Anda di halaman 1dari 5

Muhammad Farrel Apriliant Putra/22

Pantang Nyerah
Pas wong takon opo sabenere keuntungan saka mendaki gunung sing iso neng
kandha mung mbuwang-buwang wektu lan tenaga amarga sikil terus njangkah menyang
dhuwur, pandeleng sing sambiyen kudu fokus ndeleng dalan, lan wektu sing terus puter.
aku trima asih tumeka Sigit Pranata, Irfan Widantoro, Krisna, Rizal Harifanka lan Bang
Ucup amarga berkat dekne kabeh kabeh aku isa rumangsakne ebo becike alam
nusantara iki senadyan ing awalnya rasa putus asa kuwi njedul pas neng dalan amarga
aku kanggo pisan pinge nglakoke pendakian kliru siji gunung neng pulau jawa yaiku
gunung sumbing sing panggon neng watesan watara Wonosobo lan Temanggung Jawa
Tengah. lan tentune aku trima asih tumeka Allah swt amarga aku isih neng eter
kesempatan kanggo rumangsakne nikmat rumangsakne kliru siji alam sing ngono
becike.
Pas kuwi aku padha pisan ora ana rencana kanggo munggah gunung, neng ing
kamar aku wis nganggo kemul kanggo turu ing wengi kuwi. tiba-tiba koncoku Sigit
Pranata teka menyang kost kanggo ngajak aku ndaki gunung.
“Rel, arep melu ora mendaki gunung?” tembung Sigit.
Banjur aku sontak kemeneng amarga ing wektu kuwi jam wis nunjukake gebug 12
wengi “Sin
g bener wae git, iki wis jam pira?” aku pun njawab. Banjur Sigit
ngetoke tembung-tembung sing nggae aku ulih mikir. “Iyolah, mumpung
kon durung tau munggah dadi aku eling nang kon mulane aku ngajak kowe” tembung
Sigit.
Aku pun rumangsa terharu amarga dheweke isih arep ngajak aku amarga manut aku
mesti ing dalan aku arep ngalami akeh kasusahan ngeling durung tau mendaki padha
pisan.
“Aku ora nduwe genepan git, aku ora enak lak aku dadi bubuh gawe kowe kabeh
sajrone dalan”. Sigit pun ulih mitaya nang aku
“ah… ora usah kon pikirke kuwi awake dhewe lunga bareng kon kasusahan mesti
kita bantu amarga nek mendaki gunung butuh kerjasama amarga nek ora mula ora ana
gunane awake dhewe munggah yen memikirkan awak dhewe-dhewe wae”. Aku pun
anyak pitaya karo tembung-tembung dheweke lan akhire aku milih kanggo melu ing
pendakian kuwi.
Sakwise aku njagakne barang-barang banjur aku lan arek-arek mau budal saka
kosanku menyang kosane Sigit amarga kanca-kanca sing liya mrono pisan. neng kosane
Sigit aku nemoni karo Irfan, Krisna, Bang Ucup lan Rizal. Neng kono akhire awake
dhewe njagakne barang-barang kaya perbekalan, tenda, nesting (abrag mangsak),
kompor cilik dll. sakwise kita rumangsa menawa genepan wis jaga kita pun beranjak
saka kutha sleman, Yogyakarta menyang Wonosobo, Jawa Tengah karo nggunakne
montor jeep lan menempuh 3 jam dalan.
Neng dalan kene padha guyon gurau supaya ora rumangsa jeleh neng dalan. ing
wektu kuwi gebug saparo telu kita nglakoke dalan. neng tengah dalan kita ampir kanggo
madhang kanggo ngewehake tenaga gawe mendaki pas mengko tekan neng base camp
gunung sumbing. kita pun ulih mlaku aku lan kanca-kanca sempat keturon neng dalan
kajaba Irfan amarga dheweke sing menyetir montor lan Bang Ucup sing ngancani Sigitt
ngomong. Pas keturon aku pun ketangi amarga krungu swara kanca-kanca aku wis tangi
lan pas aku mbukak pandeleng langit wis terwela lan ton kedelok saka edoh gunung
sumbing lan gunung sindoro sing panggone sisihan. Aku pun takjub banget karo
pemandangan esuk kuwi amarga gunung sing dhuwur lan udara sing ngono cukup dhem
amarga ana neng waratan dhuwur.
Akhire kene tekan neng basecamp Gunung Sumbing sing panggone ana neng
kabupaten Wonosobo Jawa Tengah. Irfan lan Bang Ucup pun ngongkonke kanggo
ngaso sedhela amarga lelah ing dalan sisan mengisi tenaga kanggo nglakoke pendakian
mengko. Sembari ngenti dekne kabeh turu aku, Sigit, Krisna lan Rizal foto-fotan
amarga pemandangan sing ngono apik demen nek kenangan kuwi ora neng abadekne.
enek pun cerah banget nanging tetep dhem pisan suhu neng daerah iku.
Wektu terus mlaku ora krasa wektu wis nunjukake gebug wolu esuk. Aku
nangekake Irfan lan Bang Ucup kanggo nglakoke jagan sadurung mendaki. Kabeh
genepan pun wis jaga lan kene laporan neng basecamp sadurunge munggah. Sakwise
kuwi kita nglakoke streaching supaya ora kedadean perkara-perkara sing ora neng
pengenke ing awak lan nglakoke doa bareng.
Pungkasan 20 menit nglakoke pendakian aku rumangsa kesel amarga trek sing
menanjak lan nggawa bubuh sing cukup abot. neng kono aku rumangsa nyesel ngapa
aku melu ing dalan kuwi. Nanging aku rumangsa tertantang amarga becike alam sing
aku delok senadyan durung ketlajuk adoh aku lumaku. Terus nglakoke jangkah
menyang puncak. Akhire kene gaduk neng pos 1 gunung sumbing lan kene ngaso
sadhela sadurung nglakoke dalan. Toh neng peta menawa puncak isih adoh banget
banget. Pas aku ndelok peta kuwi antara saka pos 1 menuju menyang pos 2 ora ketlajuk
adoh.
Irfan, Rizal, Sigit lan Krisna lumaku cukup adoh ninggal aku lan Bang Ucup,
maklum amarga dekne kabeh mapat wis biyasa nglakoke pendakian gunung lan aku
bareng Bang Ucup anyar pisan mendaki gunung kuwi nggae kita alon ing lumaku.
Sekitar 1 jam luwih aku lumaku aku rumangsa kesel lan ora duwe harapan amarga
medan sing cukup abot lan durung tekan neng pos 2. sajrone neng dalan aku mikir
ngerti begini mendingan aku ora usah melu wae becik neng kost leren dolanan game
tanpa kelehan ipita. bang ogi, firman, ory lan rian pun ngongkonke kanggo ngenti kita
amarga cukup adoh dekne kabeh tinggal awake dhewe. sakwise aku lan bang tharen
nemoni dekne kabeh akhire kita pun ngaso amarga ndelok aku kesel.
Neng sela-sela leren kene bungah guyon kajaba aku sing mung kemeneng lan nafas
terengah-engah. Sigit pun takon marang aku.
“kon kenopo Rel? kok meneng terus saka mau,” amarga aku rumangsa lelah aku
pun njawab
“kesel git, ora kuat koyoke aku iki,” Sigit pun kesem lan dheke ulih celathu marang
aku “ah
… wis tekan kene kon nyerah ngono wae? nikmati wae Rel kabeh mesti terbayar nek
awake dhewe wis tekan neng puncak” kanca-kanca sing liya pun melu menyemangati
aku.
Aku pun rumangsa ulih sumaguh lan termotivasi dhuwur tembung-tembunge Sigit.
lan akhire kene pun lanjut lumaku lan Sigit lumaku neng ungkurku kanggo njaga aku
supaya ora kedadean apa-apa. Aku pun rumangsa ora enak padha dekne kabeh amarga
aku ketlajuk alem lan cepet nyerah mula saknalika rasa kesel kuwi ilang senadyan mung
sedhela wae ngeling terjale trek lan adheme udara senadyan srengenge terik banget.
Terus lumaku akhire kene pun tekan neng pos 2. Ngeling neng tengah dalan watara
pos 1 lan pos 2 mau wis ngaso kene terus mlaku ora leren neng pos 2. Pas kene metu
saka alas kene tekan neng daerah watu baton yaiku neng daerah pestan. Neng kono aku
kaget banget lan ulih rumangsa ora sanggup lumaku maneh amarga dalan bebatuan lan
makin terjalnya medan dalan sing arep neng nuleni. Wis 5 jam kene lumaku lan pas
neng daerah iki aku rumangsa lelah banget banget. Sigit sing ndelok aku wis lelah
banget pun nganyangna awak kanggo nggowokno tasku.
“kene tasmu tak gawa Rel. wis goyang ngono awakmu dakdelok,” nembunge Sigit
Aku pun rumangsa ora enak marang dheweke amarga mimbuhi bubuh dheweke
padahal dheweke dhewe pun nggawa tas sing cukup gedhe. Aku pun ora arep njupuk
resiko mula aku trima anyangan saka dheweke. Pas nglakoke dalan tanpa nggawa tas
nyat krasa seje. Awak krasa enteng lan cukup kuwat kanggo menanjak. Nanging kuwi
ora kuwawa cukup suwe amarga makin terjalnya dalan sing kita nuleni
Akhire tekan neng pasar watu neng kedhuwuran kurang luwih 2438 dpal. Dino pun
tambah sore nanging kene durung mbisakne enggon gawe camping. Manut peta lan
panuduhan saka wong sing njaga base camp neng ngisor mau menawa enggon camping
sing cedhak saka puncak ana neng daerah watu kotak sing lete kurang luwih siji jam
maneh nek pengen menyang puncak. Kene panik ngeling kene mung nggawa siji senter
mula bang Irfan lan Krisna pun ngongkonke kanggo mangkat dhisitan kanggo tekan
menyang watu kotak. Dino tambah gelap lan kene durung tekan neng camp. Ulih
lumaku aku ulih neng adhepake karo medan sing terjal banget lan nek ora nduwe ati-ati
bisa wae kene ceblok. Pas aku, Bang Ucup, Sigit lan Rizal mandheg sadhela akhire kene
mbisakne prungu becik yen Irfan lan Krisna wis mbisakne enggon gawe ngawakake
tenda. Krungu perkara kuwi mlakune awake dewe tambah semangat. Lan alhamdulillah
kene kabeh akhire tekan neng watu kotak nuli mbanjurke kanggo nggugah tenda lan
nggoleki kayu kanggo api unggun. Sakwise kabeh teko kene ngaso lan bisa abab lega
senadyan enek neng camp adhem banget banget tekan njojoh menyang balung senadyan
wis nganggo jaket lan sleeping bag sisan. Sakwise kuwi kita pun mangsak kanggo
madhang wengi lan banjur turu kanggo ngaso.
Gebug 6 esuk aku, Sigit lan Krisna metu tenda. Becike pemandangan saka dhuwur
pas ndelok kene ana neng dhuwur mendung lan ndelok langsung kutha neng ngisor lan
gunung Sindoro sing ana neng sisih gunung Sumbing senadyan sabenere kuwi durung
neng puncak gunung sumbing. Mula momen kuwi dimanfaato kanggo berfoto sadurung
kabut menutupi pemandangan sing becik kuwi. Senadyan aku ing akhire ora bisa melu
tekan menyang puncak ngeling menawa aku ora pengen rumangsakne kesel pas mudhun
mengko nanging apa sing wis aku delok neng ngarep mripat aku dhewe nggae aku wis
rumangsa puas amarga sabenere ora ideal kanggo sawong pemula kanggo langsung
mendaki gunung sumbing amarga medane cukup abot aku trima banget asih marang
tuhan amarga isih bisa ndelok pemandangan sing arang bisa neng delok lan karasakne
karo kabeh wong.

Anda mungkin juga menyukai