Glen Loyd Bersamen & Exekiel Albert Y.

Tulio March 5, 2019

BPA 1-A Fil-Dis

“SAPATOS”

Sa isang lungsod sa Panabo may mag-amang mapayapang numuhay sina ay sila Mang
Elmer at Precious. Silang dalawa na lang dahil sumakabilang buhay na ang ina ni Precious noong
bata pa siya dahil sa isang aksidente na naging dahilan din ng pagkaputol ng isang kamay ng
kanyang ama. Dahil din sa pagkaputol ng kamay ng kanyang ama ay nahirapan ng makahanap ng
trabaho ang kanyang ama. Kaya sapat lang kinikita ng kanyang ama para sa pang-araw-araw na
gastusin.

Ngayon ay araw ng lunes, dalawang linggo na lang ay kaarawan na ni Precious. Maagang

bumangon si Precious para pumasok sa paaralan. Kaagad syang nagluto ng kanilang agahan ng
matapos na sya magluto ay nagising na rin ang kanyang ama. Agad nya itong sinalubong ng
malaking ngiti at agad ding binati ang ama. Agad din namang ngumiti si Mang Elmer at binati din
ang anak. Sa gitna ng kanilang pagkain ng agahan ay biglang nabanggit ni Precious ang tungkol
sa kanyang kaarawan. "Ama tungkol po sa aking kaarawan gusto ko po sanang magkaroon tayo
ng kaunting salo salo" wika nito na malaki ang ngiti sa mukha. "Tamang tama anak magkakaroon
ako ng bagong trabaho at mas malaki ang kita. Ano ba ang gusto mong regalo?" tugon naman ni
Mang Elmer ng may galak. "Bagong sapatos ama" wika ni Precious na tuwang tuwa.

Naka lipas ang Isang linggo, ngayon ay sabado at dalawang araw na lang ay kaarawan na
ni Precious. Habang papauwi ang mag-ama ay nakita ni Precious ang napakagandang sapatos na
pang pasok sa isang tindahan. Agad nya itong itinuro sa ama at sinabing yun ang gusto nyang
matanggap sa kanyang kaarawan. Kinabukasan ay masayang. Bumangon si Precious sa kanyang
kama upang bumababa na, ngarinig nya ang kanyang ama may kausap sa ibaba. " Paumanhin
Mang Elmer ngunit hindi na namin maibibigay ang inyong sahod sapagkat sapat na iyon sa mga
nasira nyo sa aming kumpanya" wika ng isang lalake. "Ngunit para po iyon sa kaarawan ng aking
anak" apila ni Mang Elmer, ngunit mistulang bingi ang lalake at parang walang narinig nagpaalam
pang ito at umalis din kaagad. Agad din namang bumababa si Precious upang alamin ang nangyari
at ipinagtapat naman ni Mang Elmer kay Precious ang lahat. Ngunit imbis na intindihin ang ama
ay nagalit pa ito dito, dahil sa hindi na matutuloy ang munting salo-salo na naipagmalaki na nya
sa kanyang mga kaibigan at di na nya matatanggap ang inaasam na regalo. Agad na umakyat si
Precious para magbihis at dalidaling umalis ng bahay. Gabing gabi na ng umuwi si Precious kaya
napagsabihan sya ni Mang Elmer.

Kinabukasan ay maagang nagising si Mang Elmer para magluto. tanghali na ng magising

si Precious at agad itong naligo at nag-ayos. Bumababa si Precious at nakita nya ang kanyang ama
na abala sa pagluluto di na nya ito binati, pumunta na lang sya sa pintuan upang lumabas ng bahay.
Ng bubuksan na nya ang pinto ay agad syang binati ng ama ng maligayang kaarawan ngunit tila
wala itong nadinig at dumiretso na palabas ng bahay nila. Nalungkot naman si Mang Elmer sa
inasal ng anak ngunit di na lang nya ito pinansin at ipinagpatuloy na lang ang ginagawa. Mga
bandang ala sais ng gabi ay na tapos na ni Mang Elmer ang kanyang niluluto at hinain na ito sa
mesa ng ayos na ang lahat ay biglang may kumatok sa pintuan at dali dali sinindihan ni Mang
Elmer ang isang kandila na pag-aakalang si Precious na ang kumakatok. Nag-ayos ng damit at
buhok si Mang Elmer upang maging maayos ang kanyang hitsura. Ng buksan na ni Mang Elmer
ang pinto ay isang malakas na putok ang umalingawngaw sa kanilang lugar.

Sa gitna ng kasiyahan nina Precious at ng kanyang mga kaibigan ay biglang may tumawag
sa isa sa mga kaibigan nya at sinabing para kay Precious ang tawag at sa gitna ng pakikipag usap
ni Precious ay biglang na lang tumulo ang kanyang mga luha at agad na umuwi sa kanilang bahay.
Ng makarating na sya sa kanilang bahay ay wala na syang na nabutan doon, kundi ang isang cake,
isang regalo na nakabalot sa makulay na papel at ang niluto ng kanyang ama na handa ni Precious
para sa kanyang kaarawan. Kasabay ng pagpatak ng kanyang luha ay ang pagtunaw ng kandila.

Makalipas ang ilang buwan ay nahuli na ang bumaril sa kanyang ama. Taon taon namang
dinadalaw ni Precious ang puntod ng kanyang ama hangang malatapos ito ng pag-aaral. Suot ang
sapatos na regalo ng ama ay taas noong tinanggap ni Precious ang kanyang diploma at sabay
wikang " lahat ng ito ay para sa iyo akong ama".