μίας κλασικιστικής μαρμάρινης προτομής, σε ένα ψηφιακό γαλάζιο και ροζ φόντο και αν θέλεις να
ακούσεις αλλοιωμένη soft jazz, new age και pop των προηγούμενων δεκαετιών, τότε η μουσική για’
σένα είναι το vaporwave και η εμφάνιση του Blank Banshee στο six dogs, ήταν το μέρος για να
χαθείς στα κύματά της.
Η ψηφιακή γενιά έχει μυστήρια αίσθηση της αισθητικής και του χιούμορ. Βλέπει τα πάντα μέσα από
ένα πρίσμα (περισσότερο εκλεπτυσμένης απ’ό,τι νομίζουμε) ειρωνίας και χτίζει την τέχνη της με
κομμάτια μυριάδων αναφορών απ’το παρελθόν, ασκώντας κριτική στην καθεστηκυία τάξη. Έτσι και
με το vaporwave, τα παιδιά του Tumblr, του Bandcamp, του Soundcloud και του 4chan,
καταλήγουν στην υπνωτική τους μουσική, μέσα από εικόνες των Windows του ’90 και ασκούν
κριτική στον ύστερο καταναλωτισμό και καπιταλισμό. Ένας από τους σημαντικότερους
εκπρόσωπους αυτής της σκηνής λοιπόν, ο Καναδός Blank Banshee, πέρασε μια βόλτα από τη
χώρα μας, για να μας χαρίσει λίγες στιγμές βύθισης στον περίεργο κόσμο της vaporwave.
Την περασμένη Τρίτη, η οδός Αβραμιώτου γέμισε με ένα πλήθος ανθρώπων που μιλάνε την
παγκόσμια ψηφιακή γλώσσα με τεράστια άνεση, γράφουν τις κοινοποιήσεις τους με έναν
τεντωμένο, ακατάληπτο τρόπο και ήταν έτοιμοι να χαθούν στον ωκεανό της μουσικής του
Καναδού. Η βραδιά ξεκίνησε με DJ sets, μέχρι να βγει ο headliner λίγο πριν τις 11. Αν και σύντομο,
το set του Banshee περιλάμβανε τα γνώριμα samples, πετσοκομμένα, απλωμένα στον χώρο και
μπλεγμένα με τα εξαιρετικά και ενδιαφέροντα ρυθμικά κομμάτια του καλλιτέχνη και τα
φουτουριστικά instrumental του. Και κάποιες παράδοξες επιλογές, όπως η χρήση των ίδιων drum
samples, αντί να ξενίζουν τον ακροατή, κάνουν το αυτί του να δέχεται το μουσικό αφήγημα του
Καναδού, ως κάτι συνοχικό και ολοκληρωμένο. Κι όλο αυτό, έρχεται και ανυψώνεται με τη χρήση
των φωνητικών, με αναφορές σε hip hop και μίας rap σε βαρβιτουρικά.