BAB 1 KONSEP PERBINCANGAN DAN PERUNDINGAN

1.0

PENGENALAN Bahagian ini, akan diterangkan konsep perbincangan dan perundingan. Perkara yang diterangkan adalah definisi, jenis-jenis perundingan dan ciri-ciri persamaan serta perbezaan antara perbincangan dan perundingan.

1.1

DEFINISI 1.1.1 Definisi Perbincangan Perbincangan merupakan kegiatan bahasa yang menunjukkan adanya usaha untuk mempertahan, menyokong dan menentang sesuatu hujah yang dikemukakan. Kamus Dewan mendefinisikan perbincangan sebagai perihal bertukar-tukar pendapat antara satu dengan yang lain mengenai sesuatu perkara yang penting. Asmah (2000: 1) menyatakan perbincangan merupakan kegiatan bahasa yang menunjukkan adanya usaha mempertahankan, meyokong atau menentang sesuatu butir yang diperkatakan.

1.1.2 Definisi Perundingan Perundingan bermaksud mesyuarat atau perbincangan.

Perundingan dilakukan bagi mendapatkan sesuatu benda atau

kemahuan seseorang dari pihak lain walaupun menggunakan perlbagai cara untuk memenuhinya. Perundingan melibatkan perbincangan dengan dua atau lebih individu melalui perjanjian berdasarkan kemahuan atau matlamat sesuatu pihak bagi mengatasi masalah yang timbul. Kamus perbuatan perembukan, Menurut Dewan berunding, perhitungan, (2000: mendefinisi perkiraan, 45) pula, perundingan sebagai yang dalam

pembicaraan,

permesyuaratan, pertimbangan perundingan

bersungguh-sungguh lagi mendalam tentang sesuatu hal. Asmah penggunaan bahasa sehari-hari membawa makna mesyuarat atau perbincangan. Perundingan biasanya digunakan untuk merujuk bertikai. Perundingan adalah satu transaksi apabila kedua-dua belah pihak mempunyai kuasa pembatal dalam usaha mencapai sesuatu keputusan. Perundingan juga adalah satu proses tolah ansur dengan syarat-syarat sebenar urus niaga tersebut dipersetujui. Perundingan juga adalah tindakan atau proses rundingan bagi mencapai satu persetujuan ataupun objektif yang saling boleh diterima (David, 2009: 4). kepada perbincangan yang jelas memerlukan keputusan yang dicapai antara pihak-pihak yang yang sedang

1.2

JENIS-JENIS PERUNDINGAN 1.2.1 Perundingan Distributif Perundingan distributif merujuk kepada proses rundingan yang mempamerkan semua perunding mahu menang dengan mengalahkan pihak lawan dan mementingkan kata putus bagi menamatkan rundingan yang dijalankan. Dalam perundingan distributif, hanya satu pihak sahaja yang memperolehi kemenangan atau keuntungan. Hal ini adalah kerana pihak-pihak yang berunding bersaing antara satu sama lain terhadap sesuatu perkara yang ditetapkan pada awal perundingan. Perkara yang dirundingkan biasanya melibatkan satu isu sahaja. Persoalan utama dalam rundingan jenis ini adalah mengetahui pihak yang bakal menawarkan nilai yang tinggi bagi memperoleh kemenangan dalam isu yang dirundingkan. Komunikasi semasa proses rundingan adalah tidak baik kerana dikuasai dengan pelbagai emosi seperti marah, kecewa dan kesal. Perkara ini berlaku kerana pihak yang terlibat dalam proses saling tidak mempercayai antara satu sama lain. Selain itu, semasa proses rundingan turut berlaku konflik dan berat sebelah dalam mendapatkan kata putus. Konflik semasa proses rundingan akan berlajutan sekiranya sesetengah pihak mempunyai kelemahan atau kurang mahir berkomunikasi. Contoh perundingan distributif adalah proses tawar-menawar ketika membeli barang di kedai. Terdapat empat langkah untuk memastikan kemenangan ketika proses rundingan iaitu: i) Kawal titik pengukuh (anchor point) iaitu tawaran yang dibuat oleh mana-mana pihak perunding. Ia

merupakan titik pengukuh psikologi bagi pihak membuat tawaran. Hasil perundingan terhasil berdasarkan tawaran pertama. ii) Berkongsi dedahkan minat maklumat meklumat dengan tentang bijak. Jangan diri atau

keadaan urusan

termaasuk tujuan membuat rundingan tersebut, tersendiri melaksanakan halangan dalan perniagaan. Perkara ini dilakukan untuk pihak lawan menganggap terdapat pilihan yang lebih baik jika rundingan tersebut gagal. iii) Mengenal pasti kekuatan dan kelemahan pihak lawan. Kumpulkan seberapa banyak maklumat yang berkaitan dan cari perkaitan maklumat dapat proses tersebut dengan tawaran dalam rundingan yang dilakukan. memberi Maklumat kelebihan yang bagi diperolehi memenangi

rundingan dari pihak lawan. iv) Jangan berlebih-lebihan dalam proses rundingan. Sekiranya perunding meletakkan nilai terlalu tinggi, maka pihak yang satu lagi boleh menarik diri daripada rundingan kerana keberangkalian untuk membuat satu perjanjian adalah tipis.

1.2.2 Perundingan Integratif Perundingan integratif merujuk kepada pihak-pihak yang

berunding untuk bekerjasama bagi mencapai keuntungan yang maksimum berdasarkan penyelerasan kehendak yang diingini. Semasa proses rundingan, kedua-dua pihak akan memuaskan

hati

masing-masing

berdasarkan

keputusan

yang

dicapai

bersama. Kemenangan atau keuntungan yang diperoleh adalah sama rata dan ia merupakan situasi menang-menang (win-win situation) bagi kedua-dua pihak. Perundingan dilakukan berdasarkan kepada kemahuan pihak yang memulakan proses rundingan dengan mencipta nilai daripada Dalam menetapkan perundingan nilai. Pada masa yang sama membahagikan atau mengagihkan nilai yang dicipta secara adil. integratif, rundingan yang dilakukan melibatkan lebih dari satu yang berkaitan. Semasa proses rundingan, pihak-pihak perunding perlu mempercayai antara satu sama lain kerana memerlukan perkongsian maklumat ketika rundingan. Pihak-pihak perunding perlu mengaplikasikan prinsip kerjasama agar proses rundingan dapat berlangsung dalam suasana yang tenteram dan aman. Ketika rundingan, pihak-pihak perunding perlu mempunyai kestabilan emosi yang tinggi. Dalam perundingan jenis ini. Perunding perlu bijak meletakkan nilai dan menuntut nilai yang dipersetujui bersama. Jika tidak, pihak lawan akan mengambil kesempatan mengubah perundingan ini kepada perundingan distributif. Terdapat lima langkah melancarkan perundingan integratif iaitu: i) Menyediakan maklumat-maklumat penting

berkaitan keadaan atau konteks perundingan. ii) Memaklumkan terlebih dahulu tujuan

melaksanakan urusan perundingan.

iii)

Bincangkan tentang kepentingan dan halangan yang wujud dalam urusan tersebut.

iv)

mendedahkan dan menjelaskan secara umum kecenderungan pilihan yang perunding minat.

v)

Pertimbangkan perundingan.

atau

mendedahkan

segala

maklumat tambahan jika berkaitan dan membantu

1.3

CIRI-CIRI PERSAMAAN DAN PERBEZAAN 1.3.1 Ciri-ciri persamaan Ciri persamaan antara perbicangan dan perundingan adalah melibatkan dua individu atau lebih semasa proses dilakukan.

1.3.2 Ciri-ciri perbezaan PERBINCANGAN Perbincangan adanya merujuk kepada Dalam PERUNDINGAN perundingan terdapat tiga

kegiatan bahasa yang menunjukkan objektof yang hendak dicapai iaitu usaha mempertahan, kepentingan yang diingini oleh keduaantara matlamat. Butir perbincangan boleh terdiri Butir perundingan melibatkan kedua-dua ke pihak arah dan menyokong dan menentang sesuatu dua belah pihak, konflik yang wujud perkara yang diperkatakan. bekerjasama mencapai

daripada cadangan atau kenyataan kepentingan individu atau organisasi yang dibuat oleh pihak lain. Semasa perunding. Proses rundingan berfokus perbincangan topik yang dipilih

adalah tidak khusus dan biasanya pada topik khusus. berkaitan tentang isu semasa. Perbincangan sebarang tidak matlamat mempunyai Perundingan khusus. dan hala mempunyai tuju tertentu. awal matlamat Matlamat tertumpu hendak

Perbincangan merujuk kepada satu diperingkat aktiviti mengeluarkan dan mengulas Perundingan pendapat tentang sesuatu tajuk dan kepada bertukar-tukar pendapat. Semasa dicapai. perbincangan, menyumbangkan pendapat. Perbincangan perbincangan. tidak individu idea perlu atau

perundingan. yang

sepenuhnya

keputusan

memerlukan Perundingan memerlukan kata putus persetujuan pada akhir rundingan.

kata putus atau penamat pada akhir atau

Hujah yang dikemukakan semasa perundingan memerlukan pihak yang perbincangan merupakan butir-butir terlibat menjadi lebih kreatif dalam untuk menyokong atau menentang menggunakan kemahiran sosial dan dan perlu huraian bagi setiap idea komunikasi yang disampaikan. Perbincangan tidak berkesan ke arah mencapai matlamat maasing-masing. memerlukan Perundingan khusus. memerlukan Teknik teknik

sebarang teknik atau kemahiran.

perundingan

merupakan cara yang digunakan oleh perundingan untuk mencapai matlamat iaitu muncul pemenang. Sesuatu diadakan Suasana perbincangan tidak perlu semasa yang Sebelum sesuatu perundingan dahulu.

dirancang. dilakukan, perancangan dan persiapan disediakan terlebih

perbincangan perlu

lebih kepada situasi yang tidak Perundingan dilakukan dalam situasi terkawal, tidak formal atau separa terkawal dan formal. Perundingan turut formal. Perbincangan boleh melibatkan seorang perunding dengan

dilakukan pada bila-bila masa dan berbagai corak individu dan sistem tempat tanpa perancangan. termasuk masyarakat. Perbincangan tidak memerlukan Perundingan memerlukan kepuasan kedua-dua pihak. sistem keluarga dan

kepuasan kedua-dua pihak.

Dalam perbincangan, tiada pihak Dalam perundingan, kemungkinannya yang kalah atau menang. ada kalah atau menang dan berlaku dalam usaha memperbetulkan sesuatu serta meyelesaikan masalah.