8

Nadat we gezien hebben dat singularitet niet het eigenlijke begin of einde is,maar juist een
moment van schijnbare totalaal evenwicht,wat is het dan wel?
Wel volgens mij alles en niets tegelijkertijd.Ik denk dat zelfs ons heelal slechts een onderdeel is
van een geheel,zoals wij een onderdeel van de aarde die op haar beurt een onderdeel is van het
zonnestelsel,op haar beurt van een sterrestelsel,enz…..tot we aan de ene kant bij het kleinste
deeltje zijn aangekomen in het atomaire en aan de andere kant het grootste…
En waar zijn de grenzen dan,wel er zijn er geen.Zoals op aarde,je kunt oneindig blijven
doorgaan,mar eens kom je terug op hetzelfde punt,hetzelfde met ons heelal.Mischien hebben we
al foto’s vanonszelf met de krachtiste telescopen.Je kan oneindig blijven doorgaan,zonder een
grens tegen te komen,maar eens kom je terug waar je vertrokken bent.Eigenlijk zijn het allemaal
vizieuze circels,aarde,heelal,enz.Je kunt zo ook van het ene sigulariteit gaan naar de
volgende,waar eindigd het,nergens,eens kom je terug ophetzelfde punt.Gelijk een zandkorrel in
de woestijn,je kan ze een voor een verleggen,tenslotte kom je terug bij de eerste,zonder de grens
te hebben bereikt.Dit werkt voor alles en het geheel zou ik het continium willen noemen.Het alles
omvatend geheel waar een atoom,wij,de aarde,heelal maar een fractie van een onderdeel
is.Eigenlijk het verschil in grootte in het continium tussen ons de mens en het heelal zijn bijna
onbestaand.Zelfs de leeftijd die deze respectievelijk kunnen bereiken zijn maar en fractie van het
geheel.Indien je alles op een rijtje zou zetten qua ouderdom,van kleinste deeltje(welke wij
kennen) van enkele milliseconde tot de ouderdom die een ster of melkwegstelsel kan bereiken is
maar een fractie van het geheel.En ook hier weer hetzelfde,je kan van korte levensduur naar de
langste gaan,er is geen grens,eens belandt je weer bij het beginpunt.Alles het af in welk
tijd,maat,enz. schaal je plaatst.Zelfs die tijdschaal is een onderdeel,je kan altijd verder gan,maar
eens kom je terug bij je begin.Er is dus eigenlijk geen begin of einde aan het continium,vandaar
deze naam.Het zijn allemaal vizieuze circels,oneindig veel,geen grens,maar eens beland je weer
bij je start,het is altijd hetzelfde.
Ht continium kan je best voorstellen als oneinig aantal lijn,tijdlijnen,afstanden,van klain naar grot
enz…je komt tenslotten altijd waar je begonnen bent,je beginpunt.Zelfs het aantal “lijnen” dat je
maakt is quasi onbepert,eens kom je terug bij je eerste.oneindig aantal vizieuze circels,je begin
bepaal je zelf het einde ook maar in het continium bestaat het gewoon niet,er is geen einde of
begin………………………………………………………………………………………….