Onderzoeksgroep Nabije Oosten Studies

Faculteit Letteren
Katholieke Universiteit Leuven

The Reign of
Shoshenq the First
of the
Egyptian Twenty-Second
Dynasty

Volume 1. Texts

Troy Leiland Sagrillo

A dissertation submitted in conformity

with the requirements for the degree of
Doctor in de Oosterse Studies: Oude Nabije Oosten
in the onderzoeksgroep
Nabije

Oosten Studies,
Faculteit Letteren
, of the Katholieke
Universiteit

Leuven

Prof. dr. Harco O. Willems, promotor

2006
Abstract
Although the reign of Shoshenq i is recognized as perhaps the most well-documented and most
important of the Third Intermediate Period, there has never been a synthetic study of it. This work
aims to fill such a need, with the intention to be accessible to target audiences in Egyptology, bibli-
cal studies, and Levantine archology.

After a brief introduction of the general goals and aims of the work, the study begins with Part 1:
Texts and Translations. A concerted effort has been made to present and translate every attested
text naming Shoshenq i that is contemporary with his reign, with the exception of essentially
minor texts that are documented by parallels. Other important Egyptian texts dating to after the
reign of Shoshenq i, but mentioning him in a meaningful manner, have also generally been
included, as well as a number of other texts not naming Shoshenq i specifically, but significant for
chronological or other discussions. A few texts that have been formerly identified with Shoshenq i
but are now thought to belong to other rulers are likewise studied. Similarly a small number of
texts formerly assigned to Shoshenq i but which were later attributed to other kings are argued
here to belong to Shoshenq after all. Dated texts (Chapter 1) are presented first, followed by
undated texts with a known provenance (Chapter 2); those from Egypt are arranged geographically
from north to south. This is then followed by undated texts lacking a firm provenance. Major non-
Egyptian witnesses from later periods have also been included. These are texts from the Hebrew
Bible and the Septuagint (Chapter 3), followed by the Manethonic tradition and Greek and Byzan-
tine historians (Chapter 4).

The second half of this work is Part 2: Historical Analysis of the Reign. Chapter 5 is a study con-
cerning the titulary and name of Shoshenq i, as well as a reanalysis of the equation of biblical
qaHyiH aq with Egyptian nq.

Chapter 6 examines the origins and early career of Shoshenq i, as well as his family relations with
Dynasty xxi. Major attention is paid to the notion, founded on the basis of Manethos gyptiaca,
that Dynasty xxii originated at Tall Basah (classical Boubasti~). However, it is notable that other
than the testimony of Manetho, there is very little evidence with which to demonstrate that the
dynasty in fact originated there. It is argued here that Dynasty xxii had its origins in the five
Great Strongholds of the Me<shwesh> in the region of Ihnsiyyah al-Madnah, presumably estab-
lished as prisoner of war camps by Ramesses iii.

The question of the possible location Shoshenq is residence, Per-Isis, the Great ka of Re-
arakhty, is next examined. Given that there is almost no artifactual evidence for the presence of
Shoshenq i at the presumed Dynasty xxii capital of n al-aar, the proposal to locate the kings
official residence at the old Ramesside capital at Per-Ramesses, more fully known as Per-
Ramesses, Beloved of Amen [ii], life, prosperity, health!, the Great ka of Pa-Re-arakhty, is con-
sidered. Another possibility is that Per-Iset, the Great ka of Re-arakhty may have been located
in the area to the south of Mt Ranah, where several Grco-Roman texts witness to an Isei'on
being located, as well as a Ramesside establishment named Per-Iset of Ramesses, Beloved of
Amen mentioned in pWilbour. Given that the funerary cult of Shoshenq i was functioning sev-
eral generations after its establishment in the Memphite region at the House of Millions of Years
of @Shoshenq, Beloved of Amen, it is likely that the king was also buried in the area as well. This
The Reign of Sheshenq I

further suggests that the royal residence was in the area as it was the norm for kings of that era to
be buried in the chief temple of the residence city. The name of the Ramesside residence may have
only been a source of inspiration for that of Shoshenq i, perhaps adopted for purposes of legiti-
mization, but not otherwise directly connected with the Shoshenqide establishment.

The possible location of the burial place of Shoshenq i is examined next. Given that there is no evi-
dence for his presence in the royal necropolis at n al-aar other options are considered. Egyp-
tian texts mention the House of Millions of Years for the King of Upper and Lower Egypt, @edj-
kheper-Re, Chosen of Re, Son of Re, @Shoshenq, Beloved of Amen, that is at ut-ka-Pta
(Document 2.49) and the funerary cult surrounding his House of Millions of Years of @Shoshenq,
Beloved of Amen (Document 2.25) that was functioning several generations after its establish-
ment at the Pta temple enclosure of Mt Ranah. If the royal necropolis at n al-aar is taken
as a model, the Pta temple enclosure could very well have contained the burial of Shoshenq i in
the courtyard.

Chapter 7 is a reanalysis of the absolute chronology of Shoshenq is reign. This is particularly

important as his reign is widely regarded in a number of academic disciplines as representing one
of the earliest secure dates in Egyptian history on the basis of a putative synchronism with the bib-
lical record; from this all manner of other chronological argumentation hangs, both within Egyp-
tology and Levantine archology. The primary difficulty with this view is that there is no known
Egyptian text explicitly stating in which regnal year Shoshenq i took to the field, and lacking this
datum from the Egyptian side, it is impossible to conclusively synchronize the Egyptian record
with the biblical text in absolute terms.

Fortunately Rolf Krau (2005) notes that after broadly dead-reckoning the beginning of
Dynasty xxii on purely Egyptian evidence, a lunar date mentioned on the Larger Dlah Stela
(Document 1.4)now once again convincingly reassigned to the reign of Shoshenq i on internal
evidencecould only have occurred on 5 December (Julian) 939 bce, which means that Regnal
Year 1 of Shoshenq i could only have begun at the earliest in November 943 bce, and no later than
December 944 bce, within one year of Kenneth Kitchens ([1996], 510; 2000, 4041; 2002a, 8)
independently dead-reckoned date of circa 945 bce.

The length of Shoshenq is reign is, unfortunately, much more difficult to ascertain. Most scholars
tend to grant him twenty-one or twenty two years on the testimony of both Manethos gyptiaca,
Book 3 (Documents 4.14.4) and the text of abal al-Silsilah Quarry Stela 100 (Document 1.9),
which notes a date of Regnal Year 21, month 2 of Shemu, the highest dated document contempo-
rary with the kings reign. However, coupled with this is the general assumption that the building
project instituted in Regnal Year 21 did not progress far, the king dying before the work could com-
pleted. This is due to an erroneous understanding of the architectural evidence in the Forecourt of
the Great Temple of Amen at Karnak, which confuses incomplete Dynasty xxx repairs to the Fore-
court with the Dynasty xxii works. The Dynasty xxii constructions are clearly complete, and in
fact there is significant evidence for additional constructions that have gone all but unnoticed in
the scholarly literature. This building campaign was a major undertaking, and required much
more time to complete than a year or two after being commanded by Shoshenq i. There is also
good circumstantial evidence that the king was preparing to celebrate a sed-festival, an event typi-
cally undertaken during Regnal Year 30 of a kings reign, though it is not presently clear if such an

x
 Abstract

event did in fact take place. Therefore, it can safely be stated that it is highly likely Shoshenq i did
reign more than twenty-one years, perhaps as long as thirty; unfortunately definitive evidence is yet
forthcoming.

Chapter 8 examines Egyptian international relations and foreign policy during the reign of
Shoshenq i. This includes evidence (or lack thereof ) for direct relations with Nubia, Phnicia, and
the gean.

Chapter 9 is a major analysis of the campaign of Shoshenq i to Palestine as attested in both the
Egyptian and biblical record. After a review of the extensive literature regarding the triumphal
relief and topographical list at Karnak (Document 2.38) follows a discussion regarding the use of
this text for the reconstruction of a valid military itinerary. While some sections of the list are
clearly arranged in broad, geographically clustered sequences that reveal a familiarity with even
some relatively minor locales, as a whole, these clusters cannot be organized into one continuous
military itinerary. They do, however, demonstrate that the list is not wholly without any geo-
graphic organization or reality.

The purpose of the triumphal relief and topographical list as being one to propagandize and cele-
brate the kings power, as well as demonstrating Egyptian control through the person of the king
over the forces of disorder is emphasized, but K. A. Wilsons (2005, 6465) contention that this is
the primary and indeed the sole legitimate interpretation of the triumphal relief at Karnak, pre-
cluding a priori any historicity for the monument, is rejected as being entirely too minimalistic as
well as a fundamental misunderstanding of the Egyptian textual record. For example, the texts and
reliefs of the battle of Qade during the reign of Ramesses ii are similarly both religious and propa-
gandistic in their intent, yet they nevertheless do record a historical event.

However, this not to claim that all toponyms listed at Karnak were destroyed or even attacked by
Shoshenq i (and thus the list should most definitely not be used as a proof-text by Syro-Palestin-
ian archologists looking for confirmation of a tenth century bce date for destruction layers at any
particular site), nor is it warranted to assume they were even foes. Some locations may have been
destroyed through direct military action, but others (perhaps most) capitulated or were previously
allied with Egypt and left unmolested; the text of the list does not say.

This is followed by a discussion of other Egyptian texts related to the campaign of Shoshenq i, as
well as the texts of the Hebrew Bible. There is some disparity between the biblical and Egyptian
accounts, but this is understandable given the differing objectives each text possessed in the societ-
ies of their respective creators, and the amount of time separating the biblical texts from the events
they describe.

The goals of the campaign are examined in some detail, beginning with a review of Shoshenq is
military objectives. While it is impossible to reconstruct any specific itinerary, the topographical
list does broadly indicate the regions of Palestine that were of particular interest to the Egyptian
military. These areas are located in both the northern and southern parts of the country, including
a surprisingly large number of sites in the Negeb. However, while the topographical list at Karnak
demonstrates that the Egyptians were interested in the northern regions of Palestine and the king-
dom of Israel, the biblical narrative makes no mention of it, focusing instead on events concerning
Jerusalem and Judah.

xi
The Reign of Sheshenq I

The actual reasons for the campaign are difficult to ascertain, but they were probably both political
and economic in nature, perhaps the desire to reestablish direct Egyptian control over traditional
Palestinian sources of copper and other resources, coupled with domination and exploitation of
trade routes with the Arabian peninsula via the Negeb as well as points further north into Phni-
cia and Aram. Notions of a campaign to purposefully divide and weaken regional polities such as
Israel and Judah cannot be ruled out.

Chapter 10 is an overview of Shoshenq is ambitious building plan throughout Egypt. While the
almost total absence of textual or artifactual testimony to the kings presence at n al-aar is sur-
prising, it is certain that in the Delta the kings works are attested at Tall Tibillah, Tall Atrb, and
Ayn $ams, albeit at the latter, nothing survives. He may also have built at Tall Basah, but this is
far from certain. He had an extensive building program at Mt Ranah, primarily in the Pta tem-
ple complex, where his House of Millions of Years for the King of Upper and Lower Egypt,
@edj-kheper-Re, Chosen of Re, Son of Re, @Shoshenq, Beloved of Amen, that is at ut-ka-
Pta, was located. A wabet was also built at Shoshenqs command at the House of the Apis
Bulls. Further south, Shoshenq i constructed a small temple dedicated to Amen, Great of Roar-
ing, at the site of al-bah, which once bore a topographical list presumably similar to the one at
Karnak. At Karnak Shoshenq i was to undertake extensive building activities. The most architec-
turally significant construction of Shoshenq i that remains yet standing is the Forecourt of the
Great Temple of Amen, but he also erected a pylon located where the current First Pylon (itself of
Dynasty xxx date) now stands. Repairs to the earlier Forecourt undertaken at the time of the First
Pylons construction should not be confused with the completed Dynasty xxii works. There is no
evidence that the building activities of Shoshenq i were left unfinished, as the numerous architec-
tural fragments from his pylon attest.

Chapter 11 is a review of the immediate family of Shoshenq i. In addition to his parents, the king
may have had at least one sister, Meit-en-weskhet b, and very likely a brother, Nase[]ot. His
two spouses were Karamat a, the mother of Osorkon i (though she may well have borne other chil-
dren, such as Iuput a); and Pa-ta-reshu-en-es, the mother of Nimlot b. The children of Shoshenq i
are for the most part well-known, including his heir, Osorkon i, as well as his sons Iuput a and
Nimlot b, all of whom figured heavily in both the military and the priesthood, by which means
Shoshenq was able to assert direct control over the whole of the country. His daughters, Ta-
peseshet-net-Bastet and Djed-Inet-nebu-i<w>-es-ankh are also discussed, as well as their respective
spouses.

The study ends with a general conclusion and an appendix consisting of a review of Egyptian top-
onyms mentioned in the main body of the text.

xii
 Samenvatting

Samenvatting
De regering van koning Sjosjenq de Eerste van de Egyptische 22ste dynastie

Hoewel de regering van Sjosjenq i misschien de best gedocumenteerde en de belangrijkste is uit de

Derde Tussenperiode, is een samenvattende studie hierover nooit ondernomen. Deze verhandeling
heeft tot doel deze hiaat te vullen, en het materiaal toegankelijk te maken voor doelpublieken bin-
nen de Egyptologie, Bijbelstudie, en Levantijnse archeologie.

Na een korte inleiding over de algemene doelstellingen van het werk begint de studie met Deel 1:
Teksten en Vertalingen. Er is veel energie gestoken in het bijeenbrengen en vertalen van elke tekst
die Sjosjenq i vermeldt en die contemporain is met zijn regering, met uitzondering van kleine
attestaties die gedocumenteerd zijn door parallelen. Andere belangrijke Egyptische teksten die
dateren uit de periode na de regering van Sjosjenq i, maar die hem in een betekenisvolle manier
vermelden, zijn ook opgenomen, eveneens als een aantal andere teksten die Sjosjenq i niet uitdruk-
kelijk vermelden, maar die van belang zijn voor chronologische of andere discussies. Sommige tek-
sten die in het verleden aan Sjosjenq i werden toegeschreven, maar waarvan nu eerder gedacht
wordt dat ze aan andere vorsten toebehoren, zijn ook bestudeerd. Zo wordt voor een klein aantal
van deze teksten geargumenteerd dat ze toch eerder aan Sjosjenq i toegeschreven zouden moeten
worden. De gedateerde teksten worden eerst voorgesteld (Hoofdstuk 1), gevolgd door de niet geda-
teerde teksten waarvan de herkomst bekend is (Hoofdstuk 2); degene die uit Egypte afkomstig zijn
worden geografisch geordend van noord naar zuid. Dit wordt gevolgd door de niet gedateerde tek-
sten waarvan ook de herkomst niet (met zekerheid) bekend is. Belangrijke niet-Egyptische bron-
nen uit latere periodes zijn ook opgenomen. Het betreft hier teksten uit de Hebreeuwse Bijbel en
de Septuagint (Hoofdstuk 3), gevolgd door de Manethonische traditie en Griekse en Byzantijnse
geschiedschrijvers (Hoofdstuk 4).

Het tweede luik van dit werk is Deel 2: Historische Analyse van de Regering. Hoofdstuk 5 vormt
een studie over de titulatuur en de naam van Sjosjenq i, alsook een heranalyse van de gelijkschake-
ling tussen de Bijbelse qaHyiH aq met de Egyptische koning nq.

Hoofdstuk 6 onderzoekt de herkomst en de vroege carrire van Sjosjenq i, alsook zijn familieban-
den met Dynastie 21. Er is veel aandacht gewijd aan de notie dat Dynastie 22 ontstaan zou zijn in
Tall Basah (klassiek Boubasti~) op basis van Manethos gyptiaca. Het is echter opvallend dat er,
afgezien van de getuigenis van Manetho, bijzonder weinig bewijsmateriaal voorhanden is dat aan-
toont dat deze dynastie hier effectief haar oorsprong kende. Er wordt geargumenteerd dat Dynastie
22 ontstaan is in de vijf Grote Bolwerken van de Me<shwesh> in de buurt van Ihnsiyyah
al-Madnah, die waarschijnlijk gevestigd werden als kampen voor krijgsgevangenen door
Ramesses iii.

Vervolgens wordt het vraagstuk behandeld betreffende de mogelijke lokatie van de residentie van
Sjosjenq i, Per-Iset, de Grote ka van Re-arachty. Aangezien er in feite bijna geen bewijzen zijn
voor de aanwezigheid van Sjosjenq i in de vermeende hoofdstad van Dynastie 22, n al-aar,
wordt de mogelijkheid overwogen om de officile verblijfplaats van de koning in de oude Ramessi-
dische hoofdstad Per-Ramesses te plaatsen, ook bekend onder de meer volledige naam Per-
Ramesses, Beminde van Amon [ii], leven, voorspoed, gezondheid!, de Grote ka van Re-arachty.

xiii
The Reign of Sheshenq I

Een andere mogelijkheid is dat Per-Iset, de Grote ka van Re-arachty gelokaliseerd was in het
gebied ten zuiden van Mt Ranah, waar verschillende Grieks-Romeinse teksten getuigen van een
Isei'on en waar pWilbour spreekt over een Ramessidisch bouwwerk genaamd Per-Iset van Rames-
ses, Beminde van Amon. Aangezien de dodencultus voor Sjosjenq i verschillende generaties na
zijn overlijden nog functioneerde in de Memfitische regio in het Huis van Miljoenen Jaren van
@Sjosjenq, Beminde van Amon, is het waarschijnlijk dat de farao ook in deze omgeving begraven
was. Dit suggereert bovendien dat de koninklijke residentie in de nabijheid lag, aangezien het voor
koningen uit die periode de norm was om begraven te worden in de hoofdtempel van de hoofd-
stad. De naam van de Ramessidische residentie kan mogelijk louter als een bron van inspiratie
gediend hebben voor die van Sjosjenq i, die hem misschien overnam ter legitimisatie, maar die
anders niet rechtstreeks verbonden is met de Sjosjenqidische vestiging.

Vervolgens wordt de mogelijke begraafplaats van Sjosjenq i onder de loupe genomen. Aangezien er
geen aanwijzigingen zijn voor zijn aanwezigheid in de koninklijke necropool van n al-aar,
worden andere opties onderzocht. Egyptische teksten vermelden het Huis van Miljoenen Jaren
voor de koning van Opper- en Neder-Egypte @edj-cheper-Re, Gekozen door Re, Zoon van Re
@Sjosjenq, Beminde van Amon, dat is ut-ka-Pta (Document 2.49) en de dodencultus in zijn
Huis van Miljoenen Jaren van @Sjosjenq, Beminde van Amon (Document 2.25) die verschil-
lende generaties na de oprichting nog functioneerde in de tempel van Pta te Mt Ranah. Als de
koninklijke necropool in n al-aar als voorbeeld genomen kan worden, dan zou het graf van
Sjosjenq i zich heel goed in de hof van de Pta tempel bevonden kunnen hebben.

Het volgende gedeelte onderzoekt de familierelaties van de farao met Dynastie 21, meer bepaald
het feit dat de familie van Sjosjenq i reeds een tijdlang op de troon zat vooraleer hij zelf aan de
macht kwam, in het bijzonder in de figuur van Osorkon de Oudere.

Hoofdstuk 7 is een heranalyse van de absolute chronologie van de regering van Sjosjenq i. Dit is
uitermate belangrijk omdat zijn regering over het algemeen in een aantal academische disciplines
beschouwd wordt als een van de vroegste vaste data in de Egyptische geschiedenis. Deze overtui-
ging is gebaseerd op een vermeend synchronisme met de bijbelse overlevering, waarvan een ganse
reeks andere chronologische argumenten afhangen zowel binnen de Egyptologie als de Levantijnse
archeologie. Het grootste probleem aangaande dit standpunt is dat er geen Egyptische tekst
bekend is die expliciet vermeldt in welk regeringsjaar Sjosjenq i zijn veldtocht ondernam, en aan-
gezien deze datering ontbreekt aan Egyptische zijde, is het onmogelijk om de Egyptische overleve-
ring definitief en absoluut te synchroniseren met de Bijbeltekst.

Rolf Krau (2005) merkt op dat na een ruime berekening van het begin van Dynastie 22 op basis
van louter Egyptische bronnen, een datum uit de maankalender die vermeld is op de Grote
Dlah Stela (Document 1.4)die nu opnieuw met overtuiging aan de regering van Sjosjenq i
toegeschreven is op basis van intern bewijsmateriaalenkel kan overeenstemmen met 5 december
(Juliaanse kalender) 939 v.Chr. Dit betekent dat het eerste regeringsjaar van Sjosjenq i ten vroegste
begonnen kan zijn in november 943 v.Chr. en ten laatste in december 944 v.Chr. Deze data zijn
slechts n jaar verwijderd van die van Kenneth Kitchen ([1996], 510; 2000, 4041; 2002a, 8), die
onafhankelijk een datum berekende rond 945 v.Chr.

xiv
 Samenvatting

De totale duur van de regering van Sjosjenq i is, helaas, veel moeilijker te bepalen. De meeste
wetenschappers schrijven hem een regering van eenentwintig of tweentwintig jaren toe op basis
van Boek 3 van Manethos gyptiaca (Documenten 4.14.4) en de tekst op Quarry Stela 100 uit
abal al-Silsilah (Document 1.9), die een datum vermeldt in regeringsjaar 21, maand 2 van
Shemu, en het laatst gedateerde contemporaine document vormt. Hieraan gekoppeld is echter de
algemene overtuiging dat het bouwproject dat de koning opstartte in datzelfde regeringsjaar 21 niet
ver geraakt is, en dat de koning stierf vooraleer het werk voltooid kon worden. Dit is gebaseerd op
een foutieve interpretatie van de architectuur van de Voorhof van de Grote Amontempel te Kar-
nak, die onvoltooide Dynastie 30 herstellingen aan de voorhof verwart met de constructies van
Dynastie 22. De bouwwerken van Dynastie 22 zijn duidelijk voltooid, en er zijn zelfs overtuigende
aanwijzingen voor bijkomende constructies die zo goed als onbekend zijn in de vakliteratuur. Dit
bouwproject was een grote onderneming, en had meer tijd nodig dan slechts n of twee jaren na
het opstarten om afgewerkt te kunnen worden. Er zijn ook aanwijzingen dat de koning een sed-fes-
tival voorbereidde, wat normaliter plaatsvindt in het dertigste regeringsjaar van een farao. Het is
echter niet duidelijk of dit evenement ook effectief plaatsgevonden heeft. Toch kan men met vrij
grote zekerheid stellen dat Sjosjenq i langer geregeerd heeft dan eenentwintig jaren, misschien zelfs
dertig; helaas is definitief bewijs hiervoor niet voorhanden.

Hoofdstuk 8 onderzoekt de binnenlandse en buitenlandse politiek onder de regering van

Sjosjenq i. Dit omvat bewijsmateriaal voor directe relaties met Nubi, Fenici, en de Aegesche
wereld.

Hoofdstuk 9 is een analyse van de militaire veldtocht van Sjosjenq i naar Palestina die zowel in de
Egyptische als de Bijbelse overlevering geattesteerd is. Na een overzicht van de uitgebreide litera-
tuur betreffende het overwinningsrelif en de topografische lijst in Karnak (Document 2.38) volgt
een discussie over het gebruik van deze tekst voor de reconstructie van een geldige militaire route.
Hoewel bepaalde delen van de tekst duidelijk in een algemene geografisch geclusterde volgorde
staan die een vertrouwdheid met zelfs een aantal vrij kleine plaatsen reflecteert, kunnen deze clus-
ters niet georganiseerd worden in n aansluitende militaire reisweg. Toch tonen ze aan dat de lijst
niet geheel zonder geografische organisatie of realiteitsgehalte is.

Het doel van het overwinningsrelif en de topografische lijst als propaganda en verheerlijking van
de macht van de koning, alsook het aantonen van de Egyptische controle in de persoon van de
koning over de krachten van wanorde, wordt benadrukt. De bewering van K. A. Wilson (2005,
6465) dat dit de voornaamste en enige legitieme interpretatie is van het overwinningsrelif in Kar-
nak, waardoor a priori enige historiciteit van het monument uitgesloten wordt, wordt echter ver-
worpen wegens te minimalistisch en getuigend van een fundamentele misvatting over de
Egyptische textuele overlevering. Zo zijn bijvoorbeeld de teksten en relifs over de slag bij Qade
tijdens de regering van Ramesses ii gelijkaardig in zowel religieus als propagandistisch opzicht,
maar desondanks is het duidelijk dat ze een historisch event weergeven.

Dit betekent evenwel niet dat alle plaatsnamen die in Karnak opgesomd worden verwoest of zelfs
aangevallen zijn door Sjosjenq i (en zodoende zou de lijst dus zeker niet gebruikt mogen worden
als een bewijs-tekst door Syro-Palestijnse archeologen die een verklaring zoeken voor een vernie-
tigingslaag uit de tiende eeuw v.Chr. op om het even welke site), noch is het geoorloofd zelfs aan te
nemen dat ze vijanden waren. Sommige plaatsen kunnen verwoest zijn door directe militaire actie,

xv
The Reign of Sheshenq I

maar anderen (en misschien zelfs de meesten) gaven zich over of waren voordien al geallieerd met
Egypte en werden met rust gelaten. De tekst bij de topografische lijst geeft hierover geen
duidelijkheid.

Hierop volgt een discussie over andere Egyptische teksten die betrekking hebben op de veldtocht
van Sjosjenq i, alsook de teksten uit de Hebreeuwse Bijbel. Er zit een zekere discrepantie tussen de
Bijbelse en de Egyptische versies, maar dit is begrijpelijk gezien de verschillende doelstellingen die
elke tekst had in de maatschappij van haar respectieve samenstellers, en de tijdspanne die de Bij-
belse tekst verwijdert van de gebeurtenissen die het beschrijft.

De doelstellingen van de veldtocht worden in detail onderzocht, beginnend met een overzicht van
Sjosjenqs militaire objectieven. Hoewel een exacte reisweg niet gereconstrueerd kan worden, geeft
de topografische lijst toch een ruime aanduiding van de regios in Palestina die van belang waren
voor het Egyptische leger. Deze gebieden zijn gelokaliseerd in zowel het noordelijk als het zuidelijk
deel van het land, inclusief een opvallend groot aantal sites in de Negeb. Maar hoewel de topogra-
fische lijst van Karnak duidelijk aantoont dat de Egyptenaren genteresseerd waren in het noorden
van Palestina en het Koninkrijk van Isral, wordt dit niet vernoemd door de Bijbeltekst, die zich in
plaats daarvan concentreert op de gebeurtenissen in Jeruzalem en Judah.

De feitelijke redenen voor de veldtocht blijven moeilijk te achterhalen, maar waren waarschijnlijk
zowel politiek als economisch genspireerd. Misschien wou men de directe Egyptische controle
herwinnen over traditioneel Palestijnse bronnen van koper en andere grondstoffen, in combinatie
met de controle over en exploitatie van handelsroutes met het Arabische schiereiland via de Negeb
en meer noordelijke gebieden in Fenici en Aram. Dat de campagne diende om met opzet de
onderlinge verhoudingen tussen Isral en Judah te verdelen en verzwakken kan niet uitgesloten
worden.

Hoofdstuk 10 is een overzicht van de ambitieuze bouwprojecten van Sjosjenq i doorheen heel
Egypte. Hoewel het bijna gehele gebrek aan tekstuele of materile bewijzen voor de aanwezigheid
van de koning in n al-aar verbazend is, is het zeker dat bouwwerken van de koning geattes-
teerd zijn in de Delta, namelijk in Tall Tibillah, Tall Atrb, en Ayn $ams, ondanks het feit dat op
deze laatste niets bewaard is. Hij heeft mogelijk ook gebouwd in Tall Basah, maar dit is verre van
zeker. Hij had een uitgebreid bouwprogramma in Mt Ranah, voornamalijk in het Pta tempel-
complex, waar zijn Huis van Miljoenen Jaren voor de koning van Opper- en Neder-Egypte
@edj-cheper-Re, Gekozen door Re, Zoon van Re, @Sjosjenq, Beminde van Amon, dat is ut-
ka-Pta gelokaliseerd was. Een wabet werd eveneens gebouwd op bevel van Sjosjenq in het Huis
van de Apisstieren. Meer zuidelijk richtte Sjosjenq i een kleine tempel op die gewijd was aan
Amon, Groot aan Geschreeuw, op de site van al-bah, die ooit ook een topografische lijst droeg
die waarschijnlijk gelijkaardig was aan die in Karnak. In Karnak ondernam Sjosjenq i uitgebreide
bouwactiviteiten. Zijn architecturaal belangrijkste constructie die tot op heden bewaard is, is de
Voorhof van de Grote Amontempel, maar hij richtte eveneens een pyloon op die stond waar
momenteel de Eerste Pyloon staat die dateert uit Dynastie 30. Herstellingen aan de oudere Voor-
hof die ondernomen werden ten tijde van de oprichting van de huidige Eerste Pyloon mogen niet
aanzien worden als complete Dynastie 22 werken. Er is geen enkel bewijs dat de bouwactiviteiten
van Sjosjenq i onafgewerkt bleven, wat aangetoond wordt door de vele architecturale fragmenten
van de pyloon.

xvi
 Samenvatting

Hoofdstuk 11 is een overzicht van de dichtste familie van Sjosjenq i. Naast zijn ouders had de
koning mogelijk minstens n zuster, Meit-en-weschet b, en zeer waarschijnlijk een broer,
Nase[]ot. Zijn twee echtgenotes waren Karamat a, de moeder van Osorkon i (die misschien
ook andere kinderen voortgebracht heeft, zoals Iuput a); en Pa-ta-reshu-en-es, de moeder van
Nimlot b. De kinderen van Sjosjenq i zijn voor het merendeel goed bekend, met inbegrip van zijn
troonopvolger, Osorkon I, en zijn zonen Iuput a en Nimlot b, die allen prominent aanwezig waren
in het leger en de priesterklasse, waardoor Sjosjenq directe controle kon uitvoeren over geheel het
land. Zijn dochters, Ta-peseshet-net-Bastet en Djed-Inet-nebu-i<w>-es-anch, worden ook bespro-
ken, evenals hun respectieve echtgenoten.

De verhandeling eindigt met een algemene conclusie en een appendix die een overzicht geeft van
de Egyptische toponiemen die vermeld worden in de tekst.

xvii