Anda di halaman 1dari 1

Konon, riyen kala wilayah ujung wetan Pulau Jawi ingkang alamnya mekaten sae niki

dipunpangagengi dening satiyang ratu ingkang nduwe nami Prabu Sulahkromo. Lebet
nglampahaken pamerentahanipun piyambakipun dibantu dening satiyang Patih ingkang
gagah kendhel, arif, tampan nduwe nami Patih Sidopekso. Semah Patih Sidopekso ingkang
nduwe nami Sri Tanjung sangeta sae parase, lembat manah basanipun dadosipun ndamel
sang ratu ewah- ewah ingipun.

Kajengipun tercapai hasrat sang ratu konjuk membujuk uga merayu Sri Tanjung mila
muncullah manah liciknya kaliyan ngengken Patih Sidopekso konjuk nglampahaken jejibahan
ingkang mboten bokmenawi sanguh dicapai dening manusia biyasa. Mila kaliyan tegas uga
gagah kendhel, tanpa curiga, sang Patih budhal konjuk nglampahaken titah Sang ratu.
Sepeninggal Sang Patih Sidopekso, sikap mboten senonoh Prabu Sulahkromo kaliyan merayu
uga miawoni Sri Tanjung kaliyan samukawis blenjani daya dilakukanya. Nanging tresna Sang
ratu mboten kengantosan uga Sri Tanjung tetap kekah pambadananipun, dados semah
ingkang salajeng berdoa konjuk semahipun. Berang uga benter membara manah Sang ratu
nalika tresnanipun ditolak dening Sri Tanjung.

Nalika Patih Sidopekso wangsul saking misi jejibahanipun, piyambakipun lajeng sowan Sang
ratu. Manah busuk Sang ratu muncul, miawoni Patih Sidopekso kaliyan ngantosaken menawi
sepeninggal Sang Patih ing kala nglampahaken titah ratu mengker istana, Sri Tanjung
ndhatengi uga merayu mawi bertindak serong kaliyan Sang ratu.
Tanpa ngangen panjang, Patih Sidopekso lajeng memoni Sri Tanjung kaliyan kebak kedukan
uga tuduhan ingkang mboten beralasan.

Pangulan Sri Tanjung ingkang lugu uga jujur ndamel manah Patih Sidopekso tambah benter
nguwawi nepsu uga bahkan Sang Patih kaliyan berangnya mengancam badhe mejahi semah
setianya punika. Diseretlah Sri Tanjung datheng tepi lepen ingkang keruh uga kumuh.
Nanging sadereng Patih Sidopekso mejahi Sri Tanjung, enten panedha paling akhir saking Sri
Tanjung dhateng semahipun, dados bukti kejujuran, kesucian uga kesetiannya piyambakipun
rela dipunpejahi uga kajengipun jasadnya diceburkan mlebet lepen keruh punika, menawi
rahipun ndamel toya lepen mambet busuk mila badanipun sampun ndamel serong, nanging
menawi toya lepen mambet harum mila piyambakipun mboten nglintu.

Patih Sidopekso mboten malih saged nguwawi badan, enggal menikamkan dhuwungipun
datheng dhadha Sri Tanjung. Rah memercik saking badan Sri Tanjung uga pejah saknalika.
Jisim Sri Tanjung enggal diceburkan datheng lepen uga lepen ingkang keruh punika
berangsur-angsur dados bening kados kaca mawi ndhawahaken ambet harum, ambet arum.
Patih Sidopekso terhuyung-huyung, dhawah uga piyambakipun dados linglung, tanpa
piyambakipun elingi, piyambakipun menjerit “Banyu….. … arum…………… . Banyu arum … ..”
Banyuwangi lair saking bukti tresna semah ing semahipun.

Tokoh sejarah benten piyambakipun Minak Djinggo, satiyang Adipati saking Blambangan
ingkang memberontak majeng keraton Majapahit uga saged ditumpas dening kengkenan
Majapahit, yaiku Damarwulan. Nanging sayektos nami Minak Djinggo sanesa nami sejatos
saking adipati Blambangan. Nami kesebat dipunsukakna dening sakunjukan kalangan istana
Majapahit dados wujud olok-olok dhateng Brhe Wirabumi ingkang pancen putra prabu hayam
wuruk saking selir.

Kunjuk masyarakat Blambangan, cerios Damarwulan mboten berdasar. Cerios niki namung
bentuk propaganda Mataram ingkang mboten nate kedadosan nyuwasani wilayah
Blambangan ingkang kala punika disokong dening keraton hindu Mengwi ing Bali

Anda mungkin juga menyukai