Column Martijn
Inspire Aslander
stand-up filosoof en
mede-auteur van de
bestseller Nooit Af
Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik begin de laatste tijd
een beetje een hekel te krijgen aan het woord inspiratie.
En in het verlengde daarvan aan inspiratiesessies
(-lunches, -platforms, -labs, -bootcamps, etc. etc.)
en inspirerend leiderschap.
Inspiratie komt van het Latijnse inspire, dat betekent: leven inblazen.
Wat dus enigszins impliceert dat er iets dood is. Nou zeg, ga er maar aan staan! Het zweet breekt me
regelmatig uit, als ik weer eens door een dagvoorzitter word aangekondigd als een inspirerende spreker...!
Inspireren, in de overdrachtelijke betekenis waarin wij het gebruiken, is geen werkwoord. Het is niet iets
wat je kunt doen. Je kunt geen knopje indrukken en hoppa: inspiratie! Inspiratie is iets dat kan optreden,
als de omstandigheden gunstig zijn. Het is de eventuele bijvangst van een wellicht enthousiast en
hartstochtelijk betoog.
Dat is overigens wl wat ik doe: enthousiast en hartstochtelijk betogen. En natuurlijk hoop ik dan dat dat
inspiratie oplevert. Want inspiratie geeft energie, en dat is wat nodig is om dingen in beweging te zetten.
Regelmatig wordt mij gevraagd waarom ik toch zon optimistische kijk heb op de wereld en de toekomst.
(Er zijn zelfs mensen die het me kwalijk nemen!) Maar ik kan er niets aan doen: ik verdiep me dagelijks
in de technologische ontwikkelingen en het kan bijna niet anders dan dat je daar vrolijk van wordt.
Als ik lees dat er droogte en hongersnood dreigen in Afrika, dan vind ik dat uiteraard k heel erg,
maar als je tegelijkertijd weet dat men al heel ver is met de technologie die zout water gemakkelijk
en goedkoop kan omzetten in zoet water, dan bekijk je zon bericht toch in een ander perspectief.
Ik antwoord altijd maar dat ik heus ook wel een pessimistisch en technofobisch verhaal kan houden,
met doemscenarios en gevaren en ethische bezwaren, maar dat er in de menselijke geschiedenis nog
nooit een vraagstuk is opgelost vanuit pessimisme, dus waarom zou ik dat doen?
8
Ik ben ervan overtuigd dat we naeve optimisten
nodig hebben die, niet gehinderd door conventies
en de verlammende gedachte dat er eerst heel
veel geld nodig is, net dat ene perspectief
kunnen vinden om een probleem te tackelen.
Zoals bijvoorbeeld Boyan Slat, de jongen die zich
door de plastic soep liet inspireren tot zijn
Ocean Cleanupinstallatie.