Ande-Ande Lumut

BABAK 1 :

(andhe-andhe lumut karo bejo njelajah donya)

Pangeran : “Jo iki kene nang endi?”

Bejo : “Ora ero cak, Ora onok jaringan nang kene. GPSku mati.”

Pangeran : “Loh kuwi kok ana omah cilik nanging luwih gede teko gubuk, tapi kaya villa.”

Bejo : “Yo cak, aku yo ndelok. Piye lek rono ae?”

Pangeran : “Ashiapp, kula nuwun” (ngetok lawang)

Mbok Rondho Dhadhapan : “Luwak White Coffee, Passworde opo le?”

Panngeran : “Enak nang awak”

Bejo :”lara nang ati.”

(Mbok Rondho Dhadhapan mbuka lawang)

Mbok Rondho Dhadhapan : “Arep lapo le?”

Pangeran : “Nyuwun sewu, kula badhe tangglet niki daerah nopo nggeh?”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Iki daerah Dhadhapan, ana apa le?”

Pangeran : “Kula nyasar kale kanca kula mbok, badhe nginep ten mriki mboten nopo-nopo
ta mbok?”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Piye lek kowe tak dadekno anak le?”

(Pangeran delok-delok an karo Bejo)

Pangeran : “Nggeh, mboten nopo-nopo mbok”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Kowe tak celuk Ande-Ande Lumut yo le, Terus kancamu kuwi jeneng e sopo?”

Ande-Ande Lumut : “Nggeh mbok”

Bejo : “Kula Bejo mbok”

Mbok Rondho Dhadhapan : “oh iyo, kowe wes duwe calon ta dorong le?”

Ande-Ande Lumut : “Dereng mbok, kula taksih legan.”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Jo Bejo, tolong gawekno saembara gawe nggolekno garwane Ande-Ande Lumut
yo.”

Bejo : “Inggih mbok”

BABAK 2

(Ing omahe Mbok Rondho Klenting)

Klenting Abang : “He... piye se, kowe nyapu kok ora resik blas”
Klenting Ijo : “Bojomu brengosen kapok lo!”

Klenting Kuning : “Inggih mbak yu sepuntene, kula resiki maneh”

Klenting Abang : “Piringe wes kok resik i kabeh ta?”

Klenting Ijo : “Aku iki arep mangan gak onok piringe, Piye iki?”

Klenting Kuning : “Inggih mbakyu”

Bejo :“Pengumuman pengumuman...... Mbok Rondho nggawe saembara kanggo

golek mantu gawe Ande-Ande Lumut”

Klenting Abang : “He onok opo iku?”

Klanting Ijo : “Onok saembara bocahe ngganteng, ayo melu mbakyu”

Klenting Abang : “Wah iyo lumayan iku”

Klenting Ijo : “Lapo kowe ngintip iku, kepengen melok ta?”

Klenting Kuning : “Kula ningali mawon mbak yu”

Mbok Rondho Klenting : “Oala yowes lek ngunu,kowe iki pancen aneh dadi menungso.”

(Klenting Kuning nelangsa terus ngaleh)

Klenting Abang : “Mbok aku iki ayu ya?” (karo ndelok wajah e dewe ning koco)

Klenting Ijo : “Yo ayu aku toh mbak yu.”

Mbok Rondho Klenting : “Anak-anak e mbok iki pancen ayu-ayu, pantes gawe melu saembara.”

Klenting Ijo : “Yo mboten iso mbok, aku iki sing paling ayu.”

Klenting Abang : “Yo aku talah, wong aku iki mbakyu mu.”

Mbok Rondho Klenting : “Wes talah ora usah tukaran, meluo kabeh mbok iki ngerestui kowe. Yowes saiki
kowe macak sek sing ayu.”

Klenting Abang & klenting Ijo : “Inggih mbok”

Klenting Kuning : “Mbok kula badhe matur”

Mbok Rondho Klenting : “Arep matur opo kowe?, wes mari ta kora-koramu?”

Klenting Kuning : “Sampun mbok, kula pingin melu saembara mbok”

Mbok Rondho Klenting : “Gawe opo toh! Kowe iku gak pantes! Gak salah ta?”

Klenting Kuning : “Mboten mbok.”

Mbok Rondho Klenting : “Oh yawes rinio kowe, tak pacaki sek”

(macaki Klenting Kuning)

Klenting Kuning : “Loh kok ngenten mbok....”

Mbok Rondho Klenting : “Wes meneng o! Iku pacakan sing pantes gawe kowe.”

Klenting Kuning : “Inggih mbok.”

Mbok Rondho Klenting : “Wes saiki kowe kudu ngumbahi klambine mbakyu mu karo klambiku, ndang
budal kono!”

Klenting Kuning : “Niki sampun bersih agemanipun mbok.”

Mbok Rondho Klenting : “Se ndeloki! Wong klambi sek rusuh kabeh ngene! kono mbalik o maneh
ngumbah klambine. Tapi nang kali ae ojok ning kene!”

Klenting Kuning : “Inggih mbok, kula nyuwun pangapura”

Mbok Rondho Klenting : “Muga-muga sing ditrima dadi garwane Ande-Ande Lumut yaiku salah sijine
anak-anakku, duduk Klenting Kuning Hahaha........”

BABAK 3

(Perjalanan Klenting Kuning nang kali ketemu Widadara)

Klenting Kuning : “Duh gusti, urip kula kok ngeten niki.. kula niki salah napa.”

Widadara : “He cah ayu... kowe rausah nelongso nduk.”

Klenting Kuning : “Kowe sopo?”

Widadara : “Aku iki Widadara, kowe rausah wedi.. aku iso mbantu kowe”

Klenting Kuning : “Arep lapo kowe?”

Widadara : “Aku arep menehi kowe pusaka sing sakti mandraguna. Aku iki ngerti yen kowe
susah, gawanen ae pusakane.”

Klenting Kuning : “Gunane iku opo? Opo iso ngerubah nasibku?”

Widadara : “Kowe iso melu saembara iku, mengko kowe ing dalan iku ketemu karo Yuyu
Kangkang. Terus pusakane kuwi iso mateni Yuyu Kangkang”

Klenting Kuning : “Inggih.. Matur suwun”

Widadara : “Yowes ati-ati yo nduk”

Klenting Kuning : “Inggih, nyuwun donga lan restune.”

(Klenting Kuning ngaleh tekan kali lan nggawa pusaka sing diwenehi widadara)

BABAK 4

(Ing kali ana Yuyu Kangkang karo Klenting-Klenting)

Yuyu Kangkang : “Hohohoho.... kae ono bocah ayu-ayu, arep lapo yo kiro-kiro?”

(Teko klenting abang lan ijo mara ing pinggir kali)

Klenting Abang : “Wah… kaline banjir.”

Klenting Ijo :“Piye carane awake dewe nyebrang mbak yu??”

Klenting Abang : “Kosek-kosek…kae ana yuyu kangkang ta?”

Klenting Ijo : “Wah…iya…ayo njaluk tulung yuyu kangkang wae mbakyu.”

Klenting Abang : “Iya …Yuyu kangkang… yuyu kangkang…”

Yuyu Kangkang : “Hahaha… ana apa cah ayu-ayu?”

Klenting Abang : “Yuyu kangkang… aku njaluk tulung kowe….tulung sebrangke aku lan adikku
lewat kali iki…”

Yuyu Kangkang :“Wah…abot banget kuwi. Iso nanging enek syarate cah ayu….enek imbalane.”

Klenting Abang :“Imbalane apa ta… mbayar nganggo duwit?? Wah kowe iki mata duwitan!”

Klenting Ijo : “Yaweslah yen duwit gampang….mengko takbayar..”

Yuyu Kangkang : “Dudu duwit…aku ora doyan…. Hahaha”

Klenting-Klenting : “Prett…”

Yuyu Kangkang : “Imbalane yaiku nganggo tanganmu..”

Klenting Ijo : “Apa tanganku??? kapembok kapakne??”

Yuyu Kangkang : “Ora tak kapak-kapakne…mung tak ambung sitik…”

Klenting Abang : “Apa ra enek imbalan liyane..??mosok tanganku sing wangi iki mbok
ambungi??hiiiii”

Yuyu Kangkang : “Yawis yen wegah…yen suwe-suwe mengko imbalane nambah…”

(Klenting Abang lan Ijo padha rembugan)

Klenting Abang : “yawis...tapi neng tangan wae,,sedilut tok….”

(Yuyu kangkang nyebrangke klenting Abang lan Ijo biru kanthi giliran)

Yuyu Kangkang : “Wah…seneng banget aku iso ngambung tangane cah wadon ayu-ayu..”

(Klenting kuning teko arep nyabrang)

Yuyu Kangkang : “Hohoho.. apa kuwi??.. ambune ra enak,,,rupane elek banget.”

Klenting Kuning : “Wah… kok banjir ta? Piye carane aku iso nyebrang?? Wah kae enek yuyu
kangkang. Yuyu kangkang…yuyu kangkang mreneo. Aku njaluk tulung sebrangne
aku.”

Yuyu Kangkang : “Hahaha… apa sebrangke?aku wegah.”

Klenting Kuning : “Mengko tak wenehi duwit…”

Yuyu Kangkang : “Aku wegah… wes kono lunga.. aja rene meneh! Dasar wong wadon elek.”

Klenting Kuning : “Alah…kowe kok jahat ta Yuyu kangkang…”

(Klenting kuning ngetokno pusakane)

Klenting Kuning : “Yawis yen iki karepmu. Aku arep gawe kali iki asat.”

Yuyu Kangkang : “Hahaha… apa ya iso?”

Klenting Kuning : “Iso lah aku e.” (pusaka e ditokno)

Yuyu Kangkang : “Tolong-tolong...”

BABAK 5 :
(Ing omahe mbok rondho dhadhapan)

(mbok rondho lagi nyapu ing omahe, ujuk-ujuk teko klenting Abang lan Ijo).

Klenting-Klenting : “Assalamu’alaikum…”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Wa’alaikumsalam…sapa ya?”

Klenting Abang : “Kula mbok… Klenting Abang.”

Klenting Ijo : “Kula Klenting Ijo mbok..”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Wah.. cah wadon ayu-ayu…arep ngapa iki?”

Klenting-Klenting : “Badhe melu saembara supaya bisa dadi garwane ande-ande lumut mbok…”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Sek ya tak omongke ande-ande lumut, mlebu siji-siji ya!”

Klenting-Klenting : “Oke… siaaaaaaappp!”

(Klenting abang mlebu pisanan, banjur mbok rondho nyanyi)

Mbok Rondho Dhadhapan : “Putraku si ande-ande lumut.. temuruna ana putri kang unggah-unggahi… putrine
ngger sing ayu rupane… Klenting abang iku kang dadi asmane.”

Ande-Ande Lumut : “Duh ibu…kula mboten purun.. duh ibu… kula mboten medun.. najan ayu sisane
si yuyu kangkang.”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Wah ora gelem iki nduk!”

Klenting Abang : “Wah kurang ajar kowe… aku ayune ngene diarani sisane yuyu kangkang.”

(Klenting abang metu banjur klenting ijo sing ganti mlebu)

Klenting Ijo : “Cobi kula mbok…”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Putraku si ande-ande lumut…temuruna ana putri kang unggah-unggahi…
putrine ngger sing ayu rupane.. klenting ijo iku kang dadi asmane.”

Ande-Ande Lumut : “Duh ibu… kula mboten purun.. duh ibu… kula mboten medun… najan ayu
sisane si yuyu kangkang.”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Waduh nduk ora gelem .”

( Klenting abang lan klenting ijo nesu, klenting kuning teko mara ing omahe mbok rondho dhadhapan)

Klenting Kuning : “Assalamu’alaikum…”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Wa’alaikumsalam… sapa ya kuwi?”

Klenting Kuning : “Kula klenting kuning mbok…badhe melu saembara supaya bisa dadi garwane
ande-ande lumut.”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Apa?... Kowe kepengen dadi garwane anakku? Ora salah ta kowe iki?”

Klenting Abang : “Laiya… rupamu elek ambumu ra enak. Aku wae sing ayu ditolak kok apa maneh
kowe?”

Klenting Kuning : “Dicoba ndhisik mbok…”

(Klenting kuning melu mlebu karo mbok rondho)

Mbok Rondho Dhadhapan : “Putraku si ande-ande lumut…temuruna ana putri kang unggah-unggahi…putrine
kang ala rupane… klenting kuning iku kang dadi asmane.”

Ande-Ande Lumut : “Duh ibu…kula inggih purun…dalem putra inggih badhe medun…najan ala
menika kang putra suwun.”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Lho…apa ra salah kowe tole?”

Ande-Ande Lumut : “Mboten mbok…niki sampun dadi pilihan kula, nyuwun pangestune panjenengan
mbok.”

(Klenting-klenting kusak-kusuk)

Mbok Rondho Dhadhapan : “Oh… yen iki pilihanmu le, simbok manut wae mugi-mugi uripmu bagya mulya.”

(Mbok Rondho Dhadhapan nyawang Klenting Kuning)

Mbok Rondho Dhadhapan : “Rupamu kuwi sakjane kenapa ta nduk? Se kene tak resiki sek”

Klenting Kuning : “Inggih mbok”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Sepurane yo nduk yen simbok maeng ngenyek kowe”

Klenting kuning : “Mboten napa napa mbok”

(Rupane klenting kuning wes resik)

Mbok Rondho Dhadhapan : “Walah ternyata rupamu ayu yo nduk,atine apik sisan.Ora salah yen ande ande
lumut milih kowe”

Klenting Kuning : “Matur suwun mbok”

Ande-Ande Lumut : “Mbok, kula badhe ngomong jujur ngenani ati dirine kula.”

Mbok Rondho Dhadhapan : “Apa kuwi le?”

Ande-Ande Lumut : “Mbok, kula niku sakjane yogane sultan Hamengkubuwana XXX ingkang
mangembara golek pengalaman lan sisihing urip.”

Mbok Rondho Dhadhapan : “haaa!!!...??? pangeran??

lan Klenting Kuning

Widodara : “Sing ayu raine durung tentu ayu atine sing elek rupane durung tentu elek pisan
atine, yen kowe gelem usaha opo wae sing dikarepno pasti isok terwujud sejatine
hasil kuwi ora ngehianati usaha”