Dasar-Dasar Kerajaan

7/23/2018 Jendela Sejarah: NOTA DASAR-DASAR KERAJAAN
More Create Blog Sign In
Jendela Sejarah
Gunakan ilmu yang ada ke arah kebaikan
Thursday Blog Archive

▼ 12 (32)
NOTA DASAR-DASAR KERAJAAN ▼ 07 (32)
Contoh Video Simulasi P & P Sejarah
10.1 PENGENALAN KULIAH SJP 2203M : BAHAN

SUMBER KONVENSIONAL
Anda sudah pun berada pada penghujung Modul Kenegaran Malaysia. Bagaimana dengan sembilan Penyediaan dan Penggunaan BBM
topik yang telah anda pelajari setakat ini? Dalam bab ini, kita cuba akan meninjau pula sebahagian
daripada dasar-dasar pembangunan yang digubal dan dilaksanakan oleh kerajaan selepas merdeka Pengajaran dan Pembelajaran Sejarah
sehingga masa kini. Walau bagaimanapun perlu diingatkan kepada anda bahawa, sejak merdeka
terdapat pelbagai dasar yang telah dibentuk oleh kerajaan yang tidak mungkin dibincangkan TUGASAN PROJEK DPLI
kesemuanya di sini. Oleh itu, dalam bab ini hanya sebahagian sahaja dasar-dasar utama yang disentuh
TUGASAN PROJEK SJH 1107
iaitu Dasar Ekonomi Baru, Dasar Pelajaran Kebangsaan, Dasar Kebudayaan Kebangsaan dan
Wawasan 2020. Experiencial Activity Planner
Bahagian awal bab ini, menyentuh perkara utama yang perlu anda faham iaitu tentang definisi dan NOTA DASAR-DASAR KERAJAAN
kepentingan dasar. Ini diikuti dengan latarbelakang pembentukan dasar-dasar sebelum dan selepas
merdeka. Setiap dasar akan merangkumi beberapa perkara utama, antaranya matlamat dan strategi KERAJAAN AWAL DI ALAM
MELAYU
pelaksanaannya.
NOTA POLITIK
Hasil daripada perbincangan yang dibuat, diharap akan dapat memberikan pemahaman kepada
pelajar mengenai peranan dan tanggungjawab besar yang harus dipikul oleh kerajaan sebagai badan NOTA DASAR-DASAR KERAJAAN
penggubal dasar dalam memastikan program-program pembangunan yang dibentuk akan memberi
faedah kepada masyarakat keseluruhannya. Bagaimana pula dengan peranan anda terhadap kerajaan? NOTA JENTERA PENTADIBIRAN
Tidak dapat dinafikan, bahawa peranan anda sebagai pelajar sememangnya berat. Selain memastikan KERAJAAN PERSEKUTUAN
kejayaan memperoleh ijazah kelak, sebenarnya anda turut berperanan penting dalam menjamin DAN...
kejayaan setiap dasar-dasar yang digubal oleh kerajaan. RUANG LINGKUP SEJARAH
10.1.1 Definisi dan Kepentingan Dasar
NOTA PERLEMBAGAAN MALAYSIA
Apakah yang anda faham tentang istilah dasar? Dasar atau kadangkala disebut polisi ialah suatu garis
panduan pentadbiran atau pegangan mengenai sesuatu idea atau gagasan yang tersusun rapi. Garis NOTA PENUBUHAN MALAYSIA
panduan pentadbiran ini merangkumi segala arahan, peraturan dan pedoman sebagai landasan dalam
NOTA KOMUNIS DAN DARURAT DI
melaksanakan cita-cita yang terkandung di dalamnya demi mencapai matlamat kepimpinan negara ke TANAH MELAYU
arah sebuah negara yang gemilang dan maju. Pada umumnya dasar yang dibentuk oleh kerajaan
mempunyai objektif, strategi pelaksanaan dan penilaian terhadap keberkesanannya. Ia boleh menjadi NOTA KEMERDEKAAN TANAH
panduan pentadbiran kepada kerajaan untuk mengatasi masalah yang wujud dalam sesebuah negara. MELAYU
Negara yang tidak mempunyai dasar-dasar tertentu akan kelihatan pincang dan sukar bagi NOTA NASIONALISME
pemimpinnya mentadbir atau merancang pembangunan. Dengan kata lain, pembangunan sukar
NOTA GERAKAN PENJAJAHAN
dilaksanakan tanpa adanya dasar yang menjadi asas atau tapak yang kukuh. Selain itu, dasar amat
penting dibentuk dan dilaksanakan oleh kerajaan bagi menangani pelbagai masalah yang timbul NOTA SISTEM MASYARAKAT
ekoran kesan peninggalan penjajah. Keperluan dasar selain pembangunan ialah mengatasi masalah MELAYU TRADISIONAL SEBAGAI
ketidakseimbangan yang wujud di dalam masyarakat dan ini dapat menjamin kebajikan dan ...
kesejahteraan masyarakat. Sebenarnya, dasar-dasar dibentuk bukan sahaja oleh negara-negara maju
sahaja, bahkan yang lebih penting lagi bagi negara yang sedang membangun seperti Malaysia. Proses NOTA PENGENALAN KEPADA
merancang, menganalisis dan mengadakan perubahan demi perubahan terhadap dasar-dasar yang KENEGARAAN MALAYSIA
sedia ada di samping membuat dasar-dasar baru yang bersesuaian dengan hasrat mewujudkan sebuah Nota Pendekatan Terhadap Nilai
negara maju menjelang tahun 2020 masih diteruskan sehingga kini. dalam Pendidikan
10.2 LATAR BELAKANG DASAR-DASAR KERAJAAN Nota Perkembangan Budaya
Sejak negara mencapai kemerdekaan, kerajaan telah menitikberatkan usaha untuk melaksanakan Nota Ciri-ciri Tamadun
pembangunan dengan lebih sistematik bagi memperbaiki taraf hidup semua kaum. Pembangunan
Nota Johor
negara merangkumi beberapa bidang seperti ekonomi, sosial dan sebagainya. Dalam konteks
masyarakat berbilang kaum, kerajaan telah menggubal pelbagai dasar pembangunan bertujuan untuk Nota Sumber & kaedah pengkajian
mencapai perpaduan negara bagi mengatasi masalah ketidakseimbangan ekonomi yang timbul akibat sejarah
daripada dasar penjajahan British. Walau bagaimanapun apabila tercetusnya Tragedi 13 Mei pada
http://jendelasejarahku.blogspot.com/2012/07/nota-dasar-dasar-kerajaan.html 1/10
tahun 1969, kerajaan telah mengambil langkah menilai semula dan memperbaharui strategi-strategi Nota Hubungan etnik
tertentu untuk mengatasi masalah ketidakseimbangan yang wujud ketika itu. Tragedi 13 Mei juga
memberi pengajaran pahit kepada negara dan menunjukkan bahawa seruan-seruan berasaskan isu-isu NOTA PERPADUAN NEGARA
dan perasaan perkauman yang tidak terbatas dan keterlaluan boleh mengancam keamanan dan
kestabilan negara. Nota Jenis-jenis Sumber
NOTA SEJARAH SOSIAL MALAYSIA

10.2.1 Dasar-Dasar Sebelum Merdeka
PRO FORMA KURSUS PROGRAM
Penjajahan Inggeris di negara kita telah meninggalkan pelbagai kesan dan pengaruh yang besar DPLI
khususnya terhadap perkembangan, ekonomi, pentadbiran, pendidikan dan hubungan kaum. Dari
perspektif ekonomi, pada dasarnya pihak Inggeris telah memperkenalkan dan mengembangkan PROFORMA SJH 1107
sistem ekonomi yang liberal dan menjalankan dasar pecah dan perintah. Bagi mencapai matlamat
penjajahan segala dasar dan rancangan ekonomi adalah ditumpukan kepada usaha-usaha
mengeksploitasi sumber-sumber galian dan pengeluaran bahan-bahan mentah pertanian bagi
memenuhi permintaan yang tinggi di England dan lain-lain negara Eropah berikutan dengan About Me
perkembangan Revolusi Industri.
Dasar ekonomi ekstraktif yang diamalkan oleh penjajah Inggeris menyebabkan mereka memberi
keutamaan kepada perlombongan hasil-hasil galian terutama bijih timah dan pembukaan ladang-
ladang getah seperti yang berlaku secara besar-besaran di Selangor, Perak dan Negeri Sembilan. Bagi
mencapai matlamat dasar ekonomi ekstraktif ini, pihak Inggeris memberi galakan dan perhatian
terhadap kemasukan modal, institusi, teknologi dan kepakaran dari Eropah di samping membawa
Murni
masuk buruh-buruh Cina dan India secara besar-besaran di negara ini.
Deraman
Dasar dan amalan Inggeris ini menyebabkan kaum bumiputera yang kebanyakannya tinggal di Follow 63
kawasan luar bandar terus tersisih dan mundur berbanding dengan kaum-kaum imigran yang
kebanyakannya tinggal di bandar-bandar dan terlibat dalam sektor ekonomi moden. Sebaliknya kaum View my complete
bumiputera berada dalam sektor pertanian dan perikanan tradisional dengan daya pengeluaran yang profile
rendah. Penjajahan Inggeris telah mengakibatkan perubahan sistem ekonomi feudal kepada sistem
ekonomi semi-feudal dan semi-kapitalis. Golongan pemerintah tradisional bumiputera kehilangan
kekuasaan ekonomi berikutan dengan hilangnya kekuasaan politik mereka ke tangan pihak Inggeris.
Justeru itu, pada masa penjajahan Inggeris, perkembangan dan kegiatan-kegiatan ekonomi hanya
tertumpu kepada keuntungan dan secara tidak langsung menimbulkan masalah sosio-ekonomi dan
politik di negara kita.
Perkembangan dan kegiatan-kegiatan ekonomi yang hanya tertumpu di kawasan yang mempunyai
sumber-sumber kekayaan dan yang boleh mendatangkan hasil yang banyak terutama sekali di sebelah
barat Semenanjung. Akibat daripada pertumbuhan ekonomi sedemikian, wujudlah apa yang disebut
sebagai dual economy. Ekonomi moden adalah pesat di Pantai Barat Semenanjung seperti di ladang-
ladang, lombong-lombong dan di bidang perdagangan, sebaliknya ekonomi secukup hidup tradisional
terdapat di kawasan luar bandar khususnya di Pantai Timur yang kurang maju.
10.2.2 Dasar-Dasar Selepas Merdeka
Selepas merdeka, kerajaan telah memulakan usaha untuk merancang dan melaksanakan
pembangunan negara dengan lebih tersusun. Usaha ini dilakukan untuk mengatasi berbagai-bagai
masalah sosio ekonomi dan politik yang timbul ekoran kesan peninggalan dasar-dasar pembangunan
yang diamalkan oleh pihak penjajah. Tanggungjawab utama kerajaan ialah untuk membangunkan
negara agar hasilnya boleh dinikmati oleh seluruh lapisan masyarakat tidak kira keturunan atau kaum
tertentu.
Rancangan-rancangan pembangunan lima tahun telah menjadi strategi utama pembangunan negara
untuk dilaksanakan secara berperingkat-peringkat. Program pembangunan ini dibuat bagi
memastikan seluruh rakyat menikmati kesejahteraan dan kemakmuran yang menjadi matlamat dan
hasrat negara merdeka. Tiap-tiap rancangan pembangunan lima tahun mempunyai ciri-ciri dan
kesinambungan dasar dan matlamat yang sama. Rancangan tersebut adalah seperti berikut:
1. 1956-1960 Rancangan Malaya Pertama.

2. 1961-1965 Rancangan Malaya Kedua.
3. 1966-1970 Rancangan Malaysia Pertama.
4. 1971-1975 Rancangan Malaysia Kedua.
5. 1976-1980 Rancangan Malaysia Ketiga.
6. 1980-1985 Rancangan Malaysia Keempat.
7. 1986-1990 Rancangan Malaysia Kelima.
8. 1991-1995 Rancangan Malaysia Keenam.
9. 1996-2000 Rancangan Malaysia Ketujuh.
Rancangan ini menentukan projek-projek yang perlu dijalankan, mengambil kira soal pembiayaan,
dari dalam dan luar negeri dan juga tentang keupayaan jentera pentadbiran melaksanakan tugas-tugas
pembangunan yang perlu dijalankan. Rancangan Malaya Pertama dan Kedua telah menumpukan
perhatian kepada pembinaan infrastruktur. Rancangan Malaysia Pertama1 menitikberatkan
pertumbuhan ekonomi dengan harapan hasil-hasil pertumbuhan ini dapat dibahagikan kepada
golongan yang miskin dan kurang bernasib baik. Ia memberi tumpuan kepada pembangunan negara
secara menyeluruh meliputi semua bidang ekonomi. Skim-skim luar bandar diberi perhatian dengan
rancangan pembukaan tanah secara besar-besaran. Hasilnya taraf hidup golongan miskin terutamanya
masyarakat di luar bandar dapat dipertingkatkan. Rancangan-rancangan pembangunan ini telah
mendedahkan kelemahan dari segi strategi dan penentuan andaian-andaian serta mewujudkan suasana
kemiskinan dan penguasaan ekonomi yang tidak seimbang di antara kaum-kaum yang ada di negara
kita. Keadaan ini telah di dapati mengancam keselamatan dan perpaduan negara dengan tercetusnya
Tragedi 13 Mei tahun 1969.
Tragedi 13 Mei 1969 telah menyebabkan kerajaan menilai kedudukan perimbangan ekonomi antara
kaum. Kerajaan mendapati bahawa jurang perbezaan ekonomi antara kaum adalah terlalu besar. Ini
membuktikan bahawa penekanan yang diberi terhadap pertumbuhan ekonomi semata-mata adalah
tidak memadai untuk mengatasi sepenuhnya masalah sosio-ekonomi yang tidak seimbang di antara
kaum.2 Ia juga menunjukkan bahawa sesuatu usaha pembangunan yang tidak mengambilkira dengan
secukupnya keperluan golongan miskin serta keadaan yang tidak seimbang antara kaum akan
mengakibatkan sebuah negara yang terbahagi kepada mereka yang menikmati dan mereka yang tidak
menikmati faedah pertumbuhan.3 Pembangunan negara seharusnya mempunyai matlamat yang luas,
mencakupi bidang keselamatan, perpaduan dan mewujudkan satu masyarakat yang adil.
10.3 DASAR EKONOMI BARU (DEB)
Dasar Ekonomi Baru adalah satu formula yang dirancangkan oleh kerajaan untuk tempoh dua puluh
tahun bermula pada tahun 1971 dalam Rancangan Malaysia Kedua sehingga tahun 1990 dalam
Rancangan Malaysia Kelima. Dasar ini adalah sebagai kesinambungan rancangan-rancangan
pembangunan yang lalu. Ia dibentuk untuk membetulkan ketidakseimbangan sosio ekonomi yang
wujud di antara kaum, wilayah dan kawasan di Malaysia. Pelan induk untuk dasar ini dikenali sebagai
Rangka Rancangan Jangka Panjang (RRJP 1) 1971-1990.
DEB dilaksanakan melalui strategi serampang dua mata, iaitu
(i) Mengurang dan seterusnya membasmi kemiskinan dengan menambahkan

pendapatan dan memperbanyakkan peluang-peluang pekerjaan kepada semua rakyat
tanpa mengira keturunan dan kaum.
(ii) Mempercepatkan proses penyusunan semula masyarakat Malaysia bagi membaiki
ketidakseimbangan ekonomi di antara kaum. Usaha ini diharap dapat mengurang
dan seterusnya menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi-fungsi ekonomi.
DEB bertujuan untuk mewujudkan satu susunan sosio-ekonomi yang adil bagi rakyat Malaysia
mencapai perpaduan negara. Dalam tempoh tersebut, kerajaan berharap dapat mengurangkan
ketidakseimbangan di antara kaum Melayu dan bumiputera lain dengan kaum bukan bumiputera
dalam semua bidang. Ini kerana terdapat tanda-tanda menunjukkan bahawa terlalu banyak
kemiskinan dan ketaksamarataan yang dialami oleh orang Melayu, merupakan sebab utama
berlakunya perasaan tidak puas hati dan menimbulkan masalah.4 Keadaan ini ternyata boleh
menggugat kestabilan negara sekiranya kemiskinan hanya tertumpu kepada sesuatu kaum sahaja.
Banci pada tahun 1970 menunjukkan bahawa sebanyak 49.3 peratus daripada semua keluarga di
Semenanjung Malaysia menerima pendapatan di bawah garis kemiskinan. Sejumlah 86 peratus
daripada keluarga miskin tersebut berada di kawasan luar bandar, sementara 14 peratus lagi di
kawasan bandar. Kebanyakan penduduk-penduduk dari luar bandar terdiri dari orang Melayu.
Mereka lebih bertumpu dalam sektor ekonomi yang paling mundur misalnya sebagai penanam padi,
pekebun kecil getah dan kelapa dan nelayan.5 Justeru itu, dasar ini dibentuk bagi membetulkan
kedudukan ketidakseimbangan sosio ekonomi yang wujud antara kaum.
Untuk membasmi kemiskinan, usaha-usaha yang dijalankan merangkumi:
(i) Mewujudkan peluang-peluang pekerjaan di pelbagai sektor untuk diisi oleh semua
kaum dan ini boleh mengurangkan kadar pengangguran.
(ii) Mengurangkan jurang perbezaan pendapatan antara kaum, antara kawasan dan
antara wilayah.
(iii) Meningkatkan produktiviti dan pendapatan dengan menambahkan kemudahan
semua golongan miskin di luar bandar mahupun di bandar, melalui peluang-peluang
kemahiran, tanah, modal dan lain-lain.
(iv) Memberi peluang berpindah dari sektor yang rendah produktivitinya ke sektor yang
lebih lumayan.
(v) Memperbaiki taraf dan kualiti kehidupan melalui pelajaran, latihan, kesihatan,
kemudahan infrastruktur dan lain-lain.
(vi) Mewujudkan suasana pekerjaan yang menggambarkan komposisi kaum.
(vii) Mewujudkan kumpulan perusahaan, perniagaan dan perdagangan bumiputera.
(viii) Memodenkan kehidupan luar bandar.
Penyusunan semula masyarakat menjadi matlamat penting ekoran wujud ketidakseimbangan

pembahagian tempat tinggal, pekerjaan, pendapatan, pendidikan, kemudahan sosial, kesihatan,
pengangkutan dan perhubungan dan pemilikan harta benda serta mutu dan taraf kehidupan pelbagai
kaum. Oleh itu, DEB menetapkan beberpa program di dalam beberapa sektor ekonomi seperti
perdagangan, perindustrian, pertanian, perlombongan, pembinaan, pengangkutan, perumahan dan
pelajaran. Setiap kaum akan mendapat faedah dan pembahagian yang adil.
Adalah diharapkan menjelang tahun 1990, pemilikan saham dan ekonomi negara akan
melambangkan komposisi kepentingan kaum dengan kadar 40:30:30, iaitu penyertaan bumiputera
sebanyak 30 peratus, bukan bumiputera 40 peratus, manakala pelabur luar negara pula sebanyak 30
peratus. Antara strategi pentingnya ialah
(i) Membentuk sebuah masyarakat perdagangan dan perindustrian di kalangan orang

Melayu dan golongan bumiputera agar mereka mampu memiliki 30 peratus ekonomi
menjelang tahun 1990.
(ii) Menubuhkan agensi-agensi pembangunan seperti MARA, Bank Bumiputera, Bank
Pembangunan dan Amanah Saham Nasional bertujuan membantu penyertaan
bumiputera dalam bidang perdagangan dan bagi memajukan wilayah-wilayah,
agensi-agensi yang ditubuhkan ialah seperti DARA, KEJORA, KESEDAR,
JENGKA dan lain-lain.
(iii) Mempertingkatkan pertumbuhan ekonomi keseluruhannya supaya kedudukan
tenaga buruh menggambarkan bilangan kaum menjelang tahun 1990.
(iv) Meningkatkan daya pengeluaran dan taraf kehidupan golongan miskin melalui
kegiatan-kegiatan pembangunan dan pemodenan kawasan luar bandar.
(v) Menambahkan bahagian rakyat tempatan dalam pemilikan modal pada stok syarikat
dan dalam pertumbuhan ekonomi.
Selama dua dekad, strategi pembangunan yang terdapat di dalam DEB cuba memberikan faedah
kepada rakyat dari pelbagai lapisan masyarakat. Matlamat dasar ini untuk mencapai perpaduan negara
berdasarkan program pembasmian kemiskinan dan penyusunan semula masyarakat di dapati hampir
berjaya. Ekonomi negara telah mengalami perubahan pesat dan menghasilkan kedudukan yang lebih
seimbang di antara sektor pertanian, perkhidmatan dan perindustrian. Manakala dari segi kemajuan
ekonomi pula, rakyat telah memperolehi kemajuan sosio-ekonomi dengan menikmati taraf hidup
yang lebih tinggi dan pengagihan pendapatan yang lebih baik.

10.3 DASAR EKONOMI BARU (DEB)
Dasar Ekonomi Baru adalah satu formula yang dirancangkan oleh kerajaan untuk tempoh dua puluh
tahun bermula pada tahun 1971 dalam Rancangan Malaysia Kedua sehingga tahun 1990 dalam
Rancangan Malaysia Kelima. Dasar ini adalah sebagai kesinambungan rancangan-rancangan
pembangunan yang lalu. Ia dibentuk untuk membetulkan ketidakseimbangan sosio ekonomi yang
wujud di antara kaum, wilayah dan kawasan di Malaysia. Pelan induk untuk dasar ini dikenali sebagai
Rangka Rancangan Jangka Panjang (RRJP 1) 1971-1990.
DEB dilaksanakan melalui strategi serampang dua mata, iaitu
(i) Mengurang dan seterusnya membasmi kemiskinan dengan menambahkan

pendapatan dan memperbanyakkan peluang-peluang pekerjaan kepada semua rakyat
tanpa mengira keturunan dan kaum.
(ii) Mempercepatkan proses penyusunan semula masyarakat Malaysia bagi membaiki
ketidakseimbangan ekonomi di antara kaum. Usaha ini diharap dapat mengurang
dan seterusnya menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi-fungsi ekonomi.
DEB bertujuan untuk mewujudkan satu susunan sosio-ekonomi yang adil bagi rakyat Malaysia
mencapai perpaduan negara. Dalam tempoh tersebut, kerajaan berharap dapat mengurangkan
ketidakseimbangan di antara kaum Melayu dan bumiputera lain dengan kaum bukan bumiputera
dalam semua bidang. Ini kerana terdapat tanda-tanda menunjukkan bahawa terlalu banyak
kemiskinan dan ketaksamarataan yang dialami oleh orang Melayu, merupakan sebab utama
berlakunya perasaan tidak puas hati dan menimbulkan masalah.4 Keadaan ini ternyata boleh
menggugat kestabilan negara sekiranya kemiskinan hanya tertumpu kepada sesuatu kaum sahaja.
Banci pada tahun 1970 menunjukkan bahawa sebanyak 49.3 peratus daripada semua keluarga di
Semenanjung Malaysia menerima pendapatan di bawah garis kemiskinan. Sejumlah 86 peratus
daripada keluarga miskin tersebut berada di kawasan luar bandar, sementara 14 peratus lagi di
kawasan bandar. Kebanyakan penduduk-penduduk dari luar bandar terdiri dari orang Melayu.
Mereka lebih bertumpu dalam sektor ekonomi yang paling mundur misalnya sebagai penanam padi,
pekebun kecil getah dan kelapa dan nelayan.5 Justeru itu, dasar ini dibentuk bagi membetulkan
kedudukan ketidakseimbangan sosio ekonomi yang wujud antara kaum.
Untuk membasmi kemiskinan, usaha-usaha yang dijalankan merangkumi:
(i) Mewujudkan peluang-peluang pekerjaan di pelbagai sektor untuk diisi oleh semua
kaum dan ini boleh mengurangkan kadar pengangguran.
(ii) Mengurangkan jurang perbezaan pendapatan antara kaum, antara kawasan dan
antara wilayah.
(iii) Meningkatkan produktiviti dan pendapatan dengan menambahkan kemudahan
semua golongan miskin di luar bandar mahupun di bandar, melalui peluang-peluang
kemahiran, tanah, modal dan lain-lain.
(iv) Memberi peluang berpindah dari sektor yang rendah produktivitinya ke sektor yang
lebih lumayan.
(v) Memperbaiki taraf dan kualiti kehidupan melalui pelajaran, latihan, kesihatan,
kemudahan infrastruktur dan lain-lain.
(vi) Mewujudkan suasana pekerjaan yang menggambarkan komposisi kaum.
(vii) Mewujudkan kumpulan perusahaan, perniagaan dan perdagangan bumiputera.
(viii) Memodenkan kehidupan luar bandar.
Penyusunan semula masyarakat menjadi matlamat penting ekoran wujud ketidakseimbangan
pembahagian tempat tinggal, pekerjaan, pendapatan, pendidikan, kemudahan sosial, kesihatan,
pengangkutan dan perhubungan dan pemilikan harta benda serta mutu dan taraf kehidupan pelbagai
kaum. Oleh itu, DEB menetapkan beberpa program di dalam beberapa sektor ekonomi seperti
perdagangan, perindustrian, pertanian, perlombongan, pembinaan, pengangkutan, perumahan dan
pelajaran. Setiap kaum akan mendapat faedah dan pembahagian yang adil.
Adalah diharapkan menjelang tahun 1990, pemilikan saham dan ekonomi negara akan
melambangkan komposisi kepentingan kaum dengan kadar 40:30:30, iaitu penyertaan bumiputera
sebanyak 30 peratus, bukan bumiputera 40 peratus, manakala pelabur luar negara pula sebanyak 30
peratus. Antara strategi pentingnya ialah
(i) Membentuk sebuah masyarakat perdagangan dan perindustrian di kalangan orang

Melayu dan golongan bumiputera agar mereka mampu memiliki 30 peratus ekonomi
menjelang tahun 1990.
(ii) Menubuhkan agensi-agensi pembangunan seperti MARA, Bank Bumiputera, Bank
Pembangunan dan Amanah Saham Nasional bertujuan membantu penyertaan
bumiputera dalam bidang perdagangan dan bagi memajukan wilayah-wilayah,
agensi-agensi yang ditubuhkan ialah seperti DARA, KEJORA, KESEDAR,
JENGKA dan lain-lain.
(iii) Mempertingkatkan pertumbuhan ekonomi keseluruhannya supaya kedudukan
tenaga buruh menggambarkan bilangan kaum menjelang tahun 1990.
(iv) Meningkatkan daya pengeluaran dan taraf kehidupan golongan miskin melalui
kegiatan-kegiatan pembangunan dan pemodenan kawasan luar bandar.
(v) Menambahkan bahagian rakyat tempatan dalam pemilikan modal pada stok syarikat
dan dalam pertumbuhan ekonomi.
Selama dua dekad, strategi pembangunan yang terdapat di dalam DEB cuba memberikan faedah
kepada rakyat dari pelbagai lapisan masyarakat. Matlamat dasar ini untuk mencapai perpaduan negara
berdasarkan program pembasmian kemiskinan dan penyusunan semula masyarakat di dapati hampir
berjaya. Ekonomi negara telah mengalami perubahan pesat dan menghasilkan kedudukan yang lebih
seimbang di antara sektor pertanian, perkhidmatan dan perindustrian. Manakala dari segi kemajuan
ekonomi pula, rakyat telah memperolehi kemajuan sosio-ekonomi dengan menikmati taraf hidup
yang lebih tinggi dan pengagihan pendapatan yang lebih baik.
Apabila tempoh Rangka Rancangan Jangka Panjang Pertama (RRJP 1) dan DEB tamat pada tahun
1990, kerajaan menggubal pula Dasar Pembangunan Negara (DPN) yang termasuk di dalam Rangka
Rancangan Jangka Panjang Kedua (RRJP 2) meliputi tempoh masa antara 1991-2000. DPN digubal
berlandaskan Wawasan 2020 untuk menjadikan Malaysia sebagai sebuah negara maju menjelang
tahun 2020. Tumpuan DPN adalah kepada beberapa kelemahan prestasi pencapaian dasar
sebelumnya. Ia melibatkan tambahan beberapa dimensi merangkumi isu-isu pembangunan sumber
manusia, menjadikan sains dan teknologi sebagai teras penting dalam perancangan dan pembangunan
sosioekonomi, dan perlindungan alam sekitar dan ekologi.6 Di samping itu, matlamat-matlamat DEB
untuk mencapai pembangunan seimbang dan pertumbuhan dengan pengagihan yang saksama masih
dikekalkan.
10.4 DASAR PELAJARAN KEBANGSAAN (DPK)
Dasar Pelajaran Kebangsaan (DPK) yang termaktub dalam Akta Pelajaran 1961, adalah berasaskan
kepada Laporan Razak dan Laporan Rahman Talib. Matlamat utama dasar ini ialah untuk mencapai
perpaduan negara yang merangkumi aspek-aspek sosio ekonomi dan politik. DPK lahir berasaskan
kesedaran para pemimpin negara yang menyedari perlunya diwujudkan satu sistem pendidikan
kebangsaan bagi menggantikan sistem pendidikan yang diwarisi dari zaman penjajah.
Pada zaman British, tidak ada satu dasar pelajaran yang sejajar dengan tujuan dan matlamat yang
tetap, sekolah-sekolah berbilang bahasa dapat berkembang mengikut kehendak-kehendak kumpulan
etnik. Akibatnya wujud lima jenis sistem persekolahan yang sama sekali terasing di antara satu dengan
yang lain iaitu sekolah Melayu, sekolah Inggeris, sekolah Cina, sekolah Tamil di samping sekolah
Agama.
Selepas merdeka, kerajaan memberikan perhatian utama terhadap bidang pendidikan dalam
membangunkan negara. Antara tujuan program pendidikan adalah untuk melahirkan insan yang
seimbang dan harmonis dari segi intelek, rohani, emosi dan jasmani berdasarkan kepercayaan dan
kepatuhan kepada Tuhan. Dengan itu, ciri-ciri rakyat Malaysia yang berilmu pengetahuan,
bertanggungjawab, berakhlak, berketrampilan dan sebagainya akan dapat dilahirkan untuk memberi
sumbangan kepada masyarakat dan negara.
Sebelum Laporan Razak 1956 disyorkan, terdapat beberapa laporan atau penyata utama yang
mengemukakan syor ke arah satu sistem pelajaran kebangsaan.

10.4.1 Penyata Barnes 1950
Berdasarkan laporan jawatankuasa yang dipengerusikan oleh L.J. Barnes, beberapa cadangan telah
dikemukakan iaitu
(i) Penubuhan satu corak sekolah rendah - Sekolah Kebangsaan dibuka kepada murid
daripada semua bangsa dan diajar oleh guru-guru pelbagai bangsa dan keturunan.
(ii) Memansuhkan sekolah rendah vernakular yang berbeza-beza mengikut kaum.
(iii) Bahasa Melayu dijadikan sebagai bahasa pengantar utama, manakala bahasa Inggeris
sebagai bahasa kedua. Tempoh persekolahan juga diseragamkan, iaitu selama enam
tahun. Persekolahan percuma diberikan kepada semua murid.
Berdasarkan cadangan yang dikemukakan, ternyata jawatankuasa ini berhasrat untuk mengadakan
sebuah sekolah bilingual iaitu aliran Melayu dan Inggeris sebagai langkah bagi memupuk integrasi di
antara kaum di Tanah Melayu. Penyata Barnes dianggap sebagai laporan yang paling komprehensif
dan berpengaruh sekali pernah diterbitkan. Walau bagaimanapun, Penyata ini tidak berjaya
memenuhi kehendak dan aspirasi masyarakat negara ini keseluruhannya.
10.4.2 Penyata Fenn-Wu 1951
Sehubungan dengan itu, dua orang pakar bahasa dan kebudayaan Cina, Dr. William Fenn iaitu ahli
akademik dari China dan Dr. Wu Teh Yao, seorang pegawai dari Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu
telah diminta untuk mengkaji sistem dan pelaksanaan sekolah Cina. Penyata Fenn-Wu telah
mengemukakan cadangan pada asasnya:
(i) Menyokong konsep penggunaan tiga bahasa iaitu, bahasa Melayu, bahasa Cina dan
bahasa Inggeris dijadikan bahasa pengantar dan persediaan buku-buku teks.
(ii) Menyokong pembentukan sistem pendidikan kebangsaan, sekolah Cina diteruskan
secara berasingan dan haruslah berorientasikan Tanah Melayu.
Penyata ini kemudian dikaji dengan lebih mendalam dan akhirnya meluluskan Ordinan Pelajaran
1952 dengan menyediakan dua jenis sekolah kebangsaan, satu menggunakan bahasa pengantar
Melayu manakala satu lagi menggunakan bahasa pengantar Inggeris. Manakala sekolah Cina dan
Tamil tidak termasuk dalam sistem pelajaran kebangsaan. Namun Ordinan ini tidak dapat
dilaksanakan berikutan kemelesetan ekonomi yang melanda negara ketika itu.
10.4.3 Penyata Razak 1956
Berikutan dengan kemenangan dalam Pilihanraya tahun 1955, satu jawatankuasa telah dibentuk oleh
Kerajaan Perikatan yang dipengerusikan oleh Tun Abdul Razak. Tujuan jawatankuasa ini dibentuk
ialah untuk mengkaji dan menilai sistem pendidikan yang sedia ada dan mengemukakan syor-syor
yang sesuai bagi mewujudkan satu dasar pelajaran yang boleh diterima oleh semua pihak. Penyata
Razak mencadangkan dua perkara utama yang menjadi teras pembangunan pendidikan, iaitu
(i) Setiap kanak-kanak diberi peluang mendapat pelajaran.

(ii) Mewujudkan satu sistem pendidikan bagi membentuk masyarakat yang bersatu
padu.
Penyata ini mengutamakan unsur-unsur dan nilai-nilai perpaduan negara sebagai satu matlamat yang
perlu dicapai untuk menjamin kesejahteraan dan kepentingan masyarakat majmuk di negara ini.
Penyata Razak telah menyatakan:
Tujuan dasar pelajaran di dalam negeri ini ialah bermaksud hendak menyatukan
budak-budak daripada semua bangsa di dalam negeri ini dengan memakai satu
peraturan pelajaran yang meliputi semua bangsa dengan menggunakan bahasa
kebangsaan sebagai bahasa pengantar yang besar, walaupun perkara ini tidak dapat
dilaksanakan dengan serta merta melainkan hendaklah diperbuat dengan beransur-
ansur.7
Jelas bahawa Penyata Razak menandakan bermulanya usaha-usaha untuk menyatukan sistem
pendidikan di negara kita. Laporan ini juga telah mengesyorkan agar bahasa Melayu dijadikan sebagai
bahasa kebangsaan. Ini adalah merupakan satu usaha yang baik untuk menyatupadukan masyarakat
berbilang kaum dan juga membentuk identiti kebangsaan. Cadangan yang dikemukakan oleh Penyata
Razak diluluskan menjadi Ordinan Pelajaran tahun 1957. Ordinan Pelajaran ini mewajibkan
kurikulum sekolah yang sama kandungannya dan bercorak kebangsaan.
Pada tahun 1959, satu Jawatankuasa Penyemak Pelajaran ditubuhkan untuk mengkaji semula
pelaksanaan sistem pelajaran yang dicadangkan oleh Laporan Razak. Ini memandangkan timbul
bantahan dan rasa tidak puas hati rakyat berbilang kaum di Tanah Melayu. Contohnya di kalangan
guru sekolah Melayu yang tidak puas hati kerana tiada ketegasan dalam pelaksanaan bahasa
kebangsaan. Selain itu, Persatuan Guru-guru Sekolah Cina yang berpendapat sebahagian daripada
Penyata Razak mengabaikan kepentingan pendidikan, bahasa dan kebudayaan Cina. Abdul Rahman
Talib yang menjadi Menteri Pelajaran ketika itu telah mengetuai jawatankuasa yang kemudiannya
telah menghasilkan satu laporan yang dikenali sebagai Penyata Rahman Talib.
10.4.4 Penyata Rahman Talib (1960)
Penyata Rahman Talib mempunyai ciri-ciri seperti berikut, iaitu
(i) Pelaksanaan pelajaran rendah percuma selama sembilan tahun;

(ii) Kenaikan darjah secara automatik dari darjah satu hingga tingkatan tiga;
(iii) Peperiksaan penilaian sekolah rendah;
(iv) Peluasan pelajaran teknik dan vokasional; dan
(v) Pengalihan bahasa pengantar.
Seterusnya laporan ini berpendapat bahawa sistem pelajaran telah dilaksanakan dengan berkesan,
mengikut syor-syor Laporan Razak dan patut diteruskan. Cadangan yang dikemukan oleh Laporan
Rahman Talib berikutnya dimaktubkan menjadi Akta Pelajaran 1961.
Secara umumnya, Penyata Razak dan Penyata Rahman Talib menitikberatkan aspek-aspek yang
berkaitan dengan perpaduan negara dan penghasilan tenaga rakyat. Oleh kerana masyarakat Malaysia
merupakan masyarakat majmuk, maka konsep perpaduan dalam konteks negara ini perlu difahami
sebagai satu proses yang mengutamakan perpaduan masyarakat berbilang kaum.8 Perpaduan yang
diwujudkan mestilah berupaya menangkis gejala-gejala seperti perkauman, keturunan, agama, bahasa,
perasaan kedaerahan dan sebagainya.
Pada tahun 1974, sebuah jawatankuasa kabinet ditubuhkan untuk mengkaji semula dasar pelajaran
kebangsaan. Ia juga bertujuan untuk memperbaiki perlaksanaan dasar tersebut agar selaras dengan
keperluan semasa negara khasnya dalam memenuhi keperluan tenaga kerja untuk pembangunan
negara, pembinaan identiti kebangsaan dan perpaduan negara. Laporan jawatankuasa kebinet itu
kemudiannya diterbitkan pada tahun 1979.9
Berdasarkan kajian tersebut, beberapa perubahan telah dibuat bagi memperkemaskan lagi sistem
pendidikan kebangsaan selaras dengan keperluan pembangunan negara. Beberapa strategi telah
diambil untuk mencapai matlamat dasar pendidikan, iaitu
(i) Menjadikan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar yang utama.

(ii) Mengadakan kurikulum yang sama dan berorientasikan Malaysia bagi semua jenis
sekolah.
(iii) Mewujudkan sistem peperiksaan yang sama bagi semua.
(iv) Melicinkan tatacara pengurusan pendidikan.
(v) Meningkatkan mutu pendidikan keseluruhannya dengan menyediakan pendidikan
yang menyeluruh, seimbang dan bersepadu.
(vi) Mengadakan peluang pendidikan asas selama sembilan tahun.
(vii) Mendemokrasikan pendidikan dari segi peluang dan mutu dengan mengagihkan
peruntukan secara adil dan memberi perhatian khas kepada kumpulan yang kurang
bernasib baik dan kawasan luar bandar.
(viii) Memperkenalkan pendidikan rendah mengikut Kurikulum Baru Sekolah Rendah
(KBSR) yang berasaskan 3M iaitu Menulis, Membaca dan Mengira.
(ix) Memperluaskan pendidikan teknik dan vokasional.
(x) Mempelbagaikan kemudahan pendidikan di peringkat universiti, terutamanya dalam
bidang sastera gunaan dan sains gunaan.
(xi) Mempertingkatkan pendidikan kerohanian, moral dan disiplin.
(xii) Menjadikan Bahasa Kebangsaan dan Bahasa Inggeris sebagai mata pelajaran yang
wajib diajar di sekolah-sekolah dan memberi peluang yang sempurna bagi
pembelajaran bahasa-bahasa lain seperti Bahasa Cina dan Bahasa Tamil.
(xiii) Menggalakkan kegiatan ko-kurikulum yang dapat memupuk disiplin seperti pasukan
kadet tentera, polis, pengakap dan bomba.
DPK juga dilaksanakan dengan mengada dan memperkembangkan tenaga pengajar yang terlatih di
samping mendirikan sekolah-sekolah selaras dengan pertambahan kanak-kanak. Strategi-strategi yang
dikemukakan adalah bermatlamat untuk meningkatkan mutu pelajaran secara keseluruhannya.
10.5 DASAR KEBUDAYAAN KEBANGSAAN (DKK)
Sebagai sebuah negara yang mempunyai masyarakat yang berbilang kaum, Malaysia memerlukan satu
dasar kebudayaan kebangsaan bagi mencerminkan keperibadian negara. Dasar ini menjadi garis
panduan dalam membentuk, mewujud dan mengekalkan identiti Malaysia di peringkat
antarabangsa.10

Berasaskan kesedaran tersebut, kerajaan telah menggubal satu dasar kebudayaan kebangsaan dengan
mengambil kira latar belakang sejarah dan kedudukan negara ini sebagai pusat tamadun, serta
pertemuan dan perdagangan sejak dua ribu tahun yang lampau. Peranannya sebagai pusat pertemuan
telah menyebabkan berlakunya proses interaksi, pengenalan, penyerapan dan penerimaan pelbagai
unsur budaya. Tambahan pula dengan kedudukannya yang strategik, menjadi tumpuan dan
penyerapan pelbagai unsur kebudayaan yang sesuai dengan kebudayaan asal rantau ini. Kebudayaan
kebangsaan hendaklah mempunyai tiga sifat berikut:
(i) Unsur-unsur kebudayaan mestilah dapat diterima oleh semua komuniti.

(ii) Apa juga asal usulnya mestilah menggambarkan ciri-ciri yang mudah dikenali
sebagai sebahagian dari keadaan tempatan.
(iii) Tidak boleh membawa kesan yang buruk dalam apa juga cara terhadap nilai-nilai
asas yang menjadi pendukung kepada unsur-unsur lain.
Berdasarkan Kongres Kebudayaan Kebangsaan, pada tahun 1971, tiga prinsip telah dijadikan asas ke
arah pembentukan kebudayaan kebangsaan dan sebagai satu proses yang berterusan. Prinsip-prinsip
itu ialah

(i) Berteraskan kepada kebudayaan rakyat asal rantau ini. Budaya Melayu merupakan
cara hidup, lambang identiti dan asas ukuran keperibadian kepada hampir 200 juta
umat manusia yang mendiami rantau ini11 sejak berabad lamanya. Jadi wajarlah
kebudayaan rakyat rantau ini dijadikan teras kepada kebudayan kebangsaan
Malaysia.
(ii) Unsur-unsur kebudayaan lain yang sesuai dan wajar boleh diterima. Prinsip ini
bertepatan dengan suasana masyarakat berbilang kaum dan mewarisi pelbagai
budaya. Kebudayaan sebagai sesuatu yang dinamik sifatnya, sentiasa berubah dan
diwarisi dari satu generasi ke generasi berikutnya melalui proses penyerapan dan
penyesuaian secara berterusan.12 Oleh itu, unsur-unsur budaya Cina, India dan Arab
dan lain-lain yang sesuai diterima dalam pembentukan kebudayaan kebangsaan.
Kesesuaian ini bergantung sekiranya ia tidak bercanggah dengan Perlembagaan dan
prinsip-prinsip Rukunegara dan asas-asas moral dan kerohanian sejagat, serta Islam
sebagai agama rasmi negara.
(iii) Islam menjadi unsur penting dalam pembentukan kebudayaan kebangsaan.
Penerimaan unsur-unsur Islam adalah sesuai dengan perkembangan sejarah negara
ini yang menerima kedatangan Islam sejak 600 tahun yang lampau dan menjadi
agama anutan sebahagian besar umat di rantau ini. Justeru itu, adalah wajar nilai-nilai
Islam dijadikan unsur penting dalam pembentukan kebudayaan kebangsaan.
Pembentukan kebudayaan kebangsaan adalah diperlukan bagi mewujudkan sebuah negara yang stabil
dan bersatu padu khususnya bagi sebuah negara membangun dan yang terdiri daripada berbagai-bagai
kaum seperti Malaysia. Pada asasnya, pembentukan kebudayaan kebangsaan mempunyai tiga objektif
berikut:
(i) Mengukuhkan perpaduan bangsa dan negara melalui kebudayaan.

(ii) Mempupuk dan memelihara keperibadian kebangsaan yang lahir dari kebudayaan
kebangsaan.
(iii) Memperkaya dan mempertingkatkan kualiti kehidupan kemanusiaan dan kerohanian
yang seimbang dengan aspek pembangunan sosio ekonomi.
Objektif dasar ini boleh dicapai melalui strategi-strategi berikut:
(i) Pemulihan, pemeliharaan dan pembangunan kebudayaan ke arah menguatkan asas-

asas kebudayaan kebangsaan melalui usahasama penyelidikan, pembangunan,
pendidikan, pengembangan dan perhubungan budaya;
(ii) Meningkat dan memperkukuhkan kepimpinan budaya melalui usaha-usaha
membimbing dan melatih peminat, mendokong dan menggerak kebudayaan seluas-
luasnya sebagai jentera pembangunan yang berkesan;
(iii) Mewujudkan komunikasi yang berkesan ke arah kesedaran kebangsaan, kenegaraan
dan nasionalisme;
(iv) Memenuhi keperluan sosiobudaya; dan
(v) Meninggikan taraf dan mutu kesenian.
Beberapa pihak telah terlibat sebagai penggerak ke arah pelaksanaan dasar ini. Kementerian
Kebudayaan Kesenian dan Pelancongan merupakan pihak yang berkuasa dalam hal ini dan usaha
mereka tidak akan berjaya tanpa kerjasama badan-badan lain termasuk kementerian-kementerian dan
jabatan-jabatan Kerajaan Pusat, Kerajaan-kerajaan Negeri, badan-badan berkanun dan pihak swasta
serta pertubuhan-pertubuhan kebudayaan dan kesenian.
10.6 WAWASAN 2020
Pada 28 Februari 1991, Perdana Menteri Malaysia Dato’ Seri Dr. Mahathir Mohamad telah
membentangkan satu kertas kerja bertajuk “Malaysia: The Way Forward” di Majlis pelancaran Malaysian
Business Council.13 Kertas kerja ini mengandungi satu rangka kerja mengenai matlamat menjadikan
Malaysia sebuah negara maju pada tahun 2020 - dikenali sebagai “Wawasan 2020”.14
Sebenarnya Wawasan 2020 bukanlah merupakan sebuah dasar khas, sebagaimana dasar-dasar lain
yang dibincangkan sebelum ini. Ia merupakan suatu tindakbalas kepada perkembangan ekonomi,
sosial dan politik yang berlaku di peringkat nasional dan antarabangsa yang telah memberi cabaran
hebat kepada negara. Wawasan 2020 wajar dibincangkan di sini kerana ia berkaitan rapat dengan
usaha kerajaan untuk membangunkan dan mencapai taraf sebuah negara maju.
Wawasan 2020 menekankan sembilan bentuk cabaran yang perlu dihadapi oleh rakyat Malaysia, iaitu
(i) Membentuk sebuah negara bangsa yang bersatu padu serta menyanjung masa
hadapan yang dikongsi bersama. Bangsa itu mestilah sejahtera, terintegrasi wilayah-
wilayah dan kelompok etniknya, menikmati kehidupan bersama yang sepenuhnya
berasaskan persamaan hak dan keadilan, membentuk sebuah “Bangsa Malaysia”
dengan rasa taat setia dan pengabdian yang tidak berbelah bagi terhadap bangsa
tersebut.
(ii) Melahirkan sebuah masyarakat Malaysia yang bebas, teguh dan terbentuk jiwanya,
yakin akan dirinya sendiri, bangga akan keadaannya kini dan segala sesuatu yang
telah dicapainya, dan cukup tangkas untuk menghadapi segala macam rintangan.
Masyarakat Malaysia itu mestilah mempunyai sifat-sifat mengejar kecemerlangan,
benar-benar menyedari segala kemungkinan dirinya, tidak terkongkong jiwanya, dan
dihormati pula oleh bangsa lain.
(iii) Membentuk dan memperkembangkan sebuah masyarakat demokratis yang matang,
yang mengamalkan sesuatu bentuk demokrasi Malaysia yang unggul, berasaskan
muafakat dan musyawarah, dan boleh dicontohi oleh negara-negara membangun
lain.
(iv) Membentuk sebuah masyarakat yang kukuh ciri-ciri moral dan etikanya, dengan
para warganya mempunyai nilai keagamaan dan kerohanian yang utuh, dan
ditunjangi oleh budi pekerti yang luhur.
(v) Membentuk sebuah masyarakat yang matang yang bersifat toleran, dengan setiap
warga bangsa Malaysia, tanpa mengira keturunan mahupun kepercayaannya, bebas
mengamalkan dan melaksanakan adat resam, kebudayaan serta kepercayaan
agamanya masing-masing, tanpa merasa tersisih daripada bangsa tersebut.
(vi) Membentuk sebuah masyarakat yang bersifat sains serta progresif, berdaya cipta dan
berpandangan jauh ke hari muka, iaitu sebuah masyarakat yang bukan sahaja dapat
memanfaatkan teknologi kini tetapi turut menjadi penyumbang terhadap
pembentukan peradaban sains dan teknologi pada masa hadapan.
(vii) Membentuk sebuah masyarakat berbudi dan berbudaya penyayang, sebuah sistem
sosial yang lebih mementingkan masyarakat daripada diri sendiri, dengan kebajikan
rakyat tidak diasaskan pada negara mahupun individu tetapi pada sistem
kekeluargaan yang kukuh lagi mantap.
(viii) Menjamin terbentuknya sebuah masyarakat yang adil ekonominya. Masyarakat itu
akan menjamin pengagihan kekayaan negara secara adil lagi saksama, dengan
kemajuan ekonominya dinikmati bersama oleh setiap rakyat. Masyarakat yang
demikian tidak akan terbentuk selaga terdapat penentuan fungsi ekonomi
berdasarkan kaum dan pemusatan kemunduran ekonomi kepada kelompok-
kelompok kaum yang tertentu.
(ix) Membentuk sebuah masyarakat yang makmur, dengan ekonomi yang mampu
menghadapi persaingan, bersifat dinamis, tangkas dan mempunyai daya
ketahanan.15
Cabaran-cabaran di atas telah membangkitkan beberapa isu utama yang harus dihadapi bagi
membolehkan Malaysia mencapai taraf negara maju. Isu-isu berkenaan termasuklah:
(i) Pembentukan Satu Negara Bangsa Malaysia. Rakyat di negara ini tidak lagi
diidentifikasikan melalui kaum, keturunan atau warna kulit. Bagi membentuk satu
negara bangsa Malaysia, beberapa istilah tertentu seperti perpaduan kaum, kesetiaan
kepada negara, keharmonian dan toleransi perlu difahami dan diamalkan.
(ii) Negara Perindustrian. Mengubah corak ekonomi dari negara pertanian kepada
perindustrian bagi mencapai status sebagai negara maju. Ini bermakna, rakyat harus
bersedia bukan sahaja dalam proses perubahan dari kehidupan bertani kepada
perindustrian, tetapi juga perubahan dalam teknologi, ekonomi, sosial dan
kebudayaan.
(iii) Moral dan Etika. Berlainan dengan konsep negara maju yang lebih bercirikan
kebendaan, negara maju ala-Malaysia berpegang kepada falsafah moral dan etika
yang berasaskan kepercayaan agama. Tanpa nilai-nilai ini, kesejahteraan dan
keharmonian yang wujud tidak akan berkekalan, sebaliknya membawa keburukan.
(iv) Keadilan Ekonomi dan Sosial. Aspek ini merupakan penegasan semula ke atas isu-
isu yang menjadi perhatian utama seperti pembasmian kemiskinan dan
keseimbangan sosio-ekonomi di antara kaum, di antara wilayah, di antara negeri dan
di antara bandar dan luar bandar. Wawasan 2020 meminta semua rakyat Malaysia
tidak membuat tafsiran salah terhadap bantuan yang diberi kepada sesuatu kaum
tertentu. Sebaliknya ia merupakan usaha bagi membaiki ketidakseimbangan yang
wujud dalam masyarakat.
(v) Pembangunan Masyarakat Berdasarkan Sistem Kekeluargaan. Hakikat bahawa
keluarga adalah asas pembentukan masyarakat dan masyarakat menjadi asas
pembinaan negara tidak dinafikan. Ini bermaksud, kekuatan dan kemajuan sesebuah
negara terletak pada keluarga dan masyarakat. Dengan itu, nilai dan cara hidup
(seperti masyarakat penyayang) perlulah dibentuk pada peringkat awal lagi iaitu
melalui institusi keluarga.16
10.7 KESIMPULAN
Dasar-dasar kerajaan digubal dan dilaksanakan selaras dengan nilai-nilai sosio-ekonomi dan politik
negara pada satu-satu masa. Oleh kerana sifatnya yang dinamik, maka dasar-dasar kerajaan sentiasa
berubah-ubah mengikut nilai-nilai masyarakat dan pucuk pimpinan dari semasa ke semasa. Selepas
tercetusnya Tragedi 13 Mei, segala dasar yang digubal khususnya pada awal tahun 1970an, adalah
berteraskan DEB sebagai dasar induk yang bertujuan untuk mencapai perpaduan negara. Pada masa
kini dasar-dasar kerajaan adalah berteraskan Wawasan 2020 sebagai memenuhi hasrat untuk
menjadikan Malaysia sebagai sebuah negara maju menjelang tahun 2020. Namun prinsip-prinsip asas
dasar-dasar berkenaan tetap kekal seperti asal. Apa yang beza adalah pendekatan kerana ia perlu
disesuaikan dengan perubahan masa.
Posted by Murni Deraman at 21:33
2 comments:
Asa Loan Savings LENDING LTD 02:31
Asa syarikat pinjaman pinjaman bersedia untuk meminjamkan mana-mana jumlah
yang anda perlukan untuk memulakan perniagaan peribadi anda. kami memberi
pinjaman pada kadar faedah 3%, juga jika anda ingin membeli rumah di atas
ansuran bulanan kita juga boleh menjual rumah untuk anda. supaya Sila memohon
pinjaman pertanian pertanian. jika anda memerlukan hubungan pinjaman e-mel
kami: asaloantransfer@gmail.com, anda juga boleh menghubungi e-mel ini:
finance_institute2015@outlook.com, Mungkin ada banyak sebab mengapa anda
perlu akses kepada beberapa wang tunai tambahan - daripada yang tidak dijangka
pembaikan kereta atau rumah untuk membayar perkahwinan anda atau cuti khas.
Tetapi apa sahaja yang anda memerlukannya, apabila anda meminjam antara $
5,000 USD untuk 100,000 USD di atas.
pengkhususan Syarikat.
1) Kami memberi pinjaman pada kadar faedah 3%.
2) Kami juga boleh membeli sebuah rumah pilihan anda dalam mana-mana lokasi
pilihan anda.
Reply
syahrul hafizi 09:20

woi tarikh ada ?
Reply
Enter your comment...
Comment as: shirazahmad79 Sign out
Publish Preview Notify me
Newer Post Home Older Post
Subscribe to: Post Comments (Atom)
HAK CIKPTA TERPELIHARA. Watermark theme. Theme images by konradlew. Powered by Blogger.

Dasar-Dasar Kerajaan

Diunggah oleh

Informasi Dokumen

Judul Asli

Hak Cipta

Format Tersedia

Bagikan dokumen Ini

Bagikan atau Tanam Dokumen

Opsi Berbagi

Apakah menurut Anda dokumen ini bermanfaat?

Apakah konten ini tidak pantas?

Hak Cipta:

Format Tersedia

Dasar-Dasar Kerajaan

Diunggah oleh

Hak Cipta:

Format Tersedia

7/23/2018 Jendela Sejarah: NOTA DASAR-DASAR KERAJAAN

More Create Blog Sign In

Thursday Blog Archive

10.1 PENGENALAN KULIAH SJP 2203M : BAHAN

10.2 LATAR BELAKANG DASAR-DASAR KERAJAAN Nota Perkembangan Budaya

NOTA SEJARAH SOSIAL MALAYSIA

10.2.2 Dasar-Dasar Selepas Merdeka

1. 1956-1960 Rancangan Malaya Pertama.

10.3 DASAR EKONOMI BARU (DEB)

(i) Mengurang dan seterusnya membasmi kemiskinan dengan menambahkan

Untuk membasmi kemiskinan, usaha-usaha yang dijalankan merangkumi:

Penyusunan semula masyarakat menjadi matlamat penting ekoran wujud ketidakseimbangan

(i) Membentuk sebuah masyarakat perdagangan dan perindustrian di kalangan orang

(i) Mengurang dan seterusnya membasmi kemiskinan dengan menambahkan

Untuk membasmi kemiskinan, usaha-usaha yang dijalankan merangkumi:

(i) Membentuk sebuah masyarakat perdagangan dan perindustrian di kalangan orang

10.4 DASAR PELAJARAN KEBANGSAAN (DPK)

10.4.2 Penyata Fenn-Wu 1951

10.4.3 Penyata Razak 1956

(i) Setiap kanak-kanak diberi peluang mendapat pelajaran.

10.4.4 Penyata Rahman Talib (1960)

Penyata Rahman Talib mempunyai ciri-ciri seperti berikut, iaitu

(i) Pelaksanaan pelajaran rendah percuma selama sembilan tahun;

(i) Menjadikan Bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar yang utama.

10.5 DASAR KEBUDAYAAN KEBANGSAAN (DKK)

(i) Unsur-unsur kebudayaan mestilah dapat diterima oleh semua komuniti.

(i) Mengukuhkan perpaduan bangsa dan negara melalui kebudayaan.

Objektif dasar ini boleh dicapai melalui strategi-strategi berikut:

(i) Pemulihan, pemeliharaan dan pembangunan kebudayaan ke arah menguatkan asas-

10.6 WAWASAN 2020

Posted by Murni Deraman at 21:33

syahrul hafizi 09:20

Enter your comment...

Comment as: shirazahmad79 Sign out

Publish Preview Notify me

Newer Post Home Older Post

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Anda mungkin juga menyukai