Ang Pambansang Museo ng Pilipinas ay ang opisyal na repositoryong itinatag noong 1901
bilang museong pangkasaysayang natural at pang-etnograpiya ng Pilipinas. Ang gusali ay
matatagpuan sa tabi ng Liwasang Rizal malapit sa Intramuros, Manila. Dinisenyo ang gusali ng
isang arkitektong Amerikanong si Daniel Burnham noong 1918. Sa ngayon, ang gusaling iyon na
dati ring nagbahay sa Kongreso ng Pilipinas ay ang kinalalagyan ng mga dibisyon ng mga sining,
mga likas na agham, at iba pang mga dibisyon. Kabilang sa mga pag-aaring yaman nito ang
bantog na Spoliarium ng makabayang si Juan Luna.
Ang karatig na gusali sa Agrifina Circle ng Liwasang Rizal na dating gusali para sa Kagawaran
ng Pananalapi ay siya ngayong nagbabahay sa Dibisyon ng Antropolohiya at Arkeolohiya na
kinikilala bilang Museo ng Lahing Pilipino (Museum of the Filipino People).
PLAZA QUARTEL
Sa pook na ito na dating tanggulang militar noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig naganap
ang pagsunog ng mga sundalong hapon sa humigit kumulang 150 Amerikanong bihag ng digma
noong 14 Disyembre 1944. Ilang nakaligtas ay lumangoy sa dagat patungong Iwahig. Ang mga
labi ng nasawi ay dinala at inilibing sa St. Louis County sa isang panlahatang libingan sa
Jefferson Barracks National Cemetery, Missouri, United States, 1952.
SILIMAN UNIVERSITY
MANILA CATHEDRAL
The cathedral was originally the "church of Manila" officially established in 1571 by a secular
priest, Juan de Vivero, who arrived in Manila Bay in 1566.[5] De Vivero, the chaplain on
thegalleon of San Gernimo, was sent by the Archbishop of Mexico,Alonso de Montfar, to
establish Christianity as the spiritual and religious administration in newly colonized Philippines.
De Vivero later became the vicar-general and the first ecclesiastical judge of the city of Manila.