Dankzegging (Thanksgiving) en de Apostel Paulus Dankzegging (Thanksgiving) en de apostel Paulus had iets met elkaar gemeen? Ja!

Ik wil niet suggereren dat de apostel Johannes kalkoen aten of zelfs gevierd dergelijke vakantie. Ik ben er zeker echter dat als een Jood het geven van dank aan God was een nietje in zijn geestelijke voeding. Dit kan niet in twijfel worden getrokken, omdat bijna elke Pauline brief begint met woorden van dank en lof aan God. Paulus 'eigen woorden getuigen van zijn dankbaar hart.

In 1 Tessalonicenzen 5:18 zegt Paulus "in alles dank ..." (NBG) of "Geef dank in alles ..." (HCSB). In 2 Korintirs 11:22-33 wordt vastgelegd dat Paulus gevangen werd gezet, gegeseld, blootgesteld aan de dood, ontvangen 39 zweepslagen, met roeden drie keer, eenmaal gestenigd, schipbreuk drie keer, bracht een dag en nacht in de open zee voortdurend, in beweging, in gevaar door rivieren, rovers zijn eigen landgenoten, heidenen, in de stad, in het land, op zee en in gevaar van valse broeders. Hij werkte en zwoegde, ging zonder slaap, wist honger en dorst, voelde de kou en was naakt maar hij nog steeds zegt dat God te worden "geprezen voor eeuwig!" (2 Korintirs 11:31 NBV). De King James Version leest iets anders, maar met hetzelfde thema. "De God en Vader van onze Heer Jezus Christus, die is gezegend in eeuwigheid, weet dat ik niet lieg." (2 Korintirs 11:31 NBG). Uiteraard voor Paul en voor de gelovigen dan dankzegging is niet afhankelijk van persoonlijke omstandigheden. Christus moet zetten een dankbaar hart in een Sitz im Leben. In 1 Thessalonicenzen 1:02 vertelt hij hen "Wij danken altijd aan God voor u allen" (NBG). Of "We hebben altijd God te danken voor jullie allemaal" (HCSB) Voor Paulus dankzegging werd dagelijks voortvloeien uit zijn leven uit zijn liefde voor Christus en de heiligen in de Kerk van Christus (no pun intended). Zoals voorgesteld eerder Paulus gebruikt vaak het Griekse woord voor dankzegging. Het Griekse werkwoord voor dankzegging vaak gebruikt door Paul is van eucharisteo (eucharistoumen). Dit woord komt van eu (goed) en charis (genade, dank). Voor Paul om gewoon nadenken over de charis (genade) van God dwong hem om eucharistia of dankzegging te geven. Eucharistia is een zelden gebruikt woord in voorchristelijke Griekse literatuur. De evangelin bevatten geen dit woord, maar soortgelijke projecten worden in Mattes 26:16 en Marcus 14:22 of Lucas 22:17 en Johannes 6:11, 23. Lang na de geschriften van Paulus 'brieven Johannes gebruikt het zelfstandig naamwoord twee keer in zijn apocalyptische literatuur (zie Openbaringen 7:12). Want Paulus dankzegging was niet alleen iets wat hij doet. In 2 Thessalonicenzen 1:03 Paulus staat die niet alleen zijn we naar "altijd dank God", maar dat "We zijn gebonden aan God te danken" (NBG) of "We moeten altijd te danken aan God" (NASB). Het is

onze plicht om God te danken voor alles wat hij heeft gedaan. In feite, Paulus drukt dit concept verder in 2 Thessalonicenzen 2:13: "Maar wij zijn schuldig altijd God danken voor u, geliefde broeders van de Heer, dat u God van den beginne verkoren heeft tot zaligheid, in heiligmaking des Geestes en geloof van de waarheid: "(NBG) Gelovigen danken God omdat God koos ons vanaf het begin voor redding en heiliging. Inderdaad voor Paul ons "leven is verborgen met Christus in God" (Kolossenzen 3:3 ESV). Als gelovigen zullen we natuurlijk wel een uitstroom van dank aan God voor Zijn heil. In De Restauratie van het christendom Michael Servet terecht gesuggereerd dat voor God niets bestaan wacht. Vergeet niet in 1 Tessalonicenzen 1:02 vertelt hij hen "Wij danken altijd aan God voor u allen" (NBG) Paulus zegt: "voor allen" of "jullie" (HCSB). Hier Paulus laat niemand uit. Elke gelovige is dus een deel van het Lichaam van Christus en is van vitaal belang voor elk ander lid of een deel van dat lichaam. Onze dankbaarheid aan God voor "alle" betekent dat we ook moeten biddend van hen "alle". Dankbaar en bidden voor geloofsgenoten is een remedie voor vele problemen die zich kunnen voordoen in de christelijke bijeenkomsten. Zoals we hebben opgemerkt Paulus verbindt dankzegging met gebed. Niet alleen hebben we danken God voor anderen, maar ook voor onszelf. Om te bedanken voor anderen te geven of onszelf we voor het eerst rekening houden met hen en onszelf in het gebed. We moeten bidden met opzet met een doel. Als we naar het gebed dat doen we bewust van niet alleen onszelf, maar ook anderen. Let op de start contrast dat Paulus schildert tussen de gelovigen en de ongelovigen: Romeinen 1:21, "Want dat, hoewel zij God kenden, hebben verheerlijkt Hem niet als God, of gedankt, maar zijn verijdeld geworden in hun overleggingen en hun onverstandig hart is verduisterd." Vanuit het nieuwe testament het dankbaar hart van de apostel Paulus is overvloedig en duidelijk te zien. We hebben alleen gekeken naar een paar hier. In dit vorige tekst echter de noodzaak van een dankbaar hart is in volle bloei. Hier Paulus schrijft de duisternis van de heidenen aan een gebrek aan lof en dankzegging aan God. Het is een teken van de verduisterde hart dat niet loven of danken God of de ontvangst ervan Schepper. Thanksgiving is niet alleen een vakantie, maar het is een manier van leven voor de gelovige.