Selamat pagi. Awak apa khabar? IQBAL (1) : Wǒ hěn hǎo, xièxiè. Nǐ ne? Saya khabar baik, terima kasih. Awak pula? IMRAN (2) : Wǒ yě hěn hǎo. Nǐ huí lǎojiā zěnmeyàng? Saya juga khabar baik. Bagaimana awak pulang ke kampung? IQBAL (2) : Wǒ kāichē huí. Kāichē bǐjiào kuài. Saya memandu pulang. Memandu lebih cepat. IMRAN (3) : Nǐ kāichē yǒu duōjiǔ? Awak memandu berapa lama? IQBAL (3) : Dàgài wǔ xiǎoshí. Nǐ de xiāngcūn li yǒu shénme? Kira-kira 5 jam. Di desa awak ada apa? IMRAN (4) : Wǒ de xiāngcūn yǒu guǒyuán hé dàotián. Di desa saya ada dusun dan sawah padi. IQBAL (4) : Ó, nǐ xǐhuān chī shénme shuǐguǒ? Oh, awak suka makan buah apa? IMRAN (5) : Wǒ hěn xǐhuān chī liúlián. Nǐ ne? Saya sangat suka makan durian. Awak pula? IQBAL (5) : Wǒ yě hěn xǐhuān chī liúlián! Saya juga sangat suka makan durian! IMRAN (6) : Iqbal, Ni hui duo jiu? berapa lama kamu balik kampung? IQBAL (6) : shi bu zhi dao duo jiu. Saya balik kampung tapi masih tidak tahu berapa lama IMRAN (7) : zui jin gonglu shang chang chang fasheng che huo, Iqbal ni kai che yao xiao xin . Kebelakangan ini selalu berlaku kemalangan, Iqbal awak hati-hati memandu. IQBAL (7) : Shi de. Xie xie nimen Baiklah, terima kasih IMRAN (8) : dui bu qi, wo dei zhou le. Zaijian Maaf saya kena pergi dulu. Jumpa lagi IQBAL (8) : Haode, zaijian Baiklah, jumpa lagi.