Anda di halaman 1dari 123

Análisis de los Circuitos

Mediante Series de
Fourier.
Serie de Fourier
 Es una representación a través de expresiones
trigonométricas de una función periódica.
 Para esta representación se utiliza una suma infinita de
funciones sinusoidales y cosenoidales de distintas
frecuencias, mutuamente ortogonales entre si.
 Una función se denomina periódica si cumple:
Serie de Fourier

 El teorema de Fourier indica que la función periódica se


puede escribir como el valor medio de la función más
una serie infinita de términos sinusoidales en senos y
coseno de frecuencia angular nω, donde n es un entero
positivo y se denomina armónica.
Serie de Fourier

 Las expresiones constantes ao, an y bn, se pueden


determinar a partir de las siguientes expresiones:
Serie de Fourier

 Las condiciones que debe cumplir una función g(t)


 Series de Fourier
 Debe ser continua en el período T, o debe tener a lo sumo
un número finito de discontinuidades en el intervalo de un
período
 La función g(t) debe tener un número finito de máximos y
mínimos  T
 La integral del valor absoluto de la función g(t) en un
período debe ser finita
Expresiones de la Serie de Fourier
 La expresión de la función periódica pueden combinarse en
una sola:

 ao  es una constante, valor medio de la función representa una


corriente o una tensión continua en aplicaciones eléctricas
Simetría de la Función

 Función Par

f(t)

a a

-wt1 wt1 wt
Simetría de la Función

 Función Impar
f(t)

-wt1

wt1 wt
-a
Características  función g(t)
Valor efectivo o eficaz
Características  función g(t)

Valor medio

Para evaluar el proceso de conversión de


energía en ac THD

Mientras > sea el THD peor es el proceso de


conversión
Características  función g(t)

 Para evaluar el proceso de conversión de energía en


dc FR

 Factor de Forma
Análisis en Circuitos

 Fourier nos sirve para el análisis de circuitos en régimen


permanente
Análisis en Circuitos

 La tensión en la carga  Fourier


Análisis en Circuitos

 La corriente en  Fourier
Potencia para ondas no sinusoidales

 Los circuitos de E.P tienen normal>> tensiones y/o


corrientes que son simétricas pero no sinusoidales
 Se puede extrapolar los conceptos de aparente y
reactiva utilizados para formas de ondas sinusoidales
 Uno de los errores comunes al calcular la potencia
activa promedio en circuitos con ondas distorsionadas,
es tratar de aplicar las relaciones de ondas no
sinusoidales.
Potencia para ondas no sinusoidales

 Potencia en ondas distorsionadas


Potencia para ondas no sinusoidales

 Potencia media
Potencia para ondas no sinusoidales

 Potencia aparente

 Factor de potencia
Potencia para ondas no sinusoidales
 En el caso particular que una tensión sólo contenga la
armónica fundamental y la corriente sea la única tenga
distorsión  carga no lineal se obtiene

 Como existe una sola fuente de voltaje a una frecuencia (V1)


los demás términos de la sumatoria son cero con lo cual la
potencia absorbida resulta
Potencia para ondas no sinusoidales
 Factor de potencia

 Para el caso sinusoidal permanente con armónica


fundamental (n=1) y carga lineal
Potencia para ondas no sinusoidales
 Potencia aparente de la fundamental  ambos casos es igual

 Por tanto podemos definir el factor de potencia en función del


factor de potencia fundamental

 El término entre paréntesis corresponde al factor de potencia


de distorsión (FD) debido a la no linealidad de la carga, el otro
es el factor de potencia de desplazamiento (DPF) producto de
cargas inductivas o capacitivas.
Ejercicio

0 PI 2PI 3PI
wt

-E
Ao  0
An  0
Cn  Bn
0
n  tan 1
0
Bn
T
2
Bn   f (t ) senntdt
T 0
 2
2  
Bn    Esenntdt    Esenntdt 
2  0  
 2
E 
Bn    senntdt   senntdt 
 0  
 2
E  cos nt cos nt 
Bn    
 n 0 n  

Bn  cos(0)  cos( n )  cos( n2 )  cos( n )


E
n
Bn  1  cos( n2 )  2 cos( n )
E
n
4E
 Bn  n impar
n
 Bn  0n par
E

PI/3 PI/3
0 PI 2PI
wt

-E
Ao  0
T
1
Bn   f (t ) senntdt
T 0
 23 5

2  3

2  0 
Bn  Esenntdt   Esenn tdt 
 
 23 5

E 3

Bn    senntdt   senntdt 
 0
  
2 5
E  cos nt 3 cos nt 3 

Bn   
 n 0 n  
 
E  2n 5n 
Bn   cos  cos 0  cos  cos n
n  3 3 
E  2n 5n 
Bn    cos  cos 0  cos  cos n 
n  3 3 
E  2n 5n 
Bn  1  cos  cos  cos n
n  3 3 

 Bn  0 n par
 Bn  0 n impar 3 y sus múltiplos
T
1
An 
T  f (t ) cos ntdt
0

 23 5

2  3

2  0 
An  E cos n  td t   E cos n  td t 
 
 23 5

E 3

An    cos ntdt   cos ntdt 
 0
  
2 5
E  sennt 3 sennt 3 

An  
 n 0 n  
 
E  2n 5n 
An  sen  sen 0  sen  sen n
n  3 3 
E  2n 5n 
An   sen  sen
n 3 3 
Cn

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 fn/f
Ejercicio
 El sistema de alimentación de la figura provee energía a
dos cargas, las cuales solicitan unas corrientes como las
indicadas en la figura.
 1.- Calcular el valor medio y eficaz por las corrientes
solicitas por las cargas y suministradas por el sistema de
alimentación
 2.- Calcular el valor medio y eficaz suministrado por el
sistema de alimentación para el caso en que las
corrientes solicitadas fueran iguales y coincidentes con
i1
Ejercicio
Un sistema trifásico como en la figura, se mide la
corriente de línea y la tensión de la fase A, iA (t)
y VAN(t) respectivamente, también se ha
comprobado que el resto de las fases la
corriente es de idéntica forma y valor
manteniendo un desfase análogo con respecto
a su tensión. El valor eficaz de VAN(t)= 230V.
Calcular: a) La corriente eficaz, la potencia
aparente en la fase A, y la potencia aparente
total, b) la potencia activa en la fase A y la
total
1 T 2
lrms   l t .dt S A  Vrms  lrms
T 0

1 T T
S A  230  1.78
lrms 
2   4.dt    4.dt
1 1

S A  411.43 VA
5 5

1  2
lrms  4t 1  4t 6 
2 5 5

S  3S A
1  4   24 
lrms  4  6    8  5  
2     S  3411.43
lrms  1.78 A
S  1234.30 VA
1 T Vp  2 .Vrms
P   P t .dt
Vp  2 230
T 0
1
 vt .i t .Sen wt .dt
T
P
2 0
Vp  325.27
1   2 
     
2  15 65
P 325.27 2  Sen wt .dt  325.27 2 Sen wt .dt 

1
P 3.25  272 cost  15  cost  65 
  2 

2  
325.27
P 207.298

PT  3P
P  374.59W
PT  1123.79W
if CONVERSOR
vf ESTÁTICO
DE
ENERGÍA
vf

wt

if
Id

wt
-Id
If es una función impar:

An  0
A0  0
An
n  tan
1

Bn
0
n  tan1

Bn

n  0 

1  0 

V I 1  0 
2 5

2  

3 3
Bn    Id sin nt dt    Id sin nt dt 
2   4 
 3 3 

2 5

Id  

3 3
Bn    sin nt dt   sin nt dt 
  4 
 3 3 
5

Id  cos nt
2 3
cos nt 3 
Bn   
  n 3 n 4 3 

Id  n n2 n5 n4 


Bn   cos  cos  cos  cos 
n  3 3 3 3 
Id  1 1 1 1 
B1      
 2 2 2 2

2 Id
B1 

2 Id
B1 

C1  A  B  B1
2 2
1 1

C1 2 Id
I1  
2 2

2 Id
I1 

Potencia Activa:


P  Vm I m   Vn I n cos nV I
n 1


P   Vn I n cos nV I
n 1

P  V1 I1 cos 1V I
P  V f I1 cos 1V I

2 Id
P  Vf cos 0

2V f Id
P

Potencia Reactiva:

Q   Vn I n sin nV I
n 1

Q  V1 I1 sin 1V I

2 Id
Q  Vf sin 0 


Q0
Potencia Aparente:

S  VRMS I RMS

3
S  Vf Id
3

3
S  Vf Id
3
Potencia de Distorsión:

D  S 2  P2  Q2

D  S 2  P2
3 2
D  Vf Id  2
9 

1 2
D  Vf Id  2
3 
Factor de Potencia:
P
PF 
S

Vm I m  Vn I n cos nV I
PF  n 1
VRMS I RMS

V I n n cos nV I
PF  n 1
VRMS I RMS
V1I1 cos 1V I
PF 
VRMS I RMS
I1
PF  cos 1V I
I RMS

2I d
PF   cos 0
3
Id
3
2I d
PF   
3 2
3  3
Id
3

6
PF 

Distorsión Armónica Total:

2
 I RMSAC 
THDi     1 *100
 I1 

2
 3 
 Id 
THDi   3   1 *100
 2I d 
 
  
2
 3 
THDi     1 *100

 3 2 

 2
THDi   1 *100
6
vf

vf1

wt

if if1
Id

wt
-Id
if CONVERSOR
vf ESTÁTICO
DE
ENERGÍA
vf

wt

if
Id

wt
-Id
If no es una función impar ni par:

A0  0

An
n  tan 1

Bn
An
n  tan
1

Bn
1 A1
1  tan
B1
3I d

1  tan 1   tan 1  3  60
Id


2 
 2 

Bn    I d sin nt dt    I d sin nt dt 
2  2 5 
 3 3 


Id 
 2 

Bn    sin nt dt   sin nt dt 
  2 5 
 3 3 

Id  cos nt

cos nt 
2
Bn   
  n 2 3 n 5 3 

Id  n2 n5 
Bn    cos n  cos  cos n2  cos 
n  3 3 
Id  1 1
B1  1   1  
  2 2

Id
B1 

  2 
An    I d cosnt dt    I d cosnt dt 
2 
2  2 5 
 3 3 


Id 
 2 

An    cosnt dt   cosnt dt 
  2 3 5 
 3 

Id  sin nt

sin nt 
2
An  
  n 2 3 n 5 3 

Id  n2 n5 
An   sin n  sin  sin n2  sin 
n  3 3 
Id  3 3
A1   0   0  
  2 2 

3I d
A1  

Id 2I d
C1  A1  B1  3 1 
2 2

 

C1 2 Id
I1  
2 2

2 Id
I1 

Potencia Activa:


P  Vm I m   Vn I n cos nV I
n 1


P   Vn I n cos nV I
n 1

P  V1 I1 cos 1V I
P  V f I1 cos 1V I

2 Id 2 Id 1
P  Vf cos  60  V f
  2

2V f Id
P
2
Potencia Reactiva:

Q   Vn I n sin nV I
n 1

Q  V1 I1 sin 1V I

2 Id 2 Id 3
Q  Vf sin  60  V f
  2
6V f I d
Q
2
Potencia Aparente:

S  VRMS I RMS

3
S  Vf Id
3

3
S  Vf Id
3
Potencia de Distorsión:

D  S 2  P2  Q2

3 2 6
D  Vf Id  2 2
9 4 4

1 2
D  Vf Id  2
3 
Factor de Potencia:
P
PF 
S

Vm I m  Vn I n cos nV I
PF  n 1
VRMS I RMS

V I n n cos nV I
PF  n 1
VRMS I RMS
V1I1 cos 1V I
PF 
VRMS I RMS

I1
PF  cos 1V I
I RMS
2I d
PF   cos 60
3
Id
3
2I d
PF   1 3 21

3 2  32
Id
3

6
PF 
2
Distorsión Armónica Total:

2
 I RMSAC 
THDi     1 *100
 I1 

2
 3 
 Id 
THDi   3   1 *100
 2I d 
 
  
2
 3 
THDi     1 *100

 3 2 

 2
THDi   1 *100
6
vf

vf1

wt

if if1
Id

wt
-Id
if CONVERSOR
vf ESTÁTICO
DE
ENERGÍA
vf

wt

if
Id

wt
-Id
If no es una función impar ni par:

A0  0

An
n  tan 1

Bn
An
n  tan 1

Bn
1 A1
1  tan
B1
3I d
1  tan 1   tan 1 3  60
Id

V I 1  60 
 4

2  

3 3
Bn    I d sin nt dt    I d sin nt dt 
2  0 
 

 4

Id  

3 3
Bn    sin nt dt   sin nt dt 
 0 
 

4
Id  cos nt 
 3
cos nt 3

Bn   
  n 0 n  

Id  n n4 n 
Bn   cos 0  cos  cos  cos 
n  3 3 3 
Id  1 1 
B1  1    1
  2 2 

Id
B1 

 4
2  3 
An    I d cosnt dt    I d cosnt dt 
3

2  0 
 

 4

Id  

3 3
An    cosnt dt   cosnt dt 
 0 
 

4
Id  sin nt 
 3
sin nt 3

An  
  n 0 n  

Id  n n4 
An   sin  sin 0  sin  sin  
n  3 3 
Id  3 3 
A1    0   0 
  2 2 

3I d
A1 

Id 2I d
C1  A1  B1  3 1 
2 2

 
C1 2 Id
I1  
2 2

2 Id
I1 

Potencia Activa:


P  Vm I m   Vn I n cos nV I
n 1


P   Vn I n cos nV I
n 1

P  V1 I1 cos 1V I
P  V f I1 cos 1V I

2 Id 2 Id 1
P  Vf cos 60  V f
  2

2V f Id
P
2
Potencia Reactiva:

Q   Vn I n sin nV I
n 1

Q  V1 I1 sin 1V I

2 Id 2 Id 3
Q  Vf sin 60  V f

  2
6V f I d
Q
2
Potencia Aparente:

S  VRMS I RMS

3
S  Vf Id
3

3
S  Vf Id
3
Potencia de Distorsión:

D  S  P Q
2 2 2

3 2 6
D  Vf Id  2 2
9 4 4

1 2
D  Vf Id  2
3 
Factor de Potencia:
P
PF 
S

Vm I m  Vn I n cos nV I
PF  n 1
VRMS I RMS

V I n n cos nV I
PF  n 1
VRMS I RMS
V1I1 cos 1V I
PF 
VRMS I RMS
I1
PF  cos 1V I
I RMS
2I d
PF   cos 60
3
Id
3
2I d
PF   1 3 21

3 2  32
Id
3

6
PF 
2
Distorsión Armónica Total:

2
 I RMSAC 
THDi     1 *100
 I1 
2
 3 
 Id 
THDi   3   1 *100
 2I d 
 
  
2
 3 
THDi     1 *100

 3 2 

2
THDi   1 *100
6
vf

vf1

wt

if if1
Id

wt
-Id
if CONVERSOR
vf ESTÁTICO
DE
ENERGÍA
vf

wt

if
Id

wt
-Id
If es una función par:

Bn  0

A0  0

An
n  tan
1

Bn
An
n  tan 1

n  90 

1  90

V I 1  90
 7 12
 
An    I d cosnt dt    I d cosnt dt   I d cosnt dt 
2  6 6 6

2  0 5 11 
 6 6 

 7 12
 
An    cosnt dt   cosnt dt   cosnt dt 
Id  6 6 6

 0 5 11 
 6 6 
 7

Id  sennt 6 sennt 6
2 
sennt 
An   
  n 0 n 5 6 n 11 6 

Id  n n7 n5 n11 


An   sen  sen0  sen  sen  senn 2  sen 
n  6 6 6 6 
Id  1 1 1 1
An    0    0  
n  2 2 2 2

2 Id
An 
n

2 Id
A1 

C1  A  B  A1
2 2
1 1

C1 2 Id
I1  
2 2
2 Id
I1 

Potencia Activa:


P  Vm I m   Vn I n cos nV I
n 1


P   Vn I n cos nV I
n 1

P  V1 I1 cos 1V I
P  V f I1 cos 1V I

2 Id
P  Vf cos 90

P0
Potencia Reactiva:

Q   Vn I n sin nV I
n 1

Q  V1 I1 sin 1V I
2 Id
Q  Vf sin 90

2V f I d
Q

Potencia Aparente:

S  VRMS I RMS

3
S  Vf Id
3

3
S  Vf Id
3
Potencia de Distorsión:

D  S 2  P2  Q2

D  S 2  Q2

3 2
D  Vf Id  2
9 
1 2
D  Vf Id  2
3 
Factor de Potencia:
P
PF 
S

Vm I m  Vn I n cos nV I
PF  n 1
VRMS I RMS

V I n n cos nV I
PF  n 1
VRMS I RMS
V1I1 cos 1V I
PF 
VRMS I RMS
I1
PF  cos 1V I
I RMS

2I d
PF   cos 90
3
Id
3
PF  0
Distorsión Armónica Total:

2
 I RMSAC 
THDi     1 *100
 I1 
2
 3 
 Id 
THDi   3   1 *100
 2I d 
 
  
2
 3 
THDi     1 *100

 3 2 

2
THDi   1 *100
6
vf

vf1

wt

if if1
Id

wt
-Id

Anda mungkin juga menyukai