Ang Wikang Filipino sa Edukasyong Panteknolohiya

Christian George C. Francisco

Isandaan at walumpu (180) sa humugit-kumulang na anim na libong buhay na wika sa

daigdig ay matatagpuan sa Pilipinas. Ang ganitong sitwasyon ay maituturing na isang
penomenong pangwika na nagaganap sa isang lipunan. Sa katunayan, bawat wika sa mundo ay
maikakategorya batay sa uri nito. May mga wikang intelektuwalisado at malawakang ginagamit
sa ibat ibang antas ng komunikasyong pasalita at pasulat, halimbawa nito ay ang English,
French, Spanish at German. Samantala, may mga wika rin na masasabing intelektuwalisado
subalit limitado ang gamit sa mga bansang mauunlad gaya ng wikang Korean at Niponggo (tonal
languages kung ituring ang mga ito). Higit sa lahat, may tinatawag na papaunlad na mga wika sa
mundo na karaniwang matatagpuan sa Asya gaya Filipino, Malay at iba pa. Tinawag itong
papaunlad dahil patuloy itong dinedebelop sa pamamagitan ng mga lingguwistikong pag-aaral
hinggil sa mga kalagayang pangwika sa ating bansa.
Pinatutunayan lamang nito na bawat wika ay may kani-kaniyang papel na ginagampanan sa
tinatawag nating pangkat-wika o speech community. Kung kaya, sa larangan ng lingguwistiks,
walang tinatawag na superyor at/o inferyor na wika. Nangangahulugan lamang na ang isang
wika ay nararapat na mabisang tugunan ang pangangailangan ng mga gumagamit nito.
Halimbawa, ang paggamit ng Filipino ay nakatutugon sa mga personal na pangangailangan ng
mga Pilipino. Ang mga pangangailangang ito ay tumutukoy sa kanyang emosyon, paniniwala at
mga adhikaing nais niyang personal na maipaabot sa kanyang kapwa. Sa kabilang banda,
ginagamit naman natin ang English (American English ang tinutukoy ko rito at hindi ang ibang
varayti ng English sa mundo) para sa ating instrumental na pangangailangan. Sa pamamagitan
nito, malayang nagagawa ng mga Pilipino na makipagtalastasan tungo sa paghahanap ng
trabaho sa ibang bansa. Nagsisilbi itong instrumento sa pang-empleyong perspektiba gayundin
naman sa aspektong pangsosyalisasyon.

Bunsod ng ganitong sitwasyon ang pagpapakita ng halaga sa pagkakaroon ng sarili o

pampersonal na wika, pambansang wika at mga wikang global. Marami man ang wika sa buong
daigdig gayundin sa Pilipinas, hindi maaaring pagkumparahin ang bawat isa. Dahil ang WIKA MO,
ang tumutulong sa iyo upang lubos mong maiparamdam ang nais mo sa pinakamabisang
paraan. Bukod pa, hatid din nito ang kristalisado at awtentikong mensahe na hindi kayang
maibigay ng kahit na anong banyagang wika. Ang WIKANG FILIPINO naman ang nagsisilbing wika
ng nagkakaisang bansa. Ito rin ang wikang nagiging daluyan ng mga mahahalagang
impormasyong politikal at sosyal na kayang-kayang maipaabot anumang antas ng kabuhayan
ang iyong kinabibilangan. Ang pagsulong at pagtangkilik sa wikang ito ang tutulong sa bawat
Pilipino na maunawaan ang mga pinakamahihirap na konsepto ng mundo. Higit sa lahat, ang
WIKA NG MUNDO ang siyang nagiging tagapag-ugnay sa mas malawak na impormasyon.
Nagagawa nitong maging kongkreto ang global village kung saan bawat tao ay malayang
nauunawaan ang wika, kultura gayundin ang mga paniniwala ng ibat ibang nasyon.

Gayumpaman, bahagi ng global na kalakaran ang dimensyong teknolohikal na ang bawat kultura
sa mundo ay nagpapakita ng kani-kanilang pekulyaridad sa aspekto ng popular na paniniwala
kung saan bahagi ang pag-aaral ng wika. Sa bahaging ito, malawakang nakikisangkot ang
akademiya upang matugunan ang mga kailanganing pedagohikal. Kung kaya, minsan na ring
naipahayag ni Tony Blair na, Ang ginawang pagbabago ng teknolohiya sa takbo ng buhay ng tao
ay hindi matatawaran lalo na sa larangan ng edukasyon. Sadyang mawawalang-saysay ang
husay at galing ng susunod na henerasyong propesyonal gaya ng mga titser kung patuloy itong
sasandig sa mga tradisyonal na kaparaanan. Sa katunayan, halos lahat ng bansa sa buong
daigdig ay nagpapasiklaban sa tinatawag na battlefields of learning nang sa gayon ay huwag
silang mahuli kaugnay sa mga bagong kaalamang hatid ng Information and Communications
Technology. Isang halimbawa nito ay ang world wide web (www) na tinatayang pinakamalaking
imbakan ng impormasyon sa buong mundo. Sa pamamagitan nito, nagagawa ng tao na
makaakses sa anumang uri ng datos o kaalaman na naisin niya.

Hanggang sa kasalukuyan, patuloy pa ring pinanghahawakan ng mga techie (eksperto sa

teknolohiya) na ang modernong panahon ay mahigpit na nakasalalay sa mga inobasyong
ihahatid pa ng teknolohiya. Paliwanag nila, ito ay isang komprehensibong paghahanda kaugnay
sa ibat ibang oportunidad ng pagkatuto na ang makikinabang ay ang sangkatauhan partikular
na ang akademiya. Hindi na naman bago sa atin ang mga termino gaya ng information age, e-
class, multimedia, e-mail, on-line/distance learning education, cybernetics, web page,
hypermedia at marami pang iba. Bagamat may mga iilan pa rin marahil na napapabalikwas at
hayagang tinatalikuran ang magandang dulot teknolohiya. Sa ganitong pagkakataon, binigyang
pansin nina Caroll at Witherspoon (2002) na sa loob ng klasrum ng bawat eskwela, lahat tayo ay
pawang mga estudyante, nagkataon lamang na ang iba ay baguhan at ang iba ay eksperto na.
Sa kasalukuyang panahon, kitang-kita ito sa bawat klasrum sa Pilipinas. Kadalasan, ang mga
titser ang siyang nalalagay sa alanganing posisyon kapag usaping teknolohiya na ang nakalatag.
Naniniwala naman si Reksten (2000) na kung magkakaroon ng pagtutulungan sa paggamit ng
teknolohiya, mas magiging madali ang pagkatuto dito. Sa madaling sabi, ang pagsasanib-pwersa
ng titser at ng mga estudyante ay mainam tungo sa mas makabuluhang talakayang
pangklasrum. May kakayahan kasi ang teknolohiya na maiangat ang pag-iisip ng mga
estudyante lalo na kung ito ay maayos na naidisenyo sa kurikulum.

Samantala, sa pag-aaral na isinagawa nina Norton at Wiburg (2003), ang konsepto ng

teknolohiya ay maitutumbas sa salitang technique na ang ibig sabihin ay ang tamang paraan ng
pagpili at pagkilala kaugnay sa mga kaparaanang nagagamit ng tao sa kanyang mga gawain.
Ang angkop at tamang pagpili ng teknolohiya na ating gagamitin sa ating mga klase ay
nararapat ding isaalang-alang nang sa gayon ay mas epektibo itong mailapat sa bawat aralin.
Nagagawa kasi nito na mas maging produktibo pa ang kalidad ng edukasyon ng isang lipunan.
Bukod dito, mas napapabilis din nito ang akses ng bawat estudyante at titser sa impormasyon
saan mang dako ng daigdig. Ayon nga kay Villacorta (2003), ang edukasyon ay ang pagpapaabot
sa mga mag-aaral ng mga kaalaman, kakayahan at kaugaliang higit na magbibigay sa kanila ng
pagkakataong maging produktibo at makabayang mamamayang makapag-aambag sa kaunlaran
ng kanilang lipunan. Ibig sabihin, ang edukasyon ay ang pagbibigay sa mga mag-aaral ng
karunungan bilang produkto o end result ng kaakuhan ng isang indibidwal. Nangangahulugan
lamang ito na sinumang tao na sumailalim o sasailalim sa gawaing ito ay hindi matatakasan ang
mga pagbabago sa kanyang paniniwala at mga ideolohiya sa buhay na makakaapekto hindi
lamang sa kanyang sarili bagkus sa lipunang kanyang ginagalawan.

Sa katunayan, marami ng mga pananalig pampagtuturo ang nabago ng modernong panahon na

nagdulot ng malaking impak sa edukasyon. Ilan sa mga ito ay ang sumusunod:

1. Linyar tungo sa Hypermedia na Pagkatuto. Pagpapakita ito ng kumbensyonal na

pamamaraan ng pagtuturo gamit ang mga libro at iba pang tradisyonal na parapernalya
bilang mga pangunahing instrumento ng pagtuturo. Samantala, ang hypermedia na
paraan ng pagkatuto ay tumutukoy naman sa gamit ng telebisyon, ibat ibang larong
panteknolohiya gayundin ang gamit ng Internet sa loob ng klasrum.
2. Simpleng Instruksyon tungo sa Pagtuklas ng Kaalaman. Ipinapakita naman dito ang
magkatuwang na debelopment ng pagtuturo at pagkatuto. Sa kasalukuyang mga
pananalig ng pagtuturo, mas ninanais na ngayon ng mga estudyante na matuto sila mula
sa sarili nilang mga karanasan at mga pagtuklas. Dahil dito, mas nagiging mabisa at
episyente ang kanilang pagkatuto sapagkat awtentiko ang bawat karanasan nila.
3. Pagtuturong Nakapokus sa Titser tungo Pagkatutong Nakasentro sa Estudyante. Gamit ang
mga makabagong teknolohiya, magaganap ang pagtuturong nakasentro sa estudyante
dahil sa kanila nagmumula ang aksyon o inisyatibo. Subalit, hindi nangangahulugang
kaunti na lamang ang papel ng titser sa loob ng klasrum, bagkus, mas magiging malawak
pa ito dahil siya ang magsisilbing gabay ng kabuuang talakayang ilalahad ng mga
estudyante.
4. Mula Paaralan tungo sa Panghabambuhay na Pagkatuto. Dito ay binubuwag ang
paniniwalang sa paaralan lamang magsisimula at magtatapos ang pagkatuto, bagkus,
gamit ang mga makabagong teknolohiya, dulot ang panghabambuhay na pagkatamo ng
mga kaalaman sa mundo. Nagsisilbi rin itong hamon sa mga estudyante gayundin naman
sa mga titser upang patuloy na tumuklas ng mga bagong kaalaman sa kanilang paligid.
5. Tortyur na Paraan ng Pagkatuto tungo sa Pangkasiyahang Pagkatuto. Isa sa mga
makabagong inobasyon na isinasagawa ng mga paaralan sa kasalukuyang panahon ay
kung paano matututo ang mga estudyante sa paraang napahahalagahan nila ang bawat
sandaling pananatili nila sa loob o labas man ng klasrum. Sabi nga, teachers are also
entertainers. Ang entertainment ay malaki ang naitutulong upang ma-motivate sa pag-
aaral ang mga estudyante.
 6. Ang Paniniwalang Titser bilang Tagapaghatid ng Impormasyon tungo sa Pagiging
Facilitator. Sa panahon ng impormasyon, nararapat na malinaw ang papel ng titser na siya
ay hindi lamang simpleng tagapaghatid ng impormasyon sa mga estudyante. Nararapat
niyang panghawakan na siya ay facilitator na gagabay at magsisilbing konsultant ng
kaalaman sa klasrum.

Tinatayang ang mga nabanggit na pagbabago ay ang mga modernisadong perspektibo ng

edukasyon sa modernong panahon. Bagamat ang ilan sa mga ito ay lantaran na rin namang
nagagamit ng maraming titser sa kasalukuyan. Gayumpaman, hindi rito nagtatapos ang ating
gawain, bagkus, nararapat pa ring maglaan ng pagtataya o ebalwasyon kung mahusay bang
nagamit ang teknolohiya sa isang partikular na aralin.

Sa puntong ito, makikita ang kahalagahan ng integrasyon ng teknolohiya sa wika

partikular sa aspektong pansarili, panlokal at pangglobal. Higit pa, sa kalakarang global kung
saan lubos ang kontribusyong inihahatid ng Information and Communications Technology. Ito ang
mga bumubuo sa isang lipunang lubos na pinahahalagahan ang konseptong teknolingguwal.
Kung saan, pinalalakas ang ugnayan ng mga wikang ginagamit katuwang ang lantarang
pakikilahok sa global village. Sa huli, isang katotohanan na kung ang isang lipunan ay marunong
magpahalaga sa kung anumang wikang mayroon sila ay isang lipunang naniniwala sa pag-unlad
ng kanilang kabuhayan at kaakuhan.