஫஭ணவிடிவு

அத்தியாயம் 1
யணக்஑ம் – ஧ா஑ம் என்ற஫ ஧டித்த உங்஑ளுக்கு ஋஦து ந஦நார்ந்த ஥ன்றி. இததா
஧ா஑ம் இபண்டு. ஥ம் ஑றத, அதத த ாம ஥ாட்டில், ஧ா஑ம் என்று ஋ங்கு விட்டுச்
ச ன்஫ததா, அங்கிருந்தத சதாடங்குகி஫து. சுநார் முப்஧து யருடங்஑ள் ஑ழித்து...
த ாம ஥ாட்றட இப்ச஧ாழுது நன்஦ர் சூர்னயர்நன் ச ழிப்஧ா஑வும்
சயற்றி஑பநா஑வும் ஆட்சி ச ய்து யருகி஫ார். வில்லிபுப சிற்஫ப ர் அதினநான்,
மீண்டும் வில்லிபுபத்திற்த஑ திரும்பிவிட்டு, அங்கு ஥ல்஬ாட்சி புரிகி஫ார்.
ஆ஦ால், ச ன்஫ ஧ா஑த்தில் முக்கின ஧ங்கு யகித்த ஐறய, இந்த ஧ா஑த்தில்
இடம்ச஧஫வில்ற஬. நீதி நூல் ஋ழுதுயறத தன் யாழ்க்ற஑ப் ஧ணினா஑ ஋டுத்துக்
ச஑ாண்ட ஐறயனார், ஆத்திச்சூடிறன ஋ழுதி஦ார். ஆ஦ால், ச஥ல்லிக்஑னியின்
யாக்கின் ஧டி, இ஬ட்சினம் நிற஫யறடந்தால் – ஧மத்றத ாப்பிட்டயர்
நற஫ந்திடுயார். ஆற஑னால் ஐறயனாரும் நற஫ந்துவிட்டார்.
஥ம் ஑றத, சூர்னயர்நனின் அப ற஧யில் சதாடங்குகி஫து.....
********************************************************************************
஑ாய஬ன்: நன்஦ா, தங்஑ள஭க் ஑ாண இ஭ம் ப஧ண்பணாருத்தி யந்திருக்கி஫ார்.
சூர்னயர்நன்: ம்... அனுப்புங்஑ள்.
அப ற஧க்குள் நுறமந்த அந்த ச஧ண்நணி, நன்஦னுக்கு யணக்஑ம் ச லுத்தி஦ாள்.
ஐளய: யணக்஑ம் நன்஦ா. ஥ான் தான் ஐளய. உங்஑ளுக்கு ஧ாது஑ாய஬ா஑ இருக்஑
உங்஑ள஭த் ததடி யந்திருக்கித஫ன்.
அப ற஧யில் இருந்ததார் ற்று குமப்஧நாயி஦ர்... நந்திரி஑ள் அயர்஑ளிறடதன
குசுகுசுசயன்று த஧ த் சதாடங்கி஦ர்.
நந்திரி: அயள் ப஧னர் ஋ன்஦ ப ான்஦ாள் ? எ஭ளயனா ?
நந்திரி 2: னார் இந்த ப஧ண்நணி ? திடீபபன்று யந்து உங்஑ள஭ ஧ாது஑ாக்஑
யந்திருக்கித஫ன் ஋ன்று கூறிகி஫ாள் ?
நந்திரி 3: எரு தயள஭ ள஧த்தினநா஑.... ?
சூர்னயர்நன்: அளநச் ர்஑த஭ ! அளநதி !
அப ற஧யில் மீண்டும் அறநதி நி஬வினது...
சூர்னயர்நன்: தநலும் கூறு஑.
ஐளய: கூ஫ தயண்டினளத கூறிவிட்தேன் அபத .
சூர்னயர்நன்: தாதன, நீ னார் ஋ன்று பதரினவில்ள஬. திடீபபன்று யந்தாய், ஋ன்ள஦
஧ாது஑ாக்஑ யந்திருக்கித஫ன் ஋ன்கி஫ாய்.... ஋஦க்கு என்றும் புரினவில்ள஬னம்நா.
ஐளய: அபத , ஥ான் தான் ஐளய. உங்஑ள஭ப் ஧ாது஑ாப்஧து தான் ஋ன் ஑ேளந.
அதற்஑ா஑ தான் இங்கு யந்திருக்கித஫ன்.
சூர்னயர்நன்: ஋஦க்கு புரினவில்ள஬ தாதன....
ஐளய: உண்ளநயித஬தன உங்஑ளுக்கு ஐளய ஋ன்஫ால் னார் ஋ன்று பதரினாதா
அபத ?
சூர்னயர்நன்: அது... யந்து... உண்ளநதான்... ஐளய ஋னும் யனதா஦ எரு
மூதாட்டிளன ஥ான் ஋ன் யாழ்஥ாளில் ந்தித்தது உண்டு... உன்ள஦ப் த஧ால்,
஋ன்ள஦யும் ஧ாது஑ாக்஑ தயண்டும் ஋ன்஫ யாக்குேன் தான் யாழ்ந்தார்... ஆ஦ால் அயர்
஋ப்த஧ாததா நள஫ந்துவிட்ோர். அதத ப஧னளபயும் இ஬ட்சினத்ளதயும் ப஑ாண்டு
இன்று நீ திடீபபன்று யந்துள்஭து தான் ஋஦க்கு ப஧ரு குமப்஧த்ளதயும்
ஆச் ரினத்ளதயும் ஌ற்஧டுத்துகி஫து !
ஐளய: ஆச் ரினத்திற்கு என்றுமில்ள஬ பிபபு. நீங்஑ள் ந்தித்த அந்த எ஭ளயளன
஥ான் அறிதயன். அயர் நள஫ந்துவிட்ோர் ஋ன்஧ளதயும் ஥ான் அறிதயன்.
சூர்னயர்நன்: அது ஋ப்஧டி ?
ஐளய: ஌ன் ஋ன்஫ால், அயர் தயறு னாருமில்ள஬ – ஋ன் முன்பி஫வி.
அப ற஧ மீண்டும் அதிர்ச்சியுற்஫து...
சூர்னயர்நன்: இது ஋ன்஦ புதின ஑ளத ?
ஐளய: ஑ளத அல்஬ அபத – நிஜம். ஥ாங்஑ள் ஐளயனர்஑ள். த ாம நன்஦ர்஑ள஭
஑ாப்஧தற்ப஑ன்த஫ பி஫ந்தயர்஑ள்.
இறதக் த஑ட்ட அப ற஧ அறநச் ர்஑ளுக்கு ச஧ாறுக்஑வில்ற஬...
நந்திரி: ஋ன்஦ நன்஦ா இப்஧டி குமப்புகி஫ார் ?
நந்திரி 2: நன்஦ா, எரு தயள஭ இயள் எரு எற்஫பா஑ இருப்஧ாத஭ா ?
சூர்னயர்நன்: ப஧ாறுங்஑ள் அளநச் ர்஑த஭.... இயள் ஋ன்஦ தான் கூறுகி஫ாள் ஋ன்று
஧ார்ப்த஧ாம்...
நன்஦ர் மீண்டும் எ஭றயறன த஥ாக்கி த஧சி஦ார்....
சூர்னயர்நன்: எ஭ளயதன, ற்று வி஭க்஑நா஑ கூறு. உன்ள஦ப் ஧ற்றி, நீ கூறும் இந்த
ஐளயனர்஑ள் ஧ற்றி„
ஐளய: நீதிக்கும் நினானத்திற்கும் த஧ாபாடின முதல் ப஧ண்நணி, ஋ங்஑ள்
கு஬பதய்யம் – அயரின் யபத்தில் பி஫ந்தயர்஑ள் ஥ாங்஑ள். யழி யழினா஑ த ாம
நன்஦ர்஑ள஭க் ஑ாப்஧தத ஋ங்஑ள் ஑ேளநனாகும். எரு ஐளய, இ஫க்கும் யளப தன்
நன்஦ள஦க் ஑ாப்஧ாள் ! நற்றும், எரு ஐளய இ஫ந்துவிட்ோல், அடுத்த ஑஦தந நறு
ஐளய பி஫ந்திடுயாள். இதுதய ஋ங்஑ள் ஑ட்ேள஭.
சூர்னயர்நன்: நீர் ஌ததா அதி னப் பி஫வி த஧ான்று த஧சுகிறீதப.... னார் இந்த முதல்
பதய்யப் ப஧ண்நணி ?
ஐளய: நதுளப நா஥஑ளப ப஑ாழுத்தி ஋ரித்த ஋ங்஑ள் வீப நங்ள஑ – ஑ண்ணகி.

அத்தியாயம் 2
ற஧யி஦ருக்கு ற஑யும் ஑ாலும் ஏடவில்ற஬. அற஦யரும் எ஭றயறன
ஆச் ரினத்துடன் ஧ார்த்த஦ர்.
சூர்னயர்நன்: ஧ாண்டின ஥ாோ஑ இருந்தாலும் ஑ண்ணகியின் நீதிப் த஧ாபாட்ேக் ஑ளத
இந்த த ாம ஥ாடு உட்஧ே தமிம஑ம் ஋ங்கும் எலிக்கி஫து. ப ால் தாதன – அந்த
பதய்யப் ப஧ண்நணியின் யம் ாயழினா நீ ?
ஐளய: ஆம் அபத . நதுளப ஥஑ரில் ஥ேந்த அநீதிக்குப் பி஫கு, தயறு ஋ந்த நன்஦ரும்
தம் நக்஑ளுக்கு தயறிளமக்஑ கூோது ஋ன்று உறுதிபநாழி ப஑ாண்டு, ஐளயனர்
கு஬த்ளத ஑ண்ணகி உருயாக்கி஦ார். நீதி தயறின ஧ாண்டின ஥ாட்ளே விட்டுவிட்டு,
த ாம ஥ாட்டிற்கு குடிப஧னர்ந்தார். இங்கு தான் பி஫ந்தது ஋ங்஑ள் யம் ாயழி.
சூர்னயர்நன்: ம்....
ஐளய: ஋ன்஦ தனக்஑ம் அபத ?
சூர்னயர்நன்: அது... நீ ப ால்யபதல்஬ாம் ரி... ஆ஦ால் நீ தான் ஋ன்ள஦க் ஑ாக்஑
யந்திருக்கும் ஐளய ஋ன்று ஥ான் ஋ப்஧டி ஥ம்புயது ?
ஐளய: ஆதாபம் இருக்கு அபத . ஆ஦ால் முதலில் ஥ான் உங்஑ள஭ சி஬ த஑ள்வி஑ள்
த஑ட்஑ தயண்டும்.
சூர்னயர்நன்: ம்... த஑ளு.
********************************************************************************
ஐளய: நீங்஑ள் ளயத்திருக்கும் இந்த பாஜ ஑ாசுநாள஬ – னார் தந்தது ?
சூர்னயர்நன்: இது... ஋ன் ஧ாட்ே஦ார் இ஭ஞ்ப ன்னி தான் தஞ்ள ப் ப஧ரின
த஑ாவிலில் ளயத்துவிட்டுச் ப ன்஫தா஑ கூ஫ப்஧டுகி஫து.
ஐளய: உங்஑ள் ஧ாட்ே஦ாருக்கு இது ஋ப்஧டி கிளேத்தது ?
சூர்னயர்நன்: ஋஦க்கு பதரினாது.
ஐளய: ரி, அடுத்த த஑ள்வி – அந்த பாஜ ஑ாசுநாள஬ ஋த஦ால் ஆ஦து ?
சூர்னயர்நன்: அது... முத்துக்஑஭ால் ஆ஦து. ஌ன் த஑ட்கி஫ாய் ?
ஐளய: தமிம஑த்தித஬தன தபம் யாய்ந்த முத்துக்஑ள் ஧ாண்டின ஥ாட்டில் தான்,
குறிப்஧ா஑ நதுளபயில் தான் கிளேக்கும். இளத நீங்஑ள் அறிவீர்஑஭ா ?
சூர்னயர்நன்: ஆம், அறிதயன். ஧ாண்டின ஥ாட்டு வினா஧ாரி஑ள் அடிக்஑டி யந்து
஋ன்னிேம் ஑ாட்டிச் ப ல்யதுண்டு... ஋ன்஦ இத்தள஦ த஑ள்வி஑ள் த஑ட்கி஫ாய் ?
஋ன்஦ ப ால்஬ யருகி஫ாய் எ஭ளயதன ?
ஐளய: விரனம் இருக்கு நன்஦ா. அடுத்த த஑ள்வி – தபம் யாய்ந்த இந்த முத்துக்஑ள்
த ாம ஥ாட்டிற்கு ஋ப்஧டி யருயதா஑ கூறினீர்஑ள் ?
சூர்னயர்நன்: வினா஧ாரி஑ள் மூ஬நா஑.
ஐளய: ரி. இப்த஧ாது சி஬ப்஧தி஑ாபத்ளத ற்று புபட்டிப் ஧ார்ப்த஧ாம். அன்று
஑ண்ணகியின் ஑ணயன் த஑ாய஬ன் இ஫ந்தத஧ாது, ஋ன்஦ குற்஫த்திற்஑ா஑ அயன்
தூக்கி஬ேப்஧ட்ோன் ?
சூர்னயர்நன்: அது... நதுளப ந஑ாபாணியின் சி஬ம்பு ஑ாணாநல் த஧ாயிருந்தது. அதத
நனம் த஑ாய஬னின் ள஑யில் அதத த஧ான்று எரு சி஬ம்பு இருந்தது. அத஦ால்
த஑ாய஬ன் தான் சி஬ம்ள஧த் திருடியிருக்கி஫ான் ஋ன்று தய஫ா஦ தீர்ப்ள஧ அந்஥ாட்டு
நன்஦ன் ப஥டுஞ்ப ழினன் யமங்கி஦ான். இத஦ால் தான் த஑ாய஬ன் இ஫ந்தான்.
ஐளய: ரி. இதள஦ ஑ண்ணகி ஋வ்யாறு தீர்த்து ளயத்தார் ?
சூர்னயர்நன்: ஑ண்ணகி தன் சி஬ம்பில் நாணிக்஑ ஑ற்஑ள் உள்஭஦, ஆ஦ால்
ந஑ாபாணியின் சி஬ம்பில் முத்துக்஑ள் உள்஭஦ ஋ன்஧ளத நிரூபித்துக் ஑ாட்டி யமக்ள஑
தீர்த்துளயத்தாள்.
ஐளய: இததாடு சி஬ப்஧தி஑ாபத்தின் ஑ளத முடியளேகி஫து. ஆ஦ால், ஑ாணாநல்
த஧ா஦ ந஑ாபாணியின் முத்துச் சி஬ம்பு ஋ன்஦ ஆ஦து ?
சூர்னயர்நன்: அது னாருக்கு பதரியும் ?
ஐளய: ரி. நன்஦ா, ஥ான் முதலில் த஑ட்ே சி஬ த஑ள்வி஑ள஭ இப்ப஧ாழுது மீண்டும்
த஑ட்஑ப் த஧ாகித஫ன் – நீங்஑ள் ளயத்திருக்கும் அந்த பாஜ ஑ாசுநாள஬ – னார் தந்தது ?
சூர்னயர்நன்: ஋ன் ஧ாட்ே஦ார்.
ஐளய: அயருக்கு ஋ப்஧டி கிளேத்தது ?
சூர்னயர்நன்: பதரினாது.
ஐளய: அந்த ஑ாசுநாள஬ ஋த஦ால் ஆ஦து ?
சூர்னயர்நன்: முத்---
ஐளய: இப்ப஧ாழுது பதரிகி஫தா நன்஦ா ?
சூர்னயர்நன்: ஆ.... ஆ஦ால், அதற்கும் நீ எ஭ளயனா஑ இருப்஧தற்கும் ஋ன்஦
ம்஧ந்தம்?
ஐளய: இருக்கு நன்஦ா. அந்த ஑ாசுநாள஬க்கும் ஐளயனர்஑ளுக்கும் நிள஫ன
ம்஧ந்தம் உண்டு. ஑ாணாநல் த஧ா஦ அந்த முத்துச் சி஬ம்பு தான் ஋ங்஑ள் கு஬ம்
உருயாயதற்த஑ ஑ாபணம். ஆள஑னால், அந்த முத்துக்஑ள் ஋ங்கு இருக்கி஫ததா, அங்கு
தான் ஐளயனர்஑ளும் இருப்஧ர். இப்த஧ாது அந்த முத்துக்஑ள் உங்஑ள்
஑ாசுநாள஬யில் உள்஭஦. அத஦ால் தான் உங்஑ள஭த் ததடி யந்திருக்கித஫ன்.
சூர்னயர்நன்: ம்.... நீ ப ால்யபதல்஬ாம் ஋஦க்கு ப஧ரும் அதிர்ச்சினா஑ இருக்கி஫து....
ஆ஦ால், இளதபனல்஬ாம் ஋ப்஧டி ஥ம்புயது...
ஐளய: ஥ான் கூ஫ தயண்டினளத கூறிவிட்தேன் நன்஦ா – இனி முடிவு உங்஑ள்
ள஑யில்.
சூர்னயர்நன்: ம்... இன்று ஧஬ விரனங்஑ள஭ அறிந்திருக்கித஫ன்... ஥ான்
தனாசிப்஧தற்கு சிறிது ஑ா஬ அய஑ா ம் தயண்டும். எ஭ளயதன, நீர் இன்று த஧ாய்
஥ாள஭ யா. எரு ஥ல்஬ முடிவுேன் ஥ாள஭ உன்ள஦ இந்த ள஧யில் ந்திக்கித஫ன்.
ஐளய: ஆ஑ட்டும் அபத .

அத்தியாயம் 3
நறு஥ாள், அப ற஧ நன்஦ரின் தீர்ப்ற஧ ஋திர்஧ார்த்து ஆயலுடன் கூடினது.
எ஭றயயும் அப ற஧யில் ஆர்யத்துடன் ஑ாத்திருந்தாள்.
஑ாய஬ன்: நன்஦ர் சூர்னயர்நன் யபார் ! யபார் ! யபார் !
சூர்னயர்நன்: யணக்஑ம். அள஦யரும் அநருங்஑ள். எ஭ளயதன, ஋ன் முன்பு யந்து
நில்.
ஐறய அப ரின் முன்பு தற஬குனிந்து நின்஫ாள்.
சூர்னயர்நன்: த஥ற்று ஥நது அப ள஧க்கு ஧஬ விரனங்஑ள் பதரின யந்த஦. இளய
அள஦த்தும் உங்஑ளுக்கு நட்டுநல்஬, ஋஦க்கும் தான் குமப்஧த்ளத ஌ற்஧டுத்தி஦.
ஆ஦ால், எரு ஥ாள் முழுக்஑ தனா ள஦ச் ப ய்ததில், ஥ான் பதளியா஦ எரு முடிவுக்கு
யந்துள்த஭ன்.
஥ம் ஥ாட்டிற்கு யருள஑ தந்திருக்கும் இந்த ஐளய, உண்ளநயித஬தன
க்தியாய்ந்தயள் ஆயின், அயளுக்கும் இந்த பாஜ ஑ாசுநாள஬க்கும் பதாேர்பு
இருக்குநாயின், அதள஦ ளநனநா஑க் ப஑ாண்டு ஥ான் அயள஭ த ாதள஦யிேப்
த஧ாகித஫ன்.
இததா, இந்த பாஜ ஑ாசுநாள஬ – இன்று, ஥ம் த ாம பாஜ்னத்தில் ஌ததா எரு இேத்தில்
இது நள஫த்து ளயக்஑ப்஧டும். ஐளய கூறின஧டி, உண்ளநயித஬தன அயளுக்கு இந்த
முத்துக் ஑ாசுநாள஬ளன ஑ண்டுபிடிக்கும் க்தி இருப்பின் – நள஫க்஑ப்஧ட்ே
஑ாசுநாள஬ளன ஥ாள஭ ஑ாள஬க்குள் ஋டுத்துயப ஥ான் ஐளயக்கு யால் விடுகித஫ன்.
இதுதய ஋ன் தீர்ப்பு.
ஐளய: இந்த யாள஬ ஥ான் ஧ரிபூர்ணநா஑ ஌ற்றுக் ப஑ாள்கித஫ன் அபத .
அப்த஧ாது அறநச் ர் ச ங்த஑ாட்றடனன் ஋ழுந்து அப ரிடம் த஧சி஦ார்...
ப ங்த஑ாட்ளேனன்: நன்஦ா, தாங்஑ள் விருப்஧ப்஧ட்ோல், அந்த ஑ாசுநாள஬ளன
஋ன்னிேம் யமங்குங்஑ள். த ாம ஥ாட்டின் ஧஬ ஧குதி஑ளுக்கு ஥ான் ப ன்று
யந்துள்த஭ன். பி஫ந்து ய஭ர்ந்த ஋ன் தாய்஥ாட்டின் அள஦த்து இேங்஑ளும் ஋஦க்கு
஧மக்஑நா஦ளய தான். ஆள஑னால், ஥ான் அந்த ஑ாசுநாள஬ளன எளித்து ளயக்஑
முன்யருகித஫ன்.
சூர்னயர்நன்: ஧த஬ அளநச் தப ! உம்ளந ஥ம்பி ஥ான் இந்த ஑ாசுநாள஬ளன
எப்஧ளேக்கித஫ன். த ாதள஦ மி஑க் ஑டுளநனா஑ இருக்஑ட்டும்.
ஐளய: ஆம் அளநச் தப, அப்஧டிதன ஆ஑ட்டும். ஋ன் தி஫ளநளன பயளிக்஑ாட்ே
஥ானும் ஆயலுேன் இருக்கித஫ன் !
ப ங்த஑ாட்ளேனன்: உத்தபவு நன்஦ா.
அன்று எ஭றயயின் ததடுதல் தயட்றட சதாடங்கினது.
஋ல்த஬ாரும் அறநச் ர் ச ங்த஑ாட்றடனற஦ ற்று ப஑சினநா஦, அறநதினா஦
நனித஦ா஑ தான் அறியர். அத஦ால், அயர் திடீசபன்று அப ரின் யாலுக்கு
உதவினளிக்஑ முன்யந்தது ஋ல்த஬ாருக்கும் ஆச் ரினத்றத அளித்தது. ஋னினும்,
இவ்ய஭வு ப஑சினநா஑ ஥டந்துச஑ாள்ளும் இந்த நனிதர் ஑ண்டிப்஧ா஑ பாஜ
஑ாசுநாற஬றன ஥ன்கு எளித்து றயத்திருப்஧ார் ஋ன்஫ ஥ம்பிக்ற஑ ஋ல்த஬ாரிடமும்
இருந்தது...

அத்தியாயம் 4
சூரின ஑திர்஑ள் அப ரின் அற஫யினுள் அடித்த஦. தூபத்திலிருந்து த யல் கூவும்
த்தம் த஑ட்டது. நறு஥ாள் யந்துவிட்டது. நன்஦ர் சூர்னயர்நன் அப்ச஧ாழுது தான்
஑ண்விழிக்கி஫ார்.
குபல்: ஥ல்஬ தூக்஑நா ?
சூர்னயர்நன்: ம்.... ஥ல்஬ தூக்஑ம் தான்... அது— ஌ய் !! னார் நீ ??
ஐளய: ஑த்தாதீர்஑ள் நன்஦ா. ஥ான் தான், ஐளய.
சூர்னயர்நன்: இங்கு ஋ன்஦ ப ய்கி஫ாய் ? விடினற்஑ாள஬யில், எரு நன்஦ரின்
அள஫க்குள் இப்஧டினா ப஑சினநா஑ நுளமயது ?? ஑ாய஬ர்஑ள஭ ஋ப்஧டி தாண்டி஦ாய் ?
ஐளய: அது ப஧ரின ஑ளத நன்஦ா. அளத விடுங்஑ள் – நீங்஑ள் த஑ட்ே ஑ாசுநாள஬.
சூர்னயர்நன்: ஋ன்஦ ??
சூர்னயர்நன் மீண்டும் தன் ஑ண்஑ற஭ துறடத்துக் ச஑ாண்டு ஥ன்கு ஧ார்த்தான். ஆம்,
எ஭றயயின் ற஑யில் அந்த ஆ஧பணம் ஊ ஬ாடிக் ச஑ாண்டிருந்தது...
சூர்னயர்நன்: இவ்ய஭வு விளபவில் ஋ப்஧டி...
ஐளய: ஋ன் மீது ஥ம்பிக்ள஑ இல்ள஬னா நன்஦ா ?
சூர்னயர்நன்: இல்ள஬, இனியும் தாநதிப்஧து ஥ன்஫ன்று.... ஑டுளநனா஦
த ாதள஦ளனயும் தாண்டி, ஥ான் ஑ண்விழிப்஧தற்குள்த஭ ஋ன் முன் பயற்றி஑பநாய்
யந்து நிற்கி஫ாய். ஋ன் மீதுள்஭ விசுயா த்தின் அளேனா஭ம் இது. நிச் னநா஑ நீ
஋ன்ள஦க் ஑ாக்஑ பி஫ந்தயள் தான்.
ஆள஑னால், இன்றிலிருந்து, உன்ள஦ ஥ான் ஋ன் அபசுக் ஑ாயல் ஧ளேயில் த ர்த்துக்
ப஑ாள்கித஫ன். ப ன்று யா எ஭ளயதன, ஥ாம் அப ள஧யில் ந்திப்த஧ாம். இந்த
஥ற்ப ய்திளன அங்கு அதி஑ாபப்பூர்யநா஑ அறிவிக்கித஫ன்.
ஐளய: ஥ன்றி அபத , உங்஑ள் உத்தபவு.
********************************************************************************
அன்று அப ற஧யில்....
சூர்னயர்நன்: அளநச் ர்஑த஭, இந்த ள஧யில் கூடியிருக்கும் நாண்புமிகு நக்஑த஭,
த஥ற்று விதிக்஑ப்஧ட்ே ஑டுளநனா஦ த ாதள஦ளனயும் தாண்டி, இததா, உங்஑ள்
முன்த஦, ஐளய அந்த பாஜ ஑ாசுநாள஬யுேன் நிற்கி஫ாள்.
அப ற஧ ஑பதயாரத்தில் இ஫ங்கினது.
சூர்னயர்நன்: ஥ம் த ாம ஥ாட்டு ஧ளேயிலிருந்து மி஑ச் சி஫ந்த வீபர்஑த஭ இந்த
அபண்நள஦யின் ஑ாய஬ர்஑஭ா஑ ததர்ந்பதடுக்கித஫ன். அவ்யாறு
ததர்ந்பதடுக்஑ப்஧ட்ேயன் தான் ஋ன் ஑ாயல் ஧ளேத் த஭஧தி – முபளிதபன்.
ஆ஦ால் இன்று, முபளிதபள஦யும் மிஞ்சி, ஋஦க்கு தள஬ளநக் ஑ாய஬ாளினா஑ இன்று
எ஭ளயளன நினமிக்கித஫ன் !
அப ற஧யின் ஧஬த்த ஑பதயாரத்திற்கு நத்தியில் ஐறய ற஧யின் முன்பு ச ன்று,
நன்஦ரின் ஆசிர்யாதத்றதப் ச஧ற்஫ாள்.
சூர்னயர்நன்: இததா யமங்குகித஫ன் – இந்த த ாம ஥ாட்டு அபண்நள஦ப் ஧ளேயின்
தள஬வி – ஐளய !
஑பதயாரம் எரு ஧க்஑ம் எலிக்஑, முபளிதபன் எரு ஏபத்திற்குச் ச ன்றுவிட்டான்...

அத்தியாயம் 5
இபண்டு ஥ாட்஑ள் ஑ழித்து, அபண்நற஦ப் பூங்஑ாவில், இபவின் த஧ார்றயயில்.....
முபளிதபன்: (ச஧ருமூச்சு விட்டு) ஋ன்஦ ப ய்யபதன்று பதரினவில்ள஬ ஧ார்யதி....
஧ார்யதி: ஑யள஬ தயண்ோம் முபளி, ஋ன் தந்ளத புத்தி ாலி, ஑ாபணமின்றி ஋ளதயும்
ப ய்ன நாட்ோர். புதிதா஑ யந்தயள் ஥ல்஬ளதச் ப ய்னதய யந்திருக்கி஫ாள் ஋ன்று
஥ல்ப஬ண்ணம் ப஑ாள்தயாம்.
முபளிதபன்: நீயும் இப்஧டி தான் ஆறுதல் ஊட்டுகி஫ாய். ஆ஦ால் ஋஦க்த஑ததா ந஦ம்
ஆ஫வில்ள஬.
஧ார்யதி: உங்஑ளுக்கு அந்த ப஧ண்ணின் மீது ஌ததனும் ப஧ா஫ாளந...
முபளிதபன்: ஋ன்஦ ப ால்கி஫ாய் ஧ார்யதி ! ச்த ! அவ்யாறு ஥ான் எரு த஧ாதும்
நிள஦த்ததில்ள஬ ! ஆ஦ால், இயள் புதினயள். னாபபன்று முழுளநனா஑ பதரினாது
எருயளப ஥ம்஧க் கூோது. ஆயினும், நன்஦ர் அயள஭ உே஦டினா஑
த ர்த்துப஑ாண்ோர். இத஦ால் தான் ஋ன் ந஦தில் குமப்஧மும் ங்஑ேமும்...
஧ார்யதி: விடுங்஑ள். ஋ல்஬ாம் ரினாகும். அந்த—
முபளிதபன்: ஋ன்஦ ஧ார்யதி, ஌ன் நிறுத்திவிட்ோய் ? ஋ன்—
...... ஐறய......
ஐளய: நன்னியுங்஑ள், ஥ான் குறுக்த஑ யந்துவிட்ேது த஧ால் பதரிகி஫து...
முபளிதபன்: ஐளய ! இங்கு ஋ன்஦ ப ய்கி஫ாய் ??
ஐளய: அச் ப்஧ோதத முபளி, ஥ான் னாருேனும் யபவில்ள஬. தனினா஑ தான்
யந்திருக்கித஫ன்.
஑ாத஬ர்஑ள் இருயரும் ச஧ருமூச்சு விட்ட஦ர்.
ஐளய: யணக்஑ம் யுயபாணி, தாங்஑ள் ஥ம் த஭஧திளன விரும்புயது ஋஦க்கு
பதரினாதத ! இப்ப஧ாழுது தான் அறிகித஫ன்.
஧ார்யதி: ஆம் எ஭ளயதன... அயளப விரும்புயது உண்ளநதான். ஆ஦ால் ஋ன் தந்ளத
தான்...
ஐளய: ஋ல்஬ாக் குடும்஧ங்஑ளிலும் இது ஑ஜம் தான். ஧னப்஧ோதீர்஑ள், ஑ா஬ப்
த஧ாக்கில் ஋ல்஬ாம் ரினாகி விடும்.
஧ார்யதி: ஧ார் முபளி ! ஥ம் ஐளயக்கு இருக்கும் ஥ல்ப஬ண்ணம் கூே உ஦க்கு
இல்ள஬தன !
முபளிதபன்: ரி ரி – எ஭ளயதன, ஋தற்஑ா஑ இங்கு யந்தாய் ?
ஐளய: ற்று தனினா஑ த஧சுதயாநா முபளி?
முபளிதபன்: ம்... ரி. ஧ார்யதி, நீ ப ன்று யா, ஥ாம் மீண்டும் ந்திப்த஧ாம்.
஧ார்யதி: ரி முபளி, ஧ார்த்துக்ப஑ாள்...
஧ார்யதி ச ன்஫வுடன், எ஭றயயும் முபளிதபனும் த஧ த் சதாடங்கி஦ர்.
முபளிதபன்: ப ால், ஋ன்஦ விரனம் ?
ஐளய: ஥ான் ப ால்யளத ஑ய஦நா஑க் த஑ள். ட்டு புட்டு ஋ன்று முடிபயடுத்து
விோதத.
முபளிதபன்: அப்஧டி ஋ன்஦ விரனம் ?
ஐளய: நீ ஋஦க்஑ா஑ நன்஦னிேம் த஧ தயண்டும்.
முபளிதபன்: ஋ளதப் ஧ற்றி ?
ஐளய: ஋஦க்கு அந்த பாஜ ஑ாசுநாள஬யும், அததாடு த ர்ந்து எரு ப஥ல்லிக்஑னியும்
தயண்டும்.
முபளிதபன் ட்சடன்று த஑ா஧முற்று, ஧மக்஑ ததாரத்தில் தன் யாற஭ ஋டுக்஑
முற஦ந்தான்.
முபளிதபன்: ச்த ! இந்த஥பம் ஋ன் ஑த்தி ஋ன்னிேம் இருந்தால், உன் தள஬ இந்த஥பம்
தளபயில் உருண்தோடியிருக்கும் !
ஐளய: ஋ன்ள஦ பயட்டி ஋ன்஦ ாதிக்஑ப் த஧ாகி஫ாய் முபளி ? நீ தான் பி஫கு
தண்ேள஦ளன அனு஧விப்஧ாய்.
முபளிதபன்: நீ கூறின யார்த்ளதக்கு, ஥ான் உன்ள஦ ப஑ான்று அதற்கு தண்ேள஦னா஑
஋ன்ள஦ தூக்கிலிட்ோலும் ரி ! ஋ன்஦ ளதரினம் இருந்தால் ஥ம் நன்஦ருக்கு ஋திபா஑
தந்திபம் தீட்டுயாய் ! நன்஦ரின் முன் ஏர் அப்஧ாவிளனப் த஧ால் ஥டித்துவிட்டு,
ப஥ல்லிக்஑னியின் மீதுள்஭ த஧பாள ளன ஋ன்னிேம் ஑ாட்டுகி஫ானா !
ஐளய: முட்ோள் ! அந்த நா஦ங்ப஑ட்ே ஋ண்ணபநல்஬ாம் ஋஦க்கு கிளேனாது.
நற்றும், நீ கூறினது த஧ால் ஥ான் என்றும் த஧பாள ப஑ாண்டு அந்த ஧மத்ளத
஥ாேவில்ள஬. நா஫ா஑ நன்஦ள஦க் ஑ாப்஧ாற்஫ தான் அவ்யாறு கூறித஦ன்.
முபளிதபன்: ஋ன்஦ ப ால்கி஫ாய் ??
ஐளய: ட்டு புட்பேன்று முடிவுக்கு யந்து விோதத ஋ன்று முன்த஧ ஋ச் ரித்ததன்.
இப்த஧ாது ஥ான் ப ால்யளத ஑ய஦நா஑க் த஑ள்.
முபளிதபன்: ரி... ப ால்...
********************************************************************************
ஐளய: அந்த ப஥ல்லிக்஑னியின் க்திளன நீ அறியானா ?
முபளிதபன்: ஆம். அறிதயன். பாஜ ஑ாசுநாள஬ளன அணிந்து அந்த ஧மத்ளத
ாப்பிட்ோல், இ஬ட்சினம் நிள஫தயறும் யளப உயிர் யாம஬ாம்.
ஐளய: அதத. நன்஦ள஦ ஥ான் இ஫க்கும் யளப ஑ாக்஑ பிபார்த்தள஦ச் ப ய்து, அந்த
஧மத்ளதச் ாப்பிே விரும்புகித஫ன்.
முபளிதபன்: ஥ல்஬ ஋ண்ணம் தாத஦ ! இதற்கு ஋தற்கு ஧மமும் அதன் க்தியும் ? உயிளப
ப஑ாடுத்து உன் நன்஦ள஦க் ஑ாக்஑ தயண்டினது தாத஦ !
ஐளய: அப்ப஧ாழுது நீ அந்த ஧மத்ளத முழுதா஑ புரிந்துப஑ாள்஭வில்ள஬....
முபளிதபன்: ஋ன்஦ ப ால்கி஫ாய் ஐளய ?
ஐளய: தனாசித்து ஧ார். “இ஬ட்சினம் நிள஫தயறும் யளப உயிர் யாம முடியும்.”
அப்஧டிபனன்஫ால் ஧மத்ளதச் ாப்பிடும் எருயர், அயர் இ஬ட்சினம் நிள஫தயறும்
இ஫க்஑நாட்ோர். னாபாலும் அயளபக் ப஑ால்஬வும் முடினாது.
முபளிதபன்: அப்஧டிபனன்஫ால்.... நபணத்திலிருந்தத விடிவு.... நபணவிடிவு !
முடிவில்஬ா யாழ்வு !
ஐளய: அதத. நபணவிடிவு ப஧ற்று, ஥ான் நன்஦ர் சூர்னயர்நளப ஋ன் யாழ்஥ாள்
முழுயதும் ஑ாப்த஧ன்.
முபளிதபன்: ஆ஦ால்... ஋஦க்கு ரி ஋ன்று ஧ேவில்ள஬.... யாழ்வின் மீது த஧பாள க்
ப஑ாள்யது த஧ால் உள்஭து...
ஐளய: தனாசித்து ஧ார் முபளி – ஥ானும் நீயும் ஑ானநளேந்த நிள஬யித஬ா, இல்ள஬
஌ன் – நபணத்தின் பிடியித஬ா - இருக்கும்த஧ாது ஥ம் இருயரும் ஋ப்஧டி நன்஦ளபக்
஑ாப்஧து ? அப்஧டிபனன்஫ால் அயளப தன்஦ந்தனிதன விட்டுவிேச் ப ால்கி஫ானா ?
முபளிதபன்: இல்ள஬... அவ்யாறு ஋துவும் ஥ேந்துவிேக் கூோது... ஆ஦ால், இவ்ய஭வு
஥ல்ப஬ண்ணம் ப஑ாண்ே நீ, ஌ன் நீதன நன்஦னிேம் உன் தனா ள஦ளன ஋டுத்துச்
ப ால்஬க் கூோது ? ஋தற்கு ஋ன்ள஦ ஥ாடி யப தயண்டும் ?
ஐளய: உன்னிேதந த஧ யந்ததற்கு நீ உன் யாள் ஋ங்த஑ ஋஦ ததடி஦ாய். இதில் நீ
த஧ ப ால்யது நன்஦ர் சூர்னயர்நரிேம்.
முபளிதபன்: ம்... உண்ளநதான்... அப்஧டி இருக்஑, ஌ன் ஥ாத஦ நன்஦ரிேம் த஧சி ஥ாத஦
஧மத்ளத ாப்பிட்டு நன்஦ருக்கு த ளயனாற்஫க் கூோது ?
ஐளய: ஹா ஹா... ந஫ந்துவிட்ோனா முபளி ? நீ த஭஧தி. ஥ான் தள஬.
முபளிதபன்: ஋ன்஦ எ஭ளயதன ?ஆணயநா ?
ஐளய: ஆணயநல்஬ முபளி. ஥ேக்஑ப் த஧ாயளத கூறித஦ன். அவ்ய஭வு தான்.
முபளிதபன்: ஋ப்஧டிதனா, இந்த விரனத்தில் ஋஦க்கு முழு ஥ம்பிக்ள஑ இல்ள஬.
஋ல்த஬ாரும் அந்த ஧மத்ளத க்தியாய்ந்ததா஑ நிள஦க்஑஬ாம். ஆ஦ால் அவ்ய஭வு
க்தியுள்஭ ஧மம் எரு ா஧நா஑க் கூே இருக்஑க் கூடும் ஋ன்று ஋ன் ந஦தில் சி஬
த஥பங்஑ளில் ததான்஫த் தான் ப ய்கி஫து.
ஐளய: நீ ஋ப்஧டி தயண்டுபநன்஫ாலும் நிள஦த்துக்ப஑ாள், ஆ஦ால் அந்த ஧மத்தில்
஥ம் நன்஦ளபக் ஑ாப்஧தற்஑ா஦ அரினபதாரு யாய்ப்ள஧த் தான் ஥ான் ஑ாண்கித஫ன்.
முபளிதபன்: நீ கூறுயதில் சிறித஭வு உண்ளநயும் ப஧ாதிந்துள்஭து.... ரி, உ஦க்஑ா஑
஥ான் நன்஦ரிேம் நன்஫ாடுகித஫ன்.
ஐளய: ஥ன்றி முபளி. இந்த உதவிளன ஥ான் ந஫க்஑ நாட்தேன்.
இவ்யாறு கூறிவிட்டு ஐறய பூங்஑ாறய விட்டு கி஭ம்பி஦ாள். ஆ஦ால்,
திடீசபன்று நின்று, முபளிதபற஦ த஥ாக்கி ஧ார்த்தாள். மு஑த்தில் ற்று
புன்முறுயலுடன்...
ஐளய: எரு தயள஭ ஥ம்பிக்கில்ள஬ ஋ன்று நீ நன்஦னிேம் த஧ ாநல் இருந்தாத஬ா,
அல்஬து ஋ன்ள஦ப் ஧ற்றி தய஫ா஑ த஧சி இந்த ஑ாரினத்ளதக் ப஑டுத்துவிட்ோத஬ா....
முபளிதபன்: ப஑டுத்துவிட்ோல் ?
ஐளய: இல்ள஬.... த ாம ஥ாட்டின் த஭஧தி நன்஦ரின் ந஑ள஭ ப஑சினநா஑
஑ாதலிப்஧தா஑ த஑ள்விப்஧ட்தேன்........... ரி முபளி ! ஥ான் யருகித஫ன்...
முபளிதபன் யாறனப் பி஭ந்து ச ய்யதறினாது நின்஫ான்...

அத்தியாயம் 6
நறு஥ாள் அப ற஧யில்....
சூர்னயர்நன்: இததாடு இன்ள஫ன ள஧ நிள஫யளேகி஫து. ஥ன்றி, யணக்஑ம்.
அறநச் ர்஑ளும் ஑ாய஬ர்஑ளும் தத்தம் ஧ணி஑ற஭ ஑யனிக்஑ச் ச ன்஫ார்஑ள். அப ற஧
஑ாலினா஦து. முபளிதபன் நட்டும் பின் தங்கி஦ான்....
முபளிதபன்: அபத , உங்஑ளிேம் ற்று த஧ தயண்டும்.
சூர்னயர்நன்: யா முபளி ! யா ! தாபா஭நா஑ த஧சுதயாம். யந்து அநரு.
முபளிதபன்: ஥ன்றி அபத .
சூர்ய்யபாநன்: ப ால், ஋ன்஦ ப ய்தி ? ஌ததனும் பிபச் ள஦னா ?
முபளிதபன்: அபதல்஬ாம்... என்றுமில்ள஬ அபத ... ஥ான் த஧ யந்த விரனதந
தயறு...
சூர்னயர்நன்: ப ால், ஋துயாயினும் ளதரினநா஑ ப ால்.
முபளிதபன்: நன்஦ா, ஥ான் ப ால்யளதக் த஑ட்டு உங்஑ள் ந஦து புண்஧ட்ோல்,
தனவுப ய்து ஋ன்ள஦ நன்னியுங்஑ள்...
சூர்னயர்நன்: ஋ன்஦ ப ால்கி஫ாய் முபளி ??
முபளிதபன்: நன்஦ா, அது யந்து... அந்த ஑ாசுநாள஬...
சூர்னயர்நன்: ஑ாசுநாள஬னா ?
முபளிதபன்: ஆம். அளதயும், ஥ம் ததாட்ேத்தில் உள்஭ ப஥ல்லிக்஑னியும்....
சூர்னயர்நன்: ஋ன்஦ ப ால்஬ யருகி஫ாய் முபளி ?
முபளிதபன்: இல்ள஬ நன்஦ா, அயற்ள஫ ஥ம் எ஭ளயயிேம் ாப்பிே யமங்கி஦ால்,
அய஭ால் உங்஑ள஭ இன்னும் ஥ன்கு ஑ாக்஑ முடியும்.
சூர்னயர்நன்: புரினவில்ள஬....
அப்த஧ாது முபளிதபன், ச஧ருமூச்சு என்று விட்டு, ஐறய தன்னிடம் வி஭க்கினறத
நன்஦ரிடம் வி஭க்கி஦ான். ஆ஦ால், ஐறய தான் இறதசனல்஬ாம் கூறி஦ாள்
஋ன்று அயன் எரு மூச்சு கூட விடவில்ற஬.
நன்஦ர், முபளிதபனின் யாதத்றத த஑ட்டு முடித்த பின்஦ர், திடீசபன்று சிரிக்஑
ஆபம்பித்தார்.
முபளிதபன்: ஋ன்஦ நன்஦ா ? மி஑வும் முக்கினநா஦ விரனம் ஋ன்று நிள஦த்ததன்.
நீங்஑த஭ா யாய் விட்டு சிரிக்கிறீர்஑ள் ?
சூர்னயர்நன்: ஹா ஹா... முபளி முபளி ! நீ மி஑வும் அஞ்சுகி஫ாய் முபளி ! இத்தள஑ன
அச் நா எரு த஭஧திக்கு அமகு ?
முபளிதபன்: இல்ள஬ அபத , உங்஑ள் ஥஬னுக்஑ா஑ தான்....
சூர்னயர்நன்: அேப் த஧ாோ ! ஋஦க்கு ஆ஧த்து ஌ததனும் இருந்தால் இவ்யா஫ா஦
஥ேயடிக்ள஑ளன ஥ாத஦ முன்ப஦டுத்து ப ய்திருக்஑ நாட்தே஦ா ? ஆ஦ால் ஋஦க்குத்
தான் ஆ஧த்து இல்ள஬தன !
முபளிதபன்: இல்ள஬ நன்஦ா, ஆ஧த்து யரும் யளப ஥ாம் ஑ாத்திருக்஑ தயண்ோம்
஋ன்கித஫ன்...
சூர்னயர்நன்: நீ வீண் ஑யள஬ அளேகி஫ாய் முபளி. த஧ ாநல் நீ— முபளி ! ஥஑ரு !
சூர்னயர்நன் முபளியின் மீது ஧ாய்ந்து அயற஦க் கீதம தள்ளிவிட்டு, தானும் கீதம
விழுந்தான்.
இருயரும் திரும்பிப் ஧ார்த்த஦ர். அபண்நற஦ தூண் என்றில் அம்பு என்று சதாங்கிக்
ச஑ாண்டிருந்தது. ஑ண் மூடி தி஫க்கும் த஥பத்தில் தநலும் ஧த்து அம்பு஑ள் சயவ்தயறு
இடங்஑ளில் ஧ாய்ந்த஦.
அம்பு஑ளின் ாபல் முடிந்த பி஫கு...
முபளிதபன்: நன்஦ா ! உங்஑ளுக்கு என்றுமில்ள஬தன ?
சூர்னயர்நன்: ஷ்..... அளநதி.
சிறிது த஥பத்திற்கு நி ப்தம் நி஬வினது. சூர்னயர்நன் ஋ழுந்து தன் யாற஭
உருவி஦ான். முபளிதபனும் தன் யாற஭ உருவி஦ான். இருயரும் யாற஭க் ற஑யில்
றயத்துக் ச஑ாண்டு தனார் நிற஬யில் நின்஫஦ர்....
அததா... அப ற஧ யா லில்...
என்று... இல்ற஬, இபண்டு... இல்ற஬ மூன்று... இல்ற஬........... ஧த்து. மு஑முடி
அணிந்த ஧த்து ஥஧ர்஑ள் – தங்஑ள் ஑த்தி஑ற஭ உருவி நன்஦றபயும் த஭஧திறனயும்
த஥ாக்கி விறபந்த஦ர்.
அத்தியாயம் 7
யாட் ண்றட சயகு த஥பத்திற்கு நீடித்தது. சூர்னயர்நரும் முபளிதபனும் இதுயறப
சயற்றி஑பநா஑ தாக்குப் பிடித்த஦ர். ஆ஦ால் இன்னும் ஋வ்ய஭வு த஥பம் அயர்஑஭ால்
தாக்கு பிடிக்஑ முடியுதநா....
திடீசபன்று, அப ற஧ யா லில், ஧஬த்த எரு குபல்...
ஐளய: வீபர்஑த஭ ! ஋திரி஑ள஭ இந்த அபண்நள஦யிலிருந்து விபட்டி அடியுங்஑ள் !
ஐறயயுடன் யந்த ஑ாய஬ர்஑ள் தங்஑ள் யாட்஑ற஭ உருவி ஋திரிப் ஧றடறனத்
தாக்கி஦ர். ஐறய உடத஦ நன்஦ர், த஭஧தி ஆகிதனாரின் அருகில் ச ன்று
அயர்஑ளுக்கு ற஑ச஑ாடுத்தாள். ற்று த஥பத்தில் ஋திரிப் ஧றட ஥ம்பிக்ற஑ இமந்து,
சிதறி ஏட ஆபம்பித்தது.
஋திரி தள஬யன்: அதப ! இயர்஑ள஭ என்றும் ப ய்ன முடினாது தப ! யாருங்஑ள்
தப்பித்து விடுதயாம் !
இவ்யாறு சிதறி ஏடின ஋திரிப் ஧றடறன ஑ாய஬ர்஑ள் பின் சதாடர்ந்து துபத்தி஦ர்.
ஐளய: அயர்஑ள஭ என்று விோநல் பிடித்து யாருங்஑ள் !
஑ாய஬ன்: உத்தபவு ஐளயனாதப !
********************************************************************************
஋ல்஬ாம் ஥டந்து முடிந்த பி஫கு....
ஐளய: அபத ! உங்஑ளுக்கு என்றும் இல்ள஬தன ??
சூர்னயர்நன்: இல்ள஬னம்நா... உன் உதவிக்கு ஥ன்றி எ஭ளயதன...
ஐளய: ஋ன் ஑ேளந நன்஦ா. வீதி஑ளில் தபாந்து ஧ணி தநற்ப஑ாண்டிருந்ததன்.
ப ய்தி த஑ட்ேவுேன் ட்பேன்று ஏடி யந்ததன்.
சூர்னயர்நன்: தக்஑ நனத்தில் யந்து ஋ங்஑ளுக்கு உதவி஦ாய்.
இவ்யாறு இருயரும் த஧சிக் ச஑ாண்டிருக்஑, அபண்நற஦க் ஑ாய஬ன் எருயன்
ற஧க்குள் ஏடி யந்தான்.
஑ாய஬ன்: நன்஦ா ! அந்த நர்ந ஥஧ர்஑ள் ஥ம் சிள஫ச் ாள஬யிலிருந்து தப்பி ஏடின
குற்஫யாளி஑஭ாம் !
சூர்னயர்நன்: ஋ன்஦ ப ால்கி஫ாய் ??
஑ாய஬ன்: ஆம் நன்஦ா, அயர்஑ள஭ அளேனா஭ ஧டுத்தி விட்தோம் !
நன்஦ர் இறதக் த஑ட்டு முபளிதபற஦ த஑ா஧த்துடன் முற஫த்துப் ஧ார்த்தார்.
சூர்னயர்நன்: சிள஫ச் ாள஬஑ள் உன் ஑ட்டுப்஧ாட்டில் அல்஬யா இருக்கின்஫஦ ?
முபளிதபன்: அது.... ஆம் நன்஦ா...
சூர்னயர்நன்: பி஫கு ஋ப்஧டி இவ்யாறு ஥ேந்தது ??
நன்஦ரின் இந்த ஧஬த்த குபற஬ இதுயறப த஑ட்஑ாத த஭஧தியும் எ஭றயயும்
திடுக்கிட்ட஦ர்.
முபளிதபன்: இல்ள஬ நன்஦ா, அது யந்து—
சூர்னயர்நன்: த஧ாதும் ! நீ என்றும் ப ால்஬ தயண்ோம் ! எருயனின் யார்த்ளதளன
விே அயன் ப னல்஑த஭ அயள஦ பதளியா஑ ஋ளே த஧ாட்டு ஑ாட்டுகின்஫஦.
முபளிதபன்: இல்ள஬ நன்஦ா, ஋ன்ள஦ ஥ம்புங்஑ள்—
சூர்னயர்நன்: ம் !! த஧ாதும் !.... எ஭ளயதன !
ஐளய: நன்஦ா ?
சூர்னயர்நன்: இனி உன்ள஦ ஥ான் சிள஫ச் ாள஬ ஑ாய஬ர்஑ளின் த஭஧தினா஑
நினமிக்கித஫ன். இனி முபளிதபன் ஏய்பயடுக்஑ட்டும் !
ஐளய: உத்தபவு நன்஦ா.
சூர்னயர்நன்: இன்ப஦ாரு விரனம் – இங்த஑ இரு, யருகித஫ன்...
சூர்னயர்நன் அருகிலிருந்த அபண்நற஦த் ததாட்டத்திற்குச் ச ன்று, அங்கிருந்த
ச஥ல்லிக்஑னிறன ஧றித்து யந்தான். பி஫கு, தன் ஑ழுத்தில் இருந்த பாஜ
஑ாசுநாற஬றன ஑மற்றி, எ஭றயயிடம் அறதயும் ஧மத்றதயும் யமங்கி஦ான்.
சூர்னயர்நன்: ஋டுத்திக்ப஑ாள்.
ஐளய: நன்஦ா ? இளத ஥ான் ஋ப்஧டி...
சூர்னயர்நன்: உன் நன்஦஦ா஑ ஑ட்ேள஭ இடுகித஫ன். ஋டுத்துக்ப஑ாள்.
ஐறய உடத஦ ஑ாசுநாற஬றனயும் ஧மத்றதயும் யாங்கிக் ச஑ாண்டாள்.
஑ாசுநாற஬றன அணியும்஧டி நன்஦ர் உத்தபவிட்டார். பி஫கு...
சூர்னயர்நன்: ஋ன்ள஦ப் த஧ான்஫ நன்஦ர்஑ள் யருயார்஑ள் த஧ாயார்஑ள். அத஦ால்
இந்த ஧மம் ஋஦க்கு அயசினநன்று. ஆ஦ால் உன்ள஦ப் த஧ால் விசுயா முள்஭ எரு
வீபளப தயறு ஋ங்கும் ஑ண்டுபிடிக்஑ இன஬ாது. ஆள஑னால் ஥ான் த஑ட்கித஫ன் –
எ஭ளயதன ! இனி உன் நன்஦ள஦, இந்த பஜன்நம் முழுயதும் ஑ாக்஑, நீ உறுதி
கூறுகி஫ானா ?
ஐளய: நிச் னம் நன்஦ா !
சூர்னயர்நன்: அப்஧டிபனன்஫ால், அவ்யாத஫ பிபார்த்தள஦ச் ப ய்து ப஑ாண்டு, அந்த
஧மத்ளதச் ாப்பிடு.
ஐளய: நன்஦ா, ஥ான் ஋ப்஧டி...
சூர்னயர்நன்: ம் !
ஐறய நறுத஧ச்சு இன்றி ஧மத்றதச் ாப்பிட்டாள். ாப்பிடும் தருணத்தில்,
முபளிதபற஦ த஥ாக்கி, ற்று புன்முறுவி஦ாள். முபளிதபனும், ஥டக்கும்
஋ல்஬ாயற்ற஫யும் ஧ார்த்து, ச ய்யதறினாது திற஑த்து நின்஫ான்.

அத்தியாயம் 8
இபண்டு ஥ாட்஑ளுக்குப் பி஫கு, அபண்நற஦ப் பூங்஑ாவில்....
முபளிதபன்: ஋஦க்கு ஋ன்஦ ப ய்யபதன்று பதரினவில்ள஬ ஧ார்யதி... இருந்த
஧தவியும் த஧ாய்விட்ேது. இப்ப஧ாழுது ஥ான் பயறும் அபண்நள஦ ஑ாய஬ன் தான்.
஧ார்யதி: ஑யள஬ தயண்ோம் முபளி. நீ இப்஧டி த ா஑நா஑ யருயாய் ஋ன்று பதரிந்து
தான், உ஦க்஑ா஑ மி஑வும் அற்புத ஧ரிசு என்ள஫ ஋டுத்து யந்துள்த஭ன்.
முபளிதபன்: ஧ரி ா ? ஋ன்஦ அது ?
஧ார்யதி: முதலில் இந்த ஑ாசுநாள஬ளன நாட்டிக்ப஑ாள்.
முபளிதபன்: ஋ன்஦ ? ஑ாசுநாள஬னா ?? ஋ங்த஑ ஑ாட்டு....
முபளிதபன் ஧ார்யதி ஋டுத்து யந்தறத ஧ார்த்து அதிர்ச்சி அறடந்தான்.
முபளிதபன்: ஧ார்யதி ! உ஦க்கு இளத னார் ப஑ாடுத்தது ???
஧ார்யதி: ஌ன் இப்஧டி ஧தற்஫ப் ஧டுகிறீர்஑ள் ? ஋஦க்கு இளத ஐளய தான்
யமங்கி஦ார். ஑ாசுநாள஬ளன நாட்டிக் ப஑ாண்டு, ந஦தில் ஥ல்ப஬ண்ணத்ததாடு,
இததா, இந்த ப஥ல்லிக்஑னிளன ாப்பிட்ோல், ஋ந்த ஆ஧த்தும் யபாது ஋ன்று அயர்
தான் கூறி ஋஦க்கு ப஑ாடுத்தார். ஌ன் முபளி, இவ்ய஭வு ஥ல்ப஬ண்ணம்
ப஑ாண்ேயளபனா நீ ந்தத஑ப்஧ட்ோய் ?
முபளிதபன்: அப்஧டிபனன்஫ால் நீ ஧மத்ளத ாப்பிட்டு விட்ோனா ?
஧ார்யதி: (என்றும் சதரினாதது த஧ால்) ஆம். அந்த ஥ன்ளநளன உங்஑ளுேனும்
஧கிர்ந்தப஑ாள்஭ இந்த ஧மத்ளதயும் ஑ாசுநாள஬ளனயும் ஋டுத்து யந்ததன்.
முபளிதபன்: ஍தனா !! ஧ார்யதி ! ஋ன்஦ ஑ாரினம் ப ய்துவிட்ோய் !!
஧ார்யதி: ஌ன் இப்஧டி ஧தற்஫ப் ஧டுகிறீர்஑ள் ? இப்த஧ாது ஋ன்஦ ஆகிவிட்ேது ?
முபளிதபன்: அடிதனய் ! ஥ான் ப ான்஦ால் நீ ஥ம்஧நாட்ோய் ! அந்த ஧மத்திற்கு—
அப்த஧ாது ச டி஑ளின் ஬ ஬ப்புச் த்தம் த஑ட்டது. னாதபா யருகி஫ார்....
********************************************************************************
ஐளய: ஧ார்த்தீர்஑஭ா நன்஦ா, உங்஑ள் ஑ண் முன்த஦...
சூர்னயர்நன் அவ்விருயறபயும் ஧ார்க்஑, அவ்விருயரும் ஐறயறனப் ஧ார்க்஑,
஋ல்த஬ாரும் ற஑யும் ஑ாலும் ஏடாநல் அதிர்ச்ச்யில் உற஫ந்திருந்த஦ர்.
அப்ச஧ாழுது, சூர்னயர்நன் ஑ண்஑ளில் ஑ண்ணீர் துளிசனான்ற஫ ஑ண்ட ஧ார்யதியின்
இ஬கின ந஦ம் தாங்஑வில்ற஬.
஧ார்யதி: அப்஧ா !
ஆ஦ால், சூர்னயநன் அயற஭ அங்த஑ நிறுத்தும்஧டி ற஑ ஑ாட்டி஦ார்.
ஐளய: ஥ான் அப்஧தய கூறித஦ன் அல்஬யா நன்஦ா, உங்஑ள் த஭஧தி உங்஑ள஭
஌நாற்றிவிட்ோர். எரு ஧க்஑ம், உங்஑ள் ந஑ள் ஧ார்யதியின் ப஑஭பயம். நறு ஧க்஑ம்,
அயன் ள஑யில் அந்த ஑ாசுநாள஬யும் ப஥ல்லிக்஑னியும். ஧ாருங்஑ள், ஑ண் கூோ஑
஧ாருங்஑ள்.
முபளிதபன்: அேப்஧ாவி.... நன்஦ா, அயள் ப ால்யளத ஥ம்஧ாதீர்஑ள் ! அயள் தான்—
சூர்னயர்நன்: த஧ாதும் முபளி ! த஧ாதும் ! இனி தத துதபாகி஑ளின் த஧ச்ள ஥ான்
த஑ட்஧தா஑ இல்ள஬.
முபளிதபன் அந்த யார்த்றதறனக் த஑ட்டு திடுக்கிட்டான்...
சூர்னயர்நன்: நீ தான் யழி தயறி ப ன்று விட்ோய் ஋ன்று நிள஦த்ததன், ஆ஦ால் ஋ன்
ந஑ள஭யும்... ச்த !
஧ார்யதி: அப்஧ா ! அப்஧டி ப ால்஬ாதீர்஑ள் ! ஥ாங்஑ள்—
சூர்னயர்நன்: த஧ாதும் அம்நா த஧ாதும் ! உன்ள஦யும் ஥ான் எரு துதபாகினா஑த் தான்
஑ருதுகித஫ன். குடும்஧ துதபாகி !.... எ஭ளயதன ! ஥ம் ா ஦ங்஑ளின் ஧டி,
துதபாகி஑ளுக்கு உண்ோ஦ தண்ேள஦ ஋ன்஦ ?
ஐளய: நபணத்ளதத் தவிப தயப஫ான்றும் இல்ள஬ நன்஦ா...
சூர்னயர்நன்: அப்஧டிதன ஆ஑ட்டும். இயர்஑ள் இருயருக்கும் ஥ான் நபண
தண்ேள஦ளன விதிக்கித஫ன் !
முபளிதபன்: நன்஦ா, ஥ான் ப ால்யளத தனவுப ய்து—
சூர்னயர்நன்: எ஭ளயதன ! இனி ஆ஑தயண்டினது ஧ார் ! ஥ான் யருகித஫ன்.
இறதக் த஑ட்ட முபளிதபன், ற்று தனாசித்தான். ட்சடன்று ற஑யிலிருந்த
஑ாசுநாற஬றன நாட்டிக்ச஑ாண்டு, ச஥ல்லிக்஑னிறன எரு ஑டி ஑டித்தான்.
ாப்பிட்ட அடுத்த ஑஦தந மீதமிருந்த ச஥ல்லிக்஑னிறனயும் ஑ாசுநாற஬றனயும்
தூக்கி ஋றிந்துவிட்டு, ஧ார்யதியின் ற஑றனப் பிடித்து அயன் ஏட்டம் பிடித்தான்.
ஐளய: நன்஦ா ! அயர்஑ள் தப்பி ஏடுகி஫ார்஑ள் !
சூர்னயர்நன்: ற்றும் தனாசிக்஑ாதத ! உேத஦ ப ன்று அயர்஑ள஭ப் பிடித்து யா !
ஐளய: உத்தபவு நன்஦ா !
சூர்னயர்நன்: ஥ானும் ப ன்று ஋ல்஬ா ஑ாய஬ர்஑ளுக்கும் உத்தபவிடுகித஫ன்.... முபளி....
நீ ஏே஬ாம், ஆ஦ால் ஋ன் பிடியிலிருந்து நீ தப்஧ முடினாதோ...
ஐறய அவ்விருயறபயும் துபத்திச் ச ன்஫ாள். ஥டந்த ஋ல்஬ாயற்ற஫யும் ஜீபணிக்஑
முடினாத நன்஦ன், அங்த஑தன ற்று த஥பம் நின்஫ான். அப்த஧ாது அயன் ஑ா஬டியில்
முபளிதபன் ாப்பிட்டு தூக்கி ஋றிந்த ச஥ல்லிக்஑னி உருண்தடாடினது. சூர்னயர்நன்
஧மத்றத ஋டுத்து உற்றுப் ஧ார்த்தான்...

அத்தியாயம் 9
இபண்டு யாபங்஑ள் உருண்தடாடி஦.... முபளிதபனுக்கும் ஧ார்யதிக்கும் தயட்றட
இன்னும் சதாடர்ந்தது. அயர்஑ளின் உருயப்஧டம் த ாம ஥ாட்டு முழுயதும்
சுயசபாட்டி஑஭ா஑ எட்டப்஧ட்ட஦. அதற்கு கீதம: “குற்஫யாளி஑ள். ஧ார்த்தால்
சதரிவிக்஑வும்.” ஋ன்஫ மூன்று ச ாற்஑ள். தங்஑ள் ஥ாட்டித஬தன அ஑தி஑஭ா஑ நாறி஦ர்
அவ்விருயரும்.
இதற்கிறடயில் அயர்஑ள் இருயரும் ப஑சினநா஑ திருநணம் ச ய்து ச஑ாண்டு,
தங்஑ள் அறடனா஭ங்஑ற஭யும் நாற்றிக் ச஑ாண்டு, ஥டநாடும் அன்஫ாட த ாம
நக்஑ளுடன் என்த஫ாடு என்஫ா஑ யாழ்ந்த஦ர். ஆ஦ால், இன்னும் ஋த்தற஦
஥ாட்஑ளுக்கு நீடிக்கும் இந்த ப஑சின யாழ்க்ற஑ ?
********************************************************************************
முபளிதபன்: ஧ார்யதி ! ஧ார்யதி !
஧ார்யதி: ஋ன்஦ங்஑ ?
முபளிதபன்: இததா ஑ாய்஑றி யாங்஑ த஧ாகித஫ன். உ஦க்த஑ததனும் தயண்டுநா ?
஧ார்யதி: இப்த஧ாளதக்கு ததளயயில்ள஬...
முபளிதபன்: ரி, ஥ான் யருகித஫ன்.
஧ார்யதி: ஧த்திபநா஑ ப ன்று யாருங்஑ள்...
வீட்றட விட்டு நாறுதயடத்தில் கி஭ம்பின முபளிதபன், ஑றட வீதிறன த஥ாக்கி
ச ன்஫ான். ச ல்லும் யழியில் சயவ்தயறு ஥஧ர்஑ள் அயற஦ப் ஧ார்த்து யணக்஑ம்
கூறி஦ர்.
஋திர் வீடு மீ஦ாட்சினம்நாள், ஧ா஧ா ஑றட அண்ணாச்சி, நளிற஑க் ஑றட த ாமு,
ாப்஧ாட்டு ஑றட மிதுன், த஑ாவில் ாமினார் சஜனபாம்.... ஧ட்டினல் நீண்டு
ச஑ாண்தட த஧ா஦து.
“யணக்஑ம் ஧மனி !”,
“஋ன்஦ப்஧ா ஧மனி, ச ௌரினநா?”,
“஌ய் ஧மனி ! ஋ப்புடி இருக்஑ ?”
வீதியில் இது த஧ான்஫ சிறின சிறின ந்திப்பு஑ளுக்கிறடதன முபளிதபன் – இல்ற஬
இல்ற஬, ஧மனிச் ாமி – ஑ாய்஑றிக் ஑றடக்கு யந்து அறடந்தான்.
஑ளேக்஑ாபர்: ஋ன்஦ ஧மனி ? ஑ாய்஑றினா ?
஧மனி: ஆநாம் அண்ணா, தயறு ஋ன்஦ தயள஬.... ஧த்து தக்஑ாளி ஋வ்ய஭வு
அண்ணா?
஑ளேக்஑ாபர்: இரு஧து ஑ாசு ஍னா.
஧மனி: ரி, ஥ல்஬தா஑ ஧ார்த்து எரு ஧த்து தக்஑ாளி த஧ாடுங்஑ள்.
஑ளேக்஑ாபர்: இததா த஧ாடுகித஫ன்...
஑றடக்஑ாபர் தக்஑ாளி஑ற஭ ஥ன்கு ஧ார்த்து ஧ார்த்து எரு ற஧யில் த஧ாட்டு
஧மனியிடம் தந்தார். அப்த஧ாது, வீதியில் திடீசபன்று “டம், டம்” ஋ன்று முபச ாலி
த஑ட்டது.
வீதியில் ஑ாயல் ஧றட என்று தபாந்து ஧ணியில் ச ன்று ச஑ாண்டிருந்தது.
஧மனி: ஌ன் அண்ணா... அந்த ஑ாயல் ஧ளேயில் இருக்கும் அந்த ப஧ண்நணி... ஥ம்ந
஥ாட்டு பா ாதயாே ஧ாது஑ாய஬ர் தாத஦ ?
஑ளேக்஑ாபர்: அே ஆநாம் ! ஋ப்஧டிப்஧ா ரினா஑ ப ான்஦ ?
஧மனி: அயங்஑஭ முன்஦ாடி ஧ாத்திருக்த஑ன்.... ஋ங்஑ த஧ா஫ாங்஑ ?
஑ளேக்஑ாபர்: தய஫ ஋ங்஑ த஧ாயாங்஑... சிள஫ச் ாள஬க்கு தான். இனிதநல்
சிள஫஑ளுக்ப஑ல்஬ாம் அயங்஑ தான் தள஬வி. அதான் தபாந்து த஧ா஫ாங்஑...
஧மனி: ஏதஹா... அப்஧டினா... தக்஑ாளிளன அப்஧டிதன ளயங்஑, இததா
யந்துடுத஫ன்...
முபளிதபன் எரு சிறின துணிறன மு஑த்தில் ஑ட்டிக்ச஑ாண்டு, ஑ாயல் ஧றடறன
பின்சதாடர்ந்தான்.
ஆம், ஑றடக்஑ாபர் கூறின஧டி ஐறய சிற஫க்கு தான் ச ன்஫ாள். ஆ஦ால், அயள்
஑ாயல் ஧றடறன நட்டும் முன் யா ல் யழினா஑ அனுப்பிவிட்டு, தயச஫ாரு ப஑சின
யாயிலின் மூ஬ம் சிற஫க்குள் நுறமந்தாள்.
ந்தத஑ம் அறடந்த முபளிதபன் அயற஭ப் பின்சதாடர்ந்தான். சிற஫யினுள்
புகுந்தவுடன், ஐறய குறிப்பிட்ட எரு சிற஫க்குச் ச ன்று அங்த஑தன
நின்றுவிட்டாள்.
பின்சதாடர்ந்த முபளிதபன், ஐறயக்கு ற்று தூபம் எரு ஏபத்தில் ஧துங்கி ச஑ாண்டு,
அயள் ச னல்஑ற஭ ஑யனித்தான்.
ஐறய சிற஫யில் இருந்த னாருடத஦ா த஧சிக்ச஑ாண்டிருந்தாள். அயள்
உறபனாடற஬ எட்டுக்த஑ட்஑ ஧மனி முனன்஫ான்......
குபல்: ஋ன்஦ம்நா ங்஑தி... யந்துவிட்ோனா...
ங்஑தினா ? அப்஧டிசனன்஫ால் அயள் உண்றநனா஦ ச஧னர் ஐறய இல்ற஬னா ?
ஐளய: ஆம். யந்துவிட்தேன். ஋ப்஧டி இருக்கிறீர்஑ள் ?
குபல்: ம்.... ஥஬ம் தான். ஧ார்த்து ஋த்தள஦ ஥ாள் ஆகி஫து... ஋ன்஦ ப ய்தியுேன்
யந்திருக்கி஫ாய் ?
ஐளய: நீங்஑ள் ஋ன்ள஦ ஋ந்த ஑ாரினத்திற்கு அனுப்பினீர்஑த஭ா, அதன் பயற்றிச்
ப ய்தியுேன் தான் உங்஑ள஭ ந்திக்஑ யந்திருக்கித஫ன்.
குபல்: ஋ன்஦ ப ால்கி஫ாய் ந஑த஭ ? பயற்றினா ?
ந஑஭ா ? அப்஧டிசனன்஫ால் சிற஫யில் இருப்஧யர் எ஭றயயின் தந்றதனா ?
ஐளய: ஆம் தாத்தா, ஥ான் த ாம நன்஦ரின் தள஬ளந ஑ாய஬ாளினா஑ நினந஦ம்
ப ய்னப்஧ட்டுள்த஭ன்.
ஏ.... அயர் எ஭றயயின் ஧ாட்ட஦ாபா...
தாத்தா: ஧ாஷ் ! ஋ன்஦ ந்ததாரநா஦ ப ய்தி ! ந஑த஭.... நீண்ே ஑ா஬த்திற்கு பி஫கு,
இப்ப஧ாழுது ஥ான் முழுளநனா஦ நகிழ்ச்சிளன உணர்கித஫ன்... ஆ஦ால் ஋ப்஧டி
ந஑த஭, ஋ப்஧டி இவ்ய஭வு ப஧ரின ஑ாரினத்ளத ாதித்தாய் ??
ஐளய: அது எரு ப஧ரின ஑ளத தாத்தா...

அத்தியாயம் 10
முதலில் ஥ான் அப ள஧க்கு யந்த த஧ாது, ஥ான் தான் நறுபி஫வினா஑ யந்துள்஭
ஐளய ஋ன்று ஋ன்ள஦ அறிமு஑ப் ஧டுத்தித஦ன். த஑ள்வி஑ள஭ த஑ட்ோர்஑த஭ா
லிச் ார்஑த஭ா – அத்தள஦ த஑ள்வி஑ள் ! ஥ானும் ஑ண்ணகி, சி஬ம்பு, முத்து ஋ன்று
஌ததததா ஑ட்டுக்஑ளத விட்தேன். ஥ல்஬ தயள஭, ஥ம் ஥ம்பும் ஧டி கூறினதால் னாரும்
஋ன் ஑ளதளன ந்தத஑ப்஧ேவில்ள஬. ஆ஦ால், நன்஦ர் சூர்னயர்நன் தான் ஋ன்ள஦
முழுளநனா஑ ஥ம்஧வில்ள஬.
அத஦ால், ஋ன்ள஦ த ாதள஦ ப ய்ன, திடீபபன்று எரு ஥ாள் பாஜ ஑ாசுநாள஬ளன
எளித்துளயக்஑ சூர்னயர்நன் திட்ேமிட்ோன் ! அந்த ஑ாசுநாள஬ளன ஑ண்டுபிடித்து
யபச் ப ால்லியும், அப்ப஧ாழுது தான் ஋ன் ஑ளதளன முழுளநனா஑ ஥ம்புயான்
஋ன்றும் அயன் ஋஦க்கு யால் விட்ோன் ! ஥ல்஬தயள஭, உங்஑ள் முன்஦ாள்
கூட்ோளி - அளநச் ர் ப ங்த஑ாட்ளேனன் – அயர் தான் ஋஦க்கு உதவி ப ய்ன
முன்யந்து, பாஜ ஑ாசுநாள஬ளன ஑ண்டுபிடிக்஑ யழி ப ான்஦ார்.
அந்த த ாதள஦யில் பயற்றி ப஧ற்஫ ஥ான், அபண்நள஦க் ஑ாயல் ஧ளேயில்
எருத்தினா஑ த ர்ந்ததன். இதற்கிளேயில், நன்஦ரின் த஭஧தினா஦ முபளிதபன்,
நன்஦ரின் ந஑஭ா஦ யுயபாணி ஧ார்யதி - இவ்விருயரும் ப஑சினநா஑ எருயளப எருயர்
஑ாதலிப்஧து ஋஦க்கு பதரின யந்தது. அளத ஧னன்஧டுத்திக் ப஑ாண்டு, முபளிதபள஦
மிபட்டி, நன்஦னிேம் த஧சி ஋஦க்கு அந்த ஑ாசுநாள஬ளன யாங்கித் தரும்஧டி
ப ய்ததன்.
஋னினும், முபளிதபனின் முனற்சிளன நட்டும் ஥ம்஧ முடினாது ஋ன்று, சிள஫யில் இருந்த
சி஬ பவுடி஑ளிேம் ஧ணத்ளத யமங்கி, நன்஦ளப ஧னமுறுத்தச் ப ால்லி, நன்஦ர்
உண்ளநனா஦ ஆ஧த்தில் இருப்஧து த஧ால் ஥ாே஑ம் ப ய்ததன். அயர்஑ளும்
பயற்றி஑பநா஑ ஑ாரினத்ளத முடித்துவிட்ே஦ர்.
஥ான் ஋றிந்த எரு ஑ல்லில் இபண்டு நாங்஑ாய் ! அப ர் ஋஦க்கு ஑ாசுநாள஬ளன நட்டும்
யமங்஑வில்ள஬ – சிள஫ச் ாள஬யிலிருந்து தப்பி ஏடின பவுடி஑ளுக்஑ா஑ அந்த
முபளிதபள஦யும் ஧ணி நீக்஑ம் ப ய்தார் ! ஋ன்ள஦ சிள஫ச் ாள஬஑ளுக்கு தள஬ளந
ஆக்கி஦ார் ! இவ்யாறு அயருளேன ஥ம்பிக்ள஑ளன ஥ான் ம்஧ாதித்ததன்.
பி஫கு, அந்த முபளிதபள஦ முழுளநனா஑ நீக்கிவிே எரு திட்ேம் தீட்டித஦ன்.
யுயபாணியிேம் இபண்டு ப஥ல்லிக்஑னி஑ள஭யும் அந்த ஑ாசுநாள஬ளனயும் யமங்கி,
“இளத ஥ல்ப஬ண்ணம் ப஑ாண்டு ாப்பிட்ோல், ஋ந்த தீங்கும் யபாது” ஋ன்று
ஆள யார்த்ளத கூறித஦ன்.
அயளும் அந்த ஧மத்ளதச் ாப்பிட்ோள். பி஫கு, அந்த ஑ாசுநாள஬ளனயும், மீதம்
இருந்த எரு ப஥ல்லிக்஑னிளனயும் ஋டுத்துக் ப஑ாண்டு, தன் ஑ாத஬ள஦ அபண்நள஦ப்
பூங்஑ாவில் அன்றிபவு ந்திக்஑ ப ன்஫ாள்.
இது தான் தக்஑ தருணம் ஋ன்று முடிவு ப ய்த ஥ான், நன்஦ளப பூங்஑ாவிற்கு
அளமத்துச் ப ன்த஫ன். முபளிதபன் த஦க்கு ஋திபா஑ ப னல்஧டுகி஫ான் ஋ன்றும்,
இப்த஧ாது கூே அந்த ஑ாசுநாள஬ளனத் திருடி ப஥ல்லிக்஑னிளன ாப்பிே ஧ார்க்கி஫ான்
஋ன்றும் அயரிேம் கூறி அயருக்கு சி஦மூட்டித஦ன்.
஋ன் ஑ட்டுக்஑ளதளன ஥ம்பின அப ர், பூங்஑ாவிற்குள் நுளமன, ஥ான் கூறினது த஧ால்
முபளிதபனும் ஧ார்யதியும் அங்கு ஑ாசுநாள஬யுேனும் ப஥ல்லிக்஑னியுேனும் இருக்஑ –
஌ததா ஑ேவுத஭ ஋஦க்கு அந்த ந்தர்ப்஧த்ளத ஌ற்஧டுத்திக் ப஑ாடுத்தது த஧ாலும் !
ஆ஦ால், இதன் மூ஬ம், ஋திர்஧ாபாநல் சி஬ சிக்஑ல்஑ள் ஌ற்஧ட்ே஦ தாத்தா...
********************************************************************************
தாத்தா: ஋ன்஦ ப ால்கி஫ாய் ங்஑தி ? ஋ல்஬ாம் ஥ல்஬஧டினா஑ தாத஦ த஧ாய்க்
ப஑ாண்டிருந்தது. திடீபபன்று ஋ன்஦ சிக்஑ல் ?
ஐளய: அது யந்து... அன்றிபவு பூங்஑ாவில், முபளிதபன் ஋திர்஧ாபாத என்ள஫
ப ய்தான் – அயன் ஧மத்ளதச் சிறித஭வு ாப்பிட்டு விட்ோன் !
தாத்தா: அே, இவ்ய஭வு தா஦ா ! அயன் ஧மத்ளதச் ாப்பிட்ோல் ஋ன்஦
ாப்பிோவிட்ோல் ஥நக்கு ஋ன்஦ ? நன்஦ர் சூர்னயர்நள஦ ப஑ால்யதல்஬யா ஥ம்
இ஬க்கு ?
஋ன்஦ ? நன்஦றபக் ச஑ால்யதா ??? ஍தனா !
ஐளய: அது இல்ள஬ தாத்தா... முபளிதபன் அந்த ஧மத்ளதச் சிறித஭வு ாப்பிட்டு
விட்டு, ஑ாசுநாள஬ளனயும் மீதமுள்஭ ஧மத்ளதயும் தூக்கி ஋றிந்துவிட்டு, அந்த
஧ார்யதிளன பிடித்துக் ப஑ாண்டு ஏட்ேம் பிடித்தான். ஥ானும் அயர்஑ள஭ துபத்தி
ஏட்ேம் பிடிக்஑, அந்த த஥பத்தில் நன்஦ர் சூர்னயர்நன் ஋திர்஧ாபாநல் என்ள஫ ப ய்து
விட்ோர்.
தாத்தா: ஋ன்஦ ந஑த஭ ??
ஐளய: ஏடிப் த஧ா஦ இருயளபயும் துதபாகி஑ள் ஋ன்று ஑ருதின சூர்னயர்நன்,
அயர்஑ளுக்கு நபண தண்ேள஦ளன விதித்தார். அதத நனம், ஥ான் ஧ார்க்஑ாத த஥பம் –
அயர் ஑ாசுநாள஬ளன அணிந்துப஑ாண்டு, அவ்விருயளபயும் ஋ப்஧டினாயது ப஑ால்஬
தயண்டும் ஋ன்று நிள஦த்துக் ப஑ாண்டு, த஑ா஧த்தில் மீதமுள்஭ ப஥ல்லிக்஑னிளனச்
ாப்பிட்ோர்.
தாத்தா: ஋ன்஦ – சூர்னயர்நன் ஧மத்ளதச் ாப்பிட்ோ஦ா ??? ஍தனா !!
ஐளய: ஆம், தாத்தா...
தாத்தா: அப்஧டிபனன்஫ால், அவ்விருயரும் ாகும் யளப, சூர்னயர்நனின் இ஬ட்சினம்
நிள஫தயறும் யளப, அயள஦ என்றும் ப ய்ன முடினாதத !
ஐளய: அது தான் தாத்தா சிக்஑ல்.... நற்றும், அவ்விருயரும் ஋ன்஦ ஋ண்ணம்
ப஑ாண்டு ஧மத்ளதச் ாப்பிட்ோர்஑த஭ா – இத஦ால், அயர்஑ள் இருயரின் ஋ண்ணமும்
நிள஫தயறும் யளப அயர்஑ள஭யும் என்றும் ப ய்ன முடினாது.
தாத்தா: ஆ !!! ஋ன்஦ ப ய்துள்஭ாய் ங்஑தி !! முடிச்ள அவிழ்த்து விட்டு யருயாய்
஋ன்று ஧ார்த்தால் தநலும் ஧஬ சிக்஑ல்஑ள஭ ப ய்துவிட்டு யந்திருக்கி஫ாய் !
இப்ப஧ாழுது ஋ப்஧டி சூர்னயர்நனின் ஑ளதளன முடிப்஧து ??
ஐளய: ஑யள஬ தயண்ோம் தாத்தா. இந்த ஑ளத இன்னும் சிறிது ஑ா஬ம் பதாேருதந
தவிப, ஑ண்டிப்஧ா஑ எரு முடிவுக்கு யரும். முதலில் அந்த முபளிதபள஦யும்
஧ார்யதிளனயும் பிடித்து யருகித஫ன். பி஫கு அந்த சூர்னயர்நன். இறுதியில்,
஋ல்த஬ாளபயும் உங்஑ள் முன் நிறுத்தி, எவ்பயாருயளபயும் ஥ாம் தனித்தனிதன ஧ழி
யாங்஑஬ாம் !
தாத்தா: (ச஧ரு மூச்சு விட்டு) ம்... ரி. ஆ஑ட்டும். ஆ஦ால் விளபவில் ஆ஑ட்டும் ! இந்த
சிள஫ளன விட்டு த ாம ஥ாட்டின் சிம்நா ஦த்தின் மீது ஋஦து சி஫கு஑ள஭ விரிக்஑ ஋ன்
ந஦ம் துடிக்கி஫து. இந்த முள஫ விேநாட்தேன். த ாம ஥ாட்ளேக் ள஑ப்஧ற்றிதன
தீருதயன் ! பயறும் ததால்விளனத் தழுய முப்஧து ஆண்டு஑ளுக்கு முன்பு ஥ான் அந்த
ப஥ல்லிக்஑னிளன ாப்பிேவில்ள஬. ஋஦க்கு பயற்றி கிளேத்தத தீரும் !
ஐளய: இதற்கு ஥ான் உத்தபயாதம் தாத்தா ! கூடின விளபவில் உங்஑ள஭ சிள஫க்கு
பயளியில் ந்திக்கித஫ன் !
தாத்தா: ஆ஑ட்டும் ந஑த஭... ப ன்று யா...
உறபனாடற஬ முழுறநனா஑ த஑ட்ட முபளிதபன் அதிர்ச்சியில் உற஫ந்து
த஧ா஦ான்.... இத்தற஦ ஥ாள், ஐறய அபங்த஑ற்றின ஥டிப்பு, அயள் ச ய்த
சூழ்ச்சி஑ள், தன் ஧தவி, ஧ார்யதியின் யாழ்க்ற஑, நன்஦ரின் த஑ா஧ம் – ஋ல்஬ாம் இந்த
தாத்தாவின் ச னல்.
னார் இந்த தாத்தா ஋ன்று ஑ண்டுபிடிக்஑ முபளிதபன் தீர்நானித்தான். இன்னும் ற்று
அருகில் ச ன்று, சிற஫ யா ற஬ ஋ட்டிப் ஧ார்த்தான்...
அயன் ஑ண்ட ஑ாட்சி அயனுக்கு அ஭யற்஫ அதிர்ச்சிறன அளித்தது. இந்த சூழ்ச்சிக்கு
மூ஬க் ஑ாபணம், எ஭றயயின் ஧ாட்ட஦ார் – தயறு னாரும் இல்ற஬.
஑ரி஑ா஬ச் த ாமற஦ வீழ்த்தின ச஑ாற஬஑ாபன் !
த ாம சிம்நா ஦த்றத யஞ் ஑த்தால் ற஑ப்஧ற்றின யஞ் ஑ன் !
த஧பாற க் ச஑ாண்ட ச஑ாடினயன் !
ஆம். த ாம ஥ாட்டின் முன்஦ாள் ஧றடத் த஭஧தி – ஆத்திதபன ததயன்.

இதைோடு நம் கதை முடிவதைகிமது. ஆம், கதை஬ில் பய

விஷ஬ங்கள் நைந்துள்ரன. இைற்ககல்யோம் கோ஭ணம், நோம்
முைற் போகத்ைில் சந்ைித்ை அந்ை ைரபைி ைோன் ! முைற்
போகத்ைில் அவன் கப஬த஭ நோன் குமிப்பிைவில்தய.
ஆனோல், அதை இப்தபோது அமிகிதமோம் – ஆத்ைித஭஬
தைவன்.

எனினும், கதை இைனுைன் முடி஬வில்தய. ஔதவ

கூமி஬து தபோல், “இந்ை கதை கைோைரும்.”

கூடி஬ வித஭வில், மூன்மோம் போகம் கவரிவரும். இந்ை

பி஭ச்சதன எல்யோம் எப்படி முடி஬ப் தபோகிமது,
மு஭ரிை஭னுக்கு நீைி கிதைக்கு஫ோ ? ஔதவ ைோன் கசய்ை
ைவறுகளுக்கு ைண்ைதன அனுபவிப்போரோ ? ஫ன்னர்
சூர்஬வர்஫ரும் ஫னம் ைிருந்ைி வருவோ஭ோ ?

கபோறுத்ைிருந்து போருங்கள்.... நன்மி.