APOSTOLICAE SEDIS
COMMENTARIUM OFFICIALE
ANNUS XI - VOLUMEN XI
ROMAE
TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS
MCMXIX
cl*
Afe.
I;
Annus XI - Vol. XI
2 Ianuarii 1919
Num. 1
OFFICIALE
DECRETUM
Feria IV, die 27 novembris 1918
In generali consessu S u p r e m a e huius Sacrae Congregationis Sancti
Officii Emi ac Rmi Domini Cardinales in rebus fidei et m o r u m Inquisitores Generales d a m n a r u n t ac proscripserunt et in Indicem librorum
prohibitorum inserenda esse decreverunt opuscula:
1. ERNESTO BONAIUTI, La genesi della dottrina agostiniana intorno
al peccato originale. Roma, Tipografa del Senato di Giovanni Bardi, 1916.
2. ERNESTO
R o m a , 1917.
BONAIUTI,
A. Castellano, S. B. et U. I. Notarius.
FINIUM
L. jg S.
f V. Sardi, Archiep. Caesarien., Adsessor.
Il
DECLARATIO CIRCA DECRETUM BEDEUNT1BUS
Essendo stato sollevato il dubbio, se i chierici reduci dalia milizia
con licenza illimitata siano tenuti a presentarsi ai loro Ordinari^ al pari
di quelli che avessero ottenuto il congedo assoluto, ed a fare gli esercizi
spirituali entro il tempo fissato, sotto le penalit stabilite nel decreto
Bedeuntibus, la S. Congregazione ha risposto: Affermativamente. Ed il
Santo P a d r e ha confermato la risoluzione, ordinando che, nel pubblicarla, si aggiungesse: 1) che coloro i quali, dimessi con licenza illimitata, non si fossero presentati, credendo non esservi tenuti, per motivo
di questa b u o n a fede non debbono ritenersi caduti nella censura, 2) che
in ogni caso gli Ordinari si g u a r d i n o dal rimttere nell'esercizio della
S. Congregatio Consistorialis
cura di a n i m e i reduci dalia milizia, p r i m a che i medesimi con il prescritto ritiro n o n abbiano r i n n o v a t o l i loro spirito.
Dato dalla Segreteria della S. Congregazione Concistoriale, il 21 dicembre 1918.
)$( G. CARD. DB L A I , Vesc. di Sabina, Segretario.
L. % S.
III
P R O V I S I O ECCLESIARUM
S. C. Consistorialis decretis, S S m u s D. N. Benedictus XV h a s , q u a e
s e q u u n t u r , ecclesias de proprio pastore providit, scilicet:
8 novembris 1918. Titulari episcopali ecclesiae Valonensi praefecit
R. P. D. Iacobum Aloysium Copello, presbyterum dioeceseos Platensis,
q u e m deputavit in Auxiliarem Revmi Episcopi Platensis.
29 novembris. Cathedrali ecclesiae Tarantasiensi R. D. Ludovicum
Termier, p a r o c h u m loci Aix les Bains , in archidioecesi Chamberiensi.
Titulari episcopali ecclesiae Anemuriensi Sophronium H a c b a n g
y Gaborni, Calbayoganae dioeceseos presbyterum, quem deputavit in
Auxiliarem Revmi Episcopi Calbayogani.
4 decembris. Cathedrali ecclesiae Abulensi R. D. Henricum P i a
y Deniel, canonicum Cathedralis ecclesiae Barcinonensis.
Cathedrali ecclesiae Oscensi R. P. Zachariam Martnez y Nuez,
Ordinis E r e m i t a r u m Sancti Augustini.
5 decembris. Cathedrali ecclesiae Guayanensi R. P. D. Xistum
Sosa, h a c t e n u s Episcopum titularem Claudiopolitanum et Guayanensis
dioeceseos Administratorem Apostolicum.
13 decembris. Titulari episcopali ecclesiae Croiensi R. D. Iosep h u m Antonium dos Santos, e Congregatione Missionis, q u e m deputavit
in Auxiliarem Rmi Archiepiscopi Adamantini.
14 decembris, Archiep. ecclesiae Camerinensi R. P. D. Hectorem
Fronzi, h a c t e n u s episc, cathedr. Ecclesiarum Calliensis et Pergulanae.
21 decembris. ~- Cathedrali ecclesiae Bakeriensi R. D. I o s e p h u m
Mae G r a t h , p a r o c h u m S. Patritii loci T a c o m a in dioecesi Seattlensi.
Titulari episcopali ecclesiae Gerasensi R. D. E d m u n d u m Heelan,
p a r o c h u m ecclesiae Ss. Cordis loci F o r d Dodge dioecesis Siopolitanae,
q u e m deputavit in Auxiliarem R m i Episcopi Siopolitani.
SACRA CONGREGATIO
DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM
SS. E U C H A R I S T I A E
R e l a t u m est huic S. Congregationi de disciplina S a c r a m e n t o r u m in
nonnullis Dioecesibus q u o s d a m Vicarios Foraneos, a u t Decanos, vel
P a r o c h o s solere singulis d u o b u s vel t r i b u s m e n s i b u s hostias comparare
easque distribuere in propriis et filialibus Ecclesiis pro Missae sacrificio peragendo ac pro fidelium eucharistica c o m m u n i o n e . Elapso hoc
temporis spatio, nova fit acquisitio et distributio h o s t i a r u m , q u a e pariter
d u o b u s vel tribus m e n s i b u s sufficiant, ac ita deinceps. Et exquisitum
est an probari possit h u i u s m o d i praxis adhibendi, p r o S S m o Eucharistiae sacramento, hostias a tribus vel d u o b u s m e n s i b u s confectas.
H a e c S. Congregatio, o m n i b u s m a t u r e perpensis, proposito dubio
respondit : negative, et servetur praescriptum Ritualis Romani et Codicis
Iuris
Canonici.
Rituale R o m a n u m (tit. IV, cap. I, De Sanctissimo Eucharistiae Sacramento) haec praecipit: Sanctissimae Eucharistiae particulas frequenter
renovabit (parochus). Hostiae vero seu particulae consecrandae sint
recentes; et ubi eas consecraverit, veteres primo distribuat vel s u m a t .
In Codice Iuris Canonici haec s t a t u u n t u r : Can. 815: p a n i s (pro
Missae sacrificio) debet esse mere triticeus et recenter confectus ita
ut nullum sit periculum corruptionis. Vinum debet esse n a t u r a l e de
genimine vitis et n o n c o r r u p t u m . Can. 1272: Hostiae consecratae
sive propter fidelium communionem, sive propter expositionem San ctissimi Sacramenti et recentes sint et frequenter renoventur, vete ribus rite consumptis ita ut nullum sit periculum corruptionis, sedulo
servatis instructionibus q u a s Ordinarius loci h a c de. re dederit .
P r o p t e r m a x i m a m a u t e m quae debetur reverentiam erga SS. Eucharistiae S a c r a m e n t u m m a n d a t haec S. Congregatio ut in cunctis ecclesiasticis Dioecesium ephemeridibus d a t u m r e s p o n s u m edatur, quo facilius
o m n i b u s patescat et ab iis, ad q u o s spectat, fideliter c religiose servetur.
Datum ex aedibus S. Congregationis de disciplina S a c r a m e n t o r u m ,
die 7 decembris 1918.
PH.
CARD.
GIUSTIN, Praefectus.
L. % S.
f A. Capotosti, Ep. Thermen., Secretarius.
S. Congregatio Concilii
aprilis 1918
10
S. Congregatio Concilii
11
DISCEPTATIONIS.
12
Officiale
S. Congregatio Concilii
13
14
S. Congregatio Concilii
15
16
17
S- Congregatio Concilii
RESOLUTIO. - Proposita a u t e m recurrentium expostulatione, praescripto dubio semel et iterum in plenariis E m o r u m P a t r u m comitiis,
o
e>
18
MORI,
Secretarius.
CARD.
SGAPINELLI, Praefectus.
L. & S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.
19
S. CONGREGATIO DE SEMINARIIS
ET DE STUDIORUM UNIVERSITATIBUS
DECRETUM
DE EXPERIMENTIS AD GRADUS IN IURE CANONICO ASSEQUENDOS
Legum canonicarum Codice promulgato, Sacra Congregatio de Seminariis et de Studiorum Universitatibus, litteris datis die VII augusti elapsi
anni, viam et rationem praescripsit, q u a m in disciplina Iuris p o s t h a c
Pontificia Athenaea sequerentur. Huic autem rationi, seu methodo, ut
ipsa doctrinae pericula, quae fiunt ad g r a d u s academicos assequendos,
sint consentanea, eadem S. Congregatio experimentis in iure canonico
moderandis h a s leges constituit.
. Quoniam in praelectionibus Codex Iuris canonici est t a m q u a m
textus a d h i b e n d u s , periculorum materia sint ipsi Codicis canones, vel
o m n e s vel partim, pro diversitate g r a d u s adipiscendi, remoto quolibet
indice thesium, vel quae doctrinam exhibeant in ipsis canonibus contentam.
II. Candidati ad academicos g r a d u s exegesim seu interpretationem
exponant c a n o n u m , prout h a b e n t u r in Codice, sive singillatim considerentur, sive coniuncte cum aliis.
III. Candidati non modo singulos canones interpretari et explicare,
q u a n t u m gradus ratio exigit, probe noverint; sed etiam de u n i u s c u i u s q u e
instituti iuridici ortu, progressu et historia, doctrinae suae specimen
dabunt.
Quas. leges S S m u s D. N. Benedictus P P . XV r a t a s habuit et confirmavit, atque in o m n i b u s Athenaeis seu Universitatibus vel Facultatibus,
quae e Codicis praescripto (can. 256, 1) huic Sacrae Congregationi
subsunt, servari iussit ab anno academico^ qui propediem incipiet. Contrariis quibuslibet n o n obstantibus.
D a t u m Romae e Secretaria S. Congregationis de Seminariis et de
Studiorum Universitatibus, die 31 octobris, a n n o 1918.
C.
CARD.
BISLETI,
Praefectus.
L. S.
f I. Sinibaldi, Ep. Tiberien., Secretarius.
20
ACTA
TRIBUNALIUM
Beatissime Pater,
Praeses generalis Piae Unionis Cleri pro Missionibus (vulgo Pia
Unione Missionaria dei Clero), a Sanctitate Vestra iam benigne approb a t a e , cuius finis est, iuxta vota eiusdem Sanctitatis Vestrae, efficere, ut
in corde o m n i u m sacerdotum illa exardescat, q u a n e m o p r o r s u s carere
deberet, sacri Apostolatus flamma; ad osculum s. Pedis provolutus,
humiliter petit ut, ad facilius huiusmodi finem a s s e q u e n d u m , dignetur
Sanctitas Vestra sacerdotibus, in praedictam P i a m Unionem cooptatis,
s e q u e n t e s spirituales favores concedere:
1
S. Poenitentiaria Apostolica
O.
CARD.
GIORGI,
Poenit. Maior.
L.HBS.
F.
Officiale
MATRIMONII
(BENVENUTI-TAZIOLI)
An
constet de
matrimonii nullitate in
casu.
23
A. Romana Rota
S. Romana Rota
25
26
S. Romana Rota
Ii
30
Marted 17 dicembre 1918, presso 1' Emo e Rmo Signor Cardinale Ponnte
Gaetano Bisleti, stata tenuta la Congregazione dei Sacri Riti Antipreparatoria, nella quale i Rmi Prelati Officiali ed i Rmi consultori teologi hanno
discusso e dato il loro voto sopra L'eroismo delle virt del Ven. Servo di Dio
Giuseppe Cafasso, sacerdote secolare, superiore del Collegio Ecclesiastico di
Torino.
SEGRETERIA DI
STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare:
.
3 dicembre 1918. 11 R. P. Arturo Wermesch, della Compagnia di Ges, Consultore della S. Congregazione dei Sacramenti.
Suore di Nazareth.
mera Apostolica.
L'Emo Signor cardinale Oreste Giorgi, Protettore delVIstituto delle Poverelle di Bergamo.
(
31
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
25 ottobre 1918. Al sig. Agostino Raude, della diocesi di Paderborn.
28 novembre
Al sig. prof. Salvatore Nobili, di Roma.
1 dicembre
Al sig. Dedjaz Emerou, vice-governatore dell' Harar.
17
MAGGIORDOMATO DI S U A SANTIT
Con Biglietti di S. Ii. Rma Mons. Maggiordomo, il Santo Padre si degnato
di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S. :
17 gennaio 1917.
29 maggio 1918.
23 luglio
12 agosto 1918.
30 settembre
21-novembre
22
27
5 dicembre
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
22
28
16
20
2S
11
23
Mons.
Mons.
novembre
Mons.
dicembre Mons.
Mons.
Mons.
Cameriere d'onore
dicembre 1918. Il sig.
luglio
Annus XI - Yol. XI
1 Februarii 1919
Num. 2
OFFICIALE
APOSTOLICAE
B E N E D I C T U S P P . XV
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. - E x p o n e n d u m
curavit Nobis dilectus filius Williboldus Adam, a b b a s monasterii Mettenensis Congregationis Benedictinae Bavaricae, perantiquam abbatiam
Altahae Inferioris, vulgo Niedevaltaich dictam, ad S. Mauritium, quond a m iure meritoque fuisse inter celeberrima Germaniae coenobia adnum e r a t a m . Et re quidem vera constat abbatiam enunciatam circa a n n u m
reparatae salutis DCCXXXI fuisse a B a v a r o r u m Duce, auspice S. F i r m i n o ,
conditam et filiis S. Benedicti t r a d i t a m ; e a n d e m q u e per undecim fere
saecula sanctitatis et litterarum laude nec non propagandae religionis
studio m i r a n d u m in modum floruisse. Etenim ex hoc monasterio duo
prodiere viri q u o s Ecclesia Dei sanctorum caelitum albo inseruit, videlicet S. Godehardus, episcopus Hildeshemensis, et S. Thiemo, episcopus
et martyr, nec non complures alii sanctimonia vitae insignes viri; q u i
t a m q u a m beati coluntur. Duo etiam archiepiscopi, octo episcopi et viginti
q u a t u o r aliorum monasteriorum abbates n u m e r a n t u r , qui olim in monasterio Altahae legiferi Benedicti Patris regulam professi sunt. Cognitum
pariter est nonnullas alias abbatias coenobium Altnense condidisse,
complures reformasse novoque auxisse splendore. Attamen, ineunte
saeculo decimonono, a n n o Domini MDCCOIII, Altahensis abbatia, quae
ACTA, vol. XI, n. 2. 1-2-919.
34
per illud temporis a d h u c q u i n q u a g i n t a tres sacerdotes inter suos m o n a chos professos recensebat, per nefas a civili gubernio vi oppressa est.
Verum cum, nostra aetate, r e b u s in melius, Deo favente, mutatis, spes
effulgeat hoc insigne monasterium in integrum restituendi atque adsit
occasio acquirendi m a g n a m partem tam aedium q u a m fundorum olim
ad ipsam abbatiam pertinentium, enixas Nobis idem Mettenensis abbatiae a b b a s humiliter preces adhibuit, ut m e m o r a t a m a n t i q u a m a b b a t i a m
in integrum restituere dignemur. Nos autem, quibus nihil antiquius est
q u a m ut vetusta et gloriosa Catholicae religionis m o n u m e n t a ad pristin u m decus revocentur, optatis his ultro libenterque a n n u e n t e s , collatis
consiliis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus Congregationi p r a e p o sitis pro Religiosorum negotiis pertractandis, apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi, tibi, dilecte fili, qui uti Abbas P r i m a s u n i v e r s a m
Benedictinam Familiam moderaris, c o m m i t t i m u s : I. Ut, pro tuo arbitrio
et conscientia, abbatiam Altahensem Ordinis S. Benedicti, cum o m n i b u s
iuribus ac privilegiis olim illi concessis, restituas, e a m q u e t a m q u a m sui
iuris abbatiam Congregationi Benedictinae Bavaricae unias, nec n o n
privilegiorum et favorum huic Congregationi concessorum participem
facias. - II. Praecipias, ut sic restituta Altahensis abbatia administretur
a Priori Conventuali, quem ex suis monachis a b b a s coenobii Mettenensis nominabit, u s q u e d u m nova familia monastica in restituta a b b a t i a
ita creverit, ut proprius iam a b b a s constitui possit. Cum vero regimen
Congregationis iudicaverit o m n i a ad c o n s t i t u e n d u m a b b a t e m requisita
adesse, t u n c iubeas, ut Congregationis Bavaricae Benedictinae P r a e s e s ,
re cum civili gubernio Bavariae composita, Capitulum Altnense ad
canonicam abbatis electionem convocet, electioni ad n o r m a m OrdinisConstitutionum praesideat, electumque Sanctae huic Sedi confirmandum
praesentet. - III. Denique concedas abbati Mettenensi ut quos a p t o s
iudicaverit ex propriae abbatiae Mettenensis monachis et conversis ad
efformandam p r i m a m restitutae abbatiae familiam Altaham mittat. Verum permittas, ut religiosis sic missis, quinquennio elapso, liberum
sit vel Altahae, a n n u e n t e abbate Mettenensi et Priore Conventuali Arianensi, stabilitatem s u a m firmare, vel ad p r o p r i u m Mettenense coenobium, si malint, redire. H a e c concedimus, edicimus, m a n d a m u s , n o n
obstantibus contrariis q u i b u s c u m q u e .
D a t u m R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , s u b a n n u l o Piscatoris, die
x decembris MCMXVIII, Pontificatus Nostri a n n o quinto,
P . CARD. GASPARRI, a Secretis Status.
35
EPISTOLAE
I
AD IOSEPHUM S. R. E. CARD. PRISCO, ARCHIEP. NEAPOLITANUM, CETEROSQUE
CAMPANIAE ORDINARIOS, GRATIAS AGENS DE COMMUNIBUS OBSEQUENTISSIMIS LITTERIS, OCCASIONE PROXIMI CONVENTUS ANNUI REVERENTER DATIS.
36
II
AD R. P. D. ARTHURUM HINSLEY, ANTISTITEM DOM. PONT., URBANI ANGLORUM
COLLEGII MODERATOREM, SAECULO EXEUNTE A COLLEGIO RESTITUTO.
37
MCMXIX,
BENEDICTUS P P . XV
Iii
AD R. P. D. FRANCISCUM XAVERIUM EPISCOPUM TARBIENSEM ET LOURDENSEM
DE SACRIS SOLEMNIBUS PERAGENDIS IN MEMORIAM APPARITIONIS B. M. V.
IMMACULATAE.
38
Officiale
S. Congregatio
Consistorialis
39
Magni semper negotii fuit clericorum receptio ex dissitis vel t r a n s marinis locis provenientium: talibus in adiunctis deceptiones et fraudes
facile occurrant, easque detegere in tanta locorum distantia ac sermon u m diversitate diutini laboris est ac difficile. Unde Alexander III in
consultatione ad Episcopum Genomanensem, statuta Patrum veterum
renovans, de clericis in remotis regionibus ordinatis, itemque de tr-ansmarinis statuit ut ad m i n u s quinque Episcoporum super ordinatione
sua testimonio m u n i a n t u r . Quae lex, relata in Decretalibus, tit. 22,
lib. I, ius c o m m u n e per p l u r a saecula constituit.
1
40
CAPUT
I.
S.
Congregatio
Consistorialis
41
neum, sive p e r p e t u u m vel ad beneplacitum Episcopi dimittentis, acceptationem Episcopi ad quem, et notas sacerdotis individuas, aetatis scilicet,
originis, aliasque, q u i b u s p e r s o n a describatur, adeo ut nemo circa eius
identitatem decipi possit: aliter a u t e m confectae litterae nihil valeant et
nullae h a b e a n t u r .
3. F i r m a m a n e t praescriptio in decreto Ethnograftca studia s t a t u t a ,
q u a italiae Ordinarii relevantur ab onere dimissoriales litteras, de quib u s in superiori articulo s e r m o est, conficiendi; sed peractis iis quae*
sub n. 1 s t a t u t a sunt, r e m dfrent ad Sacram h a n c Congregationem,
quae licentiam scripto dabit cum u t r o q u e Ordinario c o m m u n i c a n d a m .
4. Idem statuitur pro Episcopis Hispaniae et Lusitaniae, h a c u n a
differentia, quod onus licentiam concedendi attribuitur et r e s e r v a t u r
Apostolicae Sedis a p u d eas nationes Legato.
5. Qui hisce litteris vel licentia carent, ad sacri ministerii exercitium admitti n e q u i b u n t : qui vero iis pollent, a d m i t t e n t u r etiam in locis
transitus, nisi peculiaris aliqua extraordinaria ratio obsistat, si ibidem
infirmitatis a u t alia iusta causa commorari p a r u m p e r coacti fuerint.
6. Hisce servatis normis aliisque q u a e in tit. I, lib. II Codicis stat u t a e sunt, sacerdotes ex E u r o p a e dioecesibus dimissi, in Americae et
i n s u l a r u m Philippinarum dioecesibus, u t r o q u e Ordinario consentiente,
incardinari etiam p o t e r u n t . ,
7. Sacerdotes ex E u r o p a e dioecesibus dimissi ex u n a in aliam
Americae et insularum Philippinarum dioecesim transire poterunt, Episcopo a quo discedere desiderant et Episcopo ad! quem pergere o p t a n t
consentientibus, servatis in substantialibus n o r m i s sub n n . I et II positis,
et docto q u a m p r i m u m Ordinario sacerdotis proprio, vel, si a g a t u r de
sacerdotibus Italis, Hispanis et Lusitanis, S. Sedis officio a quo [ r i m a
demigrandi licentia p r o m a n a v i t . Obligatio a u t e m docendi O r d i n a r i u m
sacerdotis p r o p r i u m vel S. Sedis officium spectabit ad E p i s c o p u m qui
sacerdotem in s u a nova demigratione recipit.
8. Curae et sollicitudini Ordinariorum Americae et insularum Philippinarum enixe c o m m e n d a t u r ut provideant quo emigrati sacerdotes in
d o m i b u s privatis vel in diversoriis, sive publicis hospitiis, n o n commorentur, sed in aedibus ecclesiasticis ad rem instructis vel instruendis,
a u t penes aliquem p a r o c h u m vel religiosos viros. Quod si a b s q u e legitima causa parere recusent, eos post factam monitionem p e r e m p t o r i a m
a missae celebratione interdicant.
9. Religiosi, d u m in sua religione perseverant, t r a n s Oceanum ad
alias suae religionis d o m u s mitti a suis superioribus valebunt, h a c u n a
lege servata, super cuius observantia superiorum conscientia graviter
o n e r a t u r , ut agatur de religiosis qui sint intemeratae vitae, b o n a e expior a t a e q u e vocationis et studiis ecclesiasticis bene instructi ; adeo ut retineri tuto possit, in b o n u m a n i m a r u m et aedificationem fidelium eorum
missionem esse cessuram.
10. Religiosi exclaustrati, pro tempore quo extra conventum morantur, et religiosi saecularizati eadem t e n e n t u r lege ac clerici saeculares.
CAPUT I . .
\ Sed d e b e n t :
III.
S. Congregatio Consistorialis
43
*
* *
S S m u s a u t e m D . N . Benedictus P P . X V resolutiones E m o r u m P a t r u m
r a t a s h a b u i t et confirmavit, easque publici iuris fieri iussit et ab o m n i b u s
ad quos spectat ad u n g u e m ex conscientia servari, ceteris praescriptionibus q u a e in decreto Etnografica studia continentur cessantibus, et
c o n t r a r i i s quibuslibet minime o b s t a n t i b u s .
Datum Romae ex S. C. Consistoriali, die 30 decembris 1 9 1 8 .
j$| C. CARD. DB L A I , E p . Sabinen., Secretarius.
L.
& S.
II
CIRCA
DECRETUM
REDEUNTIBUS
DECLARATIO
S.
f V. Sardi, Arciv. tit. di Cesarea, Assessore.
44
Officiale
III
F O R T A L E X I E N S I S ET C R A T E N S I S .
COMMUTATIONIS
FINIUM
IV
DESIGNATIO
T u r r i t a n u s , Ordinarium Algarensem.
S. Congregatio Comistorialis
45
V
PROVISIO
ECCLESIARUM
46
WRATISLAVIEN.
MISSAE PRO POPULO
S. Congregatio Concilii
47
tiis a s s i g n a t a ; ipsi curati sunt ad nutum amovibiles, licet curam primar i a m exerceant v i decreti ipsis a b Ordinario dati. Quaeritur a n sint
ad applicandum pro populo obligati. Videtur n e g a n d u m esse a t t e n t i s
r e s p o n s i s a S. Sede datis tam pro terris missionum (S. C. de Prop.
Fide, 23 m a r t . 1863) q u a m etiam Episcopo Osnabrugensi uti Wovi cario apostolico illarum regionum, q u a e " Missiones Septentrionales
Germaniae nuncupantur.
II. In aliis dioecesis meae partibus, ubi exsistunt parochiae pro prie sic dictae, ob necessitatem melius providendi curae a n i m a r u m ,
passim, pro parochianis a sede parochiali remotioribus, erectae .sunt
Curatiae pro certo determinato districtu, qui ex totali'parochiae nexu
non est pleno iure separatus. Curatus vel Localista, qui ad n u t u m
E p i s c o p i amovibilis est, exercet c u r a m primariam vi decreti ab Ordi nario ipsi dati. E s t n e obligatus ad applicandum pro populo? Negan d u m esse videtur. Nam, principali districtu parochiali p e r m a n e n t e
integro, p a r o c h u s totius parochiae t e n e t u r applicare pro toto grege
suo, in quo inclusi etiam s u n t parochiani ad districtum filialem per tinentes, q u o r u m Curatus, licet districtui separato inserviat, c u r a m
primariam magis ex vi m a n d a t i Episcopi uti cooperator parochi, q u a m
ex m u n e r i s g e n u i n a indole h a b e t implendam.
III. Tertium exsistit g e n u s Curatorum, quod est simile generi s u b
n u m e r o II descripto, sed differt ab illo, quia districtus curatialis, q u o a d
administrationem temporalium et iura temporalibus adnexa, est o m n i n o
s e p a r a t u s a districtu parochiali. Viget enim in Borussia lex civilis die
2 iunii 1875 lata de administrandis bonis temporalibus " Communita t u m ecclesiasticarum , q u a e lex ab Episcopis cum praescientia S. Sedis
est tolerata et r e c e p t a ; iuxta hanc legem pars districtus parochialis
separari potest ex n e x u parochiae, ut fiat " c o m m u n i t a s ecclesiastica
sui iuris, et ut incolae liberentur ab oneribus quoad temporalia et
a m i t t a n t i u r a quoad temporalia, quibus antea iuncti e r a n t districtui
parochiali. Talis separatio, t a n g e n s unice temporalia, n o n h u n c h a b e t
effectum, ut nova parochia oriatur, quippe q u u m illa lex civilis nihil
aliud ordinare vult quam administrationem b o n o r u m temporalium et
iura et o n e r a temporalibus annexa. Si talis " communitas ecclesiastica
curatialis per Episcopi d o c u m e n t u m ratificatione Gubernii m u n i t u m
erigitur, C u r a t u s auctorizatur ad g e r e n d a m curam primariam p e r
Decretum Ordinarii, sed Curatia n o n erigitur in titulum beneficii;
C u r a t u s m a n e t amovibilis ad n u t u m Episcopi. T a n d e m si decursu
temporis statio curati, p o s t q u a m sufficientem dotationem acquisiverit,
potest erigi in beneficium parochiale, separatio totalis fit, ac etiam q u o a d
48
49
S. Congregatio Concilii
descender). Hypothesis a u t e m est triplex, q u o d n e m p e : I. Ecclesia commiserit aliqua ratione aliis ab Episcopis a n i m a r u m c u r a m ; II. Quod
illis commiserit, n o n modo mere facultativo, sed q u o obligatio induceretur; III. Quod commiserit h a n c a n i m a r u m c u r a m sine ea limitatione,
q u a e excludat obligationem Missam applicandi pro populo. Quae tres
hypotheses q u u m verificentur d u m t a x a t ex ecclesiastico iure et ordinatione, in potestate est Ecclesiae q u e m a d m o d u m illas moderari vel auferre,
ita etiam s u p e r oneris seu officii consequenti applicatione dispensare,
a u t eam temperare, q u o d reapse, urgente rationabili causa facere n o n
recusat. Hinc etiam constat obligationem Missae pro populo, pari quod a m gressu procedere, cum ecclesiastici territorii in distinctas partes
distributione, per q u a m definite hypotheses indicatae ad effectum deduc u n t u r : q u a m o b r e m , q u u m Codex iuris canonici, n u p e r eam q u o q u e
indixerit divisionem, q u a territorius vicariatus apostolici et praefecturae apostolicae in partes distribueretur, quasi-paroecias appellandas
(can. 216, 3), consequens fuit ad h a r u m q u o q u e peculiares rectores,
seu quasi-parochos, obligationem Missae pro populo applicandae, u n o
contextu cum parochis (can. 466, 1), extendere, q u a m q u a m , pro locor u m r e r u m q u e adiunctis, valde t e m p e r a t a m . Notum siquidem est in
disciplina canonica q u a e Codicem antecessit Missionarios omnes, quamq u a m a n i m a r u m c u r a m in certis aliquibus locis a s s u m e r e n t (dummodo
n o n gererent vices legitimorum p a s t o r u m in parochiis canonice iam erectis), semper simplices Verbi Dei praecones, nulloque modo parochos
habitos esse (S. C. P r o p . Pid., 28 ian. 1778) ac propterea n o n magis
Missae pro populo applicandae obligatos, q u a m sacerdotes qui ab Episcopis exorati ad aliquam paroeciam derelictam ex charitate accederent,
ut ibi s a c r a m e n t a administrent (ead. S. C, 23 m a r t . 1863, 18 aug. 1866;
8 nov. 1882).
Hisce praemissis, d u b i u m n o n videtur q u i n assentiendum sit sententiae Episcopi, quoad curatos secundi et tertii generis in factispecie
recensiti: agitur n i m i r u m in u t r o q u e de cura a n i m a r u m in parte territorii iam constitutae paroeciae gerenda ex praecepto Episcopi, ut utilius bono fidelium c o n s u l a t u r : q u a e t a m e n p a r s n o n est dismembrata,
sed s u u m retinet n e x u m cum reliquo paroeciae territorio, ita ut populus
hisce Curatis ab Ordinariis speciali ratione commissus n o n desinat pert i n e r e ad p a r o c h u m totius paroeciae: sacerdos itaque d e p u t a t u s ab
Ordinario, quamvis in sibi commisso territorio suppleat in omnibus
parochi vicem, n o n desinit esse vicarius cooperator parochi, ad tramites
can. 476,- 2, et ideo ad Missam pro populo applicandam n o n tenetur,
iuxta 6 eiusdem canonis (cfr. etiam c. 475, 2), sed huiusmodi o n u s ,
ACTA, vol. X I , n. 2. 1-2-919.
50
p r o u t ante constitutionem huiusce C u r a t i a e , ita post ipsam constit u t a m , parochum, cuius est totus populus, gravat. Unica differentia q u a e
tertium ab altero genere discernit, videlicet independentia a parocho in
b o n o r u m administratione, rem n o n i m m u t a t , quia tangit t a n t u m m o d o
temporalia, u n d e , ut a limine vidimus, nihil conficitur ad Missam pro
populo quod a t t i n e t ; h a c etiam posita independentia, n o n efficitur profecto ut proprius h a b e a t u r pastor, distinctus o m n i n o a pastore h u i u s
paroeciae, u t q u e Curatia illi in titulum conferatur (cfr. c. 451, 1); q u a e
o m n i a necessaria s u n t ne duabus personis propter unam paroeciam orius
huiuscemodi i m p o n a t u r .
Difficultatem e contrario, nec modicam, praebet q u o d Episcopus
sentit de primo genere C u r a t o r u m in factispecie posito. Agitur 'nimir u m de his sacerdotibus qui curam a n i m a r u m gerunt pro catholicis qui
dispersi vivunt inter acatholicos, intra limites stationis sibi assignatae,
quasi eodem modo quo Missionarii curam g e r u n t fidelium dispersorum
inter infideles intra limites quasi-paroeciae sibi concreditae. Ex
responsis antea datis pro Jocis Missionum deducit Episcopus hos Curatos nullatenus teneri ad Missam pro populo a p p l i c a n d a m ; v e r u m t a m e n ,
innovato hodie per Codicem iure, s u m m u m q u o d inde deduci posset,
id foret, hosce Curatos n o n teneri ad Missam pro populo applicandam
nisi in nonnullis solemnitatibus recensitis in can. 806 (cfr. can. 466, 1).
At enim, quod gravius est, stationes hae n o n videntur a d a e q u a n d a e quasi-paroeciis, sed esse potius verae et propriae paroeciae, d a r e t id ex
can. 216, 3: stationes enim in casu, n o n s u n t partes territorii alicuius
praefecturae seu vicariatus apostolici, sed definite dioecesis Wratislaviensis, in q u a iuxta cit. can. n o n capit n o m e n et conceptus quasiparoeciarum: ergo n o n restat nisi quod eaedem partes, quamvis nomine
d o n e n t u r stationum, sint verae paroeciae, q u a t e n u s n i m i r u m repraesentant partem distinctam territorii cui assignata est s u a peculiaris
ecclesia, cum populo determinato, s u u s q u e peculiaris rector, t a n q u a m
p r o p r i u s eiusdem pastor, pro a n i m a r u m c u r a . Non enim dicitur
p o p u l u m h a r u m stationum, quamvis inter acatholicos dispersum, pertinere a d h u c ad aliquam praeterea paroeciam finitimam, a u t alium habere
proprium pastorem praeter rectorem stationum, in quem alium iuxta
iam disceptata refundi posset hoc onus. Neque obiici potest quod h u i u s modi stationes in beneficium erectae n o n sint, a u t quod constitutam
non habeant dotem: omisso enim quod ex actis nihil tale habetur, id
q u o q u e n o n obstaret, q u o m i n u s paroeciae essent dicendae, ad tramitem
can. 1415, 3. Quod si in can. 710 recoluntur loca ubi paroeciae a u t
quasi-paroeciae n o n d u m sint constitutae , non ideo d a t u r intelligi
S. Congregatio Concilii
51
MORI,
Secretarius.
I
DECRETUM DE MISSIONARIIS E MILITIA REDEUNTIBUS
La Sacra Congregazione Concistoriale ha e m a n a t o un opportunissimo decreto De clericis e militia redeuntibus in data 25 ottobre 1918,
che stato pubblicato nel n. 12 degli Acta Apostolicae Sedis del decorso
a n n o (vol. X, pag. 481).
Ora q u e s t a S. Congregazione di P r o p a g a n d a , estendendo le disposizioni del citato decreto agli Istituti, Seminari e Collegi di missioni,
soggetti alla s u a giurisdizione, stabilisce che i missionari e gli alunni
dei medesimi debbano presentarsi entro il termine fissato di dieci giorni,
in luogo dell'Ordinario, al rispettivo Superiore, anche nel caso che i
missionari e gli alunni n o n siano stati escardinati dalla propria Diocesi.
Officiale
M.
Prefetto.
L. S.
C. Laurenti, Segretario.
II
DESIGNATIO ORDINARIORUM PRO APPELLATIONE IUXTA CAN. 285
E CONGREGATIONE
An,
stante
approbatione
DUBIO
tuto procedi
possit
ad
solemnem
Canonizationem?
Beatificationis et Canonizationis causas cominus inspicienti e a r u m q u e n a t u r a m intimius perscrutanti compertum illud statim fit atque manifestum, quod scilicet causas ipsas peculiari suae providentiae ordine
5. Congregatio Rituum
53
veluti
54
55
Vaticanas Aedes advocari iussit Reverendissimum Cardinalem Anton i u m Vico, Episcopum P o r t u e n s e m et S. Rufinae, sacrae r i t u u m Congregationi Praefectum causaeque Relatorem, u n a cum R. P. Angelo
Mariani, Fidei P r o m o t o r e generali, meque insimul infrascripto Secretario, eisque adstantibus, solemniter p r o n u n t i a v i t : Tuto procedi posse ad
solemnem Beati Gabrielis a Virgine Per dolente Canonizationem.
Hoc Decretum in vulgus edi, in acta sacrae r i t u u m Congregationis
inseri litterasque apostolicas sub P l u m b o de Canonizationis solemnibus,
ubi primum licuerit, in Basilica Vaticana celebrandis, expediri mandavit
octavo idus ianuarii anno MCMXIX.
S. B. C. Praefectus.
L. % S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
II
ROMANA
DECRETUM
BEATIFICATIONIS
ET
CANONIZATIONIS
VEN.
SERVAE
DEI
ANNAE
SUPER
An
et de quibus
agitur?
miraculis
constet
DUBIO
in
casu
et
ad
effectum,
de
quo
Sat superque est enunciare apostolicum hoc, de quo agitur, Decret u m ad Ancillam Dei pertinere A n n a m Mariam Tigi, quae, quoad inter
h o m i n e s est diversata, uxor et materfamilias fuit, ut q u a n t a exstet emlneatque praenobilis causae h u i u s praestantia atque dignitas, p r o b e i n t e k
ligat quisque sibique plane s u a s u m habeat, quin vel minime opus sit
rem a d u m b r a r e verbis.
Quae vero a r g u m e n t o huic nativa inest vis, eo r o b o r a t u r et augetur,
quo fauste feliciterque processit h u c u s q u e actorum cursus, ut iam complectatur, quae pro formali obtinenda Beatificatione in iure s t a t u t a s u n t
56
S. Congregatio Rituum
57
58
S. R. G. Praefectus.
L. & S.
Alexander
Verde,
Secretarius,
III
ROMANA
DUBIA
S. R. G. Praefectus.
L, >g S.
Alexander Verde,
Secretarius.
S. Romana Bota
59
ACTA TRIBUNALIUM
SACRA ROMANA ROTA
CAUSAE ACTAE
In
Sacra
anni
SUB SECRETO
definitiva
actae sunt
sententia
sub
editur
secreto
tantum
causae
in parte
mensem
decembrem
d u b i o : An
sententia
Rotalis
diei
22 decembris 1913
sit
60
dubio:
An
constet
de
nullitate
matrimonii
in
casu?
Tani, Notarius
Diarium Bomanae
Curias
61
14 gennaio.
28
U febbraio.
25
l
18
marzo.
aprile.
29
13
27
maggio.
5
17
giugno.
luglio.
22
12
agosto.
28 ottobre.
U novembre.
25
Congregazione Ordinaria.
Congregazione Preparatoria sopra le virt del Ven. Alano de
Solminiac.
Congregazione Generale sopra i miracoli della Ven. Luisa de
Marillac.
Congregazione Antipreparatoria sopra le virt del Ven. Bernardo
Clausi.
Congregazione Ordinaria.
Congregazione Generale sopra i miracoli della Beata Giovanna
d'Arco.
.
Nuova Congregazione Preparatoria sopra le virt del Ven. Giovanni Nepomuceno Neumann.
Congregazione Antipreparatoria sopra le virt del Ven. Carlo
Giacinto di Santa Maria.
Congregazione Ordinaria.
Nuova Congregazione Preparatoria sopra i miracoli del B. Teofilo "da Corte.
Congregazione Ordinaria Particolare.
Congregazione Generale sopra il martirio, segni o miracoli della
Ven. Maria Maddalena Fontaine e Maria Clotilde Angela di
S. Francesco Borgia e Compagne, Figlie della Carit e Orsoline di Valenciennes.
Congregazione Preparatoria sopra il martirio, segni o miracoli
dei Servi di Dio Mattia Murumba e Compagni d'Ouganda.
Congregazione Ordinaria.
Congregazione Antipreparatoria sopra le virt della Ven. Vincenza Gerosa.
Congregazione Preparatoria sopra le virt della Ven. Maria Michelina del SSmo Sacramento.
Congregazione Ordinaria.
Congregazione Preparatoria sopra le virt del Ven. Bartolomeo
Dalmonte.
62
II
Marted 14 gennaio 1919, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si tenuta la
Congregazione Ordinaria dei Sacri Riti, nella quale al giudizio degli Emi e
Rmi Signori Cardinali componenti la medesima, sono state sottoposte le seguenti materie:
'
1) Introduzione della Causa di Beatificazione, ossia dichiarazione del
martirio del Servo di Dio Natale Pinot, parroco di Louroux-Beconnais, della
diocesi di Angers, ivi ucciso, come si asserisce, in odio alla Fede nel 1794.
2) introduzione della Causa di Beatificazione e Canomzazione del Servo
di Dio Innocenzo da Berzo, Sacerdote professo dell'Ordine dei Frati Minori
Cappuccini.
3) Ed intorno alla revisione degli scritti della Serva di Dio Gioacchina
Vedruna de Mas, Fondatrice dell'Istituto della Carit, nella diocesi di Vich.
Marted 28 gennaio 1919, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Rmi Signori Cardinali e col voto dei Rmi Prelati officiali
e dei Rmi Consultori teologi componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si
tenuta la Congregazione Preparatoria per discutere il dubbio sopra l'eroismo
delle virt del Ven. Servo di Dio Alano De Solminiac, dei Canonici Regolari
Lateranensi, Vescovo di Cahors.
SEGRETERIA
DI
STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare:
6 gennaio 1919. I Revmi P. Abate Arsenio Pellegrini e P. Sofronio Gassisi,
dei Minori Basiliani di Grottaferrata, Consultori
della S. Congregazione Pro Ecclesia Orientali.
27
63
15
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
22 dicembre 1918. Al sig. Giulio van den Heuvel, gi Inviato straordinario e
Ministro plenipotenziario del Belgio presso la
Santa Sede.
14 gennaio 1919. Al sig. Bonaventura Bianco Viel, gi Ministro degli Esteri
al Cile.
Al sig. Guglielmo Giorgio Emilio d'Artillac Brill, Incaricato di Affari dei Paesi Bassi a Buenos Aires.
22
64
aprile
Annus XI - Vol. XI
1 Martii 1919
Num. 3
OFFICIALE
APOSTOLICAE
I
ECCLESIAE
DERTHUSENSIS.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. Exstat, Derthusensi in urbe, praedivite in sacello templi cathedralis, canonice erecta pia ac vetustissima
Confraternitas Nostrae Dominae a Cingulo n u n c u p a t a , quae sodalium
n u m e r o et dignitate, non m i n u s quam germanae pietatis studiis, summopere floret. Omnis conditionis cives, e plebe non minus q u a m e nobilitate viri principes, reges et R o m a n i quidem Pontifices Nostri Decessores, per longam a n n o r u m seriem, h a n c Societatem maximo in h o n o r e
h a b u e r u n t ; ipsique Hispaniarum Reges illi n o m e n dederunt. Nunc vero,
cum hodiernus Prior Regalis huius Confraternitatis Nostrae Dominae a
Cingulo, roboratas amplissimo Derthusiensum Episcopi suffragio, enixas
Nobis humiliter preces adhibuerit, ut die festo titulari fidelibus cathedrale ipsum templum visitantibus plenariam indulgentiam de apostolica
benignitate largiri dignemur; Nos, attentis Societatis eiusdem antiquitate et splendore, optatis his a n n u e n d u m , q u a n t u m in Domino possumus,
existimavimus. Quam ob rem, audito dilecto filio Nostro S. R. E. Cardinali Poenitentiario Maiore, de omnipotentis Dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum Eius auctoritate confisi, o m n i b u s et
singulis fidelibus ex u t r o q u e sexu, die festo titulari enunciatae Regalis
ACTA., vol. X I , n. 3. 1-3-919.
66
Societatis Nostrae Dominae a Cingulo, n e m p e Dominica mensis septembris prima, ad D e r t h u s e n s e cathedrale t e m p l u m q u o t a n n i s , admissorum
sacramentali confessione expiatis ac caelestibus epulis refectis, confluentibus, a medietate diei praecedentis ad mediam u s q u e noctem ipsius
Dominicae, indulgentiam plenariam toties l u c r a n d a m concedimus, quoties sacellum B. Mariae Virg. a Cingulo, in enunciata cathedrali ecclesia
positum, devote visitent, ibique pro christianorum principum concordia,
h a e r e s u m exstirpatione, peccatorum conversione ac sanctae Matris Ecclesiae exaltatione pias ad D e u m preces effundant. Largimur insuper fidelibus eisdem, si malint, liceat plenaria h a c indulgentia functorum vita
labes poenasque expiare. Contrariis non o b s t a n t i b u s q u i b u s c u m q u e .
P r a e s e n t i b u s perpetuis futuris temporibus valituris.
XIX
P.
CARD.
GASPARRT,
a Secretis Status.
Il
TEMPLUM
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . L o c a m i , intra fines Luganensis;
dioecesis, antiquum exstat percelebre t e m p l u m Deo in honorem B. Mariae Virg. a Saxo dicatum, ad p e r e n n a n d a m m e m o r i a m erectum apparitionis ipsius Deiparae pio cuidam e Franciscani familia coenobitae, in pervigilio festivitatis B. Mariae Virg. in coelum Assumptae, a n n o millesimo
quadringentesimo octogesimo nono. Id constans refert, m o n u m e n t i s ac
prodigiis luculenter suffulta, traditio. Eidem porro Deiparae Virginis
tutelae merito fideles incolae Ticinenses t r i b u u n t , quod ab haeretica
lue, saeculo decimo q u a r t o per Helveticas regiones nefarie g r a s s a n t e ,
feliciter servati fuerint : ac saepe saepius, publicis vel privatis ingruentibus calamitatibus, praesenti ipsius Deiparae auxilio incolumes evaserint. Quam ob r e m cultus B. Mariae Virg. a Saxo in dies ad a u c t u s
est, eiusque ligneum affabre sculptum simulacrum, in ulnis P u e r u m
Iesum g e s t a n t i s , semel iterumque a u r e o diademate redimitum fuit,
primo quidem a Legato Apostolico a p u d Helvetios a n n o M D C X V I I ; secundo a u t e m decreto Vaticani Capituli a n n o M D C C C L X X X , scilicet q u a r t o
67
68
P.
GARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
III
ECCLESIA SS. URSULAE ET SOCLARUM, V V . ET M M . , IN URBE BONAERENSI, TITULO
BASILICAE DECORATUR.
t
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. Exstat in urbe Bonaerensi t e m p l u m
Deo in h o n o r e m Ss. Ursulae et Sociarum, virginum et m a r t y r u m , a n n o
MDCCLiv dicatum a t q u e Ordini F r a t r u m Minorum concreditum, u n d e
vulgo a S. Francisco n u n c u p a t u r . Ceteris illius urbis sacris aedibus, tum
antiquitate ac praestanti molis amplitudine, t u m conspicuis picturae et
sculpturae operibus idem templum ita praecellit, ut illustre veluti historiae m o n u m e n t u m h a b e a t u r , quod ab exteris q u o q u e illud invisentibus
merito suspicitur. Anno M C M X I piorum coniugum Sanctis Muzu et Carolae Vivar de Muzu, modo defunctorum, profusa liberalitate largitis
expensis, sacra eadem aedes tot de integro pulcherrimis omnigenae
artis ornamentis magnifice a d a u c t a fuit, ut praecipua Bonarensis civitatis ecclesia in praesens h a b e n d a sit. P r a e t e r Minorum Ordinis Fratrum, qui benefactis vitaque in exemplum peracta famam i m m a c u l a t a m
reliquerunt, mortales exuvias insigni sarcophago ibi recnditas, p r a e n o bili enunciato in templo illustrium etiam virorum corpora requiescunt,
qui, publicis et civilibus laudabiliter perfuncti m u n e r i b u s , inter optimates
Reipublicae Argentinae iure accensentur. R a t i o n e quoque cultus et fidelis
populi assidua frequentia et saepe saepius i n n u m e r o concursu, eadem
sacra aedes inter primarias urbis ecclesias enitet. Siquidem Franciscales
F r a t r e s , ibidem sacris officiis naviter vacantes, divini cultus splendori
singulari studio prospiciunt, simulque p l u r i m a e Confraternitates et Sodalitia, sub diversis nominibus, nec n o n Consociationes et Piae Uniones
eadem in ecclesia sunt legitime constitutae, praesertim laica Congregatio Tertii Ordinis S. Francisci, in q u a quingenti viri ac mille tercentae
mulieres militant. Hae o m n e s institutiones et societates privilegiis
4
69
sacrisque indulgentiis largiter pollent, queis ab h a c S a n c t a Sede diversimode ditatae fuerant. P r a e t e r e a m e m o r a t u m templum, Archibasilicae
Lateranensi iampridem aggregatum, non modo copiosa ac divite supellectili refertum est, sed praecipue sacrarum reliquiarum t h e s a u r o , q u a s
inter nonnullae insignes pretiosissimis thecis inclusae, q u a s publice expositas p e r m a g n o pietatis studio -christifideles venerantur. Quae cum ita
sint, cum h o d i e r n u s Franciscani Provinciae a B. Mariae Virg. Assumptione Praepositus, vota exprimens q u o q u e F r a t r u m Coenobii B o n a rensis, Nos enixis precibus flagitaverit, ut p r a e l a u d a t u m t e m p l u m sub
titulo S. Ursulae et sacrarum virginum et martyrum ad Basilicae dignitatem evehere d i g n e m u r ; Nos, animo repetentes gloriosas illius templi
memorias, precibus his a n n u e n d u m , q u a n t u m in Domino possumus, existimavimus. Idcirco, audito venerabili fratre Nostro S. R. E. Episcopo
Cardinali Sacrorum R i t u u m Congregationi Praefecto, attentoque praesertim commendationis officio tum archiepiscopi Bonarensium, tum
F r a t r u m Minorum Procuratoris Generalis, ecclesiam Bonarensem Ss. virginum et m a r t y r u m Ursulae et Sociarum, ex certa scientia et m a t u r a
deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine,
praesentium tenore, simplici Basilicae titulo cohonestamus, cum privilegio deferendi t i n t i n n a b u l u m et conopaeum, cui liceat addere s t e m m a
ipsius ecclesiae, n o n t a m e n a u r o vel argento o r n a t u m . Decernentes praesentes Literas firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et o b t i n e r e ; illisque,
ad quos pertinent, n u n c et in posterum plene suffragari, sicque merito
iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex n u n c et inane fieri si
q u i d q u a m secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive
ignoranter attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
VIII
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
70
Officiale
EPISTOLAE
I
AD
R.
F.
HIMERIUM
GENERALEM,
LA
SALLE,
IESU,
ALTERO
EORUM
FRATRUM
SAECULO
PATRIS
SCHOLIS
EXEUNTE
AB
CHRISTIANIS
OBITU
S.
PRAEPOSITUM
IOANNIS
BAPT.
DE
LEGIFERI.
71
r u m p a t e r n a e q u e Nostrae benevolentiae testem, apostolicam benedictionem tibi, dilecte fili, t u a e q u e sodalitati universae amantissime impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d S. Petrum, die x x v n mensis ianuarii
MCMXIX,
BENEDICTUS P P . XV
II
AD
R.
D.
P.
THOMAM
THEOLOGICAM
PEGUES,
S. THOMAE
EX
ORDINE
GALLICE
IN
PRAEDICATORUM,
MODUM
CATECHISMI
QUI
SUMMAM
EXPLICATAM
EDIDERAT.
die v
mensis februarii
BENEDICTUS P P . XV
MCMXIX,
CELEBRATIONE
CONCILIORUM
ET
APPELLATIONIBUS
IN
REGIONIBUS
ITALIAE
Conciliorum provincialium celebrationi in plerisque Italiae region i b u s h a u d leves obesse difficultates a multis sacrorum Antistitibus
n o t a t u m est: etenim, a e t a t u m decursu t u m ethnographicis r a t i o n i b u s
t u m etiam politicis perturbationibus, ecclesiasticae circumscriptiones
dioecesum ac provinciarum funditus i m m u t a t a e fuerunt; u n d e factum
quod ex metropolibus n o n paucis aliae suffraganeis sedibus s u n t
orbatae, aliae u n a m vel alteram retinuerunt.
Ex his a u t e m p r o n u m est intelligere, praedictos Episcoporum conventus in memoratis locis n o n illud obtinere posse m o m e n t u m eamque
solemnitatem, quae illos decerent, quaeque Ecclesia habere desiderat, ut
plurium Antistitum, in Dei nomine congregatorum, consiliis et auctoritate ea constituantur, quae Dei ipsius gloriae et fidelium bono utiliora
sint atque ad u s u m aptiora.
S.
Congregatio Consistorialis
73
74
CARD.
DE
LAI,
L.^S.
f V. Sardi, Archiep. Caesarien., Adsessor.
II
DECRETUM
DE
CESSATIONE
BELLO
QUARUMDAM
CONCESSAE
FACULTATUM
QUAE
SACERDOTIBUS
DURANTE
SUNT.
S. Congregatio Consistorialis
75
CARD.
DE
LAI,
L. S.
f V. Sardi, Archiep. Caesarien., Adsessor.
III
DE
NOMINANDIS
ADMINISTRATORIBUS
DIOECESANIS
76
CARD.
DE LAI,
E p . Sabinen., Secretarius.
L. S.
IV
PROVISIO ECCLESIAE
S. C. Consistorialis decreto, S S m u s D. N. Benedictus XV h a n c , q u a e
sequitur, ecclesiam de proprio pastore providit, scilicet:
14 februarii 1919. Titulari ecclesiae episcopali Adrianopolitanae
praefecit R. P. D. Franciscum Isola, h a c t e n u s Episc. Concordiensem.
V
NOMINATIO
14 februarii 1919.
Miletensi, S S m u s D.
d e p u t a v i ! R. P. D.
stratorem Apostolicum
valetudine.
S. Congregatio Concilii
SACKA CONGREGATIO
77
CONCILII
I
DECRETUM
REVOCATUR
RANTE
DECRETUM
DE
PROVISIONE
OFFICIORUM
ET
BENEFICIORUM
DU-
BELLO.
Cum ob belli cessationem e clericis servitio militari adstrictis plerique iam dimissi proprias dioeceses et sedes repetierint et reliqui brevi
dimittendi in eas sint redituri, congruum est ut, mutatis r e r u m adiunctis, decretum h u i u s S. Congregationis Concilii de provisione officiorum
et beneficiorum diei 14 novembris 1916 s u a m vim et r o b u r exerere
desinat. Illud itaque revocatur, p r o u t per praesentes litteras de m a n dato SSmi decernitur et declaratur esse revocatum et non amplius
vigere: proindeque Ordinarii redintegrantur in s u a s facultates eadem
officia et beneficia conferendi, servatis t a m e n de iure servandis, et praesertim canonibus 147-182 et 1431-1447 Codicis Iuris Canonici, necnon
prae oculis habita Instructione edita a S. Congregatione Consistoriali
De clericis e militia redeuntibus diei 25 octobris 1918.
D a t u m Romae, ex Secretaria eiusdem S. Congregationis Concilii,
die 26 februarii 1919.
F.
L.-HB
CARD.
CASSETTA,
Praefectus.
S.
I.
Mori,
Secretarius.
78
II
GERUNDEN.
FUNDATIONIS
BENEFICIORUM
(ex voto Consultoris). - Gum res de q u a agitur resolvenda sit iam novo Codice publicato et sub illud tempus, quo, finita
legis vacatione, Codex plenam vim obligandi obtinuit, considerari debet
t u m sub respectu ad novum Codicem, maxime in ordine ad n o v a s
fundationes, t u m sub respectu ad ius praecedens, praesertim quoad
ANIMADVERSIONES
8. Congregatio Concilii
Age vero, in casu, prima illa conditio, quod fundator obtineat prima
vice beneficium a se fundatum, non est conditio turpis a u t beneficii
n a t u r a e r e p u g n a n s , ut est manifestum. Orator quidem timuisse videtur
ne sub h a c conditione lateret simonia attendens fortasse Benedictum XIV
in Institut, canonie, n u m . 95 et resolutionem h u i u s S. C. in causa Alexandrina, Augmenti dotis, a. 1686, ab eodem relatam. A t t a m e n ille timor caret
f u n d a m e n t o ; quin immo eo loco Benedictus XIV, n. 6-sq. contrarium
expresse defendit innixus auctoritate Pitonii; nec allegata causa Alex a n d r i n a facit ad rem, ut optime ibidem prosequitur Benedictus XIV,
quia in illa causa non a g e b a t u r de fundatore, sed de alio clerico
80
81
S. Congregatio Concilii
Officiale
Ad
I.
Affirmative.
83
Ad IT. Concedi posse, d u m m o d o nihil obstet ex parte interesse
habentium.
Ad III. Provisum in praecedentibus.
Facta a u t e m de praemissis SSmo Dno Nostro Benedicto Div. Prov.
P P . X V per infrascriptum S . C C . Secretarium relatione, i n Audientia
insequentis diei, Sanctitas S u a datas E m o r u m P a t r u m resolutiones approbare et confirmare dignata est.
I.
SACRA
MORI,
Secretarius.
CONGREGATIO RITUUM
I
BRIXIEN.
DECRETUM
TIONIS
SUPER
SERVI
MINORUM
S.
INTRODUCTIONE
DEI
INNOCENTII
FRANCISCI
CAUSAE
A
BERTIO,
BEATIFICATIONIS
SACERDOTIS
ET
CANONIZA-
PROFESSI
ORDINIS
CAPCCINORUM.
84
S. Congregatio Rituum
85
86
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. B. G. Praefectus.
C A R D . VICO,
Alexander
Verde,
Secretarius.
II
ANDEGVEN.
DECRETUM SUPER INTRODUCTIONE CAUSAE BEATIFICATIONIS SEU DECLARATIONIS
M A R T Y R I I S E R V I D E I N A T A L I S P I N O T , PARCHt V I C I L O U R O U X - B C O N N A I S .
87
88
CARD. VICO,
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. B. C. Praefectus.
L.
S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
89
S. Romana Bota
ACTA TRIBUNALIUM
SACKA ROMANA ROTA
VICARIATUS NYANZAE SEPTENTRIONALIS
NULLITATIS
MATRIMONII
(MULIUNYA-ALIBADZEWA)
90
S. Jtiomana Bofa
91
In specie diximus quod, exortis discordiis Laurentium inter et Domitiliam, haec ab illo divertere cupiebat. Res delata fuit ad Vicarium Apostolicum qui, cause du scandale qui rsulterait de leur sparation
m a n d a v i t Domitillae ut n u b e r e t cum Laurentio sub poena privationis
s a c r a m e n t o r u m . Restitit primo Domitilla, at postea cessit, uti deponit
in secundo suo interrogatorio ad 4: L'Evque me d e m a n d a , si je vou lais du mariage avec Laurent. Je lui r p o n d i s : " Je n ' e n veux p a s :
je suis u n e a b a n d o n n e , c o m m e n t eonsentirais-je rester avec lui, qui
m ' a pille ? . L'Evque alors o r d o n n a au P. L a a n e de me refuser les
s a c r a m e n t s p o u r la raison que je refusais le mariage. Cela me priva
doublement, parce que j ' a v a i s l'habitude de les recevoir, et puis, parce
que je ne retournai p a s au village, mais restai la maison. Et puis,
qu'est-ce que c'est que la religion sans les sacrements? C'est comme
si tu n'en avais plus. De guerre lasse, je consentis ce q u ' o n vou lait de moi . Igitur Domitilla n o n libere, sed coacte consensit m a t r i monio. Quod testatur etiam P. L a a n e : Elle a accept parce que Mon seigneur lui refusait les s a c r e m e n t s , et confirmat testis T i b u i i a n g a :
Ce pourquoi Domitilla consentit l'union le voici, c'est le refus des
sacrements . Haec a u t e m coactio iniusta fuit et gravis. Iniusta quidem, quia Domitilla, q u a e n o n solum animum a versum in Laurentium,.sed c a u s a s etiam rationabiles h a b e b a t ab eo divertendi, non poterat
cogi ad m a t r i m o n i u m -ineundum s u b praetextu, q u o d scandalum ex
ipsorum separatione e x o r t u m fuisset inter fideles. Fuit etiam gravis,
nam ex u n a parte Domitilla erat trs douce et srieuse , p a r a t a ad
obediendum in o m n i b u s Vicario, mme quand'il m'ordonnait de porter
un fardeau ; ex altera m a l u m minitatum, i. e. privatio sacramentorum,
pro ipsa grave erat, quia solita erat quotidie refici sacramentis, uti
superius vidimus, et confirmat L a u r e n t i u s d e p o n e n s : Domitilla tait
u n e chrtienne assidue la reception des s a c r e m e n t s ; aussi est-ce
le seul refus q u ' o n lui en fit que la dcida m'accepter .
Nec alio modo Domitilla agere p o t e r a t ; a d h u c enim notitiis carebat
p a r e n t u m , quos si reperiisset, certum est quod consensum n o n rnovasse!: ait enim L a u r e n t i u s : Ce qu'il y a de certain, c'est que s i e l l e
avait retrouv ses p a r e n t s a v a n t le mariage qu'on n o u s d e m a n d a de
renouveler l'glise, j a m a i s elle ne s'y serait prte . Nec ab aliquo
praesidium aut consilium petere poterat; n a m ipsa deponit: Si le P r e
Roche tait rest l, lui, qui m'avait baptise, j ' a u r a i s eu recours
lui. Mais on venait j u s t e de lui d o n n e r u n e a u t r e destination. Je n ' e n
connaissais a u c u n a u t r e intimement . Hisce in adiunctis, prosequitur
Domitilla, n o u s fumes unis la sacristie. Je refusai d'apporter m o n
S. Romana Bota
93
a Lau-
Quibus o m n i b u s in iure et in facto perpensis, Nos infrascripti Auditores de t u r n o , pro tribunali sedentes et solum Deum prae oculis habentes,
decernimus, declaramus et definitive s e n t e n t i a m u s constare de matrimonii
nullitate in casu.
Ita decernimus, m a n d a n t e s Ordinariis locorum et Ministris Tribunalium ad q u o s spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c n o s t r a m definitivam sententiam, et adversus reluctantes procedant ad n o r m a m sacror u m c a n o n u m et praesertim cap. 3, sess. XXV, De reform. Concilii
Tridentini, iis adhibitis exsecutivis et coercitivis mediis, quae magis
efficacia et o p p o r t u n a , pro r e r u m adiunctis, exstitura sint.
R o m a e in sede Tribunalis S. R. Rotae, die 10 maii 1918.
94
SEGRETERIA
DI
STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare:
18 febbraio 1919. I RR. PP. Arturo Vermeesch e Giuseppe Steiger, della Compagnia di Ges, Luigi di San Francesco di Paola,
Passionista, Colombano Dreyer, dei Frati Minori,
e Benedetto Lopez, Abate Procuratore Generale
della Congregazione Cassinese P. 0., Consultori
della Sacra Congregazione dei Religiosi.
95
ONORIFICENZE
Cou Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
25 gennaio 1919. Al sig. Antonio Otto, di Bruxelles.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
25 gennaio 1919. Al sig. Stefano Otto, di Bruxelles.
96
MAGGIORDOMATO DI S U A SANTIT
Con. Biglietti di S. E. Rma Mons. Maggiordomo, il Santo Padre si degnato
di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S. :
21 novembre 1918. Mons. Francesco Fessier.
8 gennaio 1919. Mons. Antonio Giuseppe Maria Mutsaers, della diocesi di
Bois-le-Duc.
febbraio
Mons. Luigi De Piero, della diocesi di Concordia.
17
NECROLOGIO
1 febbraio 1919. Mons. Antonio M. Grasselli, arcivescovo titolare di Larissa,
commendatore di S. Spirito.
8
Annus XI - Yol. XI
12 Martii 1919
Num. 4
FRATRES
die c o n v o c a v i m u s , placet
quidem
gubernantes,
luti et incremento
particularium
consulerent,
singulariter Ecclesiam
cum, universitatem
foverent
par erat
et
regionis
eius
Ecclesiarum
sa-
consentaneum ut
quam
consum-
sanctimoniae
sapientiaeque
fru-
Sedi eximios
7
98
Officiale
latinam
l i t u r g i a m . C e t e r u m e x s t a n t pontificiae p r o v i d e n t i a e
d o c u m e n t a n o n p a u c a vel a d p r o s p e r i t a t e m O r i e n t a l i s Ecclesiae
v a r i i s m o d i s p r o m o v e n d a m , vel
a d illas c h r i s t i a n o r u m sedes
t u t a n d a s q u a e t a m crebris h o s t i u m i n c u r s i o n i b u s p a t e r e n t . Nec
s a n e hic a t t i n e t c o m m e m o r a r e
D e c e s s o r u m a d Ecclesias dissidentes, u t a d h o c u n i t a t i s v i t a e q u e
c e n t r u m , u n d e misere secesserant, r e d i t u m m a t u r a r e n t , e t vet e r a illa obsequii e t o b e d i e n t i a e i n h a n c b e a t i P e t r i C a t h e d r a m
officia r p t r e n t , c u i u s q u i d e m Graeci P a t r e s in Conciliis oecumenicis Ephesino et Chalcedonensi exempla dederunt luculentissima.
Nos vero, a d g u b e r n a c u l a h u i u s Ecclesiae R o m a n a e q u a e
r a d i x et m a t r i x e s t Ecclesiae C a t h o l i c a e u t , i n s c r u t a b i l i Dei
consilio, collocati s u m u s , oculos a n i m u m q u e ad Orientis Ecclesias t u m q u a e c u m h a c Apostolica Sede, unde unitas sacerdotalis
exorta est, c o p u l a n t u r , t u m q u a e sese ab i p s a s e g r e g a r u n t , s t u diose c o n v e r t i m u s , et, D e c e s s o r u m v e s t i g i a p e r s e q u e n t e s , u t r u m que h a b u i m u s propositum, alteras in pristinam dignitatem restituere, a d f i d e i u n i t a t e m a l t e r a s revocare.
P r i m u m i g i t u r Ecclesiae O r i e n t a l i s negotiis t r a c t a n d i s p r o p r i a m S. Congregationem constituimus: deinde latinis pariter
e t graecis, vel d i s s i d e n t i b u s , s t u d i o r u m d o m u m a p e r u i m u s , u b i
a l t i o r e m copiosioremque sibi Orientis c h r i s t i a n i c o g n i t i o n e m et
99
s c i e n t i a m c o m p a r a i e n t . Q u a m d o m u m I n s t i t u t i Pontificii titulo
d e c o r a v i m u s , p e c u l i a r e ipsius suscipientes p a t r o c i n i u m : eius
a u t e m C o n g r e g a t i o n i s N o b i s m e t ipsis N o s t r i s q u e successoribus
p r a e f e c t u r a m r e s e r v a v i m u s ideo u t N o s t r a e r g a O r i e n t a l e s esset
benevolentia testatior.
Sed n o n satis h a b u i m u s Ecclesiae Orientalis u t i l i t a t i in fut u r u m prospicere q u o q u i d e m s p e c t a t I n s t i t u t u m q u o d d i x i m u s ;
o m n e m q u o q u e o p e r a m N o s t r a m operaque p r o v i r i b u s c o n t u l i m u s a d l e v a n d a m m a i o r u m m o l e m q u i b u s eae g e n t e s , q u o a d
furor belli insedit, l a b o r a r e n t in R u s s i a e finibus, in B a l c a n i s et
i n ditione T u r c a r u m . N a m q u e hic g e n t e m u n i v e r s a m v i d e b a m u s
p r o p e a d i n t e r n e e i o n e m r e d i g i ; illic c o m p u l s o s c a t e r v a t i m dom o s deserere, sese i n m o n t e s r e c i p e r e i b i q u e t e m p o r i s i n c l e m e n t i a et i n e d i a confici; p a s s i m C h r i s t i c o l a r u m coetus dissolvi,
sacerdotes eiici in c a r c e r e s q u e d e t r u d i , t e m p l a , coenobia, scholas, h o s p i t i a in profanos u s u s c o n v e r t i ; Ecclesiae d e n i q u e b o n a
e t p r i v a t o r u m d i r i p i a c d i s s i p a r i . H i s o m n i b u s malis, q u a n t u m
in N o s t r a p o t e s t a t e fuit, m e d e r i , n u l l o n a t i o n i s religionisve dis c r i m i n e , s t u d u i m u s . P r a e ceteris vero sollicitos Nos h a b e b a n t
A r m e n i i i t e m q u e Syriae e t L i b a n i incolae, u t p o t e q u o s frequent i u s d e p o r t a t i o n i b u s e t fame t o r q u e r i a t q u e e t i a m c o m m u n i t e r
trucidari videremus.
Q u a r e p r o A r m e n i i s u n i v e r s i s e t p r o iis s i n g i l l a t i m q u i capiti d a m n a t i essent, vel u t c u m q u e Nostro i n d i g e r e n t
Ipsi c u m Imperatore Othomanico saepius
s o r t e m v e h e m e n t e r iis
principibus
auxilio,
commendavimus, quorum
a p u d i p s u m m a g i s v a l e r e d e p r e c a t i o v i d e b a t u r . I t a Nobis, Deo
a d i u v a n t e , licuit p l u r i b u s in locis finem c a e d i b u s afferre, nec
paucorum quoque necem prohibere. Interea orbitatem miserantes i n n u m e r a b i l e m e x A r m e n i a p u e r o r u m ,
eis
pro
facultate
s u b v e n i m u s , attrice d o m o C o s t a n t i n o p o l i c o n s t i t u t a .
Quod a u t e m a d S y r i a i a L i b a n u m q u e p e r t i n e t , a d a v e r t e n d a s f a c i n o r u m a t r o c i t a t e s q u a e ibi t i m e b a n t u r / a t q u e u t i m p o r t a r e n t u r eo res ad v i c t u m necessariae, o p e m p a r i t e r a p l u r i b u s
Civitatum
moderatoribus i m p e r a v i m u s .
Brevi ut dicamus,
100
s a c r a e Missiones d i s s i p a t a e , c h r i s t i a n o r u m
multitudines tem-
plis e t s a c e r d o t i b u s d e s t i t u t a e , p o p u l i q u e i n t e r s e d e l i b e r t a t e
contendentes et ad inopiam adducti rerum omnium.
Sed i n p r i m i s m a g n a Nos sollicitudine afficiunt S a n c t a P a l a e s t i n a e L o c a o b s i n g u l a r e m scilicet e o r u m d i g n i t a t e m , q u a s u n t
C h r i s t i a n o r u m .cuique s u m m e v e n e r a b i l i a . Q u i b u s q u i d e m Locis
a b infidelium d o m i n a t u l i b e r a n d i s q u a m m u l t a m d i u t u r n a m q u e d e d e r u n t o p e r a m decessores Nostri, q u a n t u m laboris e t s a n g u i n i s , s a e c u l o r u m d e c u r s u , C h r i s t i a n i Occidentales
impende-
r u n t ! N u n c v e r o cum e a n u p e r , i n g e n t i c u m l a e t i t i a b o n o r u m
o m n i u m , r u r s u s i n C h r i s t i a n o r u m p o t e s t a t e m cesserint,
sum-
m o p e r e n i m i r u m a n x i i s u m u s d e iis q u a e i n h a c r e P a r i s i e n s e d e
p a c e C o n s i l i u m p r o x i m e c o n s t i t u e t : n a m a c e r b u s profecto Nobis
et Christifidelibus, q u o t q u o t sunt, i n u r e r e t u r dolor, si infideles
i n P a l a e s t i n a meliori p o t i o r i q u e i n c o n d i t i o n e p o n e r e n t u r , m u l t o q u e m a g i s s i illa c h r i s t i a n a e Religionis a u g u s t i s s i m a m o n u m e n t a eis t r a d e r e n t u r q u i c h r i s t i a n i n o n s u n t . N o v i m u s p r a e t e r e a a d v e n a s acatholicos, copiis o p i b u s q u e a b u n d a n t e s , q u a s
b e l l u m i n P a l a e s t i n a g e n u i t m i s e r i a s r u i n a s q u e p l u r i m a s , iis
abuti ad suas inibi doctrinas disseminandas. Atqui omnino non
f e r e n d u m est, ibi t o t a n i m a s ,
a c a t h o l i c a fide deficiendo, r u e r e
i n i n t e r i t u m u b i D o m i n u s Noster I e s u s C h r i s t u s v i t a m aeter-
101
II
PROVISIO
ECCLESIARUM
in America, R.
P.
Albertum
102
Cathedrali
ecclesiae
Lingonensi,
R. D. T h e o p h i l u m Louvard, vica-
in
America, R. D. E d m u n d u m
Gib-
Hermida.
ecclesiae
in
Skvireckis,
R. D. Guillelmum
Hiekey.
Tarentinum, Horatium
Philippensem,
Sardianum,
Mazzella iam
Iosephum
Eugenium
archiepiscopum Rossanensem.
Palica.
Pacelli.
Bartholomaeum
Surrentinum, P a u l u m
Vallensem.
Iacuzio,
Cattaneo.
iam
episcopum C a p u t a q u e n s e m
et
Carmelum
Patan.
103
Americum
Bevilacqua,
iam
episc. Rythymensem.
Clonfertensem.
R i c h a r d u m Isasa, iam
episcopum
Anemurianum.
Aloisium
Gompsanensem et
pum Octeriensem.
Salisburgensem,
Campaniensem,
Carmelum
Surensem.
Angelum
Bernacchioni.
Casimirum
Ruszkiewiecz.
Armenopolitanum,
Iulium
Hosszu.
n e t a n u m et Centumcellarum.
episcopum Cor-.
104
Antonium
Thomam
Stoppani.
Esser.
Flaminium
Thaciamontanensem,
Tentyritem,
Aloisiui
Aemilium
de
Gooman.
Bunoz.
Modrensem,
Hyacinthum
Massensem,
Iosephum
Tacapitanum,
Bellotti.
Ghassagnon.
Bertazzoni.
Ioannem
Sedlk.
Hermopolitanum,
Georgium
Glosauer.
Verszprimiensem,
Ferdinandum
Rott.
Ludovicum
Lyddensem,
Patritium
Sebastian.
Ghiasson.
Henricum
Adrianopolitanum,
iam episcopum
Bugellensem.
Lcroart.
Dionysium
Lowney.
Henricum
Gray
Graham.
Ioannem
Gantwelt. <*
Sigismundum
Amadeum
Casabona.
Kerriensem et Aghadonensem,
Gornetanum
et
Lozinski.
Carolum
Centumcellarum,
Lucam
O'
Sullivan.
Piergiovanni.
Ioannem
Gannon.
Ioannem Porbes.
Mandelensem,
Aloisium
Ferretti.
Pastopolitanum, Antonium
Diniensem,
Ioannem
Puego de Val.
Martel.
Berisensem, R a y m u n d u m
nensem.
Fernensem,
105
Guillelmum
De La Porte, iam
episcopum C e n o m a -
Godd.
Paleopolitanum,
Anthedonensem,
Aemilium
Caputaquensem et
Limericensem,
Perez.
Vallensem,
Dionysium
Franciscum
Cammarota.
Hallinan.
Augustinum
Danielem
Migliore.
Gorman.
Corum
bensem.
Cadurcensem,
Iosephum
Giray.
Egilbertum F u e n z a l i d a Guzman.
Cochabambensem,
Franciscus
S.
Caroli Ancudiae,
Pierini.
A n t o n i u m Castro.
Oxomensem, Matthaeum
Mugica y Urestarazu.
Squillacensem,
Elli.
Wilcanniensem,
Ioannem
Guillelmum
Hayden.
Ioannem
Bos.
Iosephum
Burgain.
108
Caratingensem,
Emmanuelem
Nogueira D u a r t e .
Thomam
Walsh.
Christophori de Laguna,
Gabrielem L l o m p a r t .
Georgium
Bennet
Fulginatensem,
Stephanum
S. Ludovici de Maragnano,
Thelesinum,
Iosephum
Melphictensem,
Osackensem,
Corbini.
Helvetium Gomes de
Ouvrira.
Signore.
Iuvenacensem
et
Terlitiensem,
Ioannem
Iacono.
I o a n n e m Castanier.
Lafayettensem,
Iulium
Galvestoniensem,
Jannard.
Christophorum
Byrne.
S. Antonii, A r t h u r u m Drossaerts.
Duluthensem,
I o a n n e m Mac Nicholas.
Wladislaum
Ascalonitanum,
Adalbertum
Halicarnassensem,
Barcaeum,
Cusarum,
Paulum
Gaii.
Szeiazk.
Kubicki.
R o m u a l d u m Jalbrzykowski.
Diocletianopolitanum,
pensem.
Eleutheropolitanum,
De
Owezarek.
Stanislaum
Adulphum
Ganathensem,
Krynicki.
Caphamaum,
Antonium
Nicolam
Aloisium
Epiphaniensem,
Petrum
Panopolitanum,
Iosephum
de
De
Assis, iam
episcopum
Guaxu-
Carlo.
Barlassina.
Rossillon.
Nicolas.
Franciscum
Pednelissensem,
Thomam
Dantin.
Broderick.
epi-
107
Thignicensem,
Augustum
Declercq.
Ionopolitanum,
Nicolaum
Gonzalez
Telmissensem,
Boleslaum
Perez.
Twardowski.
Marianum
Gamenecensem,
Petrum
Podlakiensem,
Bigensem,
Tulman.
Mankowski.
Henricum
Eduardum
Eucarpiensem,
Przezdziecki.
0'Rourke.
Ernestum
Seydl.
Georgium
Arianensem,
Iosephum
Valonensem,
Iacobum
Anemuriensem,
Matulewicz.
Lo
Jacono.
Gopello.
Sophronium
Hacbang y
Gaborni.
Ludovicum
Termier.
Iosephum
Gerasensem,
Edmundum
Galliensem et
Alatrinum,
Mae
Heelan.
Pergulanum,
Antonium
Grath.
Augustum
Curi.
Torrini.
Alexandrinum Statiellorum,
losue
Signori,
iam
episcopum
Fossa-
nensem.
Fossanensem,
Quiricum
Travaini.
Iacobum L a m i n n e .
Iosephum
Durjer.
108
III.
SACRI
PALLII
EXPOSTULATIO
ET
CONCESSIO.
MOTU
DE MISSIONIBUS
PROPRIO
CATHOLICIS
TERRAE
SANCTAE
IUVANDIS
BENEDICTUS P P . XV
s u a s inibi d o c t r i n a s
disseminandas ; idque,
109
f ecto n o n i n d i g e t i s , u t e a r u m d e m M i s s i o n u m c a u s a m a g e r e a p u d
vestros populos omni studio nitamini. Vobis vero instantibus
p l u r i m o s c o n f i d i m u s esse r e s p o n s u r o s , s a l v a t a m e n s t i p e q u a e ,
s e c u n d u m Decessoris N o s t r i fel. rec. L e o n i s X I I I l i t t e r a s Salvatoris ac Domini, p r o Locis S a n c t i s est o o r r o g a n d a et ad Custodem Terrae Sanctae transmittenda.
Auspicem caelestium m u n e r u m benevolentiaeque Nostrae
t e s t e m , vobis, V e n e r a b i l e s F r a t r e s , e t Clero p o p u l o q u e v e s t r o
apostolicam benedictionem peramanter impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , die x i m a r t i i , a n n o
mcmxix,
BENEDICTUS P P . XV
LITTERAE
CONSOCIATIONI
DOMINAE
INDULGENTIAE
ET
NOSTRAE
SPIRITUALIA
APOSTOLICAE
A
SALUTE
PRIVILEGIA
PARISIIS
CANONICE
ERECTAE
CONCEDUNTUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Dilectus filius Iosephus Maubon,
Vicarius generalis Congregationis Augustinianorum ab Assumptione et
Moderator Generalis Associationis titulo Nostrae Dominae a Salute
Parisiis canonice erectae, enixis nos precibus flagitat, ut nonnullas
indulgentias, a Decessoribus Nostris ipsi Associationi iam concessas,
in p e r p e t u u m confirmare novasque illis adiungere de benignitate Apostolica dignemur. Nos precibus his, quae in tam frugiferae Societatis
b o n u m cedunt a t q u e incrementum, q u a n t u m in Domino possumus, annuentes, audito dilecto Filio Nostro S. R. E. Cardinali Poenitentiario
Maiore, haec quae infrascripta s u n t decernenda existimavimus. Nimirum,
de omnipotentis Dei misericordia ac Bb. Petri et Pauli Apostolorum
Eius auctoritate confisi, o m n i b u s et singulis fidelibus qui dictam Consociationem Nostrae Dominae a Salute in posterum ingredientur, die
primo e o r u m ingressus, si vere poenitentes et confessi sanctissimam
Eucharistiam sumpserint, p l e n a r i a m ; ac t a m inscriptis q u a m in posterum
inscribendis m e m o r a t a in Associatione fidelibus, in cuiuslibet eorum
mortis articulo, si vere poenitentes et confessi ac S. Communione refecti,
110
111
precatorias, applicatione indulgentiarum a S. Birgitta. T a n d e m Director i b u s ipsis n u n c et in posterum privilegium tribuimus, cuius vi Missae
ab iisdem ad quodvis cuiusque ecclesiae altare pro defunctis dictae
Associationis sociis celebratae, illi animae pro q u a celebratae .fuerint,
perinde suffragentur ac si forent ad privilegiatum altare peractae. Non
obstantibus Constitutionibus speciali licet a t q u e individua mentione ac
derogatione dignis, aliisque ordinationibus et sanctionibus Apostolicis
ceterisque o m n i b u s in contrarium facientibus q u i b u s c u m q u e . Praesentibus perpetuis futuris temporibus valituris. P o r r o praecipimus ut aliae
omnes indulgentiae, a Decessoribus Nostris ipsi Societati quomolibet
concessae, revocatae sint, prout illas per praesentes Apostolica Nostra
auctoritate revocamus. Volumus autem ut praesentium Literarum transumptis, seu exemplis, etiam impressis, m a n u alicuius notarii publici
subscriptis et sigillo personae in ecclesiastica dignitate vel officio constitutae munitis, eadem prorsus fides adhibeatur quae adhiberetur ipsis
praesentibus si forent exhibitae vel ostensae.
XXIII
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
SERMO
AD
PAROCHOS
ET
AD
QUADRAG-ESIMALES
(ni martii
IN URBE
CONCIONATORES
MCMXIX)
112
1' uomo di Dio non riconosce ragione di fine nelle ricchezze e negli
o n o r i : tu autem, o homo Dei, haec fuge. N p u n t o pi malagevole apparisce l'intendere che quel n o m e di u o m o di Dio conveniva, meglio
di ogni altro, a chi, con l'esempio e con la parola, avrebbe dovuto far
trionfare la giustizia e mettere in onore la piet, la fede e la carit,
perch i propugnatori della giustizia e i cultori della piet, della fede
e della carit si manifestano nei fatti uomini di Dio : tu autem, o homo
Dei,... sedare iustitiam, pietatem, fidem, caritatem. Ma n o n p o t r e m m o Noi
imitare l'Apostolo e salutare alla Nostra volta col nome di uomini di
Dio i dilettissimi Nostri figli, chiamati ad a n n u n z i a r e la divina parola
in questa Nostra citt di R o m a n e l l ' i m m i n e n t e q u a r e s i m a ?
A questa d o m a n d a il Nostro cuore n o n indugia a dare affermativa
risposta, perch il p a d r e si compiace sempre, n o n p u r di ogni nome, ma
anche di ogni pi piccola cosa che riesca ad onore dei figli. Ma, aftinch
nessuno creda che l'affermativa risposta sia d o v u t a solo al sentimento
del cuore, Ci piace invitar voi, o dilettissimi, a considerare che essa
p u r confermata dal raziocinio della mente. A questa considerazione Noi
vi invitiamo, nel desiderio di mettere ognor meglio in rilievo di q u a n t a
stima sono degni i predicatori della quaresima e di quale affetto Noi
li circondiamo nell'augurare fecondo di frutti il ministero ad essi affidato. O h ! potessimo Noi paragonarci all'Apostolo Paolo, e, con verit
pari a quella che fioriva sul labbro di lui q u a n d o diceva a Timoteo tu
autem, o homo Dei, Noi p o t r e m m o salutare col n o m e di uomini di Dio
i predicatori della q u a r e s i m a oggi convenuti alla Nostra p r e s e n z a ! A
questi infatti a u g u r i a m o n o n solo di tenersi lontani da ci che pu
nuocere all'efficacia del loro- ministero - tu autem, o homo Dei, haec
fuge, - ma altres di difendere la fede, di p r o p u g n a r e la giustizia e di
promuovere l'amore a Dio ed ai prossimo, come si addice a veri uomini
di Dio: tu autem, o homo Dei,... sectare iustitiam, pietatem, fidem, caritatem.
Chi voglia dar forza persuasiva al suo discorso deve anzitutto poggiarlo sull'insegnamento di un b u o n maestro. Noi perci, volendo dimostrare che ai predicatori si addice il n o m e di uomini di Dio , mettiamo a base del nostro ragionamento la parola dell'Angelico Dottore.
La imposizione dei nomi, dice s a n T o m m a s o , deriva da ci che determ i n a la cognizione delle cose da n o m i n a r e : nomen imponitur ab eo per
quod res cognoscitur ( I q. XIII). Ora le cose sono da noi conosciute o
per le loro propriet o per le operazioni loro. Ne segue quindi che, a
giudicare dei nomi da imporsi ai predicatori, egli d'uopo conoscere
di questi le doti e le azioni proprie.
a
113
114
115
116
117
118
S. Congregatio Consistorialis
119
ET
AGGREGATIONIS^
CARD.
DE
LAI,
E p . Sabinen., Secretarius.
L . S .
II
W L A D I S L A V I E N S I S SEU C A L I S S I E N S I S
ET K I E L C E N S I S
DISMEMBRATIONIS
ET
AGGREGATIONIS
Q u u m Episcopus Wladislaviensis seu Calissiensis, consentiente Episcopo Kielcensi, postulasse!, ut fideles loci vulgo Budnik Maly a parochia
Kozieglony et dioecesi Kielcensi seiungerentur et ecclesiae curatae loci
Starcm, dioecesis Wladislaviensis seu Calissiensis, unirentur, S s m u s D. N.
Benedictus P P . X V b o n u m i u s t u m q u e censuit oblatas preces exaudir.
tao
Itaque, S. G. Consistorialis, de m a n d a t o Sanctitatis Suae, per decret u m diei 7 februarii 1919 m e m o r a t u m p a g u m Budnik Maly a parochia
Kozieglony .. dioecesis Eielcensis, separavi! et ayulsit, e u m q u e curatae
ecclesiae seu parochiae Starcza, dioecesis Wladislaviensis, aggregavit et
addixit.
ji
C . CARD. D E L A I ,
E p . Sabinen., Secretarius.
III
DECRETUM
CIRCA
QUASDAM
ORDINARIORUM
FACULTATES
CARD.
DE LAI,
S.
f V. Sardi, Archiep. Caesarien., Adsessor.
Annus XI - Vol. XI
1 Aprilis 1919
Num.
R.
OB
P.
REGINALDUM
EDITUM AB
EO
GARRIGOU - LAGRANGE
TRACTATUM
EX
APOLOGETICUM
ORDINE
DE
PRAEDICATORUM
REVELATIONE .
MCMXIX,
Ponti-
B E N E D I C T U S P P . XV
ACTA, vol. X I , n. 5. 1-4-919.
II
AD
IOANNEM
S.
PRAESENTI
R.
REI
E.
CARD.
CSERNOCH,
RELIGIOSAE
ARCHIEPISCOPUM
CONDICIONE
IN
STRIGONIENSEM,
DE
HUNGARIA.
Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Multiplices quidem anxietates t a m crudele t a m q u e d i u t u r n u m bellum Nobis
attulit; at nihil magis anxios sollicitosque Nos h a b e t q u a m q u o d inde
orta r e r u m perturbatio non solum in societatem civilem sed in religiosas
ipsas gentium r a t i o n e s r e d u n d a v i t . P r a e s e r t i m vero magni casus Nos
movent eorum p o p u l o r u m e x q u i b u s I m p e r i u m A u s t r o - H u n g a r i c u m
compositum erat, quique iam singuli ad eam reipublicae formam n i t u n t u r
q u a e singularum n a t i o n u m votis respondeat. Cum enim his populis conspicua p a r s gregis Nobis divinitus crediti contineatur, q u a e s e m p e r fide
et i m p e n s a erga h a n c Apostolicam S e d e m pietate eminuit, facile intelligitur singularem in modum Nos curare ne aliquod a p u d eos religio
capiat d e t r i m e n t u m . Equidem iis omnibus, qui e a r u m Civitatum res
publicas g u b e r n a n t , d u m pacem et prosperitatem suis populis firmare
student, s p e r a m u s fore curae, ut s a r t a tecta Ecclesiae i u r a legesque conservent, si vere volunt iustitiae in civili societate ac boni publici fund a m e n t a al va consistere. Iam vero n e m o ignorat q u a m cordi sit Apostolicae Sedi i n t e r n a tranquillitas b o n u m q u e n a t i o n u m , q u a m q u e parata
semper sit omnem s u a m operam in id conferre. Quin etiam, quo melius
r e m a s s e q u a t u r , m u t u a s necessitudines seu relationes cum legitimis civit a t u m g u b e r n a t o r i b u s , qui se id velle significaverint, inire consuevit.
A d m o d u m igitur o p p o r t u n e h a n c Apostolicae Sedis p r o p e n s a m voluntatem illustrabunt Episcopi, d e m o n s t r a n t e s q u a n t a m publicae utilitatis
spem u t r i u s q u e potestatis conspiratio contineat. In a d m i n i s t r a n d o a u t e m
m u n e r e sibi divinitus concredito, Apostolica Sedes cum prudentiae studioque Episcoporum, t u m sacri ordinis et laicorum actioni disciplin a e q u e confidit. Etenim a n t i q u u s ille h u m a n i generis o p p u g n a t o r Satan s , h a r u m civilium c o m m u t a t i o n u m n a c t u s opportunitatem, Ecclesiae
solidam compagem dissolvere c o n a t u r eiusque salutarem o p e r a m impedire. I t a q u e Nos sollicito cum animo n u p e r vidimus nonnullos e Clero
nimis aperte licenterque in medios politicarum r e r u m Auctus se coniicere, seque acerrimis de n a t i o n e contentionibus immiscere, p a r t i u m
odia concitantes in sacri ministerii dignitatem. Sed multo maiori Nobis
aegritudini fuit q u o d accepimus, clericos q u o s d a m a u s o s esse popula-
123
riter comitia h a b e r e , ut de sanctissimis Ecclesiae legibus abolendis consultarent. Huic t a n t a e t a m q u e d e p l o r a n d a e officii oblivioni omnino Episcoporum est vehementissime reclamare, ut ad veritatem sanitatemque
devii revocentur. Hi vero m e m i n e r i n t iis plane subesse oportere, quos
Spiritus Sanctus posuit Episcopos regere Ecclesiam Dei ; n a m , ut ait
Ignatius martyr, quotquot Dei et Iesu Christi sunt, hi s u n t cum Epi scopo (Philad., III, 2); q u a r e qui n o n sunt cum Episcopo, nec Dei
s u n t n e q u e Iesu Christi. Eosdem v o l u m u s admonitus q u a m dedeceat
sacerdotem catholicum, qui in corcendis cupiditatibus ceteros anteire
debeat, ipsum infirmiorem videri. Q u a m ob c a u s a m alte v e h e m e n t e r q u e
d e n u n t i e n t Episcopi nullam p r o r s u s ab Apostolica Sede de sacerdotalis
continentiae lege permitti posse q u a e s t i o n e m , quae quidem lex ab ipsa
t a m q u a m peculiare o r n a m e n t u m h a b e t u r Ecclesiae Latinae, e i u s d e m q u e
fons quidam praecipuus actuosae virtutis. R e t u n d a n t praeterea ex auctoritate necesse est inconsideratissimam eorum temeritatem qui non verentur h a e c c o n t e n d e r e : B o n a sive mobilia sive immobilia singulorum
beneficiorum seu institutorum ecclesiasticorum, imo etiam piarum
q u a r u m v i s fundationum, quoquo m o d o adecclesias et instituta illa
pertinentium, esse inalienabilem proprietatem omnium in H u n g a r i a
exsistentium catholicorum; e o r u m q u e administrationem, iusque de illis
pro lubitu disponendi, non t a n t u m in fines praestitutos, sed etiam in
alios p r o r s u s fines, transferenda esse ad comitia sic dicta catholico r u m . Quibus quidem principiis, a spiritu sacerdotali maxime alienis,
n o n solum hierarchicus ordo omnisque Ecclesiae disciplina subvertitur,
sed etiam divina ipsa Decalogi praecepta violantur. Simul vero Episcopos, q u a m maximo studio p o s s u m u s , h o r t a m u r u t o m n i b u s p a t e r n a e
caritatis officiis s u u m quisque clerum sibi devinciant, varias eius necessitates materiales, uti dicuntur, et morales ipsi per se accurate exquirant, eisque ut m e d e a n t u r nihil p r a e t e r m i t t a n t ; id quod n o n d u b i t a m u s
q u i n ipsi iam h a b e a n t in animo efficere. Item explorent quid suo populo
pro novis t e m p o r i b u s necesse sit, eique o p p o r t u n e consulant; et, si opus
fuerit, r e m ad Apostolicam Sedem deferant. - Haec tibi, dilecte fili Noster, qui in acie et dimicatione v e r s a n s , p a t e r n a cum fiducia edicentes,
caelestium auspicem m u n e r u m et praecipuae benevolentiae Nostrae
testem, apostolicam benedictionem tibi t u o q u e gregi universo a m a n t i s sime i m p e r t i m u s .
D a t u m R o m a e a p u d S. P e t r u m , die xir mensis martii, in festo S. Gregorii Magni, a n n o M C M X I X , Pontificatus Nostri quinto.
BENEDICTUS P P . XV
124
CONSISTORIALIS
DECRETUM
CIRCA
PROPONENDOS
TERRAE
NOVAE
AD
EPISCOPALE
MINISTERIUM
IN
CANADENSI DOMINIO
ET
INSULIS,
S. Congregatio Consistorialis
125
126
9. Investigationes eiusmodi e a r u m q u e causa m a x i m a secreti cautela peragendae erunt, ut s u p r a n u m . 6 dictum est. Quod si v e r e a n t u r
rem paiam evasuram, ab ulterioribus inquisitionibus abstineant.
10. P o s t P a s c h a , die et loco a Metropolitano vel a seniore Archiepiscopo determinandis, omnes Episcopi convenient ad seligendos eos qui
S. Sedi ad episcopale ministerium proponi debeant. Convenient a u t e m
a b s q u e ulla solemnitate, quasi ad familiarem congressum, ut attentio
quaelibet, praesertim diariorum et ephemeridum, et omne curiositatis
s t u d i u m vitetur.
11. In conventu, invocato divino auxilio, p r a e s t a n d u m erit a singulis,
Archiepiscopo non excepto, tactis SS. Evangeliis, i u s i u r a n d u m de secreto
servando, ut sacratius fiat vinculum quo omnes a d s t r i n g u n t u r : post hoc
regulae ad electionem faciendam legendae erunt.
\% Deinde u n u s .ex Episcopis praesentibus in Secretarium eligetur.
13. His peractis, ad disceptationem venietur, ut, inter tot exhibitus,
digniores et aptiores seligantur. Id t a m e n veluti Christo praesente fiet
et s u b E i u s obtutu, omni h u m a n a consideratione postposita, cum discretione et charitate, s u p r e m o Ecclesiae bono divinaque gloria et a n i m a r u m
salute unice ob oculos habitis.
14. Candidati m a t u r a e , sed non nimium provectae aetatis esse debent;
p r u d e n t i a praediti in agendis, q u a e sit ex ministeriorum exercitio comp r o b a t a ; sanissima et non communi doctrina exornati, et cum debita erga
Apostolicam Sedem devotione coniuncta; m a x i m e a u t e m honestate vitae
et pietate insignes. A t t e n d e n d u m insuper erit ad capacitatem candidati
quoad temporalem b o n o r u m administrationem, ad conditionem eius familiarem, ad indolem et valetudinem. Uno verbo, videndum u t r u m o m n i b u s
iis qualitatibus polleat, q u a e in optimo pastore r e q u i r u n t u r , ut cum fructu
et aedificatione p o p u l u m Dei regere queat.
15. Discussione peracta, fiet hac ratione s c r u t i n i u m :
a) Qui o m n i u m Episcoporum sententia, quavis d e m u m de causa,
visi sunt in disceptatione ex n u m e r o p r o p o n e n d o r u m expungendi, ii in
suffragium non v o c a b u n t u r ; de caeteris, etiamprobatissimis, suffragium
feretur.
b) Candidati singuli ordine alphabetico ad suffragium proponent u r : suffragia secreta erunt.
c) Episcopi omnes, Metropolitano n o n excepto, p r o singulis candidatis tribus u t e n t u r taxillis seu calculis, albo scilicet, nigro, tertioque
alterius cuiuscumque coloris: p r i m u m ad a p p r o b a n d u m , alterum ad
r e p r o b a n d u m , tertium ad. abstensionem indicandam.
S. Congregatio Consistorialis
127
128
scribere, quibus mentem suam circa p e r s o n a r u m qualitates sive absolute, sive relate ad provisionem dictae Sedis, patefaciant.
Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis,
die 19 martii 1919.
)$l C. CARD. DE LAI, Ep. Sabinen., Secretarius.
L.
S.
f V. Sardi, Archiep. Caesarien., Adsessor.
WRATI8LAVIEN.
CONSTITUTIONIS TRIBUNALIUM ECCLESIASTICORUM
14 decembris 1918
- A Rmo Episcopo Wratislaviensi duo p r o p o n u n t u r
dubia circa constitutionem tribunalium ecclesiasticorum illius Curiae. Prim u m , utrum permittere debeat quod in tribunalibus ecclesiasticis partem
h a b e a n t cum voto deliberativo in causis matrimonialibus et contentiosis
(exclusis utique criminalibus) iurisperiti laici, iuxta praxim q u a e ibi
dicitur vigere ex consuetudine 17O annorum.ln altero dubio fit similis quaestio de interventu laicorum, in iure et in sacris canonibus peritorum,
qui in iudiciis ecclesiasticis p a r t e m h a b e a n t t a m q u a m Auditores ad
instruendas causas (exceptis criminalibus) vel t a m q u a m Assessores cum
voto consultivo.
SPECIES FACTI.
S. Congregatio Concilii
129
130
Quodsi ab Episcopo Wratislaviensi casus ita proponitur, quasi interv e n t u s iudicum laicorum in decidendis per suffragium deliberativum causis ecclesiasticis, fundamentum h a b e r e t in consuetudine 170 a n n o r u m , hic
titulus nullo modo est h a b e n d u s ut legitimus. Nam, praescindendo a iure
Codicis et insistendo iuri Decretalium, s u b quo orta fuisset illa consuetudo, certum est per consuetudinem legitimo tempore praescriptam
adquir posse iura etiam spiritualia; at ad a d q u i r e n d a iura spiritualia
ante omnia r e q u i r i t u r capacitas in subiecto; iam vero laici spiritualis
iurisdictionis sunt incapaces, ergo illam per consuetudinem quovis tempore praescriptam acquirere non p o s s u n t (cap. 7, X, de praescript.,
II, 26). Praeterea improbatur in iure, ita ut n e q u e a t praevalere, ea consuetudo, per q u a m disrumpitur n e r v u s ecclesiasticae disciplinae , videlicet per q u a m impeditur observantia b o n o r u m m o r u m vel subvertitur
ordo ecclesiasticae hierarchiae (cap. 5, X, de consuet., 1. 4; Reiffenstuel, in
hunc tit., n. 56, 57; Suarez, De legibus, lib. 7, cap. 6, n. 8 s q . ) : iamvero
talis subversio h a b e t u r per u s u r p a t i o n e m spiritualis iurisdictionis a laicis
factam. Item r e p r o b a t u r ea consuetudo, q u a e est a d v e r s u s i m m u n i t a t e m
et libertatem ecclesiasticam, adeo ut consuetudo adversus libertatem
ecclesiasticam, etiam immemorialis, si sola sit, et nullo privilegio a u t
fama privilegii Apostolici adiuvetur, n o n possit immunitati a u t libertati
ecclesiasticae derogare (Reiffenstuel, 1. c, n. 81 sq.). Haec reprobatio
expresse h a b e t u r cap. 1, 3, 5, X, de consuetud., I, 4; item cap. 14, X,
de electione, I, et cap. 8, X, de iudiciis, II, 1. Iam vero est manifeste
contra libertatem, independentiam et i m m u n i t a t e m Ecclesiae, quod haec
in iudiciis de r e b u s ecclesiasticis et spiritualibus, m a n e a t subiecta cuivis
intrusioni potestatis laicae et iudicum laicorum, per quos causae ecclesiasticae decidantur.
Ceterum quaestio de vi consuetudinis est quaestio iuris privati,
quoad leges n i m i r u m respicientes i n t e r n u m societatis regimen. At in casu
intrusio iudicum saecularium in causas ecclesiasticas, esset facta per
usurpationem potestatis civilis, ut apparet ex brevi historia in facti
specie p r a e m i s s a ; quo posito, quaestio haec, iam n o n est quaestio iuris privati, sed quaestio iuris publici, i. e. de independentia Ecclesiae a potestate
civili. In quaestione a u t e m iuris publici ne cogitari quidem potest consensus legalis Superioris legislatoris ecclesiastici, qui est necessarius ad
hoc ut consuetudo facti per viam praescriptionis transeat in consuetudin e m i u r i s : in tali enim casu c o n s e n s u s legalis contineret illicitam approbationem u s u r p a t i o n i s , efficereturque inde, ut per fortunatam facti iniu stitiam iuris sanctitati legitime d e t r i m e n t u m inferri posset (Prop. 61
' d a m n . in Syll. Pii IX). Cui consensui legali, etiam ex alia ratione vix in tali
S. Congregatio Concilii
131
132
non posse quoad futurum admitti, ut a d h i b e a n t u r laici t a m q u a m Auditores ad i n s t r u e n d a s causas ecclesiasticas, quia concessio illi Curiae
factae, post a n n u m 1874 q u o indultum ea de re d a t u m expiravit, n o n
fuit r e n o v a t a ; per consuetudinem a u t e m fieri n o n possit ut laicus iurisdictionem spiritualem obtineat.
Quoad Assessores, licet valeat ratio de concessione n o n renovata,
nihilominus, q u u m cesset altera ratio de necessitate iurisdictionis spiritualis et insuper iure Decretalium non fuerit prohibitum assumere
laicos in m u n u s Assessoris, urgeri posset pro Curia Wratislaviensi ratio
consuetudinis plus q u a m centenariae, ideoque ad praescripta can. 5,
concludi, consuetudinem h a n c , tametsi Codici contrariam, tolerari posse si
Ordinarius aestimet eam p r u d e n t e r submoveri non posse. Nihilominus
nemo n o n videt quot incommoda multis iri circumstantiis oriri possint, si
laici in consiliarios ab ecclesiastico iudice a s s u m a n t u r . Nam, p r a e t e r q u a m
q u o d n o n semper laici, etiam in iure canonico periti, principia s a n a
et firma de potestate Ecclesiae habent, o b n u b i l a n videtur, si tale consilium ineatur, perfecta independentia Ecclesiae in suis negotiis ; et
certe iudices laici n o n a s s u m u n t sacerdotes in consiliarios seu assessores pro negotiis civilibus et profanis decidendis; praeterea decens
est, ut sacerdotes sint plures in iure canonico ac etiam civili b e n e
periti, quibus reserventur negotia ecclesiastica, vel quae aliquam necessitudinem praeseferunt cum iure civili, p r o u t e contrario videtur incong r u u m dignitati Ecclesiae, ut indigeat opera iurisperitorum laicorum pro
causis ecclesiasticis decernendis.
Ex q u i b u s o m n i b u s d e d u c e n d u m videtur etiam ad s e c u n d u m dubium esse d a n d u m r e s p o n s u m negativum, seu in Auditores et Assessores n o n posse a s s u m i laicos.
RESOLUTIO, - Porro, propositis in plenariis comitiis S. Congregationi
Concilii, habitis in Palatio Apostolico Vaticano, die 14 decembris 1918,
dubiis ab Episcopo Wratislaviensi hisce formulis deductis nimirum :
I. An consuetudo, per 170 annos usitata, qua in tribunalibus dioecesis
^Vratislaviensis
admittuntur iurisperiti laici cum voto
deliberativo in
causis matrimonialibus et contentiosis - exclusis semper criminalibus legitima dici et deinceps tolerari possit;
II. An in futurum laici homines, in iure et in canonibus periti
in iudiciis ecclesiasticis admitti possint tamquam Auditores ad causas
instruendas, praeter criminales, vel tamquam Assessores cum voto consultivo in iis causis, quae aliquo modo connexae sunt cum legibus
civilibus;
S. Congregatio Concilii
133
Emi ac Revmi P a t r e s r e s p o n d e n d u m c e n s u e r u n t :
Negative ad utrumque.
F a c t a autem de praemissis Ssmo Dno Nostro Benedicto Div. Prov.
Pp. XV relatione per infrascriptum S. C. Secretarium, in audientia insequentis diei, 15 eiusdem mensis, Sanctitas Sua datam resolutionem
approbavit et confirmavit.
I.
MORI
Seeretarms.
"
SUPER
An,
DUBIO
Diu et vehementer expectatum s u u m assecuta est exitum venerabilis Ancillae Dei Annae Mariae Taigi Beatificationis causa, quam
externo ex cortice qui vellet aestimare, insigniter falleretur. Nam modestam sane atque humilem, sicut humilis a t q u e modesta Venerabilis
ipsius status conditio fuerat, ita etiam prima fronte se praebet Beatiti
cationis c a u s a ; ast, cominus eadem et probe inspecta, praeclara magnique
ponderis, quae intus gerit, manifesto pandit merita, qualia nimirum
sanctitas necessario deposcit in coniugio adepta planeque demonstrat.
Quamvis enim, ut Beatificationis fert n a t u r a , publicus et ecclesiasticus cultus, qui e Beatificatione ipsa descendit, quibusdam t a n t u m locis
ecclesiisque m a n e a t adfixus, hisce t a m e n angustis limitibus se continere
nequit, eosque proinde longe lateque praetergreditur venerabilis Annae
Mariae Taigi Beatificationis causa, quippe q u a e ad o m n e s aeque pertinere
dicenda est q u o t q u o t christianae existunt u x o r e s matresque familias.
Hae siquidem, q u u m in e a r u m m a n u s inciderit c o m m e n t a r i u m vitae
Servae Dei, aut, alio quovis modo, de eiusdem virtutibus, actionibus
operibusque notitias acceperint, vix attinet dicere, q u a m aptos q u a m q u e
134
135
S. Congregatio Bituum
edocta cultum, qui adolescentulam deceat, uxorem, uti plurimum, futur a m m a t r e m q u e familias, integram subinde laboribus exercitam, virtutibus et charismatibus illustratam s u a m duxit expievitque aetatem. Civis
idcirco effecta h u i u s almae Urbis, ab omnibus, ceu talis, constanter est
habita, maxime cum, post pretiosum eiusdem obitum, de i n c h o a n d a
causa Beatificationis coepit agitari; nihil quippe eo tempore actum, sine
praevia e x p r e s s a q u e Cardinalis Urbis Vicarii auctoritate, ab eoque peculiari q u o q u e intercedente sa. me.. Pii P a p a e IX Rescripto, causae postm o d u m commissa fuit procuratio benemeritissimo sanctissimae Trinitatis redemptionis captivorum Ordini, q u e m , d u m vixit, uti t e r t i a n a
Dei F a m u l a professa fuerat, quique iure n u n c meritoque laetatur, diligentiae solertiaeque ab eo in explendo m u n e r e adhibitae par d i g n u m q u e
retulisse praemium.
Sane, in generalibus sacri h u i u s Ordinis comitiis, quae, die u n d e cima superioris mensis februarii, coram Sanctissimo Domino n o s t r o
Benedicto P a p a XV celebrata sunt, proposito per Reverendissimum
Cardinalem A n t o n i u m Vico, causae Relatorem, d u b i o : An, stante .virtutum et duorum miraculorum approbatione, tuto procedi possit ad solemnem venerabilis Ancillae Dei
Annae
Marie
Taigi
Beatificationem?
omnes, qui convenerant, t u m Reverendissimi Cardinales, t u m P a t r e s
consultores tuto procedi posse u n a n i m i r e s p o n d e r u n t suffragio. Verumt a m e n Sanctissimus Dominus noster mentem Suam, ceu de mpre, aperire distulit, ut precationi interea congruum suppeteret t e m p u s ; idque
praestitum q u u m fuerit, decretoriam S u a m statuit patefacere sententiam hodierna die Dominica p r i m a in Quadragesima. Quapropter, sacris
propitiato Deo, ad Vaticanas Aedes arcessiri voluit R e v m u m Cardinalem A n t o n i u m Vico, Episc- P o r t u e n s e m et S. Rufinae, sacrae r i t u u m
Congregationi Praefectum causaeque Relatorem, u n a cum R. P. Angelo
Mariani, Fidei P r o m o t o r e generali, meque insimul infrascripto Secretario, eisque a d s t a n t i b u s solemniter edixit: Tuto procedi posse ad solemnem venerabilis Ancillae Dei Annae Mariae Taigi Beatificationem.
Hoc Decretum in vulgus edi, in acta sacrae r i t u u m Congregationis
inseri litterasque apostolicas in forma Brevis de Beatificationis solemnibus, ubi p r i m u m licuerit, in Basilica Vaticana celebrandis expediri iussit
septimo idus martii a n n o MCMXIX.
.E8.A. CARD. VICO, Ep. Portuen. et S. Rufinae,
B. G. Praefectus.
L. % S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
136
II
PARISIEN.
DECRETUM BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVAE DEI LUDOVICAE
DE MARILLAC, VIDUAE LE GRAS, CONFUNDATRICIS SOCIETATIS PUELLARUM
CARITATIS.
SUPER
DUBIO
S. Congregatio Bituum
137
10
138
a e
Hoc decretum publici iuris fieri et in a c t a sacrae r i t u u m Congregationis referri m a n d a v i t septimo idus martii a n n o M C M X I X .
B A. CARD. V I C O , E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. B. C.
L.
Praefectus.
S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
139
S. Congregatio BUwwm
III
BRIXIEN.
CONGREGATIONIS
FILIORUM
MARIAE
IMMA-
CULATAE.
Ineunte saeculo decimonono, neminem latet q u a n t u m efferbuit triplex passionum aestus atque odium impiorum et bellum in veram Christi
Ecclesiam eiusque fideles filios; et quomodo misericors et omnipotens
Deus ad h u i u s sanctae Matris prolisque tribulata gemitus et preces,
necessarium et o p p o r t u n u m praestitit auxilium per sanctos viros ac m u lieres ad causam veritatis et iustitiae coram Deo et hominibus congruis
armis t u e n d a m et vindicandam. Ex hisce selectis viris exstitit Ludovicus
Pavoni, Brixiensis, e nobili familia ortus die 11 septembris a n n i 1784.
Calamitosis illis temporibus sortitus est parentes Alexandrum et Leiiam
Poncarali, religione ac pietate ciaros, qui o m n e m a d h i b u e r u n t operam
ut dilectus filius aetate simul ac virtute succresceret. Undecim a n n o s
natus p r i m a m synaxim devotissime accepit. Acri et versatili quo pollebat ingenio litterarum studiis adiunxit picturae, architecturae et machinariae artes et scientias. Quibus o m n i b u s instructus, b o n a spe praeluxit novae Familiae religiosae in posterum erigendae ad christianam
civilemque p u e r o r u m et iuvenum opificum utilitatem, q u a m a primis
annis auspicatus erat. Concors est opinio, voce ac scripto tradita, Ludovicum usque a pueritia angelicis moribus emicuisse, p a u p e r u m ac derelictorum angustias et egestatem sublevasse, sui corporis affli ctatione ac
ieiunio, assiduaque oratione Deum h o m i n u m culpis offensum effecisse
placatum. In sortem Domini vocatus et clericalem militiam ingressus,
sacras disciplinas penes doctum virum P. Dominicum Ferrari, Ordinis
F r a t r u m Praedicatorum, postea Brixiensem Episcopum, didicit. In theologia dogmatica et morali, quo studio et profectu versatus esset saepe
saepius p a n d e b a t per accurata responsa ad quaestiones difficiles et
obscuras sibi propositas. P r i m a t o n s u r a et Ordinibus minoribus a n n o 1803
et sequenti initiatus et per g r a d u s ad duos maiores Ordines p r o m o t u s ,
t a n d e m , a n n o 1807, die 21 februarii, sacerdotali dignitate fuit insignit u s . Primis quinque annis sponte sese obtulit in subsidium parochis,
qui libentissime eius operam in sacro ministerio exceperunt atque perutilem experti sunt per cathechismos, homilas aliasque praedicationis
140
S. Congregatio Rituum
141
floridumque
atque
civitate
Immaculatae
Familiam
pertinentem,
perlatum
est,
ubi
ab
a n n o 1898, in sacello s u p r a a n t i q u u m presbyterium exstructo collocat u m , in pace quiescit. I t a q u e sanctitatis fama q u a m Dei F a m u l u s in
vita a d e p t u s fuerat, post obitum magis in dies clara et insignium viror u m testimonio
confirmata, viam
aperuit, ut s u p e r ea Inquisitiones
Congregationem dedu-
necnon
142
S. B.
L.
C. Praefectus.
S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
IV
U R B I S ET O R B I S
DE MISSA VOTIVA SOLEMNI SS.MI SACRAMENTI, VEL DE PACE, OMITTENDA IN
ORATIONE XL HORARUM, DIE COMMEMORATIONE OMNIUM FIDELIUM DEFUNCTORUM.
S. Congregatio Rituum
143
S. B. O. Praefectus.
Alexander
Verde,
Secretarius.
V
A L B I N G A N E N . ' ...
DUBIUM
R m u s Ordinarius Albinganensis Dioecesis a Sacra Rituum Congregatione sequentis dubii solutionem^humiliter expostulavit, n i m i r u m :
Utrum, attenta Constitutione Apostolica Incruentum Altaris sacrificium, diei 10 augusti 1915, in Commemoratione O m n i u m Fidelium
defunctorum, liceat canere Missam pro defuncto, praesente cadavere?
14t
S. B. G. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
VI
VICARIATUS APOSTOLICI G ABONEN.
DE BENEDICTIONIBUS ET SACRAMENTALIBUS PRO CATECHUMENIS
S. B. G. Praefectus.
h.
m S.
Alexander. Verde,
Secretarius.
S. Congregatio Rituum
145
VII
DUBIUM
DE NOMINE ANTISTITIS EXPRIMENDO IN CANONE MISSAE
Ex canone 294 Codicis Iuris Canonici, ubi legitur Vicarii et Prae fecti Apostolici iisdem iuribus et facultatibus in s u o territorio gau dent, q u a e in propriis dioecesibus c o m p e t u n t Episcopis residentialibus,
nisi quid Apostolica Sedes reservaverit , exortum est et Sacrae
R i t u u m Congregationi propositum, pro o p p o r t u n a declaratione, sequens
dubium, n i m i r u m :
An Vicariis et Praefectis Apostolicis de novo iure competat, in
proprio territorio, ut n o m i n e n t u r in Canone Missae? .
Et Sacra eadem Congregatio, audito specialis Commissionis voto,
attento etiam can. 2 et altero 308 Codicis Iuris Canonici o m n i b u s q u e
perpensis, r e s p o n d e n d u m censuit Negative iuxta r u b r i c a s et decreta;
quia de iure a d h u c vigente, in Canone Missae, post v e r b a Antistite
nostro e x p r i m e n d u m est t a n t u m nomen Patriarchae, Archiepiscopi et
Episcopi qui sint Ordinarii loci, et in propria Dioecesi.
Atque ita rescripsit et declaravit, die 8 martii 1919.
Verde,
Secretarius.
146
ACTA
TRIBUNALIUM
I
ANNEGIEN.
FINIUM
PAROCHIALIUM
S. Romana Rota
147
(Art. IX, Concord.) n o v a m circumscriptionem paroeciarum in s u a diocesi facere debuit, q u a e ad effectum perduci poterat t a n t u m m o d o post
o b t e n t u m consensum Gubernii. Episcopus Camberiensis et Genevensis,
Illmus D. R e n a t u s de Merinville, a n n o 1803, ad n o r m a m Art. IX Conc o r d a t i , d u a s paroecias erexit in locis Faverges et Viuz-Faverges
respective, quae in posterum n o n solum a se invicem, sed etiam,
a quovis alio parocho essent independentes, nempe vere et proprie
distinctae paroeciae. Nulla inter eas discordia fuit circa fines parochiales u s q u e v e r s u s finem saeculi decimi noni, quo tempore exstructa est
via ferrea a civitate Anneciensi ad oppidum Albertville, q u a e per medium
campum transit inter oppidum Faverges et p a g u m Viuz-Faverges, u b i
h u c u s q u e nulli erant incolae. Statio sub n o m i n e Faverges, ad latus
viae ferreae oppidum h u i u s nominis prospiciens, erecta est, et aliae aedes
in t e r r e n o circumstante constructae. U t e r q u e p a r o c h u s ius sibi reclam a v a novis incolis s a c r a m e n t a administrandi. Ut scandalum a m o v e r e t u r
quotidiani conflictus inter parochos m a n d a v i t Episcopus a n n o 1899 ut
pro t e m p o r e , donec ab auctoritate competenti quaestio resolveretur, et
quin ullum iuri u n i u s vel alterius parochi praeiudicium obveniret, territorium inter p o r t a m meridionalem coemiterii Faverges et viam ferream
versus Ecclesiam parochialem Viuz-Faverges ad h a n c pertinere censea t u r . Anno insequenti, 1900, n e m p e , cum p a r o c h u s oppidi Faverges ad
aliam c u r a m p r o m o t u s sit, successor eius Rev. D. Naire die 14 aprilis 1901
in coetu Consilii Fabricae ius paroeciae affirmavit ad praefatum territorium, quin t a m e n actione q u a d a m ius p r a e t e n s u m prosequeretur.
Mortuo ipso a n n o 1909, h o d i e r n u s archipresbyter paroeciae Faverges,
Rev. Victor Henry, vix u n o mense ab incoepto m u n e r e elapso, causam
de finibus agitare statuit. Ordinarius post inquisitionem factam, et audit a m u t r a m q u e partem, cum fines inter d u a s paroecias incerti sibi vider e n t u r , facultate u s u s est a Conc. Trid., sess. 24, cap. 13. Ordinariis
concessa et decreto suo diei 16 maii 1914 fines certos stabilivit, determ i n a n d o scilicet ut linea divisionis intra d u a s paroecias esset nova via
ferrea a puncto ubi egreditur a paroecia S. Columbi u s q u e ad viam
vicinalem n. 16, q u a e iacet ad latus occidentale pagi Viuz ;- per h a n c
viam deinde linea ducitur ad P o n t e m dictum D'Englannaz ; inde per
viam q u a e ducit ad vicum Favergettes u s q u e ad pontem h u i u s nominis ;
sequitur dein c u r s u m Torrentis S. Rulphi u s q u e ad p u n c t u m ubi a q u a s
recipit rivuli varii nominibus appellati de Combaptme , de Bellecombe , d e C h a n c o b e r t : h u i u s rivuli cursus lineam divisionis constituit u s q u e ad viam dictam de P r R o n d e a u q u a e et ipsa finalem
t r a c t u m divisionis signat u s q u e ad montem dictum de la Motte .
148
S. Romana Rota
149
. Romana Rota
151
t u m m o d o de pagis ( d e s h a m e a u x sus-portes et s o u s - p o r t e s ) , q u i
cuique Rectori seu Vicario parochi habitualis respective a s s i g n a n t u r . Si
t a m e n per lineas, vias n i m i r u m etc., facta fuisset divisio, ita ut termini
simul contermini essent u t r i u s q u e partis paroeciae divisae, illud o m n i n o
^ r e c o l e n d u m fuisset in documento, quod i u r a et o n e r a u t r i u s q u e partis
minutatim describit. Ex omissa mentione ipsius probabiliter concludi
potest divisionem per lineas n o n esse factam.
3) Tertia ratio est quod, supposita divisione per pagos, q u a t e n u s divisioni p e r contrminos opponitur, intelligi potest q u o m o d o sine sanctione
auctoritatis superioris petita vel data, et sine protestatione alterius paroeciae, novae d o m u s prope p o r t a m oppidi Faverges et Crucem petream
erectae, in districtu n e m p e nomine Quartier des Granges appellato,
iurisdictioni determinatae et exclusivae parochi loci Faverges subdunt u r : etenim accedunt pago, ideoque t a n q u a m accessorium ad p a r t e m
principalem seu p a g u m pertinent.
Re quidem vera, consentiunt plures testes a b u t r a q u e p a r t e producta de traditione a maioribus accepta loquentes, successivas mutationes factas fuisse in terminis paroeciae Faverges a latere h u i u s oppidi
paroeciam Viuz prospiciente; dicunt enim p o r t a m ipsius oppidi p r i m o
t e r m i n u m constituisse, deinde Crucem p e t r e a m , denique p o r t a m meridionalem coemeterii, q u i n t a m e n ullum i n t e r v e n t u m auctoritatis legitimae, vel t e m p u s praecisum quo facta fuisset mutatio, assignare possint. In hypothesi linealis divisionis inter paroecias h u i u s m o d i mutationes intelligi n e q u e u n t , quia fines paroeciae semel certo fixi praescribi
n o n possunt, nec mutari nisi ad n o r m a m iuris et cum solemnitatibus
a iure praescriptis. In hypothesi vero divisionis per pagos facile explicantur, q u a t e n u s quisque p a r o c h u s iurisdictionem exclusivam exercet
in pagis sibi subiectis et e o r u m d e m aecessoriis, d u m in zona quae inter
u t r a m q u e paroeciam iacebat u t e r q u e p a r o c h u s paucissimis incolis, qui
ibidem habitabant, s a c r a m e n t a promiscue administrabat. D o m u s vero
noviter erectae prope p a g u m p a r t e m pagi constituere censebantur, ac
proinde parocho illius pagi exclusive subiiciebantur.
Hypothesis, igitur, divisionis per pagos probabilior dicenda est altera
per lineas facta. Sed in h u i u s m o d i hypothesi, ut patet, locus ubi ex
consuetudine sibi occurrunt processiones fnebres u t r i u s q u e paroeciae
desinit esse signum cont er m i n o r u m paroeciarum, quippe qui contermini
in d a t a hypothesi reapse n o n existebant.
T n d e m , quae dicunt testes de traditione m a i o r u m circa lineam
divisionis ostendunt h a n c traditionem n o n fuisse constantem de finibus
fixis et certis inter d u a s paroecias.
153
S. Romana Rota
I o a n n e s Prior,
Ponens.
Aloisius Sincero.
L. * S.
Fridericus Cattani-Amadori.
Ex Cancellaria S. R. R o t a e .
Sac. T. Tani, Notarius.
11
154
II
PARISIEN.
NULLITATIS
MATRIMONII
(LOUBBRY-RISLER)
S. Romana Rota
155
156
Institutiones eccles., Inst. 33, n. 2 ; ibi agit de iis qui carceribus pro
custodia ad t e m p u s incertum detinentur, nec ullum ibi a c q u i r u n t domicilium a u t quasi-domicilium, ideoque p a r o c h o loci, in quo est career,
n o n s u n t subditi ; a t t a m e n e o r u m matrimonia, coram hoc parocho inita,
valida declaravit Benedictus XIV, quia n o n deerat licentia tacita Ordinarii loci, scilicet archiepiscopi B o n o n i e n s i s : Ut iam inita matrimonia
r a t a firmaque sint, sufficit si eadem minime ignoraverit, imo pertu leriti a t q u e ideo permiserit, is (scilicet archiepiscopus), qui eo t e m p o r e
sapienter h a n c ecclesiam administraba!, q u e m a d m o d u m T r i d e n t i n u m
Concilium his verbis a s s e r u i t : " Qui aliter q u a m praesente parocho,
vel alio sacerdote, de ipsius parochi seu Ordinarii licentia , etc.,
ubi, ad validitatem dictorum m a t r i m o n i o r u m hoc solum requirit Bene
dictus XIV, scilicet quod Ordinarius ea matrimonia cognoverit et pertulerit: q u a e duo licentiam tacitam c o n s t i t u u n t ; de se enim intelligitur
archiepiscopum facile potuisse contradicere. Sic etiam disert Pichler,
in tit. De clandestina desponsatione, n. 22, ad 4: U t r u m vero sufficiat
licentia tacita, seu mera taciturnitas et n o n contradictio parochi, alium
a s s i s t e r e vel a s t i t u r u m scientis, cum t a m e n contradicere posset, con troversia est: n e g a n t Fagnan., Bonacina, et inclinat Sporer (Demtri monio, n. 245); affirmant melius et c o m m u n i u s alii cum Snchez (lib. III,
disp. 35, n. 20, 21), Gobat, Palao, etc.; quia in illis, q u a e sunt modici
praeiudicii, et simul favorabilia, uti est m a t r i m o n i u m , scientia et
patientia operatur consensum, et licentiam v e r a m actualem, tacitam
nimirum.... Recte enim p r a e s u m i t u r de praesenti consentire p a r o c h u s ,
qui facile dissentire et contradicere posset, cum nullum fere praeiu dicium patiatur, si consentiat ; iuxta caput 43, De regulis Iuris, in VI :
Qui tacet, consentire videtur . Hos auctores plurimi secuti sunt,
v. g. Engel, in tit. De clandestina desponsatione, n. 15; Schmalzgrueber,
in eumd. tit., n. 194-195; Rosset, De matrimonio, n. 2232, t. IV, p. 153, etc.
Huiusmodi licentiam tacitam sufficere ad validitatem matrimonii
negant q u i d a m auctores, v. g., Fagnan., in caput Quod nobis, % De clandestina desponsatione, n. 31, 33, a t t e n t a resolutione S. Congregationis Concilii, quae sic sonat: An, ut sacerdos, qui n o n sit proprius c o n t r a h e n t i u m
p a r o c h u s , eos matrimonio coniungere possit, sufficiat tacita licentia,
q u a e resultat ex tolerantia: S. Congregatio censuit n o n sufficere, sed
requiri vel commissionem generalem administrandi o m n i a sacramenta,
vel, si haec non adsit, specialem et expressam licentiam . Verum praet e r q u a m quod haec decisio affertur sine die et anno, n o t a n d u m est illam
impedimento n o n fuisse q u o m i n u s auctores s u p r a relati et ipse Benedictus XIV, licentiam tacitam sufficere docuerint. E m u s Gasparri {De
S. Romana Rota
157
158
cumulandi (nisi aliter expresse caveatur) licentiam ad assistendum matrimonio cum dispensatione super impedimento m a t r i m o n i i ; de quo u s u
agit idem testis Rev. Goriton, in dicto responso ad 4, et iam a c t u m est
in alia Parisien, die 24 martii 1911 (cf. Acta Apostolicae Sedis, t III,
p. 328-330). Item, quod attinet ad p a r o c h u m proprium sponsi, n o n
nimium insistendum est; cum enim s p o n s u s esset sectae protestantium
addictus, nullum cum p a r o c h o commercium fovebat, nec, occasione
matrimonii, q u i d q u a m ab eo petendum habuit, ne publicationem quidem
b a n n o r u m , quae Parisiis, in parochia sponsi acatholici omitti debuit
(cf. Statuts Synodaux du diocse de Paris, an. 1902, n. 482, p. 300-301);
u n d e verisimile est parochum proprium Andreae Risler n u n q u a m de
h u i u s futuro matrimonio audivisse.
Remanet p a r o c h u s proprius sponsae, scilicet p a r o c h u s ecclesiae
Dominae Nostrae de Passy, eiusque p r i m u s vicarius; n o t u m enim est
Parisiis primum vicarium, q u o a d res matrimoniales, parocho assimilari.
Igitur probare debet actrix a parocho vel primo vicario dictae ecclesiae
n u l l a m sacerdoti Rev. Meuley d a t a m fuisse licentiam expressam a u t
tacitam controversiis nuptiis benedicendi.
Quod spectat ad licentiam expressam, in fide matrimonii nulla eius
fit mentio; m e m o r a t a quidem est dispensatio super mixta religione ab
Ordinario Parisiensi concessa ; ^ d licentiae, q u a e a parocho Rev. Douvain, vel primo vicario Rev. Protois, d a t a fuisset, nullum vestigium est.
Attamen inde concludi nequit defuisse parochi proprii licentiam expressam, saltem verbalem. Scitum est enim libros parochiales b a p t i s m o r u m ,
m a t r i m o n i o r u m , funerum, etc., non, constituere probationem nisi quoad
factum principale baptismi, vel matrimonii, vel s e p u l t u r a e ; quoad ceter a s res a u t facta accessoria, v. g. qualitates personae baptizatae, mortuae, etc., praedicti libri n o n constituunt nisi p r a e s u m p t i o n e m . Nec
dicatur, in specie, licentiam ad celebrandum m a t r i m o n i u m n o n esse r e m
accessoriam, bene vero principalem et substantialem, ideoque non valere
r e s p o n s u m ; nam, quidquid id est, negari nequit a r g u m e n t u m ex omissione d e s u m p t u m , esse a r g u m e n t u m negativum, et a r g u m e n t u m negativum seu omissionem n u n q u a m constituisse nec constituere p r o b a tionem, quia tandem aliquando haec omissio variis causis attribu
potest, v. g., oblivioni aut merae inadvertentiae , a u t falsae persuasioni (v. g., in casu, quod mentio licentiae n o n sit necessaria), etc.
Unde animadvertit Pallottini (Collectio Resolutionum S. C. C. v Matrimonium, 16, n. 2 2 ; t. XIII, p. 261) omissionem delegationis in fide
seu attestatione matrimonii n o n officere validitati matrimonii: Nec
etiam officit, quod delegatio n o n reperiatur in libro matrimoniorum
S. Bomana Bota
159
ad Curiam transmisso et compulsato, cum id evenire potuerit ex negli gentia parochi; ex q u a nihil contra matrimonii validitatem desumi
potest .
igitur ex omissa licentiae expressae mentione in fide matrimonii,
de quo agitur, n o n exurgit nisi p r a e s u m p t i o non^concessae licentiae. Imo,
in casu, h a e c praesumptio aliis in c o n t r a r i u m p r a e s u m p t i o n i b u s elid i t u r ; asserit enim sac. Rev. Meuley, in suo interrogatorio ad 5, se solitum
fuisse delegationem postulare, et addit parochum Rev. Douvain, cuius
fuerat vicarius, et quo a d h u c amice u t e b a t u r , n u n q u a m sibi delegationem r c u s a s s e ; u n d e concludit omissionem concessae licentiae, in
casu, oblivioni adscribi d e b e r e : M. Douvain, dont j ' a v a i s t vicaire, et
avec qui j ' t a i s rest en excellents termes, n ' a j a m a i s refus de dl gation pour un mariage clbrer a u x Invalides.... Si la dlgation
n ' a p a s t mentionne, c'est videmment un oubli de ma part, car
j ' t a i s d a n s l'habitude d'exiger une d l g a t i o n . Nec dicatur sacerdotem Rev. Meuley se putasse, q u o a d hoc m a t r i m o n i u m , c o m p e t e n t e m ;
nam, e contra, in attestatione matrimonii, accurate refert loca, in quibus,
tempore matrimonii, sponsi h a b i t a b a n t ; u n d e probe noverat n e u t r u m
sibi esse s u b d i t u m .
Igitur p r o b a t u m non est, in casu, defuisse expressam parochi proprii
licentiam ; multo m i n u s p r o b a t u m est defuisse licentiam tacitam. Imo ex
actis d e m o n s t r a t u r h a n c adfuisse licentiam tacitam, quae, ut dictum est
in expositione i u r i s , sufficit ad asserendam matrimonii validitatem.
Adest licentia tacita, ut etiam ibi dictum est, q u a n d o p a r o c h u s scit
sacerdotem e x t r a n e u m matrimonio assistere a u t astiturum, et tacet, cum
facile contradicere possit. Porro, ex actis constat Rev. Protois, p r i m u m
vicarium, probe novisse sacerdotem Rev. Meuley matrimonio, de q u o
agitur, a s t i t u r u m esse. Nam, in protocollo publicationum dicti matrimonii, et in libello missarum a g e n d a r u m (quae d u a e scripturae in archivio ecclesiae parochialis de Passy asservantur), diserte scriptum est matrimonium Loubery-Risler celebrandum esse in ecclesia des Invalides,
cuius rector erat Rev. Meuley; et h a s dictiones, t a m q u a m m a n u sua
scriptas, recognovit D. Protois, in suo altero interrogatorio, ad 3. Aliunde
idem D. Protois, si noluisse! m a t r i m o n i u m in d i c t o l o c o celebrari, facile
potuisset, auctoritate q u a pollebat uti p r i m u s vicarius, p r o t e s t a n et contradicere. Rev. enim Meuley non erat P r a e l a t u s a u t Superior, a quo
q u i d q u a m sperare a u t timere poterat. Cum ergo D. Protois tacuerit,
hoc ipso sacerdoti Rev. Meuley licentiam tacitam matrimonium in ecclesia des Invalides celebrandi concessit. Hic est enim, ut ita dicam, casus
classicus licentiae tacitae.
160
S. Bomana Bota
ad Rev. Meuley, remitti curavit; et t u n c D. Protois idem folium ad
Rev. Muley t r a n s m i s i t a u t transmitti c u r a v i t ; q u a e transmissio licentiam plus q u a m tacitam celebrandi m a t r i m o n i u m absque ullo dubio
continebat. Quod Rev. Goriton ad D. Protois, n o n ad quemvis alium,
folium concessae dispensationis transmitti curaverit, dubitari n e q u i t ;
t u m quia ipse Rev. Protois dispensationem petierat, tum quia certior
fieri debebat authentice de concessa dispensatione, ut ad ulteriora,
praesertim ad b a n n o r u m publicationem, procedere p o s s e t ; t u m quia
hic erat u s u s Vice-Officialis Rev. Goriton, remittendi scilicet rescriptum
dispensationis ad ipsum p a r o c h u m qui eam petierat: quod ipse t e s t a t u r
in suo interrogatorio, ad 4 : J a m a i s je n'ai donn de dispense un
a u t r e cur ou premier vicaire q u ' celui qui m'en faisait la d e m a n d e ;
o r , d a n s l'espce, c'tait le premier vicaire de P a s s y ; ceterum, ex
solo tenore libelli supplicis a D. Protois scripti et porrecti, Vice-Officialis suspicari n o n poterat m a t r i m o n i u m extra parochiam celebran^
dum esse.
Nec his contraria sunt, quae deponit D. Protois in suo primo interrogatorio, ad 6: Je n'ai rien ajouter, sinon que la future a pu par faitement porter a u x Invalides, directement, la dispense qui lui avait
t remise pour moi . - Nam haec non est testificatio Rev. Protois,
sed mera eius opinio a u t coniectura ( la future a pu , etc.); q u a e
praevalere nequit contra a r g u m e n t a superius a d d u c t a ; eo magis quod
ipse D. Protois, in eodem suo p r i m o interrogatorio, ait, ad 5: Je n'ai
pas de souvenir prcis sur cette affaire ; insuper inverisimile est
rescriptum concessae dispensationis, Rev. Protois inscriptum, remissum
fuisse, sine h u i u s scientia et consensu, alii sacerdoti. Hoc igitur dispensationis rescriptum, a se cognitum et visum, primus vicarius ad Rever e n d u m Meuley transmisit, vel directe, vel potius indirecte, scilicet per
ipsam s p o n s a m : quae hypothesis est actis conformior; ideoque p r i m u s
vicarius n o n t a n t u m passive, sed positive et active se gessit in hoc
negotio, c u r a n d o n i m i r u m ut dispensatio super mixta religione a Curia
concessa ad D. Meuley t r a n s m i t t e r e t u r . Quae t a m e n dicta sint ad abund a n t i a m iuris, quia, ut h a b e a t u r licentia tacita, n o n requiritur intervent u s positivus delegantis, sed sufficit eius silentium, modo superius
descripto in expositione iuris.
Nec difficultatem facit depositio Rev. Grosjean,qui sic refert: Aprs
la d m a r c h e qu'ils firent l'Archevch, les deux futurs sont r e v e n u s
me trouver et me montrer la feuille de dispense qui leur avait t
remise . Non enim dicit sponsos rescriptum dispensationis ipsis traditum,
directe ad Rev. Meuley transmisisse, sed t a n t u m se vidisse rescriptum
162
S e r a p h i n u s Many, Ponens.
Ioannes Prior.
Aloisius Sincero.
L.&S.
Ex Cancellaria S. R o m a n a e Rotae, 23 iulii 1918.
Sac. T. Tani, Notarius.
S. Bomana Bota
III
Citatio
edictalis
GRAVINEN.
NULLITATIS
MATRIMONII
(PERRINO-TROTTA)
Cum ignoretur locus commorationis Di Dominici Trotta, rei conventi in causa Gravinen., Nullitatis matrimonii, infrascriptus Auditor
S. R. Rotae, P o n e n s iii dicta Causa, peremptorie citat, per praesens
edictum, eumdem D. Dominicum Trotta ad comparendum, sive per se
sive per p r o c u r a t o r e m legitime d e p u t a t u m , in Sede Tribunalis S. R. Rotae
die 20 iunii, h o r a undecima, ut velit subscribere infra relatum dubium,
declarans praeterea, si non compareat, iudicium in eius contumacia ad
exitum p e r d u c t u m iri.
DUBIUM
in
An sententia
casu?
rotalis
diei 2
iulii
Rotae.
164
Traduction.
TRIBUNAL DE LA SACRE ROTE ROMAINE
Citation
par
Edit
GRAVINEN.
NULLIT
DE MARIAGE (PERRINO-TROTTA)
DOUTE
e r
tre confirme ou
m a r s 1919
J
L. & S.
Dans la Chancellerie.
J e a n Ladelci,
Notaire de la S. R. Rote.
Prior, Ponent.
65.
SEGRETERIA
DI
STATO
NOMINE
Con Biglietto della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
promuovere:
26 febbraio 1919. Mons. Gaetano Gicognani, da Segretario di Nunziatura di
- seconda classe a Segretario di prima classe.
166
L'Emo signor Cardinale Filippo Giustini, Protettore dell'Istituto delle Suore di Nostra Signora delle
Missioni.
28
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
12 febbraio 1919. Al sig. Vittore Eastman Cox, ministro del Cile presso la
repubblica dell'Equatore.
La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
27 febbraio 1919. Al sig. Giacomo D. Ryan, dell'archidiocesi di S. Giovanni
di Terranova.
7
marzo
Al
23
Al
1 marzo
Al
7
Al
9
11
sig.
sig.
sig.
sig.
sig.
sig.
Al si
27
Al si
>>
1 marzo
14
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
Al
si
si
si
si
si
si
si
s
si
si
s
168
marzo
MAGGIORDOMATO DI S U A SANTIT
Con Biglietti di S. E. Rma Mons. Maggiordomo, il Santo Padre si degnato
di nominare:
Camerieri Segreti soprannumerari di S. S.:
17 febbraio 1919. Mons. Alessandro Trebaure, di Cuyaba.
15 marzo
NECROLOGIO
23
marzo
1919. L'Emo signor cardinale Francesco di Paola Cassetta, vescovo di Frascati, sotto-decano del S. Collegio,
prefetto della S. Congregazione del Concilio.
Annus XI - Vol. XI
1 Maii 1919
Num. 6
OFFICIALE
EPISTOLAE
I
AD R. P. D. IOSEPHUM MARIAM ROBERTI, GORREGTOREM GENERALEM FRATRUM
MINIMORUM, QUARTO EXEUNTE SAECULO A CANONIZATIONE
S.
FRANCISCI
DE PAULA.
12
170
171
II
AD IACOBUM S. R. E.
L E L M U M S. R. E. C A R D .
ROSQUE
TATUM
VIRGINI
O'CONNEL, A R C H I E P I S C O P U M B O S T O N I E N S M , CETE-
ARCHIEPISCOPOS ET
DE
EPISCOPOS
EPISCOPORUM CONVENTIBUS
^VASHINGTONIAE
DICANDA.
Dilecti filii Nostri, venerabiles fratres; salutem et apostolicam benedictionem. Communes litteras vestras Washingtonia datas, quo dilecti
filii Nostri Iacobi S. R. E. Presb. Card. Gibbons quinquagesimum episcop a t u s natalem ad celebrandum coiveratis, reddidit Nobis, istinc n u p e r
reversus, ven. frater Bonaventura, archiepiscopus titulo Corinthiensis,
Nostrae a p u d vos in tam singulari evento interpres n u n t i u s q u e laetitiae.
Confirmarunt eae quidem, novo pietatis studiique erga Nos vestri testimonio, q u a m coniuncti Nobiscum sitis; quam vero coniuncti inter vos,
sollemnia ipsa, cura et frequentia o m n i u m vestra, a p p a r a t e feliciterque
acta, clariore in luce collocarunt. U t r u m q u e vobis, venerabiles fratres,
vehementer g r a t u l a m u r ; at id t a m e n vehementius, quod ea usi estis opportunitate, ut de r e b u s maximi momenti, quae ad Ecclesiae reique publicae
utilitatem aeque pertinent, communiter disceptaretis. Comperimus enim
vos animis decrevisse concordibus, u n u m in locum q u o t a n n i s convenire
universos, consilia ad rem catholicam p r o v e h e n d a m aptiora inituros, itemque duos constituisse e gremio episcoporum coetus, q u o r u m alter praesertim de re sociali, alter de recta p u e r o r u m i u v e n u m q u e institutione
quaestiones perscrutetur et ad ceteros conlegas referat. Dignum sane
propositum cui accedat, cum voluptate animi coniuncta, commendatio
Nostra. Crebri enim episcoporum conventus, quos h a u d semel probar u n t decessores Nostri, mirum q u a n t u m inserviunt catholici nominis
i n c r e m e n t o ; q u a n d o q u i d e m , si in c o m m u n e conferant singuli quidquid
investigando experiendoque didicerint, expedita res erit dispicere qui
serpant occulte errores, q u a e cleri populique disciplinae detrimenta
immineant, q u a e praesto sint, ad eos evellendos, ad h a n c firmandam
remedia, num animorum m o t u s in regione vel tota ipsa republica
deprehendantur, quos ad r e g u n d o s vel aequis continendos finibus Pastor u m sollertia sit valde profutura. Cum p r o p u l s a t o n e autem mali it
pariter consectatio boni, ad q u a m alii aliorum incitantur exemplis.
Sicubi enim laetiorem fructuum segetem certa q u a d a m via ac ratione
172
excrevisse appareat, nemo n o n videt, episcopos, qui in coetum convenerint, id, pro t e m p o r u m r e r u m q u e condicione, in s u a q u e m q u e dioecesi,
acturos certatim esse, quod alibi fieri viderint cum t a m praeclara anim o r u m utilitate. Neque vero est cur fusius h o r t e m u r , adeo res urget,
ut actionem, q u a m oeconomicam socialem vocant, studiose constanterque persequamini ; caveatis tamen, ne p o p u l a r e s vestri a Christianis
rationibus, q u a s fel. rec. decessor Noster Leo X I I I in Encyclicis Litteris Rerum Nommm enucleavit, opinionum fuco a n i m o r u m q u e perturbationibus abrepti, misere discedant. Quod profecto, si u n q u a m alias,
certe per h a s r e r u m vices p l u r i m u m h a b e t periculi, q u a n d o tota societatis h o m i n u m compages videtur in discrimen vocari et civium inter
se caritas invidiae tempestate restingui ac paene obrui. H a u d minorem t a m e n prae se fert gravitatem catholica p u e r o r u m a t q u e adulescentium institutio, q u a sarcta tectaque, in tuto sit civium fidei morumque integritas. Quapropter nostis, venerabiles fratres, Ecclesiam Dei
n u n q u a m desti tisse eiusmodi institutionem cum s u m m o p e r e provehere,
tum pro viribus ab omni oppugnatione defendere ac tueri: cuius quidem
rei si certa deforent a r g u m e n t a , ipsa inimicorum christiani nominis,
a p u d veteres nationes, agendi ratio certissimo a r g u m e n t o esset. Etenim,
ne praestet Ecclesia incolumem teneriorum a n i m o r u m fidem, neve ludi
privati, m a t e r n a eius providentia constituti, cum publicis a religione
alienis feliciter certent, adversarii sibi velle solis vindicare docendi
p o t e s t a t e m ; nativum patrumfamilias ius omnino proterere ac violare;
in t a n t a falsi nominis libertate religiosis catholicisque viris liberam erudiendorum adulescentium facultatem circumscribere, adimere, q u o q u o
saltem pacto praegravare. Quibus vos istic ab incommodis vacuos,
exploratissimum h a b e m u s largitate ac sedulitate admirabili catholicis
scholis condendis dedisse o p e r a m ; neque minorem curionibus religiosisque ex u t r o q u e sexu sodalibus tribuimus laudem, qui, vobis ducibus,
ad t u t a n d a m , q u a late p a t e n t Foederatae istae Civitates, scholarum suarum prosperitatem atque efficientiam, nec s u m p t i b u s nec laboribus
pepercerint. At vero, quod ceterum vobis p e r s u a s u m est, n e u t i q u a m
licet secundis sic r e b u s confidere ut, q u a e futura sint, neglegantur, cum
Ecclesiae sors ac rei publicae a scholarum fortunis ac disciplina omnino
pendeat; n e q u e enim alii e r u n t Christifideles q u a m quos docendo, instit u e n d o informaveritis. Atque hic memor ad Washingtoniensem studior u m Universitatem sponte provolat cogitatio. I u c u n d o sane animo mirabiles Lycei istius magni prosecuti a d h u c s u m u s progressiones, quibuscum
tam b o n a spes cohaeret Ecclesiarum v e s t r a r u m ; eoque nomine praecipue
gratia Nostra h o m i n u m q u e m e m o r i a digni dilectus filius Noster Cardi-
173
nalis Baltimorensium Archiepiscopus et ven. frater Episcopus tit. Germanicopolitanus eiusdem Lycei moderator. Quos autem n o n ita dilaudamus,
t a m q u a m si velimus navitatem o p e r a m q u e praeterire vestram, cum perspectum h a b e a m u s , in fovendo isto disciplinarum sacrarum o p t i m a r u m q u e
artium domicilio h a u d mediocriter ad h u n c diem industriam omnium
vestram desudasse, neque d u b i t e m u s quin sitis in posterum, et quidem
alacrius, saluberrimo instituto adfuturi. Quod praeterea ad Nos adfertur,
consilium. Aedis Sacrae, ad Lyceum, in honorem Virginis Immaculatae erigendae, vehementer in p o p u l a r i u m animis pietatem erga E a m excitavisse,
scitote id Nos mirifice recreasse. Q u e m a d m o d u m enim sanctissimum propositum fel. rec. decessor Noster P i u s X et probavit et laudibus o m n i b u s
extulit, sic nihil Nobis antiquius quam ut in urbe m a g n a e istius reipublicae principe t e m p l u m q u a m citissime perficiatur Caelesti P a t r o n a
totius Americae dignum, eo vel magis quod Lyceum vestrum, Deipara
Immaculata auspice, perfectius quiddam attigisse dicendum est. Confidimus equidem fore ut, perinde ac Lyceum sedes erit, quo catholicae
doctrinae studiosi, quasi in centrum radii, i n t e n d a n t ac concurrant, ita
eam in Aedem Sacram, Virgine I m m a c u l a t a gratiarum omne genus
sequestra,, n o n modo qui in discipulorum n u m e r u m adlecti vel adlegendi p o s t h a c sint, sed catholici quoque o m n e s e Civitatibus istis, veluti
in Sanctuarium peculiare ac proprium, i n t u e a n t u r , et religionis pietatisque causa frequentissimi confluant. O illucescat q u a m p r i m u m ille
dies, quo vobis, venerabiles fratres, t a n t o huic operi fastigium imponere liceat. Ut vero inceptum ne diu p r o t r a h a t u r , efficiant, collata liberalius q u a m solent stipe, q u o t q u o t catholica a p u d vos professione glor i a n t u r ; n e q u e t a n t u m m o d o singuli, sed sodalitates quoque omnes, illae
in primis, quibus, instituto suo, Deiparae cultus cordi est. Nec secund u m in hoc insigni certamine catholicas decet mulieres obtinere locum,
utpote q u a e debeant eo magis Immaculatae Virginis promovere gloriam,
quo Eius gloria in sui sexus h o n o r e m p r o p i u s recidit ac r e d u n d a t . Quos
vero hortati s u m u s verbis, ut eos exemplo etiam Nostro ad pie largiendum p e r m o v e a m u s , Altare eiusdem templi princeps peculiari dono
illustrare deliberavimus. Tempestive igitur missuri Washingtoniam s u m u s
Imaginem Beatissimae Virginis sine labe conceptae, q u a m musivo opere
in officina Vaticana effingendam c u r a b i m u s , eaque, in a r a m a x i m a
aliquando collocata, m o n u m e n t o erit cum pietatis erga Mariam I m m a culatam Nostrae, t u m singularis q u a Lyceum complectimur benevolentiae. Enimvero in eo v e r s a t u r societas h o m i n u m discrimine, quod
hinc praesentem Virginis opem, illinc c o m m u n i a omnium molimenta
etiam a t q u e etiam postulare videatur. Posita ea quidem est in arcto
174
B E N E D I C T U S P P . XV
S. Congregatio Consistorialis
175
1919.
176
5. L'Etruria, comprendente le provincie ecclesiastiche di Pisa, F i renze e Siena, l'arcivescovato di Lucca, pi le sedi i m m e d i a t a m e n t e
soggette di Arezzo, Cortona, Montalcino, M o n t e p u l c i a n o ^ Pienza.
6. Il Lazio Superiore o Regione Cimina, comprendente le diocesi di
Civitavecchia e Corneto, Sutri e Nepi, Civita C a s t e l l a n a - O r t e e Gallese,
Viterbo e Toscanella, Montefiascone, Bagnorea, Acquapendente, n o n c h
le abbazie nullius di S. Paolo fuori le m u r a , dei SS. Vincenzo ed Anastasio delle Tre F o n t a n e , e di S. Martino al Monte Cimino.
7. Il Lazio Inferiore, c o m p r e n d e n t e le diocesi di Tivoli, Segni, Anagni,
Ferentino, Alatri, Veroli, Sezze-Piperno e Terracina, Sora-Aquino e Pontecorvo, pi l'abbazia nullius di Subiaco.
8. La Campania, comprendente le provincie ecclesiastiche di Capua,
Napoli, Sorrento, e l'arcivescovato di Gaeta, la sede i m m e d i a t a m e n t e
soggetta di Aversa e l'abbazia nullius di Montecassino.
9. Il Beneventano, comprendente la provincia ecclesiastica dello
stesso n o m e e l'abbazia nullius di Monte Vergine.
10. Il Salernitano e la Basilicata, comprendenti le tre provincie
ecclesiastiche di Salerno, Acerenza e Matera, Conza e Campagna, pi
l'arcivescovato di Amalfi, e le sedi immediatamente soggette di Cava
e S a r n o , Melfi e Rapolla, e l'abbazia nullius della Santissima Trinit
della Cava.
11. Le Calabrie, comprendenti le provincie ecclesiastiche di Reggio
e S. Severina, gli arcivescovati di Cosenza e Rossano, pi le sedi immediatamente soggette di Mileto, S. Marco e Bisignano.
12. Gli Abruzzi, comprendenti tutte le sedi arcivescovili e vescovili
esistenti nel territorio abruzzese.
13. Le Puglie, comprendenti le provincie ecclesiastiche di Bari, Brindisi, Manfredonia, Otranto, T a r a n t o , Trani e Barletta, pi le sedi vescovili i m m e d i a t a m e n t e soggette di Foggia, Gravina ed Irsina, MolfettaTerlizzi e Giovinazzo, Monopoli, Nardo, e la p r e l a t u r a nullius di Altam u r a ed Acquaviva.
14. La Sicilia, comprendente tutte le sedi arcivescovili e vescovili
dell'isola, l'abbazia nullius di S. Lucia del Mela, e la sede vescovile di
Lipari.
15. La Sardegna, c o m p r e n d e n t e tutte le sedi arcivescovili e vescovili esistenti nell'isola.
Quanto al Veneto, Lombardia e Liguria, poich la regione coincide
con la provincia ecclesiastica, nulla avvi da i m m u t a r e per la celebrazione dei concilii provinciali.
S. Congregatio Consistorialis
177
R i m a n e quindi fermo che le conferenze episcopali per regioni debbono continuare a tenersi in Italia ogni a n n o nel modo superiormente
indicato. E tale la mente di S u a Santit Benedetto P P . XV che viene
comunicata ai Rmi Ordinari d'Italia per la sua piena osservanza.
Dato a R o m a , dalla Segreteria della S. Congregazione Concistoriale, 22 marzo 1919.
II
DUBIUM
SUPER
DECRETO
REDEUNTIBUS
178
n e m intulerint, t e n e a n t u r , iuxta mentem decreti Redeuntibus, dispen sationem a Sancta Sede impetrare, ut ad sacri ministerii exercitium
r e s t i t u a n t u r .
Cui Sacra Congregatio r e s p o n d e n d u m censuit: Affirmative.
Atque ita rescripsit ac declaravit, die 28 martii 1919.
III
P R O V I S I O ECCLESIARUM
S. C. Consistorialis decretis, S S m u s D. N. Benedictus XV h a s , q u a e
s e q u u n t u r , ecclesias de proprio pastore providit, scilicet:
28 martii 1919. Cathedrali ecclesiae Desmoinensi praefecit R. D.
T h o m a m Guilelmum D r u m m , p a r o c h u m ecclesiae S. Patritii civitatis
Cedar Rapids, in archidioecesi D u b u q u e n s i .
29 martii. Titulari archiepiscopali ecclesiae Achridanae R m u m
D n u m Ioannem Baptistam Cieplak, suffraganeum R m i Di E d u a r d i
de Ropp, archiepiscopi Mohiloviensis.
31 martii. Titulari episcopali ecclesiae Dardani R. D. Antonium
Keil, canonicum theologum metropolitanae ecclesiae Salisburgensis et
rectorem Seminarii maioris eiusdem civitatis, q u e m deputavit in auxiliarem R. P. D. Ignatii Rieder, archiepiscopi Salisburgensis.
2 aprilis. Cathedrali ecclesiae Ergadiensi et I n s u l a r u m in Scotia
R. D. Donaldum Martin, administratorem pro-cthedralis ecclesiae Oban.
14 aprilis. Titulari episcopali ecclesiae Isiondensi R. D. Marcellinum Carolum Marty, canonicum archipresbiterum cathedralis ecclesiae
R u t h e n e n s i s , q u e m deputavit in coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Felicis Augusti Bguinot, episcopi Nemausensis.
179
S. Congregatio de Religiosis
DUBBIO
Sono stati tradotti in varie lingue i canoni riguardanti le religioni
laiche; traduzioni autorizzate, ma n o n officiali. Ora, in qualche traduzione, il testo di alcuni canoni n o n concorda con il disposto degli stessi
canoni nel Codice.
Si d o m a n d a se sia intervenuto qualche cambiamento in proposito,
o debba starsi al testo del Codice e ritenere errato il testo della traduzione.
La S. C. dei Religiosi, e s a m i n a t a debitamente la cosa, dichiara
doversi stare ai prescritto del Codice e doversi e m e n d a r e la traduzione.
Dalla Segreteria della S. C. dei Religiosi, 2 aprile 1919.
Mauro M. Serafini, Ab. O. S. B., Segretario.
I
PRIVILEGIA CONCEDUNTUR PIAE UNIONI CLERI PRO MISSIONIBUS .
Ex Audientia
martii
1919
180
ROSSUM, Praefectus.
L. >$<S.
C.
Larenti,
Secretarius.
II
DESIGNATIO ORDINARIORUM PRO APPELLATIONE IUXTA CAN. 1594, 2
III
NOMINATIONES
Brevibus apostolicis nominati s u n t :
2 aprilis 1919. Vicarius apostolicus de Scensi meridionali in
Sinis R. P. D. Antonius Maria Capettini, e Sem. SS. AA. Petri et Pauli
de Urbe pro Missionibus exteris.
Coadiutor cum iure successionis Vicarii apostolici de Ce-li Septentrionali in Amis Illmus ac R e v m u s D. I o a n n e s de Vienne, e Congr.
Missionis, episcopus tit. Abriten., a n t e a Vicarius apostolicus de Ce-li
meridio-occidental i.
S. Congregatio Rituum
181
CONFIRMATIONIS
CULTUS
AB
IMMEMORABILI
TEMPORE PRAESTITI
182
S. Congregatio Rituum
183
184
Fidei Promotore generali, cunctis diligenter expensis, rescribere censuer u n t : Affirmative, seu confirmandam esse sententiam. Die 11 martii 1919.
Quibus omnibus Sanctissimo Domino nostro Benedicto P a p a e XV
per infrascriptum Cardinalem sacrae R i t u u m Congregationi Praefectum
relatis, Sanctitas Sua Rescriptum eiusdem Sacri Consilii r a t u m habuit
et confirmavit, die 12 eisdem mense et a n n o .
A. CARD. VICO, Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. R. G. Praefectus.
L. $ S.
Alexander
Verde,
Secretarius:
II
PAPIEN.
DECRETUM CONFIRMATIONIS
CULTUS
AB
SERVO DEI ISNARDO DE CHIAMPO, SACERDOTI PROFESSO ORDINIS PRAEDICATORUM, BEATO VEL SANCTO NUNCUPATO.
S. Congregatio Bituum
185
13
186
S. B.
G. Praefectus.
L. % S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
187
S. Congregatio Rituum
III
AURELIANEN.
CANONIZATIONIS BEATAE IOANNAE DE ARC, VIRGINIS, AURELIANENSIS PUELLAE
NUNCUPATAE.
SUPER
DUBIO
An et de quibus miraculis constet, post indultam, eidem Beatae venerationem, in casu et ad effectum, de quo agitur?
Cunctas inter res, quibus passim facileque abuti consueverunt catholico nomini adversi homines, exstat profecto ea atque eminet, quae pro
arbitrio effingitur m a g n a q u e praedicatione extollitur, q u a e q u e amor est
patriae, q u e m a d m o d u m cuiusvis superioris recentiorisque aetatis scite
n o n m i n u s q u a m apte m o n u m e n t a testantur.
Ducto siquidem initio ab ipsa adorabili Iesu Christi Redemptoris
persona, d u m per medium populum, per vias et plateas transibat Ille
benefaciendo et s a n a n d o omnes, impia et blasphma in E u m iacta est
calumnia, quod scilicet subverteret gentem. Utque consentaneum p r o r s u s
erat maximeque decebat fideles Eiusdem sectatores, n o n absimilis opinionis iniqui tate, sub nascentis Ecclesiae exordio, primi agitati s u n t
Christiani iique, quo in odium invidiamque popularem a d d u c e r e n t u r ,
veluti reipublicae inutiles i n s i m u l a b a n t u r , periculosi cives, seditiosi,
imperii atque imperatoris hostes. Quin a u t e m subsequentibus saeculis
pedetentim quiesceret, itinere potius progredi visa est calumnia, q u a m v i s
eadem componi n e q u a q u a m possit cum christiana catholici hominis
professione eique imo plane repugnet, sicut aperte docet communiter
recepta Ecclesiae doctrina, q u a m , ceteros inter, valide strenueque t u e t u r Angelicus Doctor, quippe cuius h u c spectans t a m gravibus t a m q u e
perspicuis expressa verbis, haec sententia prostat : Homo efficitur diversimode aliis debitor secundum diversam eorum excellentiam, et diversa
beneficia ab eis suscepta. In utroque autem Deus summum obtinet locum;
qui et excellentissimus est et est nobis essendi, et gubernationis primum
principium. Secundario vero nostri esse et gubernationis principium sunt
parentes, et patria, a quibus et in qua et nati et nutriti sumus. Et ideo
post Deum, maxime debitor est homo parentibus et patriae. Unde sicut
ad religionem pertinet cultum Deo exhibere; ita secundario gradu ad pietatem pertinet exhibere cultum parentibus et patriae (2 , 2 , quaest. 101,
art. 1).
a
ae
188
Quod si haec omnia de quolibet Christifideli, qui m e m o r sit professionis suae, affirmari praedicarique oportet, s u m m u m attigisse grad u m in eo dicenda sunt, cuius n o n c o m m u n e s neque vulgares, sed
heroicas fuisse constat christianas exercitas v i r t u t e s ; eaque idcirco ad
Beatam I o a n n a m de Arc, Aurelianensis Puellae p e r n o t a m nomine, vix
a t q u e transferuntur, statim levissimoque negotio p l a n u m fit a t q u e perspicuum, q u a m temere q u a m q u e iniuste se gerant illi, qui ipsam Aurelianensem Puellam, vitam eius gestaque res, ad h u m a n a e t a n t u m opis
facultatem dimetientes, omni divinae virtutis instinctu exuere se posse
arbitrentur. Rever, quae Aurelianensis Puella fuerit; q u a e peculiaris
eiusdem vivendi agendique ratio ad sextum u s q u e ac decimum suae
aetatis a n n u m ; q u a e p o s t m o d u m p a t r a t a per ipsam gloriosa et inaudita facinora, q u i b u s inclinatae valde et afflictae in integrum restitutae
s u n t patriae s o r t e s ; qui funestissimus d e m u m eiusdem i n t e n t u s , cum,
inique a suis prodita, ab hostibus capta, caedi omnium teterrimae tradita, sacra Eucharistia refecta, oculis in Christi Crucem defixis, implorata, coram populo confertissimo, pro suae mortis auctoribus venia,
crepitantibus flammis est a b s u m p t a ; ad haec sane omnia e o r u m q u e
adiuncta tranquillum a n i m u m et praeiudicatae opinionis expertem qui
p a r u m p e r attendat, facere procul dubio nequit, quin christianam veri
nominis heroidem agnoscere cogatur a t q u e revereri.
Etenim, secus si esset, q u a e n u p e r cursim r a p t i m q u e describere
consilium et cura fuit, quibusque, brevius et expressius quo fieri potuit,
I o a n n a e Arcensis exhibetur imago, nullam amplius sui nanciscerentur
explicationem; idque facto suo ostendere fermeque confiteri vel ipsi visi
sunt, qui innocentissimae Virgini t a n t u m p a r a v e r u n t exitium. Hi porro
q u u m n e q u e ipsi inficiari a u d e r e n t q u a e egit q u a e q u e operata illa fuit,
insciae rusticaeque a d o l e s c e n t i a e conditionem longissime exsuperasse
potestatem que, Rationalistarum t a m e n scholae ut erant addicti, ne
d a r e n t gloriam Deo, t a m q u a m sagam a t q u e veneficam rapere e a m in
ius n o n d u b i t a r u n t ; eoque ex capite, per s u m m u m scelus, d a m n a t a
quidem est; ast n o n incassum in iis, q u a e sibi propositae fuerant, interrogationibus iugiter constanterque professa illa fuit semetipsam actionesque s u a s subiicere Ecclesiae fidenterque se appellare ad Dominum
P a p a m ; q u a n d o q u i d e m , aliquot post a n n o s , eius instante m a t r e ac duob u s germanis fratribus, veritatis iustitiaeque patrocinium volenti animo
suscepit fel. rec. Callistus P a p a III.
H u i u s n a m q u e S u m m i Pontificis apostolica auctoritate, apposita
condita fuit inquisitio, q u a r e s antea iudicata penitus est rescissa planeque deleta Arcensis Puellae infamia; q u o d q u e longe maius, i n e u n d a e
S.
Congregatio Rituum
189
S. B.
L.
C. Praefectus.
s.
Alexander
Verde,
Secretarius.
190
IV
PRAEFATTONES IN MISSALI ROMANO INSERENDAE
I
PRAEFATIO IN MISSIS DEFUNCTORUM
P e r o m n i a saecula saeculorum.
RJ\ Amen.
f. Dominus vobiscum.
RJ\ Et cum spiritu t u o .
f. Sursum corda.
RJ\ H a b e m u s ad D o m i n u m .
f. Gratias a g a m u s Domino Deo nostro.
RJ. Dignum et i u s t u m est.
Vere dignum et i u s t u m est, a e q u u m et salutare, n o s tibi semper
et ubique gratias agere, Domine sancte, Pater omnipotens, a e t e r n e Deus,
per Christum D o m i n u m n o s t r u m . In quo nobis spes beatae resurrectionis effulsit : ut q u o s contristai certa m o n e n d i conditio, eosdem consoletur futurae immortalitatis promissio. Tuis enim fidelibus, Domine,
vita m u t a t u r , n o n tollitur: et dissoluta terrestris h u i u s incolatus domo,
aeterna in caelis habitatio c o m p a r a t u r . Et ideo cum Angelis et Archangelis, cum Thronis et Dominationibus, c u m q u e omni militia caelestis
exercitus, h y m n u m gloriae t u a e canimus, sine fine dicentes.
URBIS ET ORBIS
Sanctissimus Dominus Noster Benedictus P a p a XV, ex Sacrorum
R i t u u m Congregationis consulto, suprascriptam Praefationem propriam,
in Missis Defunctorum u b i q u e locorum in posterum recitandam, approbavit, a t q u e in futuris Missalis R o m a n i editionibus rite inserendam iussit.
Die 9 aprilis 1919.
g A. CARD. Vico, Ep. Portuen. et S. Rufinae,
S. B. G. Praefectus.
Alexander
Verde,
Secretarius.
191
S. Congregatio Rituum
II
PRAEFATIO IN FESTIS S. IOSEPH, SPONSI B. MARIAE VIRGINIS
URBIS ET ORBIS
Sanctissimus Dominus Noster Benedictus P a p a XV, ex S a c r o r u m
R i t u u m Congregationis consulto, pro s u a q u o q u e pietate erga S a n c t u m
Ioseph, Beatae Mariae Virginis S p o n s u m et Catholicae Ecclesiae P a t r o n u m , suprascriptam Praefationem propriam, in Missis de eodem Sancto
Ioseph ubique locorum in posterum a d h i b e n d a m , approbavit, a t q u e in
futuris Missalis R o m a n i editionibus rite inserendam iussit. Die 9 aprilis 1919.
)$l A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. R. C.
Praefectus.
L. % S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
192
ACTA
TRIBUNALIUM
MATRIMONII
(PERRINO-TROTTA)
S. Bomana Bota
193
malum v i t a n d u m
191
S. Bomana Bota
195
dine, etc. (S. Thom., 4. Dist. 29, qu. u n i e , art. 3; Gasparri, De matrim., II,
n. 938, edit. IV; D'Annibale, III, par. 315, edit. II).
Quae de m e t u ordinario s u n t dicta, ad m e t u m etiam reverentialem
pertinent; ad illum scilicet metum, quo reformidamus eius indignationem,
in cuius potestate s u m u s constituti. Hic per se vel n o n est o m n i n o
m e t u s , vel levis est, qui m a t r i m o n i u m n o n irritat: sed si aliquid aliud
accedat, p u t a minae, perpetua indignatio, preces i m p o r t u n a e et constantes, v e t e r a , aliaque huiusmodi, fit qualificatus vereque gravis, qui
ideo m a t r i m o n i u m dirimit. Haec est c o m m u n i s Doctorum sententia
(Reiff., 1. I, t. 40, n. 9 5 ; Schmalzgr., I 1, t. 40, n. 5; Snchez, I IV .Disp. 15
n. 14; Gasparri, II, n. 943; D'Annibale, 1, 138, not. 14; Wernz, De
matrim., t. 8, n. 264); haec est iurisprudentia Rotalis (uti videre est, inter
alias, in Parisien., 20 februarii 1910; in alia Parisien., 13 martii 1911),
q u a m semper s e q u u t a est S. Congregatio Concilii.
Q u a n d o de m e t u incusso agitur, qui n o n praesumitur, eius probatio
q u a e alleganti incubit (1, Cum te non solum, ff. de iis quae vis metusque
causa fiunt), aliquo modo differt a probatione in genere requisita ; cum
enim m e t u s probatio sit difficilis, tum ex p a r t e illum inferentis, cum
secreto et clam inferatur... praesertim q u a n d o a patre infertur filiae
s e c u m habitanti (Rota, Dec. 326, c. Ludovisio); ius canonicum, ad
cuius praescriptum perpendi debet impedimentum, q u o d a m m o d o indulget. Ideo testes a d m i t t u n t u r , qui alias n o n admitterentur, et idonei vocantur, uti in cap. final. De test, n o t a t Glossa. Quare a d m i t t u n t u r domestici,
ipsique consanguinei, et parentes illius, qui m e t u m p a s s u s est (cfr. Fol.
S. Congr. Concilii in Lucerina, Rest, in integr., 26 martii 1768, Clare);
immo p l u r i m u m defertur iuratae depositioni illius, qui metum p a s s u s
est; praesertim si aliae praesumptiones concurrant, q u a e eidem faveant;
et illi q u o q u e solent audiri, qui m e t u m incusserunt (Rota, Dec. 373, n. 13
et 14, par. 18, tom. I, Recent.). Equidem contra matrimonii valorem pron u n c i a n n o n debet, nisi r a t i o n u m pro nullitate complexio o m n e pru deus dubium de existentia impedimenti e x c l u d a t (Instr. S. Officii,
20 iunii 1883): sed a t t e n t a probationis difficultate in hypothesi declarata, m e t u s retinetur p r o b a t u s q u a n d o tales testes, coniecturae et
adminicula simul iuncta concurrunt, ut moralem certitudinem in
iudice pariant (Gasparri, II, n. 954) et notetur p e r p e r a m exquiri
eas probationes, quae o m n e m in contrarium possibilitatem excludant,
cum satis superque sit moralis certitudo ex pluribus coniecturis et
a d m i n i c u l i s simul iunctis p r o m a n a n s (Reiff., t. 40, n. 7 8 ; S. Congregatio Concilii in Meievitana, Nullit, matrim., 22 decembris 1821,
Ioachimae).
196
S. Bomana Bota
197
dicunt et mentiendi incapacem, saltem q u o a d u s q u e cum ea consuetudinem h a b u e r u n t , ut d e p o n u n t Laetitia Tata, Rosa Loglisci, Maria Chiarelli, Salvator T r o t t a et Dominica La vecchia, hi duo postremi viri parentes. Ratio non suppetit cur hoc idem retineri n o n debeat pro tempore
s u b s e q u u t o , de quo testes nihil censuerunt affirmare, cum illam a longo
tempore absentem n o n amplius vidissent. Et hoc t a n t o magis quia
mulier, infelix potius q u a m impia, q u a m v i s in concubinatu viveret,
t a m e n religionis officia n o n deseruit, sed, q u a n t u m ei licuit, pietatem
coluit. Nella chiesa di S. F e r d i n a n d o , ait testis Canonicus B u x , edi ricava per la s u a piet , q u a m laudat etiam Sacerdos Pizza.
Quare non est a t t e n d e n d a Substituti Defensoris Vinculi insinuatio,
quae Mariae Antoniae fidem abiudicat, et testium depositiones impetit
illius credibilitatem affirmantium. Eius vita i m p r o b a n d a eam a testificando
n o n repellit; immo quia m e t u m passa est, debet audiri, eiusque depositio debet attendi, nisi falsa d e p r e h e n d a t u r : iuramento n o n a d h i b e t u r
fides q u a n d o vehementes contra iurantem coniecturae adsint (Rota,
dec. 12, n. 6, an. 1911, c. Mori); q u o d in casu p r o b a t u m n o n apparet.
Quae circa metum p a s s u m Maria Antonia deposuit, ex pluribus
verisimilia apparent. Non t a n t u m ipsa deposuit, se proposito matrimonio
cum Dominico T r o t t a m a g n a m habuisse a v e r s i o n e m : D i s s i a mia
m a d r e , che non avrei sposato giammai un contadino... Io n o n me la
s e n t i v o per tante ragioni... Io mi rifiutai di accettare la proposta uni camente perch non me la sentivo di sposare un contadino... Il pen siero rifuggiva dallo sposarmi un u o m o di condizione contadino: ma
dovetti subire la volont della m a m m a ; sed testes etiam hoc idem
confirmant; R o s a Loglisci, actricis amita, ait: A me, che pure la con sigliavo a preferire il contadino,... dichiar che n o n ostante le buone
doti del giovane, non voleva saperne di sposarsi con un contadino .
F r a n c i s c u s Perrino, eius p a t r u u s , dixit : Mi dichiar di non accettare
la m a n o di Domenico T r o t t a perch di condizione contadino ; eamdem
rem deposuit Dominica Lavecchia, sponsi mater, et Angela Giannini.
Iamvero haec Mariae Antoniae r e p u g n a n t i a praesumptionem inducit
metus incussi et laesae illius libertatis, ad essentiam matrimonialis contractus a iure requisitae, ut in casu simili tenuit R o t a (Dec. 326, n. 7,
c. Ludovisio): Verisimilitudinem deducendo a nimia animi aversione
e t repugnantia... q u a e sicut declarant a n i m u m Marchionissae alienis simum a dictis nuptiis (L. si quis plerique ff. de deleg, et suwtpt.),
ita removent consensum a contractibus : et tradit Cosci (De sep. thor.,
' 1 . I, c. 8, n. 54) ex p a r t e mulieris per testes dicitur p r o b a t u s m e t u s
si d e p o n a n t de ipsius aversione erga coniugem ante et post riiatrimo-
198
S. Bomana Bota
199
200
S. Bomana Bota
201
14
202
S. Bomana Bota
indolis levissimae a t q u e inconstantis, quae vestium sericarum pulchritudine allecta, et amicarum puellarum capta admiratione, omnium, q u a e
p a s s a fuerat, oblita, contenta a t q u e hilaris visa est, c u m e contra intern u s eius a n i m u s matrimonio esset adversus. Hic fuit mos perpetuus
toto negotiationum t e m p o r e a Maria Antonia servatus; eius enim m a t e r
r e l u c t a n t e m filiam p r o m i s s i o n u m h a r u m vestium sibi subiicere curabat,
q u a e t u n c acquiescebat; sed, matris ira sedata, iterum in contrariam
sententiam revertebatur. vero che alle insistenze della m a m m a io
q u a l c h e volta manifestavo la mia volont affermativa; e ci soprani tutto q u a n d o mi si facevano promesse di abiti di seta e di altri bei
doni, perch a quell'et, cio nell'et di 14 a n n i n o n compiti, tali cose
mi facevano piacere. Ma il pi delle volte mi rifiutavo sempre, per la
ragione detta che n o n volevo u n o sposo in quella condizione . Media
q u i b u s m a t e r u t e b a t u r ad filiam s u b i u g a n d a m erano minacce, erano
vie di fatto, che si ripetevano ogni tanto ; ed erano p u r e persuasioni
e allettamenti; per cui io alle volte mi ribellavo, alle volte a s s e n t i v o :
e posso dire che q u e s t a fu la storia di pi che d u e mesi, che dura roo i preparativi del m a t r i m o n i o . . . Per calmarla io assentivo, ma
poi dopo qualche giorno io era daccapo con la ribellione, ed ella ritor n a v a ai soliti mezzi . P o r r o puella, quae constanter vult et n o n vult,
p r o u t est vexationibus territa et promissionibus allecta, vel sua utitur
libertate, n o n est retinenda serio voluisse, quod t a n d e m vieta acceptavit :
ad vexationem enim redimendam illud acceptavit, et ideo quamvis revera
in die matrimonii laeta atque hilaris fuerit, inde a r g u m e n t u m n o n oritur
pro d e m o n s t r a n d o libero eius consensu in illius celebratione. Quod est
t a n t o magis r e t i n e n d u m , a t t e n t a generali n a t u r a e lege; virgines enim
n u b e n t e s t a n t a commotione agitari solent in festivo a p p a r a t u , in gratuiationibus omnium, in rei novitate, praesertim si sint tenerrimae aetatis, ut m a x i m a in animo perturbatio insidere soleat, quamvis in ore
debita laetitia appareat. Quare si quae exterius apparuere laetitiae signa
in Maria Antonia, haec bene c o m p o n u n t u r cum eius proposito, quod
ex illis n o n ostenditur m u t a t u m .
Matris ergo considerata n a t u r a , a t q u e eius agendi ratione, filiaeque
inspecta conditione, haec in matrimonio contrahendo u s a n o n fuit ea
libertate, quae plena esse debebat, et talis n o n fuit ob timorem reverentialem qualificatum, qui ex dictis non solum gravis fuit, et directus
ad m a t r i m o n i u m e x t o r q u e n d u m , sed fuit etiam iniustus, quia inducta
est ei n u b e r e , q u e m a v e r s a b a t u r ; et in hoc consistit iniustitia metus. Nam
in matrimonio contrahendo filii n o n h a b e n t dependentiam a p a r e n t i b u s
iure divino et ecclesiastico, neque illorum voluntatem sequi c o g u n t u r ;
mi
ideo in casu ius Mariae Antoniae fuit vulneratum, et m e t u s fuit iniustus. Si a u t e m m a t r i m o n i u m a nullius arbitrio pendere debet, et a q u a c u m q u e coactione i m m u n e esse debet, sequitur, iniustum esse et imped i m e n t u m constituere timorem, quem parentes i n f i l i o s immittunt, u t
tale m a t r i m o n i u m c o n t r a h a n t (Rota, dec. 493, n. 30, par. IV; dec. 242,
n. 13; dec. 346, n. 7, par. XIV, R e c ) .
Quibus o m n i b u s in iure et in facto perpensis, Nos infrascripti Auditores pro Tribunali sedentes, et solum Deum p r a e oculis h a b e n t e s , Christi
n o m i n e invocato, decernimus, d e c l a r a m u s et s e n t e n t i a m u s , constare de
matrimonii nullitate in casu, seu ad propositum d u b i u m r e s p o n d e n t e s :
Affirmative.
Quare m a n d a m u s Ordinariis locorum et ministris Tribunalium, ad
q u o s spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c n o s t r a m definitivam sententiam, et a d v e r s u s reluctantes procedant ad n o r m a m S a c r o r u m Canon u m , praesertim cap. 3, sess. XXV, de ref., Conc. Trid., iis adhibitis
exsecutivis et coercitivis mediis, q u a e magis efficacia et o p p o r t u n a pro
r e r u m adiunctis esse iudicaverint.
Romae, in sede Tribunalis S. R. Rotae, die 2 iulii 191 S;
P e t r u s Rossetti, Ponens.
Raphal Giumenti.
Maximus Massimi.
L. * S.
Ex Cancellaria S. R o m a n a e Rotae.
Sac. T. Tani, Notarius.
205
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare :
31
3
marzo
aprile
XO
Il Rev. sac. D. Giovanni Trione, della Congregazione Salesiana del Ven. Giovanni Bosco, Consultore della
S. Congregazione dei Sacramenti.
L'Emo signor Cardinale Aidano Gasquet, Presidente Onorario della Pia Societ di S. Girolamo perla
diffusione dei SS. Vangeli.
L'Emo signor Cardinale Michele Lega, Protettore della Venerabile Confraternita delle Stimmate di S. Francesco, in Firenze.
Il Rev. sac. D. Enrico Quattrocolo, Difensore del Vincolo
presso il Tribunale della Sacra Bomana Rota.
206
19
aprile
15
16
17
19
22
1919. L' Emo signor Cardinale Oreste Giorgi, Membro della Sacra
Congregazione di Propaganda Fide.
L' Eio signor Cardinale Ottavio Cagiano de Azevedo, Protettore dell'Istituto delle Adoratrici Perpetue del
Ssmo Sacramento.
L'Emo signor Cardinale Oreste Giorgi, Protettore dell'Istituto delle Oblate Filippine in Boma.
aprile
2
11
aprile
Mons.
7 marzo 1919. Mons.
27
Mons.
3
4
aprile
9
12
13
207
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile :
23
marzo
aprile
aprile
8
10
aprile
208
17 marzo
28
29 marzo
1918.
1919.
Mons.
Mons.
Mns.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
agosto
marzo
NECROLOGIO
24
marzo
Num. t
2 Iunii 1910
Annus I - Vol. XL
V.
E.
FELICEM
S. R. E.
CARD.
CETEROSQUE ARCHIEPISCOPOS
F A C I O , GERMANIAE
APOSTOLICA
HARTMANN,
ET
SEDE
ARCHIEPISCOPUM
EPISCOPOS
APOSTOLO, AC
DE
CONIUNCTIONE,
INCHOATA GLORIOSI
STOLICA
ENCYCLICA
EIUS
GERMANIAE, DE
SANCTO
BONI-
P E R F E C T A C O N S T A N T I Q U E CUM
DUODECIMO
EIUSDEM MARTYRIS
COLONIENSEM,
APUD
EXEUNTE
GERMANIAE
SAECULO
POPULOS
AB
APO-
LEGATIONE.
BENEDICTUS P P . XV
DILECTE
FILI
SALUTEM
NOSTER
ET
ET
VENERABILES
APOSTOLICAM
FRATRES
BENEDICTIONEM
15
210
V i x e n i m recoli sine i u c u n d i s s i m o q u o d a m a n i m i s e n s u e a
n u n c possunt, tanto saeculorum intervallo, quae candida narrat i o n e scriptores a e t a t i s illius a n t i q u i s s i m i , i n p r i m i s q u e Bonifacii fere a e q u a l i s W i l l i b a l d u s episcopus, c u m de ceteris sanctiss i m i viri v i r t u t i b u s a c r e b u s gestis, t u m v e r o p o t i s s i m u m d e eiusd e m legationis R o m a n a e a p u d G e r m a n i a e p o p u l o s i n i t i i s a t q u e
i n c r e m e n t i s felicissimis t r a d i d e r u n t .
Diuturno siquidem vitae
religiosae
tirocinio i n s t r u c t u s ,
ac t a n d e m a m p l i s s i m i s v e r b i s et scriptis e t i a m lit-
Coloss., III, U.
Vita S. Bonifacii auctore
WILLIBALDO, C.
V, 13-14.
H i s vero l i t t e r i s
s c r i p t o r e s illius a e t a t i s - q u i m a n d a t u m A p o s t o l i c a e Sedis ,
sive apostolici Pontificis c o m m e m o r a n t , q u o s p e c t a r e t i d e m
et q u a m late pateret, explicat atque commendat.
Nam tanta eum alloquitur gravitate verborum et pondere
a u c t o r i t a t i s ut v i x m a i o r e q u i s p o s s i t : e x i g i t - i n q u i t - m a n i f e s t a t a nobis religiosi p r o p o s i t i t u i pie in C h r i s t o flagrantia i n t e n t i o e t a p p r o b a t a s i n c e r i s s i m a e f i d e i t u a e p e r i a t a relatio u t
a d d i s p e n s a t i o n e m v e r b i divini, c u i u s p e r g r a t i a m Dei c u r a m
g e r i m u s , te .comministro u t a m u r . D e m u m d i l a u d a t a d o c t r i n a ,
indole, proposito, a t q u e s u p r e m a Sedis Apostolicae a u c t o r i t a t e
i n t e r p o s i t a , q u a m Bonifacius ipse i n v o c a v e r a t , h o c s o l e m n i v e l u t i
praecepto concludit: Ideo in nomine indivisibilis Trinitatis,
(( p e r i n c o n c u s s a m a u c t o r i t a t e m b e a t i P e t r i a p o s t o l o r u m p r i n ce cipis, c u i u s d o c t r i n a e m a g i s t e r i i s d i s p e n s a t i o n e f u n g i m u r et loci c u m s a c r a e Sedis a d m i n i s t r a m u s , m o d e s t i a m t u a e religionis
<( i n s t i t u i m u s a t q u e p r a e c i p i m u s , ut in v e r b o g r a t i a e Dei ... ad
(( g e n t e s q u a s c u m q u e infidelitatis errore d e t e n t a s p r o p e r a r e Deo
c o m i t a n t e p o t u e r i s , m i n i s t e r i u m r e g n i Dei p e r i n s i n u a t i o n e m
n o m i n i s Christi D o m i n i Dei n o s t r i v e r i t a t i s s u a s i o n e d e s i g n e s ;
admonens tandem, ut et disciplinam sacramenti initiandorum
ex f o r m u l a officiorum s a n c t a e Apostolicae Sedis t e n e a t et
q u o d a c t i o n i s u s c e p t a e sibi deesse p e r s p e x e r i t , Pontifici R o m a n o
significet.
I a m ex iisdem amplissimis litteris quis/non intelligat quant a m pie f o v e n t s a n c t u s P o n t i f e x i n B o n i f a c i u m i p s u m v o l u n t a tem atque amoris venerationem, q u a n t a m in omnes Germaniae
populos sollicitudinem c u r a m q u e paternam, quibus t a m sanc t u m , t a m q u e sibi d i l e c t u m E v a n g e l i i p r a e c o n e m d e s t i n a v e r i t ?
Atque huius quidem conscientia mandati,
cum
charitate
213
A t q u e i d q u i d e m p r a e s t a b a t Bonifacius s i n g u l a r i q u o d a m
a c p r o p r i o p i e t a t i s sensu, q u e m ipse s e n e x c a n d i d e a p e r i e b a t
Z a c h a r i a e Pontifici r e s c r i b e n s : <c P o s t q u a m me a n t e a n n o s p r o p e
t r i g i n t a s u b f a m i l i a r i t a t e et servitio Apostolicae Sedis, a n n u e n t e et i u b e n t e v e n e r a n d a e m e m o r i a e a n t i s t i t e apostolico
Gregorio a n t e r i o r e , voto c o n s t r i n x i , q u i d q u i d m i h i l a e t i t i a e vel
t r i s t i t i a e a c c i d e r a t , apostolico pontifici solebant i n d i c a r e , ut in
laetis s i m u l l a u d a r e m u s D e u m et in t r i s t i b u s eius consilio ro borarer .
p t i s c o m p l u r i b u s , a d reges e t p r i n c i p e s , a d episcopos, a b b a t e s
c l e r u m q u e u n i v e r s u m ; a d p o p u l o s ipsos, q u a m q u a m v e l b a r b a ros, v e l recens a d f i d e m revocatos, o m n i b u s illud i d e m edicens
u t m a g n o illi Dei f a m u l o a d i l l u m i n a t i o n e m g e n t i u m a b h a c
apostolica a t q u e c a t h o l i c a Dei Ecclesia d e s t i n a t o a s s e n s u m vel
concursum praeberent.
215
(c l i t a t i s Apostolicae Sedi s u b i e c t i o n e m n a r r a v e r u n t ac t a n d e m
ut f a m i l i a r i t a t i ac c o m m u n i o n i s a n c t i Pontificis a t q u e t o t i u s
(( Sedis A p o s t o l i c a e ex h o c devote s u b i e c t u s c o m m u n i c a r e t ,
q u e m a d m o d u m edocti e r a n t p r e c a t i s u n t .
P o n t i f e x et b e n i g n i s s i m e excepit et Bonifacio n o v i s delatis h o n o r i b u s , i p s o q u e a r c h i e p i s c o p a t u s pallio, c u m m u n e r i b u s diver sisque s a n c t o r u m reliquiis honorifice r e m i s i t ad p a t r i a m . Quibus a m o r i s significationibus v i x dici potest q u a m g r a t u l a b u n d u s , Apostolicae Sedis n i m i u m conf o r t a t u s d e v o t i o n i s suffragio,
o p e q u e d i v i n a e m i s e r i c o r d i a e inspiratum
ce d a r e t . T u m v e r o e t i a m t e r t i o b e n i g n e est a D o m i n o aposto1
216
Meo s u s c e p t u s , ac d e n u o c u m m u n e r i b u s et r e l i q u i i s S a n c t o r u m
honorifice d i t a t u s , c o m m e n d a t i t i i s i t e m epistolis c u m u l a t u s
a m p l i s s i m i s , u t e x e a r u m ipsis e x e m p l i s a p p a r e t a d nos u s q u e
perlatis.
U t r i q u e a u t e m Gregorio, c u m R o m a n i P o n t i f i c a t u s , t u m potioris i n G e r m a n o s e o r u m q u e A p o s t o l u m sollicitudinis h a e r e s
Z a c h a r i a s successit, q u i v e t e r e m c o n i u n c t i o n e m n o n m o d o r e n o v a v i t sed mirifice a u x i t , confidentius e t i a m u t e n s fortasse c u m
Bonifacio a c b e n e v o l e n t i a ; e t v i c i s s i m c u m Z a c h a r i a Bonifacius, n u n t i i s c o m p l u r i b u s a t q u e epistolis f a m i l i a r i s s i m i s u l t r o
c i t r o q u e missis. H i s c e s i q u i d e m ; i n t e r a l i a q u a e c o m m e m o r a r e
l o n g u m est, s u a v i s s i m i s v e r b i s l e g a t u m a l l o q u i t u r s u u m R o m a n u s P o n t i f e x : Cognoscat, frater d i a r i s s i m e , t u a s a n c t a f r a ce t e r n i t a s , i t a d i l e c t i o n e m t u a m h a b e r e in n o s t r i s praecordiis, ut
te p r a e s e n t i a l i t e r q u o t i d i e v i d e r e d e s i d e r e m u s et i t a te in n o ce stro consortio h a b e a m u s ut certe m i n i s t r u m Dei et d i s p e n s a t o ci r e m E c c l e s i a r u m C h r i s t i .
*Hac f i r m i s s i m a p e r m o t u s f i d e , h a c p i e t a t e e t c h a r i t a t e i n f l a m m a t u s Bonifacius q u a m Sedi Apostolicae f i d e l i t a t e m c o n i u n ctionemque singularem ex umbratili vitae monasticae palaestra
p r i m u m hausisse videtur in patria, q u a m deinde, in a p e r t u m
c e r t a m e n v i t a e apostolicae p r o g r e s s u r u s , R o m a e , s u p e r c o r p u s
ipsius B. Petri Apostolorum Principis, sacro interposito iureiurando promiserat, q u a m denique veluti sui apostolatus formam
a c s u s c e p t a e legationis r e g u l a m , i n m e d i u m d i s c r i m e n a c i e m q u e
p r o d u x e r a t , e a m d e m e t c o n s t a n t i s s i m e r e t i n u i t , e t ceteris e t i a m
217
o m n i b u s , q u o s p e r E v a n g e l i u m genuisset, v e h e m e n t e r c o m m e n d a r e n u n q u a m destitit, a t q u e t a n t a s e d u l i t a t e i n c u l c a r e u t i l l a m
v e l u t i t e s t a m e n t i loco reliquisse v i d e r e t u r .
I t a e n i m s e n e x l a b o r i b u s q u e confectus, q u a m q u a m d e s e
h u m i l l i m e p r a e d i c a b a t : u l t i m u s et p e s s i m u s s u m o m n i u m lece g a t o r u m , q u o s catholica et apostolica R o m a n a Ecclesia ad p r a e d i c a n d u m E v a n g e l i u m d e s t i n a v i t ,
R o m a n a m tamen illam
l e g a t i o n e m s u a m p r a e s e ferebat, e a q u e u n i c e g l o r i a n s i n Dom i n o , ipse se l e g a t u m G e r m a n i c u m s a n c t a e c a t h o l i c a e aposto licae r o m a n a e Ecclesiae a p p e l l a r e g a u d e b a t , professus devot u m servum R o m a n o r u m Pontificum pro auctoritate sancti Pet r i e t s u b d i t u m d i s c i p u l u m a t q u e o b e d i e n t e m esse velle.
T a m alte i n s e d e r t eius a n i m o a c p e n i t u s h a e r e b a t q u o d Cyp r i a n u s m a r t y r , a n t i q u i s s i m a e t r a d i t i o n i s Ecclesiae testis, f i r m i s sime a d s e r e b a t : D e u s u n u s est, et C h r i s t u s u n u s et u n a Eccle sia et c a t h e d r a u n a s u p e r P e t r u m D o m i n i voce f u n d a t a ;
ecclesiis eificientur s c h i s m a t a
q u o t sacer-
218
in vinculis charitatis.
I n iis e n i m i m m o r a r i i u c u n d u m e o q u e i u c u n d i u s , q u o d Bonifacii decessoris v e s t r i e x e m p l a v i r t u t e s q u e s i n g u l a r e s , i n p r i misque illam amicitiae coniunctionisque necessitudinem q u a m
hisce litteris c e l e b r a n d a m s u s c e p i m u s , i n v e s t r i s c o n s p i c i m u s
a t q u e a d m i r a m u r v i t a e r a t i o n i b u s r e p r a e s e n t a t a m Nobis e t quod a m m o d o e x p r e s s a m . V i v i t e n i m v e r o a p u d v o s e t gloriosissime
v i v i t v e s t e r G e r m a n i a e A p o s t o l u s ; vivit, ut ipse se a p p e l l a b a t ,
<( L e g a t u s G e r m a n i c u s c a t h o l i c a e R o m a n a e Ecclesiae , e a n d e m
suam illam R o m a n a m legationem veluti sustinens a d h u c precibus, exemplis, r e r u m q u e g e s t a r u m m e m o r i a , q u i b u s profecto
d e f u n c t u s a d h u c l o q u i t u r . A t v e r o i t a l o q u e n s , populos q u o n d a m suos a d u n i t a t e m p o t i s s i m u m Ecclesiae R o m a n a e i n v i t a r e
a t q u e a d h o r t a r i ille v i d e t u r , f i d u s i n t e r p r e s a c p r a e c o M a g i s t r i
et S e r v a t o r i s n o s t r i Iesu, q u i hoc p o t i s s i m u m precamur et comm e n d a t suis ut u n u m s i n t .
I n v i t a t ille q u i d e m c o n i u n c t i o r e s Ecclesiae a l u m n o s u t arctius a m a n t i u s q u e a d h a e r e s c a n t ; i n v i t a t ceteros, a b u n i t a t e abscissos, ut ad e i u s d e m s i n u m Ecclesiae M a t r i s pie se fidenterque
r e c i p i a n t , v e t e r i b u s sepositis odiis, s i m u l t a t i b u s , p r a e i u d i c a t i s
opinionibus; o m n e s d e n i q u e christifideles sive r e c e n s adscitos,
219
OTHLONO
ortos g e n e r e o b t i n e n d a m , ac d e n i q u e u n i t a t e m et c o m m u n i o n e m dilectionis c u s t o d i e n d a m a m a n t i s s i m e c o m m e n d a v i t .
Q u o n i a m v e r e c h a r i t a s - u t e i u s d e m v e r b a scriptoris, q u e m
s u p r a l a u d a v i m u s , i t e r u m N o s t r a f a c i a m u s - est b o n o r u m
o m n i u m origo a c f i n i s , Nos e t i a m i n h a c t e r m i n u m p o n a m u s ,
societate,
O m n i p o t e n t i s Dei E c c l e s i a e q u e s u a e i n s t a u r a t i s i u r i b u s , legibus,
c u l t u a c m e m o r i a d e n i q u e i p s a revocata, c h a r i t a s c h r i s t i a n a rev i r e s c a t , q u a e c u m bellis odiisque f u r e n t i b u s t u m dissidiis, schis m a t i s a t q u e e r r o r i b u s s e r p e n t i b u s u n d i q u e f i n e m i m p o n e n s , pop u l o s i n t e r s e foedere d e v i n c i a t a r c t i o r e q u a m f l u x i s h o m i n u m
pactis, u n i t a t e f i d e i p o t i s s i m u m e t v e t e r i s c o n i u n c t i o n i s consuet u d i n e , seu n e c e s s i t u d i n e p o t i u s , c u m h a c A p o s t o l i c a Sede, q u a m
C h r i s t u s D o m i n u s n o s t e r v e l u t i q u o d d a m familiae i n t e r r i s s u a e
f u n d a m e n t u m c o n s t i t u t a m voluit, e t v i r t u t i b u s , s a p i e n t i a , labor i b u s tot S a n c t o r u m a t q u e ipso d e n i q u e M a r t y r u m , u t Bonifacii
vestri, sanguine consecratam.
H a c autem consensione fidei et v o l u n t a t u m coniunctione
u b i q u e t e r r a r u m i n s t a u r a t a , illud Nos e t i a m u s u r p a r e i u r e q u o d a m Nostro v i d e b i m u r , d e plebe c h r i s t i a n a u n i v e r s a , q u o d Rom a n i c o n s c i e n t i a p r i m a t u s a c s a c r a Apostolicae Sedis a u c t o r i t a t e p e r m o t u s , i a m i n d e a p r i m o saeculo c h r i s t i a n o p e c u l i a r i t e r
c o n s c r i b e b a t C l e m e n s P a p a C o r i n t h i i s : G a u d i u m et l a e t i t i a m
nobis p r a e s t a b i t i s , si oboedientes facti iis q u a e s c r i p s i m u s p e r
S p i r i t u m S a n c t u m resecetis i l l e g i t i m u m zeli v e s t r i s t u d i u m
s e c u n d u m e x h o r t a t i o n e m q u a m d e p a c e a c c o n c o r d i a fecimus
i n h a c epistola .
BONIF.
ibid.
S . CLEM, ROM.,
221
S . Bonifacii
h a e c de sacro Ecclesiae t h e s a u r o p e r l i b e n t e r c o n c e d i m u s :
I . Quovis die p r o x i m o r u m m e n s i u m I u n i i e t I u l i i , exceptis
d i e b u s P e n t e c o s t e s , Corporis C h r i s t i e t S S . A p o s t o l o r u m P e t r i e t
P a u l i , i n o m n i b u s G e r m a n i a e Ecclesiis e t Oratoriis p u b l i c i s v e l
semipublicis, u b i s o l e m n i a s a e c u l a r i a a g e n t u r , cuilibet s a c e r d o t i
u t r i u s q u e cleri M i s s a m d e Sancto, t u m i n t r i d u a n a s u p p l i c a t i o n e
t u m i n ipso fausto die celebrare liceat.
I I . Quo die f e s t u m a g e t u r , A n t i s t e s loci vel p e r s e vel p e r
a l i u m a b ipso d e p u t a n d u m P a p a l e m B e n e d i c t i o n e m i m p e r t i r i
queat.
I I I . Q u i c u m q u e G e r m a n i a e Ecclesias u b i s a e c u l a r e f e s t u m
celebrabitur, eo ipso die i n v i s e r i n t , I n d u l g e n t i a m P l e n a r i a m toties quoties ad m o d u m P o r t i u n c u l a e l u c r a r i p o s s i n t .
D a t u m R o m a e , a p u d S a n c t u m P e t r u m , die xiv m e n s i s Maii,
a n n o MCMXIX, P o n t i f i c a t u s Nostri q u i n t o .
BENEDICTUS P P . XV
1
CONSTITUTIO APOSTOLICA
ERECTIO NOVAE
DIOECESIS
GRAECI R I T U S
LUNGRENSIS
NUNCUPATAE
BENEDICTUS EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM DEI
AD
PERPETUAM
REI
MEMORIAM
224
siti, in plenariis comitiis diei decimae n o n a e mensis novembris anni millesimi nongentesimi decimi septimi Nobis p r o p o n e n d u m censuerunt consilium ut graeci o m n e s illius regionis Galabrae, q u a m n u m e r o plures incolunt
latinis Praesulibus subiecti, ab ordinaria iurisdictione e o r u m d e m Latinor u m Antistitum subtracti, u n a m constituerent graeci r i t u s dioecesim.
Quod p r o p o s i t u m consilium Nos denuo e x a m i n a n d u m m a t u r i u s q u e
discutiendum venerabilibus F r a t r i b u s Nostris pariter S. R. E. Cardinalibus novae Congregationi, a Nobis conditae, praepositis, videlicet pro
Ecclesia Orientali, submitti m a n d a v i m u s . Hi vero Cardinales, in comitiis generalibus diei undecimae mensis februarii n u p e r elapsi, u n a n i miter exequutioni dari posse, si Nobis placuerit, novae dioceseos erectionem graeci ritus in Calabriae regione, existimarunt.
Nos a u t e m qui, inde a Nostri Pontificatus exordio m a x i m a prosecuti dilectione Ecclesiam Orientalem, Nobiscum a n i m o v o l v e b a m u s quid
boni accepti que p r a e s t a n d u m foret, ut necessitatibus et debito honori
universae eiusdem Ecclesiae a l i a r u m q u e particularium firmius consuleretur, opportunitatem momenti intuiti, m e m o r a t a m propositionem
m a x i m e c o m m e n d a v i m u s , r a t a m q u e h a b u i m u s q u o d mentis Nostrae
deliberationi plene responderet.
Proinde Nos, de Apostolicae potestatis plenitudine, p r o t i n u s dioecesim graeci r i t u s in regione Calabriae canonice instituendam decern i m u s . Cui quidem dioecesi, Lungrensi n u n c u p a n d a e , perpetuo attrib u i m u s et a d s i g n a m u s sequentes paroecias cum o m n i b u s fidelibus t u m
graeci ritus, t u m latini, si qui sunt, eas i n c o l e n t i b u s ; idcirco easdem e
dioecesibus latinis, ad q u a s modo pertinent, dividimus ac seiungimus.
Quae paroeciae sunt n e m p e : ex archidioecesi R o s s a n e n s i , S; Demetrio
Corone, S. Giorgio Albanese, Vaccarizzo, Macchia; ex dioecesi Bisinianensi, S. Benedetto diano, S. Sofia d'Epiro; ex dioecesi Cassanensi,
Acqua Formosa, Civita, Firmo, Frascineto, Lungro, Piataci, Porcile, S. Basile; ex dioecesi Angionensi, Castroregio, Farneta, S. Costantino Albanese, S. Paolo Albanese.
Insuper ut n o n pauci fideles graeci r i t u s extra Calabriam, a t t a m e n
in ipsa meridionali Italiae regione inhabitantes, beneficio pastoralis
officii Episcopi eiusdem ritus in p o s t e r u m g a u d e r e q u o q u e valeant, Nos
supradictis locis in Lungrensem dioecesim cooptandis, fideles loci vulgo
Villa Badessa, ex dioecesi Pinnensi, a t q u e u n i u s in civitate Liciensi
paroeciae apostolica auctoritate coniungi m a n d a m u s .
Cum a u t e m in loco S. Cosmo, ex archidioecesi Rossanensi, d u a e
extent paroeciae, graeca n e m p e et latina, p r a e t e r e a q u e in dicta civitate
Liciensi plebs fidelium graeci r i t u s cum altera latini ritus mixta inco-
225
16
N. CARD. MARINI
S. B. E. Cancellarius.
Raphal
Ludo vicus
Loco
Virili,
Protonotarius Apostolicus.
Schuller,
Protonotarius Apostolicus.
Plumbi.
LITTERAE APOSTOLICAE
I
ECCLESIA ROTHOMAGENSIS B. M. VIRGINIS A BONO SUCCURSU TITULO AC P R I VILEGIIS BASILICAE MINORIS DECORATUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Illustriores inter sacras Aedes, q u a e
t u m p r a e s t a n t i b u s artis operibus Galliae regiones illustrant, t u m Franc o r u m religionis alacre s t u d i u m m i r a m q u e munificentiam late praedicant,
merito recensetur parochialis ecclesia q u a e Deo in h o n o r e m B. Mariae
Virginis a Bono Succursu dicata conspicitur Rothomagi. I a m inde a
saeculo undecimo vetustissimum ipsius Deiparae Infantem I e s u m ulnis
gestantis simulacrum in sacello eidem dedicato colebatur, et constans
traditio refert, a n t e idem saeculum, N o r m a n n o s fideles Beatissimam
Virginem a Bono Succursu ibidem in veneratione habuisse. Hoc sacellum, saeculo decimoquarto obnoxium militum Caroli Temerarii incursibus, collata stipe i n s t a u r a t u m , insequenti saeculo in ten^plum conversum est, quod haeretici Calviniani per nefas depopulati sunt. T r a n s a c t a
r e r u m o m n i u m Galliae i m m a n i perturbatione, Mariale illud t e m p l u m ,
vetustate fatiscens, omnino deletum est; superiore t a m e n saeculo, ab
imis fundamentis de integro excitatum, erga Deiparam bene adiutricem
pietatis Gallorum et praesertim Normanniae civium dignissimum exstat
m o n u m e n t u m . Sacra haec Aedes, gothico stylo erecta, vel ipsa fronte
admirationem intuentium sibi conciliat; sublimi enim sacrae t u r r i s
228
II
VICARIATU APOSTOLICO CONGI BELGICI DISMEMBRATO, DUO EX EO CONSTITUUNTUR
VICARIATUS,
ALTER
NOVAE ANTUERPIAS .
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei m e m o r i a m . Quae Catholico nomini aeternaeque fidelium saluti bene, prospere ac feliciter eveniant, ea ut m a t u r e
p r a e s t e m u s Nos a d m o n e t supremi Apostolatus m u n u s , quo in terris,
licet immeriti, fungimur. I a m vero cum Catholica Religio in Vicariatu
Congi Belgici, curis commisso Congregationis ab I m m a c u l a t o Corde
Mariae, postremis praesertim annis laeta incrementa susceperit, visum
est o p p o r t u n u m consilium, ut fidei christianae progressui aptius p r o videretur, ab eiusdem Vicariatus territorio septentrionalem regionem
distrahere, in eaque novam s e p a r a t a m Missionem constituere. Quare,
collatis consiliis cum VV. F F . NN. S . R E . Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e Fidei praepositis, ex certa scientia ac m a t u r a deliberatione
Nostris, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium
tenore, ab actuali Vicariatu Congi Belgici eius territorii p a r t e m separ a m u s , q u a e sita est ad Boream districtus civilis dicti de Lacu Leopoldi, a t q u e in eodem sic distracto territorio n o v u m constituimus Vicar i a t u m apostolicum curis c o m m i t t e n d u m m e m o r a t a e Congregationis ab
I m m a c u l a t o Corde Mariae de S c h e u t ; istique novo Vicariatui, ab u r b e
ubi sedem habebit, Novae Antuerpiae n o m e n facimus. Vicariatus
vero Congi Belgici, cum reliqua p a r t e q u a e ex peracta divisione ei
superest, praecipimus ut p o s t h a c ex u r b e Lopoldville, ubi Vicariatus
ipse residentiam habet, Vicariatus Leopoldopolitanus denominetur. Haec
229
III
ECCLESIA METROPOLITANA S. IACOBI MAIORIS IN URBE MARIANOPOLI TITULO
AC PRIVILEGIIS BASILICAE MINORIS HONESTATUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. Quae Catholici Orbis t e m p l a vel
molis amplitudine insignibusque artis ornamentis, vel s a n c t o r u m reliquiis et fidelium religione ceteris praestent, ea, Decessorum Nostrorum
vestigia persequentes, singularibus titulis ac privilegiis h o n e s t a r e consuevimus. Constat quidem inter sacras huiusmodi aedes merito recens e n d a m esse Metropolitanam Archidioecesis Marianopolitanae Ecclesiam,
q u a e in h o n o r e m Iacobi Maioris Apostoli Deo dicata, C a n a d e n s i u m catholicorum fidem ac largitatem luculenter ostendit a t q u e effert. Collecta
enim intra Archidioecesis fines ingenti stipe, templum, a fundamentis
excitari coeptum, totum lapide lybico exstructum est, additis fronti porticibus; pars interior Basilicam Vaticanam, minore sane spatio, refert
et imitatur, neque operibus a t q u e artiliciis caret; arae vero m a x i m a e
aulaeo ornatae t h o l u s superstat altissimus. S a n c t o r u m autem reliquiae
h a u d mediocri n u m e r o ibidem a d s e r v a n t u r ; suppellex sacra item affluii,
e a d e m q u e pretiosa, ad divina officia peragenda, quibus ordo Canonicor u m eum reliquo clero, n o n sine magno d o m u s Dei decore, cum praeclara
a n i m o r u m utilitate studiose perfungitur. Placet ad. haec commemorare,
in eandem S. Iacobi aedem, a n n o MCMX, innumerabiles u n d i q u e gentium convenisse catholicos, coetum habituros cultui Sanctissimae E u c h a ristiae p r o v e h e n d o , cui Pater Cardinalis praefuit Apostolicae Sedis Legat u s , centum' et viginti Episcoporum corona circumdatus. Quibus o m n i b u s
230
Officiale
p e r m o t u s venerabilis frater P a u i u s Bruchsi, archiepiscopus Marianopolitanus, nomine cum suo, t u m ordinis Canonicorum et cleri populique universi sibi commissi, a Nobis efflagitavit, ut peculiari honoris
titulo Metropolitanum t e m p l u m afficeremus. Piis hisce votis eo libentius concedendum censemus, quod, si eius templi decus a u x e r i m u s ,
videmur r e m facturi esse dignam pietate erga S. I a c o b u m Maiorem
Nostra, cuius Apostoli n o m e n ad s a c r u m baptismi fontem impositum
Nobis est. Itaque, auditis VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus SS. R i t u u m
Congregationi praepositis, Apostolica Auctoritate Nostra, h a r u m Litte
r a r u m vi, Metropolitanam Ecclesiam Marianopolitanam titulo Iacobi
Maioris Apostoli ad Basilicae Minoris dignitatem evehimus, eique privilegia omnia t r i b u i m u s , q u a e Minoribus Almae h u i u s Urbis Basilicis
de iure competunt. Decernentes praesentes Litteras Nostras firmas,
validas a t q u e efficaces semper exstare, suosque plenarios atque integros
effectus obtinere ac sortiri, illisque ad q u o s spectant, vel spectare poter u n t in posterum, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse et
definiendum, irritumque et i n a n e fieri si secus quicquam super his, a
quolibet, auctoritate quavis, scienter vel ignoranter attentari contigerit.
Non o b s t a n t i b u s contrariis quibuslibet.
Datum R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , sub a n n u l o Piscatoris, die
xxrx aprilis a n n o MCMXIX, Pontificatus Nostri quinto.
EPISTOLA
AD RR. P P . DD. ARCHIEPISCOPUM LIMANUM CETEROSQUE IN PERUVIANA REGIONE EPISCOPOS, DE TUENDA AC ROBORANDA IN EORUM DIOECESIBUS FIDE.
231
MATTH., X I I I , 2 5 .
MGMXEX.
S. Congregatio Consistorialis
I
DECRETUM
CIRCA NOMINATIONEM ADMINISTRATORUM IN DIOECESIBUS VACANTIBUS DOMINII
CANADENSIS ET TERRAE NOVAE.
L. S .
.
f V. Sardi, Archiep. Caesarien., Adsessor-
234
II
DE
ERECTIONIS
CHACO
VICARIATUS
APOSTOLICI
DECRETUM
Optimo sane consilio R o d u i p h u s Caroli, archiepiscopus Tyrensis,
in Boliviana Republica Apostolicus I n t e r n u n t i u s , Archiepiscopo Platensi
et Episcopo S. Crucis consentientibus, perpendit et S. Sedi proposuit,
ut in amplissimo eiusdem Bolivianae ditionis territorio, cui n o m e n
Chaco, ad s u b v e n i e n d u m spiritualibus incolarum loci necessitatibus, Apostolicus Vicariatus erigeretur. Q u a p r o p t e r S s m u s D n u s Noster Benedictus P P . XV, de consulto h u i u s S. Congregationis Consistorialis Eminentissimorum P a t r u m , suppleto q u o r u m intersit, vel suo interesse praesumant, consensu, p r a e s e n s edi iussit Consistoriale Decretum, quo
territorium de Chaco, intra fines archidioeceseos Platensis et dioeceseos
S. Crucis de Sierra existens, in Vicariatum Apostolicum de Chaco nunc u p a n d u m erigit ac erectum declarat, donec in p r o p r i a m ac distinctam
dioecesim constitui valeat. H u i u s autem Vicariatus fines, e r u n t : ac? septentrionem ripa dextera fluminis Magni, vulgo Bio Grande, incipiendo a
puncto in quo hoc flumen intersecai alta iuga m o n t i u m de Incahuasi,
in provincia de Cordillera, u s q u e d u m idem flumen attingit lineam interprovincialem c u m Chiquitos, deinde haec ipsa linea u s q u e ad fines
reipublicae s t a t u s ; ad orientem ipsi fines reipublicae de Bolivia cum
rebuspublicis de Brasilia et P a r a g u a y ; ad meridiem i i d e m fines cum
P a r a g u a y et Argentina iuxta c u r s u m fluminis Pilcomayo u s q u e ad p u n ctum quod vocatur Casa de Piedra et ad dexteram h u i u s fluminis ripam
positum est; ad occasum linea imaginaria, q u a e incipiet a sinistra ripa
fluminis Pilcomayo contra locum n u n c u p a t u m Casa de Piedra et desinet
ad flumen Parapeti, in loco dicto Oquendage, excepto territorio Canton
de Huacareta, deinde s e q u e t u r alta iuga m o n t i u m de Incahuasi, q u a e
s e p a r a n t provincias Chuquisaca et S. Cruz u s q u e ad locum ubi flumen
Magnum intersecat haec ipsa iuga m o n t i u m et fines septentrionales
Vicariatus attinguntur. Praefatus igitur Vicariatus sequentia oppida
complectetur. In provincia de Cordillera: Lagunillas, Gutirrez, Limon,
C a r a g u a t a r e n d a , Guariri, Saipur, Masuvi, T a c u r , imiri, Obbi, T a p u t ,
Piriti, Charagua, San Antonio, S a n Francisco, zozo, Itatique, Iboper e n d a , Boyuibi, Cuevo, L a g u n a Colorada, Salinas, Choreti, Ipati et alia
S. Congregatio Consistorialis
235
minoris momenti. In provincia del Azero: Gamatindi, Garandaiti, Missiones de Tigipa, Machareti, Ivo, S a n t a Rosa et Boicavo, oppida de
Huacaya, Numbra, Ibopeiti, Loma, Chib, Mandiyuti, Iguembe, Ingre,
Nancaroinza et Sipotindi. In provincia del Gran Chaco: Villa Montes
(San Francisco), los cinco fortines militares existentes et Missio de
Tarairi. Voluit p r a e t e r e a Beatissimus P a t e r , ut Apostolicus Vicariatus
de haco metropolitico iuri Archiepiscopi Platensis sit subiectus et obnoxius m a n e a t dependentiae ac iurisdictioni S. Congregationis de Propag a n d a Fide. Contrariis q u i b u s c u m q u e n o n o b s t a n t i b u s .
D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Congregationis Consistorialis,
m maii 1919.
die
s.
f V. Sardi, Archiep. Caesarien., Adsessor.
III
P R O V I S I O ECCLESIAE
S. C. Consistorialis decreto, S S m u s D. N. Benedictus XV hanc, q u a e
sequitur, ecclesiam de proprio pastore providit, scilicet:
7 maii 1919. Metropolitanae ecclesiae Tarraconensi praefecit
R. P. D. F r a n c i s c u m Vidal y B a r r a q u e r , h a c t e n u s Episcopum titularem
Pentacomiensem.
IV
NOMINATIONES
Decretis S. C. Consistorialis nominati s u n t :
1 februarii 1919. R. P. D. Cletus Cassani, archiepiscopus Turr i t a n u s , Administrator Apostolicus dioecesis Octeriensis.
11 martii. R. P. D. Nicolaus Piccirilli, archiepiscopus
nensis, Administrator Apostolicus dioecesis
Vastensis.
Lancia-
236
L I S B O N E N . ET A L I A R U M IN L U S I T A N I A
PROVISIONIS PAROECIARUM
13 aprilis
(Per
1918
summaria precum)
- S u b antiquo in Lusitania regimine vacantes paroeciae de proprio pastore pro videbantur ad n o r m a m regii decreti diei
2 ianuarii 1862, vi cuius praescribebatur quidem forma concursus, sive
per documenta, sive per publicum examen, sed ita ut potiores partes in
his peragendis potestati civili q u a m ecclesiasticae t r i b u e r e n t u r ; quin
immo exinde idonei n o n r e n u n c i a b a n t u r nisi a P a t r o n o Regio. Q u a n d o
vero, sive concursus haberi n o n poterat propter exiguitatem redituum,
sive desertus a u t frustratus evadebat, t u m Episcopi curatos, vulgo enconmendados ad n u t u m s u u m amovibiles paroeciis praeficiebant. Everso
a u t e m antiquo regimine, post violenter a b r u p t a s relationes inter n o v u m
G u b e r n i u m et Ecclesiam, Apostolica Sedes die 13 iulii 1911 inter alia
decrevit provisionem ecclesiasticorum beneficiorum in Lusitania rein cidisse sub iuris c o m m u n i s sanctiones . Quum itaque in relatione
de statu dioecesis ab Episcopo Portugalliensi a n n o 1916 transmissa,
legeretur ad n u m . 64: Olim provisio paroeciarum fiebat per concursum,
n u n c , post separationis regimen, ad nutum Episcopi , et n u m . 65:
A d s u n t paroeciarum rectores ad nutum amovibiles , q u u m q u e profecto provisio paroeciarum o m n i u m per nominationem rectorum ad
n u t u m Episcopi amovibilium, n o n r e p r a e s e n t a r e t ius c o m m u n e in q u o d
debuit recidere beneficiorum, paroecialium praesertim, in Lusitania collatio, visum est h a c de re o p p o r t u n a s notitias a P a t r i a r c h a Lisbonensi
sciscitare. Rescripsit E m u s Vir illam praxim n o n in sola dioecesi Portugalliensi obtinere, sed in o m n i b u s dioecesibus Lusitaniae invaluisse,
attento quod, sub auctoritatis politicae persecutione, fere omnes paroeciae in eam redactae essent conditionem in q u a Concursus utiliter haberi
n o n p o t e r a t ; postulabat igitur ut Apostolica Sedes Lusitanos Episcopos
per aliquod saltem t e m p u s perseverare in inolita praxi sineret, nec
concursus i niungeret nisi pro paucis paroeciis praecipuis. Subinde vero
idem E m u s Patriarcha, p o s t q u a m de re egerat in conventu cum aliis
S P E C I E S FACTI.
S. Congregatio Concilii
237
Lusitaniae Episcopis, schema s t a t u t o r u m ad q u o r u m n o r m a m paroeciales concursus in posterum peragi deberent, approbationi et revisioni
Sanctae Sedis subiecit, iterum p o s t u l a n s ut obligatio paroecias per concursum providendi n o n i m p o n e r e t u r nisi post aliquod futurum t e m p u s ,
simulque, attentis diversis nec firmis r e r u m adiunctis in q u i b u s singulae paroeciae v e r s a r e n t u r , Episcopis ampla facultas concederetur in
casibus particularibus indicendi vel n o n indicendi concursus.
Universo negocio ad S. H. G. delato, ante q u a m praefatum schema
disciplinam h a b e n d o r u m concursuum continens revisioni demandaretur,
visum est quaestionem praeiudicialem de ipsis concursibus in Lusitania
habendis vel non, E m i s P a t r i b u s decernendam subiicere.
ANIMADVERSIONES. - Enimvero, decisio Apostolicae Sedis de beneficiorum provisione in Lusitania ad iuris communis sanctiones conformanda, q u a m v i s lata sit a. 1911, h u c u s q u e , ut ex dictis liquet, exsecutioni d e m a n d a t a non est. Q u u m igitur in praesenti sit religiose exsequenda, statim sese offert dubium, q u o d n a m ius c o m m u n e nunc sit
r e s p i c i e n d u m : n u m quod vigebat a. 1911, u s q u e ad p r o m u l g a t u m Codicem Iuris Canonici, an ius q u o d in Codice continetur. Etenim, ex u n a
parte, ea decisio q u u m lata fuerit a. 1911, n o n poterat profecto respicere nisi ius c o m m u n e eo tempore vigens: ex alia vero, eadem decisio
q u u m exsequutioni d e m a n d a n d a sit n u n c , post publicatum Codicem,
peropportune videtur ad h u i u s n o r m a m accipienda; siquidem universim q u u m de novo, re integra, o r d i n a n d a sit in aliqua regione canonica
disciplina circa aliquod institutum ecclesiasticum, praecipua q u a d a m
ratione, ordinatio fieri debet ad n o r m a m Codicis n u n c vigentis: idcirco
enim publicatum est, ut secundum illud quodlibet ecclesiasticae disciplinae caput in futurum ordinaretur. Quae q u u m ita sint, plane conclud e n d u m videtur, in casu, obligationem concursus pro paroeciarum provisione minime esse i m p o n e n d a m : nam Codex concursum iam non
praescribit, nec exigit; sed solummodo praescribit ut forma concursus
retineatur, et quidem donec Sedes Apostolica aliud decreverit, iis in locis
in q u i b u s est in u s u (can. 459, 4), quod videtur idem esse ac permittere b o n u m in expectatione melioris, ad quod contenditur. P o r r o in
Lusitania, ut ex enarratis liquet, quamvis forma concursus aderat ante
separationem, n u n c , q u u m disciplina provisionis paroeciarum est ordin a n d a , iam n o n est in usu. Nec inde consequitur Episcopos perseverare
posse ac debere in inolita praxi, providendi paroecias per rectores ad
n u t u m amovibiles, et quidem deputatos a b s q u e ullo praevio examine
cum facultatibus ministerialibus de a n n o in a n n u m renovandis, adeo ut
238
Ex adverso, etiam omisso quod incertum m a n e t . n u m ius commune n u n c a p t a n d u m n o n sit fortasse q u o d vigebat a. 1911, q u a n d o
Apostolica prodiit praefata decisio, in quo iure quidem concursus praescribebatur, ad mentem q u o q u e Codicis videtur Lusitania comprehendi
inter illas regiones in q u i b u s paroeciarum provisio fit per c o n c u r s u m :
fit, i n q u a m , saltem virtualiter, si n o n ipsa re et effectu. Siquidem m o d u s
ab inducta separatione u s q u e in praesens servatus, fuit m o d u s anormalis et irregularis, qui solummodo t r i b u e n d u s sit statui p e r t u r b a t o
Ecclesiae Lusitanae; q u a perturbatione d u r a n t e Episcopi nullum in hac
parte d e t e r m i n a t u m ius secuti sunt, sed in p r a x i vindicarunt sibi pera m p l a m q u a n d a m libertatem vel contra ius agendi, quia aliter n o n fidebant posse se congruenter providere necessitatibus fidelium et curae anim a r u m . At vero, s t a t u s p e r t u r b a t u s , praesertim violentia inductus, licet
per aliquod t e m p u s perseverans, n o n est dicendus i m m u t a s s e funditus
s t a t u m iuris praecedentem, qui immo virtualiter perseverare censetur,
q u a t e n u s , scilicet, re etiam et effectu perseveraret, s u b l a t a p e r t u r b a t i o n e
et violentia. Q u u m igitur ante s e p a r a t i o n e m vigeret in Lusitania disciplina concursus in provisione paroeciarum, videtur haec eadem, saltem
virtualiter, u s q u e in p r a e s e n s perseverasse, ac p r o p t e r e a ad mentem
Codicis, can. 459, 4, retinenda, donec Apostolica Sedes aliud decreverit. Nec inde consequitur r e d e u n d u m ad specialem formam, decreto
regio 2 ian. 1866 praescriptam, q u a m e contrario sustulit omnino laud a t a decisio de cuius exsequutione r e s est. Obvia est enim distinctio
inter disciplinam c o n c u r s u s ad n o r m a m iuris c o m m u n i s seu Tridentini
et formas speciales concursus peragendi, in singulis regionibus hac
illave auctoritate i n d u c t a s : q u a m v i s i t a q u e forma specialis a potestate
civili praescripta, iure cessaverit, recuperante Ecclesia in h a c q u o q u e
re s u a m libertatem, a d h u c t a m e n perseverare videtur in Lusitania, iuxta,
mox disceptata, obligatio provisionis paroeciarum per concursum, seu
disciplina generalis concursus, n u n c o r d i n a n d a in particulari ad norm a m iuris Tridentini q u o d magis explicavit S. P. Benedictus XIV
(cfr. d o c u m e n t u m IV in calce laudati Codicis) et ad peculiares loci temp o r u m q u e conditiones necessitatesque.
R E S O L U T I O . - H a c porro r e r u m serie plena deliberatione perpensa,
E m i P a t r e s S, C. Concilii in plenariis comitiis diei 13 aprilis 1918 rescribendum censuerunt:
S. Congregatio Concilii
239
MORI,
Secretarius.
' '
DE QUIBUSDAM LIBRIS AD INSTITUTA RELIGIOSARUM IURIS PONTIFICII PERTINENTIBUS, REVISIONI ET CORRECTIONI S. CONGREGATIONIS S U B I I C I E N D I .
In Congregatione Generali, habita in Palatio Vaticano die 29 martii 1919, E m i ac Revmi S. R. E. Cardinales negotiis Religiosorum Sodalium praepositi, o p p o r t u n u m iudicarunt praescribendum ut o m n i a Instit u t a et Congregationes Religiosarum Iuris Pontificii libros quoslibet,
continentes consuetudines, u s u s a u t similes q u o c u m q u e n o m i n e v e n i a n t
(Direttorio, Coutumier, etc.), a p u d eas in usu, praeter Constitutiones
a d p r o b a t a s , n e c n o n preces proprias Instituti, in c o m m u n i recitari solitas, inspectioni et correctioni h u i u s S. Congregationis subiiciant; idemque
exigatur in novis Institutis a d p r o b a n d i s .
F a c t a autem relatione SSmo D. N. Benedicto P p . XV per R. P. D.
Secretarium, in audientia diei 31 eiusdem mensis, S. S. sententiam
E m o r u m P P . a d p r o b a v i t a c p r o p t e r e a mandavit a d hoc f i e r i Decretum.
Haec S. igitur Congregatio vi praesentis Decreti m a n d a t ut omnia
et singula Instituta seu Congregationes Religiosarum Iuris Pontificii,
seu etiam Piae Societates mulierum sine votis ad m o d u m Religiosarum
in c o m m u n i viventium a S. Sede a d p r o b a t a e , libros quosvis ut s u p r a
recensitos, i n t r a t e r m i n u m u n i u s a n n i ad e a m d e m S. Congregationem
transmittant.
240
Curent a u t e m Revii Ordinarii locorum, in q u i b u s S u p r e m a e Moderatrices alicuius Instituti et Congregationis mulierum, de q u i b u s agitur
rn praesenti Decreto, c o m m o r a n t u r , ut illas q u a m p r i m u m de imposita
obligatione certiores faciant: easque a d m o n e a n t n o n prohiberi in Institutis et Congregationibus respectivis dictorum l i b r o r u m u s u m , q u o u s q u e
ab h a c S. C. aliter, si c a s u s ferat, s t a t u a t u r .
R.
L- 8
CARD.
SCAPINELLI,
Praefectus.
s.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B., Secretarius.
II
DUBIUM
CIRCA DEPENDENTIAM MONIALIUM AB ORDINARIIS IN GALLIA ET BELGIO
DECRETUM
ARCHIEPISCOPUS
ULTRAIECTENSIS
NOMINATUR PRAESES
IN HOLLANDIA PIAE
I , $ S.
C.
Laurenti,
Secretarius.
17
LAICI
PROFESSI
SOCIETATIS
MARIAE, IN
SERVI
ODIUM
DEI
BLASII
FIDEI,
UTI
INTEREMPTI.
S. Congregatio Bituuni
MS
44
S. Congregatio Rituum
tur, etiam confirmata. Hinc Processus Ordinarius Informativus in Curiis
ecclesiasticis Claromontensi et Novae Caledoniae super ea a d o r n a t u s
est; eiusque Acta R o m a m ad sacram R i t u u m Congregationem delata.
Quum vero omnia in promptu sint, nihilque obstet ut ad ulteriora procedi possit, instante Rmo P. Ludovico Copr, Societatis Mariae postulatore generali, attentisque litteris postulatoriis q u o r u n d a m E m o r u m
S. R. E. Cardinalium, plurium R m o r u m Archiepiscoporum et Episcoporum, Vicariorum Apostolicorum et Missionariorum, praesertim Novae
Caledoniae et Societatis Mariae, necnon Consilii generalis Operis P r o pagationis Fidei ex u t r a q u e sede centrali Parisiensi et Lugdunensi,
E m u s et R m u s Dominus Cardinalis Nicolaus Marini, h u i u s Causae
P o n e n s seu Relator, in Ordinario sacrorum R i t u u m Congregationis
coetu subsignata die ad Vaticanum coacto, sequens d u b i u m discutiend u m p r o p o s u i t : An signanda sit Commissio introductionis Causae in
casu et ad effectum, de quo agitur? Et Emi ac Rmi P a t r e s sacris tuendis ritibus praepositi, post relationem ipsius E m i Ponentis, audito voce
et scripto R. P. D. Angelo Mariani, Fidei promotore generali, cunctis
diligenter perpensis r e s p o n d e n d u m c e n s u e r u n t : Signandam esse Commissionem introductionis Causae beatificationis seu declarationis martyrii,
si Sanctissimo placuerit. Die 13 martii 1919.
Hisce o m n i b u s Sanctissimo Domino nostro Benedicto P a p a e XV
per infrascriptum Cardinalem sacrae R i t u u m Congregationi Praefectum
relatis, Sanctitas S u a rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis r a t u m
h a b u i t ; propriaque m a n u signare dignata est Commissionem Introductionis Causae beatificationis seu declarationis martyrii Servi Dei Blasii
Marmoiton, laici professi Societatis Mariae, die 14 eisdem mense et
anno.
)$l A. CARD. VICO, E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. B. C. Praefectus.
L. $ S.
Alexander
Vrde,
Secretarius,
246
II
MARIANOPOLITANA
DE MISSA ET COMMUNIONE DURANTE EXPOSITIONE SS. SACRAMENTI
Et Sacra e a d e m Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, omnibus perpensis, praepositae quaestioni r e s p o n d e n d u m censuit :
Ad primam partem, praefatum usum non licere, sine necessitate,
v e l gravi causa, vel de speciali i n d u l t o ; et ad s e c u n d a m p a r t e m
negativ, iuxta Decreta, et detur Decretum n. 3448 Societatis Iesu,
11 maii 1878, ad I .
Atque ita rescripsit, declaravit et confirmavit, die 17 aprilis 1919.
ffa A. CARD. V I C O , Ep. P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. B.
h. %
G. Praefectus.
S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
III
DUBIUM
Proposito dubio : An u s u s b u r s a e , corporalibus includendis desti n a t a e , permitti possit pro colligendis e l e e m o s y n i s ? , Sacra R i t u u m
Congregatio, audito
censuit:
specialis
Commissionis suffragio, r e s p o n d e n d u m
Negative.
S. B. G. Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
S. Congregatio Bituum
IV
DECRETUM
SUPER
OCCURRENTIA
DUORUM
S. R. O. Praefectus.
L. S .
Alexander
Verde,
Secretarius.
249
Secretaria Status
ACTA OFFICIORUM
SECRETARIA
STATUS
EPISTOLA
AD R. D. S A C . R O G E R I U M DE T E I L , SOCIETATIS
TOREM :
MISSIS
QUINQUAGINTA
A SANCTA INFANTIA
MODERA-
F R A N C O R U M M I L L I B U S , PIAM S O D A L I T A T E M
MISSIONUM N E C E S -
S I T A T I B U S , F U S I O R E I N P O S T E R U M M A N U , A D ECCLESIASTICAM I N D I G E N A R U M
INSTITUTIONEM
CONFERAT.
R m e Domine,
Inter multiplices moeroris causas, quo R o m a n u s Pontifex hisce
t e m p o r i b u s premitur, h a u d u l t i m u m sane locum obtinet S a c r a r u m sollicitudo Missionum, t a m gravi, iam aliquot a n n o s , Sacerdotum inopia
laborantium, ut, n e d u m optata o m n i b u s incrementa suscipiant, in dies
magis miserabiliter dilabantur.
T a n t o mederi malo p a r t e s q u e tot laboribus fructus tueri cupiens,
semel atque iterum Apostolica Sedes praefectos Missionibus Episcopos
est vehementer a d h o r t a t a ut, q u o s invenissent indgenas divinae vocationis signa praeseferentes, sacris rite educendos curarent, donec pro
singulis q u i b u s q u e locis a p t u s formaretur Clerus, deficientes hinc Missionarios commode suppleturus, facilioremque hinc h a b i t u r u s a d i t u m in
suspicaces incolarum animos, quibuscum foret patria, genere, lingua,
m o r i b u s denique coniunctus.
P r o v i d u m sane opus, q u a m q u a m a pluribus feliciter inchoatum,
lentius t a m e n q u a m fert necessitas succrescit, n o n quod Sacerdotio
augendi desint adulescentes, sed quia opes p l e r u m q u e Episcopis n o n
s u p p e t u n t q u i b u s ecclesiasticae eorum institutioni consulant.
Dolendis hisce Missionum condicionibus compositum n u p e r i m m a n e
bellum e x t r e m a m veluti plagam inflixit, ut iam non tam prosperitas q u a m
ipsa e a r u m d e m vita in discrimen a d d u c t a videatur.
Cum res eo devenerint, s u p r e m u s Ecclesiae P a s t o r , pro eo quo
flagrat salutis a n i m a r u m ardore Religionisque profectus, t u m singulos
fideles t u m pias omnes sodalitates obtestatur ut pinguem s a n e messem
250
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
Coetus S. B. E. Cardinalium
251
COETUS S. R. E. CARDINALIUM
A SUMMO PONTIFICE PECULIARITER DESIGNATUS
S S . CC. C O N C I L I I E T D E R E L I G I O S I S I N Q U I B U S -
DAM N E G O T I I S R E L I G I O S O R U M .
g C.
CARD. D E L A I ,
252
253
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Cori biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare:
3 maggio
9
10
12
19
1919. L'Eolo signor Cardinale Michele Lega, Convisitatore Apostolico dei Luoghi Pii dei Catecumeni.
L'Emo signor Cardinale Vittorio Amedeo Ranuzzi de'Bianchi, Protettore della Congregazione dei Figli di
Maria Immacolata.
254
20
maggio
27
28
1919 Mons. Enrico Sibilia, arcivescovo titolare di Side, e Monsignor Alfredo Peri-Morosini, vescovo titolare di
Arca, Consultori della Sacra Congregazione degli
Affari Ecclesiastici Straordinari.
Mons. Baldomero Pradeas, della diocesi della SSma Concezione nel Cile.
24
aprile
255
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
La Gran Croce dell'Orarne Piano:
17 maggio 1919. A don Marcantonio Colonna, Principe assistente al Soglio.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
14 maggio 1919. Al sig. dott. Carlo Marchisio, della diocesi di Novara.
Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
18 dicembre 1918. Al sig. Ludovico Coccapani, dell'archidiocesi di Pisa.
24 aprile 1919. Al sig. P. Basilio Lamarre, dell'archidiocesi di Montral.
25
Al sig. Nicola Ri vero, della diocesi di Santiago di Cuba.
4 maggio
aprile
29
21 maggio
256
12 maggio
19
30
1919.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
aprile
24
29
aprile
17 maggio
19
4 Iulii 1919
Num. 8
O F F i 01A L E
i. - ALLOCUTIO SS. D. N. B E N E D I C T I P P . XV
CONFIRMATIO E L E C T I O N I S P A T R I A R C H A E A N T I O C H E N I GRAECORUM M E L C H I T A R U M
VENERABILES
FRATRES
Nobis q u i d e m a m p l i s s i m i h u i u s o r d i n i s h a b e n d i e a potissim u m est c a u s a , u t v i d u i s Ecclesiis n o v o s P a s t o r e s m o r e solemni attribuamus. Ante omnia vero m u n u s Nostrae auctoritatis
sibi
postulat
quam
Ecclesia
Antiochena
Graecorum Melchitarum;
c u m v e n e r a b i l i s frater b . m . Cyrillus G e h a P a t r i a r c h a
d i u nec sine d i l i g e n t i a e l a u d e g u b e r n a s s e t , a b h i n c t r i b u s a n n i s ,
a e g r i t u d i n e p o t i u s a n i m i q u a m a e t a t e confectus, e v i t a cessit.
Successoris i g i t u r d e s i g n a n d i g r a t i a , catholici e i u s d e m n a t i o n i s Episcopi, u b i p r i m u m p e r t e m p o r u m difficultates licuit, i n
S y n o d u m a d m o n a s t e r i u m B a s i l i a n u m q u o d est i n o p p i d o Sarba,
die v i c e s i m o n o n o M a r t i i p r o x i m i c o i v e r u n t ; a t q u e u t a d suffragia v e n t u m est, s t a t i m u n a o m n e s voce e t a c c l a m a t o n e i p s u m
ACTA, vol. XI, n. 8. 4-7-919.
18
258
sua
259
exprimetur:
n o m i n e P a t r i s et Filii jjg et S p i r i t u s
Sancti. Amen.
I a m , u t alia h o c loco p r a e t e r m i t t a m u s q u a e n o n a d Orient e m m o d o sed a d u n i v e r s i t a t e m c h r i s t i a n i n o m i n i s p e r t i n e n t , ill u d n o n s i l e b i m u s , in' sollicitudine Nos n u p e r fuisse d e c a t h o licis M i s s i o n i b u s . E q u i d e m c u m certiores facti s u m u s i n Versaliesi consilio p a c i conficiendae q u a e d a m d e l i b e r a r i q u i b u s
evangelicae praedicationis non viderentur salva et incolumia
fore i u r a , c o n s i l i a n t e s v i r o s c u m f i d u c i a r o g a v i m u s , u t i d i p s u m
vellent d i l i g e n t e r a t t e n d e r e .
C u r i a e a n t i s t i t e m l e g a v i m u s , q u i e a d e m , q u o a d posset, i u r a
t u e r e t u r . H i c v e r o r e n u n t i a r e libet eos ipsos viros, c u m p o s t u l a t a N o s t r a a e q u i s a n i m i s e x p e n d e r i n t , Nobis m a g n a e x p a r t e
s a t i s fecisse. I t a q u e i n s p e m a d d u c i m u r e o s d e m i n e x s e q u e n d i s
quae hac de re statuerint, p a r e m animi aequitatem secuturos, id
q u o d n o n m o d o c a t h o l i c a e religionis, sed i p s i u s civilis c u l t u s
atque h u m a n i t a t i s interest. Et quoniam hostilia t a n d e m finem
cepere, s u p p l i c i t e r d i v i n a m c l e m e n t i a m i n h a e c i n v o c a m u s vota,
u t m a r i t i m a i a m n u n c s o l v a t u r obsidio u n d e f a m e m s u m m a m que rerum o m n i u m egestatem t a m ingens multitudo patitur, ut
quotquot captivi a d h u c sunt, q u a m p r i m u m dimittantur, deniq u e u t h o m i n e s p o p u l i q u e i n t e r s e u s q u e a d h u c infensi, v i n c u l i s
c o n s o c i e n t u r d e n u o c h r i s t i a n a e c a r i t a t i s , q u a m Nos q u i d e m inc u l c a r e n o n d e s i s t i m u s , q u a e q u e s i desit, o m n i s d e p a c e conventio f r u s t r a erit.
Nunc autem ceterarum Ecclesiarum, Tusculanae in primis,
viduitati consulamus.
II - O P T I O AD E C C L E S I A M S U B U R B I C A R I A M T U S C U L A N A M
IULIUM BOSCHI,
ad q u a m optavit dimis-
Comaclensi.
260
III
PROVISIO
ECCLESIARUM
R. P. D. Ioannem Volpi,
ecclesiae
Gorcyrensi, cui
Leonardum Brin-
cui
nuper canonice
perpetuo unitae
archiepiscopali
ecclesiae
Naupactensi,
R.
P.
D.
Achillem
Franciscum Ara-
episcopali
ecclesiae
Mosynopolitanae,
R.
D.
Beniaminum
ecclesiae
Sedunensi,
R.
D.
Victorium
Bieler,
cancella-
Sditemi,
R. D. T h o m a m
Camacho,
parochum
de Aguada in u r b e Montevideo.
Cathedrali ecclesiae Melensi, R. D. I o s e p h u m Marcum Semeria, .vicarium generalem archidioecesis Montisvidei.
261
nuper erectae,
R. D. Ri-
ecclesiae
Geranhunsensi
nuper
erectae,
R. D.
Ioannem
Insuper Beatissimus Pater^alios etiam, iam renunciatos per Apostolicas s u b plumbo Litteras, S a c r o r u m Antistites publicavit, scilicet:
ARCHIEPISCOPOS:
Angelorum,
Larissensem,
B e r n a r d u m Arguinoniz y Astobira.
Achridanum,
Ioannem
Pessinuntinum,
Baptistam
Guilelmum
Cieplak.
Barry.
Tamaulipanum,
Iosephum
Guadalupe
Ortiz.
De Sonora, I o a n n e m Navarrette.
De Queretaro, F r a n c i s c u m Banegas.
Desmoinensem,
Dardanum,
Thomam
Antonium
Guilelmum Drummu
Keil.
Ergadiensem et Insularum in
Evariensem,
Antonium
Isiondensem,
Mariam
Donaldum
Martin.
Capettini.
Myriophytensem, Felicem
Troianum,
Scotia,
Fortunatum
iv. -
SACRI
Couturier.
Farina.
PALLII EXPOSTULATIO
ET CONCESSIO.
262
LITTERAE
APOSTOLICAE
I
METROPOLITANAE ECCLESIAE CORCYRENSI UNIUNTUR SEDES ZACYNTHIENSIS ET
CEPHALONIENSTS.
BENEDICTUS P P . XV
Ad futuram rei memoriam. Cum ex Apostolico m u n e r e , quo fungimur, Ecclesiarum omnium cura Nobis d e m a n d a t a sit, felici illorum
statui ac prospero regimini pro re ac tempore consulimus. Iam vero cum
Corcyrensi Metropolitanae Ecclesiae administratio dioecesium suftragan e a r u m iam u n i t a r u m Zacynthiensis et Cephaloniensis h a c t e n u s a d n e x a
fuerit; n u n c vero, ut singularum istarum dioecesium catholicorum in
spiritualibus adsistentiae facilius in p o s t e r u m provideretur, cum peropp o r t u n u m visum sit consilium tres supradictas Sedes in u n a m colligere archidioecesim; Nos, o m n i b u s rei m o m e n t i s a t t e n t o ac sedulo studio
perpensis cum VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis P r o p a g a n d a e
Fidei praepositis, haec q u a e infrascripta s u n t decernenda s t a t u i m u s .
Nimirum Motu proprio a t q u e ex certa scientia et m a t u r a deliberatione
Nostris deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, p r a e s e n t i u m
t e n o r e , s u p e r e n u n c i a t a s tres Sedes C o r c y r e n s e m , Zacynthiensem et
Cephaloniensem in u n a m u n i m u s archidioecesim, e a m q u e in p o s t e r u m
appellari v o l u m u s Corcyrensem, Zacynthiensem et Cephaloniensem.
Haec volumus, m a n d a m u s , statuimus, decernentes p r a e s e n t e s Literas
firmas, validas a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , s u o s q u e
plenos a t q u e integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos
spectant, sive in posterum spectare poterunt, n u n c et in posterum plene
suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum irritumque ex
n u n c et i n a n e fieri si q u i d q u a m secus, super his, a quovis, auctoritate
qualibet, scienter vel ignoranter attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s
contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , s u b a n n u l o Piscatoris, die
in iunii MCMXIX, Pontificatus Nostri a n n o quinto.
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
263
II
METROPOLITANAE ECCLESIAE NAXIENSI UNIUNTUR
SEDES
T I N E N S I S E T MYCO-
NENSIS.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad futuram rei m e m o r i a m . Quae rei sacrae procurationi melius
gerendae faciant, ea ut m a t u r o studio p r a e s t e m u s Nos a d m o n e t supremi
Apostolatus m u n u s , quo in terris, licet immeriti, fungimur. I a m vero
cum Naxiensis Metropolitanae Ecclesiae catholicorum latini ritus ob
plurimas easque diversi generis rationes valde i m m i n u t o n u m e r o , opport u n u m visum sit d u a s ex suffraganeis, scilicet Sedem Tinensem et Sedem
Myconensem illi Metropolitanae adiungere a t q u e unire, ut ex h i s in
posterum u n a h a b e a t u r ; Nos, omnibus rei momentis attento ac sedulo
studio perpensis cum V V. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus negotiis Prop a g a n d a e Fidei praepositis, h a e c q u a e infrascripta s u n t idcirco decern e n d a existimavimus. Nimirum Motu proprio a t q u e ex certa scientia et
m a t u r a deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, p r a e s e n t i u m vi, Metropolitanae Sedi Naxiensi d u a s ex suffraganeis, scilicet Sedem Tinensem et Sedem Myconensem interim adiungimus, easque ita u n i m u s ut ex his u n a in posterum h a b e a t u r Sedes
Metropolitana Naxiensis, Tinensis et Myconensis n u n c u p a n d a . Haec edicimus, m a n d a m u s , s t a t u i m u s , decernentes praesentes Literas firmas,
validas a t q u e efficaces semper exstare ac p e r m a n e r e , s u o s q u e plenos
a t q u e integros effectus sortiri a t q u e obtinere, illisque ad quos spectant,
sive spectare poterunt, n u n c et in p o s t e r u m plene suffragari, sicque
rite iudicandum esse ac definiendum, i r r i t u m q u e ex n u n c et i n a n e fieri
si q u i d q u a m secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive
ignoranter attentari contigerit. Non o b s t a n t i b u s contrariis q u i b u s c u m q u e .
Datum R o m a e apud s a n c t u m P e t r u m , s u b a n n u l o Piscatoris, die
i n iunii M C M X I X , Pontificatus Nostri a n n o quinto.
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
EPISTOLAE
I
A D R R . P P . D D . C A R O L U M G R E G O R I U M MARIAM G R A S S O , A R C H I E P I S C O P U M S A L E R NITANUM, HERCULANUM MARINI, A R C H I E P I S C O P U M AMALPHITANUM, CETER O S Q U E E P I S C O P O S , Q U I P O M P E I O S AD MARIA NAM A E D E M C O N V E N E R U N T I
DE OFFICIIS REVERENTER E X H I B I T I S GRATIAS AGENS EORUMQUE SOLLERTIAM PROVIDENTIAMQUE COMMENDANS.
B E N E D I C T U S P P . XV
MCMXIX,
Pon-
265
II
AD RR.
PP.
DD.
BERNARDUM,
ARCHIEPISCOPUM
BOGOTENSEM,
CETEROSQUE
Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Cohaer e t p l a n e cum votis Nostris susceptum a vobis consilium de Gonventu
Mariali proxime h a b e n d o . Quo enim amore, quo h o n o r e digna sit Virgo
beatissima, q u a m Deus ipse ita dilexit, ut eam sibi matrem elegerit; q u a n
tum ad h a n c evecta dignitatem possit a p u d Iesum filium s u u m q u a n t a q u e
liberalitate diligentes se diligat, vix Nobis licet animo r e p u t a r e , quin simul
a c c e n d a m u r desiderio ut fideles o m n e s ad amantissimam h a n c matrem
r e d a m a n d o , colendo, imitando compellantur. Id porro est caussae cur id
vobis consilii vehementer gratulemur, plurimum inde sperantes. Vos vero,
venerabiles fratres, date in primis operam ut exteriori p o m p a e ac splendori conventus, par sit interior a n i m o r u m pietas et ut, q u a e coepta ineantur, n o n sint vapor ad modicum parens: non ad oculum maxime serviant:
n o n per u n a m alteramve diem aedificent ; sed fovendae religioni in Virginem excitandaeque fidei p r o v e h e n d a e q u e christianae disciplinae mans u r a praebeant incitamenta a t q u e subsidia. Quis enim dixerit eiusmodi
catholicorum coetus propositum assequi si nihil .aliud praestent, q u a m
h o m i n u m multitudinem laudes concelebrantium Virginis? S a n c t u m id
quidem est ac l a u d a b i l e : sed m a i u s q u i d d a m s e q u e n d u m ; n i m i r u m ut
flores t e n e r a e pietatis in Mariam floreant quasi litium et, studio a t q u e
actione christianae vitae, dent odorem et frondeant in gratiam.
Industriis interim vestris quo uberiora adsint divinae gratiae auxilia, apostolicam benedictionem, Nostrae testem benevolentiae, vobis,
venerabiles fratres, iisque o m n i b u s qui conventui vobiscum intererunt,
p e r a m a n t e r in Domino impertimus.
Datum R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , die xxi martii
tificatus Nostri a n n o quinto.
B E N E D I C T U S P P . XV
MCMXIX,
Pon-
266
III
AD R. P. D. A N G E L U M M A R Q U I N A Y C O R R A L E S , E P I S C O P U M CAN A R I E N S E M : DE
HABENDA PROXIME DIOECESANA SYNODO G R A T U L A T U R .
BENEDICTUS P P . XV
MCMXIX,
Pontifi-
267
IV
AD R.
P. D. I O A N N E M B B N L L O G H
Y VIV,
ARCHIEPISCOPUM
MISSIONUM
BURGENSEM I
DE
MCMXIX,
268
V
AD R. P. VENANTM A LISLE-EN-RIGAULT, ORDINIS MINORUM GPUGGINORUM
MINISTRUM GENERALEM, TERTIO PLENO SAECULO A BEATISSIMO EXITU
S. LAURENTII A BRUNDUSIO.
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Inter p r a e stantissimus viros, qui Dei providentia in Ecclesiae laborantis auxilium
u m q u a m excitati sunt, insignem profecto locum obtinet praeclarum illud
vestri Ordinis decus, L a u r e n t i u s a B r u n d u s i o , cujus quidem a beatissimo exitu tria saecula propediem expletum iri comperimus. Etenim
in ea incidit gravissima rei christianae tempora, cum haeresim protestanticam late disseminatam ingens iactura religionis catholicae consecuta e r a t : et ante o m n i a incredibile est quo apostolatus ardore fidem
tueri et propagare contenderit. Testes s u n t E u r o p a e regiones non paucae,
q u a s ipse magno cum a n i m a r u m fructu peragravit; q u a devios reducendo, q u a vacillantes confirmando, q u a c o m m u n e m pietatem refovendo.
C u m q u e vulgo effrenata morum licentia, uti solet, e r r o r u m fallaciis comit a n t u r , innumerabiles fuerunt quos e vitiorum caeno n o n solum singulari q u o d a m concionandi vi, sed exemplo etiam innocentissimae vitae
ad b o n a m frugem traduxit. Iam vero m i r a n d u m in m o d u m t u m virtus
eius eluxit, cum, bello t u m c o , a p u d Albam Regalem n o n t a m de H u n gariae libertate q u a m de salute christiani nominis, impari pugna, decert a t u m est. Elata enim Iesu Crucifixi effigie, cum exiguas n o s t r o r u m
copias antecederei, divinitus a vulneribus t u t u s , cum primis in u r b e m
irrupit, ut ei potissimum victoriae l a u s , o m n i u m opinione, tribueretur.
Consilio etiam p r u d e n t i a q u e fuit sane commemorabili: ob e a m q u e r e m
legationes plures easque nobilissimas Fidei c a u s a suscepit, in q u i b u s
Apostolicae Sedis iura, cui fuit addictissimus, constanter defendere consuevit. Nec est p r a e t e r e u n d u m q u a m egregie prosperitati publicae consuluerit, cum et principibus o p e r a m navaret, et studiose civitatum dissidia componeret, et s u m m a animi contentione p a c e m populis a t q u e
concordiam perpetuo suaderet. I t a q u e tanti viri t a m q u e de Ecclesia et
civili h o m i n u m societate b e n e meriti, saecularem celebrari m e m o r i a m
dignum plane est a t q u e o p p o r t u n u m ; q u a n d o q u i d e m eorum t e m p o r u m ,
in q u i b u s versatus est, n o n p a r v a m h a b e t h a e c aetas similitudinem.
Nunc enim ea m a x i m a r u m r e r u m perturbatio insidet, ut christianae vitae
principia et instituta in populis restitui, excitari Fidem, odia restingui
269
MCMXIX,
Pontificatus
BENEDICTUS P P . XV
VI
AD R E L I G I O S A S F E M I N A S A N T I S T I T A M AC S O R O R E S DOMINICANAS H I B E R N I A E '. E X ACTUM A C O N D I T A I P S A R U M F A M I L I A DUBLTNI S A E C U L U M S E C U N D U M COMMEMORAT ATQUE LAETATUR.
dominicam
270
B E N E D I C T U S P P . XV
maii
MCMXIX,
Pontifi-
271
VII
AD R. D. SAC. MAXrMILIANUM KASSIEPE, EX MISSIONARIIS OBLATIS IMMACULATAE
MARIAE VIRGINIS, VIGESIMO QUINTO EXEUNTE ANNO A CONDITA PIA UNIONE
MARIALI AD FOVENDAS MISSIONES.
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Epistola t u a
institutae a te, viginti q u i n q u e ante a n n o s , Piae Unionis Marialis ad
fovendas Missiones initia et incrementa, proposita sancta a t q u e emolum e n t a ita Nobis ponit ob oculos, ut tibi gratulemur ex animo bene
locatos labores, fructus h a u d exiguos. Thesaurizas enimvero tibi t h e s a u r u m n o n deficientem in caelis hoc ipso quod, evangelicorum Viror u m a u g e n d a copia, a d i u v a n d a q u e opera, iis thesaurizas qui in tenebris
a d h u c sedent et in u m b r a mortis. In e a m d e m q u e laudem q u a m velimus
catholici o m n e s tecum acriter i n c u m b a n t ! Aspiciant hi Orientem : ad Occidentem se convertant. Q u a n t u s ubique ager ad excipiendum christianum
semen : q u a n t a vis mortalium ab i m p u r a superstitione ad veram religion e m ac fidem t r a d u c e n d a ! Messis patet quidem multa, sed operarii multo
s u n t pauciores q u a m pro excolendi agri vastitate. Quid ni igitur multiplicentur viri misericordiae, qui precibus, stipe, omni denique q u a poss u n t ope illis a d s i n t in pulvere et sole l a b o r a n t i b u s ? Refrigescentem
m u l t o r u m caritatem excitare, fovere, maiorem efficere tu ne desistas. Hi
vero meminerint officii s u i : r e p u t e n t animo promissa misericordibus
praemia ac derelictis fratribus misericordiam volentes libentesque impertiant. Hoc Nos consilio ac proposito tributas a Decessoribus Nostris
operi tuo l a u d e s collataque privilegia hisce confirmantes litteris, opus
idem Episcopis ac bonis o m n i b u s etiam a t q u e etiam c o m m e n d a m u s ;
tibique, dilecte fili, iisque o m n i b u s , quos h a b e s operis adiutores, apostolicam benedictionem, caelestium conciliatricem m u n e r u m Nostraeque
testem benevolentiae, p e r a m a n t e r in Domino largimur.
Datum R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , die v maii MCMXIX, Pontificatus Nostri a n n o quinto.
'
BENEDICTUS PP. XV
272
VIII
AD R. P. D. L E 0 P 0 L D U M DARTE SILVA, ARCHIEPISCOPUM SANCTI PAULI, EIUS
CARITATIS ET EPISCOPALIS OFFICII OPERA MERITIS LAUDIBUS EXORNANS.
Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Tristia,
laeta istinc n u p e r a c c e p i m u s : cum et de morbo allatum est, qui latissime a p u d vos, uti fere ubique, obtinuit, et caritatis constantiaeque t u a e
coepta ita Nobis s u n t celebrata, ut- vix possit uberius desiderari. Re
s a n e vera, cum, uti n u n t i a t u m est, eo res essent deductae, ut q u o s
morbi vis n o n attingeret eos m e t u s occuparet ita ut a gratificando
retrahere!, tu, boni pastoris non auditor obliviosus factus sed factor
operis, omni caritatis officio, vel a n i m a e prodigus, gregi tuo adfuisti.
Id lumen exempli l a e t a m u r civium ex omni ordine admirationem habuisse et grati animi s e n s u s : Nostram in te benevolentiam mire q u a m
a u x i t ! Hisce d u m eam libet litteris testari, r e r u m similium a d m o n i t u
convertimur ad cetera caritatis providentiaeque documenta, q u a e in
d i u t u r n o episcopatu tuo splendent quasi lumina. Neque enim s u m u s
nescii te ista q u a a p u d t u o s flores opinione virtutis, ista gratia q u a a p u d
eos vales qui publicis p r a e s u n t r e b u s , multa et utilia a d m o d u m Ecclesiae t u a e providisse. S u n t in iis, n o v u m idque amplius templum cathedrale, quod curas aedificandum: p r o v e h e n d a r u m litterarum fovendaeque pietatis consilio invecta in u t r u m q u e Seminarium aptior disciplina:
pia instituta ad christianam p u e r o r u m p u e l l a r u m q u e educationem vel
aucta n u m e r o vel effecta meliora: laicorum consociationes relevandae
christiano more plebi iussa utilius inservire. Confidimus fore ut q u a e
Ecclesiae t u a e probasti studia, maior factus laetabilium fructuum copia,
h a u d minore in posterum urgeas alacritate. Oblata interim occasione
h o r t a m u r ne illis desis, qui complures ex Italia et ex omni fere E u r o p a
istuc egestate vel spe lucri compelluntur. Nec difficili de iis negotio nec
p a r u m tu quidem et collegae tui merebimini si, advocata in id opera
piorum sacerdotum indigenarum, curaveritis ut a d v e n a e isti operarii
m u t a t i o n e patrii soli patrios ne e x u a n t m o r e s ; officia nimirum n o n
negligant religionis: parsimoniam a d a m e n t multis modis frugiferam: in
exercendam operam vel m e r c a t u r a m ita incumbant, ut n o n obliviscant u r ad a e t e r n a se, n o n ad caduca h a e c esse natos.
Nos Deum precantes ut consiliis coeptisque tuis benignus aspiret,
caelestium auspicem m u n e r u m Nostraeque testem benevolentiae aposto-
273
MCMXIX,
Pon-
B E N E D I C T U S P P . XV
IX
AD R. P. D. PAULUM REYNAUD, EPISCOPUM T I T . PUSSALANUM, VICARIUM A P O STOLICUM CE-KIAM ORIENTALIS: QUOD TRIGINTA QUINQUE EPISCOPATUS
E T Q U A D R A G I N T A A P O S T O L I C I M I N I S T E R I I ANNOS E X P L E V E R I T , L A E T A T U R .
Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Laetam u r tecum ut qui l a e t a n t u r in messe, n e q u e ea exigua. Isti enim, q u o s
brevi conficies, triginta q u i n q u e a n n i episcopatus et q u a d r a g i n t a a p o stolici ministerii quid aliud p r a e s t a n t nisi l a b o r u m p l u r i m o r u m diuturnitatem et parem fructuum copiam? Vasti t e r r a r u m t r a c t u s ab i m p u r a
superstitione p u r g a t i : m a g n a h o m i n u m vis Ecclesiae a d d i t a : condita
adolescentibus clericis seminaria, scholae pueris christiane educendis,
templa ac sacella fidelium multitudini, aegrotis, orphanis, senibus hospitales d o m u s bene multae, s u n t ea totidem insignia evangelicae caritatis
providentiaeque t u a e m o n u m e n t a et q u a e d a m veluti trophaea. O p t a t a m
tu quidem ab Eo mercedem accipies, qui tibi semen dedit seminanti
et incrementa auxit frugum iustitiae t u a e : Nobis, ea o m n i a paterno
animo considerantibus, gratulari tibi i u c u n d u m est: iucundius te, uti
decrevimus, adlegere in episcoporum n u m e r u m qui pontificio a d s t a n t
Solio, et, quod benedicendo p e r a m a n t e r facimus, caelestibus ditare
m u n e r i b u s iucundissimum.
D a t u m R o m a e a p u d s a n c t u m Petrum, die xxvin maii
tificatus Nostri a n n o quinto.
BENEDICTUS P P . XV
MCMXIX,
Pon-
X
AD R. D. IOANNEM PRASGHL, CANONICUM BUDOVCENSEM, MARIALIS CONGREGATIONIS A REGINA APOSTOLORUM MODERATOREM: DE EGREGIIS IN
RELIGIONE PROMERITIS EIUSDEM SODALITII GRATULATUR.
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. In his r e r u m
angustiis et difficultatibus q u i b u s u n d i q u e p r e m i m u r , n o n modo ad religiosum sed etiam ad civile popolorum b o n u m pertinentibus, singulari
Nobis consolationi fuerunt eae litterae, q u a s n u p e r sodales istius Congregationis Marialis, cui tu praees diligenter, ad Nos miserunt. Plane
enim vos perspectum et cognitum habetis Nostrum paterni animi dolorem, ex eo susceptum q u o d istic nonnulli homines sacri ordinis, immemores q u i b u s quantisque vinculis Deo et Ecclesiae obligati sint, in t a n t a
confusione t e m p o r u m , n o n verentur eniti et contendere ut clerum impellant ad eiusmodi res n o v a n d a s q u a e nullo pacto possunt immutari. Ac
diem recordantes sacrae ordinationis, cum D o m i n u m elegistis ut partem
vestrae haereditatis, et obsequium obedientiamque debitam legitimae
potestati Ecclesiae spopondistis, cum p r o m p t o s V o s esse et p a r a t o s professi sitis ad quaevis i n c o m m o d a o b e u n d a potius q u a m sanctitudini
sacerdotalis officii deessetis, t u m devotam observantiam ac fidem vestram
confirmastis in Apostolicam h a n c Sedem, q u a e Ecclesiae est unitatis
centrum eademque custos sanctitatis. Equidem n o n p o t u i m u s t a m generosos a n i m o r u m s e n s u s non valde p r o b a r e ; eo magis quod eos Bohmico clero fere universo c o m m u n e s esse confidimus. Nam probe novim u s q u a is et fide et devotione s e m p e r eluxerit; q u a m o b r e m non
d u b i t a m u s quin, Ioannis Nepomuceni, Martyris sacerdotali fortitudine
atque virtute praeclarissimi, patrocinio et gloria nobilitatus, p a u c o r u m
temeritate contempta, in officio sit p e r m a n s u r u s . Ceterum de egregiis in
hac re promeritis marialis istius Congregationis g a u d e m u s , ac religiosis
viris a Ssmo Redemptore, qui eam condiderunt, m a g n o p e r e g r a t u l a m u r .
Atque etiam, q u o n i a m occasio oblata est, placet sane Nobis a c t u o s a m
et s a l u t a r e m operam, q u a m in ista dioecesi iidem impendunt, dilaud a r e ; p r e c a m u r q u e ut eorum sollertia feracior in dies sit, Deo favente,
fructuum optimorum. Caelestium auspicem m u n e r u m praecipuaeque
benevolentiae Nostrae testem, tibi, dilecte fili, tuisque sodalibus omni-
275
MCMXIX,
Pontifica-
BENEDICTUS P P . XV
XI
AD R. D. IACOBUM OGIER,
MODERATOREM
SODALITATIS
PRO PONTIFICE ET
E C C L E S I A : D E OBLATA P E T R I A N A S T I P E G R A T I A S A G I T A C D E A U C T A P I A
UNIONE GRATULATUR.
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Inter amaritudines s u p r e m o muneri necessario adnexas quod Omnipotenti placuit
h u m e r i s imponere Nostris, n e m p e aestuosis in fluctibus Petri Naviculam gubernandi, divina Providentia levamen spiritualium consolatinum
Nobis suppeditare n u m q u a m desinit. P r i m u m in his profecto locum
tenent caritatis pietatisque populorum significationes erga P e r s o n a m
Nostram t a m q u a m dignitate Vicarii Dei exornatam, atque in mysticam
Iesu Christi Sponsam, S a n c t a m Matrem Ecclesiam. Ex quo efficitur ut
valde cara acceptaque Nobis sit Consociatio Pro Pontifice et Ecclesia cuius hic praecipuus finis est, ut Clerus u n i v e r s u s et per Clerum
populus christianus arctioribus in dies amoris adhaesionisque vinculis
cum Ecclesia et R o m a n o Pontifice devinciantur. Q u a m ob rem fieri
n o n poterat quin v e h e m e n t e r laetaremur, q u u m per te n u p e r certiores
facti simus Sodalitatem istam, quam naviter moderaris, sint quamvis
haec t e m p o r a q u a m q u a e maxime calamitosa, uberem florentemque
vivere vitam e a n d e m q u e in laicum coetum e sacro ordine esse dilatatam. Qua in re animi Nostri satisfactionem praesenti sermone nuper
tibi a p e r u i m u s ; ipsam vero hisce litteris confirmatam volumus, ut per
easdem o m n i b u s manifesta fieri possit, qui Societati n o m e n dederunt.
Interea bene meritae laudis preconium tribuere cupimus et tibi et ceteris
Sodalibus t u m e Sacro Ordine t u m laicis, qui ad a u g e n d a m provehend a m q u e piam Unionem u n a tecum enixe adlaborant. Neque praetermittendi s u n t Nobis grati benevolentisque animi sensus q u i b u s noviss i m u m amoris caritatisque a r g u m e n t u m amplexi s u m u s , q u o Sodalitas
ista per conspicuam collaticiam Stipem Nobis a te traditam, Aposto-
276
BENEDICTUS P P . XV
MCMXIX,
Ponti-
S. Congregatio Consistorialis
mi
278
S. Congregatio Consistorialis
b u o n e p o n g a n o a n c h e q u e s t a di dare al proprio Ordinario i mezzi per
provvedere ai bisogni del clero.
R o m a , dalla S. Congregazione Concistoriale, 29 giugno, festa dei
S S . Apostoli Pietro e Paolo, 1919.
B G.
L.
CARD.
D E LAI,
S.
f V. Sardi, Arciv. di Cesarea, Assessore.
II
P R O V I S I O ECCLESIARUM
S. C. Consistorialis decretis, S S m u s D. N. Benedictus XV h a s , q u a e
s e q u u n t u r , ecclesias de proprio pastore providit, scilicet:
24 ianuarii 1919. Metropolitanae ecclesiae Angelorum praefecit
R. D. H e n r i c u m Snchez Paredes, vicarium capitularem eiusdem archidioecesis;
Cathedrali ecclesiae de S o n o r a , R. D. I o a n n e m Navarrette,
sacerdotem civitatis Aguas Calientes .
Cathedrali ecclesiae T a m a u l i p a n a e , R. D. Iosephum Guadalupe
Ortiz, vicarium generalem de S u a r e s .
28 februarii. Cathedrali ecclesiae de Queretaro . R. D. Franciscum Banegas, vicarium generalem Verae Crucis.
21 iunii. Cathedrali ecclesiae Troianae, R. D. F o r t u n a t u m F a r i n a ,
canonicum ecclesiae Salernitanae.
III
D E S I G N A T I O O R D I N A R I O R U M P R O A P P E L L A T I O N E I U X T A CAN. 1594, 2
Q u a s designationes S S m u s D . N . Benedictus P p . X V a p p r o b a r e
dignatus est.
280
E P I S C O P O R U M SANCTAE
SEDI
IMMEDIATE SUBIECTORUM.
Vigore can. 1594 Codicis Iuris Canonici et art. V decreti Conciliorum provincialium a S. G. Consistoriali editi sub die 15 februarii 1919
pro electione tribunalis secundae i n s t a n t i a e :
R m u s D. Adolfus Turchi, Archiepiscopus Aquilanus, designavit Ordinarium Theatinum.
R m u s D. Ioseph Angelucci, episcopus Civitatis Plebis, Ordinarium
Perusinum.
R m u s D. Franciscus M. Berti, episcopus Amerinus, Ordinarium SpoJetanum.
MELPHICTEN.
LIBRI
CONFIRMATORUM
8. Congregatio Concilii
281
vero abhinc mensibus, a p p r o p i n q u a n t e iam die quo Codex iuris canonici vim legis ubique a s s e q u u t u r u s erat, Vicarius Capitularis praefatae
dioecesis sede vacante, ad rectam observantiam can. 470 et 798 circa
libros parochiales p a r a n d a m , dato decreto die 14 maii 1918 constituit
inter alia che il Can. Sacrista, dopo aver iscritto in conformit del
can. 798 nei libro dei Cresimati l'avvenuta cresima, dovr n o n oltre
tre giorni, notificarlo al Parroco presso del quale trovasi il libro dei
Battezzati, perch ne eseguisca la relativa annotazione (cfr. can. 470,
2) col richiederne la risposta, cos come praticasi per questa diocesi
per la notificazione dei matrimoni . Adversus h u i u s m o d i decretum
statim Canonicus Sacrista hodiernus r e c u r s u m interposuit a p u d H. S. C.
conquerens inde privilegium suo stallo iam a d u o b u s saeculis acquisit u m iniuste laesum fuisse, contra mentem can. 4 Cod., quin immo sibi
impositum fuisse grave d e t r i m e n t u m n o n modo propter totalem futuram
emolumentorum cessationem, cessante n i m i r u m necessitate ex unico
libro extrahendi attestationes, sed etiam propter s u m p t u s n o n mdicos
ad observantiam decreti faciendos: quibus attentis, in d a m n a t a hypothesi q u a sustinendum esse decretum declararetur, intentionem s u a m
p a n d e b a t renuntiandi penitus confectioni et custodiae Libri Confirmationis favore Capituli. Vicissim Capitulum, de more interpellatum, deliberatione diei 13 iulii subsequentis h a n c futuram forsan renunciationem
in sui favorem p r o r s u s exclusit, et censuit, si res eo deventura esset,
satius fore abrogato privilegio ad ius c o m m u n e redire, p r o u t can. 470,
1 continetur, n e m p e librum Confirmatorum, n o n secus ac baptizator u m , m a t r i m o n i o r u m , defunctorum libros, a singulis parochis in poster u m h a b e n d u m esse. Huic deliberationi minime acquiescente Canonico
Sacrista, et acrius instante ut decretum Vicarii Capitularis omnino tolleretur, causa delata est ad E m o s P a t r e s , sub d u b i o : An et quomodo
decretum Vicarii Capitularis diei 14 maii 1918 sustineatur in casu.
- Canonicus Sacrista Cathedralis recurrens t o t u s est in contendendo-se e x t u r b a t u m fuisse praefato decreto (et
quidem sede vacante, contra vetitum can. 436) a pacifica possessione sui
iuris seu privilegii, quod tribus consistit: a) iure assistendi Episcopo
publice conferenti s a c r a m e n t u m Confirmationes; b) tenendi privative
librum Confirmatorum pro tota dioecesi; c) extrahendi ex eodem libro
particulas seu attestationes, cum perceptione e m o l u m e n t o r u m . Quae
o m n i a p l a n e constare ex exhibitis documentis sane concedendum est.
Verum, circa p r i m u m , quod p r o b a t u r vel ex titulo libri Confirmatorum
deinceps ab a. 1716 inscripto: Liber Confirmationis s u b praesule
SYNOPSIS
DISCEPTATIONIS.
282
S. Congregatio Concilii
283
a n n o 1596. Ceterum rem n o n spectare ad Sacristam ratione propriae praebendae, sed t a n t u m ex libera, quamvis consuetudinaria, Capituli electione, satis suadetur, hinc, quia libri Confirmatorum confectio et detentio interest boni c o m m u n i s dioecesis, quod curare q u o d a m m o d o potest
Capitulum, n o n vero Canonicus Sacrista: inde vero ex eo quod congruentius ad rem electa sit industria Sacristae, quia ut facile apparet, libri
ipsi in Cathedrali asservandi, n o n melius et rectius q u a m in Sacristia
et a Canonico huic officio praeposito asservarentur. Itaque, cum res sit
capitularis, vix intelligitur q u o m o d o Canonicus Sacrista c a u s a m h a b e a t
recurrendi independenter a Capitulo, et contra h u i u s votum et deliberationem.
Altera practica consideratio est, q u a m tertia querela Canonici recurrentis suggerit, ubi conqueritur sese iam gravari decreto Vicarii Capitularis, novis oneribus, conficiendi exemplar a u t h e n t i c u m pro Curia, ad
n o r m a m can. 470, 3, et n u n t i a n d i parochis receptam confirmationem pro adnotatione facienda in libris baptizatorum, ex praescripto
can. 798, u n d e sequitur q u o q u e sese privari iure extrahendi ex libro
attestationes et e m o l u m e n t a pro iis percipiendi. Verum, q u o a d haec
frustra querelas admovet contra decretum, quae potius contra Codicem sunt. Nam profecto ius extrahendi particulas ex libro consequitur
ius tenendi librum, nec ab eo separari potest. Q u u m igitur decretum
Vicarii Capitularis praesupposuerit et praeservaverit in Canonico Sacrista ius tenendi librum, ius q u o q u e extrahendi attestationes illi servavit. Quod si rariores, immo nullae evasurae sunt petitiones particul a r u m in futurum tempus, eo quod suscepta Confirmatio iam a d n o t a t a
prostabit in libro Baptizatorum penes singulos parochos, n o n inde
i m m u t a b i t u r ius, sed t a n t u m m o d o exercitium et consequens utilitas
iuris. Nova a u t e m praescripta q u a e huiuscemodi exercitium et consequentem utilitatem im m i n u u n t n o n sunt ex arbitrio Vicarii, sed ex
ipsa lege noviter data. Et si Canonicus Sacrista suam possessionem
his novis praescriptis t u r b a t a m contendit, dicere et probare debuisset
proprium ius seu privilegium consistere n o n solum in iis tribus de
q u i b u s supra, sed etiam in exemptione a nova lege: quod a b s o n u m ,
eo ipso quia lex est nova. Si enim haec fuissent praescripta a iure
antiquo et a parochis regulariter peracta, e o r u m d e m omissio a Canonico Sacrista Melphictensi n a t u r a m induisset exemptionis c u i u s d a m ;
sed cum, n e m i n e diffitente, sint praescripta nova, a Codice noviter dato
in b o n u m c o m m u n e inducta, turbatio iuris a u t possessionis minime
dicenda s u n t : alioquin talia essent pro universis parochis in toto orbe
terrarum.
284
Q u u m itaque a novis praescriptis exemptio ne concipi quidem possit, q u u m q u e exinde, ut ipse fuse p e r s e q u i t u r Canonicus recurrens, ius
sibi (rectius Capitulo Cathedrali) ex a n t i q u a praxi competens, omni iam
utilitate careat, immo vertatur in detrimentum n o n leve, propter s u m p t u s sustinendos, p l a n e consequitur praxim a n t i q u a m illam, q u a m theoretice sustineri posse post d a t u m Codicem vidimus, practice u r g e n d a m
non esse, nisi b o n u m c o m m u n e ita requirat. A e q u u m enim est n e m i n e m
i n v i t u m g r a v a n d u m esse q u i n gravamini r e s p o n d e a t q u a e d a m congrua
compensatio. In praesenti a u t e m e m o l u m e n t a , q u a e levius a n t i q u u m
Sacristae o n u s compensaban!, cessasse videntur, d u m o n u s ipsum gravius evasit. Utilitas autem publica q u a e facilis a p p a r e b a t q u u m , tempore inductae praxis, unica paroecia dioecesim efformabat (ita enim
obtinuit usque ad a. 1663), n u n c , aucto longius paroeciarum n u m e r o ,
m i n u s manifesta videtur. I m m o , sive agatur de confirmatis qui degunt
in eadem paroecia in q u a s u n t baptizati (qui casus frequentior erit),
sive diversa sit paroecia baptismatis et domicilii, necessarius interventus
Canonici Sacristae superfluus inter parochos, multo magis q u o a d eumdem p a r o c h u m , apparet. Quibus plane consideratis, consultais videtur,
abrogata a n t i q u a praxi, ius c o m m u n e Codicis etiam pro dioecesi Melphictensi in re de q u a agitur urgere.
R E S O L U T I O . - I n plenario conventu diei 8 februarii 1919 E m i ac R m i
P a t r e s S. C. Concilii proposito dubio r e s p o n d e n d u m censuere:
Recursum esse reiiciendum et, attenta deliberatione emissa a Capitulo
die 14 iulii 19IS, applicetur ius commune.
MOR,
Secretarius,
285
DECRETUM
E X T E N D I T U R IURISDICTIO D E L E G A T I APOSTOLICI AUSTRAL ASIAE
Oceaniae Insularis remotas ac difficiles Missiones Apostolica Delegatio Australiensis h u c u s q u e n o n attingebat: nullam proinde hoc tempore supradictae Missiones ex eiusdem Apostolicae Delegationis institutione utilitatem perceperunt. Quo vero satius multiplicibus iisque
gravibus e a r u m d e m Missionum necessitatibus a t q u e difficultatibus per
Apostolici Delegati Australasiae auxilium et consilium in posterum provideretur, attentisque sive ipsius actu Apostolici Delegati sive n o n n u l larum ex dictarum Missionum Oceaniae Insularis p r a e s u l u m precibus
h u n c in finem S. huic Congregationi Christiano Nomini P r o p a g a n d o
n u p e r r i m e oblatis, S u m m u m Pontificem rogare visum est, ut iurisdictio
Delegati Apostolici Australasiae, q u a e h u c u s q u e Australiam proprie
dictam et Missiones Novae Zellandiae restrictive attingebat, deinceps ad
o m n e s q u o q u e Missiones totius Oceaniae Insularis nec n o n ad illas, q u a e
in insulis Malesiae erectae s u n t a u t in futurum erigentur, e x t e n d a t u r .
Q u a m quidem petitionem SSmo D.N. Benedicto divina Providentia, P P . XV
in audientia diei 15 labentis mensis maii ab infrascripto S. h u i u s
Congregationis Praefecto humiliter oblatam j Sanctitas Sua benigne excipere d i g n a t a est, propositum consilium probavit ac r a t u m habuit, mandavitque ut Apostolica Delegatio Australasiae ad supradictas Missiones
Oceaniae Insularis nec n o n Malesiae deinceps e x t e n d a t u r ; atque p r a e sens in re Decretum confici iussit.
D a t u m R o m a e ex Aedibus S. Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
die 20 maii, a n n o Domini 1919.
G. M.
CARD.
VAN
ROSSUM,
Praefectus.
C.
Laurenti,
Secretarius.
BERGOMEN.
DECRETUM BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVAE DEI PAULAE ELISABETH IN SAECULO CONSTANTIAE CERIOLI VIDUAE BUZECCHI-TASSIS, FUNDATRICIS AC PRIMAE MODERATRICIS GENERALIS INSTITUTI SORORUM A
S. FAMILIA.
Inter nova Instituta, q u a e domesticam et civilem societatem religionis spiritu variisque caritatis operibus fovent et complectuntur, merito
accensetur illud, quod, in dioecesi Bergomensi, circiter a n n u m 1855
erectum, ab Apostolica Sede die 18 decembris 1901 a d p r o b a t u m a t q u e
pueris utriusque sexus bonis moribus et arte agraria informandis destin a t u m , Sororum a Sacra Familia appellatur. Haec religiosa Sodalitas
Sororem P a u l a m Elisabeth, in saeculo Constantiam Cerioli viduam
Buzecchi-Tassis, suam fundatricem i u c u n d a gratulatione agnoscit a t q u e
primam Moderatricem Generalem, singulari pietatis affectu, prosequitur.
Haec Dei F a m u l a , suam Familiam religiosam erigendam suscipiens, sibi
suisque Sororibus perfectum exemplar validumque praesidium proposuit
Sacram Familiam a Nazareth. Quod, postremis hisce temporibus, valde
o p p o r t u n u m ac salutare cuilibet h u m a n a e Familiae coetui et societati
inculcare ac procurare voluit S u m m u s Pontifex Leo XIII fel. rec. per
Apostolicas Litteras Neminem fugit et Quum nuper Nobis, dierum 14 et
20 iunii 1892, q u i b u s Ipse, s u p r e m a s u a auctoritate, Piam Consociation e m universalem a Sacra Familia de Nazareth n u n c u p a t a m constituit,
specialibus legibus munivit a t q u e privilegiis et indulgentiis pro universis
Sodalibus ditavit. Sed, ut de vita Servae Dei, p r o u t de more, aliquid
innotescat, ex Processu Informativo Bergomensi plane constat q u o d
Ipsa in oppido Soncino, Cremonensis dioecesis, e p a r e n t i b u s nobilitate
et pietate conspicuis Francisco Cerioli et Francisca Corniani, die 28 ianuarii anni 1816, in lucem edita est, eique in sacro fonte impositum n o m e n
Constantia. A teneris a n n i s se ostendit optimae indolis et ad virtutem,
potissimum obedientiae, caritatis et religionis, valde p r o p e n s a m . Ad
sacram Synaxim primitus admissa, quoties ad eam accedebat, peculiari
mortificationis et solitudinis studio se disponebat. Decennis monialibus
!288
S. Congregatio Rituum
acriori morbo correpta e vita migravit, eodem a n n o , in ipso pervigilio
Nativitatis Domini. P e r t r i d u u m exuviae omnibus expositae m a n s e r u n t ,
ut satisfieret fidelium t u r m a t i m aftluentium votis et, solemnibus exequiis
rite persolutis, conditae fuerunt in sacello gentis Piccinelli, penes Serate.
Ipsae autem, die 28 novembris anni 1885 rite recognitae et in p a g u m
Qomonte translatae, ibidem in domo Instituti depositae quiescunt. Sanctitatis fama, q u a Serva Dei vivens pollebat, post obitum magis clara
et constans, ecclesiasticam Curiam Bergomensem ad Processum Inform a t i v u m super ea conficiendum induxit. Quo inchoato et absoluto, ad
sacram rituum Congregationem transmisso, Acta necessaria et opport u n a ad quaestionem de Causa introducenda p a r a t a sunt. Q u u m q u e
omnia in p r o m p t u sint, instante R m o Dno Ioanne Biasiotti, clerico praelato Rev. Camerae Apostolicae et h u i u s Causae postulatore, attentisque
litteris postulatoriis q u o r u n d a m E m o r u m S. R. E. Cardinalium, plurium
Archiepiscoporum et Episcoporum, necnon Capitulorum, O r d i n u m et
Congregationum religiosarum a t q u e illustrium virorum ac mulierum.
E m u s et R m u s D n u s Cardinalis I a n u a r i u s Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopus Albanensis et eiusdem Causae P o n e n s seu Relator,
in Ordinariis sacrorum r i t u u m Congregationis comitiis subsignata die
ad Vaticanas aedes coadunatis, sequens d u b i u m discutiendum p r o p o suit: An signanda sit Commissio introductionis Causae, in casu et ad
effectum, de quo agitur? Et E m i ac Rmi P a t r e s sacris tuendis ritibus
praepositi, post relationem ipsius Emi Ponentis, audito voce et scripto
R. P. D. Angelo Mariani, Fidei p r o m o t o r e generali, o m n i b u s q u e accurate perpensis, rescribere c e n s u e r u n t : Signandam esse Commissionem
introductionis Causae, si Sanctissimo placuerit. Die 13 maii a n n i 1919.
Facta p o s t m o d u m de his Sanctissimo Domino nostro Benedicto
P a p a e XV per infrascriptum Cardinalem Sacrae R i t u u m Congregationi
Praefectum relatione, Sanctitas Sua Rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis r a t u m h a b e n s , p r o p r i a m a n u signare dignata est Commissionem Introductionis Causae beatificationis et canonizationis Servae
Dei P a u l a e Elisabeth, in saeculo Constantiae Cerioli, viduae BuzecchiTassis, Fundatricis ac primae Moderatricis Generalis Instituti Sororum
a Sacra Familia, die 14, eisdem mense et anno.
)$l A.
CARD. VICO,
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. E. G. Praefectus.
L. >R S.
Alexander
ACTA, vol. XI, n. 8. 4-7-919.
Verde,
Secretarius.
20
290
ACTA
TRIBUNALIUM
MATRIMONII
(DE
ANGELIS-COSTA)
S. Romana Rota
291
<m.
S, Romana Rota
293
294
Quibus omnibus, t u m in iure, t u m in facto perpensis, Nqs infrascripti Auditores de t u r n o , pro T r i b u n a l i sedentes et solum D e u m p r a e
oculis h a b e n t e s , Christi n o m i n e invocato, decernimus, d e c l a r a m u s ac
definitive sententiamus, proposito dubio r e s p o n d e n t e s : Affirmative, seu
constare de nullitate matrimonii in casu: s t a t u e n t e s , praeterea, actricem,
R a p h a e l a m De Angelis, ad e x p e n s a s iudiciales solvendas teneri.
Ita p r o n u n c i a m u s , m a n d a n t e s Ordinariis locorum et ministris tribunalium ad quos spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c nostram definitivam sententiam, et a d v e r s u s reluctantes p r o c e d a n t ad n o r m a m sacror u m c a n o n u m , et praesertim cap. 3, sess. XXV", De ref., Concilii
Tridentini, iis adhibitis exsecutivis et coercitivis mediis, q u a e magis
o p p o r t u n a et efficacia pro r e r u m adiunctis e x s t i t u r a sint.
R o m a e , in Sede Tribunalis S. R. Rotae, die 15 novembris 1918.
I o a n n e s Prior, Ponens.
Aloisius Sincero.
Fridericus Cattani Amadori.
L. % S.
Ex Cancellaria S. R o m a n a e R o t a e
Sac. T. Tani, Notarius.
295
SUPREMUM
SIGNATURAE APOSTOLICAE TRIBUNAL
P ADERBORNEN.
NULLITATIS MATRIMONII (DE LAFFERT-BARTELS)
In plenaria
Supremi
Tribunalis
Sessione apud
Vaticanum habita
die 10 mensis maii 1919 Emorum Patrum examini subiectus est recursus
dominae Olgae De Laffert, adversus sententiam a Sacra Romana Rota
latam in causa de qua supra die 27 iulii 1917, ad obtinendam nullitatem dictae sententiae. Relatore autem Emo ac Rmo Card. Donato Sbarretti, propositis dubiis, scilicet:
1) Sitne hulla Rotalis sententia in casu et
scriptioni ?
Et
quatenus
2) Sitne
EE.
Remittatur
extendatur
De
eas ab
locus
eius
cifcum-
negative:
locus
PP.
sitne
restitutioni in
integrum
in
casu?
responderunt :
quaestio pro
novoxamine
ad
S.
Romanam
Rotam;
et
decisio.
expensis
denique
iudicialibus
Supremum
idem
Tribunal
decrevit
Decisio itaque
296
Ad alteram nullitatis rationem q u o d attinet, seu circa factorum perversionem; si hoc fecissent iudices rotales, utique circumscribenda lata
sententia foret, quia quoties iudicium profertur super errore s u b s t a n tiali, ex facto perverso, idem est ac si l a t u m fuisset super documentis
corruptis, vel s u p e r falsis testimoniis (cap. 1 et 9 de sent. et re iud.;
Lega, De Iudic, par. I: n. 700; Santi-Leitner, Proel. Iur. Can., lib. II,
tit. XXVII, n. 15; Pirhing, h. t., n. XLIII). I a m vero n o m i n e perver sionis [factorum] h u i u s m o d i profecto venire n o n potest quilibet error
in q u e m sive in percipiendis sive in aestimandis factis inciderint infe riores iudices, sed significatur t a n t u m - attenta q u o q u e ipsius vocis
genuina vi - talis factorum corruptio q u a e iudicum mentem in edenda
sententia a veritate agnoscenda- p r o r s u s abduxerit (H. S. T. In una
Salutiarum, Iurium sive nullitatis sententiae rotalis, 13 maii 1916). Super
quo explicite declarata fuerat H. S. T. competentia, videndi scilicet recursus
datos a d v e r s u s rotales sententias, q u a e factorum veritatem pervertisse
a c c u s a r e n t u r (Chirographo Benedicti XV, diem 28 iunii 1915).
R e c u r s u s dicit iudices rotales in hoc arguendos esse de facti perversione et legis violatione, quod depositiones testium, favore actricis
factas, suspectas dixerunt, ex sola qualitate propinquitatis, a u t amicitiae, a u t religionis, n o n ex iuridica et rationabili exceptione : La sentenza rotale, dopo aver escluso come non idonei i testi che seppero dell'intenzione di far divorzio dopo il matrimonio, di tutti quelli che lo
seppero prima, e quindi in tempo non sospetto, si sbarazza disinvoltamente cos: Hi testes consanguinei sunt, domestici et amicitiae vinculo
298
299
Quapropter Emi P a t r e s censuerunt q u o d sententia rotalis impugnata, cum nec factum perverterit, nec legem violaverit, neque nullitate laborat, n e q u e gladio circumscriptionis i u g u l a n d a est. Etenim odio sissima profecto res a lege traducitur circumscriptio, et acerbissimum
p u t a t illud o m n e delere q u o d coram Iudice factum est... si q u a nimi r u m esse potuerit vel remotissima dubitatio, concedenda ne sit an
deneganda circumscriptio, lex quidem imperat ut acta valere respon d e a m u s (Sign, lust., Decis. 25 ianuarii 1838, Fabrianen. seu Lauretana, Circumscriptionis, coram Lippi, n. 11).
Quoad alteram recursus partem, a n i m a d v e r t e r u n t Emi P a t r e s i u r a
semper privilegiatas habuisse causas matrimoniales, ita ut n u m q u a m
in rem t r a n s e a n t iudicatam, s e m p e r q u e retractari possint, servatis servandis (cap. V I I , de sent. et re iud.; Const. Dei miseratione, X I ; novi
Codicis, can. 1903 et 1989); ideoque cum Restitutio in integrum remedium sit extraordinarium, praesertim a d v e r s u s sententias, q u a e in rem
iudicatam transierint (can. 1905), in hac re locum h a b e r e n o n posse
dixerunt. A t t a m e n perpendentes iidem Emi P a t r e s q u o d in h a c c a u s a
forsan depositiones m i n u s aestimatae fuerint q u a m meruissent; q u o d q u e
actrix, per s u u m procuratorem, dicat (Restr. Resp. ad animadversiones
Vinculi Defens. H. S. T., circa fin.) sibi praesto esse alios testes ad prob a n d a m s u a m intentionem foedandi matrimonium, q u o s inter P a r o c h u m
catholicum Mschen; et considerando ideo conditionem adesse a iure
requisitam (cit. Const. Dei miseratione et novus Codex, can. 1903 et 1989),
scilicet c a u s a s matrimoniales semper retractari posse, quoties n o v a
e a d e m q u e gravia a r g u m e n t a vel d o c u m e n t a proferantur, c e n s u e r u n t
remittendam esse quaestionem ad S. R. R o t a m pro novo examine.
In expensis a u t e m iudicialibus S u p r e m u m idem T r i b u n a l decrevit
eas ab actrice esse sustinendas.
Atque ita editum est, p r o n u n c i a t u m , decretum, declaratum ac definitive iudicatum, m a n d a t u m q u e ut haec definitiva sententia publici iuris
fieret, et ab o m n i b u s ad quos spectat exsequutioni m a n d a r e t u r ; n o n
solum, etc.; sed et omni, etc.
Datum ex aedibus S u p r e m i Tribunalis, die 31 maii 1919.
Iosephus
Fameli,
Signaturae
Votans.
VISA
adv. F o r n a r i , Notarius.
300
soi
dapprima sul dubbio detto del Tuto per la solenne Ganonizzazione della Beata
Giovanna d'Arco, detta la Pulzella di Orlans; e dipoi sul dubbio del Tuto
per la solenne Beatificazione della Venerabile Lodovica De Marillac, vedova
Le Gras, confondatrice dell' Istituto delle Figlie della Carit ; quindi sul dubbio
intorno al martirio, alla causa del martirio ed ai segni o miracoli delle Serve
di Dio Maria Maddalena Fontaine e di tre Compagne di lei dell'Istituto delle
Figlie della Carit, insieme alle Serve di Dio Maria Clotilde Angela di S. Francesco Borgia e di dieci Compagne di lei dell'Ordine delle Orsoline del Monastero di Valenciennes, tutte uccise, come si asserisce, in odio alla Fede.
SEGRETERIA
DI
STATO
NOMINE
Con biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare :
31 maggio 1919. L'Emo signor Cardinale Guglielmo Van Rossum, Protettore dell'Istituto Venerini.
L'Emo signor Cardinale Aidano Gasquet, Protettore dell'Istituto delle Suore dell'Immacolata Concezione,
in Barcellona.
TU Emo signor Cardinale Vittorio Amedeo Ranuzzi de' Bianchi, Protettore del Sacro Militare Ordine Costantiniano di S. Giorgio.
giugno 1919. Mons. Paolo Maria Reynaud, vicario apostolico del Ce-Kiam
Orientale.
Protonotari apostolici ad instar participantium :
27
302
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Gran Croce dell'Ordine Piano:
29 maggio 1919. Al sig. dott. Marco Fidel Suarez, presidente della R e p u b blica di Colombia.
La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile :
29 maggio 1919. Al sig. Giuseppe Emanuele Goenaga, gi Ministro di Colombia presso la S. Sede.
5 giugno
giugno 1919. Al sig. Felice de Barros Cavalcanti de Lacerda, dell'archidioeesi di Rio Janeiro.
giugno 1919. Al sig. avv. prof. Atalfo aples de Paiva, dell'archidioeesi di Rio Janeiro.
303
Al sig. Giuseppe Emanuele Goenaga, gi addetto alla Legazione di Colombia presso la S. Sede.
18 giugno
Al sig. luogotenente colonnello Yoskitoshi, maestro di cerimonie nella Corte del Giappone.
Il Cavalierato dell'Ordine di S. Silvestro Papa:
3 maggio 1919. Al sig. Saneatsu Tokudaiji, luogotenente in prima nella
cavalleria giapponese.
304
5 giugno
7
11
12
1919. Mons. Pietro Maria Castaeda, dell'archidioeesi di San Giacomo del Cile.
Cameriere d'onore di Spada e Cappa di numero di S. S.:
' NECROLOGIO
22 giugno 1919. Mons. Giovanni Emanuele Sanz y Saraiva, Vescovo di
Jaen.
Annus X - Vol. XI
1 Augusti 1919
Num. 9
APOSTOLICAE
AD GERMANIAE EPISCOPOS I PACE TANDEM SANCITA, OPPORTUNA MONITA PROFERT QUIBUS, CATHOLICAE ECCLESIAE OPERA, QUAMPRIMUM BELLI DAMNA
RESARCIANTUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Diut u r n i luctuosissimique belli t a n d e m nationi vestrae finis illuxit* pace
sancita, obsidio illa maritima t a n d e m sublata est, q u a e t a m multos,
belli nullo modo participes, istic praesertim interemit. Quapropter,
venerabiles fratres, Nos, qui, u t r i u s q u e partis belligrantes paterno
animo complexi, nihil reliqui fecimus quod vel ad t a n t u m incendium
e x t i n g u e n d u m vel ad eius miserias m i n u e n d a s pertineret, singulares
Deo omnipotenti grates vobiscum universaque cum gente vestra persolvimus.
I a m h o c agitur a p u d vos, ut i m m e n s a belli d a m n a q u a m p r i m u m
resarciantur : q u a m quidem ad rem, quoniam nihil t a m valet q u a m
Ecclesiae Catholicae opera, cui divina gratia accesserit, ideo h a s dare
ad vos litteras constituimus.
P r i m u m , ne in G e r m a n i a perturbationes publici ordinis e r u m p a n t ,
quae possunt eidem a t q u e adeo ipsi E u r o p a e exitium afferre quod aliis
n a t i o n i b u s dolemus imminere, omni ope n i t e n d u m est, ut quae ad victum
necessaria sunt populo suppetant. Ob h a n c causam vos, venerabiles
fratres, parochis adhibitis ceterisque de clero, quibus maior est cum
populo consuetudo, fidelibus, qui agros incolunt, instabitis ut, q u a n t u m
ACTA, vol. X I , n. 9. 1-8-919.
21
306
MCMXIX,
Ponti-
307
EPISTOLAE
I
AD R. P. MAURUM PARODI, CONGREGATIONIS OLIVETANAE ABBATEM GENERALEM, DG ANNO EXACTO AB EA RELIGIOSA FAMILIA CONDITA.
Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. Gratum Nobis
accidit quod n o n ita pridem obsequentissimis litteris n u n t i a b a s , vos
proxime sacris sollemnibus esse celebraturos plenum a n n u m sexcentesimum ex quo ista, quam moderaris, Congregatio Olivetensis condita
est. Etenim per h a n c laetabilis facti commemorationem n a t u r a continget
ut vel solito attentius ipsi sancta legiferi P a t r i s recolatis exempla, qui,
cum, praesentissima divinae Matris ope, instituti sui fundamenta iecisset,
idque v i r t u t u m o m n i u m laudibus nobilitasset, t a n d e m u n a cum octoginta disciplinae suae alumnis caritatis victima mortem oppetiit. Habetis
igitur h a n c maxime, q u a m aemulemini, duplicem gloriam a m a i o r i b u s
t r a d i t a m : insignem erga Beatissimam Virginem pietatem et singulare
s t u d i u m alienae salutis. Etenim haec o m n i u m domina et regina virtutum,
caritas, latissime patet, hodie praesertim cum, d i u t u r n o hoc bello, t a m
multa t a m q u e m a g n a u s q u e q u a q u e detrimenta odium attulit. Quot
enim s u n t vel dolores consolandi, vel egestates sublevandae, vel t u e n d a e
ac s u s t e n t a n d a e orbitates ! Ad haec, diffusis pravitatis erroribus pervulgatisque corruptelarum illecebris, q u a n t a vulgo m a x i m a r u m r e r u m ignoratio, q u a n t a sempiternae salutis oblivio ! Tam vero hic t a m q u a m acervus
omnis generis miseriarum ab ipsa christiana caritate a u t medicinam
a u t saltem levationem aliquam exspectat; quod certo m a x i m a ex p a r t e
eveniet si, bonis adnitentibus, multitudo ad christianae vitae professionem actionemque revocetur. In hoc autem omnes quidem debent,
q u a n t u m possunt, conferre, n a m Deus mandavit unicuique de proximo
suo: ai multo magis ii debent qui ex instituto, ut vos, et domesticarum
l a u d u m memoria excitati, bene de proximo mereri consueverunt. Quare
sumite animos, et, p a t r o n a Virgine Dei Matre, pro communi b o n o vel
alacrius contendite. Suppleat Sodalium exiguitatem caritatis a r d o r : quae
virtus cum mirifice valeat ad alliciendos animos, in spem ingredimur
fore ut alios etiam vestrae adiungat Sodalitati. Ita haec saecularia
sollemnia n o n modo vobis singulis, sed cunctae isti Congregationi proficient; id quod vehementer et o p t a m u s et a Deo precamur., H a n c ob
c a u s a m itemque ad augendam rei sollemnitatem, libentes vobis d a m u s
ut, intra finem vertentis anni, cum apud vestra coenobia saeculare
308
MCMIX,
BENEDICTUS PP. XV
II
AD R. P. ANDREAM FERNANDEZ, E SOC. I E S U , PRAESIDEM P O N T I F I C I I I N S T I T U T I
B I B L I C I U R B I S , D E DOMO, QUAE E I U S D E M
SOLYMIS APERIENDA.
309
i
DECRETUM
sint,
et a fidelibus servandae etiam quoad eorundem participationem con ventibus q u i b u s c u m q u e , comitiisque publicis vel privatis ab acatho licis indictis, qui finem sibi p r a e s t i t u u n t u n i o n e m procurandi o m n i u m
coetuum christianorum n o m e n sibi vindicantium ; Emi ac Rmi Di
Cardinales in rebus fidei et m o r u m Inquisitores Generales respondendum m a n d a r u n t : Affirmative, et iterum evulgandas esse in ephemeride
officiali Sanctae Sedis s u p r a m e m o r a t a s litteras, u n a cum aliis ad
q u o s d a m Puseistas anglicos datis, die 8 novembris 1865 .
S S m u s D. N. D. Benedictus Div. Prov. P a p a XY sequenti feria V,
die 3 eiusdem mensis et anni, in solita audientia R. P. D. Adsessori S. O.
impertita, relatam sibi E m o r u m P a t r u m resolutionem a p p r o b a r e et confirmare dignatus est. Contrariis q u i b u s c u m q u e n o n obstantibus.
Datum R o m a e , ex a e d i b u s ^S. Officii, die 4 iulii 1919.
310
311
312
II
S.
AMBROS.,
313
'
314
stolas
6
S.
AMBROSII.
S. PETRUS CRYSOL.,
videte. Ipsa est petra, quam non vincunt superbae inferorum portae . Quo
uno satis ostendit, in catholica Ecclesia eum non esse qui non inhaereat illi
Petrae, in qua fundamentum positum est unitatis catholicae. Neque aliter sensit
s. Hieronymus, cui profanus erat quisquis non Cathedrae Petri et Pontifici in e
sedenti communione consociantur: Nullum primum - sic ille ad Damasum nisi Christum sequens, beatitudini tuae, idest cathedrae Petri communione
consocior; super illam petram aedificatam esse Ecclesiam scio. Quicumque
extra hanc domum agnum comederit, profanus est. Si quis in Noe arca non
fuerit, peribit regnante diluvio. Quicumque tecum non colligit, spargit, hoc
est, qui Christi non est, antichristi est . Neque aliter s. Optatus Melevitanus,
qui singularem illam cathedram celebrat, omnibus notam, Romae constitutam, in qua unitas ab omnibus ita servari debet, ut schismaticus et haereticus
sit, qui contra illam singularem cathedram aliam collocet. Et merito quidem; in Romanorum enim Pontificum ordinatione et successione, uti denunciat aperte omnibus s. Irenaeus, ea quae est ab Apostolis in Ecclesia traditio
et veritatis praeconatio pervenit usque ad nos ; et est pienissima haec ostensio,
unam et eamdem vivificatricem fidem esse quae In Ecclesia ab Apostolis usque
nunc sit conservata et tradita in veritate.
2
316
proinde coetibus catholicum nomen tum iure minime competere, tum facto
attribu nullatenus posse citra manifestam haeresim. Inde autem perspicietis,
honorabiles ac dilectissimi Domini, quare sacra haec Congregatio tanta sollicitudine caverit, ne Christifideles societati a vobis recens institutae ad promovendam, ut dicitis, christianitatis unitatem cooptari paterentur aut quoquomodo faverent. Perspicietis etiam in irritum necessario cadere quamcumque
conciliandae concordiae molitionem, nisi ad ea principia exigatur, quibus
Ecclesia et ab initio est a Christo stabilita et deinceps omni consequenti aetate
per Apostolos eorumque successores una eademque in universum orbem propagata; quaeque in celeberrima Hormisdae formula, quam certum est a tota
catholica Ecclesia comprobatam esse, dilucide exponuntur. Perspicietis denique, oecumenicam illam, quam memoratis, intercommunionem ante schisma
Photianum, ideo viguisse quia orientales ecclesiae nondum a debito Apostolicae Cathedrae obsequio desciverant; neque ad optatissimam hanc intercommunionem restaurandam satis esse, simultates et odia in Romanam Ecclesiam
deponere, sed omnino, ex praecepto et instituto Christi, oportere Romanae
Ecclesiae fidem et communionem amplecti; quandoquidem, ut ait venerabilis
Beda, splendidissimum vestrae gentis ornamentum : Quicumque ab unitate
fidei vel societate illius (beati Petri) quolibet modo semetipsos segregant, tales
nec vinculis peccatorum absolvi nec ianuam possint regni caelestis ingredi .
Atque utinam, honorabiles et dilectissimi Domini, quoniam Ecclesia catholica una esse nec scindi nec dividi posse monstrata est, non amplius dubitetis, vos eiusdem Ecclesiae condere gremio, quae usque ad confessionem generis
humani ab apostolica Sede per successiones episcoporum, frustra haereticis
circumlatrantibus, culmen auctoritatis obtinuit. Utinam quod in vobis per
inditam benevolentiam erga hanc Ecclesiam Spiritus Sanctus coepit, ipse complere et perficere sine mora dignetur. Id vobis una cum hac sacra Congregatione toto ominatur animo et a Deo misericordiarum et luminum Patre enixe
adprecatur sanctissimus Dominus Noster Pius Papa IX, ut vos tandem omnes,
ab exhaeredata praecisione rugientes, in haereditatem Christi, in veram catholicam Ecclesiam, ad quam certe spectarunt maiores vestri ante lugendam saeculi sextidecimi separationem, accipere feliciter mereamini radicem caritatis
in vinculo pacis et in societate unitatis. Valete.
Romae, hac die 8 novembris 1865.
x
C. CARD. P A T R I Z I .
317
II
DUBIUM
DE THEOSOPHSMO
Feria IV die 16 iulii 1919
In plenario conventu habito ab Emis ac Rmis Dominis Cardinalib u s in rebus fidei et m o r u m Inquisitoribus Generalibus, proposito dubio :
A n doctrinae, q u a s hodie theosophicas dicunt, componi possint c u m
d o c t r i n a catholica; ideoque an liceat n o m e n dare societatibus theo sophicis, e a r u m conventibus interesse, i p s a r u m q u e libros, ephemer i d e s , diaria, scripta legere
Iidem Emi ac Rmi Domini, p r a e h a b i t o DD.
r e s p o n d e n d u m d e c r e v e r u n t : Negative in omnibus.
Consultorum voto,
318
21 iunii
1919
SPECIES.
ANIMADVERSIONES
a d rem
In comperto enim est in hisce concursibus a p p r o b a t o s , idoneos r e n u n c i a n ad quamcumque paroeciam, et ideo nihil obstare q u o m i n u s a b s q u e
novo concursu ab u n a ad aliam
transferantur. Difficultas
contrario
a p p a r e t in paroeciis provisis per c o n c u r s u s speciales, ubi idoneitas oppositorum iudicatur iuxta Conc. Trid., sess. XXIV, c. 18, de ref., n o n
q u o a d ministerium paroeciale generatim, sed definite q u o a d vacantem
paroeciam ibi : r e n u n c i e n t u r q u o t q u o t idonei iudicati fuerint aetate,
moribus, doctrina, prudentia et aliis rebus ad vacantem ecclesiam guber-
S. Congregatio Concilii
319
320
S. Congregatio Concilii
321
MORI,
Secretarius. *
DECRETUM
I
INTER
RELIQUAS ,
DE
RELIGIOSIS
SERVITIO
MILITARI
ADSTRICTIS.
Gum in Codice Iuris Canonici nihil h a b e a t u r circa ea q u a e contin e n t u r in Decreto de Religiosis servitio militari adstrictis, a S. Congregatione de Religiosis, sub die I ianuarii 1911 dato, d u b i u m nonnullis exortum est u t r u m a d h u c p r a e d i c t u m Decretum vigeat post
Codicis promulgationem.
a
Haec a u t e m S. Congregatio, a t t e n t a negotii gravitate, animadvert e n d u m censet in Codice Iuris Canonici nullam haberi potuisse ratioACTA, vol. XI, n. 9. 1-8-919.
et q u a t e n u s affirmative:
2) u t r u m Novitii servitio militari adstricti, absoluto Novitiatu, vota
religiosa t e m p o r a n e a emittere d e b e a n t ad t r i e n n i u m iuxta m o d u m in
can. 574 e x p r e s s u m ;
h a e c Sacra Congregatio, re m a t u r e perpensa, r e s p o n d e n d u m censuit
prout respondet:
ad
ad p r i m u m affirmative;
ad s e c u n d u m negative;
servitium militare.
valitura usque
Q u a p r o p t e r statuit S. Congregatio, u t :
1) vota praedicta cessent eo die quo Religiosus militiae effective
adscriptus et disciplinae militari subiectus evadit, vel inhabilis ad militiam absolute et in p e r p e t u u m d e c l a r a t u r ;
2) p e r d u r a n t e militari servitio, a l u m n u s , q u a m v i s votis religiosis
n o n sit ligatus, t a m e n m e m b r u m religionis esse perseverat, s u b auctoritate s u o r u m Superiorum, qui de eo c u r a m h a b e r e debent forma praescripta in Decreto Inter reliquas, n n . IV et V. Attamen, ad n o r m a m
can. 637, a l u m n u s potest libere religionem deserere, p r a e m o n i t i s Superioribus per declarationem in scriptis vel coram testibus, q u a e declaratio caute in Archivo Ordinis vel Instituti servetur; Religio pariter
potest eum, ob iustas et rationabiles causas, dimissum declarare;
3) ad p r a e c a v e n d a m a u t e m dubitationem o m n e m circa professiones,
q u a e forte post promulgationem Codicis b o n a fide emissae s u n t contra
p r a e s c r i p t u m Decreti Inter reliquas, S. Congregatio facultates tribuit
S. Congregatio de Religiosis
323
CARD.
SGAPINELLI,
Praefectus.
L. $ S.
II
DUBIUM
CIRCA R I T U S I N P R O F E S S I O N E M O N I A L I U M S E R V A N D O S
L. % S.
Maurus M. Serafini, Ab. O. S. B,, Secretarius.
3M
AURELIANEN.
D E C R E T U M C A N O N I Z A T I O N I S B E A T A E I O A N N A E D E ARC V I R G I N I S , P U E L L A E A U R E LIANENSIS NUNCUPATAE.
SUPER
DUBIO
S. Congregatio Rituum
iudicataeque opinionis plane sint expertes, invictum veritatis iustitiaeque
assertorem idem magnifice se p r o b a t R o m a n u s Pontifex eximiumque
vindicem.
P r o cupidine n a m q u e , q u a constanter eo feruntur perpetui catholici nominis hostes, ut, quamlibet, vel minimam, sibi excidere occasionem n o n patiantur, quin suspicionem et invidiam Ecclesiae Christi
parent, Aurelianensis Puellae etiam abuti connisi s u n t historia, inde s a t
firmum ducere se posse a r g u m e n t u m a u t u m a n t e s , q u o d scilicet h o m i n e s
n e q u a m , qui in teterrima innocentissimae Verginis p a t r a n d a nece praecipuam h a b u e r a n t partem, ecclesiasticae addicti e r a n t militiae.
Sed contra, quod s p e r a b a t u r cessurum fore in manifestum Apostolicae Sedis dedecus, ad eiusdem ostendendam magis magisque ponendam in aperto divinam institutionem mirifice inserviit. Scitum quippe
est, in eo tam iniquo t a m q u e nefario insonti A d o l e s c e n t i a e illato supplicio, quidquid minor peccaverit Ecclesiae pastor aliique peccaverint
sacro mancipati ministerio, id omne plene cumulateque correctum emendatum que fuisse a s u p r e m o universalis Ecclesiae P a s t o r e ; u t q u e exspec t a n d u m et opus profecto erat, t a n t a prudentia t a n t a q u e sapientia adeo
grave susceptum, gestum expeditumque fuisse negotium, ut ostender u n t postea a p e r t u m q u e fecerunt mirabiles, qui consecuti sunt, eventus.
Nedum enim apostolica S u m m i Pontificis Callisti III auctoritate
omnino est rescissa penitusque abstersa, quae, per s u m m u m scelus,
nobilissimae Darciensi Virgini inusta fuerat infamia, verum et, q u o d q u e
longe maius praeclariusque, ut res ipsa docet, extat a t q u e eminet, eiusdem Aurelianensis Puellae, aetate hac nostra, agitari coepit Beatificationis causa, eaque, temporis spatio vicennio minori, fauste feliciterque
ad exitum perducta, inita q u o q u e est causa Canonizationis, quae p r o spere n o n m i n u s q u a m expedite sic pariter processit, ut, vix expleto
decennio, o p t a t a m contigerit metam.
Ad integram siquidem perficiendam actorum seriem, prouti eamdem
deposcit flagitatque constitutus iudicialis ordo, illud t a n t u m s u p e r e r a i
i n q u i r e n d u m : An, stante duorum miraculorum approbatione, post indultam Beatae Ioannae de Arc ab Apostolica Sede venerationem, tuto procedi possit ad solemnem ipsius Canonizationem ? Quocirca per Reverendissimum Cardinalem I a n u a r i u m Granito Pignatelli di Belmonte causae
Relatorem, praefato proposito Dubio in generalibus sacri h u i u s Ordinis
comitiis, q u a e , die decima septima mensis iunii h u i u s vertentis a n n i ,
coram Sanctissimo Domino nostro Benedicto P a p a XV celebrata, sunt,omnes qui convenerant, t u m Reverendissimi Cardinales tum P a t r e s
Consultores, tuto procedi posse u n o ore r e s p o n d e n d u m c e n s u e r u n t , Ye-
326
CARD. VICO,
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. B. C. Praefectus.
L. S .
Alexander Verde,
Secretarius.
Il
PARISIEN.
D E C R E T U M B E A T I F I C A T I O N I S E T C A N O N I Z A T I O N I S VEN S E R V A E D E I L U D O V I C A E
DE MARILLAC VIDUAE LE GRAS, CONPUNDATRCIS SOCIETATIS PUELLARUM
CARITATIS.
S U P E R DUBIO
An,
cedi
stante
possit
ad
approbatione
solemnem
virtutum
praefatae
et
trium miraculorum,
venerabilis
Servae
Dei
tuto proBeatifica-
tionem?
Venerabilis Dei F a m u l a Ludovica de Marillac, v i d u a Le Gras, ex
quo virum nacta fuit sanctitate celeberrimum, cui n o m e n Vincentius a
P a u l o , e u m q u e sibi detegit in conscientiae m o d e r a t o r e m a t q u e iudicem,
u n u m inter et aliam t a n t a brevi exorta est seque indesinenter explicuit
S. Congregatio Rituum
327
328
Nec n o v u s parvi faciendus insignis honoris titulus, de quo in a p o stolico, quod h a c eadem faustissima die p r o m u l g a t u r , Decreto conspicua n o n minus q u a m diserta mentio occurrit; q u a n d o q u i d e m quat u o r a Caritate Puellae, e legiferae Matris disciplina profectae eiusque
spiritu eruditae, t a m q u a m verae Christi martyres- a g n o s c u n t u r et celeb r a n t u r . Quod sane intrinseco accedens praeclaro causae merito, causae
ipsius dignitatem atque p r a e s t a n t i a m i l l u s t r a t et c o m m e n d a t ; reique
illud etiam a r g u m e n t o est, quod in generalibus sacrae h u i u s Congregationis comitiis, quae, die decima septima n u p e r elapsi mensis iunii,
coram Sanctissimo Domino nostro h a b i t a sunt, proposito per Reverendissimum Cardinalem Vincentium Vannutelli, causae Relatorem, D u b i o :
An, stante approbatione virtutum et trium miraculorum,
tuto procedi
possit ad solemnem venerabilis Servae Dei Ludovicae de Marillac Beatificationem? cuncti, qui aderant, q u u m Reverendissimi Cardinales tum
P a t r e s Consultores, latis suffragiis, tuto procedi posse aftirmaverint.
A t t a m e n de u n a n i m i hac suffragatione apostolicum denunciare iudicium distulit Beatissimus Pater, enixius interea p o s t u l a t u r u s a Domino,
ut sibi in gravissimo decernendo negotio propitius adesset. T a n d e m
hodiernam elegit diem Dominicam IV post Pentecosten; eaque idcirco
adveniente, q u u m prius rei sacrae devotissime fuisset o p e r a t u s , ad
Vaticanas Aedes advocari voluit Reverendissimos Cardinales Antonium
Vico, Episcopum P o r t u e n s e m et S. Rufinae, sacrae r i t u u m Congrega
tioni Praefectum, et Vincentium Vannutelli, E p i s c o p u m Ostiensem et
P r a e n e s t i n u m , Sacri Collegii D e c a n u m causaeque Relatorem, u n a cum
R. P. Angelo Mariani, Fidei P r o m o t o r e generali, m e q u e insimul infrascripto Secretario, eisdemque a d s t a n t i b u s , rite decrevit: Tuto procedi
posse ad solemnem venerabilis Ancillae Dei Ludovicae de Marillac Beatificationem.
Eiusmodi a u t e m Decretum in vulgus edi, in acta sacrae rituum
Congregationis referri litterasque apostolicas in forma Brevis de Beatificationis solemnibus, ubi p r i m u m licuerit, in Basilica Vaticana cele
b r a n d i s expediri iussit, pridie n o n a s iulias a n n o M C M X I X .
g A.
CABD. VICO,
S. R.
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
C. Praefectus.
L.$S.
Alexander
Verde,
Secretarius,
M9
S. Congregatio Rituum
III
CAMA RAGEN.
DECRETUM B E A T I F I C A T I O N I S S E U DECLARATIONIS MARTYRII VEN. SERVARUM D E I
MARIAE MAGDALENAE FONTAINE ET TRIUM SOCIARUM E I U S , EX INSTITUTO
P U E L L A R U M CARITATIS S. VINCENTII A P A U L O , NECNON MARIAE CLOTILDIS
ANGELAE A S. FRANCISCO BORGIA ET DECEM SOCIARUM E I U S , EX ORDINE
MONIALIUM URSULINARUM DE VALENCIENNES.
SUPER
An constet de martyrio
et
DUBIO
causa martyrii,
signis
seu
miraculis
in
330
a e
331
S. Congregatio Bituum
jjB A.
CARD. VICO,
E p . P o r t u e n . et S. Rufinae,
S. B. C. Praefectus.
L. % S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
332
ACTA
TRIBUNALIUM
DUBIUM
CIRCA
POTESTATEM
ADNECTENDI
INDULGENTIAS
ROSARIIS, CORONIS
PRECATORIIS, ETC.
O.
CARD.
GIORGI,
Poenit. Maior.
L. S.
F.
333
STATO
NOMINE
Con biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare :
5
luglio
19
1919. L'Emo signor Cardinale Gennaro Granito Pignatelli di Beimonte, Protettore dell'Ordine dei Minimi.
L'Emo signor Cardinale Oreste Giorgi, Protettore dell'Istituto delle Figlie della Santa Vergine.
L'Emo signor Cardinale Gennaro Granito Pignatelli di Beimonte, Protettore dell'Istituto delle Suore Terziarie Cappuccine de la Divina Pastora .
1918.
1919.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
6
21
agosto
marzo
334
5 aprile
22
23
3 maggio
21 giugno
30
6 luglio
14
1919.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
L'Ordine della Milizia Aurata, detto dello Speron d'oro :
21
luglio
21
luglio
aprile
1919. Al sig. cav. Edoardo L. Hearn, commissario supremo in Europa dei Cavalieri di Colombo durante la guerra.
335
luglio
di Parigi.
Al sig. Giuseppe Delom de Mezerac, della medesima archidiocesi.
Al sig. Fnelon Gibon, della medesima archidiocesi.
luglio
1 luglio 1919. Al sig. Carlo Lem gruber Kropf, gi consigliere dellAmbasciata del Brasile presso la S. Sede.
336
luglio
NECROLOGIO
3 luglio
Annus XI - Vol. XI
Xum. 10
1 Septembris 1919
APOSTOLICA
ERECTIONE
INSIGNIS
BENEDICTUS
COLLEGIATAE
ECCLESIAE
EPISCOPUS
PERPETUAM
REI
MEMORIAM
Legitimis litteris, ab Ordinario S. Sebastiani Fluminis Ianuarii recognitis et approbatis, pius vir E m m a n u e l Vieira dos Santos, a n n o millesimo septingentsimo sexagesimo q u a r t o , venerabili Confraternitati in
eadem urbe erectae, a sancto Petro Apostolo n u n c u p a t a e et in ecclesia
eiusdem nominis constitutae, capitalem s u m m a m q u a d r a g i n t a d u o r u m
millium cruciatorum donavit, ea lege ut, detractis d u o b u s millibus cruciatorum, in peculiares fines erogandis, reliquum t u t o ac utili modo
collocaretur, ad creandum et r e p e n d e n d u m ex parte chorale q u o d d a m
servitium q u i n q u e Capellanorum, qui d i u r n u m et n o c t u r n u m officium
cum missa cantata, more Canonicorum, in praedicta ecclesia sancti P e t r i
o b i r e n t ; ex parte vero ad ipsam capitalem sortem fructuum cumulatione
a u g e n d a m , quo paullatim posset Capellanorum n u m e r u s et chorale servitium incrementum obtinere.
Voluit insuper pius vir ut legatae sortis administratio et p a t r o n a t u s
activus super Capellanos e o r u m q u e chorum propria essent Confraternitati, passivum vero p a t r o n a t u m obtinerent consanguinei sui, iuxta leges
in praefatis litteris contentas.
ACTA, vol. X I , n. 10. - 1-9-919.
23
338
339
CARD.
CAGIANO
C.
S. B. E. Cancellarius.
Raphal
Lodovicus
Loco
Virili,
Protonotarius
Schller,
Apostolicus.
Protonotarius
Plumbi
Apostolicus.
340
EPISTOLAE
I
AD ANTONIUM S. R. E. PRESB. CARD. MENDES BELLO, PATRIARCHAM 0 L Y S S I P 0 NENSEM CETEROSQUE ARCHIEPISCOPOS ET EPISCOPOS LUSITANIAE." DE
INEUNDA RATIONE AD RES ILLIUS ECCLESIAE RELEVANDAS.
Dilecte fili Noster et venerabiles fratres, salutem et apostolicam
benedictionem. Quae semper Nobis fuit spes, fore ut in melius aliq u a n d o , Deo favente, res ecclesiae Lusitanae verterent, eam quidem
c o m m u n e s litterae, q u a s proxime ad Nos misistis, confirmaverunt. In
his enim n o n modo insignem illam erga Christi Vicarium vestram piet a t e m agnovimus, sed etiam inita a vobis in a n n u o coetu consilia susceptoque studia libentissime didicimus. Profecto dubitari n o n potest quin
ista pastoralis sollertia et a n i m o r u m consensio valde Lusitaniae event u r a sit frugifera; in quo ipso egregiam Nuntio Nostro, quem vos laet a b u n d i accepistis, navabitis operam. Iam vero duo sunt, quae praecipue
c o m m e n d a t a vobis volumus. P r i m u m est de institutione Cleri adolescent i s ; qui cum m a x i m e spem contineat relevandae istius rei catholicae,
s u m m o p e r e vos scilicet curabitis, ut n o n solum vocatione sua sancta
dignus evadat, sed par etiam a p t u s q u e populi necessitatibus. Qua in re
sane n o n necesse h a b e m u s vos hortari, ut delectos de vestris clericis
in Lusitano h u i u s almae Urbis Collegio educari ad sacerdotium velitis.
Nam, cum n u s q u a m alibi praesto sint sacrae iuventuti uberiora, q u a m
Romae, ad pietatem doctrinamque colendam praesidia, t u m inest in hoc
ipso Collegio t a m q u a m peculiare vinculum vestrae coniunctionis cum
hac Apostolica Sede, cui quidem scimus vos in exemplum esse devotos.
Praeterea, q u o n i a m p l u r i m u m possunt in u t r a m q u e p a r t e m ea quae
cotidie vel in certos dies scripta vulgantur, vos vigilabitis, ut his q u o q u e
armis catholici h o m i n e s ad principia institutaque christiana t u e n d a recte
u t a n t u r ac sapienter: est enim periculum, ne per i m p r u d e n t i a m potius
obsint, q u a m prosint religioni. De Codice a u t e m in u s u m deducendo,
spectatae prudentiae studioque vestro plane confidimus; quod si aliqua
in re nimium adesse difficultatis vobis videatur, n o n equidem maternam Ecclesiae indulgentiam p a t i e m u r a vobis desiderari. Cum Ecclesiae
a u t e m legibus leges n o n modo n o n pugnare, sed congruere debere civitatis, palam est, q u u m m o r u m disciplina, u n d e publici ordinis tranquil-
ZU
BENEDICTUS P P . X V
II
AD R. P. D. PAULINUM
AD
DOCTORES
DECUIN PRI-
STINUM RESTITUENDA.
342
VII
iulii
MCMXIX,
Pontifi-
BENEDICTUS P P . XV
III
AD R. P. AUGUSTINUM GARAGNANI S. I. DE ERIGENDO I S T I T U T O DI COLTURA
FILOSOFICA E RELIGIOSA APUD GREGORIANAM UNIVERSITATEM.
343
344
BENEDICTUS P P . XV
IV
AD R. P. D. MARTINUM HIERONYMUM IZARD, ARCHIEPISCOPUM B I T R I C E N S E M ,
QUINQUAGESIMO REDEUNTE ANNO CUM IMAGINI DOMINAE NOSTRAE A
S. CORDE IESU IN BASILICA EXOLDUNENSI AUREA CORONA IMPOSITA EST.
Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Inter
mariales aedes, q u i b u s Gallia feliciter nobilitatur, merito sane praeclar u m locum obtinet Exoldunensis Basilica a b. m. pientissimi viro Iulio
Chevalier, Societatis Missionariorum Sacratissimi Cordis Iesu conditore,
excitata. Cum enim ibidem sacra effigies Dominae Nostrae a Sacro
Corde Iesu publicae venerationi proposita esset et Sodalitas constituta,
"tam impense h u i u s m o d i cultus, eorum religiosorum studio, in primisque
generalium Moderatorum - quos inter m e m o r a r e libet dilectum filium
Eugenium Meyer, qui n u n c eidem Societati praeest - provectus est, ut
n o n solum per E u r o p a m sed in longinquas etiam regiones mirifice propagaretur. Nunc a u t e m auspicato contingit ut a n n u s propediem expleat u r quinquagesimus ex quo rite a perillustri Archiepiscopo Bituricensi
Carolo A. de la T o u r d'Auvergne, nomine quidem decessoris Nostri
f. r. Pii IX, a u r e a corona Imagini illi a u g u s t a e imposita est. Equidem
g a u d e m u s istic, uti n u n t i a t u r , sollemnia a p p a r a r i celeberrima, teque in
h a n c rem pastorales litteras ad t u u m gregem dedisse; o p t a m u s q u e ut
cum peregrinantium b o n o r u m agmina, Episcopis p r a e e u n t i b u s , u n d i q u e
ad simulacrum Virginis confluent, l a b o r a n t e m his miseris t e m p o r i b u s
Dei Ecclesiam o m n e s Ipsi commendent. Ac certe t a n t a est beneficiorum
copia q u a e ex benignitate divinae Matris in p o p u l u m christianum,
postremo maxime bello, t a m q u a m e perenni fonte profluxit, ut d u b i u m
n o n sit quin ingentem agat optimus quisque gratiam, q u a e in coronam
345
gloriae capiti eius pulcherrimam praefulgeat. Interea, ad a u g e n d u m laetabilis rei fructum, perlibenter haec d a m u s :
I) u t q u i c u m q u e die V I I I proximi mensis septembris ecclesiam quamlibet vel sacellum inviserint, ubi sodalitas constituta sit cum Archisodalitate Dominae Nostrae a S. Corde Iesu consociata, ii o m n e s plenariam indulgentiam, consuetis Ecclesiae conditionibus, semel l u c r e n t u r ;
II) ut p l e n a r i a m admissorum veniam ii omnes toties quoties impetrent qui Exoidunensem Basilicam inviserint;
III) ut altaris privilegio sacerdotes omnes fruantur qui eo die in
eadem Basilica sacrum facient;
IV) ut S. R. E. Cardinalis a u t Archiepiscopus, qui sacris sollemnib u s praeerit, papalem benedictionem impertiat.
Atque auspicem divinorum m u n e r u m et praecipuae benevolentiae
Nostrae testem, tibi, venerabilis frater, tuo clero populoque, ac praesertim dilecto filio Eugenio Meyer eiusdemque familiae universae, apostolicam benedictionem amantissime largimur.
Datum R o m a e apud sanctum Petrum, die xv mensis augusti, in
festo B. Mariae Virginis sideribus receptae, MCMXIX, Pontificatus Nostri
a n n o quinto.
B E N E D I C T U S P P . XV
346
S. Congregatio Consistorialis
347
CARD.
DE
LAI,
L. % S.
II
P R O V I S I O ECCLESIARUM
S. C. Consistorialis decretis, S S m u s D. N. Benedictus XV has, q u a e
sequuntur, ecclesias de proprio pastore providit, scilicet:
31 iulii 1919. Titulari archiepiscopali ecclesiae Mocissensi praefecit R. P. D. Adulphum Fritzen, hactenus episcopum Argentoratensem.
Titulari archiepiscopali ecclesiae Attaliensi, R. P. D. Willibrordum
Benzler, h a c t e n u s episcopum Metensem.
1 augusti. Cathedrali ecclesiae Argentoratensi, R. P. D. Carolum
Iosephum E u g e n i u m Ruch, h a c t e n u s episcopum Nanceyensem et Tullensem.
Cathedrali ecclesiae Melensi, R. D. I o a n n e m Baptistam Pelt,
p r a e l a t u m domesticum Sanctitatis Suae, eiusdem dioeceseos vicarium
generalem.
Titulari episcopali ecclesiae Madaurensi, R. P. D. Ignatium Le
Ruzic, h a c t e n u s episcopum Caiesensem.
9 augusti. Metropolitanae ecclesiae Fogarasiensi et Albae-Iuliensi
graeci ritus S. R. E. uniti, R. D. Basilium Suciu, hactenus vicarium
capitularem eiusdem archidioecesis.
13 augusti. Titulari episcopali ecclesiae Orthosiensi, R. P. Hippolytum Uiivelli, Ordinis F r a t r u m Minorum, quem constituit vicarium
apostolicum regionis Gran Chaco.
Titulari episcopali ecclesiae Catennensi, R. P. R a i m u n d u m Calvo,
Ordinis F r a t r u m Minorum, q u e m constituit vicarium apostolicum regionis El-Beni in Bolivia.
18 augusti. Abbatiae nullius dioeceseos S S m a e Trinitatis Cavensis,
R. P. Placidum M. Nicolini, O . S . B. Congregationis Cassinensis primitivae observantiae, h a c t e n u s abbatem monasterii vulgo Fraglia.
348
III
NOMINATIO
26 augusti 1919. S S m u s D. N. Benedictus P P . XV deputavit
R. P. D. Augustum Curi, episcopum Galiiensem et P e r g u l n u m , in Administratorem
Apostolicum
dioecesis
Maceratensis.
iv
DESIGNATIO ORDINARIORUM PRO APPELLATIONE IUXTA CAN. 1594, 2
I u x t a can. 1594, 2 Codicis Iuris Canonici pro appellatione:
R m u s Archiep. Coloniensis designavit Ordinarium Monasteriensem.
Lisbonensis, Ordinarium E b o r e n s e m .
T a r e n t i n u s , Ordinarium Barensem.
S. Congregatio Consistorialis
349
C U N E E N , ET U T N E N . .
PRAECEDENTIAE
17 maii 1919
1. Quum ecclesiae cathedralis Guneensis Capitulum
sua statuta obtulisset Episcopo, ut hic eadem ad n o r m a m Codicis noviter
dati reformaret, et Episcopus, alacriter operi incumbens, o p p o r t u n a s
i m m u t a t i o n e s i n d u c e n d a s proposuisset, h a s o m n e s ultro libenterque
Canonici acceptarunt, praeter u n a m illam quae Vicario Generali, ad
n o r m a m can. 370, 1, tribuit praecedentiae ius super omnibus.,, dignit a t i b u s et Canonicis ecclesiae cathedralis, etiam in choro et actibus
capitularibus, nisi clericus caractre episcopali fulgeat, et Vicarius
Generalis eodem careat . Prior enim P a r o c h u s , p r i m a Capituli in dicta
cathedrali dignitas, de sui Episcopi venia, adversus hanc propositam
s t a t u t o r u m modificationem r e c u r s u m ad S. H. Congregationem intera
posuit, p l u r a pro sui iuris possessione afferens, quibus innixus sequentis
dubii resolutionem reverenter petiit, n i m i r u m : An Vicario Generali
Cuneen, ius praecedendi competat super Priore Parocho ecclesiae cathedrali in casu.
SPECIES FACTI. -
350>
S. Congregatio Concilii
351
352
353
S. Congregatio Concilii
24
354
S S m u s D. N. Benedictus
MORI,
Secretarius.
N U C E R I N A P A G A N O R U M SEU S A L E R N I T A N A
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVAE DEI PHILUMENAE IOANNAE GENOV E S E E T E R T I O O R D I N E S. F R A N C I S C I .
'
S. Congregatio Bituum
355
356
S. Congregatio Bituum
357
Verde,
Secretarius.
358
ACTA
TRIBUNALIUM
Benedicto
anno
quinto,
Decanus,
PP.
MATRIMONII
XV feliciter
(LEICHTER-KERN)
regnante, Pontificatus
Ponens,
Maximus
Massimi
et
Iulius
Dominationis
Suae
Guilelmus Sebastianelli,
Grazioli,
Auditores
de
repraesentatam
Sac.
per
legitimum
procuratorem
ex
veniente
et
disceptante
officio,
sequentem
in
tulerunt
causa
Brno
definitivam
Substituto
officio
deputa-
Leichter, inter-
Defensoris
vinculi
ex
sententiam.
S. Bomana Bota
359
360
ritum civilem prouti talem, n o n vero m a t r i m o n i u m ; tales enim catholicos catholice operari c e n s e n d u m est. A fortiori valet haec praesumptio si consuetudo adest ut coram magistratu m e r a t a n t u m caeremonia
peragatur, et postea in ecclesia m a t r i m o n i u m celebretur; quilibet enim
praesumitur sese conformari consuetudini loci, ubi agit. Cohaerenter ad
haec S. C. Concilii, die 12 augusti 1882, nullum declaravit matrimonium initum Londini a q u a d a m Maria catholica cum quodam P a u l o
graeco-schismatico. Q u a m decisionem referens Card. Gasparri, in opere
cit., n. 906, haec a d n o t a t : Petitio nullitatis pluribus innitebatur capi tibus, sed p u t a m u s rationem decidendi h a n c fuisse. Maria scilicet
coram magistrati civili vulgo Registras n o n intendit verum matrimo nium, sed sponsalia. Id s u a d e b a t u r ex eo q u o d in Gallia, ex consueta
catholica educatione receptisque m o r i b u s , omnes retinent civilem a c t u m
n o n esse v e r u m m a t r i m o n i u m , uti iudex Parisiensis t e s t a b i t u r , et
p r a e t e r e a id satis p r o b a b a t u r ex depositione t u m Mariae, tum etiam
Pauli, q u a m alii quoque testes confiraiabant .
Modo ad fatum.- Cl. Wernz (loc. cit., n. 163 in fine) animadvertit
in aliquibus regionibus, q u a m ipse enumerat, iampridem a fide catholica alienis, postea sive per expressam publicationem, sive per longevam
observantiam caput Tametsi in aliqua parochia publicatum fuisse, ut
accidit Argentorati inde a tempore Ludovici XIV, Baltimorae, Berolini
et .in cimiate Muelheusen, q u i b u s t a m e n in locis soli Catholici lege
irritante Concilii Tridentini l i g a b a n t u r ; i m m u n e s vero erant omnes
a c a t h o l i c i baptizati, etiamsi cum parte catholica c o n t r a h e r e n t mixtum
m a t r i m o n i u m . Notandum ulterius est in Germania catholicorum
opinionem esse c o m m u n e m , m a t r i m o n i u m mere civile n o n esse verum
et proprie dictum m a t r i m o n i u m in sensu christiano. Hoc asseritur et
fuse p r o b a t u r in Argentinen., 23 februarii 1912. Quod intelligendum est
n o n solum de matrimoniis, q u a e a catholicis c o n t r a h u n t u r , sed de
matrimoniis quoque mixtis: quidquid enim sit de p a r t e acatholica, pars
catholica in iisdem adiunctis invenitur ac catholici o m n e s ; q u a e proinde,
si suis officiis satisfaciat, nulla ratio est ob q u a m , q u o a d eius consensum,
iudex n o n debeat uti normis c o m m u n i b u s pro matrimoniis catholicor u m . Hoc t e n u e r u n t iudices primae instantiae, in q u a legitur esse
populo christiano p e r s u a s u m . . . contractum civilem n o n esse matri m o n i u m validum : et t e s t a t u r p a r o c h u s Holb a iudicibus eiusdem
instantiae e x c u s s u s : A mon avis - ait - cette ide de la ncessit d'un
mariage catholique est l'opinion gnrale p a r m i nos gens. Dans ma
paroisse j ' a i beaucoup de mariages mixtes clandestins, et les catho-
S. Bomana Bota
361
liques sont tous trs tonns q u a n d je leur dis que leurs mariages
mixtes clandestins peuvent tre valides .
Neque contrarium evincunt verba, q u a e leguntur in epistola S. U. I.
Archiepiscopo Colonien, diei 2 iulii 1892: P r a e s u m p t i o stat n o n pro
nullitate, imo vero pro validitate u t r o r u m q u e m a t r i m o n i o r u m (i. e.
mixtorum, sive civiliter, sive coram ministro acatholico clandestine
contractorum), q u a e ibidem a iure tridentino e x i m u n t u r . E t e n i m
1) dicendum S. Congregationem m e m o r a t a declaratione nulli respondisse
quaestioni, q u a e fuerit sibi ab Archiepiscopo Coloniensi proposita, eamque declarationem in ea parte epistolae reperiri, in q u a praefatum
Archiepiscopum monet deterrendos esse fideles ne matrimonia mixta
celebrent ; proinde n o n agitur de vera ac proprie dicta decisione iuri"
dica. Nec 2) S. U. Inquisitio absolute omnino statuit in dubio semper
s t a n d u m esse pro validitate m a t r i m o n i o r u m mixtorum, q u a e fuerint
civiliter contracta. Etenim post relata verba legitur et in casibus dif facilioribus r e c u r r e n d u m ad S. Sedem , quod inutiliter a d d i t u m fuisset si semper in dubio pro validitate dictorum matrimoniorum s t a n d u m
esset. P r a e t e r e u n d u m tandem non est quod citata declaratio ad summum respiceret et valeret pro Archidiocesi Coloniensi, attento quod in
hac Archidioecesi, sicut et in dioecesibus Trevirensi, P a d e r b o r n e n s i et
Monasteriensi, ex dispositione Pii VIII, diei 25 martii anni 1830, permissum fuerit, ut matrimonia mixta non reservata forma tridentina contrahi
deinceps valide possent, u n d e p r a e s u m p t i o oriri potuit catholicos in
genere rescire matrimonium q u a n d o q u e , seu certis in r e r u m adiunctis
valere etiam coram Deo, etsi in facie Ecclesiae non fuerit celebratum.
Hisce prae oculis habitis, p r a e s u m e n d u m est Annam Kern voluisse
coram magistratu civili m e r a m caeremoniam peragere, n a m catholica
erat, nec officia religionis negligebat; p a r o c h u s enim t e s t a t u r : Iis
(Anna Kern et I. Bulker) accomplissent leurs devoirs de chrtiens
a u t a n t qu'ils peuvent le faire .
Praesumptioni favent acta processualia. Etenim actrix in suo libello
introductivo declarat: Quoique n o u s cohabitions, je n'ai j a m a i s con sidr ce mariage comme valide, et aussi aprs le mariage civil .
Quare sponsum perducere volebat ad matrimonium coram Ecclesia
celebrandum. J'essayais d'amener m o n mari faire bnir notre mariage
l'Eglise catholique, mais sans a u c u n succs . Quod confirmat in
depositione iurata coram iudice. Ait enim : Je savais que le mariage
civil ne suffisait pas pour constituer un mariage valide... Je lui (i. e.
Leichter) ai dit que ce n'tait p a s bien de vivre ensemble de cette
m a n i r e , si nous ne n o u s m a r i o n s p a s l'Eglise. Je croyais toujours
362
S. Bomana Bofa
363
364
365
SEGRETERIA
DI
STATO
NOMINE
Con biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare:
.
30
luglio
agosto
>>
22
L' Emo signor Cardinale Oreste Giorgi, Protettore della Congregazione delle Figlie Povere di S. Giuseppe Calasanzio.
L'Eio signor Cardinale Andrea Frhwirth, Protettore dell'Istituto delle Suore di Sant'Agnese, che hanno
la Casa Madre a Fond du Lac.
L'Emo signor Cardinale Donato Sbarretti, Protettore dell'Istituto delle Suore di Carit di Halifax.
366
20
22
luglio
30
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
morificenze :
La
1
agosto
1919. Al sig. Giulio De Galarza y Perez Castaeda, conte di Galarza, Ministro di Spagna nel Per.
luglio
agosto
agosto
luglio
367
luglio
agosto
28
luglio
agosto
11
368
1
19
agosto
1919.
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
23
Mons.
Mons.
Mons.
Mons.
NECROLOGIO
31
luglio
14 agosto
24
Annus XI - Vol. XI
Num. 11
1 0ctoferisL91&
APOSTOLICAE
I
RESTITUITUR
ECCLESIA
SANCTAE
IUSTINAE, PATAVII
SITA,
IN
ABBATIAM
BENE-
DICTINAM.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. Inclyta Benedicti Patris familia
iugiter per saecula de religione non m i n u s q u a m de civili societate
optime merita est. Dum enim Benedicti alumni Evangelii l u m e n in
E u r o p a m fere universam provexerunt, in Ordinis illius coenobiis, veluti
munitissimis in arcibus, media praesertim aetate, inter bella et t u m u l t u s ,
a b a r b a r o r u m incursionibus liberales omne genus artes t u t u m obtinuer u n t asylum. Celeberrima plura e n u m e r a n t u r coenobia benedictina,
a t q u e haec inter eminet vetustissimum monasterium ad sanctae Iustinae,
Patavii conditum, de quo iam inde a saeculo VII fit mentio. Ab Hungaris, Italiam v a s t a n t i b u s , c o m b u s t u m et saeculo x denuo exstructum,
ad splendoris apicem pervenit saeculo xv, cum idem monasterium,
auspice venerabili Ludovico Barbo, postea episcopo Tarvisino, incunabulum fuit m a g n a e reformationis Benedictinae in Italia, ex q u a originem
duxit Congregatio a sancta I u s t i n a t u n c n u n c u p a t a . H a n c quidem Congregationem, postea Casinensem appellatam, rec. me. predecessor Noster
Eugenius P a p a IV pluribus privilegiis auxit. Continens monasterio, erecto
saeculo xvi, surrexit ingens basilica, molis amplitudine non m i n u s q u a m
artis o p e r u m decore miranda, q u a e inter m a i o r a Christianitatis templa
merito recensetur. I p s a in basilica s u m m a cum veneratione a s s e r v a n t u r
m u l t o r u m s a n c t o r u m corpora, potissimum illud sancti Prosdocimi, primi
episcopi Patavini, necnon corpus sanctae Iustinae virginis ac martyris,
ACTA, vol. XI, n. 11. - 1-10-919.
35
370
XXII
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
371
II
CATHEDRALIS
ECCLESIA D E R T H U S E N S I S B E A T A E MARIAE
ASSUMPTAE TITULO
AC D I G N I T A T E
BASILICAE
VIRGINIS I N C A E L U M
MINORIS H O N E S T A T U R .
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei memoriam. Illustriores inter sacras Aedes,
q u a e Hispaniae regiones nobilitant et insigne simul gentis illius religionis studium ac munificentiam late praedicant atque testantur, iure
meritoque accensenda est Cathedralis Ecclesia Derthusensis sub titulo
Beatae Mariae Virginis in caelum Assumptae, tum antiquitate, t u m
molis amplitudine ceterisque artis operibus praestantissima. Siquidem
testimoniis fide dignissimis et constanti traditione fertur, illud templum
ab aevo apostolico claram suam ducere originem. Gothico stylo constructum ac mirifice ornatum in admirationem intuentium renidet.
Constat q u o q u e Sedem Derthusensem, q u a r t o institutam saeculo, praestantibus doctrina ac pietate Praesulibus fuisse h o n e s t a t a m , quos inter
eminet Praedecessor Noster H a d r i a n u s VI, qui Derthusensem titulum
fere ad mortem usque retinuit et privilegia ac peculiaria honoris insignia Derthusensibus Antistitibus perpetuo tribuit. C o m m e m o r a r e etiam
iuvat prae ceteris de Aragoniae Regni successione habitis, celeberrimam
Synodum in Cathedrali Derthusensi Aede fuisse coactam saeculo decimoquinto, ad schisma occidentis legitime definiendum, cui Martini
Papae V rec. me. Nostri Praedecessoris Legatus praefuit S. R. E. cardinalis De Fox, plurimis Catholici Orbis adstantibus episcopis, a b b a tibus, innumeris utriusque cleri praelatis ac sacerdotibus, ac praesente
ipso Aragoniae rege Alphonso quinto. Eodem in templo, quod sanctor u m reliquiis, q u o r u m nonnullae insignes, ditatum est et sacra supellectile refertum a b u n d e , Ordo P a t r u m Canonicorum et clerus divinis
obeundis m u n e r i b u s in exemplum perfunguntur. Accedit celeberrima
laicorum Sodalitas, pluribus a saeculis canonice ibidem erecta sub titulo
SSmae Mariae Virginis a Cingulo, quae primos confratres obtinet Hispaniae Reges et regalis familiae Infantes; q u a e q u e in proprio eiusdem
templi sacello pietatis exercitationes assiduo studio solet peragere et
sollemni p o m p a peculiaria festa celebrare. His fretus, cum venerabilis
frater P e t r u s R o c a m o r a y Garcia, episcopus Derthusensium, Nos supplicibus votis rogaverit,** ut praelaudatae ecclesiae Cathedrali Derthusensi titulum ac privilegia Basilicae Minoris tribuere d i g n a r e m u r ; Nos,
372
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
III
SANCTUARIUM BUGUBfNUM SANCTI UBALDI EPISCOPI TITULO BASILICAE MINORIS
DECORATUR EIDEMQUE ALIA PRIVILEGIA CONCEDUNTUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad perpetuam rei m e m o r i a m . R o m a n o r u m Pontificum decessorum Nostrorum vestigiis insistentes, celeberrima christiani orbis sanctuaria, a n t i q u a populi religione praestantia, pro re ac tempore, singularibus honoris titulis privilegiisque locupletare satagimus. Iamvero
u n d e c i m o adventantis septembris mensis die, septingentesimus vigesimus quintus sese vertet feliciter a n n u s , ex quo corpus sancti Ubaldi,
E u g u b i n a e civitatis et dioecesis Patroni, n o n sine caelesti quadam designatione, prope ipsam civitatem in montis cacumen t r a n s l a t u m fuit. Non
i g n o r a m u s , hoc diuturni temporis spatio, sanctum P a t r o n u m p a t e r n a
pietate validoque auxilio filios suos fovisse ac protexisse, E u g u b i n o s
n e m p e cives populosque fintimos, a t q u e in eos i n n u m e r a beneficia, t a m
temporalia q u a m spiritualia, effudisse. Sicuti enim relatum est ad Nos,
373
374
375
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Status.
376
EPISTOLAE
I
AD PATRITIUM IOSEPHUM O'CONNOR, EPISCOPUM ARMIDALENSEM, GRATULATIONIS CAUSA OB TEMPLUM CATHEDRALE A FUNDAMENTIS EXCITATUM ET
PROXIME CONSECRANDUM.
B E N E D I C T U S P P . XV
Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. - Inde
ab inito episcopatu, q u e m quintum decimum iam a n n u m geris, pastorale t a m recte v i d e n s intellexisse m u n u s , ut dicere pene liceat, te ne
u n u m quidem diem assiduo ex labore conquievisse. De industria enim
in agendo t u a plura a n t e h a c allata sunt, hodieque plura ad Nos affer u n t u r : potissimum vero Nos delectavit nosse, auspicato c o n s e c r a t a r u m
te fore die xiv mensis decembris cathedrale templum, quod a solo excit a n d u m magnificeque perficiendum multo negotio curavisti, et fundam e n t a eo ipso die iacturum piae d o m u s , in q u a liberi p a r e n t i b u s
orbi, alendi riteque instituendi, recipiantur. Vehementer equidem et rem
feliciter actam et i n e u n d u m proxime insigne caritatis opus tibi, venerabilis frater, g r a t u l a m u r ; idque eo libentius facimus, quod animi tui
vis atque virtus sperare utique iubet, futurum, ut, q u a e c u m q u e in posterum n e c e s s i t a s , vel utilitas cleri populique tui postulare videatur,
ea, q u e m a d m o d u m consuevisti, impiger adgrediaris. Actuosae profecto
operae t u a e mercedem, e a m q u e m a g n a m perpetuoque m a n s u r a m , Ille
tibi aliquando dabit, qui nulla patitur recte facta suo praemio carere
ac r e m u n e r a t i o n e ; v e r u m hoc interea tibi, pastorales inter sollicitudines,
a n i m o s addere solaciumque afferre merito debet, quod, u n a cum amplissima episcoporum regionis istius existimatione gregisque tui amore,
peculiarem benevolentiam Nostram tibi conciliasti. Quibus quidem popularibus tuis signifies volumus, Nos n o n modo o m n i b u s eos laudibus
prosequi, cum, etsi largo censu n o n sunt, iterum a t q u e iterum Antistitis sui invitationibus egregia liberalitate r e s p o n d e r e t , sed etiam plurim u m confidere, ita eos esse in officio perseveraturos, ut, posthac quoq u e , pro facultatibus suis, dent tibi aditum ad maiora in dioecesis
istius b o n u m efficienda. Caelestium interea d o n o r u m conciliatricem pat e r n a e q u e caritatis Nostrae testem, tibi, venerabilis frater, et clero
377
amantissime
in
Domino
mensis a u g u s t i
B E N E D I C T U S P P . XV
II
AD
UNIVERSOS
HELVETIAE EPISCOPOS,
QUI
SEDUNUM CONVENERANT
eis lit-
Nos commu-
conciliabit. Nos
litterae
Rerum
novarum;
quarum
quidem
opportunitatem
ipsi n u n c r e r u m eventus confirmant. Sed illud in primis curabitis, venerabiles fratres, ut ad Evangelii n o r m a m vitaeque christianae sanctitudin e m p o p u l u s revocetur: inde enim sine dubio s e c u t u r u m est ut sensim,
iustitia et caritate ducibus, in omnes civium ordines optata reflut sanitas, ad prosperitatem reipublicae et felicioris aevi auspicium. Caelestium
autem m u n e r u m conciliatrix et praecipuae benevolentiae Nostrae testis
apostolica sit benedictio, q u a m vobis, venerabiles fratres, cunctaeque
Helvetiorum genti amantissime impertimus.
D a t u m R o m a e a p u d sanctum P e t r u m , in festo
Nativitatis
Beatae
378
III
AD IOANNEM S. R. E. PRESB. CARD. CSERNOCH, ARCHIEPISCOPUM STRIGONIENSEM, DE HUNGARIAE REBUS.
Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. - Quoad
Hungaria vestra, superioribus mensibus, magna r e r u m perturbatione
concussa est, cum ob c o m m u n e s miserias praecipuo quodam dolore
excruciati s u m u s , t u m tibi, dilecte fili Noster, conlegisque in episcopatu
tuis vehementer ab hostili d o m i n a t u t i m u i m u s . Nunc autem, cum venerabiles fratres Episcopos Vesprimiensem et Vaciensem admiserimus,
singillatim atque accuratissime ab u t r o q u e edocti s u m u s quibus vos
conflictati sitis q u a m q u e gravibus aerumnis. Etenim sacro patrimonio
ita destituti estis ut ne relictum quidem vobis sit u n d e alere vitam
possetis, et, impediti o m n i n o q u o m i n u s pastorale m u n u s libere exercen t i s , acerbissimas vexationes oppetiistis; omnia demum experti et perpessi estis, quae homines, omni freno exsoluti Ecclesiaeque odio abrepti,
ad nocendum excogitare potuerunt. Verum ex ipsa tristium eventuum
enarratione plura collegimus, q u i b u s a b u n d e delectaremur ; didicimus
enim vos sine iactura dignitatis et invicta cum fortitudine calamitates
eas omnes pertulisse, et clero populoque vestro praebuisse saluberrima
virtutum omne genus exempla. Qua in re scitote Nos et angoribus
vestris congruere et constantiam vestram s u m m o p e r e vobis gratulari.
Quoniam vero clerum p o p u l a r e s q u e vobis commissos memoravimus,
facere n o n p o s s u m u s quin debitis p r o s e q u a m u r laudibus cum sacerdotes istos, qui, m a x i m a m partem, Antistites suos imitati, se officii retinentissimos praestiterint, t u m catholicos H n g a r o s , quorum fides animique magnitudo effecerit ne clerus maiora indignioraque pateretur.
Ac certe, cum i n t e m p e r a n t e s rei publicae g u b e r n a t o r e s id propositum
sibi h a b e r e n t ut cum vetere societatis ordine maiorum fidem labefactarent, cernere re ipsa licuit q u a m altis in populo radicibus defixa esset
catholica ea fides, u n d e inlustris S. Stephani natio uti omnem cultum
a t q u e h u m a n i t a t e m hausit, sic spem o m n e m futurae prosperitatis spon- '
dere sibi unice potest. Quo in genere clerus s u m m a contentione n i t a t u r
oportet, ut in p o p u l a r i u m animis avitam fidem acriter t u e a t u r excolatque uberius ; quod sacerdotes h a u d multo negotio assequentur, si arctiore
cum iis consuetudine coniuncti e r u n t e o r u m q u e voluntatem magis
magisque sibi conciliaverint. Quod vero ad Nos attinet, nihil profecto
379
reliqui faciemus, quod nationi vestrae, t a m praeclare de Ecclesia meritae, sit aliquo pacto profuturum. Optata interim reservavimus, q u a e
venerabiles fratres Episcopi Vesprimiensis et Vaciensis tuo Nobis nomine
aperuerunt, o p p o r t u n a m q u e eorum rationem h a b e b i m u s cum controversiae ex bello ortae disceptabuntur. Deliberatum vero Nobis est nihil
decernere nisi rogatis antea sententiam, q u o r u m intersit, venerabilibus
fratribus Hungariae Episcopis, n e q u e ulla inire consilia nisi q u a e religionis t a n t u m m o d o et fidelium istorum b o n u m suggesserit. In solacium
interea praeteritorum ac praesentium maiorum inque testimonium paternae caritatis Nostrae, tibi, dilecte fili Noster, conlegis in episcopatu tuis
et universo clero populoque vestro apostolicam benedictionem amantissime impertimus.
Datum R o m a e apud s a n c t u m Petrum, die xi
a n n o MCMXIX, Pontificatus Nostri sexto.
mensis septembris
s
B E N E D I C T U S P P . XV
IV
AD B E R N A R D I N U M
S.
MONTE
JND,
PANNONIAE,
O.
S. B . ,
PRIOREM
ARCHIABBATIAE
S. MARTINI IN
GRATULANDI CAUSA.
380
V
AD REMIGIUM BEKEFI, EX ORDINE CISTERCIENSIUM, ABBATEM DE ZIRCZ, LITTERAE GRATULATORI AE.
381
VI
AD FELICEM S. R. E. CARD. DE HARTMANN CETEROSQUE HPISCOPOS QUI PULDAM CONVENERUNT.
B E N E D I C T U S P P . XV
ECCLESIARUM
S. Congregatio Concilii
383
384
s a n a t u r nisi illud quod exstitit; actus autem nullus nec exsistit nec
exstitit u n q u a m .
Omissis autem aliis effectibus, de q u i b u s in praesenti n o n est
quaestio, de hoc ultimo, qui ad rem n o s t r a m proxime facit, aliquid
magis in particulari dicendum est.
Nullitas igitur actus insanabilis e s t quia nec praescriptio nec confirmatio seu ratihabitio efficere potest ut actus nullus convalescat.
v
Et re quidem vera, in ordine ad actum nullum, ne loqui quidem poss u m u s de praescriptione. Praescriptio enim supponit ius a u t actionem,
quod exerceri a u t quae poni debebat, exercitum a u t positam n o n e s s e ;
ad hoc autem ut actus nullus n o n p r o d u c a t effectus iuridicos, nullum
ius exerceri, nullam actionem poni necesse est. Hinc poterit quis semper
opponere fundamenti defectum in actione, q u a m alter contra ipsum experiri vult, etsi praescriptionis tricennalis aut ulterioris limites praeterlapsi
fuerint. Cfr. Codex, can. 1893. Hoc u n a n i m i t e r t r a d u n t iurisconsulti recentiores, hoc docuerunt antiqui. Iam Licinius Rufinus (1. 210 de div. reg.
iur. ant. D., L, 17) dicebat: Quae ab initio inutilis fuit stipulatio, ex
post facto convalescere n o n potest et P a u l u s (1. 29 tit. cit. D.): Quod
ab initio vitiosum est, non potest tractu temporis convalescere ; quae
omnia consecravit Bonifacius VIII in regula 18 iuris in 6: Non firma t u r tractu temporis, quod de iure ab initio n o n subsistit .
Sed neque confirmatione sanari potest; n o n enim s a n a t u r nisi illud,
quod, etsi infirmitate laborans, exsistit tamen. Quare actus nullus debet
de novo integer poni sine defectu, quo antea inficiebatur, quique nullitatis causa exsistebat. Loqui quidem p o s s u m u s , et ita de facto saepe
iurisconsulti et canonistae, aliquando i p s u m ius, l o q u u n t u r , de confirmatione, ratihabitione seu sanatione actus absolute nulli ; sed haec est
impropria locutio. Vera enim confirmatio vel ratihabitio seu sanatio ea
est, q u a e h a b e t effectum retrotractionis; n a m ratihabitionem retrotrahi
et m a n d a t o n o n est d u b i u m comparari (reg. 10 iur. in 6). P o r r o
effectus iste retrotractionis applicari quidem potest actibus rescindibilibus, n o n vero actibus nullis, n e q u e citata regula iuris locum h a b e t
q u a n d o m a n d a t u m ab initio requiritur t a m q u a m forma actus a u t per
vim auctoritatis. Testem h a b e m u s Gaium (1. 9 5 de auct. et cons.
tut., etc., D. XXVI, 8; cfr. 2 de auct. Inst. Iust. I, 21) aientem: Tutor
statim in ipso negotio p r a e s e n s debet a u c t o r fieri ; post t e m p u s vero
aut per epistolam interposita eius auctoritas nihil agit .
Quare ea, quae a l i q u a n d o dicitur confirmatio actus nulli, non est
vera confirmatio, sed positio novi actus validi, qui omnes h a b e n s conditiones a iure praescriptas, suos effectus ex nunc, idest ex tempore
S- CongregaUo Concilii
385
26
386
. Congregatio Concilii
387
teneatur
ser-
MORI,
Secretarius,
Navigatorum
R.
P.
Ioseph
Dar-
388
S. Congregatio Bituum
custodem carceris adeo invenit ut Missam celebrare s a c r u m q u e ministerium catholicis praestare potuerit. Quin imo, instantibus proceribus,
Praefectus civitatis e u m libertate donavit intra fines t a n t u m urbis. Vertente a n n o 1653, promulgata lege expulsionis universi cleri ab Hibernia, ipse eandem sortem subire illamque insulam relinquere coactus,
Galliam adivit. Sed eo vix appulit, assentiente Commissario generali
missionis Hiberniae, in h a n c insulam regressus est. Illic per b i e n n i u m
apostolicos labores in Dei gloriam et salutem a n i m a r u m impendit.
I n e u n t e a n n o 1656, in q u a d a m agresti via ab altero ex iis, qui, promisso praemio illecti et religionis odio agitati, sacerdotes catholicos
inquirebant ad perniciem, comprehensus et ligatus, ad Hewsonium,
Dublini Praefectum, rapitur. A iudicibus in tribunali sedentibus interrogatus, aperte et ingenue fatetur se esse sacerdotem ex Ordine Capuccinorum, s u a m q u e fidei professionem christiana libertate profert: Re dusse - dicit - in Hiberniam, ut sanguine suo testimonium fidei
catholicae perhiberet, nullamque ab eis, tot iam m a r t y r u m cruore
pollutis, misericordiam expectare; u n u m sibi esse in votis, ut lege,
etsi iniquissima, agerent, ipsi, quo sibi vitam daretur, in agone pro fundere . Ne eius ad mortem d a m n a t i o magis in fide confirmaret
catholicos, iidem iudices capitalem sententiam cum durissimo exilio in
insula B a r b a d o s c o m m u t a r u n t ; et donec propitia se offerret occasio ad
ea loca navigandi, Servum Dei ligatum in carcerem mittunt, e u m q u e
custodibus t r a d u n t saevitiis excruciandum. Post mensem eductus est
navique impositus, etsi febri laboraret. A portu Dublini solvunt navigantes, qui biduo post, exorta tempestate, in p o r t u m Waterfodiensem
se recipiunt, ibique, p e r d u r a n t i b u s ventis itineri adversis, consistere
debent. Q u a e n a m fuerit per id temporis conditio Servi Dei describitur
in epistola a P. Bernardino, Commissario Ordinis Capuccinarum, e loco
Montis Sancti missa sub die 20 iulii 1656 ad Sacram Congregationem
de P r o p a g a n d a F i d e : In navi - ibi legitur - velut in carcere catenis
onustus, r e b u s o m n i b u s expoliatus, detinetur Servus Dei Fiacrius eique,
inter rigidiores hyemis inclementias, duri asseres erant febricitanti
corpsculo, cervical lignum, putris et p u r u l e n t a a q u a potus, pisa
semicocta et p a u c a reliquum n u t r i m e n t u m . Cunctas hasce a e r u m n a s
pro Christo patienter toleratas, s e q u u t a est m o r s P. Fiacrii q u a m idem
Commissarius ita evenisse n a r r a t : Ex navi illa et haereticorum catenis
migravit in caelum, h a u d d u b i u m , martyr, saltem caritatis et volunt a t i s , die 6 martii a n n i 1656 . Cum hac relatione Commissarii concordant Acta Processus
Dublinensis, Bullarium Ordinis
Capuccinorum
et Historia persecutionum Hibernarum, edita a cl. me. Cardinali Moran,
390
391
S. B.'C.
Praefectus.
L. S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
392
ACTA
TRIBUNALIUM
SENTENTIAE
S. Bomana Bota
393
dictae de la Borge, quibus de iure restituisset cum reddita ratione administrationis gestae, se litteras petitas oratori concedere potuisse. Sacerdos Gilloz votis Episcopi libenter acquievit scribens mense septembri
anni 1909: Il n'y a a u c u n e difficult cela, puisque les gens int resss Ont les reus entre les mains et qu'ils peuvent p r e n d r e pos session des titres q u a n d ils voudront, chez Mr Buttin, notaire St-Mi chel.... Tout le monde sait que j ' a i laiss ces titres chez Mr Buttin,
en a t t e n d a n t que les intresss veuillent bien aller en prendre pos session. Je ne dsire que cela et -je le leur ai fait crire par Mr Buttin
encore. Quant a u x comptes, ils ont t r e n d u s , sont fort simples et ne
souffrent a u c u n e difficult . Mater a u t e m ipsius, vidua Aemilia Gilloz,
obstabat q u o m i n u s fieret redditio depositi; imo aperte declaravit Episcopo que FEvque et le Cur n'avaient rien voir d a n s l'administ r a t i o n des fonds de cette chapelle . T a n d e m , sub initio mensis
ianuarii 1910 mandavit Episcopus Rev. parocho Durieux, ad cuius paroeciam (Valloires) pertinet p a g u s la Borg, ut omni studio niteretur ad
dictos titulos a manibus notarii recuperandos, quod inter paucos dies
feliciter effectum est, ita ut parochus, die 7 ianuarii 1910, Episcopo n u n tiare potuerit se titulos iam recepisse, a d i u n g e n s : J'aurai soin de les
remettre en mains sres ; je provoquerai u n e runion du village au
dimanche Tituli, t a m e n , in manibus parochi fere duos annos manserunt,
quin reclamarent incolae pagi interesse habentes.
Viduae Gilloz autem non placuit consilium relinquendi sub tutela
parochi cappellae pecunias et, mense octobris anni 1911, p a t r o n o ab
ipsa deputato, Rev. D. E. Tachy, mandavit ut media o p p o r t u n a adhiberet, quibus induceretur, vel etiam actione iudiciali obligaretur, paroc h u s ad easdem sibi committendas, q u a s dein ipsa procuratori nominato remittendas curaret. De m a n d a t o accepto p a t r o n u s certiorem fecit
Officialem Curiae Mauranensis die 16 octobris 1911, petens ut citaretur
p a r o c h u s Durieux, et fieret iudicium, quo obligaretur - rtablir les
f o n d s de la chapelle en l'tat o ils t a i e n t . Officialis respondit, die
24 octobris 1911 : Vous m'avez fait l'honneur de m'crire au sujet d'une
chapelle rclame avec ses biens p a r la famille Gilloz de Valloires,
Savoie. Des informations sont prises, mais elles sont encore incom pltes.... J'aime esprer que tout s'arrangera sans procs . Replicat
p a t r o n u s die 27 octobris : Le Cur de Valloires doit remettre les choses
<< en l'tat o elles taient avant sa main mise faite sans un j u g e m e n t
regulier de l'autorit ecclsiastique.... S'il veut l'excuter l'amiable,
n o u s y consentons ; d a n s le cas contraire, n o u s maintenons notre
d e m a n d e d'un j u g e m e n t de F Officiante, r e n d u le plus tt possible,
394
relatif la jouissance . Officialis epistolam patrono misit die 29 novembris 1911, declarans familias pagi interesse habentes, legitime convcalas
die 26 novembris ultime elapsi, t a m q u a m procuratricem cappellae Domin a m Iosephinam Rol elegisse, eique b o n a cappellae commisisse. Die 2 decembris protestatur p a t r o n u s Dae Gilloz contra actionem aliarum familiarum in electione facienda, q u a m contra ius quaesitum familiae Gilloz
fuisse contendit, petitque illam nullam declarari, utpote lite pendente
innovatam, et quaestionem principalem in possessorio iudicialiter dirimi
postulat. Gum die 23 ianuarii 1912 Officialis rationes patrono exposuerit,
iudicium propositum declinandi, hic iterum insistit die 24 eiusdem mensis ut de r e b u s controversis, iudiciali ordine servato, solutio definitiva
habeatur.
Tribunal Mauranense, vero, instantiam porrectam a limine litis
reiecit per sententiam interlocutoriam diei 29 ianuarii 1912, quia actrix
ius non h a b e b a t provocandi iudicium in re proposita : L'Officialit juge
et prononce que D a m e Gilloz n'avait pas qualit ni moyens suffisants
en vue de son instance telle quelle; l'effet de provoquer un juge m e n t au possessoire directement et d'abord en sa faveur, et qu'ainsi
elle est n o n recevable . Contra h a n c sententiam, utpote vim definitivae habentem, p a t r o n u s Dae Gilloz appellationem interposuit ad
Curiam Metropolitanam Camberiensem, quae per sententiam latam die
5 augusti 1912 illam reformavit, et de merito causae principalis agere
n o n dubitavit ob exceptionem suspicionis contra Iudicem primae instantiae, q u a m satis p r o b a t a m esse duxit sive ex conditione sacerdotis Gilloz,
filii actricis, relate ad Ordinarium Mauranensem, sive ex studio partium
Officialis eiusdem Curiae, quo consilium praebuit parocho Durieux bona
cappellae in alias m a n u s tradendi post initam actionem Viduae Gilloz,
q u a m etiam inauditam damnavit.
In merito causae principalis sequentes declarationes et dispositiones
eadem sententia emisit: Le Tribunal,... dit et prononce que Mr. l'abb
Gilloz, procureur, a t injustement spoli: C o n d a m n e en consquence
Rev. S. D u r i e u x : 1) faire parvenir, avant la fin du mois d'aot, les
valeurs de la chapelle de la Borg Matre u t t i n notaire St-Michel
de Maurienne, qui les avait confies Mr l'abb Gilloz, et qui v o u d r a
bien les garder provisoirement en qualit de sequestre; 2) rendre
u n compte exact de sa gestion depuis le m o m e n t de sa main m i s e . . . ;
3) avertir l'Officiai mtropolitain de l'accomplissement de ces obli gtions. En cas de refus de Mr Buttin : Nous n o u s constituons nous m m e s sequestre, et n o u s d e m a n d o n s Rd. Durieux de n o u s adresser
l e s valeurs et le c o m p t e - r e n d u ; 4) d'autre part, respecteueux des
S. Romana Rota
395
droits des co m propritaires, et j u g e a n t qu'ils est propos de les cons u l t e r dans la situation prsente, Je Tribunal suspend Mr l'abb Gilloz
de son m a n d a t de p r o c u r e u r et invite Dame Gilloz, sa mre, pro voquer u n e assemble plnire du chef de famille de la Borge, laquelle
ou bien rtablira Mr l'abb Gilloz d a n s ses fonctions de procureur,
ou bien lui d o n n e r a un successeur... .
Post lapsa fatalia appellationis p a r o c h u s Durieux recursum fecit
N. S. Ordini contra validitatem sententiae Curiae Metropolitanae, intervenientibus in causa sac. J. B. Gilloz, cui concessum est, pariter ac matri
suae, gratuitum patrocinium, necnon Ordinario Mauranensi ad iura
dioecesana t u e n d a . Sequentibus dubiis partes subscripserunt : 1) An
constet de nullitate sententiae Curiae Camberiensis in casu. 2) Secundum
d u b i u m de merito causae, alio modo prius concordatum, ad instantiam
patroni Episcopi, consentientibus altera parte necnon Promotore Iustitiae N. Tribunalis, sic definitive s t a t u t u m est: An sustineatur nominatio
procuratoris cappellae de la Borge facta in Congressu 26 novembris 1911
ad bona eiusdem cappellae custodienda et administranda.
Quod ad sententiae nullitatem attinet, scitum est in S. Rota, respectu
sententiarum quae substantialia iudicii elementa continent, prout ex lege
n a t u r a e r e q u i r u n t u r , n o n attendi nullitatis capita ex lege positiva dependentia nisi tria, nempe ex defectu mandati, citationis et iurisdictionis
(cf. Rota, Treviren., coram Many, die 15 maii 1913; Biturgen., coram
Prior, die 27 aprilis 1917). In casu nostro n o n deerat m a n d a t u m , cum
Vidua Gilloz appellans p a t r o n u m suum, qui eius nomine ad iudicium
appellavit Curiae Metropolitanae, m a n d a t o legitimo procurationis ad
h u n c finem munivit in epistola eidem missa die 4 septembris 1911.
Neque ex defectu citationis oritur nullitas sententiae. Quamvis enim
citationis species, q u a e in epistola Officialis Camberiensis diei 13 aprilis 1912 ad p a r o c h u m Durieux habetur, defectiva videatur, cum nullus
t e r m i n u s comparationis coram Tribunali designetur, sine quo nemo contumaciae argui potest, et ipse p a r o c h u s die 25 iunii 1912 scribat: J'igno rais, j u s q u ' a u reu de votre lettre, que j ' t a i s t r a d u i t devant FOfficia lit p a r Mme Gilloz ; tamen p a r o c h u s conventus de facto comparuit,
quod ad omnes effectus iuridicos citationis sufficit. Inutiliter enim citatur
qui p r a e s e n s est. Ad rem ait Reiffenstuel (lib. I l , tit. 3, n. 111-112): Si
post factam illegitimam citationem ultro citatus compareat^ convali d a t u r citatio per comparitionem, ac proinde arctat citatum sicut citatio
legitima ... quia sola praesentia partis, absque alia citatione, sufficit ut
processus a t q u e sententia iudicis valeant. Siquidem praesens regula riter citari n o n debet, cum effectus citationis sit de substantia litis,
396
q u a n d o pars est praesens. Et hinc nulliter citatus, quamvis comparere n o n teneatur, si t a m e n comparuerit, n o n amplius excipere potest
contra nullitatem executionis citationis, haec enim per comparationem
iam fuit convalidata .
S. Bomana Bota
397
Huiusmodi iuris dispositio quae incompetentiam signat Curiae metropolitanae respectu iudicii super merito causae principalis h a u d effugit
oculos Iudicis Curiae Camberiensis, qui in sententia prolata ait : Con sidrant que cette question principale devrait tre renvoye au Trib u n a l de S t - J e a n de Maurienne, qui ne l'a point encore tudie et
rsolue , at erronee p u t a t huiusmodi Tribunal incompetens evadere
ob propositam in secundo g r a d u exceptionem suspicionis contra iudicem
primi g r a d u s : mais q u ' u n obstacle s'y oppose, c'est--dire l'exception
de suspicion allgue contre les juges de premire instance . Exceptio suspicionis enim non valet m u t a r e gradum iudicii. Ad rem ait Pirrhing (lib. II, tit. 28, de appellat., n. 237) : A iudice suspecto ordinario,
vel delegato regulariter appellari n o n potest : t u m quia iure communi
proprium r e m e d i u m est concessum, recusationis scilicet, si iudex sit
s u s p e c t u s ; t u m quia ex eo praecise, quod sit suspectus, non gravat:
ergo appellationi n o n est locus, cum g r a v a m e n sit immediata causa
appellationis . Et in cap. 41, tit. 28, de appellat., praescribitur: ...quum
aliquis iudicem proponit se h a b e r e suspectum, suspicionis c a u s a m
coram eodem iudice allegare tenetur.... Sed partes in aliquem iudicem
vel aliquos n o n valde remotos conveniant, per eumdem iudicem, qui
n o m i n a t u r suspectus, debent cogi, coram quo vel quibus si causa suspire cionis infra t e r m i n u m competentem p r o b a t a n o n fuerit, tunc demum
auctoritate sua iudex utetur. Quodsi coram ipsis... causa suspicionis
p r o b a t a fuerit, causae cognitioni supersedere tenebitur iudex recusa t u s . Ius antiquum, quo prohibetur g r a d u m iudicii m u t a r e ob exceptionem suspicionis, confirmatur in can. 1615, I, Codicis Iuris Canonici
recenter p r o m u l g a t i : Si iudex unicus a u t aliquis vel etiam omnes iudices
qui tribunal collegiale constituunt suspecti declarentur, personae mutari
debent, n o n vero iudicii g r a d u s .
Praeterea, licet nobis i n d a g a n d u m non sit de iustitia exceptionis
suspicionis, quae reapse coram nullo tribunali competenti proposita est,
tamen n o t a r e praestat, quidquid valoris ab initio habere potuissent duo ex
tribus motivis praetensae suspicionis in sententia Camberiensi allegatis,
conditionem nempe sacerdotis Gilloz relate ad Episcopum Mauranensem
et consilium ab Officiali dioecesano parocho Durieux d a t u m , illud iam
amisisse ante appellationem ad Curiam Metropolitanam interpositam,
quia vidua Gilloz in iudicem primae instantiae reapse consenserat.
Exceptio enim suspicionis sicut omnes exceptiones dilatoriae, propon e n d a est ab initio iudicii ante litem contestatam, uti praescriptum est
in cap. inter monasterium, 20, tit. 27, de sent. et re iudic, arg. cap. Insinuante, 25, de Offic, Deleg. Authentic. Offeratur, eod tit., de lit. contest.
398
S. Romana Rota
399
faciendae procuratoris, sive de praetensis iuribus familiae Gilloz, a sententia Gamberiensi affirmatis, n e m p e sacerdotem Gilloz a d h u c officio
fungi procuratoris et familiam Gilloz specie q u a d a m frui i u r i s p a t r o n a t u s
cappellae. Res t a m e n spem fefellit. Documentum q u o d d a m ab Illmo
Dno A. Fodere, Episcopo Mauranensi (Ordinatio diei 30 martii 1840)
loquitur de p r o c u r a t o r i b u s cappellarum ruralium e o r u m q u e m u n e r i b u s ,
de regulis t a m e n electionis eorumdem, sive statuto sive consuetudine
firmatis nihil dicit. Attamen, sine huiusmodi praevia cognitione iudicium ferri n o n posset super validitate electionis procuratoris in congressu
familiarum pagi la Borge, diei 26 novembris anni 1911 factae. Concessus,
igitur, fuit processus suppletorius qui a n n o 1914 incoeptus, ob difficultates commercii epistolaris, etc., ex immani bello ortas, nonnisi a n n o 1917
ad finem perduci potuit.
P r i m a quaestio solvenda respectu validitatis electionis controversae
haec est: an officium procuratoris vacans fuerit mense novembri anni 1911
q u a n d o nova electio facta est, cui r e s p o n d e n d u m censemus affirmative.
Testes enim iudicialiter interrogati: P o u r r a i t - i l tre n o m m procureur
ou continuer l'tre, celui qui s'loignerait, irait plus ou moins loin,
pour un t e m p s paraissant devoir tre long, p e u t - t r e p o u r t o u j o u r s ? ,
omnes, praeter p a r t e m in causa, sac. Gilloz, paucis t a n t u m m o d o exceptis qui rem ignorare fatentur, respondent discessum solum temporan e u m cum officio procuratoris componi posse. Ideoque testes declarant
m u n e r e procuratoris n o n posse fungi qui definitive discedit e loco ibidem
n o n reversurus. Sac. Gilloz vero definitive discesserat e loco et dioecesi
Mauranensi. Quidquid enim sit de motivis quibus primo m o t u s fuerit
ad dioecesim relinquendam, i n d u b i t a t u m est ex commercio epistolari
inter ipsum et Ordinarium Mauranensem annis 1909-1910, eum a n i m u m
habuisse novitiatum religiosum in oppido St-Quentin ingrediendi, quem
reapse ingressus est mense aprilis 1914, quod ex sese implicat discessum
e loco ubi m u n u s procuratoris a g e n d u m erat cum animo ibidem n o n
revertendi. Gaeteroquin, s t a t u s ipse novitiatus componi nequit cum rerum
administj atione, quae facile ab aliis aeque interesse h a b e n t i b u s geri potest.
Postulanti, igitur, Episcopo, die 20 septembris 1909, ut b o n a cappellae
ius h a b e n t i b u s restitueret cum reddita ratione rei gestae, cum nonnisi
h a c conditione impleta concedi possent litterae testimoniales q u a s petierat, Sac. Gilloz respondit die 22 septembris sc libenter adimpleturum
esse conditionem p o s i t a m : 11 n'y a aucune difficult cela, puisque
les gens intresss ont les reus entro les mains, et qu'ils peuvent
p r e n d r e possession des titres q u a n d ils voudront, chez Mr Buttin,
n o t a i r e St-Michel.... J'ai laiss ces titres chez Mr Buttin, en atten-
400
401
S. Bomana Bota
27
S. Bomana Bota
403
404
nitive s e n t e n t i a m u s , propositis dubiis r e s p o n d e n t e s : ad p r i m u m affirmative, seu constare de nullitate sententiae Oamberiensis in casu; ad
secundum
affirmative,
seu sustineri nominationem procuratoris cappellae
de La Borge factam in congressu 26 novembris ad bona eiusdem
cappellae custodienda et administranda. E x p e n s a s a u t e m iudiciales comp e n s a n d a s esse inter partes decernimus.
I t a p r o n u n c i a m u s , m a n d a n t e s Ordinariis locorum et ministris tribunalium ad quos spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c n o s t r a m definitivam sententiam, et adversum reluctantes p r o c e d a n t ad n o r m a m sacror u m Canonum et praesertim cap. 3, sess. 24 Conc. Trid., iis adhibitis
exsecutivis et corivitis mediis, q u a e magis efficacia et opportuna pro
rerum adiunctis exstitura sint.
Romae, in sede tribunalis S. R. Rotae, 13 iulii 1918.
I o a n n e s Prior, Ponens,
Aloisius Sincero,
Fridericus Cattani Amadori.
Ex Cancelleria S. R o m a n a e R o t a e .
Sac.
Tani, Notarius.
Diarium Romanae
Curiae
405
DI STATO
AVVISO
La Direzione dell' Annuario Pontificio presso la Segreteria di Stato
interessa vivamente gli Unni e Rmi Ordinari delle diocesi, i collegi prelatizi,
i Superiori generali degli Ordini religiosi, i Rettori dei collegi ecclesiastici e
tutti i dignitari appartenenti alla Corte pontificia a volerle trasmettere in
tempo utile le relazioni e rettifiche occorrenti per la edizione dell' Annuario
pel prossimo anno 1920, in conformit della lettera circolare dell'Eolo sig. Cardinale Gasparri, Segretario di Stato, in data 15 luglio 1915, e delle particolari
istruzioni ricevute al momento delle nomine e promozioni.
NOMINE
Con biglietto della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare:
10 settembre 1919. il sig. Comm. Giuseppe Barluzzi, Archivista della Segreteria di Stato.
agosto
406
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze:
La Gran Croce dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
13 settembre 1919. Al sig. Abdon Cifuentes, dell'archid. di Santiago del Cile.
La Gran Croce dell'Ordine di S, Gregorio Magno, classe militare:
11 settembre 1919. Al sig. Stefano Saverio Shinjiro Yamamoto, capitano di
vascello della marina giapponese.
La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
22 agosto 1919. Al sig. Francesco Billn, della diocesi di Liegi.
1 settembre
Al sig. principe Salim Amin Bellam, dell'archid. di Cipro.
2
agosto
30
5 settembre
22
407
agosto
26
agosto
1919. Al sig. Giacomo de Ojeda y Brooke, gi Consigliere dell'Ambasciata di Spagna presso la S. Sede.
Il Cavalierato dell'Ordine di S. Silvestro Papa:
29
30
31
agosto
408
NECROLOGIO
22
agosto
Annus X - Vol. X
3 Novembris 1919
Nuit. 12
APOSTOLICAE
ECCLESIA EU M. VIRGINIS AD NIVES, IN OPPIDO CUGLIERI, DIOECESIS BOSANENSIS, BASILICAE MINORIS TITULO AC PRIVILEGIIS HONESTATUR.
B E N E D I C T U S P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. - Vestigiis R o m a n o r u m Pontificum
decessorum Nostrorum insistentes, sacras catholici orbis aedes, quae vetustate, m o n u m e n t i s a r t i u m et antiqua populorum religione excellant,
singularibus honoris titulis ac privilegiis decorare solemus. Inter eiusmodi aedes merito recensetur templum, quod, ineunte saeculo xiv, in
oppido Cuglieri, dioecesis Bosanensis, exstructum est et Deo Optimo
Maximo in honorem Beatae Mariae Virginis ad Nives dicatum. Magnificae
moli classicis lineamentis speciosae, cui o r n a m e n t o e r a n t duae utrimque t u r r e s vario aeris concentu instructae, addita sunt, recentiore aetate,
tum nova frons artifcio renidens, tum, ex amplis sacrae aedis mae inanis e m i n e n s , a e n e u m atque extrinsecus i n a u r a t u m Beatae Virginis
signum, oppido, continenti regioni marique benedicentis. Quod quidem
ad s a n c t u a r i u m , concordi cleri populique studio pretiosissima supellectile locupletatum, inde ab antiquis temporibus, gregatim confluunt,
peregrinatione fere cotidiana, vel e dissitis Sardiniae regionibus, ex omni
ordine cives, Beatam Virginem ad Nives, ante m a r m o r e u m eius simulacrum, a u r o gemmisque o r n a t u m , pie veneraturi. E a n d e m Ecclesiam
s. m. decessor Noster Pius VII, a n n o MDCCGVII in insignem Conlegiatam
erexit, cuius stabilitati, quam corruere necesse erat legibus deinde latis
ACTA, v o l . X I , n. 12
- 3-11-919.
28
410
de bonis ecclesiasticis publicandis, est auspicato providenterque consult u m . Cum a u t e m simulacro Virginis ad Nives Ordo canonicorum Basilicae Vaticanae die iv mensis decembris a n n o MDCCCXCII ob p a t r a t a
miracula a u r e u m diadema pro instituto suo decrevisset, sacer ritus t a m
sollemniter die v mensis augusti a n n o MDCCGXCIII peractus est, u t laetabilis eventi vigeat a d h u c recordatio. Ex eo die popularium pietas vehementius exarsit; neque, si q u a est Sardis recolenda catholici nominis
fortuna, alibi q u a m in Sanctuario Beatae Virginis ad Nives commemor a t u r , uti factum esse constat occasione quinquagesimi ab definita I m m a culata Virginis Conceptione a n n i et sexti decimi saeculi ab Ecclesia per
Mediolanensem E d i c t u m in libertatem vindicata, cum, archiepiscopis et
episcopis p r a e e u n t i b u s , ingens i n s u l a n o r u m multitudo illuc ex omni
Sardiniae angulo peregrinata est. Dilata vero, belli causa, a superiore
in h u n c a n n u m sollemnia, quae ob q u i n t u m l u s t r u m ab redimito corona
a u r e a simulacro certatim a p p a r a b a n t u r , acta denique s u n t diebus q u a r t o ,
quinto ac sexto elapsi mensis a u g u s t i ; alternis, pontificali ritu sacris
perfuncti s u n t provinciae ecclesiasticae T u r r i t a n a e Episcopi, et postremo
ex festis die ipse Archiepiscopus et Metropolita T u r r i t a n u s , a d s t a n t i b u s
sibi omnibus, quotquot ad sacram aedem convenerant, Praesulibus.
Quorum ut sollemnium perpetua exstaret memoria, venerabiles fratres
Cletus, archiepiscopus T u r r i t a n u s , et Angelicus, B o s a n e n s i u m episcopus,
impensis a Nobis precibus efflagitarunt, ut, ad maiorem Dei ac Beatae
Virginis gloriam, ad christianae pietatis incrementum, ad decus augend u m vetustae dioecesis Bosanensis totiusque provinciae ecclesiasticae
T u r r i t a n a e , S a n c t u a r i u m Beatae Mariae Virginis ad Nives, in oppido
Guglieri situm, ad dignitatem Basilicae Minoris eveheremus. Nos autem,
q u i b u s nihil contigerit antiquius, q u a m ut christifidelium erga sanctam
Dei Genitricem pietas magis exardescat et uberiores cotidie fructus
percipiat, eiusmodi votis propensa voluntate a n n u e n t e s , auditis q u o q u e
VV. F F . NN. S. R. E. Cardinalibus sacrae R i t u u m Congregationi praepositis, apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi, p e r p e t u u m q u e in
modum, Ecclesiam Conlegiatam seu S a n c t u a r i u m Beatae Mariae Virginis ad Nives, in oppido Guglieri, intra dioecesis Bosanensis fines,
situm, titulo ac dignitate Basilicae Minoris h o n e s t a m u s , eique universa
ac singula iura, privilegia, h o n o r e s et i n d u l t a largimur, q u a e Minoribus
h u i u s Almae Urbis Basilicis iure conveniunt. Decernentes h a s Litteras
Nostras firmas, validas efficacesque semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri a t q u e o b t i n e r e ; illisque, ad
quos pertinent vel in futurum pertinere poterunt, plenissime suffragari;
sieque rite iudicandum esse ac definiendum, i r r i t u m q u e et inane fore,
-
P.
CARD.
GASPARRI,
a Secretis Stcdus.
EPISTOLAE
I
AD R. P. D. MICHAELEM, ARCHIEPISCOPUM
MONACENSEM ET
FRISINGENSEM,
IOANNEM IACOBUM, ARCHIEPISCOPUM BAMBERGENSEM, CETEROSQUE BAVARIAE EPISCOPOS, QUORUM COMMUNI EPISTOLAE, EX PRISINGENSI COETU
DATAE, RESCRIBIT.
Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. Equidem libenti animo litteras perlegimus quas, Frisingae de more congregati, ipso electionis Nostrae ad h a n c Petri C a t h e d r a m die anniversario,
communiter ad Nos dedistis. In iis enim n o v a m p e r s p e x i m u s eamdemq u e praeclaram constantissimi amoris vestri et observantiae in Christi
Vicarium significationem: quam grato Nos animo accipientes, p a t e r n a
n i m i r u m caritate rependimus. Nominatim in iisdem litteris illud prob a t u r Nobis vestrum o p t a t u m ut Legatio Apostolica, iam pridem a p u d
vos feliciter constituta, vel in p o s t e r u m r e t i n e a t u r : c e r t u m q u e habeatis
Nosmetipsos valde cupere, ut hoc inter Apostolicam Sedem et Bavariam
catholicam perseveret vinculum necessitudinis. De puerili a u t e m institutione, iam Nos N u n t i u s Noster Monacensis certiores fecerat quam
s t r e n u a m iuri Ecclesiae t u e n d o daretis o p e r a m : t a m e n perlibenter a
vobismet discimus q u a e in causa t a m gravi egeritis acturique sitis: in
quo is, q u e m confecistis, memorialis libellus valde placet. Quas igitur
consociationes p a t r e s familias condiderunt ad conservandam filiis, ut
potest, religiosam i n s t i t u t i o n e m , fundamentum q u o d est integritatis
m o r u m civilisque ordinis, eas v e h e m e n t e r c o m p r o b a m u s et florere percup i m u s . Item propositum v e s t r u m d i l a u d a m u s missiones sacras ad populum h a b e n d i frequentius: q u a e quidem, mentes ad christianae sapientiae
praescripta revocando a n i m o s q u e ad divinae providentiae fiduciam erigendo, m i r u m q u a n t u m a d s a n a n d a v u l n e r a perturbationesque s e d a n d a s ,
mensis septemj
B E N E D I C T U S P P . XV
II
AD LEONBM ADOLFUM S. H. E. CARD. AMETTE, ARCHIEPISCOPUM PARISIENSEM,
OB SOLEMNEM CONSECRATIONEM BASILICAE SS. CORDIS IESU AD MONTEM
MARTYRUM.
413
rem gratiam Galliae erga Cor Iesu testaretur, eius dedicatio in hoc
t e m p u s dilata est, quo nationem vestram officium sanctissimum tenet
grati animi in Deum illustri significatione declarandi, q u o d e m a x i m o
post h o m i n u m memoriam bello superior discesserit.
Divinum igitur Cor in votivo hoc templo adorantes, I p s u m veneramini b o n o r u m o m n i u m dato rem, qui cum u n i v e r s u m h o m i n u m g e n u s
tantopere dilexerit ac diligat, t u m gentem vestram singularibus beneficiis ornavit. Sed enim a m o r a m o r e r e p e n d i t u r : nec q u i c q u a m aliud
in novo T e s t a m e n t o et in veteri inculcatur vehementius, ut q u o d est
omnium locorum ac temporum praeceptum quo uno Lex omnis continetur. Ait Iesus: diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et
in tota anima tua, et in tota mente tua. Hoc est maximum et primum
mandatum. Secundum autem simile est huic: Diliges proximum tuum
sicut teipsum (Matth., XXII, 37-39). Cor igitur sacratissimum cum immensam Iesu caritatem in filios, ah saepius immemores, sensibili modo
demonstret, simul nos a d m o n e t huius maximi officii quo Deum ante
omnia et proximum sicuti nosmetipsos diligere debemus.
Iam vero p r o x i m o r u m caritas, eo impensior q u o propinquiores attingit, ad universos homines, vel inimicos ipsos, extenditur, cum o m n e s
fraterna inter nos necessitudine copulemur, utpote eiusdem Dei filii
et eodem Iesu Christi sanguine redempti Audistis, quia dictum est:
Diliges proximum tuum, et odio habebis inimicum tuum. Ego autem
dico vobis: Diligile inimicos vestros, benefacite his, qui oderunt vos, et
orate pro persequentibus, et calumniantibus vos, ut sitis filii Patris vestri
qui in caelis est (Matth., V, 43-45). Hoc Magister et Dominus Noster
edixit, hoc Apostoli u n a voce, in primisque ille amoris praeco I o a n n e s ,
tradiderunt, hoc ipsum constat vivendo exsecutus esse, q u i c u m q u e ad
Evangelii sapientiam mores suos exegerint.
Scimus equidem h u i u s m o d i Christi Domini praeceptum m u n d o n o n
placere, adeo ut, qui eius sanctitatem affirment atque defendant, e o r u m
consilia perverse interpretetur, contumeliisque o m n i b u s rependat. Ita
cum Iesu Christo actum est, ita proxime cum Vicario Iesu Christi: nec
aliud u n q u a m fiet, si quis iniuriarum oblivionem atque a m o r e m praedicet erga eos qui nobis malefecerint p a t r i a m q u e nostram oppugnaverint. At i m p r o b o r u m offensio neminem retardare debet ab hoc tam
gravi Evangelii praescripto servando a t q u e inculcando, in quo convictus h u m a n i tranquillitas s t a t u s q u e civitatum maxime nititur.
E s t igitur consequens ut, si divinum Cor Iesu gratissimo ei cultu
prosequi volumus, u t r a m q u e excitare in animis caritatem d e b e a m u s ,
erga Deum scilicet et erga homines, quamvis inimici sint a u t hostes
414
B E N E D I C T U S P P . XV
S. Congregatio Consistorialis
415
ECCLESIARUM
III
DESIGNATIO ORDINARII PRO APPELLATIONE IUXTA CAN. 1594, %
I u x t a can. 1594, 2 Codicis Iuris Canonici pro appellatione:
R m u s Archiepiscopus Montisregalensis designavit Ordinarium Sancti
Hyacinthi.
Quam designationem S S m u s D. N. Benedictus Pp. XV approbare
dignatus est.
Romae, ex aedibus S. G. Consistorialis, die 24 octobris 1919.
416
VOT1VORUM
Episcopo
Oratori,
et
p r o r s u s accidisse adiectam
donaria
votiva
in
ordine
ad
alienationem
recensenda
sint
S. Congregatio Concilii
417
pretiosas. Verum haec loquutio non videtur t a m late recipienda ut complectatur quidquid ex metallo pretioso confectum sit; sed immo est
profecto i n t e r p r e t a n d a ad n o r m a m can. 1497, % ubi explicite p o n i t u r :
dicuntur pretiosa (bona) q u i b u s notabilis valor sit, artis vel historiae
vel materiae causa . I t a q u e in t a n t u m alienatio r e r u m pretiosarum
videtur Ordinariis vetita, in q u a n t u m res istae praeterea notabilem
valorem aestimationis attingunt, de quo agitur in secundo dubio, totius
causae s u m m a m continenti. Ad quod solvendum, vix praemittere oportet
in determinatione notabilis valoris n o n p a r u m discrepare ab invicem
doctorum sententias, adeo ut, dum nonnulli n o n censent notabilem
valorem r e r u m etiam pretiosarum quae triginta millium libellarum n o n
attingant, alii e contrario, q u u m agitur de rebus pretiosis, artis vel historiae vel materiae causa, notabilem valorem a r b i t r a n t u r attingere quidquid in aliquo pretio est. Quae u t r a q u e extrema sententia minime videtur
recipienda: alteram enim excludit ipse can. 1532, dum res pretiosas
distincta enumeratione separat a rebus q u a e valorem triginta libellarum
millia e x c e d u n t ; ceterum iam ante Codicem classici.scriptores, v g. Pirhing, in lib. III, tit. XIII, n. \% negabant posse, sine beneplacito S. Sedis,
alienari vasa a u r e a et argentea, g e m m a s et vestes pretiosas q u a e
servando asservari possint, et mobilia, qualis grex, u n d e utilitas et
fructus d i u t u r n u s percipi potest . Cfr. Reiffenstuel, eod. n. 12 et 16.
Alteram q u o q u e in contrarium excessum declinantem sententiam, excludit
Codex, can. 1497, % ubi res pretiosa etiam ratione materiae non dicitur,
nisi simul sit, n o n alicuius dumtaxat, sed notabilis valoris; pariterque
ante Codicem valor iste notabilis exigebatur, ut alienationis licentia
S. Sedi reservaretur: nec est profecto p r a e s u m e n d u m quod legislator,
dum pro bonis mobilibus etiam frugiferis ius antecedens adeo temper a v a ut t a n t u m m o d o pro bonis triginta millium valorem excedentibus
beneplacitum apostolicum requireret, simul voluerit pro mobilibus t a n t u m
pretiosis pristinum augere rigorem.
His extremis sententiis exclusis, iam non supjerest nisi pressius
determinare valorem notabilem qui, simul cum pretiositate rei, inalienabilitatem pariat. P o r r o idem Reiffenstuel, 1. c, n. 14, post allata verba
Pirhingii m o n e b a t : Non videtur tamen ex hoc titulo prohibitum quin
Praelatus possit aliqua poGula argentea minus utilia absque aliis sollemnitatibus iuris alienare; ac magis perspicue card. D'Annibale (Summula,
t. 3, n. 77, n o t a 6 ) : Porro mobilia pretiosa accipimus vasa aurea vel
argentea, gemmas, etc., et quae vel antiquitate praestant vel artificio,
dummodo valeant saltem 25 aureis de Camera (lib. 235). P e r d o c t u s E m u s
vir sic referebat authenticam aestimationem R o m a n a e Curiae saec. xvii;
418
S. Congregatio Concilii
419
terminis in q u i b u s a voluntate donantis p o n u n t u r , adeo ut n o n sit fortasse nimium q u o d dicitur, ecclesiam eiusque rectores n o n tam in proprietate q u a m potius in custodia d o n a r i a ipsa habere, de q u i b u s igitur
nullo modo in alium u s u m disponere possunt. Aliis verbis et p l a n i u s :
observandae profecto s u n t condiciones a d o n a n t e fortasse donationi
appositae : atqui ex n a t u r a rei et negotii in casu p r a e s u m i debet omnino
donationem factam esse sub ea conditione ut res sit inalienabilis. Ergo,
si semper, in alienandis ipsis rebus ecclesiasticis (quibus ceterum non
facile donaria ipsa accensentur), c a u t u m est ut obtineatur e o r u m consensus q u o r u m interest (cfr. can. 1532, 2, 3), id multo magis in alienatione d o n a r i o r u m difficultatem facessere videtur, q u u m iste c o n s e n s u s
in alienationem n o n facile praesupponi possit, imo, aliquo sensu, impossibilis factus sit vel ex parte donantis, qui proprietate rei donatae sese
omnino expoliavit et quidem n o n in favorem h u m a n a e personae, sed
potius in obsequium personae beatae aut divinae, cui rem d o n a t a m , interposita voti religione, sacravit. P r o u t igitur u l t i m a r u m voluntatum ...
commutatio, quae fieri ex iusta t a n t u m et necessaria causa debent,
Sedi Apostolicae r e s e r v a n t u r (can. 1517, 1), q u u m eius solius sit
necessarium interpretari aut supplere interesse habentium c o n s e n s u m ,
ita etiam voluntatis, quae in ordine ad obiecta ex voto d o n a t a ultima
iure censetur, interpretatio, vel potius commutatio uni Sedi Apostolicae,
cuius est solvere ligata in caelo et in terra, iure reservatur.
Hisce r a t i o n u m momentis adiicitur etiam positivum a r g u m e n t u m q u o d
petitur ex stylo et observantia perpetua S. Congregationis, quippe q u a e
semper sibi reservavit, et quidem sub religiosissimis clausulis, concedere
licentiam huiusmodi alienationum peragendi, q u a m imo veniam nunq u a m per modum facultatis, sed semper in m o d u m indulti in singulis particularibus casibus, causa necessitatis apprime cognita, concessit. Nec est
profecto p r a e s u m e n d u m d a t u m Codicem huiusmodi observantiam, rationib u s boni publici evidenter subnixam, in posterum tacite abolitam voluisse.
R E S O L U T I O . - P o r r o in plenariis comitiis in Palatio Apostolico Vaticano habitis die 12 iulii 1919, Emi S. C. Concilii P a t r e s , ad petitionem
Episcopi N. s u p r a relatam, reformatis dubiis in h a n c formulam: An
donaria votiva
alienari possint absque beneplacito
Apostolicae
Sedis;
r e s p o n d e n d u m c e n s u e r u n t : Negative.
Q u a m resolutionem Sanctissimus Dominus Noster Benedictus Div.
Prov. P p . XV, in audientia diei subsequentis, referente infrascripto
S. Congregationis Secretario, a p p r o b a r e et confirmare dignatus est.
I.
MORI,
Secretarius.
420
DUBIUM
S. Congregatio EiiuuM
pietati omni aevo conspicuae erga a n i m a s in Purgatorio detentas satisfiat, maxime eorum, praesenti tempore, qui luctuosissimo bello desiderati
sunt, pro S u a q u o q u e caritate in ipsas a n i m a s , cunctis Ecclesiae Catholicae sacrorum Antistitibus et locorum Ordinariis facultatem impertiri
dignatus est permittendi tantum hoc anno u n i u s Missae de Requie cum
cantu vel lectae celebrationem die 2 novembris, Dominica XXI post
Pentecostem
I. In singulis igitur Cathedralibus, seu Conlegiatis, vel Parochialibus atque iis potissimum Ecclesiis, aut publicis Oratoriis, q u a e animabus Purgatorii igne cruciatis praecipue iuvandis h a b e a n t u r erectae,
vel ubi Sodalitates a u t piae Uniones in eumdem finem canonice sint
congregatae, Rmi locorum Ordinarii praefata Dominica, die 2 novembris, Missam solemnem a u t lectam de Requie celebrari permittant.
II. Praeterea Capitulis, Parochis et Rectoribus Ecclesiarum sive
publici alicuius Oratorii, de quibus n u m . I, iidem Rmi Ordinarii Missae
unius de Requie cantatae vel lectae celebrationem semel t a n t u m permittant u n a ex Dominicis minoribus vertentis mensis octobris (scilicet
diebus 12, 19, 26) a u t insequentis novembris (nempe diebus 16 et 23),
n o n impedita a festo ritus duplicis I vel II classis.
H I . D e m u m enuntiata die secunda novembris vel u n a ex praefatis
Dominicis minoribus, funus ubi placuerit agi permittant cum Missa
cantata vel lecta de R e q u i e ; vetito t a m e n quolibet sermone a u t funebri oratione in eiusmodi funere.
Serventur autem in o m n i b u s Rubricae et cetera de more servanda.
I n u s i t a t u m hoc indultum Missarum de Requie in Dominicis praeter
leges liturgicas, attentis lacrimabilibus belli conditionibus, ab Apostolica
Sede h u c u s q u e largitum, Sanctissimus Dominus Noster adveniente tempore sacri Adventus o m n i n o desinendum iussit.
Ex audientia Sanctissimi Domini Nostri, die 6 octobris 1919.
>B S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
42$
ACTA
TRIBUNALIUM
PARISIEN.
NULLITATIS
MATRIMONII
(CHAZAL-MOULIN)
S. Semema Bota
48
4M
Campis reapse c o m m o r a t a fuisset, de animo ipsius ibidem manendi indagare n o n fuisset necesse, cum merum factum huiusmodi commorationis,
ad n o r m a m decreti S. C. Inquis., 9 novembris 1898, legem particularem pro
dioecesi Parisiensi constituentis, de quasi-domicilio acquisito praes u m p t i o n e m iuris et de iure efficeret, q u a e probationem in contrarium
n o n admittit. Ex actis a u t e m constat eam reapse m i n u s q u a m sex menses
ibi h a b i t a s s e : d o m u m enim in via dicta l'Abb Grgoire ingressa est
cum matre sua medio mense I a n u a r i o , et e a m d e m die n u p t i a r u m ,
3 iulii 1902 definitive reliquit.
P r a e s u m p t i o iuris quidem h a b e t u r de intentione manendi per maiorem a n n i partem ex commoratione mensili, iuxta Litt. Benedicti XIV
Paucis abhinc, q u a e t a m e n contrarias probationes non excludit, uti n o t a t
Instructio S. Officii diei 7 iunii 1867 : Si p r a e s u m p t i o haec iuris, q u a e
ex m e n s t r u a habitatione oritur, contrariis elidatur probationibus, q u i b u s
certo ac liquido constet praedictum a n i m u m nullo pacto exstitisse, t u n c
profecto contrarium proferri debere iudicium manifestum est, quia
praesumptio cedere debet veritati .
Contraria probatio in casu nostro praecipue eruitur ex consuetudine
m a t r i s actricis, plurium a n n o r u m spatio firmata, modo hic modo illic cum
filia hibernandi per tres vel q u a t u o r menses, q u i b u s elapsis ad oppidum
Murat semper reversa est. Ita testes affirmant eas annis praecedentibus
primo in oppido Glerniont, deinde Tarbes, denique Lutetiae Parisiorum
a n n o 1900-1901 hiemale t e m p u s transegisse. Stante hac familiae consuetudine, dicendum est m a t r e m cum filia n o n alia intentione Parisios
adiisse a n n o 1901-1902, nisi peculiares h u i u s commorationis circumstantiae contrarium suadeant.
Vinculi Defensoris S u b s t i t u t u s d u a s praesertim huiusmodi circumstantias indicat, q u a s signa manifesta p u t a t animi Berthae m a t r i s in paroecia Nostrae Dominae a Campis p e r m a n e n d i per maiorem anni partem.
Prima est contractus domi locatae-conductae ad sex menses stipulati, dum a n n o superiori D n a Chazal ad brevius t e m p u s d o m u m aliam
conduxerat. At longior periodus secundi contractus n o n t a m voluntati
conducentis q u a m consuetudini, q u a contractus locati-conducti in u r b e
Parisiensi reguntur, a t t r i b u e n d a est. Mos est enim illic, sicut n o t a t praeclarus Consultor illius Curiae, ut d o m u m sine suppellectili saltem ad trim e s t r i u m locetur, cum onere contractum prorogandi ad trimestrium
s u b s e q u e n s , nisi t r e s menses ante ^huius initium, seu primo die trimestri! antecedentis d e n u n c i a t u s fuerit t e r m i n u s locationis. Scribit dictus
C o n s u l t o r : E t a n t donn, en effet, l'usage parisien de la location
t e r m e , tout locataire qui e m m n a g e est engag a u m o i n s pour six
425
29
426
S. Romana Rota
mi
L. S.
Ex .Cancellaria S. R o m a n a e R o t a e
Sac. T. Tani, Notarius.
I o a n n e s Prior, Ponens.
Maximus Massimi.
Iulius Grazioli.
T A R R ACONEN.
NULLITATIS MATRIMONII (VILADOT-DE MIGUEL)
Benedicto PP. XV feliciter regnante, Pontificatus Dominationis Suae
anno quinto, die 15 februarii 1919, BP. PP. DD. Guilelmus Sebastianelli, Decanus, Ponens, Maximus Massimi et Iulius Grazioli, Auditores
de turno, in causa T a r r a c o n e n . - Nullitatis matrimonii inter Dolorosam
De Miguel, repraesentatam per legitimum procuratorem Nazarenum Ferrata, advocatum, et P e t r u m Viladot contumacem, interveniente et disceptante
in causa rev. Substituto Defensoris vinculi ex officio, sequentem in gradii
appellationis
tulerunt
definitivam
sententiam.
P e t r u s Viladot, pravis moribus i m b u t u s , Dlorosam De Miguel, decim u m q u a r t u m vel decimum q u i n t u m aetatis suae a n n u m agentem, ita
deperibat, ut mortem minitaretur sibi inferre, si non potuisset cum ea
m a t r i m o n i u m inire. Certior de re facta mater Dolorosae, p u t a n s propositas nuptias bene filiae et familiae profuturas, n o t a t i o n i b u s ac minis
obtinuit, ut Dolorosa, q u a e a m o r e m Petri detestabatur, cum eo matrimonium contraheret. Coniugium celebratum fuit T a r r a c o n a e die 26 septembris 1883.
Nuptias autem, uti praevidere erat, h a u d felicem exitum h a b u e r e ;
coniugalis enim vita crebris exagitata dissentionibus, saepius a b r u p t a
fuit, penitus autem et in p e r p e t u u m dissociata a n n o 1888: n o n obstante
quod ex nuptiis filius n a t u s esset, qui p u e r m o r t u u s est. Infelix mulier
vero edocta m a t r i m o n i u m suum cum P e t r o nullum esse ob m e t u s impedimentum, supplicem libellum porrexit s u m m o Pontifici, ut coniugium
nullum declararetur, etiam in p r i m a instantia, ab H. S. Auditorio. Pontificia obtenta dispensatione, et processu ad n o r m a m iuris instructo,
die 27 iulii anni praeterlapso sententia prodiit actrici favorabilis. A sententia appellationem interposuit, prouti de iure, vinculi vindex et hodie
causa iterum proponitur s u b assuefa formula d u b i i : An sententia rotalis
diei 27 iulii 1918 sit confirmanda in casu?
Ius quod spectat. - Matrimonium n u l l u m est, si n u p t u r i e n t e s plena
libertate n o n gaudeant, i. e. i m m u n e s n o n fuerint a vi et metu. Metus
autem, ut m a t r i m o n i u m dirimat, q u a e d a m h a b e r e debet qualitates; debet
nempe esse gravis, ab extrinseco et iniuste incussus, a quo ut quis se
S. Eotnana Bota
429
430
S. Bomana Bota
S. Romana Rota
433
43
ottobre
1919. Con biglietto della S. Congregazione Pro Ecclesia Orientali , Sua Santit Benedetto Pp. XV si degnato nominare il Rmo P. Abate D. Ildefonso
Schuster, O. S. B., Presidente del Pontificio Istituto
Orientale.
SEGRETERIA DI STATO
NOMINE
Con biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare :
30 settembre 1919. Il Revmo Mons. Alfonso Carinci, Protonotario Apostolico di
numero Partecipante per la Sacra Congregazione
dei Riti.
10 ottobre
19
20
d'Onore.
L'Emo signor Cardinale Guglielmo van Rossum, Protettore della Congregazione delle Suore del Santissimo Salvatore della diocesi di Strasburgo.
23
Vaticana.
435
16
luglio
ONORIFICENZE
Con Brevi Apostolici il Santo Padre si degnato di conferire le seguenti
onorificenze :
'
Da Commenda dell Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile:
17 ottobre 1919. Al sig. dott. Domenico Seghetti, della diocesi di Frascati.
18
436
luglio
Annus XI - Vol. XI
Num. l
Decembris t!9
ENCYCLICA
PACEM ET COMMUNIONEM
CUM
ALIOSQUE
APOSTOLICA
SEDE
LOCORUM
HABENTES:
BENEDICTUS
VENERABILES
SALUTEM
PP. XV
FRATRES
ET APOSTOLICAM
BENEDICTIONEM
sperabamus
30
438
t e r e a s u n t n o v a r u m a u c t o r e s s t i r p i u m q u a e n a t i v a m referent
germinis infirmitatem.
Sed t a m e n e x hisce a n g o r i b u s a c molestiis r e c r e a t i a l i q u a n t o
s u m u s c u m n u n t i a t u m Nobis est, h o m i n e s recte a n i m a t o s i n so-
439
regionum, prae
ceteris a d i u m e n t i s ,
indigent.
B E N E D I C T U S P P . XV
440
EPISTOLA
APOSTOLICA
PP.
XV
VENERABILES FRATRES
SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM
M a x i m u m i l l u d s a n c t i s s i m u m q u e m u n u s quod,
instante ad P a t r e m reditu,
Dominus
suo i a m
Noster I e s u s
Christus
creaturae,
A p o s t o l o r u m v i t a t e r m i n a n d u m , sed a p u d e o r u m successores
p e r p e t u a n d u m u s q u e a d c o n s u m m a t i o n e m saeculi, q u o a d scilicet futuri essent i n t e r r a h o m i n e s , q u o s v e r i t a s l i b e r a r e ! E x quo
2
i g i t u r illi profecti praedicaverunt ubique v e r b u m Dei, i t a quid e m ut in omnem terram exierit sonus eorum: et in fines orbis
3
opprimen-
MARC, X V I , 15.
* Ibid., 20.
* Ps. XVIII, 5.
441
Germa-
n i a e p o p u l o s Bonifacius e t A u s g a r i u s , S l a v o n i a e a u t e m C y r i l l u s
et Methodius ad catholicam Fidem t r a d u c u n t . Deinceps multo
l a t i o r c a m p u s h o m i n i b u s apostolicis p a t e r e coepit, c u m Gulielm u s d e R u b r u q u i s F i d e i facem Mongolis i n t u l i t , c u m q u e b e a t u s
G r e g o r i u s X p r i m o s m i s s i o n a l e s l e g a v i t in S i n a m : quos s u b i n d e
F r a n c i s c i Assisiensis a l u m n i consecuti, n o n e x i g u a m ibi constit u e r u n t f i d e l i u m ecclesiam, q u a m h a u d m u l t o p o s t p e r s e c u t i o n i s
o r t a t e m p e s t a s dissipavit. A m e r i c a a u t e m detecta, v i r o r u m apostolicorum agmen, in quibus praecipue
c o m m e m o r a n d u s est
B a r t h o l o m a e u s L a s Casas, D o m i n i c i a n i O r d i n i s d e c u s a c l u m e n ,
miseros indgenas cum ab h o m i n u m dominatu improbo tuendos,
t u m ex d a e m o n u m durissima servitute eripiendos suscipiunt;
i n t e r e a q u e F r a n c i s c u s Xaverius, d i g n u s i s q u i d e m q u i Apostolis
ipsis c o m p a r e t u r , c u m i n I n d i i s O r i e n t a l i b u s e t i n I a p o n i a p r o
C h r i s t i gloria a n i m a r u m q u e s a l u t e mirifice desudasset, a d Sin e n s i s l i m e n I m p e r i i , quo i a m t e n d e b a t , e m o r i t u r , q u a s i discessu
suo a d i t u m p a t e f a c i e n s n o v a e E v a n g e l i i p r a e d i c a t i o n i i n i l l a m
regionum immensitatem, in qua erat futurum ut e tot inclytis
religiosorum O r d i n i b u s e t M i s s i o n a l i u m F a m i l i i s h o m i n e s F i d e i
p r o p a g a n d a e studiosi, t a n t a s p e r v i c i s s i t u d i n e s r e r u m a c t e m porum, apostolatum obirent. Postremo continens ea quae u l t i m a
p a t u i t , A u s t r a l i a , i t e m q u e Africae i n t e r i o r e s t r a c t u s , a u d a c i a
c o n s t a n t i a q u e r e c e n t i o r u m explorati, c h r i s t i a n a e F i d e i n u n t i o s
a c c e p e r u n t ; a c fere i a m n u l l a est i n t r a v a s t i s s i m u m m a r e P a c i f i c u m t a m r e m o t a insula, q u o n o n M i s s i o n a l i u m n o s t r o r u m virtus actuosa pervaserit.
E x iis a u t e m p l u r i m i e x s t i t e r u n t , q u i
c u m f r a t r u m s a l u t e m q u a e r e r e n t , ipsi, A p o s t o l o r u m exemplo,
a d s a n c t i t a t i s f a s t i g i u m p e r v e n e r i n t , n e c p a u c i , q u i , apostolat u m m a r t y r i i l a u d e c u m u l a n t e s , F i d e m profuso s a n g u i n e confirmarunt.
I a m Vero t o t t a n t o s q u e labores a n o s t r i s i n F i d e i p r o p a g a tione e x a n t l a t o s , t a n t a s t u d i a posita, t a n t a i n v i c t a e f o r t i t u d i n i s
e x e m p l a e d i t a c o n s i d e r a n t i b u s , v e h e m e n t e r d e m i r a r i licet, i n n u m e r a b i l e s t a m e n esse a d h u c q u i i n t e n e b r i s e t i n u m b r a m o r t i s
s e d e a n t ; s i q u i d e m e t h n i c o r u m h a b i t a r e c e n t e r r a t i o n e , a d decies
millies c e n t e n a m i l l i a n u m e r a n t u r .
Nos igitur, t a m i m m e n s a e a n i m a r u m m u l t i t u d i n i s l a c r i m a b i l e m s o r t e m m i s e r a n t e s , c u m , p r o Apostolici s a n c t i t a t e officii,
n i h i l h a b e a m u s a n t i q u i u s q u a m u t beneficia eis d i v i n a e R e d e m p t i o n i s c o m m u n i c a m u s , e q u i d e m p l u r i f a r i a m i n orbe c a t h o lico increbrescere illa, Dei n i m i r u m S p i r i t u c o m m o t a , s t u d i a
b o n o r u m in M i s s i o n i b u s exteris p r o v e h e n d i s et e x p l i c a n d i s , libenti sane gratoque animo videmus. I t a q u e ad ea ipsa studia
f o v e n d a u s q u e q u a q u e e t i n c i t a n d a , u t Nostro est m u n e r i summ i s q u e votis c o n s e n t a n e u m , l u m i n e a u x i l i o q u e D o m i n i m a g n i s
p r e c i b u s i m p l o r a t o , h a s vobis, v e n e r a b i l e s F r a t r e s , m i t t i m u s
l i t t e r a s q u i b u s v o s v e s t r o s q u e cleros a c p o p u l o s h o r t a m u r , significantes q u e m a d m o d u m h u i c g r a v i s s i m a e c a u s a e prodesse
possitis.
P r i m u m o m n i u m a d eos N o s t r a s p e c t a t oratio, qui, u t E p i scopi a u t u t V i c a r i i P r a e f e c t i v e Apostolici, sacris p r a e s u n t Missionibus : ipsis e n i m c u r a o m n i s p r o x i m e i n c u m b i t F i d e i p r o p a g a n d a e , i n i i s d e m p r a e s e r t i m s p e m amplificationis s u a e h a b e t
Ecclesia r e p o s i t a m . Q u a m q u a m n o n i g n o r a m u s quo fere s i n t
ardore apostolatus, probeque novimus
v i n c e n d a e difficultates
fuerint,
q u a e q u a n t a e q u e iis
subeundaque
discrimina,
his
443
patriam
c a r o s q u e p r o p i n q u o s deserit,
stationes
e t sedes
constituere,
futuras t a m q u a m
t o t i d e m c e n t r a V i c a r i a t i b u s a u t P r a e f e c t u r i s novis, i n q u a s ,
c u m o p p o r t u n i t a s adfuerit, e a d e m Missio d i v i d a t u r .
d e b i t a s t r i b u i m u s l a u d e s V i c a r i i s Apostolicis,
Quo loco
quotquot sunt
444
n e c s o l u m a d i u t o r e s , sed a d i u -
D e n i q u e illud
est
Philip., I, 18.
c l e s i a r u m s p e m m a x i m e continet. N a m s a c e r d o s i n d i g e n a , u t p o t e
q u i ortu, ingenio, s e n s i b u s s t u d i i s q u e c o h a e r e a t c u m s u i s p o p u laribus, m i r u m q u a n t u m valet ad Fidem e o r u m mentibus insinuandam:
m u l t o e n i m m e l i u s , q u a m q u i s q u a m alius, n o v i t
c l e r u m i n d i g e n a m , u t s p e r a t o s fructus
afferat,
o m n i n o necesse est b e n e c o n f o r m a r e e t f i n g e r e . A t n e q u a q u a m
satis erit a d h o c i n s t i t u t i o q u a e d a m i n c h o a t a e t r u d i s , talis videlicet u t q u i s a d s a c e r d o t i u m i n e u n d u m e v a d a t i d o n e u s , sed
p l e n a d e b e t esse p e r f e c t a q u e e t n u m e r i s o m n i b u s absoluta, q u a lis s a c e r d o t i b u s c u l t a r u m g e n t i u m t r a d i solet. N e q u e e n i m clerus
i n d i g e n a e a t e n u s p a r a n d u s est, u t m i s s i o n a r i o s a d v e n a s , h u m i lioribus m i n i s t e r i i s a d d i c t i , a d i u v e n t , v e r u m u t ipse, p a r d i v i n o
m u n e r i o b e u n d o , recte possit p o p u l i sui g u b e r n a t i o n e m
ali-
l a b e f a c i e n d a m pro-
n o n v e r e n d u m est ne,
eo
446
t a m e n a d h u c nec
memineritis
Ps, XLIV, n.
447
n i h i l c u r a r i q u a n t u m h a e c a b a l i e n e n t a religione s a n c t a
A l t e r u m a u t e m p e r d i l i g e n t e r Missionario c a v e n d u m , h o c est n e
alios q u a e s t u s velit facere q u a m a n i m a r u m . V e r u m h a c d e r e
n o n a t t i n e t p l u r a dicere. N a m q u e m c u p i d i t a s t e n e a t lucri, quom o d o ille d i v i n a e gloriae s t u d b i t unice, u t oportet, i n e a m q u e
p r o m o v e n d a m , alios r e v o c a n s a d s a n i t a t e m , p a r a t u s erit s u a
o m n i a v i t a m q u e i p s a m impendere? A c c e d i t q u o d o b e a m c a u s a m
m u l t u m e i d e c e d e r e t a u c t o r i t a t i s a p u d infideles, m a x i m e
si,
448
q u a n d o q u i d e m u s q u e e o l a u d e m a b s t i n e n t i a e m a g n i fecit u t ,
operosissimi m u n e r i s d i s t e n t u s curis, t a m e n l a b o r e e t m a n u sibi
victum comparare!
Sed e n i m Missionario, p r i u s q u a m a d a p o s t o l a t u m accedat,
a d h i b e n d a est p r a e p a r a t i o diligens : q u a m q u a m q u i s p i a m d i c a t
n o n esse t o t r e r u m s c i e n t i a m e i n e c e s s a r i a m q u i g e n t i b u s a b
h u m a n i t a t e r e m o t i s s i m i s sit C h r i s t u m n u n t i a t u r u s . N a m , licet
c o n t r o v e r s i a esse n o n possit q u i n a d s a l u t a r e m a n i m o r u m conversionem plus virtutum ornamenta valeant q u a m litterarum,
t a m e n s i q u i b o n o t a m q u a m c o m m e a t u d o c t r i n a e n o n sit i n s t r u ctus, m u l t u m sibi saepe s e n t i e t deesse p r a e s i d i i a d s a n c t i m i n i sterii f r u c t u m . N e q u e e n i m i s r a r o e t l i b r o r u m c o p i a c a r e t e t
d o c t o r u m , quos consulat, c o n s u e t u d i n e , c u m t a m e n r e s p o n d e r e
r o g a n t i b u s , q u i d q u i d c o n t r a f i d e m obiecerunt, q u a e s t i o n e s q u e
dissolvere, vel perdifficiles, debeat. Ad h a e c , q u o is se e r u d i t i o r e m ostendet, eo m a i o r eius e r i t v u l g o opinio, p r a e s e r t i m si in
populo versabitur, apud quem in honore et in pretio sint studia
d o c t r i n a e ; q u o q u i d e m in genere n i m i u m s a n e d e d e c e r e t veritatis nuntios a ministris errorum superari. Itaque, d u m alumni
s a c r o r u m , q u o s D o m i n u s advocet, a d apostolicas e x p e d i t i o n e s
rite i n s t i t u e n t u r , o m n i n o eos i n o m n i b u s disciplinis, t u m sacris
tum profanis, q u a e Missionariis o p u s sint, e r u d i r i oportebit. I d
i p s u m f i e r i , u t i p a r est, i n scholis Pontificii Collegii U r b a n i a n i
christiano nomini propagando, volumus : in quibus etiam prop r i u m m a g i s t e r i u m scientiae r e r u m q u a e a d Missiones p e r t i n e n t ,
t r a d e n d a e p o s t h a c esse i u b e m u s .
I n iis v e r o q u a e M i s s i o n a r i u s p e r c e p t a e t c o g n i t a h a b e a t
necesse est, p r a e c i p u e est n u m e r a n d u s , u t a p p a r e t , s e r m o populi, c u i u s se s a l u t i devovebit. N e c e n i m c o n t e n t u s esse d e b e b i t
levi q u a d a m h u i u s cognitione s e r m o n i s , sed t a n t a u t e x p e d i t e
a t q u e e m e n d a t e loqui possit. S i q u i d e m o m n i b u s , i m p e r i t i s a e q u e
ac doctis, d e b i t o r est, nec i g n o r a t q u a m facile q u i s possit, b e n e lo1
I, Tim.,
VT,
8.
s e n s a p r o h i b e a t u r ? - Nos i g i t u r hoc
i p s u m a t t e n d i m u s n u p e r , c u m , catholici n o m i n i s a p u d O r i e n t a l e s
i n c r e m e n t o e t p r o p a g a t i o n i consulentes, p e c u l i a r e i n U r b e stud i o r u m d o m i c i l i u m i n s t i t u i m u s , u b i q u i a p o s t o l a t u m i n iis region i b u s o b i t u r i essent, g n a r i s c i e n t e s q u e l i n g u a r u m m o r u m q u e
Orientis, c e t e r i s q u e p r a e s i d i i s i n s t r u c t i s s i m i e v a d e r e n t . Quod
q u i d e m I n s t i t u t u m c u m m a g n a e o p p o r t u n i t a t i s Nobis v i d e a t u r ,
h a c u t i m u r occasione a d e x h o r t a n d o s , q u o t q u o t s u n t , m o d e r a t o res r e l i g i o s a r u m f a m i l i a r u m , q u i b u s Orientales Missiones s u n t
d e m a n d a t a e , u t suos a l u m n o s , i i s d e m M i s s i o n i b u s d e s t i n a t a s ,
ea d i s c i p l i n a excolendos e x p o l i e n d o s q u e c u r e n t .
At, q u i s e a d a p o s t o l i c u m m u n u s recte accingit, u n u m necesse est a n t e o m n i a sibi c o m p a r e t , u t p o t e m a x i m i m o m e n t i a c
p o n d e r i s , videlicet, q u o d s u p r a m e m o r a v i m u s , v i t a e s a n c t i m o n i a m . E t e n i m h o m o Dei sit oportet, q u i D e u m p r a e d i c a t ; o d e r i t
p e c c a t u m , q u i odisse p e c c a t u m i u b e t . M a x i m e a p u d infideles,
q u i s e n s u p o t i u s , q u a m r a t i o n i b u s , d u c u n t u r , m u l t o p l u s profic i t u r f i d e m e x e m p l i s p r a e d i c a n d o q u a m v e r b i s . E s t o i g i t u r Missionarius omnibus mentis animique laudibus praeditus, omnib u s d o c t r i n i s excultus,, o m n i h u m a n i t a t e p o l i t u s ; nisi h a e c c u m
m o r u m i n n o c e n t i a c o h a e r e a n t , p a r u m a u t n i h i l efificacitatis h a b e b u n t a d s a l u t e m p o p u l o r u m , i m o p l u r i m u m e t ipsi e t ceteris
obesse p o s s u n t .
Sit ille
obediens,
castus,
sit p r a e c i p u e p i u s , s a n c t a e q u e o r a t i o n i a c p e r p e t u a e c u m Deo
coniunctioni deditus, sedulo a p u d e u m causam agens anima-
450
H a r u m ope v i r t u t u m p a t e n s p l a n u s q u e i n a n i m o s
h o m i n u m est v e r i t a t i a d i t u s , q u i b u s v i s s u b m o t i s i m p e d i m e n t i s ;
n e q u e e n i m u l l a est adeo c o n t u m a x v o l u n t a s q u a e eis facile obsistat. E r g o M i s s i o n a r i u s , q u i q u i d e m a d s i m i l i t u d i n e m I e s u Dom i n i flagre t c a r i t a t e , c u m vel perditissimos- e t h n i c o r u m n u m e r e t
i n t e r f i l i o s Dei, u t p o t e e o d e m d i v i n i s a n g u i n i s p r e t i o r e d e m p t u s ,
n o n e o r u m vel i n h u m a n i t a t e i r r i t a t u r , vel m o r u m p e r v e r s i t a t e
peroellitur, n o n eos d e s p i c i t a u t fastidit, n o n acerbe a t q u e d u r e
t r a c t a t , v e r u m o m n i b u s c h r i s t i a n a e b e n i g n i t a t i s officiis s t u d e t
allicere, u t a d c o m p l e x u m Christi, P a s t o r i s Boni, a l i q u a n d o p e r
d u c a t . In q u o illud S c r i p t u r a e S a n c t a e m e d i t a r i c o n s u e v i t : O
a u t difficultatis a u t molestiae a u t d i s c r i m i n i s , q u o d t a l e m I e s u
C h r i s t i l e g a t u m ab incoepto r e m o r e t u r ? N i h i l s a n e : n a m , g r a t i s s i m u s i n D e u m q u i s e t a m celso m u n e r i d e s t i n a v i t , o m n i a q u a e c u m q u e i n c i d e r i n t a d v e r s a e t a s p e r a a d t o l e r a n d u m , labores, contumelias, inopiam, famem, m o r t e m ipsam q u a m v i s crudelem,
m a g n o c o m p l e c t i t u r a n i m o , d u m vel u n a m e x i n f e r n o r u m faucib u s a n i m a m eripiat.
I t a affectus a n i m a t u s q u e , C h r i s t i D o m i n i e t A p o s t o l o r u m
e x e m p l o , a d s u u m m u n u s f u n g e n d u m fidenter M i s s i o n a r i u s agg r e d i a t u r : sed o m n e m fiduciae s u a e r a t i o n e m i n Deo collocabit.
D i v i n u m est h o c t o t u m , u t d i x i m u s , c h r i s t i a n a m p r o p a g a r e sap i e n t i a m , c u m solius Dei sit p e n e t r a r e i n a n i m o s , u t e t m e n t e s
s p l e n d o r e v e r i t a t i s illustret, e t v o l u n t a t e s igniculis v i r t u t u m in1
451
f l a m m e t , e t i d o n e a s v i r e s h o m i n i , a d s e q u e n d u m efficiendumque
i d q u o d v e r u m b o n u m q u e cognoverit, adiiciat. Q u a r e , n i s i m i n i s t r o e l a b o r a n t i D o m i n u s adfuerit, i s f r u s t r a c o n t e n d e t . I d e m
n i h i l o m i n u s t a m e n s t r e n u e p e r g a t p r o i n s t i t u t o c o n t e n d e r e , auxilio n i m i r u m fretus d i v i n a e g r a t i a e , q u a e n u n q u a m , e a m rog a n t i , d e f u t u r a est. - Quo loco p r a e t e r e u n d a e silentio n o n s u n t
m u l i e r e s , q u a e i a m i n d e a rei c h r i s t i a n a e p r i m o r d i i s e g r e g i a m
o p e r a m s t u d i u m q u e E v a n g e l i i p r a e c o n i b u s n a v a r e consuever u n t . A c d i g n a e s u n t q u a e p r a e c i p u a c u m l a u d e hic c o m m e m o r e n t u r v i r g i n e s illae Deo devotae, q u a e in sacris Missionibus
frequentes v e r s a n t u r , p u e r o r u m e d u c a t i o n i , p i e t a t i s q u e e t beneficentiae m u l t i p l i c i b u s i n s t i t u t i s a d d i c t a e ; v o l u m u s q u e h a e c suor u m c o m m e n d a t i o m e r i t o r u m illis a d bene d e Ecclesia s a n c t a
m e r e n d u m a n i m o s a d d a t e t a l a c r i t a t e m . I l l a e a u t e m p r o certo
h a b e a n t t a n t o s u a m o p e r a m fore u t i l i o r e m , q u a n t o m a g i s s u a e
i p s a r u m perfectioni s p i r i t u s s t u d u e r i n t .
Affari i a m libet u n i v e r s o s omnes, q u i c u m q u e , m a g n o Dei
miserentis munere, verae sunt Fidei compotes et innumerabilia,
q u a e i n d e m a n a n t , beneficia p a r t i c i p a n t . A c p r i m u m a t t e n d a n t
o p o r t e t q u a m s a n c t a t e n e a n t u r lege sacris a d infideles Missio-
q u o d m a n d a t u m eo q u i d e m u r g e t g r a v i u s , q u o p r o -
45
eis D e u s i n v o c e t u r . Semel i t e r u m q u e i a m d i x i m u s i n a n e m a t q u e
i r r i t u m , a Missionariis i n s u m p t u m , l a b o r e m fore, n i s i e u m div i n a g r a t i a f e c u n d a r i t , P a u l o t e s t a n t e q u i a i t : Ego piantavi,
Huius autem
g r a t i a e i m p e t r a n d a e u n a v i a est e a q u e i n p e r s e v e r a n t i a h u m i -
d i c i t D o m i n u s . Q u a e preces, si u n q u a m
alias, s a n e effectu c a r e r e n o n p o s s u n t i n h a c c a u s a , q u a n u l l a
praestantior,
nulla
gratior
Deo
est.
Quemadmodum
igitur
d u m I s r a e l i t a e c u m A m a l e e p r a e l i a b a n t u r , i n t e r e a Moyses i n
s u m m o colle d i v i n a m eis o p e m s u b l a t i s m a n i b u s i m p e t r a b a t , i t a
E v a n g e l i i p r o p a g a t o r i b u s laboriose i n v i n e a D o m i n i s e exercent i b u s o m n e s d e b e n t Christifideles s a n c t a r u m p r e c a t i o n u m ope
suffragari. Cui q u i d e m officio r i t e e x s e q u e n d o c u m p r o p r i e instit u t u s sit Apostolatus precationis q u i d i c i t u r , e u m h i c v e h e m e n ter bonorum universitati commendamus, optantes ut nemo se ab
eius consortione a b s t i n e a t , sed velint, q u o t q u o t s u n t , apostolici
l a b o r i s si n o n re at s t u d i o esse p a r t i c i p e s .
S e c u n d o loco, M i s s i o n a l i u m p a u c i t a t i m e d e n d u m est; q u a e
cum antea non exigua
I,
Cor.,
III,
6.
* M A T T H . , X V I I I , 19.
453
-,
,,
r u m s t u d i o p r a e s t a r e v i d e a n t u r . I i d e m a u t e m c u m Missionarios
suos c o g n o v e r i n t i n a l i q u o p o p u l o a b i m p u r a s u p e r s t i t i o n e a d
c h r i s t i a n a m s a p i e n t i a m t r a d u c e n d o feliciter esse versatos, eccles i a m q u e ibi satis firme f u n d a s s e , eos, ut electos m i l i t e s Christi,
a d a l i a m g e n t e m e x diaboli m a n i b u s e r i p i e n d a m t r a n s f e r a n t , e t
q u i c q u i d a b illis i a m q u a e s i t u m C h r i s t o sit, aliis, c u l t u r a p r o m o v e n d u m i n m e l i u s , h a u d i n v i t i r e l i n q u a n t . Quo p a c t o , opim a m facientes t a m q u a m m e s s e m a n i m a r u m , u b e r r i m a q u o q u e
suis Familiis divinae bonitatis m u n e r a acquirent.
D e n i q u e opes e t eae n o n i t a t e n u e s r e q u i r u n t u r a d Missiones
t u e n d a s , m a x i m e c u m e a r u m necessitates e x bello i n i m m e n s u m
creverint, tot scholis e t nosocomiis e t d o m i b u s h o s p i t a l i b u s e t
g r a t u i t i s r e r u m diribitoriis aliisque s u b l a t i s e x s t i n c t i s . H i c e n i m v e r o bonos o m n e s a p p e l l a m u s , u t liberales p r o f a c u l t a t i b u s exsi-
Consilium christiano
Act
I , Io., i n , 17.
A,
vol.
XI,
n.
13.
1-12-919.
31
Opus,
c u i u s est v i g i l a r e u t infidelium p a r v u l i s d e c e d e n t i b u s b a p t i s m u s
m i n i s t r e t u r : i d q u e eo est c o m m e n d a b i l i u s , q u i a p u e r i q u o q u e
nostri ipsum participare possunt, itaque, m a t u r e intelligentes
q u a n t i sit F i d e i d o n u m , s u a m o p e r a m a d illud c u m aliis c o m m u n i c a n d u m d i s c u n t conferre. Nec vero p r a e t e r m i t t e n d u m est Opus
Sancti Petri, ut a i u n t , q u o e d u c a t i o n i a t q u e i n s t i t u t i o n i cleri ind i g e n a e M i s s i o n u m c o n s u l i t u r . - Ad h a e c d i l i g e n t e r o b s e r v a r i
v o l u m u s q u o d est a decessore Nostro fel. rec. Leone X I I I p r a e s c r i p t u m , u t i n festo E p i p h a n i a e D o m i n i i n o m n i b u s orbis t e r r a r u m
sacris a e d i b u s stipes p r o r e d i m e n d i s c a p t i v i s ex Africa corrogentur, et q u a n t u m collectum erit pecuniae, ad S. Consilium
Fidei P r o p a g a n d a e mittatur.
Sed q u o c e r t i u s u b e r i u s q u e o p t a t a - N o s t r a e v e n i a n t , debetis
o m n i n o , v e n e r a b i l e s F r a t r e s , v e s t r i cleri d i s c i p l i n a m p e c u l i a r i
q u o d a m m o d o a d Missiones dirigere. V u l g o e n i m f i d e l e s a d opit u l a n d u m h o m i n i b u s apostolicis i n c l i n a n t e t p r o p e n d e n t ; v o s q u e
hac a n i m o r u m propensione sapienter utamini, ut q u a m maximo
M i s s i o n i b u s sit e m o l u m e n t o . Scitote i g i t u r Nos cupere, i n o m n i b u s orbis catholici dioecesibus e a m q u a m v o c a n t Missionalem
cleri consociationem, i n s t i t u i , q u a e in dicione sit S a c r i Consilii
c h r i s t i a n o n o m i n i p r o p a g a n d o , cui q u i d e m Sacro Consilio o m n e m
i a m h u i u s rei fecimus f a c u l t a t e m , r t a e a n u p e r i n I t a l i a , b r e v i i n
a l i a s regiones diffusa e s t ; N o s t r o q u e s t u d i o c u m f l o r e a t , m u l t i s
i a m est a Nobis pontificalis i n d u l g e n t i a e m u n e r i b u s o r n a t a . Et
m e r i t o ; n a m eius i n s t i t u t o clericorum a c t i o o p t i m e o r d i n a t u r ,
c u m a d i n i i c i e n d a m c h r i s t i a n i s c u r a m d e t o t e t h n i c o r u m salute,
t u m a d o p e r a e a c u i u s v i s g e n e r i s p r o v e h e n d a , q u a e i n Mission u m u t i l i t a t e m Apostolica h a e c Sedes i a m p r o b a n t .
H a e c , v e n e r a b i l e s F r a t r e s , de fidei c a t h o l i c a e toto orbe
p r o p a g a t i o n e scribere a d vos h a b u i m u s . I a m vero, s i suo q u i s q u e officio, u t i p a r est, o m n e s satisfecerint, M i s s i o n a r i i foris,
Christifideles d o m i , b o n a n i t i m u r spe, f u t u r u m ut, e x m a x i m i s
belli v u l n e r i b u s d a m n i s q u e refectae, celeriter s a c r a e Missiones
455
B E N E D I C T U S P P . XV
1
Luc, V, 4.
456
LITTERAE
APOSTOLICAE
457
II
TEMPLUM PARISIENSE VOTI NATIONALIS , SACRATISSIMO IESU CORDI DICATUM, BASILICAE MINORIS TITULO AC PRIVILEGIIS DONATUR.
BENEDICTUS P P . XV
Ad p e r p e t u a m rei memoriam. - Parisiis, in Monte qui dicitur Martyrum, eo q u o d sanctus Dionysius, illius civitatis episcopus, cum sociis
sancto Rustico presbytero, sancto Eleutherio diacono aliisque pluribus,
ibidem, sub Domitiano Caesare, sanguinem s u u m fudit pro Christo,
hodie intuentium admirationem sibi conciliat nova ecclesia in h o n o r e m
sacratissimi Cordis Iesu exstructa et communiter Voti nationalis nuncupata, ex voto quod a n n o MDCCCLXX, urbe obsidione cincta, nonnulli
pii fideles, pro liberatione et salute patriae, voverant. Quod votum ut ad
effectum deduceretur, venerabilibus F r a t r i b u s Galliae Episcopis a d p r o bantibus, institutum et per totam Galliam propagatum est Sodalitium
vulgo Sainte Ligue du Vu national au Sacr Cur de Jsus, cuius
sodales et piis precibus et frequenti Corporis Christi sumptione iram
divinam placare et meritas n o x a r u m poenas avertere nitebantur. Cui
operi fel. rec. Decessor Noster P i u s P P . IX, Litteris Apostolicis ad praesidem Leonem Cornudet," die xxxi mensis iulii a n n i MDCCCLXXII datis,
benedixit et sequenti a n n o MDCCCLXXIII h a u d mediocrem pecuniae vim
benigne contulit. Deinde piam illam Unionem, q u a e sibi ecclesiae sub
titulo sacratissimi Cordis Iesu aedificationem proposuerat, in Archiconfraternitatem evexerunt et pluribus indulgentiis et privilegiis a u x e r u n t
fel. rec. Decessores Nostri Litteris Apostolicis diebus xx mensis februarii,
vi mensis martii, xi m e n s i s septembris a n n i MDCCCLXXVI et die iv mensis
martii a n n i MDCCCLXXIX Piscatoris annulo obsignatis. Cum a u t e m fideles
e Gallia R o m a n o r u m Pontificum, P r a e s u l u m s u o r u m et piorum laicorum
458
459
460
certa scientia ac m a t u r a deliberatione Nostris deque Apostolicae potestatis plenitudine, praesentium vi p e r p e t u u m q u e in m o d u m , enunciatum
templum votivum, sacratissimo Cordi Iesu dicatum, in Monte Martyrum,
archidioecesis Parisiensis, a die solemnis eiusdem consecrationis, peragendae, dignitate ac titulo Basilicae Minoris h o n e s t a m u s , cum omnibus
honoribus, praerogativis, privilegiis, indultis q u a e Minoribus almae h u i u s
Urbis Basilicis de iure competunt. Decernentes p r a e s e n t e s Litteras firmas,
validas atque efficaces semper exstare ac permanere, suosque integros
effectus iugiter sortiri et obtinere, illisque ad q u o s pertinent n u n c et
in p o s t e r u m plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex n u n c et inane fieri si q u i d q u a m secus super his,
a quovis, auctoritate qualibet, scienter vel ignoranter, attentari contigerit.
Non obstantibus contrariis quibuslibet.
D a t u m R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m sub annulo Piscatoris, die
XXVII septembris MGMIX, Pontificatus Nostri a n n o sexto.
EPISTOLAE
I
AD
R.
P.
D.
SILII
FELS,
SIDEM
DITI
FELICEM RODULPHUM
GENERALEM,
STIPEM
QUI
IN
SUBSIDIUM
ERVTHRAEI C O L L E G I I
NUPER
CON-
MISERAT.
461
BENEDICTUS P P . XV
II
AD R. P. D. IOSEPHUM RUMEAU, EPISCOPUM ANDEGAVENSEM, CUI DE DIOECESANA SYNODO PROXIME HABITA GRATULATUR.
Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Dioecesanam S y n o d u m , uti diu e x o p t a r a s , potuisse t a n d e m te cogere
feliciterque perficere, ex tuis litteris, coniunctim cum clero datis, didicimus perlibenter. Atque iure venimus Nos in laetitiae vestrae societat e m ; t u m quia quidquid singulis prodest ecclesiis, id Nos in primis,
qui curam h a b e m u s universi christiani gregis d e m a n d a t a m , proxime
attingit, t u m quia in gravissima re conficienda magno vobis fuisse usui
novum Codicem declara visus ; quod quidem egregie promulgationis eius
a Nobis factae opportunitatem confirmat, De fructibus vero quos inde
exspectari licet, spem b o n a m faciunt vel pietas vestra, erga Christi Vicarium singularis, vel studium ministerii sacri obeundi. Itaque n o n ante
dimitti conventum vestrum voluistis q u a m v e s t r a m Nobiscum consensionem in iis q u a e hoc bello gessimus, essetis professi, criminationum
et contumeliarum i n d i g n i t a t i s conquesti q u a e Nobis illatae essent. De
q u i b u s officiis meritas h a b e n t e s vobis gratias, valde Deum r o g a m u s ut,
ista a n i m o r u m coniunctione Episcopum inter et clerum vel arctius
obstricta, u n u m q u e m q u e vestrum ipse suis m u n e r i b u s ditet ad ea, q u a e
recte providenterque consulta habueritis, studiose religioseque exsequenda. Q u o r u m caelestium d o n o r u m auspicem benevolentiaeque Nostrae testem, apostolicam benedictionem tibi, venerabilis frater, cunctoque clero ac populo tuo a m a n t i s s i m e impertimus.
Datum R o m a e a p u d s a n c t u m P e t r u m , die xxvi mensis octobris
Pontificatus Nostri a n n o sexto.
BENEDICTUS PP. XV
MCMXIX,
Q u u m h a e preces in generali conventu diei 8 novembris 1919 ad trut i n a m revocatae fuerint, E m i P a t r e s h u i u s S. Congregationis Concilii
m e m o r a t u m indultum pro America Latina et Insulis Philippinis ad aliud
decennium quidem p r o r o g a n d u m , sed, quo magis congrueret novi Codicis
iuris canonici h a c in re praescriptis, p r o u t sequitur m o d e r a n d u m cens u e r u n t . Quapropter s t a t u e r u n t u t :
1) ieiunium sine abstinentia s e r v e t u r : feria VI Q u a t u o r t e m p o r u m
in Adventu, feriis IV Quadragesimae et feria V Maioris H e b d o m a d a e ;
2) ieiunium et abstinentia: feria IV Cinerum et feriis VI Q u a d r a g e s i m a e ;
3) abstinentia sine ieiunio: in Vigiliis: a) Nativitatis Domini, b) P e n t e costes, c) Assumptionis B. M. Virginis, d) Apostolorum Petri et Pauli
vel O m n i u m S a n c t o r u m ; 4) in reliquis vero servetur forma praecedentis
Indulti, firmo etiam, quoad abstinentiam et ieiunium, privilegio Nigritis
et Indis Americae Latinae concesso a Leone X I I I Constitutione Trans
Oceanum, die 18 aprilis 1897.
Quam resolutionem in audientia subsequentis diei a subscripto
Secretario relatam, S S m u s D. N. Benedictus P P . XV r a t a m h a b e r e et
confirmare d i g n a t u s est, e a m q u e publici iuris fieri m a n d a v i t , contrariis
n o n o b s t a n t i b u s quibusvis.
D a t u m R o m a e , ex Secretaria eiusdem
S. Congregationis Concilii,
I.
1
Mori,
Secretarius,
463
S. Congregatio Concilii
II
RIPRISTINAMENTO DELLO STUDIO PRESSO LA S. CONGREGAZIONE DEL CONCILIO
G. Mori, Segretario.
VISITATORIS
FINITIMORUMQUE
APOSTOLICI
IN
MISSIONES
SINENSIS REGIO-
REGNORUM.
464
tibus ipsa d o n a t a sit, hoc S a c r u m Consilium christiano nomini propagando, e a r u m missionum necessitatibus commodisque optat uberius
prospicere ut, uniformi ad sacrorum canonum n o r m a m r o b o r a t a disciplina atque a n i m o r u m viriumque inter varias Missiones arcta consociatione firmata, ad feliciores progressus res christiana a d d u c a t u r .
Qua de re, ab infrascripto eiusdem S. Congregationis Cardinali
Praefecto, facta relatione S S m o D. N. Benedicto P P . XV in audientia
diei 17 iulii c. a. 1919, Sanctitas s u a decrevit ut Apostolicus Visitator
in Sinenses regiones ac finitima regna mitteretur, eo fine et consilio ut,
de m a n d a t o atque auctoritate Apostolicae Sedis Missiones perlustrans,
omnia accurate investigaret de praesenti Missionum statu ac necessitatib u s ; consultisque eorum Praesulibus, praesertim de futuro, si fieri queat,
antistitum omnium cogendo generali conventu, cum iis agat de iisdem
negotiis ; et postea, peracta integra visitatione, R o m a m veniat ut Sedi
Apostolicae ea p r o p o n a t q u a e sibi maxime o p p o r t u n a videantur ad maiora
catholicae religionis incrementa p r o m o v e n d a ; datis interim, si q u a e
m o r a m h a u d patiantur, provisionibus, q u a s magis in Domino expedire
iudicaverit, ac ceteris peractis quae, iuxta traditas eidem Visitatori Apostolico per ipsam S. Congregationem instructiones, d e m a n d a t a fuerint.
Hoc autem Visitatoris Apostolici m u n u s , eadem Sanctitas S u a comm i t t e n d u m iussit R. P. D. Ioanni Baptistae de Gubriant, Vicario Apostolico de Canton, q u e m egregiae animi dotes ac r e r u m experientia ad
id officium apprime c o m m e n d a n t ; cum o m n i b u s facultatibus necessariis et opportunis.
Q u a super re praesens decretum confici Sanctitas Sua iussit, con
trariis q u i b u s c u m q u e n o n o b s t a n t i b u s .
Datum R o m a e ex aedibus S. Congregationis de P r o p a g a n d a Fide,
die m iulii 1919.
G. M. CARD. VAN
L. g?
s.
ROSSUM, Praefectus.
C.
Laurenti, -Secretarius.
S. Congregatio Rituum
465
MEDIOLANEN.
BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS SERVI DEI FORTUNATI REDOLFI, SACERDOTIS PROFESSI E CONGREGATIONE CLERICORUM REGULARIUM S. PAULI,
BARNABITARUM.
In oppido Zenano, Brixiensis dioecesis, p r i m u s ex decem filiis Iosephi Redolii et Angelae T o n n i , progenie et censu p r a e s t a n t i u m , die 8 novembris a n n i 1777, ortus est Servus Dei F o r t u n a t u s Redolii, qui, ob grave
vitae periculum statim lustralibus aquis ablutus, vix convaluit, in p a r o chiali ecclesia s u b conditione baptismum cum ritualibus caeremoniis
accepit. Speciosus forma moribusque integer ac suavis, succrescebat puer
sub domestica disciplina in timore Domini, ab idoneis magistris diligenter instructus litteris b o n i s q u e artibus. A p r i m a aetate in pauperes
et egenos liberaliter egit; et suos ac extraneos, potissimum coaevos, in
societatem b o n o r u m operum efficaciter adscivit. Avunculi consilio et
p a r e n t u m voluntate, a n n o 1787, Modoetiam missus, in Collegio pro iuven i b u s educandis, s u b regimine sacerdotum, qui ad Societatem Iesu iam
dimissam pertinebant, latinas graecasque litteras a r t e m q u e diagraphicam
didicit. Sacro chrismate confirmatus et ad s a n c t a m Synaxim p r i m u m
admissus, dein bis in mense angelico P a n e se reficere consuevit. Collegii alumni, statis diebus, praesertim in Quadragesima, frequentare
solebant ecclesiam B a r n a b i t a r u m , S. Mariae de Carrbiolo, et sacris
Maioris H e b d o m a d a e officiis salutariter permotus, Dei F a m u l u s consilium, quod a n t e a iam mente volvebat, se totum Deo in religiosa S. Pauli
Congregatione mancipare, recogita vit et patefecit, p r o m p t o animo dispositus quantocius exequi. Verum, exortis quibusdam obstaculis, t u m ex
parte p a r e n t u m minime a n n u e n t i u m separatione t u m ex m e t u furentis
in Gallia perturbationis et imminentis in Italiam Gallorum incursus,
F o r t u n a t u s s a n c t u m propositum ad o p p o r t u n i o r a t e m p o r a differre coactus est. In patriam reversus, vitam domi fere claustralem duxit, a m u n danis oblectamentis et conversationibus alienus et sacramentis assiduus
a t q u e orationi. Attamen, prouti e r a t inclinatus, graphices ac picturae studiis et operibus incubuit, ad h u n c peculiarem finem, ut in p o s t e r u m ,
466
hisce artibus u t e n s , sacras aedes decore e x o r n a r e ! et p u e r o s ac adolescentes magis alliceret ad fidem religionemque catholicam animose profitendam a t q u e fideliter deserviendam. In Longobardia, sub a n n u m 1799,
Republica Cisalpina ad instar Gallicae constituta et bello adversus Reges
confoederatos instaurationis fautores indicto, F o r t u n a t u s , militiae et nobilium cohorti adscriptus, stationem posuit Brixiae, Mediolani et Modoetiae. Nihilominus quotidiana recitatione Officii Beatae Mariae Virginis,
frequenti s a c r a m e n t o r u m perceptione, aliisque n a t u r a e et gratiae praesidiis suffultus, ommilitonibus suis vitae intemeratae: etiam in castris
exempla praebuisse perhibetur. F o e d e r a t o r u m principum copiis p a r t a
victoria, pulsis t r a n s Alpes Gallis et Republica Cisalpina dissoluta,
Redolii cum s u a cohorte a militia dimittitur et ad meliora castra a b s q u e
ulla m o r a transire statuit. Revera, a n n u e n t e s u a e conscientiae moderatore, de p a r e n t u m consensu, omnia s u a b o n a vendit in levamen et utilitatem p a u p e r u m et Modoetiae, a p u d Collegium B a r n a b i t a r u m Sanctae
Mariae de Carrobiolo, die 30 septembris, eodem a n n o 1799, tyrocinium
init. Hoc feliciter peracto, a P a t r e Provinciali Francisco F o n t a n a , postea
Congregationis Sancti P a u l i Praeposito Generali et S. R. E. Cardinali,
religiosum h a b i t u m accipit ac dein religionis vota simplicia emittit.
Mediolani autem, q u o se contulerat ad studia theologica in collegio
Sancti Alexandri peragenda, solemnia vota, a n n o 1802, rite nuncupavit
eodemque anno ac subsequenti, per g r a d u s ad minores et maiores
Ordines promotus, die 14 iulii a n n i 1803, p r i m u m Sacrum p i e n t i s s i m i
litavit. P a u l o post, Superiorum iussu, Cremonam petiit, ubi in publicis
scholis B a r n a b i t a r u m Ipse, acri ingenio et facili eloquio praeditus, m u n u s
sibi commissum tradendi h u m a n a s litteras egregie gessit. Suavi ac p r u denti disciplina adhibita, intra et extra scholam, suos a l u m n o s attrah e b a t ad vitam sobriam, iustam et piam a g e n d a m ; u n d e n o n m i n u s
discipulorum q u a m Cremonensium civium admirationem et a m o r e m sibi
conciliabat. Ad meliorem corporis et valetudinis firmitatem c u r a n d a m
p r i m u m Modoetiam, dein B o n o n i a m concessit. In h a c civitate, tum in
Collegio Sancti Aloisii, t u m in scholis externis ad S a n c t a m Luciani,
optimus magister docuit, simulque s a c r u m ministerium exercuit in ecclesiis et oratoriis cum spirituali emolumento fidelium. Biennio vix elapso,
ex obedientia, Laudem Pompeiani petit, ibique sacras conciones ad
p o p u l u m singulis dominicis habet. P a u c o s p o s t menses accidit, ut impia
et crudelis O r d i n u m religiosorum abolitio Parisiis decreta, ad Longobardiam, Galliae subiectam, extenderetur. T u n c , e L a u d e n s i asylo expulsus, p r i m u m Modoetiam redit et in Collegio Sanctae Mariae Angelorum
praeceptoris m u n u s resumit, deinceps, ab avnculo inyitatus, qui erat
S. Congregatio Bituum
'467
archipresbyter, in oppido Adro, Brixiensis, dioecesis, de consensu super i o r u m , illuc, se contulit, auxiliatricem o p e r a m eidem p r a e s t i t u r u s .
Humilis, p a u p e r et sibi a u s t e r a s sicut antea, iugiter m a n s i t fidelis alum n u s suae Congregationis, spiritu et professione, s u u m q u e avunculum
archipresbyterum t a m q u a m legitimum superiorem recognovit eiusque
m a n d a t i s continuo libenterque paruit. Hinc vicina oppida sacris expeditionibus peragravit et in pago Capriolo Sororibus a Sancta Ursula
e a r u m q u e puellis pietatis magister d a t u s . Adri degens in ecclesia Sanctae Annae q u a m Ipse instauravit ac depinxit, oratorium fundavit pro
iuvenibus, ad instar oratorii Sancti Philippi Neri. E x t a t a d h u c Modoetiae
t a b u l a a Redolii picta, referens sanctos oratorii P a t r o n o s Philippum
Nerium et Aloisium Gonzagam cum selectis iuvenibus ad altare Beatae
Mariae Virginis confluentibus. Hoc opus votivum Ipse fecit ob supervent a m surditatem, uti sibi b o n u m ad humilitatem et sanctificationem, quod
constat ex inscripto tabulae titulo: S u r d u s g r a t i a r u m ergo . Simile
q u o q u e oratorium pro puellis ibidem instituit, q u a s p r u d e n t i b u s piisque
foeminis dirigendas concredidit. Vertente a n n o 1816, s u m m a a n n o n a e pen u r i a Longobardiam devastante, sacerdos Redolii apparuit velut angelus
charitatis, o m n i b u s inculcans largitatis et misericordiae opera p l e n a m q u e
in Deum providentissimum fiduciam. Indigentibus procuravit et suppeditavit eleemosinas, vestes et rem frumentariam. P o s t p a c t u m Vindobonense
a n n i 1815, r e b u s publicis compositis et ad pristinum s t a t u m restitutis,
Ordines q u o q u e religiosi instaurati sunt, et cum ceteris in Longobardia
etiam Familia B a r n a b i t a r u m . F o r t u n a t u s , r e d u x ab exilio et a sodalibus
vocatus, in Collegium de Carrobiolo remeavit, ubi, per q u i n q u e n n i u m
cathechesim populo tradidit a t q u e oratorium erexit, sex post menses
t r a n s l a t u m in ecclesiam s u b u r b a n a m S. Mariae a Gratiis, pro alumnis
publici gymnasii et civilis conditionis, qui primo a n n o q u a d r a g i n t a s u p r a
ducentos iam a d n u m e r a b a n t u r . Alterum simile oratorium, s u b titulo
et patrocinio Virginis Dolorosae, pro puellis fundavit et rexit u s q u e
ad a n n u m 1831; praetermissis aliis h u i u s m o d i fundationibus variis in
locis. T a n d e m Dei F a m u l u s , iam aetate provecta, lethali morbo vexatus,
sacramentis Ecclesiae piissime receptis, in medio s u o r u m sodalium a t q u e
a l u m n o r u m placidissime a n i m a m exhalavit, die 8 aprilis a n n i 1850. Ad
corpus Servi Dei publice expositum, sicut ad funus solemniter celeb r a t u m , existimationis et devotionis causa, frequentissimus adstitit populus, qui ipsum cadaver ad c o m m u n e coemeterium u s q u e ad s e p u l t u r a m
comitatus est. - F a m a a u t e m sanctitatis, q u a m F o r t u n a t u s Redolii in
vita sibi comparaverat, post obitum magis in dies clara et aucta, c a u s a m
dedit ut Processus s u p e r ea, auctoritate Ordinaria, in ecclesiastica Curia
468
S. B. C. Praefectus.
L. ^ S.
Alexander
Verde,
Secretarius.
S. Bomana Bofa
ACTA
469
TRIBUNALIUM
PAROCHIALIUM
SEU
DOMORUM
VINDICATIONE
v o l .
XI,
n . 1 3 . 1-12-919.
3 2
470
p o n i t u r sub dubio a p a r t i b u s c o n c o r d a t o : Utrum iurisdictio super domum vulgo Cason di Tonno aliasque domus sive ad ripam dexteram sive
ad sinistram torrentis Brevennae competat parocho Vaccarezza in casu.
Ius quod spectat. - Quaelibet paroecia s u a m h a b e r e debet peculiarem
ecclesiam, s u u m peculiarem rectorem ac s u u m determinatum territor i u m (C. I. G, can. 216). Semel a u t e m territorii, limitibus a legitima auctoritate constitutis, isti nec praescriptioni, n e c m u t a t i o n i b u s s u n t obnoxii,
(can. 1509). H a u d raro vero accidit, ut quaestio oriatur circa d u a r u m
p a r o c h i a r u m fines, ex eo praesertim, quia deest ordinationis ecclesiasticae d o c u m e n t u m , q u o iidem fines fuerunt determinati. H a c in hypothesi
attendi debet observantia sive in linea interpretativa, sive in linea p r a e scriptiva. Quae observantia primitus erui debet ex antiquis libris et
antiquis documentis, etiamsi n o n pertineant ad publicum archivium, u n d e
in cap. 13, tit. XIX, lib. Il Decret. R o m a n u s Pontifex tradit quaestionem circa limitationem d u a r u m dioecesium solvendam esse s e c u n d u m
divisiones, quae per libros antiquos vel alio modo melius p r o b a b u n t u r .
Attendendi ulterius s u n t testes, qui a s s e r a n t de publica voce et fama
vel d e p o n a n t de auditu ab e o r u m maioribus. S p e r n e n d a t a n d e m n o n
sunt adminicula et coniecturae, q u a e sola quidem n o n sufficiunt, sed
u n a cum aliis argumentis p o s s u n t controversiam dirimere. Videre deinde
interest, q u a e n a m fuerit actio ab actore intentata. Hjc enim rem, domum
a u t fundum sibi vindicare potest i n n i x u s argumento, quo d e m o n s t r e t
rem, d o m u m a u t fundum ab alio iniuria possideri propter confusionem
t e r m i n o r u m ; vel etiam asserat ius sibi competere in re, domo a u t fundo
ab alio possesso, praecisione fere facta a t e r m i n o r u m confusione. In
primo casu actio instituitur finium r e g u n d o r u m ; in altero agitur de rei
vindicatione.
Ad q u a m c u m q u e ambiguitatem tollendam a n i m a d v e r t e n d u m est, iuris
civilis Doctores p r i m a m actionem vocare actionem finium r e g u n d o r u m
duplicem, secundam finium r e g u n d o r u m simplicem. Inter u t r a m q u e
actionem hoc m a x i m u m discrimen est, q u o d in p r i m a actione magistratui
a iure d a t u r facultas iudicandi ex aequo et b o n o , in secunda a u t e m
attenditur principium - in pari causa melior est conditio possidentis q u i a qui possidet titulum h a b e t possessionis, q u o a d v e r s a r i u s destituitur.
Imo qui possidet, nihil tenetur p r o b a r e , quia, actore n o n p r o b a n t e ,
reus, etsi nihilo praestiterit, obtinuit. Ad r e m Serafini, par. 99, n. 5:
Neil' actio simplex il convenuto, di fronte al diritto formulato dal l'attore, si mantiene in u n a posizione p u r a m e n t e negativa; n e l l ' a c r o
duplex al contrario a s s u m e u n a posizione attiva rispondendo all'at-
S. Romana Bota
t a c c o dell'attore con u n a contro affermazione di quel medesimo diritto
che vantato da quest'ultimo. Nell'un caso la vittoria dell'attore dipende
u n i c a m e n t e dalla prova del diritto asserito, come la sconfitta dall'in sufficienza della p r o v a medesima ; nel secondo caso, al contrario, la
vittoria di u n a delle parti dipende dalla poziorit delle prove da l u i
addotte in confronto di quelle addotte dall'avversario : come la scon fitta dalla poziorit di quelle addotte dall'avversario sulle p r o p r i e .
Modo ad factum. - Sac. Bracesco, p a r o c h u s Vaccarezzae, in prima
et in secunda instantia principaliter et primario petiit sibi adiudicari
domos controversas, secundario finium determinationem. In dubio a u t e m
concordato in H. S. Tribunali actum t a n t u m m o d o est de d o m o r u m vindicatione, uti manifestum e s t ex verbis ipsius dubii. Hinc iuxta ea q u a e
superius in iure exposuimus, a n t e q u a m p e r p e n d a n t u r a r g u m e n t a a
Rev. Bracesco allata ad ius sibi vindicandum super easdem domos, in
tuto collocandum est, quinam ex litigantibus iurisdictionem super easdem
d o m u s quasi possideat. Et, ut clarius p r o c e d a m u s , primitus a g e n d u m
est de d o m i b u s Magnano, Macci aliisque erectis ad ripam dextram
torrentis
Brevenna.
Ex actis certum est iam ab a n n o 1892 u s q u e ad a n n u m 1910, q u a n d o
nempe lis mota fuit, p a r o c h u m Casella parochialem iurisdictionem super
praefatis d o m i b u s exercuisse. Hoc t e s t a n t u r omnes illi testes a parocho
Bracesco adducti, qui referunt ipsum conquestum fuisse cum Episcopo
Derthonensi, quod Rev. Cortasso, qui t u n c parochiae Casella prae^
erat, iniuria exerceret iurisdictionem in domibus Magnam et Macci.
Cum autem Episcopus parocho Bracesco dixerit ne Sac. Gortasso, qui
senex erat, contradiceret, ipse m a n d a t o Superioris ita obtempervit, ut
nec inde, etiam e vivis sublato Rev. Gortasso, praefatas domos uti p r o priae parochiae subiectas retineret. Verum quidem est actorem a n t e
a n n u m 1892 semel vel bis benedixisse t e m p o r e paschali d o m i b u s M a t e r n o
et Macci. At c u m n o n constet de aliquo alio actu iurisdictionali, u n a
a u t altera benedictio n o n potest constituere actum possessionis, p r a e sertim si a d v e r t a t u r q u o d p a r o c h u s Gortasso, uti deponit Cresta Aloysius, cum cognovisset che 'odierno parroco di Vaccarezza venne a
benedire le case dette Magnano e di Macci... mosse lagnanze al par roco di Vaccarezza, che fino all'anno scorso n o n venne pi a benedire
l e c a s e . Quod confirmat Sac Angelus Nicorelli, qui fuit Vicarius
Rev. Cortasso : Ricordo - ait - che essendo sorta contestazione per la
casa di Macci circa l giurisdizione parrocchiale t r a il prroco di
Vaccarezza ed il defunto Arciprete di Casella, questi mi diede ordine
1
472,
di recarmi a benedire detta casa per m a n t e n e r e il possesso di giuris dizione. Q u a n t o alla casa del Magnano n o n sorse mai dubbio che fosse
di Casella . Concludere itaque oportet, iam saltem ab a n n o 1892, paro?
c h u m Casella fuisse in quasi-possessione iurium parochialium s u p e r
d o m i b u s ad ripam dexteram torrentis Brevenha. H i n c patet nullo p r o r s u s
fundamento inniti p a t r o n u s Rev. Bracesco, q u a n d o scribit a d m i t t e n d a m
esse in casu possessionem cumulativam a u t delegationem factam, a
parocho Vaccarezzae parocho Casellae: u t r u m q u e enim aperte contradicit iis, q u a e superius exposita sunt.
De domo Cason di Tonno, aliisque sitis ad ripam sinistram torrentis Brevem^*,, acta extra dubium p o n u n t parochum Casella privative
super praefatis d o m i b u s iurisdictionem exercuisse ab arino 1845; i. e.
plusquam per a n n o s sexaginta. H a b e m u s enim l i b r u m s t a t u s a n i m a r u m
parochiae Casella, in quo a d n o t a t u r coniuges Rossi a n n o 1845 habitasse in regione Berchi in q u a sita est d o m u s Cason di Tonno. Deinde
a n n o 1847 p a r o c h u s Casella spatio u n i u s mensis bis egit funera praefatorum coniugum, q u i b u s s a c r a m e n t a administraverat, i p s o r u m q u e mortem
scripsit in regestis parochialibus subsignatis a d u o b u s loci sacerdotibus.
Ulterius funeribus interfuit sodalitas parochiae Casella, q u a e nonnisi pro
parochianis intervenire solet. N o t a n d u m p r a e t e r e a est coniuges Rossi
fuisse pauprrimos, proinde, si n o n fuissent parochiani, libenter parochus Casella funera reliquisset parocho Vaccarezzae. T a n d e m contra
huiusmodi funera nulla adfuit, protestatio ex parte parochi Vaccarezzae,
qui ignorare n o n poterat praefata funera; multi enim testes, ab eodem
p a r o c h o aliati, testati s u n t se habuisse de peractis funeribus notitiam.
Q u a n d o autem a n n o 1910 d o m u s Cason de Tonno, q u a e fuit per longum
t e m p u s deserta, iterum habitari coepit, p a r o c h u s Casella Rev. Canegallo novos incolas iure meritoque h a b u i t uti suos parochianos. Adversus
haec p a r o c h u s Vaccarezzae u n i c a m opponit benedictionem eidem domui
ab ipso d a t a m tempore paschali. At, quid valeat haec unica benedictio
c o n t r a recensitos a c t u s vere et proprie iurisdictionales, nemo est qui
n o n videt.
In tuto igitur p o n e n d a est favore Rev. Canegallo parochi Casella
possessio exclusiva et pacifica iurium parochialium in o m n i b u s d o m i b u s
controversis; q u o d de cetero ipse actor recognoscit; q u a m v i s asserat
sibi competere super praefatas d o m u s dominium et iurisdictionem; ait
e n i m : I n questa d e t e r m i n a t a zona c o m p r e n d e n t e il Cson di T o n n o
le case del Magnano e del Macci, il diritto di giurisdizione mio
mentre lo esercita il parroco di Casella . P e r p e n d e n d a itaque s u n t
a r g u m e n t a , q u i b u s Sac. Bracesco a s s e r t a m sibi vindicat iurisdictionem.
S. Romana Bota
474
R e m a n e t p o s t r e m u m a r g u m e n t u m d e r i v a t u m ex testibus. Verum
testibus parochi Vaccarezza contradicunt m o n minori n u m e r o testes
parochi Casella, q u a r e ex testibus certum a r g u m e n t u m n o n h a b e t u r .
Testes praeterea aliati a Sac. Bracesco in aliquibus discordes s u n t et
valde contradictorii. Ra ex gr. i o s e p h a B a t t a r a asserit Andream Roghitto
confessum fuisse limites parochiae, Yqccarezza esse illos, quos actor
p r a e t e n d i t ; at Roghitto, excussus, oppositum t e s t a t u s est. Item testes
diverso modo referunt colloquium h a b i t u m a parocho Vaccarezza cum
eius E p i s c o p o ; quidam enim l o q u u n t u r de iurisdictionis parochialis exercitio in domibus Magnano et Mdccio, alii vero de licentia concedenda
Rev. Cortasso t r a n s e u n d i per territorium parochiae Vaccarezza. P a r i t e r
s u n t qui d e p o n u n t - p a r o c h i a m Vaccarezza, a n n o 1847, fuisse suo rectore
viduatam, ut sic explicent actus exercitus a parocho Casella, de q u i b u s
s u p r a egimus; dum constat, ex regestis Curiae, q u o d t u n c temporis
parochia Vaccarezza s u u m h a b e b a t p a r o c h u m . Quidam circa funera
coniugum Rossi d e p o n u n t eadem clam fuisse peracta, quod falsum est;
alii l o q u u n t u r de q u a r t a funeraria soluta a p a r o c h o Casella parocho Vaccarezza, quod pariter falsum est, cum defuncti erant pauperrimi. Haec
aliaque, q u a e brevitatis causa omittuntur, in d u b i u m saltem revocant
vim probativam testium allatorum a Rev. Bracesco.
Cum itaque nullo valido ac firmo a r g u m e n t o actor probaverit iurisdictionem sibi competere in domos, de quibus est quaestio, ex iis, quae
in iure exposuimus, p a r o c h u s Casella t r b a n d u s n o n est a pacifica possessione, q u a m obtinet, praedictarum d o m o r u m . Quin imo, cum possessio
q u o a d d o m u m Cason di Tonno aliasque ad sinistram torrentis Brevenna erectas sit plus q u a m sexagenaria, dicendum est favore ipsius
parochi inductam fuisse praescriptionem.
At p a r o c h u s Casella n o n sola innititur possessione, sed positiva
affert documenta ad p r o b a n d u m d o m o s controversas suae parochiae
pertinere. Revera hoc concorditer d e p o n u n t fere triginta testes, ostendunt
regesta parochialia, ac t e s t a t u r antiquissimum d o c u m e n t u m Sac. Dovadola anni 1562J in quo ita fines parochiae Casel la d e s c r i b u n t u r : E se
confina con granaia et bagoora pi avanti, se trova un altro fosato
detto li soglij, il qual fosato p a r t e in spirituale fra ternano parochia
d i Vaccarezza et la pieve de la casella si cala gi dal monte, e si va
fenire nel fiume detto Caverna, di poi si vien giuso drieto a detto
f i u m e sin rente avosio diritto al monte di la dal fiume, e si m o n t a
suso per la schiena sino al monte detto il carmo . Quamvis hoc docum e n t u m dici n e q u e a t publicum, a t t a m e n , propter eius antiquitatem
maximi ponderis est.
S. Romana Rota
Etenim libri ecclesiarum antiqui propter eorum antiquitatem p r o b a n t
pro Ecclesia, atque istud vel maxime locum habet, q u a n d o agitur de
probandis finibus ac territorio (Reiftenst., II, XXII, 14,121). Est praeterea
d o c u m e n t u m e x a r a t u m a Sacerdote, qui uti Gapellanus et Archipresbyter
inservivit ecclesiae Gasella per "spatium 50 a n n o r u m , quique q u a t u o r
seniores paroeciae vocavit, ut eum instruerent de re, q u a m scribere volebat ad c o m m o d u m futurorum p a r o c h o r u m . Vim h u i u s documenti recognovit etiam actoris P a t r o n u s qui plura scripsit ad infirmandam eius
auctoritatem, q u a e t a m e n ridicula sunt et prorsus despicienda. Etenim
falsum in primis est d o c u m e n t u m esse informe, carere videlicet initio et
data, incipit e n i m : Anno Domini 1562 die 6 augusti io Domenico de
D o v a d o l a , etc.; futile deinde est existentiam ipsam in dubium revocare
Sac. de Dovadola, qui parochiae Casella addictus fuit, uti diximus, per
50 annos, quod patet ex regestis parochialibus, quibus subscripsit u s q u e
ad a n n u m 1601. Futile pariter est arguere ex eo quod d o c u m e n t u m conscriptum fuerit vernculo pedemontano, cum auctor se dicat romanicum.
Nam primo dialectum romanicum potest facile expers conspicere in
scriptis Sac. Dovadola. Deinde, etiamsi scriptor se dicat romanicum, post
decem annos commorationis Gasellae, poterat optime linguam loci addiscere, eademque lingua conscribere.
Quibus omnibus rite diligenterque perpensis, Nos infrascripti auditores de T u r n o pro tribunali sedentes et solum Deum prae oculis habentes,
Christi nomine invocato, dicimus, declaramus ac sententiamus iurisdictionem super d o m u s controversas pertinere n o n parocho Vaccarezza
sed parocho Casella ad n o r m a m sententiarum primae et secundae instantiae, q u a s confirmamus; i. e. ad propositum dubium r e s p o n d e m u s , negative, c o n d e m n a n t e s p a r o c h u m Vaccarezza ad omnes expensas iudiciales
solvendas.
Ita p r o n u n c i a m u s m a n d a n t e s Ordinariis locorum et ministris tribunalium, ad q u o s spectat, ut exsecutioni m a n d e n t h a n c n o s t r a m definitivam
sententiam, et a d v e r s u s reluctantes procedant ad n o r m a m C. I. C, praesertim tit. XVII, lib. IV, iis adhibitis exsecutivis et coercitivis mediis,
quae magis o p p o r t u n a et efficacia pro rerum adiunctis exstitura sint.
R o m a e , in Sede Tribunalis S. R. Rotae, 31 ianuarii 1919.
L.. S.
Ex Cancellaria, 1 martii 1919.
S a c . T. Tani, Notarius.
476
PONTIFICIA COMMISSIO
AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS
DUBIA
1. Utrum praescripta decreti S. G. G. diei 30 nov. 1910 Decorem dom u s Dei de chori disciplina in urbe servanda, I-VIII, a d h u c vigeant.
R e s p . : Affirmative.
Can. io.
R e s p . : Affirmative.
1
477
R e s p . : Affirmative.
6 . U t r u m Canonici iubilati sint exempti a servitio altaris pro s u a vice C a n . 4 2 2 , 2 .
praestando, n o n obstante contraria consuetudine.
R e s p . : Affirmative.
7 . Utrum verba qui sectae acatholicae adhaeserunt canonis 542 sint C a n . 5 4 2 .
intelligenda de iis, qui Dei gratia moti ex haeresi vel schismate, in quibus
nati sunt, ad Ecclesiam pervenerint; an potius de iis qui a fide defecer u n t et sectae acatholicae a d h a e s e r u n t .
Resp. : Negative ad primam partem, affirmative ad secundam.
8. U t r u m , a d n o r m a m canonis 567, 1, et canonis 578, n. 1, novitii
et professi a votis temporaneis, si morte praeveniantur, ad eadem ac
professi a votis sollemnibus, a u t professi a votis simplicibus perpetuis,
suffragia ius habeant, etiamsi aliter ferant constitutiones antea approb a t a e a S. Sede.
R e s p . : Affirmative et ad mentem.
12 iun. 1858, n. IV, respect. Inter reliquas, S. C. de Relig., 1 ian. f911, n. VIII; vel,
si agatur de Monialibus, ad normam decreti Perpensis S. Congr. Episc, et Regul.
3 maii 1902, n. XII, ita ut, data dimissione, ab omni vinculo dictorum votorum et
obligatione liberi fiant ;
%
vel utrum etiam quoad eosdem professos servare licebit modum dimissionis
qui, sub cap. I, tit. XVI, lib. II, Codicis, servandus praescribitur circa Religiosos
qui vota temporaria nuncuparunt ;
et, quatenus affirmative ad hanc secundam partem, quaeritur utrum Reli giosus (regularis sive monialis), hoc modo dimissus, ipso facto solutus habendus sit
ab omnibus votis religiosis, uti de dimissis professis votorum temporariorum statui tur in can. 648.
C a n n
et 5 7 8
567, 1
1
' **
478
12. U t r u m facultas celebrandi Missam in domo privata sit ab Ordinario, ad n o r m a m canonis 822, 4, i n t e r p r e t a n d a restrictive.
R e s p . : Affirmative.
13. U t r u m , ad n o r m a m can. 987, impeditis a d n u m e r a n d u s sit is, cuius
pater vel m a t e r t a n t u m est acatholicus, alter p a r e n s catholicus. Et, quat e n u s affirmative, an etian eo in casu, quo m a t r i m o n i u m m i x t u m datis
cautionibus cum dispensatione in hoc vetito contractum fuit.
R e s p . : Affirmative in o m n i b u s .
14. An sepultura fidelium, q u a e locum obtinet in ecclesia s u b t e r ranea, censenda sit facta in ecclesia in s e n s u canonis 1205, 2.
Resp. : Affirmative, si a g a t u r de ecclesia s u b t e r r a n e a , q u a e sit vere
et proprie ecclesia, divino cultui addicta.
479
Card.
c a n n . 1355,1356,
1 4 4 L
GASPARRI,
Praeses.
Aloisius
Sincero,
Secretarius.
alcuni autori,
volte
il giorno?
1919:
Negative.
PIETRO
Sincero,
Segretario.
Nella adunanza plenaria del 9 dicembre 1917, gli Emi Padri, propostosi il seguente
dubbio : Utrum dubia quae minoris sint momenti aut non multum difficultatis habeant,
solvi possint ab Eio Praeside Commissionis, hanno risposto : affirmative.
481
4sr
SEGRETERIA
DI
STATO
NOMINE
Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre si degnato di
nominare:
15 novembre 1919. Il Revino P. Giovanni Lottini, dei Frati Predicatori, Commissario della Suprema Sacra Congregazione del
S. Offizio.
18
L'Emo signor Cardinale Oreste Giorgi, Protettore della Congregazione degli Oblati di Maria Vergine.
20
Pontificio:
ottobre
1919. Mons. Francesco d'Aquino Correa, Vescovo titolare di Prusiade e Presidente dello Stato di Matto Grosso
nel Brasile.
17 novembre
Mons. Andrea Karlin, Vescovo titolare di Temiscira.
Prelati Domestici di S. S.:
2 agosto 1919.
5 novembre
18
>y ;
483
1919. Al sig. capitano Antonio Tommaso d'Aquino Correa, Direttore generale delle Poste nello Stato di Matto
Crosso in Brasile.
12
13
S. S.:
14
10
19
21
NECROLOGIO
U novembre 1919. L'Emo sig. Cardinale Felice De Hartmann, arciv. di Colonia.
14
Annus XI - VoL XI
19 Decembris 1919
Num. 14
S. R. E. CARDINALIUM
Ssmus D o m i n u s Noster Benedictus P a p a XV, allocutione in S. Consistorio habita, publicavit S . R . E . presbyterum Cardinalem
ADULPHUM
BERTRAM,
patriarcham H i e r o s o l y m i t a n u m ;
rarium;
IOANNEM SOLDEVILA Y ROMERO,
archiepiscopum C a e s a r a u g u s t a n u m ;
archiepiscopum tit. T r a p e z u n t i n u m ,
Nuntium apostolicum in A u s t r i a ;
ALEXANDRUM KAKOWSKI, archiepiscopum Varsaviensem ;
EDMUNDUM DALBOR,
ACTA, vol. X I , n. 1 4 . 19-1&.919.
486
ecclesiae
Ferrariensi
P. D. Franciscum
et
episcopali
Comaclensi
Rossi, h a c t e n u s archiepiscopum
praeCalari-
tanum.
Titulari
metropolitanae
ecclesiae
Bardinensi,
R.
P.
D.
Gisienum
Veneri, h a c t e n u s episcopum A q u a e p e n d e n t e m .
Titulari
archiepiscopali ecclesiae
Tamiathensi,
R. P. D. Sebastianum
archiepiscopali ecclesiae
Constantiensi,R.
D. P e t r u m
Aloisi-
Pisani,
lustinopolitanae, R. P. D.
Angelum
R. P. D.
Dominicum
Dominicum
Scopel-
episcopali
ecclesiae
Paltensi,
R. P. P r o s p e r u m
p r a e l a t u m Acrensem et P u r u e n s e m .
Bernardi,
487"
I n s u p e r Beatissimus P a t e r alios etiam, iam renuneiatos per Apostolicas sub plumbo Litteras, Sacrorum Antistites publicavit, scilicet:
ARCHIEPISCOPOS :
et
Albae-Iulien.,
Basilium
Suciu.
EPISCOPOS:
iam episcopum
Pharao-
nensem.
Cusarum,
Romualdum
Argentoratensem,
Ialbrzyhowski.
Carolum
Ruch.
Ernestum
Tonizza.
Polemoniensem,
Iosephum
Dardand.
Catennensem,
Raimundum
Calvo.
Orthosiensem,
Hyppolitum
Olivelli.
II
I. - EMI
P P . CARDINALES
RUBRO" GALERO
ORNANTUR
ADULPHUM BERTRAM,
PHILIPPUM
Emum
AUGUSTUM S I L J ,
CAMASSEI,
488
Emum
Emum
ALEXANDRUM KAKOWSK,
Emum
EDMUNDUM
DALBOR.
IL
- PROVISIO
ECCLESIARUM
ecclesiae
Arrelinae
praefecit
R.
P.
D.
Emmanuelem
Basulto
Caelesti-
R. P. D. Franciscum U r a n g a
De
La
Celle,
episcopali
ecclesiae
Sozusensi,
R. D.
Alphonsum
Belloso,
episcopali
ecclesiae
Flaviadensi,
R. D. Ioannem
Murray,
R. D. Valentinum Cornelias
489
I n s u p e r Beatissimus P a t e r alios etiam, iam renunciatos per apostolicas sub p l u m b o Litteras, Sacrorum Antistites publicavit, scilicet :
ARCHIEPISCOPOS :
Franciscum
Kordc.
EPISCOPOS :
Gulielmum
Stephanum
Ehithymnensem,
O' H a r e .
Hanauer.
Antonium
Antunes.
Ceslaum
Sckolowski.
ABBATES:
B. M.
III. - T I T U L I EMIS
M.
Nicolini.
P P . CARDINALIBUS ASSIGNATI
BERTRAM
Emo
GAMASSEI
E m o S I L J titulum S. Caeciliae;
Emo
VALPRO DI BONZO
Emo
KAKOWSKI
Emo D
ALBOR
titulum S. Augustini;
Theatinae,
successione), Ferrariensi,
Bombayensi,
Pragensi,
Montis
Begalis (ex
Fogarasiensi,
suc-
Vaciensi (ex
490
b) Nominationes, 1 8 0 , 3 8 7 .
c) Designationes
Ordinariorum
pro appellatione, 5 2 , 1 8 0 , 3 2 4 .
I. - A C T A B E N E D I C T I PP. XV
EPISTOLAE ENCYCLICAE, 2 0 9 , 4 3 7 .
EPISTOLA APOSTOLICA, 4 4 0 .
CONSTITUTIONES APOSTOLICAE, 2 2 2 , 3 3 7 .
LITTERAE APOSTOLICAE, 3 3 , 6 5 , 6 6 , 6 8 ,
109, 226, 2 2 8 - 2 2 9 , 262, 2 6 3 , 305, 369,
371, 372, 409, 456, 457.
EPISTOLAE, 3 5 - 3 7 , 7 0 , 7 1 , 1 0 8 , 1 2 1 , 1 2 2 ,
169, 171, 230, 2 6 4 - 2 7 5 , 307, 308, 3 4 0 344, 376-381, 411, 412, 460, 461.
SACRORUM CONSISTORIORUM,
257-261,
b) Liturgica,
58,
142-145,
190,
SEMINARIIS ET
DE
STUDIORUM UNIVERSITATIBUS, 1 9 .
SERMO, 1 1 1 .
108,
S. CONGREGATIO
ALLOCUTIONES, 9 8 , 2 5 7 .
ACTA
S. CONGREGATIO RITUUM :
97III. -
485-489.
ACTA
TRIBUNALIUM
S . POENITENTIARIA APOSTOLICA, 2 0 , 3 3 2 .
11. - A C T A
SACRARUM
S. ROMANA ROTA :
CONGREGATIONUM
S . CONGREGATIO S . OFFICII, 5 , 7 2 , 3 0 9 , 3 1 7 .
S. CONGREGATIO CONSISTORIALIS :
a ) Documenta, 6 , 3 9 , 4 3 , 4 4 , 7 2 ,
74, 75, 119, 120, 124, 175, 177, 233,
234, 277, 346.
b) Provisiones Ecclesiarum, 7, 4 5 ,
76, 178, 2 3 5 , 279, 347, 3 8 2 , 415.
c) Nominationes, 4 5 , 7 6 , 2 3 5 , 3 1 7 ,
348, 415.
d) Designationes
Ordinariorum
pro appellatione, 2 7 9 - 2 8 0 , 3 4 8 , 4 1 5 .
S. CONGREGATIO
DE
DISCIPLINA
SACRA-
a) Sententiae, 2 2 , 8 9 , 1 4 6 , 1 5 4 , 1 9 2 ,
290, 358, 392, 422, 428, 469.
6) Citationes edictales, 1 6 3 .
c) Causae actae sub secreto, 5 9 .
SUPREMUM
SIGNATURAE
APOSTOLICAE
TRIBUNAL, 2 9 5 .
COETUS S . R . E . CARDINALIUM A S . P .
PECULIARITER DESIGNATUS, 2 5 1 .
PONTIFICIA COMMISSIO AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS, 4 7 6 .
IV. -
ACTA
OFFICIORUM
SECRETARIA STATUS:
Epistola,
249.
MENTORUM, 8.
S. CONGREGATIO CONCILII, 9 , 4 6 , 7 7 - 7 8 , 1 2 8 ,
236, 280, 318, 349, 382, 416, 462-463.
S. CONGREGATIO DE RELIGIOSIS, 1 8 , 1 7 9 ,
239, 240, 321, 323, 420.
S. CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE :
a) Notificationes,
403.
51.179,241, 285,
6 ) Necrologium, 3 2 , 6 4 , 9 6 , 1 6 8 ,
208, 256, 304, 336, 368, 408, 436, 484.
INDEX
DOCUMENTORUM
' MENSE
i PAG.
DIE
I. - ACTA B E N E D I C T I P P . XV
I. - EPISTOLAE
1919
Ian
14
Nov.
ENCYCLICAE
In hac tanta. - Ad V. E. Felicem S. R. E. card. Hartmann, archiepiscopum Coloniensem, ceterosque Archiepiscopos et Episcopos Germaniae, de sancto
Bonifacio, Germaniae apostolo, ac de eius perfecta
constantique cum Apostolica Sede coniunctione,
duodecimo exeunte saeculo ab inchoata gloriosi
eiusdem Martyris apud Germaniae populos Apostolica Legatione .
Paterno iam diu. - Ad Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos aliosque locorum Ordinarios
pacem et communionem cum Apostolica Sede habentes: de stipe colligenda pro pueris Europae mediae
fame laborantibus
209
437
30
Maximum illud. - Ad Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos orbis catholici: de fide catholica per orbem terrarum propaganda
440
Febr.
13
Maii
16
337
I V . - LITTERAE APOSTOLICAE.
1918
Dec.
10
33
494
Index documentorum
ANNO
MENSE
DIE
1918
Dee.
19
1919
ian.
Mart.
Apr
Iun.
Iul.
AU
Sept.
Exstat, Derthusensi. - Conceditur in perpetuum indulgentia plenaria toties quoties lucranda die festo
titulari Societatis regalis cingulo Nostrae Dominae ad cathedralis ecclesiae D e r t h u s e n s i s . . . .
Locami, intra fines. - Templum Locarnense B. Mariae Virg. a Saxo, in dioecesi Luganensi, titulo ac
privilegiis basilicae minoris honestatur . . . .
Exstat in urbe. - Ecclesia Ss. Ursulae et Sociarum,
Vv. et Mm , in urbe Bonaerensi, titulo basilicae
minoris decoratur
'.
23- Dilectus filius. - Consociationi Dominae Nostrae a
salute Parisiis canonice erectae indulgentiae et spiritualia privilegia conceduntur
.
Illustriores. - Ecclesia Rothomagensis B. M. Virginis
a Bono Succursu titulo ac privilegiis basilicae minoris decoratur
Quae catholico nomini. - Vicariatu Apostolico Congi
Belgici dismembrato, duo ex eo constituuntur Vicariatus, alter titulo Leopoldopolitanus , alter
Novae Antuerpiae
29 Quae catholici orbis. - Ecclesia metropolitana S. Iacobi
Maioris in Urbe Marianopoli titulo ac privilegiis
basilicae minoris honestatur
Cum ex Apostolico munere. - Metropolitanae ecclesiae
Gorcyrensi uniuntur Sedes Zacynthiensis et Cephaludensis
Quae rei sacrae. - Metropolitanae ecclesiae. Naxiensi
uniuntur Sedes Tinensis e t Miconensis
. . . .
Inclyta Benedicti Patris familia. - Restituitur ecclesia sanctae Iustinae, Patavii sita, in abbatiam benedictinam
.
15 Diuturni. - Ad Germaniae Episcopos: pace tandem
sancita, opportuna monita profert quibus, Catholicae Ecclesiae opera, quamprimum belli damna
resarciantur. . . . . . . . . . . . . . .
Illustriores inter sacras aedes. - Cathedralis ecclesia
Derthusensis beatae Mariae Virginis in caelum
Assuptae titulo ac dignitate basilicae minoris honestatur . . . . .
'. . . . . .
21 Romanorum Pontificum. - Sanctuarium Eugubinum
sancti Ubaldi episcopi titulo basilicae minoris decoratur eidemque alia privilegia conceduntur . .
Vestigiis Romanorum Pontificum. - Ecclesia B. M. Virginis ad Nives, in oppido Cuglieri, dioecesis Bosanensis, basilicae minoris titulo ac privilegiis honestatur . . . . . . . . . . . . . .
In
suprema.
Nova
in
Indiis
orientalibus
dioecesis
10
Patnensis erigitur . . . . . . . . . . . .
495
MENSE
DIE
1919
Sept.
27
V. - EPISTOLAE.
1918
Dec.
26
1919
Ian.
20
27
Febr.
14
Mart.
11
12
20
21
Imaginem vestrae. - Ad Iosephum S. R. E. card. Prisco, archiepiscopum Neapolitanum, ceterosque Campaniae Ordinarios, gratias agens de communibus
obsequentissimis litteris, occasione proximi conventus annui reverenter datis
Inter egregias. - Ad RR. PP. DD. Archiepiscopum Lini anum ceterosque in Peruviana regione Episcopos, de tuenda ac roboranda in eorum dioecesibus
fide
Pietatem et fidem. - Ad R. P. D. Arthurum Hinsley,
antistitem dom. pont., Anglorum Collegii moderatorem, saeculo exeunte a collegio restituto . . .
Quum annus. - Ad R. P. D. Franciscum Xaverium
episcopum Tarbiensem et Lourdensem de sacris
solemnibus peragendis in memoriam apparitionis
B . M . V . Immaculatae. . . . . . . . . . .
Exeunte altero. - Ad R. F. Himerium a Iesu, Fratrum
a Scholis christianis praepositum generalem, altero
saeculo exeunte ab obitu S. Ioannis Baptistae de la
Salle, eorum Patris legiferi
Praeclara. - Ad R. P. Thomam Pgues, ex Ordine
Praedicatorum, qui Summam Theologicam S. Thomae, gallice in modum Catechismi explicatam, ediderat
Mirifice. - Ad R. P. Reginaldum Garrigou-Lagrange,
ex Ordine Praedicatorum, ob editum ab eo tractatum apologeticum De revelatione
Nuper. - Ad omnes catholici orbis Episcopos ceterosque locorum Ordinarios de Missionibus catholicis
Terrae Sanctae iuvandis .
.
Multiplices quidem. - Ad Ioannem S. R. E. card. Csernoch, archiepiscopum Strigoniensem, de praesenti
rei religiosae condicione in Hungaria
Quae Pompeios. - Ad RR. PP. DD. Carolum Gregorium Mariam Grasso, archiepiscopum Salernitanum, Herculanum Marini, archiepiscopum Amalphitanum, ceterosque Episcopos, qui Pompeios ad
Marianam aedem convenerunt: de officiis reverenter exhibitis gratias agens eorumque sollertiam providentiamque commendans
Cohaeret plane. - Ad RR. PP. DD. Bernardum, archiepiscopum Bogotensem, ceterosque Archiepiscopos
496
ANNO
1919
Index documentorum
MENSE
Apr.
DIE
22
Maii
Iun.
PAG.
265
169
1919
MENSE
Iun.
Iul.
Aug.
Sept.
Oct.
DIE
4$7
PAG.
275
340
308
341
344
376
377
378
379
380
381
411
412
Index documentorum
ANNO
MENSE
DIE
1919
Oct.
12
PAG.
460
461
i'
33i
VI. - ALLOCUTIONES.
Martii
Iulii
10
3
98
257
Mart.
co
VII. - SERMO.
i
i1.
I
iii
<
II. - ACTA SACRARUM CONGREGATIONUM
-
1918
1919
Dec.
Febr.
Iul.
14
10
4
18
5
72
309
317
1918
Nov.
Dec.
1919
Ian.
Febr.
22
21
30
1
20
24
.7
15
Dismembrationis et
.6
7
39
119
43
44
119
72
f?
j
f
4'
ib
*
s]
's
MENSE
1919
Febr.
PAG.
DIE
22
Mart.
22
28
Maii
22
Iun.
20
4
19
. 20
74
75
120
124
180
175
177
233
234
277
Aug.
Declaratio circa naturam quasi-paroeciarum vel missionum dioecesum quarumdam post Codicis iuris ca346
Dec.
Apr.
15
Provisionis paroe236
Iul.
14
Dec.
15
78
46
1919
Febr.
280
26
Maii
18
349
22
382
Iun.
12
DIOECESIS
10
N. Donariorum votivorum
Indultum de abstinentia et ieiunio pro America latina
416
Iul.
Nov.
11
318
462
463
500
Index documentorum
MENSE
DIE.
V. - S. CONGREGATIO DE RELIGIOSIS.
Dec.
Mart.
31
Apr.
Iul.
10
15
Oct.
Ian.
Mart.
15
20
Apr.
11
Maii
Iul.
14
PINNEN. Decretum canonizationis beati Gabrielis a Virgine Perdolente, clerici professi e Congregatione Clericorum regularium excalcatorum a Sanctissima
Cruce et Passione D. N. I. C. . . . . . . . ,
ROMANA. Decretum beatificationis et canonizationis
ven. Servae Dei Annae Mariae Taigi, matrisfamilias, e tertio Ordine Sanctissimae Trinitatis redemptionis captivorum
Ian.
10
ROMANA. Dubia
ALBINGANEN. Dubium . . . . . . . . . . . .
BRIXIEN. Decretum super introductione causae beatificationis et canonizationis Servi Dei Innocentii a
Bertio, sacerdotis professi Ordinis Minorum S. Francisci Capuccinorum.
MENSE
1919
Ian.
PAG.
DIE
Febr.
Mart.
14
Apr.
9
17
Maii
14
16
501
ANDEGAVEN. Decretum super introductione causae beatificationis seu declarationis martyrii Servi Dei
Natalis Pinot, parochi vici Louroux-Bconnais .
URBIS ET ORBIS. De Missa votiva solemni Ssmi Sacramenti, vel de pace, omittenda in oratione XL Horarum, die Gommemorationis omnium fidelium defunctorum
VICARIATUS APOSTOLICI GABONEN. De benedictionibus
et sacramentalibus pro catechumenis
Dubium de nomine Antistitis exprimendo in canone
Missae
ROMANA. Decretum beatificationis et canonizationis
ven. Servae Dei Annae Mariae Taigi, matrisfamilias, e tertio Ordine Ssmae Trinitatis redemptionis
captivorum
PARISIEN. Decretum beatificationis et canonizationis
ven. Servae Dei Ludovicae de Marillac, viduae
Le Gras, confundatricis Societatis Puellarum caritatis
BRIXIEN. Decretum beatificationis Servi Dei Ludovici
Pavoni, sacerdotis et fundatoris Congregationis
Filiorum Mariae Immaculatae
SPOLETANA. Decretum confirmationis cultus ab immemorabili tempore praestiti Servo Dei Fr. Ugolino
a Gualdo Captaneorum, Ord. Eremitarum S. Augustini, beato nuncupato
PAPIEN. Decretum confirmationis cultus ab immemorabili tempore praestiti Servo Dei Isnardo de Chiampo,
sacerdoti professo Ordinis Praedicatorum, beato vel
sancto nuncupato
CLAROMONTEN. SEU NOVAE CALEDONIA E. Decretum beatificationis seu declarationis martyrii Servi Dei
Blasii Marmoiton, laici professi Societatis Mariae,
in odium fidei, uti fertur, interempti
AURELIANEN. Canonizationis Beatae Ioannae de Arc,
virginis, Aurelianensis puellae nuncupatae . . .
Praefationes i n Missali Romano inserendae . . . .
MARIANOPOLITANA. De Missa et Communione durante
expositione Ssmi Sacramenti
Dubium
BERGOMEN. Decretum beatificationis et canonizationis
Servae Dei Paulae Elisabeth, in saeculo Constantiae Cerioli viduae Buzecchi-Tassis, fundatricis ac
primae moderatricis generalis Instituti Sororum a
S. Familia
Decretum super occurrentia duorum responsoriorum
de tempore cum duobus responsoriis Apostolorum
et Evangelistarum vel Martyrum tempore paschali.
19-12-919.
34
Index documentorum
ANNO
MENSE
1919
Iul.
DIE
22
23
Oct.
Nov.
6
1.2
CONGREGATIO DE SEMINARIIS
ET DE STUDIORUM UNIVERSITATIBUS.
1918
Oct.
31
ACTA
TRIBUNALIUM
1919
Dec.
15
Iul.
18
1918
Ian.
Febr.
Maii
5
10
MENSE
DIE
1918
Iul.
2
9
13
15
15
1919
Nov.
Dec.
Ian.
31
Febr.
Mart.
15
1
Nov.
18
11
Maii
31
Mart.
24
Oct.
29
IV.
ACTA
OFFICIORUM
SECRETARIA STATUS.
>
Maii
28
503
n i
I N D E X
A N A L Y T I C U S
A
Abstinentia et ieiunium: indultum ab illis
renovatur pro America Latina et insulis Philippinis, 462.
Administratores dioecesani in America: dubia solvuntur circa eorum nominationem, 75.
Alienatio bonorum ecclesiasticorum: ubi de
eius invaliditate et sanatione, 382 sqq.
Altahensis abbatia O. S. B. in Bavaria restituitur in abbatiam sui iuris, 33.
America Latina, v. Abstinentia.
Amette S. B. E. card. Adulphus, archiepiscopus Parisiensis, epistolam accipit ob
solemnem consecrationem Basilicae Sacratissimi Cordis Iesu ad Montem Martyrum, 412.
Amigdalensis cathedralis templum, v. O'Connor.
Andegavensis episcopus, v. Hwmeau.
Antofogastensis, v. Serenensis.
Apostolatus precationis, v. Missiones.
Appellationes, v. Conciliorum celebratio.
Armenia, v. Orientalis Ecclesia.
Assessores in causis ecclesiasticis, v. Tribunalia.
Auditores in causis ecclesiasticis, v. Tribunalia.
Australasiae: iurisdictio Delegati apostolici
extenditur ad omnes quoque Missiones
totius Oceaniae Insularis nec non Malesiae, 285.
B
Bavaria, v. Monacensis.
Bkefi Bemigius, ex Ordine Cisterciensium,
abbas de Zircz, gratulatoriam accipit
epistolam ob eius contra deturbatores
religionis virtutem, 380.
R E R U M
N O T A B I L E M
506
<i
|
|
\
Index
tyrum, v. Amette.
Csernoch S. B. E. card. Ioannes, archie-
507
D
De Arc Ioanna (B.), virgo aurelianensis:
decretum de miraculis ad eius canonizationem, 187; id. de tuto, 324.
De Chaco, v. Vicariatus Apostolici.
Defunctorum omnium fidelium commemora-
F
Fels Felix Bodulphus, antistes urbanus,
et Sociae: de-
Dominicianae
sorores Hiber-
niae, religiosae feminae, epistolam accipiunt qua B. P. exactum a condita ipsarum familia Dublini saeculum secundum
commemorat atque laetatur, 269.
antistita
ac
508
I
Idndi Bernardinus, O. S. B , prior Archiabbatiae S. Martini in S. Monte Pannoniae, epistolam accipit gratulatoriam ob
fortitudinem qua blandimentis et comminationibus factiosorum hominum restituit, 379.
Indulgentiae: dubium circa potestatem eas
adnectendi rosariis, coronis precatoriis, etc., 332.
Innocentius a Bertio, sacerdos professus
O. M. Gapuccinorum : decretum de introductione causae eius beatificationis
et canonizationis, 83.
Ioseph (S.), v. Missa.
Isnardus de Chiampo, ven. servus Dei : decretum confirmationis cultus ei ab immemorabili praestiti, 184.
Istituto di coltura filosofica religiosa ,
v. Garagnani.
L
Ladeuse Paulinus, rector Universitatis Lovaniensis, una cum doctoribus decurialibus, epistolam accipit de ipsa universitate quamprimum in pristinum restituenda, 341.
Laicales religiones: dubium relate ad canones eas respicientes, e latina in alias
linguas translatos, 179.
Laurentius a Brundusio (S.), v. Venantius.
Leopoldopolitanus vicariatus apostolicus
instituitur, a vicariatu apostolico Congi
Belgici dismembratus, 228.
Liboitus, v. Orientalis Ecclesia.
Limanus archiepiscopus, v. Peruviani.
Loca Sancta Palestinae : quam pro illis diuturnam operam dederint RR. Pontifices
et christiani occidentales, 100 ; laetitia
postquam illa tandem in christianorum
potestatem venerunt, 100, anxietas de
illorum sorte a Concilio pacis Parisiensi
statuenda, 100 ; acatholicorum ibi actio
pertimescenda, 100, 101 ; hortatur B. P.
Episcopos orbis ad fraternum studium
erga Orientales, 101; v. Terrae Sanctae.
Lourdensis, v. Tarbiensis.
Lovaniensis Universitas, v. Ladeuse.
Lungrensis nova dioecesis graeci ritus in
Calabriis erigitur, 222.
Lusitania, v. Mendes Bello.
M
Maria B. V. Immaculata: sollemnia in memoriam eius apparitionis, v. Tarbiensis.
Maritima obsidio: vota B. P. ut protinus
cesset, 259.
Marmoiton Blasius, ven. servus Dei : eius
vitae enucleati o et decretum de eius martyrii declaratione, 242.
Marquina \y Corrales Angelus, episcopus
Canariensis, epistolam accipit gratulatoriam de dioecesana synodo, 266.
Matrimonium: plura de consensu qui in eo
requiritur, 25; de metu qui illud dirimit, 25, 90, 193, 291 ; de licentia parochi ad illud celebrandum, 155 sqq., 359,
423; causae circa illud semper privilegiatae, 299.
civiliter contractum, 359.
Mendes Bello S. B. E. card. Antonius, patriarcha Olyssiponensis, una cum ceteris archiepiscopis et episcopis Lusitaniae,
epistolam accipit de ineunda ratione ad
res illius Ecclesiae relevandas, 340.
Missa: in eius canone nomen tantum Ordinarii loci exprimendum, 145.
de ipsa ac de communione, durante expositione SS. Sacramenti, 246.
de requie: dubium circa eam, 420.
nova praefatio in missis defunctorum,
190; idem in festis S. Ioseph, 191.
pro populo : quinam et qua ratione illam applicare tenentur, 48 sqq.; quid
de curatis, localistis, cooperatoribus parochi, 49 ; quid de missionariis stationibus vicariatus apostolici praepositis, 50.
votiva sollemnis SS. Sacramenti vel de
pace omittenda est in Oratione XL horarum, die commemorationis omnium
fidelium defunctorum, 142.
Missionarii e militia redeuntes : circa illos
decretum a S. C. de Propaganda editur, 51.
Missiones catholicae: de illis fuse loquitur
B. P. in Epistola Apostolica, die xxx novembris: quae, trium saeculorum spatio,
saeviente persecutione, Ecclesia pro nomine christiano propagando egerit commemorat, cum nominibus praecipuorum
Evangelii praeconum per orbem, 440,441 ;
immensa tamen adhuc in tenebris animarum multitudo manet, 441, unde ad
studia missionum catholicarum fovenda
hortatur Pastores et populos, 461. Pri-
509
510
Ordinarii quidam designantur pro appellatione a metropolitis, 44-, 45, 52, 180, 279,
280, 324, 348, 349, 415.
quaedam facultates illis iam concessae
usque ad sex menses post pacem signatam, 120, v. Valor, Alienatio, Sanatio.
Orientale Institutum, v. Missiones.
Orientalis Ecclesia: maxima de ea Summorum Pontificum sollicitudo, 97. Pro
ea S. Congregationem peculiarem B. P.
constituit, 98, atque Institutum pontificium, 99; ad maiorum molem levandam
durante bello opem pro viribus contulit,
praesertim pro Armeniae, Syriae, Libani
incolis, 99; pro pueris Armeniae altrix
domus ConstantinopoIi constituta, 99;
cura pro christianis Russico iam imperio subiectis, 100, v. Nicolas.
P
Palaestina, v. Loca Sancta.
Pallii (S.) expostulatio et concessio, 106,
261.
Paroeciae: de earum provisione in Lusitania, 237.
quasi: de earum natura' apud quasdam
dioeceses post C. I. C. promulgationem,
346.
Parochi: eorum ad matrimonium validum
necessaria praesentia, 470; de eorum
translatione, 318 sqq.
Parochiales fines determinare Episcopi est ;
149; de iisdem quaestiones variae,
150 sqq., 469 sqq.
domus, 470.
Parodi Maurus, Congregationis Olivetanae
abbas generalis, epistolam accipit DG
anno exacto ab ea religiosa Familia condita, 307.
Patavium, v. Iustinae (S.).
Patnensis dioecesis nova in Indiis Orientalibus erigitur, 456.
Pavoni Ludovicus, ven. servus Dei: eius
vitae enucleatio eiusque causae beatificationis introductio, 139.
Pegues Thomas, O. P., epistolam accipit
gratulatoriam ob Summam Theologicam
S. Thomae gallice in modum catechismi
explicatam, 71.
.
Peruviani archiepiscopus et episcopi epistolam accipiunt de tuenda ac roboranda
in eorum dioecesibus fide, 230.
Petri Apostoli (S.) opus, v. Missiones.
Philippinae Insulae, v. Abstinentia.
511
512
Index
analyticus rerum
Elisabeth) 253 ; Cestac Ludovicus Eduardus, 300; Clausi Bernardus Maria, 94;
Chaminade Gulielmus Ioseph, 300 ; Colin
Ioannes Claudius, 29, 94 ; de Arc Ioanna,
165, 301 ; De Mariilac Ludovica, 94, 301 ;
De Mas Vedruna Ioachima, 62 ; De Solrainiac Alanus, 62 ; Di Rosa Maria Crucifixa, 29; Dowdall ab Ultonia Ioann.
Baptista, 364; Du Bourg Iosepha, 481;
Filippini Lucia, 300; Fontaine Maria
Magdalena, 301 ; Franciscus a Camporosso, 481; Gabriel a Virgine Perdolente, 29; Genovese Philumena Ioanna,
364; Gerosa Vincentia, 364; Innocentius
a Bertio, 62; Isnardo a Chiampo ,
481 ; Ludovicus a Casauria, 300; Maria
Clothildes Angela a S. Frane. Borgia,
301; Maria Michaela a SS. Sacramento,
481; Marmoiton Blasius, 253; Theophilus a Curte, 253; Marumba Mathias et
Socc, 364; Montaignac De Chauvance
Ludovica Teresia, 300 ; Neumann Ioannes
Nepomucenus, 205; Pavoni Ludovicus,
165, 301; Pelingotto Ioannes, 481; Pinot
Natalis, 62; Postel Magdalena, 29, 94;
Pussepin Maria, 364 ; Redolii Fortunatus, 481; Rossello Maria Iosepha, 364;
Rutan Margarita, 29 ; Stoeger Ioannes
Baptista, 300; Taigi Anna Maria, 29,
94; Teresia a Puero Iesu, 29; Tobin a
KilkenniaFiacrus, 36; Ugolinus a Gualdo
Captaneorum, 165.
Sinenses missiones: apud eas Visitator Apostolicus nominatur, 463.
Syria, v. Orientalis Ecclesia.
notabilium
T
Taigi Anna Maria, ven. serva Dei: decre-
episcopus
episto-
Z
Zacynthiensis sedes, v.
Corcyrensis.
rv
INDE
personarum
A
Ab Aqua Vincentius, 183.
Abi Giaud Nehmatalla, 406.
Adam Williboldus, 33.
Adamski Stanislaus, 368.
Affre de Saint-Rome Aloisius, 256.
Agatha (S.), 355.
Agneses Ioseph, 288.
Aichner, 90, 157.
Alacoque Margarita Maria (B.), 458.
Alasia Andreas, 407.
Albera Paulus, episc. Boven., 76.
Alessio Thomas, 366.
Alexander III, 39.
Alibadzewa Domitilla, 89 sqq.
Alideki Marcus, 93.
A Lisle-en-Rigault Venantius, 268,
Aloisi-Masella Benedictus, 482; archiepisc. tit. Caesarien., 486.
Aloisius (S.), 140.
Aloisius a S. Francisco a Paula, 94.
Alphonsus V, Aragoniae rex, 371.
Al varado Emmanuel, 333.
Alvares Pereira Nonius (B.), 165.
Alvarez Arthurus Caelestinus, episc. tit.
Thapsen., 488.
Alvarez Lobo Antonius, 31.
Alves de Souza Benedictus, episc. Spiritus Sancti, 105.
Alves Tarres Carneiro Emmanuel, 31.
Ambrosetti Thomas, 89, 290.
Amette Leo Adulphus, S. R. E. card.,
archiepisc. Parisien., 260, 412 sqq.,
459.
Amici Ioseph, 483.
Amieux Elias, 254.
514
Index personarum
Philadelphiensis, 103.
Cherchensis, 103.
tit. Philippen sis, 152.
Coloniensis, 209, 348, 361, 381.
- Platensis, 234 sq.
Columbensis, 52.
Pragensis, 382, 489.
Compsanus, 102, 103.
Quebecensis, 348'.
tit. Constantiensis, 486.
Quitensis, 103.
Corcyrensis, 96, 260.
Ravennatensis, 279.
tit. Corinthiensis, 171.
Rhemensis, 88, 458.
tit. Damascenus, 339.
Rossanensis, 45, 102 sq., 222, sqq.,
tit. Dardinensis, 486.
235, 349.
de Guadalajara, 279, 488.
Salernitanus, 264, 348, 415.
Eborensis, 279, 348.
Ferrariensis et Comaclensis, 259, Salisburgensis, 103, 178, 279, 348.
S. Fidei in America, 101.
486.
Fogarasiensis et Albae-luliensis, 347, S. Francisci in California, 332, 348.
S. Iacobi de Chile, 103.
487.
- S. Pauli de Minnesota, 101.
Gnesnensis et Posnaniensis, 485.
S. Pauli in Brasilia, 272.
Hydruntinus, 102.
S.
Sebastiani Fluminis Ianuarii,
tit. Iconiensis, 103.
338
sq.
Lancianensis, 102, 235, 348.
S. Severinae, 45, 349.
tit. Larissensis, 96, 261.
tit. Sardianus, 102.
Limanus, 103, 230 sqq.
tit. Sardicensis, 382, 489.
Lisbonensis, 348.
tit. Scythopolitanus, 103,
Madraspolitanus, 324.
tit. Seleuciensis, 103.
Marianopolitanus, 206, 230, 246.
Senonensis, 279.
Mediolanensis, 10 sqq.
tit. Sidensis, 254.
Mechoacanus, 45.
Spoletanus, 182, 280, 349.
Melburnensis, 180.
tit. Stauropolitanus,-103.
Messanensis, 44.
Strigoniensis, 122, 376.
Mexicanus, 279.
r Surrentinus, 192.
tit. Mocissensis, 347, 487.
Sydneyensis, 180.
Mohiloviensis, 102, 178.
Monacensis et Frisingensis, 102, tit. Tamiathensis, 486.,
Tarentinus, 102, 225, 348.
411 sq.
Index personarum
515
516
Index personarum
;c
Cadi Demetrius, archiepisc. Aleppen.,
r. gr. melch., 258.
Cafasso Ioseph (Ven.), 30
Cagiano de Azevedo Octavius, S.R. E.
card., 206, 226, 339; vide Index documentorum: Litterae Apostolicae.
Cagher Ioannes, S. R. E. card., 205.
Callistus III, 188.
Callori Fridericus, 333.
Index personarum
Calvo Raymundus, episc. tit. Catennen.,
347,387,487.
Camacho Thomas, episc. Salten., 260.
Camassei Philippus, S. R. E. card., 485,
488, 489, 490.
Cammarota Franciscus, episc. Caputaquen. et Vallen., 105.
Cancani-Montani Philippus, 483.
Canegall Ioannes, 469 sqq.
Cano Michael, 334.
Gantwelt Ioannes, episc. Montereyen.
Angelorum, 104.
Capettini Antonius M., episc. tit. Evarien., 180, 261.
Capotosti Aloisius, episc. tit. Thermen.,
vide Index documentorum: S. Congregatio de disciplina Sacramentorum.
Cappati Ioannes Honoratus, 31.
Capponi Ioannes, 288.
Carabini Aloisius, 292.
Cardenal Salvator, 302.
Carie Georgius, episc. Spala ten., 106.
Caricati Ioannes, 407.
Carinci Alphonsus, 434.
Carinci ioseph, 336.
Carlotti Pius, 407.
.
Caroli Rodulphus, archiepisc. tit. Tyren., 102, 234.
Carolus Hyacinthus a Sancta Maria
(Ven.), 61.
Caron Napoleo, 166.
Carrez Cyrillus, 167.
Carrillo Archidona Amadeus, 208.
Carrol Griffin Ioannes, 483;
Caruso ioseph, episc. Cariaten., 101.
Casabona Amadeus, episc. Clavaren.,
104.
Casani Petrus (Ven.), 364.
Casati Antonius, 32.
Casella Prosperus, 256.
Casimiri Raphael, 96.
Casini Ioseph, 483.
Cassani Cletus, archiepisc. Turritan.,
235.
Cassetta Franciscus a Paula, S. R. E.
card., episc. Tusculan., 142,168 ; vide
Index documentorum : S. Congregatio Concilii.
Castaeda Petrus M., 304.
ACTA, vol. X, n. 1 4 . 1 9 - 1 2 - 9 1 9 .
517
518
Index personarum
D
Da Costa Liberatus Dionysius, 166.
Daeger Albertus, archiepisc. S. Fidei in
America, 101.
D'Agata Alphius, 304, 358.
Dalbor Edmundus, S. R. E. card., 485,
.488, 489, 490.
D'Alessandri Angelus, 22.
D'Almeida Garret Gonzalus, 367.
Dalmonte Bartholomaeus (Ven.), 61.
D'Annibale, 193 sqq., 417.
Dantin Franciscus, episc. tit. Satalen.,
106.
Dardand Ioseph, episc. tit. Polemonien.,
487.
Darmanin Dominicus, archiepisc. Corcyren., 96.
Darnand Ioseph, 387.
Da Rocha Mauritius, episc. Corumben.,
102.
D'Artillac Brill Guilelmus Georgius
Aemilius, 63.
Da Silva Mendes Cordeiro Porpbyrius,
96.
Da Silva Tavora Carolus Fernandus,
episc. Caratingen., 488.
De Amicis Iacobus M., episc. tit. Sinopen., 260.
De Andrea Michael,'333 ; episc. tit. Temniten., 488.
Index personarum
De 'Angelis Hector, 469.
De Angelis Raphaela, 290 sqq.
De Aranjo Batinga lonas, episc. Peneden., 105.
De Assis Antonius, episc. tit. Diocletianopoiitan., 106.
De Barros Cavalcanti de Lacerda Felix,
302.
De Berchem Maximilianus, 64.
De Bruyn Guilelmus Georgius Fridericus, 20.
De Carlo Nicolaus, episc. tit. Eleutheropolitan., 106.
De Chiampo Isnardus (Ven.), 184 sqq.
Declercq Augustus, episc. tit. Thignicen., 107.
De Cooman Aloisius, episc. tit. Thaciamontanen., 104.
De Crouzas-Crtet Leo, 335.
De Csky Carolus, episc. Vacien., 96.
Dedjaz Emeron, 31.
De Faulhaber Michael, archiepisc. Monacen, et Frisingen., 102, 411 sq.
De Figueredo Franciscus, 484.
De Fox, S. R. E. card., 371.
De Galarza y Perez Castaeda Iulius,
366.
De Gubriant Ioannes Baptista, 464.
De Hartmann Felix, S. R. E. card.,
archiepisc. Colonien., 381, 484.
De Hauck Ioannes Iacobus, archiepisc.
Bambergen., 411 sq.
De Herdt, 14.
De Huyn Paulus, archiepisc. tit. Sardicen., 382, 489.
De Kergorlay Aloisius, 483.
De la Durantaye Franciscus Xaverius,
254.
De Laffert Olga, 295 sqq.
De Lai Caietanus, S. R. E. card., episc.
Sabinen., 251, 339; vide Index documentorum : Litterae Apostolicae et
S. Congregatio Consistorialis.
De la Porte Raymundus, episc. tit. Bensen., 105.
De la Saigne de Saint-Georges Albertus
Ioannes Baptista, 167.
De la Salle Ioannes Baptista (S.), 70.
De la Celle Hyppolitus, episc. Nanceyen.,
488.
519
520
Index personarum
E
Eastman Cox Victor, 167.
Edde Antonius, 207.
Elli Ioannes, episc. Squillacen., 105.
Ellner Antonius, 32.
Engel, 156.
Episcopus Aberdonensis, 100.
tit. Abritensis, 180.
Abulensis, 7, 107.
tit. Achantinus, 106.
tit. Adrianopolitanus, 76,104, 107.
Alatrinus, 45, 107.
Albanensis, 85, 102, 189, 289.
Albinganensis, 143, 382 sqq.
Algarensis, 44.
Alexandrinae Statiellorum, 45, 107.
tit. Amatensis, 244.
Amerinus, 280.
Andegavensis, 86, 461.
tit. Anemuriensis, 7, 103, 107.
Anneciensis, 148.
tit. Anthedonensis, 105.
tit. Antipatridensis, 105.
Apamiensis, 106.
Aquaependentis, 486.
tit. Arcensis, 254.
tit. Archelaidensis, 105.
Argentoratensi^ 347, 415, 487.
Arianensis, 107.
Ariminensis, 279.
Armenopolitanus, 103.
Armidalesis, 180, 373.
Arretinus, 260, 488.
tit. Ascalonitanus, 104, 106.
Assisiensis, 182.
Asculan. Apuliae et Ceriniolensis, 45.
Augustanus, 368.
Auximanus et Cingulanus, 103.
tit. Barcaeus, 106.
Bakeriensis, 7, 105, 107.
Balneoregiensis, 32, 101.
Bathurstensis, 408.
Beiensis, 486.
Bergomensis, 288.
tit. Berisensis, 105.
Bolivarensis, 32, 382, 489.
Bosanensis, 410.
Bovensis, 76.
,
Brentwoodiensis, 104.
Index personarum
Episcopus Brixiensis, 83, 140.
Buffalensis, 102, 103.
Bugellensis, 104.
Burdigalensis, 45.
Cartucensis, 103, 105.
Caiesensis, 347, 487.
Calbayogani, 7.
Calliensis et Pergulanus, 7, 45, 103,
107, 348.
Camberiensis et Genevensis, 147.
Gamenecensis, 107.
Canadensis, 266.
tit. Canopitanus, 103.
tit. Capitoliensis, 105, 105.
Caputaquensis et Vallensis, 102,105.
Garatingensis, 106, 488.
tit. Cardicensis, 104.
Gariatensis, 45, 101, 103.
Cassanensis, 222 sqq.
Catacensis, 103, 415, 489.
tit. Catennensis, 347, 487.
Cenetensis, 102, 104.
Genomanensis, 105.
Cephaloniensis, 260.
tit. Ceramensis, 102, 106.
tit. Cestrensis, 107.
Civitatis Plebis, 280.
Claroni ontanus, 102.
tit. Claudiopolitanus, 7, 102.
Clavarensis, 104.
tit. Clazomensis, 104.
Clodiensis, 107.
Glonfertensis, 103, 360.
tit. Cbanatensis, 106.
tit. Charystiensis, 205, 484.
Cocbabambensis, 105,
Comaclensis, 259, 486.
Concbensis, 102 sq.
Concordiensis, 76, 101, 107.
Conimbricensis, 382.
Constantiniensis, 45.
Conversanensis, 105.
- Cometan, et Centumcellarum, 103 sq.
Corumbensis, 102, 105.
Gorvopolitanus, 1.07.
tit. Corycensis* 144. "
Grisiensis Ruthenorum, 104.
tit. Croiensis, 7, 107.
Cuschensis, 1.04, 108.
tit. Gusarum, 106, 487.
521
522
Index perrsonarum
Metensis, 260.
Melphictensis, luvenacensis et Terlitiensis, 106.
Metensis, 347, 487.
Miletensis, 76.
Minscensis, 104.
523
Index personarum
Episcopus S. Fidei in America, 103,
S. Marthae, 104.
Scepusiensis, 208.
Secoviensis, 119.
Sedunensis, 260.
Serenensis, 6.
Sherbrookejusis, 206.
Sinaloensis, 488.
tit. Sinidensis, 104.
tit. Sinopensis, 104, 260.
Siopolitanus, 7.
s tit. Sozusensis, 488.
Spalatensis, 106.
tit. Spirensis, 102, 104.
Spiritus Sancti, 105.
Squillacensis, 105.
tit. Stratonicensis, 104.
tit. Sufetulefisis, 104.
tit. Surensis, 102 sq.
- tit. Tacapitanus, 104.
tit. Tagastensis, 101.
Tamaulipanus, 261, 279.
Tarantasiensis, 7, 107.
Tarbiensis et Lourdensis, 37, 44.
tit. Telmissensis, 107.
tit. Teiensis, 405.
tit. Temnitensis, 488.
tit. Tentyrites, 104.
Tepicensis, 415, 487.
Tergestinus et Iustinopolitanus, 486.
tit. Thaeiamontanensis, 104.
tit.' Thapsensis, 488.
Theatinus, 280.
Thelesinus, 105 sq.
tit. Themiscyraeus, 482.
tit. Thermensis, 8.
tit. Thignicensis, 107.
tit. Tiberiensis, 19.
Tinensis, 260.
tit. Tipasensis, 104.
Tirasonensis, 104.
tit. Titopolitanus, 317.
tit. Tlousinus, 488.
Trecensis, 279.
Trentonensis, 106.
tit. Tricalensis, 104.
Tricaricensis, 415.
tit. Tricomiensis, 102.
Trifluvianensis in Canada, 348.
tit. Troadensis, 107.
Index personarum
G'
Gabriel a Virgine Perdolente (S.) 29,
52 sqq.
Gaetano Sebastianus, 256.
Gagnon Alphonsus Osias, 206.
Gaius, 384.
Galati Antonius, episc. Oppiden., 486.
Gaii Stanislaus, episc. tit. Halicarnassen., 106.
Gallacher Ioannes, 333.
Gallagher Michael, episc. Detroiten., 106.
Gannon Ioannes, episc. tit. Nilopolitan.,
105.
Garagnani Augustinus, 342 sq.
Garcia Ioachim, episc. S. Marthae, 104.
Garcia, 82, 319.
Garneau Georgius, 406.
Garrigou-La grange Reginldus, 121.
Garrone Franciscus, 31.
Grtner Alexander, 32.
Gasparri Petrus, S. R. E. card., 25,
90, 156, 160, 194 sqq., 359, 429,479,
480 ; vide Index documentorum : Secretaria Status et Pontificia Commissio ad Codicis canones authentice interpretandos.
Gasquet Aidanus, S. R. E. card., 205,
253 sq., 301.
Gassisi Sophronius, 62.
Gattinois Carolus Nicolaus, 301.
Gauss Arthurus, 207.
Gavisk Henricus, 435.
Gavotti Ludovicus, archiep. Ianuen., 32.
Geay Petrus Ioseph, episc. tit. Samien.,
484.
525
Index personarum
Gerfeaux D., 150.
Gena Cyrillus, patriarcha Antiochenus,
r. gr. melch., 257 sqq.
Gnicot, 27.
Genna Benedictus, 207.
Gennari Casimirus, S. R. E. card., 11,
Genovese Paulus, 354.
Genovese Philumena Ioanna (Ven.),
354 sqq., 364.
Georlette Fernandus, 207.
Grard Ioanna (Ven.), 329.
Gerosa Vincentia (Ven.), 61, 364.
Gervasius et Protasius (Ss.), 185.
Ghezzi Ioannes, 254.
Ghio Iacobus, 407.
Giannini Angela, 197 sqq.
Gibilisco Timotheus, 206.
Gibon Fnelon, 335.
Gibbons Edmundus/""episc. Albanen, in
America, 102.
Gibbons Iacobus, S. R. E. card., archiep.
Baltimoren., ;171 sqq.
Gibri Raphael, 366.
Giesen Ephrem, episc. tit. Palten., 368.
Gilmartin Thomas, archiepisc. Tuamen.,
103.
Gilloz Amelia, 392 sqq.
Gilloz Ioannes Baptista, 392 sqq.
Giondini Ioseph, 304.
Giorgi Orestes, S. R. E. card., 30, 206,
333, 365, 366, 482 ; vide Index documentorum: S. Poenitentiaria Apostolica.
Giray Ioseph, episc. Gadurcen., 105.
Girardon Petrus, 207.
Giuntini Ioseph, 64.
Giurazza Petrus, 367.
Giustini Philippus^. R. E. card., 166,183;
vide Index documentorum: S. Congregatio de disciplina Sacramento
rum.
Gleaso Ioseph, 435.
Glosauer Georgius, episc. tit. Hermopolitan., 104.
Glotz Andreas, 362.
Gobat, 156.
Godehardus (S.), 33.
Goemaere Gustavus, 483,
Goenaga Ioseph, 303,
Goenaga Ioseph Emmanuel, 302.
526
Index perrsonarum
hi
Jacobilli Ludovicus, 182.
Jacobus Maior Apostolus (S.), 229 sqq.
Jacono Ioannes, episc. Melphicten., Iuvenacen. et Terlitien., 106.
Jacuzio Paulus, archiepisc. Surrentin.,
102.
Jalbrzykowski Romualdus, episc. tit.
Cusarum, 106, 487.
Jndi Bernardinus, 379.
Jannacchino Angelus, episc. tit. Lorien.,
105.
Jeannard Iulius, episcopus Lafayetten.,
106.
Jelowicki Adulphus, episc. tit. Lorymen., 107.
Iglesias Antonius L., 32.
Imperiali Ioannes Baptista, 484.
Infalt Henricus, 368.
Innocentius III, R. P., 90.
Innocentius a Bertio (Ven.), 62,83 sqq.
Ioanna Arcen. (S.), 61,165, 187 sqq., 301,
324 sqq.
Ioannes Baptista (S.), 146, 182.
Ioannes Evangelista (S.), 182, 306.
Ioannes Nepomucenus (S.), 274.
Ioseph (S.), 191, 288.
Ioseph Antonius a S. Ioanne in Persiceto, 476.
Ioseph a Cupertino (S.), 355.
Jockner Guido, 355.
Jonas Leo Claudius, 303.
Joulain Henricus, episc. Jaffnen., 96.
Isnardus a Chiampo (Ven.), 481.
Isa sa Rieh ardus, archiepisc. Stauropolitan., 103.
Isola Franciscus, episc. tit. Adrianopolitan., 76, 107.
Isphording Eduardus, 366.
Iustina (S.), 369 sq.
Izard Martinus Hieronymus, archiepisc.
Bituricen., 344.
K
Kaiser Maurus M., 186.
Kakowski Alexander, S. R. E. card.,
485, 488, 489, 490.
Kalvelage Clemens, 302.
Index personarum
Karlin Andreas, episc. tit. Themiscyraeus, 482, 486.
Kassiepe Maximilianus, 271.
Kavanagh Leslie, 435.
Keil Antonius, episc. tit. Dardan., 178,
261.
Kelly Dionysius, ep. Grandormm, 107.
Kenkichi Yoskizawa, 303.
Kenzo Ishiwara, 302.
Kepinski Wladislaus, 333.
Kern Anna, 358 sqq.
Ketcham Guilelmus, 334.
Ketterer Carolus, 32.
Killiam Andreas, 334.
King Thomas, 435.
Klopotowski Ignatius, 367.
Kordc Franciscus, archiepisc. Pragen.,
.382, 489.
Koupil Franciscus, 32.
Koglarski Ladislaus Leo, 333.
Krings Michael, 483.
Krynicki Wladislaus, episc. tit. Achantin., 106.
Kubicki Paulus, episc. tit. Chanathen.,
106.
Kmmel Conradus, 208.
L "
Laane P., 89 sqq.
Lacy Petrus, 167.
Ladelci Ioannes, S. Romanae Rotae Notarius, 163 sq.
Ladeuze Paulinus, 341.
- Lagier Carolus, 406.
Lagny Michael, 95.
Lago y Gonzalez Emmanuel, episc.
Tuden., 103.
La Grois Claudia, 86.
Lalieu Aloisius Ioseph, 406.
Lamarre Basilius P., 255.
Lambertini, 82.
Laminne Iacobus, episc. tit. sulen.,
45, 107.
Lancellotti Dominicus, episc. Conversanen., 105.
Lancia di Brolo Dominicus Gaspar,
archiepisc. Montis Regalis, 368.
LangnieuxBenedictus M.,S. R. E. card.,
archiepisc. Rhemen:, 458.
528
Index personarum
Index personarum
529
Index personarum
530
O
Oberlin Philippus Leo, 483.
O' Connel Guilelmus, S. R. E. card.,
archiepisc. Bostonien., 171 sqq.
O' Connor Patritius Ioseph, episc. Armidalen., 376.
O' Connor Dionysius, 206.
O' Doherty Ioannes, 95.
P
Pacelli Eugenius, archiep. tit. Sardianus, 102.
Paganucci Ioseph, 256.
Paglia Alexander, 304. ,
Palacios Varos Ernestus, 254.
Palao, 156.
Palica Ioseph, archiepisc. tit. Philippen., 102.
Palisser Ioannes Iulianus, 31.
Palladius, 441.
Pallottini, 11, 14, 16, 158.
Palomar y Vizcarra Michael, 335.
Paolini Franciscus M., 356.
Paolucci Iulius, 436.
Pappafava Lucas, episc. Pharen., 107.
Parent Carolus A., 333.
Parisi Franciscus, 255.
Parodi Maurus, 307.
Parrillo Franciscus, S. Romanae Rotae
Auditor, 205.
Parroci ni Franciscus, 256.
Parvi Alexander, episc. Scepusien., 208.
Paschale Expositus, 293.
Paschale Franciscus, 293.
Pasi Dominicus, episc. Maceraten. et
Tolentin., 486.
Index personarum
Pasquinelli Carolus, 256.
Past Romualdus, 255.
Patan Carmelus, archiepisc. Hydruntin., 102.
Patriarcha Antiochenus, r. gr. melch.,
257 sqq.
Hierosolymitanus, 108, 485.
Olyssiponensis, 44, 279, 340.
Patrizi, S. R. E. card, 312, 316.
Patrizi Nazarenus, 146, 422.
Patritius (S.), 441.
Paula Elisabeth (Constantia Cerioli vid.
Buzecchi-Tassis) (Ven.), 253.
Paulini Aloisius, episc. Concordien., 101.
Paulus Apostolus (S.), 111 sqq.
Paulus V, R. P., 23.
Pavoni Alexander, 139.
Pavoni Ludovicus (Ven.), 139 sqq., 165.
Pegues Thomas, 71.
Peiffer Ioannes, 482.
Pelingotto Ioannes (B.), 481.
Pellegrinetti Hermenegildus, 367, 482.
Pellegrini Arsenius, 62.
Pelletier Ioseph C, 335.
Pelt Ioannes Baptista, episc. Meten., 347,
487.
Peltier Ioseph Alaphridus, 63.
Pepe-Maturi Ioseph, 206.
Perea Michael, 367.
Pereira Guilelmus, 63.
Peretto Sisinius, 407.
Perez Aemilius, episc. tit. Anthedonen.,
105.
Perez y Cecilia Angelus, archiepisc.
Verapolitan., 103.
Perez y Quiones Ulpianus, episc. Bolivaren., 32.
Peri-Morosini Alaphridus, episc. tit. Arcen., 254.
Perrino Franciscus, 197.
Perrino Maria Antonia, 192 sqq.
Peruzzi Iulius, 367.
Pesendorfer Fridericus, 368.
Pesnel Desideratus, 483.
Petrorino Maria, 354.
Peynetti Aloisius Petrus, 31.
Philipp Antonius, 32.
Piccirilli Nicolaus, archiepisc. Lancianen., 102, 235.
Pichlef Guilelmus, 32.
531
Pichler, 156.
Pierantozzi Sylvius, 336.
Piergiovanni Lucas, episc. Cometan, et
Centumcellarum, 104.
Pierini Franciscus, episc. Cochabamben., 105.
Pinceti Sebastianus, 31.
Piero y Soto Hiacynthus, 367.
Pinot Natalis (Ven.), 62, 86 sqq.
Pirhing, 24, 82, 90, 297, 396 sqq. 417.
Pisani Petrus, archiepisc. tit. Constant e m , 486.
Pitaval Ioannes Baptista, archiepisc.
tit. Amiden., 103.
Piu Marius, 168.
Pius IV, R. P., 23.
Pius V, R. P., 373.
Pius VI, R. P., 87, 373.
Pius VII, R. P., 23, 36, 409.
Pius VIII, R. P., 193, 361.
Pius IX, R. P., 48, 129 sqq., 135, 193,
316, 344, 373, 457.
Pius X, R. P., 23, 173, 175, 308, 373.
Pizza Paschalis, 196 sqq.
Planas Suarez Simon, 63.
Pia y Deniel Henricus, episc. Abulen.,
7, 107.
Ploskiewez Valerius, 31.
Pocak Philippus, 207.
Poggi Ioannes, 255.
Poletti Aemilius, ep. Balneoregien., 32.
Poli Francisca, 83.
Polit Emmanuel, archiepisc. Quiten.,
103.
Pompilj Basilius, S. R. E. card., episc.
Velitern., Vic. Gen. S. P., 253.
Poncarali Lelia, 139.
_
Portalupi Franciscus, 405.
Postel Magdalena (B.), 29.
Pradeas Valdomerus, 254.
Prato Antoninus, 484.
Prisco Ioseph, S. R. C. card., archiepisc. Neapolitan., 35, 260.
Prior Ioannes, S. Romanae Rotae Auditor, 59, 89, 93, 146, 153 sq., 162 sq.,
290, 294, 392, 404, 422, 427, 469, 475.
Prosdocimus (S.), 369.
Protois, 158 sqq.
Przezdziecki Henricus, ep. Podlachien.,
107.
532
Index personarum
Index personarum
533
- 19-12-919.
36
Index personarum
534
535
Index personarum
U
Ubald us (S.), 372 sqq.
Ucciero Amalia, 292.
Ugolinus a Gualdo Captaneorum (Ven,),
165, 181 sqq.
jitaka Toda, 303.
Ulivelli Hippolytus, episc. tit. Orthosien.,
347, 387, 487.
Un/u Saturninus, 483.
Uranga y Saenz, episc. tit. Tlousin.. 488.
Uras Ioseph, 169.
Urbanus IV, R. P., 182.
Urbanus VIII, R. P., 90, 183, 186.
Ursini Fulvius, 183.
Ursula et Sociae (Ss.), 68 sq., 140.
y
Vali di Bonzo Theodorus, S. R. E.
card., 485, 488, 489, 490.
Van den Heu vel Iulius, 63.
Van den Heuvel Vincentius, 167.
Van de Wetering Henricus, archiepisc.
Ultraiecten., 241.
Van der Heyden Gerardus, 255.
Van. der Vijer Henricus Gerardus M., 95.
Van Dyk Ioannes Enricus Ludovicus, 63.
Vannutelli Vincentius, S. R. E. card.,
S. Collegii Decanus, episc. Ostiem et
Praenestinus, S. R. E. Datarius, 88,
138, 167, 328, 331, 366, 391, 468.
Vanquelin Ivus, 303.
Van Rossum Guilelmus, S. R. E. card.,
166, 301, 434; vide Index documen-
W
Ward Bernardus, episc. Brentwoodien.,
104.
Walsh Thomas, episcopus Trentonen.,
106.
Waring Georgius, 206.
Warnier Edmundus, 95.
Watine Leo, 63.
Waltinne Eugenius, 63.
Weber Paulus, 407.
Weis Franciscus, 31.
Wernz, 90, 151. 157, 194, 358, 360.
West Thomas, 334.
Willibrordus, 214.
Wimmer Carolus, 407.
Wimmer Rodulphus, 368.
536
Index personarum
Z
Zacharias, R. P, 213.
Zache Michael, 93.
Zanette Dominicus, 436.
Zezza Michael, archiepisc. tit. Ancyran.,
260.
Quaedam
licae
corrigenda in
vol. XI (1919)
Sedis:
Pag,
36
37
lia.
2
1
8
14
legatur:
214
215
17-18
329
435
1
17
UNDECIMUM VOLUMEN
innumerabiles
romanum
ad astringendas
Fidei quum in disciplinae cursu
penitus imbiber in t,
atque exspectationem non modo
impleret, sed . etiam abunde
superaret,
tum etiam, adiutoribus quampJuribus etc.
Cameracen.
Ginevra.
COMMENTARII
OFFICIALIS
Acta Apostolicae
Sedis