Candi Prambanan Ketik
Candi Prambanan Ketik
Paraga :
Sugeng enjang bapak/Ibu guru lan para kanca ingkang kinumartan. Wonten ing wedal
menika kawula lan para kanca-kanca badhe nampilaken sandiwara cariyos Dumadine Candi
Prambanan. Sugeng prisani cariyos menika. Nuwun.
Ing sawijining wedal. Ana payudan antara kraton Prambanan lan kraton Pengging.
Raja ing kraton Prambanan gadah asma Prabu Boko lan putrine kang ayu gadah asma Roro
Jonggrang. Kraton Pengging siap nyerang Kraton Prambanan. Nalika arep perang, Prabu
Boko ngendika marang putri-putrine yaiku Roro Jonggrang lan Anjani.
Prabu Boko : “Roro Jonggrang, romo arep mangkat perang, jogo awakmu ngati-ati”
Anjani : “Nggeh kanjeng romo, kawula saged reka rayi kanthi kasinggihan.”
Prabu Boko lan Prajurite tindak dateng tlatah kanggo pupuh, dugi tlatah payudan Raja Kraton
Pengging lan Joko Bandung Bondowoso ngendika.
Raja Pengging : “He Boko! Aku wes tau omong, nehke wae kratonmu marang aku,
hahaha, ora bakalan aku nyerang kowe sek kepindo iki.”
Prabu Boko : “ Ora usah omong wae koe Raja saka Pengging, Ayo Perang!”
Ora let suwe Prabu Boko kalah ning tangane Joko Bandung Bondowoso.
Bandung Bondowoso: “ Hahaha, Prabu Boko wes mati ning tanganku romo!”
Ana salah sijining prajurit Prambanan mlayu saka payudan lan tindak wonten kedhaton
maringi kabar Prabu Boko mancal donyo.
Ndari : “Ampun nareswara kang ndamel Kanjeng Prabu Boko seda nggehipun
Joko Bandung Bondowoso, Putra Raja Kraton Pengging niku kang
sampun merjaya Prabu Boko.”
Ing wedal niku Roro Jonggrang njaluk ditinggalake wonten ing kamar dewe.
Bandung Bondowoso mlebu ing kraton Kaputren lan nalika sepisan weruh Roro Jonggrang
Bandung Bandawasa kepincut keayuan Roro Jonggrang.
Bandung Bondowoso: “ Duh ayune kaya Dewi Ratih, padang lan putih, aku tresno marang
sliramu duh widadari kayangan, apa kowe gelem dadi permaisuriku?”
Roro Jonggrang : “mbatin (Duh gusti kula nyuwun pitulungan, yen kulo mboten nuruti
Joko Bandung, mesti Joko Bandung Bondowoso muntap gedhe gusti)”
Bandung Bondowoso : “”Kepriye duh widadari kayangan, apa wae pamintamu tak lakoni.”
Roro Jonggrang : “mbatin (Aku mboten kersa duwe garwa ingkang mejai kanjeng Rama
kulo).”
“Pamintaku gawekno sewu candi lan sumur 2 kang jero wektu gawene
sak wengi iki. Apa kow iso Joko Bandung Bondowoso?”
Jin : “Pripun kanjeng? Pagawean apa kang saged kawula lakoni damel
panjenengan?”
Bandung Bondowoso : “Tulung koe gawekke aku sewu candi lan 2 sumur kang jero banget.”
Wes meh esuk candi kang dijaluk Roro Jonggrang kurang setunggal. Roro jonggrang bingung
lan nggawe tipu muslihat Joko Bandung Bondowoso. Roro Jonggrang nggugah wanita-wanita
desa gawe nutuki lesung lan jago padha kluruk, jin Joko Bandung Bondowoso pada leren
nyambut gawe lang ngilang.
Wanita desa : “Sembah sungkem Nareswara Roro Jonggrang, enten napa niki?”
Rara Jonggrang : “Ayo-ayo padha nutuk lesung, ayo, ben Bandung Bondowasa ora sido
ndadekake aku permaisuri.”
“Jonggrang, kowe wes ngapusi aku! Koe gawe alesan-alesan iki ben koe
ra dadi permaisuriku. Koe cen atos koyo watu Jonggrang, koe tak kutuk
dadi wati Roro Jonggrang.”
Lebar Roro Jonggrang maleh dadi watu keno kutukan Joko Bandung Bandawasa kang lagi
muntap, mula tekane saiki Candi Prambanan yo kasebut Candi Roro Jonggrang.