NASKAH DRAMA BAHASA SUNDA

XI MIPA 5

Asya Putri N.

Ayudya Widowati

Fahmi Vahlevi H.

Maulika Tazkia B.

Naura Dhia M.
Judul Drama : Harepan Di Persimpangan Jalan

Tema : Pentingna Atikan

Pemeran : Bima,Surya,Indung Guru Shinta,bapa wawakil hulu sakola Arman,Bapa Rasty,Indung Rasty.

Sinopsis Drama :

Hiji isuk dina tabuh reureuh kahiji di SMA Nagari 13 Bandar Lampung. Bima ngahuleng di salah sahiji
meja maos perpustakaan. Manehna tak nyadar yen kegelisahannya kasebat saprak tadi atos
diperhatikeun ku rencang na Surya.

Dialog

Surya : hei,anjeun isuk keneh atos ngalamun wae.

Bima : nya hapunten Bima,anjeun ngareuwaskeun kuring terang! Lamun jajantung kuring coplok
kumaha? Anjeun hoyong gentos?

Surya : He… he. Hapunten hapunten.

Bima : aya naon Sur?

Surya : Nya henteu naon-naon. Abdi ngamanah anjeun kamana tadi. Abdi pilari-pilari anjeun loh.

Bima : He…he. Nya abdi kamana deui lamun henteu ka mushala atawa perpustakaan. Hoyong ka
kantin,abdi henteu gaduh artos. He… he.

Surya : malahan eta,gampil kalintang lamun abdi hoyong pilari anjeun rencang. Oh nya, nyarios-
nyarios rencana anjeun sanggeus lulus naon? Tangtos anjeun hoyong nyokot jurusan Teknik Mesin di
Unila (Universitas Lampung) pan? Saprak tiheula anjeun nyarios ngeunaan impen anjeun kanggo tiasa
berkuliah di jurusan eta.

Bima : Teuing atuh Sur.

Surya : Loh,naha teuing atuh. Aya naon ieu rencang? Lainna anjeun bercita-cipta kanggo barobah
kaayaan insiyur mesin?

Bima : heueuh,saleresna leres. Nanging teuing atuh Sur.

Surya : aya naon ieu rencang? Aya masalah naon saleresna? Hayu ceritakan dina kuring!

Bima : ngeunaan impen-impen kuring eta Sur,rasana abdi tak tiasa teras ngagemukan na. Jalmi sepuh
kuring henteu sapuk abdi neruskeun atikan luhur. Maranehanana hoyong abdi didamel di jabi nagari
minangka TKI wae.
Surya : Wah,rumit oge nya. Anjeun ceritakan sadaya rinci na nya! Antos urang pilari solusi sareng-sami.

Sanggeus nyaritakeun sadaya masalah na,Bima rada sakedik bungangang. Sahenteuna manehna
sakedik tiasa ngurangan beungbeurat dihatinya margi atos nyaritakeun kalawan rencang na eta.

Surya : kieu wae Bim,urang konsultasikan masalah anjeun ieu ka indung Shinta. Manawi wae anjeunna
gaduh asupkeun nyongcolang anu tiasa ngabantuan sadaya masalah anjeun eta.

Bima : Mangga,tabuh reureuh kadua sanggeus solat dhuhur wae nya Sur. Wanci reureuh kahiji urang
atos mimiti seep ieu.

Surya : Mangga,hayu urang lebet ka kelas!

Surya sarta Bima oge ahirna nuju kelas maranehanana. Sanggeus tabuh reureuh kadua selepas solat
dhuhur,maranehanana duaan mios nuju rohang indung Shinta anu mangrupa guru Bimbingan
Konseling di kelas maranehanana.

Surya : Assalamualaikum. (seraya mengetuk panto rohangan)

Indung Shinta : Waalaikumsalam. Wr. Wb. Mangga lebet!

Surya : hatur nuhun bu. Hayu Bima,urang lebet!

Bima : Heueuh. wilujeung siang bu.

Indung Shinta : Oh Surya,Bima,aya naon ieu? Naon aya anu hoyong maraneh diskusikeun ka indung?

Surya : Oh heueuh bu,aya hiji hal perkawis peryogi anu hoyong urang diskusikeun. Urang yakin bakalan
mendak solusi nyongcolang lamun masalah ieu urang sampaikeun ka indung Shinta.

Indung Shinta : Mangga Sur,ceritakanlah masalah anjeun eta dina indung! Mamanawian indung tiasa
ngabantuan.

Surya : Ieu sanes ngeunaan abdi bu,nanging Bima. Tah,Bim,ceritakanlah masalah anjeun eta!

Bima : Mangga.

Sanggeus nyaritakeun sadaya masalah Bima ka bu Shinta. Ahirna bu Shinta megatkeun kanggo
ngabantun masalah ieu ka bapa Arman,wawakil hulu sakola widang kesiswaan.

Indung Shinta : Tah,kitu wae nya. Iraha urang manggihan pak Arman?

Bima : langkung enggal mending bu.

Surya : leres bu,sagancangna wae. Lamun kenging abdi usul,wanci tabuh reureuh 15 keneh menit deui.
Abdi rasa mahi keur ngomongkeun perkawis ieu ka anjeunna. Abdi rasa anjeunna ayeuna oge aya
keneh di rohang damel na.

Indung Shinta : lamun kitu urang ka ditu ayeuna wae!

Ahirna Bima,Surya,sarta Bu Shinta bergegas nuju rohang bapa Wawakil Hulu Sakola widang Kesiswaan.
Sanepina maranehanana di rohang bapa Arman,bu Shinta nepikeun perihal masalah anu dialaman ku
Bima pikeun manehna.

Bu Shinta : Kitu pak,inti masalah na nyaeta yen Bima henteu diidinan ku kolotna kanggo neruskeun ka
atikan luhur. Margi margi ketidakmampuan kolotna dina perkawis ekonomi.

Pak Arman : Kieu bu Shinta,Bima,sarta Surya. Saleresna abdi aya solusi anu Insya Allah tiasa ngawalon
masalah ieu. Nanging jigana urang henteu ngabogaan cekap wanci kanggo ngabahas na di dieu. Kieu
wae,urang agendakan datangna ka imah Bima dina raraga ngeceskeun perkawis-perkawis peryogi
seputar atikan sarta solusi supados Bima tiasa angger neruskeun atikan jangkungna. Kumaha?

Indung Shinta : Ideu anu sae pak. tah,Bima,iraha sangki-sangki urang tiasa ngadatangan jalmi sepuh
anjeun?

Bima : Lamun dinten minggu isuk kumaha Pak,Bu? Insya Allah sepuh abdi henteu icalan di pasar margi
dinten kasebat nuju aya festival di kompleks pasar anu henteu matak bisa pedangan kanggo icalan.
Naon bapa Arman sarta Indung Shinta henteu kabeuratan melowongkeun wanci pere di poe eta?

Pak Arman : Tangtos wae henteu,Bim. Bapa rumaos kedah memperjuangkeun nasib atikan anjeun.
Margi anjeun nyaeta salah sahiji siswa nyongcolang urang di sakola ieu.

Bu Shinta : Indung oge henteu kabeuratan Bim. Surya,anjeun oge ngiring nya?

Surya : Sae bu,kalawan gumbira.

Enjing poena di dinten minggu isuk. Pak Arman,Bu Shinta,sarta Surya mios nganjang ka imah Bima.
Sanepina di imah Bima.

Surya : Assalamualaikum. (sambil mengetuk panto)

Bima : Waalaikumsalam. (sababaraha wanci sanggeus Surya megetuk panto). Mangga lebet Bim,Pak
Arman,sarta Bu Shinta.

Pak Arman : hatur nuhun Bima.

Bu Shinta : Bapa sarta Indung anjeun aya Bim?

Bima : Aya Bu,sakedap abdi panggilkan. Mangga diuk tiheula pak,bu. Surya,anjeun bantos abdi
nyiapkeun ngaleueut kanggo pak Arman sarta Bu Shinta nya!

Surya : Oke Bim.

Tak lami saterusna,bapa sarta indung Bima dongkap ka rohang tatamu ngabageakeun Pak Arman sarta
Bu Shinta.

Bapa Bima : Wah,aya tatamu spesial rupina. Pak Arman,naon wartos? Ieu indung Shinta guru BK di
sakola Bima nya?

Indung Shinta : Leres pak,abdi guru BK di sakola Bima.

Indung Bima : Hapunten pak,bu. Tempatna kieu kitu kaayaanana.

Pak Arman : ah,henteu naon-naon bu. hatur nuhun atos meunang nganjang.

Indung Bima : lamun kenging terang,angin naon anu ngabantun indung sarta bapa ka imah urang ieu?
Naon Bima midamel masalah di sakola.

Pak Arman : oh,henteu bu. Sami kalintang henteu. Malahan Bima nyaeta salah sahiji anak anu
membanggakeun anu urang piboga di sakola.

Bapa Bima : syukurlah lamun kitu pak. saterusna aya masalah naon nya pak?

Pak Arman : kieu pak,langsung wae ka poko masalah. Sababaraha dinten anu kaliwat Bima nepikeun
yen dirina hoyong kalintang neruskeun atikanana di paguron luhur nagari. Abdi hoyong
mengklarifikasikeun ka bapa sarta indung salaku sepuh ti Bima. Apakah leres bapa sarta indung henteu
memperkenankeun Bima kanggo berkuliah?

Margi kieu bu,abdi rasa pikalebareun pisan yen anak secerdas Bima henteu tiasa neruskeun atikanana
ngan margi kahalangan ti restu kadua kolotna. Samentara Bima hoyong kalintang kanggo diajar di
paguron luhur nagari.

Bapa Bima : Kitu rupina. Langsung wae abdi walon nya pak. Kawitna hatur nuhun luhur perhatian bapa
sarta indung ka anak urang. Kieu pak,alesan urang henteu memperkenankeun Bima kanggo berkuliah
di paguron luhur henteu sanes sarta henteu sanes nyaeta margi keterbatasan kaduitan anu urang
piboga pak. abdi ieu ngan padagang sayur di pasar. Samentara pamajikan abdi ngiring balantik sareng
kalawan abdi. Pangasilan urang saukur mahi keur neda sapoe-dinten sarta mayar artos sakola Bima
sarta adi-adi na. Ningali kaayaan kasebat,abdi rumaos henteu sanggem kanggo ngabiayaan Bima
kanggo diajar langkung luhur deui. Alesan saleresna nyaeta kitu pak,bu.

Indung Bima : leres pak. , pisan urang henteu boga maksud menghalang-pambengan cipta-cipta Bima.
Nanging apalah tanagi urang pak. urang saukur jalmi miskin anu tak tiasa nyakolakeun anak-anakna.
Mangka ti eta urang boga maksud kanggo ngirim Bima ka jabi nagari kanggo didamel demi adi-adi na.

Bu Shinta : kieu Pak,bu. Hapunten lamun abdi lancang. Saleresna sesah pisan kalintang lamun
ngajalanan studi tanpa kitu kaayaanana pangabisa finansial anu ngarojong. Nanging sanes hartina
proses pembelajaran eta kedah kapegatkeun kitu wae. Sumawonten Bima nyaeta anak anu calakan.
pikalebareun pisan lamun manehna henteu difasilitasi kanggo diajar.

Pak Arman : leres pak,bu. Bima kedah angger neruskeun atikanana di paguron luhur nagari. Atikan eta
kacida pisan peryogi anu kedah diperjuangkeun kalawan gigih. Rasana dini teuing kanggo nganggap
masalah ekonomi nyaeta faktor penghambat utami. Abdi oge ningali yen Bima ngabogaan kapalay anu
kitu luhur kanggo berkuliah. Kapalay anu teuas tangtos bade membuahkeun jalan nuju keberhasilan.
Abdi percanten bade perkawis eta.

Bapa Bima : abdi sapuk kalawan pak Arman sarta Bu Shinta. Nanging deui-deui urang tak
berkemampuan kanggo ngabiayaan Bima,hususna sabot manehna bade neruskeun atikanana di
paguron luhur.
Indung Bima : Leres pak,bu. Urang leres-leres kahese masalah keuangang. Urang tak hoyong
ngageuri,nanging ieu pisan tahanan pangbadagna urang ayeuna.

Pak Arman : Bapa,indung. Kadatangan urang dieu sanes ngan kanggo menceramahi bade pentingna
atikan,sanes eta. Urang dieu oge ngabantun hiji solusi anu cekap sae kanggo Bapa sarta
indung,hususna kanggo Bima.

Bapa Bima : wah,naon eta pak?

Pak Arman : Bima angger tiasa neruskeun atikanana dugi ka tingga paguron luhur pak,bu,ngaliwatan
program beasiswa keceng misi. Program ieu ditujukeun ka calon mahasiswa berprestasi sarta henteu
sanggem. Beasiswa anu bade dibikeun mangrupi artos tunai kalawan besaran anu atos dicindekkeun
ku pamarentah. Ngeunaan mekanisme pendaftarannya ,sakola bade ngabantuan Bima.

Indung : Masya Allah,alhamdulillah lamun kitu. hatur nuhun seueur pak Arman,Bu Shinta.

Bapa Arman : betulkan tiasa kitu pak,bu? Abdi bersyukur pisan lamun saleresna Bima tiasa angger
neruskeun atikanana. Bima,kemarilah sakedap nak!

Bima : Heueuh bapa. (menagis haru)

Bapa Bima : Anjeun angger tiasa berkuliah nak. Berterima kasihlah dina bapa,indung guru anjeun ieu!

Bima : hatur nuhun seueur atos seueur ngabantuan abdi Pak,Bu. (ceurik haru sambil ngambung
panangan Pak Arman sarta Bu Shinta)

Bu Shinta sarta Pak Arman : (henteu sanggem nyarios-sanggem,ngan imut sambil nahan cipanon haru)

Bima : Sur,hatur nuhun seueur. Anjeun oge atos seueur ngabantuan abdi. (memeluk Surya sambil
menagis)

Surya : tak masalah rencang. Geus wae lah,ulah dingamanahkeun!

Ahirna Bima angger tiasa neruskeun cipta-cipta na kanggo berkuliah di paguron luhur nagari kalawan
bantuan beasiswa anu difasilitasi ku sakolana. Tak lami saterusna,Pak Arman,Bu Shinta,sarta Surya
oge beranjak mios kanggo wangsul ka imah sewang-sewang.