2020062340046 BMMB3023

INSTITUT PENDIDIKAN GURU MALAYSIA

KEMENTERIAN PENDIDIKAN MALAYSIA

PROGRAM IJAZAH SARJANA MUDA PERGURUAN DENGAN KEPUJIAN

Semester 1 Tahun 1

PENTAKSIRAN ALTERNATIF (UJIAN 1) : NOV 2020

KAMPUS : IPG KAMPUS KENT

ANGKA GILIRAN : 2 0 2 0 0 6 2 3 4 0 0 4 6

KOD KURSUS : BMMB3023

KURSUS : LINGUISTIK TERAPAN BAHASA MELAYU
MASA : 1 JAM
JUMLAH MARKAH : 15%
2020062340046 BMMB3023

BAHAGIAN A

1) Linguistik terapan adalah salah satu cabang ilmu bahasa yang berkaitan
dengan penerapan atau penggunaan bahasa. Linguistik terapan menjadi
konsentrasi dalam jurusan bahasa dan sastra iaitu minat penerjemahan,
medis, forensik, leksikografi, sosiolinguistik, grafologi, mekanolinguistik,
medikolinguistik, pembinaan bahasa, fonetik terapan, dan pengajaran
bahasa. Menurut Richards dan Schmidt (2002) di dalam kamus pengajaran
bahasa & linguistik terapan mendefinisikan linguistik terapan adalah studi
tentang pembelajaran dan pengajaran bahasa kedua dan bahasa asing.
Linguistik terapan adalah studi tentang bahasa dan linguistik yang berkaitan
dengan masalah-masalah praktis, seperti perkamusan, terjemahan, patologi
wicara dan sebagainya. Selain itu, menurut Schmit dan Celce-Muria di Davies
(2004) mendefinisikan linguistik terapan sebagai aplikasi atau penggunaan
tentang apa yang kita ketahui tentang bahasa, bagaimana ia dipelajari,
bagaimana itu digunakan, dalam rangka untuk mencapai beberapa tujuan
atau memecahkan beberapa masalah di dunia nyata.

2) Bahasa di dunia memiliki sifat dan ciri sepunya. Ia merangkumi cara

menyampaikan perasaan, menanyakan soalan, mengemukakan permintaan,
memberi perintah dan membuat kenyataan. Oleh sebab bahasa boleh
berkembang dan berubah maka kerap terdapat istilah-istilah baharu di dalam
sesuatu bahasa berbanding dengan bahasa yang lain. Semua bahasa terdiri
daripada konsonan dan vokal serta gabungan kedua-duanya akan
menghasilkan bunyi yang bermakna. Manakala set-set konsonan dan vokal
bila bercantum akan menghasilkan ayat-ayat yang berbeza. Ciri bahasa ialah
bahasa sebagai satu sistem. Ini bermaksud bahasa mempunyai cara serta
kaedah untuk diujarkan atau dituliskan. Kedudukan perkataan dengan
perkataan yang lain dalam ayat adalah teratur. Selain itu, bahasa juga
sebagai satu simbol. Bahasa sebagai simbol isyarat bersuara yang dihantar
oleh penutur kepada pendengar sebagai proses interaksi melalui saluran
komunikasi tertentu. Bahasa sebagai simbol perpaduan membawa makna
bahasa tertentu itu menjadi alat penutur utama bagi masyarakat dalam
sesebuah negara. Ciri bahasa yang ketiga ialah bahasa bersifat arbitrari. Ini
bermakna untuk satu simbol yang sama manusia menggunakan bunyi bahasa
2020062340046 BMMB3023

berbeza disebabkan oleh pengaruh budaya masing-masing. Bunyi bahasa

dengan benda yang dimaksudkan tidak semestinya ada perkaitan. Makna
bahasa juga bersifat arbitrari, seperti bunyi ring.., ring.., ring... adalah bunyi
loceng tertentu untuk tujuan yang tertentu pula. Ciri yang keempat ialah
bahasa bersifat dinamis. Bahasa mempunyai potensi untuk berkembang,
membuat penyesuaian serta menerbitkan pembaharuan dan kemajuan.
Melalui pergaulan dan berinteraksi di kalangan manusia berlakulah
pertembungan kebudayaan menyebabkan pertambahan dan pengayaan
perbendaharaan kata sesuatu bahasa.

3) Bentuk kata tunggal jika dilihat dari segi persukuan kata, boleh mengandungi
satu suku kata atau lebih daripada satu suku kata. Sesuatu suku kata pula
boleh dibentuk oleh satu vokal (V) sahaja atau satu vokal disertai satu
konsonan (K) atau beberapa konsonan. Konsonan demikian hadir sama ada
di hadapan vokal atau di belakangnya atau di hadapan vokal dan di
belakangnya secara serentak. Contoh kata tunggal yang mengandungi satu
suku kata dengan penyusunan V dan K yang berbeza adalah seperti (V) ialah
sesuatu, (KV) ialah ikan yu, dan (VK) ialah di dalam dan sebagainya.
Selain itu, bentuk kata terbitan ialah terhasil daripada proses
pengimbuhan, iaitu proses yang menambahkan atau menggandingkan
imbuhan pada kata dasar yang kemudiannya melahirkan kata terbitan.
Kebanyakan kata dasar yang menerima imbuhan ialah morfem bebas
sementara imbuhan merupakan morfem terikat. Contoh kata terbitan yang
mempunyai kata dasar daripada jenis morfem bebas adalah seperti ber- +
jalan dan lukis + -an dan sebagainya. Ada beberapa bentuk kata seperti ber-
+ tapa, ter- + tawa yang terdiri daripada satu akar kata dan satu imbuhan.
Perkataan-perkataan demikian telah sebati sehingga dianggap sebagai satu
perkataan yang tersendiri.
Seterusnya ialah bentuk kata majmuk. Kata majmuk ialah bentuk yang
dihasilkan melalui proses yang merangkaikan dua kata dasar atau lebih yang
membawa makna tertentu. Kata majmuk bertindak sebagai satu unit dan
lazimnya dieja terpisah. Kata majmuk dibezakan daripada frasa kerana tidak
dapat disisipkan sebarang unsur antara unitnya. Contohnya air hujan, duta
besar dan sebagainya. Cara mengeja kata majmuk berbeza-beza antara satu
2020062340046 BMMB3023

bahasa dengan bahasa lain. Dalam bahasa Melayu kata majmuk dieja
terpisah, tetapi terdapat beberapa kecualian oleh sebab kelaziman
penggunaan. Yang berikut ialah beberapa contoh kata majmuk yang lazim
dan yang terkecuali, iaitu bantuk lazim ialah jalan raya, daya serap, tunjuk
ajar manakala bentuk kecualian ialah antarabangsa, bumiputera, kakitangan
dan tanggungjawab.
Bentuk kata yang terakhir ialah bentuk kata ganda. Kata ganda ialah
bentuk yang dihasilkan melalui proses mengulangi kata dasar. Proses
pengulangan ini sama ada melibatkan seluruh kata dasar yang disebut
penggandaan penuh, atau melibatkan sebahagian kata dasar sahaja yang
disebut penggandaan separa. Contoh penggandaan penuh adalah seperti
Negara-negara dan guru-guru dan sebagainya. Contoh penggandaan separa
adalah seperti le-laki dan je-jari dan sebagainya.