Anda di halaman 1dari 6

Ketika Hatimu Keras dan Membatu

Oleh: Inayatullah Hasyim


Khutbah pertama:

‫ن‬‫م م‬ ‫ِ ودن دعهومذ ه إباِللهإ إ‬،‫ه‬ ‫ب إ إل دي م إ‬ ‫فهره ه ودن دت هوم ه‬


‫ست دغم إ‬ ‫ه ودن د م‬‫ست دعإي من ه ه‬
‫مد هه ه ودن د م‬ ‫ح د‬ ‫مد د ل إل ن إ‬
‫ه؛ِ ن د م‬ ‫ح م‬ ‫ن ال م د‬
‫إإ ن‬
‫ل فددل‬ ‫د‬ ‫شهرومرإ أ دن م ه‬
‫ضل إ م‬
‫ن يه م‬
‫م م‬ ‫ِ ود د‬،‫ه‬‫ل لد ه‬ ‫ض ن‬ ‫م إ‬ ‫ه فددل ه‬ ‫ن ي دهمد إهإ الل ه‬ ‫م م‬‫ِ د‬،ِ‫ماِل إدنا‬ ‫ت أع م د‬ ‫سي يدئاِ إ‬‫سدناِ ود د‬ ‫ف إ‬ ‫ه‬
‫مدا ا‬ ‫د‬ ‫ِ ودأ د م‬،‫ه‬ ‫د‬ ‫ِ ودأ د م‬،‫ه‬
‫ح ن‬‫م د‬
‫ن ه‬ ‫شهدد ه أ ن‬ ‫ك لد ه‬ ‫شرإي م د‬ ‫حد ده ه دل د‬ ‫ه ود م‬ ‫ه إ إنل الل ه‬ ‫ن دل إ إل د د‬
‫شهدد ه أ م‬ ‫هاِد إيد ل د ه‬ ‫د‬
‫ة ون دص د ه‬ ‫د‬ ‫ع دبده ورسول هه بل نغد الرساِل د د د‬
‫ه‬ ‫سدل ه‬
‫م ه‬ ‫ت اللهإ ود د‬ ‫وا ه‬ ‫صل د د‬
‫ة؛ِ فد د‬ ‫م د‬‫ح ال ن‬ ‫ماِن د د د د‬ ‫دىَّ ال د‬ ‫ة ودأ ن‬ ‫ي د‬ ‫م ه ه دد ه م ه د‬
‫د‬
.‫ن‬ ‫معإي م د‬ ‫ج د‬
‫حب إهإ أ م‬ ‫ص م‬ ‫ع دل دي مهإ ودع ددلىَ آل إهإ ود د‬
‫د‬
‫ه وددقاِه ه‬
‫قىَ الل د‬
‫ن ات ن د‬
‫م إ‬ ‫ه ت ددعاِدلىَ؛ِ فدإ إ ن‬
‫ن د‬ ‫وا الل د‬ ‫ق م‬ ‫َ ا إت ن ه‬:‫ن‬ ‫مؤ م إ‬
‫من إي م د‬ ‫شدر ال ه‬
‫مدعاِ إ‬‫ماِ ب دعمد ه د‬
‫أ ن‬
.‫ه‬ ‫ه‬ ‫ودأ دمر د‬
‫شد ده ه إ إدلىَ د‬
‫مومرر د إي من إهإ ودد هن مدياِ ه‬ ‫خي مرر أ ه‬

Hadirin kaum Muslimin jamaah shalat Jum’at yang mulia.


Puji syukur pada Allah SWT. Shalawat dan salam semoga senantiasa terlimpahkan
kepada Rasulallah SAW dan para ahli keluarganya yang suci dan mulia. Selaku khatib,
saya berpesan pada diri sendiri dan jamaah sekalian: mari tingkatkan selalu ketakwaan
kita kepada Allah SWT, agar kita mendapatkan kesuksesan hidup dunia dan akherat.
Amin.
Pada kesempatan khutbah yang singkat ini saya ingin membahas hal yang ringan
namun sering sekali terjadi pada diri kita, yaitu qaswatul qalb atau ketika hati keras
dan membatu.
Hadirin kaum Muslimin jamaah shalat Jum’at yang mulia.
Saudaraku, sekali waktu barangkali kita pernah merasakan sulit sekali bersyukur.
Hidup terasa hampa. Banyak keinginan tak kunjung terpenuhi. Akibatnya, hati terasa
keras dan membatu. Kesombongan menyelimuti kehidupan dari hari ke hari. Dan saat
mendapat nasehat dari saudara, teman, atau kiai sekalipun, kita merasa digurui.
Ketahuilah sesungguhnya kita tengah terjangkit penyakit “qaswatul qolb” atau hati
yang membatu.
Semakin banyak kemaksiatan kita lakukan sesungguhnya semakin membuat hati kita
mengeras dan membatu. Allah SWT berfirman,

‫ن‬‫م د‬‫ن إ‬
‫سودة ا ودإ إ ن‬ ‫شد د ق د م‬ ‫جاِدرةإ أ دوم أ د د‬‫ح د‬ ‫كاِل م إ‬
‫ي د‬ ‫ك فدهإ د‬ ‫من ب دعمد إ ذ دل إ د‬ ‫ت قههلوب ه ه‬
‫كم ي‬ ‫س م‬ ‫م قد د‬ ‫“ث ه ن‬
‫ن‬ ‫ه ال م د‬
‫ماِء ودإ إ ن‬ ‫من م ه‬
‫ج إ‬‫خهر ه‬ ‫ققه فدي د م‬ ‫ش ن‬ ‫من مدهاِ ل د د‬
‫ماِ ي د ن‬ ‫ه ال دن مدهاِهر ودإ إ ن‬
‫ن إ‬ ‫من م ه‬
‫جهر إ‬‫ف ن‬ ‫جاِدرةإ ل د د‬
‫ماِ ي دت د د‬ ‫ح د‬‫ال م إ‬
‫مهلو د‬
‫ن‬ ‫ماِ ت دعم د‬
‫ل عد ن‬
‫ه ب إدغاِفإ ر‬
‫ماِ الل ه‬ ‫خ م‬
‫شي دةإ اللهإ ود د‬ ‫ن د‬
‫م م‬ ‫ماِ ي دهمب إ ه‬
‫ط إ‬ ‫من مدهاِ ل د د‬
‫إ‬
“Kemudian setelah itu hatimu menjadi keras seperti batu, bahkan lebih keras lagi. Padahal di
antara batu-batu itu sungguh ada yang mengalir sungai-sungai daripadanya….” (QS. Al-
Baqarah:74)

Maka, kata Ibnul Qayyim

‫ن إ إدل الدناِر — ابن‬


‫حاِ إ‬ ‫ِ ل د ي د م‬،‫ة‬
‫صل إ د‬ ‫س إ‬
‫جدرةإ الدياِب إ د‬ ‫ي كداِل د‬
‫ش د‬ ‫س ه‬
‫قاِ إ‬
‫ت ال د‬
‫مي م ت‬ ‫قل م ه‬
‫ب ال د‬ ‫َ ال د‬: ,
‫القيم‬
Hati seseorang yang telah kering dan membatu, ia bagaikan pohon yang meranggas
dan mati. Keduanya hanya pantas dilalap api. Naudzubillah.
Hadirin kaum Muslimin jamaah shalat Jum’at yang mulia.
Memang, ada banyak sebab kerasnya hati. Qadhi al-Fudail berkata, “Tiga peristiwa
yang menyebabkan hati membatu; terlalu banyak makan, terlalu banyak tidur dan
terlalu banyak berbicara”. Bahkan, makan yang berlebihan merusak kesehatan badan.
Ibnu Sina, pakar kedokteran Islam generasi awal, berkata, “Perhatikanlah (konsumsi)
perutmu sebab sebagian besar penyakit bermula dari makanan yang berlebih”.
Karena itulah, Ali bin Abi Thalib RA berkata,“Istirahatnya badan dengan mengurangi
makan, istirahatnya lidah dengan mengurangi berbicara, dan istirahatnya hati dengan
mengurangi keinginan.”
Untuk mengindari qaswatul qolb, Rasulallah SAW mengajarkan kepada kita, antara
lain, untuk pandai-pandai bersyukur. Suatu hari, seorang sahabat datang kepada
Rasulallah SAW dan berkata, “Akhir-akhir ini aku merasakan hatiku keras, Rasulallah
SAW kemudian berkata, “Maukah engkau kuberi tahu cara untuk melembutkannya
dan keinginanmu terpenuhi? Sayangilah anak-anak yatim, usaplah kepalanya,
berikanlah mereka makanan dari makananmu, niscaya (hal demikian) akan
melembutkan hati dan melapangkan rizkimu” (HR Thabrani).
Maka, ketika kita menjamu yatim, menawarkan mereka makanan terbaik yang kita
miliki bukan saja ia melembutkan hati, namun mengantarkan kita pada hadits
Rasulallah SAW lainnya, “Aku dan orang-orang yang mengurus anak yatim kelak akan
berdampingan seperti dua jari di surga.”

Hadirin kaum Muslimin jamaah shalat Jum’at yang mulia.


Cara lainnya adalah sering-seringlah berziarah kubur, tentu dengan niat yang benar.
Rasulallah SAW berkata, “Aku pernah melarang kalian ziarah kubur. Sekarang
berziarah. Sebab sesungguhnya ia akan melembutkan hati, melelehkan air mata, dan
mengingatkan akherat.” (HR Al-Hakim).
Ziarah kubur dengan tujuan mengingat akherat adalah hal yang dianjurkan. Dengan
mengingat kematian, tersadarlah kita bahwa tak ada yang pantas untuk kita
sombongkan. Makanan terbaik kita adalah madu. Ia diproduksi oleh lebah. Pakaian
terbaik adalah sutera. Sutera diproduksi oleh ulat. Hiasan terindah adalah mutiara.
Mutiara diproduksi oleh kerang. Kesombongan macam apa yang pantas kita
banggakan di hadapan Allah, Dzat yang menciptakan lebah, ulat dan kerang itu.
Allah SWT berfirman,

‫مد‬
‫م‬
‫كي ه‬ ‫زيهز ال م د‬
‫ح إ‬ ‫ض ۖودههود ال معد إ‬
‫ت دوالمر إ‬
‫ماِدوا إ‬ ‫ه ال مك إب مرإدياِهء إفي ال ن‬
‫س د‬ ‫ودل د ه‬
“Dan bagi-Nya lah keagungan di langit dan bumi, Dialah Yang Maha Perkasa lagi
Maha Bijaksana”. (QS al-Jaatsiyah: 37)
Selain memperhatikan yatim dan berziarah kubur, Rasulallah SAW menganjurkan
untuk bersegera dalam melakukan setiap kebaikan, hindari kemalasan. Bahkan, kata
beliau SAW, “sebaik-baik shalat adalah di awal waku.” Rasulallah SAW kemudian
mengajarkan kita untuk berdoa, “Ya Allah, aku berlindung padamu dari kelemahan
‫‪dan rasa malas.” Pepatah berkata, pemalas selalu menanti hari mujur. Padahal, bagi‬‬
‫!‪seorang yang rajin, tiap hari adalah hari mujur‬‬
‫‪Lalu, jika kita tetap merasa banyak keinginan hati yang belum terpenuhi, berbaik‬‬
‫‪sangkalah pada Allah SWT. Barangkali, ada hak-hak orang lain yang belum kita‬‬
‫‪tunaikan. Boleh jadi, ada makanan tidak halal yang kita konsumsi dalam keseharian.‬‬
‫‪Belajarlah untuk beristighfar sebab azab terberat di dunia adalah ketika Allah telah‬‬
‫‪mengunci lidahmu untuk berdzikir dan beristigfar kepada-Nya.‬‬

‫‪Bahkan, kata Ibnul Qayyim, :‬‬

‫ه لد م‬
‫ن ي هررميد‬ ‫ن الل د‬ ‫مأ د‬ ‫دعاِ دإء دفاِع مل د م‬ ‫مدرارر د‬
‫ك إباِل ه‬ ‫ست ر م‬
‫معد ا إ م‬ ‫ت ال مب دل دإء د‬
‫ك ودقم ه‬‫ل ع دل دي م د‬ ‫ذا د‬
‫طاِ د‬ ‫إر د‬
‫م ت دط مل اب مدهاِ أن م د‬
‫ت ‪..‬‬ ‫طاِدياِ ل د م‬
‫ك فدومقددهاِ ع د د‬ ‫ن ي هعمط إي م د‬ ‫ط ‪ !!..‬ب د م‬
‫ل ي هرري مد ه أ م‬ ‫ق م‬‫ك فد د‬‫ة د دع مودت د د‬‫جاِب د د‬
‫إ د‬

‫‪Apabila musibah yang engkau dapatkan panjang sekali, padahal tak pernah berhenti‬‬
‫‪engkau berdoa, yakinlah bahwa Allah tidak saja hendak menjawab doa-doamu itu.‬‬
‫‪Tetapi, Allah hendak memberimu karunia lain yang bahkan engkau tak memintanya”.‬‬
‫‪Semoga kita terhindar dari yang keras dan membatu.‬‬
‫قو د د‬ ‫أ دقهوم ه‬
‫ب‬ ‫ن كه ي‬
‫ل ذ دن م ر‬ ‫م م‬
‫ن إ‬
‫مي م د‬
‫سل إ إ‬
‫م م‬
‫ساِئ إرإ ال ه‬
‫م ودل إ د‬‫ي ودل دك ه م‬
‫ه لإ م‬‫فهر الل د‬‫ست دغم إ‬ ‫ل ودأ م‬ ‫ذا ال د م‬ ‫ل هد د‬
‫م‪.‬‬
‫حي م ه‬
‫فومهر الدر إ‬ ‫ه ههود الغد ه‬ ‫فمر ل دك ه م‬
‫م إ إن ن ه‬ ‫فهرومه ه ي دغم إ‬‫ست دغم إ‬‫دفاِ م‬
‫‪Khutbah Kedua‬‬

‫ن دل‬ ‫د‬ ‫ن‪ ِ،‬ودأ د م‬


‫شهدد ه أ م‬ ‫مت إدناِ إ‬
‫جومد إ دوال إ م‬ ‫ل دوال ه‬ ‫ض إ‬‫ف م‬ ‫سإع ال د‬ ‫ن‪ ِ،‬دوا إ‬ ‫ساِ إ‬ ‫ح د‬‫مد ه للهإ ع دظ إي مم إ ال إ م‬ ‫ح م‬‫ا دل م د‬
‫د‬ ‫ه‪ ِ،‬ودأ د م‬
‫صنلىَ الل ه‬
‫ه‬ ‫ه؛ِ د‬ ‫سومل ه ه‬ ‫مدا ا ع دب مد هه ه وددر ه‬ ‫ح ن‬‫م د‬
‫ن ه‬ ‫شهدد ه أ ن‬ ‫ك لد ه‬‫شرإي م د‬‫حد ده ه دل د‬ ‫ه إ إنل الل ه‬
‫ه ود م‬ ‫إ إل د د‬
‫سل إميماِ ا ك دث إي مارا ‪.‬‬ ‫د‬ ‫د‬
‫م تد م‬ ‫سل ن د‬
‫ن ود د‬ ‫معإي م د‬‫ج د‬ ‫حاِب إهإ أ م‬ ‫ص د‬‫م ع دل دي مهإ ودع ددلىَ آل إهإ ودأ م‬ ‫سل ن د‬ ‫ود د‬
‫د‬
‫ن‬‫موت ه ن‬‫قاِت إهإ وددل ت د ه‬
‫حقن ت ه د‬ ‫ه د‬ ‫قوا الل ن د‬‫مهنوا ات ن ه‬‫نآ د‬ ‫ذي د‬‫قاِل الله تباِرك وتعاِلىَ ‪)) َ:‬دياِأي ددهاِ ال ن إ‬
‫د‬
‫ن((‬
‫مو د‬ ‫سل إ ه‬
‫م م‬ ‫م ه‬ ‫إ إنل ودأن مت ه م‬
‫ت‬‫مدناِ إ‬‫مؤ م إ‬
‫ن دوال ه‬ ‫مؤ م إ‬
‫من إي م د‬ ‫ت دوال ه‬ ‫ماِ إ‬
‫سل إ د‬
‫م م‬
‫ن دوال ه‬
‫مي م د‬
‫سل إ إ‬
‫م م‬ ‫وال إد دي مدناِ ودل إل م ه‬
‫فمر ل ددناِ ودل إ د‬ ‫دالل نهه ن‬
‫م اغ م إ‬
‫ماِ‬ ‫خرناِ و د‬ ‫ا دمل دحياِإء منهم وامل دموات‪ ِ،‬دالل نهم اغ مفر ل دناِ ماِ قددمناِ و د‬
‫سدرمردناِ ود د‬ ‫ماِ أ م‬
‫ماِ أ خ م د د د‬ ‫ن م د د د‬ ‫إ م د د‬ ‫ه ن‬ ‫م د إ مه م د م د إ‬
‫ت ع ددلىَ ك ه ي‬ ‫د‬ ‫د‬ ‫د‬ ‫د‬ ‫أ دع مل دناِ و د‬
‫يرء‬ ‫ل د‬
‫ش ر‬ ‫مؤ د ي‬
‫خهر ودأن م د‬ ‫ت ال ه‬
‫م ودأن م د‬
‫قد ي ه‬
‫م د‬
‫ت ال ه‬
‫منناِ أن م د‬ ‫ت أع مل د ه‬
‫م ب إهإ إ‬ ‫ماِ أن م د‬
‫ن د د‬
‫ر‪.‬‬ ‫قدد إي م ر‬
‫د‬ ‫ن‪ ِ،‬ودأ دذ إ ن‬ ‫م أد إ‬
‫دادء‬‫ممر أع م د‬ ‫ن‪ ِ،‬ودد د ي‬ ‫شرإك إي م د‬‫م م‬ ‫ك دوال ه‬ ‫شمر د‬ ‫ل ال إ‬ ‫مي م د‬‫سل إ إ‬‫م م‬ ‫م دوال ه‬ ‫سدل د‬ ‫عنز ال إ م‬ ‫دالل نهه ن‬
‫ه ع دل دي مهإ‬ ‫صنلىَ الل ه‬ ‫مد ر د‬ ‫ح ن‬‫م د‬ ‫ك ه‬ ‫ة ن دب إي ي د‬
‫سن ن د‬‫ك ود ه‬ ‫ك ودك إدتاِب إ د‬ ‫صدر د إي من د د‬ ‫ن ند د‬ ‫م م‬‫صمر د‬ ‫م ان م ه‬ ‫ن‪ ِ،‬دالل نهه ن‬‫الد يي م د‬
‫م ع دل دي م د‬
‫ك‬ ‫م‪ .‬دالل نهه ن‬ ‫ل دوال إك مدرا إ‬ ‫جدل إ‬ ‫ذا ال د‬ ‫ن دياِ د‬ ‫من إي م د‬‫مؤ م إ‬‫ك ال ه‬ ‫عدباِد د د‬ ‫صمر إ‬ ‫م دوان م ه‬ ‫م‪ ِ،‬دالل نهه ن‬ ‫سل ن د‬ ‫ود د‬
‫جعدل ه د‬ ‫د‬
‫ك‬‫م ودن دعهومذ ه ب إ د‬ ‫حومرإه إ م‬ ‫ك إفي ن ه ه‬ ‫ك‪ ِ،‬دالل نهه ن‬
‫م إ إنناِ ن د م‬ ‫جهزومن د د‬ ‫م دل ي هعم إ‬ ‫ن فدإ إن نهه م‬ ‫داإء الد يي م د‬ ‫ب إأع م د‬
‫م‪.‬‬
‫شهرومرإه إ م‬ ‫ن ه‬ ‫م م‬ ‫م إ‬ ‫الل نهه ن‬
‫ماِ‬ ‫دالل نهم أ دصل إح ودلة د أ همورناِ واجعل مهم ههداة ا مهتدين‪ ِ،‬دالل نهم وفيق ول إ د‬
‫مرإدناِ ل إ د‬ ‫يأ م‬ ‫ه ن د م د ن‬ ‫ه م د إم د‬ ‫ه م إد د م د ه م د‬ ‫ه ن م م ه‬
‫د‬ ‫د‬ ‫ه ع ددلىَ الب إير دوالت د م‬ ‫ضىَ‪ ِ،‬ودأ د إ‬
‫ماِل إهإ دوامرهزقم ه‬
‫ه‬ ‫وال إهإ ودأع م د‬ ‫سد يد مه ه إفي أقم د‬ ‫وىَّ ود د‬ ‫ق د‬ ‫عن م ه‬ ‫ب ودت دمر د‬ ‫ح د‬ ‫ته إ‬
‫د‬
‫ل‬
‫م إ‬ ‫ن ل إل معد د‬ ‫مي م د‬ ‫سل إ إ‬
‫م م‬‫مرإ ال ه‬ ‫مي معد وهدلة د أ م‬ ‫ج إ‬‫م ودفيقم د‬ ‫ة‪ ِ،‬دالل نهه ن‬
‫ح د‬
‫ص د‬‫ة الدناِ إ‬ ‫ح د‬‫صاِل إ د‬
‫ة ال د‬ ‫الب إ د‬
‫طاِن د د‬
‫م‪.‬‬‫سل ن د‬‫ه ع دل دي مهإ ود د‬ ‫صنلىَ الل ه‬ ‫ك د‬ ‫سن نةإ ن دب إي ي د‬‫ك دوات يدباِإع ه‬ ‫ب إك إدتاِب إ د‬
‫ح ل ددناِ د هن مدياِدناِ ا دل نإتي فإي مدهاِ‬ ‫د‬ ‫عص م ه د‬ ‫دالل نه د‬
‫صل إ م‬
‫مرإدناِ‪ ِ،‬ودأ م‬ ‫ةأ م‬ ‫ح ل ددناِ د إي من ددناِ ا دل نذ إيم ههود إ م د‬ ‫صل إ م‬
‫مأ م‬ ‫ه ن‬
‫حدياِة د زإدياِد دة ا ل ددناِ إفي ك ه ي‬ ‫د‬
‫ل‬ ‫ل ال م د‬ ‫جعد إ‬ ‫مدعاِد هدناِ‪ ِ،‬دوا م‬ ‫خدرت ددناِ ا دل نإتي فإي مدهاِ د‬‫ح ل ددناِ آ إ‬ ‫صل إ م‬‫شدناِ‪ ِ،‬ودأ م‬ ‫مدعاِ ه‬ ‫د‬
‫شرر‪.‬‬ ‫ل د‬ ‫ة ل ددناِ إفي ك ه ي‬ ‫ح ا‬ ‫ت درا د‬ ‫مو م د‬ ‫خي مرر دوال د‬ ‫د‬
‫كاِ د د‬ ‫د‬
‫هاِ‪ .‬دالل نهه ن‬
‫م‬ ‫مومدل د‬ ‫ت ودل إي ددهاِ ود د‬ ‫هاِ أن م د‬ ‫ن دز ن‬‫م م‬ ‫خي مهر د‬
‫ت د‬ ‫هاِ‪ ِ،‬دزك يدهاِ أن م د‬ ‫وا د‬ ‫ق د‬ ‫سدناِ ت د م‬ ‫فوم د‬ ‫ت نه ه‬ ‫مآ إ‬ ‫دالل نهه ن‬
‫ت‬‫ماِ إ‬ ‫ن الظ دل ه د‬ ‫م د‬ ‫جدناِ إ‬‫خرإ م‬ ‫م‪ ِ،‬ودأ د م‬ ‫ل ال ن د‬
‫سل إ‬ ‫سب ه د‬‫ن قهل هومب إدناِ دواهمد إدناِ ه‬ ‫ف ب دي م د‬ ‫ت ب دي من إدناِ ودأ دل ي م‬ ‫ذا د‬ ‫ح د‬‫صل إ م‬‫أ م‬
‫خ‬

‫جعدل مدناِ‬ ‫د‬ ‫د‬ ‫د‬


‫جدناِ ودذ هيردياِت إدناِ دوا م‬‫وات إدناِ ودأمزدوا إ‬ ‫صاِرإدناِ ودقه ن‬
‫عدناِ ودأب م د‬ ‫ماِ إ‬‫س د‬ ‫ك ل ددناِ إفي أ م‬ ‫إ إدلىَ الن دومإر‪ ِ،‬دوباِ درإ م‬
‫ماِ ك هنناِ‪.‬‬ ‫مباِركي د‬
‫ن أي من د د‬‫ه د د إم د‬
‫ماِ ظ دهددر‬ ‫ن ك هل ندهاِ د‬ ‫ح إ‬‫م د‬‫ن ال إ‬ ‫م د‬ ‫ن ود إ‬ ‫فت د إ‬
‫ن ال إ‬ ‫م د‬ ‫ن الب دل دإء ود إ‬ ‫م د‬ ‫ن الغددلإء ود إ‬ ‫م د‬ ‫ك إ‬ ‫م إ إنناِ ن دعهومذ ه ب إ د‬ ‫دالل نهه ن‬
‫ل‬‫جدل إ‬ ‫ذا ال م د‬‫ة دياِ د‬ ‫م ا‬‫عاِ د‬‫ن د‬ ‫مي م د‬
‫سل إ إ‬‫م م‬ ‫ساِئ إرإ ب إدلد إ ال ه‬
‫ة ود د‬ ‫ص ا‬‫خاِ ن‬ ‫ذا د‬ ‫دناِ د هد د‬ ‫ن ب دل د إ‬ ‫ن عد م‬ ‫ماِ ب دط د د‬ ‫من مدهاِ ود د‬ ‫إ‬
‫دوال إك مدرا إ‬
‫م‪.‬‬
‫م اهمد إدناِ إل د م‬ ‫د‬ ‫د‬ ‫ت ال د م‬
‫ن‬
‫س إ‬ ‫ح د‬ ‫واءإ دوالد مدواإء‪ ِ،‬دالل نهه ن‬ ‫ق دوالهم د‬ ‫خدل إ‬ ‫من مك ددرا إ‬ ‫ن ه‬ ‫م م‬ ‫ك إ‬ ‫دالل نهه ن‬
‫م إ إنناِ ن دعهومذ ه ب إ د‬
‫د‬
‫سي يئ ددهاِ إ إنل‬‫ف ع دنناِ د‬ ‫صرإ ه‬ ‫سي يئ ددهاِ دل ي د م‬
‫ف ع دنناِ د‬ ‫صرإ م‬ ‫ت‪ ِ،‬دوا م‬ ‫سن إدهاِ إ إنل أن م د‬ ‫ح د‬ ‫دي إل د م‬ ‫ق دل ي دهم إ‬ ‫خدل إ‬ ‫ال د م‬
‫ة دوالغإدنىَ ‪.‬‬ ‫ف د‬‫قىَ دوالعإ ن‬ ‫دىَّ دوالت د د‬ ‫ك الهه د‬ ‫سأ دل ه ه‬
‫م إ إنناِ ن د م‬‫سد إد مدناِ‪ ِ،‬دالل نهه ن‬‫م اهمد إدناِ ود د‬ ‫ت‪ .‬دالل نهه ن‬
‫د‬
‫أن م د‬
‫م‬ ‫خر دع مواناِ أ دن ال محمد ل إل نه رب العاِل دمين‪ ِ،‬وصنلىَ الله وسل نم وباِر م د‬
‫ك ودأن معإ م‬ ‫ه د د د دد إ‬ ‫د إ م د د د‬ ‫د م ه إ د ي‬ ‫دوآ إ ه د د د إ‬
‫د‬ ‫د‬
‫ص د‬
‫لة‬ ‫موا ال ن‬
‫ن ‪ .‬أقإي م ه‬
‫معإي م د‬
‫ج د‬
‫حب إهإ أ م‬
‫ص م‬
‫مد ر دوآل إهإ ود د‬
‫ح ن‬
‫م د‬ ‫ع ددلىَ ع دب مد إهإ وددر ه‬
‫سومل إهإ ن دب إي يدناِ ه‬

Anda mungkin juga menyukai