"Eh, Kura-kura, ada kau di sini, mahu ke mana kau?", kata Sang Arnab membuka
bicara.
"Ya, Arnab, aku tak ke mana-mana saja berjalan-jalan", jawab Sang Kura-kura.
"Kura-kura-Kura-kura, kasihan aku tengok kau ni, jalan pun lambat, bila kau
mahu tiba ke destinasi", ejek Sang Arnab yang memang dikenali suka mengejek
yang lemah.
"Tak apalah Sang Arnab, dah dijadikan aku begini, aku redha", kata Sang Kura-
kura sambil terus berjalan meninggalkan Sang Arnab tadi.
Sang Arnab masih tidak berpuas hati kerana Sang Kura-kura sepertinya tidak
terkesan akan sindirannya tadi. Lantas dia mengemukakan satu cabaran kepada
Sang Kura-kura dengan niat mahu mengenakan dan memalukannya.
"Apa kata kalau kita berlumba Kura-kura, saja aku mahu bersaing dengan kau",
"Tak kira Kura-kura kau mesti berlumba dengan aku juga besok, aku tunggu
dekat tebing sungai sana", kata Sang Arnab tidak mempedulikan kata-kata
Sang Kura-kura.
"Ah, pasti sudah jauh ku tinggalkan Kura-kura, garisan tamat pun dah dekat,
mengantuk pula aku, baik aku tidur sekejap, bila aku terjaga nanti Kura-kura
pasti belum memotong aku", fikir Sang Arnab.
Dengan rasa mengantuknya, Sang Arnab pun tidur di bawah pokok tersebut.
Tidak lama kemudian, Sang Kura-kura tiba di pokok tempat Sang Arnab sedang
tidur. Dengan tidak mempedulikan Sang Arnab, Sang Kura-kura terus berjalan
menuju garisan penamat.
Selepas beberapa ketika, Sang Arnab terjaga dari tidurnya. Dengan tergesa-
gesa dia berlari menuju garisan penamat.
"Ish, lama pula aku tidur, entah-entah Sang Kura-kura sudah memotong aku",
getusnya sendiri.