Bader

Anda mungkin juga menyukai

Anda di halaman 1dari 4

Kelangan Jam

Ing sawijining dina, Rafi ,Nina ,lan Tia arep gawe tugas bareng ning omahe Tia.

Rafi, Nina : “Assalamualaikum.”


Tia : “Waalaikumsalam. Jam semene kok lagi teka.”
Rafi : “On time si iki?”
Tia : “On time apane. Wis telat iki.”
Nina : “Wis wis rak sah ribut. Mau dalane macet.”
Tia : “Yowis. Ayo do mlebu.”
...
Tia : “Mbok…. Mbok Parni… tulung gawekke ngombe kanggo kanca-kancaku yo.”
Mbok Parni : “Beres…Sekawan njih ndoro.”
Tia : “Yo... cepet yo.”
Nina : “Walah raksah repot repot.”
Rafi : “Jajane ojo lali lho…”
Nina : “Heh kowe ki..”
Tia : “Haha. Rak apa-apa kok. Mengko ben ditukokke karo Mbok Parni.”
Rafi : “Lhah ngono. Nek ana jajane kan dadi semangat gawe tugase.”
Nina : “Kowe ki jajan wae.”
Mbok Parni : (teka seko pawon) “niki unjukane kalian jajanipun ndoro.”
Nina, Rafi : “Matur nuwun mbok.”
Mbok Parni : “Iyo. Iki meh do gawe opo sih?”
Rafi : “Meh gawe tugas sekolah mbok.”
Mbok Parni : “Lhah ngono. Aja dolan terus.”
Nina : “Iyo mbok.”
Mbok Parni : “Yo wis, aku tak ngasahi sek yo.”
Nina : “Iyo mbok.”
...
Rafi : “Iki tugase kon piye to?”
Nina : “Koweki malah rak ngerti. Kuwi lho, kon gawe teks drama basa jawa.”
Rafi : “Wah gampang kuwi. Golek wae ning google akeh si?”
Tia : “Tapi tugase kan kon gawe, orak kon golek?”
Rafi : “Halah rak apa-apa, mengko diganti sitik-sitik. Paling Bu Guru yo rak ngerti
kok. Paling yo Pesbukan gurune. Rak ngerti nek dhewe iku nggolek ning internet.”
Nina : “Ojo ngono Fi. (nepuk pundake Rafi) Yo wis. Aku tak golek sek seko hp yo.”
Tia : “Aku tak golek sisan.”
……
Rafi : “Piye wis nemu durung?”
Nina : “Kowe ki orak golek malah ngomong wae.”
Rafi : “Iyo iyo, aku tak goleki sisan.”
Nina : “Lhah ngono.”
Rafi : “Lho Ya, kowe kok malah twitteran?”
Tia : “Hehe, nyambi sitik orak apa-apa to.”
Rafi : “Yo wis lah. Sing penting entuk mengko.”
Nina : “Nah wis nemu ki aku. Judule ‘Tresna Agung Kagem Esti’.”
Tia : “Wah koyoke apik kuwi. Piye Ceritane?”
Nina : “Dadi Agung karo Esti kuwi kanca sak kelas. Saben dina bocah 2 kuwi digasaki,
diece terus karo kanca-kancane. Banjur akhire cah 2 kuwi jadian.”
Rafi : “Wah apik kuwi. Mengko digantini meneh. Ben rak ngetoki nek golek ning
google.”
Nina : “Yo wis, sing gantini kowe yo?”
Rafi : “Siap, tak gawane aku.”
Tia : “Nah nek wis nemu ngene kan ayem.”
Nina : “Wah wis sore iki. Ayo mulih ndisik fi.”
Rafi : “Iyo. Ya aku karo Nina bali sek yo.
Tia : “Iyo, ati-ati.”

********

Bengine, Budi lagi kebingungan golek jam tanganne.


Budi : “Aduh, jam ku ning endi yo. Gawat ki nek ilang, jam larang
kuwi.Ya...Tia...Kowe ngerti jamku porak.”(bengok-bengok ngundang adhine sing isih ning
kamar)
Tia : (teka seko kamare) “Goleki apa tho mas? Kok koyok kebingungan.”
Budi : “Iki lho dek, jamku ilang.”
Tia : “Jam sing ndi mas?”
Budi : “Kae lho, jam impor asli Amerika, sing couple an karo pacarku. Jam sing paling
larang dewe kae lho.”
Tia : “Koyok sampeyan duwe pacar wae mas... mas...”
Budi : “Wah kowe ki kok ngece meni to.Tapi pancen orak duwe si.”
Tia : “Lha iyo si.”
Budi : “Wis wis orak sah dibahas. Sing penting jam kuwi ning ndi?”
Tia : “Lha mbok delehke ngendi mas? Dieling-eling sek.”
Budi : “Mau isuk ki ning kene... Apa dijupuk kancamu kae? sing mau awan gawe tugas
ning kene, sapa jenenge?”
Tia : “Rafi mas. Aja nuduh sembarangan ngono ra. Jajal digoleki sekmeneh.”

.....

Nina, Rafi : “Assalamualaikum.”


Tia, Budi : “Waalaikumsalam.”
Budi : “Lha kae kancamu teka. Mesti meh mbelekkake jamku kae.”
Tia : “Aja nuduh sek mas.” ( banjur mbukakke lawang)
Nina : “Eh Ya, iki teks dramane wis diedit karo Rafi. Garek ngeprint ki, aku rak duwe
printer. Kowe duwe si?”
Rafi : “Iyo, printerku yo lagi rusak.”
Tia : “Siip. Ayo do mlebu, diprint ning njero.”
Budi : “Nah iki bocahe!!! Eh ngaku kowe njupuk jam imporku ra?”
Rafi : “Lhoh, sembarangan nek ngarani. Duwe bukti apa kowe?”

Nina : “Iyo, nek rak duwe bukti ki aja nuduh.”


Budi : “Halah kuwi kan jam larang, limited edition meneh, mesti pengen duwe kowe.”
Tia : “Wis mas Bud!! rak sah nuduh nuduh ngono.”
Rafi : “Wah rak level njupuk jammu. Nek gelem aku tuku sing luwih larang yo iso,
jam koyok ngono wae kok. Paling piro si regane?”
Budi : “Halah garek ngaku wae gampang si, rak sah kakean alesan ngono.”
Rafi : “Nek rak percoyo jajal golekano ning kantongku nek ono.”
Budi : (goleki ning kantonge Rafi) “Paling wis mok pindah ra, apa mbok titipke ning
tase Nina?”
Nina : “Nyoh gledhano tasku.”
Budi : (gledhahi tase Nina) “Lho kok orak ono yo.”
Rafi : “Kandhani kok. Aku ki rak njupuk jam tanganmu Bud.”
Mbok Parni : “Ana apa si kok ribut-ribut?”
Tia : “Iki lho mbok, Mas Budi kelangan jam tanganne, banjur nuduh Rafi sing
jupuk?”
Mbok Parni : “Walah...Koyok mengkono wae ribut. Sing muk maksud jam iki po?” (karo
nguduhake jam tanganne Budi) “Mau awan jam iki gumletak ning jubin. Terus tak singkirke
ben orak ilang.”
Budi : “Walah mbok… mbok… kok orak ngomong awit mau si?”
Mbok Parni : “Mau sore ki aku meh kandha, tapi akeh gawean dadine lali. Kowe orak takon
aku si.”
Rafi : “Kae ra. Dudu aku sing njupuk. Isa tak tuntut ning pengadilan kowe,
pencemaran nama baik ki.”
Nina : “Mulano aja nuduh sembarangan.”
Budi : “Hehe, iyo, ngapurane yo fi, nin.”
Tia : “Lhah ngono mas, njaluk ngapura.”
Rafi : “Iyo iyo, ngesok meneh ki nek rak duwe bukti aja nuduh sembarangan.”
Tia, Nina, : “Wuuuuuuuuuuu………”
Budi : “Iyo, iyo.

Anda mungkin juga menyukai