Sekitar omah e simbah iku ana teriakan bocah cilik lan cepet-cepet nulung lan

nangkep serigala gedhe iku

Tukang Tebang Kayu : Serigala, ndek endi kowe nyingitno mbah e

bocah cilik iku ?
Serigala : Aku ora weroh !
Tukang Tebang Kayu : Ayo ngaku !
Serigala : Sumpah aku ora weruh….
Tukang Tebang Kayu : Jawaben ! Opa kowe gelem Pecok iki ?
Kanggo motong gulumu.
Serigala : Akh… entenono !!
Mbahmu ono njero lemari !
Tukang tebang Kayu : (mlaku menyang lemari, karo nyeret Serigala)
Mbah Panjenengan ndek njero ?
Mbah : ooh… matur suwun Gusti Allah !
Iyo …! Aku ndek kene, tulungono aku arep metu
Tukang Tebang Kayu : Kuncine ndek endi, Srigala ?
Serigala : Wes tak guwak pak
Tukang tebang kayu : ( ngejur lawang lemari karo kapak )
Bocah cilik : Oh…Mbah…. Aku wedi mbah !
Tiyang seng mboten kenal utowo mbucal waktu
wonten alas Maleh
Mbah : Ojo wedi, le…kowe wes sinau pelajaran /
pengalaman seng berharga saiki
Tukang Tebang Kayu : Mbah, Bocah cilik … aku arep menehi pelajaran
nang Srigala iki… aku pamit…
Mbah : Matur Suwun yo…Pak !

Akire Arek kerudung abang karo mbah e maem bareng–bareng karo jagongan
santai lan tentrem.