Ing jaman biyen sak derange dadi kampong, tanah niki asale alas, terus enten rencang china dateng asal Yogyakarta namine mbah sohan melampah ten mriki. Terus mbah sohan kepengen nggawe tanah garapan ten alas niki. Mbah sohan pengen nggolek rencang kanggeh ngewangi mbabati alas niki. Akhire mbah sohan eneten sing ngewangi mbabati alas niki, bnen bengi wong-wong ngumpul terus crita-crita, gara bendino wong-wong ndongen terus dadine deso niki dijebebgi deso dongeng
Sak derange dadi deso dongen iki biyen niku jenenge deso wanakerto, desone tentrem,damai. Terus wanakerto pnggir lor kaleh wanakerta pinggir kidul geger. Akhire wanakerta pnggir lor pingin nggawe deso dewe dijenengi bendung sari, gara-gara desa wanakerta geger dadi omong-omngan wong-wong sekitar desa. Cerita niku desa wanakerto pnggir kidul dijenengi desa dongeng
biyen niku enten maling lincah banget. Maling niku wektu 1 wengi iso bandung mriki bandung mrika, terus wilayah iku dijenengi bandung. Maling niku keruhan wong-wong sekitar, wong-wong sekitar njogo maling iku nang pinggeir etane lokasi maling sampek malinhg niku dijogo sampek roto mangkakne wilayah niku dijenengi jogoroto. Maling iku jek iso ae njarak ngetan meskipun wes dijogo, akhire maling iku ketemu wong kajenge nang sawah, maling iku istirahat riyen lan diceritani wong iku, gara-gara maling iku diceritani mangkane wilayah niku dijenengi deso dongeng