Anda di halaman 1dari 3

MI PECHO SE HALLA DE LUTO (SANTIAGO PENANDO ESTAS) (Bm)

mi pecho se halla de luto, por la muerte del amor


en los jardines cultivan las flores de la traicion
oro cuida Lhortelano que va sembrando rencor,
por eso llorando estoy
(sigue la musica)

historia natural de Pablo Neruda


boa noite Pablo Neruda..
Penetracion en la mujer..
duas mulheres tivemos juntos irmao,
tu primeiro por orden de geografia..
tu chileno, eu brasileiro
misturamos nosso semen na mesma fonte bendita
como agora misturamos nos que tanto nos amamos..
mia vida, tua morte, nosso amor, nossa poesia
(termina la musica)
por acasso en 60 nos encontramos en montevideo y viajamos juntos de navio
ocorreron poesias, trocamos los sonetos de muito amor amigo
tu y eu escribiamos nas tardes quietas do conves vazio.

A Vinicius de Moraes
no dejaste deberes sin cumplir, tu tarea de amor fue la primera..
jugaste con el mar como un delfin y perteneces a la primavera.
cuanto pasado para no morir! y cada vez la vida que te espera..por ti gabriela supo sonreir,
me lo dijo mi muerta compaera.
no olvidare que en esa travesia llevabas de la mano a la alegria como tu hermano del pais
lejano, de el pasado aprendiste a ser futuro.. y soy mas joven porque en un dia puro yo vi
nacer a ORPHEO de tu mano.

A Pablo Neruda
cuantos caminhos nos fizemos juntos neruda, meu irmao, meu companheiro.
mas este encontro svito entre muitos no foi ele o mais belo e verdadeiro?
(comienza musica colchon Bm insinua "eu sem voce nao sei nem amar")
Canto Maior, Canto Menor.
dois cantos fazem-se agora ouvir sob o cruzeiro E em seu recesso as coleras e os prantos
do homen chileno e do homen brasileiro.

e o seu amor- o amor que hoje encontramos..-


por isso, ao se tocaren nossos ramos celebro-te ainda alm, Canto geral
porque como eu, bicho pesado, voas
mais alto e melhor do cu entoas
teu furioso canto material!
(comienza a cantar)
que he sacado con la luna, que los dos miramos juntos?
que he sacado con los nombres estampados en el muro?
como cambia el calendario aiaiaia, cambia todo en este mundo aiaiai
ay, ay, ay ...ay!
(sigue la musica parte estribillo)

1947- Criacao de canto Geral


o senador pablo neruda, perseguido por la policia de gonzales videla
refugia-se no seio do povo que o oculta de casa en casa
de choupana em choupana cada vez que o perigo ameaza
o povo ama o seu poeta, faz em torno de ele um muro de silencio
d-lhe pao, queijo e vinho..a morte ronda com os patrulheiros..a senha passa
a noite levam-no encapucado pra outro sitio
mil olhos campessinos vigiam, as etrelas vigiam
a lua se oculta entre nuvems para que nao o vejam os assasinos..
subitas tormentas desencadeiam-se a aproximacao furtiva do seus passos
o poeta, com a cabeza en chamas ve distante a cordilheira..os altos de machu pichu
a queda dos meteoritos sobre o crepusculo da iguana
as roxas procissoes..o pastor peruano a tanger doces llamas
os pueblos, as nacoes empapadas de sangue, a mao em garra dos tiranos..
o poeta de rua em rua, rio em rio, casa em casa, cidade em cidade
diz adeus ao cobre, se afasta do salite (cambia clima Bm a EM)
come as petalas de vermelhas papoulas
transpoe leguas em lombo de muares

(cantado)
un dia yo pregunte, mi padre adonde esta dios?
mi padre baj los ojos y nada me respondio...
mi padre vive en el monte y no conoces una flor, sudor malaria y serpiente es la vida del
leador...y que naide le pregunte si sabe adonde esta dios, por su casa no ha pasado tan
importante seor.
que dios vela por los pobres tal vez si, tal vez no, lo seguro es que el almuerza en la mesa del
patron..(fin musica realentando)

Itapua- Bahia. Outubre 1973.


senta-te ali poeta primogenito (colchon que he sacado con quererte?), naquela ampla cadeira
em frente ao mundo..y deixa-me pintar o teu retrato
(ja que por circunstancias, nao o fizeram teus amigos Picasso e Di Cavalcanti)
com palavras cobertas do azinhavre, do tempo, e pela luz verde da lua funambula, a transar
entre hemisferios desprendida da pele de matilde para os ceus jorjamados do reconcavo.
E madrugrada, ormao, e escuto o mar que geme versos teus sobre as areias de itapua,
chorando a tua morte..tu que o amavas a imprecar bravio
contra os negros penhascos de isla negra (temina el colchon musica)
"duas mulheres tivemos juntos irmao,
tu primeiro por orden de geografia..
tu chileno, eu brasileiro
misturamos nosso semen na mesma fonte bendita
como agora misturamos nos que tanto nos amamos..
mia vida, tua morte, nosso amor, nossa poesia"

breve consideracao a margem do ano assassino de 1973.


QUE ANO MAIS SEM CRITERIO ESSE DE SETENTE E TRES..LEVOU PARA O CEMITERIO TRES
PABLO DE UMA SO VEZ, TRES PABLOES, NAO TRES PABLINHOS..NO TEMPO COMO NO ESPACO..
PABLOS DE MUITOS CAMINHOS:
NERUDA, CASALS, PICASSO.
TRES PABLOS QUE SE EMPENHARAM CONTRA O FASCISMO ESPANHOL
TRES PABLOS QUE MUITO AMARAM...TRES PABLOS CHEIOS DE SOL
UN TRIO DE INMENSOS PABLOS.
EM GENIO E DEMOSTRACAO, FEITA DE ENGENHO, TRABALHO, PINCEL, ARCO E ESCRITA A
MAO.

TRES PUBLICISSIMOS PABLOS.


PICASSO, CASALS, NERUDA.
TRES PABLOS DE MUITA AGENDA.
TRES PABLOS DE MUITA AJUDA.
TRES LIDERES CUJA MORTE O MUNDO INTEIRO SENTIU.

OH ANO TRISTE E SEM SORTE:


VA PRA PUTA QUE O PARIU!

Anda mungkin juga menyukai