01
Mingkar-mingkuring angkara,
akarana karenan mardi siwi,
sinawung resmining kidung,
sinuba sinukarta,
mrih kretarta pakartining ilmu luhung,
kang tumrap ing tanah Jawa,
agama ageming aji.
02
Jinejer ing Wedhatama,
mrih tan kemba kembenganing pambudi,
mangka nadyan tuwa pikun,
yen tan mikani rasa,
yekti sepi sepa lir sepah asamun,
samangsane pakumpulan,
gonyak-ganyuk nglelingsemi.
Terjemahan
01
menghindari sifat jahat,
sebab senang membimbing anak,
dirangkum ke dalam sebuah kidung,
dihormati dan dimuliakan,
supaya tercapai maksud dari ilmu luhur,
bagi tanah jawa,
agama adalah busana berharga
02
disusun di ajaran utama,
tidak boleh malas bermandikan budi kebaikan,
maka walaupun tua dan pikun,
kalau tidak mengolah rasa,
sungguh sepi dan hampa seperti sampah tersembunyi,
ketika diperkumpulan,
serba canggung dan memalukan
Serat Wedhatama Tembang Pocung
TEMBANG POCUNG
Gusti Pangeran Adipati Arya Sri Mangkunegoro IV
MACAPAT
Ngelmu iku
Kalakone kanthi laku
Lekase lawan kas
Tegese kas nyantosani
Setya budaya pangekese dur angkara
Angkara gung
Neng angga aggung gumulung
Gogolonganira
Triloka lekere kongsi
Yen den umbar ambabar dadi rubeda
Bada lamun
Kang sus sengsem reh ngasamun
Semune ngaksama
Sasamane bangsa sisip
Sarwa sareh saking mardi martotama
itulah
yang pantas ditiru, contoh yang patut diikuti, seperti semua nasihatku,
jangan seperti jaman nanti,
banyak anak muda yang menyombongkan diri dengan hafalan ayat
Nora weruh
Rosing rasa kang rinuruh
Lumeketing angga
Anggere padha marsudi
Kana-kene kaanane nora beda
Tidak memahami,
hakekat ilmu yang dicari,
sebenarnya ada di dalam dirinya sendiri,
asal mau berupaya,
sana sini (ilmunya) tidak berbeda.