Perkataan “demi” dan “untuk” membawa makna yang sama. Oleh itu, penggunaan kedua- dua perkataan yang sama makna dalam satu ayat secara berurutan dianggap lewah, kerana penggunaan satu daripadanya sudah mencukupi.
Ayat di atas boleh sahaja ditulis:
“Kami berjuang demi negara dan bangsa”
atau “Kami berjuang untuk negara dan bangsa”
(2) “kita semua”
Dalam bahasa Melayu, “kita” ialah kata ganti nama orang pertama yang membawa maksud jamak. Namun demikian, banyak pengguna bahasa Melayu kurang yakin dengan aspek jamak ini, lalu menegaskan lagi dengan menambah perkataan “semua”, pada hal “kita” telah pun mencukupi.
Dalam hal ini, “semua” dalam “kita semua” dianggap lewah.
Kita perlu memenuhi aspek ekonomi dalam bahasa, iaitu menggunakan bahasa dengan baik, kemas dan ekonomis yakni tidak membazir perkataan.
Fikirkan!!!
(1) Naik ke atas?
(2) Turun ke bawah? (3) Masuk ke dalam?
Pernahkah anda... (1) Naik ke bawah? (2) Turun ke atas? (3) Masuk ke luar?
Jadi, cukuplah anda menyatakan
(1) Saya hendak naik. (Tidak perlu “Saya hendak naik ke atas”) (2) Saya hendak turun. (Tidak perlu “Saya hendak turun ke bawah”) (3) Saya hendak masuk. (atau “Saya hendak masuk ke dalam X”. [X = bilik, rumah, kotak...])
