta prgatis gjith jetn e vet pr ekstaz, trazim, mahnitje. 238 Kur them se duhet t zhdukesh pr ta kuptuar at t skajshmen, nuk mendoj n ty; mendoj n at q ti sje. Mendoj n ty si ti mendon se je. Uni q njeh kur je nj me ekzistencn nuk sht uni yt i vjetr. Ai ka qen personi yt kurse ky individualiteti yt. At ta ka dhn shoqria, kurse ky sht natyr, realitet, dhurat e ekzistencs. 239 E vrteta nuk sht objekt t cilin do ta gjesh ndokund kur je i qet. E vrteta sht subjektiviteti yt. Thjesht provo ta kuptosh. Ti je ktu dhe bota sht ktu: krejt far ti sheh sht objekt, por ai q sheh sht subjekti. N qetsi, t gjitha objektet zhduken ti e ke gjith prjetsin dhe qetsin. Ajo sht plot vetdije; ajo sht plot prani; ajo sht plot me qenien tnde. Por, nuk ke pr t gjetur asgj t
152

till q do t ishte e vrteta. Ajo do t bhej objekt kurse e vrteta n asnj mnyr nuk sht objekt. E vrteta sht subjektivitet. Ta zbulosh subjektivitetin tnd t papenguar, t cilin askush nuk e kundrshton n pafundsin dhe prjetsin e vet t plot ajo sht e vrteta. 240 Dshmimi sht si kur e gjen veten n pasqyr. E kur kjo ndodh, zn t ndodhin udit. Kur thjesht i sodit mendimet e tua, mendimet zhduken. Pastaj befas lind qetsia e llahtarshme n ty, pr t ciln kurr m hert nuk ke ditur. Kur i shikon disponimet e tua zemrimin, pikllimin, lumturin ato befasisht zhduken, dhe ti e prjeton nj qetsi edhe m t madhe. E kur nuk ka asgj far do t vshtroje, ja revolucioni: energjia e t vshtruarit lviz n vetvete, sepse nuk ka asgj q n kt do ta pengonte, nuk ka mbetur asnj objekt. Fjala objekt sht e bukur. Ajo thjesht do t thot ajo q t pengon, t kundrshton. Kur nuk ka objekte, t vshtruarit tnd thjesht lviz pr nj rreth t plot kah vetvetja kah
153
OSHO
burimi dhe kjo sht pika n t ciln njeriu bhet i prndritur. 241 Prndritja thjesht sht njohje e qenies tnde, njohje e prjetsis s qenies tnde, njohje se m hert nuk ka pasur vdekje e as q ndonjher prap do t ket vdekje se vdekja sht e trilluar. T pamurit e qenies tnde n lakuriqsin e vet t skajshme, n bukurin e vet absolute, n madhshtin e vet, qetsin e vet, ekstazn e vet fjala prndritje prfshin t gjitha kto. Kur njher e shijon at lng, mendja fillon me t lshuar nga kthetrat e veta, sepse ke gjetur dika q pr nga kualiteti sht aq lart, aq prmbushs, knaqsi aq e madhe, saq mendja e ndjen se roli i saj ka prfunduar. Mendja duket e shmtuar, shkaku se t ka sjell vetm mrzi, brenga, shqetsim. Me far ajo ka kontribuar? Shtrngimi i saj lshon pe; ajo z t fshihet n hije dhe gradualisht zhduket. Ti vazhdon t jetosh, por jeta jote tash sht valvitse; e ajo q ke fituar si nusprodukt n at pauz t vogl t jo-mendjes vazhdon t rritet. Asaj rritjeje nuk i shihet fundi. Prndritja vetm fillon, ajo kurr nuk pr154

fundon. 242 Nuk po provoj me t dhn kurrfar idealesh se do t duhej t bheshe i ktill apo i atill. Thjesht prpiqem me t ndihmuar me pa se ti ve je ai far ke nevoj t jesh. Thjesht hidhi t gjitha gjakimet, t gjitha dshirat, t gjitha ambiciet pr t qen dikush tjetr, q t mund t jesh pikrisht ai q je. Nuk dua me t trheq nga qenia jote. Dua q gjithnj e m tepr ti ofrohesh qenies tnde, q n fund t mbetesh vetm ti n vetveten. 243 Dshira, si e till, prher sht joshpirtrore. Prandaj, nuk mund t ekzistoj kurrfar dshire e prshpirtshme. 244 Njeriu sht eksperimenti m i madh i ekzistencs. N kt univers t gjer e t pafund, vetm n kt Tokn e vogl ekzistenca ia ka dal ta prodhoj njerzimin i cili ka aftsin q t bhet plotsisht i vetdijshm. Ekzistenca pret shum prej teje.
155
OSHO
245 N ty, nga koha n koh, ndodh ndrrimi i caktuar i personalitetit, prpiqu vetm ta vshtrosh kt, por mos u prziej me ato personalitete sepse ashtu do t krijosh konfuzion edhe m t madh, hutes edhe m t madhe. Vetm vshtro, se gjersa i vshtron gjith ato personalitete, ti bhesh i vetdijshm se ekziston gjithashtu edhe nj vshtrues, q nuk sht asnjri prej atyre personaliteteve, por q para tij t gjitha ata vijn dhe shkojn. Ai nuk sht asnjri prej atyre personaliteteve, pr at se ato nuk mund t vshtrohen n mes veti. Kjo sht tejet interesante dhe tejet thelbsore q nj personalitet nuk mund ta vshtroj tjetrin, sepse ata nuk e posedojn shpirtin. Ajo sht si veshja jote. Ti mund ta ndrrosh veshjen, por veshja jote nuk mund ta dij se sht ndrruar, se n vend t saj tash sht prdorur nj tjetr pjes e veshjes. Ti nuk je veshja, prandaj mund ta ndrrosh, ti nuk je personaliteti andaj mund t jesh i vetdijshm pr t gjitha ato personalitete t shumta. Kjo, po ashtu, e bn nj gj tepr t qart, se ekziston dika e pandryshueshme q e vshtron gjith kt loj t personaliteteve q ndrrohen n ty.
156

E kjo mosndryshueshmri, kjo je ti. 246 Vetm vshtroji ato personalitete, por mbaje n mend se zgjimi yt sht realiteti yt. Dhe po qe se do t mund ta mbash vmendjen n personalitetin e caktuar n ty, t gjith ata do t zn t zhduken, nuk do t mund t jetojn. Atyre iu nevojitet q me dika t identifikohen pr t mbetur n jet. Po qe se, pr shembull, ti hidhrohesh, ajo krkon prej teje q t harrosh natyrn tnde t vrtet dhe q t identifikohesh me hidhrimin, nse nuk identifikohesh ather hidhrimi nuk ka jet: ai bhet i vdekur, vdes, zhduket. S kndejmi bhu sa m shum q mundesh i mbledhur, i koncentruar n zgjimin tnd, dhe t gjitha ato personalitete n ty do t zhduken. E kur t mos mbetet m asnj, ather realiteti yt zotriu yt do t vij n shtpi. Ti ather bhesh i vrtet, autentik. Dhe fardo q bn, e bn at trsish, i dhn pas saj pa kurrfar ankimi, prher i hareshm, me disponim. 247 Shum nga problemet tona n t vrtet
157
OSHO
shumica prej tyre lindin sepse kurr me to nuk jemi prballur, kurr me to nuk jemi konfrontuar; dhe kjo se me to nuk jemi prballur u jep energji. Frika prej tyre u jep energji, prher kur duam tu shmangemi i ushqejm me energji sepse ashtu iu dorzohemi. Dorzimi yt i vrtet u jep jet. Nse nuk dorzohesh, ato nuk mund t jetojn. Ti e ke burimin e energjis n vetvete. fardo q ndodh n jetn tnde, at e krkon energjia jote. Po qe se nuk e ndrpret at burim energjie kjo sht ajo q un, me fjal tjera, e quaj identifikim dhe po qe se nuk identifikohesh me ngjarjet, ato menjher vdesin, sepse nuk e posedojn energjin e tyre vetanake. Ai mos-identifikim sht ana tjetr e zgjimit. 248 Leht sht t arrish shprehin, vshtir sht ta arrish vetdijesimin por vetm n fillim. 249 Ne kurr nuk ajm kok pr rrnjn e dashuris, por gjithmon flasim pr lulet e saj. U flasim njerzve q t mos bhen t dhunshm, q t jen t ndjeshm, t dashur aq
158

shum sa t mund ti duan armiqt e tyre, t mund ti duan madje edhe t afrmit e tyre. Ne flasim mbi lulen, por askush nuk an kok pr rrnjn. S kndejmi lind pyetja: pse ne nuk e duam ekzistencn? Pyetja nuk ka t bj me at se a e do ti kt person apo at tjetrin, kt t dytin, kt armikun; vese (ka t bj) me at se a do ti apo nuk do fare? Vall, a e do trupin tnd personal? A je kujdesur ndonjher pr t me dashuri? A e do vetveten? Ti je i pavyeshm, kurse do t doje t ishe i mir. Je mkatar, kurse do t doje t bheshe shenjtor. Si mund ta duash vetveten nse nuk mund ta pranosh vetveten ashtu si je. E n t vrtet kjo sht rrnja. Lulja plastike sht e pandryshueshme dashuria e mbyllt sht e pandryshueshme. Lulja natyrale sht e ndryshueshme; ajo ndryshon prej astit n ast. Ajo sot sht ktu, vallzon n er, npr diell e npr shi. Por nesr ti nuk do t mund ta gjesh. Ajo zhduket po aq mistershm si sht lajmruar. Dashuria e vrtet sht si lulja natyrore. 250 Zemra nuk di asgj mbi t kaluarn, asgj mbi t ardhmen; ajo di vetm pr t tashmen.
159
OSHO
Zemra nuk ka kurrfar ideje mbi kohn. 251 Kupto se e kaluara dhe e ardhmja nuk ekzistojn. E vetmja q ke ai sht nj ast me t vrtet i vogl: ky ast. Ti nuk ke asnj ast tjetr. Ti prher e ke vetm nj ast n duart e tua, e ai sht aq i pavrejtshm dhe afatshkurtr saq do t ikn me vrap nse do t mendosh mbi t kaluarn dhe t ardhmen. E vet ai ast sht jeta dhe vet ai ast sht realiteti. 252 Politika sht smundje, dhe do t duhej trajtuar pikrisht ashtu. Ajo sht m e rrezikshme se kanceri; nse operacioni sht i domosdoshm, duhet br. Por, politika sht e ndyt n esencn e vet. Dhe duhet t jet e till sepse mijra njerz gjakojn, kan dshir t zjarrt t zn t njjtin pozicion ky. S kndejmi sht krejtsisht e natyrshme se ata do t luftojn, se do t vrasin, se do ti bjn t gjitha pr hir t saj. I tr programi yn mental sht i gabuar sepse jemi programuar pr t qen ambicioz e kjo sht ajo q e prbn esencn e politiks.
160

Dhe kjo nuk ngjan vetm n botn e prditshme t politiks, por kjo e ndot edhe jetn tnde t prditshme. 253 Madje edhe fmija i vogl z tu buzqesh nns dhe babait me buzqeshje t shtirur. Nuk ka ndonj domethnie m t thell prtej saj, por fmija thjesht e di se, po qe se buzqesh, do t marr shprblimin pr t. Ai e ka msuar rregulln e par nga shkencat politike. Ai ende sht n djep, kurse ju e msoni t jet politikan. Dhe s kndejmi politika sht e pranishme n t gjitha marrdhniet njerzore. Mashkulli e ka sakatuar femrn. Kjo sht politik. Femra e prbn gjysmn e njerzimit dhe mashkulli nuk ka t drejt ta sakatoj kshtu deri n fund; por, gjat shekujve, mashkulli e ka sakatuar femrn. Ai nuk e ka lejuar t arsimohet, nuk e ka ln madje as ti dgjoj msimet e shenjta. N shum konfesione mashkulli nuk u ka lejuar femrave q t hyjn n faltore; po qe se, n ndonj rrethan, edhe do tia lejonte, ajo atje ka qndruar n vend t izoluar. Ato as para Zotit nuk mund t jen t barabarta me meshkujt.
161
OSHO
254 Mashkulli ka provuar tia shkurtoj femrs lirin n t gjitha mnyrat e mundshme. Kjo sht politik; kjo nuk sht dashuri. Ti e do femrn, por nuk ia jep lirin. lloj dashurie sht ajo e cila friksohet ta jap lirin? Ti e ke mbyll n kafaz femrn si papagallin. Ti mund t thuash se e do papagallin, por nuk e kupton se ashtu je duke e var at. Ti ia ke suprimuar papagallit tnd gjith qiellin e tij, kurse ia ke dhn vetm kafazin. Kafazi mund t jet i ndrtuar nga ari, por madje edhe kafazi i art nuk mund t krahasohet me lirin t ciln papagalli e ka n qiell, ashtu q fluturon nga lisi n lis dhe e kndon kngn e tij por jo ashtu si ti do ta detyrosh t kndoj, por ashtu q ajo sht sipas natyrs s vet dhe sht shprehje autentike e tij. 255 Gjysma e njerzimit n secilin shtet, n secilin civilizim sht e shkatrruar si pasoj e politiks s familjes. Por kjo sht esenca e vet politiks. Kudo q ekziston nevoja pr t pasur pushtet mbi personin tjetr ajo sht politik. Pushteti sht prher politik, madje edhe
162

mbi fmijt e vegjl. Prindrit mendojn se i duan fmijt e tyre, por ajo sht vetm n mendjet e tyre; n t vrtet, ata i duan fmijt pr ti prulur. E far do t thot ajo prulje? Ajo do t thot se e tr fuqia sht n duart e prindrve. Po qe se prulja sht kualitet aq i lart, prse ather prindrit nuk u prulen fmijve t tyre? Po qe se ajo sht gj aq religjioze, prindrit do t duhej tu pruleshin fmijve t vet. Pushteti nuk ka kurrfar lidhjeje me religjionin. E vetmja lidhje n mes tyre mund t jet n at q ta fshehin politikn n kt bot t bukur. Njeriu duhet t zbuloj seciln pik ku sht futur politika kurse ajo sht futur gjithkund, n seciln marrdhnie. Ajo e ka ndotur jetn e gjithmbarshme, e edhe m tej pa ndalim e ndot. 256 sht krijuar ambicie e till q ti duhet t bhesh dikush n kt bot, ta dshmosh se nuk je vetm nj person i rndomt, por se je i pazakonshm. Por prse kjo? Cilit qllim i shrben kjo? Kjo i shrben vetm nj qllimi: q ti t bhesh i pushtetshm, kurse gjith t
163
OSHO
tjert t jen t nnshtruar. Ti do t doje ta tredhje gjith njerzimin n mnyra t ndryshme dhe kjo tredhje sht esenca e politiks. 257 Njerzit e duan lirin por askush nuk e do prgjegjsin. Kurse liria dhe prgjegjsia shkojn s bashku dhe nuk mund t jen t ndara. 258 Pse brengosesh rreth asaj q t jesh i plqyer? Ka kuptim t brengosesh rreth saj vetm nse nuk e do punn tnde; vetm ather ajo e ka kuptimin e vet t plot, n t kundrtn kjo sht vetm surrogat. Ti e urren punn tnde, nuk e do, porse e kryen shkaku se ajo ka me t sjell mirnjohje; ti do t jesh i pranuar, do t jesh i muar. Por, n vend se t mendosh mbi kt, rishqyrtoje punn tnde. A e do pr ta punuar? Dhe kjo sht e tra. Nse nuk e do, ather ndrroje at. Prindrit, msuesit prher insistojn n at se duhet t jesh i pranuar, se duhet t jesh i plqyer. Kjo sht strategji tepr dinake q
164

njerzit t mbahen nn kontroll. Msoje nj gj themelore. Bje vetm at q dshiron ta bsh, q do ta bsh, dhe kurr mos krko t jesh i plqyer. Ai sht fillimi. Prse do t krkoje q dikush me t plqyer? Prse do t gjakoje q dikush me t pranuar? Shiko thell n vete. Ti sigurisht nuk e do at q bn. Ti me siguri frikohesh se ndodhesh n rrug t gabuar. Pranimi ka me t ndihmuar ta ndjesh se je n rrugn e duhur. Aprovimi do t bj q ta ndjesh se po shkon kah qllimi i drejt. Qe pyetje pr ndjenjat e tua m t thella, kjo nuk ka kurrfar lidhjeje me botn e jashtme: Prse varesh nga t tjert? Ather t gjitha kto gjra varen nga t tjert dhe ti vet bhesh i varur. Nse i ikn ksaj varsie, ti ather bhesh individual dhe do t jesh individ, ashtu q do t jetosh n liri t plot mbi kmbt e tua, duke u furnizuar nga burimet e tua individuale e kjo sht ajo q bn q njeriu t jet vrtet n qendrn e vet, bimuar nga rrnja e vet. Dhe ky sht fillimi i lulzimit t tij m t bujshm. 259 Po qe se inteligjenca mbetet e padjallzuar, ajo sht gjja m e bukur e cila mund t
165
OSHO
ndodh. Por po qe se inteligjenca sht kundr padjallzis, ather ajo sht thjesht ligsi dhe kurrgj tjetr: ajo n t vrtet edhe nuk sht inteligjenc. N astin kur iltrsia zhduket, shpirti i inteligjencs shkon dhe mbetet vetm krma. Ajo ather sht m mir t quhet, thjesht, intelekt. N kt mnyr ti mund t bhesh intelektual i madh, por kjo nuk ka me ta ndryshuar jetn dhe nuk ka me t hapur ndaj mistereve t ekzistencs. Ai mister sht i hapur vetm ndaj inteligjencs s fmijs. Dhe, n t vrtet, personi inteligjent e ruan fmijrin e vet, e jeton deri n frymn e fundit. Kurr nuk e l ajo udia t ciln fmija e ndjen duke shikuar zogjt, duke soditur lulet, qiellin... Inteligjenca, po ashtu, duhet t jet, n njfar mnyre, fmijrore. 260 Pak sht e pazakonshme ajo se e vrteta nuk sht demokratike. Mbi at se sht e vrteta nuk kan pr t vendosur votuesit n zgjedhje; n kt mnyr ne, prkundrazi, kurr nuk kishim pr t ardhur tek e vrteta. Njerzit do t votojn pr at q sht komode e gnjeshtra sht tepr komode, se ti nuk dshiron t investosh kurrfar mundi rreth
166

saj, por dshiron vetm t besosh. E vrteta, megjithat, krkon angazhim t madh, zbulim, rrezik, e kjo krkon q vet t ecsh shtegut t cilit askush para teje nuk ka ecur. 261 Cilsit e personit t rritur jan tepr t uditshme. E para, ai nuk sht personalitet, e nuk sht as un i vrtet. Ai sht i pranishm, por nuk sht personalitet. E dyta, ai m tepr sht si ndonj fmij i thjesht dhe naiv. Pr kt un them se cilsit e njeriut t rritur jan tejet t uditshme, sepse rritja jep iluzionin se, nse ai apo ai tjetri sht me prvoj, ai sipas moshs sht i vjetr. Psikikisht kjo mund t jet kshtu, por shpirtrisht ai sht nj fmij naiv. Rritja e tij nuk do t thot se ai ka zn vetm prvoj jetsore ather ai nuk do t mund t ishte i pranishm. Ai do t mund t ishte vetm person me prvoj i shkatht, por jo edhe i pjekur. Pjekuria nuk ka kurrfar lidhjeje me prvojn jetsore. Ajo ka lidhje me udhtimin tnd t brendshm, me prvojn e brendshme.
167
OSHO
262 Sa m tepr ndonj person futet m thell n brendsin e vet, ai do t jet m i pjekur. Kur arrin gjer tek vet qendra e qenies s vet, ai do t jet prsosmrisht i pjekur. Por, n at ast personaliteti zhduket, kurse mbetet prania; uni zhduket, mbetet vetm qetsia. Prvoja zhduket, mbetet mituria. Pr mua, pjekuri sht vetm emr tjetr pr realizimin. Ti mund ta arrish realizimin e mundsive t tua. Ato mund t bhen reale. Fara e ka prfunduar udhtimin e vet t gjat dhe ka lulzuar. Pjekuria sht aroma e lules. Ajo i jep bukuri t pafund individit. Ajo i jep inteligjenc, mundsin m t mpreht t inteligjencs. Ajo n njeriun, n individin krijon vetm dashuri. Veprimi i tij sht dashuri, mosveprimi i tij sht dashuri. Jeta e tij sht dashuri, vdekja e tij sht dashuri. Ai, n t vrtet, sht lule e dashuris. 263 Muzika bashkkohore e ka humbur magjin shkaku se e ka harruar qllimin e vet themelor. Ajo e ka harruar origjinn e vet. Ajo
168

nuk e di se ka baz t njjt me meditimin. E njjta gj vlen edhe pr artet tjera. T gjitha ato bhen meditative, dhe t gjitha ato njeriun e ojn n menduri. Artisti ashtu e krijon rrezikun si pr vetveten gjithashtu edhe pr gjith ata t cilt do ta dgjojn. Ai mund t jet edhe piktor, por edhe pikturimi i tij po ashtu do t jet menduri shkaku se gjith ai art nuk rrjedh nga t medituarit. 264 E tr mendja vepron ashtu q krijon ndasi. Zemra vepron ashtu q i sheh lidhjet bashkuese pr t cilat mendja sht plotsisht e verbr. 265 Mendja e mediokritetit nuk mund t mendet. 266 Mendimi mbi qetsin dhe qetsia nuk shkojn s bashku. Ky nuk sht problem yti personal; ky sht problem i mendjes njerzore si e till, sepse pr t qen e qet, pr t
169
OSHO
pasur qetsi, do t duhej t ishte n gjendjen e jo-mendjes. Mendja nuk mund t jet e qet. Ajo duhet pa ndalim t mendoj, t brengoset. Mendja punon si biikleta. Nse i sjell pedalet e saj, ajo sillet; n at moment q pushon s bri at, ke pr t rn posht. Mendja sht automjet n dy rrot, mu si biikleta; kurse t menduarit tnd sht sjellje e pandrprer e pedaleve. Madje nse ndonjher je vetm pak m i qet, ti menjher z t brengosesh: Prse jam i qet? E pastaj i bn t gjitha q t krijosh brengosje, mendueshmri, sepse mendja mund t ekzistoj vetm n nj mnyr n nxitim, prher n vrap pr dika, apo n ikje prej dikahi, por prher n nxitim. Pikrisht ai nxitim, ajo sht mendja. N astin kur ndalon, mendja zhduket. 267 N do mnyr ne provojm ta mnjanojm ndjenjn se jemi t vetmuar n ekzistenc. Nga kjo arsye ne sajojm t gjith llojet e titujve. Ndonj njeri, ta zm, merr nuse; e sht martesa tjetr prvese titull? Por prse? Sepse ata dshirojn ta zotrojn at vetmi dhe disi t ndrtojn ur. Por ura kurr nuk sht e ndrtuar; ata
170

vetm mendojn se njri sht burri, kurse tjetra gruaja, ndrkaq ata mbesin vetm t vetmuarit. Tr jetn ata do t jetojn, por edhe prkundr ksaj nuk do t jen kurrgj tjetr prvese t vetmuar, shkaku se askush nuk mund t deprtoj n vetmin e huaj. Ti nuk duhet t jesh i vetmuar nse mund t deprtosh n vetmin time, apo nse un mund ta gjej rrugn deri tek vetmia jote por kjo nuk sht e mundur, ekzistencialisht nuk sht e mundur. Ne mund t avitemi tepr afr, por sa m t afrt q bhemi ne, bhemi m t vetdijshm pr vetmin, sepse nga ajo afrsi mund t shohim m mir: Tjetri pr mua sht i pakuptueshm dhe, sigurisht, i pamundsi pr njohje. 268 Secili prej nesh ka nj lloj panciri. Ekziston arsyeja pr kt. Si e para, fmija lindet skajshmrish i pandihm n botn n t ciln nuk di asgj. Natyrshm, ai i frikohet s panjohurs e cila ndodhet para tij. Ai akoma nuk ka harruar nnt muajt e mbrojtjes s plot, t siguris atje ai ka qen pa probleme, pa prgjegjsi, pa frik pr t nesrmen. Pr ne ajo sht nnt muaj, por pr fmijn ajo sht prjetsi. Ai nuk di asgj pr
171
OSHO
kalendarin; ai nuk di asgj pr minutat, ort, ditt, muajt. Ai ka jetuar n prjetsi, plotsisht i mbrojtur dhe i sigurt, pa kurrfar prgjegjsie. E ather, befas, ai gjendet n botn e panjohur, n t ciln sht i varur prej secilit , prej t tjerve. Dhe sht e natyrshme se ka pr t ndjer frik. Secili sht m i madh dhe m i fuqishm se ai, dhe ai nuk mund t jetoj pa ndihmn e huaj. Ai e di se sht i varur, se e ka humbur pavarsin e tij, lirin e tij. Nga kjo pikpamje, panciri mund t jet i domosdoshm; sigurisht edhe sht. Por kur rritesh, nse jo vetm je plakur, por edhe je pjekur rritur n pjekuri ti ke pr t par se far bart me vete. Shiko m mir dhe ke pr t par frik prapa saj. Krejt far sht n lidhje me frikn, personi i pjekur duhet vet ta zgjidh me vetveten. Ky sht tregues se sht pjekur. Vetm shiko t gjitha veprimet e tua, t gjitha besimet e tua dhe vrej se a jan ato t bazuara mbi realitetin, mbi prvojn, apo, megjithat, mbi frikn. E fardo qoft e themeluar mbi frikn, duhet t hidhet n kt ast, pa u menduar gjat. Ai sht panciri yt. 269 Pancirin tnd psikik askush nuk mund ta
172

heq prej teje sepse ti do t luftosh pr t. Vetm ti mund t bsh dika pr ta hedhur. E kjo do t thot ta hulumtosh deri n detaje. Po qe se sht i themeluar mbi frikn, hidhe at. Nse, megjithat, sht i themeluar mbi arsyen, prvojn, kuptimin, ather ai sht dika q nuk duhet hedhur por dika q do t duhej t bhej pjes e qenies tnde. Por nj gj, e cila sht e themeluar mbi prvojn, ti nuk ke pr ta gjetur n pancirin tnd. Ajo sht frika, nga A deri n ZH. E tr jeta jon nuk sht asgj tjetr vese frik; dhe kjo sht arsyeja se prse helmojm t gjitha prvojat tona tjera. Ne e dashurojm ndoknd, por ajo dashuri sht e themeluar mbi frikn. Pr kt ajo sht e pasinqert, e helmatisur. Ne gjurmojm pr t vrtetn, por nse ajo rrjedh nga frika nuk do t mund ta gjejm. fardo t punosh mbaje n mend nj gj: Nse veprimi yt rrjedh nga frika, ti kurr nuk do t piqesh, por ke pr tu venitur dhe vdekur. Frika sht shrbtori i vdekjes. 270 Personi i pafrikueshm ka pr ti fituar si shprblim t gjitha dhuratat e jets. Dhe ather m nuk do t ket pengesa; ato do t thyhen nga furia e dhuratave dhe fardo q t
173
OSHO
bj ai do t jet veprim i fuqis, i pushtetit, i besimit n vetvete nj ndjesi e pafund autoriteti. 271 At q duhet ta kuptosh gjithsesi sht ajo se ndokush mund t identifikohet me dika q, pr nga natyra e vet, nuk sht. N t vrtet tash ti je identifikuar me mendjen tnde. Ti mendon se je ajo. E pikrisht nga ky identifikim lind frika. Nse je identifikuar me mendjen, ather, natyrshm, po qe se ajo ndalet, edhe ti ke mbaruar, nuk ekziston m. Sepse, prve mendjes pr ty nuk ekziston asgj tjetr. Por realiteti sht pikrisht ai se ti nuk je mendja, ti je dika jasht mendjes; s kndejmi sht absolutisht e domosdoshme q mendja t ndalet, ashtu q pr her t par do t mund t kuptosh se ti nuk je mendja pr arsye se kur mendja ndalet, ti edhe m tutje mbetesh ktu. Mendja ka shkuar, por ti akoma je ktu dhe at me gzimin m t madh, me lavdin m t madhe, me shklqimin m t madh, me vetdijen m t madhe, me origjinalitetin m t madh.
174

272 E vrtet sht se ne jemi t vetmuar, se jemi t huaj dhe bota do t ishte larg m e mir po qe se do ta pranonim kt t vrtet themelore: se jemi t huaj. E far ka t keqe n at nse dashurohesh n personin e panjohur? far nevojitet para se t dashurohesh n personin e panjohur? Ta asgjsosh t panjohurn si t till? Njra nga bukurit jetsore sht ajo se t gjith ne jemi t panjohshm, dhe nuk ekziston mnyr q ta ndryshojm kt realitet. Bukur sht ajo q personi i panjohur t t dashuroj, q personin e till ta kesh mik, se t panjohurit jan kudo n bot. Kshtu e tr bota bhet fshehtsi e ajo edhe sht fshehtsi. 273 Kjo sht gj e njohur: ti dashurohesh n ndonj njeri, por nuk dashurohesh n njeriun e vrtet, porse dashurohesh n njeriun nga imagjinata jote. Kjo sht kshtu derisa nuk e kaloni njfar kohe s bashku. Fillimisht ti nga ballkoni yt e sheh ndonj njeri, apo shkurtimisht e takon n plazh, apo mbaheni dor pr dore n kinema dhe ather z t ndjesh:
175
OSHO
Ne jemi t krijuar njri pr tjetrin. Por nuk ekziston dika e till si t krijuar njri pr tjetrin. Ti vazhdon t projektosh edhe m shum fantazi n at njeri pavetdijshm. Ti krijon aurn e caktuar rreth atij njeriu, kurse ai at njsoj e krijon rreth teje. do gj duket sikur do t jet prrallore, sepse ti e ke br at prrallore, e ke thurur me ndrra, pavarsisht realitetit. Dhe t dy prpiqeni, n t gjitha mnyrat e mundshme, t mos ia rrezikoni njri-tjetrit ndrrimet. E ather gruaja sillet ashtu si burri i saj dshiron, kurse burri sillet ashtu si gruaja e tij dshiron. Por ti nuk mund ta bsh at m gjat se disa minuta apo, megjithat, disa or. Njher kur jeni kurorzuar, ti ke dshiruar t jetoni s bashku njzet e katr or n dit. Por kjo sht br barr e padurueshme, sepse m nuk mund t shtiresh se je ai q nuk je. Kur shteron imagjinata jote mbi burrin apo mbi gruan, edhe sa gjat do t mund t shtiresh? Hert apo von kjo ka me tu b barr, e pastaj do t fillosh t hakmerresh. Do ta shkatrrosh gjith at imagjinat t ciln burri yt e ka thurur rreth teje shkaku se nuk dshiron m t jesh e burgosur n t; ti dshiron t jesh e lir dhe t jesh vetm e vetvetes. E njjta situat sht me burrin; ai dshiron t jet i lir dhe ti prkas vetm vetvetes.
176

Dhe n kt pasqyrohet konflikti i pandalshm n mesin e gjith dashnorve dhe n t gjitha marrdhniet. 274 Dashuria jep liri. Dashuria i lejon t gjitha; at q tjetri ndjen se do t dshironte ta bnte, e ka t lir ta bj. fardo q ai ndjen nse ajo e bn t lumtur ajo sht zgjedhja e tij. Nse e do dik, ather mos u prziej n privatsin e tij. Lre privatsin e personit t dashur n qetsi. Mos prpush npr t vrtetn e tij. Qndrimi themelor i dashuris thot: Un e pranoj personin tjetr ashtu si ai sht. Dashuria kurr nuk tenton ta ndryshoj personin e dashur sipas ides q ai tjetri ka pr t. Mos provo ta presh at ktu e atje dhe ta fussh n qepjen tnde megjithq ai sht fenomen i cili ndodh n do centimetr t ksaj bote... Nse dashuron, ather nuk ke pr t vn kushte. Nse nuk dashuron, kush je ather ti q t vsh kushte? Q t dyja rastet jan t qarta, nse dashuron, ather nuk bhet fjal pr
177
OSHO
kushtzim. E do personin e caktuar ashtu si sht. Nse nuk e do, kjo po ashtu nuk sht problem. Ai sht pr ty askush dhe asgj dhe prap nuk bhet fjal pr kushtzimin. Ai mund t bj fardo q t doj. Po qe se xhelozia zhduket dhe mbetet vetm dashuria, do t kesh dika t qndrueshme dhe t mueshme n jetn tnde. 275 Kur e ndan lumturin tnde me dik, mos krijo prej ksaj burg pr t tjert; vese thjesht jepe. Mos prit as q dikush me tu prkulur dhe falnderuar pr at se ti dika po jep mos prit kurrgj pr t, madje as falnderim. Ti jep shkaku se je i tejpasur, sepse dshiron me dhn. Po qe se dikush duhet t jet falnderues, ather je ti falnderues ndaj personit q dshiron ta pranoj dashurin tnde, i cili dshiron ta pranoj dhuratn tnde. Ai nuk t kushtzon, ai ta lejon t hapesh para tij. Dhe sa m shum q je n gjendje t ndash, sa m shum q je n gjendje t dhurosh, aq m shum ke. N kt mnyr kurr nuk ke pr tu varfruar, nuk ke pr t krijuar frik t re t ngjashme me at: Kam mundur t hup kt apo at. E vrteta sht,
178

ndrkaq, se sa m shum q humb, aq m shum uj i freskt rrjedh nga burimi pr t cilin m par nuk ke qen i vetdijshm. 276 Po qe se e tr ekzistenca sht nj, dhe po qe se ekzistenca brengoset mbi drurin, mbi kafsht, mbi malet, mbi oqeanet brengoset si pr m t vogln tuf t barit, ashtu edhe pr yllin m t madh ather kjo do t brengoset edhe pr ty. Prse t jesh posesiv? Posesiviteti shpreh nj gj t thjesht se ti nuk mund t besosh n ekzistenc. Ti dshiron t rregullosh mbrojtje t veant pr vete, siguri pr veten, dhe nuk mund ti besosh ekzistencs. Jo-posesiviteti sht besim themelor n ekzistenc. Ather nuk ka nevoj pr posesivitet, sepse ne jemi nj me ekzistencn. 277 Largoje iden se lidhshmria dhe dashuria jan e njjta gj. Ato, n t vrtet, jan armiq, lidhshmria sht ajo q asgjson do dashuri. Nse e ushqen, nse e kultivon lidhshmrin, dashuria do t jet e asgjsuar; nse e
179
OSHO
ushqen dhe e kultivon dashurin, lidhshmria do t zhduket vetvetiu. Dashuria dhe lidhshmria nuk jan e njjta gj; ato jan dy entitete t ndara, armiqsisht t orientuara njra kundrejt tjetrs. 278 Mbaje mend njher e prgjithmon rregulln themelore t jets: Nse e adhuron dik, bhu gati pr hakmarrjen e tij nj dit. 279 Ji i vetdijshm dhe mos lejo q kushdo qoft t manipuloj me ty, more sado qofshin qllimet e tij t mira. Do t duhej ta mbrosh vetveten prej aq shum njerzve qllimmir, bamirsve, t cilt pa ndalim t japin kshilla t jesh i ktill, t jesh i atill. Ti vetm dgjo dhe falnderoji. Ata nuk mendojn kurrgj keq por keq sht ajo q bjn. Dgjoje vetm zemrn tnde. Ajo sht msuesi yt i vetm. 280 Njerzit t gjykojn dhe ti i pranon gjykimet e tyre pa rezerv. Ti vuan shkaku i gjith atyre
180

gjykimeve, e ather t njjtn gj e bn ndaj t tjerve; ajo loj sht br aq e shfrenuar saq i tr njerzimi vuan prej saj. Po qe se dshiron t iksh nga menduria e till, gjja e par t ciln duhet ta bsh sht kjo q do t them: mos e gjyko vetveten. Pranoje shtruar mosprsosmrin tnde, mangsit e tua, gabimet e tua, manit e tua. Nuk ka nevoj ta aktrosh dik tjetr. Vetm ji ai q je, ashtu si je: I till jam un plot frik. Nuk guxoj t hyj n errsir t dendur. Nuk guxoj t hyj n pyll t dendur. far ka t keqe n kt? sht njerzore t ndjesh frik. Njher kur ta pranosh vetveten, do t jesh n gjendje ti pranosh t tjert, sepse do t kesh vet prfytyrim t qart se ata vuajn prej s njjts smundje. Me at se i pranon t till far jan, do tu ndihmosh q ta pranojn vetveten. Ti mund ta vsh n lvizje tr procesin duke u br i aft q ti pranosh t tjert. Dhe pr at se dikush po i pranon, ata e msojn bukurin e pranimit pr her t par sa pajtimtare sht kjo ndjesi dhe ata zn ti pranojn t tjert. Po qe se i tr njerzimi do ta arrinte at nivel ku secili do ta pranonte vetveten ashtu si sht, gati se nntdhjet pr qind e mjerimit do t zhdukej - do t mbetej pa
181
OSHO
pikmbshtetje dhe zemra jote do t hapej pr akordin e vet t veant, kurse dashuria jote do t gufonte prej tij. 281 E vrteta sht gjithnj e pastr, lakuriqe, unike. Dhe kjo sht dika m s bukuri, sepse e vrteta sht esenca e vrtet e jets, e ekzistencs, e natyrs. Prpos njeriut, askush tjetr nuk gnjen. Gjembi i trndafilit nuk mund t gnjej. Ai di t lind trndafila; ai nuk mund t lind kumak ai nuk mund t mashtroj. Ai nuk sht i aft t jet dika tjetr prvese ai q sht. Prpos njeriut, e tr ekzistenca jeton n t vrtetn. E vrteta sht religjioni i gjith universit. At ast kur njeriu vendos t jet pjes e ekzistencs, e vrteta do t bhet edhe religjion i tij. Ky sht revolucioni m i madh i cili njeriut mund ti ndodh. Ky sht ast lavdie. 282 Ti nuk e sheh botn ashtu si ajo sht ti e sheh ashtu si ta imponon mendja jote. Gjra t ngjashme mund t pash anemban bots.
182

Njerzit e ndryshm jan t kushtzuar n mnyra t ndryshme; mendja nuk sht gj tjetr prvese kushtzim. Njerzit i shohin gjrat n mnyrn e cila sht e kushtzuar me vet kushtzimin e tyre ai kushtzim krijon koloritin e caktuar n gjrat. Ne prodhojm dallime; ne bjm q dikush t jet i mbimuar, kurse dikush i nnmuar; burri sht m i fuqishm, gruaja m e dobt; dikush sht m i menur, dikush m budalla. Sundimtart kan shpallur se ata jan njerz t zgjedhur nga Zoti. Secili religjion shpall se librin e tij t shenjt e ka shkruar vet Zoti, t gjitha kto gjra, rrena mbi rrenat, i prodhon mendja jote. Gjithnj derisa nuk je br i aft q gjith mendjen tnde ta veosh anash dhe ta shikosh botn drejtprsdrejti, pa ndrmjetsim, nga vetdija e pastr, nuk do t jesh kurr i aft ta pash t vrtetn. N kt bot, nevojitet guxim i madh q mendja t shtyhet anash. Njeriu m i guximshm sht ai i cili mund t shoh botn pa pengesat e mendjes, ashtu si ajo n t vrtet sht. Ajo sht katriprisht ndryshe, pafundsisht e bukur. N botn e till askush nuk sht i mbirenditur dhe askush nuk sht i nnrenditur n botn e till nuk ekzistojn dallimet.
183
OSHO
283 Mendimi yn i zakonshm sht se intelektualt jan njerz inteligjent. Kjo nuk sht e vrtet. Intelektualt jetojn vetm nga fjalt e vdekura. Inteligjenca nuk guxon t veproj n t njjtn mnyr. Inteligjenca e hedh fjaln se fjala sht kufom dhe merr vetm vibrimin e gjall prej saj. Rruga e njeriut inteligjent sht rruga e zemrs, pr arsye se zemra nuk interesohet pr fjalt; ajo interesohet vetm pr lngun q vjen nga ena e fjals. Ajo nuk mbledh en, por e pi vetm lngun, kurse enn e hedh n pleh. 284 Pr mua, njeri religjioz nuk sht ai q sht prmbi natyrn, vese ai q sht i natyrshm n plotsi, n trsi, dhe i cili e hulumton natyrn n t gjitha dimensionet e saj, asgj duke mos ln t pahulumtuar. 285 Njeriu q jeton jet t natyrshme arrin vdekje t natyrshme. Vdekja e natyrshme sht kulmimi i jets e cila sht jetuar natyrshm, pa kurrfar
184

pengese, pa kurrfar depresion pikrisht n mnyrn n t ciln jetojn shtazt; pa kurrfar plasaritjeje. Duhet jetuar jetn q rrjedh e pranuar natyrn e cila rrymon npr ty pa kurrfar pengimi nga ana jote, sikur ti t mos ishe, sikur jeta t ket lvizur nga vetvetja. N vend se ti ta jetosh jetn lejo q jeta t t jetoj ty; ti je dytsor. Kulmimi i ksaj do t jet vdekja e natyrshme. Vdekja ka pr t shprehur kulmimin prfundimtar, kreshendon e jets tnde t gjithmbarshme. N form t kondensuar ajo sht e tra q ka qen dashur ta jetosh. Kshtu vetm numr i vogl njerzish n bot vdesin me vdekje t natyrshme, shkaku se numr tejet i vogl njerzish jetojn n mnyr natyrore. 286 Ne i friksohemi vdekjes shkaku se e dim se duhet t vdesim, e nuk e dshirojm at. Ne nuk dshirojm ti mbyllim syt. Ne dshirojm t jetojm n at mnyr q gjith t tjert le t vdesin, vetm jo ne. Kjo sht psikologjia e zakonshme e t gjith njerzve: Un nuk dua t vdes. T shtrosh pyetje pr vdekjen sht tabu. Njerzit bhen t friksuar pr at se ajo ua
185
OSHO
prkujton vdekjen e tyre personale. Ata jan aq t prqendruar n imtsirat e tyre, kurse vdekja do t mbrrij; ata dshirojn ti mbajn voglsirat e tyre q t jen t punsuar me dika. Kjo u shrben si strehimore; ata nuk dshirojn t vdesin, s paku jo tash, ndoshta m von: Kur do t ndodh, do t shohim e bjm. Duke e pranuar vetveten n trsi, ti e pranon edhe vdekjen; ajo sht vetm pushim. Gjith ditn ti ke punuar, e kur ka ardhur nata, a dshiron t pushosh apo jo? Gjumi ditor t ka rinuar, t ka br prsri t aft t punosh m mir, m me efikasitet. E gjith lodhja sht zhdukur dhe ti je prsri i ri. Vdekja e bn t njjtn gj, vetm se n nivel m t thell ajo e ndrron trupin, sepse tashm trupi nuk mund t rinohet vetm me an t gjumit t zakonshm; ai sht br tepr i vjetr, i nevojitet ndryshimi m drastik, i nevojitet riprtritja e plot. Energjia jote jetsore krkon trajt t re. Vdekja sht thjesht vetm gjum me t cilin mundesh lehtsisht t kalosh n trajt t re. 287 Njeriu i cili jeton n frik prher frgllon n zemrn e vet. Ai sht prher n kufirin
186

pr tu mendur, pr at se jeta sht e madhe, e nse prher je i friksuar, ather ajo sht e mbushur me t gjitha llojet e friks. Ti mund ta bsh list t madhe dhe t jesh i befasuar sesa shum friksime bart n vete e akoma je gjall. Gjithkund rreth teje ekzistojn infeksione, smundje, rreziqe, kidnapime, terrorizm kurse jeta sht aq e vogl. N fund vjen vdekja, s cils nuk mund ti bishtrosh. E tr jeta jote ka pr tu br errsir. Hidhe frikn. Ajo sht rrnjosur n ndrdijen tnde qysh se n fmijrin tnde. Tash hidhe vetdijshm at frik dhe rritu. Ather jeta mund t bhet drit e cila deprton gjithnj e m thell ashtu si ti piqesh. 288 Prgjegjsia nuk sht loj. Ajo sht nj nga mnyrat m burimore t jetess - por edhe m e rrezikshmja, gjithashtu. 289 Pr mua, mosdgjimi sht revolucion i madh. Kjo nuk do t thot t thuash absolutisht JO n do situat. Kjo thjesht do t thot t vendossh se a vlen t bhet dika apo
187
OSHO
jo, a sht ajo e dobishme t bhet apo nuk sht. Kjo sht marrje e prgjegjsis mbi vete. 290 Gjithnj derisa nuk e mson t vrtetn mbi qensin tnde, kurr ske pr ta ndjer bekimin e madh t jetess. Kurr nuk do t jesh n gjendje t ndjesh sesi t vrshon gzimi i s vrtets reale t ekzistencs. Po qe se nuk e shijon t vrtetn, nuk do t kesh mundsi q t lidhesh me kt gjithsi gjigante q sht shtpia jote. Ajo ta ka dhn jetn, dhe ajo ka pritje t mdha prej teje - se do ta zhvillosh pikn e fundit t vetdijesimit, sepse prmes teje ekzistenca mund t bhet e vetdijshme. Nuk ka mnyr tjetr. 291 Intelekti sht mendim kurse vetdijesimi ka zbuluar gjendjen pa mendime, deri n at mas e qet saq madje as nj mendim nuk lviz pr t krijuar shqetsim. N kso qetsie ti shpall natyrn tnde t vrtet ajo sht e pafund si qielli. Kurse njohja e saj sht vrtet njohja e dikahi t mueshme; do gj tjetr q
188

ke msuar sht pleh i zakonshm. Dituria jote mund t jet e dobishme, praktike, por ajo nuk ka me t ndihmuar ta transformosh qenien tnde. Ajo nuk mund me t sjell gjer tek prmbushja, gjer tek knaqsia, gjer tek prndritja, gjer tek ajo pik ku do t thuash: Kam arritur n shtpi. 292 Dhnia e dashuris sht prvoj e vrtet dhe e bukur, sepse ti je perandor ather. Marrja e dashuris sht prvoj tepr e parndsishme, sepse ajo sht prvoj lypsari. Mos u bj lypsar! * * *
189

Asgje Me Hyjnore Se Jeta Nuk Ka - Osho

Diunggah oleh

Informasi Dokumen

Judul Asli

Hak Cipta

Format Tersedia

Bagikan dokumen Ini

Bagikan atau Tanam Dokumen

Opsi Berbagi

Apakah menurut Anda dokumen ini bermanfaat?

Apakah konten ini tidak pantas?

Hak Cipta:

Format Tersedia

Asgje Me Hyjnore Se Jeta Nuk Ka - Osho

Diunggah oleh

Hak Cipta:

Format Tersedia

OSHO

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Boton: ~hhb~ Tel: 044 216 038

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka

Asgj m hyjnore se jeta nuk ka