Sekitar omah e simbah iku ana teriakan bocah cilik lan cepet-cepet nulung lan
nangkep serigala gedhe iku
Tukang Tebang Kayu : Serigala, ndek endi kowe nyingitno mbah e
bocah cilik iku ? Serigala : Aku ora weroh ! Tukang Tebang Kayu : Ayo ngaku ! Serigala : Sumpah aku ora weruh…. Tukang Tebang Kayu : Jawaben ! Opa kowe gelem Pecok iki ? Kanggo motong gulumu. Serigala : Akh… entenono !! Mbahmu ono njero lemari ! Tukang tebang Kayu : (mlaku menyang lemari, karo nyeret Serigala) Mbah Panjenengan ndek njero ? Mbah : ooh… matur suwun Gusti Allah ! Iyo …! Aku ndek kene, tulungono aku arep metu Tukang Tebang Kayu : Kuncine ndek endi, Srigala ? Serigala : Wes tak guwak pak Tukang tebang kayu : ( ngejur lawang lemari karo kapak ) Bocah cilik : Oh…Mbah…. Aku wedi mbah ! Tiyang seng mboten kenal utowo mbucal waktu wonten alas Maleh Mbah : Ojo wedi, le…kowe wes sinau pelajaran / pengalaman seng berharga saiki Tukang Tebang Kayu : Mbah, Bocah cilik … aku arep menehi pelajaran nang Srigala iki… aku pamit… Mbah : Matur Suwun yo…Pak !
Akire Arek kerudung abang karo mbah e maem bareng–bareng karo jagongan santai lan tentrem.