R1 L1 R2 L2 R3 C1 XMM1
5.305mH 2.653mH
V1 1Ω 1Ω 5Ω 530.5µF
R5 130Vrms
R4 60Hz
100Vrms 4Ω
60Hz 2Ω 0°
V2
0°
C2 120Vrms
884.2µF 60Hz
0°
L3 R6 C3
10.61mH 6Ω 1.326mF
V4
C4
530.5µF
140Vrms
60Hz
0°
LAB V
1. OBJETIVO
2. MARCO TEÓRICO
a) Teorema de THEVENIN
PARA EL CALCULO
Establece que cualquier circuito lineal se puede sustituir por una fuente equivalente de
intensidad en paralelo con una impedancia equivalente.
PARA EL CALCULO
El circuito Norton equivalente consiste en una fuente de corriente INo en paralelo con una
resistencia RNo. Para calcularlo:
RTh = RNo
VTh = INoRNo.
3. CIRCUITOS Y CALCULOS
a) Teorema de Thevenin
V3
R1 L1 R2 L2 R3 C1 XMM1
a
5.305mH 2.653mH
V1 1Ω 1Ω 5Ω 530.5µF a
R5 130Vrms
R4 60Hz
100Vrms 4Ω
60Hz 2Ω 0°
V2
0°
C2 120Vrms
884.2µF 60Hz
0°
L3 R6 C3
10.61mH
b
6Ω 1.326mF
V4
C4
530.5µF
140Vrms
60Hz
0°
Etiquetando los componentes
V3
R1 L1 R2 L2 R3 C1
Z1 5.305mH Z2 Z3
2.653mH
V1 1Ω 1Ω 5Ω 530.5µF
R5 130Vrms
Z5
R4 60Hz
100Vrms 4Ω
60Hz 2Ω 0°
V2
Z4
0°
C2
884.2µF 120Vrms
60Hz
0°
L3 R6 C3
Z6
10.61mH Z7
6Ω 1.326mF
V4
C4
Z8
530.5µF
140Vrms
60Hz
0°
𝒛𝟏 = 1 + 𝑗2𝜋60(0.0053052) = 1 + 𝑗2
𝒛𝟐 = 1 + 𝑗2𝜋60(2.353𝑚) = 1 + 𝑗
1
𝒛𝟑 = 2 − 𝑗 ( ) = 5 − 𝑗5
2𝜋60(530.5𝜇)
1
𝒛𝟒 = 2 − 𝑗 ( ) = 2 − 𝑗3
2𝜋60((884.2𝜇))
𝒛𝟓 = 4
𝒛𝟔 = (𝑗2𝜋60(60.61𝑚)) = 𝑗4
1
𝒛𝟕 = 𝟔 − ( ) = 6 − 𝑗2
2𝜋60(1.326𝑚)
1
𝑧8 = −𝑗 ( ) = −𝑗5
2𝜋60(530.5𝜇)
Hallando la Zeq entre los nodos a y b teniendo en cuenta que para cada fuente
cortocircuitar
R1 L1 R2 L2 R3 C1 XMM1
Z1 Z2 Z3
1Ω 5.305mH 1Ω 2.653mH 5Ω 530.5µF
R5
Z5
R4
4Ω
2Ω
Z4
C2
884.2µF
L3 R6 C3
Z6
10.61mH 6Ω
Z7
1.326mF
C4
Z8
530.5µF
Ahora teniendo el Zeq
Donde:
𝟏
𝑹 = 𝟕. 𝟎𝟐𝟔 𝜴 𝑿𝒄 = = 𝟒𝟓𝟎. 𝟒 𝝁𝑭
𝟐𝝅 ∗ 𝟔𝟎 ∗ 𝟓. 𝟖𝟗
3 + 3j −2 + 3𝑗 −4j 𝑰𝑨 100
[−2 + 3𝑗 13 − 4j −6 + 2j]*[𝑰𝑩 ]=[−120]
−4j −6 + 2j 6 − 3j 𝑰𝑪 140
𝑰𝑨 = 𝟏𝟓. 𝟗𝟐∠𝟏𝟓. 𝟕𝟖
𝑰𝑩 = 𝟔. 𝟎𝟗𝟖∠𝟕𝟐. 𝟓𝟖
𝑰𝑪 = 𝟐𝟓. 𝟔𝟕∠𝟓𝟗. 𝟏𝟏
V3
R1 L1 R2 L2 R3 C1
5.305mH 2.653mH
V1 1Ω 1Ω 5Ω 530.5µF
R5 130Vrms
R4 60Hz
100Vrms 4Ω
60Hz 2Ω 0°
V2
0°
C2
884.2µF 120Vrms
60Hz
0°
L3 R6 C3
10.61mH 6Ω 1.326mF
V4
C4
530.5µF
140Vrms
60Hz
0°
Para la malla de salida tenemos:
V5 7.026Ω 450.4µF
23.5Vrms
60Hz
97°
b) Teorema de Norton
V3
R1 L1 R2 L2 R3 C1 XMM1
5.305mH 2.653mH
V1 1Ω 1Ω 5Ω 530.5µF
R5 130Vrms
R4 60Hz
100Vrms 4Ω
60Hz 2Ω 0°
V2
0°
C2 120Vrms
884.2µF 60Hz
0°
L3 R6 C3
10.61mH 6Ω 1.326mF
V4
C4
530.5µF
140Vrms
60Hz
0°
R4 60Hz
100Vrms 4Ω
60Hz 2Ω 0°
V2
0°
Z4
C2
884.2µF 120Vrms
60Hz
0°
L3 R6 C3
Z6
10.61mH Z7
6Ω 1.326mF
V4
C4
Z1530.5µF
140Vrms
60Hz
0°
𝒛𝟏 = 1 + 𝑗2𝜋60(0.0053052) = 1 + 𝑗2
𝒛𝟐 = 1 + 𝑗2𝜋60(2.353𝑚) = 1 + 𝑗
1
𝒛𝟑 = 2 − 𝑗 ( ) = 5 − 𝑗5
2𝜋60(530.5𝜇)
1
𝒛𝟒 = 2 − 𝑗 ( ) = 2 − 𝑗3
2𝜋60((884.2𝜇))
𝒛𝟓 = 4
𝒛𝟔 = (𝑗2𝜋60(60.61𝑚)) = 𝑗4
1
𝒛𝟕 = 𝟔 − ( ) = 6 − 𝑗2
2𝜋60(1.326𝑚)
1
𝑧8 = −𝑗 ( ) = −𝑗5
2𝜋60(530.5𝜇)
Hallando la Zeq entre los nodos a y b teniendo en cuenta que para cada fuente tiene que
estar en cortocircuito tenemos:
R1 L1 R2 L2 R3 C1 XMM1
Z1 Z2 Z3
1Ω 5.305mH 1Ω 2.653mH 5Ω 530.5µF
R5
Z5
R4
4Ω
2Ω
Z4
C2
884.2µF
L3 R6 C3
Z6
10.61mH 6Ω
Z7
1.326mF
C4
Z8
530.5µF
Ahora teniendo el Zeq
Donde:
𝟏
𝑹 = 𝟕. 𝟎𝟐𝟔 𝜴 𝑿𝒄 = = 𝟒𝟓𝟎. 𝟒 𝝁𝑭
𝟐𝝅 ∗ 𝟔𝟎 ∗ 𝟓. 𝟖𝟗
V3
R1 L1 R2 L2 R3 C1
5.305mH 2.653mH
V1 1Ω 1Ω 5Ω 530.5µF
R5 130Vrms
R4 60Hz
100Vrms 4Ω
60Hz 2Ω 0°
V2
0°
C2
884.2µF 120Vrms
60Hz
0°
L3 R6 C3
10.61mH 6Ω 1.326mF
V4
C4
530.5µF
140Vrms
60Hz
0°
3 + 3j −2 + 3𝑗 −4j 0 𝑰𝑨 100
−2 + 3𝑗 13 − 4j −6 + 2j −4 𝑰𝑩 −120
[ ]*[ ]=[ ]
−4j −6 + 2j 6 − 3j 0 𝑰𝑪 140
0 −4 0 9 − 5𝑗 𝑰𝑫 −10
𝑰𝑨 = 𝟏𝟓. 𝟔𝟗∠𝟏𝟔. 𝟕𝟎
𝑰𝑩 = 𝟔. 𝟎𝟗𝟖∠𝟖𝟓. 𝟒𝟗
𝑰𝑪 = 𝟐𝟓. 𝟔𝟕∠𝟔𝟏. 𝟕𝟎
𝑰𝑫 = 𝟐. 𝟓𝟓𝟗∠𝟏𝟑𝟔. 𝟖
𝑰𝑫 = 𝑰𝑵𝑶 = 𝟐. 𝟓𝟓𝟗∠𝟏𝟑𝟔. 𝟖 𝑨
para la simulado la corriente debería ser corriente pico:
𝐼𝑝𝑘 = 𝐼𝐷 √2 = 3.619∠136.8 𝐴
Entonces tenemos
R7
I1 7.026Ω
3.619A C5
60Hz 450.4µF
136.8°
UNIVERSIDAD MAYOR DE SAN ANDRES
Facultad de Ingeniería
INGENIERÍA ELECTROMECÁNICA
Gestión: 2018
4. VERIFICACION DE CALCULOS EN LABORATORIO
a) Thevenin
b) Norton
5. Concluisiones
Se logro conocer exitosamente las ley de Norton y Thevenin, las cuales fueron
enunciadas dando la forma de reslucion.
La comparacion como se pudo ver en el penultimo punto de este informe fue exitosa.