Ang Diwata ng Karagatan

Sa isang nayon, ang mga tao ay masaya at masaganang namumuhay. Mapagpala ang
kalikasan sa kanila. Ang pangunahing hanapbuhay nilay ay ang pangingisda. Sagana sa
maraming isda ang karagata. May isang diwatang nagbabantay at nag-aalaga sa mga isda at
ito'y nalalaman ng mga taganayon. Ngunit may mga taong sakim, ibig nilang makahuli ng
maraming-maraming isda upang magkamal ng maraming salapi. Gumamit sila ng dinamita
kaya't labis na napinsala ang mga isda, pati ang maliliit ay namatay.
Nagalit ang diwata sa kasakiman ng mga tao kaya't mula noon ay wala nang mahuli kahit na
isda ang mga tao. Naghirap at nagutom ang mga tao at naging pangit na rin ang karagatan
na dati'y sakdal ganda. Nagpulong ang mga taganayon at napagpasyahan nilang humingi ng
tawad sa diwatang nangangalaga sa karagatan. Nakiusap din silang ibalik na ang dating
ganda ng karagatan at gayundin ang mga isda. Nangako sila na hindi na gagamit ng
anumang makasisira sa kalikasan.
Mula nang sila'y humingi ng tawad sa diwata ay bumalik na ang ganda ng karagatan at
muling dumami ang mga isda. Nanaganang muli ang kabuhayan ng mga tao.